Ἡ Γνησία Ὀρθοδοξία ἐν ὄψει τῆς προκλήσεως τοῦ 2016*



Σχετικά έγγραφα
Φροντιστηριακὸ Μάθημα Ἁγιογραφίας Β

Ἡ «Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος» στήν Κρήτη θεολογικές καί ἐκκλησιαστικές θέσεις

Θέμα: «Περὶ τοῦ προσώπου τοῦ Ἀναδόχου εἰς τὸ Μυστήριον τοῦ Βαπτίσματος».

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΕΚΔΟΣΕΩΝ

Στὴν ἀρχὴ ἦταν ὁ Λόγος. Ὁ Λόγος ἦταν μαζὶ μὲ

11η Πανελλήνια Σύναξη Νεότητος της Ενωμένης Ρωμηοσύνης (Φώτο Ρεπορτάζ)

Μαρτυρία Πίστεως καὶ Ζωῆς

EISGCGSG Dò. «Ἡ Εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ: Χθὲς καὶ σήμερον ἡ αὐτὴ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας» Σάββατο, 22α Δεκεμβρίου 2012

Μεγάλη προετοιμασία, χωρίς προσδοκίες. Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016, 9.00 π.μ. Στάδιο Εἰρήνης καί Φιλίας, Αἴθουσα «Μελίνα Μερκούρη» Πειραιῶς

Γενικὴ Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία [Α]

Μὲ τὴν Χάρι τοῦ Κυρίου μας

Αι ιστορικαί χειροτονίαι των Γ.ΟΧ. υπό του αειμνήστου Επισκόπου Βρεσθένης κυρού Ματθαίου του Α’ το έτος 1948

X ΜΑΘΗΜΑ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΑΣ Α

Γενικὴ Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία [Α] Δρ. Ἰωάννης Ἀντ. Παναγιωτόπουλος

Εὐκλείδεια Γεωµετρία

Εἰς τήν Κυριακήν τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ. (Β Κυριακή τῶν Νηστειῶν).

Γενικὴ Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία Α

Νὰ συγκαλέσει πανορθόδοξη Σύνοδο ή Σύναξη των Προκαθημένων καλεί τον Οικουμενικό Πατριάρχη η Κύπρος αν ο στόχος δεν επιτευχθεί

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ὑπ ἀριθμ. 17

Κατάλογος τῶν Συγκερασµῶν ὅλων τῶν Βυζαντινῶν ιατονικῶν Κλιµάκων µέχρι καὶ σὲ 1200 µουσικὰ διαστήµατα (κόµµατα)

Εὐκλείδεια Γεωµετρία

Εὐχετήρια-Κοινωνικὰ Γράμματα πρὸς τὸν Πρόεδρον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῶν Ἐνισταμένων

4. ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ

«Ἁγιογραφικὴ Σύναξις Πατρῶν Α»

Γενικὴ Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία Α

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ & ΟΜΙΛΙΩΝ ΜΗΝ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2019

ΠΑΣΧΑΛΙΟΣ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΘΙΜΟΣ

LAHGLATA ACIOCQAVIAS PEQIODOS Bò L hgla Aò

Ὄχι στὴν ρινόκερη σκέψη τοῦ ρινόκερου Κοινοβουλίου μας! (ε ) Tὸ Παγκόσμιο Οἰκονομικὸ Φόρουμ προωθεῖ τὴν ὁμοφυλοφιλία*

Σᾶς εὐαγγελίζομαι τὸ χαρμόσυνο ἄγγελμα τῆς γεννήσεως τοῦ. Χριστοῦ, ποὺ ἀποτελεῖ τὴν κορυφαία πράξη τοῦ Θεοῦ νὰ σώσει τὸν

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ (Δελφῶν καί Μιαούλη) Τηλ: Ἡ Θεία Κοινωνία.

