Χειµώνα «Ἃγιοι Κολλυβάδες»

«Ἃγιοι Κολλυβάδες» β. πάντηση στί σφαλµένε θέσει το π. Ε θυµίου Τρικαµην πό πατρό Νικολάου ηµαρ ρο Ν. Βαρδακουλ 47 παρ. 3 30300 Ναύπακτο e-mail: dikaio@otenet.gr webmail: http//: orthway.org Συνδροµέ προαιρετικέ στήν παραπάνω διεύθυνση Χειµώνα 2010-11 Περιεχόµενα: ρθοδοξία καί α ρεση (2ο Μέρο ) «Ποιήσωµεν νθρωπον κατ ε κόνα µετέραν καί καθ µοίωσιν» ηµιουργία καί ξέλιξη. ( πό τόν δηµιουργηµένο κατ ε κόνα Θεο νθρωπο τ χάριτο, στήν κατάσταση το κτήνου, µετά τήν πτώση). πό τόν π. Νικόλαο ηµαρά καί τήν Πρεσβυτέρα 'Ιουλιανή ηµαρ -Gunnemann, καθηγήτρια Βιολογία, διπλωµατο χο το Πανεπιστηµίου Bielefeld, Γερµανία. γιοπατερικέ διηγήσει καί στορίε. Παλαιοηµρολογίτε ββάδε καί σιοι Γέροντε. πατήρ ωάννη, πρ ο καί ταπεινό. Σηµε α πού θά προηγηθο ν τ µφανίσεω το ντιχρίστου καί τ Β Παρουσία το Χριστο µα ρθοδοξία καί α ρεση (2ο Μέρο ) α. πάντηση 2η στού ρωτ ντε δελφού τ ρήµου το γίου ρου καί στόν δελφόν ιονύσιον περί το ν κέκτηνται τήν γιστικήν Χάριν ο α ρετικοί. γαπητέ π. Νικόλαε Ε χοµαι ε λογηµένη καί γία Τεσσαρακοστή. ναν προβληµατισµό µου µέ φορµή τό βιβλίο το π. Ε θυµίου Τρικαµην ( σιο Θεόδωρο καί ιακοπή τ Μνηµονεύσεω ) σ ποστέλλω, ναµένοντα πατερικήν πάντησιν. Νικόλαο «Μία βασική διαφορά στήν κκλησιολογία το παλαιο µερολογίου µέ α τήν το σίου Θεοδώρου το Στουδίτου, ε ναι δηµιουργία Συνόδου µέ τήν πλήρη ννοια το ρου. ηλαδή, ν στί α ρέσει τ ποχ το σίου π ρχαν ο τυπε συνάξει τ ν πισκόπων καί γουµένων διά νά πιλύουν τά πολύ πείγοντα θέµατα, τά πο α δηµιουργο ντο ξ α τία το διωγµο, στό παλαιό µερολόγιο δέχονται καί φαρµόζουν µία νέα κκλησιολογία ποστηρίζουν δηλαδή, τι δύναται παράλληλα στήν α ρετική Σύνοδο το νέου µερολογίου νά πάρχη ρθόδοξο Σύνοδο το παλαιο, ποία θά ντικαθιστ τήν α ρετική, χωρί µω α ρετική Σύνοδο τ παρχία α τ νά καταργηθ νά πάψη νά πάρχει. Τό διο συµβαίνει καί µέ τού πισκόπου το Παλαιο, ο πο οι χειροτονο νται σέ µία παρχία, στήν ποία µω πάρχει α ρετικό πίσκοπό το νέου µερολογίου καί πο ο κατέχει τόν θρόνο τ παρχία. δ πάρχει µία πλήρη ντίθεσι µέ τήν ποχή το σίου, στήν ποία, φ σον Κανονικό πίσκοπο µι παρχία κθρονίζετο πό τού α ρετικού, δέν πανήρχετο ε τόν θρόνο του, ν δέν φευγε α ρετικό καί άν δέν γίνετο κανονικά πάλι πανατοποθέτησί του, ε τε µέ πόφασι ρθοδόξου Συνόδου, ε τε µέ τήν πέµβασι το λαο καί τήν συγκατάθεση το Α τροκράτορο. δηµιουργία λλων πισκοπικ ν θέσεων το ργο µι Ο κουµενικ στω πανορθοδόξου Συνόδου, ποία νοµίµω θά καθαιρο σε, λόγ τ ν α ρετικ ν φρονηµάτων των τού πισκόπου α τού καί θά πέτρεπε νά χειροτονηθο ν λλοι, στω καί ν δέν κθρονίζοντο πό τί θέσει των ο α ρετικοί, λόγ πολιτικ προστασία καί καλύψεω. Στήν περίπτωση, λοιπόν, το παλαιο µερολογίου µέ τήν πράξι α τή, ποία στηρίζεται σέ λανθασµένη κκλησιολογία, χοµε τήν δηµιουργία µι λλη κκλησία, ποία δέν ε ναι συνέχεια τ προηγουµένη πρό τήν ποστολική διαδοχή,

δεδοµένου τι ποστολική διαδοχή δέν νοεiται, στήν περίπτωσι τ ν πισκόπων, στήν χειροτονία µόνον κάποιου πό ρθόδοξα χέρια λλά καί στήν κλογή του καί στήν τοποθέτησί του µέ ρθόδοξο τρόπο. ι' α τόν τόν λόγο στήν περίπτωσι κλογ, χειροτονία καί τοποθετήσεω τ ν πισκόπων, πάρχει πλ θο ερ ν κανόνων, ο πο οι φυσικά στήν περίπτωσι το παλαιο µερολογίου κατεπατήθησαν. σοι ποτειχισθο ν πό τό νέο µερολόγιο καί ο πόλοιπε παρατάξει το παλαιο, δέν θά ε ναι συνέχεια τ διαχρονικ κκλησία, λλά µία νέα κκλησία. γιή καί ρθόδοξο βάσι ε ναι µόνον διακοπή τ µνηµονεύσεω καί τ κκλησιαστικ κοινωνία µέ τού α ρετικού ο κουµενιστά (ΙΕ Κανών Α καί Βα ), ο µέν το νέου µερολογίου γκαταλείπουν κάθε πικοινωνία µέ τού α ρετικού πισκόπου καί κάθε διφορουµένη κατάστασι, ποία χαρακτηρίζεται πό τόν σιο «νυκτερινή θεοσέβεια» καί σηκώνουν τόν σταυρό τ µολογία,,τι καί ν α τό τού στοιχίση, ο δέ το παλαιο µερολογίου γκαταλείπουν τί Συνόδου καί τί νεοεφεύρετε «κκλησίε», καθώ πίση τί διχόνοιε καί τήν λανθασµένη κκλησιολογία. Συναντ νται λοι στήν πατερική δό τ διακοπ τ µνηµονεύσεω, κρατώντα τήν ρθόδοξο πίστι, ποία ε ναι παραίτητη ν καιρ α ρέσεω διά τήν σωτηρία µα. ποιοδήποτε πρόβληµα δηµιουργε ται, θά λυθ πό ρθοδόξου Συνόδου µέ τήν ναλαµπή τ ρθοδοξία.» Καλήν Σαρακοστήν, Νικόλαο γαπητέ µοι Νικόλαε, χα ρε ν Κυρί ησο Χριστ πάντοτε. Α τέ ο θέσει το π. Τρικαµην ε ναι καινοφανε καί α ολε. Στό πόµενο τε χο, (στό παρόν), τ ν " γίων Κολλυβάδων" ναιρο νται. Ο θέσει του δέν στηρίζονται στού Θεοφόρου Πατέρε καί στήν διδασκαλία τ ν Ο κουµενικ ν Συνόδων. µε δέν δηµιουργήσαµε Νέα κκλησία. Ο καινοτόµοι φυγαν πό τήν κκλησία το Χριστο µέ τί καινοτοµίε του, τόν Νεοηµερολογιτισµό καί τόν λέθριο Ο κουµενισµό. Ο Πατερικέ θέσει συνοψίζονται στό Πατερικό: "κ ν πάνυ λίγοι µείνωσι ν τ ληθεί καί τ ρθοδοξί, ο τοί ε σιν κκλησία καί Σ µα Χριστο " καί στό τι " κκλησία στίν καί ν δυσίν καί τρισίν ρθοδόξοι ριζοµένη". άν, λοιπόν, στήν α ρεση το Νεοηµερολογιτισµο καί το φρικώδου Ο κουµενισµο δέν πάρχει κκλησία, πω πέδειξα στό προηγούµενο τε χο τ ν "Κολλυβάδων", -πάντα κατά τήν διδασκαλία τ ν Θεοφόρων Πατέρων καί τ ν Ο κουµενικ ν Συνόδων-, τε χο πού Σου στειλα, τότε κκλησία βρίσκεται σέ α τού πού µειναν στήν ρθοδοξία. Σέ µ δηλ. τού ρθοδόξου το Πατρίου ορτολογίου. Σέ σου συνεχίζουν τήν ζωή τ ρθόδοξη κκλησία µετά τήν Νεοηµερολογιακή λλαγή. κκλησία µα πού χει τό Πλήρωµα τ Πεντηκοστ, χει καί τό δικαίωµα τ χειροτονία πισκόπων καί το καθαγιασµο το γίου Μύρου καί τ τελέσεω λων τ ν µυστηρίων, γιατί ε ναι τό Σ µα το Χριστο καί µάλιστα κατ' ξοχήν µετά πό κείνου πού διαδέχθηκαν τού πρώτου σχισµατο-α ρετικού, "ο τινε σχον τήν χειροτονίαν κ τ ν Πατέρων", κατά τόν Μέγαν Βασίλειον. Ο διάδοχοι τ ν πρώτων κείνων α ρετικ ν, σοι καί ν ε ναι στόν ριθµό, στερο νται ποστολικ διαδοχ καί ποτελο ν συναγωγή το Σαταν καί κκλησία πονηρευοµένων. Τό τί γινε πί ε κονοµαχία θά τό δείξω, πίση, στό πόµενο τε χο. Τά πράγµατα δέν ε ναι τσι πού τά λέει π. Τρικαµην. Α τά πού γράφει ε ναι παράδεκτα καί καινοφαν. Τά περί ναλαµπ τ ρθοδοξία ε ναι µ θο, πω χω γράψει παλαιότερα σέ να βιβλίο µου καί καλό θά ε ναι νά τό παναλάβω σέ κάποιο τε χο τ ν " γίων Κολλυβάδων". σω στό πόµενο. Μέ ε χέ, π. Νικόλαο Πατέρα Νικόλαε, τήν ε χή Σα, λαµβάνω κατά καιρού τά µηνύµατά Σα καί τό περιοδικό Σα καί τά µελετ, παρά τό γεγονό, τι συνήθω δέν παντ καί α τό διότι δέν ξεχν τήν τάξι το µαθητο πού χω στήν κκλησία. Τό ρώτηµα αυτό το δελφο Νικολάου στάλθηκε καί σέ µένα καί το ε πα τήν γνώµη µου, προφορικά, µέσ τηλεφώνου. λλωστε ε µαστε παλαιοί γνωστοί, καθόσον Νικόλαο ε ναι Πατρινό. Μέ φορµή τό µήνυµά Σα θά θελα, µι καί τό στείλατε καί σέ µένα, νά διατυπώσω κάποιε µικρέ σκέψει. Σίγουρα πατέρα Ε θύµιο Τρικα- µην σφάλλει, ποστηρίζοντα, τι ο Παλαιοηµερολογίτε δηµιούργησαν κάποια νέα κκλησία, λλωστε α τό τό πιχείρηµα χρησιµοποίησαν στορικά ο καινοτόµοι καί ο µνηµονευτέ πρ τοι. 2

σον φορ τό δικαίωµα χι δηµιουργία Συνόδου θά ε χε δίκαιο πατέρα Ε θύµιο, άν π ρχε στω καί µία ρθόδοξη Σύνοδο χωρί κοινωνία µέ τού Ο κουµενιστέ, στε νά προσφύγουµε πνευµατικά σ' α τή γιά βοήθεια, πω πράγµατι συνέβαινε στό παρελθόν σέ νάλογε περιπτώσει, ο ρθόδοξοι προσέφευγαν πνευµατικά σέ κείνου πού πολεµο σαν τήν Α ρεση, που καί ν α τοί ε ρίσκονταν. Σήµερα µω δέν συµβαίνει α τό σέ καµµία πό τί 14 πίσηµε ρθόδοξε κκλησίε. πίση θά ε χε δίκαιο, άν Α ρεση το Ο κουµενισµο ε χε παρελθόν κάποια λίγα χρόνια καί ε ρισκόµαστε στί πρ τε ντιδράσει ναντίον τη. έν ε ναι µω τσι τά πράγµατα πό τό 1920 µέχρι σήµερα, καί διαίτερα πό τήν ποχή το θηναγόρα µέχρι σήµερα χουν περάσει πολλά χρόνια. πίση πάρχει κλ ρο καί Λαό στό ντιοικουµενιστικό στρατόπεδο, πού χρειάζεται διαποίµανση, δηλαδή γεσία γιά τόν γ να του. Ε τε τήν γεσία α τή τήν νοµάσουµε πισκοπική γεσία το γ νο το καινοτοµήτου πληρώµατο, πω κριβέστερα ε πε Πατέρα Μάξιµο, ε τε τήν νοµάσουµε Σύνοδο ρθοδόξου γ νο δέν ε ναι πολύ µεγάλη διαφορά. Κανένα γώνα δέν γίνεται χωρί γεσία ε τε στά πνευµατικά ε τε στά νθρώπινα! Μόνο σέ µ θά πρεπε δ θεν νά γίνει α τό; λλά καί ποψη πού Σε ποστηρίζετε, τι ο ρθόδοξοι πίσκοποι πού χουν ποµείνει µπορο ν νά ποφασίσουν γιά τά κκλησιαστικά µέ πλήρη ξουσία θά ταν ρθή, άν ο πίσηµε κκλησίε ε χαν πλήρω ποδεχθε τήν Α ρεση στά λόγια, τό φρόνηµα καί τήν πράξη, πότε πράγµατι θά µπορο σαν ο ρθόδοξοι πίσκοποι, που Γ, συνερχόµενοι ν Συνόδ νά ποφασίσουν γιά τό µέλλον τ ν Α ρετικ ν, καθαίρεση, φορισµό,τιδήποτε λλο πό το Θεο φωτίζοντο. Σήµερα σέ να βαθµό, ντω, χει γίνει ποδοχή τ Α ρεση το Ο κουµενισµο πό πολλού καί µέ λόγια καί µέ διακηρύξει καί µέ πράξει, λλά ποδοχή τ Α ρεση κόµη δέν ε ναι πλήρη καί ο νώσει κκλησι ν µέ Μονοφυσίτε καί Παπικού, παρά τά κείµενα καί τί σποραδικέ διακοινωνίε δέν χουν νεργηθε σέ τακτικά συλλείτουργα καί Λειτουργικέ διακοινωνίε, δαίτερα τ ν κληρικ ν. κ τούτου πιστεύω, τι ο πίσηµε κκλησίε ε ρίσκονται σέ τροχιά τελικ πτώση, λλά χι κόµη πλήρου καί ε σέτι µυστηριακά ζο ν, χουν δηλαδή τήν Χάρι το γίου Πνεύµατο, στω καί ν α τό τό γεγονό γιά κάποιου πού γνωρίζουν καλά τά πράγµατα χουν, λόγ θέση, ε θύνη, µπορε νά σηµαίνει νοχή καί καταδίκη, λλά γι' α τό µόνο Κριτή ε ναι Κύριό µα. Σεβαστέ Πατέρα σέ προβλήµατα σάν α τό πού συζητ µε νθυµο µαι ναν γιο τ Πίστεώ µα πού λεγε στόν Κύριό µα νά φωτίζει τό σκότο του. τσι καί µε σάν γνήσιοι δο λοι το Χριστο ναφωνο µε: "Κύριε φώτισε τό σκότο µου". Ε λογηµένη γία Τεσσαρακοστή, ιονύσιο γαπητέ µοι ιονύσιε, χα ρε ν Κυρί ησο Χριστ πάντοτε. Ε χαριστ γιά τήν παρέµβασή Σου καί τήν συνεισφορά Σου στήν πάντηση στόν π. Τρικαµηνά. δη παντ κτεν στό τρέχον τε χο τ ν γίων Κολλυβάδων καί στό πόµενο. στόσο τά πράγµατα δέν ε ναι τσι πω τά γράφει γιά τό θέµα το Νεοηµερολογιτισµο - Ο κουµενισµο, διότι πω ε ναι πλέον γνωστό το π σι, χουµε: 1. πί µία κατονταετία σχεδόν λλοίωση στήν πίστη (Νεοηµερολογιτισµό -Ο κουµενισµό ). 2. Καθηµερινή συµπροσευχητική διακοινωνία σέ λε τί " κκλησίε ", κατ' ξοχήν το ξωτερικο, τ ν Νεοηµερολογιτ ν µέ λλου καταδικασµένου α ρετικού. Καί στήν λλάδα µα στήν συνέχεια, κοινωνία µέ λου α τού, πού δέν ποτελο ν κκλησία λλά συναγωγή το Σαταν καί κκλησία πονηρευοµένων, κατά τού Πατέρε. Ο τε πρό ραν, διδάσκει Μ. Βασίλειο, δέν µένουµε κοινωνικοί πρό τού α ρετικού. 3. Προφαν, πασίδηλη καί συνεχ, ναµφισβήτητητη δηλ. κήρυξη α ρέσεω, (βλ. πίσηµη ποδοχή το ντιχρίστου Πάπα καί στήν ρθόδοξη λλάδα µα, συµπροσευχέ κόµη καί µέ παστορίνε καί κάθε ε δου α ρετικού στή Μητρόπολη ηµητριάδο καί παναλαµβανόµενε συµπροσευχέ µέ πλ θο α ρετικ ν διαφόρων ψευδεπισκόπων καί στήν Πατρίδα µα καί στό ξωτερικό, (µεταξύ τ ν πολλ ν λλων βλ. Χρυσόστοµο Σαββ το στή Μεσσηνία καί γνάτιο Γεωργακόπουλο στό Βόλο). 4. Κοινωνία τ ν κατωτέρων κληρικ ν µέ τού µνηµονευοµένου πρωτάρχε τ α ρέσεω το Ο κουµενισµο, πατριάρχε, πισκόπου καί πνευµατικού γέτε, πού καί ο δοι κηρύσσουν τόν Ο κουµενισµό ποτάσσονται στόν Ο κουµενισµό, χωρί καµµία διαµαρτυρία πί πολλέ δεκαετίε. Καί γνωρίζουµε τι: " κοινων ν κοινωνήτω, κοινώνητο στω" καί " χθρό το Θεο καθίσταται τοιο το " κατά τόν γιον Θεόδωρον τόν Στουδίτην καί τόν γιον ωάννην τόν Χρυσόστοµον, πω πίση τι καί ο κοινωνο ντε µέ τού κοινωνήτου α ρετικού, "ε καί το λογισµο ο κατεποντίσθησαν µω τ κοινωνί τ α ρέσεω συνόλλυνται". 5. πίσηµε συµφωνίε καί νώσει πού γιναν στό Σαµπεζύ καί στό Μπάλαµαντ, καθώ καί τήν ρση τ ν ναθεµάτων τό 1965, πράξει δηµόσιε καί ναµφισβήτητε, πού πιβεβαιώνουν, θεµελιώνοντα πανηγυρικά τήν διακοινωνία! 3

