1 Φίλες και φίλοι, Συντρόφισσες και σύντροφοι, Ανάπτυξη για τα κέρδη λίγων και ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών δεν μπορεί να γίνει! Αυτό το λέμε ιδιαίτερα για μια περιοχή όπως ο Πειραιάς που ξεκίνησαν πάλι να καλλιεργούν μια νέα αυταπάτη, μια νέα εθνική ιδέα, το όραμα της καπιταλιστικής ανάπτυξης με το ξεπούλημα των λιμενικών εγκαταστάσεων, τα φαραωνικά εμπορικά καταστήματα, την τουριστική ανάπτυξη του παραλιακού μετώπου από τον Σκαραμαγκά μέχρι το Ελληνικό που θα γίνει Αττική Ριβιέρα, το Mega project της Cosco! Σε αυτό τον τόπο έχουμε ζήσει πάρα πολλά για να μας ξεγελούν σαν τους ιθαγενείς με τα καθρεφτάκια. Ζήσαμε την εθνική ιδέα των ολυμπιακών αγώνων που θα αναμόρφωνε και τον Πειραιά, την αειφόρο καπιταλιστική ανάπτυξη, τον εθελοντισμό για τα εκατομμύρια των τουριστών και αθλητών! Ποιοι κέρδισαν; Μάθαμε για τα 600 δις που είχαν μόνο στην Ελβετία μια χούφτα παράσιτα των καπιταλιστών από την δική μας σκληρή δουλειά τη δεκαετία της ξέφρενης ανάπτυξης πριν και αμέσως μετά τα ολυμπιακά έργα. Οι εργαζόμενοι πήραν ένα μεροκάματο λειψό, που συμπληρώνονταν με δάνεια για να βάλουν ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους. Πληρώθηκαν με σακατεμένους και δολοφονημένους εργάτες στα εργοστάσια και τα έργα. Πληρώθηκαν με κλεισίματα εργοστασίων και μέσα στην περίοδο της ανάπτυξης όπως οι κλωστοϋφαντουργίες, τα Λιπάσματα, τα Μηχανουργεία Πληρωθήκαμε όλοι στην κρίση με μακροχρόνια ανεργία, με ουρές στα συσσίτια των Δήμων και των παπάδων, με άγρια καταστολή όταν διαδηλώναμε, με σπίτια σκοτεινά και παγωμένα, με χρέη στις τράπεζες που κάθε λίγο απειλούν στα τηλέφωνα. Με φασίστες να κυκλοφορούν ξανά και να δολοφονούν Έλληνες και μετανάστες, να χτυπούν συνδικαλιστές κομμουνιστές. Την έχουμε δει την καπιταλιστική ανάπτυξη. Δεν φέρνει τίποτα όμορφο. Τα μεγάλα πορτοφόλια θέλουν να χαίρεται και ο μεροκαματιάρης και ο άνεργος για το φαγοπότι το δικό τους.
2 Την βλέπουμε και τώρα με 32 εκατομμύρια τουρίστες, ρεκόρ αφίξεων και κερδών για λίγους. Όλοι μαζί επιτέθηκαν εφοπλιστές και εργολάβοι και μεγαλοξενοδόχοι και μεγαλέμποροι ακόμα και με την ωμή βία στέλνοντας τα μαντρόσκυλα τους, τους χρυσαυγίτες φασίστες οι οποίοι οργάνωσαν δολοφονικές επιθέσεις για να βγουν από τη μέση οι κομμουνιστές συνδικαλιστές και άλλοι αγωνιστές που πάλευαν και παλεύουν για δικαιώματα στη δουλειά. Κανένας δεν πρέπει να ξεχάσει. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ πρωτοστάτησαν στην επίθεση απέναντι στο ταξικό κίνημα, απέναντι στα ναυτεργατικά σωματεία, στα σωματεία της Ζώνης. «Το ΠΑΜΕ κλείνει τα λιμάνια, καταστρέφει την οικονομία», ήταν το μοτίβο της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, και οργάνωναν χορούς με τα σχολεία της πόλης ντυμένα τσολιαδάκια να υποδέχονται τα κρουαζιερόπλοια όπως η ταινία καλωσηρθε το δολάριο. Τα 4 εκατ. επιβατών της κρουαζιέρας ήρθαν και πέρασαν και δεν ακούμπησαν στον Πειραιά και αυτό καταγράφεται από τα καθημερινά λουκέτα καταστημάτων στην πόλη, αφού ούτε ένα μπουκάλι εμφιαλωμένο νερό δεν αγόρασαν! Στα κρουαζιερόπλοια, που καταπλέουν στο λιμάνι, δεν υπάρχει ούτε για δείγμα ναυτεργάτης με συγκροτημένα δικαιώματα. Είναι πληρώματα - θύματα των διεθνών και ντόπιων δουλεμπορικών κυκλωμάτων. Ο Τσίπρας τότε να θυμίσουμε χαρακτήριζε «εξαλλοσύνες» τους αγώνες των ναυτεργατών! Και σήμερα λίγο