ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.)

ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.) ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: 2007-2008 Τάξη:... Όνομα :...

ΠΟΣΟ Μ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΦΙΛΟΥΣ! Ο τίτλος του βιβλίου μας είναι: «Πόσο μ αρέσει να κάνω φίλους». Ποια νομίζετε ότι θα είναι η υπόθεση του βιβλίου. Να γράψετε τις δικές σας υποθέσεις.

Παιδιά, γεια χαρά! Ονομάζομαι Κοκκινοτρίχης και είμαι ένα σκιουράκι. Είμαι δυστυχισμένο, λυπημένο γιατί πιστεύω ότι κανείς δε θέλει να παίζει μαζί μου. Αισθάνομαι μοναξιά. Τι νομίζετε ότι πρέπει να κάνει; Χρειάζεται επειγόντως μια καλή συμβουλή. ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΩ ΤΟΝ ΚΟΚΚΙΝΟΤΡΙΧΗ

Πόσο μ αρέσει να κάνω φίλους Ένα πρωί, ο Κοκκινοτρίχης, το σκιουράκι, ήταν λυπημένος και δεν είχε όρεξη να σηκωθεί από το κρεβάτι του. Δεν είχε να κάνει κάτι για να περάσει την ώρα του και το χειρότερο ήταν ότι δεν είχε με ποιον να παίξει. «Δεν έχω φίλους, γι αυτό καλύτερα να συνεχίσω τον ύπνο μου», σκεφτόταν. Όμως τη στιγμή που ετοιμαζόταν να γυρίσει από τ άλλο πλευρό, το δέντρο του άρχισε να κουνιέται πέρα-δώθε. «Σεισμός!» σκέφτηκε τρομαγμένος και πετάχτηκε πάνω. Όμως ο Κοκκινοτρίχης έκανε λάθος, Δε γινόταν σεισμός. Η Λουλού, η ζωηρή η βίδρα, κρεμιόταν από ένα κλαδί του δέντρου του κι έκανε ακροβατικά. «Τρελάθηκες και κάνεις τόση φασαρία πρωί-πρωί;» φώναξε θυμωμένο το σκιουράκι. «Εσένα, τι σε πειράζει; Κατέβα να παίξεις κι εσύ!» του απάντησε η βίδρα. «Δεν έχω όρεξη!» είπε δειλά ο Κοκκινοτρίχης, γιατί δεν ήθελε κανείς να μάθει ότι δεν είχε παρέα για να παίξει. «Εσύ κάτι έχεις, δε μου το βγάζεις απ το μυαλό Το βρήκα! Είναι ότι κάθεσαι ολομόναχος και βαριέσαι! Μην ανησυχείς όμως! Αυτό συμβαίνει σε όλους!» είπε γελαστά η Λουλού στεγνώνοντας το τρίχωμά της. «Σκέφτηκες ποτέ γιατί εμείς οι βίδρες είμαστε πάντα χαρούμενες και γελαστές; Θα σου πω εγώ: επειδή κάθε μέρα κάνουμε καινούριους φίλους». «Δηλαδή, αυτό σημαίνει ότι έχεις χιλιάδες φίλους!» είπε ο Κοκκινοτρίχης. «Ούουου! Ίσως και περισσότερους! Έλα μαζί μου. Θα σου γνωρίσω μερικούς απ αυτούς». Ο Κοκκινοτρίχης δεν πολυπίστεψε τα λόγια της Λουλούς. Όμως, την ακολούθησε από περιέργεια. «Να μερικοί φίλοι μου!» είπε χαρούμενη η Λουλού. Άνοιξε τα χέρια της κι αγκάλιασε κάμποσες μαργαρίτες, που είχαν φυτρώσει στο λιβάδι και ήταν τόσο, μα τόσο όμορφες. «Μα αυτά είναι λουλούδια!» φώναξε ο Κοκκινοτρίχης. «Δεν είναι φίλοι!» «Κάνεις λάθος!» του είπε η βίδρα. «Μπορεί να είναι λουλούδια, όπως λες, αλλά είναι και φίλοι μου! Γιατί είναι όμορφα, μυρίζουν ωραία και μοιάζουν με χαμογελαστά προσωπάκια!» «Έλα τώρα να πιάσουμε πεταλουδίτσες!» είπε η καλόκαρδη βίδρα με το χαμόγελο στα χείλη. Ο Κοκκινοτρίχης σκέφτηκε ότι η Λουλού ήταν λίγο χαζούλα, αλλά δεν είπε τίποτα κι έτρεξε μαζί της να πιάσει μια πεταλούδα. Πάντα του άρεσε αυτό το παιχνίδι. Όμως, κάθε φορά που η Λουλού έπιανε μια πεταλούδα, την άφηνε πάλι ελεύθερη. «Δεν πρέπει να κρατάμε τους φίλους μας φυλακισμένους», έλεγε χοροπηδώντας ευτυχισμένη. «Η ζωή είναι τόσο ωραία!» Ύστερα η Λουλού έδειξε στον Κοκκινοτρίχη μια σειρά από βραχάκια μες στο ποτάμι. Πατώντας πάνω τους μπορούσες να περάσεις απ τη μια όχθη στην άλλη. «Δε μ αρέσουν οι γέφυρες! Προτιμώ τα βραχάκια που είναι και φίλοι μου!» έλεγε πηδώντας από το ένα βραχάκι στο άλλο. Ο Κοκκινοτρίχης όμως δεν είχε την ίδια γνώμη. Γιατί δεν είναι εύκολο για ένα σκιουράκι να πηδάει σαν βίδρα Ο Κοκκινοτρίχης έκανε μεγάλες προσπάθειες για να μην πέσει μες στο ποτάμι και τα κατάφερε. Όμως, τη στιγμή που ήταν έτοιμος να πηδήξει πάνω στο τελευταίο βραχάκι για να βγει έξω, στην όχθη, γλιστρά και πέφτει μες στο νερό. «Βάζω στοίχημα ότι και το νερό είναι φίλος σου!» είπε νευριασμένος στη Λουλού, στάζοντας από τη κορφή ως τα νύχια. «Μα φυσικά», είπε γελώντας η καλή βίδρα. «Μπορείς να κάνεις πολλά παιχνίδια με το

