9 Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 9 ΣΕ ΗΜΟΤΙΚΗ Αποκαλυψη 9:1 Και σάλπισε ο πέµπτος άγγελος, και είδα ότι έπεσε ένα αστέρι από τον ουρανό στη γη, και του δόθηκε το κλειδί του φρέατος της αβύσσου. 2 Και άνοιξε το φρέαρ της αβύσσου κι ανέβηκε καπνός από το φρέαρ σαν καπνός από ένα µεγάλο καµίνι και σκοτίστηκε ο ήλιος και ο αέρας από τον καπνό του φρέατος. 3 Και από τον καπνό βγήκαν στη γη ακρίδες, και δόθηκε σ αυτές εξουσία, όπως έχουν εξουσία οι σκορπιοί της γης. 4 Και ειπώθηκε σ αυτές να µη βλάψουν το χορτάρι της γης ούτε κανέναν χλωρό χορτάρι της γης ούτε κανέναν χλωρό είδος ούτε κανένα δέντρο παρά µονάχα τους ανθρώπους, που δεν έχουν τη σφραγίδα του Θεού επάνω στα µέτωπά τους. 5 Και δόθηκε σ αυτές η εντολή να µη τους θανατώσουν, αλλά να βασανιστούν πέντε µήνες και ο βασανισµός τους ήταν σαν τον βασανισµό του σκορπιού, όταν χτυπήσει άνθρωπο. 6 Και κατά τις ηµέρες εκείνες οι άνθρωποι θα ζητήσουν τον θάνατο, και δεν θα τον βρουν και θα επιθυµήσουν να πεθάνουν, και ο θάνατος θα φεύγει απ αυτούς. 7 Και οι µορφές των ακριδών ήσαν όµοιες µε άλογα ετοιµασµένα για πόλεµο κι επάνω στα κεφάλια τους ήσαν σαν στεφάνια όµοια µε χρυσάφι, και τα πρόσωπά τους ήσαν σαν πρόσωπα ανθρώπων. 8 Και είχαν τρίχες σαν τρίχες γυναικών, και τα δόντια τους ήσαν σαν δόντια λιονταριών. 9 Και είχαν θώρακες σαν θώρακες σιδερένους και η φωνή από τις φτερούγες τους ήταν σαν φωνή από άµαξες πολλών αλόγων, που έτρεχαν σε πόλεµο. 10 Και είχαν ουρές όµοιες µε σκορπιούς, και στις ουρές τους υπήρχαν κεντριά και η εξουσία τους ήταν να βλάψουν τους ανθρώπους για πέντε µήνες. 11 Και επικεφαλή τους είχαν βασιλιά, τον άγγελο της αβύσσου που στην Εβραϊκή ονοµάζεται Αβαδδών, και στην Ελληνική έχει το όνοµα Απολλύων. 12 Το ένα Αλίµονο πέρασε να, έρχονται άλλα δυο ακόµα ύστερα απ αυτά. 13 Και σάλπισε ο έκτος άγγελος, και άκουσα µια φωνή από τα τέσσερα κέρατα του χρυσού θυσιαστήρίου, που είναι µπροστά στον Θεό, 14 να λέει προς τον έκτο άγγελο, που είχε τη σάλπιγγα: Λύσε τους τέσσερις αγγέλους που είναι δεµένοι στον µεγάλο ποταµό Ευφράτη. 15 Και λύθηκαν οι τέσσερις άγγελοι, που ήσαν ετοιµασµένοι για την ώρα και την ήµέρα και τον µήνα και τον χρόνο, για να θανατώσουν το ένα τρίτο των ανθρώπων. 16 Και ο αριθµός των στρατευµάτων του ιππικού ήταν δυο µυριάδες µυριάδων και άκουσα τον αριθµό τους. 17 Και µε τέτοιον τρόπο είδα τα άλογα µέσα στην όραση, κι εκείνους που κάθονταν επάνω τους, ότι είχαν θώρακες πύρινους και υακινθίνους και θειαφένιους και τα κεφάλια των αλόγων ήσαν σαν κεφάλια λιονταριών, και από τα στόµατά τους έβγαινε φωτιά και καπνός και θειάφι. 18 Από τούτους τους τρεις θανατώθηκαν το ένα τρίτο των ανθρώπων, από τη φωτιά και από τον καπνό, και από το θειάφι που έβγαινε από το στόµα τους, 19 για τον λόγο ότι, οι εξουσίες τους είναι στο στόµα τους επειδή, οι ουρές τους είναι όµοιες µε φίδια, έχουν κεφάλια, και µ αυτές βλάπτουν. 20 Και οι υπόλοιποι από τους ανθρώπους, που δεν θανατώθηκαν µ αυτές τις πληγές, ούτε µετανόησαν από τα έργα των χεριών τους, ώστε να µη προσκυνήσουν τα δαιµόνια,
και τα είδωλα τα χρυσά και τα ασηµένια και τα χάλκινα και τα πέτρινα και τα ξύλινα, που ούτε να βλέπουν µπορούν ούτε να ακούν ούτε να περπατούν 21 και δεν µετανόησαν από τους φόνους τους ούτε από τις φαρµακείες τους ούτε από την πορνεία τους ούτε από τις κλοπές τους. ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΙΠΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Αποκαλυψη 9:1 Kai. o` pe,mptoj a;ggeloj evsa,lpise( kai. ei=don avste,ra evk tou/ ouvranou/ peptwko,ta eivj th.n gh/n( kai. evdo,qh auvtw/ h` klei.j tou/ fre,atoj th/j avbu,ssouå 2 kai. h;noixe to. fre,ar th/j avbu,ssou( kai. avne,bh kapno.j evk tou/ fre,atoj w`j kapno.j kami,nou mega,lhj( kai. evskoti,sqh o` h[lioj kai. o` avh.r evk tou/ kapnou/ tou/ fre,atojå 3 kai. evk tou/ kapnou/ evxh/lqon avkri,dej eivj th.n gh/n( kai. evdo,qh auvtai/j evxousi,a( w`j e;cousin evxousi,an oi` skorpi,oi th/j gh/jå 4 kai. evrre,qh auvtai/j i[na mh. avdikh,swsi to.n co,rton th/j gh/j( ouvde. pa/n clwro.n( ouvde. pa/n de,ndron( eiv mh. tou.j avnqrw,pouj mo,nouj oi[tinej ouvk e;cousi th.n sfragi/da tou/ qeou/ evpi. tw/n metw,pwn auvtw/nå 5 kai. evdo,qh auvtai/j i[na mh. avpoktei,nwsin auvtou,j( avllv i[na basanisqw/si mh/naj pe,nte\ kai. o` basanismo.j auvtw/n w`j basanismo.j skorpi,ou( o[tan pai,sh a;nqrwponå 6 kai. evn tai/j h`me,raij evkei,naij zhth,sousin oi` a;nqrwpoi to.n qa,naton( kai. ouvc eu`rh,sousin auvto,n\ kai. evpiqumh,sousin avpoqanei/n( kai. feu,xetai o` qa,natoj avpv auvtw/nå 7 kai. ta. o`moiw,mata tw/n avkri,dwn o[moia i[ppoij h`toimasme,noij eivj po,lemon( kai. evpi. ta.j kefala.j auvtw/n w`j ste,fanoi o[moioi crusw/ ( kai. ta. pro,swpa auvtw/n w`j pro,swpa avnqrw,pwnå 8 kai. ei=con tri,caj w`j tri,caj gunaikw/n( kai. oi` ovdo,ntej auvtw/n w`j leo,ntwn h=sanå 9 kai. ei=con qw,rakaj w`j qw,rakaj sidhrou/j( kai. h` fwnh. tw/n pteru,gwn auvtw/n w`j fwnh. a`rma,twn i[ppwn pollw/n treco,ntwn eivj po,lemonå 10 kai. e;cousin ouvra.j o`moi,aj skorpi,oij( kai. ke,ntra h=n evn tai/j ouvrai/j auvtw/n\ kai. h` evxousi,a auvtw/n avdikh/sai tou.j avnqrw,pouj mh/naj pe,nte\ 11 kai. e;cousin evpv auvtw/n basile,a to.n a;ggelon th/j avbu,ssou\ o;noma auvtw/ ~Ebrai?sti. VAbaddw.n( kai. evn th/ ~Ellhnikh/ o;noma e;cei VApollu,wnÅ 12 ~H ouvai. h` mi,a avph/lqen\ ivdou. e;rcontai e;ti du,o ouvai. meta. tau/taå 13 Kai. o` e[ktoj a;ggeloj evsa,lpise( kai. h;kousa fwnh.n mi,an evk tw/n tessa,rwn kera,twn tou/ qusiasthri,ou tou/ crusou/ tou/ evnw,pion tou/ Qeou/( 14 le,gousan tw/ e[ktw avgge,lw o[j ei;ce th.n sa,lpigga( Lu/son tou.j te,ssaraj avgge,louj tou.j dedeme,nouj evpi. tw/ potamw/ tw/ mega,lw Euvfra,th Å 15 kai. evlu,qhsan oi` te,ssarej a;ggeloi oi` h`toimasme,noi eivj th.n w[ran kai. h`me,ran kai. mh/na kai. evniauto,n( i[na avpoktei,nwsi to. tri,ton tw/n avnqrw,pwnå 16 kai. o` avriqmo.j strateuma,twn tou/ i`ppikou/( du,o muria,dej muria,dwn\ kai. h;kousa to.n avriqmo.n auvtw/nå 17 kai. ou[twj ei=don tou.j i[ppouj evn th/ o`ra,sei( kai. tou.j kaqhme,nouj evpv auvtw/n( e;contaj qw,rakaj puri,nouj kai. uàkinqi,nouj kai. qeiw,deij\ kai. ai` kefalai. tw/n i[ppwn w`j kefalai. leo,ntwn( kai. evk tw/n stoma,twn auvtw/n evkporeu,etai pu/r kai. kapno.j kai. qei/onå 18 u`po. tw/n triw/n tou,twn avpekta,nqhsan to. tri,ton tw/n avnqrw,pwn( evk tou/ puro.j kai. evk tou/ kapnou/ kai. evk tou/ qei,ou tou/ evkporeuome,nou evk tw/n stoma,twn auvtw/nå 19 h` ga.r evxousi,a auvtw/n evn tw/ sto,mati auvtw/n evsti( kai. evn tai/j ouvrai. auvtw/n ai` ga.r ouvrai. auvtw/n o[moiai o;fesin e;cousai kefala,j kai. evn auvtai/j avdikou/sin
20 kai. oi` loipoi. tw/n avnqrw,pwn( oi] ouvk avpekta,nqhsan evn tai/j plhgai/j tau,taij( ouv meteno,hsan evk tw/n e;rgwn tw/n ceirw/n auvtw/n( i[na mh. proskunh,swsi ta. daimo,nia( kai. ei;dwla ta. crusa/ kai. ta. avrgura/ kai. ta. calka/ kai. ta. li,qina kai. ta. xu,lina( a] ou;te ble,pein du,natai( ou;te avkou,ein( ou;te peripatei/n\ 21 kai. ouv meteno,hsan evk tw/n fo,nwn auvtw/n( ou;te evk tw/n farmakeiw/n auvtw/n( ou;te evk th/j pornei,aj auvtw/n( ou;te evk tw/n klemma,twn auvtw/nå 9:1,2 Ο ΑΒΥΣΣΟΣ Το αστέρι που έπεσε από τον ουρανό (η τρίτη σάλπιγγα) προκάλεσε σκοτάδι (την τέταρτη σάλπιγγα). Η περιγραφή της πέµπτης σάλπιγγας, η οποία ονοµάζεται πρώτο αλίµονο, ξεκαθαρίζει ότι το σκοτάδι προέρχεται από τον καπνό που θα βγει από τον άβυσσο. Η άβυσσος στην Αγία Γραφή συµβολίζει και τη γη σε χαοτικές συνθήκες, και τον πνευµατικό κόσµο του Σατανά. Ο Σατανάς θα εκµεταλλευτεί το χάος που θα προκύψει από τις σάλπιγγες, για να προαγάγει το δόλιο σχέδιό του να κατατροπώσει τον λαό του Θεού. Και σάλπισε ο πέµπτος άγγελος, και είδα ότι έπεσε ένα αστέρι από τον ουρανό στη γη, και του δόθηκε το κλειδί του φρέατος της αβύσσου. Και άνοιξε το φρέαρ της αβύσσου και ανέβηκε καπνός από το φρέαρ σαν καπνός από ένα µεγάλο καµίνι και σκοτείνιασε ο ήλιος και ο αέρας από τον καπνό του φρέατος Αποκ. 9:1,2. Τα πρώτα δύο εδάφια που περιγράφουν την πέµπτη σάλπιγγα φαίνεται να παρέχουν µια ανασκόπηση της τρίτης και τέταρτης σάλπιγγας. Στην τρίτη σάλπιγγα ένα µεγάλο αστέρι έπεσε από τον ουρανό. 1 Η τέταρτη σάλπιγγα περιγράφει τον περιορισµό της φωτεινότητα του ήλιου, του φεγγαριού, των αστεριών, της ηµέρας και της νύχτας που προκαλούνται από το αστέρι που έπεσε. Η πέµπτη σάλπιγγα δείχνει την συγκεκριµένη αιτία της σκοτεινότητας: Σκοτείνιασε ο ήλιος και ο αέρας από τον καπνό του φρέατος. Πιθανόν το αστέρι από τον ουρανό δεν είναι ένα καινούριο αστέρι, αλλά µάλλον το ίδιο µεγάλο αστέρι που εµφανίστηκε στην τρίτη σάλπιγγα. Μάλλον αναφέρεται στο ίδιο σκοτάδι που παρουσιάστηκε στην τέταρτη σάλπιγγα. Αυτό που είναι καινούριο στην πέµπτη σάλπιγγα (το πρώτο αλίµονο ) είναι το άνοιγµα του φρέατος της αβύσσου, και οι καταστροφικές δυνάµεις που θα βγουν από εκεί. Η λέξη Άβυσσος χρησιµοποιείται στην Μετάφραση των Εβδοµήκοντα, για να περιγράψει την χαοτική κατάσταση του νερού της γης πριν από την πρώτη ηµέρα της δηµιουργίας 2 ( Η γη ήταν άµορφη και έρηµη και σκοτάδι υπήρχε επάνω στο πρόσωπο της αβύσσου ). Η λέξη άβυσσος χρησιµοποιείται επίσης για τις πηγές νερού που ξεπήδησαν και κάλυψαν την επιφάνεια της γης κατά την εποχή του κατακλυσµού ( σχίστηκαν όλες οι πηγές της µεγάλης αβύσσου Γεν. 7:11). Τα δαιµόνια προσκάλεσαν τον Ιησού να µη τα στείλει εκεί ( και τον παρακαλούσαν να µη τα προστάξει να αναχωρήσουν προς την άβυσσο Λκ. 8:31). Το θηρίο της Αποκ. 17, που είναι ο ίδιος ο Σατανάς, προέρχεται από τον άβυσσο, και θα αλυσοδεθεί εκεί για 1000 χρόνια (Αποκ. 1 Η τρίτη σάλπιγγα τονίζει τη στιγµή της πτώσης µε τη χρήση του αορίστου έπεσε (Αποκ.8:10). Η πέµπτη σάλπιγγα τονίζει την κατάσταση ή το αποτέλεσµα της πτώσης µε την µετοχή παρακειµένου πεπτωκότα. 2 Η πρώτη ηµέρα της δηµιουργίας στη Γένεση 1 δεν ήταν η αρχή της ύλης. Προφανώς η γη υπήρχε (σκεπασµένη µε νερό, βλ. Γεν. 1:2), και στην πραγµατικότητα υπήρχε ζωή σε άλλα µέρη του σύµπαντος (βλ. Ιώβ 38:4-7).
