ΕΤΟΣ 34 ον - ΤΕΥΧΟΣ 177

Transcript

1 ΕΤΟΣ 34 ον - ΤΕΥΧΟΣ 177 Απρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 2011 Κωδικός 2130 ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΟ ΔΕΛΤΙΟ ΚΑΘΟΛΙΚΩΝ ΕΝΟΡΙΩΝ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ, ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ - ΖΑΚΥΝΘΟΥ και ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΥ ΒΙΚΑΡΙΑΤΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

2 Editorial...3 Το Γράμμα του Αρχιεπισκόπου...4 Ημερολόγιο...7 MΗΝΥΜΑ ΤΗΣ Α.Α. ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΥ 16ΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ: Κεφάλαιο τρίτο, ΑΡΘΡΟ 9ο...13 Η σελίδα της Κατήχησης: Η ΠΑΣΧΑΛΙΝΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΚΑΙ Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΕΥΣΠΛΑΧΝΊΑΣ...17 Ειδήσειςαπό την Κέρκυρα...19 Ειδήσεις από το Αποστολικό Βικαριάτο Θεσσαλονίκης...22 ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ...23 Α) ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΕΡΚΥΡΑΣ Ιερός Καθεδρικός Ναός Αγίων Ιακώβου Απ. & Χριστοφόρου Μ.«ΝΤΟΜΟΣ» Ενορία Ιεράς Καρδίας του Ιησού - Κωτσέλλα Κέρκυρας Ιερός Καθολικός Ναός Αγίου Νικολάου Κεφαλληνίας Ιερός Καθολικός Ναός Αγίου Μάρκου Ζακύνθου...31 Β) ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΒΙΚΑΡΙΑΤΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Ιερός Καθεδρικός Ναός Αμιάντου Συλλήψεως της Θεοτόκου Θεσσαλονίκης ΕΝΟΡΙΑ ΑΜΙΑΝΤΟΥ ΣΥΛΛΗΨΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΒΟΛΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΝΟΡΙΑ ΛΑΡΙΣΑΣ...34 Σύναξη της Ενοριακής Κοινότητας Θεσσαλονίκης...35 Σελίδες τοπικής εκκλησιαστικής ιστορίας: Δύο Αρχιεπίσκοποι της Κέρκυρας Καρδινάλιοι της Ρωμαϊκής Εκκλησίας...36 ΣΥΝΟΔΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ Ν.Α. ΕΥΡΩΠΗΣ: ΛΕΥΚΩΣΙΑ 3 6 ΜΑΡΤΙΟΥ Ανακοινώθηκε ο νέος Αποστολικός Νούντσιος στην Ελλάδα...44 Παρουσίαση στη Θεσσαλονίκη του βιβλίου: ΣΥΝΟΨΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ...48 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΑΡΤΙΟΥ Εισήγηση του Σεβασμιοτάτου π. Ιωάννη Σπιτέρη : Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ. ΕΣΥ ΚΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΛΗΣΕΩΝ...53 Φόνος Καθολικού Υπουργού του Πακιστάν. Σ Υ Ν Α Ν Τ Η Σ Η Τριμηνιαίο Δελτίο Καθολικών Ενοριών Καθολικής Αρχιεπισκοπής Κερκύρας, Κεφαλληνίας, Ζακύνθου και Αποστολικού Βικαριάτου Θεσσαλονίκης Έτος: 34 ο Αριθμός: 177 Κωδικός 2130 Απρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 2011 Ιδιοκτησία - Έκδοση: Καθολικής Αρχιεπισκοπής Κέρκυρας Ιδιοκτησία: Καθολική Αρχιεπισκοπή Κέρκυρας Εκδότης: Καθολ. Αρχιεπίσκοπος π. Ιωάννης Σπιτέρης Υπεύθυνος Σύνταξης: Σπύρος Π. Γαούτσης Γραφεία: Μοντσενίγου 3, Κέρκυρα Τηλ Φαξ cathepco@otenet.gr Εκτύπωση: Σουέρεφ και Συνεργάτες Γραφικές Τέχνες - Εκτυπώσεις Τηλ./φαξ Φωτογραφία εξωφύλλου Τοάγαλμα του Αναστημένου στο Ντόμο Κέρκυρας Μάρτυρας στον αγώνα για την κατάργηση του άδικου νόμου περί βλασφημίας

3 Αγαπητοί μας φίλοι, Ελπίζουμε το περιοδικό να φθάσει έγκαιρα στα χέρια σας και να σας συνοδεύσει τις ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας και του Πάσχα. Το γράμμα του Αρχιεπισκόπου, ας είναι ένα μήνυμα ή ακόμα καλύτερα ένας οδηγός γι αυτήν την περίοδο, ενώ τα κείμενα και τα Λειτουργικά Προγράμματα των Ενοριών μας, ελπίζουμε πως θα σας ενημερώσουν για τις τελετές και τις υπόλοιπες εκδηλώσεις της Αρχιεπισκοπής μας και του Αποστολικού Βικαριάτου. Η ύλη του περιοδικού είναι ανάλογη με το κλίμα της περιόδου και ακολουθεί την πορεία που από την σιωπή και την μοναχικότητα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, οδηγεί στη δοξαστική χαρά και στη ζωντάνια της Ανάστασης και της πασχαλινής μας αναγέννησης. Έχουν περάσει περισσότερο από δύο χιλιετίες, από την εποχή που ο Ιησούς πέθανε πάνω στο σταυρό, όχι σαν Γιος του Θεού, αλλά σαν ένας κοινός εγκληματίας. Απ όλους απομονωμένος και αποκηρυγμένος. Ακόμα και από τους ίδιους του τους μαθητές απαρνημένος σε κάποια στιγμή αδυναμίας και φόβου. Γράφει ο Π. Αλ. Μέιν «Κανένας δεν τον βοήθησε όταν αιμορραγούσε πάνω στο σταυρό. Κανένας άγγελος δεν ελάφρυνε την αγωνία του. Είχαν δίκιο εκείνοι που έλεγαν: έσωζε τους άλλους, αλλά τον εαυτό του δεν μπόρεσε να σώσει. Όλες αυτές οι σκέψεις βασάνιζαν τους μαθητές του και τους οπαδούς του. Η καταστροφή στις ψυχές τους ήταν ολοκληρωτική. Ναυάγησαν οι ελπίδες τους και τα λαμπερά όνειρα. Ποτέ οι άνθρωποι δεν είχαν γνωρίσει τόσο βαθιά απογοήτευση. Ακόμη και οι απόστολοι έχασαν την πίστη τους. Και μετά έγινε αυτό, χωρίς το οποίο δε θα υπήρχε ο χριστιανισμός. Ο ένας μετά από τον άλλον οι άνθρωποι άρχισαν να βλέπουν τον Ιησού με τα μάτια τους και ν ακούνε τη φωνή του. Ο Ιησούς εμφανιζόταν σε διάφορα μέρη και σε διάφορους ανθρώπους, σε ομάδες ανθρώπων, ακόμα και σε πλήθος ανθρώπων. Και τότε γεννήθηκε η πίστη, γεννήθηκε η τόλμη και η δύναμη του πνεύματος με την οποία οι άνθρωποι, για το κήρυγμα της Ανάστασης του Χριστού, πήγαν στο σταυρό, στην κρεμάλα, αποκεφαλίστηκαν, άντεξαν τις μαστιγώσεις και τις φυλακές». Εκεί που έσταξε το αίμα του φύτρωσε η ελπίδα κι εκεί που εναπόθεσαν το πληγωμένο κι άψυχο κορμί του γεννήθηκε η συγγνώμη και η αγάπη, γεννήθηκε με άλλα λόγια ο χριστιανισμός, για ν αναγγείλει το μήνυμα σ όλη την Οικουμένη πως ο Χριστός Ανέστη! Η Σύνταξη 3

4 Αγαπητοί μου, επιθυμώ αυτό το γράμμα να εμπνέεται μόνο από το Πασχαλινό Μυστήριο που ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε, το θάνατο και την ανάσταση του Χριστού, το σταυρό και τη χαρά του αναστημένου Χριστού. Όλο αυτό το διάστημα ζήσαμε πολλά δράματα, αφάνταστες ιστορίες θανάτου, πόνου, καταστροφής. Αρκεί να θυμηθούμε την απερίγραπτη τραγωδία του σεισμού με το επακόλουθο τσουνάμι στην Ιαπωνία, τις συγκρούσεις στα κράτη της Βορείου Αφρικής και σ εμάς τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης με τους όλο και περισσότερους ανέργους, με την όλο και αυξανόμενη φτώχεια, με τα οικογενειακά δράματα Θα ήθελα, λοιπόν, μαζί, να σταθούμε μπροστά στο σταυρό του Κυρίου και να αντλήσουμε ελπίδα από την ανάστασή του. Μπροστά στο σταυρό του Κυρίου Την Μεγάλη Παρασκευή η Εκκλησία μας οδηγεί στα πόδια του Σταυρού. Η ανθρωπότητα ολόκληρη καλείται να προσκυνήσει το μυστήριο του Σταυρού, να καταλάβει, όσο είναι εφικτό με την πίστη, από τη μία πλευρά την άβυσσο της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο και, από την άλλη, την κακία του ανθρώπου. Είμαστε καλεσμένοι να κοιτάξουμε το Σταυρό του Χριστού, αλλά και τους δικούς μας σταυρούς: σήμερα επείγει να κάνουμε αυτήν την σύγκριση αν δεν θέλουμε να υποκύψουμε κάτω από τα βάρη της ζωής μας. Έχουμε ανάγκη να φωτίσουμε με θεϊκό φως όλες τις δυστυχίες της ανθρώπινης ιστορίας. Αυτό σημαίνει ότι, υπό το φως του Σταυρού του Χριστού, μπορούμε να δώσουμε ένα νόημα στην ανθρώπινη δυστυχία, να υπερβούμε το φαινομενικό παράλογο του πόνου, κυρίως του πόνου των αθώων, του πόνου που προέρχεται από την αδικία και τις ανθρώπινες προκαταλήψεις. Οφείλουμε να συγκρίνουμε τους σταυρούς μας με αυτόν του Χριστού για να ανακαλύψουμε πως και ο πόνος, ακόμη και ο θάνατος μπορεί να γίνουν πηγή ζωής, αρχή αθανασίας και ανάστασης. Αυτός ο Σταυρός καρφωμένος πάνω στο Γολγοθά, διαπερνάει και την σάρκα μας, την καρδιά μας. Πριν να είναι δικός μας αυτός ο σταυρός, είναι του Χριστού, και γι αυτό τώρα πια έγινε το καρποφόρο δένδρο της Ζωής, φως μέσα στο σκοτάδι. Χωρίς αυτό το φως ο κόσμος κατρακυλά στον φαύλο κύκλο της απελπισίας, γίνεται ένα απέραντο νεκροταφείο χωρίς έξοδο. Το να προσκυνούμε το Σταυρό του Χριστού σημαίνει, ότι ξαναγεννιείται η ελπίδα, εδραιώνεται η πεποίθηση ότι το μεγαλύτερο βάρος αυτού του σταυρού το έχει ήδη υποστεί οικιοθελώς ο Σωτήρας μας, σημαίνει πως οι σταυροί μας δεν είναι πια σε θέση να μας καταπλακώσουν και να μας νικήσουν, ακόμη και τα μνήματα ανοίγουν για να μας αφήσουν ελεύθερους να επανέλθουμε στο Θεό της Ζωής, στο Θεό της Ανάστασης. Τα Πάθη και ο Θάνατος του Χριστού: απελευθερωτική δύναμη Ένα από τα γνωστότερα θέματα των πρώτων χριστιανικών χρόνων είναι εκείνο της απελευθέρωσης του αμαρτωλού ανθρώπου μέσω του πάθους και του θανάτου του Χριστού Ελευθερωτή. Εδώ αγγίζουμε την ίδια την καρδιά του χριστιανικού μυστηρίου. Για τη χριστιανική παράδοση η αμαρτωλή κατάσταση του ανθρώπου απεικονίζει μια σκλαβιά, μια φυλακή κάτω από την κυριαρχία του Πονηρού και Χριστός αγωνίζεται για να ελευθερώσει τον άνθρωπο από αυτήν τη σκλαβιά. Με το πάθος και το θάνατό Του ο Χριστός θέλησε να μεταφέρει στη δική του σάρκα τις συνέπειες της δικής μας σκλαβιάς. Ο Ιησούς γεννιέται για να ζήσει μια ζωή χωρίς όρια και για να μας κάνει όλους εμάς κοινωνούς αυτής της ζωής. Αν υπέφερε κι αν πέθανε, το έκανε θεληματικά, για να μετατρέψει το θάνατο σ ένα πέρασμα προς τη ζωή, προς την ελευθερία. Αυτός θέλησε να ελευθερώσει τον άνθρωπο, γενόμενος ο ίδιος σκλάβος. 4

