http://hallofpeople.com/gr/bio/aristotles.php ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ Αποσπάσματα ΠΟΛΙΤΙΚΑ Ποιος πρέπει, άραγε, να κυβερνά; [ ] Ποιος πρέπει, άραγε, να κυβερνά; Ο λαός; Οι πλούσιοι; Οι γενικής αποδοχής, Ο ικανότερος; Ένας φωτισμένος δικτάτορας; Καθεμία από αυτές τις λύσεις εμφανίζει την ίδια αδυναμία με τις υπόλοιπες. Οπότε τι θα πρέπει να επιλέξουμε; [ ] [ ] Δεν είναι όμως κι ανόητο οι μετριότητες να παίρνουν τις αποφάσεις για θέματα σημαντικά κι όχι οι ξεχωριστοί πολίτες; Όπως επίσης το ότι ο έλεγχος και η εκλογή των αρχόντων, έργα σπουδαιότατα, να ανατίθενται συχνά στο λαό; Και κυρίαρχος όλων να καθίσταται έτσι η εκκλησία του δήμου; Και στην εκκλησία να συμμετέχουν, να διασκέπτονται για το κοινό καλό και να δικάζουν, ανάμεσα στους χρηστούς, και πολίτες της κατωτάτης υποστάθμης και οποιασδήποτε ηλικίας; Και αρκεί έναντι αυτού το ότι ως ταμίες, πολίτες, στρατηγοί και λοιποί λειτουργοί εκλέγονται άτομα από ανώτερες κοινωνικές τάξεις;
Από την άλλη πλευρά όμως, κάποιος θα μπορούσε να πει ότι ο θεσμός αυτός ίσως να είναι και ορθός. Επειδή ούτε ο δικαστής, ούτε το βουλευτής, ούτε το μέλος της εκκλησίας του δήμου είναι μεμονωμένα άρχων, αλλά μόνο μια απλή μονάδα ενός σώματος, κι αυτό είναι που άρχει. Οπότε, τελικά επί του λαού κυριαρχούν ο Δήμος, η Βουλή και το Δικαστήριο, ως σώματα που απαρτίζονται από πολλά άτομα, των οποίων συνολικά το εισόδημα είναι πολύ πιο μεγαλύτερο από όλων εκείνων οι οποίοι τους εξέλεξαν. Όσο για το αρχικό μας ερώτημα, δηλ. το Ποιοι πρέπει να μας κυβερνούν, είναι προφανές ότι άλλη απάντηση δεν υπάρχει, εκτός από το ότι: Θα πρέπει να μας κυβερνούν οι χρηστοί νόμοι! Κι από εκεί και περα, είτε ο άρχοντας είναι ένας, είτε μιλάμε για περισσότερους, πρέπει να έχει το δικαίωμα να εφαρμόζει δικές του λύσεις μόνο στις λεπτομέρειες, τις οποίες οι νόμοι δεν είναι δυνατό να ρυθμίσουν με ακρίβεια. Και, φυσικά, υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις, γιατί δεν είναι εύκολο να νομοθετήσει κανείς για όλα. Εντούτοις το θέμα για το πώς πρέπει να είναι ο νόμοι ώστε να τους χαρακτηρίζουμε «χρηστούς» δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμη κι έτσι η αρχική απορία μας παραμένει, από αυτή την πλευρά της, άλυτη. Όμως, όπως συμβαίνει με τα πολιτεύματα, έτσι και με τους νόμους, αναγκαστικά είναι φαύλοι ή καλοί, δίκαιοι ή άδικοι. Είναι όμως και το εξής φανερό: Οτι οι νόμοι στα σωστά πολιτεύματα πρέπει αναγκαστικά να είναι δίκαιοι, όπως ότι τα φαύλα πολιτεύματα είναι φαύλα, επειδή οι νόμοι τους δεν είναι δίκαιοι.
ΗΘΙΚΑ ΕΥΔΗΜΕΙΑ Μεταφραστής: Κυργιόπουλος, Ν, 1964 Εις την Δήλον, εις την κατοικίαν του θεού, την προσωπικήν του σκέψιν διεκήρυττε εκείνος που εχάραξε την επιγραφήν ήτις ευρίσκεται επάνω εις το προπύλαιον του Λητώου: ξεχωρίζει πράγματα τα οποία, κατά την αντίληψίν του, δεν θα ημπορούσαν να ευρεθούν όλα συγχρόνως στον ίδιον άνθρωπο: το αγαθόν, το ωραίον, και το ευχάριστον δι' αυτόν: «Η μεγαλύτερη ομορφιά είναι η μεγαλύτερη δικαιοσύνη, το πολυτιμότερο αγαθό είναι η υγεία αλλά η μεγαλύτερη ηδονή είναι να επιτύχει κανείς εκείνο που λαχταρά». Ημείς όμως δεν ημπορούμε να συμφωνήσωμε με αυτόν διότι η ευδαιμονία που είναι η μεγαλύτερη ομορφιά και το πολυτιμότερον αγαθόν, είναι και η υπέρτατη ηδονή.