20:1-3). Προφανώς η άβυσσος συµβολίζει την γη σε σκοτεινή και χαοτική κατάσταση, και επίσης τον σκοτεινό και χαοτικό κόσµος του Σατανά και την πηγή των ολέθριων δραστηριοτήτων του. Εκείνος είναι ο άγγελος και βασιλιάς του αβύσσου µε τα ονόµατα Αβαδδών και Απολλύων (µετοχή ενεστώτα του απόλλυµι), ονόµατα που σηµαίνουν τον καταστροφέα στα Εβραϊκά και στα Ελληνικά αντίστοιχα (Αποκ. 9:11). Το φυσικό, κοινωνικό και πνευµατικό χάος που προκαλείται από τις πρώτες τέσσερις σάλπιγγες του δίνει ένα κλειδί (ευκαιρία) για να προκαλέσει τα αλίµονο που θέλει να επιφέρει στον κόσµο. 9:3, 7-9 Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΤΩΝ ΑΚΡΙ ΩΝ Ο Ιωάννης είδε έναν στρατό, τον οποίο δεν µπορούσε να περιγράψει επαρκώς, αλλά έµοιαζε σε αυτόν µε ακρίδες. Η σύγκριση της ορολογίας που χρησιµοποίησαν οι δυο προφήτες δείχνει ότι είναι ο ίδιος στρατός των ακριδών που περιέγραψε ο προφήτης Ιωήλ στην Παλαιά ιαθήκη. Και από τον καπνό βγήκαν στη γη ακρίδες, και δόθηκε σ αυτές εξουσία, όπως έχουν εξουσία οι σκορπιοί της γης... Και οι µορφές των ακριδών ήσαν όµοιες µε άλογα ετοιµασµένα για πόλεµο κι επάνω στα κεφάλια τους ήσαν σαν στεφάνια όµοια µε χρυσάφι, και τα πρόσωπά τους ήσαν σαν πρόσωπα ανθρώπων. Και είχαν τρίχες σαν τρίχες γυναικών, και τα δόντια τους ήσαν σαν δόντια λιονταριών. Και είχαν θώρακες σαν θώρακες σιδερένιους και η φωνή από τις φτερούγες τους ήταν σαν φωνή από άµαξες πολλών αλόγων, που έτρεχαν σε πόλεµο Αποκ. 9:3, 7-9. Είναι αξιοπρόσεκτο ότι ο Ιωάννης χρησιµοποιεί πολύ την παροµοίωση σε αυτό το κεφάλαιο, για να περιγράψει τις ακρίδες, µε τις λέξεις σαν και όµοιος π. χ. οι µορφές των ακριδών ήσαν όµοιες µε άλογα... είχαν τρίχες σαν τρίχες γυναικών και τα δόντια τους ήσαν σαν δόντια λιονταριών... κτλ. Η χρήση παροµοίωσης βρίσκεται επίσης στην περιγραφή των άλογων στο ε. 17. Αυτό βρίσκεται σε αντίθεση µε σκηνές σε άλλες περικοπές. Για παράδειγµα, στο κεφάλαιο 12 ο Ιωάννης περιγράφει µια γυναίκα ντυµένη τον ήλιο, και το φεγγάρι ήταν κάτω από τα πόδια της, κι επάνω στο κεφάλι της είχε ένα στεφάνι από δώδεκα αστέρια Αποκ. 12:1. Προφανώς εκείνη η περιγραφή µε την χρήση µεταφορών είναι πολύ συµβολική. Αλλά η παροµοίωση στο κεφ. 9 δείχνει ότι ο Ιωάννης δεν χρησιµοποίησε συµβολισµό, αλλά µάλλον προσπάθησε να περιγράψει κάτι κυριολεκτικό, το οποίο όµως δεν είχε δει ποτέ και δεν είχε την ικανότητα να το απεικονίσει µε το λεξιλόγιο της εποχής. Επιπλέον, το αντίστοιχο τµήµα του χιαστού σχήµατος των σαλπίγγων είναι οι κυριολεκτικές επτά τελευταίες πληγές του κεφ. 16, και αυτό το στοιχείο υποστηρίζει την άποψη ότι το κεφάλαιο 9 απεικονίζει πραγµατικά, κυριολεκτικά γεγονότα, όχι πολύ συµβολικά. Από την άλλη πλευρά, το γεγονός ότι οι ακρίδες βγαίνουν από την άβυσσο υπονοεί ότι αυτές έχουν σχέση µε τη δαιµονική δοµή, επειδή η άβυσσος δεν είναι µόνο χάος στη γη, αλλά επίσης συµβολίζει και τον σατανικό κόσµο. Και ο απόστολος Πέτρος και ο Ιούδας αποκαλύπτουν σχετικά µε τους αγγέλους, οι οποίοι δεν φύλαξαν το δικό τους αξίωµα, αλλά εγκατέλειψαν το ίδιο τους κατοικητήριο, (ότι) τους φύλαξε µε παντοτινά δεσµά κάτω από το σκοτάδι, για την κρίση της µεγάλης ηµέρας Ιδ. 6, Β Πετ. 2:4. Φαίνεται ότι κάποτε κατά τη διάρκεια των σαλπίγγων θα απελευθερωθούν τα δαιµόνια από τα δεσµά τους (θα βγουν από το φρέαρ της αβύσσου ) και εξοργίζοντας
τον νου των ανθρώπων θα επιδεινώσουν τον φριχτό πόλεµο των σαλπίγγων. 3 Όπως θα δούµε παρακάτω, ο στρατός των ακριδών είναι ένας κυριολεκτικός στρατός, ο οποίος όµως υποκινείται από τα δαιµόνια που βγήκαν από την άβυσσο, και έτσι θα υπάρχει µια δαιµονική σφοδρότητα στις επιθέσεις κατά των ανθρώπων που δεν έχουν τη σφραγίδα του Θεού επάνω στα µέτωπά τους. Ο πόλεµος που περιγράφεται αποτελεί το πιο εκτεταµένο και καταστρεπτικό γεγονός που έγινε ποτέ. Όπως θα δούµε στην έκτη σάλπιγγα, στον πόλεµο θα εµπλακούν 200 εκατοµµύρια στρατιώτες και ένα τρίτο της ανθρωπότητας θα σκοτωθεί. Θα περιµέναµε ότι θα υπάρχουν και άλλες προφητείες πουν αναφέρονται σε έναν τόσο µεγάλο πόλεµο στον έσχατο καιρό. Και όντως έτσι είναι. Ο ανιήλ 11 διηγείται την ιστορία του πολύχρονου πολέµου µεταξύ των βασιλιάδων του βορρά και του νότου. Η τελευταία µάχη λαµβάνει χώρα στον έσχατο καιρό, όταν ο βασιλιάς του νότου θα συγκρουστεί µαζί του (µε τον βασιλιά του βορρά) και ο βασιλιάς του βορρά θα έρθει εναντίον του σαν ανεµοστρόβιλος, µε άµαξες, και µε καβαλάρηδες, και µε πολλά πλοία και θα έρθουν στους τόπους, και θα πληµµυρίσουν, και θα διαβούν αν. 11:40. Μια προσεκτική σύγκριση δείχνει ότι ο βασιλιάς του βορρά, ο στρατός των ακριδών της πέµπτης σάλπιγγας και ο στρατός ακριδών στο βιβλίο του Ιωήλ σχετίζονται στενά µεταξύ τους. Πρώτα απ όλα, από τον παρακάτω πίνακα θα δούµε ότι ο στρατός ακριδών που είδε ο Ιωάννης αποτελεί τον ίδιο στρατό που είδε και ο προφήτης Ιωήλ. ΣΤΡΑΤΟΣ ΑΚΡΙ ΩΝ ΤΗΣ ΑΠΟΚ. 9:3-11 Σάλπισε ο πέµπτος άγγελος Αποκ. 9:1 Από τον καπνό βγήκαν ακρίδες ε.7 Οι µορφές των ακριδών ήσαν όµοιες µε άλογα ε. 7 Τα δόντια τους ήσαν σαν δόντια λιονταριών ε. 8 Η φωνή από τις φτερούγες τους ήταν σαν φωνή από άµαξες πολλών αλόγων ε. 9 Η εξουσία τους ήταν να βλάψουν τους ανθρώπους ε. 10,5 ΣΤΡΑΤΟΣ ΑΚΡΙ ΩΝ ΤΟΥ ΙΩΗΛ Σαλπίστε σάλπιγγα στη Σιών Ιωήλ 2:15 Η ακρίδα... το µεγάλο µου στράτευµα ε. 2:25 Η θέα τους είναι σαν θέα αλόγων ε. 2:4 Τα δόντια του είναι δόντια λιονταριού ε. 1:6 Σαν καβαλάρηδες, έτσι θα τρέχουν. Σαν κρότος αµαξών ε. 2:4,5 Μπροστά του οι λαοί θα κατατροµάξουν ε. 2:6 Από την περιγραφή του Ιωήλ είναι προφανές ότι δεν πρόκειται για κυριολεκτικές ακρίδες, αλλά µάλλον για έναν στρατό, τον οποίο είδε ο προφήτης, αλλά δεν µπορούσε να περιγράψει επαρκώς µε την ορολογία της εποχής: Επειδή, έθνος ανέβηκε ενάντια στη γη µου, ισχυρό και αναρίθµητο Ιωήλ 1:6. Ένας πολυπληθής λαός και ισχυρός ε. 2:2. Η ακρίδα... το µεγάλο µου στράτευµα, 4 που είχα στείλει εναντίον σας ε.2:25. Θα πηδούν επάνω στις κορυφές των βουνών, σαν ήχος φλόγας φωτιάς, που κατατρώει το καλάµι σαν ισχυρός λαός, παραταγµένος σε µάχη... Θα τρέξουν σαν µαχητές σαν 3 Βλέπουµε την επιρροή των δαιµόνων στην ιστορία των δυο ανθρώπων που είχαν µέσα τους τα δαιµόνια µε το όνοµα Λεγεώνα. Τα δαιµόνια παρακάλεσαν τον Ιησού να µην τα στείλει στην άβυσσο. Όταν Αυτός τους επέτρεψε να µπουν µέσα σε µια αγέλη γουρουνιών, η επιρροή των δαιµόνιων έκανε τα γουρούνια να βουτήξουν σε ένα γκρεµό και να πνιγούν στη θάλασσα (Λκ. 8:26-33). 4 Ο Θεός τον ονοµάζει δικό του στρατό, αν και ο στρατός αυτός αποτελεί το εκτελεστικό όργανο του Σατανά. Έτσι είχε ονοµάσει ο Θεός και τους Βαβυλώνιους, οι οποίοι, αν και ήταν υπό την εξουσία του Σατανά, πραγµατοποίησαν το σκοπό του Θεού, για να τιµωρηθεί ο λαός Του, γιατί είχε υποπέσει στην ειδωλολατρία (Ιερ. 25:9, 51:7).