5 Το Πάθος και ο Πόνος δε σημαίνουν μόνο το Σταυρό, αλλά κάθε μορφή ανθρωπίνου πόνου, οποιουδήποτε πόνου, που καθιστά τον άνθρωπο δέσμιο, που τον καταπιέζει, που τον καθιστά αντικείμενο. Ο Χριστός γεύθηκε κάθε μορφή αυτής της τυραννίας, αυτής της σκλαβιάς για να απελευθερώσει αυτές τις ακραίες καταστάσεις του ανθρώπου από την κατάρα και την έννοια της αποτυχίας και του παραλόγου. Αν ο ίδιος ο Χριστός γεύθηκε τον πόνο, την αποτυχία και το θάνατο σημαίνει πως όλες αυτές οι καταστάσεις, πέρα από την φαινομενική τους μορφή παραλόγου, μπορούν να έχουν ένα νόημα σωτηρίας. Κοιτάζοντας τον Εσταυρωμένο μπορούμε να αναφωνήσουμε τα λόγια που ψέλνουμε κατά τη διάρκεια της Σταυροπροσκύνησης την Μεγάλη Παρασκευή: «Τον Σταυρό σου προσκυνούμε, Κύριε, Και την άγια σου Ανάσταση δοξάζουμε, Διότι μέσω του Σταυρού δώρισες τη χαρά σε όλο τον κόσμο. Μια προσευχή για την ώρα του πόνου Θα ήθελα να σας κάμω γνωστή μια προσευχή για την ώρα του πόνου από την Αμβροσιανή Λειτουργία: «Κύριε, Εσύ που ανέβηκες τον Γολγοθά, Εσύ που άφησες την τελευταία σου πνοή πάνω στον Σταυρό, Εσύ που γεύθηκες την αγωνία του θανάτου, Εσύ που βασιλεύεις στους αιώνες ένδοξος, οδήγησε την Αγία Σου Εκκλησία μέχρι το τελευταίο συμπόσιο. Ω φιλεύσπλαχνε Χριστέ, Εσύ ήσουν πάντα παρών, κάθε φορά που σε επικαλεστήκαμε στον πόνο, αλλά, Εσύ ήρθες να σώσεις τον λαό σου κατά την ώρα της Απολύτρωσης. Είσαι ο Βασιλιάς που δίνεις χάρη στους κατάδικους, είσαι ο γιατρός που θεραπεύει τους ασθενείς, είσαι ο Ποιμένας που αναζητεί τα χαμένα του πρόβατα, είσαι η οδός της ελπίδας για όποιον απελπίζεται». Η αγαλλίαση της Ανάστασης Το Μεγάλο Σαββάτο, μπροστά στην Πασχαλινή Λαμπάδα ο ιερέας ψέλνει: «Ας αγάλλεται ο ουράνιος χορός των αγγέλων, ας αγάλλονται τα θεία Μυστήρια, και για τη νίκη του μεγάλου βασιλέα ας ηχήσει της σωτηρίας η σάλπιγγα. Ας χαίρεται η γη ακτινοβολώντας τόση λαμπρότητα, και φωτισμένη από του αιωνίου βασιλέα τη λάμψη ας νιώσει απαλλαγμένη από τα σκότη της οικουμένης». Αυτή είναι η χαρά που η Εκκλησία μας καλεί να συμμετέχουμε, αυτή είναι η αγαλλίαση που μας προσφέρει ο Χριστός, αυτή είναι η ευφροσύνη προετοιμασμένη για κάθε άνθρωπο. Χριστός Ανέστη! Οι αλυσίδες του θανάτου δεν επικράτησαν, μέσα σε αυτό το θάνατο ας τοποθετήσουμε όλες τις καταστάσεις θανάτου που γνωρίζουμε. Η ταφόπετρα «κυλισμένη από το μνήμα» (Λκ. 24, 2) ελευθέρωσε τον τάφο από το θάνατο, τώρα πια δεν υπάρχει τάφος από τον οποίο να μη μπορεί να κατρακυλήσει η ταφόπετρα. Μέσα στον τάφο πραγματοποιήθηκε η ανάσταση κι όχι έξω από αυτόν. «Ο Χριστός το Πάσχα ημών» Ο Χριστός αναστήθηκε και μαζί του αναστήθηκε κάθε μορφή θανάτου. Πάσχα σημαίνει πέρασμα από το θάνατο στη ζωή, ένα οριστικό πέρασμα, γι αυτό η ζωή δεν μπορεί πια να ανατραπεί και να καταστραφεί. Το Πάσχα είναι η αγγελία που όλοι προσδοκούν, η απάντηση στα πιο δραματικά ερωτήματα που απασχολούν τη ζωή κάθε ανθρώπου, της κάθε εποχής. Ο «Χριστός είναι το Πάσχα μας» διαλαλούν τα λειτουργικά κείμενα κατά τη διάρκεια της πασχαλινής περιόδου. Αυτή τη ζωή που ο Χριστός απόκτησε, αυτός ο ίδιος άφθονα μας τη δωρίζει όπως μας υποσχέθηκε: «Εγώ ήλθα για να έχουν ζωή και να την έχουν άφθονη» (Ιω.10,10). Ο Dietrich Bonhoeffer, μεγάλος γερμανός θεολόγος και άνθρωπος της πίστης, τον Απρίλιο του 1945, μερικές μέρες πριν τελειώσει ο πόλεμος, καταδικάστηκε από τους Ναζί σε θάνατο. Όταν άνοιξαν την 5

6 πόρτα του κελιού για τον οδηγήσουν προς την αγχόνη, το πρόσωπό του φωτίστηκε και είπε: «Πορεύομαι προς τη ζωή». Και εμείς πορευόμαστε προς τη Ζωή. Η ανάσταση του Χριστού είναι και η δική μας ανάσταση, πραγματοποιήθηκε για τον καθένα από εμάς. Αποτελεί μια αφάνταστη δύναμη η οποία απ αυτήν τη χαραυγή του πρώτου Πάσχα στα Ιεροσόλυμα, σαν ένα τεράστιο διαχρονικό τσουνάμι, έφτασε μέχρι σε μας σήμερα. Πολλοί κατά τη διάρκεια των αιώνων, το πίστεψαν και αυτό άλλαξε τη ζωή τους. Εμείς βασίζουμε την πίστη μας στην Ανάσταση στην εμπειρία των Αποστόλων, στα λόγια της Αγίας Γραφής. Η εμπειρία της Ανάστασης Κανένας ποτέ δεν μέθυσε μόνο προφέροντας τη λέξη «κρασί», κανένας δεν ζεστάθηκε προφέροντας μόνο τη λέξη «ήλιος». Η Ανάσταση του Χριστού δεν θα γίνει ποτέ το «Πάσχα ΜΟΥ», αν δεν πιστέψω μέσα από τα κατάβαθα της ψυχής μου ότι ο Χριστός είναι πραγματικά ζωντανός και μου έχει «μεταγγίσει» τη ΖΩΗ του, με έκανε συμμέτοχο της αιώνιας Ζωής του. Εξ άλλου, τελώντας την Ευχαριστία, γιορτάζουμε το Πάσχα του Κυρίου, κάθε Κυριακή είναι ακριβώς η «Ημέρα του Αναστημένου Κυρίου». Να γιατί ήδη οι Απόστολοι, όπως και οι πρώτοι χριστιανοί, συγκεντρώνονται για να τελέσουν τη θεία Ευχαριστία. Λαμβάνοντας την Αγία Ευχαριστία, κοινωνώ με τον Αναστημένο Χριστό. Να γιατί οι Πατέρες της Εκκλησίας ονομάζουν αυτό το ιερό Μυστήριο «Φάρμακο αθανασίας». Νομίζουμε πως είναι προφανές να υπογραμμίσουμε ακόμη μια φορά την σπουδαιότητα της εβδομαδιαίας τέλεσης του Πάσχα στην κυριακάτικη θεία Λειτουργία. Δυστυχώς και σε μας φανερώνεται έντονα η απώλεια της χριστιανικής μας ταυτότητας και συνείδησης, έτσι η Κυριακή για πολλούς δεν είναι πια η «Ημέρα του Κυρίου», αφιερωμένη στην τέλεση της μνήμης του θανάτου και της ανάστασης του Χριστού, αλλά έχει γίνει απλώς, όπως έχω ξαναπεί το «week end» για διασκέδαση και ξεκούραση χωρίς καμία αναφορά στο σκοπό για το οποίο καθιερώθηκε. Είναι ανάγκη να ανακαλύψουμε ξανά την ομορφιά της χριστιανικής Κυριακής. Ευχές Εύχομαι το Πάσχα να μην περιοριστεί μόνο στην ημέρα της γιορτής, αλλά να παραμείνει ενεργό κάθε φορά που θα ξεπερνάμε το φόβο, την απελπισία, κάθε φορά που θα κατρακυλάμε από πάνω μας την ταφόπετρα του θανάτου ώστε και οι άλλοι να βγουν από τους τάφους τους. Η ευχή μου για το Πάσχα είναι να διεισδύσει μέσα μας η δύναμη της ανάστασης, η ισχύς της Ζωής που δεν απειλείται από τον θάνατο, να συνειδητοποιήσει ο καθένας από εμάς ότι το «Χριστός Ανέστη!» σημαίνει «Εμείς αναστηθήκαμε μαζί με τον Χριστό». Η ευχή μου για το Πάσχα είναι να γίνουμε μάρτυρες της ανάστασης του Χριστού και κήρυκες της χαράς και της ειρήνης αγαθά που την ημέρα της Ανάστασης ο Χριστός μετέδωσε στους Αποστόλους και σε κάθε μαθητή του. Αυτό το Πάσχα ας είναι για όλους πραγματικά «καλό» με όλη την σημασία της λέξης. Αν ο θάνατος δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τον Κύριο της ζωής, τότε είναι δυνατό: να μην είναι οι κακίες και ο εγωισμός αυτές που θα πουν την τελευταία λέξη γύρω από τα ανθρώπινα συμβάντα η αδελφοσύνη και η δικαιοσύνη επιτέλους να επικρατήσουν σε αυτήν τη γη η ευσπλαχνία και η συγχώρεση να θεραπεύσουν τόσες καταστάσεις που θεωρούνται αγιάτρευτες... αυτή η ανθρωπότητα μας, το νησί μας, η πατρίδα μας να μεταμορφωθούν από τη δύναμη της ανάστασης και από τη ατελείωτη αγάπη του ζωντανού Χριστού και, με τη χάρη του, να πορευθούν προς ένα καλύτερο μέλλον ειρήνης και πραγματικής αγαλλίασης! Αυτό το εύχομαι σε όλους! Ο Επίσκοπός σας Ιωάννης Σπιτέρης 6

