Ο Ίκαρος και ο Δαίδαλος αποφάσισαν να πετάξουν στον ουρανό. Μετά φόρεσαν τα φτερά τους και ταξίδεψαν πολύ μακριά. Συνάντησαν βουνά, νησιά, μια γαλαζοπράσινη θάλασσα, το Αιγαίο, είδαν το παλάτι του Μίνωα και πολλά παιδιά να παίζουν στην παιδική χαρά. Τα παιδιά στην παιδική χαρά είπαν: Κοιτάξτε πετάνε δύο πραγματικοί θεοί στον ουρανό. Όμως ο Ίκαρος χάθηκε και ο Δαίδαλος έψαχνε τον Ίκαρο. Μετά ο Δαίδαλος είπε: Γιε μου, πρόσεχε ο ήλιος είναι πολύ ζεστός και τα φτερά σου θα λιώσουν, θα πέσεις στη θάλασσα και θα σκοτωθείς. Κι όμως ο Ίκαρο δεν άκουσε την συμβουλή του πατέρα του, πέρασε κοντά από τον ήλιο και τα φτερά του κάηκαν. Μετά ο Ίκαρος είπε: Μπαμπά βοήθεια θα πέσω στην θάλασσα! Ο Ίκαρος μετά έπεσε στα βράχια ενός νησιού. Αυτή η θάλασσα ονομάστηκε Ικάριο Πέλαγος και το νησί Ικαρία. Κλέϊντιi
«Ο ΔΑΙΔΑΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΙΚΑΡΟΣ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ ΣΤΟΝ Βλέπουν τα δελφίνια στα αφρισμένα νερά και βλέπουν τα ψάρια τα πλοία, γλάρους, περιστέρια, κύματα. Βλέπουν ανθρώπους, κογχύλια, ομπρέλες και χελώνες. Όσο πατούσανε μπορεί να συνάντησαν κάποιον επικίνδυνο καρχαρία ή κανένα άγριο πουλί. Θα μπορούσε να κουραστούν να χτυπήσουν με κανένα πουλί. Για αυτό πρέπει να κοιτάζουν μπροστά τους. Σμαράγδα
«Ο ΔΑΙΔΑΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΙΚΑΡΟΣ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ ΣΤΟΝ Ο Ίκαρος και ο Δαίδαλος αφού πέταξαν πάνω από την φυλακή τους. Και άφησαν πίσω τον μισητό Μίνωα με την βρομερή φιλική. Είδαν το Αιγαίο Πέλαγος. Η θάλασσα ήταν γαλήνια αλλά πέθανε όμως ο Ίκαρος δεν άκουσε την συμβουλή του πατέρα του και γι αυτό πέταξε στον ουρανό αλλά μετά, είδε τον ήλιο. Μετά είδε ένα φτερό να καίγεται, μετά τα δύο δεν μπορούσε να φύγει επειδή σκοτώθηκε. Και έτσι πέθανε ο Ίκαρος. Λυπημένος ήταν ο Δαίδαλος συνέχισε το ταξίδι του και από τότε το μέρος ονομάστηκε Ικάριο Πέλαγος. Αλέξανδρος
Ανοίγοντας τα πλατιά φτερά τους ο Δαίδαλος κι ο Ίκαρος πέταξαν πάνω από το λαμπερό παλάτι του Μίνωα, τα σπίτια, τις λίμνες και τα ποτάμια. Όταν πέρασαν την μεγάλη Κρήτη και το βαθύ Αιγαίο αντίκρισαν από μακριά την μικρή Ελλάδα! Ο Ίκαρος ήταν κατενθουσιασμένος και παρασυρμένος από τις λαμπερές ακτίνες του ήλιου και τις πλησίασε. Ο πατέρας του του είπε: «Ίκαρε μην πλησιάζεις!» Ο Ίκαρος όμως δεν τον άκουσε «Ίκαρε! Μην πλησιάζεις!» Του είπε ξανά ο πατέρας του. Ο Ίκαρος και πάλι δεν τον άκουσε και πλησίασε όλο και πιο πολύ κι άλλο κι άλλο ώσπου ο φωτεινός ήλιος έλειωσε τα φτερά του και ο Ίκαρος άρχισε να πέφτει ώσπου έπεσε στη θάλασσα.
