Τεύχος 1. Νοέµβρης 2009. ιανέµεται δωρεάν. http://efkarpia.wordpress.com/ Χαιρετισµός Με ιδιαίτερη χαρά ο σύλλογος µας ξεκινάει την έκδοση ενός τριµηνιαίου περιοδικού. Το εγχείρηµα αυτό κρίθηκε απαραίτητο για να µπορεί ο σύλλογος να ενηµερώνει όλα τα µέλη του. Υπάρχει φυσικά το Blog στο διαδίκτυο, το οποίο σας ενηµερώνουµε ότι έχει πολλή µεγάλη επισκεψιµότητα, αλλά δυστυχώς όλοι δεν έχουν πρόσβαση στο ίντερνετ και φυσικά κάποιοι µεγαλύτεροι δεν είναι εξοικειωµένοι µε τις νέες τεχνολογίες. Μέσα από αυτό το περιοδικό κάθε Ευκαρπιώτης και Ευκαρπιώτισσα θα µπορεί να εκφράζεται. Εδώ θα δηµοσιεύονται άρθρα, νέα από το χωριό αλλά και νέα από την Θεσσαλονίκη. Το περιοδικό θα είναι δωρεάν. Λόγω έλλειψης χρηµάτων σε πρώτη φάση θα κυκλοφορήσει σε ασπρόµαυρη έκδοση. Ελπίζουµε ότι στο µέλλον θα βρεθούν οι πόροι που θα µας επιτρέψουν να το εκδώσουµε σε έγχρωµη έκδοση. Το Σ Από το αρχείο του Σχολείου. Τέλος δεκαετίας του 60. http://efkarpia.wordpress.com/ Τριµηνιαίο περιοδικό 1
ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ Το χωριό µας έχει την δική του ξεχωριστή ιστορία που είναι φτιαγµένη από ανθρώπους που προέρχονται από διαφορετικές πολιτιστικές οµάδες. Ντόπιοι, Σαρακατσάνοι, Μικρασιάτες έχουν γράψει την ιστορία του που είναι η ιστορία όλων µας. Μια ιστορία όµως που ελάχιστα ή καθόλου γνωρίζουµε. εν γνωρίζουµε από που ήρθαν, πως βρέθηκαν στην περιοχή αυτή γιατί διάλεξαν το χωριό µας για να ζήσουν. Οι µεγάλοι σιγά -σιγά φεύγουν και µαζί τους χάνεται, η προφορική ζωντανή παράδοση του χωριού µας. Γι αυτό σκεφτήκαµε ότι είναι καιρός να κάνουµε κάτι ώστε να µη χαθούν όλα µε το πέρασµα του χρόνου και των γενιών. Να καταγράψουµε την ιστορία του τόπου µέσα από τις αφηγήσεις όσων ακόµα υπάρχουν και µπορούν να την αφηγηθούν. Αποφασίσαµε λοιπόν να ξεκινήσουµε µε µια οµάδα συγχωριανών µας που είναι η πιο ταξιδεµένη. Τους αποκαλούµε «Καστριώτες» και «Βραζιλιώτες» χωρίς να πολύ ξέρουµε το γιατί. Συνάντησα στο Ελευθέριο-Κορδελιό της Θεσσαλονίκης τον Τυχάλα Γεώργιο ο οποίος δέχτηκε να µας αφηγηθεί µε λίγα λόγια την ιστορία της οικογένειάς του. Η συνάντησή µας έγινε στο πολιτιστικό κέντρο του συλλόγου Σαρακατσάνων ο Σταυραετός. Μαζί µας ήταν και ο Μπαλάσκας Γιάννης και ο Μπαλάσκας ηµήτρης σε µια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση.. Μεταφέρω αυτούσια την αφήγηση του Τυχάλα Γιώργου Ο πατέρας µου ήταν στα Βραστά Χαλκιδικής. Έφυγε το 1918 στην Σερβία και το 