νερό! Να, κοίτα εμένα!» πρόσθεσε γελώντας και στάθηκε κάτω από ένα μικρό καταρράχτη. «Πώς, μ αρέσει το νερό, πώς μ αρέσει το νερό! Είναι τόσο δροσερό, δροσερό και καθαρό!» Ο Κοκκινοτρίχης, που την παρακολουθούσε πάνω από ένα βραχάκι, άρχισε να γελά με την καρδιά του. Μόλις η Λουλού, η βίδρα, τέλειωσε το μπάνιο της και οι δυο τους ήταν μούσκεμα. Τινάχτηκαν για να φύγει το νερό από πάνω τους και σκαρφάλωσαν ως την κορυφή του λόφου. «Και τώρα, ο φίλος μου ο αέρας θα στεγνώσει εντελώς το τρίχωμά μας», είπε η Λουλού ανοίγοντας τα χέρια της διάπλατα. Ο Κοκκινοτρίχης τη μιμήθηκε κάνοντας το ίδιο. Πραγματικά! Σε λίγα λεπτά, είχαν στεγνώσει. «Τώρα, ας ξαπλώσουμε να λιαστούμε, να ζεσταθεί το κοκαλάκι μας. Ο ήλιος δεν καίει τέτοια ώρα», είπε η Λουλού. «Μάλλον κι ο ήλιος είναι φίλος της, όταν δεν καίει», σκέφτηκε ο Κοκκινοτρίχης, αλλά δε μίλησε. «Άρχισα να πεινάω», είπε σε λίγο η Λουλού. Αυτή τη φορά ήταν η σειρά του Κοκκινοτρίχη να προτείνει κάτι: «Έλα μαζί μου. Ξέρω κάποιον που θα μας δώσει να φάμε». «Είναι φίλος σου;» «Αυτό είναι σίγουρο!» είπε χαμογελώντας ο Κοκκινοτρίχης. Ο Κοκκινοτρίχης πήγε τη Λουλού κάτω από μια μηλιά, γεμάτη κόκκινα, λαχταριστά, μήλα. «Πολύ μ αρέσει ο φίλος σου!» είπε η Λουλού. «Εμένα να δεις πόσο μ αρέσει!» απάντησε ο Κοκκινοτρίχης ευτυχισμένος. Ύστερα ανέβηκαν σ ένα κλαδί κι άρχισαν να χαζεύουν τα σύννεφα, που χόρευαν στον ουρανό. Σε λίγο όμως ο ήλιος βασίλεψε. Ήταν η ώρα να γυρίσουν στο σπίτι. «Γνώρισες κανένα καινούριο φίλο σήμερα;» ρώτησε δειλά-δειλά ο Κοκκινοτρίχης, το σκιουράκι, τη Λουλού, τη βίδρα. «Όχι ακόμα. Είχαμε πολλά να κάνουμε και το ξέχασα εντελώς!» Αλλά αμέσως μετά, η βίδρα πρόσθεσε χαμογελώντας: «Τι λες, θέλεις να γίνεις εσύ ο καινούριος μου φίλος;» Ο Κοκκινοτρίχης χάρηκε πολύ ακούγοντας αυτά τα λόγια. Στο δρόμο για το σπίτι, το σκιουράκι από τη χαρά του αγκάλιασε σφιχτά τη φίλη του τη βίδρα. Ύστερα οι δυο φίλοι καληνύχτισαν ο ένας τον άλλον. «Θα σε δω αύριο το πρωί», του είπε η Λουλού. «Θέλω να σου γνωρίσω και τους άλλους φίλους μου: τις αρκούδες, τα κουνέλια και τα ρακούν». Και μπλουμ! Έκανε μια βουτιά μες στο νερό. Εκείνο το βράδυ, ο Κοκκινοτρίχης κοιμήθηκε ξένοιαστος κι έβαλε το ξυπνητήρι του να χτυπήσει νωρίς το πρωί. Δεν ήθελε να σηκωθεί αργά από το κρεβάτι του! Τώρα πια είχε πολλούς φίλους! Και θα γνώριζε κι άλλους τόσους! Δεν έπρεπε να τους κάνει να τον περιμένουν να ξυπνήσει

