ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ (SmPC)

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ (SmPC) 1. Ονομασία του φαρμακευτικού προϊόντος Seractil 200 mg επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία Seractil 300 mg επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία Seractil 400 mg επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία 2. Ποιοτική και ποσοτική σύνθεση Seractil 200 mg επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία, Κάθε επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο περιέχει 200 mg dexibuprofen. Έκδοχα, βλ. κεφάλαιο 6.1. Seractil 300 mg επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία Κάθε επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο περιέχει 300 mg dexibuprofen. Έκδοχα, βλ. κεφάλαιο 6.1. Seractil 400 mg επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία. Κάθε επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο περιέχει 400 mg dexibuprofen. Έκδοχα, βλ. κεφάλαιο 6.1. 3. Φαρμακοτεχνική μορφή Seractil 200 mg επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία Επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία. Λευκά, στρογγυλά, με εγκοπή στη μία όψη, επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία. Seractil 300 mg επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία Επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία. Λευκά, στρογγυλά, χωρίς εγκοπή, επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία. Seractil 400 mg επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία Επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία. Λευκά, επιμήκη, με εγκοπή και στις δύο όψεις, επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία. 4. Κλινικά στοιχεία 4.1. Θεραπευτικές ενδείξεις Συμπτωματική αντιμετώπιση για την ανακούφιση του άλγους και της φλεγμονής που σχετίζεται με οστεοαρθρίτιδα. Άμεση συμπτωματική αντιμετώπιση του οξέος άλγους κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως (πρωτοπαθής δυσμηνόρροια). Συμπτωματική θεραπεία ήπιας έως μέτριας βαρύτητας άλγους, όπως είναι το μυοσκελετικό άλγος ή το οδοντικό άλγος. 4.2. Δοσολογία και τρόπος χορήγησης Η δοσολογία πρέπει να προσαρμοσθεί ανάλογα με τη σοβαρότητα της βλάβης και τα συμπτώματα του ασθενούς. Σε χρόνια χορήγηση η δοσολογία πρέπει να προσαρμοσθεί στη χαμηλότερη δόση συντήρησης που εξασφαλίζει κατάλληλο έλεγχο των συμπτωμάτων. Για εξατομικευμένη δοσολογία υπάρχουν διαθέσιμα επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία των 200, 300 και 400 mg dexibuprofen. Η συνιστώμενη δοσολογία είναι 600 έως 900 mg dexibuprofen ημερησίως διηρημένα μέχρι και σε τρεις εφ άπαξ δόσεις. 1

Για τη θεραπεία ήπιου έως μέτριου πόνου συνιστώνται αρχικά εφ άπαξ δόσεις των 200 mg dexibuprofen και ημερήσιες δόσεις των 600 mg dexibuprofen. Η μέγιστη εφ άπαξ δόση είναι 400 mg dexibuprofen. Η δόση μπορεί να αυξηθεί προσωρινά μέχρι 1200 mg dexibuprofen ημερησίως σε ασθενείς με οξείες καταστάσεις ή σε έξαρση. Η μέγιστη ημερήσια δόση είναι 1200 mg. Για τη δυσμηνόρροια συνιστάται ημερήσια δόση 600 έως 900 mg dexibuprofen διηρημένη μέχρι και σε τρεις εφ άπαξ δόσεις. Η μέγιστη εφ άπαξ δόση είναι 300 mg, η μέγιστη ημερήσια δόση είναι 900 mg. Η dexibuprofen δεν έχει μελετηθεί σε παιδιά και έφηβους (<18 ετών) : Η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια δεν έχουν εξακριβωθεί και ως εκ τούτου δεν συνιστάται σε αυτές τις ηλικιακές ομάδες. Στους ηλικιωμένους ασθενείς συνιστάται να αρχίσει η θεραπεία με το κατώτερο επίπεδο του δοσολογικού εύρους. Η δοσολογία μπορεί να αυξηθεί