1935 παντρεύτηκε εκεί και έκανε 2 κόρες και 1 αγόρι. Είχαν πάει εκεί µε τα κοπάδια τους αλλά µετά έκλεισαν τα σύνορα και εγκλωβιστήκαν εκεί και δεν µπορούσαν πια να επιστρέψουν στην Ελλάδα. Μετά το 1940 λόγω του πολέµου άνοιξαν τα σύνορα και δεν χρειαζόταν τίποτα για να περάσουν τα σύνορα, ήθελαν να ρθούν στην Ελλάδα, κι έτσι πήραν τα κοπάδια τους και φύγανε από την Σερβία όλοι µαζί µε τους µπαλασκέους, καµιά 40 οικογένειες το 1942 τον Οκτώβρη ήρθαν στην Ελλάδα από την Σερβία. Εµείς ήµασταν 4 οικογένειες Τυχαλαίοι και εγκατασταθήκαµε στον Οµαλό Σερρών. ( Μπαλάσκας Γ.. Οι δικοί µας είχαν εγκατασταθεί στο Πετριτσι). Μετά λόγω του εµφυλίου πολέµου πήγαµε στο Μεγαλοχώρι Σερρών, κοντά στην Βερόνια. Εκεί ήµασταν όλοι µαζί. Από δω µεριά από το ποτάµι. Χάσαµε όλα τα πρόβατα κατά την διάρκεια του εµφυλίου. Λόγω της φτώχειας και της γενικότερης κατάστασης που επικρατούσε οι γεροντότεροι αφού ρώτησαν από δω κι από κει αποφάσισαν να πάµε στην Βραζιλία. Πήγαµε στην Βραζιλία το Νοέµβρη του 1951. Φεύγοντας από την Ελλάδα µείναµε για 15 µέρες στην Ιταλία, στην Νάπολη. Κάναµε 33 µέρες για να φτάσουµε στην Βραζιλία µε το καράβι. Μείναµε στην Βραζιλία για 11 µήνες περίπου. Εγώ τότε ήµουν 11-12 χρονών πήγαµε και σχολείο εκεί. Όχι σε Ελληνικό αλλά σε βραζιλιάνικο σχολείο. Μάθαµε και την γλώσσα, στο τέλος συννενοούµαταν µια χαρά. Εµείς θέλαµε αυστηρότητα για να µάθουµε, έτσι ήµασταν µαθηµένοι, εκεί οι δάσκαλοι µας είχαν µε το µαλακό όπως σήµερα εδώ στα σχολεία. Εκεί ήταν ένας διαφορετικός κόσµος για εµάς. εν µας άρεσε εκεί.. Πίσω λοιπόν. Γυρίσαµε πάλι στο Μεγαλοχώρι Σερρών. Μετά όµως η νοµαρχία για να µας δώσει χωράφια µας πρότεινε το Καστρί. Λόγω του επαγγέλµατος, µε την κτηνοτροφία ασχολούµασταν βασικά, οι δικοί µας ήρθαν προς το Καστρί το 1953 αρχές Νοεµβρίου, άλλοι λίγο πιο µπροστά άλλοι πιο πίσω. Εδώ στο καστρί είχε κάτι παλιά σπίτια, βολευτήκαµε άλλοι καλύτερα άλλοι χειρότερα. Τότε µετά το 1950 είχε κάνει η βασίλισσα ορφανοτροφεία, παιδουπόλεις για τα παιδία που ήταν ορφανά ή οι γονείς τους ήταν πολύ φτωχοί. 9 παιδιά από τα δικά µας πήγαν εκεί σε µια παιδούπολη στον Βόλο. Έµειναν εκεί για 3 χρόνια. Όταν έγινε ο σεισµός και καταστράφηκε ο Βόλος οι γονείς τους πήγαν και πήραν πίσω. Μετά αποφασίσαµε και κατεβήκαµε στην ευκαρπία το 1960. Αγοράσαµε το κτήµα του Παπαθανάση και κτίσαµε τον οικισµό. Από το 1965 άρχισαν κάποιοι να κατεβαίνουν στην Θεσσαλονίκη. Εγώ ήρθα το 1971. Ηρθαµε στην θεσσαλονίκη και πιάσαµε δουλειά σε εργοστάσια. ουλέψαµε σκληρά αλλά ήταν καλά. Τώρα είµαι στην σύνταξη και πάω πιο συχνά στο χωριό. http://efkarpia.wordpress.com/ Τριµηνιαίο περιοδικό 3