Γενικὴ Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία Α

Ἡ Πανήγυρις τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῶν Ἁγίων Κυπριανοῦ καὶ Ἰουστίνης

Ἡ «Σύνοδος» τῆς Κρήτης

Η Παύλεια Θεολογία. Χριστολογία. Αικατερίνη Τσαλαμπούνη Επίκουρη Καθηγήτρια Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογία

Η Α.Θ.Π. ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος. τίμησε με την παρουσία του τις εκδηλώσεις για τον εορτασμό

Πρωτομηνιά και Άνοιξη: Τρεις σπουδαίες Αγίες εορτάζουν

Στους κήπους της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης

ΤΟΝ τελευταῖο καιρὸ παρετηρήθη ἔντονος κίνησις, γιὰ τὴν ἐπίσημη

Παραθέτουμε απόσπασμα του άρθρου: ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΝ- Οι Ιεχωβάδες και οι Μασόνοι κεφάλαια εις το βιβλίον των θρ

ευτέρα Ἔκδοσις ΙΟΥΝΙΟΣ 2007

ΙΕΡΕΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2017 Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΘΙΜΟΣ

ΙΕΡΕΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Χρήσιμες ὁδηγίες γιὰ τοὺς ἐνηλίκους ποὺ ἐπιθυμοῦν νὰ βαπτισθοῦν Χριστιανοὶ Ὀρθόδοξοι.

Ἀσκητὲς καὶ ἀσκητήρια στὴ νῆσο Σκόπελο

Ἐγκατάστασις ICAMSoft Law Applications' Application Server ἔκδοση 3.x (Rel 1.1-6ος 2009) 1

Θεία Λειτουργία. Ο λαός προσφέρει τα δώρα Συμμετέχει ενεργητικά Αντιφωνική ψαλμωδία. Δρώμενο: Η αναπαράσταση της ζωής του Χριστού

Ερμηνεία του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου Ενότητα: 2

Σύνοδος οὐρανοῦ καί γῆς

Αποστολικοί Πατέρες και Απολογητές. Tuesday, March 5, 13

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ & ΟΜΙΛΙΩΝ ΜΗΝ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2019

Ακολουθίες στο Παρεκκλήσιο Αγίου Λουκά Κριμαίας

ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΡΟΥΣΙΩΤΙΣΣΑ Περιοδικό ἐκδιδόμενο κάθε Κυριακή

ατηρηθῆ ἡ ἐσωτερική ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας, ὅταν χάνεται ἡ ἀποκαλυπτική ἀλήθεια (δόγμα) καί ἡ ἀσκητική - νηπτική προϋπόθεση βιώσεως καί διατηρήσεως τοῦ

Εἰσαγωγὴ. Αὐτόματη Δημιουργία Οἰκονομικῶν Κινήσεων Ἀμοιβῶν. Αὐτόματη Δημιουργία Οἰκονομικῶν Κινήσεων Ἀμοιβῶν. ICAMSoft Law Applications Σημειώ σεις

2.«Δογματική Γ (Δ ) Συμβολική Θεολογία» (Δ. Τσελεγγίδης) θά γίνεται κάθε Παρασκευή 12:00 14:00 στήν αἴθουσα Ε τοῦ 4 ου ὀρόφου τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς.

ΙΕΡΕΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

«Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας»

(Θ. Λειτουργία Ἰωάννου Χρυσοστόμου)

Η KΑΚΟΜΕΤΑΧΕΙΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ ΤΟΥ ΕΥΓΕΝΙΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΗ ΠΕΡΙ ΥΛΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΡΑ. Μιχαήλ Μανωλόπουλος

Πατέρες και Οικουµενικοί Διδάσκαλοι. Πατρολογία Ι (Υ102) Διδάσκων: Συμεών Πασχαλίδης

KHPY EKK H IA OP O O øn 304 Σεπτέμβριος - Ὀκτώβριος ἀρ. τεύχ. 35, 08 (60ή) 1948, , ,

Ἑλλάδα. Μεγάλη. Καλαβρία Ἀπουλία Καμπανία STUDIUM HISTORICORUM Ε ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΦΗΣ

ODBC Install and Use. Κατεβάζετε καὶ ἐγκαθιστᾶτε εἴτε τήν ἔκδοση 32bit εἴτε 64 bit

ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ Β ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΓΑΜΟΥ, ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ, ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ

Ακολουθίες στο Παρεκκλήσιο Αγίου Λουκά Κριμαίας

Συγκρίσεις ιατονικής Κλίµακας ιδύµου µε άλλες διατονικές κλίµακες.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΒΛΑΣΙΟΥ

ΡΑΒΕΝΝΑ STUDIUM HISTORICORUM ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΤ ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΦΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ἀνάμεσα στὴ Δύση καὶ τὴν Ἀνατολή

Ὁ Γάμος. Ἀγαπητοί μας μελλόνυμφοι,

Παρέλαση-Μαντήλα-Δωδεκάποντα*

Τὰ Προλεγόμενα. (π. Γεώργιος Δ. Μεταλληνὸς)

Ἀριθμ. Πρώτ 527. Ἐν Πειραιεῖ τὴ 23η Μαΐου 2016

Ἡ Ἐκκλησιαστικὴ Ἕνωσις

Ἁγιογραφικὴ Σύναξις Θεσσαλονίκης Α

ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΛΑΤΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΦΟΣΙΩΣΕΩΣ

Ποιός καὶ γιατί ἄλλαξε τὸν οἰκουμενικὸ χαρακτῆρα τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου;*

Περιεχόμενα. Β Ἐκκλησιαστική κρίση

Μητροπολίτου Μόρφου Νεοφύτου

Σεραφείμ Πειραιώς: «Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι ο ευλογημένος καιρός»

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ

Τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, 20ὴ Φεβρουαρίου

Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Πατρ τ ιάρχης Αλ εξα εξ νδρείας ένας από τους πέντε μεγάλους Πατέρες της Ανατολικής Εκκλησίας

Χίος, ὡραῖο νησί κι ἄν δέν φόρεσες δαφνόκλαρα, σοῦ φτάνει γιά δόξα σου τό ἀκάνθινο τοῦ μαρτυρίου στεφάνι.

Ἀπολογισμὸς «Ἐ.Ἐ.Ε.» καὶ Τμημάτων Ψηφιδωτοῦ, Ξυλογλυπτικῆς καὶ Πληροφορικῆς.

Ο Μέγας Αθανάσιος: ανυποχώρητος αγωνιστής της ορθής πίστης.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΡΧΑΙΩΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ Ενότητα: Θεολογικοί διάλογοι

ICAMLaw Application Server Χειροκίνηση Ἀναβάθμιση

Ἡ Κοίμησις καὶ ἡ Ἐξόδιος Ἀκολουθία τοῦ Ἀειμνήστου Ἐπισκόπου Νόρα Μιχαὴλ

ΑΣΚΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΘΗ

Τὴν ὥρα ποὺ γραφόταν μία ἀπὸ τὶς πιὸ θλιβερὲς καὶ αἱματοβαμμένες

Παντί τῷ πληρώματι τῆς καθ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἀττικῆς καί Βοιωτίας.

ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ

Στήν Σελίδα Παρατηρήσεις στὸ κάτω μέρος καταγράφονται / ἐμφανίζονται τυχόν ἐντοπισθέντα περιουσιακά στοιχεῖα (IX, άκίνητα, ἀγροτεμάχια κλπ)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΗΦΙΣΙΑΣ, ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ & ΩΡΩΠΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ 2018

«ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ» Γ. ΜΑΡΤΖΕΛΟΥ

Ἀγαπητοί ἀδελφοί, Συντάκτες τῆς Ἐφημερίδος «Ὀρθόδοξος Τύπος», Εὐλογεῖτε!

Νέος Γέρων Σκευοφύλαξ στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας

Transcript:

Ὁμιλία ἐπὶ τῇ Μνήμῃ τῶν Ἁγίων Νέων Τριῶν Ἱεραρχῶν Φωτίου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ καὶ Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ Κυριακὴ Α τοῦ Νοεμβρίου, 3.11.2014 ἐκ. ἡμ. Ἡ Γνησία Ὀρθοδοξία ἐν ὄψει τῆς προκλήσεως τοῦ 2016* Μητροπολίτου Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς Κυπριανοῦ Σεβαστοὶ Πατέρες καὶ Ἀδελφοί Ὁσιώτατοι Γέροντες, Μοναχοὶ καὶ Μοναχές Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ Ἀδελφοὶ καὶ Ἀδελφές α. Ἡ Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καὶ ἡ Αἵρεσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ Σήμερα, Κυριακὴ Α τοῦ Νοεμβρίου μηνός, ἀποδίδουμε καὶ πάλι κοινὴ τιμή, κοινὴ δόξα καὶ κοινὴ εὐγνωμοσύνη στοὺς Ἁγίους Νέους Τρεῖς Ἱεράρχας: Φώτιο τὸν Μεγάλο, Γρηγόριο τὸν Παλαμᾶ καὶ Μᾶρκο τὸν Εὐγενικό. Εἶναι οἱ ἰδιαίτεροι Προστάται τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας ἀπὸ τοῦ ἔτους 2005 ἀλλὰ καὶ οἱ ἐξαίρετοι Ὁδηγοί μας, ὅπως βεβαίως καὶ ὅλων τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων, στὸν ἀντι-αιρετικὸ Ἀγῶνα μας, τὴν ἱερὰ προσπάθειά μας, κατὰ τῆς Αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Τὸν παρελθόντα Μάρτιο, τὸν Μάρτιο τοῦ 2014, ὅπως εἶναι πλέον γνωστὸ τοῖς πᾶσιν, ἡ Φιλανθρωπία τοῦ Κυρίου μας εὐλόγησε τὴν Ἕνωσι τῆς Ἐκκλησίας μας, τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Πατρίου Ἡμερολογίου. Ἡ Θεάρεστος Ἕνωσις αὐτὴ ἐβασίσθη σὲ ἕνα πολὺ σημαντικὸ Κείμενο, Θεολογικὸ καὶ κατ ἀκρίβειαν Ἐκκλησιολογικοῦ περιεχομένου 1. 1

Στὸ Κείμενο αὐτὸ γίνεται ἀκριβὴς καὶ ἀναλυτικὴ ἀναφορά, ἐκτὸς τῶν ἄλλων καὶ στὴν Συγκρητιστικὴ Παναίρεσι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἐπίσης, στὴν λεγομένη ἐπίσημη Ὀρθοδοξία ἀλλά, βεβαίως καὶ στὴν Γνησία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ἡ Ἐκκλησία μας εἶναι ἡ Γνησία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, εἶναι ἡ ἑνωμένη πλέον στὴν Ἑλλάδα μας Ἐκκλησία τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν. Ἡ Ἐκκλησία μας δὲν ταυτίζεται μὲ τὴν λεγομένη ἐπίσημη Ὀρθοδοξία, ἡ ὁποία συναποτελεῖται ἀπὸ τὶς ἐπίσημες τοπικὲς Ἐκκλησίες, διότι ἡ ἱεραρχικὴ Ἡγεσία τους ἀποδέχεται ἐπισήμως καὶ μετέχει συνοδικῶς, σταθερῶς καὶ ἀμετανοήτως στὴν Οἰκουμενικὴ Κίνησι. Ἡ Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἀδυνατεῖ νὰ ἔχη ὁποιανδήποτε προσευχητική, μυστηριακὴ καὶ διοικητικὴ κοινωνία μὲ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι προωθοῦν ἀποφασιστικὰ τὴν Συγκρητιστικὴ Παναίρεσι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἡ νεοφανὴς αὐτὴ Αἵρεσις καταργεῖ τὴν ἀποκλειστικότητα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ ἀναγνωρίζει τὴν ἐκκλησιαστικότητα τῶν αἱρετικῶν Κοινοτήτων, ὡς καὶ τὴν ἐγκυρότητα τῶν μυστηρίων τους. Μὲ ἄλλα λόγια, διὰ μέσου τῆς Αἱρέσεως αὐτῆς, ἐξισώνεται καὶ ἀναμειγνύεται τὸ Φῶς καὶ τὸ σκότος, ὥστε πᾶσα αἵρεσις νὰ ἔχη θέσι στὰ ὅρια τῆς Ἁγίας Ἐκκλησίας. β. Οἱ τρεῖς κυριώτερες μεγάλες αἱρέσεις τοῦ Παπισμοῦ Στὴν σταθερὴ καὶ ἀταλάντευτη αὐτὴ στάσις Της, δηλαδὴ τῆς ἀκοινωνησίας μὲ τοὺς Οἰκουμενιστάς, ἡ Γνησία Ὀρθοδοξία ἔχει ὡς ἀπλανεῖς Ὁδηγοὺς τοὺς Νέους Τρεῖς Ἱεράρχας, οἱ Ὁποῖοι στὴν ἐποχή τους ἀντιμετώπισαν παρόμοιες καταστάσεις καὶ προκλήσεις, δηλαδὴ τὸν ἐκ Δυσμῶν μεγάλο κίνδυνο τῆς Παναιρέσεως τοῦ Παπισμοῦ. Σὲ δύο Μεγάλες Συνόδους, οἱ Ὁποῖες συνεκλήθησαν στὴν Κωνσταντινούπολι τὸ Θ καὶ τὸν ΙΔ αἰῶνα καὶ οἱ Ὁποῖες δικαίως καὶ 2