Βρίσκεται δηλ. σέ πλήρη συµφωνία, ξέλιξη, φαρµογή καί νάπτυξη Ο κουµενιστική γκύκλιο το 1920. 6. Πότε Ο κουµενική Σύνοδο δικαίωσε τού κοινωνο ντε µέ τού α ρετικού ; Μόνον, ν µετανοο σαν καί ναθεµάτιζαν τήν α ρεση καί φεραν παρκ πολογία γιά τήν στάση του τού δεχόταν, πω ναπτύσσω κτεταµένα στού " γίου Κολλυβάδε," (βλ. προηγούµενο τεύχο, καί ν συόψει στό παρόν). 7. κ τ ν προτέρων νά λέµε τι ο α ρετικοί καί ο κοινωνο ντε µέ α τού χουν µυστήρια, καί γιαστική χάρη, συνιστ βλασφηµία κατά το γίου Πνεύµατο! 8. Πότε Ο κουµενική Σύνοδο ποιό Πατέρα µακαρίζει καί δικαιώνει α τού πού µένουν σέ κοινωνία µέ τού α ρετικού καί πολύ περισσότερο του πρωτάρχε τ α ρέσεω ; 9. ντιθέτω, στό Συνοδικό τ ρθοδοξία συνεχ τού ναθεµατίζουµε κφώνω µέ πολλαπλά ναθέµατα. Καί " µή λέγων το α ρετικο νάθεµα, νάθεµα στω," κατά τό Συνοδικό Τη. 10. Πότε καί πο ε παν, τέλο, ο Πατέρε τι πρέπει νά γενικευθε α ρεση, πρ γµα πού ναµφισβήτητα χει γίνει κατά τά νωτέρω, καί τι τάχα χουν γιαστική χάρη ο µένοντε κοινωνικοί µέ τού α ρετικού. Καλή καί Ε λογηµένη Σαρακοστή, ν γάπ Χριστο, π. Νικόλαο Σεβαστέ Πατέρα Νικόλαε, πό τί µέχρι σήµερα νταλλαγέ πόψεων στά µεταξύ µα µηνύµατα ε ναι φανερό, τι ντιµετωπίζουµε τά γεγονότα µέ διαφορετικό τρόπο. Καί Σε καί γώ χουµε ποτειχισθε πό τήν πίσηµη κκλησία, µ λλον γώ θεωρ τι χω ποτειχισθε πό τήν πίσηµη κκλησιαστική ιοίκηση, λλά χουµε κολουθήσει πρ τα σε καί κατόπιν γώ διαφορετικού δρόµου καί διαφορετικού τρόπου σκέψη. Καί ο δύο ε χαµε στό παρελθόν µπειρία πνευµατική στό χ ρο τ καινοτοµία. έν γνωρίζω τήν προσωπική Σα µπειρία, τήν δική µου µω τήν γνωρίζω. Καί τότε καλοπροαίρετα νεργο σα, καί τότε ε χα γάπη στόν Χριστόν µα, καί τότε α σθανόµουν τήν Χάρι το Χριστο µα ν το Μυστηρίοι, λλά πό τότε πού κολούθησα τό Πάτριο µερολόγιο, τήν α σθάνοµαι σχυροτέρα καί σω γιά πρώτη φορά στή ζωή µου α σθάνθηκα, ε δικά τόν πρ το καιρό, ε ρήνη το Χριστο µα νά φθάνει ω τόν µυελό τ ν στέων µου. Σ τά γράφω λα α τά, πρό όξαν Θεο, χι γιά νά ε π τι κάποιο ε µαι, γιατί γώ καλύτερα πό λου ξέρω ποιό ε µαι καί πόσο µέ λέησε καί µέ λεε Θεό, λλά γιά νά γίνει κατανοητό πό µέρου Σα, τι δέν µο πιτρέπεται νά ρνηθ χάριν ποιασδήποτε θεωρητικ ξήγηση λα σα Κύριό µου χει διδάξει, ο κονοµώντα τήν θλιότητά µου καί στήν δυναµία µου. γώ γάπησα, στω καί λίγο, τόν Χριστόν µα, ταν µπρακτα στήν περίπτωσή µου κατάλαβα, µπειρικά κατάλαβα, πόσο κε νο µέ γαπ, παραβλέποντα τί τόσε λλείψει µου. Θεό πού γαπ ε ναι Θεό λεήµων, Μακρόθυµο, Θεό γάπη, Θεό Ο κονοµία. Καί 'µε, πού τόν πηρετο µε, µοιοι πρέπει νά ε µεθα καί πρό πάντων τοιµοι νά κούσουµε καί νά πράξουµε, τί κε νο θέλει σέ κάθε περίπτωση, λλω κινδυνεύουµε νά χάσουµε τό στόχο µα, σω χωρί νά τό καταλάβουµε. Καί ρχοµαι στήν καρδιά τ διαφωνία µα, στήν ννοια το κκλησιαστικο ναθέµατο καί,τι α τό συνεπάγεται. Τό κκλησιαστικό νάθεµα ε ναι, κατά τήν γνώµη µου, µία πράξη Μυστηριακο χαρακτήρα, ξαγγέλεται πό τήν Σύνοδο τ ν πισκόπων να τελευτα ο µέτρο πόνου καί γάπη συγχρόνω. Ε ναι να µέτρο πού ξαγγέλουν ο πίσκοποι µέ τήν συµφωνία το Ο ρανο, καί γιά νά πάρχει α τή συµφωνία πρέπει νά ε ναι προ όν Θεία µπνευση στί καρδιέ τ ν πισκόπων. Θεό µα πρίν φθάσει στιγµή, µία κκλησιαστική Κοινότητα νά νεκρωθε πνευµατικά, νά πωλέσει δηλαδή τή Χάρι το γίου Πνεύµατο, ο κονοµε - ο κονοµε - ο κονοµε, γιά τήν σωτηρία στω καί κάποιων λίγων καλοπροαίρετων ψυχ ν. Τό διο καί µε, ο δο λοι το Κυρίου µα, τό διο θέληµα χουµε. Ε ναι µεγάλη κουβέντα, Πάτερ µου, νά ε πε κανεί τι Α Β ε ναι κτό κκλησία, α τό µόνον Θεο µπορε νά τό ε πε καί µέσα πό τί καρδιέ τ ν ρθοδόξων πισκόπων, ν Συνόδ, κκλησία. σο γιά τόν γ να τ ν ποτειχισµένων φρον, τι πράττουµε τό καθ κον µα πακούοντα τήν συνείδησή µα καί τού ερού Κανόνε, λλά δέν ε µαστε Κριτέ τ σωτηρία τ ν λλων, καθώ δέν γνωρίζουµε, τί γίνεται µέσα στήν ψυχή του, λλά καί νά γνωρίζαµε δέν ε µαστε ρµόδιοι γιά κάτι τέτοιο. ταν ριµάσουν τά πράγµατα, σύγχυση θά παρέλθει καί τό κάθε τί θά γίνει φανερό. έν ε µαστε µόνοι µα σέ α τό τόν γ να, µ ρκε τό γεγονό, τι ποτελο µε κ τ ν πραγµάτων τό ζέον πνευµατικά µέρο τ κκλησία καί ζέση α τή δέν ε ναι δική µα, λλά τ Χάριτο. Πάτερ µου µακρηγόρησα, λλά ξίζει µικρό κόπο, άν ποφέρει στω και ελάχιστο γαθό καρπό. λπίζω σέ καλύτερε µέρε, λπίζω ο κκλησιαστικοί χ ροι, πού νήκουµε νά συναντηθο ν µία µέρα, χι ξωτερικά, µέ συµβιβασµού στά πιστεύω κάστου, λλά µέ χρυσή 4

πνευµατική τοµή. άν γίνει κάτι τέτοιο καί ε ναι Θεάρεστο, τότε θά ρχίσει πραγµατικό θρίαµβο τ ρθοδοξία πού λοι µα ποθο µε. Μετά σεβασµο, ε χόµενο καλήν Σταυρο Προσκύνηση, ιονύσιο Πορεία µέ τού Πατέρε µα πρό τό Πάσχα τ ν ψυχ ν µ ν! γαπητέ µοι ιονύσιε, χα ρε ν Κυρί ησο Χριστ πάντοτε. Παρόµοιε µπειρίε µέ Σένα ε χαµε καί µε. "Καλόν στίν χάριτι βεβαιο σθαι τήν καρδίαν". Καί ερεύ, µάλιστα, ζο σα, σω, ντονότερα τό µυστήριο τ παρουσία το Χριστο µα καί στό χ ρο τ καινοτοµία καί το σχίσµατο, κε που βρεθήκαµε, γιατί κε γεννηθήκαµε, πού µω δέν κοινωνούσαµε ν γνώσει καί ν συνειδήσει µέ τήν α ρεση. Ε χαµε, στόσο, καθ κον καί ποχρέωση, µόλι συνειδητοποιήσαµε τό τί γινόταν, νά ρευνήσουµε, νά πληροφορηθο µε τά τ ν Πατέρων καί νά συµπαραταχθο µε στήν θεία παρεµβολή τ παρατάξεω Κυρίου. Ταυτόχρονα ε χε ρχίσει καί τό µαρτύριο τ συνειδήσεω, καί σο περισσότερο διαπιστώναµε τήν προδοσία καί τήν σιωπή τ ν γουµένων καί τ ν πισκόπων γιά τά θέµατα τ Πίστεω, τόσο µεγαλύτερο ταν λεγχο τ συνειδήσεω καί τόσο περισσότερο ντεινόταν λλειψη νάπαυση καί α σθηση τ πουσία τ Χάριτο, πού Κύριο πλέον πέσυρε πό µ, πού γνωρίζαµε τήν συντελούµενη προδοσία!... Καί ταν γυρίσαµε στήν κκλησία τ ν Θεοφόρων Πατέρων µα, ταν, ντω, πολύ µεγαλύτερη καί ντονότερη Χάρι. Ζήσαµε, διαίτερα τί πρ τε µέρε, τό Πλήρωµα τ Πεντηκοστ. Χαίροµαι πού ε χαµε κοινέ µπειρίε... στόσο δέν πρόκειται για τό. διδασκαλία τ κκλησία καί πορεία Τη διαχρονικά, τί δίδαξαν ο γιοί τη καί τί µ φησαν ο Θεοφόροι Πατέρε καί ο Ο κουµενικέ Σύνοδοι, τό ", τι δηλ. πάντοτε, παντο καί πό πάντων πιστεύθη", ε ναι τό δίωµα τ Καθολικ κκλησία, πού προσφέρει τήν δυνατότητα τ πραγµατικ κάθαρση, το φωτισµο καί τελικά τη σωτηρία, το γιασµο καί τ θέωση, καί χι ποκειµενική µπειρία µα πού, κατά τόν δάσκαλό µου πάπα-γιώργη Μεταλληνό, πολλέ φορέ µ πατ. έν µπορο µε νά λέµε τι α τά πού Σο γραψα ε ναι θεωρητικέ ξηγήσει... Ε ναι ναµφισβήτητα πραγµατικά γεγονότα! φ' νό µεσουρανε Ο κουµενισµό σέ λη του τήν νάπτυξη καί τήν καταστροφική ξέλιξή του, πού δηγε µέ µαθηµατική κρίβεια στήν πώλεια, σου χουν πέσει στά δίχτυα του, καί φετέρου µ καθοδηγο ν τά θάνατα δόγµατα καί στάση τ ν γίων Πατέρων µα καί τ ν µολογητ ν σέ καιρό α ρέσεω. γώνα του δηλ. µέχρι θανάτου, γιατί νοθεύτηκε τό φάρµακο τ σωτηρία καί γινε δηλητήριο γιά τί ψυχέ, πού µέναν σέ κοινωνία µέ τού κοµπογιαννίτε ψευδογιατρού -α ρετικού. Για τό καί δέν πάρχει γιο στό χ ρο τ καινοτοµία καί τη α ρεση. κε ποκλείεται κάθαρση, φωτισµό, καί κατ' ξοχήν θέωση. Σού πισυνάπτω τά περί τ ν ψευδοαγίων τ ν Νεοηµερολογιτ ν, (µάγων- πατεώνων), Πορφυρίου καί Πα σίου. Σο ε χοµαι κ µέση καρδία, Καλή συνέχεια στήν πορεία πρό τό Πάσχα τ ν ψυχ ν µ ν! δύναµι το Σταυρο νά Σέ νισχύει, γιατί ο µέρε πού θά κολουθήσουν θά ε ναι τραγικέ γιά τήν Πατρίδα µα καί γιά τού ρθοδόξου Χριστιανού. ν γάπ Χριστο, π. Νικόλαο Συνοπτική διασάφηση καί ντοπισµό στό κείµενο το προηγουµένου τεύχου τ ν " γίων Κολλυβάδων" τ ν Πατερικ ν θέσεων γιά τήν στάση τ ν ρθοδόξων, τήν ποτείχιση καί τήν στορική πορεία τ Γνήσια ρθόδοξη Χριστιανικ κκλησία 1. διδασκαλία του γίου Μαξίµου το µολογητο γιά τήν διακοπή τ κοινωνία τ ν α ρετικ ν καί κπτωση πό τήν ερωσύνη τ ν πό τ (τοπικ ) Συνόδου τ Ρώµη ναθεµατισθέντων καί κατά τόν Μεγάλο Πατέρα καί µολογητή τ κκλησία µα. ντίστοιχη καί νάλογη σπουδαιότητα πρό τά ποτελέσµατα πόφαση καί ναθεµατισµό τ α ρεση το Ο κουµενισµο, γινε πό τήν ρθόδοξη Σύνοδο τ ν Ρώσων τ ιασπορ, πό τόν γιο Φιλάρετο, τόν Α γουστο το 1983, στό Μόντρεαλ το Καναδ. 2. Θεία Χάρι διασώζεται µέσα στήν κκλησία, κατά τήν διδασκαλία τ ν Θεοφόρων Πατέρων µα, καί διαίτερα, κατά τήν διδασκαλία το γίου Θεοδώρου το Στουδίτου, καί δέν χάνεται α τόµατα. 3. συνέχεια τ ρθόδοξη κκλησία στήν λλάδα, µετά τόν θάνατο το γίου πρώην Φλωρίνη Χρυσοστόµου, βρίσκεται στήν κκλησία καί τήν Σύνοδο τ ν πισκόπων µα πό τόν Μακαριώτατο ρχιεπίσκοπο θην ν κύριο-κύριο Καλλίνικο. 5

4. σποραδική καί πρό καιρόν κήρυξη τ α ρέσεω πό µεµονωµένου εράρχε πνευµατικού γέτε καί κανονική ποχρέωση γιά ποτείχιση καί καθαίρεση τ ν α ρετικ ν. νάγκη καταδίκη καί καθαιρέσεω τ ν σποραδικά καί µεµονω- µένα κηρυσσόντων α ρετικά, κατά τόν γιον Νικόδηµον τόν γιορείτην καί τόν Νεόφυτο τόν Καυσοκαλυβίτη. 5. γιαστική Χάρι τ ν Θείων Μυστηρίων παρέχεται πό τόν ερέα τόν ρχιερέα ν νόµατι τ Καθολικ κκλησία, τ στρατευόµενη καί τ θριαµβεύουσα καί χι ν νόµατί του, ταν τά τελε. 6. Ο νούµενοι µέ κεκριµένου πό συνόδου α ρετικού κπίπτουν τ κοινωνία καί τ ερωσύνη, κατά τού α καί β ερού Κανόνε τ Γ Ο κουµενικ Συνόδου. 7. διαφοροποίηση τ ντιµετώπιση τ α ρέσεω καί τ ν α ρετικ ν, ταν λλοιωθε διαχρονικά ρθόδοξη πίστη, τό δόγµα καί παράδοση τ κκλησία πό τήν ντιµετώπιση µεµονωµένων πισκόπων πού σποραδικά καί πρό καιρόν κηρύσσουν α ρετικά, κατά τόν Μέγαν Βασίλειον, τόν γιον Νικόδηµον καί τήν Καθολική κκλησία, πω κφράζεται πό τήν Σύνοδο τ Καρθαγένη, πό τοπική Σύνοδο τ ταλία καί πό τήν γία Ζ Ο κουµενική Σύνοδο. 8. Ο Ε κονοµάχοι, κρινόµενοι πό τ γία Ζ Ο κουµενικ κκλησία, µολογο ν νώπιον το γίου Ταρασίου τι βρίσκονταν κτό κκλησία καί πρίν συγκληθε γία Ζ Ο κουµενική Σύνοδο καί καταδικασθε Ε κονοµαχία. 9. ντιµετώπιση τ ν α ρετικ ν πού λλοίωσαν τό φρόνηµα τ Καθολικ κκλησία καί τήν παράδοσή τη, κατά τήν διδασκαλία τ ν Ο κουµενικ ν Συνόδων, πω α τή παρουσιάζεται πό τόν Μεγάλο Θεολόγο καί γιο τ κκλησία µα Νικόδηµο τόν γιορείτη. 10. περαιτέρω διασάφηση τ ν πραγµάτων, ναφορικά µέ τόν λέθριο Νεοηµερολογιτισµό καί τόν φρικώδη Ο κουµενισµό. προφανή, πασίδηλη, πανηγυρική καί δηµόσια κήρυξη α ρέσεω, πού λλοιώνει θεσµικά καί θανάσιµα πί να α να τά δόγµατα, τήν Πίστη καί τήν Παράδοση τ κκλησία καί µάλιστα µέ λλεπάλληλε κκλησιαστικέ συνοδικέ ποφάσει, πού λοποιο νται στήν πράξη µέ τήν διακοινωνία, τί συµπροσευχέ, τί κοινέ συµφωνίε καί δηλώσει µέ τού π' α νο α ρετικού, νεκρώνει τό κκλησιαστικό σ µα. λλοίωση α τή τ Πίστεω συνιστ διαρκ βλασφηµία κατά το γίου Πνεύµατο, συνεχιζόµενη µετανοήτω πί πολλέ δεκαετίε. νωση λόκληρων τοπικ ν κκλησι ν µέ καταδικασµένου α ρετικού καί µάλιστα µέ συνοδικέ ποφάσει, δέν προ ποθέτει νέα συνοδική καταδίκη κατά τόν 47ον ερόν Κανόνα το Μεγάλου Βασιλείου, γιά τόν χαρακτηρισµό του α ρετικ ν καί κατά τόν γιο Νικόδηµο καί σύµπασα τήν Καθολική κκλησία. Τά ποβλαστήµατα τ ν α ρετικ ν, κατά τόν Μέγαν Βασίλειον, πόκεινται στό α τό κρίµα µέ τού καταδικασθέντε α ρετικού καί δέν χουν γιαστική Χάρη καί ρθόδοξο Βάπτισµα (47ο Κανόνα ). ρθόδοξο κκλησία συνεχίζεται πό τού ποµείναντε στήν ρθοδοξία Γνήσιου ρθοδόξου Χριστιανού τόν κλ ρο καί τόν λαό, πού τηρο ν τήν παράδοση καί τά δόγµατα τ κκλησία παρασάλευτα. 1. "Ο τοίνυν φ αυτ ν κατακριθέντε καί πό τ ν Ρωµαίων πί γδόη νδικτι νο γενοµένη συνόδου καθαιρεθέντε, ποίαν πιτελέσουσιν µυσταγωγίαν πο ον πνε µα το παρά τ ν τοιούτων πιτελουµένοι πιφοιτ ;" γιο Μάξιµο µολογητή (PG 90, 120) "Ε καί βασιλεύ καί Πατριάρχη καί Σύνοδο γράψωσι πρό τόν Ρώµη γγραφον συγκατάθεσιν τ πίστεω κατά τό ε κό, γώ πάλιν ο κοινων µ ν, πειδή ν το ιπτύχοι µνηµονεύετε Σεργίου, Πύρρου, Παύλου καί Κύρου, ο τινε ξαρχοι κεχρηµατίκασι τ α ρέσεω, καί ο µόνον πό τοσούτων Συνόδων νεθεµατίσθησαν ν 6

εροσολύµοι, ν Ρώµ καί ν φρικ, λλά καί πέθανον ν τ α ρέσει καί τ χωρισµ τ πό τ καθόλου κκλησία, καί πειδή µε κείνοι κοινωνε τε, ε καί ρθόδοξοι γένησθε, ο κοινων µ ν, πειδή κοινωνε τε το κοινωνήτοι ". 1 "Ο κοινωνε τ θρόν Κωνσταντινουπόλεω ; Καί ε πεν ο κοινων. ιά ποίαν ο κοινωνε α τίαν, ε πον; πεκρίθη τι τά γία τέσσαρα συνόδου ξέβαλον διά τ ν ν λεξανδρεί γενοµένων ννέα κεφαλαίων καί διά τ ν ταύτ τ πόλει γενοµένη παρά Σεργίου κθέσεω, καί διά το το προσεχ πί τ κτη νδικτι νο κτεθέντο Τύπου καί τι περ δογµάτισαν διά τ ν Κεφαλαίων, διά τ κθέσεω κατέκριναν καί περ δογµάτισαν διά τ ν Κεφαλαίων, διά το Τύπου κύρωσαν καί καθε λον αυτού τοσαυτάκι. " Πατριάρχη δήλωσέ µοι λέγων: Ποία κκλησία ε ; Βυζαντίου, Ρώµη, ντιοχεία, λεξανδρεία, εροσολύµων; δο π σαι µετ τ ν π α τά παρχι ν νώθησαν. Ε τοίνυν ε τ καθολικ κκλησία νώθητι, µήπω ξένην δ ν ν τ βί καινοτοµ ν, πάθη περ ο προσδοκ." Πρ ο ε πον: "Καθολικ ν κκλησίαν τ ν ρθ ν κα σωτήριον τ ε α τ ν πίστεω µολογίαν... τ ν λων ε ναι Θε πεφήνατο." Ρ.G. 90, 132. Ο νθρωποι λεγαν στόν γιο Μάξιµο καί στού µαθητέ του: "Ε σαστε τρελλοί. Πραγµατικ θέλετε ν µ π τε τι Α τοκράτωρ, ο Πατριάρχαι, λοι ο πίσκοποι κα ο κληρικο κα λο λα ε ναι στ ν 1 οσιθέου εροσολύµων, ωδεκάβιβλο, βιβλ. ζ, σελ. 116. α ρεσιν κα µόνον σε ε σαστε ρθόδοξοι, σε πού ο τε κ ν ερε δ ν ε σαστε λλ πλο µοναχοί;" Κα γιο Μάξιµο το παντο σε πολ σωστά: "Πραγµατικ τσι ε ναι." Κα τσι ταν... νάµεσα σ α το πο καταδικάστηκαν ργότερα π τ ν ΣΤ' Ο κουµενικ Σύνοδο α ρετικο σαν: Τέσσαρε Πατριάρχε Κωνσταντινουπόλεω, να Πάπα Ρώµη, να Πατριάρχη λεξανδρεία, δυ Πατριάρχαι ντιοχεία κα πλ θο λλοι. Γι πολλ χρόνια, α τ πλ µοναχ κα ο δυό του µαθητ ε χαν δίκαιο κα λοι α το ο φηµισµένοι, δυνατο κα σεβαστο Πατριάρχε κα Πάπε σαν σ θανάσιµο σφάλµα κα στ ν α ρεση. 2 2. γώνα ρχίζει στήν ρχή µέ λεγχο καί µέ διαµαρτυρίε, καί στήν συνέχεια, κτεινοµένη τ α ρέσεω, καί µµενόντων τ ν πισκόπων στί κηρυσόµενε α ρέσει, στήν κοινωνία µέ καταδικασµένου α ρετικού, µέ τόν µοναδικό προτεινόµενο πό τού Πατέρε καί τήν ερά µα Παράδοση δρόµο, τήν ποτείχιση πό τού κακοδόξου καί πό λου πού ε ναι κοινωνικοί πρό α τού. Ε ναι παράλογα καί κτό πάση πραγµατικότητο, σα σχυρίζονται πατέρε τ Μον Γρηγορίου, τι δηλ. ν ο Ο κουενιστέ καί Νεοηµερολογίτε, πατριάρχε, ρχιερε καί ερε ε ναι α ρετικοί ντω, πω τού ποκαλύπτουµε µε τι ε ναι, τότε θά χανόταν, (α τόµατα καί 2. Καλόµοιρου, "Τ Σύγκριµα", 1976, κείµενον π. φραίµ, (ν ν πισκόπου), τ ερ Μον Μεταµορφώσεω Βοστώνη, σελ. 86. 7

