ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΠΟΛΛΑΠΛΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΓΙΑ ΔΥΝΑΤΟΥΣ ΛΥΤΕΣ

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΠΟΛΛΑΠΛΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΓΙΑ ΔΥΝΑΤΟΥΣ ΛΥΤΕΣ 1. Σε γραμμική ΚΠΔ της μορφής Y a X : α. Η μέγιστη ποσότητα για το αγαθό Υ παράγεται όταν Y β. Η μέγιστη ποσότητα για το αγαθό Χ παράγεται όταν Y a γ. Η μέγιστη ποσότητα για το αγαθό Χ παράγεται όταν X a/ δ. Η μέγιστη ποσότητα για το αγαθό Υ παράγεται όταν Y a/ 2. Έστω η ΚΠΔ με μορφή Y 250 5X. Συνεπώς: α. Το KEX 5 β. Το KEY 5 γ. KEX 5 δ. KEY 5 3. Σε ΚΠΔ με μορφή Y 250 5X : α. Ο συνδυασμός Χ=20 και Υ=120 δείχνει πως οι παραγωγικοί συντελεστές δεν χρησιμοποιούνται πλήρως β. Ο συνδυασμός Χ=50 και Υ=0 είναι άριστος γ. Ο συνδυασμός Χ=40 και Υ=200 είναι ανέφικτος 4. Οι συνδυασμοί Χ=20 με Υ=200 όπως και Χ=25 με Υ= 175 είναι άριστοι. Συνεπώς: α. Ο συνδυασμός Χ=30 με Υ>200 είναι εφικτός β. Ο συνδυασμός Χ=30 με Υ=200 είναι οπωσδήποτε άριστος γ. Ο συνδυασμός Χ=30 με Υ>175 είναι οπωσδήποτε εφικτός 5. Οι συνδυασμοί Α(Χ=10, Υ=50) και Β(Χ=20, Υ=30) είναι άριστοι σε μη γραμμική ΚΠΔ, που διατηρεί πάντως σταθερό το KE X μεταξύ των σημείων Α και Β. Συνεπώς: α. Ο συνδυασμός Χ=15, Υ=40 είναι ανέφικτος β. Ο συνδυασμός Χ=25, Υ=10 είναι άριστος γ. Ο συνδυασμός Χ=12, Υ= 48 είναι εφικτός δ. Ο συνδυασμός Χ=12, Υ=46 είναι άριστος 6. Η αύξηση των εργαζομένων που διαθέτει μια οικονομία: α. Οδηγεί σε αύξηση της παραγωγής της οικονομίας β. Οδηγεί σε αύξηση της παραγωγικής δυνατότητας της οικονομίας γ. Οδηγεί σε μείωση της ανεργίας

7. Το αγαθό «νερό» είναι οπωσδήποτε: α. Καταναλωτικό β. Οικονομικό γ. Διαρκές δ. Υλικό 8. Σε γραμμική ζήτηση με μορφή QD a P γνωρίζουμε ότι ελαστικότητα ως προς την τιμή ισούται με -1 όταν: α. Q a β. Q γ. Q a/2 δ. Q a/2 9. Σε γραμμική ζήτηση της μορφής QD a P η μέγιστη δαπάνη επιτυγχάνεται όταν: α. P Q β. P a/ γ. P a/2 δ. P a/2 10. Η μέγιστη δαπάνη σε γραμμική ζήτηση της μορφής QD a P ισούται με: α. a /4 β. a 2 /4 γ. 2 a / 2 δ. 4 a / 11. Στη γραμμική ζήτηση η ελαστικότητα για την τιμή ισούται με: α. -1 σε όλο το μήκος της β. μηδέν όταν η τιμή είναι μηδέν γ. μηδέν όταν η ποσότητα είναι μηδέν δ. άπειρο όταν η τιμή είναι μηδέν 12. Έστω σημείο ζήτησης Ρ=10 και Q=80 με ελαστικότητα για την τιμή -1/4. Συνεπώς: α. Η αύξηση της τιμής σε 12 οδηγεί σε μείωση ης ποσότητας κατά 2 μονάδες β. Η αύξηση της τιμής σε 12 οδηγεί σε ποσότητα 76 γ. Η μείωση τιμής κατά 40% θα οδηγήσει σε αύξηση της ποσότητας κατά 14 μονάδες 13. Η ζήτηση αυξήθηκε κατά 40% όταν το εισόδημα αυξήθηκε από 20000 σε 28000. Συνεπώς:

α. Το αγαθό είναι κανονικό με εισοδηματική ελαστικότητα 1 β. Το αγαθό είναι κανονικό με εισοδηματική ελαστικότητα 2 γ. Το αγαθό είναι κατώτερο με εισοδηματική ελαστικότητα -1 δ. Το αγαθό είναι κατώτερο με εισοδηματική ελαστικότητα -2 14. Η εισοδηματική ελαστικότητα ενός αγαθού είναι -0,7. Συνεπώς: α. Το αγαθό έχει ανελαστική ζήτηση β. Το αγαθό έχει ελαστική ζήτηση γ. Το αγαθό είναι κανονικό δ. Το αγαθό είναι κατώτερο 15. Η ελαστικότητα ζήτησης για την τιμή ενός αγαθού Α είναι -2, όταν ζητούμενη ποσότητα ισούται με 100 μονάδες. Η τιμή του αγαθού αυξάνεται. Συνεπώς: α. Η δαπάνη για το συμπληρωματικό αγαθό Β θα αυξηθεί β. Η δαπάνη για το υποκατάστατο αγαθό Γ θα μειωθεί γ. Η δαπάνη για το αγαθό Α θα μειωθεί δ. Η ζήτηση για το συμπληρωματικό αγαθό Β θα αυξηθεί 16. Η ελαστικότητα ζήτησης για την τιμή ενός αγαθού Α είναι -1/2, όταν ζητούμενη ποσότητα ισούται με 300 μονάδες. Η τιμή του αγαθού αυξάνεται. Συνεπώς: α. Η δαπάνη για το αγαθό Α θα αυξηθεί β. Η δαπάνη για το συμπληρωματικού αγαθού Β θα αυξηθεί γ. Η δαπάνη για το υποκατάστατο Γ θα μειωθεί δ. Δεν θα συμβεί οπωσδήποτε τίποτα από τα παραπάνω 17. Η ζήτηση για ένα αγαθό έχει μορφή ισοσκελούς υπερβολής. Συνεπώς: α. Αν σχεδιάσουμε τη δαπάνη σε διάγραμμα με την ποσότητα στον οριζόντιο άξονα και τη δαπάνη στον κατακόρυφο άξονα, θα προκύψει οριζόντια ευθεία β. Αν υπολογίσουμε τη δαπάνη θα είναι σταθερή σε όλα τα σημεία εκτός από αυτά όπου η τιμή ή η ποσότητα είναι μηδέν γ. Οι καταναλωτές είναι αδιάφοροι για το σημείο ισορροπίας αφού η δαπάνη τους είναι πάντα σταθερή 18. Το εισόδημα αυξάνεται και η ζήτηση για ένα αγαθό μετακινείται αριστερά. Συνεπώς: α. Το αγαθό είναι κανονικό και έχει εισοδηματική ελαστικότητα θετική β. Το αγαθό είναι κανονικό και έχει εισοδηματική ελαστικότητα πάνω από 1 γ. Το αγαθό είναι κατώτερο και έχει θετική εισοδηματική ελαστικότητα κάτω από 1 δ. Το αγαθό είναι κατώτερο και έχει εισοδηματική ελαστικότητα αρνητική 19. Σε δύο σημεία της ίδιας ζήτησης εμφανίζεται ίδια δαπάνη. Συνεπώς: α. Η ζήτηση είναι ισοσκελής υπερβολή

