Αριθμ. Απόφ.: 410/2003 ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΣΥΝΕ ΡΙΑΣΕΩΣ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΕΝΤΑΜΕΛΟΥΣ ΣΤΡΑΤΟ ΙΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ Το ικαστήριο που συγκροτήθηκε από τους ικαστές: 1. ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟ Γεώργιο, Στρατιωτικό ικαστή Β, Προεδρεύοντα επειδή κωλύεται ο Πρόεδρος κατ άρθρο 173 ΣΠΚ, 2. ΣΥΝΑ ΙΝΟ Αντώνιο, Στρατιωτικό ικαστή Γ, 3. ΖΟΥΒΕΛΟΥ Ευσταθία, Στρατιωτικό ικαστή Γ, και τους Στρατοδίκες : 1. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ Στυλιανό, Τχη (ΠΒ) 2. ΗΜΟΥΛΑ Αναστάσιο, Λγο (ΠΒ) που κληρώθηκαν με την υπ αριθμ. 1/2003 απόφαση του Στρατοδικείου Αθηνών, τον Αντεισαγγελέα Χρονόπουλο Αναστάσιο, Στρατιωτικό ικαστή Γ, που αναπληρώνει τον Εισαγγελέα, κατ άρθρο 174 ΣΠΚ, επειδή κωλύονται και την Γραμματέα Ψαρρή Αναστασία, Ανθστή ( Γ), συνεδρίασε δημόσια στην Αθήνα και στην αίθουσα που έχει καθοριστεί για τις συνεδριάσεις του, σήμερα την 27 η του μήνα Φεβρουαρίου, του έτους δύο χιλιάδες τρία (2003) και ώρα 09:00 κατά την οποία οι παραπάνω Στρατοδίκες, μετά από πρόσκληση του Προέδρου ορκίστηκαν σύμφωνα με το άρθρο 183 ΣΠΚ, για να δικάσει τον: Ν. Σ. του Ν., που παραπέμφθηκε σε δίκη με το υπ αριθμ. 1022/2001 κλητήριο θέσπισμα του Εισαγγελέα του Στρατοδικείου Αθηνών και κατηγορείται για: α) εγκατάλειψη φυλακής σε ειρηνική περίοδο και β) ανυπακοή σε ειρηνική περίοδο, ο οποίος, αφού παρουσιάστηκε στο ικαστήριο, χωρίς δεσμά, όταν ρωτήθηκε από τον Πρόεδρο για την ταυτότητά του κλπ., αποκρίθηκε ότι ονομάζεται Ν. Σ. του Ν. και της Χ., ετών **, γεννήθηκε το ** στην ** και κατοικεί στην ** Αττικής (οδ. ** ), πρώην στρατιώτης (ΕΜ) με ΣΑ: **, Έλληνας και Χριστιανός Ορθόδοξος, ο οποίος δεν κρατείται προσωρινά και δήλωσε ότι έχει διορίσει συνήγορο για την υπεράσπισή του τον παρόντα δικηγόρο Αθηνών Βαρίτη Γεώργιο, ο οποίος κατέθεσε το υπ αριθμ: 10208421 Γραμμάτιο του ικηγορικού Συλλόγου Αθηνών. Κατόπιν ο Πρόεδρος συνέστησε στον κατηγορούμενο να προσέξει την κατηγορία και τη σχετική συζήτηση, ενώ ταυτόχρονα τον πληροφόρησε ότι έχει δικαίωμα να αντιτάξει στην κατηγορία πλήρη έκθεση των ισχυρισμών του καθώς και να υποβάλλει τις παρατηρήσεις του, μετά την εξέταση κάθε μάρτυρα ή την έρευνα οποιουδήποτε άλλου αποδεικτικού μέσου. Υστερα ο Εισαγγελέας, αφού πήρε το λόγο, απάγγειλε συνοπτικά την κατηγορία που αναφέρεται στο ανωτέρω κλητήριο θέσπισμα και πρότεινε την ανάγνωση των εγγράφων που βρίσκονται στη δικογραφία, δηλαδή της από 6-5-00 κατάστασης υπηρεσιών του Λόχου Ριπτών του ** ΤΕΝΕΦ, της από 8-5-00 υπηρεσιακής αναφοράς του ΕΑ Μ. Μ., καθώς και των εκθέσεων εξετάσεως των μαρτύρων Μ. Μ.,. Χ. και Γ. Ι. Έπειτα ο Πρόεδρος ζήτησε από τον κατηγορούμενο γενικές πληροφορίες για την πράξη που κατηγορείται και του υπενθύμισε ότι η απολογία του θα γίνει στο τέλος της αποδεικτικής διαδικασίας.