Η ΛΑΙΛΑΠΑ ΤΩΝ ΦΡΑΓΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ ΘΑ ΑΦΑΝΙΣΕΙ ΤΟ ΗΔΗ ΜΙΚΡΟ ΠΛΥΘΗΣΜΟ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ LUTRA-LUTRA (κοιν.βίδρα). Στα ποτάμια της ηπείρου ζει η βίδρα (Lutra-Lutra), ένα μικρό θηλαστικό που είναι δείκτης καθαρότητας των ορεινών υδάτων και προστατεύεται αυστηρά σ όλες τις χώρες της Ε.Ε. Έχει συμπεριληφθεί στη Σύμβαση του 1979 για την πρστασία της Ευρωπαϊκής πανίδας και των φυσικών βιοτόπων.είναι ένα είδος που αποτελεί από τα σπανιότερα και πιο απειλούμενα θηλαστικά της Ευρωπαϊκής ηπείρου. Η επιβίωσή της απειλείται από πολλούς κινδύνους. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι η καταστροφή των βιοτόπων, όπως είναι οι αποξηράνσεις και οι εκχερσώσεις που την εκτοπίζουν απο το φυσικό της περιβάλλον. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι τα μεγάλα τεχνικά έργα (π.χ. φράγματα) που σχεδόν την αφανίζουν. Μόνο στον νομό Ιωαννίνων η ΡΑΕ ενέκρινε 39!!! άδειες κατασκευής φραγμάτων με αποτέλεσμα ο νομός να φτάσει να παράγει το 20% της ενέργειας για όλη την χώρα και η υποβάθμιση της περιοχής να είναι τεράστια,αλλά πιο τεράστιο θα είναι το ανεπανόρθωτο πλήγμα που θα δεχτεί η οικολογική ισορροπία του νομού.από τα παραπάνω είναι εμφανές ότι η πανίδα της Ελλάδας και κατά συνέπεια της Ε.Ε., θα "φτωχείνει" δραματικά με τον αφανισμό της Βίδρας από τα ποτάμια της Ηπείρου.

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΙΑΒΑΣΑ Η ταυτότητα του βιβλίου Τίτλος:... Συγγραφέας:... Εικονογράφος:... Μεταφραστής:... Εκδότης:... Το βιβλίο που διάβασα Τόπος:... Χρόνος:... Ήρωες:... Τι μου άρεσε:.........

