ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΠ (Ν. 2190/1920 ΕΓΛΣ ΠΔ 148/1984) ΚΑΙ Δ.Π.Χ.Π. ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΠ (Ν. 2190/1920 ΕΓΛΣ ΠΔ 148/1984) ΚΑΙ Δ.Π.Χ.Π. ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΠ (Ν. 2190/1920 - ΕΓΛΣ ΠΔ 148/1984) ΚΑΙ ΔΠΧΠ Δομή και περιεχόμενο οικονομικών καταστάσεων - Στις διατάξεις των ΕΛΠ καθορίζεται η δομή και το περιεχόμενο των οικονομικών καταστάσεων και παρέχεται ένα πλήρες υπόδειγμα των καταστάσεων αυτών, το οποίο πρέπει να τηρούν όλες, οι ανώνυμες εταιρίες και ΕΠΕ. - Αντίθετα στα ΔΠΧΠ δεν καθορίζεται κανένα υπόδειγμα οικονομικών καταστάσεων. Παρέχεται μόνο ο ελάχιστος αριθμός λογαριασμών που πρέπει να παρατίθεται στις καταστάσεις αυτές. 2

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΠ (Ν. 2190/1920 - ΕΓΛΣ ΠΔ 148/1984) ΚΑΙ ΔΠΧΠ Λογιστικές εκτιμήσεις Διοικήσεως - Σύμφωνα με τις διατάξεις των ΕΛΠ, η αποτίμηση του συνόλου, σχεδόν των περιουσιακών στοιχείων γίνεται με βάση διατάξεις της νομοθεσίας και καθορισμένες λογιστικές αρχές και μεθόδους. - Αντίθετα, σύμφωνα με τα ΔΠΧΠ, η αποτίμηση σχεδόν όλων των περιουσιακών στοιχείων γίνεται με βάση λογιστικές εκτιμήσεις της Διοικήσεως (π.χ. εκτίμηση εύλογης αξίας παγίων στοιχείων και καθορισμός ωφέλιμης ζωής τους για την αποτίμηση των στοιχείων αυτών, εκτίμηση της εισπραξιμότητας των απαιτήσεων για την αποτίμηση τους κ.τ.λ.). 3

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΠ (Ν. 2190/1920 - ΕΓΛΣ ΠΔ 148/1984) ΚΑΙ ΔΠΧΠ Έξοδα ιδρύσεως και πρώτης εγκαταστάσεως - Σύμφωνα με τις διατάξεις των ΕΛΠ, τα έξοδα ιδρύσεως και πρώτης εγκαταστάσεως (Λογ.16) καταχωρούνται στον Ισολογισμό και αποσβένονται τμηματικά και ισόποσα εντός 5 ετών. - Αντίθετα, στα ΔΠΧΠ προβλέπεται ότι τα έξοδα αυτά καταχωρούνται απ ευθείας στα αποτελέσματα χρήσεως, εκτός από τα έξοδα ακινητοποιήσεων και το κόστος του δανεισμού για την απόκτηση μη άμεσων εκμεταλλεύσιμων περιουσιακών στοιχείων, τα οποία κεφαλαιοποιούνται. 4

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΠ (Ν. 2190/1920 - ΕΓΛΣ ΠΔ 148/1984) ΚΑΙ ΔΠΧΠ Καταχώρηση συναλλαγματικών διαφορών - Σύμφωνα με τις διατάξεις των ΕΛΠ, οι συναλλαγματικές διαφορές, που προκύπτουν κατά την πληρωμή ή την αποτίμηση σε ευρώ των πάσης φύσεως απαιτήσεων και υποχρεώσεων σε ξένο νόμισμα, καταχωρούνται είτε στα έξοδα εγκαταστάσεως (π.χ. χρεωστικές συναλλαγματικές αποτιμήσεως δανείων σε ξένο νόμισμα για την απόκτηση ενσώματων πάγιων στοιχείων), είτε στο παθητικό (π.χ. πιστωτικές συναλλαγματικές αποτιμήσεως απαιτήσεων σε ξένο νόμισμα), είτε στα αποτελέσματα (π.χ. χρεωστικές συναλλαγματικές διαφορές αποτιμήσεως υποχρεώσεων σε ξένο νόμισμα). - Αντίθετα, στα ΔΠΧΠ προβλέπεται ότι, οι πάσης φύσεως συναλλαγματικές διαφορές καταχωρούνται απ ευθείας στα αποτελέσματα χρήσεως (ΔΛΠ 21). 5

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΠ (Ν. 2190/1920 - ΕΓΛΣ ΠΔ 148/1984) ΚΑΙ ΔΠΧΠ Αποτίμηση άϋλων και πάγιων περιουσιακών στοιχείων - Σύμφωνα με τις διατάξεις των ΕΛΠ, τα πάγια στοιχεία αποτιμώνται στην αξία κτήσεως, αναπροσαρμόζονται κάθε 4 έτη (Ν. 2065/1992) και αποσβένονται με σταθερούς συντελεστές αποσβέσεως. Τα άυλα στοιχεία δεν αναπροσαρμόζονται και αποσβένονται ανάλογα του χρόνου της ωφέλιμης ζωής τους. - Αντίθετα, στα ΔΠΧΠ τα άϋλα και πάγια περιουσιακά στοιχεία μπορεί να αποτιμώνται στις εύλογες αξίες τους και αποσβένονται ανάλογα του χρόνου της ωφέλιμης ζωής τους (ΔΛΠ 38 και 16). 6

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΠ (Ν. 2190/1920 - ΕΓΛΣ ΠΔ 148/1984) ΚΑΙ ΔΠΧΠ Λογιστική των χρηματοδοτικών μισθώσεων - Από τις διατάξεις της ισχύουσας νομοθεσίας προβλέπεται ότι, τα ακίνητα της χρηματοδοτικής μισθώσεως καταχωρούνται σε λογαριασμούς ουσίας του εκμισθωτή και σε λογαριασμούς τάξεως του μισθωτή. - Στα ΔΠΧΠ προβλέπεται ακριβώς το αντίθετο (καταχωρούνται σε λογαριασμούς ουσίας του μισθωτή και σε λογαριασμούς τάξεως του εκμισθωτή). Ως αξία κτήσεως καταχωρείται η παρούσα αξία των μελλοντικών μισθωμάτων. Λογίζονται αποσβέσεις στα βιβλία του μισθωτή, καθώς και τόκοι μισθωμάτων. Στα βιβλία του εκμισθωτή καταχωρείται αντίστοιχη χρηματοοικονομική απαίτηση (ΔΛΠ 17). 7