β. Η ζήτηση είναι ευθεία γ. Η ζήτηση δεν μπορεί να είναι ευθεία δ. Δεν ισχύει οπωσδήποτε τίποτα από τα παραπάνω 20. Έστω δύο σημεία ζήτησης με Ρ=10, Q=80 και με Ρ=40, Q=20. Τα σημεία αυτά: α. Μπορούν να ανήκουν στην QD 100 2P γιατί επαληθεύονται τα σημεία β. Μπορούν να ανήκουν στην QD 800/ P γιατί έχουν ίδια δαπάνη που ισούται με 800 γ. Δημιουργούν διάστημα με τοξοειδή ελαστικότητα ίση με -1 21. Η προσπάθεια να καλυφθούν ιεραρχικά οι ανάγκες με βάση το διαθέσιμο εισόδημα είναι χαρακτηριστικό: α. Όλων των καταναλωτών β. Των ορθολογικών καταναλωτών γ. Των καταναλωτών με χαμηλό εισόδημα δ. Των καταναλωτών με υψηλό εισόδημα 22. Στη βραχυχρόνια περίοδο η επιχείρηση παράγει: α. Χρησιμοποιώντας το πολύ ένα μεταβλητό παραγωγικό συντελεστή β. Χρησιμοποιώντας τουλάχιστον ένα σταθερό παραγωγικό συντελεστή γ. Χρησιμοποιώντας μόνο τους σταθερούς παραγωγικούς συντελεστές δ. Σε πολύ βραχυχρόνιο διάστημα 23. Το συνολικό προϊόν είναι τετραπλάσιο του μέσου προϊόντος. Συνεπώς: α. Το οριακό προϊόν είναι μέγιστο β. Το μέσο προϊόν είναι μέγιστο γ. Η χρησιμοποιούμενη εργασία είναι 4 εργάτες δ. Η χρησιμοποιούμενη εργασία είναι 8 εργάτες 24. Το οριακό προϊόν είναι το μισό του μέσου προϊόντος. Συνεπώς ισχύει η σχέση: α. MP 4Q β. AP 4Q γ. MP Q /2L 2 δ. AP Q / L 25. Όταν χρησιμοποιούνται 5 μονάδες εργασίας το μέσο προϊόν είναι μέγιστο. Όταν οι μονάδες εργασίας γίνονται 6 το μέσο προϊόν μειώνεται κατά 20%. Συνεπώς με 6 εργάτες: α. Η επιχείρηση παράγει στην περιοχή όπου ισχύει ο ΝΦΑ β. Η επιχείρηση παράγει σε περιοχή όπου το οριακό προϊόν είναι αρνητικό γ. Η επιχείρηση παράγει σε περιοχή όπου το οριακό προϊόν είναι αύξον

26. Το οριακό κόστος είναι το διπλάσιο του μέσου μεταβλητού. Επιπλέον γνωρίζουμε ότι χρησιμοποιείται εργασία ως μοναδικός μεταβλητός παραγωγικός συντελεστής. Συνεπώς: α. MC 4 Q / L β. MC 4wQ γ. MC 2wLQ δ. MC 2 w/ AP 27. Η επιχείρηση χρησιμοποιεί ως μεταβλητούς συντελεστές παραγωγής εργασία και πρώτες ύλες. Όταν παράγει 20 τεμάχια προϊόντος έχει μέσο προϊόν 4 και μεταβλητό κόστος 520. Αντίστοιχα όταν διπλασιάζει την παραγωγή το μέσο προϊόν γίνεται 2 και το μεταβλητό κόστος 2040. Ο μισθός w και το κόστος της πρώτης ύλης ανά προϊόν c είναι: α. w=50 και c=5 β. w=100 και c=5 γ. w=50 και c=1 δ. w=100 και c=1 28. Όταν η καμπύλη του μέσου προϊόντος φτάνει στο μέγιστο σημείο της τότε: α. Το συνολικό προϊόν είναι μέγιστο β. Το οριακό προϊόν είναι μέγιστο γ. Το οριακό προϊόν είναι μικρότερο του μέσου προϊόντος δ. Το οριακό προϊόν είναι ίσο με το μέσο προϊόν 29. Όταν το μεταβλητό κόστος ισούται με μηδέν στη βραχυχρόνια περίοδο τότε: α. Το οριακό κόστος είναι μηδέν β. Το σταθερό κόστος είναι μηδέν γ. Το σταθερό κόστος είναι ίσο με το συνολικό δ. Το μεταβλητό κόστος είναι ίσο με το σταθερό 30. Το μέσο σταθερό κόστος στη βραχυχρόνια περίοδο: α. Είναι σταθερό β. Αυξάνεται συνεχώς γ. Μειώνεται συνεχώς 31. Το οριακό κόστος στη βραχυχρόνια περίοδο: α. Τέμνεται με το μέσο μεταβλητό στο ελάχιστο σημείο του μέσου μεταβλητού β. Τέμνεται με το μέσο συνολικό στο ελάχιστο σημείο του μέσου συνολικού γ. Όταν τέμνεται με το μέσο συνολικό κόστος είναι ήδη αύξον