- 2 - Ο κατηγορούμενος έδωσε τις πληροφορίες που του ζητήθηκαν και δήλωσε ότι δεν κάλεσε μάρτυρα για την υπεράσπισή του ενώ ο συνήγορός του συμφώνησε με την πρόταση του Εισαγγελέα για την ανάγνωση των παραπάνω εγγράφων που υπάρχουν στη δικογραφία. Αφού το ικαστήριο διασκέφθηκε μόνο, σύμφωνα με το νόμο, επάνω στην έδρα του, με απόφασή του που λήφθηκε παμψηφεί και απαγγέλθηκε από τον Πρόεδρο αμέσως και σε δημόσια συνεδρίαση, δέχθηκε την πρόταση του Εισαγγελέως και διέταξε την ανάγνωση στην κατάλληλη στιγμή των παραπάνω εγγράφων και των εκθέσεων εξετάσεως των μαρτύρων, που πρότεινε ο Εισαγγελέας και που υπάρχουν στη δικογραφία. Έπειτα ο Πρόεδρος, διάβασε τα έγγραφα που πρότεινε ο Εισαγγελέας καθώς και το ΑΦΜ του κατηγορουμένου. Επιπλέον δε ο Πρόεδρος ρώτησε τον κατηγορούμενο αν έχει να παρατηρήσει ή να υπενθυμίσει κάτι. Μετά ο Πρόεδρος κάλεσε τον κατηγορούμενο να απολογηθεί για τις εις βάρος του κατηγορίες, αυτός δε απολογήθηκε όπως παρακάτω: Κατά τη διάρκεια της θητείας μου υπηρετούσα ως μάγειρας. Πληροφορήθηκα ότι με έβαλαν υπηρεσία βοηθού περιπολάρχη. Ήταν η πρώτη μου υπηρεσία στους δεκαπέντε μήνες της θητείας μου και δεν ήμουν εξοικειωμένος. Γνώριζα ότι έπρεπε να βρίσκομαι εντός του στρατοπέδου, ωστόσο εκείνη την ημέρα με πήρε τηλέφωνο το βράδυ ένας φίλος μου ο οποίος την επομένη έφευγε φαντάρος και ήθελα να τον αποχαιρετήσω. Έτσι εγκατέλειψα την υπηρεσία για την οποία είχα ορισθεί. Ζήτησα από κάποιον να με καλύψει, αλλά δεν το έκανε. Κατόπιν ο Πρόεδρος έδωσε το λόγο στον Εισαγγελέα και στους ικαστές για να απευθύνουν ερωτήσεις στον κατηγορούμενο ή να ζητήσουν διευκρινίσεις. Έπειτα ο Πρόεδρος ρώτησε τον Εισαγγελέα και τον συνήγορο του κατηγορουμένου αν έχουν ανάγκη για κάποια συμπληρωματική εξέταση ή διευκρίνιση και, αφού έλαβε από αυτούς αρνητική απάντηση, κήρυξε τη λήξη της αποδεικτικής διαδικασίας και έδωσε το λόγο στον Εισαγγελέα για να αγορεύσει. Ο Εισαγγελέας, αφού πήρε το λόγο και ανέπτυξε την κατηγορία, πρότεινε όπως κηρυχθεί ο κατηγορούμενος: ένοχος σύμφωνα με το κατηγορητήριο και για τις δύο πράξεις. Ο συνήγορος του κατηγορουμένου, αφού έλαβε το λόγο από τον Πρόεδρο, ζήτησε την αθώωση του κατηγορουμένου. Ο κατηγορούμενος, όταν τον ρώτησε ο Πρόεδρος αν έχει να προσθέσει για την υπεράσπισή του, απάντησε αρνητικά. Κατόπιν ο Πρόεδρος κήρυξε το τέλος της συζήτησης.
