Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ Η Καινή Διαθήκη Σελίδα 1-28
H ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ Η πρώτη ερώτηση που θα πρέπει να κάνουμε είναι Τι είναι Διαθήκη ; Διαθήκη είναι η συμφωνία μεταξύ δύο παρατάξεων. Συνήθως υπάρχει αμοιβαία συμφωνία μεταξύ των δύο αυτών παρατάξεων, και η συμφωνία είναι τέτοια ώστε η κάθε παράταξη πρέπει να πράξει ή να μην πράξει κάποια πράγματα. Μερικές φορές υπάρχουν όροι προσκολλημένοι με την κάθε Διαθήκη. Δηλαδή η μία παράταξη πρέπει να πράξει ή να μην πράξει κάτι ώστε η άλλη παράταξη από την πλευρά της να δράσει. Επομένως σε μία Διαθήκη υπάρχουν δύο παρατάξεις, και υπάρχει μία συμφωνία μεταξύ των δύο παρατάξεων αυτών. Μπορούμε κάλλιστα να χρησιμοποιήσουμε την λέξη συμβόλαιο. Συχνά στους Χριστιανικούς κύκλους ακούμε την λέξη Καινή Διαθήκη, αλλά η εξοικείωση με την λέξη δεν σημαίνει και την κατανόησή της. Εάν μία έκφραση χρησιμοποιείται συχνά, ίσως νομίζουμε ότι ξέρουμε τι σημαίνει, αλλά αυτό δεν είναι πάντα σωστό. Επομένως, Τι είναι η Καινή Διαθήκη; Μεταξύ ποιών παρατάξεων έγινε η Καινή Διαθήκη; Είναι η Καινή Διαθήκη σε εφαρμογή σήμερα; Αν ναι, πότε μπήκε σε εφαρμογή, και αν όχι πότε θα εφαρμοστεί; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που θα προσπαθήσουμε να εξετάσουμε σ αυτή τη μελέτη, και είναι σπουδαίο να ερευνήσουμε κάθε περίπτωση που η ονομασία Καινή Διαθήκη χρησιμοποιείται, εάν θέλουμε να έχουμε μία καλύτερη κατανόηση και γνώση περί της Καινής Διαθήκης. Η Καινή Διαθήκη Σελίδα 2-28
Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ! ΠΟΙΟΣ ; ΠΟΤΕ; Η Καινή Διαθήκη στην Παλαιά Διαθήκη. Ίσως να έρχεται σαν έκπληξη σε μερικούς όταν ανακαλύψουν ότι η Καινή Διαθήκη αναφέρεται μόνο μία φορά στην Παλαιά Διαθήκη, αν και υπαινίσσεται στον προφήτη Ιεζεκιήλ και Ησαΐα. Η Καινή Διαθήκη εξηγείται πλήρως μόνον στις προφητείες του Ιερεμία. Εκεί διαβάζουμε: 31 Ιδού έρχονται ημέραι λέγει Κύριος και θέλω κάμει προς τον Οίκον Ισραήλ και προς τον Οίκον Ιούδα, Διαθήκην Νέαν (Καινή) 32 ουχί κατά την Διαθήκην την οποίαν έκαμον προς τους πατέρας αυτών καθ ην ημέραν έπιασα αυτούς απο της χειρός δια να εξαγάγω αυτούς εκ γης Αιγύπτου διότι αυτοί παρέβησαν την Διαθήκην μου και εγω απεστράφην αυτούς λέγει Κύριος 33 αλλ αυτή θέλει είσθαι η Διαθήκη την οποίαν θέλω κάμει προς τον Οίκον Ισραήλ μετα τας ημέρας εκείνας λέγει Κύριος θέλω θέσει τον Νόμον μου εις τα ενδόμυχα αυτών και θέλω γράψει αυτόν εν ταις καρδίαις αυτών και θέλω είσθαι Θεός αυτών και αυτοί θέλουσιν είσθαι λαός μου 34 και δεν θέλουσι διδάσκει πλεον έκαστος τον πλησίον αυτού και έκαστος τον αδελφόν αυτού λέγων «γνωρίσατε τον Κύριον, διότι πάντες ούτοι θέλουσι με γνωρίζει απο μικρού αυτών εως μεγάλου αυτών» λέγει Κύριος διότι θέλω συγχωρήσει την ανομίαν αυτών και την αμαρτίαν αυτών δεν θέλω ενθυμείσθαι πλέον. (Ιερεμίας 31:31-34) Αν παρατηρήσουμε τους ανθρώπους που θα λάβουν μέρος σ αυτή την Διαθήκη, βλέπουμε ότι είναι: 1. Ο ίδιος ο Κύριος, από την μία πλευρά, και 2. Ο οίκος του Ισραήλ και ο οίκος του Ιούδα, από την άλλη. Με άλλα λόγια η Καινή Διαθήκη είναι μία συμφωνία μεταξύ των Εβραίων (ο Οίκος του Ισραήλ) και του Θεού. Αυτό, πάλι, ίσως είναι σαν έκπληξη σε μερικούς Χριστιανούς, αλλά τα παραπάνω εδάφια πολύ καθαρά μας εξηγούν τα γεγονότα όχι μία αλλά δύο φορές. Ιδού έρχονται ημέραι λέγει Κύριος και θέλω κάμει προς τον Οίκον Ισραήλ και προς τον Οίκον Ιούδα Διαθήκην Νέαν (εδάφιο 31) αλλ αυτή θέλει είσθαι η Διαθήκη την οποίαν θέλω κάμει προς τον Οίκον Ισραήλ (εδάφιο 33) Επιπλέον ο Ιερεμίας αναφέρεται στην προηγούμενη Διαθήκη που ο Κύριος έκανε με τον ίδιο Λαό. Διαβάζουμε: ουχί κατά την Διαθήκην την οποίαν έκαμον προς τους πατέρας αυτών καθ ην ημέραν έπιασα αυτούς από της χειρός δια να εξαγάγω αυτούς εκ γης Αιγύπτου (εδάφιο 32) Η Καινή Διαθήκη Σελίδα 3-28
Επομένως, στα πρώτα τρία εδάφια εδ. 31, εδ. 32 και εδ. 33 πολύ καθαρά αναφέρεται ότι η Καινή Διαθήκη θα γίνει μεταξύ του Λαού του Θεού που τους έβγαλε από την Αίγυπτο, ο Οίκος του Ισραήλ, και ο Οίκος του Ιούδα, δηλαδή, ο Λαός του Ισραήλ, οι Εβραίοι. Για να καταλάβουμε καλύτερα την Καινή Διαθήκη, και τον Λαό με τον οποίο έγινε η Διαθήκη (τo Ισραήλ), θα πρέπει να εξετάσουμε την προηγούμενη Διαθήκη, που συχνά καλείται η Παλαιά Διαθήκη. Στην Έξοδο 19:1-8 διαβάζουμε: 1 Εις τον τρίτον μήνα της εξόδου των υιών Ισραήλ εκ της Αιγύπτου την ημέραν ταύτην ήλθον εις την έρημον Σινά 2 εσηκώθησαν δε απο ραφίδειν και ήλθον εις την έρημον Σινά και εστρατοπέδευσαν εν τη ερήμω και εκεί κατεσκήνωσεν ο Ισραήλ απέναντι του όρους, 3 ο δε Μωυσής ανέβη προς τον Θεόν και εκάλεσεν αυτόν ο Κύριος εκ του όρους λέγων: ούτω θέλεις ειπεί προς τον οίκον Ιακώβ και αναγγείλει προς τους υιούς Ισραήλ 4 σείς είδετε όσα έκαμα εις τους Αιγυπτίους και σας εσήκωσα ως επι πτερύγων αετού και σας έφερα προς εμαυτόν 5 τώρα λοιπόν εαν τω όντι υπακούσητε εις την φωνήν μου και φυλάξητε την Διαθήκην μου θέλετε είσθαι εις εμε ο εκλεκτός απο πάντων των λαών διότι ιδική μου είναι πάσα η γη 6 και σείς θέλετε είσθαι εις εμέ βασίλειον ιεράτευμα και έθνος άγιον ούτοι ειναι οι λόγοι τους οποίους θέλεις ειπεί προς τους υιούς Ισραήλ, 7 και ήλθεν ο Μωυσής και εκάλεσε τους πρεσβυτέρους του λαού και έθεσεν έμπροσθεν αυτών πάντας εκείνους τους λόγους τους οποίους προσέταξεν εις αυτόν ο Κύριος 8 και απεκρίθη ομοφώνως πας ο λαός λέγων πάντα όσα είπεν ο Κύριος θέλομεν πράξει και ανέφερεν ο Μωυσής προς τον Κύριον τους λόγους του λαού. (Έξοδος 19:1-8). Εδώ για μία ακόμη φορά διαβάζουμε ότι οι Ισραηλίτες, πάλι αναφέρονται ως ο Οίκος του Ιακώβ, και ο Οίκος του Ισραήλ. Δεν υπάρχει αμφιβολία λοιπόν, ότι αυτή η πρώτη Διαθήκη, η Παλαιά Διαθήκη, έγινε με τον λαό του Ισραήλ. Το ίδιο συμβαίνει και με την Καινή Διαθήκη η οποία έγινε πάλι με τον λαό του Ισραήλ. Τώρα, οι όροι της Παλαιάς Διαθήκης είναι ξεκάθαροι. Είναι μια συμφωνία μεταξύ του Θεού και του λαού του Ισραήλ. Ο κεντρικός πυρήνας είναι: 5 Τώρα λοιπόν εαν τω όντι υπακούσητε εις την φωνήν μου και φυλάξητε την Διαθήκην μου θέλετε είσθαι εις εμε ο εκλεκτός απο πάντων των λαών 6 διότι ιδική μου είναι πάσα η γη και σείς θέλετε είσθαι εις εμέ βασίλειον ιεράτευμα και έθνος άγιον (Έξοδος 19:5-6). Αν ο λαός του Ισραήλ τηρούσε τους όρους της Διαθήκης αυτής, δηλαδή, από την πλευρά τους υπάκουαν και τηρούσαν τους όρους της συμφωνίας τους, τότε ο Κύριος θα τους έκανε μας λέει: ο εκλεκτός από πάντων των λαών βασίλειον ιεράτευμα και έθνος άγιον Από την πλευρά του το Ισραήλ έπρεπε να υπακούσει τον Κύριο (όντι υπακούσητε εις την φωνήν μου και φυλάξητε την Διαθήκην μου). Αυτό που ήθελε ο Θεός από το Ισραήλ να κάνει Η Καινή Διαθήκη Σελίδα 4-28