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΠ (Ν. 2190/1920 - ΕΓΛΣ ΠΔ 148/1984) ΚΑΙ ΔΠΧΠ Αποτίμηση Χρηματοπιστωτικών μέσων - Σύμφωνα με τις διατάξεις των ΕΛΠ, οι συμμετοχές και τα χρεόγραφα αποτιμώνται στην κατ είδος χαμηλότερη αξία μεταξύ αξίας κτήσεως και τρεχούσης αξίας, όπως αυτή προσδιορίζεται από τις διατάξεις του άρθρου 43 του ιδίου νόμου. - Αντίθετα, στα ΔΠΧΠ προβλέπεται ότι τα ανωτέρω αξιόγραφα και γενικότερα τα χρηματοπιστωτικά μέσα αποτιμώνται, ως εξής: 8

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΠ (Ν. 2190/1920 - ΕΓΛΣ ΠΔ 148/1984) ΚΑΙ ΔΠΧΠ α) Έντοκα χρηματοοικονομικά στοιχεία i. Δάνεια και απαιτήσεις ii. Διακρατούμενες ως την λήξη επενδύσεις (π.χ. ομόλογα, προθεσμιακές καταθέσεις κ.λ.π.) Αποτιμώνται στο αναπόσβεστο κόστος με την χρήση του πραγματικού επιτοκίου (effective interest rate). 9

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΠ (Ν. 2190/1920 - ΕΓΛΣ ΠΔ 148/1984) ΚΑΙ ΔΠΧΠ β) Χρηματοοικονομικά στοιχεία αποτιμώμενα στην εύλογη αξία i. Μετοχές για κερδοσκοπία ii. Ομόλογα για κερδοσκοπία iii. Παράγωγα για κερδοσκοπία iv. Λοιπά στοιχεία Αποτιμώνται στην εύλογη αξία Οι διαφορές αποτιμήσεως καταχωρούνται στα αποτελέσματα χρήσεως. 10

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΠ (Ν. 2190/1920 - ΕΓΛΣ ΠΔ 148/1984) ΚΑΙ ΔΠΧΠ γ) Διαθέσιμα για πώληση χρηματοοικονομικά στοιχεία (δεν υπάρχει σαφής πρόθεση για κερδοσκοπία) i. Συμμετοχές σε θυγατρικές εταιρίες ii. Συμμετοχές σε συγγενείς εταιρίες iii. Ομόλογα iv. Λοιπά στοιχεία Αποτιμώνται στην εύλογη αξία (όταν υπάρχει ενεργός αγορά ή αξιόπιστη αποτίμηση της εύλογης αξίας). Σε αντίθετη περίπτωση αποτιμώνται στο κόστος μείον τυχόν ζημίες απομείωσης. Οι διαφορές αποτιμήσεως στην εύλογη αξία καταχωρούνται απ ευθείας στη Καθαρή Θέση (ΔΛΠ 39). 11

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΠ (Ν. 2190/1920 - ΕΓΛΣ ΠΔ 148/1984) ΚΑΙ ΔΠΧΠ Καταχώρηση ιδίων μετοχών - Σύμφωνα με τις διατάξεις των ΕΛΠ, οι ίδιες μετοχές καταχωρούνται ως στοιχείο ενεργητικού με την αξία κτήσεως τους και παράλληλα σχηματίζεται ισόποσο αποθεματικό που εμφανίζεται στα ίδια κεφάλαια. Τα κέρδη ή ζημίες από την πώλησή τους καταχωρούνται στα αποτελέσματα χρήσεως. - Αντίθετα, στα ΔΠΧΠ προβλέπεται ότι οι ίδιες μετοχές εμφανίζονται αφαιρετικά των ιδίων κεφαλαίων. Τα κέρδη ή ζημίες από την πώλησή τους καταχωρούνται απ ευθείας στη καθαρή θέση (ΔΛΠ 32). 12

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΠ (Ν. 2190/1920 - ΕΓΛΣ ΠΔ 148/1984) ΚΑΙ ΔΠΧΠ Εμφάνιση μερισμάτων προς τους μετόχους - Σύμφωνα με τις διατάξεις των ΕΛΠ, τα προτεινόμενα από το Δ.Σ. μερίσματα εμφανίζονται ως υποχρέωση πριν ακόμη εγκριθούν από τη Γενική Συνέλευση των Μετόχων. - Αντίθετα, σύμφωνα με τα ΔΠΧΠ, τα μερίσματα εμφανίζονται ως υποχρέωση μόνον όταν εγκριθούν προς διανομή από το αρμόδιο όργανο της Εταιρίας (π.χ. ΔΣ, Γενική Συνέλευση κ.λ.π) 13

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΠ (Ν. 2190/1920 - ΕΓΛΣ ΠΔ 148/1984) ΚΑΙ ΔΠΧΠ Εμφάνιση επιχορηγήσεων - Σύμφωνα με τις διατάξεις των ΕΛΠ, οι επιχορηγήσεις εμφανίζονται στα Ίδια Κεφάλαια και αποσβένονται (μεταφορά στα αποτελέσματα) ανάλογα του χρόνου αποσβέσεως των επιχορηγηθέντων παγίων. - Αντίθετα, στα ΔΠΧΠ προβλέπεται ότι, οι επιχορηγήσεις πρέπει να εμφανίζονται εκτός της κατηγορίας των Ιδίων Κεφαλαίων και αποσβένονται, ομοίως, ανάλογα του χρόνου αποσβέσεως των επιχορηγηθέντων παγίων (ΔΛΠ 20). 14

