Πηγή esos.gr "Δεν υπάρχει η πρόθεση για επιβολή τμημάτων με 30 μαθητές". Αυτό ξεκαθάρισε σήμερα στη Βουλή, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, η υφ. Παιδείας Εύη Χριστοφιλοπούλου και ανακοίνωσε ότι η συνολική πρόθεση του υπουργείου Παιδείας, είπε η κ. Χριστοφιλοπούλου, για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι να προσδιορίζεται ο αριθμός των μαθητών από 25 συν 10%, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες της κάθε σχολικής μονάδας. Η κ. Χριστοφιλοπούλου τόνισε ότι οι διατάξεις θα παραμείνουν όπως ισχύουν σήμερα, δηλαδή «μέγιστος αριθμός μαθητών ανά τάξη 30 για τη δευτεροβάθμια και 25 για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση». Η υφυπουργός έφερε το παράδειγμα ενός τμήματος πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης με 26 μαθητές το οποίο με το ισχύον όριο σπάει σε δυο τμήματα των 13 μαθητών και τόνισε ότι στις περιπτώσεις αυτές ωφελιμότερο για το δημόσιο και το παιδαγωγικό συμφέρον είναι το τμήμα να παραμένει ενιαίο με 26 μαθητές. ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ ΙΓ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΥΝΟΔΟΣ Α ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ϟh Πέμπτη, 16 Απριλίου 2010 1 / 9
Πρώτη η με αριθμό 635/12-4-2010 επίκαιρη επερώτηση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Ιωάννη Πρωτούλη προς την Υπουργό Παιδείας, Δια βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, σχετικά με την λειτουργία των τμημάτων όλων των σχολείων με 30 μαθητές κλπ.. Η επίκαιρη ερώτηση του κ. συναδέλφου έχει ως εξής: «Σε αναστάτωση βρίσκονται αυτές τις ημέρες όλα τα σχολεία και οι εκπαιδευτικοί της χώρας σχετικά με την απόφαση του Υπουργείου Παιδείας να επιβάλει από την επόμενη σχολική χρονιά, όλα τα τμήματα ανεξαρτήτως να λειτουργήσουν με 30 μαθητές. Η εξέλιξη αυτή συνδέεται και με δημοσιεύματα περί μεγάλης αναλογίας μαθητών-εκπαιδευτικών στο Λύκειο από τον ΟΟΣΑ, που αποκρύπτουν τόσο το μεγάλο αριθμό ειδικοτήτων, όσο και την γεωγραφία της χώρας (νησιά, παραμεθόριες περιοχές, κτλ). Η κατεύθυνση αυτή σχετίζεται με την περικοπή κατά 12% των πιστώσεων του προϋπολογισμού στο Υπουργείο Παιδείας, δηλαδή 900 εκατομμύρια ευρώ σε σχέση με το 2009, αλλά και με το Πρόγραμμα Σταθερότητας όπου ρητά αναφέρεται η σημαντική μείωση των προσλήψεων εκπαιδευτικών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Οι επιπτώσεις αυτών των μέτρων θα είναι τραγικές και στην παιδαγωγική διαδικασία, καθώς ένας εκπαιδευτικός θα κληθεί να διδάξει σε τριαντάρια τμήματα όπως ίσχυε στις αρχές της δεκαετίας του 70, αδυνατώντας να σταθεί δίπλα στο παιδί, να αντιμετωπίσει τα μαθησιακά και ψυχολογικά του προβλήματα. Επιπλέον το αποτέλεσμα αυτών των μέτρων θα είναι να συνενωθούν τμήματα, να συγχωνευθούν και να καταργηθούν σχολεία, να εξαφανιστούν τμήματα ένταξης κ.