Η ερώτηση Ευρώ ή Δραχμή είναι απλή, η απάντηση όμως; είναι τόσο απλή; μπορεί να απαντηθεί μονολεκτικά; φυσικά όχι!!! το θέμα τόσο πολύπλοκο όσο και επικίνδυνο! για να δούμε πως είναι τα πράγματα: Συνεχώς ακούμε στα ΜΜΕ περί του διλήμματος Ευρώ ή Δραχμή, και ότι η αριστερή κυβέρνηση θα κάνει δημοψήφισμα και τα γνωστά. Ας κάνουμε μια μικρή ανάλυση να δούμε πως έχουν τα πράγματα αποδεικνύοντας για ακόμη μια φορά ότι και οι μεν υποστηρικτές του ευρώ είναι επικίνδυνοι, οι δε υποστηρικτές της άμεσης επιστροφής στην Δραχμή είναι ακόμα πιο επικίνδυνοι. Βλέπουμε δηλαδή ακόμα μια φορά το κλασσικό κόλπο "εκ του αντιθέτου τα αντίθετα " που έχουμε ήδη αναλύσει σε προηγούμενα άρθρα (π.χ. ΕΔΩ ) να κάνει καλά την δουλειά του προς την καταστροφή! Για να γίνει σωστή αποκωδικοποίηση πρέπει αφενός να λάβουμε υπόψιν μας το σύνολο των δεδομένων του προβλήματος και όχι μόνο ένα τμήμα αυτού, αφετέρου να γνωρίζουμε τους βασικούς κανόνες της οικονομίας. Βάσει αυτών λοιπόν έχουμε και λέμε: 1 / 5
Στα πολύ παλαιά χρόνια οι κοινωνίες ζούσαν με ανταλλαγή προϊόντων όπως όλοι γνωρίζουμε, η ανταλλαγή αυτή, όπως είναι φυσικό, είχε πολλές δυσκολίες και δυσκινησίες με αποτέλεσμα να φέρνει πολλά προβλήματα στην διαβίωση του ανθρώπου. Κατά συνέπεια οι περιορισμοί αυτοί συνέβαλλαν αρνητικά και στην ανάπτυξη του Πολιτισμού. Κάποια στιγμή, κάποιος μαθηματικός νους σκέφτηκε να τοποθετήσει ανάμεσα στα δύο προϊόντα ανταλλαγής κάτι τρίτο ως μέσο (χρησιμοποιώντας την δύναμη της Διαίρεσης) με σκοπό την διευκόλυνση της συναλλαγής, έτσι επινοήθηκε το χρήμα εκ του ρήματος χράομαι (χρησιμοποιώ - μεταχειρίζομαι). Το πρώτο πρόβλημα που θα έπρεπε να λυθεί ήταν το από τι υλικό θα ήταν αυτό το μέσον ανταλλαγής, διότι όπως είναι φυσικό, δεν θα μπορούσε να είναι από υλικό το οποίο φθείρεται, ούτε όμως να υπάρχει άφθονο καθόσον η παραγωγή δεν είναι αντιστοίχως άφθονη. Ο Χρυσός ήταν το κατάλληλο μέταλλο εφόσον στον χρόνο παραμένει αναλλοίωτος και ταυτόχρονα δεν υπάρχει άφθονος. Έχουμε λοιπόν κάτι πραγματικό που είναι η παραγωγή, και κάτι εικονικό (μια συμφωνία δηλαδή) που είναι το χρήμα, έτσι αν υποθέσουμε ότι η Πόλη παράγει π.χ. 1000 λίτρα ελαιόλαδο, πρώτα κοστολογεί και έπειτα δίνει τιμή π.