άνδρες πολεµιστές θα ανέβουν το τείχος και θα πάνε κάθε ένας στον δρόµο του, και δεν θα χαλάσουν τις τάξεις τους. Και δεν θα σπρώξουν ο ένας τον άλλον θα περπατάνε κάθε ένας στον δικό του δρόµο και πέφτοντας επάνω στα βέλη, δεν θα πληγωθούν... Η γη θα σειστεί µπροστά τους οι ουρανοί θα τρέµουν Ιωήλ 2:5-10. 9:4-6 ΕΝΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ Η επίθεση του στρατού των ακριδών στην Αποκ. 9 αποτελεί την ίδια στρατιωτική επιχείρηση που περιγράφεται στο βιβλίο του Ιωήλ πρόκειται ενδεχοµένως για αντίποινα κατά του δράστη των επιθέσεων των πρώτων τεσσάρων σαλπίγγων. Ο Ιωήλ µας πληροφορεί ότι ο στρατός των ακριδών έρχεται από τον βορρά και θα νικηθεί ανάµεσα την Μεσογειακή και τη Νεκρή θάλασσα στην Παλαιστίνη. Από αυτά τα στοιχεία µπορούµε να συµπεράνουµε ότι αυτός ο πόλεµος ταυτίζεται µε τον πόλεµο ανάµεσα στον βασιλιά του βορρά και στον βασιλιά του νότου, όπως αυτός περιγράφεται στον αν. 11. Αφού ο στρατός των ακριδών της Αποκ. 9 είναι ο ίδιος µε εκείνον που περιγράφεται στο Ιωήλ, η δράση του επίσης θα είχε κάποια µορφή στρατιωτικής επιχείρησης µε όπλα ή µηχανήµατα. Ένας ζωγράφος απεικόνισε µια συναρπαστική σύγκριση µεταξύ της ακρίδας και του πολεµικού ελικόπτερου. 5 Φαίνεται πως χρησιµοποιούν µη συµβατικά όπλα, τα οποία προκαλούν δριµύτατο πόνο, αλλά όχι και τον θάνατο ίσως χηµικά, βιολογικά ή πυρηνικά όπλα. Και ειπώθηκε σ αυτές να µη βλάψουν το χορτάρι της γης ούτε κανένα χλωρό είδος ούτε κανένα δέντρο παρά µονάχα τους ανθρώπους, που δεν έχουν τη σφραγίδα του Θεού επάνω στα µέτωπά τους. Και δόθηκε σ αυτές η εντολή να µη τους θανατώσουν, αλλά να βασανιστούν πέντε µήνες και ο βασανισµός τους ήταν σαν τον βασανισµό του σκορπιού, όταν χτυπήσει άνθρωπο. Και κατά τις ηµέρες εκείνες οι άνθρωποι θα ζητήσουν τον θάνατο, και δεν θα τον βρουν και θα επιθυµήσουν να πεθάνουν, και ο θάνατος θα φεύγει απ αυτούς Αποκ. 9:4-6. Η εικόνα που συντίθεται από τα παραπάνω είναι η εξής: οι πρώτες τέσσερις σάλπιγγες δηµιουργούν χαοτικές συνθήκες µε τις καταστρεπτικές στρατιωτικές επιθέσεις (ίσως πυρηνικές) µετά λαµβάνει χώρα µια πολύ µεγάλη στρατιωτική επιχείρηση που προκαλεί σφοδρό πόνος στους ανθρώπους, εκτός από τα άτοµα που έχουν τη σφραγίδα του Θεού επάνω στα µέτωπά τους. εδοµένου ότι κάθε πόλεµος έχει δυο στρατόπεδα, είναι λογικό να θεωρηθεί ότι οι πρώτες τέσσερις σάλπιγγες αποτελούν µια αιφνιδιαστική επίθεση και η πέµπτη σάλπιγγα είναι η αντεπίθεση-αντίποινα. Μια προσεκτική σύγκριση µεταξύ των προφητειών της Αποκ. 9, του Ιωήλ και του αν. 11 παρέχει ενδιαφέρουσες ενδείξεις σχετικά µε την ταυτότητα των αντιπάλων. Ο Ιωήλ δείχνει ότι ο στρατός των ακριδών θα νικηθεί. Θα αποµακρύνω από σας τον πολέµιο από τον βορρά, και θα τον εξώσω σε άνυδρη και έρηµη γη, µε το πρόσωπό του προς την ανατολική θάλασσα και το πίσω του µέρος προς τη δυτική θάλασσα, και η δυσωδία του θα ανέβει, και η κακή οσµή του θα υψωθεί, επειδή έπραξε µεγάλα Ιωήλ 2:20. Υπάρχουν τέσσερα σηµαντικά σηµεία σε αυτή την περικοπή. 1) Ο αντίπαλος ονοµάζεται ο πολέµιος από τον βορρά (αρχ. τον από βορρά ) 2) Ο από βορρά αντίπαλος θα νικηθεί. 3) Η ήττα του θα λάβει χώρα µεταξύ των δυο θαλασσών της 5 Πρόκειται για τον Joe Maniscalco, ο οποίος παρουσίασε σε µια σειρά διαφανειών µε τον τίτλο Revelation 9 and the Neutron Bomb τις αναλογίες µεταξύ του στρατού των ακριδών και των σύγχρονων µέσων πολέµου.
Παλαιστίνης, δηλ. της ανατολικής θάλασσας (Νεκρά Θάλασσα) και της δυτικής θάλασσας (Μεσόγειος). 4) Αυτό το γεγονός θα λάβει χώρα κατά τη διάρκεια της ηµέρας του Κυρίου, όταν ο ήλιος και το φεγγάρι θα κατασκοτεινιάσουν, δηλ. στο τέλος του κόσµου. ΒΑΣΙΛΙΑ ΕΣ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ ΚΑΙ ΝΟΤΟΥ Μια ανάλυση του µακρόχρονου πόλεµου µεταξύ του βασιλιά του βορρά και του βασιλιά του νότου που περιγράφεται στον αν. 11 θα µας βοηθήσει να προσδιορίσουµε την ταυτότητα των αντιπάλων στον πόλεµο των σαλπίγγων. Οι πρώτοι βασιλιάδες του βορρά και του νότου ήταν οι άρχοντες των βασιλείων των Σελευκιδών και των Πτολεµαίων, τα οποία αποτελούν τµήµατα της διασπασµένης Ελληνικής Αυτοκρατορίας του Αλεξάνδρου. Με το πέρασµα του χρόνου εξελίχθηκαν στη Ρωµαϊκή Αυτοκρατορία (παγανιστική και παπική) και στο Ισλάµ. Ο τελευταίας βασιλιάς του βορρά θα είναι η παπική Ευρώπη, η οποία θα έχει την υποστήριξη των Ηνωµένων Πολιτειών της Αµερικής. Θα δεχθεί επίθεση από σύγχρονους ακτιβιστές Ισλαµιστές (οι πρώτες τέσσερις σάλπιγγες) και θα εξαπολύσει µια µεγάλη αντεπίθεση-αντίποινα (η πέµπτη σάλπιγγα). Τα ίδια σηµεία που είδαµε παραπάνω εντοπίζεται και στον αν. 11:40-45, όπου περιγράφεται η κατάληξη του βασιλιά του βορρά. 6 Στον έσχατο καιρό (ε. 40) ο βασιλιάς του βορρά θα µπει µέσα στη γη της δόξας (δηλ. την Παλαιστίνη, ε. 41) και θα στήσει τις σκηνές της βασιλικής του κατοίκησης ανάµεσα στις θάλασσες (τη Νεκρά Θάλασσα και την Μεσόγειο). Αλλά θα έρθει στο τέλος του, και δεν θα υπάρχει εκείνος που να τον βοηθάει ε. 45. Βλέπουµε, λοιπόν, τα ίδια στοιχεία και το ίδιο τέλος για τον τον πολέµιο από το βορρά (και, όπως είδαµε παραπάνω, αυτός είναι ο ίδιος µε το στρατό των ακριδών της Αποκ. 9). Φαίνεται από την ανάλυση ότι οι πρώτες πέντε σάλπιγγες 7 απεικονίζουν την αρχή της τελευταίας µάχης του άγριου πόλεµου που βρίσκεται σε εξέλιξη για 2.500 χρόνια: Ο πόλεµος µεταξύ του Βασιλιά του βορρά και του βασιλιά του νότου. Οι λεπτοµέρειες του πολέµου τούτου παρουσιάζονται στον αν. 11. Μολονότι το κεφάλαιο αυτό είναι γραµµένο µε ύφος αρκετά δυσνόητο, υπάρχουν αρκετά ορόσηµα, τα οποία µας επιτρέπουν να διακρίνουµε ποιοι είναι οι αντίπαλοι κατά τη διάρκεια του ρου της ιστορίας και στον έσχατο καιρό. 8 Εδώ θα κάνουµε µια σύντοµη εξήγηση των κύριων 6 Και στον έσχατο καιρό, ο βασιλιάς του νότου θα συγκρουστεί µαζί του και ο βασιλιάς του βορρά θα έρθει εναντίον του σαν ανεµοστρόβιλος µε άµαξες και µε καβαλάρηδες και µε πολλά πλοία και θα έρθουν στους τόπους και θα πληµµυρίσουν και θα διαβούν θα µπει ακόµα µέσα στη γη της δόξας και πολλοί θα καταστραφούν αν. 11:40,41. Εδώ βλέπουµε µια πρώτη επίθεση από τον βασιλιά του νότου κατά του βασιλιά του βορρά (οι πρώτες τέσσερις σάλπιγγες;). Τότε ο πολέµιος από τον βορρά (ο στρατός του βασιλιά του βορρά) κάνει αντεπίθεση σαν ανεµοστρόβιλος µε άµαξες κτλ... (η πέµπτη σάλπιγγα, δηλ. ο στρατός των ακριδών;). Όµως, αγγελίες από την ανατολή και από τον βορρά θα τον ταράξουν γι αυτό, θα βγει έξω µε µεγάλο θυµό, για να αφανίσει και να εξολοθρεύσει πολλούς. Και θα στήσει τις σκηνές της βασιλικής του κατοίκησης ανάµεσα στις θάλασσες (ανάµεσα στην Νεκρά Θάλασσα και την Μεσόγειο), επάνω στο ένδοξο βουνό της αγιότητας όµως, θα έρθει στο τέλος του, και δεν θα υπάρχει εκείνος που να τον βοηθάει αν. 11:44,45. 7 Μετά θα δούµε ότι η έκτη και η έβδοµη σάλπιγγα αφορά επίσης στη σκηνή που περιγράφεται στο αν. 11:40-12:13. Η ανάγνωση εκείνης της περικοπής θα σε βοηθήσει να κατανοήσεις τις επόµενες σάλπιγγες. 8 Ορόσηµα που είναι ανάλογα µε τα άλλα οράµατα του ανιήλ µας βοηθούν να φτιάξουµε τον σκελετό του οράµατος του αν. 11. Για παράδειγµα, στα ε. 3 και 4 υπάρχει ένας δυνατός βασιλιάς, το Βασίλειο
