Σιδερένιες γροθιές, χάρτινες άγκυρες

Μέγεθος: px

Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "Σιδερένιες γροθιές, χάρτινες άγκυρες"

Ἀνδρομάχη Αλεξάνδρου
9 χρόνια πριν
Προβολές:

1 Νικόλας Ελπινιώτης Σιδερένιες γροθιές, χάρτινες άγκυρες Μια ποιητική συλλογή για την κρίση και την διέξοδο από αυτή Αθήνα 2014

2 Copyright Νίκος Κοκκοράκης, 2014 Επιτρέπεται η αναδηµοσίευση και η αναπαραγωγή µε οποιονδήποτε τρόπο µερική ή ολική τους παρόντος έργου κατόπιν γραπτής άδειας από τον δηµιουργό του. 1

3 Η συλλογή αυτή (10 ποιήματα) γράφτηκε την περίοδο 30 Μαΐου έως 1 Ιουνίου

4 Με αγώνα και πάλη κερδίζεται η ζωή μας... 3

5 Σύννεφα αγκάθια Σύννεφα απλώθηκαν Αγκάθια στον ορίζοντα Παντού και ξαφνικά Μη γελιόμαστε! Εκεί ήταν πάντα Και κει Τη μία ξαποστέναμε Τη μία προχωράγαμε Στο χιόνι Δε βλέπουμε ανάπαυση Ούτε αξίες σε κρίση Μήτε εμείς φταίξαμε και φάγαμε Μα φταίξαμε; Συμβιβαστήκαμε ναι! Τα πάντα δεν τα κάναμε Να φύγουμε απ αυτό Αλλιώς Ο δρόμος της υποταγής Μέλι γλυκό τάζει Ψεύτικο Ο δρόμος του αγώνα Πικρό νερό υπόσχεται Αληθινό Που ξεδιψά όλο πιο πολύ Τα χείλη, την καρδιά Τους μόχθους, τα όνειρα Και προχωράμε και τραβάμε! Τώρα πια για μας! 4

φταίξαμε και φάγαμε Μα φταίξαμε; Συμβιβαστήκαμε ναι!

6 Ξεκινήματα Ξύπνησες νωρίς Έβρεχε έξω Το παντελόνι έλιωσε Το σπίτι πάγωσε Η απελπισία Σαράκι τρελαμένο Σε τρωγε «Θυσίες, θυσίες!» Το ράδιο έπαιζε «Θα τα βολέψω!» έλεγες Για μένα, για τη χώρα μου Τα μάτια του παιδιού σου Είδες Αναρωτήθηκες Ποιος σ οδήγησε εδώ; Ποιος σε μαύρισε; Ποιος ζήτησε θυσίες; Τι είναι πατρίδα; Σπιθήρησες μέσα σου Μελέτησες και φώναξες Κι ο πόνος μίκρυνε Λίγο Γιατί κουνήθηκες 5

» έλεγες Για μένα, για τη χώρα μου Τα μάτια του παιδιού σου Είδες Αναρωτήθηκες Ποιος σ οδήγησε εδώ;

7 Κόβεις βόλτες Μες στο σπίτι, μεσάνυχτα Ποιο σπίτι; Οι τοίχοι σε πνίγουν Οι ώρες μικρές Και οι αγγελίες ειρωνεύονται Τα παπούτσια λιώσανε Τα πόδια λιώσανε Πολύ το ψάξιμο Πολύ το περπάτημα Λίγη χαρά, λίγο ψωμί Τα ψίχουλα για να τα ακολουθείς Στο δρόμο τους Καιρός να χαράξεις Το δικό σου δρόμο Και όχι μόνος Όλοι μαζί να δράσουμε Όχι να απαντήσουμε Να πάρουμε στα χέρια μας Να φτιάξουμε για μας Ζωή που μας αξίζει Αν όχι εμείς για μας Ποιος για μας, πια; Ώρα να ξημερώσει Τελειώσανε τα ψίχουλα! Ώρες φωτεινές, μικρές 6

Καιρός να χαράξεις Το δικό σου δρόμο Και όχι μόνος Όλοι μαζί να δράσουμε Όχι να απαντήσουμε Να πάρουμε στα χέρια μας Να

