FLASH Κυριακή, 8 Μαρτίου 2015 Μια έκδοση έτσι, χωρίς πρόγραμμα... 1.Να τηλεφωνήσω στον Πρωθυπουργό 2.Κουλουράκια για παιδιά 3.Υδραυλικός για βρύση 4.Ηχογράφηση ΕΡΤ Τι διαβάζουμε; Θα απορήσετε, σε αυτήν την ξαφνική εκτός προγράμματος επικοινωνία μας; Κρυφοκοιτάμε μια σελίδα από το ημερολόγιο της Μαρίας Ρεζάν: δημοσιογράφο της πιο πετυχημένης ραδιοφωνικής σειράς μια ώρα έτσι χωρίς πρόγραμμα, πολύτεκνη μητέρα τεσσάρων παιδιών, συγγραφέας αλλά και επιχειρηματίας που διαχειρίστηκε επιτυχώς επι χρόνια το βιβλιοπωλείο international. Σύνθετη η καθημερινότητά μας, 24/7 περιλαμβάνει ρόλους που θέλουμε ή πρέπει με επιτυχία να παίζουμε, κάθε μέρα όχι μόνο μια μέρα. Και τότε, σήμερα 8 Μαρτίου που γιορτάζουμε, τι ή μάλλον γιατί γιορτάζουμε; Παίρνουμε μια ανάσα και κοιταζόμαστε στον καθρέφτη. Γιορτάζουμε από συνήθεια, έγινε ένα έθιμο, είναι μια συνέχεια της υποδοχής της άνοιξης; Και αν είναι όλα αυτά τότε εμείς τι ρόλο παίζουμε; Πέρασαν 106 χρόνια από όταν θεσμοθετήθηκε ο εορτασμός για τα δικαιώματα της γυναίκας, και άρα αυτό έπρεπε να διεκδικούμε με τον εορτασμό μας, την ισονομία στην αγορά εργασίας, την ίση αμοιβή, τις δυνατότητες. Γιατι η 8η Μαρτίου ήταν για τα δικαιώματα της γυναίκας. Και η διεκδίκηση είναι πρακτικά καθημερινή, γι αυτό και με συμπάθεια παρακολουθούμε τη σημερινή μέρα όπως εξελίχθηκε ο εορτασμός αλλά δεν επαναπαυόμαστε σε αυτό. Σε έναν εορτασμό ο οποίος μετατράπηκε από πολιτική και επαγγελματική διεκδίκηση σε μέρα συμπάθειας με λουλούδια,που πολύ αγαπούμε και θωπείες (=υπερβολική περιποιήση) που πολύ χρειαζόμαστε, χωρίς πλέον ουσιώδη αναφορά στο μετερίζι που έδωσε την αφορμή. Και η πρότασή μας για το σημερινό εορτασμό είναι ναι να γιορτάζουμε, και σήμερα και αύριο και...! Αλλά τι; Να γιορτάζουμε τις γυναίκες αλλά και τους άνδρες που υποστηρίζουν την υπόθεση των γυναικών, τις μητέρες που εκπαιδεύουν τα νέα κορίτσια να διεκδικούν και τους πατεράδες που καθοδηγούν τις κόρες τους πώς να το κάνουν χωρίς να συγκρούονται υποχρεωτικά αλλά και τους γιούς να μαθαίνουν να μοιράζονται. Να γιορτάζουμε και σήμερα και αύριο και κάθε μέρα όταν βλέπουμε ότι οι ποσοστώσεις δεν χρειάζονται, ότι βιώνουμε ότι οι συνθήκες ωρίμασαν και μπορούν πια γυναίκες και άντρες να μοιράζονται και να μοιράζουν εξουσία, όνειρα, επιτυχία, ανάπτυξη, πλούτο. Και τέλος να γιορτάζουμε μόνο όταν όλο και περισσότερες νέες γυναίκες έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση και ελευθερία στην επιλογή. Και αυτό το τελευταίο είναι και δικό μας καθήκον όλων εμάς των γυναικών που σε μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό έχουμε ξεπεράσει οροφές, έχουμε ή διεκδικούμε καριέρα ή δημιουργούμε μικρές ή μεγάλες οικονομικές επιχειρηματικές μονάδες, στοχεύουμε να βελτιώσουμε εαυτόν και περιβάλλον μας καθημερινά. Και για να κλείσουμε με μια αγαπημένη φράση σε μια από τις ραδιοφωνικές εκπομπές της Ρεζάν "Και να θυμάσαι πάντα, πως δεν υπάρχει τίποτα ωραιότερο στο κόσμο αυτό, από μια νύχτα που τη φωτίζουν τ αστέρια και το συναίσθημα ότι έκανες το καθήκον σου" Αναστασία Μάνου Πρόεδρος Δ.