σε αυτή που συνιστάται στο γενικό πληθυσμό μόνο αφού διαπιστωθεί καλή γενική ανοχή. Ηπατική δυσλειτουργία : Ασθενείς με ήπια έως μέτρια ηπατική δυσλειτουργία θα πρέπει να αρχίζουν θεραπεία με μειωμένες δόσεις και να παρακολουθούνται στενά. Η dexibuprofen δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται σε ασθενείς με σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία (βλ. 4.3. Αντενδείξεις). Νεφρική δυσλειτουργία : Η αρχική δοσολογία θα πρέπει να μειώνεται σε ασθενείς με ήπια έως μέτρια νεφρική δυσλειτουργία. Η dexibuprofen δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται σε ασθενείς με σοβαρή νεφρική δυσλειτουργία (βλ. 4.3. Αντενδείξεις). Τα επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία μπορούν να λαμβάνονται με ή χωρίς γεύμα (βλ. 5.2). Γενικά τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) λαμβάνονται κατά προτίμηση με τροφή προκειμένου να μειωθεί ο γαστρεντερικός ερεθισμός ιδιαίτερα κατά τη χρόνια χρήση. Ωστόσο, μία καθυστέρηση της δράσης σε μερικούς ασθενείς είναι αναμενόμενη όταν τα δισκία λαμβάνονται μαζί ή αμέσως μετά από ένα γεύμα. Η εγκοπή στα δισκία των 200 και 400 mg καθιστά εφικτή τη διαίρεση των δισκίων πριν τη χορήγηση ώστε να υποβοηθείται η κατάποσις. Διαιρώντας τα δισκία δεν εξασφαλίζεται με ακρίβεια η "μισή" δόση. 4.3. Αντενδείξεις Η dexibuprofen δεν πρέπει να χορηγείται στις ακόλουθες περιπτώσεις : Ασθενείς με υπερευαισθησία στη dexibuprofen, σε κάποιο άλλο ΜΣΑΦ ή σε οποιοδήποτε άλλο από τα συστατικά του προϊόντος. Ασθενείς στους οποίους ουσίες με παρόμοια δράση (π.χ. ασπιρίνη, ή άλλα ΜΣΑΦ) προκαλούν ασθματικές κρίσεις, βρογχόσπασμο, οξεία ρινίτιδα, ή δημιουργούν ρινικούς πολύποδες, κνίδωση ή αγγειονευρωτικό οίδημα. Ασθενείς με ενεργό ή πιθανό γαστρεντερικό έλκος ή ιστορικό υποτροπιάζοντος γαστρεντερικού έλκους. Ασθενείς που έχουν αιμορραγία από το γαστρεντερικό ή άλλες ενεργούς αιμορραγίες ή αιμορραγικές διαταραχές. Ασθενείς με ενεργό νόσο του Crohn ή ενεργό ελκώδη κολίτιδα. Ασθενείς με σοβαρή καρδιακή ανεπάρκεια. Ασθενείς με σοβαρή νεφρική δυσλειτουργία (GFR < 30 ml/min.). Aσθενείς με σοβαρή βλάβη της ηπατικής λειτουργίας. Ασθενείς με αιμορραγική προδιάθεση και άλλες διαταραχές της πήξης, ή ασθενείς που λαμβάνουν αντιπηκτική θεραπεία. Από την αρχή του 6 ου μήνα της κύησης (βλ. 4.6.). 4.4. Ιδιαίτερες προειδοποιήσεις & ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά τη χρήση Συνιστάται προσοχή σε καταστάσεις που προδιαθέτουν τους ασθενείς στις γαστρεντερικές ανεπιθύμητες δράσεις των μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ), όπως είναι η dexibuprofen, 2

περιλαμβανομένων προϋπαρχουσών γαστρεντερικών ανωμαλιών, προϋπάρχοντος γαστρικού έλκους ή έλκους δωδεκαδακτύλου, ελκώδους κολίτιδας, νόσου του Crohn και αλκοολισμού. Οι ασθενείς αυτοί πρέπει να παρακολουθούνται στενά για πεπτικές διαταραχές, ιδιαίτερα για αιμορραγία από το γαστρεντερικό, όταν λαμβάνουν dexibuprofen ή κάποιο άλλο ΜΣΑΦ. Αιμορραγία από το γαστρεντερικό ή έξέλκωση/διάτρηση, γενικά έχουν σοβαρότερες επιπτώσεις στους ηλικιωμένους. Μπορεί να συμβούν οποτεδήποτε κατά τη διάρκεια της θεραπείας με ή χωρίς προειδοποιητικά συμπτώματα ή προηγούμενο ιστορικό σοβαρών γαστρεντερικών συμβάντων. Στις σπάνιες περιπτώσεις που παρουσιασθούν αιμορραγία από το γαστρεντερικό ή εξέλκωση σε ασθενείς που λαμβάνουν dexibuprofen η θεραπεία θα πρέπει να διακοπεί άμεσα (βλ. 4.3. Αντενδείξεις). Όπως και με άλλα ΜΣΑΦ, αλλεργικές αντιδράσεις, περιλαμβανομένων αναφυλακτικών /αναφυλακτοειδών αντιδράσεων, μπορεί επίσης να παρουσιασθούν χωρίς προηγούμενη έκθεση στο φάρμακο. Κατά τη χορήγηση σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια, υπέρταση, νεφρική ή ηπατική πάθηση, ιδιαίτερα όταν χορηγείται παράλληλα διουρητική θεραπεία, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ο κίνδυνος κατακράτησης υγρών και βλάβης της νεφρικής λειτουργίας. Αν χορηγείται σε αυτούς τους ασθενείς, η δοσολογία της dexibuprofen πρέπει να είναι όσο το δυνατόν χαμηλότερη και να παρακολουθείται τακτικά η νεφρική λειτουργία. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται όταν χορηγείται σε ηλικιωμένους ασθενείς, οι οποίοι γενικώς έχουν μεγαλύτερη τάση να εκδηλώσουν τις παρενέργειες των ΜΣΑΦ. Η dexibuprofen πρέπει να χορηγείται με προσοχή σε ασθενείς με συστηματικό ερυθηματώδη λύκο και μεικτή νόσο του συνδετικού ιστού, διότι αυτοί οι ασθενείς μπορεί να έχουν προδιάθεση σε παρενέργειες που προκαλούνται στους νεφρούς και στο Κ.Ν.Σ. και από τα ΜΣΑΦ περιλαμβανομένης της άσηπτης μηνιγγίτιδας (βλ. κεφάλαιο 4.8, Ανεπιθύμητες ενέργειες). Απαιτείται προσοχή σε ασθενείς που υποφέρουν ή έχουν προηγούμενο ιστορικό βρογχικού άσθματος, δεδομένου ότι τα ΜΣΑΦ μπορεί να τους προκαλέσουν βρογχόσπασμο (βλ. 4.3. Αντενδείξεις). Τα ΜΣΑΦ μπορεί να καλύψουν τα συμπτώματα των λοιμώξεων. Oπως όλα τα ΜΣΑΦ η dexibuprofen μπορεί να αυξήσει την ουρία στο πλάσμα και την κρεατινίνη. Όπως άλλα ΜΣΑΦ, η dexibuprofen μπορεί να συσχετισθεί με ανεπιθύμητες δράσεις από το νεφρικό σύστημα, οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν σε σπειραματονεφρίτιδα, διάμεσο νεφρίτιδα, νεκρωτική θηλίτιδα, νεφρωσικό σύνδρομο και οξεία νεφρική ανεπάρκεια (βλ. 4.2. Δοσολογία, 4.3. Αντενδείξεις και 4.5 Αλληλεπιδράσεις). Όπως άλλα ΜΣΑΦ, η dexibuprofen μπορεί να προκαλέσει μικρές παροδικές αυξήσεις σε μερικές ηπατικές παραμέτρους, καθώς επίσης σημαντικές αυξήσεις των SGOT και SGPT. Σε περίπτωση σχετικών αυξήσεων αυτών των παραμέτρων, η θεραπεία θα πρέπει να διακοπεί (βλ. 4.2. Δοσολογία και 4.3. Αντενδείξεις). Όπως και άλλα ΜΣΑΦ η dexibuprofen μπορεί να αναστείλλει ανατάξιμα τη συσσώρευση και τη λειτουργία των αιμοπεταλίων και να επιμηκύνει το χρόνο ροής του αίματος. Απαιτείται προσοχή όταν η dexibuprofen συγχορηγείται με από του στόματος αντιπηκτικά (βλ. κεφάλαιο 4.5). Ασθενείς που λαμβάνουν μακροχρόνια αγωγή με dexibuprofen θα πρέπει να παρακολουθούνται στενά για προληπτικούς λόγους (νεφρική, ηπατική λειτουργία και αιματολογική λειτουργία/αιματολογικός έλεγχος). Κατά τη διάρκεια μακρόχρονης, υψηλών δόσεων θεραπείας με αναλγητικά φάρμακα, μπορεί να παρουσιασθούν πονοκέφαλοι οι οποίοι δεν πρέπει να αντιμετωπισθούν με υψηλότερες δόσεις του φαρμακευτικού προϊόντος. Γενικά, η συνήθης χρήση αναλγητικών, ιδιαίτερα του συνδυασμού διαφορετικών αναλγητικών ουσιών, μπορεί να οδηγήσει σε χρόνια νεφρική βλάβη με τον κίνδυνο νεφρικής ανεπάρκειας (νεφροπάθεια από αναλγητικά). Γι αυτό συνδυασμοί με ρακεμική ibuprofen ή άλλα ΜΣΑΦ (περιλαμβανομένων προϊόντων ΜΗΣΥΦΑ) πρέπει να αποφεύγονται. 3

H χρήση της dexibuprofen, όπως κάθε άλλο φάρμακο που είναι γνωστό ότι αναστέλλει την σύνθεση κυκλοοξυγενάσης/προγλαστανδινών, μπορεί να βλάψει αναστρέψιμα την γονιμότητα και δεν συνιστάται σε γυναίκες που προσπαθούν να μείνουν έγκυες. Σε γυναίκες που έχουν δυσκολία να μείνουν έγκυες ή που υποβάλλονται σε εξέταση υπογονιμότητας, πρέπει να εξετάζεται η διακοπή του SERACTIL. Στοιχεία από προκλινικές μελέτες δείχνουν ότι η αναστολή της συσσώρευσης των αιμοπεταλίων με χαμηλή δόση ακετυλοσαλικυλικού οξέως μπορεί να μειωθεί εάν χορηγείται ταυτόχρονα ibuprofen. Αυτή η αλληλεπίδραση μπορεί να μειώσει την καρδιαγγειακή προστατευτική δράση. Ως εκ τούτου απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή εάν ενδείκνυται η ταυτόχρονη χορήγηση χαμηλής δόσης ακετυλοσαλικυλικού οξέος και εάν η διάρκεια της θεραπείας υπερβαίνει το μικρό διάστημα χρήσης. 