µέσω!), ερωσύνη πό λη τήν κκλησία καί δέν θά π ρχαν µυστήρια! 3 Πάντοτε ο ρθόδοξοι στήν στορία τ κκλησία µα ναζητο σαν λλου ρθοδόξου, πού διακρατο σαν τήν παξ το γίοι παραδοθε σαν Πίστιν στά πέρατα τ Ο κουµένη, µέ τού ποίου κοινωνο σαν καί πό τού ποίου παιρναν τήν ποστολική ιαδοχή. ποστολική ιαδοχή σώζεται µέσα στήν κκλησία. Μέσα πό τήν κκλησία καί πό κείνου πού διακράτησαν τό ορτολόγιο τ ν Πατέρων µα, πού κράτησαν α στηρή γραµµή καί λεγξαν τήν α ρεση, καί στήν συνέχεια διέκοψαν τήν κοινωνία µέ τού α ρετικού, ( πω συνέβη µέ τήν Σύνοδο τ ν Ρώσσων τ ιασπορ, τά χρόνια τ ν µεγάλων γετ ν τ κκλησία α τ, τ ν Μητροπολιτ ν ντωνίου, ναστασίου καί το γίου Φιλαρέτου), προέρχονται ο µολογητέ καί συνεχίζεται ζωή τ κκλησία, µέ γ νε, µέ διωγµού τ ν ρθοδόξων, µέ ξορίε, µέ βασανιστήρια καί µέ θανάτου κόµη τ ν ρθοδόξων µολογητ ν, πω γινε καί στήν µαρτυρική ρθόδοξη κκλησία µα στήν λλάδα, τόσο στό παρελθόν, σο καί στού Ζηλωτέ Πατέρε µα, πού διώκονται καί σήµερα καί τού ρωικού προγόνου µα, κληρικού καί λα κού, πού µειναν πιστοί στά Πάτρια τόν ε κοστό α να, µετά τήν πάρατη Νεοηµερολογιακή λλαγή. τι ο τω χουν τά πράγµατα, τό πεξηγε θαυµάσια Μέγα µολογητή γιο Θεόδωρο Στουδίτη στήν θαυµάσια πιστολή του:»... πεί ε περισσότερον διερεύνηται, ποκρούεται µέν, δέδεικται, τά τ ν Πατέρων παραγγέλµατα, κλιµπάνει δέ τοσο τον τό τ ερωσύνη δ ρον, φ τό Χριστιανοί καλε σθαι χοµεν, ε θνικήν µ µεταπεσε ν λατρείαν, περ τοπον. Πρό γε καί κριβοµένου, ο τω µηδέ ν ύσει καί νατολ φικοµένου ε ρίσκειν τό ζητούµενον, ναδροµάδην καθαι- 3 ηλ. θέλουν νά µ πο ν τι δέν ε ναι α ρετικοί! πω χουµε ποδείξει καί στό παρελθόν καί µέ τό παρόν ρθρο νασκευάζουµε τί πλανεµένε πόψει τ ν Νεοηµερολογιτ ν, Νεοηµερολογιτισµό - Ο κουµενισµό ε ναι α ρεση, καί σοι ν γνώσει κολουθο ν Νεοηµερολογίτε - Ο κουµενιστέ ποιµένε πόκεινται στό διο κρ µα µέ α τού καί ναθεµατίζονται πό τήν κκλησία. ρουµένων πάντων διά τ λληλούχου συλλειτουργήσεω, πειδή προφαν τ Ρωµαίων προέδρ πί Ταρασίου τ προειρηµέν συνιεράτευσαν ο κ τ νδε ποκρισάριοι ποσταλέντε, κ κείνου τάχα το τ ώα καί φρο δα ντε θεν τά τ ερωσύνη, παγο-ρεύσαντε πάντω, καταδεξόµεθα κατά τού γίου µέτρ στ ναι. ιότι πολλά συνέβη καί συµβαίνει τοια τα παραπτώµατα ν τ κκλησί, ο δεί τ ν γίων ε ρηται ο τω διερευνήσα, τι µηδέ ο όν τε, ο τε µήν πέδωκε φυλάττειν µ. χει µέν τα θ ο τω.» 4 Βαθµιαία καί σταθερά, λοιπόν, πο- µακρύνθηκε κατ ρχά κκλησία µα : α. πό τό σχίσµα το Νέου µερολογίου καί τού Νεοηµερολογίτε, καί στή συνέχεια πό τήν α ρεση το Ο κουµενισµο, πω α τό γινόταν πάντοτε µέσα στήν κκλησία, ταν κηρυσσόταν α ρεση. β. µέσα σέ διωγµό καί ντα µπερίστατη κκλησία µα, µετά τόν θάνατο το µολογητο γίου Προέδρου µα, πρώην Φλωρίνη κυρο Χρυσοστόµου, νεζήτησε καί π ρε τήν διαδοχή καί τήν ερωσύνη πό τού γωνιστέ καί µολογητέ εράρχε τ ν Ρώσσων τ ιασπορ, πού διακρατο σαν τό ρθόδοξο ορτολόγιο καί ντιµάχονταν τόν Ο κου- µενισµό, µέ τού ποίου κοινώνησε πλήρω. Μεγάλε µορφέ τ Ρωσσικ α τ Συνόδου, π ρξαν: Μητροπολίτη ντώνιο, Καθηγητή τ ογµατικ στήν Θεολογική Σχολή το Κιέβου, Μητροπολίτη ναστάσιο, διορατικό 4 PG 99, 1106. Σέ συµφωνία πικαλε ται γιο Θεόδωρο καί τού γίου ωάννη τόν Χρυσόστοµο καί γιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο! Βλ. διαίτερη ρµηνεία καί λο τό σχετικό κείµενο στό τε χο τ ν " γίων Κολλυβάδων" Φθινόπωρο 2010. 8

ρχιεπίσκοπο νδρέα, καί ο γιοι ωάννη Μαξίµοβιτ καί Μητροπολίτη Φιλάρετο 5. γιο Φιλάρετο νεγνώρισε συνοδικά τήν χειροτονία το πρώτου ρχιεπισκόπου µα, στήν β φάση το ερο µα γ να στήν λλάδα, κυρο κακίου. Τί χειροτονίε δηλ. πού καναν ρχιεπίσκοπο Σεραφείµ το Σικάγο καί Θεόφιλο ονέσκο καί στή συνέχεια τί χειροτονίε τ ν ρχιερέων µα, πού γιναν πό τόν πρ το χειροτονηθέντα πό τού Ρώσσου τ ιασπορ ρχιεπίσκοπό µα κάκιο Παπ µέ τόν ρχιεπίσκοπο τ ν Ρώσσων Λεόντιο Χιλ. 4. ταν να πίσκοπο κηρύξει α ρεση, στω καί προκαταδικασµένη, δέν ε ναι δυνατόν νά χάνεται µέσω χάρι γιά λη τήν κκλησία. Γιατί, κριβ, πίσκοπο δέν νεργε νεξάρτητα πό τό κκλησιαστικό Σ µα. Ε ναι προεστώ τ τοπικ Καθολικ κκλησία. Ε ναι κεφαλή. νεργε, λοιπόν, κπρόσωπο τ Καθολικ κκλησία καί βρίσκεται σέ κοινωνία µέ λε τί κατά τόπου ρθόδοξε κκλησίε, πού τό πιθανότερο ε ναι νά µήν χουν πέσει καί α τέ σέ α ρεση καί νά ξακολουθο ν νά τόν ναγνωρίζουν, πω καί λη τήν τοπική ρθόδοξη κκλησία, στήν ποία νήκει. Τήν γιαστική Χάρη καί τό κ ρο τ ν θείων Μυστηρίων δέν τά παρέχει τελ ν α τά πίσκοπο ερεύ, νεξάρτητα πό τήν καθολική κκλησία, καί δέν ε ναι πλο ν µέσον καί ργανον µεταδοτικόν τ Χάριτο, λλ' ρθόδοξο ννοια τ κκλησία, τ θριαµβεύουσα καί τ στρατευόµενη, ν νόµατι τ ποία τελο νται α τά. Καί γιά τόν λόγο α τό, βέβαια, ε ναι δυνατή καί διακοπή το µνηµοσύνου το µή ρθοδοξο ντο πισκόπου, κατά τού ερού Κανόνε. καθολική κκλησία ξακολουθε νά φίσταται σάλευτη πό τόν ερέα µέ τό ποίµνιό του, πού ποστασιοποιήθηκε πό τόν ψευδεπίσκοπο. 6 β. πιβάλλεται µω µεσα, λο τό κκλησιαστικό σ µα το κλήρου καί το λαο τ τοπικ κκλησία, άν ε ναι ντω ρθόδοξο, νά λέγξει τόν πίσκοπο, νά τόν συνετίσει, καί τελικά, ν δέν ρθοδοξήσει, νά τόν κβάλει. άν τό κκλησιαστικό ρθόδοξο σ µα δέν ντιδράσει καί ξακολουθε νά βρίσκεται σέ κοινωνία µαζί του, καί ο λλοι πίσκοποι τ τοπικ κκλησία σιωπο ν νέχονται,, πολύ περισσότερο, συµφωνο ν µέ τήν κακοδοξία του, πέρχεται βαθµηδόν σήψη το λου κκλησιαστικο σώµατο. γ. άν, λοιπόν, συνεχίζεται α ρετική βλασφηµία, σιγά-σιγά σήπεται καί τό σ µα καί βαθµηδόν πέρχεται νέκρωση. πέρχεται πνευµατικό θάνατο λου το σώµατο. Γιατί, βέβαια, γιά νά µήν ντιδράσουν, κλ ρο καί λαό, σηµαίνει τι βρίσκονται σέ πνευµατική νεκρική νάρκωση. Ε ναι α τοί γιά τού ποίου Κύριο ε πε " φε τού νεκρού θ ψαι τού αυτ ν νεκρού ". Μόνον σοι χωρισθο ν τ ν τοιούτων ψευδεπισκόπων καί το νεκροποιουµένου σώµατο σώζονται. Μένοντα δέ γιε ο Γνήσιοι ρθόδοξοι δηγο ν καί κείνου πού τού κολουθο ν, κλ ρο καί λαό, στήν σωτηρία. πίσκοπο δηλ. ε ναι µία ρίζα, πού δηλητηριάζει λο τό δένδρο (τ κκλησία ) µέ τήν κηρυσσόµενη κακοδοξία, άν δέν ληφθε πρόνοια νά ποκοπε καί νά µείνουν γιε ο λλε ρίζε γιά νά µήν µολυνθο ν καί α τέ καί λον τό δένδρο ξηρανθε καί νεκρωθε. δ. Τά γεγονότα α τά, τ βαθµιαία δηλ. πονεκρώσεω, λαµβάνουν χώραν, νεξάρτητα πό τό ν χει συγκληθε σύνοδο χι. 5 Τό λείψανό του βγ κε διάφθορο κατά τήν κταφή του. Καί δη γιο ρχισε νά θαυµατουργε παγκοσµίω. 6 Σύγκρινε " ιασάφησι ποιµαντορικ γκυκλίου Σεβασµιωτάτου π. Φλωρίνη Χρυσοστόµου, 18.01.1945", σελ.7. 9

πνευµατικό θάνατο καί νέκρωση, τελεία σήψη καί ξήρανση, πέρχονται ε τε συγκληθε σύνοδο ε τε χι, φ σον δέν πάρξει χειρουργική πέµβαση καί τοµή, καί στήν συνέχεια ποµάκρυνση το θανατηφόρου καρκινογόνου ποστήµατο, διότι τότε καρκίνο ξαπλώνεται καί καταλαµβάνει σιγά-σιγά λο τό κκλησιαστικό σ µα, τό πο ο νεκροποιούµενο, πεθαίνει. Σύνοδο πού θά συγκληθε, καί ν συγκληθε, διαπιστώνει τόν θάνατο. 5. Ε ναι δυνατόν µω σήψη καί νεκροποιό α ρεση νά µήν χει προχωρήσει παντο. Πάντω, σύµφωνα πρ το κανόνε α κα β τ Γ Ο κουµενικ Συνόδου, σοι προσχωρο ν στο α ρετικο, κπίπτουν τ κκλησιαστικ κοινωνία κα τ ερωσύνη. κ τούτου, ο γιοι Σάββα κα Θεοδόσιο µ λου το µοναχού τη Παλαιστίνη δήλωναν, τι ε ναι πρόθυµοι ν χύσουν τ α µα του, παρ ν δεχθο ν νωση µ το Μονοφυσίτε. Μ τ ν διο τρόπο ντιµετωπίσθησαν κα ο νώσει τ τη 1274 κα 1439. Ο Πατέρε, δηλαδ, διέκοψαν τ ν κκλησιαστικ κοινωνία µ σου ποδέχονταν τ ν νωση τ Λυ ν (1274). Προτίµησαν µάλιστα τ βασανιστήρια κα τ ν θάνατο, πω ο γιορε τε σιοµάρτυρε κα ο σιοι Μελέτιο κα Γαλακτίων. 7 7 γιο Μάρκο Ε γενικ δίδασκε το ρθοδόξου, ν µ ν πικοινωνο ν µ σου πεδέχοντο τ ν ψευδένωση τ Φλωρεντία (1439), 6. ιαφορετικά, βέβαια, κρίνονται - πάντα πό Σύνοδοο σχισµατικοί: πω γιά παράδειγµα ο Ναυατιανοί, (σχισµατικοί κατά τόν Μέγαν Βασίλειον), τ ν ποίων τί χειροτονίε δέχθηκε κκλησία µέ τόν Η Κανόνα τη στήν Α Ο κουµενική. πό τού α ρετικού : πω ο ονατιστέ (καί ο χειροτονίε του ). πό τού ονατιστέ κκλησία στήν Σύνοδο τ Καρθαγένη δέχθηκε τόσου µόνον κληρικού στήν φρική, σου χρειάσθηκε, λόγ τ µεγάλη νάγκη πού π ρχε κε ("τα τόν ε πε ν δέχθησαν ( γιναν δεκτοί) ο κονοµικ καί ξ νάγκη " κατά τόν γιον Νικόδηµον). Γιά τόν λόγο α τό, Σύνοδο πού γινε στήν ταλία δέν δέχθηκε τί χειροτονίε του, φο δέν π ρχε νάγκη, κατά τόν ΟΖ τ ν Καρθαγέν Συνόδου. Τονίζει γιο Νικόδηµο τι ε ναι σπάνιον νά γίνονται δεκτοί ο α ρετικοί πό τήν κκλησίαν: " λλά σπάνια τά τοια τα καί κατά περίστασιν, κανονικ κριβεία λειπό- µενα, ο νόµο δέ κκλησία τό κατά περίστασιν γινόµενον καί τό σπάνιον, κατά τε τόν ιζ τ α καί β καί τόν Θεολόγον Γρηγόριον, καί τήν β πρ ξιν τ ν τ γί Σοφί συνόδου καί τό νοµικόν κε νο τό λέγον Τό, παρά Κανόνα, ο χ λκεται πρό πόδειγµα." γιο, διαίτερα, ναφέρεται στί χειροτονίε τ ν α ρετικ ν ε κονοµάχων, πού γιναν δεκτοί πό τήν Ζ Ο κουµενική Σύνοδο: κα λεγε "Φευκτέον α τού, φεύγει τι π φεω." 10

"Πάντω δέν δέχθηκε τού πρωτάρχα τ α ρέσεω καί τού µπαθ γκειµένου καί µή γνησίω καί ληθ µετανοο ντε, πω ε πε θε ο Ταράσιο. έχθηκε κείνου πού κολούθησαν τού πρωτάρχα τ ν α ρέσεων καί πού µετανόησαν ε λικρινά, 8 καί κείνου πού χειροτονήθηκαν πό τού α ρετικού Ε κονοµάχου δέν ναχειροτόνησε, φο µολόγησαν τήν ρθοδοξία, πω φαίνεται πό τήν α πράξη τ Ζ Ο κουνενικ. πίση µερικ ν α ρετικ ν δέχθηκε τό βάπτισµα δι ο κονοµίαν, πω σηµειώνει γιο. Τήν περιστατική καί καιρική ο κονοµία δέν τά κανε ρον γία Ζ Ο κουµενική. Καί Πατριάρχη, ( γιο ) νατόλιο, χειροτονήθηκε πό τόν α ρετικό ιόσκουρο καί πό τήν α ρετική περί α τόν σύνοδο, καί γιο Μελέτιο ντιοχεία πό ρειαν ν, κατά τόν Σωζόµενον, βιβλ. δ, κεφ. κη καί λλοι πολλοί πό α ρετικ ν χειροτονήθησαν, καί µετά τα τα γιναν δεκτοί πό τού ρθοδόξου 9. Μελετώντα τά πρακτικά καί τού ρου τ ν Ο κουµενικ ν Συνόδων, βλέπουµε, στόσο, τι ο προφανε α ρετικοί, δι κτε τ ν ρθοδόξων, πού συνοδικά, δηµόσια, πανηγυρικά καί συνεχ κηρύσσουν παρρησί α ρεση, πού χει νατρέψει θεσµικά τήν νιαία πίστη τ κκλησία καί παραπλανο ν τό ποίµνιο, πού παραµένει σέ θανάσιµη κοινωνία µέ α τού, κτό τ ν νθισταµένων ρθοδόξων, θεωρο νται πό τού γίου πάντοτε τι βρίσκονται κτό κκλησία. διαίτερα στήν Ζ Ο κουµενικήν Σύνοδον δέν γίνεται καµµία διάκριση σέ πρό συνοδικ καταδίκη α ρετικού καί 8 Σχετικά µέ λα α τά γράφει γιο στήν ρµηνεία του στήν πιστολή το γίου θανασίου πρό Ρουφινιανόν. 9 ερόν Πηδάλιον, σελ. 91, ρµηνεία το γίου Νικοδήµου στόν ΞΗ ποστολικόν ερόν Κανόνα. µετά τήν καταδίκη. Σύνοδο τού θεωρε λου κτό κκλησία. 10 10 Βλ. Ζ Ο κουµενικήν Σύνοδον πού συνεκλήθη τό 787 µ.χ. Στά πρακτικά τη διαβάζουµε τά ξ διαφωτιστικά: Α ) Ταράσιο γιώτατο Πατριάρχη τ πισκόπ Νεοκαισαρεία ε πεν: γνωστό σοι παρ λθεν λήθεια ω το ν ν; γνωσµένην κατεφρόνησα ; καί άν γνωστό σοι παρ λθεν, µή α δεσθ τόν ρθόν λόγον µαθε ν, σπερ ο κ σχύνθη τόν διεστραµµένον. -Γρηγόριο πίσκοπο Νεοκαισαρεία ε πεν: πίστευσον, έσποτα, γνωστο α τ δέ µαθε ν, καί κελεύει δεσπότη καί γία Σύνοδο. -Ταράσιο : Λέγε τί θέλει µαθε ν. -Γρηγόριο ε πεν: νίκα π σα µήγυρι α τη τό ν λαλε καί φρονε, µαθον καί πληροφοθήθην τι λήθεια α τη στίν, νυνί ζητουµένη καί κηρυσσοµένη. Καί διά το το κ γώ α τ συγγνώµην τ ν πρώην µου κακ ν, καί θέλω µετά πάντων καί φωτισθ ναι καί διδαχθ ναι τά πληµελήµµατά καί µαρτήµατά µου µετρά στι καί Θεό κατανύξει τήν εράν Σύνοδον καί τόν πανάγιον εσπότην... -Ταράσιο : φειλε κ τ ν νέκαθεν χρόνων νο ξαί σου τά τα, καί Παύλου το θείου ποστόλου κο σαι λέγοντο "κρατε τε τά παραδόσει, παρελάβετε ε τε διά λόγου, ε τε δι' πιστολ µ ν" καί πάλιν Τιµοθέ καί Τίτ γράφοντο "τά βεβήλου κενοφωνία παραιτε σθαι" τί βεβηλότερον τί κενοφωνότερον το λέγειν Χριστιανού ε δωλολατρ σαι;" (Καί χωρί τόν ερόν Κανόνα τ ΑΒ ερ Συνόδου φειλαν ο πίσκοποι, σύµφωνα µέ τού λόγου το γίου ποστόλου Παύλου, κατά τόν πολύν γιον Ταράσιον, νά συνταχθο ν µέ τού ρθοδόξου καί νά χωρισθο ν τ κοινωνία τ ν α ρετικ ν Ε κονοµάχων! Πόσο µ λλον µετά τόν τόν ερόν Κανόνα!) -Γρηγόριο : Κακόν ν καί µολογο µεν κακόν ν, λλ' ο τω πράχθη καί ο τω πράξαµεν καί διά το το α το µεν συγγνώµην τ ν πληµεληµµάτων µ ν. µολογ έσποτα, µπροσθεν τ τιµιωτάτη γιωσύνη µ ν, καί πάντων τ ν δελφ ν τ γία Συνόδου, τι µάρτοµεν καί νοµήσαµεν, καί κακ πράξαµεν καί συγγνώµην α το µεν περί τούτου..." Πρακτικά Συνόδων, Τόµ. Β, σελ. 742, (242). Β "Βασίλειο πίσκοπο γκύρα ε πεν: θεν καί γώ Βασίλειο πίσκοπο γκύρα τ πόλεω, προαιρούµενο νωθ ναι τ Καθολικ κκλησί... ταύτην τήν παρο σαν γγραφόν µου µολογίαν ποιο µαι, καί προσάγω µ ν το ξ ποστολικ α θεντία λαβο σι τήν ξουσίαν. ν ταυτ δέ καί 11

