Ο Γάτος και οι µπότες Κείµενο και σκηνοθεσία: Lucia Zotti Με τους: Monica Contini, Deianira Dragone, Nico Masciullo Σχέδιο φώτα: Vincent Longuemare Σκηνικά: Nico Masciullo, Vincent Longuemare µουσική: Nico Masciullo διάρκεια παράστασης 60 λεπτά απευθύνεται σε : 5 ετών Ήταν µια φορά και έναν καιρό τρία αδέλφια Πεθαίνει ο πατέρας, αφήνοντας στο πιο νέο από τους γιους κληρονοµιά, ένα γάτο, καλός µόνο για να αποτελειώνει την κατσαρόλα. Ο γάτος δε θέλει να το κάνουν στο φούρνο και βάζει τα δυνατά του για να πετύχει την ευτυχία για το αφεντικό του. Και διαµέσου χιλίων εµποδίων, ο πρωταγωνιστής παντρεύεται την πριγκίπισσα Κερασούλα, κόρη του µαρκήσιου Ξεροφρούτα. Ο γάτος και το αφεντικό συγκρούονται µ ένα απαίσιο µπαµπούλα µε χίλια πρόσωπα που είναι πλούσιος, γεµάτος από λεφτά και θέλει να παντρευτεί την πριγκίπισσα Ο µαρκήσιος παντρέθεται µε την Κερασούλα και όλοι ζήσαν καλά και µεις καλύτερα. Η παράσταση τελείωσε. Αυτό το έργο είναι ο τρίτος σταθµός της σκηνοθετικής δουλειάς της Lucia Zotti, που µετά τα αποτελέσµατα από το Το δώρο για τη Quicha και οι Ιστορίες από µάγισσες, µπαίνει σε περιπέτειες για την υλοποίηση του Γάτου µε τις µπότες που προέρχεται από το γνωστό λαϊκό παραµύθι. Αυτή η ιστορία είναι ενδιαφέρουσα γιατί καθοδηγεί την προσοχή στο ανθρώπινο συναίσθηµα που έχει την τάση να καταπνίγεται, αν όχι να διαγράφεται: εκείνη του πρωτόγονου ενστίκτου του ανθρώπινου όντος, εκείνο το ένστικτο που, σχεδόν µαγικά, καθοδηγεί να διαβλέπει το σωστό δρόµο στη ζούγκλα της ζωής, ν αναγνωρίζει ανάµεσα στις συναντήσεις εκείνες τις θετικές και να έχει το κουράγιο ν αντιµετωπίζει δύσκολους κινδύνους για την υλοποίηση ενός ονείρου, να πιστεύει ότι τα όνειρα µπορούν να είναι πραγµατοποιήσιµα, αν τραφούν από ένα χειροπιαστό στόχο. Αφιερώνουµε τη δούλειά µας σ όλες τις παιδικές ηλικίες που συναντήσαµε και που θα συνεχίσουµε να συναντούµε µε τις παραστάσεις µας, µε την προσδοκία να διατηρήσουµε εκείνη τη διαισθητικότητα, αρκετές φορές θαµµένη από τις σαγηνευτικές και πληθωρικές τεχνολογίες. Lucia Zotti
Ο ΓΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΠΟΤΕΣ ιδακτικές σηµειώσεις Να γίνει ενήλικας Ο νέος µένει ορφανός, αντιπροσωπεύει τη µεταφορά της εξόδου από την εφηβεία και την είσοδο στην ηλικία της ενηλικίωσης. εν έχει πλέον την προστασία των γονειών, ο νέος πρέπει ν αποφασίσει για τη ζωή του από µόνος του, πρέπει να επωµιστεί όλες τις ευθύνες: επιβίωση, τακτοποίηση, προστασία, ικανότητα να εκτιµεί τις επιλογές, τα άτοµα, τις φιλοδοξίες του, τις απάρνήσεις του. Αυτός έχει ανάγκη από όλες τους τις ικανότητες για να είναι σε βαθµό να ακούσει τις ιερώτατες παροτρύνσεις και να αρνείται εκείνες που τον