ὀρθῶς χαρακτηρίζονται ὡς Οἰκουμενικές, κατεδικάσθησαν οἱ τρεῖς κυριώτερες μεγάλες αἱρέσεις τῆς Δύσεως: ἡ αἵρεσις τοῦ Filioque, ἡ αἵρεσις τοῦ Παπικοῦ Πρωτείου καὶ ἡ αἵρεσις τῆς κτιστῆς Χάριτος. Ἡ πρώτη αἵρεσις, τοῦ Filioque, εἶναι αἵρεσις Πνευματολογική, ἀλλὰ καὶ Τριαδολογική, ἀφορᾶ δηλαδὴ τὸ Δόγμα τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἐφ ὅσον ὑποστηρίζει, ὅτι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἐκπορεύεται «καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ» καταλύει δηλαδὴ τὴν Μοναρχία στὴν Ἁγία Τριάδα καὶ εἰσάγει τὴν δυαρχία. Ἡ δεύτερη, εἶναι αἵρεσις Ἐκκλησιολογική, ἀφορᾶ δηλαδὴ τὸ Δόγμα τῆς Ἁγίας Ἐκκλησίας, ἐφ ὅσον ὁ Ἐπίσκοπος Ρώμης, ὁ Πατριάρχης τῆς Δύσεως, ὁ Πάπας, ἀνακηρύσσεται ὡς ἕνας ὑπερεπίσκοπος, ἄνευ τοῦ ὁποίου κατ οὐσίαν δὲν ὑπάρχει Ἐκκλησία δογματίζεται δηλαδὴ ὁ Ὁλοκληρωτισμὸς στὴν Ἐκκλησία, βάσει τοῦ ὁποίου διεκηρύχθη ἀργότερα καὶ ἡ συναφὴς αἵρεσις τοῦ Ἀλαθήτου τοῦ Πάπα. Ἡ τρίτη αἵρεσις, εἶναι αἵρεσις Σωτηριολογική, ἀφορᾶ δηλαδὴ τὸ Δόγμα τῆς Σωτηρίας, ἐφ ὅσον ὑποστηρίζει, ὅτι ἡ Θεία Χάρις, ἡ Ὁποία μᾶς φωτίζει καὶ ἁγιάζει καὶ μᾶς ὁδηγεῖ στὴν σωτηρίαθέωσι, εἶναι κτιστή ὅπως ὁ αἱρετικὸς Ἄρειος ἐδίδασκε, ὅτι ὁ Μονογενὴς Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι κτίσμα, ἔτσι καὶ ἡ Δύσις τώρα διδάσκει, ὅτι ἡ Ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ εἶναι κτιστή ὁ Παπισμὸς δὲν διακρίνει στὸν Θεὸ τὴν Οὐσία, ἡ Ὁποία βεβαίως εἶναι ἄκτιστος καὶ ἀμέθεκτος, καὶ τὴν Ἐνέργεια, ἡ Ὁποία εἶναι ἐπίσης ἄκτιστος, εἶναι ἀχώριστος ἀπὸ τὴν θεία Οὐσία, ἀλλ ὅμως Αὐτὴ μετέχεται, μᾶς ἁγιάζει, μᾶς θεοποιεῖ, «γεφυρώνει ὀντολογικῶς τὸ χάσμα ἀνάμεσα στὸν Ἄκτιστο Τριαδικὸ Θεὸ καὶ τὸν κτιστὸ ἄνθρωπο» 2. γ. Οἱ Η καὶ Θ Οἰκουμενικὲς Σύνοδοι: κριτήρια Ὀρθοδοξίας Οἱ τρεῖς λοιπὸν μεγάλες αὐτὲς αἱρέσεις τῆς Δύσεως κατεδικάσθησαν ἀπὸ τὴν Η Ἁγία Οἰκουμενικὴ Σύνοδο (879-880), ἐπὶ Μεγάλου Φωτίου 3, καὶ ἀπὸ τὴν Θ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο (1341-1351), ἐπὶ Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ 4. Αὐτὲς οἱ Σύνοδοι, μὲ τὴν θεόπνευστη Διδασκαλία τους, διαφο- 3