συγγνώµην ξαιτο µαι, παρά τ θεοσυλλέκτου µ ν µακαριότητο πέρ ταύτη µου τ βραδύτητο. έον γάρ ν µή στερηκέναι µε πρό τήν τ ρθοδοξία µολογίαν λλά τ κρα µου µαθεία καί νωθρεία καί µεληµένη διανοία στί το το... πιστεύω τοίνυν καί µολογ... " Α τ. σελ. 729 "(220). Γ "Τ γί καί Ο κουµενικ Συνόδ Θεοδόσιο, ( πίσκοπο µορίου), λάχιστο Χριστιανό µολογ καί συντίθεµαι καί δέχοµαι καί σπάζοµαι... µαρτον ε τόν ο ρανόν καί νώπιον µ ν δέξασθέ µε δέξατο Θεό τόν σωτον καί τήν πόρνην καί τόν ληστήν ζητήσατέ µε καθώ ξήτησεν Χριστό τό πολωλό πρόβατον, νέλαβεν πί τ ν µων... -Σάββα ε λαβέστατο γούµενο Μον τ ν Στουδίων ε πε: κατά τά ποστολικά διατάξει καί Ο κουµενικά Συνόδου, ξιό στιν ποδοχ... -Ταράσιο γιώτατο Πατριάρχη ε πεν ο ποτε κατήγοροι τ ρθοδοξία, νυνί συνήγοροι τ ληθεία γένοντο..." Α τ. σελ. 731 (231). "Ο µοναχοί ναλαβόντε ε πον λλά τού παρασυρθέντα καί βίαν παθόντα πατήρ (Μ. θανάσιο ) προσίεται. Ε πάτωσαν ο ν παρεσύρησαν βίαν πέµειναν, τι πέστησαν τ ληθεία. - πάτιο καί ο σύν α τ πίσκοποι ε πον: τι µε ο τε βίαν ποµείναµεν, ο δέ παρεσύρηµεν, λλ' ν ταυτ τ α ρέσει µ ν γεννηθέντε νετράφηµεν καί η ξήθηµεν... Καί α θι Θαλάσσιο καί Ε σέβιο καί Ε στάθιο καί ο ε λαβέστατοι πίσκοποι ε πον: Πάντε µάρτοµεν, πάντε συγγνώµην α το µεν... -Σάββα ε λαβέστατο µοναχό καί γούµενο Μον τ ν Στουδίων ε πεν: ε δοκε τ γί Συνόδ, δωµεν τά χειροτονία τ ν δεχθέντων ε πό α ρετικ ν σαν ο..." α τ. σελ. 736 (236). Βλέπουµε, λοιπόν, ξεκάθαρα τι κατά τού λόγου το γίου Ταρασίου φειλαν ο κρινόµενοι νά χωρισθο ν πό τού ε κονοµάχου, πρό τ Ζ Ο κουµενικ Σύνόδου, καί µάλιστα µετά πό τήν (ε κονοµαχική) σύνοδο το 754! ξετάζεται πισταµένω ν χειροτονήθηκαν πό α ρετικού γιά νά ποφανθε Σύνοδο ν θά γίνουν δεκτοί! Ο διοι δέ ο κρινόµενοι µολογο ν τι µάρτησαν, τι πέστησαν τ ληθεία καί ζητο ν συγγνώµην, α το ν συγγνώµην τ ν πρώην κακ ν... τά πληµµελήµατα καί µαρτήµατα α τ ν σαν µέτρητα... ζητο ν νά τού δεχθε γία κκλησία σώτου, πολωλότα πρόβατα! Ζητο ν, τέλο, νά νωθο ν µέ τήν Καθολικήν κκλησίαν. ποµένω, Ε κονοµάχοι σαν κτό τ Καθολικ κκλησία, φ' σον δέν ε χαν οτειχισθε, -(πάντοτε πρό συνοδικ διαγνώµη καί µάλιστα µετά πό τήν ντίθετη συνοδική διαγνώµη τ ε ονοµαχικ συνόδου το 754),- γιά νά συµπάσχουν, νά συνδιώκονται καί νά Καί α τό παρουσιάζεται α τονόητο στού Πατέρε, γιατί δέν ε ναι δυνατόν νά βλασφηµε ται πανηγυρικά τό γιον Πνε µα πί πολλέ δεκαετίε συνεχ καί νερυθριάστω καί δή µέ συνοδικέ ποφάσει, δηλώσει καί πράξει δηµόσιε καί πανηγυρικέ λόκληρων τοπικ ν κκλησι ν καί πατριαρχείων, νά λλοιώνεται Παράδοσι τ κκλησία, νά νατρέπεται τό Σύµβολον τ Πίστεω καί διδασκαλία τ ν Ο κουµενικ ν Συνόδων, νά κηρύσσεται νέα Ο κουµενιστική Πίστη, πού διαλύει τόν στό τ ρθόδοξη κκλησία, καί νά πικαλο νται ο α ρετικοί τό Πανάγιον Πνε µα στή συνέχεια καί Παράκλητο νά νεργε πρό γιασµόν τ ν µυστηρίων! 7. έν ε ναι δυνατόν, βέβαια, νά χάνεται Χάρι α τόµατα γιά λη τήν κκλησία, καί γιά τήν τοπική κκλησία, ταν κάποιο πίσκοπο µεµονωµένα καί πρό καιρόν κηρύσσει µία α ρεση. Γιατί συµβαίνει α τό; Γιατί πίσκοπο νεργε, πω δη τονίσθηκε, ν νόµατι τ Καθολικ κκλησία καί ποτελε να σ µα µέ τόν λαό, τού Πρεσβυτέρου, τού ιακόνου, τού Μοναχού καί τού λλου πισκόπου τ τοπικ κκλησία, πού κατά κανόνα ρθοδοξο ν, λλά κυρίω ποτελε να σ µα µέ τήν Καθολική ( ρθόδοξη) κκλησία νά τήν Ο κουµένη καί τήν Θριαµβεύουσα, πό τήν ποία ρύεται τήν νέργεια τ ερωσύνη καί τ εροπραξία. Γι α τόν τόν πίσκοπο γράφονται τά το Πηδαλίου πό τόν γιο Νικόδηµο στήν ρµηνεία το καθαιρείσθω καί φοριζέσθω, στήν ποσηµείωση το Γ συµβασανίζονται µέ τού γωνιζοµένου ε κονοφίλου ρθοδόξου. τσι, κριβ, καί ο Νεοηµερολογίτε καί ο Ο κουµενιστέ λλοι σύγχρονοι Ε κονοµάχοι ε ναι κτό τ Καθολικ ( ρθοδόξου) κκλησία. 12

ποστολικο Κανόνο, τι χρειάζεται δηλ. τό δεύτερο πρόσωπο, τοι Σύνοδο, γιά νά νεργοποιήσει τήν καθαίρεση τόν φορισµό, πω καί στήν περίπτωση το προσωπικο µαρτήµατο. Τά δια σχύουν καί γιά τόν πιφαν καί λόγιο Κολλυβ, Νεόφυτο τόν Καυσοκαλυβίτη, στήν ρµηνεία τ ν α καί β ερ ν Κανόνων τ Γ Ο κουµενικ Συνόδου, πού γράφει: "Μηδένα δέ τ ν κατηγορουµένων καθαιρε σθαι πρό δίκη πόντα, νευ τριττ προσκλήσεω λλά γράµµασιν δυο ν µοταγέσιν ε πολογίαν τ ν φ' ο νάγεται, γκαλούµενο, ν δικαστηρί προσκαλε σθαι" Κεφ. ΙΒ, "Περί το δυνάµει καί νεργεί τ ν ερ ν Κανόνων", σελ. 167....Θά ντιπαραβάλλει µω κάποιο καί τόν α κανόνα τ Γ Ο κουµενικ καί τόν ιγ τ ν ντιοχεί Συνόδου, θεωρ ν α τού τι καθαιρο ν µέσω τόν νοχο καί µω λέγει µέν α τ Γ Συνόδου: "ε τι µητροπολίτη ποστατήσα τ γία καί Ο κουµενικ Συνόδου προστεθείη, τά Κελεστίνου φρόνησεν φρονήσοι, ο το κατά τ ν τ παρχία πισκόπων διαπράττεσθαί τι ο δύναται, πάση κκλησιαστικ κοινωνία ντε θεν δη πό τ Συνόδου κβεβληµένο καί νενέργητο πάρχων" καί ιγ τ 'Αντιοχεία "τόν φ' τέρα παρχία ε τέραν, µηδενό καλο ντο, µεταβαίνοντα καί χειροτονο ντα, πέχειν τήν προσήκουσαν δίκην, καθηρηµένον ντε θεν δη πό τ γία συνόδου." Πρό τόν πο ο ρωτο µε τι, άν ληθ α κανών τ Γ συνόδου ξέβαλε τόν νοχο α τοµάτω κ το βαθµο, π συνδέεται τό µέσω παρακάτω, πρ γµα τό πο ο εροκατήγορο πέκρυψε; διότι ε σάγει (τήν λύση): " λλά καί α το το τ παρχία πισκόποι καί το πέριξ µητροπολίται ποκείσεται ε τό πάντ καί το βαθµο τ πισκοπ κβληθ ναι". κ ποίου, λοιπόν, βαθµο, λέγω, καί πό ποία κκλησιαστικ κοινωνία πισκοπικ νεργεία καί δυνάµεω θά φορισθε πάλι πό τήν Σύνοδο τ ν ζώντων πισκόπων, τ ν µετέπειτα πό τήν Ο κουµενική Σύνοδο κδικαζόντων, καθηρηµένο κ τούτων (τ ν ξιωµάτων) µία καί µοναδική φορά πό τήν Ο κουµενική Σύνοδο; φ' σον χι κτό, λλ' ντό πάρχων το βαθµο, α τό φορίζεται (καθαιρε ται). λλ' µω α τό πού πρέπει νά κπέσει το βαθµο καί µάλιστα πό τού συνερχοµένου πισκόπου τού µετέπειτα πό τήν Ο κουµενική σύνοδο, καθώ φαίνεται ε ναι ντό το βαθµο καί δέν χει καθαιρεθε τελεσιδίκω ( νεργεί ) καί κατά τήν ποινή, τι κατά τόν λόγο το δυνάµει καί τ νοχ δέν ε ναι καθηρηµένο καθώ προελέχθη. Καί Σύνοδο τ ντιοχεία πίση τόν " δη καθηρηµένον" π' α τ, το τον διόρισε ε µέν τόν διο κανόνα, νά πόκειται ε τήν ρµόζουσα ποινή, ε δέ τόν κβ, νά πιτιµ ται πό τ Συνόδου, τ ν πισκόπων δηλαδή, τού ποίου θεώρησε τι ε ναι καλό διά το κ κανόνο α τ νά συνέρχονται δύο φορά το του ε κάθε παρχία. άν, λοιπόν, πό τότε καθήρεσε α τόν, π ρίζει πάλι δ µέν, α τό νά φίσταται τήν ρµόζουσα ποινή, κε δέ, νά πιτιµ ται πό τ Συνόδου; Τ ν ποίων τό καθένα χωριστά συµβαίνει ε µέλλοντα χρόνο, καί χι ε τόν χρόνο κατά τόν πο ο καθωρίσθηκε ποινή. 11 11 ιγ τ ντιοχεία ναφέρεται σέ κανονική παράβαση καί τά πράγµατα χουν, πω τά ναλύει Νεόφυτο Καυσοκαλυβίτη. Στό σηµε ο α τό δέν φίσταται διαφωνία, φο ξεκάθαρα τονίζει Κανόνα " πέχειν τήν προσήκουσαν δίκην". Καί γιά κανονικά παραπτώµατα, ταν κάποιο καθαιρεθε, δέν χάνεται ερωσύνη νεξάλειπτη, βλ. γίου Νικοδήµου ποσ. 1 στόν ΚΗ ποστολικόν, σελ. 27 στό ερό Πηδάλιο. α, µω, τ Γ Ο κουµενικ Συνόδου ναφέρεται σέ πτώση περί τήν πίστη, καί τόν πεπτωκότα Μητροπολίτη θεωρε τι α) δέν δύναται νά διαπράττει τι ο δαµ, ε ναι δηλ. νυπόστατη ποιαδήποτε κκλησιαστική ποινή 13

θελε πιβάλλει κατά τ ν ρθοδόξων, γιατί π θεωρε ται νυπόστατη, άν ε χε ερωσύνη, β) καί τι πάρχει πάση κκλησιαστικ κοινωνία, πό τ Ο κουµενικ Συνόδου πό δ καί πέρα, κβεβληµένο. ιαπιστωτικά, στόσο, καί σύµφωνα µέ τήν πόφαση τ Ο κουµενικ Συνόδου, θά πόκειται στήν ξουσία καί τ ν λλων ρθοδόξων Μητροπολιτ ν τ τοπικ κκλησία, γιά νά κβληθε καί πίσηµα πό τόν πισκοπικό βαθµό. έν χουν δηλ. διακριτική ε χέρεια ο πιχώριοι Μητροπολίτε νά ποφασίσουν διαφορετικά, άν ντω ποστάτησε πό τήν γίαν Ο κουµενικήν Σύνοδον καί προστέθηκε στό συνέδριο τ ποστασία φρόνησε τά το Κελεστίου. Α τό φαίνεται πιό καθαρά πό τόν β Κανόνα τ Γ Ο κουµενικ, πού δέν θέτει τού τ ποστασί προστιθεµένου τού προσπαθο ντε νά προστεθο ν σ' α τήν πισκόπου σέ κρίση λλων πισκόπων, λλά γία Σύνοδο θεωρε α τού τι ε ναι ντελ ποξενωµένοι τ ερωσύνη καί τι κπίπτουν το ερατικο βαθµο. Κατά τόν Μέγαν Θεολόγον γιον Νικόδηµον πάρχει διαφορά νάµεσα στό κυρο καί στό νυπόστατο. Τονίζει γιο τι ν, σύµφωνα µέ τόν ιγ ερόν Κανόνα τ ντιόχεια, ο χειροτονίε καί ο λλε εροπραξίε πού κάνει παρ' νορίαν κάποιο πίσκοπο ε ναι κυρε, πόσο µ λλον θά ε ναι κυρα καί νύπαρκτα τά τολµηθέντα ργα το δικαίω καί νοµίµω καθαιρεθέντο. Για τό τό λόγο ποστηρίζουν µερικοί τι τά µυστήρια πού κάνει καθηρηµένο ερέα ε ναι κυρα καί παντελ νύπαρκτα, καί για τό πάρχει νάγκη νά γίνουν πό τήν ρχή, σάν νά µήν γιναν τελείω. " µέν γάρ δικαίω καθαιρεθεί καί σωτερικ πό λόγου του, διά τήν ναξιότητά του, καί ξωτερικ πό τήν σύνοδον, χασε τήν νέργειαν τ ερωσύνη." Καί Μέγα Βασίλειο στόν γ Κανόνα του λέγει τι παξ καθαιρεθεί ιάκονο διαρκ χει τήν δίκην τ καθαιρέσεω καί πλ παντε ο τήν πρό θάνατον µαρτίαν µαρτάνοντε κληρικοί, το βαθµο κατάγονταί φησιν, ν τ λβ α το Κανόνι, καί ο κ ποδίδεται πλέον ε α τού κλ ρο καί ερωσύνη, ε δέ ο κ ποδίδεται, δ λον τι καί α εροπραξίαι, που θελαν κάµει, λογίζονται σάν νά γιναν πό λα κού, ε τόν ποίων τόν τόπον α τοί περρίφθησαν. Καί γιο Θεόδωρο Στουδίτη λέγει πώ καθηρηµένο ερεύ δέν κάµνει κανένα ργον ερατικόν, λλά κοσµικό ε ναι, καθώ τό πρότερον, καί Χάριν γίου Πνεύµατο δέν χει, διατί πάρθη πό α τόν. Γιά τού δικαίω καθηρηµένου καί τί εροπραξίε πού θά τολµήσουν νά κάνουν α τοί, ξηγε Μέγα γιο, τι στ Κανών τ Ο κουµενικ λέγει κυρη τήν χειροτονία το πολύτω χειροτονηθέντο, χι δηλ. νύπαρκτη καί νυπόστατη, ο τε γιατί ε ναι νύπαρκτα καί νυπόστατα µή ντα τά π' α το νεργηθησόµενα µυστήρια, λλά πειδή µένει ργή καί δέν τίθεται σέ νέργεια καί πράξη. τσι, λοιπόν, καί τά κυρα πού διορίζει ιγ Κανών τ ντιόχεια πρέπει νά νοηθο ν καί νά κληφθο ν, πω γία Ο κουµενική τά ννόησε 8. περαιτέρω διασάφηση τ ν πραγµάτων Τά πράγµατα ε ναι ριζικά διαφορετικά, ποµένω, ταν δέν σφάλλει να πίσκοπο µεµονωµένα, λλά ταν α ρεση κηρύσσεται δηµόσια καί πανηγυρικά, µέ συνοδική πόφαση, πού φαρµόζεται καί στήν πράξη, στήν ζωή δηλ. λη τ κκλησία καί λλοιώνεται τό δόγµα θεσµικά ταν µία προφανή καινοτοµία, ντίθετη µέ τήν παράδοση καί τήν ντίθετη κπεφρασµένη βούληση καί τήν Πίστη τ διαίρετη κκλησία, ε σέρχεται συνοδικά καί πίσηµα στόν ζ ντα ργανισµό τη καί λλοιώνεται λοκληρωτικά ρθόδοξη Πίστη καί νιαία Παράδοση, πω συνέβη: - α. στήν περίπτωση τ λέθρια λλαγ το ορτολογίου τ ν Πατέρων µέ συνοδικέ ποφάσει πό τήν κκλησία τ λλάδο, το πατριαρχείου τ Κωνσταντινούπολη καί τ ν Νέων λεγοµένων χωρ ν, - β. στήν περίπτωση τ συνοδικ ντικανονικ καί παράνοµη ρση τ ν ναθεµάτων κατά το Παπισµο καί τ ν Λατινικ ν α ρέσεων πό τό παριαρχε ο τ Κωνσταντινούπολη, - γ. στήν πλήρη νωση µέ πόφαση τ συνόδου το πατριαρχείου ντιοχεία µέ τού Μονοφυσίτε, -δ. στήν συµφωνία το Μπαλαµάντ, που γινε νωση µέ τού Λατίνου, νωση καί τά ξέλαβε, καί χι πω τά ννοο ν καί τά κλαµβάνουν ο νωτέρω. Σύνοδο δέ πού γινε πί το Α τοκράτορο ωάννου το Κοµνηνο καί πί Πατριάρχου Μιχαήλ το ξείτου τό το 1143, στήν Κωνσταντινούπολη, κατηγορε τόν Λονέτιον, γιατί βάπτισε γιά δεύτερη φορά κε νον, πού βαπτίσθηκε πό ερέα καθηρηµένον γιά φανερά γκλήµατα, γιατί νόµισε τι δέν ε ναι τέλειο τό βάπτισµα, πού τέλεσε καθηρηµένο ερεύ. γνώµη α τή το γίου νισχύεται, κτό πό τήν ναφερθε σα σύνοδο, καί πό τόν ωσήφ τόν Βρυέννιον, στήν πιστολή του πρό Νικ ταν, πού λέγει τι ε ναι για καί τέλεια τά παρά τ ν καθηρηµένων τολµηθέντα, πίση νισχύεται καί πό τόν σοφό Ε γένιο Βούλγαρι, πού φέρνει συνήγορο καί τόν Νικόλαο Καββάσιλα. σον φορ µω τί εροπραξίε τ ν α ρετικ ν, α τέ θεωρο νται πό τόν γιο Νικόδηµο µή ο σαι, δηλ. νύπαρκτε, καί νυπόστατε. Βλ. σελ. 29, ποσ. 1, στήν ρµηνεία το ΚΗ ποστολικο. 14