8 Καρδιές ίδιες Βράδυ στη γιορτή Σε κείνη την καρέκλα Καθόσουνα Δε μίλαγες Σιμά σου έκατσα Και πήγες να μιλήσεις Δε σε κοίταγα Δε σου μίλησα Δεν ήθελα Βλέπεις άλλος ο λαός Άλλο το χρώμα Άλλα τα μυαλά Και μόνο αυτή η καρέκλα Αδειανή Ήρθαν οι εχθροί Μας διακόψαν τη γιορτή Και όμως και σένα πιάσανε Και μένα Το χρώμα Δεν τους πείραξε αυτούς Το χέρι σου και το χέρι μου Τους πείραξε Το μυαλό σου Και το δικό μου Που κινούν Τα πάντα Στη δουλειά Ναι! Ίδια είναι Αδέλφια Και άλλα παρακινούν Ν απεργήσουν Θέσεις λιγοστές Γιατί αυτοί τις κόψανε Καρδιές κλειστές Γιατί αυτοί τις μάραναν 7

πιάσανε Και μένα Το χρώμα Δεν τους πείραξε αυτούς Το χέρι σου και το χέρι μου Τους πείραξε Το μυαλό σου Και το δικό μου Που κινούν Τα πάντα Στη

9 Και οι δύο Παρέα δουλέψαμε Παρέα χτίσαμε Παρέα πεινάσαμε Δε μας θέλουν μαζί Μαζί θα μαστε! Την μέρα στην απεργία Σε κείνο το πανό Μαζί θα κάτσουμε και θα φωνάξουμε Παρέα θα παλέψουμε! 8

10 Φέρτε εσείς Λίγα ρούχα Να φέρω και γω Λίγα μακαρόνια Λίγα τετράδια Και μολύβια Όχι λίγα, πολλά! Βοηθώντας ο ένας Τον άλλο Την κρίση να περάσουμε Πιο εύκολα Έχοι ο θεός! Μα, για κάτσε! Φτιασιδώματα Της κρίσης κάνουμε; Θα ρθει κι άλλη! Θα ρθει κι άλλη! Τα ίδια συνέχεια; Τη δικιά μου Αλληλεγγύη Τη δείχνω Για εμψύψωση Για αισιοδοξία Τον αγώνα Λίβας Να θεριεύει Να ξεράνει Το θεριό Με τα πλούτη του Στις ρίζες Καμωμένα Από μας Να μας σαπίζουν Να μας βυθίουν Άγκυρες Αλληλεγγύη στον αγώνα 9

Φτιασιδώματα Της κρίσης κάνουμε; Θα ρθει κι άλλη!

11 Τη δικιά μας Αλληλεγγύη Τη δείχνουμε Με τις γροθιές Του μόχθου μας Του μαζικού αγώνα μας Ξηλώστε πια σύντροφοι Το σαπισμένο Σύστημα αυτό! 10

12 Οι ζωές μας Μίζερες Έτσι τις θέλουν Ζωή μίζερη είναι στην καρδιά Όχι στην κίνηση Όχι στην πράξη Ζωή όμορφη Ν αγωνίζεσαι Για σένα και το δίκιο σου Για τα μάτια και χείλη Απέναντι Που σ αγαπούν Αγώνας σφιχταγκάλιασμα Ν αλλάξει ο κόσμος Να τον χαρείς Ν αγαπάς για ν αγωνίζεσαι! Ν αγωνίζεσαι για ν αγαπάς! Μην αφήνεις «Ν αγωνίζονται» άλλοι Για σένα Εσύ για σένα Μαζί με τους συντρόφους Στον αγώνα Αγώνας στην αγάπη 11

σφιχταγκάλιασμα Ν αλλάξει ο κόσμος Να τον χαρείς Ν αγαπάς για ν αγωνίζεσαι! Ν αγωνίζεσαι για ν αγαπάς!