ΒΗΜΑ ΕΥΚΑΡΠΙΩΤΩΝ Σχετικά µε τον σύλλογο Καλογερούδης Γιώργος Ήταν γενική η αίσθηση ότι το χωριό µας είχε µείνει πίσω. Τα περισσότερα από τα γύρω χωριά είχαν ήδη δραστήριους συλλόγους. Γι αυτό και η ανταπόκριση των Ευκαρπιωτών στην ιδέα κάποιων από εµάς για την ίδρυση συλλόγου ήταν άµεση. Και να το βήµα έγινε. Ο σύλλογος είναι µια πραγµατικότητα. Τι θέλουµε όµως να κάνουµε ; Πρώτα πρώτα να γνωριστούµε. Τόσοι Ευκαρπιώτες στη Θεσσαλονίκη και ελάχιστα γνωριζόµαστε µεταξύ µας. Και όταν το Πάσχα γεµίζει η εκκλησία του χωριού, πόσες φυσιογνωµίες γύρω σου που κάτι σου θυµίζουν ; Στη Θεσσαλονίκη δραστηριοποιούνται πολλοί συγχωριανοί µας. Πέρα από την πολύ πετυχηµένη παρουσία στον τοµέα «µπουγάτσα» ( καρτέλ όπως τους ονόµασε πετυχηµένα κάποιος ) υπάρχουν και αρκετοί επιχειρηµατίες, επιστήµονες κλπ. Ας γνωριστούµε λοιπόν κι ας δούµε πως µπορούµε να βοηθήσουµε το χωριό µας. Η τράπεζα αίµατος που ήδη άρχισε να λειτουργεί µπορεί κάλλιστα να είναι ένας πολύ καλός συνδετικός κρίκος. Ας την προσέξουµε και ας την πλαισιώσουµε. Οι εκδηλώσεις του συλλόγου έως τώρα έχουν µεγάλη επιτυχία. Προσωπικά µέσω της ενασχόλησης µου γνώρισα Ευκαρπιώτες κυρίως νεότερους πολύ αξιόλογους που θέλησαν να συµµετέχουν στο εγχείρηµα. Τα σχέδια είναι πολλά. Αλλά πάνω απ όλα η θέληση να κάνουµε κάτι για τους Ευκαρπιώτες και την Ευκαρπία. Κάποιο απόγευµα ο πρόεδρος του χωριού ο Χρήστος ο Σιούρλας µου είπε πως από την δίψα των πατεράδων σας να σας προσφέρουµε καλύτερη ζωή, σας ωθήσαµε µακριά από το χωριό µε αποτέλεσµα να αποξενωθείτε απ αυτό. Αγαπητέ µας πρόεδρε κανένας φυσιολογικός άνθρωπος, πουθενά στον πλανήτη δεν είναι εύκολο να αποξενωθεί από την γενέτειρα του. Το µέρος που γεννηθήκαµε, που µεγαλώσαµε που πήγαµε σχολείο και που ζουν οι γονείς µας είναι αναπόσπαστο κοµµάτι της ύπαρξής µας. Από την άλλη µεριά δεν υπάρχουν απαξιωµένοι τόποι από µόνοι τους. Οι τόποι απαξιώνονται από τους ανθρώπους που εγκλωβίζονται σε καταστάσεις κυρίως κοινωνικοπολιτικές. Ας υψωθούµε λοιπόν πάνω απ αυτές τις καταστάσεςι.. Ας δώσουµε στον τόπο µας την αυτονόητη αξία που εµπεριέχει. Γι αυτό κάναµε τον σύλλογο Ευκαρπιωτών. και γι αυτό πιστεύουµε ότι µαζί µε τον σύλλογο γυναικών θα δώσουµε ζωή στο χωριό µας. Η Βόλτα Ζω πολλά