ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΕΝΙΣΤΑΜΕΝΩΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΩΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΦΥΛΗΣ

39

ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΕΝΙΣΤΑΜΕΝΩΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΩΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΦΥΛΗΣ ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΑΝΔΡΩΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ ΦΥΛΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΕΤΟΣ Μ ΤΟΜΟΣ ΙΕ ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2007 ΤΕΥΧΟΣ 338 ΚΩΔΙΚΟΣ 4252 Περιεχόμενα ISSN 1108-4030 Η Οδὸς ἀπὸ τὸν Σταυρὸ στὸν Οὐρανό, Σεβασμ. Επισκόπου Τριάδιτσα κ. Φωτίου... 41 Τὸ παράδειγμα τοῦ Αγίου Παχωμίου... 42 Πολυωφελὴς Προσκυνηματικὴ Αποδημία... 43 Εγκύκλιος Γιὰ τὴν σεμνότητα τῶν γυναικῶν, Μητροπολίτου Φιλαρέτου ( 1985)... 44 Λειτουργικὲς δραστηριότητες στὸ Κάλιαρι τῆς Σαρδινίας... 47 Απὸ τὴν Ζωὴν τῆς Εκκλησίας μας... 48 Ποιμαντικὴ Επίσκεψις στὴν Ι. Μονὴ Αγίας Σκέπης στὸν Καναδᾶ... 50 Εορτὴ Ιεροῦ Ναοῦ Αγίας Τριάδος στὴν Καλιφόρνια... 52 Απὸ τὰ Θαύματα τῶν Αγίων τῆς Μονῆς μας... 53 Ανακοίνωσις: Η ἕνωσις Ρωσικῆς Διασπορᾶς καὶ Μόσχας καὶ ἡ στάσις μας... 54 «Εἶπε Γέρων»: «Δὲν ἔγινες ἀκόμη σὰν τὸν μανάβη...»... 56 Βιβλιοπαρουσίασις Μητροπολίτου Κυπριανοῦ, Οἱ Αγιοι Μάρτυρες Κυπριανὸς καὶ Ιουστῖνα καὶ τὸ Μοναστήρι τους στὴν Φυλὴ Αττικῆς Φωτογραφία ἐξωφύλλου: Ο Αγιος Βάρβαρος. Εκ τοῦ Αγιογραφείου τῆς Ιερᾶς Μονῆς Αγίων Αγγέλων Αφιδνῶν (2006). Φωτογραφία ὀπισθοφύλλου: Η Πύλη τῆς Ιερᾶς Γυναικείας Μονῆς Αγίας Σκέπης τῆς Θεοτόκου στὸ Μπλάφτον Αλμπέρτας Καναδᾶ (Μάϊος 2007). ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ Εκδίδεται τῇ εὐλογίᾳ καὶ φροντίδι τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ωρωποῦ καὶ Φυλῆς, Πατρὸς δὲ καὶ Καθηγουμένου τῆς Ιερᾶς Μονῆς, κ. ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ Ιδιοκτήτης: Ιερὰ Μονὴ Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης Φυλῆς Αττικῆς. Εκδότης Διευθυντής: Αρχιμανδρίτης Κυπριανὸς Αγιοκυπριανίτης. Συντάσσεται ὑπὸ Επιτροπῆς. Τηλέφωνο Ι. Μονῆς: 210 2411380. Telefax: 210 2411080. E-mail: Kyprianos@synodinresistance.org Ιστοσελίδα στὸ Διαδίκτυο: www. synodinresistance.org Υπεύθυνος Τυπογραφείου: Γ. Κουκουδάκης, Ζωοδόχου Πηγῆς 91-93, τηλ.: 210 6461660. Έπιστολαὶ καὶ προαιρετικαὶ εἰσφοραὶ νὰ ἀποστέλλωνται εἰς Ι. Μονὴν Αγίου Κυπριανοῦ, Τ. Θ. 46006 13310 ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΑ. 40

Η Οδὸς ἀπὸ τὸν Σταυρὸ στὸν Οὐρανὸ* ΟΘΕΑΝΘΡΩΠΟΣ Χριστός, ἀγαπητοὶ πιστοί, ἦλθε ἀπὸ τὴν Αλήθεια, μᾶς ἔφερε ὡς δῶρο τὴν Αλήθεια καὶ ἐ- πέστρεψε στὴν Αλήθεια, ἀνυψώσας κατὰ τὴν τεσσαρακοστὴ ἡμέρα μετὰ τὴν Ανάστασί Του τὴν ἀνθρώπινη φύσι μέχρις αὐτοῦ τοῦ Θρόνου τῆς Αγίας καὶ Ομοουσίου καὶ Ζωοποιοῦ καὶ Αδιαιρέτου Τριάδος. Ο Σωτήρας δὲν ἦλθε ἁπλῶς γιὰ νὰ μᾶς δείξη τὴν ὁδὸ πρὸς τὴν Αλήθεια, ἀλλὰ ἦλθε, ὤν ὁ Ιδιος ἡ Αλήθεια καὶ ἡ Οδὸς πρὸς Αὐτήν. Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν κατέρριψε τὰ τείχη μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων τῆς γῆς καὶ τῆς οὐρανίου Αληθείας. Ναί, ἄν δὲν ἀνυψωθοῦμε ἀ- πὸ τὸ χῶμα τῆς γῆς, ἄν δὲν ἐπιστρατεύσουμε ἀρκετὸ θάρρος γιὰ νὰ ὑπερβοῦμε τὴν μηδαμινότητά μας, νὰ ὑπερβοῦμε τὶς φιλήδονες ἐπιθυμίες γιὰ τὰ ἐπίγεια, θὰ εἴμεθα ἀνίκανοι νὰ βαδίσουμε τὴν ὁδὸ πρὸς τὴν Αλήθεια, θὰ εἴμεθα ἀνίκανοι νὰ θεωρούμεθα τέκνα τῆς Αληθείας, θὰ εἴμεθα ἀνίκανοι νὰ ζοῦμε μὲ τὴν Αλήθεια καὶ ἐν τῇ Αληθείᾳ. Καὶ ἡ ὁδὸς πρὸς τὴν Αλήθεια, ὁδηγεῖ πάντοτε πρὸς τὰ ἄνω καὶ ποτὲ πρὸς τὰ κάτω, ὅπως ἡ ὁδὸς τοῦ Χριστοῦ ὡδηγοῦσε πρὸς τὸν Γολγοθᾶ. Καὶ τὸ πρῶτο μας βῆμα ἀνυψώσεως ἀπὸ τὴν γῆ πρὸς τὸν οὐρανό, ἡ πρώτη διάρρηξις τῶν ἐπιγείων δεσμῶν εἶναι ἡ ἀνύψωσίς μας στὸν σταυρό, ὅπως ὁ Ιδιος ὁ Χριστὸς ἀνυψώθηκε ἀπὸ τὴν γῆ στὸν Σταυρό, προκειμένου νὰ ἑλκύση κάθε ἄνθρωπο πρὸς Αὐτόν: πρὸς τὴν Αλήθεια, πρὸς τὴν Οδὸ καὶ πρὸς τὴν Ζωή. 41 41 τοῦ Σεβασμ. Επισκόπου Τριάδιτσα κ. Φωτίου Η ὁδὸς ἀπὸ τὸν σταυρὸ πρὸς τὸν οὐρανό, τὴν αἰώνιο ζωή, εἶναι πράγματι κάποτε μεγάλης διαρκείας καὶ μακρᾶς ἀ- ποστάσεως, πολὺ μακρᾶς, ἐνῶ κάποτε διασχίζεται σὲ μία στιγμή, ὅπως συνέβη μὲ πολλοὺς ἐκ τῶν Αγίων Νεομαρτύρων τῆς πόλεως Μπατὰκ τῆς Βουλγαρίας, τῶν ὁ- ποίων τὴν μνήμη ἑορτάζουμε σήμερα, μαζὶ μὲ τὴν ἔνδοξο Ανάληψι τοῦ Χριστοῦ... Εν τούτοις, δὲν ὑπάρχει τίποτε τόσο λυπηρό, ὅσο ὅταν κάποιος, ἐ- νῶ ἀποκολλήθηκε ἀπὸ τὴν γῆ καὶ ἀνῆλθε στὸν σταυρό του, ἐν συνεχείᾳ -φοβούμενος ἀπὸ τὴν σταυροαναστάσιμη ὁδὸ ἤ ἀπατώμενος ἀπὸ τὴν ἐπίγεια ἡδονή- ἐπιθυμήση καὶ πάλι τὸ χῶμα τῆς γῆς κάτω ἀπὸ τὰ πόδια του. * * * ΚΑΙ ἰδού! Σήμερα ἡ Σύνοδος τῆς Ιεραρχίας τῆς Ρωσικῆς Εκκλησίας τῆς Διασπορᾶς κατέρχεται ἀπὸ τὸν σταυρὸ τῆς Ορθοδόξου μαρτυρίας της. Σήμερα, μὲ τὸ συλλείτουργό της, συγχωνεύεται (ἀφομοιώνεται) ἡ Εκκλησία τῆς Διασπορᾶς ἐντὸς τοῦ ὀργανισμοῦ τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας. Ιδού, σήμερα οἱ ἀρχιερεῖς ἐπισφραγίζουν τὴν κάθοδό τους ἀπὸ τὸν σταυρό τους, ἀνταλλάσσοντες λειτουργικὸ ἀσπασμὸ μὲ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι τοὺς ἐκάλεσαν νὰ κατέλθουν ἀπὸ τὸν σταυρό, ὅ- πως οἱ ἴδιοι εἶχαν πράξει στὸ παρελθόν. Πόσο ὀδυνηρὸ εἶναι τὸ ψεῦδος, τὸ ὁ- ποῖο στὶς ἡμέρες μας χαρακτηρίζει τὴν κάθοδο ὡς ἄνοδο καὶ τὴν πτῶσι ὡς ἔγερσι! Οταν οἱ Ιεράρχαι τῆς Εκκλησίας τῆς Θ

