ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΓΙΟΥ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

Μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις ατρὸς ἡμῶν Μελετίου, Ἀρχιεπισκόπου Ἀντιοχείας τῆς μεγάλης. ΕΥΤΕΡΑ ΕΣΕΡΑΣ Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε, νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. εῦτε, προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ. εῦτε, προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ, τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ. εῦτε, προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν αὐτῷ Χριστῷ, τῷ βασιλεῖ καὶ Θεῷ ἡμῶν. Ψαλμὸς ργ (103) Εὐλόγει ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον, Κύριε ὁ Θεός μου ἐμεγαλύνθης σφόδρα. Ἐξομολόγησιν καὶ μεγαλοπρέπειαν ἐνεδύσω, ἀναβαλλόμενος φῶς ὡς ἱμάτιον. Ἐκτείνων τὸν οὐρανὸν ὡσεὶ δέῤῥιν, ὁ στεγάζων ἐν ὕδασιν τὰ ὑπερῷα αὐτοῦ. Ὁ τιθεὶς νέφη τὴν ἐπίβασιν αὐτοῦ, ὁ περιπατῶν ἐπὶ πτερύγων ἀνέμων. Ὁ ποιῶν τοὺς Ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα, καὶ τοὺς λειτουργοὺς αὐτοῦ πυρὸς φλόγα. 1

Ὁ θεμελιῶν τὴν γῆν ἐπὶ τὴν ἀσφάλειαν αὐτῆς, οὐ κλιθήσεται εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. Ἄβυσσος ὡς ἱμάτιον τὸ περιβόλαιον αὐτοῦ, ἐπὶ τῶν ὀρέων στήσονται ὕδατα. Ἀπὸ ἐπιτιμήσεώς σου φεύξονται, ἀπὸ φωνῆς βροντῆς σου δειλιάσουσιν. Ἀναβαίνουσιν ὄρη, καὶ καταβαίνουσι πεδία εἰς τόπον, ὃν ἐθεμελίωσας αὐτά. Ὅριον ἔθου, ὃ οὐ παρελεύσονται, οὐδὲ ἐπιστρέψουσι καλύψαι τὴν γῆν. Ὁ ἐξαποστέλλων πηγὰς ἐν φάραγξιν, ἀναμέσον τῶν ὀρέων διελεύσονται ὕδατα. οτιοῦσι πάντα τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ, προσδέξονται ὄναγροι εἰς δίψαν αὐτῶν. Ἐπ αὐτὰ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνώσει ἐκ μέσου τῶν πετρῶν δώσουσι φωνήν. οτίζων ὄρη ἐκ τῶν ὑπερώων αὐτοῦ ἀπὸ καρποῦ τῶν ἔργων σου χορτασθήσεται ἡ γῆ. Ὁ ἐξανατέλλων χόρτον τοῖς κτήνεσι, καὶ χλόην τῇ δουλείᾳ τῶν ἀνθρώπων. Τοῦ ἐξαγαγεῖν ἄρτον ἐκ τῆς γῆς καὶ οἶνος εὐφραίνει καρδίαν ἀνθρώπου. 2

Τοῦ ἱλαρῦναι πρόσωπον ἐν ἐλαίῳ καὶ ἄρτος καρδίαν ἀνθρώπου στηρίζει. Χορτασθήσονται τὰ ξύλα τοῦ πεδίου, αἱ κέδροι τοῦ Λιβάνου, ἃς ἐφύτευσας. Ἐκεῖ στρουθία ἐννοσσεύσουσι, τοῦ ἐρωδιοῦ ἡ κατοικία ἡγεῖται αὐτῶν. Ὄρη τὰ ὑψηλὰ ταῖς ἐλάφοις, πέτρα καταφυγὴ τοῖς λαγῳοῖς. Ἐποίησε σελήνην εἰς καιρούς ὁ ἥλιος ἔγνω τὴν δύσιν αὐτοῦ. Ἔθου σκότος, καὶ ἐγένετο νύξ ἐν αὐτῇ διελεύσονται πάντα τὰ θηρία τοῦ δρυμοῦ. Σκύμνοι ὠρυόμενοι τοῦ ἁρπᾶσαι, καὶ ζητῆσαι παρὰ τῷ Θεῷ βρῶσιν αὐτοῖς. Ἀνέτειλεν ὁ ἥλιος, καὶ συνήχθησαν, καὶ εἰς τὰς μάνδρας αὐτῶν κοιτασθήσονται. Ἐξελεύσεται ἄνθρωπος ἐπὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ, καὶ ἐπὶ τὴν ἐργασίαν αὐτοῦ ἕως ἑσπέρας. Ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε, πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας, ἐπληρώθη ἡ γῆ τῆς κτίσεώς σου. Αὕτη ἡ θάλασσα ἡ μεγάλη καὶ εὐρύχωρος, ἐκεῖ ἑρπετὰ ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός, ζῷα μικρὰ 3

