μπορεῖ νὰ κάνει θαύματα. Ἔτσι ὁ ἅγιος Νέστωρ, παρότι ἦταν τόσο νέος, δὲν λυπήθηκε τὴν ζωή του καὶ ἦταν ἕτοιμος νὰ θυσιάσει τὰ πάντα γιὰ τὸν Χριστό.

Ο Μ Ι Λ Ι Α ΤΗΣ Α.Θ.ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ κ.κ. Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Υ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΙΝ ΑΥΤΟΥ ΕΙΣ ΤΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΑ ΜΑΝΤΟΥΛΙΔΟΥ (25 Ὀκτωβρίου 2013) Ἱερώτατε καὶ φίλτατε ἐν Χριστῷ ἀδελφὲ Μητροπολῖτα Κασσανδρείας κύριε Νικόδημε, Ἐλλογιμωτάτη κυρία Διευθύντρια, Ἐλλογιμώτατοι Καθηγηταὶ καὶ Καθηγήτριαι, Ἀγαπητοὶ μαθηταὶ καὶ μαθήτριαι, Ἔχοντες πρόσφατες τὶς ἐντυπώσεις ἀπὸ τὴν ἐπίσκεψή σας στὴν Κωνσταντινούπολη, εἶναι μεγάλη ἡ χαρὰ ποὺ μᾶς δίνεται ἡ εὐκαιρία νὰ σᾶς ἐπισκεφθοῦμε καὶ στὸ Σχολεῖο σας. Γι αὐτὸ καί, παρὰ τὸ βαρὺ καὶ σφικτὸ πρόγραμμα, ἐπράξαμεν ὅ,τι ἦταν δυνατὸ διὰ νὰ ἀνταποκριθοῦμε εἰς τὴν πρόσκλησί σας καὶ νὰ πραγματοποι- ήσουμε αὐτὴν τὴν ἐπίσκεψι. Ἡ χαρά μας εἶναι ἀκόμη μεγαλύτερη, ἐπειδὴ ἡ ἐπίσκεψίς μας πραγματοποιεῖται τὴν παραμονὴ τῆς ἑορτῆς τοῦ ἁγίου Δημητρίου, τοῦ προστάτη τῆς πόλης σας, καὶ τῶν μαρτύρων ποὺ μαρτύρησαν μαζί του, τοῦ ἁγίου Νέστορα καὶ τοῦ ἁγίου Λούπου. Καὶ ἐπειδὴ εἶναι προστάτης τῆς πόλης σας, εἶναι προστάτης, καὶ τῶν παιδιῶν καὶ τῶν σχολείων της, δηλαδὴ καὶ δικός σας προστάτης. Μὴν ξεχνᾶτε, παιδιά μας, ὅτι οἱ ἅγιοι αὐτοὶ δὲν εἶχαν μεγάλη διαφορὰ ἡλικίας ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους ἀπὸ σᾶς, ὅταν μαρτύρησαν γιὰ τὸν Χριστό. Γιὰ τὸν ἅγιο Νέστορα μάλιστα, τὸ ἀρχαιότερο σήμερα κείμενο γιὰ τὸ μαρτύριο τοῦ ἁγίου Δημητρίου γράφει ὅτι ἦταν «νεανίσκος, ἄρτι τὸν ἴουλον ἐπανθοῦντα φέρων», δηλαδὴ μόλις εἶχε ἀρχίσει νὰ βγάζει γένεια σὰν χνούδι. Συνεπῶς, ἐὰν τὸν συγκρίνουμε μὲ σᾶς, θὰ ἦταν στὶς τελευταῖες τάξεις τοῦ Λυκείου σας ἢ τὸ πολὺ λίγο μεγαλύτερος. Τὸ παράδειγμά τους μᾶς δείχνει ὅτι δὲν εἶναι ἀπαραίτητο νὰ εἶναι κανεὶς μεγάλος στὴν ἡλικία γιὰ νὰ ἐπιτύχει μεγάλα κατορθώματα. Ἀρκεῖ νὰ ἔχει πίστη στὸν Χριστὸ καὶ 1