Θ Διασπορᾶς ἀνῆλθαν ἀπὸ τὴν γῆ καὶ ἦ- σαν καθηλωμένοι στὸν σταυρὸ τῆς μαρτυρίας τῆς Ορθοδοξίας, ἀπεκαλοῦντο σχισματικοί ὅταν κατῆλθαν ἀπὸ τὸν σταυρό, ὅταν παρέδωσαν στὸν Καίσαρα -ἔστω σὲ ἕναν ἐκκλησιαστικὸ Καίσαρα- τὰ τοῦ Θεοῦ, τότε ἀνυψώθησαν αὐτοστιγμεὶ στὰ μάτια του καὶ ἔγιναν ἀδελφοί του. Πραγματικά, ὑπάρχει ἆρά γε κάτι τὸ περισσότερο ἀποκαρδιωτικὸ ἀπὸ τὸ νὰ στολίζεται τὸ ψεῦδος μὲ τὸ ἔνδυμα τῆς Αληθείας; Πράγματι, ἐκεῖνοι ποὺ κατέρχονται ἀ- πὸ τὸν σταυρὸ διακηρύσσουν καὶ θὰ συνεχίσουν νὰ διακηρύσσουν πολλοὺς λόγους πιστότητος στὴν Εκκλησία καὶ τὴν Ορθοδοξία -λόγους ἐγκωμιαστικοὺς τῶν κατορθωμάτων τῶν Μαρτύρων καὶ τῶν Ομολογητῶν εἶναι ὅμως ἆρά γε σεβαστὸ τὸ νὰ πλέκης ἐγκώμια στοὺς λόγους γιὰ τοὺς πνευματικοὺς ἥρωες, ἐνῶ προηγουμένως δραπετεύεις μὲ αἰσχύνη ἀπὸ τὸ πεδίο τῆς μάχης; Δὲν στερεῖται ἆρά γε ἠθικῆς τὸ ὅτι, ἐνῶ ἔχεις ἐγκαταλείψει τὴν μαρτυρία τῆς Αληθείας χάριν ἐπιγείων ὀφελημάτων καὶ ἀγαθῶν, δοξάζεις ὅσους ἐθεώρησαν τὴν ἀγάπη τῆς Αληθείας ὡς πολυτιμοτέρα καὶ αὐτῆς τῆς ζωῆς των; Καὶ ὅμως, ὁ Καίσαρας δὲν θὰ ἑορτάζη τὴν νίκη του ἐπὶ μακρόν. Δὲν θὰ χαίρεται ἐπὶ μακρὸν τὰ τοῦ Θεοῦ, τὰ ὁποῖα τοῦ παρεδόθησαν ἀπὸ τὰς χεῖρας τῶν ἐπισκόπων, μὲ μοναδικὸ σκοπὸ τὴν ἀ- πόκτησι τῆς εὐνοίας του. Διότι ὁ Θεὸς οὐ μυκτηρίζεται! Καὶ διότι, ὁ Αναληφθεὶς ἀφ ἡμῶν Θε- άνθρωπος εἶναι μεθ ἡμῶν - μὲ ὅλους ἐ- κείνους, οἱ ὁποῖοι ἄν καὶ ἀδύναμοι, προσπαθοῦν νὰ βαδίσουν τὴν ὁδὸ ποὺ ὁδηγεῖ ὑψηλὰ καὶ μόνον ὑψηλά: στὸν Γολγοθᾶ καὶ τὸν σταυρό, καὶ ἀπὸ ἐκεῖ στὴν οὐράνιο Πατρίδα, ἀπὸ ὅπου ἐκχέεται ἐφ ἡμᾶς καὶ μᾶς περιλούει ἡ ἀγάπη τῶν Νεομαρτύρων τῆς πόλεως Μπατάκ, τῶν Νεομαρτύρων καὶ Ομολογητῶν τῆς Ρωσίας καὶ ὅλων τῶν οὐρανοπολιτῶν, οἱ ὁποῖοι διήνυσαν τὴν γήϊνη πορεία τους ἐν τῷ ἀνεσπέρῳ φωτὶ τῆς Οδοῦ, τῆς Αληθείας καὶ τῆς Ζωῆς! Αμήν. (*) Τὸ παρὸν κείμενο ἀποτελεῖ κήρυγμα κατὰ τὴν Θεία Λειτουργία τῆς Εορτῆς τῆς Αναλήψεως τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν, στὸν Ιερὸ Καθεδρικὸ Ναὸ Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου στὴν Σόφια τῆς Βουλγαρίας, 4/17.5.2007. ᾕ Επὶ τῇ μνήμῃ τοῦ Μεγάλου Παχωμίου τοῦ Κοινοβιάρχου (15η Μαΐου) Τὸ παράδειγμα τοῦ Αγίου Παχωμίου Ε ἶπε ὁ ἀββᾶς Ψενθαΐσιος καὶ ὁ ἀββᾶς Σοῦρος καὶ Ψώιος: «Καθὼς ἀκούγαμε τὰ λόγια τοῦ Πατέρα μας Παχωμίου, εἴχαμε μεγάλη ὠφέλεια, γιατὶ παρακινούμασταν σὲ ζῆλο γιὰ καλὰ ἔργα. Αλλὰ βλέποντας τὴ ζωή του νὰ μᾶς μιλάει κι ὅταν σιωποῦσε, θαυμάζαμε καὶ λέγαμε μεταξύ μας: Εἴχαμε τὴ γνώμη πὼς ὅλοι οἱ Αγιοι ἀκόμη ἀπὸ τὰ σπλάχνα τῆς μητέρας τους ἔχουν πλαστεῖ ἀπὸ τὸν Θεὸ ἔτσι, δηλαδὴ νὰ εἶναι Αγιοι, ἀμετάτρεπτοι καὶ ὅτι δὲν καθορίζουν αὐτοὶ τὴ ζωή τους. Αλλὰ λέγαμε πὼς καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ δὲν μποροῦν νὰ ζοῦν μὲ εὐσέβεια, γιατὶ κι αὐτοὶ ἔτσι εἶναι πλασμένοι. Τώρα ὅμως βλέπουμε καθαρὰ τὴν ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ σ αὐτὸν τὸν πατέρα μας γιατί, μολονότι κατάγεται ἀπὸ εἰδωλολάτρες γονεῖς, τόσο θεοσεβὴς ἔχει γίνει καὶ ἔχει ταυτίσει τὴ ζωή του μὲ ὅλες τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ. Λοιπὸν κι ἐμεῖς καὶ ὅλοι μποροῦμε νὰ τὸν ἀκολουθήσουμε ὅπως κι ἐκεῖνος ἀκολουθεῖ τοὺς Αγίους. Αρα, ἰσχύει ἐδῶ αὐτὸ ποὺ λέει ἡ Γραφή: Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς (Ματθ. ια 28). Κι ἐμεῖς ἄς πεθάνουμε κι ἄς ζήσουμε μαζὶ μ αὐτὸν τὸν ἄνθρωπο, γιατὶ μὲ ὀρθὸ τρόπο μᾶς ὁδηγεῖ στὸν Θεό». ( Εκ τοῦ Μεγάλου Γεροντικοῦ) 42 42

Πολυωφελὴς Προσκυνηματικὴ Αποδημία Μ Ε τὴν εὐλογία τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου κ. Κυπριανοῦ, πραγματοποιήθηκε προσκυνηματικὴ περιήγησις στὴν Βενετία τῆς Ιταλίας καὶ τὴν Ιστρία τῆς Κροατίας ὁμάδος πιστῶν ὑπὸ τὸν Θεοφιλ. Επίσκοπο Μεθώνης κ. Αμβρόσιο, ἀπὸ 13/26.4.2007 ἕως 18.4/1.5.2007. Συμμετεῖχαν οἱ Αγιοκυπριανῖται Αρχιμ. π. Αθανάσιος ἀπὸ τὸ Αγρίνιο καὶ Αρχιμ. π. Γρηγόριος ἀπὸ τὸν Πύργο Ηλείας καὶ 50 εὐλαβεῖς προερχόμενοι κυρίως ἀπὸ τὶς Κοινότητές μας τῆς Δυτ. Ελλάδος. Κύριος σκοπὸς τοῦ προσκυνήματος ἦταν ὁ ἐντοπισμὸς καὶ ἡ προσκύνησις τοῦ ἱεροῦ Λειψάνου τοῦ Αγίου Βαρβάρου τοῦ Μυροβλύτου, ὁ ὁποῖος μετὰ τὴν μαρτυρικὴ τελείωσί του ἐτάφη, ὡς γνωστόν, στὰ μέρη τῆς Ακαρνανίας, ὅπου σώζεται ὁ τάφος του, ἀλλὰ ἀπὸ τὰ τέλη τοῦ ΙΣΤ αἰ. μετεφέρθη στὴν Βενετία. Στὸν Αγιο Βάρβαρο, πρωτοβουλίᾳ τοῦ εὐλαβουμένου Αὐτὸν ὑπερβολικὰ Σεβασμ. Μητροπολίτου μας κ. Κυπριανοῦ, ἔχει ἀφιερωθῆ κατανυκτικὸ σπηλαιῶδες Παρεκκλήσιο στὸ Ιερὸ Μετόχιό μας τῶν Αγίων Πάντων στὰ Σφυρέϊκα Αγρινίου. Στὴν Βενετία, ὑπῆρξε ἡ δυνατότης προσκυνήσεως μερικῶν ἱερῶν Λειψάνων ἐκ τῶν πολλῶν, τὰ ὁποῖα ἐναπόκεινται στοὺς Ναοὺς καὶ τὶς Μονὲς τῆς ἱστορικῆς αὐτῆς νησι- ώτικης πόλεως, ὅπως τοῦ Αποστόλου Μάρκου τοῦ Εὐαγγελιστοῦ, τῆς Αγίας Λουκίας, τοῦ Αγίου Εὐσταθίου, τοῦ Αγίου Ιωάννου τοῦ Ελεήμονος, τοῦ Αγίου Παύλου τοῦ Θηβαίου κ.ἄ., ὡς καὶ περιηγήσεως σὲ θαυμαστὰ ἔργα τέχνης παλαιῶν Ναῶν. Στὴν Ιστρία, χερσόνησο κυρίως τῆς Δ. Κροατίας, στὴν Αδριατικὴ θάλασσα, ἀπέναντι τῆς Βενετίας, ἔγινε ἐπίσκεψις στὴν Βασιλικὴ τῆς πόλεως Πόρετς (Πορέντζο), μνημεῖο τοῦ ΣΤ αἰ., γνωστὸ διεθνῶς γιὰ τὰ περίφημα ψηφιδωτά του, καὶ στὸν Ναὸ τοῦ Αγίου Βλασίου τῆς πόλεως Βόντνιαν (Ντινιάνο), ὅπου φυλάσσονται ἱερὰ Λείψανα πολλῶν Αγίων, πολλὰ ἐξ αὐτῶν μάλιστα ἀδιάφθορα, προερχόμενα ἀπὸ Μονὲς τῆς Βενετίας, οἱ ὁποῖες ἐκλείσθησαν κατὰ τὴν περίοδο τῆς γαλλικῆς κατοχῆς κατὰ τὸ ἔτος 1802. Εκεῖ, ἔγινε προσκύνησις μεταξὺ ἄλλων καὶ τοῦ ἀφθάρτου ἱεροῦ Λειψάνου τοῦ Αγίου Παύλου τοῦ Ομολογητοῦ Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, πρὸς μεγάλην δὲ χαρὰν καὶ ἀνακούφισιν ἁπάντων ἐνετοπίσθη καὶ τὸ ἱερὸ Λείψανο τοῦ Αγίου Βαρβάρου τοῦ Μυροβλύτου! Ετσι, μὲ ἰδιαίτερη συγκίνησι καὶ πνευματικὴ ἀνάτασι ἀνεπέμφθη σύντομος δέησις καὶ ἐπακολούθησε προσκύνησις τιμῆς, εὐγνωμοσύνης καὶ ἀγάπης, πρὸς ἁγιασμὸν ψυχῶν τε καὶ σωμάτων. Κατόπιν καὶ ἑτέρων τινῶν ἐπισκέψεων σὲ ἱστορικὰ ἀξιοθέατα τῆς περιοχῆς, ἔγινε ἐπιστροφὴ στὴν Βενετία καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ἀκτοπλοϊκῶς στὴν Πάτρα. ὶ 43 43