χρόνια µακριά από το χωριό µου και είναι πολλά αυτά που νοσταλγώ. Όπως η βόλτα. Πάνω κάτω στον κεντρικό δρόµο, σπόρια, κουτσοµπολιά, φλερτ. Όλη η νεολαία και υπήρχε τότε νεολαία στο χωριό ήταν εκεί. Μπορεί να ήµασταν όλη µέρα στο χωράφι, στην ντοµάτα η στο βαµβάκι και παλιότερα στα τεύτλα αλλά το βράδυ όλοι εκεί, πάνω-κάτω πάνω-κάτω. Η δική µου σχέση µε τη βόλτα πέρασε από τρεις φάσεις. Μικρή, µου άρεσε, τρελαινόµουν Καθώς µεγάλωνα και σπούδαζα άρχισα να τη σνοµπάρω. Τώρα τη νοσταλγώ. Ανώνυµη Ευκαρπιώτισσα http://efkarpia.wordpress.com/ Τριµηνιαίο περιοδικό 4
Μνήµες από το χωριό 1 Νύχτα. Σκοτάδι, ακόµη ηλεκτρικό δεν υπάρχει στο χωριό. Ο Μπάρµπα-Γιάννης φεύγει από το καφενείο και παίρνει το δρόµο για το σπίτι. Το στενάκι που περπατάει, στενό γεµάτο λακκούβες και λάσπες και το κακό δεν αργεί να συµβεί. Πέφτει φαρδύς-πλατύς κάτω, κάτι βεβαία όχι και τόσο σπάνιο για αυτόν που φηµίζεται για την ατσαλοσύνη του. Καθώς προσπαθεί να σηκωθεί κοιτάει γύρω του και φοβούµενος τα αδιάκριτα βλέµµατα και τα πιθανά σχόλια φωνάζει «Ε ρε νιάτα!» και αφού δε βλέπει κανένα γύρω του, µουρµουρίζει (µε αυτογνωσία) «Σκ@τ@ στα νιάτα-σκ@τ@ και στα γεράµατα» Μνήµες από το χωριό 2 Άνοιξη. Κυριακή Αργία για τον κόσµο αλλά όχι βεβαία για το γεωργό ούτε για τα παιδιά του. Καθώς δεν έχουµε σχολείο είµαστε που αλλού? στο χωράφι, σκαλίζουµε βαµβάκι. Γείτονας µας ο Μπάρµπα-Μιχάλης, µόνος του, προσπαθεί αλλά µάταια. Τα χορτάρια έχουν γίνει δάσος. Κάποια στιγµή παρατηρούµε ότι σκαλίζει αράδα παρά αράδα. Ο µπαµπάς µου «Τι κανείς Μιχάλη?» Μιχάλης «Του δίνω αέρα γείτονα» Ανώνυµη Ευκαρπιώτισσα Ανώνυµη Ευκαρπιώτισσα Από το αρχείο του ηµ. Σχολείου. http://efkarpia.wordpress.com/ Τριµηνιαίο περιοδικό 5
Εκδηλώσεις του συλλόγου µας Ο χορός τους συλλόγου µας Φεβρουάριος 8, 2009 Παρασκευή 6 Φλεβάρη πραγµατοποιήθηκε ο πρώτος χορός του συλλόγου µας στο κέντρο διασκέδασης «Θεσσαλονικιά» στην Θεσσαλονίκη. Ήταν µεγάλη επιτυχία! Είχε τουλάχιστον 370 άτοµα! Από το χωριό µας ήρθαν περίπου 70! Έγινε ένα τρικούβερτο γλέντι που κράτησε µέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Μεγάλη επιτυχία ήταν η έκπληξη µε τους ζουρνάδες. Στον χορό παραβρέθηκε ο δήµαρχος του δήµου Τραγίλου και ο Πρόεδρος της κοινότητας Ευκαρπίας. Πραγµατοποιήθηκε η εκδήλωση ενηµέρωσης για την αιµοδοσία. Ιούνιος 10, 2009 Πραγµατοποιήθηκε την Κυριακή 6 Ιουνίου η ενηµερωτική εκδήλωση που είχε οργανώσει ο σύλλογός µας. Τα µέλη του