4.5. Αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα και άλλες μορφές αλληλεπίδρασης Οι πληροφορίες που αναφέρονται σ αυτό το κεφάλαιο βασίζονται στην εμπειρία που έχει αποκτηθεί με τη ρακεμική ibuprofen και άλλα ΜΣΑΦ. Γενικά τα ΜΣΑΦ πρέπει να χρησιμοποιούνται με προσοχή όταν χορηγούνται ταυτόχρονα και άλλα φάρμακα που μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο για γαστρεντερική εξέλκωση, γαστρεντερική αιμορραγία ή νεφρική βλάβη. Δεν συνιστάται η ταυτόχρονη χορήγηση με : Αντιπηκτικά : Η δραστικότητα των αντιπηκτικών στο χρόνο ροής αίματος μπορεί να ενισχυθεί από ΜΣΑΦ. Εάν η ταυτόχρονη χορήγηση με αντιπηκτικά δεν μπορεί να αποφευχθεί πρέπει να πραγματοποιούνται έλεγχοι της πηκτικότητος του αίματος (INR, χρόνος πήξης) κατά την έναρξη της θεραπείας με dexibuprofen και αν είναι απαραίτητο να προσαρμοσθεί η δοσολογία του αντιπηκτικού (βλ. κεφάλαιο 4.4). Μεθοτρεξάτη χρησιμοποιούμενη σε δόσεις 15 mg/εβδομάδα ή περισσότερο : Αν συγχορηγηθούν ΜΣΑΦ και μεθοτρεξάτη μέσα σε 24 ώρες το ένα από το άλλο τα επίπεδα της μεθοτρεξάτης στο πλάσμα μπορεί να αυξηθούν μέσω της μείωσης της νεφρικής της κάθαρσης αυξάνοντας τοιουτοτρόπως την πιθανότητα τοξικότητας της μεθοτρεξάτης. Ως εκ τούτου, σε ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία με υψηλές δόσεις μεθοτρεξάτης, η ταυτόχρονη χρήση της dexibuprofen δεν συνιστάται (βλ. κεφάλαιο 4.4). Λίθιο : Tα ΜΣΑΦ μπορεί να αυξήσουν τα επίπεδα του λιθίου στο πλάσμα, με τη μείωση της νεφρικής κάθαρσης αυτού. Ο συνδυασμός δεν συνιστάται (βλ. κεφάλαιο 4.4). Πρέπει να πραγματοποιείται συχνή παρακολούθηση του λιθίου εάν ο συνδυασμός αποδεικνύεται απαραίτητος. Η πιθανότητα μείωσης της δοσολογίας του λιθίου θα πρέπει να ληφθεί υπόψη. Αλλα ΜΣΑΦ και σαλικυλικά (ακετυλοσαλικυλικό οξύ σε δόσεις εκείνων που χρησιμοποιύνται για αντιθρομβωτική θεραπεία, περίπου 100 mg ημερησίως) : Η ταυτόχρονη χορήγηση με άλλα ΜΣΑΦ πρέπει να αποφευχθεί, διότι η ταυτόχρονη χορήγηση διάφορων ΜΣΑΦ μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο γαστρεντερικών εξελκώσεων και αιμορραγίας. Προφυλάξεις : Ακετυλοσαλικυλικό οξύ: Η ταυτόχρονη χορήγηση με ibuprofen μπορεί να μειώσει την αναστολή της συσσώρευσης των αιμοπεταλίων με χαμηλή δόση ακετυλοσαλικυλικού οξέος. Αντιυπερτασικά : Τα ΜΣΑΦ μπορεί να μειώσουν την αποτελεσματικότητα των βήτα-αποκλειστών, πιθανώς λόγω της αναστολής σχηματισμού των αγγειοδιασταλτικών προγλαστανδινών. Ταυτόχρονη χορήγηση των ΜΣΑΦ και αναστολέων του ΜΕΑ ή ανταγωνιστών των υποδοχέων της αγγειοτασίνης ΙΙ μπορεί να σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο οξείας νεφρικής ανεπάρκειας, ιδιαίτερα σε ασθενείς με προϋπάρχουσα βλάβη της νεφρικής λειτουργίας. Όταν δίδεται σε ηλικιωμένους και/ή αφυδατωμένους ασθενείς, τέτοιος συνδυασμός μπορεί να οδηγήσει σε οξεία νεφρική ανεπάρκεια δρώντας 4