Ο ΚΥΡΙΟΣ Γιὰ τὴν σεμνότητα τῶν γυναικῶν Μία ἐπίκαιρη προφητικὴ καὶ διεισδυτικὴ Εγκύκλιος τοῦ συγχρόνου Ομολογητοῦ Πατρὸς τῆς Εκκλησίας Αγιωτάτου Μητροπολίτου Φιλαρέτου ( 1985) Πρωθιεράρχου τῆς Ρωσικῆς Ορθοδόξου Εκκλησίας τῆς Διασπορᾶς ΜΑΣ Ιησοῦς Χριστός, διδάσκων τοὺς μαθητὰς καὶ Αποστόλους Αὐτοῦ, διεπότισε αὐτοὺς μὲ τὴν ἀνάγκη διατηρήσεως τῆς καθαρότητος τῆς καρδίας καὶ τῶν λογισμῶν. Απὸ τὴν σκέψι καὶ ἀπὸ τὴν καρδία ἐξέρχονται οἱ ἁμαρτωλὲς παρορμήσεις μας ὅ,τι ὅμως ἐκπορεύεται ἀπὸ τὸ στόμα ἐξέρχεται ἀπὸ τὴν καρδία, εἶπεν ὁ Κύριος καὶ τοῦτο μολύνει τὸν ἄνθρωπο. Απὸ τὴν καρδία ἐξέρχονται πονηροὶ λογισμοί, φόνοι, μοιχεῖες, πορνεῖες, κλοπές, ψευδομαρτυρίες, βλασφημίες (βλ. Ματθ. ιε 18-19). Οἱ ἀκάθαρτες παρορμήσεις τοῦ νοῦ καὶ οἱ φαντασίες ποὺ γεννιοῦνται στὴν καρδία, ἀποτελοῦν τὴν ἀρχὴ τῆς ἁμαρτίας καὶ αὐτές, ὡς ἐκδηλώσεις συμπαθείας πρὸς τὴν ἁμαρτία, δηλητηριάζουν τὴν καρδία καὶ τὴν ψυχή. Ο Σωτήρας ἐτόνισε τοῦτο μὲ τοὺς ἀκόλουθους λόγους: «Ηκούσατε ὅτι ἐρρέθη τοῖς ἀρχαίοις, οὐ μοιχεύσεις. Εγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι αὐτῆς ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ» (Ματθ. ε 27-28). Αὐτὸς ὁ νόμος τῆς ψυχο-σωματικῆς φύσεως τοῦ ἀνθρώπου εἶναι καλῶς γνωστὸς ἀπὸ τοὺς συγχρόνους διαστροφεῖς, οἱ ὁποῖοι πασχίζουν συνειδητὰ νὰ διαβρώσουν τὴν νεολαία μας. Ενθυμούμεθα στὴν Ρωσία μὲ ποιὸ τρόπο αὐτοὶ ποὺ προετοίμασαν τὴν ἐπανάστασι, καὶ κατόπιν οἱ κομμουνισταί, ἄρχισαν τὴν πνευματικὴ ἐξασθένησι τοῦ ἔθνους μας διαποτίζοντες τὴν νεολαία μὲ ἀδιαντροπιὰ καὶ διαφθορά. Εἰδικοὶ κύκλοι ὠργανώνονταν πρὸς τοῦτο, οἱ ὁποῖοι διέσπειραν τὴν περιφρόνησι γιὰ τοὺς κανονικοὺς νόμους τῆς ἠθικῆς. Αὐτὴ ἡ προπαγάνδα γιὰ τὰ «ἐλεύθερα ἤθη», ἡ ὁποία μᾶς περιβάλλει, εἶναι πλέον ἀκόμη μεγαλύτερη, ἐπηρεάζουσα συνεχῶς ἀκόμη καὶ τὰ μικρὰ παιδιὰ τῆς σχολικῆς ἡλικίας. Στὶς ἡμέρες μας, ὅπως κατὰ τὸν καιρὸ τῆς προεπαναστατικῆς Ρωσίας, αὐτὴ ἡ προπαγάνδα ἔχει τὸν τελικὸ σκοπὸ νὰ διαφθείρη τὴν σύγχρονη κοινωνία. Αὐτὴ εἶναι μία παλαιὰ μέθοδος. Η ἱστορία εἶναι γεμάτη μὲ παραδείγματα ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα κατεστράφησαν ἐξ αἰτίας τῆς διαδόσεως τῆς διαφθορᾶς. Ο Κύριος κατέκαυσε τὰ Σόδομα καὶ τὰ Γόμορρα. Η Βαβυλώνα ἔπεσε. Η Ρωμαϊκὴ Αὐτοκρατορία κατεστράφη. Η ἐλεύθερη Δύσις ὑπόκειται στὴν ἴδια διαφθορά... Οχι τυχαίως, αὐτὴ ἡ προπαγάνδα τοῦ λεγομένου «ἐλεύθερου ἔρωτα» καὶ τοῦ πολέμου κατὰ τῆς ἐντροπῆς προέρχεται εἰδικῶς ἀπὸ τοὺς ἀθέους, διότι ἡ αἴσθησις τῆς ἐντροπῆς εἶναι ἀκριβῶς ἡ πρώτη ἄμυνα τοῦ ἀνθρώπου ἔναντι τῆς ἠθικῆς πτώσεως. Εξ ἀντιθέτου, κάθε ἐπαφή, ἀκόμη καὶ ἡ μικρότερη, μὲ τὸ πάθος, ἤδη εἰσάγει ἀσθένεια στὴν καρδία μας καὶ τὴν δηλητηριάζει. Μπορεῖ κάποιος ἄνθρωπος νὰ θέση πῦρ στὸν κόρφο του, καὶ νὰ μὴ κατακαοῦν τὰ ἱμάτιά του; (πρβλ. Παροιμ. στ 27)... Τί βλέπουμε στὴν ζωή, ἡ ὁποία μᾶς περιβάλλει; Απρέπεια καὶ ἀδιαντροπιὰ στὴν ἐνδυμασία ἀδιάντροποι ἀσπασμοὶ καὶ περιπτύξεις στοὺς δρόμους καὶ στὰ δημόσια μέρη ἀδιάντροπες διαφημίσεις, εἰκόνες, φωτογραφίες καὶ παραστάσεις στὰ περιοδικὰ 44 44

καὶ τὶς ἐφημερίδες ἀνόητη, ἀκάθαρτη, ἀπωθητικὴ πορνογραφία... Ολη αὐτὴ ἡ διαφθορὰ καὶ διαστροφὴ περιχύνεται στὴν ζωὴ σὰν μεγάλο κῦμα. Αληθινά, δὲν ὑπάρχει πλέον ὀλιγότερη ἀδιαντροπιά, ἄν ὄχι περισσότερη, ἀπὸ τοὺς χρόνους τῶν παγανιστῶν, ὅταν οἱ Αγιοι Απόστολοι καὶ οἱ διάδοχοί τους ἔπρεπε νὰ προτρέπουν τοὺς Χριστιανοὺς μὲ εἰδικὸ ζῆλο στὴν διατήρησι τῆς σεμνότητος. Η φύσις τοῦ ἀνθρώπου εἶναι τέτοια, ὥστε στὰ ἁμαρτήματα τῆς σαρκός, ὁ ἐνεργητικὸς ρόλος νὰ ἀνήκη ἀφ ἑνὸς στοὺς ἄνδρες, ἐνῶ ἀφ ἑτέρου νὰ προκαλῆται σ αὐτοὺς ἀπὸ τὸν πειρασμὸ ποὺ προ- έρχεται ἀπὸ τὶς γυναῖκες. Εξ αἰτίας αὐτοῦ, οἱ Χριστιανικοὶ πολιτισμοὶ παντοῦ καθώρισαν ἔθιμα, τὰ ὁποῖα νὰ βοηθοῦν στὴν διατήρησι τῶν εὐπρεπῶν ἠθῶν, ὅπως ἐπίσης καὶ τὴν σεμνὴ ἐνδυμασία γιὰ τὶς γυναῖκες, ὥστε ἡ ἐμφάνισίς τους νὰ μὴ προκαλῆ ἁμαρτωλοὺς λογισμοὺς καὶ πειρασμικὲς τάσεις σὲ κανέναν. Οσο ὑψηλότερος ἦταν ὁ πνευματικὸς πολιτισμός, τόσο σεμνότερη ἦταν καὶ ἡ ἐνδυμασία τῶν γυναικῶν. Η σεμνότης στὴν ἐνδυμασία εἶναι ἡ πρώτη μας γραμμὴ ἄμυνας. Πρέπει νὰ προφυλάξη τὴν καθαρότητα τῶν γυναικῶν καὶ νὰ προστατεύση τοὺς ἄνδρες ἀπὸ τὸν πειρασμὸ τῶν ἁμαρτωλῶν κλίσεων. Εν τῷ μεταξύ, ἡ πρόκλησις ἀκριβῶς αὐτῶν τῶν ἁμαρτωλῶν τάσεων ἀποτελεῖ τὸν σκοπὸ αὐτῆς τῆς ἡμι-γυμνότητος, ἡ ὁποία χαρακτηρίζει τὴν σύγχρονη μόδα, φθάνουσα, παρεπιπτόντως, μέχρι σχεδὸν τὴν πλήρη γυμνότητα στὴν ἀδιάντροπη ἐμφάνισι στὶς παραλίες. Αὐτὸ τὸ ὁποῖο προηγουμένως ἦταν ἰδίωμα τῶν ξεπεσμένων γυναικῶν, οἱ ὁποῖες, στὴν ἐνάσκησι τοῦ ἐπαισχύντου ἐπαγγέλματός τους ἐνεδύοντο προκλητικὰ γιὰ νὰ προκαλέσουν αἰσθησιακὰ τοὺς ἄνδρες, ἔχει πλέον γίνει ἡ μόδα καὶ ὁ κανόνας ἀκόμη καὶ γιὰ καθαρὲς παρθένες, οἱ ὁποῖες σὲ πολλὲς περιπτώσεις δὲν λαμβάνουν κἄν ὑπ ὄψιν τους τὸ νόημα καὶ τὶς συνέπειες αὐτῆς τῆς μόδας ποὺ τὶς ἐσκλάβωσε. Αν ἡ ἐλαχιστοποίησις τοῦ μάκρους τοῦ φορέματος ἤ ὁ ἰδιαίτερος τονισμὸς τῶν «γραμμῶν» τοῦ σώματος ἀντιτίθενται πρὸς τὴν σεμνότητα, ἡ ὁποία θὰ πρέπει γενικὰ νὰ στολίζη τὶς Χριστιανὲς παρθένες καὶ γυναῖκες, τότε ἀκόμη πιὸ ἀκατάλληλη εἶναι ἡ ἐμφάνισίς τους μὲ τέτοιου εἴδους ἐνδυμασία στὸν Ναὸ τοῦ Θεοῦ. Ο σεβασμὸς πρὸς τὴν Εκκλησία θὰ πρέπει νὰ ἐπιδεικνύεται πρωτίστως μὲ τὴν σεμνότητα τῆς ἐνδυμασίας. Δὲν εἶναι μάλιστα τυχαῖο ὅτι τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα, ἀκόμη καὶ πολλὲς ἑτερόδοξες ἐκκλησίες ἀπαιτοῦσαν ἀπὸ τὶς γυναῖκες ποὺ εἰσήρχοντο εἰς αὐτὲς νὰ καλύπτουν τὴν κεφαλή τους καὶ τοὺς ὤμους τους, ἄν ἡ ἐνδυμασία τους δὲν ἦταν ἡ ἐνδεδειγμένη. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ἐκφράζεται ἡ καθαρὴ ἀπόδοσις τιμῆς σὲ κάτι τὸ ἱερὸ καὶ ἡ πεποίθησις ὅτι τίποτε τὸ ἀνοικτὰ ἁμαρτωλὸ καὶ πειρασμικὸ γιὰ τὸν πλησίον μας δὲν θὰ πρέπει νὰ εἰσέρχεται στὸν Ναὸ τοῦ Θεοῦ. Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω καὶ ἐν συμφωνίᾳ πρὸς σχετικὴν Συνοδικὴν ἀπόφασιν, στρεφόμεθα πρὸς τὸ Θεοπόθητο ποίμνιό μας, στὸ ὁποῖο οἱ Ποιμένες καὶ οἱ ἡλικιωμένοι ἀντιπρόσωποι αὐτοῦ θὰ πρέπει νὰ ἀναλάβουν τὴν εὐθύνη τῆς ὑπενθυμίσεως στοὺς 45 45 Ο Σεβασμ. Μητροπολίτης Φιλάρετος μετὰ τοῦ τότε Αρχιμανδρίτου π. Κυπριανοῦ, νῦν Μητροπολίτου, στὸν Ιερὸ Καθεδρικὸ Ναὸ τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς στὴν Νέα Υόρκη, μετὰ τὸ πέρας τῆς Θ. Λειτουργίας (Δεκέμβριος 1969). θ