διοικητικού συµβουλίου του συλλόγου ενηµέρωσαν τους συγχωριανούς µας για τα οφέλη της αιµοδοσίας και για την τράπεζα αίµατος του συλλόγου. Ταυτόχρονα µοιράστηκαν δωρεάν µπουγάτσα, γιαουρτάκι, χυµός και ένα καπέλο σε όλους όσοι συµµετείχαν Η εκδήλωση είχε µεγάλη επιτυχία αν κρίνουµε από την θερµή ανταπόκριση των συγχωριανών µας και από τα θετικά σχόλια των οποίων γίναµε αποδέκτες. Πρώτη οµαδική αιµοδοσία του συλλόγου µας Ιούνιος 26, 2009 Πραγµατοποιήθηκε την Πέµπτη 25/06/2009 στο νοσοκοµείο ΑΧΕΠΑ η πρώτη οµαδική αιµοδοσία του συλλόγου µας. Έδωσαν το παρών πολλοί συγχωριανοί µας και αυτό το ελπιδοφόρο ξεκίνηµα µας κάνει να ελπίζουµε ότι σε λίγο καιρό θα αποκτήσουµε µια ισχυρή τράπεζα αίµατος που θα καλύπτει τις ανάγκες όλων µας. Τους ευχαριστούµε και ελπίζουµε ότι η πράξη τους θα γίνει παράδειγµα προς µίµηση γι α όλους τους συγχωριανούς µας. Το Σ http://efkarpia.wordpress.com/ Τριµηνιαίο περιοδικό 6
Ευχαριστήριο Το Σ του συλλόγου ευχαριστεί θερµά τους παρακάτω ιδιοκτήτες καταστηµάτων µπουγάτσας οι οποίοι µε την ευγενική προσφορά τους βοήθησαν στην πραγµατοποίηση της εκδήλωσης που πραγµατοποιήθηκε στο χωριό στις 7/6/2009 µε σκοπό την ενηµέρωση για την τράπεζα αίµατος και στο θέµα της αιµοδοσίας. Αρβανιτίδη Αθανάσιο Γεωργιάδη ηµήτρη Γκέκα Νικόλαο Γκράνα Πέτρο αλακούρα Αλέκο ήµου Χρήστο Καραγιαννίδης Ιωάννη Καραλή ηµήτρη Καρανικόλα Χρήστο Μελικάκη Μιχάλη Μουτσιάνα ηµήτριο Μπαντή ηµήτριο Σαλώνη Γιώργο του Αθανασίου Σαλώνη Γιώργο του ηµητρίου Σαλώνη Χρήστο του ηµητρίου Σουµέκα ηµήτρη Τσολακίδου έσποινα (Οι παραπάνω καταστηµατάρχες καλύψανε τις ανάγκες του συλλόγου για την εκδήλωση και γι αυτό δεν χρειάστηκε να απευθυνθούµε σε άλλους επαγγελµατίες συγχωριανούς µας. Είµαστε βέβαιοι ότι όλοι µε µεγάλη χαρά και προθυµία θα είχαν συνεισφέρει στην εκδήλωση του συλλόγου.) Επίσης ευχαριστούµε : τον Φωτούδη Μιχάλη που µας παρείχε τα τραπεζοκαθίσµατα αλλά και το ψυγείο της ταβέρνας για την φύλαξη των προϊόντων τον Μανάφη Βασίλη που µας έψησε δωρεάν τις µπουγάτσες Την Βιοµηχανία ΜΕΒΓΑΛ που µας πρόσφερε γιαούρτια, γάλατα και χυµούς Την εταιρεία του Κοτρίδη Τάσου cotridiς jeans c.o που µας πρόσφερε τα καπέλα. Πραγµατοποιήθηκε ο χορός του Συλλόγου γυναικών το δεκαπενταύγουστο. 21 Αυγούστου2009 Με µεγάλη επιτυχία πραγµατοποιήθηκε το Σάββατο 15-08-2009 στο χωριό, ο χορός που διοργάνωσε ο Σύλλογος γυναικών Ευκαρπίας. Η πλατεία γέµισε από Ευκαρπιώτες και το γλέντι που ακολούθησε κράτησε µέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. http://efkarpia.wordpress.com/ Τριµηνιαίο περιοδικό 7