τήν ποία πέγραψαν καί συνοδικά νέκριναν πολλέ (9) ρθόδοξε κκλησίε, καί φαρµόζουν κτοτε στήν πράξη τί ποφάσει α τέ µέ κοινέ συµπροσευχέ, ο νίτικε λειτουργίε, µυστηριακή διακοινωνία, κοινά νακοινωθέντα καί πλ θο συµφωνίε πού δηλώνουν τήν νωση. Ο συνοδικέ α τέ πράξει καί ποφάσει ποτελο ν διαµφισβήτητα γεγονότα, πανηγυρικά, δηµόσια, προφαν καί πασίδηλα, κοινά το π σι, πού δέν πιδέχονται µφισβήτηση, γιά τά πο α δέν διατάσσεται πόδειξη ο τε κ ν στά κοσµικά δικαστήρια! Μαζί µέ τού πρωτάρχα α ρετικού, πικεφαλ τ ν καινοτόµων πατριαρχείων καί τ ν α τοκεφάλων κκλησι ν, συγκαταδικάζονται καί α τοί πού τού κολουθο ν, πού ε χαν καθ κον καί ποχρέωση νά τού ποκηρύξουν καί νά ρθοτοµήσουν τόν λόγον τ ληθεία. Τό τι δέν τό κάνουν, καί παραµένουν σέ κοινωνία µαζί του σηµαίνει τι σπάζονται τήν α ρεσή του, ε τε πό πεποίθηση ε τε πό δειλία καί φόβο! Καί µολύνονται καί α τοί πό τήν κακοδοξία καί τήν α ρεση καί σήπονται, κατά τού Πατέρε, καί νεκρώνονται. Ο παγιωµένε πλέον συνοδικέ ποφάσει καί ο πί πολλέ δεκαετίε κολουθούµενε παγκοσµίω πρακτικέ τ ν ο κουµενιστικ ν πατριαρχείων, πρωτοστατο ντο το λεγοµένου ο κου- µενικο, ποκαλύπτουν τήν νιαία α ρετική πίστη τ ν πρωταρχ ν τ α ρέσεω καί τ ν κολούθων του. ν πάρχει, λοιπόν, προφανή, πασίδηλη, πανηγυρική καί δηµόσια κήρυξη α ρέσεω, πού λλοιώνει τήν Πίστη καί τήν Παράδοση τ κκλησία καί µάλιστα µέ κκλησιαστική συνοδική πόφαση, καί λλοίωση α τή, πού συνιστ βλασφηµία κατά το γίου Πνεύµατο, συνεχίζεται µετανοήτω άν πάρχει συνοδική νωση λόκληρων τοπικ ν κκλησι ν µέ προκαταδικασµένου α ρετικού, δέν παιτε ται νέα συνοδική καταδίκη καί κατά τόν γιο Νικόδηµο καί σύµπασα τήν κκλησία, σύµφωνα µέ τήν διδασκαλία τ γία Ζ Συνόδου, πω ε δαµε στά πρακτικά τη πιό πάνω. Μέ τόν Ο κουµενισµό, βέβαια, ξεπερν νται λα τά ρια, καί πό τήν παγορευµένη καί ντικανονική διακοινωνία µέ τί νδοχριστιανικέ α ρέσει, φτάνουν ο Ο κουµενιστέ στί διαθρησκευτικέ βλασφηµίε καί σέ κοινωνία µέ τόν διο τόν διάβολο, πού νσαρκώνουν Μωαµεθανισµό καί Βουδισµό, νδουισµό καί Ε δωλολατρία, ο µάγοι καί ο νδιάνοι, µέ τού ποίου βρίσκονται ο Ο κουµενιστέ σέ πνευµατική πορνική κοινωνία κατά τί συµπροσευχέ του! Γιά τόν λόγο α τό χαρακτηρίσαµε τού Ο κουµενιστέ παντελ περρηγµένου τ κκλησία, σύµφωνα µέ τόν α Κανόνα το Μεγάλου Βασιλείου, γιατί πό τού ντιχρίστου α τού δέν µφισβητε ται να δόγµα τ ρθοδοξία, µφισβητε ται καί καταλύεται µοναδικότητα τ ρθόδοξη Πίστη στόν Χριστό µα, τόν Μόνον ληθινόν Θεόν, βλασφηµε ται Παναγία µα, πορρίπτονται ο γιοί µα καί νατρέπεται συθθέµελα Πίστι στήν γία Τριάδα καί στό ργο το γίου Πνεύµατο. νατρέπεται, τελικά Πίστι στήν Μίαν, γίαν, ρθόδοξη, Καθολική καί ποστολικήν κκλησία! κκλησία (πάντα) στήν Σύνοδο τ Καρθαγένη δέχθηκε τόσου µόνον κληρικού στήν φρική, πό α τού πού ε χαν πέσει στήν α ρεση, σου χρειάσθηκε, λόγ τ µεγάλη νάγκη πού π ρχε κε! ("τα τόν ε πε ν δέχθησαν ( γιναν δεκτοί) ο κονοµικ καί ξ νάγκη "~, κατά τόν γιον Νικόδηµον). Γιά τόν λόγο α τό Σύνοδο πού γινε στήν ταλία δέν δέχθηκε τί χειροτονίε του, φο δέν π ρχε νάγκη, κατά τόν ΟΖ τ ν Καρθαγέν Συνόδου. 15

Τονίζει γιο Νικόδηµο τι ε ναι σπάνιον νά γίνονται δεκτοί ο α ρετικοί πό τήν κκλησίαν: " λλά σπάνια τά τοια τα καί κατά περίστασιν, κανονικ κριβεία λειπό- µενα, ο νόµο δέ κκλησία τό κατά περίστασιν γινόµενον καί τό σπάνιον, κατά τε τόν ιζ τ α καί β καί τόν Θεολόγον Γρηγόριον, καί τήν β πρ ξιν τ ν τ γί Σοφί συνόδου καί τό νοµικόν κε νο τό λέγον Τό, παρά Κανόνα, ο χ λκεται πρό πόδειγµα." 12 Σήµερα σοι πό τού ρθοδόξου χουν συνενωθε καί κοινωνο ν µέ καταδικασµένου πό Ο κουµενικέ Συνόδου α ρετικού, πω τό Πατριαρχε ο τ ντιοχεία, χουν κατά τού κανόνε κπέσει τ ρθοδοξία σύµφωνα πρ το κανόνε α κα β τ Γ Ο κουµενικ Συνόδου. λβανία, νέο ρχιεπίσκοπο Βρετανία, Στυλιανό Α στραλία, Σωτήριο Καναδ, ηµήτριο µερικ, καί λοι ο µοιοί του, πού συµπροσεύχονται, χι πλέον µόνον µέ τεροδόξου, ο πο οι νήκουν στήν κατ πίφαση νοµαζόµενη παγκόσµια χριστιανική κοινότητα καί πού λένε πώ διακρατο ν, στω καί προσχηµατικά, τήν στοιχειώδη πίστη στόν Τριαδικό Θεό καί στήν Θεότητα το Κυρίου µα ησο Χριστο, λλά µέ τεροθρήσκου, βραίου, Μωαµεθανού, νδιάνου, Ε δωλολάτρε καί Μάγου, στήν Καµπέρα, στήν σίζη, στό Χαράρε τ Α θιοπία, στήν µερική, στό Νέο ελχί καί στήν Γροιλανδία. Γιατί στήν πραγµατικότητα ρνο νται τόν Χριστό καί κοινωνο ν µέ τόν διο τόν διάβολο. ν το πράγµασιν πορρίπτουν τήν Πίστη στήν γία Τριάδα καί στήν ρθόδοξη κκλησία. Παντελ περρηγµένοι καί κπεπτωκότε τ ερωσύνη ε ναι: πατριάρχη Βαρθολοµα ο, ναστάσιο 12 γιο, πω ε δαµε, ναφέρεται στί χειροτονίε τ ν α ρετικ ν ε κονοµάχων πού γιναν δεκτοί πό τήν Ζ Ο κουµενική Σύνοδο: "Πάντω δέν δέχθηκε τού πρωτάρχα τ α ρέσεω καί τού µπαθ γκειµένου καί µή γνησίω καί ληθ µετανοο ντε, πω ε πε Θε ο Ταράσιο. έχθηκε κείνου πού κολούθησαν τού πρωτάρχα τ ν α ρέσεων καί πού µετανόησαν ε λικρινά, -(σχετικά µέ λα α τά γράφει γιο στήν ρµηνεία του στήν πιστολή το γίου θανασίου πρό Ρουφινιανόν)-, καί κείνου πού χειροτονήθηκαν πό τού α ρετικού Ε κονοµάχου δέν ναχειροτόνησε, φο µολόγησαν τήν ρθοδοξία, πω φαίνεται πό τήν α πράξη τ Ζ Ο κουνενικ. πίση µερικ ν α ρετικ ν δέχθηκε τό βάπτισµα δι ο κονοµίαν, πω σηµειώνει γιο. Τήν περιστατική καί καιρική ο κονοµία δέν τά κανε ρον γία Ζ Ο κουµενική. Α τοί δέ πού πιστρέφουν στήν κκλησία, φ' σον µετανοο ν, διδάσκει Μέγα Βασίλειο, τι πρέπει νά γίνονται δεκτοί, χι µω κρίτω, λλά νά δοκιµάζονται, άν πιδεικνύουν ληθινή µετάνοια καί άν χουν συµµαρτυρία του τήν σπουδή γιά τήν σωτηρία του (5ο Κανόνα ). Για τό, Μέγα εράρχη δέν δέχεται ο τε τού γκρατίτε, ο τε τού Σακκοφόρου, ο τε τού ποτακτίτε, πω τού Ναυατιανού γιατί γιά κείνου κφωνήθηκε κανόνα, ν καί διαφορετικό, γιά α τού µω πικράτησε σιωπή. Α τού, λοιπόν, µε τού ναβαπτίζουµε, διδάσκει γιο, στω καί άν α τό παγορεύτηκε σέ σ, ναβαπτισµό δηλαδή, πω κριβ σχύουν τά δια καί στήν Ρωµα κή κκλησία, λόγ κάποια ο κονοµία, λλά λόγο µα νά χει σχύν, πειδή α ρεσή του ε ναι ποβλάστηµα τ ν Μαρκιωνιστ ν, πειδή βδελύσσονται τόν γάµον καί ποστρέφονται τόν ο νον καί θεωρο ν τήν κτίση το Θεο µολυσµένη, δέν τού δεχόµεθα στήν κκλησία, άν δέν βαπτισθο ν στό βάπτισµά µα. Παρά τό γεγονό, λοιπόν, τι δέν χει προηγηθε πόφαση καί κανόνα 16

καταδίκη γιά τού α ρετικού α τού Μέγα εράρχη δέν τού δέχεται. Τού θεωρε τι ε ναι κτό κκλησία καί πρέπει νά βαπτισθο ν καί ρίζει τι πρέπει νά σχύσει λόγο του. (47ο Κανόνα ). τσι καί ο Νεοηµερολογίτε - Ο κουµενιστέ, ψευδεπίσκοποι, κατά τόν ΙΕ τ ΑΒ ερ Συνόδου, στερο νται καί ο διοι το ληθινο βαπτίσµατο καί ο τε σέ λλου µπορο ν νά µεταδώσουν τήν Χάρη, λα κοί γενόµενοι, κατά τόν Ο ρανοφάντορα, λλα ποβλαστήµατα καί α τοί τ ν ρειαν ν, µή δεχοµένων τήν Θεότητα το Κυρίου µ ν ησο Χριστο, τ ν Πνευµατοµάχων, γιατί ντιµάχονται τό ργον το Παναγίου Πνεύµατο, τήν Μοναδικότητα τ ρθοδόξου κκλησία καί τ ν Μονοφυσιτ ν καί τ ν Λατινο- Προτεσταντ ν νούµενοι µέ α τού στήν πράξη καί µέ πίσηµε συµφωνίε. πότε, τί ερωσύνη χουν; ταν πί να α να ε ναι ποσχισµένοι πό τήν κκλησία τ ν Πατέρων µα καί κοινωνο ν τ δαιµονικ πλάνη τ πανθρησκεία καί το θανατηφόρου δηλητηρίου το Ο κουµενισµο. "Ε δέ τήν χειροτονίαν καταγοµένην χει πό το δε νο, ε τε ξ α ρετικο... µολογοίη δ µω τήν π σαν λήθειαν, τήν τε πίστιν φυλάττειν καί τού κανόνα παρατρώτου,... κατάγνωστο γάρ τοιο το κατά τού προδεδηλωµένου γίου (σ.σ. γιον Γρηγόριον τόν Θεολόγον καί γιον ωάννην τόν Χρυσόστοµον) καί δι α τ ν κατά πάντα." γιο Θεόδωρο Στουδίτη καινοφανή κηρυσσόµενη α ρεση νεκροποιε βαθµηδόν τόν κκλησιαστικόν ργανισµόν, πού ν δέν φυπνισθε νά κβάλλει τού α ρετικού ποιµένε πό τό σ µα καί νά διακόψει, κατά τού κανόνε, 31ο ποστολικό καί ΙΕ τ ΑΒ Συνόδου, τήν κοινωνία µαζί του, συναποθνήσκει µέ α τού. πώλεια τ Θεία Χάριτο καί κπτωση πό τήν ερωσύνη ο δέποτε πέρχονται µέσω καί α τόµατα. άν κπτωση πό τήν ερωσύνη πήρχετο α τόµατα, µόλι δηλ. κηρύσσεται α ρεση, τότε θά χανόταν ερωσύνη καί πουθενά δέν θά βρισκόταν, κατά τόν γιο Θεόδωρο τόν Στουδίτη, φο ναδροµάδην θά µολύνονταν καί θά ξέπιπταν τ ερωσύνη λοι σοι συλλειτούργησαν µέ τόν α ρετικό καί µάλιστα πολλοί πό α τού χωρί νά τό γνωρίζουν. κκλησία τότε θά µετατρεπόταν σέ ε δωλολατρεία. Τότε θά ταν λοι καθηρηµένοι, ο δαµο θά ε ρίσκετο ερωσύνη καί θά ε χε πρό πολλο κλείψει πάνω στή γ καί ερωσύνη καί σώζουσα Θεία Χάρι, λλά καί α τή ρθόδοξο κκλησία! κολουθ ντα, ποµένω, τού Θεοφόρου Πατέρε καί τί γιε Συνόδου, µε λοι ο ρθόδοξοι, στήν λλάδα, στό γιον ρο ο σφιγµενίτε καί ο ζηλωτέ Πατέρε καί ο γωνιζόµενοι σέ λον τόν κόσµο ρθόδοξοι, σοι διακόψαµε τήν κοινωνία πρό τού α ρετικού, Λατινόφρονε, τού νουµένου µέ τού Μονοφυσίτε καί τού παναιρετικού Ο κουµενιστέ, διωκόµενοι καί χλευαζόµενοι, ποτελο µε τήν Μίαν, γίαν, Καθολικήν καί ποστολικήν ρθόδοξον κκλησίαν κατά τά διδάγµατα τ ν Θεοκηρύκων ιδασκάλων µα : "Ε δ κα πάνυ λίγοι ν τ ρθοδοξί κα ε σεβεί διαµείνωσιν, ο τοί ε σιν κκλησία καί Σ µα το Χριστο ". "Πρ ο ε πον: Καθολικ ν κκλησίαν τ ν ρθ ν κα σωτήριόν τ ε α τ ν πίστεω µολογίαν... τ ν λων ε ναι Θε πεφήνατο." 17

γιο Μάξιµο µολογητή (Ρ.G. 90, 132) Τά θεολογικά καί στορικά λάθη, ο α θαίρετε ρµηνε ε καί ο παρερµηνε ε στί θέσει το πατρό Ε θυµίου Τρικαµην στό βιβλίο του: ντιµετώπισι τ α ρέσεω το Ο κουµενισµο κατά τόν σιο Θεόδωρο τόν Στουδίτη. διακοπή τ µνηµονεύσεω. Στό νωτέρω βιβλίο το συγγραφέα (σελίδε 415) παρουσιάζονται πιστολέ καί διδασκαλίε το Μεγάλου µολογητο γίου Θεοδώρου το Στουδίτου. γιο ζησε στά χρόνια τ Ε κονοµαχία. Μέ τό βιβλίο παρέχεται πλ θο πληροφορι ν γιά τήν µεγάλη σέ διάρκεια περίοδο τ ε κονοµαχικ α ρέσεω καί σέ πολλά σηµε α το βιβλίου περιγράφονται µέ πιτυχία τά χαρακτηριστικά τ µολογιακ στάσεω το γίου. στόσο, πολλέ πό τί θέσει το γίου τί παρερµηνεύει συγγραφέα καί πολλά στορικά καί πραγµατικά γεγονότα δέν τά ντάσσει στό γενικότερο πλαίσιο τ διαχρονικ πορεία τ κκλησία καί τ διδασκαλία τ ν Ο κουµενικ ν Συνόδων. Γιά παράδειγµα ε ναι παντελ νιστόρητε καί θεολογικά λλειµατικέ ο θέσει του τι κατά τήν περίοδο το διωγµο τ πίστεω πάρχει πουσία ρθοδόξου Συνόδου (σελ. 220). Γράφει: " φ' σον, πω προαναφέραµε, ο ρθόδοξοι πίσκοποι χουν κδιωχθ πό τού θρόνου των καί χουν τοποθετηθ σ' α τού α ρετικοί, δέν πάρχει ρθόδοξο Σύνοδο, ποία κατευθύνει τήν στορική πορεία τ κκλησία. (α θαίρετο!!!) π ρχαν, κατά τήν περίοδο τ Ε κονοµαχία διεσπαρµένοι ρθόδοξοι πίσκοποι, καί µάλιστα γιοι καί µολογητέ, λλά δέν λειτουργο σαν συνοδικά λόγ το διωγµο. ( µάρτυρο!!!). γώνα των καί ποιµαντική των φροντίδα ταν νά στηρίζουν τό ποίµνιο στήν ρθή πίστι καί φυσικά νά θυσιάζωνται χάριν α τ." ( παράδεκτο περιορισµό α τό το ργου τ ν πισκόπων, πω θά δο µε στήν κκλησιαστική στορία!!!). Ο θέσει α τέ ε ναι παράδεκτε πό στορική καί θεολογική ποψη. Ε ναι σάν νά µ λέει συγγραφέα τι τόν καιρό τ α ρέσεω δέν φίσταται κκλησία. Τό λάθο α τό τό κάνει, γιατί ταυτίζει τήν κκλησία µέ τού θρόνου, µέ τί πίσηµε συνεδρίε καί τί τακτικέ συναθροίσει τ ν πισκόπων, πω α τέ καθιερώθηκαν στήν ντίληψη τ φραγγοκρατούµενη Νέα κκλησία. έν βλέπει τήν κκλησία στήν ο σία τη καί στήν θεολογική τη βάση. φο µέ α θαίρετη ρµηνεία " παγορεύει" στού ρθοδόξου νά συστήσουν ρθόδοξη σύνοδο, φο πάρχει... α ρετική!... καί "στού θρόνου τ ν ρθοδόξων χουν τοποθετηθ α ρετικοί". Α τέ ο θέσει το π. Τρικαµην ε ναι καινοφανε καί α ολε. Ο θέσει του δέν στηρίζονται στού Θεοφόρου Πατέρε, στήν διδασκαλία τ ν Ο κουµενικ ν Συνόδων καί στήν στορία τ κκλησία. µε δέν δηµιουργήσαµε Νέα κκλησία. Ο καινοτόµοι φυγαν πό τήν κκλησία το Χριστο µέ τί καινοτοµίε του, τόν Νεοηµερολογιτισµό καί τόν λέθριο παναιρετικό Ο κουµενισµό. Ο Πατερικέ θέσει συνοψίζονται στό Πατερικό: "κ ν πάνυ λίγοι µείνωσι ν τ ληθεί καί τ ρθοδοξί, ο τοί ε σιν κκλησία καί Σ µα Χριστο " καί στό τι " κκλησία στίν καί ν δυσίν καί τρισίν ρθοδόξοι ριζοµένη". άν, λοιπόν, στήν α ρεση το φρικώδου Νεοηµερολογιτικο -Ο κουµε- 18