ήταν να κρατήσει τον Νόμο που θα έδινε στον Μωυσή. Ο Νόμος αυτός δίνεται στις ονομαζόμενες 10 Εντολές στην Έξοδο 20:1-17 και επιπλέον συμπληρώνεται στα κεφάλαια της Εξόδου 21 μέχρι 31. Περισσότεροι πάλι όροι δίνονται επίσης αργότερα στην Έξοδο και στο Λευιτικό και επαναλαμβάνονται βέβαια πάλι στο Δευτερονόμιο. Όμως, το Ισραήλ δεν τήρησε από την πλευρά του τους όρους. Είχαν υποσχεθεί ότι θα τους τηρούσαν και απεκρίθη ομοφώνως πας ο λαός λέγων, πάντα όσα είπεν ο Κύριος θέλομεν πράξει (Έξοδος 19:8) και μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα μετά την συμφωνία αυτή, έπεσαν στην ειδωλολατρία, λατρεύοντας την χρυσή αγελάδα, και ευφραίνοντας σε γλέντια. Έξοδος 32. Αλλά αυτή δεν ήταν η μόνη τους πτώση. Υπήρχαν πολλές άλλες. Φαίνεται ήταν δύσκολο για όλες τις γενεές να κρατήσουν την υπόσχεση της Παλαιάς Διαθήκης από την πλευρά τους. Το βιβλίο των Κριτών είναι γεμάτο από τις πτώσεις των επαναληπτομένων γενεών, και όλη σχεδόν η Παλαιά Διαθήκη είναι γεμάτη από τις πτώσεις όχι μόνο του Λαού εν γένει, αλλά και των Ιερέων, και των Βασιλέων του. Κάτω από τους όρους της Παλαιάς Διαθήκης το Ισραήλ ποτέ δεν θα μπορούσε να γίνει: ο εκλεκτός από πάντων των λαών βασίλειον ιεράτευμα και έθνος άγιον Αν το Ισραήλ αφήνετο στις ίδιες του τις δυνάμεις, ο προορισμός τους ήταν για την πτώση, ποτέ δεν θα μπορούσαν να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις του Θεού. Ποτέ δεν θα γίνοντο αυτό που ήθελε ο Θεός να γίνουν. Λέγοντας αυτά, δεν τους πετροβολούμε γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι αν αφεθούμε στις ίδιες μας τις δυνάμεις θα αποτύχουμε όπως και αυτοί απέτυχαν. Ωστόσο, τι θα κάνει ο Θεός γι αυτό; Τι μπορούσε να κάνει; Και τι έκανε; Ο προφήτης Ιερεμίας περιγράφει ακριβώς τα σχέδια του Θεού για τον Λαό του Ισραήλ. 31 Ιδου έρχονται ημέραι λέγει Κύριος και θέλω κάμει προς τον Οίκον Ισραήλ και προς τον Οίκον Ιούδα Διαθήκην Νέαν 32 ουχί κατά την Διαθήκην την οποίαν έκαμον προς τους πατέρας αυτών καθ ην ημέραν έπιασα αυτούς απο της χειρός δια να εξαγάγω αυτούς εκ γης Αιγύπτου διότι αυτοί παρέβησαν την Διαθήκην μου (Ιερεμίας 31:31-32). Ο ίδιος ο Κύριος δηλώνει ότι θα αλλάξει αυτή την κατάσταση. Θα απέρριπτε την Παλαιά Διαθήκη, και θα έφερνε την Καινή Διαθήκη μια μέρα. Η Παλαιά Διαθήκη ήταν μια συμφωνία με όρους, με άλλα λόγια, ο Λαός του Ισραήλ έπρεπε να πράξει ορισμένα πράγματα, και άλλα να μην πράξει ώστε ο Κύριος να εκπληρώσει τις υποσχέσεις Του. Δηλαδή, έπρεπε να εκπληρώσουν ορισμένους όρους ώστε να λάβουν τις ευλογίες του Θεού. Αυτό το βλέπουμε στις μικρές λέξεις Εάν και θέλετε : Η Καινή Διαθήκη Σελίδα 5-28
τώρα λοιπόν εαν τω όντι υπακούσητε εις την φωνήν μου και φυλάξητε την Διαθήκην μου θέλετε είσθαι εις εμε ο εκλεκτός απο πάντων των λαών (Έξοδος 19:5) Μάταια ψάχνουμε γι αυτές τις λέξεις στην Καινή Διαθήκη. Όσο κι αν ψάξουμε στα λόγια του Ιερεμία 31:31-34 για όρους που έπρεπε να τηρήσει ο Λαός του Ισραήλ δεν θα βρούμε κανέναν γιατί κάτω από τους όρους της Καινής Διαθήκης, ο λαός του Ισραήλ, δεν είναι υποχρεωμένος να υπακούει και να κρατεί τον Νόμο. Κάτω από τους όρους της Καινής Διαθήκης διαβάζουμε θέλω θέσει τον Νόμον μου εις τα ενδόμυχα αυτών και θέλω γράψει αυτόν εν ταις καρδίαις αυτών και θέλω είσθαι Θεός αυτών και αυτοί θέλουσιν είσθαι λαός μου και δεν θέλουσι διδάσκει πλεον έκαστος τον πλησίον αυτού και έκαστος τον αδελφόν αυτού λέγων «γνωρίσατε τον Κύριον διότι πάντες ούτοι θέλουσι με γνωρίζει απο μικρού αυτών εως μεγάλου αυτών» λέγει Κύριος (Ιερεμίας 31:33β-34α). Το συγκεκριμένο «θέλω» χρησιμοποιείται πέντε φορές σ αυτό το εδάφιο. θέλω θέσει τον Νόμο μου εις τα ενδόμυχα αυτών θέλω γράψει αυτόν εν ταις καρδίαις αυτών θέλω είσθαι Θεός αυτών θέλουσιν είσθαι Λαός μου θέλουσι με γνωρίζει Όταν η Καινή Διαθήκη αρχίσει, ο Θεός θα θέσει τον Νόμο Του στον νου τους και θα τον γράψει στην καρδιά τους. Δεν θα υπάρχει ειδωλολατρία, αθεϊσμός και αγνοστισμός στο Ισραήλ. Θα είναι ο Θεός τους και θα είναι ο Λαός Του. Δεν θα υπάρχει ανάγκη να ευαγγελιστεί το Ισραήλ γιατί όλοι θα γνωρίζουν τον Κύριο, από τον μικρότερο στον μεγαλύτερο. Αυτός θα είναι ο καιρός που ΟΛΟ το Ισραήλ θα σωθεί. και ουτω πας ο Ισραήλ θέλει σωθή καθώς ειναι γεγραμμένον θέλει έλθει εκ Σιών ο λυτρωτής και θέλει αποστρέψει τας ασεβείας απο του Ιακώβ. (Ρωμαίους 11:26). Ίσως ο προφήτης Ησαΐας να είχε αυτά στο μυαλό του όταν λέει τις ήκουσε τοιούτον πράγμα τις είδε τοιαύτα ήθελε γεννήσει η γη εν μια ημέρα η έθνος ήθελε γεννηθή ενταύτω αλλ η Σιών άμα εκοιλοπόνησεν εγέννησε τα τέκνα αυτής (Ησαΐας 66:8). Ίσως να μας φαίνεται αδύνατο, αλλά η Καινή Διαθήκη αναφέρεται σ αυτό, δηλαδή τον καιρό που ΟΛΟ το Ισραήλ θα σωθεί. Και η αιτία που ο Θεός είναι ικανός να σώσει ΟΛΟ το Ισραήλ είναι λόγω της τελευταίας παραγράφου της προφητείας του Ιερεμία για την Καινή Διαθήκη, διότι θέλω συγχωρήσει την ανομίαν αυτών και την αμαρτίαν αυτών δεν θέλω ενθυμείσθαι πλέον. (Ιερεμίας 31:34). Μέχρι στιγμής έχουμε εξετάσει ποίος λαμβάνει μέρος στη Καινή Διαθήκη (ο Λαός του Ισραήλ και ο Θεός), και έχουμε δει τις λεπτομέρειες της Καινής Διαθήκης. Δεν είναι μια Διαθήκη με όρους, όπως η Παλαιά Διαθήκη. Δεν υπάρχουν προϋποθέσεις για το Ισραήλ, δεν υπάρχουν «εάν». Είναι μια Διαθήκη χωρίς όρους. Ο Θεός θα πράξει ορισμένα πράγματα προς και για το Ισραήλ, αλλά το ερώτημα είναι πότε; Και η τρίτη ερώτηση είναι αυτή που πρέπει τώρα να απαντήσουμε. Ο Προφήτης Ιερεμίας απλώς λέει: Η Καινή Διαθήκη Σελίδα 6-28