7 Ο μήνας Φεβρουάριος άνοιξε το απόγευμα της 2ας Φεβρουαρίου με την εορτή της Υπαπαντής. Πρόκειται για μία από τις πιο παραδοσιακές τελετές στην Κέρκυρα, γνωστή ως «Καντελόρα», που κάθε χρόνο δυστυχώς, συναθροίζει όλο και λιγότερους πιστούς. Το πρωί της Δευτέρας 7 Φεβρουαρίου ο Αρχιεπίσκοπος αναχώρησε για την Αθήνα όπου έλαβε μέρος στην παρουσίαση του βιβλίου του π. Ιωάννη Ασημάκη «Πάθος Ενότητας». Στον χαιρετισμό που απεύθυνε τόνισε: «Με τη συμπλήρωση, σε τρεις μήνες, δέκα χρόνων από την πραγματοποίηση της προσκυνηματικής επίσκεψης του μακαριστού δούλου του Θεού Πάπα Ιωάννη Παύλου Β στην Αθήνα, ο π. Ιωάννης Ασημάκης εξέδωσε στη σειρά Analecta Historica των Εκδόσεων του Αποστολικού Βικαριάτου Θεσσαλονίκης μια μελέτη για το εκκλησιαστικό και το πολιτικό πλαίσιο της επίσκεψης αυτής, προκρίνοντας μια ενδιαφέρουσα προοπτική θεώρησης, αυτής του ιωβηλαίου με κύρια χαρακτηριστικά την προσκυνηματική πορεία πίστης και τον εξαγνισμό της μνήμης. Τότε οι ακαδημαϊκές υποχρεώσεις μου στη Ρώμη με εμπόδισαν να παραβρεθώ σε αυτό το ευλογημένο ιστορικό γεγονός, καθοριστικό για μια αλλαγή νοοτροπίας της ελληνικής κοινής γνώμης απέναντι στην Καθολική Εκκλησία. Διαβάζοντας, αυτές τις σελίδες, σχεδόν σαν αστυνομικό μυθιστόρημα, έζησα από μέσα όλες τις γνωστές και κρυφές πτυχές αυτού του προσκυνήματος και ακόμη μια φορά αντιλήφτηκα πως ο Θεός «γράφει ευθεία πάνω σε στραβές γραμμές». Έτσι, μέσα από τα πέντε κεφάλαια του πονήματος αυτού, ο αναγνώστης διατρέχει τα πριν και τα μετά του ιστορικού αυτού γεγονότος ενώ έχει τη δυνατότητα με την ασφαλή απόσταση των δέκα χρόνων να διατρέξει το χρονικό της τόσο σύντομης και συνάμα τόσο βαθύτατα σημαντικής αυτής επίσκεψης για την Καθολική Εκκλησία στην Ελλάδα, αλλά και για την πορεία μας προς την πλήρη και ορατή κοινωνία με την αδελφή Ορθόδοξη Εκκλησία στη χώρα μας. Μέσα στους φρενήρεις ρυθμούς και την πίεση του χρόνου για την προετοιμασία και την πραγματοποίηση της αθηναϊκής στάσης του ποντιφικού προσκυνήματος σε Αθήνα, Δαμασκό και Μάλτα, πολλά πράγματα παραμένουν άγνωστα ακόμα και σε εκείνους που έζησαν τις στιγμές της χαράς και της χάρης της παρουσίας του πρώτου Επισκόπου της Εκκλησίας στην ελληνική γη. Αποτελεί χαρά για μένα τόσο ως Επίσκοπο όσο και ως εκδότη το ότι ο ιερέας μου π. Ιωάννης μελέτησε με επιμέλεια και αφοσίωση το πλούσιο και εν πολλοίς άγνωστο έντυπο και ηλεκτρονικό υλικό, αναφορικά με το προσκύνημα του μακαριστού Ιωάννη Παύλου στην Αθήνα, εις τρόπον ώστε να προσφέρει στην τοπική μας Εκκλησία ένα βιβλίο απαραίτητο για την ιστορική μας μνήμη και την ελληνική πραγματικότητα μέσα στην οποία καλούμαστε να ομολογήσουμε και να ζήσουμε ως χριστιανοί καθολικοί. Με την ευκαιρία επιθυμώ να ευχαριστήσω τον π. Ιωάννη όχι μόνο για την παρούσα μελέτη, αλλά και για όλη τη συνολική προσπάθεια που επιτελεί στον τομέα των εκδόσεων με σκοπό να μεταφέρει την καθολική θεολογική σκέψη στο ελληνικό κοινό, άγνωστες πτυχές της ιστορίας της Καθολικής Εκκλησίας στο ελλαδικό χώρο, όπως επίσης να μας μεταδώσει άλλες πολύτιμες μελέτες. Η προσφορά του είναι ανεκτίμητη και οφείλουμε όλοι να την αναγνωρίσουμε. Ο Ιωάννης Παύλος ο Β σε λίγους μήνες θα ανακηρυχτεί Μακάριος της Καθολικής Εκκλησίας. Μαζί με τον Μακάριο Ιωάννη ΧΧΙΙΙ, ο οποίος πέρασε συχνά από αυτά τα μέρη και αγάπησε την Ελλάδα, ας ικετεύει για την Πατρίδα μας και τον κόσμο ολόκληρο που περνούν σήμερα δύσκολους καιρούς. Ευχόμενος να είναι πολλοί εκείνοι που θα θελήσουν να αναδιφήσουν στις σελίδες αυτού του βιβλίου. Χαιρετίζω την εκδήλωσή αυτή και όλους τους εδώ παρόντες». Ακολούθως ο Αρχιεπίσκοπος παρέμεινε για την έκτακτη Σύνοδο της Ιεραρχίας στην Αθήνα και στη συνέχεια αναχώρησε για το Αποστολικό Βικαριάτο της Θεσσαλονίκης, όπου παρέμεινε έως την 15 η Φεβρουαρίου. Την Πέμπτη 10/02 ανακοινώθηκε από τη Μάλτα ο θάνατος της Αδ. Φλόριντα (Ίνες Σκέμπρη) που επί μακρά σειρά ετών είχε υπηρετήσει στη Μονή των Φραγκισκανών Αδελφών στην Κέρκυρα. Την Κυριακή 13 Φεβρουαρίου στην Ενορία της Ιεράς Καρδίας η Θεία Λειτουργία αφιερώθηκε στην μνήμη της. Το διάστημα από 3 έως 6 Μαρτίου 2011 πραγματοποιήθηκε στη Λευκωσία της Κύπρου η Σύνοδος των Προέδρων των Επισκοπικών Συνόδων 7

8 των χωρών της Ν.Α. Ευρώπης. Το θέμα της συνάντησης «Ριζωμένοι στον Χριστό κι ενδυναμωμένοι στην πίστη. Η ποιμαντική της νεολαίας στην Ν.Α. Ευρώπη», αφορούσε στις προκλήσεις της νεολαίας στον σύγχρονο κόσμο, κυρίως ενόψει της Παγκόσμιας Ημέρας Νεολαίας που θα πραγματοποιηθεί τον προσεχή Αύγουστο στη Μαδρίτη, παρουσία της Α.Α. του Πάπα Βενέδικτου ΙΣτ. Την Ιερά Σύνοδο της Καθολικής Ιεραρχίας της Ελλάδος εκπροσώπησε ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κέρκυρας και Τοποτηρητής του Αποστολικού Βικαριάτου Θεσσαλονίκης π. Ιωάννης Σπιτέρης, με την ιδιότητα του Υπεύθυνου Ιεράρχη για την Ποιμαντική της Νεολαίας και των Κλήσεων. Την Τετάρτη των Τεφρών 9 Μαρτίου, σε όλους τους Ναούς της Αρχιεπισκοπής μας και στο Αποστολικό Βικαριάτο της Θεσσαλονίκης, πραγματοποιήθηκε η έναρξη της Αγίας Τεσσαρακοστής και η επίθεση της στάχτης στις κεφαλές των πιστών. Την Κυριακή 13 Φεβρουαρίου, πραγματοποιήθηκε στον ιερό καθολικό ναό του Αγίου Φραγκίσκου στην Κέρκυρα η Σύναξη της Μεγάλης Τεσσαρακοστής για την Ενορία της Μητροπόλεως. Στην ίδια τελετή ο Αρχιεπίσκοπος και η τοπική Εκκλησία, δέχθηκαν στους κόλπους της ένα νέο ιεροσπουδαστή από τη Ρουμανία που αποφάσισε να ολοκληρώσει στην Κέρκυρα την πορεία προς την ιεροσύνη. Πρόκειται για τον Ioan Robert Reikli, παλαιό φίλο του εφημερίου μας στην Κεφαλληνία π. Κριστιάν και όλοι του ευχόμαστε πιστότητα και δύναμη στο δρόμο που επέλεξε να ακολουθήσει. Σ Τοποθέτηση νέας στέγης στο Ντόμο 8