η νέους νὰ παύσουν νὰ καταπατοῦν τοὺς νόμους τῆς φυσικῆς σεμνότητος ἀκολουθοῦντες τὶς σύγχρονες μόδες. Τὸ καθῆκον διδασκαλίας σεμνότητος στοὺς νέους ἐναπόκειται εἰδικῶς στοὺς γονεῖς, οἱ ὁποῖοι πρέπει νὰ δίδουν ἕνα παράδειγμα αὐτῆς καὶ ἐπιμόνως νὰ ἐξηγοῦν στὰ τέκνα τους τὴν ἁμαρτωλότητα τῆς συγχρόνου ἀδιαντροπιᾶς. Γνωρίζουμε, ὅτι ἡ μάχη κατὰ τῆς ἁμαρτίας, ἡ ὁποία μᾶς περιβάλλει πανταχόθεν, δὲν εἶναι ἕνα εὔκολο θέμα. Η ὁδὸς τῆς σωτηρίας γίνεται ὅλο καὶ στενώτερη κατὰ ἀναλογίαν τῆς ἐπικρατήσεως στὸν κόσμο τῆς πονηρίας καὶ τῆς ἀποστασίας. Ομως, ὁ ἀρχαῖος παγανιστικὸς κόσμος, ὁ ὁποῖος περιέβαλε τοὺς ὀλιγοστοὺς πρώτους Χριστιανοὺς δὲν ἦταν ὀλιγότερο διεφθαρμένος. Εκεῖνοι, ἐν τούτοις, δὲν ὑπέκυπταν στοὺς πειρασμοὺς τῶν παγανιστικῶν ἠθῶν, ὅπως καὶ τώρα ἀκόμη κάποιοι δὲν ὑποκύπτουν στοὺς συγχρόνους πειρασμούς. Η ἀρετὴ καὶ ἡ σεμνότης τῶν Χριστιανῶν γυναικῶν ἦταν ἕνα ἀπὸ τὰ φαινόμενα, τὸ ὁποῖο κατέκτησε τὸν παγανιστικὸ κόσμο. Τώρα, ποὺ ἡ ἀπιστία καὶ ἡ διαφθορά, ἡ ὁποία τὴν συνοδεύει, ἀνανεώνονται μὲ νέα δύναμι, ἡ ὁμολογία τῆς πίστεώς μας ἀπαιτεῖται μὲ μεγαλύτερη ἔντασι, ὄχι μόνον ὡς πρὸς τὴν δογματικὴ διδασκαλία, ἀλλὰ καὶ στὴν καθημερινὴ ζωή, ἐνθυμούμενοι τὴν κλῆσιν τοῦ Σωτῆρος μας, «οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς» (Ματθ. ε 16). Ο Αγιος Απόστολος Παῦλος στὴν πρὸς Φιλιππησίους ἐπιστολή του γράφει ὅτι πρέπει νὰ λάμπουν σὰν φωστῆρες ἐν μέσῳ γενεᾶς σκολιᾶς καὶ διεστραμμένης (Φιλιπ. β 15). Μία ὑψηλὴ πνευματικὴ κατάστασις καὶ μία ἀκατηγόρητη, καθαρή, αὐστηρὰ σώφρων ζωή, ἀποτελοῦσαν τὰ χαρακτηριστικὰ γνωρίσματα τῶν Χριστιανῶν τῶν Φιλίππων, γιὰ τὰ ὁποῖα ὁ Απόστολος τοὺς ἐπαινεῖ. Ζοῦμε σὲ πολὺ μεταγενέστερη ἐποχή δεκαεννέα αἰῶνες μᾶς χωρίζουν ἀπὸ ἐκεῖνες τὶς ἡμέρες, στὶς ὁποῖες ὁ Απόστολος Παῦλος ἔγραψε τὶς ἐπιστολές του. Ομως τώρα, ἀκριβῶς, ὅπως οἱ Χριστιανοὶ τῶν πρώτων αἰώνων, εἴμεθα κυκλωμένοι ἀπὸ ἕνα περιβάλλον πλήρους ἀδιαντροπιᾶς καὶ διαστροφῆς. Εἴθε τὸ ὑψηλὸ καὶ ἅγιο παράδειγμα τῆς καθαρᾶς καὶ σώφρονος ζωῆς τῶν ἀρχαίων Χριστιανῶν νὰ μᾶς διδάσκη νὰ εἴμεθα τὸ ἴδιο σταθεροὶ καὶ ἀκλόνητοι στὴν διακράτησι τῶν νόμων τῶν Χριστιανικῶν ἠθῶν, καὶ νὰ μὴ ὑποκύπτουμε στοὺς πειρασμούς, οἱ ὁποῖοι μᾶς περιβάλλουν. Εἴθε ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ νὰ εἶναι ἐφ ὑμᾶς Μητροπολίτης Φιλάρετος Βαπτίσεις στὴν Αφρικὴ Βαπτίσεις κατηχουμένων ἀπὸ τὸν Αἰδεσιμ. π. Θεόδωρο Λουμπούνγκου στὴν περιοχὴ Νπαντούντου τοῦ ποταμοῦ Κονγκό, στὴν Ιεραποστολή μας τῆς Κεντρικῆς Αφρικῆς. 46 46

Απὸ τὶς λειτουργικὲς δραστηριότητες τῆς Ιερᾶς Επισκοπῆς Νόρα στὸ Κάλιαρι τῆς Σαρδινίας Προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμ. Επισκόπου Νόρα κ. Μιχαήλ, βοηθουμένου ἀπὸ τὸν ὑποτακτικό του Αρχιμ. π. Μαριανὸ Ορρου, παρουσίᾳ πολλῶν Ορθοδόξων πιστῶν, ἔγιναν στὸν Ιερὸ Ναὸ τῶν Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης στὸ Κάλιαρι Σαρδινίας μεταξὺ ἄλλων καὶ οἱ ἑξῆς ἱεροπραξίες: Θεία Λειτουργία Χριστουγέννων 2006. Θεία Λειτουργία τοῦ Πάσχα 2007. Θεία Λειτουργία καὶ Μέγας Αγιασμὸς τῶν Αγίων Θεοφανίων 2007. Βαπτίσεις τῆς μικρῆς Βαρβάρας καὶ τῆς διετοῦς Ξένιας ( Ιαν. 2007). ὶ 47 47

Απὸ τὴν Ζωὴν τῆς Εκκλησίας μας ΤΗΝ Κυριακὴ τῆς Σαμαρείτιδος, 23.4.2007 ἐκ.ἡμ., ἡμέρα ἑορτῆς καὶ τοῦ Αγίου Μεγ/ρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, ἐπανηγύρισε ὁ Ιερὸς Προσκυνηματικὸς Ναὸς τῆς Παναγίας Μυροβλυτίσσης στὶς Αχαρνὲς Αττικῆς, ὅ- που φυλάσσεται ἱερὸ εὐωδιάζον παλαι- ὸ θαυματουργὸ Εἰκόνισμα. Μαζὶ μὲ τὸν Κτήτορα καὶ Εφημέριο τοῦ Προσκυνήματος Αἰδεσιμ. π. Ιω- άννη Λερούνη, ἐλειτούργησαν ὁ Αἰδεσιμ. π. Αθανάσιος Κανατσούλης καὶ ὁ ἱερομ. π. Κλήμης Αγιοκυπριανίτης. Παρέστησαν, μεταξὺ τῶν πολλῶν προσκυνητῶν καὶ ὁ Δήμαρχος Αχαρνῶν κ. Παναγιώτης Φωτιάδης, στὸν Μέγα Εσπερινό, στὴν δὲ Θεία Λειτουργία ὁ Βουλευτὴς Αττικῆς καὶ πρώην Υπουργὸς κ. Κωνσταντῖνος Βρεττὸς καὶ ὁ Αντιδήμαρχος Αχαρνῶν κ. Στούρας. ΤΗΝ Πέμπτη τῆς Αναλήψεως, 4.5.2007 ἐκ.ἡμ., ἑώρτασε λαμπρῶς ὁ Ιερὸς Ναός μας τῆς Αναλήψεως τοῦ Σωτῆρος στὴν Ανθούπολι Πατρῶν. Ελειτούργησε ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Μεθώνης κ. Αμβρόσιος, μετὰ τοῦ ἐπισκεψαμένου τὴν Ελλάδα τὶς ἡμέρες ἐ- κεῖνες Θεοφιλ. Επισκόπου Μακαριουπόλεως κ. Ιωάννου ἐκ Σουηδίας, ἔ- λαβαν δὲ μέρος ἐπίσης ὁ Εφημέριος τοῦ Ναοῦ Αἰδεσιμ. π. Αγγελος Μουρλᾶς, ὁ Αρχιμ. π. Γρηγόριος ἐκ Πύργου Ηλείας καὶ παρέστη τιμητικῶς ὁ Αρχιμ. π. Αθανάσιος, ὁ ὁποῖος εἶχε ἤδη λειτουργήσει ἀποβραδὶς στὸ Μετόχιό μας τοῦ Αγρινίου. Παρέστησαν συμπροσευχόμενοι πολλοὶ εὐλαβεῖς πανηγυρισταί. ΤΗΝ Δευτέρα τοῦ Αγίου Πνεύματος, 15.5.2007 ἐκ.ἡμ., ἑώρτασε ὁ Ιερὸς Προσκυνηματικὸς Ναὸς τῆς Αγίας Τριάδος στὴν Ιερὰ Γυναικεία Μονὴ τῶν Αγίων Αγγέλων στὶς Αφῖδνες Αττικῆς. Ελειτούργησε ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Μεθώνης κ. Αμβρόσιος μετὰ ἀρκετῶν Κληρικῶν μας καὶ παρέστη μεγάλο πλῆθος εὐσεβῶν, μεταξὺ τῶν ὁποίων ὁ Βουλευτὴς Αττικῆς κ. Αθανάσιος Μπούρας καὶ ὁ Δήμαρχος Φυλῆς κ. Δημήτριος Μπουραΐμης. 48 48