32. Ως σταθερό κόστος κατά την παραγωγή ενός προϊόντος ορίζεται: α) Το κόστος της επιχείρησης που είναι ανεξάρτητο της ποσότητας προϊόντος που παράγεται και οφείλεται στο σύνολο των δαπανών που καταβάλλονται στους σταθερούς συντελεστές παραγωγής β) Το κόστος της επιχείρησης που είναι ανεξάρτητο της ποσότητας προϊόντος που παράγεται και οφείλεται στο σύνολο των δαπανών που καταβάλλονται στους μεταβλητούς συντελεστές παραγωγής γ) Το κόστος της επιχείρησης που εξαρτάται από την ποσότητα προϊόντος που παράγεται και οφείλεται στο σύνολο των δαπανών που καταβάλλονται στους σταθερούς συντελεστές παραγωγής δ) Το κόστος της επιχείρησης που εξαρτάται από την ποσότητα προϊόντος που παράγεται και οφείλεται στο σύνολο των δαπανών που καταβάλλονται στους μεταβλητούς συντελεστές παραγωγής 33. Όταν ισχύει ο Νόμος της Φθίνουσας Απόδοσης: α. Η επιχείρηση έχει φθίνον συνολικό κόστος παραγωγής β. Η επιχείρηση έχει φθίνον μέσο κόστος παραγωγής γ. Ο κάθε επιπλέον εργαζόμενος παράγει περισσότερο από τον προηγούμενο δ. Ο κάθε επιπλέον εργαζόμενος αυξάνει τη συνολική παραγωγή λιγότερο από ότι ο προηγούμενος 34. Ο Νόμος της Φθίνουσας Απόδοσης: α. Ισχύει στη μακροχρόνια περίοδο παραγωγής β. Ισχύει μόνο στη βραχυχρόνια περίοδο παραγωγής γ. Ισχύει στη βραχυχρόνια και στη μακροχρόνια περίοδο παραγωγής δ. Δεν ισχύει για όλες τις επιχειρήσεις που λειτουργούν στη βραχυχρόνια περίοδο παραγωγής 35. Όταν η εργασία είναι ο μοναδικός μεταβλητός παραγωγικός συντελεστής με σταθερό το μισθό τότε: α. Το μεταβλητό κόστος είναι ανάλογο των εργαζομένων που χρησιμοποιούνται β. Το μεταβλητό κόστος ισούται με το γινόμενο του μισθού επί το πλήθος των εργαζομένων που χρησιμοποιούνται γ. Το μεταβλητό κόστος ισούται με μηδέν όταν δεν χρησιμοποιούνται εργαζόμενοι 36. Για τις καμπύλες του μεταβλητού και του συνολικού κόστους στη βραχυχρόνια περίοδο παραγωγής γνωρίζουμε ότι: α. Η απόσταση μεταξύ σε κάθε επίπεδο προϊόντος είναι σταθερή

β. Η απόσταση μεταξύ τους μειώνεται όσο αυξάνεται η ποσότητα παραγωγής προϊόντος γ. Η απόσταση μεταξύ τους αυξάνεται όσο αυξάνεται η ποσότητα παραγωγής προϊόντος 37. Το μέσο σταθερό κόστος για παραγωγή 40 μονάδων ισούται με 10. Συνεπώς: α) Το σταθερό κόστος είναι 10 σε όλα τα επίπεδα παραγωγής β) Το σταθερό κόστος ισούται με 40 σε όλα τα επίπεδα παραγωγής γ) Το μέσο σταθερό κόστος ισούται με 20 όταν παράγονται 20 μονάδες προϊόντος δ) Το μέσο σταθερό κόστος ισούται με 40 όταν παράγονται 20 μονάδες προϊόντος 38. Αν αυξηθεί η παραγωγή κατά 10 μονάδες τότε θα αυξηθεί το κόστος παραγωγής κατά 50 ευρώ. Συνεπώς: α) Το μέσο μεταβλητό κόστος ισούται με 5 β) Η τιμή θα μειωθεί γ) Το οριακό κόστος ισούται με 10 δ) Τίποτα από τα παραπάνω 39. Το κόστος παραγωγής αυξάνεται λόγω της αύξησης των τιμών των παραγωγικών συντελεστών. Συνεπώς η προσφορά της επιχείρησης: α. Αυξάνεται β. Μειώνεται γ. Μένει σταθερή δ. Αρχικά αυξάνεται και τελικά μειώνεται ακολουθώντας το ΝΦΑ 40. Το αγαθό Α παράγεται με τη χρήση της εργασίας ως μοναδικού παραγωγικού συντελεστή με μισθό w. Ο μισθός μειώνεται κατά 20% ενώ η απόδοση των εργαζομένων παραμένει η ίδια. Συνεπώς: α. Το οριακό κόστος θα μειωθεί κατά 20% β. Η προσφορά θα μειωθεί κατά 20% γ. Η τιμή του αγαθού θα αυξηθεί κατά 10% σε κάθε επίπεδο παραγωγής δ. Η τιμή του αγαθού θα μειωθεί κατά 10% σε κάθε επίπεδο παραγωγής 41. Η προσφορά για ένα αγαθό μετακινήθηκε αριστερά. Αυτό μπορεί να οφείλεται: α. Σε μείωση των τιμών των παραγωγικών συντελεστών β. Σε βελτίωση της τεχνολογίας παραγωγής γ. Σε μείωση της τιμής του αγαθού δ. Σε χειροτέρευση των καιρικών συνθηκών 42. Η ελαστικότητα προσφοράς για την τιμή είναι 1. Συνεπώς: α. Η συνάρτηση προσφοράς είναι ισοσκελής υπερβολή