Ιδου έρχονται ημέραι λέγει Κύριος και θέλω κάμει προς τον Οίκον Ισραήλ και προς τον Οίκον Ιούδα Διαθήκην Νέαν. (Ιερεμίας 31:31). Αι ημέραι έρχονται μόνον αυτό λέει. Αλλά πότε θα έρθουν αυτές οι ημέρες; Ο προφήτης Ιερεμίας στο κεφ. 31 εδάφια 31-34 δίνει τις λεπτομέρειες της Καινής Διαθήκης, αλλά δεν λέει ειδικά πότε θα έλθουν οι ημέρες αυτές. Στον Ησαΐα 59:20-21 διαβάζουμε: 20 και ο λυτρωτής θέλει έλθει εις Σιών και προς τους οσοι εκ του Ιακώβ επιστρέφουσιν απο της παραβάσεως λεγει Κύριος 21 παρ εμού δε αυτή ειναι η προς αυτούς Διαθήκη μου λέγει Κύριος το πνεύμα μου το επι σε και οι λόγοι μου τους οποίους έθεσα εν τω στόματι σου δεν θέλουσι λείψει απο του στόματος σου ούτε απο του στόματος του σπέρματός σου ουτε απο του στόματοε του σπερματός σου απο του νυν και εως αιώνος λέγει Κύριος (Ησαΐας 59:20-21). Αυτό το εδάφιο αναλύει λίγο αυτό που διαβάσαμε στον Ιερεμία, και μας λέει τι θα συμβεί όταν ο Κύριος βάλει τον Νόμο στον νου τους και τον γράψει στις καρδιές τους: θα διαλαλήσουν τον Λόγο Του. Αλλά και πάλι δεν μας λέει το πότε αυτή η Καινή Διαθήκη θα μπει σε εφαρμογή. Ο Ιεζιεκήλ λίγο αργότερα, κατά την περίοδο που οι Εβραίοι είχαν ξεφύγει από την Παλαιά Διαθήκη, και ήταν αιχμάλωτοι των Βαβυλωνίων και σε εξορία στην Βαβυλώνα μας λέει: 58 συ εβαστάσας την ασέβειαν σου και τα βδελύγματα σου λέγει Κύριος 59 διότι ούτω λέγει Κύριος ο Θεός εγω θέλω κάμει εις σε καθώς έκαμες συ ήτις κατεφρονήσας τον όρκον παραβαίνουσα την Διαθήκην (Παλαιά) 60 αλλ όμως θέλω ενθυμηθή την (Παλαιά) Διαθήκην μου την γενομένην προς σε εν ταις ημέραις της νεότητος σου και θέλω στήσει εις σε Διαθήκην Αιώνιον (την Καινή) 61 τότε θέλεις ενθυμηθή τας οδούς σου και αισχύνθη όταν δέχθης τας αδελφάς σου τας πρεσβυτέρας σου και τας νεωτέρας σου και θέλω δώσει αυτάς εις σε δια θυγατέρα ουχί όμως κατα την (Καινή) Διαθήκην σου 62 και εγω θέλω στήσει την (Καινή) Διαθήκην μου προς σε και θέλεις γνωρίσει ετι εγω είμαι ο Κύριος 63 δια να ενθυμηθής και να αισχυνθής και να μη ανοίξης πλέον το στόμα σου υπο της εντροπής σου οταν εξιλεωθώ προς σε δια πάντα όσα έπραξας λέγει Κύριος ο Θεός. (Ιεζεκιήλ 16:58-63). Εδώ ο Λαός υπενθυμίζεται το παρελθόν του και ο Κύριος τους υπόσχεται την Αιώνια Διαθήκη που θα δημιουργείτο μεταξύ τους. Αλλά και πάλι δεν υπάρχει ένδειξη του ΠΟΤΕ θα έλθει. Υπάρχουν δύο παραπομπές στο ΤΟΤΕ, υποδεικνύοντας έτσι κάποιο καιρό στο μέλλον. Αργότερα πάλι ο Ιεζεκιήλ γράφει: 21 και είπε προς αυτούς ούτω λέγει Κύριος ο Θεός σου ιδού εγω θέλω λάβει τους υιούς Ισραήλ εκ μέσου των εθνών όπου υπήγον και θέλω συνάξει αυτούς πανταχόθεν και φέρει αυτούς εις την γην αυτών 22 και θέλω κάμει αυτούς εν έθνος εν τη γη επι των ορέων του Ισραήλ και εις βασιλεύς θέλει είσθαι βασιλεύς επι πάντας αυτούς και δεν θέλουσιν είσθαι πλέον δύο έθνη και δεν θέλουσιν είσθαι του λοιπού διηρημένοι πλέον εις δυο βασιλεία 23 και δεν θέλουσι μιαίνεσθαι πλέον εν τοις ειδώλοις αυτών ουδέ εν τοις βδελύγμασιν αυτών ουδέ εν πάσαις ταις παραβάσεσιν αυτών αλλά θέλω σώσει αυτούς εκ πάσων των κατοικήσεων αυτών εν αις ημάρτησαν και θέλω καθαρίσει αυτούς και θέλουσιν είσθαι λαός μου και εγω θέλω είσθαι Θεός αυτών Η Καινή Διαθήκη Σελίδα 7-28
24 και Δαβίδ ο δούλος μου θέλει είσθαι βασιλεύς επ αυτούς και θέλει είσθαι επι πάντας αυτούς εις ποιμήν και θέλουσι περιπάτει εν ταις κρίισεσι μου και θέλουσι φυλάττει τα διατάγματα μου και εκτελεί αυτά 25 και θέλουσι κατοικεί εν τη γη την οποίαν έδωκα εις τον δούλον μου τον Ιακώβ όπου κατώκησαν οι πατέρες σας και εν αυτή θέλουσι κατοικεί αυτοί και τα τέκνα αυτών και τα τέκνα των τέκνων αυτών εως αιώνος και Δαβίδ ο δούλος μου θέλει είσθαι άρχων αυτών εις τον αιώνα 26 και θέλω κάμει προς αυτούς Διαθήκην ειρήνης αυτή θέλει είσθαι Διαθήκη αιώνιος προς αυτούς και θέλω στηρίξει αυτούς και πληθύνει αυτούς και θέλω θέσει το αγιαστήριόν μου εν μέσω αυτών εις τον αιώνα 27 και η σκηνή μου θέλει είσθαι εν μέσω αυτών και θέλω είσθαι Θεός αυτών και αυτοί θέλουσιν είσθαι λαός μου 28 και θέλουσι γνωρίσει τα έθνη οτι εγω ο Κύριος είμαι ο αγιάζων τον Ισραήλ όταν το αγιαστήριόν μου ήναι εν μέσω αυτών εις τον αιώνα (Ιεζεκιήλ 37:21-28). Εδώ ο Ιεζεκιήλ 37:27 επεκτείνεται πιο πολύ από τον Ιερεμία 31:33, όπου και πάλι διαβάζουμε για μία Αιώνια Διαθήκη. Αν και υπάρχουν πολλές αναφορές στο μέλλον, αδίκως ψάχνουμε για ένα καθαρό υποδεικτικό δείγμα του ΠΟΤΕ στο μέλλον αυτή η Διαθήκη θα έλθει. Σε όλους τους προφήτες, Ιερεμία, Ησαΐα και Ιεζεκιήλ, στα γραπτά του Δανιήλ, και σε όλους τους μικρότερους προφήτες δεν θα βρούμε καμία αναφορά στην Καινή Διαθήκη και αυτό είναι ενδεικτικό ότι η Καινή Διαθήκη δεν μπήκε σε εφαρμογή κατά την χρονική περίοδο της Παλαιάς Διαθήκης επομένως θα πρέπει να έλθουμε τώρα στην χρονική περίοδο της Καινή Διαθήκη, και όταν έλθουμε σ αυτήν τι θα ανακαλύψουμε; Μήπως η Καινή Διαθήκη μπήκε σε εφαρμογή κατά την διάρκεια της χρονικής περιόδου που ο Κύριος Ιησούς Χριστός ήταν στην γη; Η Καινή Διαθήκη Σελίδα 8-28
Η Καινή Διαθήκη στα Ευαγγέλια Λόγω του ότι η Γραφή διαιρείται στην Παλαιά και Καινή Διαθήκη μερικοί πιστεύουν το θέμα της Παλαιάς Διαθήκης είναι η Παλαιά Διαθήκη και το θέμα της Καινής είναι η Καινή Διαθήκη. Όμως όταν διαβάζουμε το κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο δεν βρίσκουμε εκεί καμία αναφορά για την Καινή Διαθήκη, και εν πάση περιπτώσει η λέξης Διαθήκη δεν αναφέρεται πουθενά στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο. Και όταν ερευνήσουμε τα άλλα τρία ευαγγέλια και εκεί δεν διαβάζουμε τίποτα για την Καινή Διαθήκη έως ότου έλθουμε στα τελευταία κεφάλαια. Και όταν φτάσουμε στα κεφάλαια αυτά, τι διαβάζουμε: Ματθαίος 26:19-29 Μάρκος 14:16-25 Λουκάς 22:13-20 και έκαμον οι μαθηταί καθώς παρήγγειλεν εις αυτούς ο Ιησούς και ητοίμασαν το Πάσχα ότε δε έγεινεν εσπέρα εκάθητο εις την τράπεζαν μετα των δώδεκα και ενω έτρωγον είπεν αληθώς σας λέγω οτι εις εξ υμών θέλει με παραδώσει και λυπούμενοι σφόδρα ήρχισαν να λέγωσι προς αυτόν έκαστος αυτών μήπως εγω είμαι Κύριε ο δε αποκριθείς είπεν ο εμβάψας μετ εμού εν τω πινακίω την χείρα ούτος θέλει με παραδώσει ο μεν υιός του ανθρώπου υπάγει καθώς είναι γεγραμμένον περί αυτού ουαί δε εις τον άνθρωπον εκείνον δια του οποίου ο υιός του άνθρωπου παραδίδεται καλόν ητο εις τον άνθρωπον εκείνον αν δεν ήθελε γεννηθή αποκριθεις δε ο Ιούδας όστις παρέδιδεν αυτόν είπε μήπως εγώ είμαι ραββί λέγει προς αυτόν συ είπας και ενώ έτρωγον λαβών ο Ιησούς τον άρτον και ευλογήσας έκοψε και έδιδεν εις τους μαθητάς και είπε λάβετε φάγετε τούτο είναι το σώμα μου και λαβών το ποτήριον και ευχαριστήσας έδωκεν εις αυτούς λέγων πίετε εξ αυτού πάντες διότι τούτο είναι το αίμα μου το της Καινής Διαθήκης το υπέρ πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών σας λέγω δε ότι δεν θέλω πιεί εις το εξής εκ τούτου του γεννήματος της αμπέλου εως της ημέρας εκείνης όταν πίνω αυτό νέον μεθ υμών εν τη βασιλεία του Πατρός μου και εξήλθον οι μαθηταί αυτού και ήλθον εις την πόλιν και εύρον καθώς είπε προς αυτούς και ητοίμασαν το Πάσχα και ότε έγεινεν εσπέρα έρχεται μετα των δώδεκα και ενώ εκάθηντο εις την τράπεζαν και έτρωγον είπεν ο Ιησούς αληθώς σας λέγω οτι εις εξ υμών θέλει με παραδώσει όστις τρώγει μετ εμού οι δε ήρχισαν να λυπώνται και