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΠ (Ν. 2190/1920 - ΕΓΛΣ ΠΔ 148/1984) ΚΑΙ ΔΠΧΠ Εμφάνιση του φόρου εισοδήματος - Σύμφωνα με τις διατάξεις των ΕΛΠ, ο φόρος εισοδήματος εμφανίζεται στον πίνακα Διαθέσεως Αποτελεσμάτων. - Αντίθετα, στα ΔΠΧΠ προβλέπεται ότι, ο φόρος εισοδήματος είναι έξοδο της επιχειρήσεως και καταχωρείται στα αποτελέσματα χρήσεως (ΔΛΠ 12). 15

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΠ (Ν. 2190/1920 - ΕΓΛΣ ΠΔ 148/1984) ΚΑΙ ΔΠΧΠ Αναβαλλόμενοι φόροι εισοδήματος - Από τις διατάξεις των ΕΛΠ, δεν προβλέπεται η λογιστική παρακολούθηση των απαιτήσεων ή υποχρεώσεων από φόρους μελλοντικών χρήσεων, στις περιπτώσεις που υπάρχει ετεροχρονισμός ως προς την αναγνώριση, από την Φορολογική Αρχή, ορισμένων λογιστικοποιηθέντων εσόδων ή εξόδων. - Αντίθετα, στα ΔΠΧΠ προβλέπεται η απεικόνιση των αναβαλλόμενων φόρων εισοδήματος στις οικονομικές καταστάσεις (ΔΛΠ 12). 16

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΠ (Ν. 2190/1920 - ΕΓΛΣ ΠΔ 148/1984) ΚΑΙ ΔΠΧΠ Έκτακτα αποτελέσματα - Σύμφωνα με τις διατάξεις των ΕΛΠ, έκτακτα αποτελέσματα προκύπτουν από την μη συνήθη δραστηριότητα της επιχείρησης (π.χ. συναλλαγματικές διαφορές, πώληση πάγιων κ.λ.π.). - Αντίθετα, στα ΔΠΧΠ προβλέπεται ότι, έκτακτα αποτελέσματα προκύπτουν μόνον σε σπάνιες περιπτώσεις (π.χ. απαλλοτριώσεις παγίων, καταστροφές κ.λ.π). 17

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΠ (Ν. 2190/1920 - ΕΓΛΣ ΠΔ 148/1984) ΚΑΙ ΔΠΧΠ Εμφάνιση κερδών κατά μετοχή - Από τις διατάξεις των ΕΛΠ δεν προβλέπεται η εμφάνιση στις οικονομικές καταστάσεις των κερδών κατά μετοχή. - Αντίθετα, από το ΔΛΠ 33 προβλέπεται η εμφάνιση των κερδών κατά μετοχή στις οικονομικές καταστάσεις (ΔΛΠ 33). 18

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΠ (Ν. 2190/1920 - ΕΓΛΣ ΠΔ 148/1984) ΚΑΙ ΔΠΧΠ Πίνακας Μεταβολών Ιδίων Κεφαλαίων - Από τις διατάξεις των ΕΛΠ, προβλέπεται η κατάρτιση του Πίνακα Διαθέσεως Αποτελεσμάτων, στον οποίο απεικονίζονται μέρος των μεταβολών των Ιδίων Κεφαλαίων. - Αντίθετα, από τα ΔΠΧΠ, αντί του Πίνακα Διαθέσεως Αποτελεσμάτων, προβλέπεται η κατάρτιση του Πίνακα μεταβολών Ιδίων Κεφαλαίων, στον οποίο απεικονίζονται όλες οι μεταβολές των Ιδίων Κεφαλαίων των οικονομικών μονάδων. 19

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΠ (Ν. 2190/1920 - ΕΓΛΣ ΠΔ 148/1984) ΚΑΙ ΔΠΧΠ Προσάρτημα οικονομικών καταστάσεων - Στις διατάξεις των ΕΛΠ καθορίζονται οι πληροφορίες που πρέπει να παρέχονται στο προσάρτημα των οικονομικών καταστάσεων. - Αντίθετα, τα ΔΠΧΠ απαιτούν την γνωστοποίηση πολλών πληροφοριών που πρέπει να παρατίθενται στο Προσάρτημα των Οικονομικών Καταστάσεων. 20

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΠ (Ν. 2190/1920 - ΕΓΛΣ ΠΔ 148/1984) ΚΑΙ ΔΠΧΠ Υποχρέωση κατάρτισης ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων - Από τις διατάξεις του κωδ. Ν. 2190/1920 προβλέπεται ότι για να υπάρχει υποχρέωση κατάρτισης ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων πρέπει να πληρούνται, για τις εταιρίες του Ομίλου, δύο από τα τρία κατωτέρω αριθμητικά κριτήρια σε δύο συνεχόμενες χρήσεις. Μετά τις Πριν τις απαλοιφές απαλοιφές Σύνολο Ισολογισμού 3.700.000 4.440.000 Κύκλος εργασιών 7.400.000 8.880.000 Μέσος όρος προσωπικού άτομα 250 άτομα 250 - Αντίθετα στα ΔΠΧΠ προβλέπεται ότι, υπάρχει υποχρέωση για κατάρτιση ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων, ανεξάρτητα από τα αριθμητικά όρια των εταιριών του Ομίλου, αρκεί να υπάρχει έλεγχος της μητρικής εταιρίας (ΔΛΠ 27). 21

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΠ (Ν. 2190/1920 - ΕΓΛΣ ΠΔ 148/1984) ΚΑΙ ΔΠΧΠ Απαλλαγή θυγατρικών εταιριών από την πλήρη Ενοποίηση - Από τις σχετικές διατάξεις του κωδ. Ν. 2190/1920 προβλέπεται η απαλλαγή από την ολική ενοποίηση των θυγατρικών εταιριών που παρουσιάζουν επουσιώδες ενδιαφέρον. - Αντίθετα στα ΔΠΧΠ. προβλέπεται ότι, στην ολική ενοποίηση περιλαμβάνονται όλες οι θυγατρικές εταιρίες, ανεξαρτήτου δραστηριότητας και σκοπού. Δηλαδή, στην ενοποίηση περιλαμβάνονται όλες οι εταιρίες στις οποίες η μητρική έχει στην ουσία τον έλεγχο τους με διαφόρους τρόπους (π.χ. Κεφαλαίου, ψήφων, Διοικήσεως κ.λ.π.) (ΔΛΠ 27). 22