μετὰ μεγάλων. Ἐκεῖ πλοῖα διαπορεύονται, δράκων οὗτος, ὃν ἔπλασας ἐμπαίζειν αὐτῇ. άντα πρὸς σὲ προσδοκῶσι, δοῦναι τὴν τροφὴν αὐτῶν εἰς εὔκαιρον δόντος σου αὐτοῖς συλλέξουσιν. Ἀνοίξαντός σου τὴν χεῖρα, τὰ σύμπαντα πλησθήσονται χρηστότητος ἀποστρέψαντος δέ σου τὸ πρόσωπον, ταραχθήσονται. Ἀντανελεῖς τὸ πνεῦμα αὐτῶν, καὶ ἐκλείψουσι, καὶ εἰς τὸν χοῦν αὐτῶν ἐπιστρέψουσιν. Ἐξαποστελεῖς τὸ πνεῦμα σου, καὶ κτισθήσονται, καὶ ἀνακαινιεῖς τὸ πρόσωπον τῆς γῆς. Ἤτω ἡ δόξα ρίου εἰς τοὺς αἰῶνας εὐφρανθήσεται Κύριος ἐπὶ τοῖς ἔργοις αὐτοῦ. Ὁ ἐπιβλέπων ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ποιῶν αὐτὴν τρέμειν ὁ ἁπτόμενος τῶν ὀρέων, καὶ καπνίζονται. ᾌσω τῷ ρίῳ ἐν τῇ ζωῇ μου, ψαλῶ τῷ Θεῷ μου ἕως ὑπάρχω. 4

Ἠδυνθείη αὐτῷ ἡ διαλογή μου, ἐγὼ δὲ εὐφρανθήσομαι ἐπὶ τῷ ρίῳ. Ἐκλείποιεν ἁμαρτωλοὶ ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ ἄνομοι, ὥστε μὴ ὑπάρχειν αὐτούς. Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον. Καὶ πάλιν. Ὁ ἥλιος ἔγνω τὴν δύσιν αὐτοῦ ἔθου σκότος, καὶ ἐγένετο νύξ. Ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας. όξα... Καὶ νῦν... Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα. όξα σοι ὁ Θεός (ἐκ γ ). Ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, Κύριε, δόξα σοι. ΙΑΚΟΝΟΣ: Ἐν εἰρήνῃ τοῦ ρίου δεηθῶμεν. ΧΟΡΟΣ: Κύριε, ἐλέησον. [καὶ μετὰ ἀπὸ κάθε αἴτηση] Ὑπὲρ τῆς ἄνωθεν εἰρήνης, καί τῆς σωτηρίας τῶν ψυχῶν ἡμῶν, τοῦ ρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου, εὐσταθείας τῶν ἁγίων τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν, καί τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως, τοῦ ρίου 5

δεηθῶμεν. Ὑπὲρ τοῦ ἁγίου οἴκου τούτου, καί τῶν μετὰ πίστεως, εὐλαβείας, καὶ φόβου Θεοῦ εἰσιόντων ἐν αὐτῷ, τοῦ ρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τοῦ ρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ τοῦ πατρός καὶ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (...), τοῦ τιμίου πρεσβυτερίου, τῆς ἐν Χριστῷ διακονίας, παντός τοῦ Κλήρου καί τοῦ Λαοῦ, τοῦ ρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν Ἔθνους, πάσης Ἀρχῆς καὶ Ἐξουσίας ἐν αὐτῷ, τοῦ κατὰ ξηρὰν θάλασσαν καὶ ἀέρα φιλοχρίστου ἡμῶν στρατοῦ, τοῦ ρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ τῆς πόλεως (Μονῆς, Κώμης) ταύτης, πάσης πόλεως καὶ χώρας καί τῶν πίστει οἰκούντων ἐν αὐταῖς, τοῦ ρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ εὐκρασίας ἀέρων, εὐφορίας τῶν καρπῶν τῆς γῆς καὶ καιρῶν εἰρηνικῶν, τοῦ ρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ πλεόντων, ὁδοιπορούντων, νοσούντων, καμνόντων, αἰχμαλώτων καί τῆς σωτηρίας αὐτῶν, τοῦ ρίου δεηθῶμεν. 6

Ὑπὲρ τοῦ ῥυσθῆναι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης θλίψεως, ὀργῆς, κινδύνου καὶ ἀνάγκης, τοῦ ρίου δεηθῶμεν. Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον καὶ διαφύλαξον ἡμᾶς, ὁ Θεός, τῇ σῇ χάριτι. Τῆς αναγίας, ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, ἐνδόξου, εσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, μετὰ πάντων τῶν Ἁγίων μνημονεύσαντες, ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν, Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα. ΧΟΡΟΣ: Σοὶ Κύριε. ΙΕΡΕΥΣ:Ὅτι πρέπει σοι, πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις, τῷ ατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ νεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν. 7

ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ 1. 2. 3. 4. 5. 6. 1. 2. 3. Ἦχος Νη Ν Μ ρι ε ε λε ε η σον Ν ρι ε ε λε ε ε η σον Ν Ν ρι ε ε λε ε ε η σον ρι ε ε λε ε ε η σον ρι ε Ν Ν ε Μ λε ε ε η σον Ν ρι ε ε λε ε ε ε η σον Ν ΕΤΕΡΑ ρι ε ε λε ε ε η η σον ρι ε ε ε λε ε ε η η σον ρι ε ε λε η η σον Ν Μ 8

4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. Μ Ν Ν Γ Ν Ν ρι ε ε ε λε η σο ο ον ρι ε ε λε ε η σον ρι ε ε λε ε ε η σον ρι ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον ρι ε ε Γ ρι ε ε λε λε η σον ε η σον ρι ε ε λε ε ε η σον Ν Σοι ρι ε Ν 9