ΤΗΝ Κυριακὴ τῶν Αγίων Πάντων, 21.5.2007 ἐκ.ἡμ., ἐπανηγύρισε τὸ ὁμώνυμο Ιερὸ Μετόχιό μας στὰ Σφυρέϊκα τοῦ Αγρινίου. Ελειτούργησε ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Μεθώνης κ. Αμβρόσιος, μετὰ τῶν Αγιοκυπριανιτῶν Αρχιμανδριτῶν π. Αθανασίου, Υπευθύνου τοῦ Ιεροῦ Μετοχίου, καὶ π. Γρηγορίου ἀπὸ τὸν Πύργο Ηλείας, παρέστη δὲ συμπροσευχόμενο μεγάλο πλῆθος εὐλαβῶν προσκυνητῶν. Απὸ τὴν Ζωὴν τῆς Εκκλησίας μας ΕΠΙΣΗΣ, στὸν ἑορτάζοντα Ιερὸ Ναὸ τῶν Αγίων Πάντων Κατερίνης ἐ- λειτούργησε ὁ Αρχιμ. π. Γλυκέριος Αγιοκυπριανίτης, μετὰ τοῦ Εφημερίου Αἰδεσιμ. π. Βιταλίου Αλμανίδη (βλ. φωτογραφία), στὸν δὲ Ιερὸ Ναὸ τῶν Αγίων Πάντων Πτολεμαΐδος ἐλειτούργησαν οἱ Αγιοκυπριανῖται Ιερομόναχοι π. Μᾶρκος καὶ π. Κλήμης. ΑΠΟ Θεία Λειτουργία στὸν Ιερὸ Ναὸ τῶν Αγίων Αναργύρων, στὸ Σύδνεϋ τῆς Αὐστραλίας, ὅπου εἶχε μεταβῆ ὁ Αἰδεσιμ. Πρωτοπρ. π. Απόστολος Καγιόγλου ἐξ Αθηνῶν, κατόπιν εὐλογίας τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου κ. Κυπριανοῦ καὶ τοῦ οἰκείου Ιεράρχου Σεβασμ. Επισκόπου Σύδνεϋ κ. Χρυσοστόμου. Ο π. Απόστολος διακόνησε ἐφημεριακῶς στὸν Ιερὸ αὐτὸ Ναὸ κατὰ τὴν περίοδο τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς καὶ τοῦ Πάσχα, στηρίξας πνευματικῶς καὶ ἐνισχύσας ἐπιτυχῶς τὸ εὐλαβὲς Ποίμνιο τῶν Ορθοδόξων Ενισταμένων στὴν μακρυνὴ αὐτὴ ἤπειρο. 49 49

Απὸ τὴν Ζωὴν τῆς ἐν Αμερικῇ Εξαρχίας τῆς Ιερᾶς Συνόδου τῶν Ενισταμένων Ποιμαντικὴ Επίσκεψις σὲ Ιερὰ Γυναικεία Μονὴ στὸν Καναδᾶ ΓΙΑ τὴν Εορτὴ τῆς Αναλήψεως τοῦ Σωτῆρος μας, ὁ Σεβασμ. Αρχιεπίσκοπος Ετνα κ. Χρυσόστομος, μετὰ τοῦ Θεοφιλ. Επισκόπου Φωτικῆς κ. Αὐξεντίου καὶ τοῦ Πανοσιολ. Καθηγουμένου Αρχιμ. π. Ακακίου τῆς Ιερᾶς Μονῆς Αγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ Ετνα Καλιφορνίας, πραγματοποίησε τὴν πρώτη του ποιμαντικὴ ἐπίσκεψι στὴν πρὸ ὀλίγου καιροῦ προσχωρήσασα στὴν Εκκλησιαστικὴ Δικαιοδοσία τῆς Ιερᾶς Συνόδου τῶν Ενισταμένων Ιερὰ Γυναικεία Μονὴ τῆς Αγίας Σκέπης τῆς Θεοτόκου στὸ Μπλάφτον τῆς Αλμπέρτας τοῦ Καναδᾶ. Στὴν ἐπίσκεψι αὐτὴ συμμετεῖχε καὶ ἡ Καθηγουμένη Γερόντισσα Ελισάβετ τῆς Ιερᾶς Γυναικείας Μονῆς Αγίας Νεομάρτυρος Ελισάβετ Ετνα Καλιφορνίας, μετὰ μιᾶς Αδελφῆς τῆς Μονῆς. Στὴν Θεία Λειτουργία τῆς Αναλήψεως ἐλειτούργησαν οἱ δύο Αρχιερεῖς καὶ ὁ π. Ακάκιος, ἐνῶ ἡ ὡραία Χορωδία τῆς Μονῆς ἔψαλε ὕμνους στὰ σλαβονικά, ἀγγλικὰ καὶ ἑλληνικά. Η Αδελφότης τῆς Μονῆς ἀποτελεῖται ἀπὸ ἑπτὰ Μοναχές, ὑπὸ τὴν φωτισμένη καθοδήγησι τῆς Γεροντίσσης Αμβροσίας, ἡ ὁποία ἀνεκαίνισε τὴν ἱστορικὴ αὐτὴ Μονὴ κατὰ τὰ τελευταῖα ἔτη. Η Μονὴ ἱδρύθηκε τὴν δεκαετία τοῦ 30 ἀπὸ τὸν Αρχιεπίσκοπο Ιωάσαφ ( 1955) τῆς Ρωσικῆς Εκκλησίας τῆς Διασπορᾶς. Στὸ δὲ Κοιμητήριό της ἀναπαύονται μεγάλες μορφὲς τῆς Εκκλησίας αὐτῆς, ὅπως -γιὰ παράδειγμα- ὁ γνωστὸς γιὰ τὴν παραδοσιακότητα καὶ ἀγωνιστικότητά του Αρχιεπίσκοπος Εντμοντον Καναδᾶ Σάββας ( 1973), ἕνας θερμὸς φίλος καὶ ὑποστηρικτὴς τοῦ Αγίου Αρχιεπισκόπου Ιωάννου Μαξίμοβιτς. Επίσης, στὸ Κοιμητήριο ἀναπαύεται καὶ ἡ κατὰ σάρκα μητέρα τῆς Γεροντίσσης Αμβροσίας Μεγαλόσχημη Μοναχὴ Θεοδώρα. Η Γερόντισσα Αμβροσία (τ. πιανίστρια καὶ καθηγήτρια μουσικῆς), μετὰ τῆς Αδελφότητός της, δὲν ἐδέχθησαν τὴν ἕνωσι τῆς Εκκλησίας τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς μὲ τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας καὶ ἐζήτησαν νὰ γίνουν ἀποδεκτὲς στὴν Εξαρχία τῆς Ιερᾶς Συνόδου μας στὴν Αμερική. Δὲν ἐδειλίασαν πρὸ τοῦ κόστους αὐτῆς τῆς ἀποφάσεως, δεδομένου ὅτι ἀπειλοῦνται μὲ πιθανὴ ἔξωσι ἀπὸ τὴν Μονὴ τῆς μετανοίας τους καὶ τῶν κόπων τους, ἐφ ὅσον τὸ καθεστὼς ἰδιοκτησίας της εἶναι ἀμφισβητούμενο. Στὴν τελική τους ἀπόφασι ὡδηγήθηκαν, καθὼς πιστεύουν, ἀπὸ μία θεία πληροφορία. Περὶ αὐτῆς, γράφει ἡ ἴδια ἡ Γερόντισσα Αμβροσία τὰ ἑξῆς: 50 ΓΙΑ πολλοὺς μῆνες, οἱ Αδελφὲς καὶ ἐγὼ ἤμεθα πολὺ στενοχωρημένες γιὰ τὴν ἐπικείμενη ἑνοποίησι τῆς Ρωσικῆς Εκκλησίας τῆς Διασπορᾶς μὲ τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας. Συμφωνήσαμε νὰ μὴ ἀκολουθήσωμε τὴν πορεία αὐτή, ἔστω καὶ ἄν ἡ διακοπὴ τῶν σχέσεών μας μὲ τὴν Εκκλησία τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς θὰ προκαλοῦσε ὀδυνηρὲς 50

συνέπειες γιὰ ὁλόκληρη τὴν Αδελφότητα. Μόνον ὁ Θεὸς γνωρίζει πόσοι ἀγαπητοὶ στὴν καρδιά μου ἄνθρωποι θὰ ἀποξενώνοντο ἀπὸ ἐμᾶς, γιὰ νὰ μὴ ἀναφέρω τὸ ἄν θὰ δυνηθοῦμε νὰ διατηρήσωμε τὴν κυριότητα τῆς Μονῆς αὐτῆς, ἡ ὁποία μᾶς ἀνετέθη μὲ τὴν εὐλογία τοῦ μακαρίτου Μητροπολίτου Βιταλίου, καὶ γιὰ τὴν ὁποίαν, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἔχομε ἐργασθῆ γιὰ νὰ τὴν ἀναστήσωμε ἐπὶ δεκαπέντε περίπου ἔτη. Ομως, δὲν ἔχομε ἐργασθῆ μόνον γιὰ τὰ κτήρια καὶ γιὰ τὴν γῆ. Ο Θεὸς γνωρίζει ὅτι στὶς καθημερινές μου προσευχὲς πάντοτε περιλαμβάνω δεήσεις, ὥστε ὑπεράνω πάντων, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, νὰ διατηρήσωμε τὴν πληρότητα τῆς γνησίας Ορθοδόξου Πίστεως καὶ τὴν καθαρότητα τοῦ Μοναχισμοῦ, ἀνεξαρτήτως τοῦ κόστους. Τελικά, οἱ Αδελφὲς καὶ ἐγὼ ἀποφασίσαμε ὅτι θὰ ἔπρεπε νὰ ἀποτανθοῦμε εἴτε στὸν Μητροπολίτη Ωρωποῦ καὶ Φυλῆς κ. Κυπριανὸ εἴτε σὲ Ιεράρχη τῶν Κατακομβῶν στὴν Ρωσία. Εξ αἰτίας τῆς ἀπομονώσεώς μας, οἱ ἐπικοινωνίες μας μὲ τὸν ἔξω κόσμο εἶναι σπάνιες καὶ στενοχωρούμεθα ὅτι συχνὰ εἴμεθα ἐλλιπῶς ἐνημερωμένες, ὥστε νὰ μὴ γνωρίζωμε ἀκριβῶς τί νὰ ἀναμένωμε ἀκολουθοῦσαι τὴν μία ἤ τὴν ἄλλη ὁδό. Τέλος, ἀποφασίσαμε νὰ θέσωμε τὸ θέμα αὐτὸ στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ, ζητοῦσαι, μὲ θερμὴ προσευχή, νὰ μᾶς δείξη τὸ ἅγιό Του Θέλημα. Ετρόμαζα νὰ ἀποφασίσω κάτι ἤ νὰ μετακινηθῶ κάπου, χωρὶς αὐτὸ νὰ εἶναι σύμφωνο μὲ τὸ ἅγιον Θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν σωτηρία μας, ἐνθυμουμένη τοὺς λόγους τοῦ Σωτῆρος: «μὴ τὸ θέλημά μου, 51 51 ἀλλὰ τὸ σὸν γινέσθω» (Λουκ. κβ 42). Θυμήθηκα τί εἶχα μάθει ἀπὸ τὸν μακάριο Επίσκοπο Νεκτάριο ( 1986), ἕναν ἅγιον ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος διεμορφώθη στὴν παράδοσι τῆς Μονῆς τῆς Οπτινα στὴν Ρωσία, καὶ ὁ ὁποῖος ἦταν ὁ κύριός μου καθοδηγητὴς στὴν μοναχικὴ ζωή. Ελεγε ὅτι σὲ καιρὸ ἀναποφασιστικότητος, ἀμηχανίας καὶ πόνου, οἱ Γέροντες τῆς Οπτινα ἐδίδασκαν νὰ προσεύχεσαι τρεῖς φορές, κατὰ τὸ παράδειγμα τοῦ Πάσχοντος Κυρίου μας στὴν Γεθσημανῆ, καὶ κατόπιν νὰ ἀκούσης τὴν πρώτη κλίσι τῆς καρδιᾶς σου, ἡ ὁποία θὰ προέρχεται ἀπὸ τὸν Θεό. Κατόπιν συζητήσεως καὶ τελικῶν ὁδηγι- ῶν στὶς Αδελφές, συγκεντρωθήκαμε ἀργὰ ἕνα ἀπόγευμα στὸν Ναό. Τελειώσαμε τὶς Ακολουθίες μας καὶ παραμείναμε. Οἱ Αδελφὲς ἦσαν σὲ διάφορα σημεῖα στὸν Ναό, προσευχόμενες ὅπως γνώριζαν καλύτερα, μὲ κατάνυξι καὶ δάκρυα, ζητοῦσαι τὸν θεῖο φωτισμό. Ημουν στὸ Ιερό, γιὰ τὸ ὁποῖο ἔχω εὐλογία νὰ τὸ φροντίζω, γονατισμένη παραπλεύρως τῆς Αγίας Τραπέζης. Δὲν γνωρίζω πόσος χρόνος πέρασε, ἀλλὰ τρεῖς φορὲς ἔπεσα μὲ τὸ πρόσωπό μου στὸ Ιερό, προσευχομένη ὅπως γνώριζα καλύτερα. Οταν σηκώθηκα ἀπὸ τὴν πρώτη προσευχή, εἶχα μία καθαρὴ αἴσθησι τῆς παρουσίας τοῦ Επισκόπου Σάββα τοῦ Εντμοντον, ἑνὸς ἄλλου ἁγίου Ιεράρχου, ὁ ὁποῖος μὲ καθωδήγησε γιὰ πέντε περίπου χρόνια καὶ εἶναι τώρα θαμμένος ἐδῶ στὴν Μονή μας. Μὲ τὴν θεία του παρουσία, αἰσθάνθηκα τὴν εἰρηνική του συγκατάθεσι ὑπὲρ τοῦ Μητροπολίτου Κυπριανοῦ. Θ