απευθείας στη σπειραματική διήθηση. Συνιστάται προσεκτικός έλεγχος της νεφρικής λειτουργείας, στην αρχή της θεραπείας. Επιπλέον, χρόνια χορήγηση των ΜΣΑΦ μπορεί θεωρητικά να μειώσει την αντιυπερτασική δράση των ανταγωνιστών των υποδοχέων της αγγειοτασίνης ΙΙ, όπως αναφέρεται με τους αναστολείς του ΜΕΑ. Ως εκ τούτου απαιτείται προσοχή όταν χρησιμοποιείται τέτοιος συνδυασμός και πρέπει να ελέγχεται προσεκτικά η νεφρική λειτουργεία στην αρχή της θεραπείας (και οι ασθενείς θα πρέπει να ενθαρρύνονται ώστε να λαμβάνουν επαρκή ποσότητα υγρών). Κυκλοσπορίνη, tacrolimus : Ταυτόχρονη χορήγηση με ΜΣΑΦ μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο νεφροτοξικότητας εξ αιτίας μειωμένης σύνθεσης προσταγλανδινών στους νεφρούς. Κατά τη θεραπεία με συνδυασμό αυτών πρέπει να παρακολουθείται στενά η νεφρική λειτουργία, ιδιαίτερα στους ηλικιωμένους. Κορτικοστεροειδή : Ο κίνδυνος γαστεντερικών εξελκώσεων μπορεί να αυξηθεί με ταυτόχρονη χορήγηση ΜΣΑΦ και κορτικοστεροειδών. Διγοξίνη : Τα ΜΣΑΦ μπορεί να αυξήσουν τα επίπεδα της διγοξίνης στο πλάσμα και να αυξήσουν τον κίνδυνο τοξικού δακτυλιδισμού. Mεθοτρεξάτη χρησιμοποιούμενη σε δόσεις κάτω των 15 mg/εβδομάδα : Έχει αναφερθεί ότι η ibuprofen αυξάνει τα επίπεδα της μεθοτρεξάτης. Αν χρησιμοποιηθεί dexibuprofen σε συνδυασμό με χαμηλές δόσεις μεθοτρεξάτης, τότε οι παράμετροι στο αίμα του ασθενούς θα πρέπει να παρακολουθούνται προσεκτικά, ιδιαίτερα κατά τις πρώτες εβδομάδες της συγχορήγησης. Απαιτείται αυξημένη παρακολούθηση με την εμφάνιση ακόμη και ήπιας βλάβης της νεφρικής λειτουργίας, ιδιαίτερα στους ηλικιωμένους, και η νεφρική λειτουργία θα πρέπει να ελέγχεται ώστε να προληφθεί κάθε μείωση της κάθαρσης της μεθοτρεξάτης. Φαινυτοϊνη : Η ibuprofen μπορεί να εκτοπίσει την φαινυτοϊνη από τις θέσεις σύνδεσης με τις πρωτεϊνες, οδηγώντας πιθανώς σε αύξηση των επιπέδων της φαινυτοϊνης στο πλάσμα και σε τοξικότητα. Αν και τα κλινικά στοιχεία γι αυτή την αλληλεπίδραση είναι περιορισμένα, συνιστάται η ρύθμιση της δοσολογίας της φαινυτοϊνης βασιζόμενη σε έλεγχο των συγκεντρώσεων στο πλάσμα και/ή σε παρατηρούμενα σημεία τοξικότητας. Θειαζίδες, τα παρόμοιας δράσης, διουρητικά της αγκύλης και διουρητικά προστατευτικά της απώλειας καλίου: Ταυτόχρονη χορήγηση ενός ΜΣΑΦ και ενός διουρητικού μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο νεφρικής ανεπάρκειας ως επακόλουθο της μειώσεως της νεφρικής αιματικής ροής. Φάρμακα που αυξάνουν τα επίπεδα του καλίου στον ορό : Όπως και με άλλα ΜΣΑΦ, ταυτόχρονη θεραπεία με φάρμακα που αυξάνουν τα επίπεδα του καλίου στο πλάσμα, όπως διουρητικά προστατευτικά της απώλειας καλίου, αναστολείς του ΜΕΑ, ανταγωνιστές των υποδοχέων της αγγειοτασίνης ΙΙ, ανοσοκατασταλτικά όπως κυκλοσπορίνη ή tacrolimus, τριμεθοπρίμη, ηπαρίνες κλπ μπορεί να σχετίζονται με αυξημένα επίπεδα καλίου στον ορό, γιαυτό τα απίπεδα του καλίου στον ορό θα πρέπει να ελέγχονται. Θρομβολυτικά, τικλοδιπίνη και αντιαιμοπεταλιακοί παράγοντες Η dexibuprofen αναστέλλει την συγκόλληση των αιμοπεταλίων μέσω της αναστολής της αιμοπεταλιακής κυκλοοξυγενάσης. Ως εκ τούτου απαιτείται προσοχή όταν η dexibuprofen συνδυάζεται με θρομβολυτικά, τικλοδιπίνη και άλλους αντιαιμοπεταλιακούς παράγοντες εξ αιτίας του κινδύνου αυξημένης αντιαιμοπεταλιακής δράσης. 4.6. Κύηση και γαλουχία Κύηση : Για τη dexibuprofen, δεν υπάρχουν διαθέσιμα κλινικά στοιχεία σε εγκύους γυναίκες. Μελέτες σε ζώα με ibuprofen και άλλα ΜΣΑΦ έδειξαν τοξικότητα κατά την αναπαραγωγή (βλ. 5.3 Προκλινικά στοιχεία για την ασφάλεια). 5

Αναστολή της σύνθεσης των προγλαστανδινών μπορεί να επηρεάσει ανεπιθύμητα την κύηση και/η την εμβρυϊκή ανάπτυξη, και καθώς τα επακόλουθα της αναστολής της σύνθεσης των προγλαστανδινών δεν είναι πλήρως γνωστά, η dexibuprofen, όπως άλλα φάρμακα αυτής της κατηγορίας, μπορεί να χορηγηθεί μόνο στους 5 πρώτους μήνες της κύησης, εάν είναι αναγκαίο, στην χαμηλότερη αποτελεσματική δόση και όσο το δυνατό μικρότερο χρόνο. Κατά τη διάρκεια του τρίτου τριμήνου της κύησης, όλοι οι αναστολείς της σύνθεσης των προγλαστανδινών μπορεί να εκθέσουν το έμβρυο σε : - καρδιοπνευμονική τοξικότητα (πρόωρη σύγκλειση