9 MΗΝΥΜΑ ΤΗΣ Α.Α. ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΥ 16 ΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ 2011 «ΘΑΦΤΗΚΑΤΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ, ΑΛΛΑ ΚΙ ΑΝΑΣΤΗΘΗΚΑΤΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥ» (Κολ. 2,11 ) Αγαπητοί Αδελφοί και Αδελφές, Η Τεσσαρακοστή, που μας οδηγεί στον εορτασμό του Αγίου Πάσχα, αποτελεί για την Εκκλησία, μια λειτουργική περίοδο σημαντική και πολύτιμη. Για το λόγο αυτό, με μεγάλη χαρά σας απευθύνω αυτό το μήνυμα, και έτσι να μπορέσετε να ζήσετε με την πρέπουσα προσοχή, αυτή την άγια περίοδο. Περιμένοντας την τελική συνάντησή της με το Νυμφίο της στο Αιώνιο Πάσχα, η Χριστιανική Κοινότητα συναγμένη εν Εκκλησία, αυξάνει την ένταση στην πορεία της Μετάνοιάς της στο Πνεύμα του Ευαγγελίου με μια προσευχή ασταμάτητη και με μια δραστήρια αγάπη, για να μπορέσει να αντλήσει με μεγαλύτερο όφελος, μέσα από το Μυστήριο της Λύτρωσης, τη Νέα Ζωή εν Χριστώ ( βλ. Προοίμιο 1 ης Κυριακής της Τεσσαρακοστής ). 1- Η ζωή αυτή μάς μεταδόθηκε την ημέρα του Βαπτίσματός μας όταν «θαφτήκαμε μαζί με το Χριστό κι αναστηθήκαμε μαζί του», και έτσι αρχίσαμε τη «χαρούμενη και ενθουσιώδη περιπέτεια του μαθητή του Ιησού» ( Ομιλία κατά την Εορτή της Βαπτίσεως του Κυρίου, 10 Ιανουαρίου 2010 ). Στις Επιστολές του, ο Απόστολος Παύλος σε πολλά σημεία επιμένει στην κοινωνία που υπάρχει μεταξύ του Ανθρώπου με τον Υιό του Θεού, και που πραγματοποιείται τη στιγμή της κατάβασης και ανάβασης του κατηχούμενου στα ύδατα του Βαπτιστηρίου. Το γεγονός ότι το Βάπτισμα χορηγείται σε παιδική ηλικία, σημαίνει πως αυτό είναι μια δωρεά του Θεού: κανένας από εμάς δεν αποκτά την αιώνια ζωή με τις δικές του δυνάμεις. Η ευσπλαχνία του Θεού που σβήνει την αμαρτία και μας δίνει τη δύναμη να ζούμε τη ζωή μας με «το ίδιο φρόνημα που είχε ο Ιησούς Χριστός» ( Φιλ. 2,5 ), χορηγείται στον άνθρωπο δωρεάν. Στην προς Φιλιππησίους Επιστολή, ο Απόστολος των Εθνών μάς διαφωτίζει πάνω στο νόημα της αλλαγής που επέρχεται στον άνθρωπο με τη συμμετοχή του στο θάνατο και την Ανάσταση του Χριστού, σημειώνοντας το στόχο: «Να γνωρίσω το Χριστό και τη δύναμη της Αναστάσεώς του, και να μετάσχω στα παθήματά του ακολουθώντας τον στο θάνατο» ( Φιλ. 3, ). Το Βάπτισμα, λοιπόν, δεν είναι ένας λειτουργικός τύπος του παρελθόντος, είναι η συνάντηση με το Χριστό που νοηματοδοτεί όλη τη ζωή του βαπτισμένου, του μεταδίδει τη θεϊκή ζωή και τον καλεί σε μια αληθινή μεταστροφή, καθοδηγούμενη και στηριζόμενη με τη Χάρη. Έτσι ο βαπτισμένος φθάνει στο πλήρες ανάστημα του Χριστού. Ένας χαρακτηριστικός δεσμός υπάρχει μεταξύ του Βαπτίσματος και της Τεσσαρακοστής σε ό,τι αφο- 9

10 ρά τον κατάλληλο καιρό για να κάνει κανείς την εμπειρία της χάριτος που σώζει. Οι Πατέρες της Β Συνόδου του Βατικανού κάλεσαν όλους τους Ποιμένες της Εκκλησίας να χρησιμοποιούν περισσότερο τους τύπους του Βαπτίσματος κατά την Τεσσαρακοστή ( Περί Θείας Λατρείας, αρ.109 ). Πράγματι, από την αρχή, η Εκκλησία ένωσε την Πασχαλινή Αγρυπνία με την τέλεση του Βαπτίσματος: στο Μυστήριο αυτό πραγματοποιείται ο θάνατος του Ανθρώπου ως προς την Αμαρτία, γίνεται μέτοχος της νέας ζωής του Αναστημένου Χριστού, λαβαίνει το ίδιο Πνεύμα το οποίο ανέστησε από τους νεκρούς τον Ιησού (βλ. Ρωμ.8,11 ). Αυτή η δωρεά πρέπει να ανανεώνεται στη ζωή κάθε βαπτισμένου, και η Τεσσαρακοστή μας προσφέρει μια πορεία ανάλογη με αυτή της πρώτης μύησης, η οποία, για τους χριστιανούς της πρώτης Εκκλησίας, όπως και για τους σημερινούς χριστιανούς, είναι ένας τόπος απαραίτητος για να γνωρίσουν την πίστη και να ασκηθούν στο χριστιανικό βίωμα: ζουν, πραγματικά, το Βάπτισμά τους ως μια έμπρακτη απόφαση για όλη τους τη ζωή. 2- Για να εισέλθουμε με σοβαρότητα στην πορεία προς το Πάσχα και να τελέσουμε με αγαλλίαση την Ανάσταση του Κυρίου μας -η οποία είναι η πιο χαρούμενη και η πιο επίσημη εορτή του λειτουργικού έτους τι άλλο θα μπορούσε να υπάρξει πιο επίκαιρο από το να αφήσουμε τον εαυτό μας να οδηγηθεί από το Λόγο του Θεού; Γι αυτό το λόγο, η Εκκλησία διαμέσου των Ευαγγελικών περικοπών των Κυριακών της Τεσσαρακοστής, μας προτρέπει σε μια συνάντηση πραγματικά βαθειά με τον Κύριο, κάνοντάς μας να διανύσουμε ξανά τα στάδια της χριστιανικής μύησης: Οι μεν κατηχούμενοι, εν όψει της αναγέννησής τους με το Βάπτισμα,. Οι δε βαπτισμένοι, εν όψει των νέων σημαντικών τους αποφάσεων στην ακολουθία του Χριστού, μέσα σε μια πιο ολοκληρωμένη προσφορά. Η πρώτη Κυριακή της Τεσσαρακοστής φωτίζει την ανθρώπινη γήινη κατάστασή μας. Η νικηφόρα μάχη του Ιησού πάνω στους πειρασμούς που σηματοδοτεί την έναρξη της Αποστολής του, μας φωτίζει να συνειδητοποιήσουμε την αδυναμία μας να δεχθούμε τη Χάρη που μας ελευθερώνει από την αμαρτία και μας εντάσσει με ένα νέο τρόπο στο Χριστό που είναι η οδός, η αλήθεια και η ζωή (Διάταξη της Ακολουθίας της Χριστιανικής Μυήσεως των Ενηλίκων, αρ.25 ). Είναι μια επιτακτική προτροπή για να μας θυμίσει, στη συνέχεια του Χριστού και ενωμένοι μαζί του, πως η χριστιανική πίστη εμπεριέχει έναν αγώνα εναντίον των «Δυνάμεων αυτού του κόσμου του σκότους» ( Εφ.6,12 ) όπου ο Διάβολος βρίσκεται σε δράση και δε σταματά, ακόμα και στις μέρες μας, να πειράζει τον άνθρωπο που επιθυμεί να πλησιάσει το Θεό: ο Χριστός βγαίνει νικητής μέσα από αυτό τον αγώνα και μαζί του ανοιγόμαστε κι εμείς στην ελπίδα, οδηγούμαστε στη νίκη ενάντια στα θέλγητρα του κακού. Το Ευαγγέλιο της Μεταμορφώσεως του Κυρίου, μας δίνει τη δυνατότητα να θαυμάσουμε τη δόξα του Κυρίου που προηγείται της Αναστάσεως και προαγγέλλει τη θέωση του ανθρώπου. Η χριστιανική κοινότητα ανακαλύπτει πως στη συνέχεια των Αποστόλων Πέτρου, Ιακώβου και Ιωάννη, οδηγείται «σ ένα υψηλό βουνό» ( Ματ.17,1 ), για να δεχθεί με ένα νέο τρόπο, εν Χριστώ, ως υιοί εν Υιώ, το δώρο της Χάρης του Θεού: «Αυτός είναι ο αγαπημένος μου Υιός, ο εκλεκτός μου, αυτόν να ακούτε» ( 17,5 ). Αυτά τα λόγια μάς καλούν να αφήσουμε τους καθημερινούς θορύβους για να βυθιστούμε μέσα στην παρουσία του Θεού: θέλει να μας μεταδώσει κάθε μέρα ένα Λόγο που να διεισδύει στα πιο ενδόμυχα του πνεύματός μας, στον τόπο όπου μπορεί να διακρίνει το καλό από το κακό ( βλ. Εβρ. 4,12 ), και ενισχύει τη θέλησή μας να ακολουθήσουμε τον Κύριο. «Δώσε μου να πιω» ( Ιω. 4,7 ). Αυτό το αίτημα του Ιησού προς την Σαμαρείτισσα που μας αναφέρεται στη Λειτουργία της Τρίτης Κυριακής της Τεσσαρακοστής, εκφράζει το πάθος του Ιησού για κάθε άνθρωπο, και θέλει να προκαλέσει μέσα στην καρδιά μας την επιθυμία της δωρεάς «του ύδατος που αναβλύζει νερό ζωής αιώνιας» ( Ιω. 4, 14 ): Είναι η δωρεά του Αγίου Πνεύματος που καθιστά τους χριστιανούς «αληθινούς προσκυνητές», ικανούς να προσεύχονται στον Πατέρα «εν πνεύματι και αληθεία» ( Ιω. 4, 23 ). Μόνο αυτό το νερό μπορεί να ξεδιψάσει την επιθυμία μας για το καλό, την αλήθεια και το ωραίο! Μόνο αυτό το νερό που μας χορηγείται από τον Υιό, μπορεί να δροσίσει τις ερήμους της ψυχής μας, πάντοτε ανήσυχης και ανικανοποίητης, «για όσο διάστημα δεν αναπαύεται στο Θεό», σύμφωνα με 10