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΠ (Ν. 2190/1920 - ΕΓΛΣ ΠΔ 148/1984) ΚΑΙ ΔΠΧΠ Χρόνος ενοποιήσεως των επιχειρήσεων - Από τις διατάξεις του κωδ. Ν 2190/1920 προβλέπεται ότι η ενοποίηση των επιχειρήσεων γίνεται κατά το χρόνο της υποχρεώσεως τους να περιληφθούν στην ενοποίηση. - Αντίθετα στα ΔΠΧΠ προβλέπεται ότι, η ενοποίηση των επιχειρήσεων γίνεται κατά την ημερομηνία της αγοράς (ΔΠΧΠ 3). 23

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΠ (Ν. 2190/1920 - ΕΓΛΣ ΠΔ 148/1984) ΚΑΙ ΔΠΧΠ Τρόπος υπολογισμού των διαφορών ενοποιήσεως (υπεραξία κατά τα ΔΠΧΠ) - Από τις διατάξεις του κωδ. Ν. 2190/1920 προβλέπεται ότι, η διαφορά μεταξύ της αξίας κτήσεως της συμμετοχής σε ενοποιούμενη θυγατρική εταιρία και της αντίστοιχης λογιστικής αξίας της, που υφίσταται κατά την ημερομηνία της αρχικής ενοποιήσεως, θεωρείται, κατά την ενοποίηση, ως διαφορά ενοποιήσεως. Σημειώνεται ότι, επιτρέπεται η κατανομή της διαφοράς αυτής στα ενοποιούμενα περιουσιακά στοιχεία της θυγατρικής, εφόσον υπάρχουν, βασίμως, υπεραξίες στα στοιχεία αυτά. - Αντίθετα, στα ΔΠΧΠ προβλέπεται ότι, η διαφορά μεταξύ της αξίας κτήσεως της συμμετοχής σε ενοποιούμενη θυγατρική εταιρία και της αντίστοιχης εύλογης αξίας της συμμετοχής αυτής, που προκύπτει, πάντοτε, κατά την αγορά, μετά την επανεκτίμηση όλων των περιουσιακών στοιχείων της θυγατρικής εταιρίας στις εύλογες (τρέχουσες) αξίες, θεωρείται κατά την ενοποίηση ως υπεραξία (Goodwill) (ΔΠΧΠ 3). 24

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΠ (Ν. 2190/1920 - ΕΓΛΣ ΠΔ 148/1984) ΚΑΙ ΔΠΧΠ Λογιστικός χειρισμός των διαφορών ενοποιήσεως (υπεραξία κατά τα ΔΠΧΠ) - Από τις σχετικές διατάξεις του κωδ. Ν. 2190/1920 προβλέπεται η απόσβεση των χρεωστικών διαφορών ενοποιήσεως, είτε εφάπαξ είτε τμηματικά και ισόποσα, σε περισσότερες από μία χρήσεις, οι οποίες δεν είναι δυνατόν να υπερβαίνουν τα πέντε (5) έτη. Παρέχεται, όμως, και η ευχέρεια της απευθείας εμφάνισης των διαφορών αυτών, αφαιρετικά των ενοποιημένων Ιδίων Κεφαλαίων. Οι πιστωτικές διαφορές ενοποιήσεως καταχωρούνται απ ευθείας στα ενοποιημένα Ιδια Κεφάλαια. - Αντίθετα, στα ΔΠΧΠ προβλέπεται ότι, η υπεραξία (Goodwill) που προκύπτει κατά την ενοποίηση εμφανίζεται στο Ενεργητικό του Ενοποιημένου Ισολογισμού και είναι μη αποσβέσιμο περιουσιακό στοιχείο, υποκείμενο σε έλεγχο απομείωσης της αξίας του (impairment test). Η υπεραξία (negative goodwill) (1) μεταφέρεται απ ευθείας στα ενοποιημένα αποτελέσματα (ΔΠΧΠ 3). (1) Αρνητική υπεραξία (negative goodwill) προκύπτει όταν το κόστος αποκτήσεως μιας συμμετοχής είναι μικρότερο της αντιστοίχου εύλογης αξίας της. 25

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΠ (Ν. 2190/1920 - ΕΓΛΣ ΠΔ 148/1984) ΚΑΙ ΔΠΧΠ Ενοποίηση εταιριών Οριζοντίου Ομίλου - Από τις διατάξεις του κωδ. Ν. 2190/1920 προβλέπεται η ενοποίηση εταιριών που λειτουργούν κάτω από ενιαία Διοίκηση (οριζόντιος όμιλος εταιριών). - Αντίθετα στα ΔΠΧΠ δεν προβλέπεται η ενοποίηση τέτοιων εταιριών (ΔΠΧΠ 3). 26

Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα και Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Πληροφόρησης ΙΕΣΟΕΛ

ΓΕΝΙΚΑ Τι είναι τα ΔΛΠ και τα ΔΠΧΠ και ποιο όργανο τα καταρτίζει; Πως καταρτίζονται τα ΔΛΠ και τα ΔΠΧΠ; Ποια είναι η δομή κάθε Προτύπου; 2

Δ.Λ.Π. 1 Παρουσίαση των Οικονομικών Καταστάσεων Presentation of Financial statements Μια πλήρης σειρά οικονομικών καταστάσεων περιλαμβάνει: (α) Ισολογισμό (κατάσταση οικονομικής θέσης) τέλους χρήσεως, (β) Κατάσταση αποτελεσμάτων χρήσεως,* (γ) Κατάσταση συνολικών αποτελεσμάτων εσόδων χρήσεως,* (δ) Κατάσταση μεταβολών των ιδίων κεφαλαίων χρήσεως, (ε) Κατάσταση των ταμειακών ροών χρήσεως, (στ) Σημειώσεις που περιλαμβάνουν περίληψη των σημαντικών λογιστικών αρχών και μεθόδων και άλλες επεξηγηματικές σημειώσεις. * Οι δύο καταστάσεις δύνανται να ενοποιούνται σε μία 3