νισµο δέν πάρχει κκλησία, πω ποδείξαµε στό προηγούµενο τε χο τ ν " γίων Κολλυβάδων" -πάντα κατά τήν διδασκαλία τ ν Θεοφόρων Πατέρων καί τ ν Ο κουµενικ ν Συνόδων-, τότε κκλησία βρίσκεται σέ α τού πού µειναν πιστοί στήν ρθοδοξία. Σέ µ δηλ. τού ρθοδόξου το Πατρίου ορτολογίου. Σέ σου συνεχίζουν τήν ζωή τ ρθόδοξη κκλησία µετά τήν Νεοηµερολογιακή λλαγή. κκλησία µα πού χει τό Πλήρωµα τ Πεντηκοστ, χει καί τό δικαίωµα τ χειροτονία πισκόπων καί το καθαγιασµο το γίου Μύρου καί τ τελέσεω λων τ ν µυστηρίων, γιατί ε ναι τό Σ µα το Χριστο καί µάλιστα κατ' ξοχήν µετά πό τού πρώτου κείνου α ρετικού, "ο τινε σχον τήν χειροτονίαν κ τ ν Πατέρων", κατά τόν Μέγαν Βασίλειον. Ο διάδοχοι, τ ν πρώτων κείνων σχισµατο-α ρετικ ν Νεοηµερολογιτ ν καί ο διάδοχοι τ ν διαδόχων τ ν πρώτων α ρετικ ν, ο σηµερινοί Νεοηµερολογίτε - Ο κουµενιστέ α ρετικοί, στερο νται ποστολικ διαδοχ καί ποτελο ν κκλησία του Σαταν καί συναγωγή πονηρευοµένων. ιδάσκει Μέγα Φωστήρ τ Καισαρεία : "Ο µέν γάρ πρ τοι ναχωρήσαντε, παρά τ ν Πατέρων σχον τά χειροτονία, καί διά τ πιθέσεω τ ν χειρ ν α τ ν ε χον τό χάρισµα τό πνευµατικόν ο δέ, πορραγέντε, λα κοί γενόµενοι, ο τε το βαπτίζειν, ο τε το χειροτονε ν ε χον τήν ξουσίαν, ο κέτι δυνάµενοι χάριν Πνεύ- µατο γίου παρέχειν, α τοί κπεπτώκασι διό, παρά λα κ ν βαπτιζοµένου τού παρ' α τ ν, κέλευσαν ρχοµένου πί τήν κκλησίαν, τ ληθιν βαπτίσµατι, τ τ κκλησία νακαθαίρεσθαι..." (1ο Κανόνα ). φ' σον καί π. Τρικαµην προέρχεται πό τού διαδόχου τ ν διαδόχων τ ν πρώτων σχισµατο-α ρετικ ν, χρήζει ποκαταστάσεω πό τ κκλησία καί πό τού Πατέρε, ο πο οι ε ναι καί θρόνων καί τρόπων διάδοχοι τ ν Πατέρων. Τά πράγµατα, λοιπόν, δέν ε ναι τσι πω τά παρουσιάζει π. Τρικαµην. Α τά πού γράφει ε ναι παράδεκτα καί καινοφαν. Α τού δέ πού πιστρέφουν στήν κκλησία, φ' σον µετανοο ν, διδάσκει Μέγα Βασίλειο, τι πρέπει νά γίνονται δεκτοί, χι µω κρίτω, λλά νά δοκιµάζονται, άν πιδεικνύουν ληθινή µετάνοια καί άν χουν συµµαρτυρία του τήν σπουδή γιά τήν σωτηρία του (5ο Κανόνα ). Για τό, Μέγα εράρχη δέν δέχεται ο τε τού γκρατίτε, ο τε τού Σακκοφόρου, ο τε τού ποτακτίτε, πω τού Ναυατιανού γιατί γιά κείνου κφωνήθηκε κανόνα, ν καί διαφορετικό, γιά α τού µω πικράτησε σιωπή. Α τού, λοιπόν, µε τού ναβαπτίζουµε, διδάσκει γιο, στω καί άν α τό παγορεύτηκε σέ σ, ναβαπτισµό δηλαδή, πω κριβ σχύουν τά δια καί στήν Ρωµα κή κκλησία, νεκα κάποια ο κονοµία, λλά λόγο µα νά χει σχύν, πειδή α ρεσή του ε ναι ποβλάστηµα τ ν Μαρκιωνιστ ν, πειδή βδελύσσονται τόν γάµον καί ποστρέφονται τόν ο νον καί θεωρο ν τήν κτίση το Θεο µολυσµένη, δέν τού δεχόµεθα στήν κκλησία, άν δέν βαπτισθο ν στό βάπτισµά µα. Παρά τό γεγονό, λοιπόν, τι δέν χει προηγηθε πόφαση καί κανόνα καταδίκη γιά τού α ρετικού α τού Μέγα εράρχη δέν τού δέχεται. Τού θεωρε τι ε ναι κτό κκλησία καί πρέπει νά βαπτισθο ν καί ρίζει τι πρέπει νά σχύσει λόγο του. (47ο Κανόνα ). τσι καί ο Νεοηµερολογίτε - Ο κουµενιστέ, ψευδεπίσκοποι, κατά τόν ΙΕ τ ΑΒ ερ Συνόδου, στερο νται καί ο διοι το ληθινο βαπτίσµατο. Ο τε σέ λλου µπορο ν νά µεταδώσουν τήν Χάρη, λα κοί γενόµενοι, κατά τόν Ο ρανοφάντορα, λλα ποβλαστήµατα καί α τοί φ' νό µέν τ ν ρειαν ν, τ ν µή δεχοµένων τήν Θεότητα το Κυρίου µ ν ησο Χριστο, - πειδή Τόν ποβιβάζουν σέ κτίσµα καί σέ ψευδοθεό, σόθεο τ ν δαιµόνων πού προσκυνο ν ο βουδιστέ, ο µωαµεθανοί, ο µάγοι καί ο νδιάνοι, µέ τού ποίου συµπροσεύχονται σέ κάθε ε καιρία- καί φ' τέρου τ ν Πνευµατοµάχων, γιατί ντιµάχονται τό ργον το Παναγίου Πνεύµατο, τήν 19

Μοναδικότητα τ ρθοδόξου κκλησία, καί τ ν Μονοφυσιτ ν καί τ ν Λατινο- Προτεσταντ ν, νούµενοι µέ α τού στήν πράξη µέ διακοινωνία µετά πό πίσηµε συµφωνίε. πότε τί ερωσύνη χουν; ταν πί να α να ε ναι ποσχισµένοι πό τήν κκλησία τ ν Πατέρων µα καί κοινωνο ν τ δαιµονικ πλάνη τ πανθρησκεία καί το θανατηφόρου δηλητηρίου το Ο κουµενισµο. διάδοχοι τ ν πρώτων πού καναν τήν ρχή τ α ρέσεω καί χωρίστικαν πό τήν κκλησία, ο ψευδεπίσκοποι α τοί, " ποστάντε, ο κέτι σχον τήν χάριν το γίου Πνεύµατο φ' αυτού πέλιπε γάρ µετάδοσι τ διακοπ ναι τήν κολουθίαν". πότε καί π. Τρικαµην καί σοι ποτειχίζονται πό τού Νεοηµερολογίτε - Ο κουµενιστέ καί προέρχονται πό κείνου, ο πο οι γιναν λα κοί, πορραγέντε πό τήν κκλησία, πού δέν ε χαν κατά τόν Ο ρανοφάντορα, ο τε το βαπτίζειν, ο τε το χειροτονε ν τήν ξουσίαν, δέν µπορο σαν νά παρέχουν ο τε σέ λλου Χάριν γίου Πνεύµατο, πό τήν ποίαν κε νοι ξέπεσαν. Ποιό, λοιπόν, θά τού ποκαταστήσει, ταν µάλιστα παραµένουν στό σχίσµα το Νέου µερολογίου, γιατί α θαίρετα καί ντίθετα πρό τού Πατέρε, τό Νέο Καλλενδάριο δέν τό θεωρο ν καί µεγάλο πρ γµα! π. Τρικαµην καί ο τελευταία ποτειχισθέντε πό τόν θεολόγον κ. Παναγιώτην Σηµάτην, στό Α γιο, κολουθο ν πικίνδυνου δρόµου, ξω πό τήν νιαία καθολική παράδοση τ κκλησία. έν κολουθο ν τόν δρόµο πού κολούθησε κκλησία πό τήν ρχή. Μετά δηλ. τήν Νεοηµερολογιακή πάρατη λλαγή το 1924. ρόµο πού κολούθησαν τόσα κατοµµύρια ρθοδόξων, πισκόπων, πρεσβυτέρων, διακόνων καί πιστ ν πί να σχεδόν α να. Ο Καινοτόµοι Νεοηµερολογίτε - Ο κουµενιστέ πό τό 1924 δίωκαν τού ρθοδόξου. λου δηλ. τού Χριστιανού πού ρνήθηκαν νά φραγγέψουν, νά κολουθήσουν τό φράγγικο µερολόγιο το Πάπα. δηγο σαν τού ρθοδόξου στί φυλακέ, γκρέµιζαν τί κκλησίε του, ποσχηµάτιζαν τού ε σεβε λευίτε καί τού δηγο σαν στή ξορία. φτασαν ο α ρετικοί µέχρι καί στήν νατροπή τ ν πιταφίων καί στήν βεβήλωση τ ν Τιµίων ώρων, χύνοντά τα στό δαφο ν ρ τελέσεω τ φρικτ ερουργία καί πισωρεύοντα τήν ργήν το δικαιοκρίτου Θεο ν µέρ Κρίσεω. Ε ναι, βέβαια, ξια, κατ' ρχά, παίνου διακοπή το µνηµοσύνου τ ν α ρετικ ν Ο κουµενιστ ν, λλά παρα- µένουν ο ποτειχιζόµενοι ξ µισία ρθόδοξοι, γιατί κολουθο ν τό Νέο φράγγικο Καλενδάριο. Στό κείµενο τ ποτειχίσεώ του δέν ναφέρουν τίποτε γιά τού πί να α να συνεχιζόµενου µέχρι α µατο καί θανάτου γ νε τ ν ρθοδόξων. Λέ καί α ρεση προέκυψε ξαφνικά τό 2011! Ε ναι σφαλµένε ο θέσει του, γιατί τό Νέο δέν ποτελε κκλησία το Χριστο λλά συναγωγή το Σαταν καί κκλησία πονηρευοµένων, κατά τού Πατέρε µα, - πό τή λλαγ το µερολογίου τό 1924, - πό τή α ρετικ Ο κουµενιστικ γκυκλίου το 1920, πού γνωστοποιήθηκε µερικά χρόνια ργοτερα, - πό τ ρσεω τ ν ναθεµάτων το 1965, πό τόν µασ νο καί τυµπανια ο ψευδοπατριάρχη θηναγόρα, - πό τ θεσµικ συµµετοχ τ κκλησία τ λλάδο στό Παγκόσµιο Συµβούλιο το Σαταν (τ ν " κκλησι ν"), - πό τά ο νιτικά συλλείτουργα τ ν διαδόχων το θηναγόρα, ηµητρίου καί Βαρθολοµαίου, - πό τί πανδαιµονιακέ καί πανθρησκειακέ συµπροσευχέ τ ν Μελετίων Καλαµαράδων καί τ ν Χριστοδούλων στήν Καµπέρα, στό Χαράρε, στό Βανκο βερ, στό Νέο ελχί, τ ν Βαρθολοµαίων στή Γροιλανδία καί τόν ρχοµό το δικέρατου γίγαντα τ Ρώµη στήν θ να, πί Χριστοδούλου το ψευδοεπισκόπου, κατά τόν ΙΕ τ ΑΒ Συνόδου, 20

- πό τ πογραφ κοιν ν συµφωνι ν µέ τού α ρετικού Λατίνου στό Μπάλαµαντ καί τού Μονοφυσίτε στό Σαµπεζύ τ λβετία, - πό τ πίσηµη συµφωνία καί τ διακοινωνία το Πατριαρχείου τ ντιόχεια µέ τού Μονοφυσίτε, - πό τ ο νίτικη "λειτουργία " στή Ραβέννα το π. Βαρθολοµαίου καί το ο νιτικο συλλείτουργου στόν γιο Γεώργιο στήν Πόλη το π. Βαρθολοµαίου µέ τόν ντίχριστο Πάπα Ράτσινγκερ... πότε, πολύ ψιµα, χρησιµοποιώντα ντιπατερική πιχειρηµατολογία ο πό τόν π. Τρικαµηνά καί τόν θεολόγο κ. Π. Σηµάτη, κόβουν µέν τό µνηµόσυνο καί καλά κάνουν, λλά παραµένουν στό Νέο, νεπίσκοποι. Παραµένουν ε σέτι κέφαλοι, κινδυνεύοντα νά περιπέσουν στήν α ρεση τ ν κεφάλων το Σευήρου, ν δέν παχθο ν σέ Σύνοδο καί ρθόδοξο πίσκοπο. Ο διοι χαρακτήρισαν ρθά τού πισκόπου το Νέου, σύµφωνα µέ τόν ΙΕ τ ΑΒ ερ Συνόδου, ψευδευπισκόπου. άν, ντω, ε ναι ψευδεπίσκοποι - πω κατά τού Θεοφόρου Πατέρε καί τό ληθινό νόηµα το ΙΕ τ ΑΒ τού ποδεικνύουµε τι ε ναι-, ε ναι ψευδεπίσκοποι ξ ρχ! Καί χι µόνον κατά τόν ΙΕ φειλαν νά ποτειχιστο ν, λλά καί κατά τόν 31ο ποστολικόν Κανόνα. Τόσα χρόνια βρίσκονταν σέ κοινωνία µέ τήν α ρεση καί τήν συναγωγή το Σαταν, τήν ψευδοεκκλησία τ ν πονηρευοµένων! Σέ τόσο µακροχρόνιου, πί να σχεδόν α να, γ νε, χρειάζεται πνευµατική γεσία ναµφισβήτητα. Χρειάζεται Σύνοδο πισκόπων. Χρειάζονται νέε χειροτονίε νέων πισκόπων καί ερέων, διαίτερα ταν δέν πάρχει λλη τοπική κκλησία πού νά µήν κολουθε τήν α ρεση καί νά µπορε νά παράσχει συνδροµή στού γωνιζοµένου ρθοδόξου, πω γινε στό παρελθόν, π.χ. στήν περίοδο τ ε κονοµαχία, που ύση δέν ε χε πέσει στήν α ρεση! Π δηλ., θά πάρξει διαδοχή στή ρχιερωσύνη καί πο θά βρεθο ν ο ερε, γιά νά καθαγιάζουν τό ποίµνιο καί νά τελο ν τήν Θεία Ε χαριστία, ταν α τό α ξάνεται συνεχ καί νέρχεται στό να περίπου κατοµµύριο στή χώρα µα, κατά τήν πιτροπή νθρωπίνων δικαιωµάτων το ΟΗΕ; Π θά γκαινισθο ν ο κκλησίε ; Π θά καθαγιασθε τό γιο Μ ρο γιά τί βαπτίσει ; Π θά κδικάζοντια τά ναφυόµενα προβλήµατα, πού προκύπτουν µέ τού κληρικού πού τακτο ν, σέ πρ το καί σέ δεύτερο βαθµό καί πό ποιά κκλησιαστικά δικαστήρια; Π θά ντιµετωπίζονται ο σχέσει µέ τήν συντεταγµένη Πολιτεία, πού ζητε συγκροτηµένη Σύνοδο γιά τήν πίλυση πειρων καθηµεριν ν διοικητικ ν προβληµάτων; σφαλαν κατοµµύρια ρθοδόξων πό τό 1924 χι µόνον στήν λλάδα µα λλά καί στό ξωτερικό; σφαλαν ο τρε µεγαλύτεροι γιοι καί µολογητέ τ Ρωσικ κκλησία τ ιασπορ, γιο Φιλάρετο, γιο ωάννη Μαξίµοβιτ καί γιο νδρέα το Νέου Ντιβέγιεβο καί πολύ ντώνιο το Κιέβου, πρ το Μητροπολίτη τ ν Ρώσσων πού συγκρότησαν Σύνοδο καί ποτέλεσαν τήν συνέχεια τ Ρωσικ κκλησία στήν ιασπορά, φ' σον τό Πατριαρχε ο τ Μόσχα ε χε ποδουλωθε στόν ντίχριστο Σιωνιστικό-Μπολσεβικισµό; σφαλε πολύ γιο πρώην Φλωρίνη Χρυσόστοµο, πού ε ωδίασε τό λείψανό του; σφαλε µεγαλύτερη σκητική µορφή το γίου ρου στά χρόνια µα, σιο Καλλίνικο συχαστή ; σφαλαν σιο Ε γένιο Λεµον, σιο ερώνυµο τ Α γίνη, γερο- ββακούµ νυπόδητο, πατήρ ωάννη τ µφιάλη, παπα-μόδεστο στήν Κερασιά, παπα- ωακείµ στόν γιο Νε λο, παπα-ε θύµιο στήν Μονή σφιγµένου, παπα- φραίµ καί παπα- Συµεών στήν γία ννα, ο προορατικοί καί σιοι Γεροντάδε µα, πού ε χή του τρυπο σε τήν πέτρα, κατά τήν γιορείτικη διάλεκτο; (Συνεχίζεται). 21

«Ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ εἰκόνα ἡμετέραν καί καθ ὁμοίωσιν» 1. Ποιά ε ναι προαιώνια βουλή το Θεο, κατά τού Πατέρε, πού συνιστ τό γγέλοι καί νθρώποι ποκεκρυµµένον καί γνωστον µυστήριον; 2. κβιάζεται τό θέληµα το Θεο πό τί πιλογέ το νθρώπου καί τήν ποστασία το ωσφόρου; 3. Ε ναι νσάρκωση το Χριστο ποτέλεσµα µι ποτυχία το νθρώπου; 4. Τί σηµαίνει τό ποιήσωµεν νθρωπον κατ ε κόνα µετέραν; 5. Ποιά ε ναι ε κόνα, σύµφωνα µέ τήν ποία δηµιουργε ται νθρωπο ; 6. Τί σηµαίνει τό καθ µοίωσιν; 7. Ποιό ε ναι σκοπό τ δηµιουργία ; 8. Γιατί Χριστό νοµάζεται πρωτότοκο πάση κτίσεω πό τόν µέγα Πα λο; 9. ταν νθρωπο τέλειο µέσα στόν παράδεισο τελή καί νήπιο καί χρειαζόταν τήν λοκλήρωση; Πότε καί π πετεύχθη λοκλήρωση, παρά τήν ποτυχία καί τήν πτώση το νθρώπου. 10. Ποιό ε ναι τό ρχέτυπο σύµφωνα µέ τό πο ο δηµιουργήθηκε νθρωπο, φο δοµή του ε ναι θεολογική καί ε ναι κοσµηµένο µέ σοφία, µέ λόγο καί λα τά θεοπρεπ γαθά; γαπητή ναστασία, συνεχίζοντα τήν πάντησή µα στά ρωτήµατα, πού θέσαµε στό προηγούµενο τε χο το περιοδικού µα, πρέπει ρχικά νά σηµειώσουµε τήν βασική παραδοχή τ ρθόδοξη Πίστη µα, τι κατά τού Πατέρε νθρωπο ε ναι πλασµένο νά ζ θεοκεντρικά. Α τό σηµαίνει τι, γιά νά ε ναι ληθινό, πρέπει νά πάρχει σέ κάθε στιγµή καί νά ζ θεοκεντρικά. ταν ρνε ται τό Θεό, ρνε ται τόν αυτό του καί α τοκαταστρέφεται. ταν ζ θεοκεντρικά, καταξιώνει µέχρι τό πειρο τό αυτό του, ναπτύσσεται καί λοκληρώνεται µέχρι τήν α ωνιότητα. Πρόσεξε, τώρα καί τό ξ : ποδιοργάνωση πού δηµιούργησε στόν νθρωπο µαρτία, φερε µαζί τη τήν ποδιοργάνωση καί το κόσµου. Θεό, κατά τόν γιο Νικ τα τόν Στηθ το, δηµιουργώντα τόν νθρωπο κατ' ε κόνα το Βασιλέω τ ν α ώνων, τόν κανε "βασιλέα τ κτίσεω " καί "πάντων χειν ποίησε τ ν ντων τού λόγου, τά φύσει καί τήν γν σιν ν αυτ ". ταν, λοιπόν, ναπόφευκτο, ποδιοργάνωση το νθρώπου νά φέρει τήν διάσπαση τ ν "λόγων" καί τ ν "φύσεων" τ ν ντων. κόσµο, πρίν πό τήν πτώση ταν σχετικά νοποιηµένο µέσα στόν νθρωπο. Μέ τόν νθρωπο κίνηση τ λη κολουθο σε φυσικά τήν πρό τό Τέλο τη κατεύθυνση. ταν καί α τή να µέτρο διά το νθρώπου πνευµατική. λλά παράβαση το δάµ κανε νά κτροχιασθε κίνηση τ λη. φο σχέση τ λη πρό τό σ µα το νθρώπου καί διά το σώµατο πρό τήν ψυχή καί πρό τόν Θεό νατράπηκε, λη κλείστηκε στόν αυτό τη, κίνησή τη γινε τυφλή καί διέξοδη. Στήν πτώση το νθώπου δηλ. νυπάρχει καί µιά κπτωση τ δια τ λη. τσι γκλωβισµό το νθρώπου στήν λικότητα, µετέτρεψε τόν "καλά λίαν" κόσµο σέ " πίκηρο", καί ο νθρωποι πού ντυθήκαµε τήν λικότητα, ζο µε µέσα στόν κόσµο διά τ λικότητα, δηλαδή µέ τού δερµάτινου χιτ νε, "πολυπαθ καί πολυσύµφορον βίον," κατά τόν γιο Γρηγόριο τόν Παλαµ. Γράφει Μέγα Παλαµ : " ι' α τήν γάρ (τήν µαρτίαν) νεδύθηµεν τού δερµατίνου χιτ να... καί µετωκίσθηµεν ε τόν πρόσκαιρον καί πίκηρον το τον κόσµον, καί κατεδικάσθηµεν ζ ν πολυπαθ καί πολυσύµφορον βίον". 13 Τό "µετωκίσθηµεν" δέν σηµαίνει, συνεπ, λλαγή τόπου - φο λλωστε καί πρίν πό τήν πτώση νθρωπο δέν βρισκόταν ξω πό τόν κόσµο- λλά λλαγή σχέσεων, καί τήν ννοια α τή το χωρίου µπορο µε σήµερα πού ξέρουµε πώ 13 µιλία ΛΑ, PG 151, 388 C. 22