χ. 1000 Δραχμές. Αντιστοίχως κοστολόγησε όλα τα προϊόντα της έπειτα έδωσε τιμή και τέλος έκοψε τα αντίστοιχα νομίσματα. Η βάση λοιπόν της υπάρξεως του νομίσματος είναι η παραγωγή, χωρίς παραγωγή το νόμισμα είναι εντελώς κούφιο, είναι εν ολίγοις άκυρη η συμφωνία. Υπάρχουν χώρες οι οποίες εκ των πραγμάτων δεν έχουν φυσικό πλούτο, εκεί τα πράγματα είναι δύσκολα, η Ελλάδα όμως είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις που έχει τεράστιο φυσικό πλούτο, άρα γεννάται η ερώτηση γιατί να χρωστάμε... Το νόμισμα χρησιμεύει και διευκολύνει την ανταλλαγή προϊόντων, είναι ανταλλακτικό μέσο ν, δεν πρέπει να γίνεται το ίδιο το μέσον προϊόν λέει ο Αριστοτέλης στα Πολιτικά του, είναι παράνοια το μέσον να γεννά κέρδος γιατί είναι 2 / 5
μέσον, δεν είναι κάτι πραγματικό, είναι μια απλή συμφωνία και τίποτε παραπάνω. Τι έκαναν λοιπόν κάποιοι εξυπνάκιδες; εκμεταλλευόμενοι την άγνοια των πολλών περί της πραγματικότητος, άνοιξαν μαγαζιά πουλώντας χρήμα... Όλοι μας χωρίς να το γνωρίζουμε έχουμε συμφωνήσει ότι το χρήμα θα το κόβει ένας ιδιώτης και θα το δανείζει στο κράτος, αν λοιπόν το κράτος παράγει 1000 λίτρα Ελαιολάδου ο ιδιώτης αυτός θα κόψει 1000 δραχμές τις οποίες θα μας δανείσει με κάποιο επιτόκιο, αυτό σημαίνει ότι αφενός το χρήμα (τις 1000 αυτές δραχμές) που θα έχουμε στην αγορά μας, δηλαδή στην τσέπη μας, ανήκουν σε αυτόν, αφετέρου του χρωστάμε επιπλέον και τόκους... Με άλλα λόγια με έναν μαγικό τρόπο όλα γίνονται ιδιοκτησία του, μας κάνει δούλους πουλώντας αέρα κοπανιστό... Η Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα που άνοιξε το 1928 ο Καποδίστριας αποτέλεσε απειλή για το σύστημα, έτσι το 1934 οι γνωστοί άγνωστοι έβαλαν ταφόπλακα τόσο στην Τράπεζα όσο και στον ίδιο τον Καποδίστρια. Το 1841 δημιουργήθηκε η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία δεν ήταν ποτέ Εθνική και ποτέ της Ελλάδος, ήταν εξ αρχής ένα ιδιωτικό μαγαζί το οποίο για ένα αινιγματικό λόγο απέκτησε το αποκλειστικό εκδοτικό προνόμιο. Το προνόμιο αυτό το μεταβίβασε στο δίδυμο αδελφάκι του το οποίο ονόμασαν Τράπεζα της Ελλάδος το 1928. Η Τράπεζα της Ελλάδος το 2002 έδωσε αυτό το προνόμιο στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Όπως καταλαβαίνουμε λοιπόν υπάρχει πλήρης ψευδαίσθηση της πάσης φύσεως ιδιοκτησίας μας (δείτε αναλυτικό άρθρο ΕΔΩ ) Όσοι νομίζουν ότι η Ε.Ε. είναι η Ευρώπη των λαών και άλλες τέτοιες μπούρδες δεν έχουν παρά να δουν τι αναφέρει ο Πλάτων στο έργο Νόμοι: "...διότι αυτό που οι περισσότεροι ονομάζουν Ειρήνη είναι μόνο στα λόγια, ενώ στα έργα όλα τα Κράτη βρίσκονται σε μια εκ φύσεως μόνιμη κατάσταση Ακήρυκτου Πολέμου μεταξύ τους " Κλεινίας - Πλάτωνος Νόμοι [626a] 3 / 5