ΠΛΑΙΣΙΟ ΚΑΤΑΡΤΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ FRAMEWORK FOR THE PREPARATION AND PRESENTATION OF FINANCIAL STATEMENTS Σκοπός των οικονομικών καταστάσεων είναι: i. H παροχή πληροφοριών σχετικά με: την χρηματοοικονομική θέση την αποδοτικότητα και αποτυπώνονται: τις μεταβολές στην χρηματοοικονομική θέση στον Ισολογισμό στις Καταστάσεις Αποτελεσμάτων Χρήσεως και Συνολικών Αποτελεσμάτων στις καταστάσεις των Ταμιακών Ροών και των Μεταβολών των Ιδίων Κεφαλαίων 4

ΠΛΑΙΣΙΟ ΚΑΤΑΡΤΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ FRAMEWORK FOR THE PREPARATION AND PRESENTATION OF FINANCIAL STATEMENTS ii. Βασικές παραδοχές σύνταξης των οικονομικών καταστάσεων είναι: Η αυτοτέλεια των χρήσεων (Accrual Basis), κατά την οποία τα αποτελέσματα των συναλλαγών και των λοιπών γεγονότων καταχωρούνται όταν πραγματοποιούνται και όχι όταν εισπράττονται ή πληρώνονται. Η συνεχιζόμενη δραστηριότητα της επιχείρησης (Going concern), κατά την οποία η επιχείρηση θα συνεχίσει να λειτουργεί και στο μέλλον. 5

Δ.Λ.Π. 1 Παρουσίαση των Οικονομικών Καταστάσεων Presentation of Financial statements Γενικές αρχές των οικονομικών καταστάσεων 1. Ακριβοδίκαιη παρουσίαση (Fair Presentation) 2. Συμμόρφωση προς τα ΔΠΧΑ. 3. Συνεχιζόμενη δραστηριότητα (Going Concern) 4. Λογιστικός χειρισμός με βάση την αρχή του δεδουλευμένου (Accrual Basis of Accounting) 5. Σημαντικότητα και συγκέντρωση (ολότητα) (Materiality and Aggregation) 6. Συμψηφισμός (Offsetting) 7. Συχνότητα αναφορών (τουλάχιστον ετησίως) 8. Συγκριτική πληροφόρηση (Comparative Information) 9. Ομοιομορφία της παρουσίασης (Consistency of Presentation) 6

ΠΡΩΤΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΔΛΠ ΑΠΌ ΤΙΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ 2013 2014 2015 2016 1.1.2014 (=31.12.2013) 31.12.2014 31.12.2015 Ημερομηνία μετάβασης στα ΔΛΠ (Εναρκτήριος Ισολογισμός) Συγκριτικά στοιχεία σύμφωνα με τα ΔΛΠ (Ημερομηνία που είχαν συνταχθεί οι τελευταίες οικονομικές καταστάσεις σύμφωναμε το προηγούμενο λογιστικό πλαίσιο) Πρώτες οικονομικές καταστάσεις σύμφωνα με τα ΔΛΠ 7

ΔΛΠ 16 Ενσώματα Πάγια ΔΛΠ 40 Επενδύσεις σε Ακίνητα IAS 16 Property, Plant and Equipment IAS 40 Investment Property

2 IIAS16 Property, Plant and Equipment IAS 40 Investment Property Τι είναι τα ενσώματα πάγια Τα Ενσώματα πάγια είναι περιουσιακά στοιχεία τα οποία: κατέχονται από την επιχείρηση για χρήση στην παραγωγή, για την προμήθεια αγαθών ή υπηρεσιών, για ενοικίαση σε άλλους ή για διοικητικούς σκοπούς αναμένεται να χρησιμοποιηθούν για περισσότερες από μία περιόδους,

3 Σχετικά Πρότυπα Τα ενσώματα πάγια είναι αντικείμενο των ΔΛΠ : ΔΛΠ 16 «Ενσώματα πάγια» (Property, Plant and Equipment) ΔΛΠ 40 «Επενδύσεις σε Ακίνητα» (Investment Property) IIAS16 Property, Plant and Equipment IAS 40 Investment Property

4 Λοιπά Πρότυπα Με τα ενσώματα πάγια ασχολούνται εμμέσως και τα ΔΛΠ: ΔΛΠ 36 «Απομείωση αξίας περιουσιακών στοιχείων» (Impairment of Assets) ΔΛΠ 17 «Μισθώσεις» (Leases) IIAS16 Property, Plant and Equipment IAS 40 Investment Property ΔΛΠ 20 «Λογιστική για Κρατικές Επιχορηγήσεις και Γνωστοποίηση Κρατικής Υποστήριξης» (Accounting for Government Grants and Disclosure of Government Assistance) ΔΛΠ 23 «Κόστος Δανεισμού» (Borrowing Costs)

5 IIAS16 Property, Plant and Equipment IAS 40 Investment Property Ιδιοχρησιμοποιούμενα ενσώματα πάγια- Επενδύσεις σε Ακινητα Τα ΔΛΠ, μέσω των ΔΛΠ 16 και 40, διαχωρίζουν τα ενσώματα πάγια σε δύο μεγάλες κατηγορίες : Ιδιοχρησιμοποιούμενα ενσώματα πάγια (IAS 16), τα οποία χρησιμοποιούνται από την οικονομική μονάδα για την διεκπεραίωση των δραστηριοτήτων της. Επενδύσεις σε ακίνητα (IAS 40), τα οποία χρησιμοποιούνται από την οικονομική μονάδα με σκοπό είτε να ενοικιάζονται είτε για κεφαλαιακή ενίσχυση, είτε και για τα δύο και όχι για χρήση στην παραγωγή ή προμήθεια αγαθών ή υπηρεσιών, διοικητικούς σκοπούς ή για πώληση στα πλαίσια της συνήθους δραστηριότητας της οικονομικής μονάδας.