α. Ιδιαίτερα οδυνηρές θα είναι οι συνέπειες σε νησιά και παραμεθόριες περιοχές, καθώς αντικειμενικά δε θα μπορούν να συγκροτήσουν τμήματα, με αποτέλεσμα να κλείνουν σχολεία και τμήματα, να μετακινούνται μαθητές σε άλλες περιοχές. Ερωτάται η κυρία Υπουργός: 1. Αν προτίθεται να σταματήσει την ενεργοποίηση της απόφασης που επιβάλει τα 30αρια τμήματα. 2. Αν προτίθεται να υλοποιήσει αιτήματα που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες λαϊκές μορφωτικές ανάγκες όπως 15 μαθητές στα τμήματα νηπίων, προνηπίων και στις Α και Β Δημοτικού, αναλογία 1 προς 20 στις τάξεις των άλλων βαθμίδων, στις κατευθύνσεις και στα ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ 10 μαθητές στην τάξη και στο εργαστήριο αντίστοιχα. 3. Αν είναι στις προθέσεις της Κυβέρνησης να καλύψει τα κενά που χρόνια τώρα είναι μόνιμα και διευρύνονται, με μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό.» Στον ερωτώντα Βουλευτή, κ. Ιωάννη Πρωτούλη, θα απαντήσει η Υφυπουργός Παιδείας, Δια βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, κ. Παρασκευή Χριστοφιλοπούλου. 2 / 9
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. Κύριε συνάδελφε, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι ισχύουν οι διατάξεις από πάρα πολλά χρόνια και δεν υπάρχει κανένας λόγος αυτή τη στιγμή να προβούμε σε επιβολή, όπως λέτε στην ερώτησή σας τριανταριών τμημάτων. Κάθε άλλο. Ήδη έχω και τα έγγραφα από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας που ισχύουν οι διατάξεις ως εξής: «Δεν μπορούν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση οι μαθητές να υπερβαίνουν τους τριάντα. Πρέπει να είναι έως τριάντα. Εάν υπερβαίνουν τους τριάντα, τότε, πρέπει να διασπαστεί το τμήμα στη δευτεροβάθμια. Στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση είναι έως είκοσι πέντε συν 10%». Αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη χώρα, κύριοι συνάδελφοι, και έχω εδώ στη διάθεσή μου τα στοιχεία από όλη τη δευτεροβάθμια παιδεία στη χώρα, είναι ότι σε ελάχιστες περιπτώσεις έχουμε είκοσιεννιάρια τμήματα, μετρώνται στα δάκτυλα του ενός χεριού. Αν όμως ανοίξω και σας διαβάσω, από ένα τυχαία νομό, θα δείτε ότι έχουμε και δεκαεπτάρια και δεκαπεντάρια και πολλές φορές, αντιπαιδαγωγικά θα έλεγα, έχουμε και εξάρια και δεκάρια τμήματα. Αυτό λοιπόν, που εμείς λέμε δεν είναι να επιβάλλουμε τμήματα τριάντα μαθητών, αντιθέτως λέμε να ισχύσουν οι διατάξεις όπως ισχύουν. Αλλά βεβαίως, θεωρούμε παραδείγματος χάριν στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, όπου το όριο είναι πράγματι είκοσι πέντε μαθητές, ότι όταν έχουμε είκοσι έξι μαθητές δεν είναι προς το δημόσιο, ούτε προς το παιδαγωγικό συμφέρον να σπάει ένα τμήμα με είκοσι έξι μαθητές σε δεκατρείς και δεκατρείς. Αυτή είναι η θέση μας. Ποια όμως είναι η δυνατότητα και ποια είναι η εικόνα αυτή τη στιγμή των στοιχείων; Παραλάβαμε -και το γνωρίζετε πάρα πολύ καλά- τον Οκτώβρη πάνω από πεντέμισι χιλιάδες κενά σε όλη τη χώρα, ενώ πάνω από έξι χιλιάδες εκπαιδευτικοί και των δύο βαθμίδων ήταν αποσπασμένοι και θα είναι για λίγο χρόνο ακόμη αποσπασμένοι σε παντός είδους υπηρεσίες εκτός