Τίτλος πρωτοτύπου: Comment se faire des amis Κείμενα-Εικονογράφηση: Χανς Βίλχελμ Copyright Hans Wilhelm - Casterman S.A. Copyright 1999, για την Ελληνική γλώσσα: ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ 1 η Έκδοση, Μάιος 1999-2η Έκδοση, Οκτώβριος 2000, 3η Έκδοση, Απρίλιος 2002 Σύμβουλος έκδοσης: Βαγγέλης Τασιόπουλος Μετάφραση: Ελίνα Χ. Μαρμαρίδου Επιμέλεια-Διορθώσεις κειμένων: Δημήτρης Σταματόπουλος Ηλεκτρονική σελιδοποίηση: Δήμητρα Δούμπλα Μοντάζ: Μαρία Αλεξανδρή Εκτύπωση: Μ. Μοντεβέρδης - Π. Αλεξόπουλος Ε.Π.Ε. Βιβλιοδεσία: Ι. Μάντης & Υιοί Ε.Ε. - Βιβλιοδετική Αττικής Όλα τα δικαιώματα ανήκουν στους ιδιοκτήτες του copyright και απαγορεύεται χωρίς τη γραπτή άδεια τους να αναπαραχθεί ολόκληρο το έργο ή μέρος του, με οποιοδήποτε μέσο. ISBN 960-7984-42-0 ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ Α6ήνα: Κεραμεικοΰ 93-95, Τ.Κ. 104 35 Τηλ.: (010) 3460224 - Fax: (010) 3460183 e-mail: sa_orizontes@hellasnet.gr Θεσσαλονίκη: Μοναστηρίου 139 & Χαλκίδος 3, Τ.Κ. 546 27 Τηλ.: (0310) 543828, 501824 - Fax: (0310) 501824 e-mail: s_orizontes@hellasnet.gr

Να φτιάξετε πορτρέτο του Κοκκινοτρίχη πριν και μετά τη συνάντησή του με τη Λουλού, τη ζωηρή βίδρα και να γράψετε τα συναισθήματά του. Ο Κοκκινοτρίχης στην αρχή της ιστορίας. Ο Κοκκινοτρίχης στο τέλος της ιστορίας. Συναισθήματα:......... Συναισθήματα:.........

Παιδιά, γεια σας! Εγώ είμαι η Λουλού, η βίδρα. Θέλετε να με βοηθήσετε να λύσω το σταυρόλεξο; ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ: 1. Στο τέλος της ιστορίας τι απέκτησε το σκιουράκι; 2. Ποιο ζώο πρωταγωνιστεί στην ιστορία που διαβάσαμε; 3. Πώς ένιωθε το σκιουράκι στην αρχή; ΚΑΘΕΤΑ: 1. Το όνομα της βίδρας. 2. Πώς ένιωθε στο τέλος της ιστορίας ο Κοκκινοτρίχης; 3. Τι έφαγαν οι δύο φίλοι; 2 1 1 2 3 3

Γεια σας, με λένε Άντζελ, Σας παρακαλώ, βοηθήστε με. Ένας ασυνείδητος κυνηγός με χτύπησε. Το φτερό μου είναι πληγωμένο Να γράψετε ένα διάλογο ανάμεσα στα ζωάκια (τον Κοκκινοτρίχη το σκιουράκι, τη Λουλού τη βίδρα και τον Άντζελ τον αετό). Τι να του είπαν άραγε οι δύο φίλοι και τι να έκαναν;

Ο συγγραφέας του βιβλίου, Χανς Βίλχελμ, θέλει να προωθήσει τις πωλήσεις του βιβλίου του. Γι αυτό αποφάσισε να προκηρύξει διαγωνισμό αφίσας. Να ετοιμάσετε κι εσείς τη δική σας αφίσα για να λάβετε μέρος στο διαγωνισμό.

Ώρα για παιχνίδι!!! Ελάτε να συμπληρώσουμε την ακροστιχίδα του φίλου μας του Κοκκινοτρίχη. Κ Ο Κ Κ Ι Ν Ο Τ Ρ Ι Χ Η Σ Αυτός που έχει καλή καρδιά. Είναι ωραίο να ξεκινά η μέρα μας με αυτό (ανάποδα). Φρούτα του καλοκαιριού. Το αντίθετο συναίσθημα της αγάπης. Νιώθουμε... όταν πετύχουμε σε ένα διαγωνισμό. Ο Κοκκινοτρίχης και η Λουλού έπεσαν στο... Μετά τη βροχή βλέπουμε το... τόξο. Ο Κοκκινοτρίχης ένιωσε... όταν έπεσε στο νερό. Η Λουλού είχε αρρωστήσει και την έπιασε... από τον πυρετό. Μας βοηθά να κάνουμε έπαρση της σημαίας. Ένα από τα πιο ωραία συναισθήματα. Όταν είμαστε ευτυχισμένοι το πρόσωπό μας λάμπει σαν... Ό,τι νιώθουμε ανήκει στην ομάδα των...

Ο Κοκκινοτρίχης θέλει να κάνει ένα πάρτι γενεθλίων για όλους τους νέους του φίλους. Χρειάζεται τη βοήθειά σου για να ετοιμάσει την πρόσκληση που θα στείλει στους φίλους του. Ετοίμασέ του την πρόσκληση που θα στείλει στη φίλη του τη Λουλού, τη βίδρα........