- 3 - Το ικαστήριο, αφού διασκέφθηκε σύμφωνα με το νόμο, μυστικά στην έδρα του, με παρούσα την Γραμματέα, κατάρτισε και ο Πρόεδρος δημοσίευσε αμέσως την απόφαση του ικαστηρίου, η οποία είναι η εξής: ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 76 παρ.1 ΣΠΚ για να θεμελιωθεί το έγκλημα της εγκατάλειψης φυλακής, απαιτείται απομάκρυνση του στρατιωτικού από συγκεκριμένο χώρο, στο οποίο είχε υποχρέωση να παραμείνει συνεχώς, για να βρίσκεται στην διάθεση της υπηρεσίας, ενόψει μιας αποστολής. Ειδικότερα η αποστολή αυτή μπορεί να αφορά, είτε στην εκτέλεση ένοπλης υπηρεσίας σκοπού ή περιπόλου (φρουρά), είτε στις υπόλοιπες ζωτικές επιχειρησιακές ανάγκες της μονάδας (επιφυλακή). Κατά την έννοια αυτή, για την κατάφαση του συγκεκριμένου εγκλήματος αρκεί το γεγονός της αυθαίρετης απομάκρυνσης του στρατιωτικού από το συγκεκριμένο χώρο, όπου ήταν εγκατεστημένος, έχοντας αναλάβει κανονικά τα καθήκοντά του και εξατομίκευε τους όρους της αποστολής-φυλακής, ανεξάρτητα από το χρόνο απουσίας, ο οποίος δεν ασκεί καμία επιρροή στο αξιόποινο (βλ.σχετικά Γιαννήρη, Ερμηνεία ΣΠΚ, Αθήνα 1959, σελ.102-103 και Ανανιάδη, Στρατιωτικόν Ποινικόν ίκαιον, Α ουσιαστικόν, έκδοσις Η, Αθήνα 1975, σελ. 112 επ.).υποκειμενικά απαιτείται δόλος που περιλαμβάνει τη γνώση ότι ο δράστης έχει ενταχθεί στη φρουρά της μονάδας του και ενώ οφείλει να παραμένει συνεχώς στο χώρο ευθύνης του, αυτός τον εγκαταλείπει και τη θέληση να λάβει χώρα η απομάκρυνση αυτή. Εξάλλου σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 53 παρ. 1 στοιχ. α του ΣΠΚ, στρατιωτικός ο οποίος, σε ειρηνική περίοδο, ενώ διατάσσεται από τον αρχηγό του να εκτελέσει οποιαδήποτε υπηρεσία αρνείται να υπακούσει ή παραλείπει την εκτέλεση της διαταγής, τιμωρείται με φυλάκιση. Από την παραπάνω διάταξη προκύπτει ότι η ανυπακοή τελείται είτε με ρητή άρνηση υπακοής σε διαταγή που αφορά την υπηρεσία είτε με παράλειψη εκτελέσεως τέτοιας διαταγής. Προϋποτίθεται βέβαια η ύπαρξη προσταγής που δίδεται κατά τους νόμιμους τύπους, από αρχηγό, προς στρατιωτικό, για την εκτέλεση ορισμένης υπηρεσίας. Ως αρχηγός νοείται κάθε ιεραρχικά προϊστάμενος ο οποίος σε συγκεκριμένη περίπτωση είναι λειτουργικά αρμόδιος να ενεργοποιήσει την υποχρέωση του υφισταμένου στρατιωτικού για άσκηση υπηρεσίας. Ως υπηρεσία νοείται κάθε δραστηριότητα με την οποία ο στρατιωτικός εκφράζει το μαχητικό του προορισμό. Πρόκειται δηλ. για