11 την περίφημη έκφραση του Αγίου Αυγουστίνου. Η Κυριακή του εκ γενετής Τυφλού, μας παρουσιάζει το Χριστό ως το φως του κόσμου. Το Ευαγγέλιο ρωτά τον καθένα από εμάς: «Πιστεύεις στον Υιό του Θεού»; «Ναι, πιστεύω Κύριε» ( Ιω ), απαντά χαρούμενα ο εκ γενετής τυφλός, στο όνομα κάθε πιστού. Το θαύμα αυτής της θεραπείας είναι το σημείο πως ο Χριστός, χορηγώντας την όραση στον τυφλό, επιθυμεί να ανοίξει επίσης το εσωτερικό μας βλέμμα, για να καταστεί η πίστη μας περισσότερο βαθειά, και να μπορέσουμε να αναγνωρίσουμε σ Αυτόν το μοναδικό Σωτήρα μας. Ο Χριστός φωτίζει όλα τα σκότη της ζωής και δίνει στον Άνθρωπο να ζει «ως τέκνο του φωτός». Όταν το Ευαγγέλιο της Πέμπτης Κυριακής της Τεσσαρακοστής διακηρύττει την Ανάσταση του Λαζάρου, βρισκόμαστε μπροστά στο ύστατο Μυστήριο της ύπαρξής μας: «Εγώ είμαι η Ανάσταση και η Ζωή Το πιστεύεις αυτό;» (Ιω, 11, ). Ύστερα από την ομολογία της Μάρθας, ήλθε η ώρα κάθε χριστιανικής κοινότητας, εν συνειδήσει, να τοποθετήσει όλη της την ελπίδα στον Ιησού από τη Ναζαρέτ: «Ναι, Κύριε, εγώ πιστεύω πως εσύ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού, ο οποίος ήλθε για να σώσει τον κόσμο» ( Ιω, 11,27 ). Η κοινωνία ζωής με τον Ιησού Χριστό σ αυτή τη ζωή, μας προετοιμάζει να ξεπεράσουμε το φράγμα του θανάτου για να ζήσουμε αιώνια μαζί του. Η πίστη στην Ανάσταση των νεκρών και η ελπίδα για την αιώνια ζωή ανοίγουν τη διάνοιά μας στο ύστατο νόημα της ύπαρξής μας: ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο για την ανάσταση και τη ζωή. Αυτή η αλήθεια προσδίδει μια αυθεντική και τελική προοπτική στην ανθρώπινη ιστορία, στην προσωπική ζωή, στην κοινωνική ζωή, στην πολιτιστική και πολιτική ζωή, στην οικονομία. Στερημένο από το φως της πίστης, το σύμπαν ολόκληρο χάνεται, φυλακισμένο μέσα σε ένα μνήμα χωρίς μέλλον ούτε ελπίδα. Η πορεία της Τεσσαρακοστής βρίσκει την ολοκλήρωσή της στο Πασχαλινό Τριήμερο, και πιο ειδικά στη μεγάλη Αγρυπνία της Αγίας Νύχτας: Ανανεώνοντας τις υποσχέσεις του Βαπτίσματος, κηρύττουμε ξανά πως ο Χριστός είναι ο Κύριος της ζωής μας, αυτής της ζωής που ο Θεός μάς έδωσε όταν αναγεννηθήκαμε από «το νερό και το Πνεύμα το Άγιο», και επαναλαμβάνουμε τη σταθερή πρόθεσή μας να ανταποκριθούμε στη δωρεά της Χάρης που μας δόθηκε για να είμαστε μαθητές του. 3- Η κατάδυσή μας στο θάνατο και η ανάδυσή μας στην Ανάσταση του Χριστού δια μέσου του Βαπτίσματος, μας ωθεί καθημερινά να ελευθερώσουμε την καρδιά μας από το βάρος των υλικών αγαθών, του εγωιστικού δεσμού με τα «γήινα», ο οποίος μας ελαττώνει και μας απαγορεύει να είμαστε διαθέσιμοι και δεκτικοί στο Θεό και στον πλησίον. Εν Χριστώ, ο Θεός αποκαλύφθηκε ως αγάπη ( βλ. 1 Ιω. 4, 7-10). Ο Σταυρός του Χριστού, ο τρόπος με τον οποίο μας μιλάει ο Θεός διαμέσου του Σταυρού, φανερώνει τη σωστική δύναμη του Θεού (βλ. 1 Κορ.1, 18) ο οποίος θυσιάζεται για να ανορθώσει τον άνθρωπο και να τον οδηγήσει στη σωτηρία: πρόκειται για τον πιο ριζοσπαστικό τρόπο αγάπης (βλ. Εγκύκλιο: Ο Θεός είναι αγάπη, παρ. 12 ). Με την παραδοσιακή άσκηση της νηστείας, της ελεημοσύνης και της προσευχής, σημεία της επιθυμίας μας για μεταστροφή, η Τεσσαρακοστή μάς διδάσκει να ζούμε πάντα πιο ριζοσπαστικά την αγάπη του Χριστού. Η νηστεία, που μπορεί να έχει διάφορα κίνητρα, προσδίδει στο χριστιανό μια βαθειά σημαντική θρησκευτική σημασία ελαττώνοντας τη διατροφή μας, μαθαίνουμε να υπερνικούμε τον εγωισμό μας και να μπαίνουμε στη λογική της προσφοράς και της αγάπης. Δεχόμενοι τη στέρηση κάποιου αγαθού, που να μην είναι μόνο παραπανήσιο στη ζωή μας, μαθαίνουμε να απομακρύνουμε τα μάτια μας από το «εγώ» μας, για να ανακαλύψουμε Κάποιον δίπλα μας, και να αναγνωρίσουμε το Θεό στο πρόσωπο τόσων συνανθρώπων μας. Για το χριστιανό, η άσκηση της νηστείας δεν περιέχει κάτι το εγωιστικό, αλλά ανοίγεται στο Θεό και στην ανθρώπινη δυστυχία. Μας κάνει να σκεφτούμε πως η αγάπη για το Θεό περνάει μέσα από την αγάπη για τον άνθρωπο ( βλ. Μκ 12, 31 ). Κατά την πορεία μας, σκοντάφτουμε επίσης στον πειρασμό της θησαύρισης υλικών αγαθών, της αγάπης του χρήματος, η οποία αντιτίθεται στην προτεραιότητα που πρέπει να έχει ο Θεός στη ζωή μας. Η δίψα για θησαύριση εγκυμονεί τη βία, την υπεξαίρεση και το θάνατο. Για το λόγο αυτό η Εκκλησία, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της Τεσσαρακοστής, καλεί το χριστιανό στην άσκηση της ελεημοσύνης, δη- 11

12 λαδή του μοιράσματος. Η λατρεία των υλικών αγαθών όχι μόνο μας αποκόπτει από τους άλλους, αλλά και αδειάζει την ανθρώπινή μας ύπαρξη καθιστώντας την δυστυχισμένη. Την καθιστά ψεύτικη και την εξαπατά χωρίς να πραγματοποιεί αυτό που της υπόσχεται, εφόσον υποκαθιστά τα υλικά αγαθά με το Θεό, τη μοναδική πηγή της ζωής. Πώς, λοιπόν, θα μπορούσαμε να καταλάβουμε την πατρική αγάπη του Θεού όταν η καρδιά μας είναι γεμάτη από αυταρέσκεια, και τα σχέδιά μας για ζωή, μας δίνουν την εντύπωση πως μπορούμε μόνοι μας να εξασφαλίσουμε το μέλλον μας; Υπάρχει ο πειρασμός να σκεπτόμαστε όπως ο πλούσιος της παραβολής: «Ψυχή μου, έχεις πληθώρα αγαθών στις αποθήκες σου, για πολλά χρόνια». Γνωρίζουμε τι απαντά ο Κύριος: «Ανόητε, αυτή τη νύχτα θα σου ζητήσουν την ψυχή σου» ( Λκ. 19, ). Η άσκηση της ελεημοσύνης, μας επαναφέρει στην πρώτη θέση που πρέπει να έχει ο Θεός στη ζωή μας, και στην προσοχή που πρέπει να δείχνουμε προς τον πλησίον, μας αποκαλύπτει ξανά την καλοσύνη του Πατέρα και τη δωρεά της ευσπλαχνίας του. Καθ όλη τη διάρκεια της Τεσσαρακοστής, η Εκκλησία μάς προσφέρει άφθονα το Λόγο του Θεού. Μελετώντας τον και εσωτερικεύοντάς τον για να τον βιώσουμε καθημερινά, ανακαλύπτουμε μια μορφή προσευχής που είναι πολύτιμη και αναντικατάστατη. Πράγματι, η προσοχή που δίνουμε στο Θεό, ο οποίος μας μιλά αδιάκοπα στην καρδιά μας, τρέφει το δρόμο μας μέσα στην πίστη που αρχίσαμε να διανύουμε την ημέρα του Βαπτίσματός μας. Η προσευχή, επίσης, μας επιτρέπει να προσεγγίσουμε την έννοια του χρόνου μέσα από μια άλλη διάσταση: Χωρίς την προοπτική της αιωνιότητας και της υπερβατικότητας, πράγματι, ο χρόνος δεν είναι παρά ένας ρυθμός που σηματοδοτεί τα βήματά μας προς έναν ορίζοντα χωρίς μέλλον. Όταν προσευχόμαστε, αντίθετα, παίρνουμε χρόνο για το Θεό, για να ανακαλύψουμε ότι «τα λόγια του δεν θα περάσουν» ( Μκ. 13,31 ), εισερχόμαστε σ αυτή την κοινωνία οικειότητας με το Θεό «που κανείς δεν θα μπορέσει να μας αφαιρέσει» ( Ιω. 16, 22 ). Αυτή η οικειότητα με το Θεό οδηγεί στην ελπίδα που δεν απογοητεύει. Οδηγεί στην αιώνια ζωή. Συνοψίζοντας, η πορεία της Τεσσαρακοστής που μας καλεί να θαυμάσουμε το Μυστήριο του Σταυρού, συνίσταται στο να μας «εξομοιώσει στο Χριστό μέσα στο θάνατό του» ( Φιλ. 3,10 ), για να πραγματοποιηθεί μια βαθειά μεταστροφή της ζωής μας: Να αφήσουμε τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος να μας μεταμορφώσει, όπως αυτό συνέβη στο δρόμο της Δαμασκού με τον Άγιο Παύλο, να ζούμε σταθερά τη ζωή μας σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, να ελευθερωθούμε από τον εγωισμό μας, ξεπερνώντας το ένστικτο της εξουσίας πάνω στους άλλους, και ανοίγοντας τη ζωή μας στην αγάπη του Χριστού. Η περίοδος της Τεσσαρακοστής είναι ένας κατάλληλος καιρός για να αισθανθούμε την αδυναμία μας, για να δεχθούμε, μέσα από μια σοβαρή εξέταση της ζωής μας, την ανανεωτική χάρη του Μυστηρίου της Μετάνοιας και να βαδίσουμε αποφασιστικά προς το Χριστό. Αγαπητοί Αδελφοί και Αδελφές, με την προσωπική συνάντηση με το Λυτρωτή μας και με την άσκηση της νηστείας, της ελεημοσύνης και της προσευχής, ο δρόμος μετάνοιας προς το Πάσχα, μας οδηγεί να ανακαλύψουμε με ένα νέο τρόπο το Βάπτισμά μας. Ας δεχθούμε ξανά, σ αυτή την περίοδο της Τεσσαρακοστής, τη Χάρη που ο Θεός μας έδωσε στο Βάπτισμά μας, ώστε να φωτίζονται και να καθοδηγούνται όλες οι πράξεις της ζωής μας. Αυτό που το Μυστήριο του Βαπτίσματος σημαίνει και πραγματοποιεί, καλούμαστε να το ζούμε κάθε μέρα, ακολουθώντας το Χριστό με μεγαλύτερη γενναιοδωρία και αυθεντικότητα. Στην πορεία μας αυτή εμπιστευόμαστε την Παναγία που γέννησε το Λόγο του Θεού μέσα στην πίστη της και μέσα στα σπλάχνα της, για να βυθισθούμε όπως κι εκείνη στο θάνατο και στην Ανάσταση του Υιού της Ιησού, και έτσι να έχουμε την αιώνια ζωή. Δόθηκε στο Βατικανό, στις 4 Νοεμβρίου 2010 ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΣ 16ος Πάπας της Ρώμης 12