να λέγωσι προς αυτόν εις έαστος μήπως εγώ και άλλος μήπως εγώ ο δε αποκριθείς είπε προς αυτούς εις εκ των δώδεκα ο εμβάπτων μετ εμού εις το πινάκιον την χείρα ο μεν υιός του ανθρώπου υπάγει καθώς είναι γεγραμμένον περι αυτού ουαί δε εις τον άνθρωπον εκείνον δια του οποίου ο υιός του ανθρώπου παραδίδεται καλόν ήτο εις τον άνθρωπον εκείνον αν δεν ήθελε γεννηθή και ενώ έτρωγον λαβών ο Ιησούς άρτον ευλογήσας έκοψε και έδωκεν εις αυτούς και είπε λάβετε φάγετε τούτο είναι το σώμα μου και λαβών το ποτήριον ευχαρίστησε και έδωκεν εις αυτούς και έπιον εξ αυτού πάντες και είπε προ αυτούς τούτο είναι το αίμα μου το της Καινής Διαθήκης το περι πολλών εκχυνόμενον αληθώς σας λέγω οτι δεν θέλω πιεί πλέον εκ του γεννήματος της αμπέλου έως της ημέρας εκείνης όταν πίνω αυτό νέον εν τη βασιλεία του Θεού αφού δε υπήγον εύρον καθώς είπε προς αυτούς και ητοίμασαν το Πάσχα και ότε ήλθεν η ώρα εκάθησεν εις την τράπεζαν και οι δώδεκα απόστολοι μετ αυτού και είπε προς αυτούς πολύ επεθύμησα να φάγω το Πάσχα τούτο με σας προτού να πάθω διότι σας λέγω οτι δεν θέλω φάγει πλέον εξ αυτού εωσού εκπληρωθή εν τη βασιλεία του Θεού και λαβών το ποτήριον ευχαρίστησε και είπε λάβετε τούτο και διαμοιράσατε εις αλλήλους διότι σας λέγω οτι δεν θέλω πιεί από του γεννήματος της αμπέλου εωσού έλθη η βασιλεία του Θεού και λαβών άρτον ευχαριστήσας έκοψε και έδωκεν εις αυτούς λέγων τούτο είναι το σώμα μου το υπέρ υμών διδόμενον τούτο κάμνετε εις την ιδικήν μου ανάμνησιν ωσαύτως και το ποτήριον αφού εδείπνησαν λέγων τούτο το ποτήριον είναι η Καινή Διαθήκη εν τω αίματί μου το υπέρ υμών εκχυνόμενον πλην ιδού η χείρ εκείνου όστις με παραδίδει είναι μετ εμού επι της τραπέζης. Η Καινή Διαθήκη Σελίδα 9-28
Στον κατά Ματθαίο 26 και κατά Μάρκο 14 απλώς διαβάζουμε για μια Διαθήκη αλλά στην περίπτωση που κάποιος έχει αμφιβολίες ο Λουκάς χρησιμοποιεί ολόκληρο το όνομα Καινή Διαθήκη. Οπότε είναι ξεκάθαρο ότι η Καινή Διαθήκη δεν ήταν σε εφαρμογή κατά την περίοδο που μας περιγράφουν οι Ευαγγελιστές, δεν αναφέρεται καν έως τα τελευταία κεφάλαια, αν και ο προφήτης Ζαχαρίας είχε πει ευλογητός Kύριος ο Θεός του Ισραήλ.δια να εκπληρώση το έλεος αυτού προς τους πατέρας ημών και να ενθυμηθή την Αγιαν Διαθήκην αυτού (Λουκάς 1:68-72). Δεύτερον, βλέπουμε ότι το περιεχόμενο είναι όλο πολύ Εβραϊκό. Έχουμε το Πασχαλινό δείπνο, την περίοδο που οι Εβραίοι ενθυμούντο τα χρόνια τους στην Αίγυπτο και πως ο Κύριος τους έβγαλε από αυτή τη γη. Ήταν κατά την διάρκεια του ταξιδιού τους από την Αίγυπτο που τους είχε δώσει την Παλαιά Διαθήκη, και είναι επακόλουθο ο Κύριος Ιησούς Χριστός να τους υπενθυμίσει την Παλαιά Διαθήκη σε μία τελετή όπως είναι το Πάσχα γιατί τα λόγια του προφήτη Ιερεμία 31:31-34 επίσης αναφέρουν την έξοδο από την Αίγυπτο και την Παλαιά Διαθήκη. Θα πρέπει να τονίσουμε ότι οι άνθρωποι που λαμβάνουν μέρος σ αυτό το Πασχαλινό δείπνο, όπου και η Καινή Διαθήκη αναφέρεται για πρώτη φορά από τον Κύριο Ιησού Χριστό, ήταν όλοι Εβραίοι. Εκεί παρευρίσκοντο ο Κύριος, ο ίδιος από την φυλή του Ιούδα, και οι δώδεκα μαθητές του, (που ήταν όλοι Εβραίοι), και οι οποίοι ανάλογα με το κατά Ματθαίο 19:28 θα πρέπει να καθίσουν στους δώδεκα θρόνους κρίνοντας τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ. Εκεί στην Ιερουσαλήμ, κάτω από την σκιά του Ναού, δώδεκα Εβραίοι συναντιόνται με τον Εβραίο αρχηγό τους να εορτάσουν το Εβραϊκό τους Πάσχα. Κατά την διάρκεια του δείπνου ο Κύριος πήρε ένα ποτήρι κρασί και είπε: τούτο το ποτήριον είναι η Καινή Διαθήκη εν τω αίματί μου το υπέρ υμών εκχυνόμενον (Λουκάς 22:20). Και ο Ματθαίος προσθέτει μια σπουδαία ανακοίνωση. πίετε εξ αυτού πάντες διότι τούτο είναι το αίμα μου το της Καινής Διαθήκης το υπέρ πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών. (Ματθαίος 26:28). Εδώ βλέπουμε πως ο Θεός αντικαταστά την Παλαιά Διαθήκη με την Καινή. Μπορεί να το κάνει αυτό διότι θέλω συγχωρήσει την ανομίαν αυτών και την αμαρτίαν αυτών δεν θέλω ενθυμείσθαι πλέον (Ιερεμίας 31:34). Αλλά επειδή είναι κυριολεκτικά σωστός και δίκαιος, μπορεί να συγχωρέσει και να ξεχάσει εάν το βάρος των αμαρτιών αυτών έχει πληρωθεί. Επομένως είναι κυριολεκτικά αδύνατον για την Καινή Διαθήκη να είχε μπει σε εφαρμογή ΠΡΙΝ το εξιλαστήριο έργο του Χριστού. Η Καινή Διαθήκη Σελίδα 10-28
Εν περιλήψει: Η Καινή Διαθήκη έγινε μεταξύ του Λαού του Ισραήλ. Είναι το χρονικό αυτό διάστημα κατά τον οποίο ο Νόμος του Θεού θα γραφτεί στο νου τους και στις καρδιές τους, και Είναι το χρονικό αυτό διάστημα που ΟΛΟΣ ο Λαός του Ισραήλ θα σωθεί, και οι αμαρτίες του συγχωρεθούν. Μια αναγκαία προϋπόθεση γι αυτά ήταν το εξιλαστήριο έργο του Κυρίου. Επομένως είναι βέβαιο ότι η Καινή Διαθήκη δεν ήταν σε εφαρμογή κατά την χρονική περίοδο που καλύπτουν τα Ευαγγέλια. Για θυμηθείτε ότι ο Λαός του Ισραήλ, αμέσως μετά το Πασχαλινό αυτό δείπνο που μας περιγράφεται στο τέλος των Ευαγγελίων, αρνήθηκαν και σταύρωσαν τον Ιησού Χριστό. Δεν θα το έκαναν αυτό αν ο Νόμος του Θεού είχε γραφτεί στο νου τους και την καρδιά τους. Κάτω από αυτές τις συνθήκες επομένως μπορούμε να ρωτήσουμε Πότε μπήκε σε εφαρμογή η Καινή Διαθήκη; Ο Ματθαίος συμπληρώνει την περιγραφή του, το ίδιο και ο Μάρκος αναφέροντας σε κάποια στιγμή στο μέλλον. πίετε εξ αυτού πάντες διότι τούτο είναι το αίμα μου το της Καινής Διαθήκης το υπέρ πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών σας λέγω δε ότι δεν θέλω πιεί εις το εξής εκ τούτου του γεννήματος της αμπέλου εως της ημέρας εκείνης όταν πίνω αυτό νέον μεθ υμών εν τη βασιλεία του Πατρός μου. (Ματθαίος 26:27-29). Είναι δυνατόν η Καινή Διαθήκη να έλθει σε εφαρμογή όταν το Βασίλειο του Θεού έλθει; ή είναι η εφαρμογή της Καινής Διαθήκης που φέρνει το Βασίλειο του Θεού; Εάν η Καινή Διαθήκη που βασίζεται στην συγχώρεση αμαρτιών, δεν είναι σε ενέργεια ωσότου ο Χριστός προσφέρει τον εαυτό Του, ως την όλη επαρκή θυσία για τις αμαρτίες, μήπως ήλθε σε εφαρμογή αμέσως μετά την ανάστασή Του; Αυτό είναι μια πιθανότητα που πρέπει να εξετάσουμε. Επομένως ας έλθουμε στην χρονική περίοδο που καλύπτουν στις Πράξεις των Αποστόλων και ας εξετάσουμε το χρονικό αυτό διάστημα. Η Καινή Διαθήκη Σελίδα 11-28