Ο λυπημένος πατέρας του, ο Δαίδαλος κατέστρεψε τα πλουμιστά φτερά του κι πήγε στο εργαστήριο του. Έτσι ο άνθρωπος έχασε την ευκαιρία να πετάει, όμως έχει εξελιχθεί πολύ από τότε. Άγγελος
Ενώ πετούν πάνω από τις θάλασσες βλέπουν ανθρώπους, ομπρέλες, ψάρια, γλάρους, βράχους, μικρά παιδάκια, πλοία, πολύχρωμα καραβάκια και μικρά φουσκωτά. Πετούν πάνω από στεριές, βλέπουν ωραία μικρά και μεγάλα νησιά, δελφίνια, οικογένειες με παιδιά, κόκκινα, μπλε, μωβ, πράσινα ωραία μεγάλα ποδήλατα, μικρά πολύχρωμα πατίνια για τα μικρά παιδάκια, ξαπλώστρες. Θα μπορούσαν να συναντήσουν πουλάκια, όπως περιστεράκια, καναρίνια, αηδόνια και πολλά άλλα. Περιστατικό: Ο Δαίδαλος είχε προειδοποιήσει τον Ίκαρο να μην πάει πολύ ψηλά γιατί ο ήλιος θα κατάστρεφε τα φτερά του αλλά ούτε πολύ χαμηλά γιατί τα φτερά του θα βρεχόντουσαν. Όμως ο Ίκαρος ξεχάστηκε και άρχισε να πετάει πήγε κοντά στον ήλιο και τα φτερά του έλιωσαν και καταστράφηκαν. Έπεσε κάτω και πνίγηκε. Έτσι ονομάστηκε Ικάριο πέλαγος!!! Μυρτώ
Ο Δαίδαλος και ο Ίκαρος πέταξαν με τα φτερά που έφτιαξε ο Δαίδαλος. Πέταξαν πάνω από τη γαλαζοπράσινη όμορφη θάλασσα. Ένιωθαν πιο ελεύθερα πιο έντονα και έβλεπαν τα ψάρια που πλατσούριζαν, τη θάλασσα που κυμάτιζε και το καυτό κίτρινο ήλιο που τους χαμογέλαγε. Πέταξαν πάνω από τα νησιά, είδαν τα παιδιά που έπαιζαν με την κίτρινη άμμο και τους κουβάδες τους πέρασαν πάνω από τα Δωδεκάνησα και εκεί πήγαν σε ένα ξενοδοχείο για να ξεκουραστούν και να φάνε. Όταν δεν τους έβλεπαν άφησαν τα λεφτά και πήγαν να ξαναπετάξουν και να συνεχίσουν το ταξίδι τους. Όταν πετούσαν ο Ίκαρος φοβήθηκε όταν κοίταξε κάτω και επειδή συνέχισε να κατεβαίνει ο Δαίδαλος του είπε πρόσεχε Ίκαρε μην πάς κοντά στη θάλασσα τα φτερά θα σπάσουν. Ο Ίκαρος τον άκουσε και πήγε
πιο ψηλά, ο Δαίδαλος πήγε πίσω του να τον προσέχει αλλά ο Ίκαρος ήθελε να ελέγχει τα φτερά του μόνος του. Σχημάτιζε από τα σύννεφα διάφορα σχέδια. Αυτοκίνητα, σπίτια και άλλα πολλά όμορφα πράγματα. Ο Δαίδαλος συνέχισε να του φωνάζει αλλά ο Ίκαρος έκανε πως δεν τον άκουγε ώσπου έφτασαν στην Αθήνα! Όταν κατέβηκαν εκεί τους υποδέχθηκαν κάνοντας μια μεγάλη γιορτή για τον Ίκαρο και τον Δαίδαλο. Λουκάς
Πέταξε ο Δαίδαλος να βρει τον Ίκαρο και εκείνη τη στιγμή πέρναγε ένας αρπακτικός αετός. Για να τoν αποφύγει κρύφτηκε πίσω από τον ήλιο. Όμως έλιωσε το κερί και έπεσε στην θάλασσα αλλά τα δελφίνια τον έσωσαν. Στεναχωρημένος ο Δαίδαλος δεν βρήκε τον Ίκαρο. Αυτή ήταν μια ιστορία που <<πέταξε ο πρώτος Άνθρωπος>>. Γιάννης
Ο Ίκαρος και ο Δαίδαλος αποφάσισαν να πετάξουν από την φυλακή του Μίνωα και έφυγαν κρυφά. Πριν πετάξουν είπε ο Δαίδαλος στον Ίκαρο <<μην πας πολύ ψηλά στο ήλιο γιατί θα λιώσουν τα φτερά>>. Ο Ίκαρος δεν άκουσε την συμβουλή του και πήγε στον ήλιο. Έλιωσαν τα φτερά του Ίκαρου και έπεσε στην θάλασσα. Ο Δαίδαλος φώναξε <<Ίκαρε!!!>>. Και έτσι ο Ίκαρος σωριάστηκε νεκρός. Ο Δαίδαλος έψαξε παντού άλλα δεν το βρήκε και έτσι συνέχισε το ταξίδι του. Στέλιος