13 ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Κεφάλαιο τρίτο - ΑΡΘΡΟ 9 ο (συνέχεια της πργ. 4) Στο προηγούμενο τεύχος της «Συνάντησης» (τ. 176) αναφερθήκαμε στην ιεραρχική δομή της Εκκλησίας και αναλύσαμε τη σχέση του συλλόγου των Επισκόπων με τους Αποστόλους και του Πάπα με τον Άγιο Πέτρο ως διαδόχου αυτού και αντιπροσώπου του Ιησού Χριστού, αλλά και ποιμένα όλης της Εκκλησίας. Εκτός όμως της Ιεραρχικής τάξης και της αναγνωρισμένης από την Εκκλησία τάξης των μοναχών, υπάρχουν και οι βαπτισμένοι πιστοί που αποτελούν το Λαό του Θεού. Αυτούς τους βαπτισμένους πιστούς η Εκκλησία τους εντάσσει στους «λαϊκούς» για τους οποίους η Δογματική Διάταξη περί Εκκλησίας (Lumen Gentium) κεφ.31 αναφέρει τα εξής: «Με το όνομα «λαϊκοί» εννοούμε εδώ όλους τους πιστούς, που δεν είναι μέλη της ιερατικής τάξεως και της αναγνωρισμένης από την Εκκλησία τάξεως των μοναχών, δηλαδή τους πιστούς εκείνους που, αφού ενσωματώθηκαν με το Βάπτισμά τους στον Χριστό, κι έγιναν Λαός του Θεού και συμμέτοχοι στο Ιερατικό, προφητικό, και βασιλικό λειτούργημα του Χριστού, εκπληρούν μέσα στην Εκκλησία και μέσα στον κόσμο, ανάλογα με τις δυνατότητες του καθενός, την αποστολή όλου του χριστιανικού λαού». Η ΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ Στο ίδιο κεφ. 31, η Δογματική Διάταξη περί Εκκλησίας μας διδάσκει ότι: «Οι λαϊκοί έχουν την ιδιαίτερη κλήση να αναζητούν τον Θεό, ασχολούμενοι με τα εγκόσμια και να τα εναρμονίζουν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού Σ Αυτόν λοιπόν ανήκει ο ιδιαίτερος λόγος να διαφωτίζουν και να τακτοποιούν τα εγκόσμια πράγματα, με τα οποία στενά συνδέονται, ώστε να γίνονται όλο και περισσότερο όπως θέλει ο Χριστός και να αποβαίνουν προς δόξα του δημιουργού και Σωτήρα μας». Οι χριστιανοί οφείλουν να αναλάβουν μια σημαντική πρωτοβουλία, να συνταιριάξουν την ανάγκη της κοινωνικής συμβιώσεως με τις απαιτήσεις της Χριστιανικής διδασκαλίας και της Χριστιανικής ζωής. Η πρωτοβουλία αυτή αποτελεί κανονικό στοιχείο στη ζωή της Εκκλησίας. Για το σκοπό αυτό, την ανάδειξη της σημαντικής αποστολής των «λαϊκών» μέσα στην Εκκλησία, ο Ιωάννης Παύλος Β, όταν θήτευε στον αρχιερατικό θρόνο της Εκκλησίας ( ) συνέγραψε ειδικά, την Εγκύκλιο για τους «λαϊκούς» (CRISTO- FIDELES LAICIS), της οποίας μία παράγραφος αναφέρεται σε λόγο τον οποίο εκφώνησε ο Πάπας Πίος ΙΒ, την 20 η Φεβρουαρίου Στην παράγραφο αυτή, εμφανώς, αναγνωρίζει ο αναγνώστης της «Κατήχησης» την θέση των λαϊκών μέσα στην Εκκλησία, θέση που παρουσιάζεται και αναλύεται στο δεύτερο κεφάλαιο της «Κατήχησης» με τίτλο: «η Ανθρώπινη Κοινότητα, ο άνθρωπος και η Κοινωνία» αλλά και σε σκέψεις μας που παρουσιάσαμε στο τεύχος της «Κατήχησης» τ Παρουσιάζουμε αυτούσια τη σχετική πργ. με το λόγο του Πάπα Πίου ΙΒ : «Οι λαϊκοί πιστοί βρίσκονται στην πιο προχωρημένη γραμμή της ζωής της Εκκλησίας διαμέσου αυτών οι Εκκλησία είναι η ζωτική αρχή της κοινωνίας. Γι αυτό, κυρίως αυτοί οφείλουν να έχουν όλο και σαφέστερη τη συνείδηση όχι μόνον ότι ανήκουν στην Εκκλησία, αλλά ότι είναι η Εκκλησία δηλαδή η κοινότητα των πιστών επάνω στη γη, υπό την καθοδήγηση του κοινού αρχηγού, του Πάπα, και των επισκόπων που βρίσκονται σε κοινωνία μαζί του. Αυτοί είναι η Εκκλησία». H ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΣΤΟ ΙΕΡΑ- ΤΙΚΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Ο Απόστολος Πέτρος, απευθυνόμενος στους χριστιανούς που ζούσαν στα βόρεια και δυτικά μέρη της Μικράς Ασίας, τους προσκαλεί στην Α επιστολή του, να χρησιμοποιηθούν «σαν ζωντανά λιθάρια στο χτίσιμο του πνευματικού κόσμου, στον οποίο θα υπηρετείτε ως ιερατείο άγιο, προσφέροντας θυσίες, πνευματικές ευπρόσδεκτες στο Θεό, δια του Ιησού Χριστού» (Α Πετρ. 2,5). Αυτή η πρόσκληση αποτελεί ένα κάλεσμα προς τους λαϊκούς στο ιερατικό καθήκον του Χριστού, διότι η ζωή τους γενικά είναι μια πνευματική θυσία στο Θεό, διαμέσου του Ιησού Χριστού. Στο σημείο αυτό ας παρακολουθήσουμε τι μας διδάσκει η «Δογματική Διάταξη περί Εκκλησίας (LG 34), καρπός της Β Συνόδου του Βατικανού: «Οι λαϊκοί, δοσμένοι στον Χριστό και χρισμένοι από το Άγιο Πνεύμα καλούνταν με θαυμαστό τρόπο και μορφώνονται, ώστε να παράγουν όλο και περισσότερο τους καρπούς του Πνεύματος. Διότι όλα τους τα έργα, οι προσευχές τους, οι αποστολικές τους προσπάθειες, η συζυγική και οικο- 13

14 γενειακή ζωή τους, ο καθημερινός μόχθος τους, η σωματική και πνευματική τους ξεκούραση, όταν γίνονται σύμφωνα με το πνεύμα, ακόμα και οι ατυχίες της ζωής, όταν υπομένονται καρτερικά, όλα αυτά γίνονται «πνευματικές θυσίες, ευπρόσδεκτες στο Θεό μέσω του Ιησού Χριστού» (Α Πετρ. 2,5) και προσφέρονται ευλαβικά στον Πατέρα του Κυρίου, μαζί με την προσφορά του Σώματος του Κυρίου, στην τέλεση της Θείας Ευχαριστίας. Έτσι και οι λαϊκοί, με τη λατρεία τους και την άγια ζωή τους, καθαγιάζουν και αφιερώνουν τον ίδιο κόσμο στο Θεό». Για την ευρύτερη συμμετοχή των λαϊκών σε πνευματικές θυσίες ευπρόσδεκτες στο Θεό, ο Κώδικας Κανονικού Δικαίου, (CODEX IURIS CAN- ONICI) καν. 230, παρ. 1 και 3 ορίζει ότι «οι λαϊκοί, αν έχουν τα απαιτούμενα προσόντα, μπορούν να γίνουν μόνιμα δεκτοί στα διακονήματα του αναγνώστη και του ακολούθου. «Εκεί όπου η ανάγκη της Εκκλησίας το ζητά, λόγω ελλείψεως κληρικών, οι λαϊκοί, έστω και χωρίς να είναι αναγνώστες ή ακόλουθοι, μπορούν να εκπληρώνουν ορισμένους ρόλους, π.χ. να ασκούν τη διακονία του Λόγου, να προεδρεύουν σε συνάξεις προσευχής, να μεταδίδουν τη Θεία Κοινωνία, σύμφωνα με τις διατάξεις των κανόνων της Εκκλησίας». Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Η συμμετοχή των λαϊκών στο προφητικό καθήκον του Χριστού καθορίζεται από τη «Δογματική Διάταξη περί Εκκλησίας» και τον «Κώδικα Κανονικού Δικαίου» δια των οποίων οι λαϊκοί αποκτούν ιδιαίτερη ενεργό αποστολή. Έτσι, η «Δογματική Διάταξη περί Εκκλησίας» θεσπίζει ότι «ο Χριστός εκπληρώνει το προφητικό του λειτούργημα όχι μόνο με την ιεραρχία (επισκόπους, ιερείς, μοναχούς), αλλά και με τους λαϊκούς, τους οποίους καθιστά μάρτυρές του και τους εφοδιάζει με το αισθητήριο της πίστεως και με τη χάρη του λόγου» (LG 35). «Οι λαϊκοί εκπληρώνουν την πρακτική τους αποστολή και με τον Ευαγγελισμό, δηλαδή με το κήρυγμα του Χριστού, που γίνεται με τη μαρτυρία της ζωής και του λόγου». Για τους λαϊκούς «ο Ευαγγελισμός αυτός. αποκτά μία ιδιαίτερη σημασία και αποτελεσματικότητα, επειδή συντελείται μέσα στις συνηθισμένες συνθήκες του κόσμου». Η παράγραφος αυτή αποτελεί μία ακόμη επισήμανση της «Δογματικής Διάταξης περί Εκκλησίας (LG 35). «Όσοι από τους λαϊκούς έχουν τη δυνατότητα και μορφώνονταν κατάλληλα, μπορούν επίσης να προσφέρουν τη συμβολή τους στη κατηχητική μόρφωση, τη διδασκαλία των ιερών επιτίμων, στα μέσα μαζικής ενημέρωσης» (Κώδικας Κανονικού Δικαίου 774, 776, 780). «Ανάλογα με το καθήκον τους, τις αρμοδιότητές τους και το κύρος τους, οι λαϊκοί έχουν το δικαίωμα, και μερικές φορές το καθήκον να δίνουν στους πνευματικούς ποιμένες τους τη γνώμη τους για το καλό της Εκκλησίας και να τη γνωστοποιούν στους άλλους πιστούς, χωρίς να θίγουν την ακεραιότητα της πίστεως και της ηθικής, όπως και τον οφειλόμενο σεβασμό προς τους ποιμένες, λαμβάνοντας υπόψη την κοινή ωφέλεια και την αξιοπρέπεια των προσώπων» (πρβ. καν. 212, πργ.3). Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Με την υπακοή του μέχρι θανάτου, ο Χριστός μετέδωσε στους μαθητές του το δώρο της βασιλικής ελευθερίας, «ώστε με την αυταπάρνησή τους και την αγιότητα της ζωής τους να νικήσουν στον εαυτό τους το βασίλειο της αμαρτίας» (LG 36). «Οι λαϊκοί ενώνοντας τις δυνάμεις τους, ας επιδιώκουν την εξυγίανση των θεσμών και των καταστάσεων του κόσμου, αν αυτά σπρώχνουν τα ήθη στην αμαρτία, ώστε να αναμορφωθούν σύμφωνα με τις αρχές της δικαιοσύνης και αντί να εμποδίζουν, να διευκολύνουν την άσκηση των αρετών. Έτσι πράττοντας, θα εμποδίσουν με ηθική αξία τον πολιτισμό και τα ανθρώπινα έργα» (LG 36). «Οι πιστοί οφείλουν να διακρίνουν σωστά τα δικαιώματα και καθήκοντα που έχουν ως μέλη της Εκκλησίας, από εκείνα που έχουν ως μέλη της κοινωνίας. Ας προσπαθούν να τα συνδυάζουν αρμονικά μεταξύ τους, μη ξεχνώντας ότι σε κάθε εγκόσμια υπόθεση πρέπει να καθοδηγούνται από τη χριστιανική συνείδηση, γιατί καμία ανθρώπινη δραστηριότητα, ούτε στις εγκόσμιες υποθέσεις, δεν μπορεί να ξεφύγει από την κυριαρχία του Θεού» (LG 36). «Έτσι κάθε λαϊκός, χάρη στα δώρα που έλαβε, είναι μάρτυρας και ταυτόχρονα ζωντανό όργανο της Εκκλησίας «σύμφωνα με το μέτρο της δωρεάς του Χριστού» (Εφ. 4,7), (LG 33). (συνεχίζεται η παράγραφος 4) Αιμίλιος Ζαρφτσιάν 14