σηµείων η λεπτοµερής ανάλυση του οράµατος βρίσκεται στο παράρτηµα 3. Πρέπει να έχουµε υπόψη µας ότι ο σκοπός της αναλύσεως είναι να προσδιορίσουµε την ταυτότητα των αντιπάλων κατά τη διάρκεια της ιστορίας, για να αναγνωρίσουµε ποιοι είναι οι εµπλεκόµενοι στο τέλος του κόσµου, επειδή αυτοί διαδραµατίζουν µεγάλο ρόλο στην Αποκ. 9 και στο µέλλον µας. Το όραµα του αν. 11 αρχίζει µε τους βασιλιάδες της Περσίας και απεικονίζει την ήττα τους από τον Μέγα Αλέξανδρο (ε. 1-3). Η Ελληνική Αυτοκρατορία του διαλύθηκε µετά από τον θάνατό του και δυο από τα τµήµατά της εξελίχθηκαν στον βασιλιά του βορρά (το βασίλειο των Σελευκιδών στην Συρία) και τον βασιλιά του νότου (το βασίλειο των Πτολεµαίων στην Αίγυπτο) (ε. 4-15) Και τα δυο ελληνικά βασίλεια κατακτήθηκαν από τη Ρώµη, η οποία έγινε ο καινούριος βασιλιάς του βορρά, πρώτα µε τους Καίσαρες και µετά µε τον Παπισµό (ε. 15-24). Ο βασιλιάς του νότου, ο οποίος εξαφανίσθηκε κατά τη διάρκεια της παγανιστικής ρωµαϊκής εποχής, επανεµφανίστηκε στο Μεσαίωνα ως Μωαµεθανισµός. Έτσι ο πόλεµος ξαναρχίσει µε τις σταυροφορίες (ε. 25-30). Σύµφωνα µε τα παράλληλα οράµατα του αν. 7 και 8, η προσοχή εστιάζεται στους δογµατικούς συµβιβασµούς του µεσαιωνικού παπισµού ( θα αφαιρέσουν την παντοτινή θυσία ε. 31) και τους διωγµούς του λαού του Θεού ( θα στήσουν το βδέλυγµα της ερήµωσης ε. 31). Σε εκείνη την εποχή ο βασιλιάς του νότου θα εξαφανιστεί πάλι από την αφήγηση, σύµφωνα µε την ιστορία της πολύχρονης παρακµής της Οθωµανικής Αυτοκρατορίας (ε.31-39). Το όραµα του αν. 11 αφιερώνει ένα µεγάλο αριθµό εδαφίων στον βασιλιά του βορρά µε τη µορφή του µεσαιωνικού παπισµού (ε. 23-39). Έτσι βρίσκεται σε συµφωνία µε το όραµα του αν. 7 (το µικρό κέρας, το οποίο θα µιλήσει λόγια ενάντια στον Ύψιστο και θα κατατρέχει τους αγίους αν. 7:24,25) και του αν. 8 (το µικρό κέρατο το οποίο αφαίρεσε... την παντοτινή θυσία, και το άγιο κατοικητήριό του καταβλήθηκε... και έριξε την αλήθεια καταγής αν. 8:11,12) και της Αποκ. 13 (το θηρίο που ανεβαίνει από τη θάλασσα, το οποίο έλεγε λόγια βλασφηµίας... και (έκανε) πόλεµο µε τους αγίους, και να τους νικήσει (ε. 5-7). Όλα αυτά τα οράµατα αναφέρονται στην καταπιεστική παπική εξουσία του Μεσαίωνα. Μια σύγκριση των τεσσάρων οραµάτων δείχνει ότι έχουν πολλά κοινά στοιχεία, που επιβεβαιώνουν την ταυτοποίησή τους και παρέχουν ένα σύνολο λεπτοµερειών που δεν συναντώνται αποκλειστικά σε κανένα από τα οράµατα αυτά. αν. 7 Μικρό Κέρας αν. 8 Μικρό Κέρας Βασιλιάς του Βορρά Αποκ.13 Πρώτο Θηρίο του οποίου θα διαιρεθεί στους τέσσερις ανέµους του ουρανού. Μια σύγκριση µε το κεφ. 8 ( το µεγάλο του κέρας και αντ αυτού ανέβηκαν άλλα τέσσερα κέρατα προς τους τέσσερις ανέµους ) δείχνει ότι τα παραπάνω εδάφια συµβολίζουν τον Μέγα Αλέξανδρος και τη διαίρεση της Αυτοκρατορίας του στα Ελληνικά βασίλεια (ελληνιστικά βασίλεια). Αυτό σηµαίνει ότι οι βασιλιάδες του βορρά και του νότου αρχίζουν ως Ελληνικά βασίλεια. Το εδάφιο 22 αναφέρει τον άρχοντα της διαθήκης, δηλ. τον Ιησού Χριστό, που σηµαίνει ότι ο βασιλιάς του βορρά είχε µεταµορφωθεί µέχρι τότε στη Ρωµαϊκή εξουσία. Το εδάφιο 31 αναφέρεται στην επίθεση εναντίον της παντοτινής θυσίας και στην επικράτηση του βδελύγµατος της ερήµωσης. Μια σύγκριση µε το αν. 8:10,11 δείχνει ότι η επίθεση προέρχεται από το Μεσαιωνικό παπισµό, που σηµαίνει ότι µέχρι τότε ο παπισµός έχει γίνει ο βασιλιάς του βορρά. Από την ιστορία ξέρουµε ότι κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα ο ανταγωνιστής του παπισµού από το νότο (ο βασιλιάς του νότου) ήταν οι Μωαµεθανοί, και οι µάχες ήταν οι σταυροφορίες. Τελικά, από το ε. 40 η σκηνή τοποθετείται στον έσχατο καιρό. Με αυτό τον σκελετό οι λεπτοµέρειες µπορούν να εξαχθούν από τα µεγάλα γεγονότα της ιστορίας.
Ένα άλλο µικρό κέρας... η όψη ήταν ρωµαλαιότερη από τους συντρόφους του ε. 8,20 Θα µιλήσει λόγια ενάντια στον Ύψιστο ε.25 Θα κατατρέχει τους αγίους ε. 25 Θα δοθούν στο χέρι του µέχρι καιρόν και καιρούς και µισόν καιρό ε. 25 Θα διανοηθεί να µεταβάλλει καιρούς και νόµους ε. 25 Το κέρας έκανε πόλεµο µε τους αγίους, και υπερίσχυε εναντίον τους ε. 21 Ένα µικρό κέρατο, που µεγαλύνθηκε υπερβολικά ε. 9 Μεγαλύνθηκε, µέχρι ενάντια στον άρχοντα του στρατεύµατος ε. 11 Έριξε στη γη ένα µέρος της στρατιάς... και τα καταπάτησε ε. 10 Σφράγισε την όραση, επειδή είναι για πολλές ηµέρες ε. 26 Αφαίρεσε απ αυτόν την παντοτινή θυσία, και το άγιο κατοικητήριο του καταβλήθηκε ε. 11 Το στράτευµα παραδόθηκε σ αυτόν... και έπραξε και ευοδώθηκε ε. 12 Θα ανέβει, και θα υπερισχύσει µε λίγο λαό αν. 11: 23 Θα µιλήσει αλαζονικά ενάντια στον Θεό των Θεών ε. 36 Θα πέσουν (οι άγιοι) µε ροµφαία, και µε φλόγα, µε αιχµαλωσία ε. 33 Θα πέσουν... πολλών ηµερών ε. 33 Θα βεβηλώσουν το αγιαστήριο της δύναµης, και θα αφαιρέσουν την παντοτινή θυσία ε. 31 Ο βασιλιάς θα κάνει σύµφωνα µε τη θέληση του... και θα ευηµερεί ε. 36 Είδα ένα θηρίο να ανεβαίνει ε. 1 Άνοιξε το στόµα του σε βλασφηµία ενάντια στον Θεό ε. 6 Του δόθηκε να κάνει πόλεµο µε τους αγίους, και να τους νικήσει ε. 7 Του δόθηκε εξουσία να κάνει πόλεµο για 42 µήνες ε. 5 Βλασφηµήσει... τη σκηνή (το αγιαστήριο) Του (Θεού) ε. 6 Θαύµασε ολόκληρη η γη... λέγοντας: Ποιος µπορεί να πολεµήσει µαζί του; Ε. 3,4 Το σηµαντικό σηµείο των παραπάνω συγκρίσεων είναι το εξής: Αφού οι τέσσερις δυνάµεις προφανώς ταυτίζονται, µπορούµε να ανασυνθέσουµε την εικόνα του ενός βασιζόµενοι σε χαρακτηριστικά των άλλων. Αυτό είναι σηµαντικό, επειδή από την Αποκ. 13 µπορούµε να µάθουµε την ταυτότητα της καταπιεστικής εξουσίας του έσχατου καιρού το θηρίο που ανέβηκε από τη Θάλασσα, υποστηριγµένο από το θηρίο που ανέβηκε από τη γη το οποίο (δεύτερο θηρίο) θα στήσει την εικόνα του πρώτου θηρίου και θα επιβάλει το χάραγµα και τον αριθµό του. Στο κεφάλαιο 13 θα δούµε ότι εκείνη η δύναµη είναι η Ρωµαϊκή Καθολική Εκκλησία µε την υποστήριξη των Ηνωµένων Πολιτειών της Αµερικής. Αυτή η δύναµη είναι ο τελευταίος βασιλιάς του βορρά, και, όπως είδαµε παραπάνω, ταυτίζεται µε τον πολέµιο των ακριδών από τον βορρά στο βιβλίου του Ιωήλ και µε τον στρατό των ακριδών στην Αποκ. 9. Στον έσχατο καιρό ο βασιλιάς του νότου θα επανεµφανιστεί ( ο βασιλιάς του νότου θα συγκρουστεί µαζί του [µε τον βασιλιά του βορρά] αν. 11:40) και η επίθεσή του θα προκαλέσει µια ακραία αντίδραση του βασιλιά του βορρά, ο οποίος θα έρθει εναντίον του σαν ανεµοστρόβιλος µε άµαξες και µε καβαλάρηδες και µε πολλά πλοία και θα έρθουν στους τόπους, και θα πληµµυρίσουν, και θα διαβούν αν. 11:40. Ο ανιήλ αναφέρεται επίσης στο µέρος της γης, όπου θα λάβει χώρα πόλεµος ο Εδώµ, και ο Μωάβ, και... Αµµών (η σύγχρονη Ιορδανία, ε. 41) µαζί µε την Αίγυπτο, την Λιβύη και την Αιθιοπία (ε. 42, 43). Η αποφασιστική ήττα του βασιλιά του βορρά θα συµβεί ανάµεσα στις θάλασσες, επάνω στο ένδοξο βουνό της αγιότητας (στην Παλαιστίνη, ε. 45). Απ αυτό φαίνεται ότι οι σάλπιγγες απεικονίζουν τον τρίτο παγκόσµιο πόλεµο µε το επίκεντρο στη Μέση Ανατολή, ο οποίος θα επιφέρει ασύλληπτα δεινά θα είναι καιρός θλίψης που ποτέ δεν έχει γίνει, αφότου υπήρξε έθνος, µέχρις εκείνον τον καιρό αν. 12:1. Αλλά ο λαός του θεού θα προστατευτεί Και κατά τον καιρό εκείνο ο λαός σου θα διασωθεί, κάθε ένας που θα βρεθεί γραµµένος µέσα στο βιβλίο. Το σενάριο του πολέµου των σαλπίγγων που παρουσιάστηκε παραπάνω εµπεριείχε στοιχεία από αρκετές προφητείες. Εν ολίγοις:
Οι σάλπιγγες περιγράφουν έναν πόλεµο, ο οποίος λαµβάνει χώρα στην αρχή της Μεγάλης Θλίψης. Ένας από τους κύριους ανταγωνιστές περιγράφεται στην πέµπτη σάλπιγγα ως στρατός ακριδών. Ο στρατός ακριδών ταυτίζεται µε τον στρατό ακριδών που παρουσιάζεται στον Ιωήλ 2. Ο στρατός ακριδών του Ιωήλ 2 είναι η τελευταία εµφάνιση του βασιλιά του βορρά. Ο βασιλιάς του βορρά αλλάζει ταυτότητα κατά τη διάρκεια της ιστορίας, αλλά από τον Μεσαίωνα και µετά είναι ο ίδιος µε το µικρό κέρας του αν. 7, το µεγάλο κέρας του αν. 8 και το θηρίο από την θάλασσα της Αποκ. 13. Το θηρίο από την θάλασσα της Αποκ. 13 είναι ο παπισµός, µε την υποστήριξη των Ηνωµένων Πολιτειών Αµερικής κατά την διάρκεια της Μεγάλης Θλίψης. Ο βασιλιάς του νότου του αν. 11, ο οποίος πολεµάει εναντίον του Βασιλιά του βορρά επίσης αλλάζει ταυτότητα, αλλά από τον Μεσαίωνα και µετά είναι οι ακτιβιστές Ισλαµιστές. Έτσι φαίνεται ότι η παπική Ευρώπη µε τις Ηνωµένες Πολιτείες από τη µια και οι ακτιβιστές Ισλαµιστές από την άλλη είναι οι κύριοι αντίπαλοι στον πόλεµο που περιγράφεται στις επτά σάλπιγγες. εδοµένου ότι οι Η.Π.Α. είναι ακόµη η µόνη παγκόσµια υπερδύναµη, και οι ακτιβιστές Ισλαµιστές αντιτίθενται σε µεγάλο βαθµό στην Ευρώπης και τις Η.Π.Α., φαίνεται ότι η σκηνή είναι πλέον έτοιµη και ο πόλεµος των σαλπίγγων θα µπορούσε να αρχίσει ανά πάσα στιγµή. Φαίνεται ότι θα ξεκινήσει µε µια σειρά επιθέσεων, πιθανόν µε πυρηνικά όπλα, από Ισλαµιστές ακτιβιστές κατά τη; Ευρώπης ή των Η.Π.