Ο Δαίδαλος και ο Ίκαρος πετούν πάνω από τη θάλασσα ελεύθεροι επιτέλους. Υπάρχει γαλήνη, δροσιά και αγάπη ήταν σαν όνειρο γι αυτούς, ένα όνειρο που δεν θα το ξεχνάγανε ποτέ στη ζωή τους. Βλέπανε πουλάκια να τραγουδούν. Σπιτάκια, νησάκια και την ιδιαίτερη φύση. Το αγαπημένο τους θέαμα ήταν η ζέστη θάλασσα που πετούσαν πάνω της. Τι ωραία που ήταν. Η χαρά τους ήταν τόσο μεγάλη εξωτερικά αλλά και συναισθηματικά. Δεν σταμάταγαν να λένε: γαλήνη, φύση, ελεύθεροι. Είδανε και κάποια παιδάκια να παίζουνε κρυφτό και κυνηγητό και να χαμογελούν ή μερικά να μιλάνε. Περάσανε και από ένα σχολείο και έλεγαν τα παιδιά: (Ο Δαίδαλος και ο Ίκαρος) δεν σταματάγανε τα παιδιά το λέγανε συνέχεια ήταν τόσο πολύ
χαρούμενοι. Γιατί επιτέλους έκαναν το όνειρό τους πραγματικότητα, όλοι οι άνθρωποι που έχουν από ένα όνειρο. Χαρούμενοι ο Δαίδαλος και Ίκαρος καθώς προχωρούσαν συνάντησαν μία λίμνη που κανείς δεν ήξερε πως λεγόταν. Όμως ήταν απίθανη, έλαμπε, ήταν τόσο όμορφη. Ήταν θαύμα ένα θαύμα που κανείς δε θα μπορούσε να το ξεχάσει. Ξαφνικά ακούσανε μία μουσική τόσο ήρεμη και απαλή που ήταν πολύ ωραία. Μετά κατέβηκαν κάτω. Λέγανε τι ωραία που είναι η γη ένα θαύμα που δε θα το ξεχνάγανε ποτέ στη ζωή τους. Ανδριάννα
Όταν ο Ίκαρος και ο Δαίδαλος πετούσαν πάνω από την θάλασσα την έβλεπαν να κυματίζει, τα δελφίνια να κάνουν βουτιές στη θάλασσα. Βλέπουν τα μικρά σπίτια από μακριά τα δέντρα φαινόντουσαν σαν γρασίδι. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού συνάντησαν βουνά, σπίτια, θάλασσες. Το περιστατικό που είχε συμβεί είναι ότι ο Ίκαρος δεν τον άκουσε και πήγε κοντά στον ήλιο και τα φτερά του έλιωσαν κι έπεσε και από τότε αυτή η θάλασσα ονομάστηκε Ικάριο Πέλαγος και το νησί Ικαρία. Δημήτρης
«Ο ΔΑΙΔΑΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΙΚΑΡΟΣ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ ΣΤΟΝ Βλέπουν την θάλασσα και τα καράβια τον ουρανό με τα όμορφα πουλιά. Βλέπουν την άμμο τα κοχύλια και τα μικρά καβουράκια. Θα μπορούσαν να συναντήσουν τα πουλιά να πετούν στα ωραία σύννεφα. Θα μπορούσαν να συμβούν περιστατικά να δει ο ήλιος τα φτερά του Ίκαρου να λιώσουν και να γίνουν στάχτη. Δέσποινα
Ο Δαίδαλος και ο Ίκαρος πετούν πάνω από περιοχές και βλέπουν: παιδάκια να παίζουν στην άμμο, γλάροι που πετούν πάνω από τις θάλασσες. Πετούσαν πάνω από βουνά. Βλέπουν τα λιμάνια που φεύγουν τα καράβια. Περνάνε ευχάριστα, είναι σαν να κάνουν διακοπές να έρχεται επάνω τούς το κρύο αεράκι. Ο Ίκαρος είχε πάει στον ήλιο κοντά και κάηκαν τα φτερά του. Εβελίνα
Βλέπουν θάλασσα, γλάρους, ψάρια, δελφίνια, καρχαρίες, βαρκούλες και άλλα. Βλέπουν δέντρα, σπίτια, ανθρώπους, ξαπλώστρες, εστιατόρια, περίπτερα, ομπρέλες και άλλα μαγαζιά. Θα μπορούσαν να συναντήσουν περιστέρια, αηδόνια, χελιδόνια, γύπες και άλλα θαλάσσια πουλιά. Ένα περιστατικό είναι να φυσάει αντίθετα ο άνεμος, να έρχονται ομάδες πουλιών πάνω τους, να πιτσιλάει η θάλασσα πάνω στα φτερά τους απ τον αέρα, να τους έρχεται ο άνεμος στην μούρη τους και να μην μπορούν να δουν, να κουραστούν και να πάνε χαμηλά, να χαθούν και να μην ξέρουνε που πάνε, να γυρίσουν κατά λάθος στο παλάτι του Μίνωα και να τους ξαναβάλει στην φυλακή. Βασίλης