6 Αναγνώριση Το κόστος ενός στοιχείου των ενσώματων ακινητοποιήσεων θα αναγνωρίζεται ως περιουσιακό στοιχείο όταν και μόνον όταν: (α) πιθανολογείται ότι μελλοντικά οικονομικά οφέλη που συνδέονται με το στοιχείο θα εισρεύσουν στην οικονομική οντότητα και (β) το κόστος του στοιχείου μπορεί να επιμετρηθεί με αξιοπιστία. IIAS16 Property, Plant and Equipment IAS 40 Investment Property

7 IIAS16 Property, Plant and Equipment IAS 40 Investment Property Ιδιοχρησιμοποιούμενα Πάγια- Μεταγενέστερη επιμέτρηση (1) Μέθοδος του Κόστους Μέθοδος της Αναπροσαρμογής Αναπροσαρμογή Απόσβεση τους κόστους κατά τη διάρκεια της ωφέλιμης ζωής Απόσβεση των αναπροσαρμοσμένων αξιών κατά τη διάρκεια της ωφέλιμης ζωής

8 Ιδιοχρησιμοποιούμενα Πάγια- Μεταγενέστερη επιμέτρηση (2) Μέθοδος του κόστους Τα ενσώματα πάγια επιμετρώνται στο κόστος κτήσεως, μείον αποσβέσεις (εκτός της γης η οποία δεν αποσβένεται), μείον τυχόν ζημίες απομείωσης, πλέον μεταγενέστερες δαπάνες που αναγνωρίζονται στην αξία κτήσεως αυτών. o Αποσβέσεις Ωφέλιμη ζωή Οικονομική ζωή Αποσβέσιμο ποσό Υπολειμματική αξία Μέθοδοι απόσβεσης oμεταγενέστερες δαπάνες oζημίες απομείωσης IIAS16 Property, Plant and Equipment IAS 40 Investment Property

9 Ιδιοχρησιμοποιούμενα Πάγια- Μεταγενέστερη επιμέτρηση (3) Μέθοδος αναπροσαρμοσμένων αξιών Τα ενσώματα πάγια επιμετρώνται σε αναπροσαρμοσμένες αξίες, οι οποίες είναι οι εύλογες αξίες κατά την ημερομηνία της αναπροσαρμογής μείον τις μεταγενέστερες σωρευμένες αποσβέσεις και τις συσσωρευμένες ζημίες απομείωσης. Οι αναπροσαρμογές πρέπει να γίνονται με επαρκή IIAS16 Property, Plant and Equipment IAS 40 Investment Property συχνότητα Αναπροσαρμόζονται όλα τα περιουσιακά στοιχεία της ίδιας κατηγορίας Η διαφορά αναπροσαρμογής εφόσον είναι θετική αναγνωρίζεται κατ ευθείαν στην καθαρή θέση (αν στο παρελθόν είχε αναγνωρισθεί ζημία, η διαφορά αναγνωρίζεται ως έσοδο κατά το μέρος της ζημίας που στο παρελθόν είχε βαρύνει τα αποτελέσματα) Αν η διαφορά είναι αρνητική αναγνωρίζεται στα αποτελέσματα (αν στο παρελθόν υπήρξε θετική διαφορά η οποία αναγνωρίσθηκε στην καθαρή θέση, η ζημία συμψηφίζει την αναπροσαρμογή που εμφανίζεται στην καθαρή θέση και το ακάλυπτο ποσό, αν υπάρχει, αναγνωρίζεται ως ζημία απομείωσης στα αποτελέσματα)

10 Επενδύσεις σε ακίνητα - Μεταγενέστερη επιμέτρηση Μέθοδος εύλογης αξίας Σύμφωνα με αυτή την μέθοδο, οι επενδύσεις σε ακίνητα, σε κάθε ημερομηνία Ισολογισμού επιμετρώνται στην εύλογη αξία τους (Fair value) και οι διαφορές από την αξία κτήσεως ή την προηγούμενη επιμέτρηση, αναγνωρίζονται στα αποτελέσματα (κέρδη ζημίες). Μέθοδος κόστους Σύμφωνα με την μέθοδο του κόστους, οι επενδύσεις σε ακίνητα επιμετρώνται στο κόστος κτήσης μείον αποσβέσεις και συσσωρευμένες ζημίες απομείωσης, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, όπως τα ιδιοχρησιμοποιούμενα ενσώματα πάγια. IIAS16 Property, Plant and Equipment IAS 40 Investment Property

Χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία και χρηματοοικονομικές υποχρεώσεις (Financial Instruments)

2 Σχετικά Πρότυπα Financial Ιnstruments Με τα χρηματοπιστωτικά μέσα ασχολούνται τα: ΔΛΠ 32 {διαχωρισμός των Χρηματοοικονομικών υποχρεώσεων και των στοιχείων της καθαρής θέσης από την άποψη του εκδότη αυτών (δηλαδή πότε ένα χρηματοπιστωτικό μέσο εντάσσεται ως υποχρέωση ή καθαρή θέση) - παρουσίαση των μέσων αυτών} ΔΛΠ 39 (αναγνώριση και επιμέτρηση) Δ.Π.Χ.Π. 7 (γνωστοποιήσεις)

3 ΟΡΙΣΜΟΙ Financial Ιnstruments Χρηματοοικονομικό Μέσο είναι κάθε σύμβαση η οποία δημιουργεί ταυτόχρονα ένα χρηματοοικονομικό περιουσιακό στοιχείο σε μια επιχείρηση και μία χρηματοοικονομική υποχρέωση ή συμμετοχικό τίτλο σε μία άλλη επιχείρηση.