το σύνολο των ενεργειών που συνδέονται με την ιδιότητα του στρατιωτικού ως υπερασπιστή της πατρίδας και που ειδικότερα ανάγονται στην προπαρασκευή, την εξασφάλιση και την εκδήλωση της μαχητικής του ικανότητας ή αποτελούν πράξεις συντήρησης και ελέγχου αυτής. Εδώ η λειτουργική αυτοαχρήστευση του στρατιωτικού γίνεται ενόψει ενός άλλου, ειδικού κατά περιεχόμενο προορισμού, ο οποίος εμφανίζεται σε ένα προχωρημένο πεδίο άσκησης της στρατιωτικής υπηρεσίας (Βουλ. Συμβ..Στρατ. Θεσ/νίκης, Α. Παπαδαμάκη, «Ποινικά Ανάλεκτα», 1994, σελ.453 επ., Α. Παπαδαμάκη, Η ανυπακοή του στρατιωτικού ως αξιόποινη πράξη, 1987, σελ 105 επ., Στρατ. Θεσσαλονίκης 22/2000, ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ 2000, 892). Υποκειμενικά απαιτείται δόλος, που συνίσταται στη γνώση του δράστη ότι έχει λάβει προσταγή από τον αρχηγό του να εκτελέσει συγκεκριμένη υπηρεσία και ότι αρνείται να υπακούσει ή παραλείπει την εκτέλεση της υπηρεσίας και στη θέληση αυτού να συμπεριφερθεί με τον τρόπο αυτό.
- 4 - Ήδη δε από 18-12-2002 (ΦΕΚ Α 320) τέθηκε σε ισχύ το Π..371/02 με το οποίο αίρεται η κατάσταση γενικής επιστράτευσης στην οποία έχουν τεθεί οι Ένοπλες υνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας της χώρας από 20 Ιουλίου 1974 με το Π..506/74 «Περί Γενικής Επιστρατεύσεως των Ενόπλων υνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας» (ΦΕΚ Α 206) και η Χώρα περιέρχεται σε κατάσταση ειρήνης. Το τελευταίο σημαίνει ότι η καθιδρυθείσα με το νέο ΣΠΚ (που κυρώθηκε με το πρώτο άρθρο του Ν.2287/95) κατάσταση παρατεταμένης γενικής επιστρατεύσεως (άρθρο 6 παρ.3 εδ. β ΣΠΚ, σε συνδυασμό με το Π.. 506/74) δεν ισχύει πλέον και όλα τα στρατιωτικά εγκλήματα θεωρούνται ότι τελούνται μόνο σε ειρηνική περίοδο. Το νομικό αυτό καθεστώς είναι, γενικά και αφηρημένα εξεταζόμενο, ευμενέστερο του προϊσχύσαντος, αφού δεν απαιτείται πλέον η συνδρομή των προϋποθέσεων του άρθρου 6 παρ. 3 εδ. β του ΣΠΚ για την εφαρμογή των διατάξεων της ειρηνικής περιόδου κι επομένως οι διατάξεις που το θεμελιώνουν εφαρμόζονται, σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ. 1 του ΠΚ και στις πράξεις που τελέστηκαν πριν την 18-12-2002, αλλά δεν είχαν μέχρι την ημερομηνία αυτή εκδικασθεί αμετάκλητα. Στην προκειμένη περίπτωση από την αποδεικτική διαδικασία και συγκεκριμένα την ανάγνωση των καταθέσεων των μαρτύρων που νόμιμα ελήφθησαν κατά την προδικασία και των λοιπών εγγράφων που αναφέρονται στα πρακτικά, σε συνδυασμό με την απολογία του κατηγορουμένου προέκυψε ότι αυτός ενώ ήταν Στρτης (ΕΜ) της δυνάμεως