Θ Οταν σηκώθηκα ἀπὸ τὸ πάτωμα γιὰ δεύτερη φορά, εἶχα τὴν ἴδια ἐμπειρία, ἀλλὰ τὴν φορὰ αὐτὴ ὁ ἀγγελιοφόρος ἦταν ἡ κεκοιμημένη μητέρα μου [Μεγαλόσχημη Μοναχὴ Θεοδώρα], ἡ ὁποία ἐνέκρινε τὴν ὑ- παγωγή μας στὸ Ωμοφόριο τοῦ Μητροπολίτου Κυπριανοῦ. Τὴν τρίτη φορὰ ποὺ ἐγέρθηκα, μοῦ ἦλθε ἀμέσως στὴν μνήμη ἡ πατρικὴ προσφορὰ καταφυγῆς καὶ ὑποστηρίξεως τοῦ Μητροπολίτου Κυπριανοῦ στοὺς ἐξορίστους Πατέρας τῆς Ιερᾶς Σκήτης τοῦ Προφήτου Ηλιοὺ τοῦ Αγίου Ορους. Η σκέψις φαινόταν νὰ λέγη καθαρά, ὅτι ἄν ἐκεῖνοι στὴν κρίσιμη στιγμὴ τῆς ἀνάγκης τους ἐστράφησαν πρὸς αὐτόν, δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ διστάζω νὰ ἀκολουθήσω τὰ βήματά τους. Μὲ αὐτὴ τὴν τελευταία σκέψι, ἐγνώρισα στὴν καρδιά μου ὅτι αὐτὸς ἦταν ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ προσεγγίσωμε. Εξῆλθα ἀπὸ τὸ Ιερὸ καὶ εἶπα τὰ ἀνωτέρω στὶς Αδελφές, οἱ ὁποῖες ἐδέχθησαν τὰ νέα ἄλλες μὲ ἀνακούφισι καὶ ἄλλες μὲ πολὺ χαρά, ἄλλο ἕνα σημεῖο γιὰ μένα ὅτι ὁ Θεὸς εὐηρεστεῖτο μὲ αὐτὴ τὴν ἐπιλογή. Σύντομα, εἴχαμε ἐπικοινωνία μὲ τὸν Επίσκοπο Μεθώνης Αμβρόσιο καὶ ἐθέσαμε τὴν αἴτησί μας στὸν Μητροπολίτη Κυπριανὸ πρὸς ἀποδοχήν μας στὴν Ιερὰ Σύνοδο τῶν Ενισταμένων καὶ εὐλογηθήκαμε νὰ τεθοῦμε ὑπὸ τὸ Ωμοφόριο τοῦ Αρχιεπισκόπου Ετνα Χρυσοστόμου. Καθημερινῶς, ἀναπέμπω εὐχαριστίες στὸν Θεὸ γιὰ τὴν συγκατάβασί Του καὶ τὴν ὑπόδειξι σὲ μένα τὴν ἀνάξια τοῦ ἁγίου Θελήματός Του. Ηταν γιὰ μᾶς τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνδυνάμωσε τὴν πίστι μας στὴν Οδηγητική Του Χεῖρα καὶ μᾶς ἐχάρισε σὲ ὅλες εἰρήνη καρδίας. ὶ Εορτὴ Ιεροῦ Ναοῦ Αγίας Τριάδος ΤΗΝ Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς, 14.5.2007 ἐκ.ἡμ., ἑώρτασε ἡ Ενορία τῆς Αγίας Τριάδος στὸ Οξναρντ Καλιφορνίας τῶν Η.Π.Α., ἡ ὁποία προσεχώρησε προσφάτως στὴν Ιερὰ Σύνοδό μας, ἐπειδὴ δὲν ἀπεδέχθη τὴν ἕνωσι τῆς Εκκλησίας τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς μὲ τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας. Τὴν ἑόρτιο Θεία Λειτουργία καὶ τὸν ἐπακολουθήσαντα Εσπερινὸ τῆς Γονυκλισίας ἐτέλεσε ὁ Σεβασμ. Αρχιεπίσκοπος Ετνα κ. Χρυσόστομος, μετὰ τοῦ Θεοφιλ. Επισκόπου Φωτικῆς κ. Αὐξεντίου, τοῦ Ηγουμένου Αρχιμ. π. Ακακίου, τοῦ προσωρινοῦ Εφημερίου τοῦ Ναοῦ Αἰδεσιμ. π. Ιακώβου Θόρντον καὶ τοῦ Ιεροδιακόνου Νεκταρίου, παρουσίᾳ πολλῶν Ορθοδόξων πιστῶν. Οἱ ἱερὲς Ακολουθίες ἐτελέσθησαν στὰ ἑλληνικά, ἀγγλικά, σλαβονικὰ καὶ ρουμανικά, γεγονὸς ποὺ προσιδίαζε στὴν ἑορτὴ αὐτὴ τῆς Καθολικότητος τῆς Εκκλησίας μας. Εψαλαν ὡραῖα, μέλη τῆς Χορωδίας τῆς Ιερᾶς Γυναικείας Μονῆς τῆς Αγίας Νεομάρτυρος Ελισάβετ ἀπὸ τὴν Ετνα. Επακολούθησε ἑόρτιος τράπεζα ἀ- γάπης στὴν αἴθουσα τοῦ Ναοῦ, ὅπου προσεφέρθησαν δῶρα καὶ ἀντηλλάγησαν προσφωνήσεις. 52 52

Απὸ τὰ Θαύματα τῶν Αγίων τῆς Μονῆς μας Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης Σύδνεϋ, 26.3.2007 Δύο πρόσφατες ἐπιστολὲς Σεβαστοὶ Πατέρες, ἀσπάζομαι τὴν δεξιά σας καὶ ταπεινὰ ζητῶ τὴν εὐχή σας. Πρὶν ἀπὸ λίγες ἡμέρες ἀρρώστησα πολὺ βαρειά. Εἶχα πονοκέφαλο, τὸ στομάχι μου, ἡ κοιλιά μου, τὸ σῶμα μου ὅλο πονοῦσε καὶ ἤμουν σὲ ἀθλία κατάσταση. Ξέρω ὅτι μὲ πολεμοῦν μὲ μάγια, διότι πῆγα νὰ προφυλάξω μία κυρία ἀπὸ ἄλλη ποὺ ξέρει μάγια, καὶ αὐτὴ μὲ πρόδωσε!... Αρχισα νὰ διαβάζω τὴν Εὐχὴ καὶ τὴν Παράκληση τῶν Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης καὶ μετὰ πῆγα νὰ βάλω τὸ βιβλιαράκι κάτω ἀπὸ τὸ μαξιλάρι μου. Καὶ τότε, ὤ τοῦ Θαύματος! Τὸ βιβλιαράκι καὶ ἡ Εἰκόνα τῶν Αγίων, ποὺ εἶναι πάνω σ αὐτό, ἄναψαν ἕνα λαμπερὸ Φῶς καὶ κάτι μοῦ εἶπαν, ὅμως δὲν θυμᾶμαι ἀκριβῶς τί μοῦ εἶπαν!... Απὸ τὴν ὥρα ἐκείνη πῆρα τὴν καλή, ἔγινα καλὰ καὶ τὸ εἶπα σὲ μιὰ δυὸ φίλες μου. Επειδὴ ἔχω φόβο μὴ πάθω τὰ ἴδια, εὔχομαι καὶ προσεύχομαι στὸν Παντοδύναμο Θεὸ καὶ τοὺς Αγίους νὰ μὴ τὸ ἐπιτρέψουν. Χίλια εὐχαριστῶ στὸν Κύριό μας καὶ Θεό μας καὶ στοὺς Αγίους μας Κυπριανὸ καὶ Ιουστῖνα! Σᾶς παρακαλῶ νὰ κάνετε μία Θεία Λειτουργία εἰς ἔνδειξιν εὐχαριστίας καὶ νὰ διαβάζετε τὰ ὀνόματά μας ὅταν κάνετε τοὺς Εξορκισμούς. Μὲ ἀγάπη Χριστοῦ, ἀσπάζομαι τὴν δεξιά σας, Ε. Α. Σεβαστοὶ Γέροντες, εἶμαι ἡ ἐλαχίστη Γ. ἀπὸ τὸν Βόλο... Αρρώστησα δύο φορές, μία ἀπὸ καρκῖνο (διόγκωση λεμφαδένων στὸ μεσοθωράκιο) καὶ τὴν ἄλλη ἀπὸ κατάθλιψη. Η μητέρα μου διάβασε γιὰ τὸ Μοναστήρι, μᾶς ἔφερε καὶ ἔγινα καλά! Μετὰ γέννησα καὶ ἕνα ἀγοράκι... ὶ Αποφθέγματα Γέροντος Γερμανοῦ Σταυροβουνιώτου * Μία ἁμαρτία σπάνια παραμένει... μία. * Μπορεῖ οἱ ἄνθρωποι νὰ κάνουν χρήματα, ὅμως τὰ χρήματα δὲν κάνουν ἀνθρώπους. * Τὸ μυστικὸ τῆς προσευχῆς εἶναι ἡ μυστικὴ προσευχή. * Αγάπα πιὸ πολὺ αὐτὸν ποὺ σὲ ἐλέγχει, παρὰ αὐτὸν ποὺ σὲ κολακεύει. Ο πρῶτος σὲ ὠφελεῖ, ὁ δεύτερος σὲ ζημιώνει. * Σὲ τί μποροῦν νὰ μᾶς βλάψουν οἱ ἄνθρωποι, ὅταν μᾶς ἀγαπᾶ ὁ Θεὸς καὶ προνοεῖ γιὰ μᾶς; 53 53