Β Εἰς τό, Κύριε ἐκέκραξα, ψάλλομεν Στιχηρὰ Ψαλμὸς ρμ (140) Ἦχος α ρι ε ε κε κρα α ξα προ ο ος σε ε ει σα α κου ου ου σο ο ον µου ει σα κου σο Β ον µου ου υ υ ρι ι ι ι ε ρι ε ε κε κρα α ξα προ ος σε Β ει σα α κου σο ο ο ον µου προ σχες τη φω νη η η τη ης Β δε η σε ω ω ω ως µου εν τω κε κρα γε ναι αι µε προ ο ος σε ε ει σα α κου σο ον µου ου υ ρι ι ε ε Β Κα τευ θυν θη η τω η προ ο ο σευ 10

χη η η µου ως θυ µι α α α µα α ε νω πι ο ο ο ον σου ε πα αρ σι ι ις τω ων χει ει ει ρω ω ω ω ων µου θυ σι Β ι α ε ε ε σπε ρι ι ι νη η ει σα α α α κου σο ον µου ου υ ρι ι ε ε Στίχος. Μ Στιχηρὰ ροσόμοια Ἦχος δ' Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν Ε Β αν α νο µι ας πα ρα τη ρη σης ρι ε ρι ε τις υ πο στη σε ται ο τι πα ρα σοι ο ι λα σµος εστιν 11

Μελετήσας μακάριε, Ἱεράρχα Μελέτιε, νόμον τὸν σωτήριον, καθὼς γέγραπται, ξύλον ἐδείχθης ἐν ὕδατι, ἀσκήσεως κείμενον, καὶ καρποὺς τῶν ἀρετῶν, προβαλλόμενον χάριτι, τοῦ φωτίσαντος, τὴν ἁγίαν ψυχήν σου καὶ παντοίων, δεκτικὴν ἐργασαμένου, πνευματικῶν ἐπιλάμψεων. Στίχος. Β Ε νε κεν του ο νο µα τος σου υ πε µει να σε ρι ε υ πε µει νεν η ψυ χη µου εις τον λο γον σου ηλ πι σεν η ψυ χη η µου ε πι ι τον ρι ον Ὡραιώθησαν άνσοφε, γραφικῶς σιαγόνες σου, ὡς τρυγόνες στέργουσαι τὴν ἐγκράτειαν, καὶ τὴν τρυφὴν διαπτύουσαι, ἐφέσει Μελέτιε, τῆς τρυφῆς τῆς νοητῆς, ἥν Χριστὸς σοι χαρίζεται, προσδεξάμενος, τοὺς πολλούς σου ἀγῶνας καὶ τὸν ζῆλον, τὸν διάπυρον ὃν ἔσχες, προκινδυνεύων τῆς πίστεως. 12

Στίχος. Μ Α πο φυ λα κης Β πρω ι ας µε χρι νυ κτος α πο φυ λα κης πρω ι ας ελ πι σα τω Ισ ρα ηλ ε πι τον ρι ον Ἐγκρατείᾳ ἐμάρανας, τῆς σαρκὸς τὰ σκιρτήματα, καὶ παθῶν Μελέτιε, κατεκράτησας, καὶ ἀπαθείας λαμπρότητι, σεαυτὸν ἐφαίδρυνας, καὶ ἁγνῶς καὶ καθαρῶς, τῷ Χριστῷ ἱερούργησας, ὃν ἱκέτευε, ἐκ φθορᾶς καὶ κινδύνων λυτρωθῆναι, τοὺς ἐν πίστει ἐκτελοῦντας, τὴν ἀεισέβαστον μνήμην σου. Στιχηρὰ ροσόμοια. Ἦχος α. Τῶν οὐρανίων ταγμάτων. Στίχος. 0 τι πα ρα τω ρι ω το ε λε ος και πολ λη παρ αυ τω λυ τρω σις και αυ τος λυ τρω σε ται τον Ισ ρα 13

ηλ εκ πα σω ων των α νο µι ων αυ του ου ου Τῶν φιλεόρτων οἱ δῆμοι, δεῦτε τιμήσωμεν, Μελέτιον τὸν θεῖον, πρὸς αὐτὸν ἐκβοῶντες Ἐκ πάσης ἐπηρείας τοῦ πονηροῦ, ταῖς πρεσβείαις σου λύτρωσαι, θεομακάριστε άτερ πάντας ἡμᾶς, τοὺς γεραίροντας τὴν μνήμην σου. Στίχος. Αι νει τε τον ρι ον παν τα τα ε θνη ε παι νε σα τε αυ το ον παν τες οι λα οι Τέρπου καὶ χόρευε Λάρδος, ὅτι ἐβλάστησας, νεύματος γεωργίᾳ, ὁσιότητος ῥόδον, Μελέτιον τὸν νέον ἐν ἀσκηταῖς, οὗ τὰ τίμια λείψανα, τὰ αἰσθητήρια πάντων τῶν εὐσεβῶν, μυστικῶς ἀρωματίζουσιν. Στίχος. 0 τι ε κρα ται ω θη το 14

ε λε ος αυ του εφ η µας και η α λη θει α του ρι ου µε νει εις τον αι ω να Ἀπεργασάμενος θεῖον, ναὸν τοῦ νεύματος, σαυτὸν δι ἐγκρατείας, ἀνενδότων ἀγώνων, ναὸν τῇ Θεοτόκῳ ζήλῳ θερμῷ, ἱερὸν ᾠκοδόμησας, ἐν ᾧ συντρέχοντες πάντες οἱ εὐσεβεῖς, εὐφημοῦμέν σε Μελέτιε. Ἦχος ι Nε ο ο ο ξα α α α τρι ι ι και Υι ω και α γι ι ω νε ε ευ µα 4 τι όξα. Ἦχος β. Ὅσιε άτερ, παμμακάριστε Μελέτιε, τῇ ἀσκητικῇ σου πολιτείᾳ, τὰ τῶν παθῶν νεκρώσας σκιρτήματα, ἀπὸ γῆς εἰς οὐρανοὺς μεταστάς, 15