του ** ΤΕΝΕΦ, ορίστηκε αρμοδίως από τον ιοικητή του Λόχου Ριπτών Υπολοχαγό (ΕΜ) Γ. Ι. να εκτελέσει υπηρεσία φρουράς από ώρα 13.00 της 6-5-2000 έως ώρα 07.30 της 7-5-2000 και ενώ ανέλαβε κανονικά την υπηρεσία αυτή, στη συνέχεια περί ώρα 01.00 της 7-5-2000 απομακρύνθηκε αυθαίρετα από το στρατόπεδο της μονάδας του και μετέβη στην πόλη των Αθηνών, απ όπου και επανήλθε περί ώρα 07.40 της ιδίας ημέρας. Επίσης την 7-5-2000 ενώ διατάχθηκε από τον ιοικητή του Λόχου Ριπτών Υπολοχαγό (ΕΜ) Γ. Ι. να εκτελέσει υπηρεσία βοηθού περιπολάρχη από ώρα 01.00 έως ώρα 03.30 και έλαβε έγκαιρα γνώση της πιο πάνω υπηρεσίας από τη σχετική κατάσταση υπηρεσιών της μονάδας του, περί ώρα 01.00 απομακρύνθηκε αυθαίρετα από το στρατόπεδο της μονάδας του και επανήλθε περί ώρα 07.40 της ιδίας ημέρας, παραλείποντας έτσι την εκτέλεση αυτής. Απολογούμενος ο κατηγορούμενος αποδέχθηκε την πράξη της ανυπακοής που του αποδίδεται, καθόσον γνώριζε ότι είχε επιφορτιστεί την κρίσιμη ημερομηνία με τα καθήκοντα του βοηθού περιπολάρχη αλλά ισχυρίστηκε ότι προέβη σε αυτή λόγω του ότι ήθελε να αποχαιρετήσει ένα φιλικό του πρόσωπο που έφευγε για την Λήμνο προκειμένου να εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις. Αναφορικά με την δεύτερη πράξη της εγκατάλειψης φυλακής δήλωσε ότι σε όλη την διάρκεια της θητείας του υπηρέτησε στα μαγειρεία των εκάστοτε μονάδων με την ιδιότητα του μάγειρα και ως εκ τούτου δεν γνώριζε ότι την υπόψη ημερομηνία της 7-5-2000 είχε υποχρέωση διαρκούς παραμονής στο στρατόπεδο ως ενταγμένος στην φρουρά της μονάδας του. Ενόψει λοιπόν των παραπάνω το ικαστήριο έκρινε, κατά πλειοψηφία, ότι ο κατηγορούμενος πρέπει να κηρυχθεί αθώος για την πράξη της εγκατάλειψης φυλακής σε ειρηνική περίοδο, που φέρεται ότι τέλεσε στο στρατόπεδο του ** ΤΕΝΕΦ, την 7-5- 2000, σύμφωνα με τη βασική αρχή του Ποινικού ικαίου in dubio pro reo, επειδή δημιουργήθηκαν εύλογες αμφιβολίες για τη συνδρομή στο πρόσωπο αυτού του στοιχείου της υποκειμενικής υπόστασης (δόλου) του οικείου εγκλήματος, με δεδομένο ότι, είναι πολύ πιθανό ο ανωτέρω, που για πρώτη φορά στους δεκαπέντε μήνες της στρατιωτικής του θητείας διατάχθηκε να εκτελέσει υπηρεσία άλλη από αυτή του μάγειρα, να μην γνώριζε ότι δεν έπρεπε να απομακρυνθεί από τον χώρο ευθύνης του καθόσον ανήκε στη δύναμη φρουράς της μονάδας του.