Η Καινη Διαθήκη στην διάρκεια των Πράξεων των Αποστόλων. Κατά την διάρκεια του Πασχαλινού αυτού δείπνου ο Κύριος είχε αναφερθεί στο Βασίλειο, και οι Πράξεις των Αποστόλων αρχίζει με τους μαθητές να θέτουν μια ερώτηση όσο αφορά το Βασίλειο στον Κύριο. Τον ερώτησαν: 6 εκείνοι λοιπόν συνελθόντες ηρώτων Αυτόν λέγοντες Κύριε τάχα εν τω καιρώ τούτω αποκαθιστάνεις την βασιλείαν εις τον Ισραήλ (Πράξεις 1:6). Και τους απάντησε 7 είπε δε προς αυτούς δεν ανήκει εις εσάς να γνωρίζητε τους χρόνους η τους καιρούς τους οποίους ο πατήρ έθεσεν εν τη ιδία αυτού εξουσία (Πράξεις 1:7). Δεν ήταν ούτε ένα Ναι ούτε ένα Όχι η απάντηση. Εντούτοις, ένα είναι βέβαιο, το Βασίλειο που ήθελαν δεν ήταν ακόμη εκεί στην αρχή των Πράξεων των Αποστόλων, και ούτε το Βασίλειο που ο Χριστός ήθελε ήταν εκεί, αυτό το Βασίλειο όπου δεν θέλω πιεί εις το εξής εκ τούτου του γεννήματος της αμπέλου Αλλά αν είναι να καταλάβουμε κάτι περί της Καινής Διαθήκης, αυτό είναι ότι δεν είχε έλθει σε εφαρμογή στην αρχή των Πράξεων των Αποστόλων. Και όχι μόνο αυτό, αλλά εάν διαβάσουμε όλες τις Πράξεις των Αποστόλων θα δούμε ξεκάθαρα ότι η Καινή Διαθήκη δεν μπήκε σε εφαρμογή κατά την χρονική αυτή περίοδο. Αυτό ίσως να είναι σαν έκπληξη σε μερικούς, αλλά δεν θα πρέπει. Η Καινή Διαθήκη είναι η χρονική περίοδος κατά την οποία ο Θεός θα γράψει τον Νόμο Του στις καρδιές και θα τον βάλει στο νου του Λαού του Ισραήλ. Είναι ο χρόνος που ΟΛΟΣ ο Λαός του Ισραήλ θα γνωρίζει τον Κύριο, και θα είναι ο Λαός Του και θα Αυτός θα είναι ο Θεός τους. Κι όμως τι ανακαλύπτουμε στις Πράξεις των Αποστόλων; Έχουμε τον Πέτρο και τον Ιωάννη να φυλακίζονται και να απειλούνται από τους Εβραίους Σαδδουκαίους (Πράξεις 4). Έχουμε τον πετροβολισμό του Στεφάνου στην Ιερουσαλήμ από τους Εβραίους (Πράξεις 7). Έχουμε μια μεγάλη καταδίωξη εναντίον των Χριστιανών στην Ιερουσαλήμ (Πράξεις 8). Ο Σαούλ από την Ταρσό, Εβραίος εκ των Εβραίων, να στέλνει θανατηφόρες απειλές ενάντια των μαθητών του Κυρίου (Πράξεις 9). Υπήρξε μεγάλη καταδίωξη από τους μη Χριστιανούς Εβραίους ενάντια των Χριστιανών Εβραίων! Το ίδιο συνέβη και όταν ο Σαούλ επίστεψε. Επομένως είναι εμφανές ότι η Καινή Διαθήκη δεν μπήκε σε εφαρμογή κατά την χρονική αυτή περίοδο. Το δηλώνω αυτό κατηγορηματικά απλά και μόνο γιατί το έθνος του Ισραήλ ΔΕΝ σώθηκε ως έθνος. Η Καινή Διαθήκη αρχίζει όπως είδαμε και πιο πάνω όταν ΟΛΟ το Ισραήλ πιστέψει. Ο Απόστολος Παύλος συνάντησε μεγάλη καταδίωξη από τους Εβραίους στην Αντιόχεια, στην Πισιδία, στην Ικόνιο και ακόμη πετροβολήθηκε από αυτούς ιδόντες δε οι Ιουδαίοι τα πλήθη επλήσθησαν φθόνου και ηναντιούντο εις τα υπο του Παύλου λεγόμενα αντιλέγοντες και βλασφημούντες (Πράξεις 13:45) και ότε ώρμησαν οι εθνίκοι και οι Ιουδαίοι μετα των αρχόντων αυτών εις το να υβρίσωσι και να λιθοβολήσωσιν αυτούς. (Πράξεις 14:5) Η Καινή Διαθήκη Σελίδα 12-28
εν τούτω δε ήλθον Ιουδαίοι εξ Αντιοχείας και Ικονίου και πείσαντες τους όχλους και λιθοβολήσαντες τον Παύλον έσυραν έξω της πόλεως νομίσαντες οτι απέθανεν (Πράξεις 14:19) Στην Θεσσαλονίκη οι Εβραίοι εκεί έκαναν την ζωή του Παύλου και των άλλων πιστών μαρτύριο (Πράξεις 17:5,13). Και όταν ήλθε πίσω στην Ιερουσαλήμ τον συνέλαβαν στον Ναό οι Εβραίοι από την Ασία (Πράξεις 21:27). Και ακόμη στο τελευταίο κεφάλαιο των Πράξεις των Αποστόλων διαβάζουμε: 17 μετα δε τρεις ημέρας συνεκάλεσεν ο Παύλος τους όντας των Ιουδαίων πρώτους και αφου συνήλθον έλεγε προς αυτούς άνδρες αδελφοί εγω ουδέν εναντίον πράξας εις τον λαόν η εις τα έθιμα τα πατρώα, παρεδόθην εξ Ιεροσολύμων δέσμιος εις τας χείρας των Ρωμαίων 23 και αφου διώρισαν εις αυτον ημέραν ήλθον προς αυτον πολλοί εις το κατάλυμα εις τους οποίους εξέθεσε δια μαρτυριών την Βασιλείαν του Θεού και έπειθεν αυτούς εις τα περι του Ιησού απο τε του νόμου του Μωυσέως και των προφητών απο πρωί εως εσπέρας 24 και άλλοι μεν επείθοντο εις τα λεγόμενα αλλοι δε ηπίστουν 25 ασύμφωνοι δε όντες προς αλλήλους ανεχώρουν αφου ο Παύλος ειπεν ενα λόγον οτι καλώς ελάλησε το πνεύμα το άγιον προς τους πατέρας ημών δια Ησαίου του προφήτου. (Πράξεις 28:17, 23-25) Μερικοί από τους Εβραίους επίστεψαν στον Χριστό, άλλοι πάλι όχι. Υπήρξε μεγάλη διαφωνία μεταξύ τους. Όλα αυτά μας δείχνουν ότι η Καινή Διαθήκη δεν ήταν σε εφαρμογή σε καμία χρονική περίοδο κατά την διάρκεια των χρόνων των Πράξεων των Αποστόλων μια περίοδος περίπου 40 ετών. Αν ήταν, όλοι αυτοί οι Εβραίοι θα είχαν σωθεί, και όχι μόνο αυτό, δεν θα ήταν ανάγκη για τον Παύλο να συναντηθεί με τους ανώτερους Ιερείς του έθνους και να προσπαθεί να τους πείσει για τον Ιησού από τον Νόμο του Μωυσέως και των Προφητών. Τι είχε πει ο Ιερεμίας; και δεν θέλουσι διδάσκει πλεον έκαστος τον πλησίον αυτού και έκαστος τον αδελφόν αυτού λέγων «γνωρίσατε τον Κύριον διότι πάντες ούτοι θέλουσι με γνωρίζει απο μικρού αυτών εως μεγάλου αυτών» λέγει Κύριος (Ιερεμίας 31:34) Επομένως αν η Καινή Διαθήκη ήταν σε εφαρμογή κατά την διάρκεια της χρονικής περιόδου που καλύπτουν οι Πράξεις των Αποστόλων, δεν θα υπήρχε αντίδραση και δεν θα υπήρξε ανάγκη για τον Πέτρο, τον Παύλο και όλους τους άλλους να διδάξουν τους συνανθρώπους τους, τους Εβραίους. Η Καινή Διαθήκη Σελίδα 13-28
Η Καινή Διαθήκη στις πρώτες επιστολές Πρός Εβραίους Τώρα, κατά την διάρκεια της χρονικής περιόδου των Πράξεων των Αποστόλων γράφτηκε ένας αριθμός επιστολών. Μερικές από αυτές γράφηκαν στους Εβραίους Χριστιανούς, δηλαδή η προς Εβραίους, Ιακώβου, 1 και 2 Πέτρου, 1, 2 και 3 του Ιωάννου, Ιούδα και Αποκάλυψη. Άλλες πάλι γράφτηκαν και στους δύο δηλαδή και στους Εβραίους και στους Εθνικούς Χριστιανούς Γαλάτας, 1 και 2 Θεσσαλονικείς, 1 και 2 Κορινθίους, και Ρωμαίους. Σε όλες αυτές τις επιστολές καμία αναφορά δεν γίνεται για την Καινή Διαθήκη εκτός από μόνο 4 από τις 15 αυτές. Η μόνη που λέει αρκετά για την Καινή Διαθήκη είναι η προς Εβραίους επιστολή, που δεν θα πρέπει να μας εκπλήττει γιατί η προς Εβραίους επιστολή αναφέρεται στους Εβραίους. Έξη παραπομπές ή υπαινιγμοί στην Καινή Διαθήκη υπάρχουν σ αυτή την επιστολή. 