εἰς ἁγιασμὸν ἐκτήσω τοὺς καρποὺς τῶν ἀγώνων σου, Χριστῷ σὺν Ἀγγέλοις παριστάμενος, καὶ ὑπὲρ ἡμῶν δεήσεις ἀναφέρων, τῶν εὐλαβῶς ἐπιτελούντων τὴν μνήμην σου. Θεοτοκίον Και νυ υ υ υν και α α ει και εις τους αι ω νας των αι ω ω ω νων α α µην Μ α ρη η ηλ θεν η η σκι ι ι α α α του νο ο µου τη ης χα ρι ι ι το ο ος ε ελ θου ου ου σης ως γαρ η βα α α τος ου ουκ ε ε και αι ε ε ε το κα τα φλε ε ε ε γο ο ο µε ε ε νη ου τω αρ θε ε νος ε ε ε ε τε ε ε ε κες και αι πα α α αρ θε νος ε ε ε µει ει ει ει 16

νας αν τι στυ υ υ λου πυ υ ρο ο ο ο ος δι και ο συ υ υ υ νη η ης α νε ε ε ε τει λεν Η η η λι ι ι ι ος αν τι ι ι Μω υ υ υ σε ε ε ως Χρι ι στος η σω τη ρι ι ι α των ψυ υ χω ω ων η η η η µω ω ω ων 17

Εἴσοδος, Φῶς ἱλαρὸν. Φως Ἦχος Β ι λα ρον α ι γι ας δο ο ο ξης α θα α να α του α τρος ου ρα νι Β ι ι ου α γι ου µα κα ρος Ι ου Χρι ι ι ι στε ελ θο ο Μ η ο σου ο ο ον τες ε πι ι την η λι ου δυ υ υ σιν ι δον τε ες φως ε σπε ρι νον υ µνου ου µεν α τε ε ρα Υι ο ον και Β Μ α α γι ο ον νε ευ µα Θε ο ον α ξι ο ο ον σε εν πα α σι και ροις υ µνει ει ει σθαι αι φω ναις αι σι ι αις Υι ε ε 18

Β Θε ε ε ου ου ζω η η η η η η ην ο ο δι ι δου ους δι ο Β Γ ο ο ο ο κο Μ ο σµος σε ε ε δο ο ξα α α ζει ει 19

ροκείµενον. Τῇ ευτέρᾳ ἑσπέρας. Ἦχος δ. Ἦχος ι υ ρι ος ει σα κου σε ται µου εν τω κε κρα γε ε ναι µε προς αυ το (ίς) ον Στίχ. Ἐν τῷ ἐπικαλεῖσθαί με εἰσήκουσάς μου, ὁ Θεός τῆς δικαιοσύνης μου, ἐν θλίψει ἐπλάτυνάς με. Τὸ τρίτον. ρι ος ει σα κου σε ται αι µου εν τω κε κρα γε ναι µε προς αυ το ο ον 20

Εἶτα τὰ Ἀναγνώσματα. Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ. γ 1-9). ικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος. Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνων τεθνάναι καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ ἡμῶν πορεία σύντριμμα οἱ δέ εἰσιν ἐν εἰρήνῃ. Καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν, ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης. Καὶ ὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς καὶ εὗρεν αὐτοὺς ἀξίους ἑαυτοῦ ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτούς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο αὐτούς. Καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσιν καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν καλάμῃ διαδραμοῦνται κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν καὶ βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰς τοὺς αἰῶνας. Οἱ πεποιθότες ἐπ Αὐτῷ, συνήσουσιν ἀλήθειαν καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ προσμενοῦσιν Αὐτῷ ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς Ὁσίοις Αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖς Αὐτοῦ. 21

Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα. ίκαιοι εἰς τὸν αἰῶνα ζῶσι, καὶ ἐν ρίῳ ὁ μισθὸς αὐτῶν, καὶ ἡ φροντὶς αὐτῶν παρὰ Ὑψίστῳ. ιὰ τοῦτο λήψονται τὸ βασίλειον τῆς εὐπρεπείας, καὶ τὸ διάδημα τοῦ κάλλους ἐκ χειρὸς ρίου, ὅτι τῇ δεξιᾷ αὐτοῦ σκεπάσει αὐτούς, καὶ τῷ βραχίονι ὑπερασπιεῖ αὐτῶν. Λήψεται πανοπλίαν, τὸν ζῆλον αὐτοῦ, καὶ ὁπλοποιήσει τὴν κτίσιν εἰς ἄμυναν ἐχθρῶν. Ἐνδύσεται θώρακα, δικαιοσύνην, καὶ περιθήσεται κόρυθα, κρίσιν ἀνυπόκριτον. Λήψεται ἀσπίδα ἀκαταμάχητον, ὁσιότητα, ὀξυνεῖ δὲ ἀπότομον ὀργὴν εἰς ῥομφαίαν. Συνεκπολεμήσει αὐτῷ ὁ κόσμος ἐπὶ τοὺς παράφρονας, πορεύσονται εὔστοχοι βολίδες ἀστραπῶν, καὶ ὡς ἀπὸ εὐκύκλου τόξου τῶν νεφῶν, ἐπὶ σκοπὸν ἁλοῦνται, καὶ ἐκ πετροβόλου θυμοῦ πλήρεις ῥιφήσονται χάλαζαι. Ἀγανακτήσει κατ αὐτῶν ὕδωρ θαλάσσης, ποταμοὶ δὲ συγκλύσουσιν ἀποτόμως. Ἀντιστήσεται αὐτοῖς πνεῦμα δυνάμεως, καὶ ὡς λαῖλαψ ἐκλικμήσει αὐτούς, καὶ ἐρημώσει πᾶσαν τὴν γῆν ἀνομία, καὶ ἡ κακοπραγία περιτρέψει θρόνους δυναστῶν. Ἀκούσατε οὖν, Βασιλεῖς, καὶ 22