μπορεῖ νὰ κάνει θαύματα. Ἔτσι ὁ ἅγιος Νέστωρ, παρότι ἦταν τόσο νέος, δὲν λυπήθηκε τὴν ζωή του καὶ ἦταν ἕτοιμος νὰ θυσιάσει τὰ πάντα γιὰ τὸν Χριστό. Αὐτὸ τὸ πρᾶγμα τὸν ἔκανε ἀτρόμητο ὥρμησε μέσα στὸ ἀμφιθέατρο χωρὶς νὰ φοβηθεῖ τὸν γίγαντα Λυαῖο καὶ τὸν αὐτοκράτορα Μαξιμιανό. Ἀρνήθηκε τὰ χρήματα ποὺ τοῦ πρότεινε ὁ αὐτοκράτορας γιὰ νὰ μήν μονομαχήσει μέ τὸν Λυαῖο καὶ χάσει, ὅπως πίστευε, ἄδικα τὴν ζωή του. Κατάφερε μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ καὶ τὶς προσευχὲς τοῦ ἁγίου Δημητρίου νὰ πετύχει αὐτὸ ποὺ φαινόταν ἀκατόρθωτο. Ἔτσι καὶ ἐσεῖς στὴν ζωή σας νὰ ἔχετε ἐμπιστοσύνη στὴν δύναμη τοῦ Θεοῦ, νὰ Τὸν ἐπικαλῆσθε καὶ νὰ μὴν φοβῆσθε ἐμπόδια καὶ δυσκολίες. Ἀκόμη καὶ ἕνα μικρὸ παιδάκι μπορεῖ νὰ κάνει θαύματα. Κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο καὶ οἱ Ἕλληνες, πρὶν ἑβδομήντα πέντε περίπου χρόνια, ἐνῶ μποροῦσαν νὰ ἀφήσουν τὸν ἐχθρὸ νὰ περάσει καὶ νὰ ἔχουν καλύτερη μεταχείριση, προτίμησαν τὴν ἐλευθερία καὶ τὴν δικαιοσύνη. Γιὰ αὐτὰ τὰ δύο πράγματα πέθαναν πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς ἐπάνω στὰ χιονισμένα βουνὰ τῆς Ἀλβανίας καὶ αὐτὲς τὶς ἡμέρες τιμοῦμε τὸν ἡρωϊσμό τους. Ἔτσι, λοιπόν, κι ἐσεῖς, ποὺ ἀποτελεῖτε τὴν χρυσῆ ἐλπίδα τῆς Θεσσαλονίκης καὶ τῆς πατρίδας σας, ἐκμεταλλευθῆτε αὐτὸν τὸν χρόνο ποὺ σᾶς ἔδωσε ὁ Θεὸς κοντὰ στοὺς καλοὺς δασκάλους σας, ὄχι μόνο γιὰ νὰ πάρετε ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότερες γνώσεις, ἀπαραίτητες γιὰ τὴν μετέπειτα ζωή σας, ἀλλὰ κυρίως γιὰ νὰ θέσετε γερὰ θεμέλια, ὥστε νὰ ἐπιτύχετε στὴν πνευματική σας ζωή. Διότι αὐτὸ ποὺ ἔχει μεγαλύτερη σημασία ἀπὸ ὅλα σὲ αὐτὸν τὸν κόσμο, ἀγαπητά μας παιδιά, δέν εἶναι οὔτε ἡ δύναμη, οὔτε ἡ ὀμορφιά, οὔτε οἱ ἐπιτυχίες, οὔτε οἱ πρωτιές, οὔτε τὰ χρήματα, οὔτε ἡ δόξα, ἀλλὰ ἡ ψυχή μας. Εἶναι τόσο πολύτιμη, ὥστε ἀξίζει περισσότερο ἀπὸ ὅλο τὸν κόσμο. Ἀκόμη καὶ ἐὰν κατακτήσετε τὸν κόσμο ὅλον, καὶ πάλι δὲν θὰ ἔχετε ἀνάπαυσι, ἐὰν δὲν φροντίσετε γιὰ τὴν ψυχή σας. Μὴν ψάχνετε τὴν εὐτυχία σὲ ἐφήμερα καὶ παροδικὰ πράγματα. Ἡ ἀληθινὴ εὐτυχία καὶ ἡ ἀληθινὴ χαρὰ βρίσκεται μόνο κοντὰ στὸν Χριστὸ καὶ μέσα στὴν Ἐκκλησία Του. Καὶ γιὰ νὰ πλησιάσει κανεὶς τὸν Χριστό, αὐτὸ μπορεῖ νὰ τὸ κάνει μόνο ὅταν ἀγαπᾶ τοὺς γύρω του. Διότι, ὅπως λέει ὁ ἀγαπημένος μαθητὴς τοῦ Χριστοῦ Ἰωάννης ὁ Θεολόγος, ὅποιος λέει 2