6 τώρα όμως ο Χριστός έλαβεν εξοχωτέραν λειτουργίαν καθόσον είναι και ανωτέρας Διαθήκης μεσίτης ήτις ενομοθετήθη με ανωτέρας επαγγελίας 7 διότι εαν η Πρώτη εκείνη ήτο άμεμπτος (αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη) δεν ήθελε ζητείσθαι τόπος δια την Δευτέραν (την Καινή Διαθήκη) 8 διότι μεμφόμενος αυτούς λέγει: Ιδού έρχονται ημέραι λέγει Κύριος και θέλω συντελέσει επι τον οίκον του Ισραήλ και επι τον οίκον του Ιούδα Διαθήκην Καινήν 9 ουχί κατα την Διαθήκην την οποίαν έκαμον προς τους πατέρας αυτών καθ ην ημέραν έπιασα αυτούς απο της χειρός δια να εξαγάγω αυτούς εκ γης Αιγύπτου διότι αυτοί δεν ενέμειναν εις την Διαθήκην μου και εγω ημέλησα αυτούς, λέγει Κύριος 10 διότι αυτή είναι η Διαθήκη την οποίαν θέλω κάμει προς τον οίκον του Ισραήλ μετά τας ημέρας εκείνας, λέγει Κύριος, θέλω δώσει τους νόμους μου εις την διάνοιαν αυτών και θέλω γράψει αυτούς επι της καρδίας αυτών και θέλω είσθαι εις αυτούς Θεός και αυτοί θέλουσιν είσθαι εις εμέ ΛΑΟΣ 11 και δεν θέλουσι διδάσκει έκαστος τον πλησίον αυτού και έκαστος τον αδελφόν αυτού λέγων: γνώρισον τον Κύριον διότι πάντες θέλουσι με γνωρίζει απο μικρού εως μεγάλου αυτών 12 διότι θέλω είσθαι ίλεως εις τας αδικίας αυτών και τας αμαρτίας αυτών και τας ανομίας αυτών δεν θέλω ενθυμείσθαι πλέον 13 λέγων δε Καινήν έκαμε παλαιάν την Πρώτην το δε παλαιούμενον και γήρασκον είναι πλησίον αφανισμού. (Εβραίους 8:6-13). Αυτά τα εδάφια αρχίζουν αναφερόμενα και στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη. Δηλώνουν εντελώς ξεκάθαρα ότι η Καινή Διαθήκη είναι ανώτερη της Παλαιάς Διαθήκης. Η αιτία γι αυτό είναι ότι η Καινή Διαθήκη ιδρύθηκε κάτω από καλύτερες υποσχέσεις. Όπως έχουμε εξετάσει, οι υποσχέσεις της Παλαιάς Διαθήκης ήταν υπό τους όρους ότι το Ισραήλ θα υπάκουε τον Κύριο και θα κρατούσαν τους όρους αυτής της Διαθήκης, ενώ η Καινή Διαθήκη ήταν άνευ όρων. Δεν υπάρχουν «εάν». Γι αυτό και ήταν αληθώς, μια καλύτερη υπόσχεση. Όμως, η προς Εβραίους επιστολή μας υποδεικνύει ότι δεν υπήρχε ελάττωμα στην Παλαιά Διαθήκη. Το ελάττωμα βρισκόταν με τον λαό του Ισραήλ. Δεν κράτησαν από την δική τους πλευρά τις υποσχέσεις τους προς την Διαθήκη αυτή. Και η προς Εβραίους επιστολή επαναλαμβάνει σχεδόν επί λέξη τα λόγια του προφήτη Ιερεμία 31:31-34, και δίνει έμφαση στο ότι η Καινή Διαθήκη έχει να κάνει με τον Οίκο του Ισραήλ και τον Οίκο του Ιούδα. Δεν έχει καμία σχέση με τους Εθνικούς Χριστιανούς του καιρού εκείνου. Έχει σχέση με τον Λαό του Ισραήλ, αλλά πάλι, σε κάποιο μελλοντικό χρόνο, γιατί αρχίζει με τα λόγια Ιδού έρχονται ημέραι και έτσι, φαίνεται, όταν γράφτηκε η προς Εβραίους επιστολή, η Καινή Διαθήκη ήταν ακόμη μελλοντική. Αυτό αντιλαλείτε και γίνεται εμφατικό στα τελευταία λόγια του κεφαλαίου 8:13 του προς Εβραίους επιστολή που λέει Η Καινή Διαθήκη Σελίδα 14-28
λέγων δε Καινήν έκαμε παλαιάν την Πρώτην το δε παλαιούμενον και γήρασκον είναι πλησίον αφανισμού. (Εβραίους 8:13). Επομένως, τον καιρό, που γράφτηκε η προς Εβραίους επιστολή, η Παλαιά Διαθήκη ήταν ακόμη σε εφαρμογή. Εγήρασκε και σύντομα θα εξαφανιζόταν. Εν τούτοις, αν η Παλαιά Διαθήκη εγείρανε και σύντομα θα εξαφανιζόταν, έγινε αυτό ποτέ και αν ναι πότε; Πριν απαντήσουμε σ αυτό ας εξετάσουμε μερικές ακόμη αναφορές στους προς Εβραίους επιστολή που αναφέρονται στην Καινή Διαθήκη. 17 διότι μαρτυρεί λέγων οτι συ είσαι ιερεύς εις τον αιώνα κατά την τάξιν Μελχισεδέκ 18 διότι αθετήσις μεν γίνεται της προηγουμένης εντολής δια το ασθενές και ανωφελές αυτής 19 επειδή ο νόμος ουδέν έφερεν εις το τέλειον έγεινε δε επεισαγωγή ελπίδος καλητέρας δια της οποας πλησιάζομεν εις τον Θεόν 20 και καθ όσον δεν έγεινεν ιερεύς χωρίς ορκωμοσίας 21 διότι εκείνοι έγειναν ιερείς χωρς ορκωμοσίας ούτος δε μετά ορκωμοσίας δια του λέγοντος προς αυτόν ώμοσε Κύριος και δεν θέλει μεταμεληθή συ είσαι ιερεύς εις τον αιώνα κατα την τάξιν Μελχισεδέκ 22 κατά τοσούτον ανωτέρας Διαθήκης εγγυητής έγεινεν ο Ιησούς (Εβραίους 7:17-22) Εδώ, πάλι, βλέπουμε μια αναφορά στον Νόμο, την Παλαιά Διαθήκη, τους προηγούμενους κανονισμούς και αυτοί οι κανονισμοί να θέτονται στην άκρη. Το ιδανικό ήταν να ανταλλαχθεί για μια «καλύτερη ελπίδα» η οποία θα είχε ως βάση της μια «καλύτερη Διαθήκη», η οποία και θα ήταν εγγυώμενη γιατί θα είχε την ίδια υπογραφή του Κυρίου Ιησού Χριστού, ωστόσο τίποτε σε αυτά τα εδάφια δεν μας λέει το Πότε αυτή θα έλθει σε εφαρμογή. Άλλη μία αναφορά στους προς Εβραίους επιστολή στους Εβραίους κεφάλαιο 10 πάλι αναφέρει κατευθείαν από τον προφήτη Ιερεμία 31, αλλά πρώτα αναφέρει τις θυσίες από τον Νόμο του Νόμο του Μωυσή και τα καθήκοντα των ιερέων. 11 και πας μεν ιερευς ισταται καθ ημεραν λειτουργων και τας αυτας πολλακις προσφερων θυσιας αιτινες ποτε δεν δυνανται να αφαιρεσωσιν αμαρτιας 12 αλλ αυτος αφου προσεφερε μιαν θυσιαν υπερ αμαρτιων εκαθησε διαπαντος εν δεξια του θεου 13 προσμενων του λοιπου εωσου τεθωσιν οι εχθροι αυτου υποποδιον των ποδων αυτου 14 διοτι με μιαν προσφοραν ετελειοποιησε δια παντος τους αγιαζομενους 15 μαρτυρει δε εις ημας και το πνευμα το αγιον διοτι αφου ειπε προτερον 16 αυτη ειναι η διαθηκη την οποιαν θελω καμει προς αυτους μετα τας ημερας εκεινας λεγει ο κυριος θελω δωσει τους νομους μου εις τας καρδιας αυτων και θελω γραψει αυτους επι των διανοιων αυτων προσθετει 17 και τας αμαρτιας αυτων και τας ανομιας αυτων δεν θελω ενθυμεισθαι πλεον 18 οπου δε ειναι αφεσις τουτων δεν ειναι πλεον προσφορα περι αμαρτιας. (Εβραίους 10:11-18) Εδώ ένα μέρος του Ιερεμία 31 αναφέρεται αλλά και πάλι δεν μες λέει το Πότε η Καινή Διαθήκη θα έλθει σε εφαρμογή. Η επόμενη αναφορά στους Εβραίους 10 αναφέρεται σε αυτούς τους Εβραίους που, εκείνο τον καιρό, απέρριπταν τον Κύριο Ιησού ως Μεσσία τους, και τον σταυρικό Του θάνατο, ως θυσία για τις αμαρτίες τους, κάτι που θεμελιώνει η Καινή Διαθήκη. Η Καινή Διαθήκη Σελίδα 15-28
28 εαν τις αθετήση τον νόμον του Μωυσέως επι δύο η τριών μαρτύρων αποθνήσκει χωρίς έλεος 29 πόσον στοχάζεσθε χειροτέρας τιμωρίας θέλει κριθή άξιος ο καταπατήσας τον Υιόν του Θεού και νομίσας κοινόν το αίμα της Διαθήκης με το οποίον ηγιάσθη και υβρίσας το πνεύμα της χάριτος. (Εβραίους 10:28-29) Προσφέροντας την ζωή του ο Κύριος Ιησούς Χριστός όχι μόνο σφράγισε την Καινή Διαθήκη, αλλά επίσης έγινε ο μεσίτης της. Ωστόσο, υπάρχει και μια αναφορά στους Εβραίους 9:11-19 που αξίζει να δούμε 11 ελθών δε ο Χριστός αρχιερεύς των μελλόντων αγαθών δια της μεγαλητέρας και τελειοτέρας σκηνής ουχί χειροποιήτου τουτέστιν ουχί ταύτης της κατασκευής 12 ουδέ δι αίματος τράγων και μόσχων αλλά δια του ιδίου αυτού αίματος εισήλθεν ΑΠΑΞ εις τα άγια αποκτήσας αιώνιαν λύτρωσιν 13 διότι εαν το αίμα των ταύρων και τράγων και η σπόδος της δαμάλεως ραντίζουσα τους μεμολυσμένους αγιάζη προς την καθαρότητα της σαρκός 14 πόσω μάλλον το αίμα του Χριστού όστις δια του πνεύματος του αιωνίου προσέφερεν εαυτόν αμωμον εις τον Θεόν θέλει καθαρίσει την συνείδησιν σας απο νεκρών έργων εις το να λατρεύητε τον ζώντα Θεόν 15 και δια τούτο είναι μεσίτης Διαθήκης Καινής ίνα δια του θανάτου όστις έγεινε προς απολύτρωσιν των επι της Πρώτης Διαθήκης παραβάσεων λάβωσιν οι κεκλημένοι την επαγγελίαν της αιωνίου κληρονομίας 16 διότι όπου είναι Διαθήκη ανάγκη να υπάρχη θάνατος εκείνου όστις έκαμε την Διαθήκην 17 διότι η Διαθήκη επι τεθνεώτων είναι βέβαια επειδή ποτέ δεν ισχύει ενόσω ζη ο Διαθέτης 18 όθεν ουδέ η Πρώτη δεν ήτο εγκαινιασμένη χωρίς αίματος 19 διότι αφού πάσα εντολή του νόμου ελαλήθη υπό του Μωυσέως προς πάντα τον λαόν λαβών το αίμα των μόσχων και των τράγων με ύδωρ και μάλλιον κόκκινον και υσσώπον ερράντισε και αυτο το βιβλίον και πάντα τον λαόν 20 λέγων τούτο είναι το αίμα της Διαθήκης την οποίαν διέταξεν εις εσάς ο Θεός. (Εβραίους 9:11-20) Εδώ, πρέπει πάλι να θυμηθούμε ότι η προς Εβραίους επιστολή γράφτηκε προς τους Εβραίους και όπως είδαμε και πιο πριν το ποτήρι με το κρασί που ο Χριστός πήρε την ώρα του Πασχαλινού δείπνου, συμβόλιζε την Καινή Διαθήκη. Ήταν το αίμα της Καινής Διαθήκης διότι, όπως δηλώνει η προς Εβραίους επιστολή, ο Χριστός είναι ο Μεσίτης Διαθήκης Καινής διότι το αίμα του Χριστού.