θέση ε ναι πάντοτε συνάρτηση σχέσεων, νά τήν κατανοήσουµε καλύτερα. Ζο σε πρωτόπλαστο χωρί τέχνε, ξηγε γιο Μάξιµο µολογητή, γιατί φυσική ε εξία πού το ε χε δοθε, δέν διασκορπιζόταν, κι τσι δέν βρισκόταν µέσα στί νάγκε κε νε, πού γιά τήν ντιµετώπισή του χρειάζονται σήµερα ο τέχνε. έν χρειαζόταν τότε ο τε περιβολή, λόγ το τι ταν παθή, καί για τό δέν ντρεπόταν, ο τε πέκειτο στού παγετού καί τού καύσωνε, γιά τήν ντιµετώπιση τ ν ποίων πινοήθηκαν πό τού νθρώπου τά σπίτια καί τά ρο χα. Σήµερα νθρωπο κινε ται γύρω πό τί πατηλέ ντυπώσει, πού το δηµιουργο ν στόν ξωτερικό κόσµο τά λογα πάθη γιά χάρη τ φιληδονία ε τε γύρω πό τί τέχνε γιά τήν ντιµετώπιση τ ν βιοτικ ν ναγκ ν, ε τε γύρω πό τού φυσικού λόγου τ ν ντων γιά χάρη τ µαθήσεω. Τίποτε µω πό α τά δέν παρέσερνε τόν νθρωπο πρίν πό τήν πτώση, γιατί ταν πάνω πό λα. πρωτόπλαστο, πράγµατι, ντα παθή χάριτι, δέν ε χε σχέση µέ τί πατηλέ φαντασίε, πού δηµιουργο ν µέ τήν δονή τά πάθη. τσι ντα προσδεή, ταν λεύθερο πό τήν ποχρεωτική χρησιµοποίηση τ ν τεχν ν καί τήν ντιµετώπιση τ ν ναγκ ν καί ντα σοφό, βρισκόταν πάνω πό τήν πιστήµη τ ν ντων, πού νεύρεσή τη παιτε τήν σπουδή καί τήν µάθηση. νάµεσα στά λλα παράδοξα καί ντίθετα µέ τήν Θεολογία τ ν Καπαδοκ ν Πατέρων καί τ ν κορυφαίων µεταγενέστερων Πατέρων, γίου Μαξίµου το µολογητο καί γίου Γρηγορίου το Παλαµ, πού δίδαξε στήν ύση Α γουστ νο, πού γινε α ρετική, ε ναι καί τό "si homo non periisset, Filius hominis non venisset" 14 Μέ τήν θεολογία α τή το Α γουστίνου παγιδεύτηκε χριστιανική ζωή καί ο πραγµατικότητε τ κκλησία, τ ν µυστηρίων καί τ πίστεω στά ρια πού προσδιορίζει µαρτία. 14 Augostinus, Enchiridion sive de fide, spe et charitate, VIII, 27-IX, 29. Χριστό µα στήν προοπτική α τή δέν ε ναι τόσο δηµιουργό καί νακεφαλαιωτή τ ν πάντων, τό Α καί τό Ω, πού διδάσκει γία Γραφή, λλά µονοδιάστατα λυτρωτή πό τήν µαρτία. χριστιανική ζωή µέ τόν Α γουστ νο, δέν νοε ται τόσο πραγµάτωση το ρχικο προορισµο το δάµ, δυναµική µεταµόρφωση το νθρώπου καί το κόσµου καί νωση µέ τό Θεό, λλά πλ ποφυγή τ µαρτία! Τά µυστήρια τ κκλησία δέν ε ναι πραγµάτωση δ καί τώρα τ Βασιλεία το Θεο καί φανέρωσή τη, λλά πλά θρησκευτικά καθήκοντα µέσα γιά νά ποκτηθε χάρι. Τό διο καί τά καλά ργα καί πίστη! Τά ρια στενεύουν µέ τόν τρόπο α τό σφυκτικά! κκλησία ξεχνάει τόν ντολογικό δεσµό τη µέ τόν κόσµο. Καί κόσµο, µή βλέποντα τήν γνησιότητά του νά καταξιώνεται µέσα στή κκλησία, µιλάει γιά λλοτρίωση καί κόβει τήν σχέση του µ' α τήν... θεολογία τ ε κόνα καί τ ν δερµατίνων χιτώνων, κατά τού Ο κουµενικού διδασκάλου καί Θεοφόρου Πατέρε µα, ξεπερνάει α τέ τί δυσκολίε καί λλε παραπλήσιε καί µπορε νά βοηθήσει πραγµατικά τόν νθρωπο καί τόν κόσµο. Βλέποντα τόν νθρωπο καί τόν κόσµο ε κόνα, τιµ τήν ε κόνα καί τό λικό πού ε κονίζει τήν ε κόνα. ταν τό λικό ζητάει νά α τονοµηθε, νά µήν ε κονίζει τήν ε κόνα, τό ρχέτυπο, λλά τόν αυτό του, δέν διστάζει νά διακηρύξει τι µέ τήν πράξη του α τή τό λικό α τοκαταστρέφεται. Καταδικάζει ριζικά τήν πράξη τ α τονόµηση, λλά συνεχίζει νά γαπ τό τραυµατισµένο καί φθαρµένο λικό, φο Θεό τό ποδέχθηκε καί το δωσε µέ τήν γάπη του τί νέε δυνατότητε καί τήν καινούργια λειτουργικότητα τ ν δερµατίνων χιτώνων. Τιµ τού δερµάτινου χιτ νε, τό γάµο, τήν πιστήµη, τήν πολιτική, τόν πατριωτισµό, τήν τέχνη κλπ., χωρί µω νά διστάζει νά ε δοποιε τού νθρώπου τι α τονόµηση καί α τ ν φέρνει τήν τελική παγίωση τ µαρτία καί τήν πώλεια το 23

νθρώπου µέσα τη. Μέ τήν ταυτόχρονη α τή κρίση καί καταξίωση το κόσµου, ρθόδοξη θεολογία µένει πιστή στή βιβλικοπατερική διδασκαλία γιά τό δίµορφο χαρακτ ρα τ ν δερµατίων χιτώνων. θέση α τή τ παραδόσεώ µα χει διαίτερη σηµασία γιά τό σηµερινό κόσµο. είχνει πό τό να µέρο, τι τό νά ναποθέσει νθρωπο τήν λπίδα του ποκλειστικά στού δερµάτινου χιτ νε, σέ ποιαδήποτε κφρασή του, ποτελε χι µόνο µαταιοπονία καί ο τοπία, λλά τραγικό λάθο. Χρυσορρήµων πατέρα µα π ρξε σκληρό πέναντι σέ χριστιανού, πού παραθεωρώντα τήν πνευµατική ργασία, βαζαν λη τήν φροντίδα καί λπίδα στά κοσµικά ργα. "Τώρα δέ, γράφει Μέγα εράρχη, στά µέν βιωτικά ργα καθένα ε ναι πιό κοφτερό καί πό τό ξίφο καί α τοί δηλ. πού σχολο νται µέ τί τέχνε καί α τοί πού σχολο νται µέ τά πολιτικά πράγµατα. Στά δέ ναγκα α καί πνευµατικά ε µαστε λοι ραθυµότεροι, καί τά µέν πάρεργα τά θεωρο µε κατ' ξοχήν κύρια ργα, κε να δέ τά ργα πού θά πρεπε νά τά θεωρούσαµε κατ' ξοχήν ναγκαιότερα, πού πτονται δηλ. τ σωτηρία µα καί τ α ώνια ζω, α τά ο τε κ ν πάρεργα δέν τά θεωρο µε"! 15 σκοπό τ κκλησία καί τ ζω το νθρώπου ε ναι θέωση Ο δερµάτινοι χιτ νε κφράζουν τήν νεκρότητα τήν ποία περιβλήθηκε δεύτερη φύση του µετά τήν πτώση 15 Λόγο στό κατά ωάννην, 30, 3, PG 59, 175. νθρωπο. "Τού δερµάτινου χιτ νε για τό τού κατασκεύασε Θεό, σάν νά περιέβαλε τόν νθρωπο µέ νεκρότητα". ν πρίν πό τήν πτώση ταν γυµνό "τ τ ν νεκρ ν δερµάτων πιβολ ", κατόπιν "δέρµασι νεκρο περικαλύπτεται", κατά τόν γιο Γρηγόριο Νύσση. τσι, λοιπόν προστέθηκε στήν κτισθε σα φύση, πού ταν προορισµένη γιά τήν θανασία, νεκρότητα πό τήν λογη φύση. τσι διαµορφώνεται µία νέα κατάσταση, στήν ποία βρίσκεται νθρωπο, µία κατάσταση νεκρότητο, ζωή µέσα στό θάνατο. λλαγή ε ναι τεράστια, ποτελε πλήρη ντιστροφή τ ν πραγµάτων. νθρωπο δέν χει πιά, πω πρίν, συστατικό χαρακτηριστικό του τήν ζωή, δέν πάρχει χάρη στή ζωή πού ναβλύζει φυσικά πό µέσα του, πάρχει σο ναβάλλει τό θάνατο. Α τό πού κυρίω πάρχει τώρα ε ναι θάνατο, ζωή χει µετατραπε σέ πιβίωση. Μέσα πό τήν διδασκαλία το γίου Μαξίµου το µολογητο διδασκόµαστε τι πρωτόπλαστο πείγεται, µετά τήν πτώση, νά δηµιουργήσει στόν αυτό του µέ τρόπο τεχνητό τί διότητε το Θεο, νά δηµιουργήσει µέσα του α τόνοµα, "δίχα Θεο καί πρό Θεο καί ο κατά Θεόν",,τι ε ναι ποκλειστικό χαρακτηριστικό το Θεο, τήν α τοζωή. γκατέλειψε τσι τήν ρµόζουσα στή φύση του θεία τροφή καί διάλεξε γιά νά φτιάξει τήν ξεχωριστή δική του ζωή τροφή τόν καρπό το παγορευµένου δένδρου, πού στόσο ε χε διδαχθε πό πρίν τι ταν καρπό τ διαρκο ρο, λλαγ καί λλοιώσεω. τσι κανε νάλογη µέ τόν καρπό, φθαρτή καί τήν ζωή του, δηµιούργησε ζωντανό µέσα του τόν θάνατο. Γιατί, φο θάνατο πάρχει, ξηγε θεοφόρο πατήρ, φθορά α το πού κάθε φορά δηµιουργε ται, διαρκ δέ τό δηµιουργούµενο µέ τήν ε σροή καί πορροή τ ν τροφ ν σ µα φθείρεται κατά τρόπο φυσικό, ε ναι φανερό πώ κε να µέ τά πο α πίστεψε δάµ τι δηµιουργε ται ζωή, α τά δηµιούργησαν µέσα του καί µέσα µα καί συντηρο ν κτοτε κµα ο τόν θάνατο. τσι δάµ παρέδωσε τροφή στό θάνατο λόκληρη τή φύση. Καί " µέν 24

θάνατο ζ δι' λου το χρονικο τούτου διαστήµατο, µ βρ σιν ποιούµενο, µε δέ ζ µεν ο δέποτε, εί φθορ π' α το κατεσθιόµενοι". Γι' α τό, λίγο πιό κάτω, νοµάζει "τό πέρα τ παρούση τάυτη ζω, ο θάνατον, λλά θανάτου παλλαγήν" 16 νεκρότητα, λοιπόν, πουσία τ ζω, πού βιώνεται πό τί ε αίσθητε ψυχέ κάθε ποχ πουσία νοήµατο, " γρό καί διαλελυµένο " (κατά τόν Χρυσορρήµονα) 17 καί "κατεψυγµένο " βίο, (κατά τόν γιο Γρηγόριο Νύσση ), ε ναι πρώτη διάσταση τ ν δερµατίνων χιτώνων. Ζωή καί δό, Χριστό µα, ποτελε τήν σωτηρία το νθρώπου χι µόνον ρνητικά, λυτρώνοντά τον πό τί συνέπειε το προπατορικο µαρτήµατο, λλά καί θετικά, λοκληρώνοντα τό ε κονικό προπτωτικό ε ναι του. σχέση του µέ τόν νθρωπο δέν ε ναι µόνον αµατική. σωτηρία το νθρώπου ε ναι κάτι πολύ ε ρύτερο πό τήν πολύτρωση, συµπίπτει µέ τήν θέωση. νά ε ναι "πεπληρωµένοι ν Α τ " (2, 10). Προτρέποντα πόστολο Πα λο τού πιστού νά ναδειχθο ν "ε νδρα τέλειον, ε µέτρον λικία το πληρώµατο το Χριστο " ( φ. 4, 13), νά ποκτήσουν "νο ν Χριστο " (Α Κορ. 2, 16), "καρδίαν Χριστο " ( φ. 3, 17), δέν τό κάνει γιά λόγου ξωτερικ ε λάβεια καί συναισθηµατικότητα, µιλάει ντολογικά. έν προτρέπει σέ µιά ξωτερική µίµηση καί πλ θική βελτίωση, λλά σέ µιά πραγµατική χριστοποίηση. πειδή, πω γράφει γιο Μάξιµο, " το Θεο Λόγο καί Θεό... βούλεται εί καί ν π σι τ α το νσωµατώσεω νεργε σθαι τό µυστήριον". 18 Tό " ν Χριστ ζ ν" το Μεγάλου ποστόλου Παύλου, ο γιοι Πατέρε τ κκλησία µα τό νόµασαν θέωση, κυρίω γιά νά ξασφαλίσουν τόν τελικό σκοπό καί τό πραγµατικό περιεχόµενο τ ν Χριστ ζω πό τού κινδύνου πού δηµιουργο σαν ο α ρέσει. (Συνεχίζεται στό πόµενο τε χο ). ξέλιξη δηµιουργία; (συνέχεια πό τό προηγούµενο τε χο ) θέωση συµπίπτει µέ τήν χριστοποίηση. Μέγα Πα λο στήν πρό Κολοσσαε πιστολή του, που µνε τόν Χριστόν µα "ε κόνα το Θεο το οράτου, πρωτότοκον πάση κτίσεω..." (1, 15-18), καλε "πάντα νθρωπον" νά γίνει "τέλειο ν Χριστ " (1, 28) καί τού πιστού 16 γίου Μαξίµου το µολογητο, Περί διαφόρων πορι ν τ ν γίων ιονυσίου καί Γρηγορίου, PG 91, 1156 C-1157 A, 1157 C. 17 γίου ωάννου Χρυσοστόµου, Ε Β Κορινθίου, µιλία 1, 4, PG 61 387. θεωρία το αρβίνου πέστη ποικίλη κριτική, θετική καί ρνητική. ξάλλου ο παδοί του ναθεώρησαν ρισµένε θέσει τη προχώρησαν πολύ πιό πέρα πό τόν αρβίνο. Προχώρησαν µάλιστα τόσο, στε σήµερα νά γίνεται λόγο γιά µιά θεωρία τ ξελίξεω, πού συνεχ ξελίσσεται!... φτασε δέ σέ τέτοιο σηµε ο ξελίξεω, στε ν ταν δυνατό ν' ναστηθε αρβ νο, σω νά µήν ναγνώριζε τήν θεωρία του! 18 Μαξίµου το µολογητο, Περί διαφόρων πορι ν, PG 91, 1084 D. 25

έν πρέπει νά µ ξενίζει τό γεγονό. Γιατί αρβίνο δέν ε χε στή διάθεσή του τά βιοχηµικά καί ο κοφυσιολογικά καί γενετικά δεδοµένα, πού θά το πέτρεπαν νά ε σχωρήσει στού µηχανισµού µοιοστασία, προσαρµογ καί ξελίξεω τ ν ργανισµ ν. Πέρα πό τό γεγονό τι ταν ντονα πηρεασµένο πό τί πόψει το Μάλθου καί το Λαµάρκ, διο ταν να κανότατο φυσιοδίφη, πο ο µελέτησε καί προσπάθησε νά ξηγήσει τήν δυναµική τ ν ργανισµ ν πί τόπου. έν γνώριζε τή σηµασία καί τόν τρόπο λειτουργία τ ν φορέων τ κληρονο- µικότητα (γονιδίων). Ο τε τόν ρόλλο τ ν χρωµατοσωµάτων καί τ διπλ λικα το DNA, πού γνωρίζουµε σήµερα. Ο σύγχρονοι γι σκεπτόµενοι πιστήµονε - Βιολόγοι, Παλαιοντολόγοι, Ζωολόγοι, Φυσιοδίφε, Γενετιστέ - ο πο οι ργάζονται µέ πνε µα ε θύνη, στέκονται πιφυλακτικοί µπροστά σ' σου ποφαίνονται περί τ θεωρία το αρβίνου. ιαµαρτύρονται πίση καί γιά σα λέγονται σέ βάρο τ Βιβλικ διηγήσεω περί δηµιουργία το κόσµου. Γιατί πιστήµη δέν µπορε νά βεβαιώσει πόλυτα τήν ποια θέση, πού µιλάει δογµατικά καί ποφαντικά γιά τήν τή πρώτη ρχή τ ν ντων. πεναντία ο µεγάλοι πιστήµονε, πού χουν γαθή πρόθεση καί ε λικριν διάθεση, µένουν κατάπληκτοι, διαπιστώνοντα πώ τό τόσο µεγάλο καί βαθύ µυστήριο τ ζω διατυπώνεται στήν γία Γραφή µέ τόση πέριττη πλότητα, λιτότητα, σαφήνεια καί καθαρότητα. 19 φυσικό Τζών Φλέµιγκ, σχετικά µέ τού προβληµατισµού πού χουν διατυπωθε µέχρι σήµερα χει γράψει: " ν ντιθέσει πρό τού λιστέ καί τού παδού τ θεωρία τι νθρωπο κατάγεται πό τό κτ νο... βιβλική δέα τ δηµιουργία ε ναι πολύ περισσότερο κανοποιητική καί παρκή, διότι πηγή τ δυνάµεω ποία διεγείρει καί παράγει τή σκέψη µέ τήν πίδραση καί το ξωτερικο κόσµου, τοποθετε ται σέ µιά 19 Νικολάου Βασιλειάδη, αρβίνο καί θεωρία τ ξελίξεω, θ ναι 1995, σελ. 4-5. πέρτατη καί νεξάρτητη διάνοια... δέ θεωρία τ ξελίξεω ε ναι νίσχυρη νά ξηγήσει τό παρελθόν νά µπνεύσει λπίδε γιά τό µέλλον τ νθρωπότητα ". δέ βραβευµένο µέ Νόµπελ φυσικό ρθουρ Κόµπτον, δίδασκε στού φοιτηέ του τι: "Ε ναι πολύ δύσκολο νά ποφύγουµε, καί φείλουµε νά δεχθο µε µιά ρµηνεία, κατά τήν ποία λειτουργία τ ν φαινοµένων τ ζω φαίνεται νά πόκειται σέ µιά σκεπτόµενη δύναµη, ποία τήν κατευθύνει σέ ρισµένο σκοπό". 20 Ο ρθόδοξοι Χριστιανοί πιστεύουµε στόν παντοδύναµο καί γαθό Θεό, πο ο δηµιούργησε τόν κόσµο κ το µηδενό (" κ µή ντων"), χι να ναπόδεικτο α θαίρετο ξίωµα λλά προ όν γνώσεω το Θεο. φήγηση τ ηµιουργία πό τόν προφήτη Μω σ στή Γένεση δέν ε ναι πιστηµονιή πραγµατεία ( µέ τή δυτική ννοια), λλά µαρτυρία θεογνωσία. Χωρί νά στερε ται πιστηµονικ ν στοιχείων, λλων µέν πλο κ ν τ ποχ κείνη καί λλων διαχρονικ παραδεκτ ν, φήγηση το Μωυσέω ε ναι κατ' ξοχήν µαρτυρία τι Θεό δηµιούργησε τόν σύµπαντα κόσµο..." 21 διαιτέρω νδιαφέρουσα ε ναι παλαιότερα διατυπωθε σα κτίµηση το διάσηµου Γάλλου Γεωλόγου Chαrles Barrois (Μέλου τ καδηµία πιστηµ ν τ ν Παρισίων, τ Βασιλικ καδηµία το Λονδίνου, τ θνικ καδηµία τ µερικ καί τ καδηµία τ Ρώµη ), πο ο, ταν ρωτήθηκε νά πε τά νεότερα πορίσµατα τ Γεωλογία, πανέλαβε τό το Albert Lapparen, διακεκριµένου πίση Γεωλόγου: " άν πρεπε νά συνοψίσω σέ 20 θανάσιου βραµίδη, καθηγητ Παθολογία Πανεπιστηµίου θην ν, στήν µελέτη του: Τύχη, ξέλιξη ηµιουργία; θ ναι 2010, στή σελ. 117 παραπέµπει στήν ργασία του: προέλευση το κόσµου καί τ ζω, καί ο θεωρίε τ ξελίξεω, θ να, 2006. 21 εροµονάχου Λουκ Γρηγοριάτου, ατρο, Πνευµατικέ προ ποθέσει γιά τήν προσέγγιση τ θεωρία τ ξελίξεω, περιοδικό Παρακαταθήκη, Α, ούλ.-α γ. 2009, Β Σεπτ.- κτ. 2009, Γ Νοέµβρ.- εκ. 2009, αν.-φεβρ. 2010. 26