πριν τις εκλογές που έχουμε μπροστά μας ξεπληρώνει τις διακοπές του στα εφοπλιστικά κότερα με νόμο που κάνει εθελοντική ακόμα και την φορολογία ψίχουλα των εφοπλιστών! Τί έχουν αφήσει όλα αυτά; Δεν είμαστε ούτε στο 2009 ούτε στο 2012 ούτε στο 2015. Υπάρχει πλέον η ζωντανή εμπειρία του λαού μας. Καταρρίφθηκε με πάταγο το επιχείρημα που ακούγαμε και ακούμε ότι δήθεν οι αγώνες, οι απεργίες, οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων κλείνουν τις επιχειρήσεις. Τις επιχειρήσεις τις κλείνουν η κρίση του συστήματος και επιλογές των ιδιοκτητών τους να μεταφέρουν τα κεφάλαια από δω και από κει για να έχουν μεγαλύτερα
3 ποσοστά κέρδους. Στα ναυπηγεία και τη Χαλυβουργική, το εργοστάσιο απέναντι από την ελληνική χαλυβουργία, δεν έγινε δυστυχώς 9μηνος αγώνας. Εκεί τα σωματεία στα χέρια του εργοδοτικού συνδικαλισμού είχαν φτάσει στο σημείο να ζητούν στήριξη του εργοδότη και φθηνό ρεύμα για το αφεντικό ενώ οι εργάτες στο σπίτι το είχαν κομμένο μέσα στο καταχείμωνο. Δεν τους γλίτωσε η υποταγή από την κρίση. Γιατί μοναδική απάντηση μπορεί να είναι μόνο ο αγώνας και η οργάνωση των εργαζομένων με σαφή προοπτική και κόντρα στις λογικές του "μικρότερου κακού" ή του "καλού επενδυτή". Φίλες και φίλοι Τους επενδυτές "σωτήρες" και τους υποψήφιους δημάρχους και περιφερειάρχες ντελάληδες τους, τους έχουμε ζήσει, όλα αυτά τα χρόνια, Γερμανούς, Άραβες, Κινέζους και άλλους. Χρειάζεται προσοχή από τους εργαζόμενους γιατί αυτήν τη στιγμή, στην περιοχή, στο Θριάσιο, στον Πειραιά, συγκρούονται ισχυρά κράτη, ΗΠΑ, Κίνα κ.λπ., με ευρύτερες γεωπολιτικές διαστάσεις κι απρόβλεπτες συνέπειες για τους λαούς. Οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι και δεν πρέπει οι εργαζόμενοι του Πειραιά να μπουν στο επίκεντρο αυτών των επικίνδυνων ανταγωνισμών, αλλά να προτάξουν τη ζωή και τις ανάγκες τους. Ο Πειραιάς της ναυτιλίας, της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας, του λιμανιού έζησε από πρώτο χέρι τις συνέπειες της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, της ανταγωνιστικότητας, της ονομαζόμενης «υγιούς επιχειρηματικότητας». Την ζούνε την καπιταλιστική ανάπτυξη και τα οφέλη από τους επενδυτές οι λιμενεργάτες της Cosco, με ρεκόρ κερδοφορίας και ρεκόρ κοντέινερ. Τι έφερε στους εργάτες η ανταγωνιστικότητα στα λιμάνια και τη ναυτιλία; Ανταγωνιστικότητα αποδείχτηκε ότι δεν σημαίνει φτηνά προϊόντα και υπηρεσίες για το λαό. Ανταγωνιστικότητα σημαίνει εργάτης με χαμηλό μεροκάματο,
4 χωρίς ασφαλιστικά δικαιώματα, χωρίς συνδικαλιστικά δικαιώματα. Το μόνο ρεκόρ που καταγράφηκε και αφορά τους εργαζόμενους είναι από τα δικαστήρια του Πειραιά τα οποία κατάφεραν να βγάλουν μέσα σε 3 μέρες, 5 απεργιακές αποφάσεις παράνομες στο λιμάνι! Τί έφεραν τα εκατομμύρια τουριστικές αφίξεις πέρα από εκατομμύρια κέρδη για τις ναυτιλιακές, αεροπορικές και τουριστικές και άλλες εταιρείες; Τι έφεραν σε σταθερές θέσεις εργασίας, σε μισθούς, σε δικαιώματα; Όλοι γνωρίζουμε. Η καπιταλιστική ανάκαμψη θα πατήσει πάνω στα ερείπια των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, στο τσάκισμα των μικρών επαγγελματιών. Τα ερείπια θα παραμείνουν ερείπια, γιατί αυτό απαιτεί η καπιταλιστική κερδοφορία και η πολιτική της ΕΕ που υπηρετούν τόσο η κυβέρνηση όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση. Τι έχει αφήσει η ιδιωτικοποίηση και η ανάπτυξη