δια του θανάτου Του έθεσε αυτούς σε απολύτρωση από τις αμαρτίες τους που διαπράχτηκαν κάτω από την πρώτη (Παλαιά) Διαθήκη. Μόνο μετά τον εξιλαστήριο θάνατό Του μπορούσε ο Θεός να συγχωρέσει την κατάντια του Ισραήλ και να ξεχάσει όλες τις αμαρτίες του. Η θυσία Του επίσης καθάρισε την συνείδησή τους από νεκρών έργων ώστε να μπορούν να υπηρετήσουν τον ζώντα Θεό. Ήταν αδύνατον η Καινή Διαθήκη να μπει σε εφαρμογή πριν το εξιλαστήριο έργο του Χριστού. Ωστόσο, για τα επόμενα 40 περίπου χρόνια, η χρονική περίοδο που καλύπτουν οι Πράξεις των Αποστόλων, κατά την διάρκεια που η προς Εβραίους επιστολή είχε γραφτεί, δεν είχε ακόμη έλθει σε εφαρμογή. Υπάρχει μία ακόμη αναφορά στην Καινή Διαθήκη στους προς Εβραίους επιστολή. 22 αλλά προσήλθετε εις Όρος Σιών και εις πόλιν Θεού ζώντος την επουράνιον Ιερουσαλήμ και εις μυριάδας αγγέλων 23 εις πανήγυριν και εκκλησίαν πρωτοτόκων καταγεγραμμένων εν τοις ουρανοίς και εις Θεόν κριτήν πάντων και εις πνεύματα δικαίων οίτινες έλαβον την τελειότητα Η Καινή Διαθήκη Σελίδα 16-28
24 και εις Νέας Διαθήκης μεσίτην Ιησούν και εις αίμα καθαρισμού το οποίον λαλεί καλητέρα παρά το του Αβελ (Εβραίους 12:22-24) Εδώ αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη και διαβάζουμε για την επουράνιο Ιερουσαλήμ. Τώρα, γνωρίζουμε ότι η επουράνιος Ιερουσαλήμ επίσης ονομάζεται και η Νέα Ιερουσαλήμ η καταβάσα εκ των ουρανών, Αποκάλυψη 3:12 και 21:2. Εκεί διαβάζουμε ότι αυτή κατεβαίνει από τον Θεό εκ του ουρανού σ αυτή τη γη. Εν τούτοις, αυτό δεν θα συμβεί έως ότου ο Θεός δημιουργήσει την Νέα Γη και τον Νέο Ουρανό, που θα δημιουργηθούν μετά την χιλιετία, τα χίλια χρόνια που ο Χριστός θα βασιλεύει σ αυτή την γη. (Αποκάλυψη 20:1-6). Ο Πέτρος μας λέει ότι αυτή η νέα δημιουργία εν οις δικαιοσύνη κατοικεί (Β Πέτρου 3:13) και ο Ιωάννης στην Αποκάλυψη μας λέει και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον απο των οφθαλμών αυτών και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον διότι τα πρώτα παρήλθον (Αποκάλυψη 21:4) Είναι βέβαιο λοιπόν ότι η Καινή Διαθήκη θα είναι σε εφαρμογή εκείνη την εποχή. Όμως θα μπει σε εφαρμογή όταν ο Θεός ιδού κάμνω νέα (Αποκάλυψη 21:5) ή υπάρχει πιθανότητα να έλθει πριν από αυτό, πριν δηλαδή την δημιουργία της Νέας Γης και Νέου Ουρανού. Η Καινή Διαθήκη στις πρώτες επιστολές Προς Κορινθίους και Ρωμαίους Η προς Α Κορινθίους επιστολή επίσης γράφτηκε κατά την χρονική περίοδο που καλύπτουν οι Πράξεις των Αποστόλων. Ίσως μερικά χρόνια πριν ή μετά την προς Εβραίους επιστολή. Και τι μας λέει για την Καινή Διαθήκη; 18 διότι πρώτον μεν όταν συνέρχησθε εις την εκκλησίαν ακούω οτι υπάρχουσι σχίσματα μεταξύ σας και μέρος τι πιστεύω 19 διότι είναι ανάγκη να υπάρχωσι και αιρέσεις μεταξύ σας δια να γείνωσι φανεροί μεταξύ σας οι δόκιμοι 20 όταν λοιπόν συνέρχησθε επι το αυτό τούτο δεν είναι να φάγητε Κυριακόν δείπνον 21 διότι έκαστος λαμβάνει προ του άλλου το ίδιον εαυτού δείπνον εν τω καιρώ του τρώγειν και άλλος μεν πεινά άλλος δε μεθύει 22 μη δεν έχετε οικίας δια να τρώγητε και να πίνητε η την εκκλησίαν του Θεού καταφρονείτε και καταισχύνετε τους μη έχοντας τι να σας είπω να σας επαινέσω εις τούτο, δεν σας επαινώ 23 διότι εγώ παρέλαβον από του Κυρίου εκείνο το οποίον και παρέδωκα εις εσάς, ότι ο Κύριος Ιησούς εν τη νυκτί καθ ην παρεδίδετο έλαβεν άρτον 24 και ευχαριστήσας έκοψε και είπε λάβετε φάγετε τούτο είναι το σώμα μου το υπέρ υμών κλωμένον τούτο κάμνετε εις την ανάμνησιν μου 25 ομοίως και το ποτήριον αφού εδείπνησε λέγων τούτο το ποτήριον είναι η Καινή Διαθήκη εν τω αίματί μου τούτο κάμνετε οσάκις πίνητε εις την ανάμνησίν μου 26 διότι οσάκις αν τρώγητε τον άρτον τούτον και πίνητε το ποτήριον τούτο τον θάνατον του Κυρίου καταγγέλλετε μέχρι της ελεύσεως αυτού Η Καινή Διαθήκη Σελίδα 17-28
27 ώστε όστις τρώγη τον άρτον τούτον η πίνη το ποτήριον του Κυρίου αναξίως ένοχος θέλει είσθαι του σώματος και αίματος του Κυρίου 28 ας δοκιμάζη δε εαυτόν ο άνθρωπος και ούτως ας τρώγη εκ του άρτου και ας πίνη εκ του ποτηρίου 29 διότι ο τρώγων και πίνων αναξίως τρώγει και πίνει κατάκρισιν εις εαυτόν μη διακρίνων το σώμα του Κυρίου 30 δια τούτο υπάρχουσι μεταξύ σας πολλοί ασθενείς και άρρωστοι και αποθνήσκουσιν ικανοί 31 διότι εάν διεκρίνομεν εαυτούς δεν ηθέλομεν κρίνεσθαι (Α Κορινθίους 11:18-31). Όπως αναφέραμε νωρίτερα, η Α Κορινθίους είναι μια επιστολή που γράφτηκε και για τους δύο, δηλαδή και για τους Εβραίους και για τους Εθνικούς Χριστιανούς, γιατί υπήρχαν και Εβραίοι και Εθνικοί Χριστιανοί στην εκκλησία της Κορίνθου. Σε αυτή την επιστολή μερικά τμήματα αναφέρονται και στους δύο, δηλαδή και για τους Εβραίους και για τους Εθνικούς Χριστιανούς, όμως, μερικά τμήματα αναφέρονται σε προβλήματα που ήταν υπόθεση μόνο της μίας πλευράς. Για παράδειγμα, στο Α Κορινθίους κεφάλαιο 10 και 11 γράφει προς τα Εβραϊκά μέλη της εκκλησίας της Κορίνθου. Εκεί διαβάζουμε στην αρχή του Α Κορινθίους 10, όπου ο Παύλος πολύ καθαρά απευθύνεται στους Εβραίους Χριστιανούς αναφέροντας σε ζητήματα που αφορούν μόνον αυτούς όπως: 1 δεν θέλω δε να αγνοήτε αδελφοί οτι οι πατέρες ημών ήσαν πάντες υπο την νεφέλην και πάντες δια της θαλάσσης διήλθον 2 και πάντες εις τον Μωυσήν εβαπτίσθησαν εν τη νεφέλη και εν τη θαλάσση (Α Κορινθίους 10:1-2). Ο Παύλος δεν θα μπορούσε να γράψει τέτοια λόγια για τους Εθνικούς Χριστιανούς, γιατί σε αυτά τα εδάφια ταυτίζει τους αναγνώστες τους με την Έξοδο, τον Μωυσή και την διέλευση της Ερυθράς θάλασσας, οι Εθνικοί Χριστιανοί δεν είχαν καμία σχέση με αυτά. Όμως, λίγο παρακάτω στην αρχή του κεφαλαίου 12 αναφέρεται στους Εθνικούς Χριστιανούς