13 Παιδιά Τα παιδιά στα σπίτια μας Στα σχολεία Στις πλατείες Μέσα μας Να μαθαίνουν Να τους λέμε Τη ζωή Να τις χαμογελούν Να προχωρούν Τραγούδι και αγώνας Αν θες ζωή να ναι Να μην περάσει η κρίση, απλά Η αιτία της να νικηθεί Αν θες Ν αγωνίζεσαι Οφείλεις Νέος να μείνεις Παιδί στην όρεξη Η κρίση θα περάσει Ο αγώνας ποτέ!... 12

ζωή να ναι Να μην περάσει η κρίση, απλά Η αιτία της να νικηθεί Αν θες Ν

14 Απόφαση τώρα! Εντάξει Μελέτησες πολύ Είδες πια Ο κόσμος Πώς κινείται Και η κρίση πώς γελάει Είδες τα μάτια Πώς πρέπει να κοιτούν Μα μόνος σου Δεν αρκεί Καθένας Και μία πέτρα Που χτίζεται Το μέτωπο Πιάσε με Για να σε πιάσω Να πιάσουμε κι άλλους Οργάνωση θέλει Όχι πολυτέλεια Ανάγκη Σκηνή Ν αδράξεις Το φως Να το φτάσεις Στο ύψος σου Και ίσα με την οργή σου Και παραπέρα Να χτίσεις Τη αντίσταση Στη λαίλαπα Πριν χτιστεί η δικιά τους Όχι με πέτρες Με άψυχα κορμιά Εργατικά Τώρα η ώρα Άγγιξε Τη θλίψη 13

σου Δεν αρκεί Καθένας Και μία πέτρα Που χτίζεται Το μέτωπο Πιάσε με Για να σε πιάσω Να πιάσουμε κι άλλους Οργάνωση θέλει Όχι

15 Και ατσάλωσε Τα μπράτσα Τις καρδιές Και φώναξε: «Οργάνωση!» «Τώρα!» Και συ Ο εμποράκος Και γω ο γραφιάς Και αυτός ο εργάτης, πρώτιστα Όχι σκόρπιες Συντεχνίες Μαζί κάτω Μαζί πάνω Μαζί μας φόρτωσαν Την κρίση που τη θρέψανε Καλά Μαζί και μεις, όλοι Θα τη συντρίψουμε Χώρια Τρύπα στο νερό Τρύπα στην ιστορία Ενότητα, συσπείρωση Φωτιά με το μπαρούτι Χώρια δε μπορούμε Τις πέτρες να κυλίσουμε Στο μέλλον μας να φτάσουμε Και να δικιωθούμε Συσπειρώσεις 14

Μαζί μας φόρτωσαν Την κρίση που τη θρέψανε Καλά Μαζί και μεις, όλοι Θα τη συντρίψουμε Χώρια Τρύπα στο νερό

16 Το χορό στήσαμε Σιγά Σιγά Να στήσουμε τον κόσμο Εξ αρχής Κάποιοι ανέφικτο το είπανε Κάποιοι τρελό Ουτοπικό Και όσοι το λένε Έτσι Ποτέ δεν το προσπάθησαν Άλλαξε τον κόσμο Δε θα γίνει αν δεν το προσπαθήσεις Λογικό Ούτε κρίση, ούτε φτώχια Να φέρεις τον κόσμο Στα μέτρα σου Μπορείς εργάτη Γιατί σου ανήκει Εσύ τον χτίζεις Και γω μαζί Σιδερένιες Οι γροθιές Χάρτινες οι άγκυρες Που μας κρατούν Πίσω Με την πρωτοπορία Πήγαινε Το βήμα κάνε Να κόψουμε τις άγκυρες Μ ένα άλμα τ άστρα Με δυο τις ζωές μας! 15

τον κόσμο Στα μέτρα σου Μπορείς εργάτη Γιατί σου ανήκει Εσύ τον χτίζεις Και γω μαζί Σιδερένιες Οι γροθιές Χάρτινες οι

Σχετικά έγγραφα

Μια νύχτα. Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει

Μια νύχτα. Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει Μια νύχτα Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει Μια νύχτα σαν κι αυτή μια νύχτα σαν κι αυτή θέλω να σου πω πόσο σ