Ο Δαίδαλος και ο Ίκαρος έφυγαν από την Κρήτη ένας την Αθήνα. Έβλεπαν την θάλασσα τα κύματά τα ψάρια που κολυμπούσαν και άλλα πολλά. Καρυδιές, νησιά, βουνά, παιδιά που παίζουν με ένας οικογένειες ένας. Συνάντησαν άγρια πουλιά και αετούς. Ο Ίκαρος τρόμαξε επειδή κοίταξε κάτω στη θάλασσα και τον έφαγε ένας καρχαρίας. Απελπισμένος ο Δαίδαλος συνέχισε μόνος. Όταν έφτασε στην Αθήνα πήγε στο σπίτι του για να ξεκουραστεί. Νάσος
Ήταν ένα παλάτι που ήταν ένας φυλακισμένος που τον έλεγαν Δαίδαλο ένας πολύ καλός τεχνίτης που έφτιαχνε πολλά πράγματα. Ήταν φυλακισμένος γιατί ο βασιλιάς Μίνωας δεν τον άφηνε να φύγει για να μην πάει σε ένα άλλο παλάτι και να φτιάχνει εκεί καλύτερα πράγματα. Αποφάσισε λοιπόν να φτιάξει φτερά για να φύγει από το παλάτι μαζί με τον Ίκαρο. Όταν πετούσαν πάνω από την θάλασσα έβλεπαν πολλά ψάρια. Ένιωθαν ελεύθεροι που πετούσαν πάνω από την θάλασσα και που έβλεπαν τόσα ψάρια. Έκανε πολύ ζέστη από τον ήλιο όμως όταν πετούσαν πάνω από τις στεριές έβλεπαν σπίτια και ζώα. Όταν πετούσαν ξαφνικά ήρθε ένα γεράκι για να τους τρόμαξε. Ο Δαίδαλος και ο Ίκαρος τρόμαξαν από το γεράκι και φτερούγισαν για να σωθούν. Το γεράκι κουράστηκε να τους κυνηγάει και έφυγε. Όμως τα κύματα ανέβαιναν και πεταγόντουσαν νερά μα ο Ίκαρος και ο Δαίδαλος απέφευγαν τα νερά για να μην βραχούν.
Όμως όταν πετούσαν από την στεριά και εκεί είδαν ένα σπίτι και πήγαν. Ο Ίκαρος ήθελε να πετάει κι άλλο όμως δεν άκουγε τον πατέρα του και πήγε κοντά στον ήλιο όμως το κερί έλιωσε και έπεσε στην θάλασσα και πνίγηκε. Γιώργος
Καθώς πετούν πάνω από της θάλασσες βλέπουν ψάρια, δελφίνια, και καρχαρίες. Μετά πέρασαν πάνω από στεριές και είδαν μαγαζιά, σπίτια, και περίπτερα. Όμως σε αυτό το υπέροχοo ταξίδι συνάντησαν βροχές, κεραυνούς, και βροντές. Μετά άρχισαν να σταματάνε οι βροχές, άλλα δεν σταμάτησαν οι κεραυνοί και οι βροντές. Μετά σταμάτησαν και τα άλλα τότε ήταν όλα μια χαρά. Νίκος
Βλέπουν δελφίνια, γλάρους με τις μεγάλες και μυτερές μύτες τους βλέπουν τα γαλάζια νερά που κυματίζουν και τα όμορφα ψάρια που κολυμπάνε. Βλέπουν τα ωραιότερα νησιά της Ελλάδας και ανυπομονούνε να φτάσουν στην Αθήνα. Μπορούσαν να συναντήσουν αρπακτικά πουλιά, περιστέρια, αηδόνια και πολλά άλλα. Ο Δαίδαλος είχε προειδοποιήσει τον Ίκαρο να μην πάει πολύ ψηλά γιατί ο ήλιος θα καταστρέψει τα φτερά και αν πέταγε πολύ χαμηλά θα βρεχόντουσαν τα φτερά. Του είπε έτσι να πέταγε στη μέση! Ο Ίκαρος δεν άκουγε και πετούσε συνέχεια. Μια στιγμή πέταξαν πάνω από ένα μικρό νησάκι και όλοι οι άνθρωποι τους κοιτούσαν από πάνω και απορούσαν «Πώς πετάνε;» «Κοίτα τους». Ξέρετε ότι το όνειρο ενός ανθρώπου ήταν να πετάξει!