λέγοντας εξεύρετε οτι ήσθε Εθνικοί συρόμενοι όπως εσύρεσθε προς τα είδωλα τα άφωνα (Α Κορινθίους 12:1). Οι Εβραίοι Χριστιανοί της Κορίνθου όμως δεν ήταν ποτέ ειδωλολάτρες. Και στη συνέχεια ο Παύλος αναφέρεται σε σχετικά ζητήματα που ήταν προβλήματα για τους Εθνικούς Χριστιανούς, αλλά πριν από αυτό, στους Α Κορινθίους κεφάλαιο 10 και 11 ο Παύλος αναφέρεται σε ιδικά ζητήματα που ήταν για το ενδιαφέρον των Εβραίων Χριστιανών και είναι το 11 ο κεφάλαιο που αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη. Δεν θα πρέπει να μας εκπλήττει όταν γίνεται αναφορά της Καινής Διαθήκης προς τους Εβραίους Χριστιανούς, γιατί όπως έχουμε ήδη εξετάσει, οι Εθνικοί στην κυριολεξία δεν είχαν καμία σχέση με την Καινή Διαθήκη, όπως επίσης δεν είχαν καμία σχέση και με την Παλαιά Διαθήκη. Η Καινή Διαθήκη έγινε με τον Οίκο του Ισραήλ και τον Οίκο του Ιούδα. Εμπλέκει την χρονική στιγμή που ΟΛΟ το Ισραήλ θα σωθεί και ο Θεός θα γράψει τον Νόμο Του στις καρδιές και στον νου τους. Η κατάσταση που έχουμε εδώ, στους Α Κορινθίους 11, είναι μάλλον λυπητερή, να το θέσουμε έτσι ευγενικά. Όπως έχουμε εξετάσει, η σχέση του ποτηριού με το κρασί με τον θάνατο του Χριστού και την Καινή Διαθήκη ήταν μέρος του Πασχαλινού δείπνου, το οποίο οι Εβραίοι Η Καινή Διαθήκη Σελίδα 18-28
εόρταζαν μία φορά τον χρόνο. Είναι προφανές λοιπόν ότι οι Εβραίου Χριστιανοί εόρταζαν αυτή την εορτή ποιο συχνά και μερικοί από αυτούς κατά την διάρκεια των δείπνων αυτών κατανάλωναν αρκετά ποτήρια κρασί που κατάληγαν σε μέθη σε σημείο που μερικοί αρρώσταιναν και πέθαιναν. δια τουτο υπάρχουσι μεταξύ σας πολλοί ασθενείς και άρρωστοι και αποθνήσκουσιν ικανοί (Α Κορινθίους 11:30). Για να μην μακρηγορούμε βλέπουμε ότι η Καινή Διαθήκη, κατά κάποιο τρόπο, σχετίζεται με την Δευτέρα Έλευση του Κυρίου. Διαβάσαμε πιο πριν 25 ομοίως και το ποτήριον αφου εδείπνησε λέγων τούτο το ποτήριον είναι η Καινή Διαθήκη εν τω αίματί μου τούτο κάμνετε οσάκις πίνητε εις την ανάμνησίν μου 26 διότι οσάκις αν τρώγητε τον άρτον τούτον και πίνητε το ποτήριον τοτο τον θάνατον του Κυρίου καταγγέλλετε μέχρι της ελεύσεως αυτού (Α Κορινθίους 11:25-26). Είναι προφανές ότι σε κάθε ετήσιο Πασχαλινό Δείπνο οι Εβραίοι Χριστιανοί έπρεπε να θυμούνται ότι το ποτήρι με το κρασί ήταν συνδεδεμένο με την Καινή Διαθήκη, και έπρεπε να τηρούν αυτή την συνήθεια έως ότου ο Χριστός επέστρεφε. Αν έτσι είναι η υπόθεση, θα είναι τότε που ο Χριστός επιστρέψει στο Όρος των Ελεών που ΟΛΟ το Ισραήλ θα σωθεί, που ο Κύριος θα γράψει τον Νόμο του στις καρδιές και τον νου τους και όλες οι αμαρτίες τους θα συγχωρεθούν; Μήπως θα είναι τότε που θα εκπληρωθεί ο λόγος του Θεού που αναφέρει ότι 5 τώρα λοιπόν εάν τω όντι υπακούσητε εις την φωνήν μου και φυλάξητε την Διαθήκην μου θέλετε είσθαι εις εμέ ο εκλεκτος από πάντων των λαών διότι ιδική μου είναι πάσα η γη 6 και σείς θέλετε είσθαι εις εμέ βασίλειον ιεράτευμα και έθνος άγιον (Εξοδος 19:5-6). Τώρα, στο Β Κορινθίους 3:3-6 υπάρχει και μία άλλη αναφορά στην Καινή Διαθήκη. 3 και φανερόνεσθε οτι είσθε επιστολή Χριστού γενομένη δια της διακονίας ημών εγγεγραμμένη ουχί με μελάνην αλλά με το πνεύμα του Θεού του ζώντος ουχί εις πλάκας λιθίνας αλλ εις πλάκας σαρκίνας της καρδίας 4 τοιαύτην δε πεποίθησιν έχομεν δια του Χριστού προς τον Θεόν 5 ουχί διότι είμεθα ικανοί αφ εαυτών να νοήσωμεν τι ως εξ ημών αυτών αλλ ικανότης ημών είναι εκ του Θεού 6 όστις και έκαμεν ημάς ικανούς να ήμεθα διάκονοι της Καινής Διαθήκης ουχί του γράμματος αλλά του πνεύματος διότι το γράμμα θανατώνει το δε πνεύμα ζωοποιεί (Β Κορινθίους 3:3-6). Εδώ διαβάζουμε ότι ο Παύλος, και οι άλλοι απόστολοι, ήταν διάκονοι της Καινής Διαθήκης. Λόγω του ότι ο Παύλος ανακοινώνει ότι αλλ εις πλάκας σάρκινας της καρδιάς πολλοί ίσως νομίζουν ότι η Καινή Διαθήκη ήταν σε εφαρμογή εκείνο το διάστημα. Όμως, όπως έχουμε εξετάσει είναι ξεκάθαρο ότι η Καινή Διαθήκη ΔΕΝ ήταν σε εφαρμογή κατά την διάρκεια του χρόνου των Πράξεων των Αποστόλων γιατί απλά ΟΛΟ το Ισραήλ ΔΕΝ είχε σωθεί και δεν γνώριζαν τον Κύριο. Αυτό που ο Παύλος και όλοι οι άλλοι έκαναν, ως διάκονοι (διδάσκαλοι) της Καινής Διαθήκης, ήταν να προκηρύξουν στο Ισραήλ για τον Ιησού, ότι ήταν ο Χριστός, ο Υιός του Θεού, και αυτό που απαιτείτο από αυτούς ήταν να μετανοήσουν, που αν το έθνος του Ισραήλ έκανε, η Καινή Διαθήκη θα ετίθετο σε εφαρμογή. Αλλά όχι μόνο αυτό, αν μετανοούσαν, τι άλλο θα συνέβαινε; Πολύ καθαρά ο Πέτρος περιγράφει στις Πράξεις των Αποστόλων όταν αγορεύει στους Εβραίους στην Ιερουσαλήμ 17 και τώρα αδελφοί εξεύρω οτι επράξατε κατά άγνοιαν καθώς και οι άρχοντες σας Η Καινή Διαθήκη Σελίδα 19-28
18 ο δε Θεός όσα προείπε δια στόματος πάντων των προφητών αυτού οτι ο Χριστός έμελλε να πάθη εξεπλήρωσεν ούτω 19 μετανοήσατε λοιπόν και επιστρέψατε δια να εξαλειφθώσιν αι αμαρτίαι σας δια να έλθωσι καιροί αναψυχής απο της παρουσίας του Κυρίου 20 και αποστείλη τον προκεκηρυγμένον εις εσάς Ιησούν Χριστόν 21 τον οποίον πρέπει να δεχθή ο ουρανός μέχρι των καιρών της αποκαταστάσεως πάντων όσα ελάλησεν ο Θεός απ αιώνος δια στόματος πάντων των αγίων αυτού προφητών. (Πράξεις 3:17-21) Εδώ βλέπουμε ότι αν οι Εβραίοι μετανοούσαν, ειδικά από την αμαρτία της απάρνησης του Ιησού ως Χριστό και Υιό του Θεού, τότε συγχωρούντο οι αμαρτίες τους θα έρχονταν καιροί αναψυχής θα έστελνε τον προκεκηρυγμένον Ιησού Χριστό πάλι σ αυτούς θα αποκαταστούσε τα πάντων Όλα λοιπόν βασίζονταν στον λαό του Ισραήλ. Η Παλαιά Διαθήκη ήταν γηραιά και έτοιμη να σβήσει, αλλά έσβησε; Αυτό ήταν το κύριο λειτούργημα του Παύλου και των άλλων αποστόλων κατά την διάρκεια των Πράξεων των Αποστόλων. Ενθάρρυναν τον λαό του Ισραήλ να δεχθεί τον Ιησού ως Μεσσία και Υιό του Θεού. Παρότρυναν τους Εβραίους να μετανοήσουν, αλλά όντως το έθνος, ως Έθνος, μετανόησε; Πολλοί Εβραίοι πίστεψαν, πολλοί άλλοι όχι, και τι μπορούμε να πούμε για τους αρχηγούς του Έθνους; Τι συνέβη στο τέλος; Θα τα δούμε αυτά σε λίγο. Μια άλλη αναφορά στην Καινή Διαθήκη στις πρώτες επιστολές είναι στους προς Ρωμαίους 11:26-27 όπου διαβάζουμε 26 και ούτω πάς ο Ισραήλ θέλει σωθή καθώς είναι γεγραμμένον θέλει έλθει εκ Σιών ο Λυτρωτής και θέλει αποστρέψει τας ασεβείας απο του Ιακώβ 27 και αυτή είναι η παρ εμού (Καινή) Διαθήκη προς αυτούς όταν αφαιρέσω τας αμαρτίας αυτών. (Ρωμαίους 11:26-27). Εδώ πάλι βλέπουμε όχι μόνο την αναφορά στην Καινή Διαθήκη αλλά επίσης και το γεγονός ότι ΟΛΟ το Ισραήλ θα σωθεί και θα συγχωρεθεί. Η Καινή Διαθήκη Σελίδα 20-28