Ε. ΤΟΓΜΕ Επιμέλεια Σύνταξης: Πάρης Κορωναίος Επιμέλεια Ύλης: Εύα Ξαξήρα, Μέλος Δ.Ε. ΤΟΓΜΕ Ρίτα Ζαχαριάδου, Δημοσιογράφος, Μέλος ΤΟΓΜΕ Εκδότης: Τομέας Ανάπτυξης Γυναικών Μάνατζερ & Επιχειρηματιών της ΕΕΔΕ Λεωφ. Ιωνίας 200 & Ιακωβάτων 61 Τ.Κ. 111 44 Αθήνα Τ: 210 21 12 000 F: 210 21 12 020 E: communication@eede.gr U: www.eede.gr Follow us:
Ο επιχειρηματικός κόσμος για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας Ο ΟΗΕ ονόμασε αυτήν την ημέρα «Ημέρα για τα Δικαιώματα της Γυναίκας και τη Διεθνή Ειρήνη». Ζώντας σε ένα κόσμο με πολέμους, φυσικές καταστροφές και αυξανόμενη ανασφάλεια, η σύνδεση των γυναικών με την Ειρήνη αναπόφευκτα μας οδηγεί σε ένα διαφορετικό επίπεδο συζητήσεων. Η Ημέρα της Γυναίκας, είναι πέρα και πάνω από την ισότητα των φύλων, ένα θέμα που έχει ακόμα μεγάλη διαδρομή να διανύσει... Η ημέρα αυτή είναι μια ευκαιρία να τονίσουμε την άνιση μάχη που δίνουν οι γυναίκες, ακόμα και σε μια ανθρωπιστική κρίση,στην αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών, και φυσικά το πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος τους στη σύνθεση της κοινωνίας, στην κοινωνική ένταξη, στη συμφιλίωση. Οι γυναίκες από τη φύση τους μπορούν να παίξουν αυτό το ρόλο. Ηρώ Αθανασίου, Πρόεδρος, ΕΛΑΪΣ-UNILEVER HELLAS A.E. Δεν μου αρέσουν οι «Ημέρες» αφιερωμένες στις...μειονότητες. Τις εκλαμβάνω ως προσπάθεια εξευμενίσεως, κάπως όπως προσέφεραν οι Ισπανοί κατακτητές τα καθρεφτάκια στους ιθαγενείς... Πέραν αυτού όμως - σήμερα ευχαρίστως θα ξαναθυμηθώ με νοσταλγία και αναγνώριση, τις γυναίκες συγγραφείς που συνετέλεσαν στη διαμόρφωση του χαρακτήρα μου: Την Doris Lessing που με έμαθε να πιστεύω στην ανεξάρτητη γυναίκα, στην Ayn Rand που με πολιτικοποίησε και στην Jane Fonda που επιβεβαίωσε ότι είμαστε δυνατότερες, όταν ομολογούμε τις αδυναμίες μας. Σοφίκα Ελευθερουδάκη, Διευθύνουσα Σύμβουλος, ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗΣ Στην εποχή μας, περισσότερο από ποτέ, υπάρχει ανάγκη για να δημιουργήσουμε μια κοινωνία σεβασμού και αξιών. Και δεν μπορώ να φανταστώ ιδανικότερους αρχιτέκτονες αυτής της κοινωνίας από τις ίδιες τις γυναίκες! Αρκεί να συνειδητοποιήσουμε τα φυσικά μας ταλέντα και χαρίσματα και τη μεγάλη ψυχική μας δύναμη για να γίνουμε ηγέτιδες σε ό,τι επιλέξουμε στη ζωή μας. Προσωπικά, ξεκίνησα τη δική μου προσπάθεια πολλά χρόνια πριν, όταν με το σύζυγό μου Νίκο ιδρύσαμε την APIVITA. Προσπαθούσα πάντοτε να ισορροπώ ανάμεσα στην καριέρα, την οικογένεια, τον προσωπικό χρόνο, τις κοινωνικές συμβάσεις, τις προσδοκίες των άλλων και τις δικές μου επιθυμίες, και να ανταποκρίνομαι στους πολλαπλούς ρόλους - όχι πάντοτε με επιτυχία... Ποτέ όμως δεν σταμάτησα την προσπάθεια! Τελικά, αυτό που μένει, αυτό που η δική μου ιστορία και διαδρομή με δίδαξαν, είναι ότι πρώτα έρχεται το όνειρο. Κι έπειτα με δημιουργικότητα, καινοτομία, σκέψη