- 5 - Σύμφωνα όμως με τη γνώμη δύο μελών του ικαστηρίου (του Τχη (ΠΒ) ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ Στυλιανού και του Λγου (ΠΒ) ΗΜΟΥΛΑ Αναστασίου) που μειοψήφησαν, ο παρών κατηγορούμενος πρέπει να κηρυχθεί ένοχος για την πράξη της εγκατάλειψης φυλακής σε ειρηνική περίοδο, καθόσον αποδείχθηκε πλήρως ότι συντρέχουν στο πρόσωπό του τα στοιχεία της αντικειμενικής και υποκειμενικής υποστάσεως του εν λόγω εγκλήματος. Τέλος το ικαστήριο έκρινε ομόφωνα ότι ο κατηγορούμενος πρέπει να κηρυχθεί ένοχος για την πράξη της ανυπακοής σε ειρηνική περίοδο, που τέλεσε την 7-5-2000, στο στρατόπεδο του ** ΤΕΝΕΦ, με δεδομένο ότι γνώριζε ότι είχε διαταχθεί αρμοδίως να εκτελέσει την κρίσιμη ημερομηνία υπηρεσία βοηθού περιπολάρχη και ηθελημένα επέλεξε να παραλείψει την εκτέλεση της υπόψη υπηρεσίας. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ικάζει με παρόντα τον κατηγορούμενο Ν. Σ. του Ν. και της Χ., ετών **, γεννήθηκε το ** στην Αθήνα και κατοικεί στην ** Αττικής (οδ. ** ). Κηρύσσει αυτόν, με ψήφους τριών έναντι δύο (3-2), αθώο εγκατάλειψης φυλακής σε ειρηνική περίοδο, λόγω αμφιβολιών ως προς το δόλο, πράξεως που τελέσθηκε στο 865 ΤΕΝΕΦ, την 7-5-00 και συγκεκριμένα (αθώο) του ότι: Ενώ ήταν Στρκός, δηλαδή Στρτης (ΕΜ) του ** ΤΕΝΕΦ, στο στρατόπεδο της μονάδας του την 7-5-00, σε ειρηνική περίοδο εγκατέλειψε την φυλακή του. Συγκεκριμένα στον πιο πάνω τόπο και χρόνο, ενώ είχε ορισθεί αρμοδίως από τον ιοικητή του Λόχου Ριπτών Υπολοχαγό (ΕΜ) Γ. Ι. να εκτελέσει υπηρεσία φρουράς από τις 13.00 ώρες της 6-5-00 μέχρι τις 7.30 ώρες της επομένης ημέρας (7-5-00) και ενώ ανέλαβε κανονικά την υπηρεσία αυτή, περί ώρα 01.00 της 7-5-00 απομακρύνθηκε αυθαίρετα από το στρατόπεδο της μονάδας του και μετέβη στην Αθήνα, απ όπου και επανήλθε περί ώρα 07.40 της ίδιας ημέρας. Κηρύσσει αυτόν, παμψηφεί, ένοχο ανυπακοής σε ειρηνική περίοδο, πράξεως που τελέσθηκε στο ** ΤΕΝΕΦ, την 7-5-00 και συγκεκριμένα (ένοχο) του ότι: Ενώ ήταν Στρκός, δηλαδή Στρτης (ΕΜ) του ** ΤΕΝΕΦ, στο στρατόπεδο της μονάδας του την 7-5-00, σε ειρηνική περίοδο ενώ έλαβε προσταγή από τον αρχηγό του να εκτελέσει ορισμένη υπηρεσία, παρέλειψε την εκτέλεσή της. Συγκεκριμένα, ενώ διατάχθηκε από τον κτή του Λόχου Ριπτών Υπολοχαγό (ΕΜ) Γ. Ι. να εκτελέσει υπηρεσία βοηθού περιπολάρχη από την 01.00 μέχρι τις 03.30 ώρες της προαναφερομένης ημερομηνίας (7-5-00) και έλαβε έγκαιρα γνώση της πιο πάνω υπηρεσίας από τη σχετική κατάσταση υπηρεσιών της μονάδας του και επανήλθε περί ώρα 07.40 της ιδίας ημέρας και έτσι παρέλειψε την εκτέλεση της παραπάνω υπηρεσίας. Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύτηκε αμέσως στο ακροατήριο σε δημόσια συνεδρίαση. Ο ΠΡΟΕ ΡΕΥΩΝ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Ο Εισαγγελέας, αφού έλαβε το λόγο από τον Πρόεδρο, πρότεινε όπως αφού γίνει δεκτό ότι υπέρ του κηρυχθέντος ενόχου κατηγορουμένου συντρέχουν οι ελαφρυντικές περιστάσεις του άρθρου 84 παρ.2α ΠΚ, να επιβληθεί στον κατηγορούμενο ποινή