εκτρέπουν. Η διαισθητικότητα της ψυχής Ο γάτος αντιπροσωπεύει το ψυχικό σθένος, το ένστικτο που οδηγεί τον πρωταγωνιστή. Αποκρούει στο ασυνείδητο τα επιβλητικά µηνύµατα ενστίκτου και έχει ανεπιτυχείς συνέπειες: όσο πιο αρνητική είναι η συµπεριφορά της συνείδησης στα όρια του ασυνείδητου, τόσο περισσότερο γίνεται επικίνδυνος. Η λειτουργία σώζει το αρχέτυπο, είναι εκείνο που φέρνει τον άνθρωπο σε µια υπερπροσωπική διάσταση, διαµέσου µιας χειρονοµίας, µιας σκέψης, µιας λέξης, που σταθεροποιεί ένα σύνδεσµο ανάµεσα στη συνειδητή λειτουργία του εγώ και στη δηµιουργική µήτρα του ασυνείδητου. Ο γάτος µυρίζει και βλέπει µε διαφορετικό τρόπο από τον ανθρώπινο, κινείται σε επίπεδα που το Εγώ δε το σκέφτεται ποτέ, δίνει οδηγίες που το Εγώ δεν µπορεί να νιώσει και τις ακολουθεί, γνωρίζει ενστικτωδώς το µυστήριο της γυναικείας ψυχής γι αυτό το λόγο είναι σε βαθµό να αναγνωρίσει στη νέα, τη σωστή σύντροφο έχει το κουράγιο ν αντιµετωπίσει τον κίνδυνο, που αντιπροσωπεύεται από το µπαµπούλα, ριψοκινδυνεύοντας τη ζωή για να κατακτήσει την υλική ευµάρεια. Η µαγική βοήθεια Ο γάτος δεν είναι ένας οποιοσδήποτε γάτος, έχει ιδιαίτερες δυνάµεις χάρη στη βοήθεια από τις µπότες. Έχουµε πει ότι αντιπροσωπεύει το ψυχικό σθένος του νεαρού αφεντικού του, εποµένως αυτό είναι µέρος της εσωτερικότητας του νέου από την οποία, όπως σε κάθε ανθρώπινο ον, βγάζει µια φωνή, που δεν είναι το εγώ, ικανή να τον οδηγήσει στη λεπτή συνειδητοποίηση, στη ξεκάθαρη οπτική της ψυχής. Ο γάτος, που δεν βγαίνει εκτός πορείας από την εγκεφαλική λογική (που θεωρεί αλαζονικά να είναι η µοναδική πειστική φωνή), ακούει και πιστεύει στην εσωτερική φωνή και ακολουθεί τις υποδείξεις χωρίς να ψάχνει επεξηγήσεις. Η ακρόαση της εσωτερικής φωνής προκύπτει απλά θέτοντας στους εαυτούς µας την ερώτηση του ζητήµατος και, χωρίς να απαιτεί µια άµεση απάντηση ή να εξουσιοδοτεί σ άλλους τη λύση παραδίδοντας έτσι τη εξουσία του, να περιµένεις χωρίς να περιµένεις η απάντηση θα φτάσει ξεκάθαρη, αναγνωρίσιµη και κατηγορηµατική. Αυτή είναι η µαγική δύναµη. Η ανταµοιβή Η σύντροφος της ζωής, ωραία, πλούσια, ευαίσθητη, η πριγκίπισσα, αντιπροσωπεύει την επιβεβληµένη ανταµοιβή για να υποστηρίξεις τους µόχθους και τους κινδύνους στη διαδικασία της ωρίµανσης. Αυτή ανταµοίβει µε την οµορφιά και την αγάπη, αλλά είναι ευαίσθητη και πρέπει να προστατευτεί. Ο κίνδυνος Ο κίνδυνος είναι συµπληρωµατικός πάντα µε την πορεία ωρίµανσης, αλλά είναι χρήσιµος. Ο µπαµπούλας στην ιστορία είναι επικίνδυνος αλλά επιφέρει πλούτο. Χάρη στην πονηριά του γάτου µετατράπηκε σ ένα αθώο φυλακισµένο ποντικάκι σ ένα µικρό κελί, αλλά έφτανε µια υπερβολή φιλοδοξίας για να τον κάνει να ξαναγίνει µπαµπούλας.