ροποιοῦν ριζικὰ τὴν Γνησία Ὀρθοδοξία ἀπὸ τὴν αἱρετικὴ Δύσι καὶ εἰδικὰ τὸν Παπισμό καὶ στὴν ὀρθόδοξη γραμμή τους κινήθηκε ἀργότερα, τὸν ΙΕ αἰῶνα, ὁ τρίτος ἐκ τῶν Νέων Ἱεραρχῶν, ὁ Ἅγιος Μᾶρκος Εὐγενικός. Πᾶσα μελλοντικὴ Μεγάλη Πανορθόδοξος Σύνοδος, προκειμένου νὰ ἀποδείξη τὴν αὐθεντικότητά Της, θὰ πρέπει πρωτίστως νὰ ἀναγνωρίση καὶ διακηρύξη, ὅτι οἱ δύο αὐτὲς Σύνοδοι, ἡ Η καὶ ἡ Θ, εἶναι Οἰκουμενικές, δηλαδὴ ὅτι ἡ Διδασκαλία τους εἶναι θεόπνευστος καὶ ἀπόλυτα σύμφωνος μὲ τὴν Διδασκαλία τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ἑνότητα τῆς Διδασκαλίας τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων ἀναδεικνύει καὶ τὴν ἑνότητα τῆς Διδασκαλίας τῶν Ἁγίων Προφητῶν, τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ τῶν Ἁγίων Πατέρων πάντων τῶν αἰώνων τὴν ἑνότητα τοῦ Δόγματος καὶ τοῦ Ἤθους τῆς Ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. δ. Ἡ λεγομένη Μεγάλη Πανορθόδοξος Σύνοδος τοῦ 2016 Ὑπὸ τὸ πρῖσμα αὐτῶν τῶν σκέψεων, ἡ Ἐκκλησία τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, ἡ Ἐκκλησία μας, παρακολουθεῖ μὲ λύπη καὶ ἀνησυχία τὶς προσπάθειες τῶν λεγομένων ἐπισήμων Ἐκκλησιῶν, οἱ ὁποῖες ἔχουν υἱοθετήσει τὴν Συγκρητιστικὴ Παναίρεσι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, νὰ συγκληθῆ Μεγάλη Πανορθόδοξος Σύνοδος τὴν Πεντηκοστὴ τοῦ 2016. Ἡ Σύνοδος αὐτὴ θὰ εἶναι πράγματι μία ψευδοσύνοδος, ἡ ὁποία θὰ προκαλέση μεγάλη ἀναστάτωσι στὸν Λαὸ τοῦ Θεοῦ καὶ θὰ καταστήση ἀγεφύρωτο πλέον τὸ χάσμα μεταξὺ τῆς Γνησίας Ὀρθοδοξίας καὶ τῶν Οἰκουμενιστῶν. Oἱ κύριοι λόγοι, οἱ ὁποῖοι ἐκ τῶν προτέρων συνηγοροῦν, εἰς τὸ νὰ χαρακτηρισθῆ ὡς ψευδοσύνοδος ἡ λεγομένη Σύνοδος τοῦ 2016, εἶναι οἱ ἑξῆς: α. Προετοιμάζεται ἐδῶ καὶ πολλὲς δεκαετηρίδες μὲ ἕναν τρόπο ὄχι χαρισματικό, ἀλλὰ σαφῶς γραφειοκρατικὸ καὶ σχολαστικιστικό μέσα σὲ ἕνα πλαίσιο οἰκουμενιστικό μὲ βάσι τὴν Πατριαρχικὴ Ἐγκύκλιο τοῦ 1920, καθαρῶς καὶ θεμελιωδῶς οἰκουμενιστική μὲ προοπτικὲς οἰκουμενιστικές. 4