Α. 9:4 ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΦΡΑΓΙ Α Στο κεφάλαιο 7 οι 144.000 σφραγίστηκαν στα µέτωπά τους. Αυτή η σφραγίδα τους προστατεύει από τη ζηµιά της πέµπτης σάλπιγγας. Αυτό φέρνει στο νου µας τις πληγές της Αιγύπτου από τις επιπτώσεις των οποίων προστατεύτηκαν τα παιδιά του Ισραήλ. Ο σκοπός της προστασίας ήταν να δουν οι Αιγύπτιοι τη διάκριση µεταξύ των παιδιών του Ισραήλ και των εαυτών τους, και το αποτέλεσµα ήταν ένα µεγάλο πλήθος Αιγυπτίων να βγουν από την Αίγυπτο µαζί µε τα παιδιά του Ισραήλ. Παρόµοια, η προστασία των 144.000 από τον Θεό καθώς διαδίδουν το τελευταίο µήνυµα στον κόσµο θα έχει ως αποτέλεσµα τη σωτηρία για ένα µεγάλο πλήθος που βρίσκεται στη Βαβυλώνα. Και ειπώθηκε σ αυτές να µη βλάψουν το χορτάρι της γης ούτε κανένα χλωρό είδος ούτε κανένα δέντρο παρά µονάχα τους ανθρώπους, που δεν έχουν τη σφραγίδα του Θεού επάνω στα µέτωπά τους Αποκ. 9:4. Υπάρχει µόνο ένα ακόµη εδάφιο στη Βίβλο που αναφέρει τη σφραγίδα του Θεού στα µέτωπα: Και είδα έναν άλλον άγγελο που ανέβηκε από την ανατολή του ήλιου, έχοντας τη σφραγίδα του ζωντανού Θεού και έκραξε... λέγοντας: Μη βλάψετε τη γη ούτε τη θάλασσα ούτε τα δέντρα, µέχρις ότου σφραγίσουµε τους δούλους του Θεού µας επάνω στα µέτωπά τους. Και άκουσα τον αριθµό των σφραγισµένων 144.000 ήσαν σφραγισµένοι από κάθε φυλή των γιων Ισραήλ Αποκ. 7:2-4. Αυτά τα ίδια πράγµατα που δεν έπρεπε να βλαφτούν µέχρι το σφράγισµα των 144.000 (η γη, η θάλασσα, τα δέντρα) βλάφτηκαν στις πρώτες
τρεις σάλπιγγες. Αυτό το γεγονός δείχνει ξεκάθαρα ότι η οµάδα µε τη σφραγίδα του Θεού επάνω στα µέτωπά τους, η οποία δεν βλάπτεται από της ακρίδες της πέµπτης σάλπιγγας, ταυτίζεται µε τους 144.000. Το ότι έχουν µια σφραγίδα που τους προστατεύει από τις καταστροφικές πληγές στις οποίες πέφτουν οι άνθρωποι γύρω τους, µας φέρνει στη µνήµη τις εµπειρίες των παιδιών του Θεού κατά τη διάρκεια των πληγών της Αιγύπτου. Ο Θεός είχε σκοπό να απελευθερώσει τον λαό του από τη σκλαβιά στην Αίγυπτο και να τους φέρει στη Γη της Επαγγελίας, και θα µπορούσε να το κάνει απλά, εξουδετερώνοντας τους Αιγυπτίους. Ο Θεός είπε στο Φαραώ διαµέσου του Μωυσή: Τώρα, θα εκτείνω το χέρι µου, και θα χτυπήσω εσένα και τον λαό σου µε θανατικό, και θα χαθείς από τη γη Εξ. 9:15. Ωστόσο, ο Θεός ήθελε να πετύχει περισσότερα από την απλή απελευθέρωση του Λαού. Ήθελε να Τον γνωρίσουν οι Αιγύπτιοι: Για να γνωρίσεις (δηλ. ο Φαραώ και οι Αιγύπτιοι) ότι εγώ είµαι ο Κύριος στο µέσον της γης Εξ. 8:22. Ήθελε να ξέρουν ότι Αυτός είναι πιο πάνω από τους θεούς της φύσης τους: Για να γνωρίσεις ότι του Κυρίου είναι η γη Εξ. 9:29. Ήθελε να Τον γνωρίσουν οι υπόλοιποι άνθρωποι της γης: Για να δείξω σε σένα τη δύναµή Μου, και να κηρυχθεί το όνοµά Μου σε ολόκληρη τη γη Εξ. 9:16. Επέτυχε όλα αυτά, προστατεύοντας τον λαό Του κατά τη διάρκεια των πληγών Θα εξαιρέσω τη γη Γεσέν, στην οποία κατοικεί ο λαός µου... για να γνωρίσεις ότι Εγώ είµαι ο Κύριος στο µέσον της γης. Και έγινε πυκνό σκοτάδι επάνω σε ολόκληρη τη γη της Αιγύπτου... όµως, σε όλους τους γιους Ισραήλ ήταν φως στις κατοικίες τους. Και κάθε πρωτότοκο στη γη της Αιγύπτου θα πεθάνει, από το πρωτότοκο του Φαραώ, που κάθεται επάνω στον θρόνο του, µέχρι το πρωτότοκο της δούλης, που δουλεύει στον µύλο, και κάθε πρωτότοκο των κτηνών... σε όλους, όµως, τους γιους Ισραήλ σκύλος δεν θα κουνήσει τη γλώσσα του, από άνθρωπο µέχρι κτήνος για να γνωρίσετε ότι, ο Κύριος έκανε διάκριση ανάµεσα στους Αιγυπτίους και τον Ισραήλ Εξ. 8:22, 10:22,23, 11:5-7. Τα παιδιά του Ισραήλ προστατεύτηκαν από την τελευταία πληγή (τον θάνατο των πρωτοτόκων) επαλείφοντας ένα σηµάδι αίµατος στους παραστάδες των θυρών τους Αυτή τη νύχτα θα περάσω µέσα από τη γη της Αιγύπτου, και θα χτυπήσω κάθε πρωτότοκο στη γη της Αιγύπτου, από άνθρωπο µέχρι κτήνος και θα κάνω κρίσεις ενάντια σε όλους... και το αίµα θα είναι σε σας για σηµείο επάνω στα σπίτια σας, στα οποία κατοικείτε και όταν δω το αίµα, θα σας παρατρέξω, και η πληγή δεν θα είναι σε σας για να σας εξολοθρεύσει Εξ. 12:12,13. Το αποτέλεσµα της προστασίας του λαού του Θεού µέσα στην καταστροφής του Αιγύπτου ήταν ότι όλη η γη άκουσε για τον Θεό του Ισραήλ. Επιπλέον, όταν τα Παιδιά του Ισραήλ έφυγαν από την Αίγυπτο, ένα µεγάλο πλήθος πήγαινε µαζί τους Και ο Κύριος έδωσε στον λαό χάρη µπροστά στους Αιγυπτίους... Και οι γιοι Ισραήλ αναχώρησαν... Μαζί τους ανέβηκε και ένα µεγάλο σύµµεικτο πλήθος Εξ. 12:36-38. Εξαιτίας της σφραγίδας στα µέτωπά τους οι άνθρωποι του Θεού δεν θα βλαφτούν από τις πληγές. Αυτή η προστασία δεν έχει ως σκοπό µόνο να γλιτώσει ο λαός από τον πόνο και τη θλίψη, αλλά µάλλον να παράσχει µια µαρτυρία στους ανθρώπους σε όλο τον κόσµο, µια τελευταία προσπάθεια του Θεού για να τους φέρει σε µετάνοια. Και όπως έγινε στην Αίγυπτο, οι προφητείες της Αποκάλυψης δείχνουν ότι το αποτέλεσµα θα είναι η απελευθέρωση ενός µεγάλου πλήθους ανθρώπων.
Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΩΝ 144.000 Εκτός από την προστασία που θα έχουν κατά τη διάρκεια των πληγών, οι 144.000 θα µεταδώσουν ένα ισχυρό µήνυµα στον κόσµο να βγει από τη Βαβυλώνα, και θα καταδείξουν τον χαρακτήρα του Χριστού µε την ενάρετη ζωή τους. Το αποτέλεσµα θα είναι µια ακαταµάχητη µαρτυρία προς το µεγάλο πλήθος, το οποίο είναι µπερδεµένο και καταπιεσµένο από τον Σατανά µέσα στο ψεύτικο σύστηµα της Βαβυλώνας. Ένα από τα κύρια θέµατα της Αποκάλυψης είναι ότι ο κόσµος έχει πλανηθεί από το µεγάλο ψεύτικο θρησκευτικό σύστηµα που ονοµάζεται Βαβυλώνα, και ο Θεός καλεί τους ανθρώπους να φύγουν από την Βαβυλώνα, για να γίνουν υπήκοοι της βασιλείας Του. Το κεφάλαιο 18 απεικονίζει αυτό το κάλεσµα να πραγµατοποιείται από έναν ισχυρό άγγελό (ο οποίος συµβολίζει τους ανθρώπους του Θεού). Το µήνυµά του είναι το εξής: Έπεσε, έπεσε η Βαβυλώνα η µεγάλη, και έγινε κατοικητήριο δαιµόνων... Βγείτε έξω απ αυτή, ο λαός µου, και µη συγκοινωνήσετε στις αµαρτίες της, και µην πάρετε από τις πληγές της Αποκ. 18:1-4. Στο κεφάλαιο 14 απεικονίζονται οι 144.000 (ε. 1-5), και αµέσως µετά παρουσιάζονται τρεις άγγελοι, οι οποίοι φέρνουν ένα ισχυρό µήνυµα προς τον κόσµο: να λατρεύουν τον ηµιουργό και να δραπετεύσουν από τη Βαβυλώνα. Εδώ χρησιµοποιείται η ίδια φρασεολογία, όπως και στο κεφ. 18: Έπεσε, έπεσε η Βαβυλώνα Αποκ. 14:8. Στο κεφάλαιο 7 βλέπουµε πάλι τους 144.000 να είναι σφραγισµένοι από κάθε φυλή των γιων Ισραήλ Αποκ. 7:4. Αµέσως εµφανίστηκε στον Ιωάννης ένα µεγάλο πλήθος, το οποίο κανένας δεν µπορούσε να απαριθµήσει, από κάθε έθνος και φυλές και λαούς και γλώσσες... ντυµένοι µε λευκές στολές ε. 9. Ο Ιωάννης άκουσε µια ερώτηση, Αυτοί οι ντυµένοι µε τις λευκές στολές, ποιοι είναι, και από που ήρθαν; ε. 13. Στη συνέχεια έλαβε την εξής απάντηση, Αυτοί είναι εκείνοι που έρχονται από τη µεγάλη θλίψη, και έπλυναν τις στολές τους, και τις λεύκαναν στο αίµα του Αρνίου ε.14. Ας ανακεφαλαιώσουµε: Στο κεφάλαιο 7 απεικονίζονται οι 144.000, και µετά παρουσιάζεται ένα µεγάλο πλήθος, το οποίο έχει βγει από την µεγάλη θλίψη. Στο κεφάλαιο 14 απεικονίζονται πάλι οι 144.000, και µετά εκείνοι (που συµβολίζονται από τους τρεις αγγέλους) µεταδίδουν το µήνυµά τους, που περιέχει την αγγελία, Έπεσε η Βαβυλώνα Στο κεφάλαιο 18 ένας άγγελος µεταδίδει το ίδιο µήνυµα, Έπεσε η Βαβυλώνα... Βγείτε έξω απ αυτή, ο λαός µου. Συγκρίνοντας αυτές τις περικοπές, βλέπουµε ότι οι 144.000 είναι εκείνοι οι οποίοι θα καλέσουν το Μεγάλο Πλήθος να βγει από τη Βαβυλώνα κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Θλίψης (βλέπε επίσης κεφ. 7:9,10 Το Μεγάλο Πλήθος και 11:3-6 Ποιοι είναι οι υο Μάρτυρες;). Όπως βλέπουµε παραπάνω, ένα πλήθος πίστεψε στον Θεό και έφυγε από την Αίγυπτο µαζί µε τους Ισραηλίτες, πεπεισµένοι από την διάκριση που είδαν ανάµεσα στα παιδιά του Ισραήλ (που προστατεύτηκαν από τον Θεό) και στους Αιγυπτίους (που Τον απέρριψαν αλαζονικά). Παρόµοια, κατά τη Μεγάλη Θλίψη ένα µεγάλο πλήθος θα πειστεί, όταν δει όχι µόνο την προστασία των 144.000, αλλά και τον χαρακτήρα του Χριστού στη ζωή τους (δηλ. τη σφραγίδα) και ακούσει το ισχυρό µήνυµά τους ( Βγείτε έξω απ αυτή ). Αυτή η ιστορία είναι το θέµα του κεφ. 11.