Ποιοι είµαστε; Το Kismet γεννιέται στο Bari το 1981 ως θεατρικός θίασος από πρωτοβουλία νέων ηθοποιών που προέρχονταν από την πανεπιστηµιακή σχολή κατάρτισης του δηµιουργού, που την διεύθυνε ο Carlo Formigoni. Ακολουθώντας έπειτα το ευτυχισµένο ριζικό του το kismet της σανσκριτικής- αναγνωρίζεται από το Υπουργείο του των Πολιτιστικών Αγαθών και των Πολιτιστικών ραστηριοτήτων, ως Σταθερό Θέατρο Καινοτοµίας, εγκαινιάζοντας το 1989 τη θεατρική του στέγη σε µια πρώην βιοµηχανική αποθήκη, προτεινόµενος τόπος για ν αναδείξει µια ιδέα για το θέατρο όπως το καλλιτεχνικό µηχανουργείο, εργαστήριο ιδεών, τόπος συνάντησης, κέντρο πολιτισµού και διαρκούς διαλόγου. Από το σχηµατισµό της οµάδας προχώρησε µπρος µια θεατρική έρευνα προσεχτική στις απαιτήσεις των σύγχρονων τρόπων έκφρασης, χωρίς ν απαρνείται το δυνατό δεσµό µε το λαϊκό πολιτισµό. Οι παραγωγές του Kismet απευθύνονται σ ένα ευρύ κοινό από παιδιά, νέους, ενήλικες. Η πορεία που εκπληρώθηκε σ αυτά τα χρόνια σηµαδεύτηκε από µια γόνιµη ανταλλαγή, ένα διαρκή διάλογο και αντιπαράθεση µε τους θεσµούς, τις πολιτιστικές καταστάσεις και το κοινό, ριζώνοντας το ρόλο του Kismet ως Εργαστήρι των Τεχνών. Κέντρο σύγκλισης ανάµεσα στις δηµιουργικές δυνάµεις της πόλης, το Kismet για τη θέση του είναι ένας ανοιχτός χώρος για περάσµατα, επεµβάσεις, συνδέσεις. Η επιλογή των θιάσων και των καλλιτεχνών, η συνεργασία µε διεθνή φέστιβαλς και θέατρα, η άµεση σχέση µε τις νέες γενιές, η βαθιά ανταλλαγή µε τις διαφορετικότητες και τις δύσκολες καταστάσεις, είναι ψηφίδες ενός ολοκληρωµένου µωσαϊκού. Κλειστό κύκλωµα ανάµεσα στις τέχνες, κάθε σεζόν παραχωρεί τις αναγκαίες µουσικές επιδροµές, στις οπτικές τέχνες, στη γραφή ανοίγοντας το βλέµµα στις πολυάριθµες κλίσεις της σύγχρονης δηµιουργικότητας. Τρέχουσα πρόκληση του Kismet είναι η προώθηση της οπτικής σκοπιάς του θεάτρου ως συλλογικής πρακτικής εκτός από πολιτιστικής. Η δοµή της είναι δηµιουργηµένη ως κοινός χώρος ανάµεσα σ όποιον παράγει και σε όποιον αντλεί και αναπτύσσεται γύρω από µια ιδέα κοινού που δεν είναι απλώς θεατής αλλά επίσης και πάνω απ όλα µέρος της δηµιουργικής διαδικασίας. Και γι αυτή τη Νέα Σεζόν το Kismet προτείνεται ως ένα ανοιχτό εργοστάσιο, πάγιος χώρος καινοτοµιών, πιθανός τόπος στον οποίο πειραµατίζεται η αλλαγή.