των κερδών λίγων σε υποδομές υγείας, νοσοκομεία και κέντρα υγείας, σε σχολεία, σε συγκοινωνία, στον πολιτισμό, στον αθλητισμό, σε αντιπλημμυρικά και αντισεισμικά έργα, στη διαχείριση των απορριμάτων σε ελεύθερους δημόσιους χώρους, στο επίπεδο ζωής στις πόλεις; Τα κονδύλια της Περιφέρειας Αττικής με διοίκηση ΣΥΡΙΖΑ που είναι τάχα με τους πολλούς και όχι της ελίτ και βγήκαν με το σύνθημα 25 ψηφίζεις, 26 φεύγουν, η ελπίδα έρχεται, για την έκθεση των εφοπλιστών Ποσειδώνια για συνέδρια και ημερίδες των επιχειρηματικών ομίλων έχει δώσει περισσότερα από όσα για τα αντιπλημμυρικά του Πειραιά, τα σχολεία του Πειραιά, τους παιδικούς σταθμούς των γειτονιών του Πειραιά, τις υποδομές αυτής της πόλης! Ένα κονδύλι για την ανακούφιση των άνεργων οικογενειών και των παιδιών τους στο Πέραμα που δεν ξεπερνά τις 400.000 ευρώ το συζητάνε από το 2012, έχουμε 2019 και δεν έδωσαν τίποτα. Στο ίδρυμα Σταυρος Νιάρχος που ζήτησε την ανάπλαση του φαληρικού όρμου, έδωσαν 150 εκατομμύρια ευρώ μέσα σε λιγότερο απο ένα χρόνο χωρίς καμία γραφειοκρατική εμπλοκή. Μια φλούδα γης έχουν κρατήσει οι Περαματιώτες με μπροστάρη τον κομμουνιστή Πατσιλινάκο πρώην δήμαρχο, καταθέσαμε ολοκληρωμένη πρόταση για ανάπλαση και όλοι μαζί έκαναν τον Κινέζο... ενώ έχουν δώσει πάνω από 469
5 εκατομμύρια για αστικές αναπλάσεις. Αντίστοιχα πέταξαν στην άκρη την πρότασή μας να συζητηθεί το μεγάλο θέμα για τα καζάνια του θανάτου, για τα μέτρα ενάντια στην αυθαιρεσία των εφοπλιστών που γέμισαν με μαζούτ ολόκληρο το Σαρωνικό, την Πειραϊκή και δεν τιμωρήθηκε κανένας, δεν άλλαξε τίποτα. Μπροστά μας είναι η επόμενη καταστροφή βέβαιο ότι θα έρθει, άγνωστο το πότε. Γιατί όπου δεν υπάρχει ενδιαφέρον για το κεφάλαιο δεν υπάρχει και χρηματοδότηση. Μέσα από την τοπική διοίκηση πέρασε, το σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων που εφαρμόστηκαν κατά τη διάρκεια της καπιταλιστικής κρίσης. Και παράλληλα αξιοποιήθηκε και ως βαλβίδα εκτόνωσης της λαϊκής δυσαρέσκειας, μαξιλάρι απορρόφησης της αγανάκτησης και πυροσβέστης και καταστολέας αγωνιστικών κινητοποιήσεων. Αυτό μπορεί να αλλάξει! Δεν υπάρχει χώρος και χρόνος για άλλες αυταπάτες! Είναι μέρος της μεγαλύτερης εικόνας της ζωής μας, γιατί η πολιτική που θυσιάζει τη ζωή και το περιβάλλον για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων είναι η ίδια με αυτήν που κόβει μισθούς και συντάξεις, κατεδαφίζει εργασιακά, ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα. Η άγρια, η απάνθρωπη πίεση της καθημερινότητας, η υποβάθμιση της ποιότητας ζωής και του περιβάλλοντος, όλα αυτά συνοδεύουν την ανεργία, την ανέχεια, τη φοροληστεία, με την οποία ζει η λαϊκή οικογένεια, με τα μνημόνια, που είναι ακόμα εδώ παρόντα, την εποπτεία ως το 2066. Εμείς λέμε ότι μπορούμε να μπούμε μπροστά για κίνημα διεκδίκησης για έργα και υποδομές που θα υπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες. Για όλα τα μεγάλα θέματα που μας απασχολούν. Εμείς δεν δηλώνουμε αναρμόδιοι για τα βάσανα και τις ανάγκες του λαού μας! Και αυτό το κίνημα να συναντηθεί με τον αγώνα για τα μεγάλα προβλήματα που ταλαιπωρούν το λαό, να συναντηθεί σε μια μεγάλη κοινωνική συμμαχία που θα βάζει στο στόχαστρο τον σημερινό βάρβαρο δρόμο ανάπτυξης, το σάπιο αστικό κράτος, το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και τα κόμματα και τις ηγεσίες που το υπηρετούν.