β. Τὰ σχετικὰ Κείμενα 5, τὰ ὁποῖα ἔχουν ἤδη ἑτοιμασθῆ, ὅσον ἀφορᾶ τὶς σχέσεις μὲ τοὺς ἑτεροδόξους, μαρτυροῦν γιὰ τὴν πρόθεσι τῶν Οἰκουμενιστῶν νὰ ἀναγνωρίσουν τὴν ἐκκλησιαστικότητα τῶν αἱρετικῶν, τὴν ὁποία ὅμως de facto καὶ ποικιλοτρόπως ἤδη ἔχουν ἀναγνωρίσει. γ. Ἡ ἀναγνώρισις τῶν δύο Συνόδων, τῆς Η καὶ τῆς Θ, ὡς Οἰκουμενικῶν, δὲν προβλέπεται μάλιστα δέ, ἡ προοπτικὴ συναριθμήσεως τοῦ θέματος αὐτοῦ στὸ Θεματολόγιο ἔχει ἀπορριφθῆ. δ. Ἡ ὅλη διαδικασία τῶν λεγομένων Προσυνοδικῶν Πανορθοδόξων Διασκέψεων, «ὅπου προετοιμάζονται θεολογικὰ καὶ ἐκκλησιολογικὰ θέματα», τὰ ὁποῖα «θὰ ἀπασχολήσουν τὴν μέλλουσα νὰ συνέλθη τὸ 2016» Σύνοδο, ποτὲ «δὲν τέθηκαν ὑπόψη τοῦ σώματος τῆς Ἱεραρχίας», τῶν κατὰ τόπους ἐπισήμων Ἐκκλησιῶν, «προκειμένου οἱ Ἱεράρχες νὰ πάρουν θέση στὰ θέματα αὐτά, Συνοδικῶς», ὅπως ἐπισημαίνει ἔγκριτος Πανεπιστημιακὸς Καθηγητής δηλαδή, δὲν παρέχονται «οἱ ἐγγυήσεις γιὰ τὴν ἁγιοπνευματικὴ ἔκφρασι τῆς Ἐκκλησίας» δὲν ὑπάρχει «πλήρης διαφάνεια» ἔχει καταργηθῆ «ἡ λειτουργία τοῦ ἁγιοπνευματικοῦ Συνοδικοῦ θεσμοῦ τῆς Ἐκκλησίας» «ὑπάρχει ἔλλειμμα Συνοδικότητας» «κυοφορεῖται μιὰ κάποια μορφὴ Παπισμοῦ στὸ χῶρο τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας» καὶ ὀρθῶς παρατηρεῖται διολίσθησις «πάνω στὶς ράγες τοῦ Παπισμοῦ», ἐφ ὅσον «κάποιος ἐπιδιώκει νὰ τεθεῖ ἐπάνω ἀπὸ ὅλους τοὺς Ἐπισκόπους καὶ τελικὰ ἐπάνω ἀπ ὅλη τὴν Ἐκκλησία» 6. ε. Οἱ λεγόμενες ἐπίσημες Ἐκκλησίες, δηλαδὴ οἱ Οἰκουμενιστές, προσέρχονται στὴν Σύνοδο τοῦ 2016 βαθειὰ διηρημένοι καὶ ἀλληλο-αμφισβητούμενοι γιὰ πολλοὺς καὶ διαφόρους λόγους τὸ κύριο ὅμως θέμα μιᾶς ὄντως Μεγάλης Πανορθοδόξου Συνόδου θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι ἡ Ἑνότης, ἡ Ἕνωσις, ἡ Ἐπανένωσις καὶ ἡ Συνάντησις πάντων τῶν Ὀρθοδόξων στὴν Ἀποστολικὴ Διδαχὴ καὶ στὸ Ἀποστολικὸ Ἧθος τῆς Γνησίας Ὀρθοδοξίας, «ἵνα πιστεύσῃ ὁ κόσμος». Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ Ἀδελφοὶ καὶ Ἀδελφές ε. Ἐγρήγορσις, Ζῆλος, Μετάνοια Οἱ Ἅγιοι Νέοι Τρεῖς Ἱεράρχες, Φώτιος -Γρηγόριος -Μᾶρκος, 5