έξω από το κουτί, πάθος, αγάπη, τόλμη, επιμονή και υπομονή μπορούμε να πετύχουμε και να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας. Με αφορμή τη σημερινή μέρα, θα ήθελα να κινητοποιήσω τις νέες γυναίκες, να επικοινωνούν τα θέλω τους, να τολμάνε, να βγαίνουν μπροστά με καινοτόμες ιδέες, με ευαισθησία, με ψυχραιμία, με συγκροτημένες απόψεις για να δώσουμε στην ελληνική κοινωνία αυτό που χρειάζεται, που τελικά ίσως να είναι μια πιο γυναικεία, θαρραλέα, αισιόδοξη και δυναμική ματιά. Νίκη Κουτσιανά, Φαρμακοποιός, Προέδρος, APIVITA FLASH Newsletter του ΤΟΓΜΕ της ΕΕΔΕ 2
Η Ημέρα της γυναίκας, για όλους εμάς, τους συζύγους, συντρόφους, γονείς και συνεργάτες του ωραίου και συνάμα δυναμικού φύλου, πέρα από την απότιση φόρου τιμής και αγάπης, θα πρέπει να αποτελέσει ένα σταθμό δικού μας απολογισμού, αυτογνωσίας αλλά και συνεχούς βελτίωσης της συμπεριφοράς μας προς αυτό. Δυστυχώς, ακόμη και σήμερα, η γυναίκα δεν έχει βρει τη θέση που της αξίζει και δικαιωματικά της ανήκει στην κοινωνία. Δεν υπάρχει θρησκεία για παράδειγμα, που να μην θεωρεί μέσα από τις διδασκαλίες της κατώτερο ον τη γυναίκα. Ας θυμηθούμε το περιβόητο «η δε γυνή να φοβείται τον άνδρα», της χριστιανικής θρησκείας. Έχω την τύχη, να συνεργάζομαι αρκετά χρόνια με γυναίκες στον επιχειρηματικό στίβο. Αυτό που θαυμάζω σ αυτές, είναι η σταθερή προσήλωση στον στόχο, o απόλυτος επαγγελματισμός τους, αλλά και η πλήρης αφοσίωση στον εργοδότη ή manager με τον οποίο συνεργάζονται. Είναι πολύ σπάνιο να βρεις καμένη γη στην επιχείρησή σου, αναθέτοντας τη διοίκηση της σε γυναίκα. Θα βρεις -στις περισσότερες των περιπτώσεων- μια σταθερή πορεία χωρίς κλυδωνισμούς, βήματα νοικοκυρεμένα αλλά ανοδικά κι ένα υπέροχο εργασιακό περιβάλλον. Θα βρεις ευγένεια αλλά και μεθοδικότητα, στοργή αλλά και πυγμή και πείσμα για την επίτευξη του αποτελέσματος. Κι όταν κλείσει η αυλαία της εργασίας κι εσύ αράζεις στην αναπαυτική σου πολυθρόνα απολαμβάνοντας νωχελικά το ποτό σου, εκείνη θα ξεκινά το δεύτερο οκτάωρο της, μαγειρεύοντας για την επόμενη μέρα, διαβάζοντας τα παιδιά, ή ετοιμάζοντας την γκαρνταρόμπα για όλη την οικογένεια. Δεν ήταν λίγες οι φορές, που ένιωσα απαίσια σαν άντρας, βλέποντας τον μισογυνισμό ορισμένων συναδέλφων μου. Αυτό και μόνο το γεγονός, ενισχύει την απόφασή μου για ακόμα μεγαλύτερη στήριξη της γυναίκας στον επαγγελματικό και επιχειρηματικό στίβο. Με την ευκαιρία της γιορτής αυτής, δράττομαι της ευκαιρίας να δώσω μια ταπεινή συμβουλή σε όλες αυτές τις αξιόλογες παρουσίες. Ανεβαίνοντας την ιεραρχία, μην προσπαθείτε να μιμηθείτε τους άντρες στον τρόπο διοίκησης, αλλά ούτε και στον τρόπο εμφάνισης. Εγκαταλείψτε τα αντρικού τύπου κουστούμια σας, ακολουθείστε τη φύση σας και κρατήστε τη θηλυπρέπεια σας. Και πάνω απ όλα μην γράψετε στην κάρτα σας το αμίμητο «Γενικός Διευθυντής»! Τέλος, όταν αξιωθείτε να βρεθείτε σε ανώτατες ιεραρχικά θέσεις, μην ακολουθήσετε το παράδειγμα των ανδρών, που προτιμούν να