Η ΑΝΑΡΠΑΓΉ: ΠΟΤΕ; Αρκετοί σύγχρονοι ερµηνευτές της προφητείας διδάσκουν ότι οι πιστοί Χριστιανοί θα αρπαχτούν (δηλ. θα µεταφερθούν στον παράδεισο) πριν από τη Μεγάλη Θλίψη. Αλλά οι πιστοί 144.000, αντί να αρπαχτούν από τον κόσµο, θα παραµείνουν εδώ στη γη κατά τη διάρκεια των σαλπίγγων και των επτά τελευταίων πληγών, προστατευµένοι από τη σφραγίδα του Θεού. Ο Θεός θα επιτρέψει στους πιστούς ανθρώπους, τους 144.000, να προσφέρουν τη µαρτυρία τους κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Θλίψης. Η σφραγίδα του Θεού θα τους προστατεύσει (µέχρι ένα σηµείο) από την ολική επιρροή των πληγών, αλλά ακόµα και έτσι αυτοί θα υποφέρουν σε κάποιο βαθµό, και µερικοί θα αντιµετωπίσουν τον µαρτυρικό θάνατο. Αφού έτσι είναι το σενάριο σύµφωνα µε τη διδασκαλία που εκθέσαµε παραπάνω, οι 144.000 δεν θα µπορούσαν να αρπαχτούν στο παράδεισο πριν από την Μεγάλη Θλίψη. Πολλοί σύγχρονοι Ευαγγελικοί Χριστιανοί πιστεύουν ότι την παρούσα φάση του σχεδίου του Θεού αποτελούν οι καιροί των εθνών. 9 ιδάσκουν ότι εκείνοι που είναι πιστοί Χριστιανοί τώρα θα αρπαχθούν µυστικά, δηλ. ο Θεός θα τους πάρει στον ουρανό πριν από την Μεγάλη Θλίψη. Σύµφωνα µε τη θεωρία τους, µετά από την αναρπαγή θα υπάρχει µια επτάχρονη περίοδος θλίψης, η οποία αποτελεί την φάση του σχεδίου του Θεού για τους Ιουδαίους 10 και τους εθνικούς που δεν είχαν πιστέψει, για να ακούσουν και να δεχτούν το ευαγγέλιο. Αυτό το σενάριο έχει γίνει γνωστό από βιβλία και ταινίες όπως η σειρά Left Behind (αφέθηκα πίσω), η οποία απεικονίζει την αιφνίδια εξαφάνιση των Χριστιανών (από το κάθισµα του οδηγού στο αυτοκίνητο, από αεροπλάνα ή από το κρεβάτι, κτλ). Σύµφωνα µε αυτήν τη θεωρία αυτή, η σφραγίδα των 144.000 συµβολίζει τον προσηλυτισµό των Ιουδαίων, οι οποίοι θα µεταδίδουν το ευαγγέλιο στον κόσµο κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Θλίψης. Αυτοί που ήταν πιστοί και αρπάχθηκαν θα είναι ασφαλείς, παρατηρώντας τα γεγονότα από τον ουρανό. Αν και είναι µια ευχάριστη θεωρία, και σε όλους θα αρέσει η αποφυγή της Μεγάλης Θλίψης, η διδασκαλία αυτή δεν βρίσκει υποστήριξη πουθενά στην Αγία Γραφή. Αντί να παρουσιάσουν µια σαφή εξήγηση από τη Βίβλο, οι υποστηρικτές της θεωρίας τούτης περιγράφουν πρώτα το σενάριο και στη συνέχεια αναφέρουν εδάφια από τη Βίβλο που δήθεν ταιριάζουν µε τις εικασίες τους. Αρκετά από τα εδάφια πραγµατικά διδάσκουν ακριβώς το αντίθετο από τη θεωρία της µυστικής αναρπαγής. Για µια περαιτέρω ανάλυση, βλέπε το παράρτηµα 4 Η Μυστική Αναρπαγή. Το σηµαντικό σηµείο είναι ότι οι πιστοί, δηλ. οι 144.000, δεν θα αρπαχθούν πριν από τη Μεγάλη Θλίψη, αλλά µάλλον θα είναι στη γη, προστατευµένοι από τη σφραγίδα του Θεού επάνω τα µέτωπά τους. Παρόλο που θα έχουν προστασία, θα 9 Τέτοιοι ερµηνευτές αναφέρονται σε εδάφια όπως το Λκ. 21:24 Η Ιερουσαλήµ θα είναι πατούµενη από τα έθνη, µέχρις ότου εκπληρωθούν οι καιροί των εθνών ως ένδειξη ότι ο Θεός έχει διαφορετικά σχέδια σωτηρίας και για τους Εβραίους και για τους εθνικούς. Σύµφωνα µε τη θεωρία τους, το σχέδιο του Θεού για τους Εβραίους στην Παλαιά ιαθήκη ήταν να σωθούν εξαιτίας της τήρησης του νόµου από µέρους τους. ιδάσκουν επιπλέον ότι κατά τη διάρκεια των καιρών των εθνών οι εθνικοί, µαζί µε λίγους Εβραίους, σώζονται κατά χάρη... διαµέσου της πίστης. Οι υπόλοιποι των Εβραίων θα έχουν µια άλλη ευκαιρία να σωθούν κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Θλίψης, µετά από την µυστική αναρπαγή των πιστών. Μετά οι Εβραίοι που έχουν σωθεί θα κηρύξουν το ευαγγέλιο στους άλλους ανθρώπους που είχαν αφεθεί πίσω στην µυστική αναρπαγή. 10 Για µια ανάλυση που δείχνει ότι οι 144,000 δεν µπορούν να ταυτίζονται µε τους Ιουδαίους που θα προσηλυτιστούν µετά από µια µυστική αναρπαγή, βλέπε Παράρτηµα 4, στην υποσηµείωση.
είναι µια φρικτή περίοδος για όποιον µένει στη γη τότε. Ο Ψαλµωδός περιγράφει τη Μεγάλη Θλίψη έτσι: Αυτός που κατοικεί κάτω από τη σκέπη του Υψίστου, κάτω από τη σκιά του Παντοκράτορα θα διαµένει... Αυτός θα σε λυτρώνει από την παγίδα των κυνηγών, και από θανατηφόρο λοιµό... Χιλιάδα θα πέφτει από τα αριστερά σου, και µυριάδα από τα δεξιά σου όµως, σε σένα δεν θα πλησιάζει. Μονάχα µε τα µάτια σου θα θωρείς, και θα βλέπεις την ανταπόδοση των ασεβών... κακό δεν θα συµβαίνει σε σένα, και µάστιγα δεν θα πλησιάζει στη σκηνή σου. Επειδή, τους αγγέλους του θα προστάξει για σένα Ψλµ. 91. Ο κίνδυνος της υιοθέτησης της θεωρίας της µυστικής αναρπαγής είναι ότι όταν χτυπήσουν αναπάντεχα οι καταστροφές των σαλπίγγων, εκείνοι που περίµεναν να αρπαχθούν θα βυθιστούν σε αµφιβολία και απελπισία σχετικά µε την πνευµατική κατάστασή τους. Αναµφίβολα ο Σατανάς θα κατευθύνει τα γεγονότα, για να φαίνεται ότι αρκετοί έχουν αρπαχθεί, και εκείνοι που πιστεύουν στη θεωρία της µυστικής αναρπαγής θα νοµίζουν ότι αφέθηκαν πίσω. Η σκέψη ότι η πίστη τους ήταν ανεπαρκής, για να κερδίσουν µια θέση ανάµεσα στους αρπαγµένους θα τους βασανίζει, και έτσι ο Σατανάς θα το εκµεταλλευθεί, για να τους βάλει σε πειρασµό να εγκαταλείψουν την πίστη. Ωστόσο, ο ίδιος ο απόστολος Παύλος πρόσµενε να συνεχίσει να ζει στη γη µέχρι την ανάσταση των νεκρών, αν ο Ιησούς επέστρεφε πριν αυτός πεθάνει. Εµείς που ζούµε, όσοι αποµένουµε στην παρουσία του Κυρίου, δεν θα προλάβουµε αυτούς που κοιµήθηκαν (που πέθαναν) δεδοµένου ότι, ο ίδιος ο Κύριος θα κατέβει από τον ουρανό... κι αυτοί που πέθαναν εν Χριστώ θα αναστηθούν πρώτα έπειτα, εµείς που ζούµε, όσοι αποµένουµε, 11 θα αρπαχτούµε µαζί τους µε σύννεφα σε συνάντηση του Κυρίου στον αέρα Α Θεσ. 4:15,16. Σίγουρα εµείς που πιστεύουµε θα αρπαχτούµε, αλλά αυτό θα συµβεί κατά τη ευτέρα Παρουσία, όταν θα αναστηθούν οι νεκροί. Κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Θλίψης ο λαός του Θεού θα βρίσκεται στη γη και, αν και θα τον απειλούν οι εχθροί, θα είναι ασφαλής στην αγκαλιά του Χριστού. 9:4,5,10 ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΟΣ Ή ΠΡΟΦHΤΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ; Ο βασανισµός από τον στρατό των ακριδών συνεχίζει για πέντε µήνες. Πολλές προφητείες χρησιµοποιούν τον προφητικό χρόνο, στον οποίο µια µέρα συµβολίζει ένα έτος. Αλλά η ένδειξη από το αν. 12 υπονοεί ότι µέσα στο πλαίσιο της Μεγάλης Θλίψης υπάρχουν χρονολογικές προφητείες µε κυριολεκτικό χρόνο. Φαίνεται ότι έτσι συµβαίνει και στην περίπτωση των πέντε µηνών βασανιστηρίου. Και ειπώθηκε σ αυτές (τις ακίδες) να µη βλάψουν το χορτάρι της γης ούτε κανένα χλωρό είδος ούτε κανένα δέντρο παρά µονάχα τους ανθρώπους, που δεν έχουν τη σφραγίδα τους Θεού επάνω στα µέτωπά τους. Και δόθηκε σ αυτές η εντολή να µη τους θανατώσουν, αλλά να βασανιστούν πέντε µήνες και ο βασανισµός τους ήταν σαν τον βασανισµό του σκορπιού, όταν χτυπήσει άνθρωπο... Και είχαν ουρές όµοιες µε σκορπιούς, και στις ουρές τους υπήρχαν κεντριά και η εξουσία τους ήταν να βλάψουν τους ανθρώπους για πέντε µήνες Αποκ. 9:4,5,10. Ποια είναι η έννοια των πέντε µηνών; Σε αρκετές προφητείες µια ηµέρα συµβολίζει ένα χρόνο. Για παράδειγµα, στην προφητεία των 70 εβδοµάδων στο αν. 9 11 Η λέξη από το αρχαίο κείµενο είναι περιλειπόµενοι που έχει την έννοια αυτοί που αφέθηκαν πίσω. Αυτό δείχνει ότι είναι οι πιστοί που θα µένουν στη γη µέχρι τη ευτέρα Παρουσία.