ὅτι ἀγαπᾶ τὸν Θεὸ καὶ δὲν ἀγαπᾶ τὸν ἀδελφό του, εἶναι ψεύτης. Ἀφοῦ δὲν ἀγαπᾶ τὸν ἀδελφό του, τὸν ὁποῖο βλέπει, πῶς θὰ ἀγαπήσει τὸν Θεό, ποὺ δὲν Τὸν βλέπει; Μὰ θὰ μὲ ρωτήσετε, καὶ πῶς ξέρουμε ὅτι ὑπάρχει ὁ Θεός, ἀφοῦ δὲν Τὸν βλέπουμε; Ὁ Θεὸς βρίσκεται ἀκόμη καὶ στὸν ἀέρα ποὺ ἀναπνέουμε. Ὅποιος ὅμως ἀπὸ σᾶς ἔχει ἀμφιβολία γιὰ αὐτό, μπορεῖ νὰ κάνει ἕνα πολὺ ἁπλὸ πρᾶγμα. Νὰ σταθεῖ ἀπέναντι στὸν Θεὸ καὶ νὰ Τὸν ρωτήσει: Θεέ μου, ὑπάρχεις; Πές μου ποιὸς εἶσαι; Καὶ ὁ Θεός, ποὺ εἶναι στοργικὸς πατέρας θὰ τοῦ ἀπαντήσει καὶ θὰ τοῦ δείξει τὸν δρόμο. Ὁ Θεός μας δὲν εἶναι μία ἀφηρημένη ἰδέα, ἀλλὰ ἕνα Πρόσωπο. Φτάνει μόνο ὁ καθένας μας νὰ εἶναι ἕτοιμος νὰ τὸν ἀκολουθήσει μέχρι τέλους. Γιατὶ ὁ δρόμος ποὺ ὁδηγεῖ στὸν Χριστὸ εἶναι ὡραῖος, ἀλλὰ ἔχει καὶ δυσκολίες. Ἔχει κούραση, ἔχει ἀνηφόρα, ἔχει καὶ μοναξιά, ὄχι μὲ τὴν ἔννοια ὅτι εἶναι ὁ ἄνθρωπος μόνος του, ἀλλὰ ὁ πολὺς κόσμος δὲν τὸν καταλαβαίνει καὶ μπορεῖ νὰ τὸν κοροϊδεύει καὶ νὰ τὸν εἰρωνεύεται, ἐπειδὴ βρίσκεται σὲ αὐτὸν τὸν δρόμο, καὶ αὐτὸ τὸν κάνει νὰ αἰσθάνεται κάπως μόνος. Ἀλλὰ ὁ Θεὸς εἶναι πάντα μαζί του καὶ δὲν τὸν ἐγκαταλείπει ποτὲ οὔτε σὲ αὐτὴν τὴν ζωὴ οὔτε στὴν ἄλλη. Καὶ ποῦ ὑπάρχει ὁ Θεός; Παντοῦ. Ἰδίως ὅμως μέσα στὴν Ἐκκλησία. Ἐκεῖ καταλαβαίνουμε περισσότερο τὴν ὕπαρξί Του. Τὴν καταλαβαίνουμε μὲ τὴν προσευχή, μὲ τὴν συμμετοχὴ στὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, ἰδίως στὸ μυστὴριο τῆς ἐξομολόγησης, ὅπου μέσα ἀπὸ τὴ συζήτησι μὲ τὸν πνευματικό μας κατανοοῦμε καλύτερα τὴν ὕπαρξι τοῦ Θεοῦ καὶ τότε αἰσθανόμαστε παντοῦ τὴν ὕπαρξί Του καὶ τὴν ἀγάπη Του γιὰ μᾶς. Ὅταν κάποιος βαδίζει μέσα στὸν δρόμο τῆς Ἐκκλησίας, τηρώντας αὐτὰ ποὺ μᾶς ἄφησε ὁ Χριστὸς στὸ εὐαγγέλιό του, κερδίζει τὴν πραγμάτωση τῆς ὑπάρξεώς του ἀπὸ αὐτὴν τὴν γῆ, δηλαδὴ τὴν αἰώνια ἕνωση μὲ τὸν Χριστό, ποὺ εἶναι ὁ παράδεισος. Διότι στὸν παράδεισο, ὅπως γράφει στὴν Ἀπόκαλυψη ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, δὲν ὑπάρχει ναός, γιατὶ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος εἶναι ὁ ναός (Ἀποκ. κα, 22-23). Ζήσετε λοιπὸν κοντὰ στὴν Ἐκκλησία, παρακολουθῆστε τὴν ζωὴ τῆς ἐνορίας σας, ἀγωνισθῆτε νὰ βρεῖτε τὸν Θεό, καὶ ἀναμφίβολα θὰ ἐπιτύχετε καὶ στὴν ζωή σας. Ἡ Ἐκκλησία μας θὰ σᾶς δώσει τὰ ἐφόδια γιὰ μία εὐλογημένη ζωὴ μέσα στὴν ἑλληνικὴ κοινωνία καὶ 3