του αρτηριακού πόρου και πνευμονική υπέρταση), - νεφρική δυσλειτουργία, που μπορεί να εξελιχθεί σε νεφρική ανεπάρκεια με ολιγοϋδράμνιο, μητέρα και νεογνό, στο τέλος της κύησης, σε : - παράταση του χρόνου αιμορραγίας, - αναστολή των συστολών της μήτρας έχοντας σαν αποτέλεσμα καθυστέρηση ή παράταση του τοκετού. Ως εκ τούτου από την έναρξη του 6 ου μήνα της κύησης η dexibuprofen αντενδείκνυται. Η χρήση της dexibuprofen, όπως κάθε φαρμακευτικής ουσίας που είναι γνωστό ότι αναστέλλει την σύνθεση κυκλοοξυγενάσης/προγλαστανδινών σε γυναίκες που προσπαθούν να μείνουν έγκυες δεν συνιστάται (βλ.4.4). Γαλουχία : Η ibuprofen απεκκρίνεται ελάχιστα στο ανθρώπινο γάλα. Ο θηλασμός είναι εφικτός με dexibuprofen εάν η δόση είναι χαμηλή και η περίοδος της θεραπείας μικρή. 4.7. Επίδραση στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανημάτων Κατά τη διάρκεια της θεραπείας με dexibuprofen η ικανότητα αντίδρασης του ασθενούς μπορεί να μειωθεί όταν ζάλη ή κόπωση εμφανίζονται ως ανεπιθύμητες ενέργειες. Αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη σε περιπτώσεις που απαιτείται αυξημένη εγρήγορση π.χ. κατά την οδήγηση ή το χειρισμό μηχανημάτων. Σε εφάπαξ ή βραχυχρόνια χρήση της dexibuprofen, δεν είναι απαραίτητες ειδικές προφυλάξεις. 4.8. Ανεπιθύμητες ενέργειες Η κλινική εμπειρία έδειξε ότι ο κίνδυνος για ανεπιθύμητες ενέργειες προκαλούμενες από την dexibuprofen είναι συγκρίσιμος με αυτόν της ρακεμικής ibuprofen. Οι πιο συνηθισμένες ανεπιθύμητες ενέργειες είναι γαστρεντερικής φύσεως. Πρέπει να αναφερθεί ότι οι ανεπιθύμητες ενέργειες που αναφέρονται παρακάτω περιλαμβάνουν αυτές που κατ εξοχήν έχουν αναφερθεί για τη ρακεμική ibuprofen, ακόμη και αν σε μερικές περιπτώσεις η ανεπιθύμητη ενέργεια δεν έχει ακόμα παρατηρηθεί με την dexibuprofen ή δεν έχει αναφερθεί με την αναφερόμενη συχνότητα. Γαστρεντερικές : Πολύ συχνές (>1/10) : Δυσπεψία, διάρροια. Συνήθεις (>1/100, <1/10) : Ναυτία, έμετος, κοιλιακός πόνος. Ασυνήθεις (>1/1,000, <1/100) : Γαστρεντερικά έλκη και αιμορραγία, εξελκωτική στοματίτιδα. Σπάνιες (>1/10,000, <1/1,000) : Γαστρεντερική διάτρηση, μετεωρισμός, δυσκοιλιότητα, οισοφαγίτιδα, οισοφαγικές στενώσεις. Εξαρση συμπτωμάτων εκκολπωματώσεως, μη ειδική αιμορραγική κολίτιδα, ελκώδης κολίτιδα, νόσος του Crohn. Εάν προκύψει γαστρεντερική αιμορραγία, μπορεί να προκληθεί αναιμία και αιματέμεση. Δέρμα και αντιδράσεις υπερευαισθησίας : Συνήθεις: Εξάνθημα. Ασυνήθεις: Κνίδωση, κνησμός, πορφύρα (περιλαμβανομένης της αλλεργικής πορφύρας), αγγειοίδημα, ρινίτιδα, βρογχόσπασμος. Σπάνιες : Αναφυλακτική αντίδραση. Πολύ σπάνιες (<1/10,000) : Πολύμορφο ερύθημα, επιδερμική νεκρόλυση, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, αλωπεκία, αντιδράσεις φωτοευαισθησίας, σοβαρές δερματικές αντιδράσεις όπως σύνδρομο Stevens- Johnson, οξεία τοξική επιδερμική νεκρόλυση (σύνδρομο Lyell), και αλλεργική αγγειίτιδα. 6

Αντιδράσεις γενικευμένης υπερευαισθησίας δεν έχουν αναφερθεί με την dexibuprofen αλλά η εμφάνισή τους δεν μπορεί να αποκλεισθεί λαμβανομένης υπόψη της κλινικής εμπειρίας που υπάρχει με τη ρακεμική ibuprofen. Τα συμπτώματα μπορεί να είναι πυρετός με εξάνθημα, κοιλιακό άλγος, κεφαλαλγία, ναυτία και έμετος, συμπτώματα ηπατικής βλάβης ακόμη και άσηπτη μηνιγγίτιδα. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων που αναφέρθηκε άσηπτη μηνιγγίτιδα με την χορήγηση ibuprofen, κάποια μορφή υποβόσκουσας αυτοάνοσης πάθησης (όπως συστηματικός ερυθηματώδης λύκος ή άλλες παθήσεις του κολλαγόνου) υπήρξε ως παράγοντας κινδύνου. Σε περίπτωση σοβαρής αντίδρασης γενικευμένης υπερευαισθησίας μπορεί να εμφανισθούν οίδημα του προσώπου, της γλώσσας και του λάρυγγα, βρογχόσπασμος, άσθμα, ταχυκαρδία, υπόταση και καταπληξία. Κεντρικό νευρικό σύστημα : Συνήθεις: Κόπωση ή υπνηλία, κεφαλαλγία, ζάλη, ίλιγγος. Ασυνήθεις : Αυπνία, ανησυχία, νευρικότητα, οπτικές διαταραχές, εμβοές. Σπάνιες : Ψυχωτική αντίδραση, ανησυχία, ευερεθιστότης, κατάθλιψη, σύγχυση ή ανικανότητα προσανατολισμού, αναστρέψιμη τοξική αμβλυωπία, βλάβη της ακοής. Πολύ σπάνιες : Ασηπτη μηνιγγίτιδα (βλ. αντιδράσεις υπερευαισθησίας). Αιματολογικές : Ο χρόνος ροής αίματος μπορεί να παραταθεί. Σπάνιες περιπτώσεις αιματολογικών διαταραχών περιλαμβάνουν : θρομβοπενία, λευκοπενία, κοκκιοκυτταροπενία, πανκυτταροπενία, ακκοκιοκυτταραιμία, απλαστική αναιμία ή αιμολυτική αναιμία. Καρδιαγγειακές : Περιφερικό οίδημα έχει αναφερθεί σχετικά με θεραπεία με dexibuprofen. Ασθενείς με υπέρταση ή νεφρική βλάβη φαίνεται να έχουν προδιάθεση σε κατακράτηση υγρών. Μπορεί να παρουσιασθεί υπέρταση ή καρδιακή ανεπάρκεια (ιδιαίτερα στους ηλικιωμένους). Νεφρικές : Σύμφωνα με την εμπειρία με τα ΜΣΑΦ γενικά, δεν μπορεί να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο διαμέσου νεφρίτιδας, νεφρωσικού συνδρόμου και νεφρικής ανεπάρκειας. Ηπατικές : Σπάνιες περιπτώσεις ανώμαλης ηπατικής λειτουργίας, ηπατίτιδος και ικτέρου έχουν αναφερθεί με τη χρήση της ibuprofen. Αλλες : Σε σπάνιες περιπτώσεις, η μόλυνση που σχετίζεται με φλεγμονή μπορεί να επιδεινωθεί. 4.9. Υπερδοσολογία Η dexibuprofen έχει χαμηλή οξεία τοξικότητα και ασθενείς έχουν επιζήσει μετά από εφάπαξ δόσεις υψηλές ως 54 g ρακεμικής ibuprofen. Πολλές υπερδοσολογίες ήταν ασυμπτωματικές. Υπάρχει ένας κίνδυνος εμφανίσεως συμπτωμάτων σε δοσολογίες >80-100 mg/kg ρακεμικής ibuprofen. Τα συμπτώματα εκδηλώνονται συνήθως σε 4 ώρες. Ήπια συμπτώματα είναι τα περισσότερο συνηθισμένα και περιλαμβάνουν κοιλιακά άλγη, ναυτία, εμέτους, λήθαργο, υπνηλία, κεφαλαλγία, νυσταγμό, εμβοές και αταξία. Σπανίως, μέτρια ή σοβαρά συμπτώματα περιλαμβάνουν γαστρεντερική αιμορραγία, υπόταση, υποθερμία, μεταβολική οξέωση, σπασμούς, νεφρική δυσλειτουργία, κώμα, στους ενήλικες σύνδρομο αναπνευστικής δυσφορίας και παροδικά επεισόδια άπνοιας (σε πολύ νέα παιδιά μετά από κατάποση μεγάλης ποσότητας). Η αντιμετώπιση είναι συμπτωματική και δεν υπάρχει ειδικό αντίδοτο. Ποσότητες που δεν αναμένεται να προκαλέσουν συμπτώματα (κάτω από 50 mg/kg dexibuprofen) μπορεί να αραιωθούν με νερό για να ελαχιστοποιηθεί η γαστρεντερική διαταραχή. Σε περίπτωση κατάποσης σημαντικής ποσότητας πρέπει να χορηγηθεί ενεργός άνθρακας. Η κένωση του στομάχου με πρόκληση εμέτου μπορεί να γίνει μόνο αν η διαδικασία μπορεί να πραγματοποιηθεί στα 60 λεπτά μετά την κατάποση. Γαστρική πλύση δεν πρέπει να γίνεται εκτός αν ο ασθενής έχει καταπιεί κάποια ποσότητα του φαρμάκου δυνητικά απειλητική για την ζωή του και η 7

διαδικασία μπορεί να γίνει μέσα σε 60 λεπτά από την κατάποση. Προκλητή διούρηση, αιμοδιάλυση ή αιμοδιάχυση δεν συνιστώνται διότι η dexibuprofen συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με τις πρωτεϊνες του πλάσματος. 5. Φαρμακολογικές Ιδιότητες Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία : Αντιφλεγμονώδη και αντιρρευματικά φάρμακα, μη στεροειδή παράγωγα του προπιονικού οξέος. ATC code : M01AE14 5.1. Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες Η dexibuprofen (= S(+)-ibuprofen) θεωρείται το φαρμακολογικώς δραστικό εναντιομερές της ρακεμικής ibuprofen. Η ρακεμική ibuprofen είναι μία μη στεροειδής ουσία με αντιφλεγμονώδη και αναλγητική δράση. Ο μηχανισμός δράσης της θεωρείται ότι οφείλεται στην αναστολή της σύνθεσης των προσταγλανδινών. Μελέτες για να συγκριθεί η αποτελεσματικότητα της ρακεμικής ibuprofen και της dexibuprofen στην οστεοαρθρίτιδα με θεραπευτική περίοδο 15 ημερών και στην δυσμηνόρροια, συμπεριλαμβανομένων των συμπτωμάτων του πόνου, έδειξαν την dexibuprofen τουλάχιστον μη κατώτερη της ρακεμικής ibuprofen στη συνιστώμενη δοσολογία. 