Η Ιερὰ Σύνοδος τῶν Ενισταμένων καὶ ἡ θέσις Αὐτῆς ἔναντι τῆς ἑνώσεως τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς μὲ τὸ Πατριαρχεῖον Μόσχας 1. Κατὰ τὴν Εορτὴν τῆς Αναλήψεως τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν, Πέμπτην 4/17ην Μαΐου 2007, ὡλοκληρώθη ἡ διαδικασία προσεγγίσεως καὶ ἐπραγματοποιήθη λίαν ἐπισήμως ἡ ἕνωσις τῆς Ρωσικῆς Ορθοδόξου Εκκλησίας τῆς Διασπορᾶς, ὑπὸ τὸν Σεβασμ. Μητροπολίτην κ. Λαῦρον, μετὰ τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας. 2. Τοιουτοτρόπως, ἡ σεβασμία Ορθόδοξος Ρωσικὴ Διασπορὰ ἔχει πλέον ἑνωθῆ, διὰ τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας, μὲ ἅπαντας τοὺς Οἰκουμενιστάς, ἤτοι μὲ τὰς λεγομένας ἐπισήμους τοπικὰς Εκκλησίας, αἱ ὁποῖαι ἔχουν υἱοθετήσει ἤ ἀνέχονται τὸ Νέον Ημερολόγιον, μετέχουν δὲ εἰς τὴν Οἰκουμενικὴν Κίνησιν καὶ τὰ διάφορα θεσμικὰ ὄργανα αὐτῆς, βάσει τῆς Εγκυκλίου τοῦ 1920, τῆς Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως. 3. Αμεσον ἀποτέλεσμα τῆς ἑνώσεως αὐτῆς εἶναι καὶ ἡ πλήρης πλέον ἐγκατάλειψις ὑπὸ τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς τῆς λαμπρᾶς Αντι-οικουμενιστικῆς Παραδόσεως, τὴν ὁποίαν εἶχε διαμορφώσει ὑπὸ τὸν Αγιώτατον μάλιστα τρίτον Πρωθιεράρχην Αὐτῆς Μητροπολίτην Φιλάρετον ( 1985) καὶ εἶχεν ἐκφράσει μὲ μοναδικὴν θεολογικὴν σαφήνειαν, βαθύτητα καὶ συνέπειαν. 4. Η Ιερὰ Σύνοδος τῶν Ενισταμένων εἶχεν ἐγκαθιδρύσει, κατὰ τὸ ἔτος 1994, σχέσεις πλήρους εὐχαριστιακῆς κοινωνίας μετὰ τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς, ἐπὶ τῇ βάσει τῆς κοινῆς ἀντιοικουμενιστικῆς αὐτοσυνειδησίας τῶν δύο Συνόδων, ἐκδηλουμένης κυρίως διὰ τῆς ἀκοινωνησίας μὲ ἁπάσας τὰς ἐπισήμους οἰκουμενιστικὰς Δικαιοδοσίας. 5. Εν τούτοις, ἡ κοινωνία αὐτὴ διεκόπη ὁριστικῶς κατὰ τὸ ἔτος 2005, ἐφ ὅσον διεπιστώθη ἡ σταθερὰ μὲν καὶ ἀμετάκλητος πορεία τῆς Διασπορᾶς πρὸς ἕνωσιν μὲ τὸ Πατριαρχεῖον Μόσχας, ἐξ ἑτέρου δὲ ἡ ἀθέτησις τῆς ἀντι-οικουμενιστικῆς προοπτικῆς καὶ συμπράξεως μὲ τὴν Ιερὰν Σύνοδον τῶν Ενισταμένων ἀλλ ἡ ἐπίσημος διακήρυξις καὶ πλήρης ἐνεργοποίησις τῆς διακοπῆς αὐτῆς εἶχεν ἀναβληθῆ κατ ἄκραν οἰκονομίαν, προκειμένου νὰ ἐφαρμοσθῇ ἄνευ ἑτέρου, ἀμέσως καὶ αὐτομάτως, ἅμα τῇ κοινωνίᾳ Διασπορᾶς καὶ Μόσχας. 6. Τὸ ὄντως δυσάρεστον γεγονὸς τῆς ἐκλείψεως ἑνὸς ἐξέχοντος προμαχῶνος ἔναντι τῆς συγκρητιστικῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ προκαλεῖ βαθυτάτην λύπην εἰς τοὺς ἁπανταχοῦ Ορθοδόξους Αντι-οικουμενιστὰς τοῦ Πατρίου Ημερολογίου, μετριαζομένην ὅμως ἐκ τοῦ λίαν εὐχαρίστου νέου, ὅτι ἕνα ἀξιόλογον τμῆμα τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς δὲν συμφωνεῖ μὲ τὴν πραγματοποιηθεῖσαν ἕνωσιν καὶ ἤδη συσπειρώνεται ὡς ἀνεξάρτητος Δικαιοδοσία, ἐν τῇ ἐπιγνώσει ὅτι ἀποτελεῖ τὴν γνησίαν συνέχειαν τῆς Ρωσικῆς Ορθοδόξου Εκκλησίας τῆς Διασπορᾶς. 7. Η Ιερὰ Σύνοδος τῶν Ενισταμένων μὲ ἰδιαιτέραν χαρὰν θὰ συνεχίσῃ νὰ κοινωνῇ μὲ τὸ τμῆμα τοῦτο τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς, ἐὰν βεβαίως αὐτὸ ἐπιθυμῇ μίαν τοιαύτην κοινωνίαν, ὡσαύτως δὲ ἐὰν τοῦτο ἔχῃ σαφῆ ἀντι-οικουμενιστικὴν αὐτοσυνειδησίαν, μὴ κοινωνοῦν καθ οἱονδήποτε τρόπον, ἀμέσως ἤ ἐμμέσως, μὲ τοὺς ἐξ ὀρθοδόξων Οἰκουμενιστάς. 54 54

8. Πρὸς τοῦτο, ἐκρίθη σκόπιμον νὰ δημοσιευθοῦν εἰς τὴν Ιστοσελίδα ἡμῶν (synodinresistance.org) τὰ κυριώτερα ἐπίσημα Κείμενα τῆς Ιερᾶς Συνόδου τῶν Ενισταμένων, τὰ ὁποῖα ἀφ ἑνὸς μὲν μαρτυροῦν μὲ τρόπον σαφῆ τὴν ὑπεύθυνον ἀντιμετώπισιν τῶν σχέσεων Αὐτῆς μὲ τὴν Ρωσικὴν Διασπορὰν κατὰ τὸ διάστημα 2000-2006, ἀφ ἑτέρου δὲ ἐμπεριέχουν τὰς ἀμετακινήτους ἐκκλησιολογικὰς βάσεις τῆς κοινωνίας μὲ τὸ λεῖμμα τῆς Χάριτος, ἤτοι μὲ τὸ τμῆμα ἐκεῖνο τῆς Διασπορᾶς, τὸ ἀρνούμενον τὴν πρόσφατον ἕνωσιν μὲ τὸ Πατριαρχεῖον Μόσχας. 9. Επὶ πλέον, ἡ δημοσίευσις τῶν ἐπισήμων αὐτῶν Κειμένων ἀποσκοπεῖ καὶ εἰς τὸ νὰ καταδειχθῇ πόσον ἐπιπολαία καὶ ἐν πολλοῖς ἀνεύθυνος εἶναι ἡ ἐκφρασθεῖσα ὑπό τινων Νεοημερολογιτῶν εὐχὴ καὶ προτροπή, ὅπως τοὺς Ρώσους τῆς Διασπορᾶς μιμηθοῦν καὶ οἱ πολυ-διεσπασμένοι Ορθόδοξοι τοῦ Πατρίου Ημερολογίου, διὰ τῆς ὑπαγωγῆς αὐτῶν εἰς τὰς ἐπισήμους οἰκουμενιστικὰς Δικαιοδοσίας, ἐφ ὅσον λησμονεῖται ἤ παραθεωρεῖται, ὅτι ἡ ἱστορικὴ βάσις καὶ ἀφετηρία τῆς διενέξεως τῶν Ρώσων (1917 ἑ.) ἔχει ἀρθῆ καὶ δὲν ὑφίσταται πλέον, ἦτο δὲ τελείως διαφορετικὴ ἀπὸ ἐκείνην, ἡ ὁποία διήρεσε καὶ ἐξακολουθεῖ νὰ διαιρῇ, ἐφ ὅσον εἰσέτι ὑφίσταται ὁσημέραι μάλιστα κραταιουμένη, τοὺς Ορθοδόξους εἰς Οἰκουμενιστὰς καὶ Ενισταμένους (1920, 1924 ἑ.). Εκ τῆς Γραμματείας τῆς Ιερᾶς Συνόδου τῶν Ενισταμένων Φυλὴ Αττικῆς, τῇ 10ῃ Μαΐου 2007 ἐκ.ἡμ. Αγίου Αποστόλου Σίμωνος τοῦ Ζηλωτοῦ Ενισχύσατε τὴν ἀποπεράτωσιν τοῦ νέου Ιεροῦ Ναοῦ τῶν Αγίων μας Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης!... Ηδη ἁγιογραφήθηκε ἡ κόγχη τοῦ Ιεροῦ Βήματος καὶ ἔχει τοποθετηθῆ προσωρινὸ Τέμπλο. Εμβάσματα ἀποστέλλονται μὲ ταχυδρομικὴ ἐπιταγὴ στὴν διεύθυνσι: Ιερὰ Μονὴ Αγίου Κυπριανοῦ, Τ.Θ. 46006 ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΑ 133 10, ΕΛΛΑΣ ἤ κατατίθενται στοὺς ἑξῆς ἀριθμοὺς λογαριασμῶν μας στὶς Τράπεζες: ΕΘΝΙΚΗ: 074-29600013, ALPHA: 105-00-2002-015587, ΑΓΡΟΤΙΚΗ: 03203002011-68, EUROBANK: 0026-0273-95-0100391131, καὶ MILLENNIUM: 0002928036. 55 55