τὴν βεβαιότητα γιὰ τὴν ἀπόκτηση τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν. Εὐχόμεθα τὴν ζωή σας νὰ τὴν στερεώσετε ἐπάνω στὴν πέτρα, ποὺ εἶναι ὁ Χριστός. Πάνω σὲ αὐτὴν τὴν πέτρα, ἀκόμη καὶ ἂν πέσουν ὅλοι οἱ ἄνεμοι καὶ ὅλα τὰ κύματα τῆς ζωῆς, δὲν θὰ μπορέσουν νὰ τὴν σαλεύσουν. Ἀντίθετα, αὐτὸς ποὺ ξεκινᾶ νὰ ζεῖ χωρὶς Χριστό, μοιάζει μὲ ἐκεῖνον ποὺ ἔχει θεμελιώσει τὸ σπίτι του στὴν ἄμμο καὶ μὲ τὸν πρῶτο ἄνεμο πέφτει καὶ σωριάζεται κάτω. Ἐμεῖς ὡς ὁ πνευματικός σας Πατέρας, ὡς ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης, θὰ χαιρόμεθα πάντοτε πληροφορούμενοι τὶς ποικίλες ἐκδηλώσεις καὶ ἐπιτυχίες τοῦ Σχολείου σας, μορφωτικές, ἀθλητικές, κοινωνικές, οἱ ὁποῖες τιμοῦν πρῶτα ἐσᾶς καὶ προσφέρουν χαρὰ καὶ ἱκανοποίηση στοὺς διδασκάλους καὶ στοὺς γονεῖς σας, ἀλλὰ καὶ ὠφέλεια στὸ κοινωνικὸ σύνολο. Ἔτσι θὰ χαίρεται ἀπὸ τοὺς οὐρανοὺς καὶ ἡ ψυχὴ τοῦ μακαριστοῦ ἱδρυτῆ αὐτῶν τῶν Ἐκπαιδευτηρίων, Εὐαγγέλου Μαντουλίδη, ὁ ὁποῖος θὰ βλέπει τὸ ὅραμα καὶ τὸ ἔργο του νὰ ἀποδίδουν καρποὺς καλούς. Ὁ Θεὸς ἂς ἀναπαύει τὴν ψυχή του καὶ ἂς δίνει δύναμη καὶ φωτισμὸ στὴν διεύθυνση τοῦ Σχολείου, ποὺ συνεχίζει ἐπάξια τὸ ἔργο του, στοὺς δασκάλους καὶ στοὺς καθηγητές σας καὶ νὰ εὐλογεῖ τὶς προσπάθειές τους γιὰ νὰ σᾶς δώσουν ὅ,τι καλλίτερο ἔχουν. Ἐκφράζοντας καὶ πάλι τὴν χαρά μας γιὰ αὐτὴν τὴν ἐπικοινωνία μας θὰ σᾶς περιμένουμε καὶ πάλι, ὅταν δοθεῖ ἡ εὐκαιρία, νὰ ἐπισκεφθῆτε τὴν Πόλιν μας, νὰ προσκυνήσετε τὰ ἅγια τῆς πίστης καὶ τοῦ Γένους μας καὶ νὰ γνωρίσετε, ὅσοι δὲν ἔχετε μέχρι τώρα πάει, ἀπὸ κοντὰ τὰ Σχολεῖα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου μας, τὸ ὁποῖο πάντοτε, ἔχοντας τὴν φροντίδα καὶ τὴν ἀγάπη γιὰ σᾶς τὰ παιδιά, φρόντιζε νὰ ἱδρύει καὶ νὰ συντηρεῖ μὲ μυρίους κόπους καὶ θυσίες πρότυπα ἐκπαιδευτικὰ ἱδρύματα καὶ στὴν Κωνσταντινούπολι καὶ στὶς διάφορες Μητροπόλεις του ἐδῶ στὰ Βαλκάνια, στή Μικρὰ Ἀσία, παντοῦ ὅπου ἐκτεινόταν ἡ δικαιοδοσία του. Σᾶς εὐχαριστοῦμε γιὰ τὴν φιλοξενία ποὺ πρσφέρετε στὰ παιδιὰ τοῦ Ζωγραφείου, μὲ τὸ ὁποῖο σᾶς συνδέουν ἀδελφικοὶ δεσμοί. Ἰδιαιτέρως εὐχαριστοῦμε τὴν κυρία Ἄσπα Χασιώτη-Δεμιρτζόγλου, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τὸν ζωντανὸ σύνδεσμο μεταξὺ τοῦ σχολείου σας καὶ 4

τοῦ Ζωγραφείου, ἀλλὰ καὶ ὁλόκληρης τῆς Ὁμογενείας τῆς Πόλεώς μας καὶ τῆς παιδείας της. Ὁ Θεὸς νὰ σᾶς εὐλογεῖ, νὰ σᾶς φωτίζει καὶ νὰ σᾶς ἁγιάζει. 5