4 ΟΡΙΣΜΟΙ Financial Ιnstruments Τα χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία περιλαμβάνουν: (α) Τα ταμιακά διαθέσιμα (β) Τους συμμετοχικούς τίτλους, όπως μετοχές ανωνύμων εταιρειών, εταιρειών περιορισμένης ευθύνης κλπ. (γ) Το συμβατικό δικαίωμα για λήψη μετρητών ή οποιουδήποτε άλλου χρηματοοικονομικού περιουσιακού στοιχείου π.χ. απαιτήσεις από πελάτες, δάνεια τραπεζών (χορηγήσεις), ομόλογα, προθεσμιακές καταθέσεις κλπ. (δ) Το συμβατικό δικαίωμα για ανταλλαγή χρηματοπιστωτικών μέσων, κάτω από όρους που είναι πιθανώς ευνοϊκοί, π.χ. παράγωγα. (ε) Συμβάσεις οι οποίες θα διακανονισθούν ή μπορεί να διακανονισθούν με συμμετοχικούς τίτλους (μετοχές) της ίδιας της επιχείρησης (ίδιες μετοχές) και οι οποίες δεν κατατάσσονται ως συμμετοχικοί τίτλοι.

5 ΟΡΙΣΜΟΙ Financial Ιnstruments Οι χρηματοοικονομικές υποχρεώσεις περιλαμβάνουν: (α) Συμβατικές δεσμεύσεις για παράδοση μετρητών ή άλλου χρηματοοικονομικού περιουσιακού στοιχείου, π.χ. προμηθευτές, οφειλόμενα δάνεια τραπεζών κλπ. (β) Συμβατικές δεσμεύσεις για ανταλλαγή χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων ή χρηματοοικονομικών υποχρεώσεων, κάτω από όρους που είναι πιθανώς μη ευνοϊκοί, π.χ. τα παράγωγα. (γ) Συμβάσεις οι οποίες θα ή μπορεί να διακανονισθούν με συμμετοχικούς τίτλους (μετοχές) της ίδιας της επιχείρησης (ίδιες μετοχές) και οι οποίες δεν κατατάσσονται ως συμμετοχικοί τίτλοι

6 ΟΡΙΣΜΟΙ Financial Ιnstruments Συμμετοχικός τίτλος (equity instrument) είναι κάθε σύμβαση που αποδεικνύει ένα δικαίωμα στο υπόλοιπο που απομένει, αν από τα περιουσιακά στοιχεία μιας οικονομικής μονάδας αφαιρεθούν όλες οι υποχρεώσεις της Παραδείγματα: κοινές μετοχές κάποιες μορφές προνομιούχων μετοχών δικαιώματα αγοράς μετοχών ή πωληθέντα δικαιώματα προαίρεσης αγοράς που επιτρέπουν στον κάτοχο να εγγραφεί ή να αγοράσει έναν καθορισμένο αριθμό (μη υποκείμενων σε δικαίωμα προαίρεσης πώλησης σε ορισμένη τιμή) κοινών μετοχών της εκδότριας οικονομικής οντότητας έναντι καθορισμένου ποσού μετρητών ή άλλου χρηματοοικονομικού περιουσιακού στοιχείου.

7 ΟΡΙΣΜΟΙ Financial Ιnstruments Παράγωγο (Derivative) για λογιστικούς σκοπούς, είναι ένα χρηματοπιστωτικό μέσο για το οποίο: (α) Η αξία του μεταβάλλεται σε αντιστοιχία με την μεταβολή ενός καθορισμένου επιτοκίου, τιμής χρεογράφου, τιμής εμπορεύματος, συναλλαγματικής ισοτιμίας, δεικτών τιμών ή επιτοκίων, πιστοληπτικής διαβάθμισης ή πιστωτικού δείκτη ή παρόμοιας μεταβλητής (μερικές φορές καλούμενη «το υποκείμενο»). (β) Δεν απαιτείται αρχική καθαρή επένδυση, ή απαιτείται ελάχιστη αρχική επένδυση σε σχέση με άλλους τύπους συμβάσεων που έχουν παρόμοια συμπεριφορά στις μεταβολές των συνθηκών της αγοράς, και (γ) Διακανονίζεται σε μία μελλοντική ημερομηνία.

Financial Ιnstruments 8 Αρχική αναγνώριση χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων και χρηματοοικονομικών υποχρεώσεων Όλα τα χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία και οι χρηματοοικονομικές υποχρεώσεις αναγνωρίζονται στην εύλογη αξία τους πλέον όλες τις άμεσα επιρριπτέες για την απόκτηση δαπάνες (transaction costs). Η εύλογη αξία ταυτίζεται συνήθως με το κόστος κτήσης κατά την ημερομηνία της συναλλαγής. Κατ εξαίρεση, οι δαπάνες απόκτησης δεν βαρύνουν το κόστος κτήσεως στην περίπτωση χρηματοοικονομικών στοιχείων που επιμετρώνται στην εύλογη αξία με μεταβολές αναγνωριζόμενες στα αποτελέσματα. Στην περίπτωση αυτή οι δαπάνες συναλλαγής αναγνωρίζονται άμεσα ως έξοδο στα αποτελέσματα. Όταν η εύλογη αξία είναι μηδέν όπως συμβαίνει συνήθως στα παράγωγα δεν γίνεται αρχική αναγνώριση. Ορισμένα παράγωγα όμως, προϋποθέτουν την καταβολή ενός premium το οποίο είναι η εύλογη αξία του κατά την σύναψη της σύμβασης και κατ επέκταση η αξία κτήσεως αυτού. Άλλα παράγωγα επίσης, προϋποθέτουν την καταβολή ενός περιθωρίου (προκαταβολής) για λόγους εξασφάλισης του αντισυμβαλλόμενου. Στην περίπτωση αυτή το περιθώριο είναι ένα ξεχωριστό στοιχείο, και συνεπώς δεν έχει σχέση με την αρχική αξία του παραγώγου.