β. Η συνάρτηση προσφοράς είναι γραμμική που τέμνει σε θετικό σημείο των άξονα των τιμών γ. Η συνάρτηση προσφοράς είναι γραμμική που τέμνει σε θετικό σημείο των άξονα των ποσοτήτων δ. Η συνάρτηση προσφοράς είναι γραμμική που περνά από την αρχή των αξόνων 43. Έστω γραμμική συνάρτηση προσφοράς με μορφή QS σημείο των άξονα των τιμών. Συνεπώς: α. 0 β. 0 γ. 0 δ. 0 P που τέμνει σε θετικό 44. Σε ότι αφορά την ελαστικότητα ως προς την τιμή της προσφοράς: α. Ο χρόνος παίζει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της β. Είναι πάντα θετική γ. Όσο μεγαλύτερη είναι τόσο μεγαλύτερη η μεταβολή της προσφερόμενης ποσότητας σε κάθε αλλαγή της τιμής 45. Η προσφορά ξεκινά για μια επιχείρηση στο βραχυχρόνιο διάστημα όταν: α. Το μεταβλητό κόστος είναι υψηλότερο του σταθερού β. Το μέσο μεταβλητό κόστος είναι ίσο με το ανερχόμενο οριακό γ. Το μέσο σταθερό κόστος ισούται με το μέσο συνολικό δ. Το μέσο προϊόν ισούται με το ανοδικό οριακό προϊόν 46. Η μορφή των καμπυλών του συνολικού και του μεταβλητού κόστους στη βραχυχρόνια περίοδο προκύπτει: α. Λόγω του Νόμου της Φθίνουσας Απόδοσης β. Λόγω της αύξουσας παραγωγικότητας της εργασίας γ. Λόγω της περιορισμένης παραγωγικής δυνατότητας της επιχείρησης 47. Η τεχνολογία παραγωγής του αγαθού Α βελτιώθηκε. Συνεπώς: α) Αυξήθηκε η ζήτηση του υποκατάστατου αγαθού Β β) Μειώθηκε η ζήτηση του συμπληρωματικού Γ γ) Αυξήθηκε η δαπάνη για το συμπληρωματικό Γ δ) Αυξήθηκε η δαπάνη για το υποκατάστατο Β 48. Η αύξηση της ζήτησης και η ταυτόχρονη μείωση της προσφοράς: α. Είναι δυνατό να μην μεταβάλλει την ισορροπία β. Είναι δυνατό να μην μεταβάλλει την τιμή ισορροπίας