σύνετε, μάθετε, δικασταὶ περάτων γῆς, ἐνωτίσασθε οἱ κρατοῦντες πλήθους, καὶ γεγαυρωμένοι ἐπὶ ὄχλοις ἐθνῶν, ὅτι ἐδόθη παρὰ ρίου ἡ κράτησις ὑμῖν, καὶ ἡ δυναστεία παρὰ Ὑψίστου. Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα. (Κεφ. 4, 7-15) ίκαιος, ἐὰν φθάσῃ τελευτῆσαι, ἐν ἀναπαύσει ἔσται. Γῆρας γὰρ τίμιον οὐ τὸ πολυχρόνιον, οὐδὲ ἀριθμῷ ἐτῶν μεμέτρηται. ολιὰ δὲ ἐστι φρόνησις ἀνθρώποις, καὶ ἡλικία γήρως βίος ἀκηλίδωτος. Εὐάρεστος Θεῷ γενόμενος, ἠγαπήθη, καὶ ζῶν μεταξὺ ἁμαρτωλῶν, μετετέθη. Ἡρπάγη, μὴ κακία ἀλλάξῃ σύνεσιν αὐτοῦ, ἢ δόλος ἀπατήσῃ ψυχὴν αὐτοῦ βασκανία γὰρ φαυλότητος ἀμαυροῖ τὰ καλά, καὶ ῥεμβασμὸς ἐπιθυμίας μεταλλεύει νοῦν ἄκακον. Τελειωθεὶς ἐν ὀλίγῳ, ἐπλήρωσε χρόνους μακρούς ἀρεστὴ γὰρ ἦν ρίω ἡ ψυχὴ αὐτοῦ, διὰ τοῦτο ἔσπευσεν ἐκ μέσου πονηρίας. Οἱ δὲ λαοὶ ἰδόντες καὶ μὴ νοήσαντες, μηδὲ θέντες ἐπὶ διανοίᾳ τὸ τοιοῦτον, ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ, καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖς αὐτοῦ. 23

Εἴπωμεν πάντες ἐξ ὅλης της ψυχῆς καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας ἡμῶν εἴπωμεν. Κύριε ἐλέησον (ἅπαξ). Κύριε παντοκράτορ ὁ Θεός τῶν πατέρων ἡμῶν, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. Κύριε ἐλέησον (ἅπαξ). Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἒλεός Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. Κύριε ἐλέησον (ἐκ τρίτου). Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεῖνος). Κύριε ἐλέησον (ἐκ τρίτου). Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν, τῶν ἱερέων, ἱερομονάχων, ἱεροδιακόνων καὶ μοναχῶν, καὶ πάσης τῆς ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε ἐλέησον (ἐκ τρίτου). Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καὶ ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων του Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τῶν κατοικούντων καὶ παρεπιδημούντων ἐν τῇ (κώμῃ, πόλει) ταύτῃ, τῶν ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδρομητῶν καὶ ἀφιερωτῶν τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου. 24

Κύριε ἐλέησον (ἐκ τρίτου) Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν μακαρίων καὶ ἀοιδίμων κτιτόρων τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας ταύτης, καὶ ὑπὲρ πάντων τῶν προαναπαυσαμένων πατέρων καὶ ἀδελφῶν ἡμῶν, τῶν ἐνθάδε εὐσεβῶς, κειμένων, καὶ ἁπανταχοῦ ὀρθοδόξων. Κύριε ἐλέησον (ἐκ τρίτου) Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν καρποφορούντων καὶ καλλιεργούντων ἐν τῷ ἁγίῳ καὶ πανσέπτῳ ναῷ τούτῳ, κοπιώντων, ψαλλόντων καὶ ὑπὲρ τοῦ περιεστῶτος λαοῦ, τοῦ ἀπεκδεχομένου τὸ παρὰ Σοῦ μέγα καὶ πλούσιον ἔλεος. Κύριε ἐλέησον (ἅπαξ) Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ ατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ νεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ὁ ροεστὼς ἢ ὁ Ἀναγνώστης: Ἀμήν. Καταξίωσον, Κύριε, ἐν τῇ ἑσπέρᾳ ταύτῃ, ἀναμαρτήτους φυλαχθῆναι ἡμᾶς. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, ὁ Θεὸς τῶν ατέρων ἡμῶν, καὶ αἰνετὸν καὶ δεδοξασμένον τὸ ὄνομά σου εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν. Γένοιτο, Κύριε, τὸ ἔλεός 25