Η ύπαρξη μας εντός της Ε.Ε. είναι ένας αργός θάνατος, η επιλογή της άμεσης επιστροφής στην Δραχμή είναι ακαριαίος θάνατος. Αν μείνουμε στο Ευρώ οι "πολιτισμένοι" εταίροι μας θα μας πίνουν το αίμα αιώνια, αν πάμε σε δραχμή θα γίνουμε πολλαπλάσια δεσμώτες καθόσον την επόμενη ημέρα θα χρωστάμε πολλαπλάσια χρήματα λόγω αντιστοιχίας νομίσματος, διότι τα δικά μας δεν θα έχουν αξία εφόσον δεν αντιστοιχούν σε παραγωγή, κανείς δεν θα τα δέχεται ως μέσον ανταλλαγής, άρα αυτό συνεπάγεται με πείνα και η πείνα με φθηνό ξεπούλημα κ.ο.κ. Το σύστημα γνωρίζει τα σχέδια του εαυτού του πράγμα που σημαίνει ότι είναι σε θέση να προβλέψει και να κατευθύνει αντιδράσεις. Χρηματοδότησε λοιπόν μια αριστερή κυβέρνηση με σκοπό να σοκάρει τον λαό χρησιμοποιώντας γνωστά εργαλεία (μη καταβολή μισθών και συντάξεων, capital control, κούρεμα καταθέσεων κτλ). Με αυτόν τον τρόπο το πόπολο θα πειστεί ότι το προηγούμενο καθεστώς είναι σταθερό άρα καλό, χρησιμοποιώντας την κλασσική τεχνική του "εκ του αντιθέτου τα αντίθετα". Το άδειασμα των ταμείων από την αριστερή κυβέρνηση, που υποτίθεται πολεμά τις Τράπεζες και την Ε.Ε, στην πραγματικότητα δίνει τις προϋποθέσεις να μας πιούν το αίμα με διπλά καλαμάκια. Το σύστημα συν τοις άλλοις με όλα αυτά τα γεγονότα προβλέπει να προκαταβάλει αρνητικά μην τυχών στο μέλλον υπάρξει κάποια ομάδα που θα φέρει όντως την πραγματική λύση... Η λύση: Ο ιδιώτης Τραπεζίτης με τον θρησκευτικό ηγέτη ναι μεν μας δανείζουν χρήμα, άρα κερδίζουν από τον κόπο μας μετατρέποντας μας σε δούλους κερδοσκοπώντας ασύστολα, γνωρίζουν δε ότι όλα αυτά είναι εικονικά, και ότι αν βρεθεί μια ομάδα Ελλήνων με ισχύ, το matrix τους θα γίνει καπνός... Η λύση βρίσκεται στην αποκωδικοποίηση του Μύθου του Μίδα...για να πετάξουμε τις αόρατες αλυσίδες της Ε.Ε, δηλαδή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η μόνη οδός είναι να αναλάβουν την ηγεσία πραγματικοί Έλληνες με ισχύ, να φύγουμε από την Ε.Ε, να γίνει μονομερώς διαγραφή του 100% του υποτιθέμενου χρέους, να κλείσουν όλες τις ιδιωτικές τράπεζες, να ανοίξουν μια Κρατική Τράπεζα η οποία θα κόψει Κρατικό - Ελληνικό Χρήμα το οποίο θα αντιστοιχεί σε πραγματικό πλούτο δια της παραγωγής. Στην αρχή θα είναι δύσκολα αλλά όπως ο δρόμος της Αρετής είναι ο μόνος δρόμος προς την πραγματική Ελευθερία. 4 / 5
Όλα αυτά φυσικά δεν είναι δυνατόν να συμβούν μέσω "δημοκρατίας" διότι το Πολίτευμα αυτό είναι 100% εξαρτημένο από χρηματοδότες, άρα ελεγχόμενο από τον εχθρό, άλλωστε οι "δημοκράτες" έβαλαν ταφόπλακα στην παραγωγή μετά το 1974 και μας έσωσαν από τους "κακούς" Χουντικούς. Δείτε ΕΔΩ από τι μας έσωσαν. ΟΥΔΕΝ ΚΡΥΠΤΟΝ ΥΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟN 5 / 5