προσλαμβάνουν άτομα του ιδίου φύλου, εκδικούμενες για τόσα χρόνια καταπίεσης, αλλά δώστε κι εσείς μια ευκαιρία στο αντίθετο φύλο! Αν μη τι άλλο, σας βεβαιώ ότι το εργασιακό περιβάλλον θα είναι απείρως ομορφότερο. Αριστείδης Μπελλές, Πρόεδρος, ΟΜΙΛΟΣ ΝΗΡΕΑ Απλές, καθημερινές, προσωπικές στιγμές που ζούμε μπορούν να μας οδηγήσουν στα εξής ερωτήματα που για μένα αναδεικνύουν την αξία της γυναικείας ύπαρξης: Σκεφτήκατε ποτέ πως θα ήταν η ζωή μας αν δεν υπήρχαν οι γυναίκες; Εχετε ποτέ αναλογιστεί τον καθοριστικό ρόλο που διαδραματίζει η γυναίκα για την ψυχική γαλήνη και την ηρεμία ενός άνδρα; Και ας πω και το πιο χαρακτηριστικό, έχετε αγαπήσει τίποτα περισσότερο από την γυναίκα; Και κλείνοντας θέλω να επισημάνω πως «η μητέρα σώζει τα λάθη της συζύγου». Παναγιώτης Νίκας, Ιδρυτής, ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ «ΝΙΚΑΣ» Σχεδόν 40 χρόνια από τη θεσμοθέτηση της Ημέρας της Γυναίκας, μας προβληματίζει το γεγονός ότι παρά την τυπική κατοχύρωση των θεμελιωδών δικαιωμάτων των γυναικών, η κοινωνία δεν έχει απαλλαγεί ολοκληρωτικά από τις συντηρητικές της αντιλήψεις απέναντι στο «ασθενές φύλο». Αναμφίβολα, όλα αυτά τα χρόνια έχουν σημειωθεί κάποια θεαματικά βήματα προόδου. Η σύγχρονη νέα γυναίκα συμμετέχει ενεργά στην εκπαίδευση, την εργασία, τις τέχνες και τον πολιτισμό, την επιχειρηματικότητα, την κοινωνική και πολιτική ζωή, με περιορισμένη όμως παρουσία στα ισχυρά κέντρα λήψης αποφάσεων. Ως γυναίκα, ως μητέρα, ως επικεφαλής μιας μεγάλης ελληνικής βιομηχανίας, αναγνωρίζω ότι η ισότητα και τα δικαιώματα δεν είναι δεδομένα για όλες μας, ακόμα και σήμερα. Η ανάγκη για αλλαγή νοοτροπίας αφορά όλους μας, ανεξαρτήτως φύλου και κοινωνικοοικονομικής κατάστασης. Η Φλώρα Τριστάν, Γαλλίδα επαναστάτρια και συγγραφέας, έλεγε το 1843, απευθυνόμενη σε εργάτες, «ζητώντας δικαιοσύνη για τον εαυτό σας, αποδείξτε πρώτα πως εσείς οι ίδιοι είστε δίκαιοι. Διακηρύξτε εσείς ότι αναγνωρίζετε την γυναίκα ως ίση σας». Στην Ελλάδα της κρίσης, η Ελληνίδα έχει αποδείξει ότι μοχθεί καθημερινά να απεκδυθεί τον ρόλο του «ευάλωτου πληθυσμού», παραμένοντας πάντα το στοιχείο που διατηρεί την συνοχή του οικογενειακού και κοινωνικού ιστού, αφού συνεχίζει αδιάλειπτα να στηρίζει την οικογένεια, ενώ παράλληλα μορφώνεται, διεκδικεί θέσεις εργασίας, κινούμενη ευέλικτα, αξιοποιώντας τις όποιες ευκαιρίες που παρουσιάζονται. Θεωρώ ότι η επένδυση στην γυναίκα σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας είναι προς όφελος όλων μας. Για μένα δεν είναι απλή προτεραιότητα, αλλά επένδυση στο αύριο. Το εύχομαι και το στηρίζω με τα μέσα που διαθέτω κάθε φορά που μου δίνεται η ευκαιρία. Εύχομαι ο εορτασμός αυτός τις επόμενες χρονιές να μην αποτελεί απλό εορτασμό του συμβόλου της γυναίκας, αλλά εορτασμό της έμπρακτης αναγνώρισης της γυναίκας ως ισότιμου μέλους της κοινωνίας. Ιωάννα Παπαδοπούλου Πρόεδρος, Ε.Ι. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ FLASH Newsletter του ΤΟΓΜΕ της ΕΕΔΕ 3