σου ἐφ' ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπὶ σέ. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε. δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου. `Εὐλογητὸς εἶ, έσποτα, συνέτισόν με τὰ δικαιώματά σου. Εὐλογητὸς εἶ, Ἅγιε, φώτισόν με τοῖς δικαιώμασί σου. Κύριε, τὸ ἔλεός σου εἰς τὸν αἰῶνα, τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σου μὴ παρίδῃς. Σοὶ πρέπει αἶνος, σοὶ πρέπει ὕμνος, σοὶ δόξα πρέπει, τῷ ατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ νεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Ὁ ιάκονος: ληρώσωμεν τὴν ἑσπερινὴν δέησιν ἡμῶν τῷ ρίῳ. Κύριε ἐλέησον. Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον καὶ διαφύλαξον ἡμᾶς, ὁ Θεός, τῇ Σῇ χάριτι. Κύριε ἐλέησον. Τὴν ἑσπέραν πᾶσαν, τελείαν, ἁγίαν, εἰρηνικὴν καὶ ἀναμάρτητον, παρά τοῦ ρίου, αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. Ἄγγελον εἰρήνης, πιστὸν ὁδηγόν, φύλακα των ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν, παρά τοῦ ρίου αἰτησώμεθα. 26

αράσχου Κύριε. Συγγνώμην καὶ ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν καί τῶν πλημμελημάτων ἡμῶν, παρά τοῦ ρίου αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. Τὰ καλὰ καὶ συμφέροντα ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν καὶ εἰρήνην τῷ κόσμῳ, παρά τοῦ ρίου αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. Τὸν ὑπόλοιπον χρόνον τῆς ζωῆς ἡμῶν ἐν εἰρήνῃ καὶ μετανοίᾳ ἐκτελέσαι, παρά τοῦ ρίου αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. Χριστιανὰ τὰ τέλη της ζωῆς ἡμῶν, ἀνώδυνα, ἀνεπαίσχυντα, εἰρηνικά, καὶ καλὴν ἀπολογίαν τὴν ἐπί τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. Τῆς αναγίας, ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, ἐνδόξου εσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, μετὰ πάντων τῶν Ἁγίων μνημονεύσαντες, ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα. 27

Σοὶ Κύριε. Ὅτι ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ ατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ νεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας των αἰώνων. Ὁ Χορός: Ἀμήν. Εἰρήνη πᾶσι. Καὶ τῷ πνεύματί σου. Τὰς κεφαλὰς ἡμῶν τῷ ρίῳ κλίνωμεν. Σοί, Κύριε. Κύριε, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ κλίνας οὐρανοὺς καὶ καταβὰς ἐπὶ σωτηρίᾳ τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων, ἔπιδε ἐπί τοὺς δούλους σου καὶ ἐπὶ τὴν κληρονομίαν σου. Σοὶ γὰρ τῷ φοβερῷ καὶ φιλανθρώπῳ κριτῇ, οἱ σοὶ δοῦλοι ὑπέκλιναν τὰς κεφαλάς, τοὺς δὲ αὐτῶν ὑπέταξαν αὐχένας; οὐ τὴν ἐξ ἀνθρώπων ἀναμένοντες βοήθειαν, ἀλλὰ τὸ σὸν περιμένοντες ἔλεος, καὶ τὴν σὴν ἀπεκδεχόμενοι σωτηρίαν, οὓς διαφύλαξον ἐν παντὶ καιρῷ, καὶ κατὰ τὴν παροῦσαν ἑσπέραν καὶ τὴν προσιοῦσαν νύκτα, ἀπὸ παντὸς ἐχθροῦ, ἀπὸ πάσης ἀντικειμένης ἐνεργίας διαβολικῆς, καὶ διαλογισμῶν ματαίων καὶ ἐνθυμήσεων πονηρῶν. 28

Εἴη τὸ κράτος τῆς βασιλείας σου εὐλογημένον καὶ δεδοξασμένον, τοῦ ατρὸς καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου νεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ὁ Χορός: Ἀμήν. Εἰς τὴν Λιτήν, Στιχηρὸν Ἰδιόµελα. Ἦχος α εῦτε σήμερον πιστοί, ἐπὶ τῇ ἐτησίῳ πανηγύρει, τοῦ θεοφόρου Μελετίου χορεύσωμεν, καὶ πρὸς αὐτὸν δαυϊτικῶς ἐκβοήσωμεν Μακάριος εἶ ὁσιώτατε άτερ, ὅτι ἐν ταῖς ἐντολαῖς τοῦ αντάνακτος θελήσας, ὡς αὐτοῦ τῷ φόβῳ ῥυθμιζόμενος, δικαιοσύνης τοῖς ἔργοις ἐπλεόνασας, καὶ ὑπογραμμὸς τῆς εὐαγγελικῆς πολιτείας, ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς ἀναδέδειξαι. Ὅθεν ἐν οὐρανοῖς, δεδοξασμένος αὐτῷ παριστάμενος, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν, τῶν εὐλαβῶς εὐφημούντων σε. 29

Ν λαγίου Τετάρτου. Ἦχος Νη Β Ν Β ρι ε ε λε Γ η σον Β Κ ρι ε ε λε Γ Β Ν η σον ρι ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον α ρα σχου ρι ε α ρα σχου ρι ε α ρα σχου ου ρι ε α ρα σχου ρι ε α ρα σχου υ υ ρι ε 30