15 ΑΠΕΒΙΩΣΕ Ο ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΖΑΡΦΤΣΙΑΝ Το μεσημέρι της Τετάρτης 17 Μαρτίου 2011 πληροφορηθήκαμε το θάνατο του αγαπητού Αιμίλιου Ζαρφτσιάν, στέλεχος από τα πιο σημαντικά της Καθολικής Εκκλησίας Θεσσαλονίκης και διευθυντή της ενοριακής χορωδίας. Ο κ. Ζαρφτζιάν γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 14 Φεβρουαρίου Τελείωσε το Ε Γυμνάσιο Αρρένων και το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης. Αμέσως μετά, από το 1950, έθεσε στη διάθεση του τότε εφημερίου της Ενορίας, Πατέρα Φρέρη, το ταλέντο του και τις ικανότητές του. Από το 1950 έως το 1954 διηύθυνε την ανδρική χορωδία της Ενορίας, και από το 1954, μετά από προτροπή του Εφημερίου Πατέρα Φρέρη, οργάνωσε και διεύθυνε μέχρι το θάνατό του τη μικτή χορωδία. Παρά την ασθένειά του επέμενε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στη χορωδία μέχρι την στιγμή της κατάρρευσής του κατά τη διάρκεια μίας πρόβας. Συγχρόνως συνέθεσε 4 λειτουργίες για τις τελετές. Οι δύο από αυτές ακούγονται συχνά στις Θείες Λειτουργίες της Θεσσαλονίκης. Η τρίτη, βασισμένη στη Δημοτική Μουσική της Πατρίδας μας, παρουσιάζει δυσκολίες στην εκτέλεσή της, διότι απαιτεί ειδικά μουσικά όργανα. Η τέταρτη, πράγματι πολύ δύσκολη, δεν υπήρξε δυνατόν να την παρουσιάσει ακόμα η χορωδία, λόγω περιορισμένων δυνατοτήτων της. Ο αείμνηστος Αιμίλιος Ζαρφτσιάν προσάρμοσε επίσης πολλά άσματα από διάφορες χώρες, τα οποία χρησιμοποιούνται και σήμερα. Η προσαρμογή είναι κυρίως γλωσσική, ενώ η μουσική παραμένει σχεδόν αυθεντική. Υπήρξε επίσης μέλος δύο Επιτροπών της Ενορίας μας, της Λειτουργικής Επιτροπής και του Ενοριακού Συμβουλίου. Επιμελήθηκε επίσης, για πέντε ολόκληρα χρόνια, , την έκδοση του θρησκευτικού περιοδικού τα «ΒΙΚΕΝΤΙΑΝΑ ΝΕΑ», τα οποία μοιράζονται δωρεάν στους Ενορίτες, στο τέλος της Θείας Λειτουργίας. Τέλος, υπήρξε ο ανταποκριτής του περιοδικού της Αρχιεπισκοπής Κερκύρας και του Βικαριάτου Θεσσαλονίκης η «ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ». Σ αυτό, ο κύριος Αιμίλιος ανέλυε διεξοδικά θέματα σχετικά με την Κατήχηση της Καθολικής Εκκλησίας. Για όλα αυτά και για πολλά άλλα η Ενορία της Θεσσαλονίκης, την Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010, μετά από πρόταση του σεβ. Εφημερίου, Πατέρα Γιάννους Ζβολίνσκυ, τίμησε τον αποθανόντα για τις πολύπλευρες και πολύχρονες υπηρεσίες του επί 60 ολόκληρα χρόνια στην Εκκλησία και για την πολυετή και ανιδιοτελή του προσφορά σε πολλούς τομείς της ενοριακής μας ζωής. Ο κ. Παντελής Πρίντεζης, εκπρόσωπος του Ενοριακού Συμβουλίου και μέλος της Χορωδίας είπε τότε στον Κ. Ζαρφτζιάν, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Αγαπητέ Κύριε Εμίλ, είμαι βέβαιος ότι εκπροσωπώ και εκφράζω το σύνολο των ενοριτών της Θεσσαλονίκης. Δεχθείτε επομένως αυτό το «ευχαριστώ» από τον Σεβαστό Εφημέριό μας, την Κοινότητα των Πατέρων της Αποστολής, των Λαζαριστών, των μελών της Χορωδίας, παλαιών και νέων, των μελών του Ενοριακού Συμβουλίου και όλων των Ενοριτών της Θεσσαλονίκης, για όλα όσα προσφέρατε και θα συνεχίσετε να προσφέρετε στην Εκκλησία και στην Ενορία. Οι προσευχές μας στον Θεό, στην Παναγία και στον Άγιο Βικέντιο να σας συνοδεύουν πάντοτε. Ευχόμαστε σε σας και στη σύζυγό σας, Φιφή, να είστε γεροί και ο καλός Θεός να σας χαρίζει δύναμη, υγεία χαρά και ό,τι άλλο επιθυμείτε!» Ο Αιμίλιος Ζαρφτσιάν χτυπημένος από την επάρατο νόσο, αγωνίστηκε επί μακρόν με πιστότητα και θάρρος, εναποθέτοντας τις ελπίδες του στην Παναγία της Λούρδης που τόσο αγάπησε και 15

16 ύμνησε μέσα από το έργο του. Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 18 Μαρτίου από τον Αρχιεπίσκοπο και Τοποτηρητή του Αποστολικού Βικαριάτου Θεσσαλονίκης, με την παρουσία πλήθους κόσμου που με συγκίνηση αποχαιρέτισαν τον αγαπητό σε όλους Αιμίλιο. Στην ομιλία του ο Επίσκοπος αφού έκανε μία σύντομη αναφορά στη ζωή του μακαριστού αδελφού μας, τον χαρακτήρισε ως υπόδειγμα λαϊκού καθολικού που στρατεύεται με όλες τις δυνάμεις του για την Εκκλησία. «Ο Αιμίλιος δεν σπούδασε ούτε θεολογία, ούτε μουσική. Ήταν αυτοδίδακτος και ότι έμαθε το έμαθε για να το θέσει στην υπηρεσία της Εκκλησίας για τη δόξα του Θεού. Τον χαρακτήριζε μία βαθιά έννοια της υπηρεσίας, χωρίς τυμπανοκρουσίες. Θα είναι δύσκολο» κατέληξε ο Επίσκοπος «να συνηθίσουμε τη ζωή της Εκκλησίας στη Θεσσαλονίκη χωρίς τον Αιμίλιο Ζαρφτσιάν. Χωρίς τη θέση του στο ενοριακό συμβούλιο, χωρίς τις πρωτοβουλίες του για την προετοιμασία των λειτουργικών πράξεων, χωρίς την γεμάτη ζωντάνια διεύθυνση της χορωδίας μας. Η ενορία της Αμιάντου Συλλήψεως της Θεσσαλονίκης είναι τώρα πιο φτωχή. Ας εξακολουθήσει να προσεύχεται για εμάς από τον ουρανό που βρίσκεται και κυρίως να προστατεύει την αγαπητή του σύζυγο Φιφή, με την οποία ήταν τόσο συνδεδεμένοι μέχρι τέλος και την οποία η ενορία δεν πρέπει να την ξεχάσει, τώρα που και η ίδια δοκιμάζεται. Είναι το ελάχιστο που μπορεί να κάνει ως φόρο τιμής για τον μακαριστό Εμίλ». Από την παράδοση αναμνηστικής πλακέτας από τον π. Γιάννους στον αείμνηστο Αιμίλιο Ζαρφτσιάν το