«Εἶπε Γέρων» - Παλαιὲς καὶ Σύγχρονες Οἰκοδομητικὲς Διηγήσεις καὶ Διδασκαλίες «Δὲν ἔγινες ἀκόμη σὰν τὸν μανάβη...»* ΕΝΑΣ Γέροντας εἶπε: Υπῆρχε κάποιος Γέροντας ποὺ ζοῦσε ὡς ἀσκητὴς στὴν ἔρημο, ὑπηρετώντας γιὰ πολλὰ χρόνια τὸν Θεό. Καὶ ἔλεγε: «Κύριε, πληροφόρησέ με ἄν ἔχω εὐαρεστήσει σὲ Σένα». Καὶ βλέπει ἕναν Αγγελο νὰ τοῦ λέει: «Δὲν ἔγινες ἀκόμη σὰν τὸν μανάβη ποὺ ζεῖ στὸν τάδε τόπο». Ο Γέροντας ἀπόρησε καὶ εἶπε ἀπὸ μέσα του: «Θὰ πάω στὴν πόλη νὰ τὸν γνωρίσω τί εἶναι ἆραγε αὐτὸ ποὺ ἔκανε, ὥστε νὰ ξεπεράσει τὴν ἐργασία καὶ τὸν κόπο μου τόσων χρόνων». Ανέβηκε καὶ ἦρθε στὸν τόπο ποὺ πληροφορήθηκε ἀπὸ τὸν Αγγελο. Βρῆκε τὸν ἄνθρωπο νὰ κάθεται καὶ νὰ πουλάει κηπουρικά. Κάθισε κοντά του τὴν ὑπόλοιπη μέρα. Οταν ὁ ἄνθρωπος τελείωσε τὴ δουλειά του, τοῦ λέει ὁ Γέροντας: «Αδελφέ, μπορεῖς νὰ μὲ φιλοξενήσεις στὸ σπίτι σου αὐτὴν τὴ νύχτα;». Γεμάτος χαρὰ τὸν δέχτηκε. Οταν ἀνέβηκε στὸ σπίτι καὶ ὁ ἄνθρωπος ἑτοίμασε τὰ σχετικὰ μὲ τὴν φιλοξενία τοῦ Γέροντα, τοῦ λέει ὁ Γέροντας: «Δεῖξε ἀγάπη, ἀδελφέ, καὶ φανέρωσέ μου τὸν τρόπο τῆς ζωῆς σου». Επειδὴ ὁ ἄνθρωπος δὲν ἤθελε νὰ μιλήσει, ὁ Γέροντας ἐπέμενε πολλὴ ὥρα παρακαλώντας τον. Τελικὰ ὑποχώρησε ὁ ἄνθρωπος καὶ εἶπε: «Μία φορὰ μόνο τρώω ὅλο-ὅλο, τὸ βράδυ. Καὶ ὅταν βλέπω τὰ ἔσοδά μου τὸ βράδυ, παίρνω μόνο τὸ ἀπαραίτητο γιὰ τὴ συντήρησή μου. Τὸ ὑπόλοιπο τὸ δίνω σ αὐτοὺς ποὺ ἔχουν ἀνάγκη. Καὶ ἄν φιλοξενήσω κάποιους δούλους τοῦ Θεοῦ, γι αὐτοὺς τὸ ξοδεύω. Τὸ πρωὶ μόλις σηκωθῶ, πρὶν καθήσω στὸ ἐργόχειρό μου, λέω ὅτι ἡ πόλι αὐτὴ ἀπὸ τὸν πιὸ μικρὸ μέχρι τὸν πιὸ μεγάλο μπαίνουν στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ γιὰ τὶς ἀρετές τους, ἐνῶ ἐγὼ μόνον κληρονομῶ τὴν κόλαση γιὰ τὶς ἁμαρτίες μου. Τὸ βράδυ πάλι λέω τὸ ἴδιο, πρὶν κοιμηθῶ». Οταν τ ἄκουσε αὐτὰ ὁ Γέροντας, σκέφτηκε: «Καλὴ βέβαια εἶναι ἡ ἐργασία αὐτή, ἀλλὰ ὄχι καὶ ἄξια νὰ ξεπερνάει τοὺς κόπους ποὺ ἔκανα τόσα χρόνια». Ενῶ ἦταν ἡ ὥρα νὰ φᾶνε, ὁ Γέροντας ἄκουσε κάποιους νὰ τραγουδᾶνε στὸν δρόμο -τὸ σπίτι τοῦ λαχανοπώλη βρισκόταν σὲ κεντρικὸ μέρος. Τοῦ λέει ὁ Γέροντας: «Αδελφέ, ἀφοῦ θέλεις μὲ τόση ἀκρίβεια νὰ ζεῖς σύμφωνα μὲ τὸ τὶ θέλει ὁ Θεός, πῶς μπορεῖς καὶ μένεις σ αὐτὸν τὸν τόπο; Τώρα δὲν ταράζεσαι, ὅταν ἀκοῦς αὐτὰ τὰ τραγούδια;». Τοῦ λέει ὁ ἄνθρωπος: «Αββᾶ, σοῦ λέω ὅτι οὐδέποτε ταράχθηκα ἤ σκανδαλίσθηκα». Σὰν τ ἄκουσε αὐτὸ ὁ Γέροντας ρώτησε: «Τί σκέφτεσαι μέσα στὴν καρδιά σου, ὅταν τ ἀκοῦς αὐτά;». Απάντησε: «Συλλογίζομαι ὅτι ὅλοι πηγαίνουν στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ». Στὰ λόγια αὐτὰ θαύμασε ὁ Γέροντας καὶ εἶπε: «Αὐτὴ εἶναι ἡ ἐργασία ποὺ ξεπέρασε τὸν τόσων χρόνων κόπο μου». Εβαλε μετάνοια καὶ εἶπε: «Συγχώρεσέ με, ἀδελφέ. Δὲν ἔφτασα ἀκόμη σ αὐτὸ τὸ μέτρο». Καὶ χωρὶς νὰ καθίσει γιὰ φαγητό, ἔφυγε πάλι γιὰ τὴν ἔρημο. (*) Τὸ Μέγα Γεροντικό, Θεματικὴ Συλλογή, σελ. 485, 487, Τόμος Τέταρτος, ἔκδ. Ι. Ησυχαστηρίου «Τὸ Γενέσιον τῆς Θεοτόκου», Πανόραμα Θεσσαλονίκης 1999. 56 56

ᾕ Νέα Εκδοσις τῆς Ιερᾶς Μονῆς μας Μητροπολίτου Κυπριανοῦ Οἱ Αγιοι Μάρτυρες Κυπριανὸς καὶ Ιουστῖνα καὶ τὸ Μοναστήρι τους στὴν Φυλὴ Αττικῆς ΕΝΑ νέο βιβλίο, πολυσήμαντο καὶ πολυ-ωφέλιμο, προσετέθη προσφάτως στὸν Κατάλογο τῶν Εκδόσεων τῆς Μονῆς μας, χάριτι Κυρίου. ᾕ Τὸ μικρὸ σχῆμα (12 20 ἑκ.), ἡ ὑψηλὴ αἰσθητικὴ (τετραχρωμία), οἱ ὀλίγες σελίδες (128 σελ.) καὶ τὸ πλούσιο περιεχόμενό του μὲ τὶς πολλὲς φωτογραφίες (Κεφάλαια Α -Ε ) καθιστοῦν τὸ νέο βιβλίο μας χρησιμώτατο, τόσο γιὰ τὸν κάθε εὐλαβῆ προσκυνητὴ τῆς Ιερᾶς Μονῆς μας, ὅσο καὶ γιὰ τὸν εἰδικὸ προσκυνητή, ὁ ὁποῖος καταφεύγει γιὰ εἰδικὲς ἀνάγκες στοὺς Αγίους μας. ἱ Τὰ περιεχόμενα ἀναλυτικὰ εἶναι τὰ ἑξῆς: Α. Βίος καὶ Μαρτύριο τῶν Αγίων 1. Η δύναμις τῆς μετανοίας, 2. Ο φοβερὸς μάγος Κυπριανός, 3. Η παρθένος Ιοῦστα καὶ οἱ γονεῖς της, 4. Οἱ πειρασμοὶ τῆς Ιούστας, 5. Η μετάνοια τοῦ μάγου Κυπριανοῦ, 6. Τὸ μαρτύριο τῶν Αγίων, 7. Επίλογος, 8. Οἱ δύο Αγιοι Κυπριανοί. Β. Οκτὼ σύγχρονα θαύματα 1. Οἱ Αγιοι φροντίζουν γιὰ τὴν Μονή τους, 2. «Προωρισμένο» τὸ Μοναστήρι μας, 3. Η σωτηρία τοῦ νεαροῦ ἀθλητοῦ, 4. Η λύσις τοῦ «δεμένου» ζεύγους, 5. Λύσις μαγείας μετὰ ἀπὸ 15 ἔτη, 6. Δίωξις τοῦ πονηροῦ πνεύματος τῆς ἀφωνίας καὶ ἀϋπνίας, 7. Ο Αγιος εἰρηνεύει τὸ ζεῦγος, 8. «Ελειωνε σὰν τὸ κερί...». Γ. Τὸ Μοναστήρι στὴν Φυλὴ Αττικῆς 1. Ιδρυσις, 2. Περιγραφή, 3. Δραστηριότητες, 4. Τὸ Πάτριο Εκκλησιαστικὸ Ημερολόγιο. Δ. Προετοιμασία γιὰ τοὺς Εξορκισμοὺς 1. Τὸ ἀπολύτως ἀπαραίτητο, 2. Ψυχικὴ προετοιμασία, 3. Σωματικὴ προετοιμασία, 4. Η μεγάλη ἁμαρτία τοῦ σκανδαλισμοῦ, 5. Υπάρχουν Μάγια; 6. Ποιούς ἐπηρεάζουν τὰ Μάγια; 7. Οἱ δαίμονες ὁμολογοῦν. Ε. Χρήσιμες πληροφορίες 1. Πῶς θὰ τὸ ἐπισκεφθῆτε, 2. Η Πύλη τῆς Μονῆς, 3. Πανήγυρις, 4. Θεία Λειτουργία, 5. Εξορκισμοί, 6. Εξομολόγησις, 7. Θεῖον Κήρυγμα, 8. Ταχυδρομικὴ Διεύθυνσις, 9. Επικοινωνία, 10. Ιστοσελίδα, 11. Εκδόσεις, 12. Εμβάσματα. ᾕ Θὰ πρέπει νὰ διευκρινισθῆ, ὅτι ἡ νέα αὐτὴ σημαντικὴ ἔκδοσίς μας συναποτελεῖ πλέον μαζὶ μὲ τὶς ἑξῆς τρεῖς ἄλλες ἐκδόσεις μας μίαν τετραλογίαν, τρόπον τινά, ἐφ ὅσον ἀλληλοσυμπληρώνονται στὴν πολυμερῆ παρουσίασι τῶν Αγίων Μαρτύρων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης καὶ τοῦ Μοναστηριοῦ τους στὴν Φυλὴ Αττικῆς: α. «Κλῖμαξ πρὸς Οὐρανὸν» (Λεύκωμα, 2004), β. Ιερὰ Ακολουθία τῶν Αγίων... (2005), γ. «Η Εὐχὴ κατὰ τῆς Μαγείας καὶ ἡ Ιερὰ Παράκλησις τῶν Αγίων...» (2006). Η νέα ἔκδοσις τῆς Ιερᾶς Μονῆς μας ἀποτελεῖ πράγματι ἕνα ἱερὸν ἐγκόλπιον, ἕνα ἱερὸν φυλακτήριον, γιὰ τοὺς εὐλαβεῖς λάτρεις τῶν Αγίων μας. Τετραχρωμία Σελίδες: 128 Σχῆμα: 12 20 ἑκ. Τιμή: ὸ 4 Γιὰ παραγγελίες ἀπευθύνεσθε: Ιερὰ Μονὴ Αγίου Κυπριανοῦ, Τ.Θ. 46006 ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΑ 13310 Τηλ.: 210 2411380, 210 2411316, Fax: 210 2411080, Ε-mail: Kyprianos@synodinresistance.org 57

58