ΗΘΙΚΑ ΜΕΓΑΛΑ Μεταφραστής: Β.Νούλας Επειδή πρόκειται να μιλήσουμε για τις ηθικές (αρετές), πρέπει πρώτα να σκεφτούμε τίνος είναι μέρος το ήθος. Για να μιλήσουμε λοιπόν σύντομα, φαίνεται πως (το ήθος) δεν είναι μέρος άλλης (επιστήμης), παρά της πολιτικής γιατί δεν είναι δυνατό να πράξει κάτι κάποιος στα πολιτικά (πράγματα), χωρίς ο ίδιος να είναι μιας κάποιας (ηθικής) ποιότητας άνθρωπος, λέω δε χωρίς να είναι, π.χ., σπουδαίος το να είναι δε σπουδαίος σημαίνει το να κατέχει τις αρετές πρέπει άρα, εάν κάποιος πρόκειται να είναι πολιτικά αποτελεσματικός (πρακτικός) να είναι στο ήθος σπουδαίος άρα, όπως φαίνεται, η επιμελής ενασχόληση (πραγματεία) σχετικά με τα ήθη είναι μέρος και αρχή της πολιτικής και, γενικά, μου φαίνεται πως η πραγματεία θα έπρεπε να ονομάζεται όχι ηθική, αλλά πολιτική.
ΗΘΙΚΑ ΝΙΚΟΜΑΧΕΙΑ Μεταφραστής:Κ. Ζάμπας 1911 Πάσα τέχνη και επιστήμη, καθώς και πάσα πράξις και προαίρεσις, φαίνεται ότι επιδιώκει κάποιον αγαθόν. Διά τούτο καλώς απεφάνθησαν ότι αγαθόν είναι ό,τι επιδιώκουν πάντες. Υπάρχει όμως διαφορά εις τα αποτελέσματα. Διότι άλλα μεν είναι μόνον ενέργειαι, άλλα δε εκτός των ενεργειών είναι και έργα. Και όπου πλην των ενεργειών υπάρχουν και κάποια έργα, εκεί είναι ανώτερα τα έργα από τας ενεργείας. Επειδή δε υπάρχουν πολλαί πράξεις και τέχναι και επιστήμαι, έχομεν επίσης και πολλά αποτελέσματα λόγου χάριν η ιατρική έχει αποτέλεσμα την υγείαν, η δε ναυπηγική το πλοίον, η στρατηγική πάλιν την νίκην, και η οικονομική τον πλούτον.
ΗΘΙΚΑ ΝΙΚΟΜΑΧΕΙΑ Μεταφραστής: Σ. Μαγγίνας 1979 Οιαδήποτε τέχνη και οιαδήποτε ερευνητική αναζήτησις, επίσης δε και οιαδήποτε πρακτική ενέργεια και προαιρετική πράξις, φαίνεται ότι αποβλέπει εις την απόκτησιν κάποιου αγαθού δια τούτο ορθώς εξέφρασαν την γνώμην ότι το αγαθόν είναι εκείνο, το οποίον επιθυμούν τα πάντα (όλοι). Φαίνεται όμως ότι υπάρχει κάποια διαφορά μεταξύ των τελικών σκοπών, εις τους οποίους αποβλέπουν αι διάφοροι τέχναι και επιστήμαι διότι άλλοι μεν εξ αυτών έχουν τον χαρακτήρα απλών ενεργειών, άλλοι δε πλην των ενεργειών πραγματοποιούν και μερικά έργα αλλά εις ας περιπτώσεις μαζί με τας πράξεις επιδιώκονται και τελικοί σκοποί, εις αυτάς τας περιπτώσεις τα πραγματοποιούμενα έργα είναι σημαντικώτερα από τας πρακτικάς ενεργείας. Επειδή δε υπάρχουν πολλά είδη πράξεων και τεχνών και επιστημών, διά τούτο και οι επιδιωκόμενοι σκοποί καθίστανται πολλοί της ιατρικής επί παραδείγματι σκοπός είναι η υγεία, η εξασφάλισις της υγείας, της ναυπηγικής δε σκοπός είναι το πλοίον, η κατασκευή πλοίου, της στρατηγικής η νίκη, η κατάκτησις της νίκης, και της οικονομικής ο πλούτος, η απόκτησις του πλούτου.