εκπαίδευσης, εκτός τάξης μάλλον, εκτός σχολικού περιβάλλοντος. Αυτές οι έξι χιλιάδες αποσπάσεις, τριακόσιες από τις οποίες έγιναν το Σεπτέμβρη του 2009, μας δημιούργησαν κι αυτές και ένα καθεστώς διορισμών, μεταθέσεων, προσλήψεων, μετατάξεων εντελώς ανορθολογικό και πελατειακό. Πολλά χρόνια υπήρχε αυτό, αλλά βεβαίως τα τελευταία πέντε χρόνια πραγματικά υπήρξε μία έκρηξη. Σας μιλώ για πεντέμισι χιλιάδες κενά όταν σε ένα μόνο νομό είχαμε εβδομήντα έξι υπεράριθμους εκπαιδευτικούς μιας ειδικότητας της δευτεροβάθμιας και σε άλλο νομό -σε συγκεκριμένο σχολείο ομιλώείχαμε πενήντα υπεράριθμους. Άρα υπάρχει μια άνιση κατανομή -ανθρώπων καθ όλα άξιων πιστεύω στη μεγάλη τους πλειονότητα- του εκπαιδευτικού μας δυναμικού. Και γι αυτό και με το νομοσχέδιο που θα φέρουμε σε λίγο στη Βουλή και το οποίο είδε το φως της δημοσιότητας μετά το πρόσφατο 3 / 9
Υπουργικό Συμβούλιο, θα προβούμε σε έναν πραγματικό εξορθολογισμό και αξιοποίηση, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, του υπάρχοντος εκπαιδευτικού δυναμικού, με στόχο τον άμεσο περιορισμό της ωρομισθίας και την κατάργησή της τελικά σε λίγο χρονικό διάστημα. Θα επιστρέψω κυρία Πρόεδρε, σε ό,τι δεν έχω απαντήσει αμέσως μετά το συνάδελφο. ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Βεβαίως, κυρία Υπουργέ. Ευχαριστούμε την κυρία Υπουργό. Το λόγο έχει, ο ερωτών Βουλευτής κ. Ιωάννης Πρωτούλης. Ορίστε, κύριε Πρωτούλη, έχετε το λόγο. ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ κι εγώ κυρία Πρόεδρε. Νομίζω, κυρία Υφυπουργέ, ότι το παρουσιάζετε σαν εξορθολογισμό, δεν είναι εξορθολογισμός. Στην πραγματικότητα μιλάμε για τη μείωση δαπανών στην Παιδεία κατά 12%, την κατεύθυνση μείωσης των εκπαιδευτικών κατά 50%, την αλλαγή των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών, που συνδέεται και με τη νέα διοικητική δομή που έχετε εξαγγείλει, τον «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ», όπου στην κατεύθυνση της ιδιωτικοποίησης ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της αρμοδιότητας για τα σχολεία κ.λπ., θα περάσει στους δήμους με τις αντίστοιχες συνέπειες. Και γιατί το παρουσιάζετε σαν εξορθολογισμό; Παίρνετε τα στοιχεία, τα μαγειρεύετε όλα μαζί και εμφανίζετε ένα ποσοστό. Τι παίρνετε; Παίρνετε δηλαδή τους εκπαιδευτικούς, παίρνετε και τους μαθητές που έχουμε σε όλη τη χώρα, τα μαγειρεύετε όλα μαζί και λέτε, ποια είναι η αναλογία εκπαιδευτικών προς μαθητές; Τόση. Ναι, αλλά η χώρα μας δεν είναι Γαλλία. Δεν σημαίνει, δηλαδή, επειδή ο ΟΟΣΑ έρχεται και βγάζει μια κατεύθυνση αναφορικά με την αναλογία εκπαιδευτικών-μαθητών, ότι εμείς εδώ είμαστε σαν τις υπόλοιπες χώρες. Υπάρχουν νησιά, μιλάτε για εξάρια τμήματα. Ναι, υπάρχει έναν νησάκι που έχει έξι παιδιά. Τι θα τα κάνουμε αυτά τα παιδιά; ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Στην Αθήνα. ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΥΛΗΣ: Να μην έχουν εκπαιδευτικό; Ή θα τα βάζουμε σ ένα καράβι συνέχεια να ταξιδεύουνε για να πάνε δημοτικό ή γυμνάσιο σ ένα άλλο νησί; Έχουμε παραμεθόριες περιοχές, αυτή είναι η γεωγραφία της χώρας. 4 / 9
