Αρχές Οικονομικής Θεωρίας προσανατολισμού Α. α) Σωστό β) Λάθος γ) Σωστό δ) Λάθος ε) Σωστό ΘΕΜΑ Α Α2. β Α3. β ΘΕΜΑ B Β. α) Σελ. 6 σχολικού βιβλίου: Τα στοιχεία που συντελούν στην παραγωγική διαδικασία τα ονομάζουμε συντελεστές της παραγωγής. Αυτοί είναι: εργασία, έδαφος (ή γη) και κεφάλαιο. β) Σελ. 6 σχολικού βιβλίου: «Εργασία. Ως εργασία ορίζουμε την καταβολή τις εγκαταστάσεις, τα εργαλεία, τα σκεύη, κτλ.» γ) Σελ. 7 σχολικού βιβλίου: «Πολλοί οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι στον ορισμό του πρώτου παραγωγικού συντελεστή, που αναφέραμε πιο πάνω.» Β2. α) Υποκατάστατα είναι δύο (ή περισσότερα) αγαθά, όταν το ένα μπορεί να χρησιμοποιηθεί αντί του άλλου (ή άλλων) για να ικανοποιήσει την ίδια ανάγκη. β) Η μείωση της τιμής των Αναπτήρων προκαλεί αύξηση στη ζητούμενη ποσότητά τους (ceteris paribus). Αυτό διαγραμματικά απεικονίζεται με μετακίνηση από το σημείο Α στο Β, πάνω στην ίδια καμπύλη ζήτησης. Αναπτήρες και Σπίρτα είναι υποκατάστατα αγαθά. Η μείωση της τιμής των Αναπτήρων προκαλεί, προς την ίδια κατεύθυνση, μείωση στη ζήτηση για Σπίρτα. Έτσι η
καμπύλη ζήτησης των Σπίρτων θα μετατοπιστεί ολόκληρη προς τα αριστερά και στην ίδια τιμή Ρ3 για Σπίρτα, θα αντιστοιχεί μικρότερη ζητούμενη ποσότητα Q4 από την αρχική Q3. Ρ ΑΝΑΠΤΗΡΕΣ Ρ ΣΠΙΡΤΑ D D2 D P A B P3 Δ Γ P2 Q Q2 QD Q4 Q3 QD Γ. Α Β : ΚΕ Β : ΚΕ Ψ (σσορ.) Γ : ΚΕ Ψ (σσορ.) Β : ΚΕ Γ : ΚΕ Δ : ΚΕ Ε : ΚΕ Ψ (σσορ.) 300 220 2 0 40 0 300 220 3 70 40 220 220 30 70 40 30 50 90 70 50 00 0 90 00 90 50 0 40 80 90 30 80 20 50 0 0 50 ΘΕΜΑ Γ 2 3 4 5 5 40 30
Παρακάτω φαίνεται ο πίνακας συμπληρωμένος: Παραγόμενες Παραγόμενες Συνδυασμοί ποσότητες ποσότητες ποσοτήτων αγαθού αγαθού Ψ Α 0 300 Β XB = 40 220 Γ 70 ΨΓ = 30 Ε 00 0 Κόστος ευκαιρίας Κόστος ευκαιρίας αγαθού σε αγαθού Ψ σε όρους Ψ (ΚΕ) όρους (ΚΕΨ) 2 /2 3 /3 4 /4 5 /5 Γ2. Συνδυασμός Αγαθό Αγαθό Ψ ΚΕ Γ 70 30 Γ 75 ΨΓ 4 30 ΚΕ 4 ΚΕ 4 ΓΔ ΓΓ ΓΓ 75 70 0 Επομένως η μέγιστη ποσότητα του αγαθού Ψ που μπορεί να παραχθεί όταν παράγονται 75 μονάδες από το αγαθό, είναι 0 μονάδες. Γ3. Κ( = 92, Ψ = 30) Συνδυασμός Αγαθό Αγαθό Ψ ΚΕ Δ 92 ΨΔ 5 Ε 00 0 0 ΚΕ 5 ΚΕ 5 ΔΕ Δ Δ 00 92 40 Όταν η οικονομία παράγει 92 μονάδες του αγαθού, η μέγιστη ποσότητα του αγαθού Ψ που μπορεί να παραχθεί είναι 40 μονάδες. Επομένως ο συνδυασμός Κ( = 92, Ψ = 30) είναι εφικτός αλλά όχι μέγιστος και βρίσκεται αριστερά της Κ.Π.Δ. Στην περίπτωση αυτή η οικονομία δεν χρησιμοποιεί όλες τις παραγωγικές της δυνατότητες και ορισμένοι ή όλοι οι συντελεστές παραγωγής υποαπασχολούνται.