5.2. Φαρμακοκινητικές ιδιότητες Η dexibuprofen απορροφάται κύρια από το λεπτό έντερο. Μετά από μεταβολική μετατροπή στο ήπαρ (υδροξυλίωση, καρβοξυλίωση), οι φαρμακολογικώς αδρανείς μεταβολίτες απεκκρίνονται πλήρως, κυρίως από τα νεφρά (90 %) αλλά και στη χολή. Ο χρόνος ημίσειας ζωής της αποβολής είναι 1.8 3.5 ώρες, η σύνδεση με τις πρωτείνες του πλάσματος ανέρχεται σε 99 % περίπου. Τα μέγιστα επίπεδα στο πλάσμα επιτυγχάνονται περίπου 2 ώρες μετά την από του στόματος χορήγηση. Η χορήγηση της dexibuprofen μαζί με γεύμα καθυστερεί τον χρόνο επίτευξης των μέγιστων συγκεντρώσεων (από 2.1 ώρες μετά από συνθήκες νηστείας σε 2.8 ώρες μετά από συνθήκες μη νηστείας) και μειώνει τις μέγιστες συγκεντρώσεις στο πλάσμα (από 20.6 σε 18.1 μg/ml, το οποίο είναι άνευ κλινικής σημασίας) αλλά δεν έχει επίδραση στην έκταση της απορρόφησης. 5.3. Προκλινικά στοιχεία για την ασφάλεια Τοξικολογικές μελέτες εφάπαξ και επαναλαμβανόμενης δόσης, τοξικότητας κατά την αναπαραγωγή και μεταλλαξιογέννεσης, έδειξαν ότι το τοξικολογικό προφίλ της dexibuprofen είναι συγκρίσιμο με αυτό της ρακεμικής ibuprofen. Η ρακεμική ibuprofen ανέστειλε την ωορρηξία στα κουνέλια και δυσχέρανε την εμφύτευση σε διαφορετικά είδη ζώων (κουνέλια, αρουραίους, ποντικούς). Χορήγηση αναστολέων της σύνθεσης των προσταγλανδινών περιλαμβανομένης της ibuprofen (κυρίως σε δόσεις υψηλότερες των θεραπευτικών) σε εγκυμονούντα ζώα έδειξαν σαν αποτέλεσμα αυξημένη απώλεια προ και μετά την εμφύτευση, εμβρυική θνησιμότητα και αυξημένα περιστατικά δυσμορφιών. 6. Φαρμακευτικά στοιχεία 6.1. Κατάλογος εκδόχων Πυρήνας δισκίου : Hypromellose, microcrystalline cellulose, carmellose calcium, colloidal anhydrous silica, talc. Υλικά επικάλυψης : Hypromellose, titanium dioxide (E171), glycerol triacetate, talc, macrogol 6000. 6.2. Ασυμβατότητες Δεν εφαρμόζεται 6.3. Διάρκεια ζωής Seractil 200 mg επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία 3 χρόνια 8

Seractil 300 mg επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία 3 χρόνια Seractil 400 mg επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία 3 χρόνια 6.4. Ειδικές προειδοποιήσεις κατά τη διατήρηση Να μη φυλάσσεται σε θερμοκρασία άνω των 25 C. 6.5. Μορφή και περιεχόμενο του περιέκτη Seractil 200 mg επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία 10, 20, 30, 50, 60, 100 επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία σε blisters PVC/PVDC/αλουμινίου. Seractil 300 mg επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία 10, 20, 30, 50, 60, 90, 100 επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία σε blisters PVC/PVDC/αλουμινίου. Seractil 400 mg επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία 10, 20, 30, 50, 60, 90, 100 επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία σε blisters PVC/PVDC/αλουμινίου. Μπορεί να μη κυκλοφορούν όλα τα μεγέθη συσκευασίας. 6.6. Οδηγίες χρήσης / χειρισμού Δεν απαιτούνται ιδιαίτερες. 7. Κάτοχος της αδείας κυκλοφορίας Δικαιούχος : Gebro Pharma GmbH, A-6391 Fieberbrunn Υπεύθυνος Κυκλοφορίας : GALENICA A.E. Αχιλλέως 2, 104 37 Αθήνα Τηλ. : 210 52 81 700, Fax : 210 52 45 939 8. Αριθμός (ι) αδείας κυκλοφορίας 9. Ημερομηνία πρώτης άδειας / ανανέωσης της άδειας 10. Ημερομηνία αναθεώρησης του κειμένου 9