γ. Είναι δυνατό να μην μεταβάλλει την ποσότητα ισορροπίας 49. Η μείωση της ζήτησης και η ταυτόχρονη αύξηση της προσφοράς: α. Είναι δυνατό να μην μεταβάλλει την ισορροπία β. Είναι δυνατό να μην μεταβάλλει την τιμή ισορροπίας γ. Είναι δυνατό να μην μεταβάλλει την ποσότητα ισορροπίας 50. Η ισορροπία επιτυγχάνεται σε σημείο όπου η ελαστικότητα της γραμμικής ζήτησης για την τιμή ισούται με -1. Μια αύξηση της προσφοράς: α. Θα αυξήσει τα έσοδα των παραγωγών β. Θα αφήσει αμετάβλητα τα έσοδα των παραγωγών γ. Θα μειώσει τα έσοδα των παραγωγών δ. Θα αυξήσει τα έσοδα των παραγωγών μόνο αν η προσφορά είναι γραμμική 51. Το πραγματικό ΑΕΠ είναι σήμερα 720, ενώ το ονομαστικό ΑΕΠ είναι 900. Θεωρούμε ότι το ΑΕΠ προκύπτει από ένα μοναδικό αγαθό (για λόγους απλοποίησης). Αν η τιμή του αγαθού στο έτος βάσης ήταν 12 ποια είναι η τιμή σήμερα; α. 10 β. 12 γ. 15 δ. 18 52. Με βάση τα δεδομένα της προηγούμενης ερώτησης πόσο μεταβλήθηκε η παραγωγή του μοναδικού αγαθού από το έτος βάσης ως σήμερα; α. Αυξήθηκε κατά 10 β. Μειώθηκε κατά 10 γ. Αυξήθηκε κατά 12 δ. Μειώθηκε κατά 12 53. Ο ΔΤ αυξήθηκε κατά το ίδιο ποσοστό για 2 συνεχόμενα έτη. Ήταν 100 και στο 2 ο έτος έφτασε να είναι 110,25. Ποιος ήταν ο πληθωρισμός ανά έτος σε αυτήν τη διετία; α. 5% β. 5,125% γ. 10,25% δ. Δεν μπορούμε να τον υπολογίσουμε 54. Μία οικονομία με άγνωστο εργατικό δυναμικό έχει ανεργία 20%. Το επόμενο έτος το εργατικό δυναμικό αυξάνεται κατά 100 άτομα, που όμως δεν μπορούν να βρουν

εργασία και η ανεργία αυξάνεται στο 25%. Ποιο ήταν το εργατικό δυναμικό της χώρας στο 1 ο έτος; α. 1200 β. 1500 γ. 1600 δ. 1800 55. Η τιμή ενός αγαθού χωρίς ΦΠΑ είναι κατά 20% μικρότερη από ότι είναι με ΦΠΑ. Συνεπώς ο συντελεστής του ΦΠΑ είναι: α. 20% β. 25% γ. 35% 56. Τα πρώτα 10.000 ευρώ εισοδήματος είναι αφορολόγητα. Τα επόμενα 20.000 ευρώ φορολογούνται με 20%. Τα επόμενα (όσα και να είναι) φορολογούνται με 30%. Αν δηλώσουμε εισόδημα 20.000 ευρώ θα πληρώσουμε φόρο εισοδήματος: α. 1.000 β. 2.000 γ. 3.000 δ. 4.000 57. Μία οικονομία που έχει ανεργία ανακαλύπτει πετρέλαιο στο υπέδαφος της. Συνεπώς, αυτό που θα γίνει σίγουρα είναι: α. Θα μειωθεί η ανεργία β. Θα αυξηθεί η παραγωγή γ. Θα αυξηθεί η παραγωγική δυνατότητα 58. Ο πληθωρισμός σε μία οικονομία είναι 5% για το έτος 2018. Συνεπώς: α. Η τιμή κάθε αγαθού αυξήθηκε κατά 5% σε σχέση με το 2017 β. Η τιμή κάθε αγαθού αυξήθηκε ως 5% σε σχέση με το 2017 γ. Ο ΔΤ της οικονομίας αυξήθηκε κατά 5% σε σχέση με το 2017 δ. Ο ΔΤ της οικονομίας αυξήθηκε κατά 5% σε σχέση με το έτος βάσης 59. Ο κρατικός προϋπολογισμός είναι ελλειμματικός για ένα έτος. Συνεπώς α. Τα έσοδα του Κράτους δεν επαρκούν για να καλύψουν τα έξοδα του β. Η οικονομία θα μπει σε ύφεση γ. Η οικονομία θα μπει σε κρίση δ. Δεν συμβαίνει με βεβαιότητα τίποτα από τα παραπάνω

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΠΟΛΛΑΠΛΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΓΙΑ ΔΥΝΑΤΟΥΣ ΛΥΤΕΣ 1 Γ 26 Δ 51 Γ 2 Α 27 Δ 52 Α 3 Δ 28 Δ 53 Α 4 Δ 29 Γ 54 Β 5 Δ 30 Γ 55 Β 6 Β 31 Δ 56 Β 7 Δ 32 Α 57 Γ 8 Δ 33 Δ 58 Γ 9 Δ 34 Β 59 Α 10 Β 35 Δ 11 Β 36 Α 12 Β 37 Γ 13 Α 38 Δ 14 Δ 39 Β 15 Γ 40 Α 16 Α 41 Δ 17 Α 42 Δ 18 Δ 43 Α 19 Δ 44 Δ 20 Δ 45 Β 21 Β 46 Α 22 Β 47 Γ 23 Γ 48 Γ 24 Γ 49 Γ 25 Α 50 Γ