υπάρχουν 70 εβδοµάδες (490 ηµέρες), οι οποίες εκτείνονται από το διάταγµα να ξανακτίσουν την Ιερουσαλήµ (457 π.χ.) µέχρι τη δράση του Χριστού (βλέπε παράρτηµα 4). Προφανώς αυτό δεν θα µπορούσε να πραγµατοποιηθεί σε 70 κυριολεκτικές εβδοµάδες, αλλά πραγµατοποιήθηκε ακριβώς σε 70 εβδοµάδες χρόνων (490 χρόνια). Παρόµοια, στο αν. 8 ένα όραµα που ξεκίνησε µε τους βασιλιάδες της Μηδίας και της Περσίας (ε.20) και εκτείνεται µέχρι τους έσχατους καιρούς δεν θα µπορούσε να συµπληρωθεί σε 2300 ηµέρες (ε. 14), αλλά θα µπορούσε σε 2300 χρόνια. Η παπική κυριαρχία και καταπίεση των αγίων που προφητεύτηκε στο αν. 7 και Αποκ. 12 και 13 προφανώς συνεχίστηκε για περισσότερες από 1260 ηµέρες ( αν. 7:25, Αποκ. 12:6, 13:5). Αλλά η ιστορία µας πληροφορεί ότι συνεχίστηκε για 1260 χρόνια, από τον πέµπτο µέχρι τον δέκατο όγδοο αιώνα. Η αρχή ότι µια ηµέρα συµβολίζει ένα χρόνο προφανώς ισχύει για τις πολύχρονες προφητείες, οι οποίες εκτείνονταν από την εποχή του προφήτη µέχρι το τέλος του κόσµου, και αυτή η ερµηνεία υποστηρίζεται από εδάφια όπως Ιεζ. 4:6 ( σου προσδιόρισα κάθε µια ηµέρα αντί για έναν χρόνο ) και Αρθ. 14:34 ( θεωρούµενης κάθε µιας ηµέρας για έναν χρόνο ). Αλλά, η αρχή τούτη άραγε ισχύει για προφητείες που λαµβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια των έσχατων καιρών, όπως επί παραδείγµατι οι πέντε µήνες της πέµπτης σάλπιγγας; Υπάρχει ένδειξη στο αν. 12 ότι οι προφητείες που αναφέρεται στα γεγονότα που λαµβάνουν χώρα εντός των έσχατων καιρών χρησιµοποιούν κυριολεκτικό χρόνο. Το πλαίσιο είναι ο ίδιος πόλεµος του έσχατου καιρού που περιγράφεται στην Αποκ. 9. Στον έσχατο καιρό... ο βασιλιάς του βορρά θα έρθει εναντίον του (βασιλιά του νότου) σαν ανεµοστρόβιλος... όµως, θα έρθει στο τέλος του, και δεν θα υπάρχει εκείνος που να τον βοηθάει. Και κατά τον καιρό εκείνο θα εγερθεί ο Μιχαήλ... και θα είναι καιρός θλίψης, που ποτέ δεν έχει γίνει αφότου υπήρξε έθνος µέχρις εκείνον τον καιρό και κατά τον καιρό εκείνο ο λαός σου θα διασωθεί, κάθε ένας που θα βρεθεί γραµµένος µέσα στο βιβλίο. Και πολλοί απ αυτούς που κοιµούνται µέσα στο χώµα της γης, θα σηκωθούν, οι µεν σε αιώνια ζωή, οι δε σε ονειδισµό και αιώνια καταισχύνη. Και οι συνετοί θα λάµψουν όπως η λαµπρότητα του στερεώµατος κι αυτοί που επιστρέφουν πολλούς σε δικαιοσύνη, όπως τα αστέρια στους αιώνες των αιώνων αν. 11:40-12:3. Αν και στο κεφ. 11 είχαν δοθεί στο ανιήλ πολλές λεπτοµέρειες σχετικά µε τον πολύχρονο πόλεµο µεταξύ των βασιλιάδων του βορρά και του νότου, η µέριµνα του ανιήλ αφορούσε το τέλος του κόσµου, όταν ο λαός σου θα διασωθεί. Ως απάντηση της ερώτησης, Μέχρι πότε θα είναι το τέλος αυτών των θαυµάσιων πραγµάτων; ο άγγελος του είπε, Θα είναι σε καιρόν, καιρούς και µισόν καιρό κι όταν συντελεστεί ο διασκορπισµός της δύναµης του άγιου λαού, όλα αυτά θα εκπληρωθούν αν. 12:6,7. Με την πρώτη µατιά, φαίνεται ότι ο άγγελος αναφέρεται στη ίδια περίοδο που αναφέρεται και Στο κεφάλαιο 7, Θα µιλήσει (το µικρό κέρας) λόγια ενάντια στον Ύψιστο, και θα κατατρέχει τους αγίους του Υψίστου, και θα διανοηθεί να µεταβάλλει καιρούς και νόµους και θα δοθούν στο χέρι του µέχρι καιρόν και καιρούς και µισό καιρό αν. 7:25. Στο κεφ. 13 Τα Θηρία του ανιήλ 7 θα δούµε ότι εκείνο το εδάφιο αναφέρεται στην περίοδο της παπικής κυριαρχίας στον Μεσαίωνα. Εκείνη η περίοδος τελείωσε, όταν ο παπισµός έπαθε µια θανατηφόρα πληγή στο τέλος του δέκατου ένατου αιώνα (βλ. 13:3 Η θανατηφόρα πληγή). Ωστόσο, η ερώτηση του ανιήλ δεν είχε σχέση µε τον Μεσαίωνα αυτός ήθελε να ξέρει: µέχρι πότε θα είναι το τέλος αυτών των θαυµάσιων πραγµάτων; Τα θαυµάσια
πράγµατα προφανώς θα συµπεριλαµβάνουν τον καιρό θλίψης στον οποίο ο λαός θα διασωθεί. Θα συµπεριλαµβάνουν επίσης την ανάσταση, όταν Πολλοί απ αυτούς που κοιµούνται µέσα στο χώµα της γης θα σηκωθούν και οι άγιοι θα δοξαστούν Και οι συνετοί θα λάµψουν όπως η λαµπρότητα του στερεώµατος κι αυτοί που επιστρέφουν πολλούς σε δικαιοσύνη, όπως τα αστέρια στους αιώνες των αιώνων αν. 12:1-3, Ο άγγελος είπε στον ανιήλ, Θα είναι σε καιρόν, καιρούς και µισόν καιρό, αλλά ο ανιήλ ακόµα αισθανόταν µπερδεµένος. Κι εγώ άκουσα, αλλά δεν κατάλαβα τότε, είπα: Κύριέ µου, ποιο είναι το τέλος τους; ε. 8. Η Εβραϊκή λέξη που µεταφράστηκε τέλος σηµαίνει τελευταίο µέρος, κοµµάτι ή χρόνος. Συνεπώς φαίνεται ότι ο ανιήλ ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για το τελευταίο µέρος της προφητείας, όταν ο λαός (του) θα διασωθεί. Ο άγγελος τού είπε ότι τα λόγια αυτά είναι κλεισµένα και σφραγισµένα, µέχρι τον έσχατο καιρό, και µετά τον πληροφόρησε ότι από τον καιρό, που η παντοτινή θυσία θα αφαιρεθεί, και το βδέλυγµα της ερήµωσης θα στηθεί, θα είναι 1.290 ηµέρες. Μακάριος όποιος υποµείνει, και φτάσει σε 1.335 ηµέρες αν. 12:11,12. Αυτές οι χρονολογικές προφητείες έχουν το πλαίσιο τους στον έσχατο Καιρό, όταν θα εγερθεί ο Μιχαήλ, όταν πολλοί απ αυτούς που κοιµούνται µέσα στο χώµα της γης, θα σηκωθούν... σε αιώνια ζωή, δηλαδή, στην περίοδο µόλις πριν από την ευτέρα Παρουσία του Χριστού. Συνεπώς, οι προφητείες πρέπει να αναφέρονται σε κυριολεκτικό χρόνο, για να ταιριάζουν µε τη σχετικά περιορισµένη περίοδο. Αυτή η άποψη στηρίζεται στο γεγονός ότι οι άνθρωποι µπορούσαν να υποµείνουν, και φτάσουν σε 1.335 ηµέρες (ε. 12), κάτι που δεν θα µπορούσε κανένας να κάνει, αν επρόκειτο για χρόνια. Βλέπουµε από αυτό το παράδειγµα στο αν. 12 ότι µπορούµε να ξέρουµε αν µια προφητεία χρησιµοποιεί κυριολεκτικό ή προφητικό χρόνο από το πλαίσιο της προφητείας, και επίσης ότι κυριολεκτικός χρόνος χρησιµοποιείται τουλάχιστον σε µερικές χρονολογικές προφητείες που βρίσκουν την εφαρµογή τους στον έσχατο καιρό. Χωρίς αµφιβολία αυτό ισχύει στην προφητεία για πέντε µήνες βασανισµού στην Αποκ. 9, που αν ήταν προφητικός χρόνος θα επρόκειτο για 300 χρόνια. Αυτό το στοιχείο θα την τοποθετήσει στο ιστορικό πλαίσιο, που δεν ταιριάζει µε τους ορισµούς της προφητείας (βλέπε 8: Σάλπιγγες, Παρελθόντος ή Μέλλον;). Οι πέντε κυριολεκτικές µήνες του βασανισµού από το στρατό των ακριδών αποτελεί το πρώτο από τα τρία Αλίµονο Το ένα Αλίµονο πέρασε να, έρχονται άλλα δύο ακόµα, ύστερα απ αυτά Αποκ. 9:12. Το δεύτερο Αλίµονο περιέχει την πιο µεγάλη σφαγή στην ανθρώπινη ιστορία. 9:13,14 Η ΕΚΤΗ ΣΑΛΠΙΓΓΑ, ΤΟ ΕΥΤΕΡΟ ΑΛΙΜΟΝΟ Η έκτη σάλπιγγα είναι η επόµενη φάση της απελευθέρωσης του Σατανά και των ολέθριων συµµάχων του. Με κάθε καινούργια φάση γίνεται αύξηση της έκτασης της ζηµιάς, την οποία επιτρέπεται στον Σατανά να καταφέρει στην ανθρωπότητα. Τελικά ο Θεός θα επέµβει µε τις επτά τελευταίες πληγές, για να σταµατήσει εκείνους που θέλουν να εξουδετερώσουν τον λαό Του. Και σάλπισε ο έκτος άγγελος, και άκουσα µια φωνή από τα τέσσερα κέρατα του χρυσού θυσιαστηρίου, που είναι µπροστά στον Θεό, να λέει προς τον έκτο άγγελο, που είχε τη σάλπιγγα: Λύσε τους τέσσερις αγγέλους που είναι δεµένοι στον µεγάλο ποταµό Ευφράτη Αποκ. 9:13,14.
Η φράση Του Χρυσού θυσιαστήριου, που είναι µπροστά στον Θεό αναφέρεται στο θυσιαστήριο του θυµιάµατος, το οποίο βρισκόταν στο πρώτο διαµέρισµα του επουράνιου αγιαστηρίου, µόλις µπροστά από το καταπέτασµα που το χώριζε από τα Αγία των Αγίων. Κάθε µέρα ο ευωδιαστός καπνός από το θυσιαστήριο µαζί µε τις προσευχές όλων των αγίων (Αποκ. 8:3) έµπαινε µέσα στα Αγία των Αγίων στα οποία βρισκόταν ο θρόνος του Θεού και η ορατή παρουσία του Θεού. Κατά την ηµέρα του εξιλασµού ο αρχιερέας έπαιρνε κάρβουνα απ αυτό το θυσιαστήριο σε ένα χρυσό θυµιατήρι και πήγαινε στα Αγία των Αγίων, µπροστά στην άµεση παρουσία του Θεού. Όταν το αίµα των θυσιών µεταφερόταν µέσα στο αγιαστήριο ο Ιερέας (έβαζε) από το αίµα επάνω στα κέρατα του θυσιαστηρίου του ευώδους θυµιάµατος, που είναι µπροστά στον Κύριο Λευ. 4:7, µια φάση της διαδικασίας που παρείχε συγχώρηση και σωτηρία για τους Ισραηλίτες. Συνεπώς, το χρυσό θυσιαστήριο είχε την πιο στενή σχέση µε το Θεό από όλα τα αντικείµενα του αγιαστηρίου εκτός από τα Άγια των Αγίων, και συσχετίστηκε επίσης µε τη µεσιτεία, την προστασία και τη συγχώρηση. Ειρωνικά, από αυτό το µέρος που συσχετίζεται µε τη µεσιτεία και καλύπτεται µε το αίµα αµέτρητων θυσιών, προήρθε η κραυγή: Λύσε τους τέσσερις αγγέλους που είναι δεµένοι στον µεγάλο ποταµό Ευφράτη. Πρόκειται για µια απελευθέρωση που έχει ως αποτέλεσµα ακόµα µεγαλύτερες καταστροφές από τις πέµπτες προηγούµενες σάλπιγγες συνολικά. Η έννοια φαίνεται να είναι η ίδια µε το ρίξιµο του θυµιατηριού στο κεφ. 8 ότι η µεσιτεία του Ιησού, που έχει προστατεύσει τον κόσµο από της καταστρεπτικές συνέπειες της αµαρτίας, δεν προσφέρεται πια στους ανθρώπους. Ο σκοπός του Θεού στις σάλπιγγες είναι να επιτρέψει στον Σατανά να κάνει το θέληµά του, δηλ. να προκαλέσει τον όλεθρο (το αναπόφευκτο αποτέλεσµα της αµαρτωλής φύσης του) στο σύµπαν. Για να το κάνει αυτό, ο Θεός απελευθερώνει τον Σατανά σταδιακά, σε φάσεις που αυξάνουν σε ένταση. Είδαµε την πρώτη φάση στο κεφ. 7. Μόλις ο Θεός ήταν έτοιµος να σφραγίσει τους 144.000, ο Ιωάννης είδε τέσσαρες αγγέλους να στέκονται επάνω στις τέσσερις γωνίες γης, που κρατούσαν τους τέσσερις ανέµους της γης, για να µην