- 6 - φυλακίσεως δύο (2) μηνών για την πράξη της ανυπακοής σε ειρηνική περίοδο, η οποία να μετατραπεί σε χρηματική ποινή προς τέσσερα κόμμα σαράντα (4,40) ευρώ ημερησίως και της οποίας η εκτέλεση να ανασταλεί για τρία έτη. Το ικαστήριο, αφού διασκέφθηκε μυστικά στην έδρα του, με παρούσα τη Γραμματέα, κατάρτισε την απόφασή του, την οποία ο Πρόεδρος δημοσίευσε αμέσως και σε δημόσια συνεδρίαση και η οποία έχει ως εξής: Το ικαστήριο αφού έλαβε υπόψη τα παρακάτω άρθρα 213 παρ.1 ΣΠΚ, 339, 340, 343, 364, 365, 366, 368, 369, 370, 371, 373, 582 και 597 ΚΠ, το άρθρο 3 του Ν.663/77, όπως αυτό αντικαταστάθηκε από το άρθρο 18 του Ν.969/79 και συμπληρώθηκε με το άρθρο 38 του Ν. 1968/91, καθώς και την υπ αριθμ. 134423/92 κοινή απόφαση υπουργών Οικονομικών και ικαιοσύνης. Επειδή η πράξη για την οποία κηρύχθηκε ένοχος ο κατηγορούμενος προβλέπεται και τιμωρείται από τα άρθρα : 1, 3, 53 παρ.1α, 76 1 α του ΣΠΚ, σε συνδυασμό με 1, 12, 14, 16, 17, 18β, 26 παρ.1α, 27, 79, 80, 82, 94παρ.1ΠΚ. Επειδή κατά το άρθρο 79 και 80 ΠΚ, το ικαστήριο κατά την επιμέτρηση της ποινής λαμβάνει υπόψη του τόσο τη βαρύτητα του εγκλήματος, όσο και την προσωπικότητα του κατηγορουμένου, που κηρύχθηκε ένοχος. Για την εκτίμηση της βαρύτητας του εγκλήματος το ικαστήριο αποβλέπει στη βλάβη που προξένησαν τα εγκλήματά του, ή τον κίνδυνο που προκάλεσε στη φύση, στο είδος και στο αντικείμενο των εγκλημάτων, καθώς επίσης, σε όλες τις περιστάσεις χρόνου, τόπου, μέσων και τρόπου που συνόδευαν την προπαρασκευή ή την εκτέλεσή του, καθώς και στην ένταση του δόλου του κατηγορουμένου. Κατά την εκτίμηση της προσωπικότητας του κατηγορουμένου το ικαστήριο σταθμίζει ιδίως το βαθμό της εγκληματικής του διάθεσης που εκδήλωσε κατά την πράξη. Για να τον διαγνώσει με ακρίβεια εξετάζει τα αίτια που τον ώθησαν στην εκτέλεση του εγκλήματος, την αφορμή που του δόθηκε και το σκοπό που επεδίωξε, το χαρακτήρα του και το βαθμό ανάπτυξής του, τις ατομικές και κοινωνικές περιστάσεις και την προηγούμενη ζωή του, τη διαγωγή του κατά τη διάρκεια της πράξεως και μετά την πράξη, ιδίως τη μετάνοια που επέδειξε και την προθυμία του να επανορθώσει τις συνέπειες της πράξης, συνάμα δε και τους οικονομικούς του όρους. Εχοντας όλα τα στοιχεία αυτά υπόψη το ικαστήριο, δέχθηκε παμψηφεί ότι συντρέχουν οι ελαφρυντικές περιστάσεις του άρθρου 