α ρα σχου ρι ε Υ περ α γι α Θε ο το κε σω σον η µας Σοι οι οι οι οι οι οι οι οι οι υ υ υ ρι ε Α µην Ἦχος Ἐναρµόνιος Κ Κ ρι ε ε ε λε ε η σον ρι ε ε λε η σον υ ρι ε ε λε η η σον ρι ε ε ε λε ε η η σον 31

Κ ρι ε ε λε ε ε η Κ Μ σον α Μ ρα σχου ρι ε α ρα σχου ρι ε Κ α Κ ρα σχου ρι ε α ρα σχου υ ρι ε Κ α ρα σχου υ ρι ε Κ Μ α ρα σχου ρι ε 32

Εἰς τὴν Ἀρτοκλασίαν Ἐπιλογές παρά διαφόρων ιδασκάλων ρι ε ε λε η σον ρι ε Β ε λε η σον ρι ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον ρι Β ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον Β ρι ε ε λε η σον ρι Β ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΗΧΟΣ Λ. Α ρι ε ε λε η σον ρι ε ε ε λε η σο ο ο ο ο ο ο ον υ ρι 33

ε ε λε ε η σον Θεοτόκε αρθένε Κ Ἦχος Κε Κ Θε ο το ο κε ε ε ε α αρ Μ θε ε ε Κ νε χαι αι αι αι ρε ε ε Κε Κ χα ρι τω µε ε νη η η η Μα α ρι ι ι α ο Κ υ υ υ ρι ι ος µε ε τα α σου ου ευ λο Κ ο ο ο γη η µε ε ε ε νη Συ υ ε ε εν γυ Κ υ ναι αι αι ξι και ευ λο ο ο ο γη η µε ε ε ε νος ο καρ πο ο ο ος τη ης κοι Κ λι ι α ας σου ου ο ο ο ο ο τι Σω τη η ρα α α ε ε τε ε ε κες τω 34

Κ ων ψυ υ χω ω ων η η η η µω ω ω ων Κ λου σι οι ε πτω χευ σαν και ε πει να σαν οι δε εκ ζη τουν τες τον ρι ον ουκ ε λατ τω ω θη σον ται παν το ος α γα θου Το τέλος Μ τοῦ τρὶτου. Κ παν Κ το ος α γα θου ου ου ου ου ου ου 35

ΕΙΣ ΤΟΝ ΣΤΙΧΟΝ, Στιχηρὰ προσόμοια. Ἦχος β. Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου. Ολος ἐκ νεότητος τρωθείς, τῆς ἐπουρανίου ἀγάπης, τῷ βέλει Ὅσιε, κόσμου κατεφρόνησας, τῆς ματαιότητος, καὶ ἀγῶσιν ἀσκήσεως, τῆς χάριτος ὤφθης, σκεῦος τιμιώτατον, άτερ Μελέτιε. Ὅθεν ὡς πλουτῶν παῤῥησίαν, πρέσβευε ἀεὶ ὑπὲρ πάντων, τῶν ἀνευφημούντων σε ἐν ᾄσμασι. Στίχ. Τίμιος ἐναντίον ρίου ὁ θάνατος τοῦ Ὁσίου αὐτοῦ. Κόσμῳ τῷ ματαίῳ νεκρωθείς, τῶν ἀσκητικῶν σου ἀγώνων, τοῖς προτερήμασι, τῆς ζωῆς ἐξήνθησας, τὴν χάριν Ὅσιε, καὶ θεόπνους διδάσκαλος, πρὸς σώφρονα βίον, λόγοις σου καὶ πράξεσιν, ἀνθρώποις γέγονας. Ὅθεν δοξασθεὶς ἐν ὑψίστοις, πρέσβευε ἀεὶ ὑπὲρ πάντων, τῶν ὑμνολογούντων σε Μελέτιε. Στίχ. Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον. ρᾷος καὶ ἀκέραιος ὀφθείς, τῶν ἀσκητικῶν ἀρετῶν σου, τῇ τελειότητι, πειρασμὸν ὑπέμεινας, τὸν ἐπελθόντα σοι, καὶ ἐχθρὸν τὸν 36

ἀρχέκακον, τῇ ὑπομονῇ σου, εἰς χοῦν ἐταπείνωσας, άτερ Μελέτιε. Ὅθεν τῶν αὐτοῦ βουλευμάτων, ῥῦσαι καὶ ἡμᾶς ταῖς εὐχαῖς σου, τοὺς τῇ προστασίᾳ σου προστρέχοντας. όξα. Ἦχος πλ. δ. Τὴν ἐτήσιον τοῦ θεοφόρου ατρός, δεῦτε σήμερον πιστοὶ, μνήμην ἐπιτελέσωμεν. Οὗτος γὰρ τὸ σῶμα δουλαγωγήσας, καθὼς ὁ αῦλος ἔγραψε, τὰ πάθη εἰς τέλος ἐνέκρωσε, καὶ οἰκητήριον ἔμψυχον, τῶν χαρισμάτων τοῦ νεύματος ἐγένετο. ιὸ καὶ πρὸς αὐτόν, ἐν κατανύξει ἐκβοήσωμεν Ὅσιε Μελέτιε, μοναζόντων τὸ καύχημα, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Καὶ νῦν. Θεοτοκίον. έσποινα πρόσδεξαι, τὰς δεήσεις τῶν δούλων σου, καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς, ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ θλίψεως. Ν Και νας των αι νυ υν και α ει και εις τους αι ω ω νων α µην 37

Θεοτοκίον. ε ε σποι να προσ δε ξαι τας δε η η η σεις των δ0υ λων σου και λυ τρω\\ σαι η µας α πο πα α σης α να αγ κης και θλι ψε ω ω ω ως 38