6 Το πραγματικό δίλημμα της επόμενης ημέρας, από τη σκοπιά του λαού και των συμφερόντων του είναι: Ή από τώρα θα ξεκινήσει με αντεπίθεση μια μεγάλη πορεία, με ένα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ που θα μας οδηγήσει σε ανάπτυξη σε όφελος του λαού ή θα έχουμε συνέχιση του ίδιου δρόμου της καπιταλιστικής ανάπτυξης που -αποδεδειγμένα πλέον- φέρνει νέα δεινά και καταστροφές με εναλλαγή των ίδιων στην εξουσία. Το ΚΚΕ στηρίζει τους εργαζόμενους έμπρακτα με πρωτοβουλίες παντού, για να υπάρξει έστω και η παραμικρή ανακούφιση. Αυτό έκανε στην περιφέρεια, στη Βουλή στην Ευρωβουλή. Αυτό έκαναν και οι 5 εκλεγμένοι δήμαρχοι με το ΚΚΕ. Από τα πάνω όμως δεν υπάρχουν λύσεις! Το κάλεσμα μας θέλουμε να φτάσει τις λίγες μέρες που απομένουν, στις εργατικές - λαϊκές οικογένειες που ζουν στα Καμίνια, στην Παλιά Κοκκινιά, στην Αγιά Σοφιά, στην Πειραϊκή στο Πέραμα, το Κερατσίνι, τον Κορυδαλλό. Είναι κάλεσμα συμπόρευσης στον αγώνα από τις 27 Μάη! Ναι, μπορούμε. Μπορούμε σήμερα να κερδίσουμε χρόνο, να εμποδίσουμε αντεργατικές, αντιλαϊκές εξελίξεις, όσο γίνεται. Να έχουμε και επιμέρους νίκες όπως υπήρχαν και εδώ στο Πειραιά από τους εργάτες στο λιμάνι που τα έβαλαν με το μεγαλύτερο μονοπώλιο και πέτυχαν βελτίωση των όρων δουλειάς τους και ένταξη στα ΒΑΕ, όπως στην Ζώνη που βελτίωσαν τους μισθούς τους. Βασική προϋπόθεση είναι να ενισχυθεί το ΚΚΕ, να αλλάξει ο συσχετισμός δύναμης υπέρ των λαϊκών, των ταξικών δυνάμεων. Όσο προχωρά μια τέτοια πορεία, όσο κερδίζει έδαφος η γραμμή της αναμέτρησης με τα μονοπώλια και την καπιταλιστική βαρβαρότητα, τόσο θα μετρά αποτελέσματα η πάλη των εργατών και των ανέργων, των αυτοαπασχολούμενων, των νέων και των γυναικών. Μόνο έτσι μπορεί να δημιουργηθεί, να δυναμώσει σήμερα μια ισχυρή εργατική, λαϊκή αντιπολίτευση, που θα βάλει τη σφραγίδα της στις εξελίξεις, θα ανοίξει το δρόμο για γενικότερες ανατροπές, θα ξεκινήσει μια μεγάλη πορεία συγκέντρωσης δυνάμεων. Θα είναι μεγάλο βήμα στις 27 Μάη οι
7 εργαζόμενοι και η νεολαία του Πειραιά να έχουν στο πλευρό τους περισσότερους εκλεγμένους αγωνιστές, δοκιμασμένους αγωνιστές που βρίσκονται στα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης και του ευρωψηφοδελτίου του ΚΚΕ. Αντιπαλεύουμε τη λογική ότι «με τους αγώνες δε γίνεται τίποτα». Όσοι τα λένε αυτά κάνουν τη δουλειά τους. Καλλιεργούν τη λογική του μικρότερου κακού, σύροντας τη νέα βάρδια των εργατών στην απογοήτευση και στη λογική «δουλειά να είναι και όπως να είναι», να λένε και ευχαριστώ για τα ψίχουλα που τους πετάνε ενώ τους έχουν κλέψει το ψωμί από το τραπέζι. Το ΚΚΕ ποτέ δε μάσησε τα λόγια του, πότε δε χάιδεψε αυτιά, δεν κολάκεψε το λαό, απεναντίας του μίλησε με ειλικρίνεια για την ευθύνη