Ο Δαίδαλος ένιωθε υπέροχα και ότι ήταν ελεύθερος! Ο Ίκαρος πήγαινε ψηλά και ψηλά δεν τον ένοιαζε ότι το κερί μπορούσε να λιώσει!!! Όταν πήγε τόσο ψηλά ο ήλιος του έλιωσε τα φτερά! Ο Δαίδαλος πήγε να τον πιάσει αλλά δεν μπόρεσε. Ο Ίκαρος έπεσε σε μία θάλασσα αυτή η θάλασσα ονομάστηκε Ικάριο Πέλαγος και το νησί Ικαρία. Αυτή ήταν η ιστορία ενός ανθρώπου να πετάξει! Μαρία
Ο Δαίδαλος και ο ίκαρος ήταν κλεισμένοι μέσα σε έναν πύργο. Δεν μπορούσαν να φύγουν και γι αυτό ο Δαίδαλος σκέφτηκε μια ιδέα να φτιάξει τα φτερά. Ο Δαίδαλος είπε στον Ίκαρο ότι ήταν από κερί και του είπε να μην είναι στον ήλιο. Όταν έφυγαν έβλεπαν την θάλασσα και τον ουρανό, όλα ήταν τόσο ωραία. Πρώτη φορά είδαν το φώς του ήλιου. Μετά πέρασαν το Αιγαίο και έβλεπαν δέντρα και την άμμο. Μετά συνάντησαν τις Κυκλάδες. Πρώτα είδαν τη Θήρα. Μετά έβλεπαν τα βουνά, τις πέτρες, τους βράχους και τα δάση. Όμως ο Ίκαρος δεν άκουγε τον Δαίδαλο. Τα φτερά ήταν φτιαγμένα από κερί αλλά όπως πετάγανε ο Ίκαρος πήγε κοντά στον ήλιο και τότε τα φτερά έλιωσαν. Ο Ίκαρος έπεσε στην θάλασσα και πνίγηκε. Από τότε ο Δαίδαλος ήταν μόνος του για πάντα. Αλέξανδρος
Βλέπουν κύματα, περιστέρια, γλάρους, ψάρια, δελφίνια, ωραίες βαρκούλες και πλοία. Βλέπουν ανθρώπους, πανέμορφα κοχύλια, ομπρέλες, ξαπλώστρες, τσάντες και πεθαμένες τσούχτρες. Θα μπορούσαν κατά την διάρκεια του μεγάλου ταξιδιού τους να συναντήσουν νησιά, καρχαρίες, τζετ σκι και φάλαινες. Θα μπορούσε να χτυπήσει ένα φτερό τους σε κάποιο βράχο και να πέσουν μέσα στην θάλασσα, να τους φάει τα φτερά άγριο πουλί και να πέσουν πάνω σε βράχους, να πηδήξει κανένα δελφίνι πολύ ψηλά να τους χτυπήσει και να πονέσουν, όσο πετάνε να πέσουν πάνω σε κάποιο πειρατικό πλοίο. Μάρκος
Όταν πετούν βλέπουν τα γρήγορα τα καράβια και τα ψαράκια που κολυμπούν μέσα στην θάλασσα και τα βουνά. Όταν πετούν πάνω από στεριές βλέπουν τα δέντρα και τις Κυκλάδες. Όμως είδαν ένα περιστέρι χτυπημένο στο φτερό του. Ο Ίκαρος κοίταξε κάτω και έπεσε κάτω. Θανάσης