Μεταγενέστερη επιμέτρηση Χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία Κατάταξη Financial Ιnstruments 9 Όλα τα χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία με εξαίρεση τα ταμιακά διαθέσιμα, κατά την απόκτησή τους και για σκοπούς μεταγενέστερης επιμέτρησης πρέπει να κατατάσσονται σε μία από τις κατωτέρω τέσσερις κατηγορίες, ανάλογα με το είδος του στοιχείου αλλά και την πρόθεση της εταιρείας. (α) Δάνεια και απαιτήσεις. Τα στοιχεία αυτά συνήθως δημιουργούνται από την επιχείρηση όταν αυτή παρέχει χρήματα, εμπορεύματα ή υπηρεσίες σε ένα χρεώστη. Τέτοια στοιχεία είναι για παράδειγμα οι πελάτες και τα παντός είδους χορηγηθέντα δάνεια τα οποία δεν διαπραγματεύονται σε ενεργούς αγορές και έχουν σταθερές ή προσδιορισμένες πληρωμές. (β) Διακρατούμενες ως την λήξη επενδύσεις. Τα στοιχεία αυτά έχουν καθορισμένες ή προσδιοριστέες πληρωμές, καθορισμένη λήξη και η επιχείρηση έχει την πρόθεση και την δυνατότητα να τα διακρατήσει ως την λήξη τους. Τέτοια στοιχεία για παράδειγμα, είναι τα ομόλογα.

Μεταγενέστερη επιμέτρηση Χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία Κατάταξη Financial Ιnstruments 10 (γ) Χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία που επιμετρώνται στην εύλογη αξία με μεταβολές αναγνωριζόμενες στα αποτελέσματα. (ι) Αυτά που αποκτήθηκαν με κύριο σκοπό το κέρδος από βραχυχρόνιες διακυμάνσεις στην τιμή τους ή στο περιθώριο κέρδους του διαπραγματευτή. Στην κατηγορία αυτή εντάσσονται οπωσδήποτε τα παράγωγα εφόσον δεν αποκτήθηκαν για σκοπούς αντιστάθμισης. Επίσης εντάσσονται, η αγορά μετοχών για κερδοσκοπία, καθώς και οι επενδύσεις με καθορισμένη λήξη και καθορισμένες ή προσδιοριστέες πληρωμές, εφόσον η επιχείρηση δεν έχει σκοπό να τις διακρατήσει ως την λήξη τους, αλλά να κερδοσκοπήσει από αυτές.

Μεταγενέστερη επιμέτρηση Χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία Κατάταξη Financial Ιnstruments 11 (ιι) Τα χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία (και τις χρηματοοικονομικές υποχρεώσεις), για τα οποία έτσι αποφασίσθηκε κατά την αρχική τους αναγνώριση. Η δυνατότητα αυτή όμως, μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνον όταν: εξαλείφει ή περιορίζει σημαντικά τις αναντιστοιχίες που προκύπτουν από την με διαφορετική μέθοδο αποτίμηση περιουσιακών στοιχείων και υποχρεώσεων που συνδέονται μεταξύ τους (accounting mismatch). Υπάρχει μία ομάδα χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων, χρηματοοικονομικών υποχρεώσεων ή συνδυασμός αυτών, που διαχειρίζονται ενιαία, η απόδοσή τους εκτιμάται με βάση την εύλογη αξία τους και οι πληροφορίες για αυτή την ομάδα στοιχείων, παρέχονται εσωτερικά προς τα διευθυντικά στελέχη, σε αυτή την βάση. (ιιι) Χρηματοπιστωτικά μέσα που περιέχουν ένα ή περισσότερα ενσωματωμένα παράγωγα, με εξαίρεση την περίπτωση που: τα ενσωματωμένα παράγωγα δεν τροποποιούν σημαντικά τις χρηματοροές του μέσου, ή είναι άμεσα διαπιστώσιμο ότι ο διαχωρισμός των ενσωματωμένων παραγώγων απαγορεύεται.

Μεταγενέστερη επιμέτρηση Financial Ιnstruments Χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία Κατάταξη 12 (δ) Διαθέσιμα για πώληση χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία είναι όλα εκείνα τα στοιχεία που δεν μπορούν να ενταχθούν σε μία από τις ανωτέρω κατηγορίες ή γιατί έτσι έχει αποφασισθεί στην αρχική αναγνώριση. (περιλαμβάνονται μακροπρόθεσμα περιουσιακά στοιχεία, όπως μετοχές, καθώς και στοιχεία για τα οποία δεν είναι σαφής η πρόθεση της εταιρείας, όπως για παράδειγμα, αγορά ομολόγων για τα οποία δεν υπάρχει σαφής πρόθεση για διακράτηση αυτών, ή κερδοσκοπία).

Μεταγενέστερη επιμέτρηση Financial Ιnstruments Χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία Επιμέτρηση 13 (α) Δάνεια και απαιτήσεις και (β) Διακρατούμενες ως την λήξη επενδύσεις, επιμετρώνται στο αποσβέσιμο κόστος με την χρήση του πραγματικού επιτοκίου (effective interest rate). Το πραγματικό επιτόκιο είναι ένα επιτόκιο που προεξοφλεί ακριβώς την αναμενόμενη ροή των μελλοντικών πληρωμών τοις μετρητοίς μέχρι την λήξη ή την επόμενη ημερομηνία αναπροσαρμογής του επιτοκίου, στην τρέχουσα καθαρή λογιστική αξία του χρηματοοικονομικού περιουσιακού στοιχείου.

Μεταγενέστερη επιμέτρηση Χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία Επιμέτρηση Financial Ιnstruments 14 (γ) Τα επιμετρώμενα σε εύλογη αξία με μεταβολές αναγνωριζόμενες στα αποτελέσματα επιμετρώνται σε εύλογες αξίες (fair values) και οι μεταβολές από την επιμέτρηση στην εύλογη αξία αναγνωρίζονται στα κέρδη ή τις ζημίες (αποτελέσματα) για τα επιμετρώμενα σε εύλογη αξία με μεταβολές αναγνωριζόμενες στα αποτελέσματα. (δ) Τα διαθέσιμα για πώληση χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία επιμετρώνται σε εύλογες αξίες (fair values) και οι μεταβολές από την επιμέτρηση στην εύλογη αξία αναγνωρίζονται κατ ευθείαν στην καθαρή θέση για τα διαθέσιμα για πώληση χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία, από όπου και μεταφέρονται στα κέρδη ή τις ζημίες με την πώληση αυτών των περιουσιακών στοιχείων ή όταν τα στοιχεία αυτά απομειωθούν.