Και βέβαια υπάρχουν οι ανάγκες των ειδικοτήτων. Στη γενική κατεύθυνση οι ειδικότητες των εκπαιδευτικών μαγειρεύονται όλες μαζί, λέτε εκπαιδευτικοί-μαθητές. Ναι, όμως υπάρχουν δάσκαλοι, υπάρχουν νηπιαγωγοί, υπάρχουν φιλόλογοι, υπάρχουν μαθηματικοί, χημικοί, φυσικοί. Δεν είναι όλοι για όλα. Δεν θα πάρουμε το δάσκαλο να κάνει μαθηματικά στο γυμνάσιο, ούτε αντίστοιχα το φιλόλογο του λυκείου να κάνει στο μικρό παιδί του νηπιαγωγείου μάθημα. Γι αυτό λέω ότι μαγειρεύετε όλα τα στοιχεία, για να βγάλετε ένα θεμιτό αποτέλεσμα και να φαίνεται στον κόσμο ότι μιλάμε για εξορθολογισμό. Δεν πρόκειται για τέτοιο πράγμα. Ας αφήσουμε, όμως, αυτό και να πιάσουμε την πραγματική ανάγκη που υπάρχει σήμερα. Μιλήσατε για στοιχεία από τις διευθύνσεις απ ό,τι κατάλαβα- της Πρωτοβάθμιας, Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Έχω κι εγώ ορισμένα στοιχεία. Για παράδειγμα στις διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης εδώ που μιλάμε, για την Αθήνα- το 70 με 75% των μαθητών στα νηπιαγωγεία βρίσκονται σε τμήματα έως είκοσι πέντε παιδιών, δηλαδή, εδώ πέρα στα αστικά κέντρα, εδώ που υπάρχει το πρόβλημα, δεν μιλάμε για τις ακριτικές περιοχές. Αντίστοιχα μπορούμε να δούμε και στοιχεία για τα Δημοτικά σχολεία, που μιλάμε και για ευαίσθητες ηλικίες, για πρώτη και δεύτερη τάξη, όπως και για τα λύκεια συνολικά. Για τα γυμνάσια, ο αριθμός των μαθητών γυμνασίων ανά τμήμα αναφέρομαι σε ένα τυχαίο παράδειγμα στην Ανατολική Αττική- στο 62%, είναι μέχρι είκοσι πέντε μαθητές στο τμήμα. Κατά συνέπεια αυτά τα στοιχεία που λέτε, δεν υφίστανται. Τι θέλουμε να πούμε, όμως, πέρα απ αυτό; Θέλουμε να πούμε και να περιγράψουμε τις πραγματικές ανάγκες που υπάρχουν σήμερα. Αλήθεια πιστεύετε, ότι μπορεί μία νηπιαγωγός σήμερα να κάνει καλά τη δουλειά της, δηλαδή, να εξασκήσει παιδαγωγικό έργο σε τριάντα παιδάκια του νηπιαγωγείου ή σε είκοσι έξι, ή σε είκοσι επτά; Ή μπορεί να κάνει το ίδιο ένας δάσκαλος πρώτης ή δευτέρας δημοτικού σε τριάντα ή σε είκοσι έξι ή σε είκοσι επτά παιδάκια; Η ανάγκη δεν είναι να μειωθούν αυτά τα τμήματα; Ναι, σήμερα η ανάγκη είναι να είναι δεκαπέντε. Εκτός αν αφαιρέσουμε το ρόλο του δασκάλου και βάλουμε έναν υπολογιστή μπροστά στα παιδιά και τα παιδιά μαθαίνουν από τον υπολογιστή. Έτσι δεν χρειάζεται ο δάσκαλος, μπορούμε να βάλουμε και εκατό παιδιά, αν ακυρώσουμε δηλαδή το ρόλο του δασκάλου. 5 / 9
Θα ήθελα να πω, και να κλείσω με αυτό -νομίζω ότι το έχουμε εξαντλήσει το θέμα, έχει γίνει κατανοητό το τι θέλουμε να πούμε- τα αιτήματα που στηρίζει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Στηρίζουμε το αίτημα, να είναι ένας εκπαιδευτικός, ένας νηπιαγωγός ανά δεκαπέντε παιδάκια στα νηπιαγωγεία, αντίστοιχα ένας δάσκαλος για την πρώτη και δεύτερη δημοτικού ανά δεκαπέντε μαθητές και ανά είκοσι για τις υπόλοιπες τάξεις και αντίστοιχα για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Και τέλος, για την επαγγελματική εκπαίδευση. Η επαγγελματική εκπαίδευση είναι, επίσης, μια απαιτητική εκπαίδευση. ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ολοκληρώστε παρακαλώ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΥΛΗΣ: Δεν είναι δυνατόν στην επαγγελματική εκπαίδευση να λέμε, ότι είναι λίγα τα δέκα-δεκαπέντε παιδιά που βρίσκονται σε μια ειδικότητα. Δηλαδή σε ένα εργαστήριο τι θα είναι; Θα είναι τριάντα άνθρωποι; Μ αυτά ολοκλήρωσα το λόγο μου. ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κ. Πρωτούλη. Το λόγο έχει η Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων. Ορίστε, κυρία Υπουργέ, έχετε το λόγο. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. Κύριε συνάδελφε, θα σας αναφέρω ενδεικτικά ότι από τον προϋπολογισμό του 2009 αλλά στο τρέχον σχολικό έτος, διορίστηκαν μόνο στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση τρεις χιλιάδες επτακόσιοι ενενήντα οκτώ μόνιμοι εκπαιδευτικοί και για να καλυφθούν τα κενά διορίστηκαν επιπλέον, με δημόσιο χρήμα, δύο χιλιάδες εννιακόσιοι είκοσι ένα αναπληρωτές.και παρ όλα αυτά τα κενά παραμένουν, τα οποία είναι πάρα πολύ λίγα πια, αλλά ένα κενό για τον μαθητή και την τάξη είναι ολόκληρο κενό. 6 / 9
Σε μια πάρα πολύ δύσκολη έως τραγική συγκυρία από οικονομικής πλευράς, η Κυβέρνηση κάνει κάθε τι το δυνατό να διασφαλίσει παρά τη στενότητα των πόρων- ότι τρία Υπουργεία θα έχουν δυνατότητα προσλήψεων, το Υπουργείο Παιδείας, το Υπουργείο Υγείας, το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Άρα κάνουμε κάθε τι το δυνατόν, για να υπάρξουν αρκετοί διορισμοί φέτος. Και όπως σας είπα, είναι κρίμα να υπάρχουν υπεράριθμοί εκπαιδευτικοί και να μη πάνε στο διπλανό σχολειό, στη διπλανή τάξη, να δουλέψουν. Είπατε για μαγείρεμα στοιχείων. Τα στοιχεία που έχω στη διάθεσή μου για όλη τη χώρα που θα δοθούν πλήρως επεξεργασμένα στη συζήτηση του νομοσχεδίου, είναι το αντίθετο, είναι ανά τάξη και ανά νομό και δεν είναι καθόλου μαγειρεμένα. Είναι ένα-ένα. Εσείς όμως, κύριε Πρωτούλη, μου αναφέρατε ένα στοιχείο για την Ανατολική Αττική, που είναι και η εκλογική μου περιφέρεια, για το οποίο μπορώ να γίνω και πιο συγκεκριμένη. Είπατε ότι στην Ανατολική Αττική έχουμε το 62% -αν θυμάμαι καλά έτσι είπατε- των σχολείων με τμήματα έως είκοσι πέντε μαθητών. Σας πληροφορώ, λοιπόν, ότι κατά τα δικά μου στοιχεία, τα στοιχεία του Υπουργείου Παιδείας, είναι 64%. Θέλετε, όμως, να ακούσετε ότι υπάρχει και ένα ποσοστό 17% με δεκαέξι έως είκοσι μαθητές και ένα ποσοστό 9,6% με έντεκα έως δεκαπέντε μαθητές; Και ξέρετε στην Ανατολική Αττική υπάρχουν πολύ λίγες μικρές κοινότητες, και εκεί θα συμφωνήσω μαζί σας, ότι σ ένα απομακρυσμένο μέρος και σε μία μικρή κοινότητα, βεβαίως δεν μπορείς να το μετρήσεις έτσι. Αλλά στην Ανατολική Αττική δεν υπάρχουν πάρα πολλές τέτοιες περιοχές. Ενα δεύτερο σημείο που πραγματικά δεν μπορώ να συμφωνήσω και είναι διατρανωμένο συνολικά από όλη την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, είναι ότι η Παιδεία έτσι κι αλλιώς συνταγματικά, αλλά και πολιτικά παραμένει αρμοδιότητα του κεντρικού κράτους. Βεβαίως αποκεντρώνουμε τις εξωσχολικές δραστηριότητες, βεβαίως τη συντήρηση και η κατασκευή των σχολείων έχει ήδη αναλάβει η αυτοδιοίκηση. Διαφωνείτε; Νομίζω όχι. 7 / 9