μᾶς ἀφυπνίζουν σήμερα, στὴν τόσο κρίσιμη ἱστορικὴ καμπή, ἐν ὄψει μάλιστα τοῦ 2016. Ἀπαιτεῖται ἐγρήγορσις προσευχητική, ζῆλος κατὰ Θεὸν καὶ μετάνοια εἰλικρινής, ὥστε νὰ ἀξιωθοῦμε ἔστω καὶ ἂν εὑρισκώμεθα στὴν κάμινο τῆς δοκιμασίας νὰ ψάλλουμε δοξολογικὰ καὶ εὐχαριστιακά, ἀπευθυνόμενοι στὸν Κύριο καὶ Σωτῆρα μας: «Ὑπερδεδοξασμένος εἶ, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ Φωστῆρας ἐπὶ γῆς τοὺς Πατέρας ἡμῶν θεμελιώσας, καὶ δι αὐτῶν πρὸς τὴν ἀληθινὴν Πίστιν, πάντας ἡμᾶς ὁδηγήσας Πολυεύσπλαγχνε, δόξα Σοι!» 7... + Τῷ δὲ Θεῷ δόξα καὶ εὐχαριστία! (*) Ὁμιλία, ἐκφωνηθεῖσα κατὰ τὴν Θεία Λειτουργία στὴν Μνήμη τῶν Ἁγίων Νέων Τριῶν Ἱεραρχῶν, 3.11.2014 ἐκ. ἡμ., Φυλὴ Ἀττικῆς. 1. «Ἡ Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἔναντι τῆς Αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ - Θέματα Δογματικὰ καὶ Κανονικά», Μάρτιος 2014, Κείμενον καταρτισθὲν ὑπὸ τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν Ἑλλάδος -Ρουμανίας -Ρωσικῆς Διασπορᾶ, Α -Ζ, σελ. 14. 2. Δημητρίου Ἰ. Τσελεγγίδη, Καθηγητοῦ Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ., Προϋποθέσεις καὶ Κριτήρια τοῦ Ὀρθοδόξως καὶ Ἀπλανῶς Θεολογεῖν-Θεολογικὲς καὶ Ἐκκλησιολογικὲς Προσεγγίσεις, σελ. 212, ἐκδόσεις Π. Πουρναρᾶ, Θεσσαλονίκη 2013. 3. Ἐπισκόπου Ὠρεῶν Κυπριανοῦ, «Ο Μέγας Φώτιος καὶ ἡ Ηʹ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος», περιοδ. «Ὀρθόδοξος Ἔνστασις καὶ Μαρτυρία», ἀριθ. 5/Δεκέμβριος 2011, σελ. 40-48. 4. Ἐπισκόπου Γαρδικίου Κλήμεντος, «Οἱ Ἡσυχαστικὲς Σύνοδοι τοῦ ΙΔ αἰῶνος ὡς ἡ Θ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», περιοδ. «Ὀρθόδοξος Ἔνστασις καὶ Μαρτυρία», ἀριθ. 7/Δεκέμβριος 2012, σελ. 43-58. 5. Βλ. περιοδ. «Ἐπίσκεψις», ἀριθ. 369/15.12.1986, σελ. 9-17: «Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρὸς τὸν λοιπὸν χριστιανικὸν κόσμον» (Τελικὰ κείμενα-ἀποφάσεις τῆς Γ Προσυνοδικῆς Πανορθοδόξου Διασκέψεως, 28.10-6.11.1986). 6. Δημητρίου Ἰ. Τσελεγγίδη, «Ἐπιστολὴ τοῦ Καθηγητοῦ Δ. Τσελεγγίδη γιὰ τὸν Διμερῆ Θεολογικὸ Διάλογο Ὀρθοδόξων καὶ Ρωμαιοκαθολικῶν, στὸ Ἀμμὰν τῆς Ἰορδανίας (15-19.9.2014)», Θεσσαλονίκη 1.10.2014, Ἱστολόγιον «Ἀκτῖνες». 7. Ἀπολυτίκιον τῶν Ἁγίων ΤΙΗ (318) Θεοφόρων Πατέρων τῶν ἐν Νικαίᾳ, εἰς Πεντηκοστάριον. 6