Ο Δαίδαλος κι ο Ίκαρος στη θάλασσα πετούν. Ο Δαίδαλε μεγάλε μου τεχνίτη τι βλέπεις 'κει στη θάλασσα και το αγναντέυεις; Αχ, βλέπω ψαροπούλια, ψαρόβαρκες και πλοία. Και καβουράκια βλέπω ψαράκια και λοιπά. Και συ Ίκαρε περνάς πάνω απ` τη στεριά τι βλέπεις εκεί μακριά; Σπίτια, δέντρα και μικρά παιδιά. Αχ, πόσο μου αρέσει ελεύθερος να ζω και πιο μακριά απ τον ήλιο θα μάθω να πετώ. Αχ, Ίκαρε καλέ μου μ αρέσει να πετώ μα πιο μακριά απ τον ήλιο εγώ, δεν τολμώ να πάω. Πάλι καλά βρε Ίκαρε στον δρόμο μας που είμαστε καλά. Τι θες να πεις βρε Δαίδαλε δεν σε καταλαβαίνω. Για εξήγησε μου! Γεράκι, κοράκι άγρια ζώα δε συναντήσαμε. Ούτε και τρικυμία να περάσει πιο πάνω το νερό, ούτε βέβαια και πολύ ήλιο. Κατάλαβα Δαίδαλε. Θες να πεις ότι θα μπορούσαν να μας επιτεθούν; Ή να
μας διαλυθούν τα φτερά; Δεν είσαι καλά! Αυτά είπε και πήγε πιο ψηλά. Όμως δεν πρόσεχε παιδιά και στον ήλιο πήγε κοντά και έλιωσαν τα φτερά!!! Ανθίμη
«Ο ΔΑΙΔΑΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΙΚΑΡΟΣ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ ΣΤΟΝ Ο Ίκαρος κι ο Δαίδαλος καθώς πετούσαν πάνω από την απέραντη θάλασσα με τα πουπουλένια άσπρα φτερά τους έβλεπαν τόσα θεάματα, ένα απ αυτά ήταν το μεγάλο παλάτι του Μίνωα. Από μέσα είχε το φοβερό λαβύρινθο με τον άγριο μινώταυρο. Ο Ίκαρος ήταν κατενθουσιασμένος και ήθελε να πετάξει πιο ψηλά πάνω από τα σύννεφα. Άνοιξε τις μεγάλες φτερούγες του και πέταξε ψηλά στον ουρανό. Όμως σιγά-σιγά τα φτερά του έλιωναν γιατί τα φτερά του ήταν πολύ ψηλά πάνω από τα σύννεφα. Μα ο λαμπερός ήλιος έκαιγε ακόμα. Τα φτερά του Ίκαρου ήταν φτιαγμένα από κερί και το κερί λιώνει από τον ήλιο. Ο Ίκαρος τελικά έπεσε στη θάλασσα. Δέσποινα
Καθώς πετούν πάνω από τις καταγάλαζες και ήρεμες θάλασσες βλέπουν πολλές βαρκούλες να επιπλέουν πάνω στο νερό. Τα πουλιά πετούν παρέα μαζί τους. Νιώθουν ελεύθεροι. Ο ήλιος έκαιγε. Πετούν πάνω από στεριές, βλέπουν παιδάκια να κολυμπούν στις θάλασσες και άλλα να παίζουν στην άμμο. Πόσο ωραίο είναι να πετάς ψηλά στον ουρανό! Κατά την πορεία συνάντησαν πολλά σύννεφα το κάθε ένα είχε ένα διαφορετικό σχήμα τόσο περίεργα ήτανε εκεί ψηλά. Ο Ίκαρος το ευχαριστιότανε πολύ πετούσε πάνω από σύννεφα. Ο Δαίδαλος του έλεγε μην πετάς κοντά στον ήλιο Ίκαρε. Ο Ίκαρος όμως δεν άκουγε που του φώναζε ο Δαίδαλος, και πήγαινε πολύ κοντά στον ήλιο. Και για μια στιγμή έλιωσαν τα φτερά του Ίκαρου. Ο Δαίδαλος προσπάθησε να τον πιάσει αλλά δεν το κατάφερε. Ο Δαίδαλος ήταν πολύ στεναχωρημένος. Έτσι συνέχισε τον δρόμο για την Αθήνα. Εκεί που πνίγηκε ο Ίκαρος ονομάστηκε Ικάριο πέλαγος. Ειρήνη