σαράντα γραµµέ τά α θεντικά προρίσµατα τ Γεωλογία, θά ντέγραφα τό κείµενο τ Γενέσεω, δηλαδή τήν στορία τ δηµιουργία, πω τήν γραψε Μω σ " 22 Γι' α τό τό λόγο ο ρθόδοξοι Πατέρε τ κκλησία ε χαν τεράστια πίδραση πί τ ν κοινωνικ ν θεµάτων τ ποχ του. Γί α τό νοµοθεσία τ Κ ν/πόλη φθασε στά ψη γιά τήν ποχή τη.» πατήρ ωάννη Ρωµανίδη, καθηγητή ογµατικ Α.Π.Θ. δίδασκε:» Τό ργο τ κκλησία ε ναι θεραπεία τ νόσου το σκοτισµένου νοό, πού προ λθε πό τήν πτώση στό παρά φύση το νθρώπου. λλά πω χει ξελιχθε κκλησία, ντί νά ε ναι να συγκρότηµα πό Πνευµατικού Πατέρε, πω να νοσοκοµε ο, πού χει πο µε πενήντα γιατρού, πέρασαν δύο χιλιάδε χρόνια καί βρέθηκε νοσοκοµε ο χωρί γιατρού, λλά λέγονται γιατροί α τοί πού ε ναι µέσα καί δέν θεραπεύουν τίποτα. Ε πε πατήρ ωάννη Ρωµανίδη : «πό τώρα καί στό ξ τό πρόβληµα ε ναι ο εσποτάδε µα. Ποιά πίστη χουν.» θά ηλαδή κινδυνεύουµε νά φθάσουµε σέ α τό τό σηµε ο καί τό µόνο πρ γµα πού θά µ γλυτώσει ε ναι πάνοδο στού Πατέρε τ κκλησία. Σήµερα χει γίνει µία διαστροφή τ ννοία τ πακο. Καί κάποιο διδάσκει τι ο Πατέρε λένε νά κάνει πακοή στόν Πνευµατικό Πατέρα. Ναί, λλά σέ ποιόν Πνευµατικό Πατέρα; Α τό ε ναι τό πρόβληµα. έν θά κάνει πακοή σέ ποιονδήποτε Πατέρα, πο ο ΕΝ χει δέα πό κάθαρση νοό, γιατί τσι δέν θά ποκτήσει κεκαθαρµένο νο. έν θά καθαρισθε ποτέ νο σου. Καί νά θυµάσθε ΕΝ προσευχόµαστε γιά νά γίνει φώτιση στήν µέλλουσα ζωή. λη προσπάθεια τ φώτιση ε ναι γι' α τή τή ζωή. Καί σέ α τή τή ζωή πρέπει νά γίνει λλαγή τ νθρώπινη προσωπικότητα. τσι, λλάζοντα τήν νθρώπινη προσωπικότητα λλάζει καί κοινωνική δοµή. 22 θανάσιου βραµίδη, καθηγητ Παθολογία Πανεπιστηµίου θην ν, Τύχη, ξέλιξη ηµιουργία; θ ναι 2010, σελ. 123. γαπητέ µου Νίκο, χα ρε ν Κυρί ησο Χριστ πάντοτε. Φτάσανε κε νε ο µέρε γιά τί πο ε προε πε Κύριο τι θά συµβαίνουν λα σα βλέπουµε νά γίνονται γύρω µα. Τώρα θά φαίνονται µω καί ο δόκιµοι Χριστιανοί, ο πραγµατικοί δηλ. ρθόδοξοι. Α τοί πού γνωρίζουν τί πιστεύουν καί γιατί τό πιστεύουν! µε, ο ληθινοί Χριστιανοί, ο Γνήσιοι ρθόδοξοι, χουµε τήν λήθεια. Πιστεύουµε α τό πού πίστευε κκλησία πάντα! κολουθο µε α τό πού κολουθο σε κκλησία πάντα! λε ο Ο κουµενικέ Σύνοδοι ε χαν τό Παλαιό µερολόγιο. λοι ο γιοι ταν µέ τό παλαιό µερολόγιο. Στό Νέο δέν πάρχει γιο! Καταχρηστικά τό λέµε, βέβαια, παλαιό! Ε ναι τό µερολόγιο µ λλον τό ορτολόγιο τ ν Πατέρων, τ ν σίων, τ ν Μαρτύρων, τ ν µολογητ ν. Ε ναι τό ορτολόγιο τ κκλησία το Χριστο µα! κκλησία δέν γνωρίζει ο τε γνώρισε ποτέ Νέο µερολόγιο. Τό Νέο δέν πατάει πουθενά! Τό π ραν ο νεµοι καί τό σκόρπισαν στί τέσσερι κρε τη γή... λεγε γιο Γέροντά µου, παπα- Μόδεστο! 27

ποιο τό κολουθε δέν χει τήν ε λογία το Θεο. γιο Φιλάρετο ( ριστερά). εξιά ο δύο µεγαλύτεροι γιοι τ ν ρθοδόξων µέσα στόν 20ο α να συλλειτουργο ντε. γιο Φιλάρετο καί γιο ωάννη Μαξίµοβιτ. Γιατί; ιότι ε ναι ναθεµατισµένο. σοι κολουθο ν τό Νέο ε ναι πό τά φρικτά ναθέµατα τ ν γίων Πατέρων το 1583 καί 1592, πω καί τ ν γίων Πατριαρχ ν το 1848! Ο κουµενισµό, χει καταλάβει, πίση, τί ε ναι. Ε ναι ρνηση τ Πίστη µα στήν Μοναδικότητα τ γία ρθόδοξη κκλησία. Ε ναι δηλ. βλασφηµία κατά το γίου Πνεύµατο! Γιατί κκλησία ε ναι τό ργο το γίου Πνεύµατο! Τόσο Παπισµό, σο καί Μονοφυσιτισµό καί Προτεσταντισµό ε ναι καταδικασµένε πό τήν κκλησία µα α ρέσει. Ο Νεοηµερολογίτε συµπροσεύχονται µέ τού α ρετικού α τού. Συνάπτουν συµφωνίε µαζί του, τού ναγνωρίζουν " κκλησία". πικοινωνο ν µαζί του καί χουν πογράψει λληλοαναγνώριση τ ν µυστηρίων. Καί φαρµόζουν, διαίτερα στό ξωτερικό καί στή Γερµανία, που ζε τε τήν διακοινωνία! ηλ. τό κοινό ποτήριο! Χωρί ο α ρετικοί α τοί νά ποκηρύξουν τί α ρέσει του... Στή συνέχεια περάσαν σέ συµπροσευχέ, κόµη καί µέ τού ντιχρίστου Μωαµεθανού, τού βραίου καί τού Βουδιστέ. κόµη δέν διστάζουν νά συµπροσεύχονται καί µέ ε δωλολάτρε! τσι ρνο νται τήν πίστη στόν να Θεό, πού δέν ε ναι λλο πό τόν γλυκύτατό µα ησο ν Χριστόν, φο, ντί νά τού διαφωτίσουν γιά τήν µόνη λήθεια, τού φήνουν στήν πλάνη καί στήν κακοδοξία. Καί συγκοινωνο ν καί ο διοι µέ τόν διο τόν διάβολο, πού λατρεύουν κε νοι... ρα στό Νέο δέν πάρχει κκλησία. έν πάρχει ερωσύνη. έν πάρχει ε λογία το Θεο. Τό ρώτηµά Σου θά µπορο σε νά ε ναι: Γιατί νά µήν π µε τότε στήν Παπική στήν Προτεσταντική κκλησία; κριβ δηλ. τό διο πού ρωτάει κοπέλα: Γιατί νά µήν π µε στήν κκλησία στό Χέρφορντ; πλούστατα, γιατί δέν ε ναι κκλησία τό Νέο. Ε ναι,τι ε ναι Παπική παρασυναγωγή καί Προτεσταντική κακοδοξία. στόσο γιά νά πειστε κοπέλα, θά πρέπει νά δείξει τά σηµάδια το ληθινο καί γνήσιου Χριστιανο. Νά περέχει σέ ρετή, σέ ληθινή κατά Θεόν σοφία, σέ νηστεία, σέ προσευχή. Νά διακρίνεσαι πό τού λλου, χι τόσο µέ τήν πειθώ τ ν λόγων Σου, σο µέ τήν κατά Θεόν ζωή Σου. Νά ε σαι ε λικρινή. ληθινό. Γνήσιο νθρωπο καί ντιµο σέ λε τί νέργειέ Σου. Νά γκρατεύεσαι, νά γαπ τήν καθαρότητα καί πάνω πό λα νά γαπ τόν Χριστόν µα. πω λέει Κύριο, "ο τω λαµψάτω τό φ µ ν µπροσθεν τ ν νθρώπων πω δωσι ο νθρωποι τά καλά µ ν ργα καί δοξάσωσι τόν Πατέρα µ ν Τόν ν το ο ρανο ". Νά µπ τε καί στήν στοσελίδα µα καί νά βρ τε πληροφορίε. Νά τυπώσει καί µερικά πό α τά πού βρίσκονται κε καί νά τά διαβάζετε µαζί. διαίτερα τήν πρώτη σελίδα, λλά καί στό λ µµα "Κολλυβάδε " θά βρ τε πολλέ παντήσει σ' α τά πού ρωτ τε, λεκτρονική µα διεύθυνση ε ναι: orthway.org 28

Τώρα δέν χει διαίτερη σηµασία, πο θά γίνει γάµο, σον φορ δηλ. τόν χ ρο. ν δέν πάρχει ερό Ναό κοντά Σα, µπορε κόµη καί σέ ναν ρα ο κ πο νά γίνει τό Μυστήριο, που θά βάλετε τί γιε ε κόνε καί θά τοποθετηθο ν τά στέφανα σέ να ε τρεπισµένο τραπέζι, πάνω στό γιον Ε αγγέλιο! Παντο δηλαδή, µπορε νά γίνει γάµο. ρκε, πρ τον, νά ε ναι ρθόδοξο ερέα καί χι φραγκόπαπα, πω ε ναι ο ψευτοπαπάδε το Νέου, καί δεύτερον, νά ξέρετε τί πιστεύετε καί γιατί. Χρειάζεστε περισσότερη κατήχηση. Μελέτη. Πίστη θερµή. ποφασιστικότητα! γαπητέ µου Νίκο, Νά συνταχθ τε µέ τήν γία ρθοδοξία! Καί τότε θά δ τε τό φ το Χριστο, θά δ τε τόν ο ρανό νά νοίγει καί νά Σ συνοδεύουν ο γγελοι καί ο γιοι θά Σ ε λογο ν σέ λη Σα τή ζωή. διαφορά µα µέ τό Νέο ε ναι: ρθοδοξία καί α ρεση. χει καί Σύ καθ κον νά πληροφορήσει, νά ξηγήσει καί νά κατηχήσει. Τό Νέο ε ναι κκοσµικευµένο. Τό Νέο κτό τ ν παραπάνω φρικτ ν α ρέσεων, σηµαίνει καί χαλάρωση στήν πνευµατική ζωή. κε δέν νηστεύουν. έν προσεύχονται µέ πόδειπνο καί χαιρετισµού στήν Παναγία µα. έν µελετο ν τού Πατέρε! έν κολουθο ν τό α ώνιο τυπικό τη γία ρθοδοξία. χουν καταργήσει πολλέ Γιορτέ γίων, χουν καταργήσει τήν νηστεία τ ν γίων ποστόλων. Γιορτάζουν τί κίνητε Γιορτέ µέ τόν Πάπα καί τί κινητέ µέ τό Παληό! Πλήρη σύγχυση καί ποκορύφωµα κκλησιαστικ ποστασία! Ο σιαστικά ε ναι γυµνοί τη Χάριτο το Θεο. σοι γνωρίσαµε τήν λήθεια, χουµε καθ κον νά µή δώσουµε πνο στά βλέφαρά µα καί νάπαυση στού κροτάφου µα, πρίν γνωστοποιήσουµε στόν παραπαίοντα κόσµο τήν ν µ ν λπίδα. Τήν λπίδα τ α ώνια ζω, πού µ δόθηκε διά τ ν γίων Πατέρων. Καί ε χαριστο µε, πρ τα πό λα, τόν πανυπεράγαθο Θεό, γιατί γεννηθήκαµε ρθόδοξοι καί ζο µε µέ προοπτικέ θάνατη καί α ώνια ζω, κοντά στόν Πατέρα τ ν Φώτων τόν ρχηγό καί τελειωτή τ Πίστεώ µα ησο ν Χριστόν! Χριστό νέστη! Ε χέ σέ λου στήν ο κογένεια καί διαίτερα στήν Σοφία καί στού γονε Σου. π. Νικόλαο πατήρ ωάννη, πρ ο καί ταπεινό "Τό πρωί τ Κυριακ 13η το µηνό ανουαρίου, ρα 9 καί 30, π γα στό Μοναστήρι τ γία Τριάδο (στή Ν. Πεντέλην). πό τό βράδυ ε χα µεταφέρει µέ ναν συγγενή µου, τόν κ. ωάννη, λαµαρίνε διά νά κάµω µίαν µεταλλικήν δεξαµενήν (διαστάσει 1,25Χ2,50Χ1,25). έν µπορο σε νά λθει καµµία Γερόντισσα πό τήν εράν Μονήν το γίου ηµητρίου καί νέβηκα µόνο µου νά δουλέψω. φο ε σ λθα, κλείδωσα τήν πόρταν το α λόγηρου µέ τό κλειδί πού µο ε χαν δώσει, π γα ε τήν κκλησίαν καί προσκύνησα τά γία Ε κόνα καί µετά π γα, γιά νά κατασκευάσω τήν δεξαµενή. πειδή ο λαµαρίνε ταν µεγάλε, πεφταν καί παιδευόµουν µέχρι τρία τέταρτα τ ρα γιά νά τί σηκώσω καί νά τί κολλήσω. φτασα δέ σέ σηµε ο πού θελα νά τί φήσω καί νά φύγω. Ξαφνικά κούω βήµατα ( ρα ταν 10 καί τέταρτο περίπου). Κυττάζω πρό τά κε πού κούονταν τά βήµατα, (δηλ. πρό τήν σκάλα πού ρχεται πό τό ερόν το Ναο τ γία Τριάδο καί πό τού τάφου ). Βλέπω ναν λικιωµένον ρασοφόρον µέ σπρα γένια καί κανονικό νάστηµα νά ρχεται πρό µένα. Σέ λίγο, µόλι πλησίασε, µο λέει: -Γειά σου Ν κο, θέλει βοήθεια; Το λέγω: -Ποιό σέ στειλε; 29

Μο παντ : -Μέ στειλαν πό τόν γιον ηµήτριον. Ε πα τότε µέ τόν νο ν µου, Γέροντα νθρωπον µο στειλαν νά µέ βοηθήσει; φο πλησίασε, σκέφτηκα, µήπω το κανένα σατανικό καί θελα νά κάνω τόν Σταυρόν µου. Μόλι µω π γε α τό νά µέ βοηθήσει στί λαµαρίνε, κανε τόν Σταυρόν του. Κατόπιν ε δα, τι καί στό σκουφάκι του ε χε Σταυρό. Τόν ρωτάω, π τόν λένε. Μο ποκρίνεται: -Θά τήν κολλήσει καλά τήν δεξαµενήν! ν τ µεταξύ ε χε ρχίσει νά µέ βοηθάει. Μετά πό λίγο τόν ξαναρωτ, π τόν λένε. Μο λέγει: - χω καί γώ βοηθήσει δ στό Μοναστήρι. Τόν ρωτ : -Πο µένετε; Μο παντ : - δ πό πάνω. Σκέφτηκα τότε, τι δ κοντά µένει καί χει βοηθήσει καί λλοτε. φο τελείωσε βοήθεια πού θελα, µο λέγει: -Μέ χρειάζεσαι λλο; Το ποκρίνοµαι: - χι. Τότε, λέγει, νά φύγω καί γώ, γιατί χω καί γώ δουλειά! Τόν ε χαρίστησα καί το ε πα νά πάει στό καλό, φο, τότε, το φίλησα τό χέρι. Ξεκίνησε νά φύγει πό κε πού λθε. - έν φεύγετε πό δ πού ε ναι σωµα; το λέγω. Καί µο παντ : - έν πειράζει, θά φύγω πό δ πού - λθα! Τόν ε δα, νά νεβαίνει τήν σκάλα καί νά φεύγει προ τά κε, πού ταν τό ερό καί ο τάφοι. Στί 12 καί 30 µέ π ραν τηλέφωνο πό τόν γιον ηµήτριον, νά µάθουνε τί κάνω. Τό πρ το πού τού ε πα ταν: -Τί µο στείλατε γέροντα νθρωπον νά µέ βοηθήσει; Μο πάντησαν: - µε δέν στείλαµε κανέναν! Τού ε πα τι ε χε λθει να γέρων ρασοφόρο καί µέ βοήθησε. Μο ε παν νά προσέξω, µήπω ταν κανένα κλέπτη καί κλέψει τό Μοναστήρι. γώ τού ε πα, δέν φαίνεται διά τέτοιο. Καί µο πεκρίθησαν: - φησε, τότε, τό βράδυ πού θά λθουµε νά σέ πάρουµε, τότε µ τά λέ. ω κείνην τήν στιγµήν τό µυαλό µου σκεφτόταν, τό π ε χεν ε σέλθει µέσα στό Μοναστήρι α τό νθρωπο, φο ο πόρτε ταν κλειστέ καί µάντρα ψηλή, 3 µέτρα, πού ποκλείεται γιά νθρωπον νά πηδήξει καί νά ε σέλθει µέσα. Καί πόσον µ λλον, ν ε ναι γέρων(!) δέ φυσιογνωµία του µο φαινόταν τι ταν γνωστή, λλά δέν µπορο σα νά θυµηθ, πο τόν ε χα δε! Τό βράδυ πού λθαν νά µέ πάρουν, µέ ρώτησε Γερόντισσα: -Ε χε πισκέψει ; Τ ε πα, ναί, λλά δέν µπορ νά καταλάβω, π µπ κε α τό νθρωπο µέσα, καί φυσιογνωµία του ε ναι γνωστή καί δέν µπορ νά θυµηθ, πο τόν χω δε. Τότε µο ε πε: - έν το νοιξε σύ τήν πόρτα; Τ ε πα, χι! Μέ ρωτ : -Ποιό νά ταν α τό νθρωπο ; ν τόν δε σέ φωτογραφία, τόν γνωρίζει ; Καί π γε καί µο φερε µία φωτογραφία. Τότε διεπίστωσα, τι ε κονιζόµενο τ φωτογραφία το διο πρω νό πισκέπτη. 30