πνέει ο άνεµος επάνω στη γη ούτε επάνω στη θάλασσα Ούτε επάνω σε κάθε δέντρο Αποκ. 7:1. Αλλά, όταν οι 144.000 είχαν σφραγιστεί, ο άγγελος µε το χρυσό θυµιατήρι το έριξε στη γη και οι τέσσερις άνεµοι αποδεσµεύθηκαν. Τότε η γη, η θάλασσα και τα δέντρα, που είχαν προστατευτεί, καταστράφηκαν από τις πρώτες τρεις σάλπιγγες. Στην πέµπτη σάλπιγγα ο Θεός κάνει µια δεύτερη αποδέσµευση Ένα αστέρι από τον ουρανό... δόθηκε το κλειδί του φρέατος της αβύσσου (Αποκ. 9:1) και ως αποτέλεσµα εµφανίστηκε ο στρατός των ακριδών µε την εξουσία να βασανίσει για πέντε µήνες (αλλά όχι να θανατώσει) τους ανθρώπους που δεν είχαν τη σφραγίδα. Τελικά, στην τρίτη σάλπιγγα, οι τέσσερις άγγελοι που είναι δεµένοι στον µεγάλο ποταµό Ευφράτη λύθηκαν για να θανατώσουν το ένα τρίτο των ανθρώπων. Θα δούµε στα κεφ. 11 και 13 ότι το απώτερο κίνητρο του Σατανά είναι να καταστρέψει τους 144.000, πριν µεταδώσουν το µήνυµά τους. Αλλά όταν γίνει φανερό σε ολόκληρο το σύµπαν ότι ο σκοπός του Σατανά είναι να υποκινήσει τους ανθρώπους κάτω από την εξουσία του να εξολοθρεύσουν τα παιδιά του Θεού, 12 ο Θεός ο ίδιος θα παρέµβει, στέλνοντας επτά 12 Το κεφάλαιο 11 παρουσιάζει τη δολοφονία των δυο µαρτύρων. Θα δούµε ότι αυτή η πράξη είναι µια προσπάθεια του Σατανά να καταστρέψει τους 144.000, µε σκοπό να σταµατήσει το µήνυµά τους. Η ίδια προσπάθεια απεικονίζεται στο κεφ. 13, όπου δείχνεται λεπτοµερώς πως ο Σατανάς θα χρησιµοποιήσει το
αγγέλους, που έχουν τις επτά τελευταίες πληγές (Αποκ. 15:1), για να αποτρέψουν το φοβερό σχέδιο του Σατανά. 9:15,16 ΕΝΑ ΤΡΙΤΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΘΑΝΑΤΩΘΗΚΑΝ Με την έκτη σάλπιγγα ο πόλεµος γίνεται πιο έντονος και ανεβαίνει σε υψηλότερο επίπεδο, καθώς µε συµβατικά όπλα και έναν στρατό 200 εκατοµµυρίων στρατιωτών θα προκληθεί ο θάνατος του ενός τρίτου της ανθρωπότητας. Ο Θεός θα επιτρέψει να γίνει αυτό για να δείξει σαφώς και εντελώς την ειδεχθή φύση της αµαρτίας, ώστε να µην προκύψει πάλι η αµαρτία µετά από την τελική εξουδετέρωσή της. Λύσε τους τέσσερις αγγέλους που είναι δεµένοι στον µεγάλο ποταµό Ευφράτη. Και λύθηκαν οι τέσσερις άγγελοι, που ήσαν ετοιµασµένοι για την ώρα και την ηµέρα και τον µήνα και τον χρόνο, για να θανατώσουν το ένα τρίτο των ανθρώπων. Και ο αριθµός των στρατευµάτων του ιππικού ήταν δυο µυριάδες µυριάδων και άκουσα τον αριθµό τους Αποκ. 9:15,16. Ο µεγάλος ποταµός Ευφράτης ταυτίζεται µε τα πολλά νερά της Βαβυλώνας (Ιερ. 51:13), της πρωτεύουσα της βασιλείας των εχθρών του λαού του Θεού, και του συµβόλου της πνευµατικής κακότητας στο έσχατο καιρό. Αυτά τα νερά προσδιορίζονται ως λαοί και πλήθη και έθνη και γλώσσες στην Αποκ. 17:15. Αυτό δείχνει ότι το σύστηµα παροχής υποστήριξης προς τη Βαβυλώνα στον έσχατο καιρό συµπεριλαµβάνει πλήθη ανθρώπων από όλο τον κόσµο. Ο πόλεµος που περιγράφεται στις σάλπιγγες είναι κάτι πολύ µεγαλύτερο και περισσότερο από µια περιφερειακή σύρραξη στο Ιράκ (όπου τοποθετείται από τους αρχαιολόγους η αρχαία Βαβυλώνα). Η Βαβυλώνα αποτελεί το ολοκληρωµένο σύστηµα που περιγράφεται στην Αποκ. 13 και 17, µε επικεφαλής το θηρίο, το οποίο θα εξουσιάσει τις χώρες της Ευρώπης, της Αµερικής και εκείνες τις χώρες που βρίσκονται υπό την επιρροή του. Συνεπώς φαίνεται ότι ο στρατός που είναι δεµένος στον µεγάλο ποταµό Ευφράτη θα είναι πολυεθνικός, και µε 200 εκατοµµύρια στρατιώτες θα αποτελεί τον πιο µεγάλο στρατό που θα συγκεντρωθεί ποτέ. εδοµένου ότι η Βαβυλώνα ταυτίζεται µε τον βασιλιά του βορρά στον αν. 11, αυτή η µάχη της έκτης σάλπιγγας πιθανόν είναι η συνέχεια της τελευταίας φάσης του πολέµου µεταξύ των βασιλιάδων του βορρά και του νότου στον έσχατο καιρό, ο βασιλιάς του νότου θα συγκρουστεί µαζί του, και ο βασιλιάς του βορρά θα έρθει εναντίον του σαν ανεµοστρόβιλος, µε άµαξες και µε καβαλάρηδες και µε πολλά πλοία... θα βγει έξω µε µεγάλο θυµό, για να αφανίσει και να εξολοθρεύσει πολλούς αν. 12:40,44. Φαίνεται ότι η Ευρώπη, οι Ηνωµένες Πολιτείες και οι σύµµαχοι τους (που αποτελούν το βασιλιά του βορρά του έσχατου καιρού) θα εξαπολύσουν τις τροµερές στρατιωτικές δυνάµεις εναντίον του βασιλιά του νότου. Πιθανόν η αρχική ξαφνική επίθεση του βασιλιά του νότου θα προκαλέσει µια ορµητική αντίδραση από το βασιλιά του βορρά, η οποία θα εκτελεσθεί σε δυο φάσεις. Η πρώτη φάση (πέµπτη σάλπιγγα) αποτελείται από κάποια χηµική, βιολογική ή πυρηνική σύρραξη, η οποία θα συνεχιστεί για πέντε µήνες. Η δεύτερη φάση (έκτη σάλπιγγα) φαίνεται να αποτελεί έναν συµβατικό πόλεµο που εµπλέκει 200 εκατοµµύρια στρατιώτες θηρίο από τη θάλασσα και το θηρίο από τη γη, για να κατατρέξει το λαό του θεού διαµέσου της εικόνας, του χαράγµατος και του αριθµού του θηρίου, και τελικά θα εκδώσει το θανατικό διάταγµα εναντίον όσων δεν προσκυνήσουν την εικόνα του θηρίου Αποκ. 13:15.
και έχει ως αποτέλεσµα τον θάνατο του ενός τρίτου του πληθυσµού της γης. Αν ληφθεί υπόψη η εποχή που γράφτηκε το βιβλίο της Αποκάλυψης, στην οποία δεν υπήρχε ούτε πυρίτιδα, η περιγραφή του Ιωάννη είναι αξιοσηµείωτη για την απεικόνιση των κανονιών, των αρµάτων και των άλλων σηµερινών συµβατικών όπλων. Και έτσι είδα τα άλογα µέσα στην όραση, και εκείνους που κάθονταν επάνω τους, ότι είχαν θώρακες πύρινους και υακινθίνους και θειαφένιους και τα κεφάλια των αλόγων ήσαν σαν κεφάλια λιονταριών, και από τα στόµατά τους έβγαινε φωτιά και καπνός και θειάφι. Από τούτους τους τρεις θανατώθηκαν το ένα τρίτο των ανθρώπων, από το θειάφι που έβγαινε από το στόµα τους, για τον λόγο ότι οι εξουσίες τους είναι στο στόµα τους επειδή, οι ουρές τους είναι όµοιες µε φίδια, έχουν κεφάλια, και µ αυτές βλάπτουν Αποκ. 9:17-19. Το γεγονός ότι το ένα τρίτο των ανθρώπων θανατώθηκαν αποκαλύπτει πάλι την πηγή των σαλπίγγων: Εµπνέονται από τον Σατανά, ο οποίος είναι ο άγγελος της αβύσσου. Ωστόσο, ο Σατανάς µπορεί να διεξαγάγει αυτήν την σφαγή, µόνο επειδή του το επιτρέπει ο Θεός. Φυσικά, η απορία µας είναι η εξής: Για ποιον λόγο θα επέτρεπε ο Θεός της αγάπης στον Σατανά να καταστρέψει την δηµιουργία Του; Κατ αρχήν, είναι σηµαντικό να θυµόµαστε ότι ο Θεός δεν θέλει να συµβεί τίποτε απ αυτά. Ο Θεός µακροθυµεί σε µας, µη θέλοντας µερικοί να απολεστούν, αλλά όλοι να έρθουν σε µετάνοια Β Πετ. 3:9. Γιατί να πεθάνετε; παρακαλεί, επειδή, Εγώ δεν θέλω τον θάνατο αυτού που πεθαίνει, λέει ο Κύριος ο Θεός γι αυτό, επιστρέψτε, και ζήστε Ιεζ. 18:31,32. Η καταστροφή των ασεβών ονοµάζεται το παράδοξο έργο Του (Ησα. 28:21) επειδή, δεν θλίβει από καρδιάς Του ούτε καταθλίβει τους γιους των ανθρώπων Θρ. 3:33. Ο Θεός θέλει να διατηρήσει την ανθρώπινη ελευθερία (ακόµα και την ελευθερία να επιλέξει κάποιος την αµαρτία και τον θάνατο). Θέλει επίσης να σταµατήσει την αµαρτία, αλλά µε ένα τρόπο που θα αποδεικνύει στο σύµπαν ότι οι αρχές του Σατανά είναι οι αρχές του θανάτου. Εξαιτίας αυτού ο Θεός θα επιτρέψει στον Σατανά µια σύντοµη περίοδο ελεύθερης δραστηριότητας. Το αποτέλεσµα θα είναι ότι δεν θα συµβεί ποτέ µια δεύτερη δοκιµή της αµαρτίας από τους ανθρώπους και τους αγγέλους Αυτός (ο Θεός) θα κάνει συντέλεια θλίψη δεν θα έρθει για δεύτερη φορά Ναούµ 1:9. Μέσα από τη διαδικασία να εξαλείψει την αµαρτία ο Θεός ακόµα προσπαθεί να σώσει όσους µπορεί. Μέχρι την έκτη σάλπιγγα η θύρα της χάριτος είναι ακόµα ανοιχτή. Η θλίψη που θα νιώσει ο κόσµος µαζί µε την ισχυρή έκκληση προς µετάνοια αποτελεί την τελευταία ευκαιρία για τους αµαρτωλούς να απαρνηθούν την αµαρτία. Στην πραγµατικότητα, οι καταστροφές αυτές θα συγκλονίσουν την αδιαφορία που χαρακτηρίζει την Εκκλησιά της Λαοδίκειας και θα την κάνει να συνειδητοποιήσει πως έχει ανάγκη τον Θεό. Όπως εκφράζει ο προφήτης Ησαΐας, Αν ακόµα ο ασεβής ελεηθεί, δεν θα µάθει δικαιοσύνη... Όταν οι κρίσεις Σου είναι στη γη, οι κάτοικοι του κόσµου θα µάθουν δικαιοσύνη Ησα. 26:9,10. Οι καταστροφές, αν και θα προσελκύσουν την προσοχή του κόσµου, δεν αρκούν από µόνες τους, για να οδηγήσουν τους ανθρώπους σε µετάνοια. Αυτό ισχύει επίσης και για τις καταστροφές που προκαλεί ο Σατανάς µε τις σάλπιγγες Οι υπόλοιποι από τους ανθρώπους, που δεν θανατώθηκαν µ αυτές τις πληγές, ούτε µετανόησαν από τα έργα των χεριών τους, ώστε να µη προσκυνήσουν τα δαιµόνια, και τα είδωλα τα χρυσά και τα ασηµένια και τα χάλκινα και τα πέτρινα και τα ξύλινα, που ούτε να βλέπουν µπορούν ούτε να ακούν ούτε να περπατούν και δεν µετανοήσαν από τους
φόνους τους ούτε από τις φαρµακείες τους ούτε από την πορνεία τους ούτε από τις κλοπές τους Αποκ. 9:20,21. Οι άνθρωποι που είναι κολληµένοι στην αµαρτία δεν θα µετανοήσουν εξαιτίας των πληγών των σαλπίγγων που προκαλεί ο Σατανάς. Χρειάζεται ένα θετικό κίνητρο, που προέρχεται µόνο από το Άγιο Πνεύµα. Αυτό θα ενεργεί διαµέσου του µικρού βιβλίου και των δύο µαρτύρων (που θα παρουσιαστούν στα κεφάλαια 10 και 11). Τελικά ένα µεγάλο πλήθος από τη Βαβυλώνα θα σωθεί. Αν θα ήθελες να διαβάσεις άλλα κεφάλαια στα Ελληνικά που δεν παρουσιάζονται ακόµα στην ιστοσελίδα, στείλε ένα e-mail στην διεύθυνση contact@revelationofjesus.net, για να µας ενθαρρύνεις να κάνουµε την µετάφραση πιο γρήγορα. Μπορείς επίσης να στείλεις τα σχόλια ή τις απορίες σου.