ΙΕΡΕΥΣ: Νῦν ἀπολύεις τον δοῦλόν σου, έσποτα, κατὰ τὸ ῥῆμά σου, ἐν εἰρήνῃ, ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου, ὃ ἡτοίμασας κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν, φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν, καὶ δόξαν λαοῦ σου Ἰσραήλ. Ὁ Ἀναγνώστης: Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (ἐκ γ ). όξα ατρὶ... Καὶ νῦν... αναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, έσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, Ἓνεκεν τοῦ ὀνόματός σου. Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον. όξα ατρὶ... Καὶ νῦν... άτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τόν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον, καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν, καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. 39

ὁ ἱερεύς: Ὅτι σοῦ ἐστὶν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα τοῦ ατρὸς καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου νεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. 40

Ἀπολυτίκιον Ἦχος α. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Τὸν φωστῆρα τῆς Λάρδου, Ῥοδονήσου τὸ καύχημα, καὶ τῆς Ὑψενῆς τοῦ σεμνείου, θεοφόρον δομήτορα, Μελέτιον τιμήσωμεν πιστοί, ὡς σκεῦος οὐρανίων ἀρετῶν πρυτανεύει γὰρ θαυμάτων τὰς δωρεάς, τοῖς πόθῳ ἀναβοῶσι όξα τῷ σέ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ θαυμαστώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα. όξα... Ἕτερον. Ἦχος γ. Θείας πίστεως. Σκεῦος ἔμψυχον, τῆς εὐσεβείας, λύχνος ἄσβεστος, τῆς ἐγκρατείας, ἀναδείχθης ἐσχάτοις ἐν ἔτεσι σὺ γὰρ ζηλώσας Ὁσίων τὴν ἄσκησιν, ἐπολιτεύσω ἐν κόσμῳ ὡς ἄσαρκος. Ὅθεν πρέσβευε, Χριστῷ τῷ Θεῷ Μελέτιε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος. Γ Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην 41

Θεοτοκίον. Ν Γ Σε την µε σι τευ σα σαν την σω τη ρι αν του γε ε νους η µων α νυ µνου Γ µεν Θε ο το ο κε αρ θε ε νε εν τη σαρ κι γαρ τη εκ σου προ σλη φθει ση ο Υι ος σου και Θε ος η µων το δι α Σταυ ρου κα τα δε ξα Γ α µε νος πα α θος ε λυ τρω σα το η µας εκ φθο ρα ας ως φι λαν θρω πο ο ο ος 42

ΙΕΡΕΥΣ: Σοφία! Εὐλόγησον. ΙΕΡΕΥΣ: Ὁ ὢν εὐλογητὸς Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τους αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ὁ Ἀναγνώστης: Ἀμήν. Στερεώσαι, Κύριος ὁ Θεός, τὴν ἁγίαν ἀμώμητον πίστιν τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, σὺν τῇ ἁγίᾳ αὐτοῦ Ἐκκλησίᾳ καὶ τῇ πόλει (ἢ τῇ μονῇ, ἢ χώρᾳ, ἢ τῇ νήσῳ) ταύτῃ εἰς αἰῶνας αἰώνων. Ἀμήν. ΙΕΡΕΥΣ: Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς. Ὁ Ἀναγνώστης: Τὴν Τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν. Ἐν ὀνόματι ρίου εὐλόγησον, άτερ. ΙΕΡΕΥΣ: όξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι. Ὁ Ἀναγνώστης: όξα... Καὶ νῦν..., Κύριε ἐλέησον (γ'), άτερ ἅγιε, εὐλόγησον. ΙΕΡΕΥΣ: Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν ταῖς πρεσβείαις τῆς παναχράντου καὶ παναμώμου ἁγίας Αὐτοῦ μητρός, ἧς τὰ Εἰσόδια ἑορτάζομεν, δυνάμει τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ 43

Σταυροῦ, προστασίαις τῶν τιμίων ἐπουρανίων υνάμεων ἀσωμάτων, ἱκεσίαις τοῦ τιμίου, ἐνδόξου, προφήτου ροδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τῶν ἁγίων, ἐνδόξων καὶ πανευφήμων Ἀποστόλων, τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ καλλινίκων Μαρτύρων, τῶν ὁσίων καὶ θεοφόρων ατέρων ἡμῶν, τῶν ἁγίων καὶ δικαίων θεοπατόρων Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης, καὶ πάντων τὸν Ἁγίων, ἐλεήσαι καὶ σώσαι ἡμᾶς, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος καὶ ἐλεήμων Θεός. ΙΕΡΕΥΣ: ι' εὐχῶν τῶν ἁγίων ατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ὁ Χορός: Ἀμήν. Τόν Εὐλογούντα... Τον ευ λο γου ου ουν τα και α γι ι α ζον τα η µας ρι ε φυ λατ τε ει ει εις πολ λα ε ε τη η η 44

Ἡ Μεταφορὰ Κειµένων - Καλλιτεχνικὴ ἐπιµέλεια ἔγινε µὲ τὸ πρόγραµµα «Μελωδός» τοῦ κ. Σάββα απαδόπουλου www.melodos.com ἀπὸ τὸν Βασίλειο Κιαµηλίδη Ἱεροψάλτη στὸν Ι.Ν. Ἁγίου Γεωργίου Κουλούρας Βέροιας. 45