Καλλιτεχνικό βιογραφικό Της Lucia Zotti Ληξιαρχεικά στοιχεία: Γεννηµένη στο Μπάρι στις 07 02 1937 Κατάρτιση: Ξεκινά την καλλιτεχνική της δραστηριότητα στη νεαρή ηλικία των 6 ετών ως χορεύτριας και τραγουδίστριας 1950 Επιλέγεται ως χορεύτρια, ηθοποιός και τραγουδίστρια από το Teatro Petruzzelli του Μπάρι 1953 - ιορίζεται µε την ιδιότητα της νέας ηθοποιού στη σταθερή Σκηνή του Teatro Piccinni του Μπάρι που διευθύνεται από την Paola Borboni 1979/81 Σχολή Κατάρτισης του Ηθοποιού που διευθύνεται από τον Carlo Formigoni 1980/81 - Εργαστήρια µουσικών αυτοσχεδιασµών που διευθύνονται από τον Michel Seigner 1980/85 Κύκλος µαθηµάτων modern dance που διευθύνεται από τον Shai Holsaert 1981/82 - Κύκλος µαθηµάτων µίµου µε τον Hugo Suarez Flores 1983 - Εντατικό εργαστήρι στη µορφή του Clown που διευθύνεται από την Matthew Burton 1984 - Εργαστήριο στις τεχνικές της µάσκας µε το John Murphy - Θεωρητικές συναντήσεις στο θέατρο µε τον Antonio Attisani - Εργαστήριο στις τεχνικές κίνησης στη σχολή Tadashi Suzuki µε τον Robert McNeer 1985/89 - Εργαστήριο στις φωνητικές τεχνικές µε την Iva Formigoni 1987 - Εργαστήριο στην τεχνική Alexander µε τον Lisette Rabinow 1989/90 Εργαστήριο µε τον Alain Maratrat του Centre International de Rechèrches Théàtrales που διευθύνεται από τον Peter Brook 1990/91 - Εργαστήρια ευτοκίας και καλλιτεχνικής έκφρασης µε τον Albert Jaton 1992/94 - Κύκλος µαθηµάτων τραγουδιού µε τον Anibal Bugoni 1994 - Εργαστήρι στη µορφή του σατύρου στην ελληνική µυθολογία µε τον Gigi Dall Aglio 2002 - Εργαστήρι µε θέµα Il verbo degli uccelli- Το ρήµα των πουλιών που διευθύνεται από τον Alain Maratrat
Επαγγελµατικές εµπειρίες: 1953 - Nozze di sangue σκηνοθεσία του Anton Giulio Bragaglia 1954 - La morale della signora Dulska σκηνοθεσία της Paola Borboni Βραβείο-Premio S. Genesio 1954/80 - Έντονη και σταθερή ραδιοφωνική δραστηριότητα για την RAI µε την ιδιότητα της ηθοποιού, παρουσιάστριας, τραγουδίστριας. 1981 Ιδρύει το Θεατρικό Θίασο Kismet 1988 Ιδρύει Το Κέντρο Παραγωγής, Προώθησης και θεατρικής Έρευνας Kismet O.perA. Πρωταγωνίστρια ηθοποιός στα ακόλουθα έργα του Θεάτρου Kismet : 1980 - Storia di Peppì σκηνοθεσία του Carlo Formigoni - Del giovane Bertolt Brecht: la rabbia e l ironia σκηνοθεσία του C. Formigoni 1981 - Doppio sogno σκηνοθεσία του C. Formigoni 1982 - Amore e Psiche σκηνοθεσία του C. Formigoni 1983 - La città degli animali σκηνοθεσία του C. Formigoni - Bebabè σκηνοθεσία του Matthew Burton 1984 - I viaggi fantastici di Sindbad σκηνοθεσία του C. Formigoni 1985 - Cenere σκηνοθεσία του C. Formigoni Βραβείο-Premio Stregatto 1986 1986 - La tragica storia dell Imperatore Federico II di Svevia σκηνοθεσία του C. Formigoni 1987 - Aladino σκηνοθεσία του C. Formigoni 1988 - Quick Quick Slow σκηνοθεσία του C. Formigoni 1989 - Amleto σκηνοθεσία του C. Formigoni - Come un valzerino αντικείµενο και σε σκηνοθεσία του L. Zotti 1990 - Cappuccetto Rosso σκηνοθεσία του C. Formigoni Βραβείο-Premio Stregagatto 1990 1991 - Liliom σκηνοθεσία του A. Maratrat 1993 - La donna spezzata σκηνοθεσία του Enzo Toma 1994 - Uccelli σκηνοθεσία του Marco Martinelli 1995 - Pinocchio σκηνοθεσία του Martin Duncan 1996 - All Inferno! Affresco da Aristofane σκηνοθεσία του M. Martinelli 1997 - Uccelli σκηνοθεσία της Teresa Ludovico - Momo e i ladri del Tempo σκηνοθεσία του C. Formigoni 1998 - Miles ovvero l ultima cena del soldato σκηνοθεσία τουm. Martinelli 1999 - Ecuba e i suoi figli σκηνοθεσία της T. Ludovico 2000 - Racconti nei Musei - a cura di Art è - σκηνοθεσία της T. Ludovico 2002 - Bella e Bestia σκηνοθεσία της T. Ludovico Βραβείο-Premio Stregagatto 2002 2002 - MM -lavoro per un attrice- σκηνοθεσία της Valentina Capone 2003 - Gilgameš σκηνοθεσία της T. Ludovico 2004 -Un regalo per Quicha 2006 -Storie di streghe 2008 Il Gatto e gli stivali
Κινηµατογραφικές εµπειρίες 1977 -Ντουµπάρισµα της πρωταγωνίστριας στην ταινία Brutti, sporchi e cattivi σε σκηνοθεσία του Ettore Scola 1996 - Το ρόλο της διευθύντριας του δηµοτικού σχολείου στην ταινία Le acrobate σε σκηνοθεσία του Silvio Soldini 1998 - Το ρόλο της µητέρας στην ταινία Io non ho la testa σε σκηνοθεσία του Michele La nubile, µαθητή της Εταιρίας Παραγωγής Κινηµατογράφου11 που διευθύνεται από τον Ermanno Olmi. 2000 -Το ρόλο της µητέρας στο λιοτρύβι (woman oil) στην ταινία I cavalieri dell impresa impossibile του Pupi Avati. Το σύνολο των θεατρικών έργων θλοποιήθηκε απο το Θέατρο Kismet, ερµηνεύτηκαν από την υπογεγραµµένη και σε αγγλική, γαλλική και γερµανική γλώσσα. Και στο τέλος δύο λόγια για το φωτισµό, τα σκηνικά και τη µουσική Είναι βασικά συστατικά του έργου, και, τα επιµελήθηκαν οι Vincent Longuemare ( σκηνικά και φώτα),και ο Nico Masciullo ( µουσική). Longuemare είναι πρόσφατος νικητής του βραβείου UBU 2007 για τους φωτισµούς του Sterminio ( Teatro delle Albe di Ravenna), και είναι ιστορικός συνεργάτης και light designer του θεάτρου Kismet. Το σχέδιο του φωτισµού είναι εξιστορηµατικό και ανεβάζει τη γοητεία της παράστασης, συµβάλλοντας στις σκηνές ενός κεφαλιού γάτου. Η σκηνογραφία είναι ηθεληµένα απλή και εύκολη να προσαρµοστεί σε οποιαδήποτε χώρο (συχνά υποχρεωτική συνθήκη στο Παιδικό Θέατρο) και εάν µετωπικά θυµίζει το γάτο, από µπροστά είναι χωνευτήρι δράσεων και χώρων (από το παλάτι του µπαµπούλα, έως το σπίτι του µυλωνά). Στο τέλος οι µουσικές, δηµιουργηµένες επίτηδες για την περίπτωση, ζηµιά στο Γάτο, σχεδόν µια όψη από µεσογειακό musical, εκπέποντας φώτα και ήχους από τη γη της Απουλίας.