Η αυτοδιοίκηση μπορεί και πρέπει να έχει και τη συντήρηση και τη λειτουργία. Πρέπει να τη βοηθήσουμε να κάνει το ρόλο της καλύτερα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν αποκεντρώνουμε τη δημόσια παιδεία. Η δημόσια παιδεία παραμένει αρμοδιότητα του κεντρικού κράτους. Το ζήτημα είναι να την κάνουμε πιο αποτελεσματική και κυρίως φιλικότερη προς το μαθητή. Γι αυτό και ένα πρόγραμμα μείωσης της άχρηστης και δυσνόητης πολλές φορές ύλης, έχει ξεκινήσει ήδη από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και από τον επόμενο Σεπτέμβρη θα εφαρμοστεί στα Δημοτικά, στα Γυμνάσια και τα Λύκεια. Είναι το πρώτο βήμα προς ένα νέο σχολείο που θα δίνει έμφαση περισσότερο στις ικανότητες και στις αναγκαίες γνώσεις που θέλουμε να αναπτύξει ο κάθε μαθητής και η κάθε μαθήτρια και αντίθετα δεν θα φορτώνει τα παιδιά με άχρηστη ύλη και πάρα πολύ βάρος. Τρίτο και τελευταίο σημείο. Αναφερθήκατε στις εργασιακές σχέσεις. Με το νομοσχέδιο που προετοιμάζουμε και θα καταθέσουμε σύντομα για την εκπαίδευση, με στόχο να περιοριστεί έως να εξαλειφθεί η ωρομισθία, εκεί που δεν μπορώ να έχω πλήρες ωράριο για να προσλάβω έναν αναπληρωτή, μπορώ να προσλάβω έναν προσωρινό αναπληρωτή, αντί ωρομίσθιο. Γιατί; Γιατί αυτός θα έχει για όσο απασχολείται πλήρη εργασιακά δικαιώματα σε σχέση με τον ωρομίσθιο που αμείβεται λιγότερο και δεν έχει αυτά τα δικαιώματα. Θα τα ακούσετε και όταν θα έρθει το νομοσχέδιο και θα εξηγήσουμε πολλά για την ωρομισθία απασχόληση και μέσα από το νέο σχολείο και το διευρυμένο ωράριο. Και όσο ανατάσσεται η οικονομία θα υπάρξουν και διορισμοί. Άρα, λοιπόν, ο στόχος -το μείζον- είναι αυτή τη στιγμή να αξιοποιηθεί πλήρως το υπάρχον εκπαιδευτικό δυναμικό, να γίνουν σοβαρές, σωστές, αξιοκρατικές, διαφανείς προσλήψεις εκπαιδευτικών εκεί όπου χρειάζεται, στις κενές θέσεις, αφού έχουν σταματήσει οι παράλληλες αποσπάσεις, δηλαδή το να αποσπάται ένας εκπαιδευτικός, παραδείγματος χάρη, στην Κύθνο ή στην Ανάφη ή σε κάποιο νησί, σε κάποια δυσπρόσιτη περιοχή, να πηγαίνει στην Αθήνα με απόσπαση και να παίρνει σε κάποια υπηρεσία εκτός τάξης τα μόρια της υπηρεσίας του στην Κύθνο ή στην Ανάφη ή οπουδήποτε αλλού βρίσκεται. Αυτό θα σταματήσει. Και πιστεύω ότι και της δικής σας πολιτικής παράταξης, αλλά και όλων των παρατάξεων της Βουλής, θα έχουμε τη στήριξη και τη βοήθεια. Θέλω να σας πω πού συμφωνώ, κύριοι συνάδελφοι και κλείνω, κυρία Πρόεδρε, γιατί πρέπει να απαντήσω για τα νηπιαγωγεία. Κοιτάξτε, στα νηπιαγωγεία έχετε απόλυτο δίκιο, η κατάσταση είναι ασφυκτική. Και γιατί είναι ασφυκτική; Γιατί θεσμοθετήσαμε το άρθρο 6, την υποχρεωτικότητα του νηπιαγωγείου, χωρίς να έχουμε ετοιμαστεί πλήρως, χωρίς να 8 / 9
έχουμε τις υποδομές και τους χώρους. 9 / 9