Σκοποί του Συλλόγου µας, για όσους δεν τους γνωρίζουν, είναι οι παρακάτω: 1. η διαφύλαξη και διάσωση της πνευµατικής παράδοσης και της πολιτιστικής κληρονοµιάς της γενέτειρας, η ιστορική, πολιτισµική και λαογραφική έρευνα των τόπων καταγωγής (Μικρά Ασία, Πόντος, Μαύρη Θάλασσα) των κατοίκων της Ευκαρπίας νοµού Σερρών. 2. η ανάπτυξη αλληλεγγύης και η σύσφιξη των σχέσεων µεταξύ των µελών 3. η διατήρηση των δεσµών των απανταχού Ευκαρπιωτών µε την γενέτειρά τους. 4. η συµβολή στην ανάπτυξη και πρόοδο του χωριού. 5. η δια βίου µάθηση και εκπαίδευση Ευκαρπιωτών 6. η ανάπτυξη των σχέσεων µε τους άλλους συλλόγους Ευκαρπιωτών όπου υπάρχουν. 7. η ανάπτυξη των σχέσεων µε τους άλλους συλλόγους των γύρω χωριών αλλά και µε άλλους πολιτιστικούς συλλόγους. Μέσα για την επίτευξη των σκοπών : 1. η δηµιουργία αθλητικού τµήµατος και οµάδων (µπάσκετ, χάντµπολ, βόλεϊ, ποδοσφαίρου, σκάκι και κλασικών αθληµάτων). 2. η οργάνωση ψυχαγωγικών εκδηλώσεων. 3. η δηµιουργία τράπεζας αίµατος των µελών 4. η έκδοση µηνιαίου περιοδικού µε πολιτιστικό επιστηµονικό περιεχόµενο. 5. η υλοποίηση επιστηµονικών πολιτιστικών ηµερίδων 6. η υλοποίηση προγραµµάτων δια βίου µάθησης και εκπαίδευσης 7. η δηµιουργία δανειστικής βιβλιοθήκης 8. η δηµιουργία τµήµατος χορού 9. η δηµιουργία χορωδίας 10. η οργάνωση θεατρικής οµάδας 11. η δηµιουργία τµήµατος φωτογραφίας 12. η υλοποίηση προγραµµάτων ένταξης για άτοµα µε ειδικές ανάγκες. 13. η υλοποίηση προγραµµάτων δηµιουργικής απασχόλησης για άτοµα τρίτης ηλικίας. 14. η δηµιουργία ιστοσελίδας του συλλόγου 15. η υλοποίηση ευρωπαϊκών προγραµµάτων κατάρτισης 16. η διαµόρφωση υπαίθριων χώρων αναψυχής σε συνεργασία µε τους τοπικούς φορείς του χωριού. 17. Η δηµιουργία λαογραφικού µουσείου σε χώρο που θα διατεθεί από τους τοπικούς φορείς γι αυτό τον σκοπό. ΟΜΑ ΙΚΗ ΑΙΜΟ ΟΣΙΑ Την Τετάρτη 16 εκεµβρίου 2009 ο Σύλλογος µας διοργανώνει οµαδική αιµοδοσία στο Νοσοκοµείο ΑΧΕΠΑ στην Θεσσαλονίκη από τις 17,00 έως τις 19,00. Μπορείτε να δώσετε αίµα και σε οποιοδήποτε άλλο Νοσοκοµείο αρκεί να δηλώσετε ότι δίνετε αίµα για την τράπεζα αίµατος του συλλόγου µας. Ελάτε όλοι να ενισχύσετε την τράπεζα αίµατος του συλλόγου. Όσοι δώσουν αίµα (επειδή είναι οµαδική αιµοδοσία) δικαιούνται 2 µέρες άδεια από την υπηρεσία τους. http://efkarpia.wordpress.com/ Τριµηνιαίο περιοδικό 8