84παρ.2α ΠΚ κρίνει ότι πρέπει να επιβληθεί σ αυτόν: ποινή φυλάκισης δύο (2) μηνών για την πράξη της ανυπακοής σε ειρηνική περίοδο. Επειδή σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 82 παρ.1 ΠΚ η περιοριστική της ελευθερίας ποινή που δεν υπερβαίνει το έτος, μετατρέπεται αυτοδίκαια από το νόμο σε χρηματική ποινή ή πρόστιμο. Επειδή το ικαστήριο για την επιμέτρηση της χρηματικής ποινής λαμβάνει υπ όψιν του την οικονομική κατάσταση του καταδικασμένου, η οποία είναι μέτρια, πρέπει να καθορίσει το ποσό της μετατροπής σε τέσσερα κόμμα σαράντα (4,40) ευρώ για κάθε μία ημέρα φυλάκισης. Επειδή κατά τη διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 99ΠΚ, αν κάποιος που δεν έχει καταδικαστεί αμετακλήτως για κακούργημα ή πλημμέλημα σε περιοριστική της
- 7 - ελευθερίας ποινή ανωτέρα των έξι (6) μηνών, καταδικαστεί σε τέτοια ποινή που δεν υπερβαίνει τα δύο (2) έτη, το ικαστήριο με την απόφασή του διατάσσει την αναστολή της ποινής για ορισμένο διάστημα που δεν μπορεί να είναι κατώτερο από τρία (3) και ανώτερο από πέντε (5) έτη. Επειδή στην προκειμένη περίπτωση ο παραπάνω κατηγορούμενος που κηρύχτηκε ένοχος δεν έχει μέχρι σήμερα καταδικαστεί αμετακλήτως για κακούργημα ή πλημμέλημα σε περιοριστική της ελευθερίας ποινή ανωτέρα των έξι (6) μηνών, όπως αυτό προκύπτει από δήλωση του κατηγορουμένου κατά την διάρκεια της απολογίας του στο ακροατήριο, πρέπει να διαταχθεί η αναστολή εκτελέσεως της ποινής που θα του επιβληθεί για τρία (3) έτη. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ Καταδικάζει τον κατηγορούμενο που κηρύχτηκε ένοχος σε: ποινή φυλακίσεως δύο (2) μηνών για την πράξη της ανυπακοής σε ειρηνική περίοδο, καθώς και στα έξοδα της ποινικής διαδικασίας, το ποσό των οποίων ορίζει σε εβδομήντα τρία (73) ευρώ. Μετατρέπει την περιοριστική της ελευθερίας ποινή που επιβλήθηκε στον καταδικασθέντα σε χρηματική ποινή και καθορίζει το ποσό της μετατροπής σε τέσσερα κόμμα σαράντα (4,40) ευρώ για κάθε ημέρα φυλακίσεως. ιατάσσει την αναστολή εκτελέσεως της επιβληθείσης ως άνω ποινής φυλακίσεως για τρία (3) έτη. Κατόπιν, αφού ο Πρόεδρος δημοσίευσε την ίδια ημέρα στο ακροατήριο του ικαστηρίου και σε δημόσια συνεδρίαση την πιο πάνω απόφαση, ειδοποίησε τον καταδικασθέντα ότι έχει δικαίωμα από το νόμο να ασκήσει κατά της αποφάσεως τα ένδικα μέσα της αναθεωρήσεως και της αναιρέσεως, σύμφωνα με τους ειδικούς ορισμούς γι αυτά. Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε αυθημερόν στο ακροατήριο. Ο ΠΡΟΕ ΡΕΥΩΝ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