του, για την ανάγκη να πάρει ο ίδιος την υπόθεση στα χέρια του, να γίνει ο ίδιος ο πρωταγωνιστής των εξελίξεων. Πρώτα και κύρια οι κομμουνιστές στα συνδικάτα και οι ταξικές δυνάμεις θα πρωτοστατήσουν, για να μην περάσει αυτό το κλίμα των όλο και πιο πολύ μειωμένων απαιτήσεων, υποταγής, μοιρολατρίας, που μας πάει κάθε φορά όχι σε κάτι έστω καλύτερο, αλλά μας οδηγεί μαθηματικά στα χειρότερα, στην κατρακύλα, σε νέα χαμένα χρόνια, σε πολλές χαμένες ευκαιρίες, που μόνο ο λαός μπορεί να δημιουργήσει αγωνιστικά και έτσι να μεγαλουργήσει. Το ΚΚΕ παλεύει με όλες του τις δυνάμεις, τα λιμάνια, ναυπηγεία, πλοία, τρένα, εργοστάσια φαρμάκου, χημικής βιομηχανίας, μετάλλου, ηλεκτρικής ενέργειας, διυλιστήρια, χαλυβουργεία, εργοστάσια τροφίμων, λιπασμάτων, ένδυσης και υπόδησης, αεροδρόμια, συνολικά τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής να γίνουν κοινωνική περιουσία, εργαλεία ανάπτυξης και ικανοποίησης των κοινωνικών αναγκών. Το ΚΚΕ θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να ανοίξει ο δρόμος μιας τέτοιας προοπτικής, να οργανωθεί η παραγωγή με κεντρικό σχεδιασμό, εργατικό έλεγχο και κριτήριο τη λαϊκή ευημερία και όχι το κέρδος λίγων. Έτσι μπορεί να αντιμετωπιστεί το μεγάλο πρόβλημα της
8 ανεργίας, της μετανάστευσης νέων παιδιών, της μείωσης του εργάσιμου χρόνου, της βελτίωσης των συνθηκών εργασίας, της ποιότητας των προϊόντων, την βελτίωση των κοινωνικών υπηρεσιών δωρεάν και για όλους, την αύξηση του δημιουργικού ελεύθερου κοινωνικού χρόνου, μια ευτυχισμένη και ειρηνική ζωή. Η θέση του ΚΚΕ για αποδέσμευση με Εργατική - Λαϊκή Εξουσία για κάθε χώρα της Ευρώπης, και για την Ελλάδα, για μονομερή διαγραφή του χρέους για την Ευρώπη του σοσιαλισμού, είναι θέση ταξική, απεγκλωβίζει λαϊκές δυνάμεις από την παγίδα να ταυτίσουν τα συμφέροντά τους με τα συμφέροντα μερίδων της αστικής τάξης που ανταγωνίζονται, συγκρούονται για το ποιος θα χάσει και ποιος θα κερδίσει. Φίλες και φίλοι Το ΚΚΕ είναι εγγύηση για να αντιμετωπιστεί η ναζιστική Χρυσή Αυγή, αυτά τα τσιράκια του συστήματος, των μεγαλοεργοδοτών που εκτελούν συμβόλαια με μεγαλοσυμφέροντα, όπως αποδείχτηκε και από την επίθεση στο Πέραμα, από την δολοφονία του Παύλου. Για να αναδειχτεί ο ομφάλιος λώρος που δένει τέτοια μορφώματα με το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, τους μηχανισμούς του που τους αξιοποιούν, πότε τους αμολάνε και πότε τους μαζεύουνε με στόχο να χτυπάνε το εργατικό κίνημα, να τρομοκρατούν, να σπέρνουν το φασιστικό δηλητήριο. Μπορούμε να τα καταφέρουμε σήμερα. Μπορεί να βγει νικητής ο λαός με ΚΚΕ όσο γίνεται πιο δυνατό. Και στο Δήμο Πειραιά, και στην Περιφέρεια Αττικής, και στην Ευρωβουλή, και στα σωματεία, στους συλλόγους, στο κίνημα, παντού.