Γ4. Η αρχική ποσότητα του αγαθού Ψ είναι 300 0 = 90 μονάδες. Συνδυασμός Αγαθό Αγαθό Ψ ΚΕ Β 40 220 Β Β 90 3 Γ 70 30 22090 ΚΕ 3 ΚΕ 3 50 Β Β Β 40 Άρα για να παραχθούν οι τελευταίες 0 μονάδες του αγαθού Ψ πρέπει να θυσιαστούν 50 0 = 50 μονάδες από το αγαθό. Γ5. Οι 40 δεύτερες μονάδες από το αγαθό, είναι όταν η παραγωγή του αυξάνεται από 40 σε 80 μονάδες. Για =40, η μέγιστη ποσότητα του αγαθού Ψ που παράγεται είναι Ψ=220. Θα υπολογίσω για =80 τη μέγιστη ποσότητα από το αγαθό Ψ: Συνδυασμός Αγαθό Αγαθό Ψ ΚΕ Γ 70 30 Γ 80 ΨΓ 4 30 ΚΕ 4 ΚΕ 4 ΓΔ ΓΓ ΓΓ 80 70 90 Επομένως η μέγιστη ποσότητα του αγαθού Ψ που μπορεί να παραχθεί όταν παράγονται 80 μονάδες από το αγαθό, είναι 90 μονάδες. Επομένως το εναλλακτικό κόστος των 40 δεύτερων μονάδων (από 40 σε 80) του αγαθού είναι 220 90 = 30 μονάδες του αγαθού Ψ. ΘΕΜΑ Δ 25 Δ. Είναι Ρ2 = 2 2 5, επομένως έχουμε τον παρακάτω πίνακα ζήτησης: 00 Τιμή Ρ Ζητ. Ποσότητα QD 2 00 5 Q2 Όταν η τιμή αυξάνεται από 2 σε 5 χ.μ., είναι: E D Q P P Q Q2 00 2,2 Q 52 00 2 70
Δ2. Η συνάρτηση ζήτησης εφόσον είναι γραμμική, θα είναι της μορφής QD=α+βΡ 70 5 00 2 Λύνοντας το σύστημα από προκύπτει ότι α = 220 και β = -0 Επομένως η γραμμική συνάρτηση ζήτησης θα είναι QD = 220 0P Δ3. α) Λόγω ευνοϊκών προτιμήσεων των καταναλωτών για το αγαθό, η ζήτησή του θα αυξηθεί κατά 80 μονάδες σε κάθε τιμή και η συνάρτηση ζήτησης θα γίνει: Q D = QD + 80 = 220 0P + 80 QD = 300 0P β) Η τιμή αυξήθηκε από P=2 σε P2=5 χ.μ. (ceteris paribus) με αποτέλεσμα να μειωθεί η τιμή από Q=00 σε Q2=70 μονάδες. Με σταθερή τη νέα τιμή Ρ2 = 5, αυξάνεται η ζήτηση λόγω ευνοϊκών προτιμήσεων για το αγαθό και συνεπώς μετατοπίζεται ολόκληρη η καμπύλη ζήτησης του αγαθού προς τα δεξιά. Επομένως: Για Ρ2=5: Q D = 300 0 5 =50 Τελικά η ζητούμενη ποσότητα, λόγω αύξησης της τιμής του αγαθού και λόγω ταυτόχρονης μεταβολής των προτιμήσεων των καταναλωτών αυξήθηκε από Q=00 σε Q3=50 μονάδες, δηλαδή αυξήθηκε κατά 50 μονάδες. Η μεταβολή των προτιμήσεων των καταναλωτών είχε μεγαλύτερη επίδραση στο τελικό αποτέλεσμα. γ) Ρ D D 5 B Γ A 2 0 70 00 50 80 QD Q2 Q Q3
Δ4. Για Ρ=0: QD = 220 0 0 =20 E D Για Ρ=8: QD = 220 0 8 =40 Q Q Q 2 4020 0 8 20 8 8 9 8 0 2040 2 260 26 3 2 9 Επειδή E D, η ζήτηση του αγαθού είναι ανελαστική. 3 0,69 Για Ρ=0: ΣΔ = 0 20 = 200 Για Ρ=8: ΣΔ2 = 8 40 = 20 20 200 80 Ποσοστιαία Μεταβολή ΣΔ = 00 00 6,6% 200 200