17 Η ΠΑΣΧΑΛΙΝΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ Η Πασχαλινή ευχή «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ» θεμελιώνει την πίστη της χριστιανικής κοινότητας. Αλλά είναι ακόμη και ένα επιφώνημα χαράς και ελπίδας. Το αναγνωρίζει η λαϊκή σοφία που το συνοδεύει με την ευχή «ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ» που αντηχεί με χαρά σε κάθε γωνιά της γης. Αλλά η πασχαλινή εμπειρία φανερώνει και ένα πέρασμα, μια μεταμόρφωση που φέρνει ελευθερία, σχηματίζει ένα νέο λαό από ελεύθερους ανθρώπους, που πορεύονται προς μια καινούργια ζωή, που χαρίζει ο Θεός μέσω του αναστημένου Χριστού. Σ έναν κόσμο όπου υπερτερεί ο θάνατος και η απελπισία έρχεται να ανθίσει η ζωή και η ελπίδα, εκεί όπου κυριαρχεί η αμαρτία έρχεται να επιβληθεί η ανωτερότητα της Χάριτος. Η λειτουργία μας προτείνει με τη κυριακάτικη πορεία κατά τον Α Κύκλο, να μελετήσουμε το Πασχαλινό μυστήριο και να διαμορφώσουμε τη ζωή μας κάτω από την πορεία του αναστημένου και ζωντανού Χριστού, που είναι παρών και ενεργεί μέσω ημών. Κυριακή του Πάσχα: να αναγεννηθούμε κάτω από το φως του Αναστημένου. Κατά το Πάσχα υλοποιείται για τους χριστιανούς η μεγάλη και διαρκής ελπίδα της ανθρωπότητας, δηλαδή να λάβουμε το πλήρωμα της ζωής, να μπορούμε να ατενίζουμε προς μια καινούργια πατρίδα, εκείνη της ευτυχίας, όπου δεν υπάρχει πόνος και θλίψη, και που από τώρα μπορούμε να ζούμε σ έναν κόσμο συμφιλιωμένο, οικοδομώντας κάθε μέρα την ειρήνη και τη δικαιοσύνη. Δεύτερη Κυριακή του Πάσχα. Ο Χριστός αναστήθηκε και ζει ανάμεσά μας. Η πασχαλινή εμπειρία μας συνοδεύει και σημειώνει την ύπαρξή μας. Κάθε μέρα είμαστε καλεσμένοι να ακολουθούμε τον αναστημένο Χριστό που ζει ανάμεσά μας και μας ζητά ακόμη να θεμελιώνουμε τη ζωή μας πάνω στο λόγο του και στην κοινωνία με τον Πατέρα, που ο ίδιος μας προσφέρει. Τρίτη Κυριακή του Πάσχα. Βρισκόμαστε πάντοτε σε πορεία. Και αυτή η πορεία καταγράφεται στη ψυχή κάθε ατόμου. Γεννιόμαστε χωρίς να έχουμε επίγνωση του τι υπάρχει γύρω μας και σταδιακά μαθαίνουμε να γνωρίζουμε τον εαυτό μας, τους άλλους και όλη την πραγματικότητα. Η πορεία είναι μια ανάγκη της ζωής και αυτό συμβαίνει και στη ζωή της πίστης. Τετάρτη Κυριακή του Πάσχα. Η Κυριακή του Καλού Ποιμένα. Η ευαγγελική εικόνα μας υπενθυμίζει το κάλεσμα και την φροντίδα του Θεού απέναντί μας. Γι αυτό η χριστιανική κοινότητα κάνει σήμερα μνεία στην «Ημέρα των Κλήσεων». Το κάλεσμα του Θεού περνά δια μέσου των σημείων της ιστορίας του καθενός και τη δική μας δυνατή απάντηση που γίνεται συγκεκριμένη μέσω των επιλογών και των μορφών της ύπαρξής μας. Ας προσευχηθούμε για τις ιερατικές και μοναχικές κλήσεις. Πέμπτη Κυριακή του Πάσχα. «Εγώ είμαι η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή». Ενώ η ανθρώπινη επιτυχία εδραιώνεται στα εξωτερικά φαινόμενα, η χριστιανική πίστη προσανατολίζεται σε εσωτερικές επιλογές, έχοντας ως αφετηρία τον Χριστό, που μας παρουσιάζεται σαν την Οδό, την Αλήθεια και τη Ζωή. Έκτη Κυριακή του Πάσχα. Το να δώσουμε μαρτυρία για τον Αναστημένο Χριστό, να ακολουθήσουμε τον Ιησού που είναι οδός, αλήθεια και ζωή, θα πει να προσφέρουμε στον κόσμο μια θαρραλέα μαρτυρία ότι ο Θεός είναι κοντά μας. Και αυτό σημαίνει έναν εξαγνισμό, που είναι εφικτός από όλους, ακόμη και με τις πιο ταπεινές εκφράσεις. Ανάληψη του Κυρίου. Μια καινούργια παρουσία. Η Ανάληψη του Κυρίου αποτελεί μια θεολογική αρχή που δεν αποδεικνύει απομάκρυνση του Χριστού, αλλά μια διαφορετική μορφή της παρουσίας του, ανάμεσα στους μαθητές του. Αυτός συνεχίζει για μας να είναι η εικόνα του αοράτου 17

18 Θεού και να ενεργεί ακόμη και διαμέσου της φτωχής μας μεταμόρφωσης, κυρίως τώρα κατά τη πασχαλινή περίοδο πάνω στη γη. Κυριακή της Πεντηκοστής. Να ζούμε σύμφωνα με το πνεύμα του Χριστού. Η συνεχής παρουσία του αναστημένου Χριστού, που παρόλο που είναι αόρατη, είναι όμως αληθινή, υλοποιείται προ πάντων με τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος, που είναι σήμερα ο Παράκλητος κοντά μας. Εκείνος που επικαλούμαστε και μας δίνεται για να μας προστατεύει και να μας στηρίζει. Γι αυτό τον επικαλούμαστε: «Έλα, Πνεύμα πανάγιο και ανανέωσε το πρόσωπο της γης». ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΕΥΣΠΛΑΧΝΊΑΣ Την Κυριακή 2 Μαΐου ο ιερός καθολικός ναός της Λάρισας για πρώτη φορά θα πανηγυρίσει. Όπως ξέρουμε ο ναός αυτός είναι αφιερωμένος στην καρδία του Ιησού. Για διάφορους όμως πρακτικούς λόγους ο Επίσκοπος αποφάσισε ο ναός να πανηγυρίζει όχι την λειτουργική του εορτή της Ιεράς Καρδίας, αλλά για την 2 η Κυριακή του Πάσχα που ονομάζεται η Κυριακή της Ευσπλαχνίας του Θεού, εορτή που εκφράζει θεολογικά την σημασία της εορτής της Ιεράς Καρδίας. Η εορτή αυτή δεν έχει ως αντικείμενο το βιολογικό όργανο του Ιησού (την καρδιά), αλλά είναι το σύμβολο της αγάπης και της ευσπλαχνίας του Θεού για τους ανθρώπους. Γι αυτό η 2 η Κυριακή του Πάσχα (Κυριακή της Ευσπλαχνίας) είναι η πιο κατάλληλη ημέρα για να πανηγυρίσουμε το Ναό αυτόν. Εξάλλου ολόκληρη η εικονογράφηση του Ναού εμπνέεται από αυτήν την πραγματικότητα. Στα δεξιά του ναού είναι αποτυπωμένος ο Εσταυρωμένος, αποκορύφωμα της αγάπης του Θεού για εμάς και οι δύο παραβολές της Ευσπλαχνίας: ο άσωτος Υιός ή ο πολυεύσπλαχνος Πατέρας και ο Καλός Ποιμήν. Στο κέντρο του Ναού απεικονίζεται το επεισόδιο του Ευαγγελίου αυτής της Κυριακής με τον Απόστολο Θωμά να αναγνωρίζει το Χριστό ως Αναστημένο (Κυριακή του Θωμά). Για να καταλάβουμε για ποιο λόγο η 2 η Κυριακή του Πάσχα ονομάστηκε Κυριακή της Ευσπλαχνίας θέλουμε να υπενθυμίσουμε τα ιστορικά γεγονότα που προηγήθηκαν. Από το έτος 2000 καθορίστηκε από τον Μακάριο Πάπα Ιωάννη Παύλο Β η Κυριακή μετά το Πάσχα, ως ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑΣ και αυτή συνδέθηκε με την Αγία Faustina Kowalska, μία Πολωνή Αγία, που ανακηρύχθηκε Αγία κατά το Ιωβηλαίο έτος Αυτή η καταπληκτική ιστορία άρχισε στις 22 Φεβρουαρίου Διαβάζουμε στο ημερολόγιο της αγίας πως της; Παρουσιάστηκε ο Ιησούς και της είπε: «Είναι επιθυμία μου να καθοριστεί η εορτή της Θεϊκής Ευσπλαχνίας. Θέλω η εικόνα που θα ζωγραφίσεις εσύ η ίδια, να ευλογηθεί επίσημα κατά την πρώτη Κυριακή μετά το Πάσχα. Και αυτή η Κυριακή να τελείται κάθε χρόνο σαν την εορτή της Θεϊκής Ευσπλαχνίας». Η Εορτή είναι μια ημέρα χάριτος για όλους τους ανθρώπους. Διαβάζουμε τα λόγια που ο Χριστός είπε στην Αγία Φαουστίνα: «Κόρη μου, μίλησε σ όλο τον κόσμο για την απερίγραπτη ευσπλαχνία μου. Επιθυμώ ώστε η εορτή της ΘΕΙΑΣ ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑΣ να τελείται προς εξιλέωση και καταφυγή όλων των ψυχών, ιδιαίτερα για τους δυστυχείς αμαρτωλούς. Κατ εκείνη την ημέρα είναι ανοικτές οι πηγές της ευσπλαχνίας μου, γι αυτό θα διαχύσω έναν ωκεανό χαρίτων πάνω στις ψυχές που θα προστρέξουν στην πηγή της Ευσπλαχνίας μου Η ευσπλαχνία είναι τόσο μεγάλη ώστε δεν υπάρχει νους, μήτε ανθρώπινος μήτε αγγελικός που θα μπορέσει να την φανταστεί, ακόμη και καθ όλη την αιωνιότητα. Ό,τι υπάρχει βγήκε από την πηγή της ευσπλαχνίας μου. Και η εορτή της ΘΕΙΚΗΣ ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑΣ προέρχεται από την καρδιά μου, γι αυτό επιθυμώ να εορτάζεται επίσημα την πρώτη Κυριακή μετά το Πάσχα. Η ανθρωπότητα δεν θα βρει ειρήνη, μέχρι ότου προστρέξει στην πηγή της Ευσπλαχνίας μου». Όποιος έχει την επιθυμία να έχει περισσότερες πληροφορίες γι αυτή την ευλάβεια, μπορεί να συμβουλευτεί την ιστοσελίδα 18

19 ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ Τη Παρασκευή 4 Μαρτίου, στις 7 το απόγευμα, στον Ιερό Ναό του Αγίου Φραγκίσκου, πραγματοποιήθηκε η ετήσια συνάντηση προσευχής των χριστιανών γυναικών, η οποία τελείται κάθε χρόνο προετοιμασμένη από τις γυναίκες όλων των χριστιανικών ομολογιών και επικεντρώνει το ενδιαφέρον σε μια χώρα του κόσμου, της οποίας οι γυναίκες προετοιμάζουν αυτή την παγκόσμια ημέρα προσευχής. Φέτος το θέμα ήταν «Πόσα ψωμιά έχεις» και το είχαν ετοιμάσει οι γυναίκες της Χιλής. Μαζί με ένα αρκετά μεγάλο γκρουπ Καθολικών γυναικών, συμμετείχαν επίσημα, μαζί με τους ποιμένες τους, γυναίκες από την Αγγλικανική Εκκλησία της Κέρκυρας και από την Ευαγγελική, ενώ και αρκετές ορθόδοξες αδελφές έλαβαν μέρος. Η τελετή ήταν πολύ καλά προετοιμασμένη και τα κείμενα του Λόγου του Θεού και των προσευχών διαβάστηκαν σε πολλές γλώσσες, από αγγλικά, γαλλικά αραβικά, ισπανικά, μέχρι και φιλιππινέζικα. Ύμνοι και ψαλμοί, τόσο από τη χορωδία της ενορίας του Ντόμου, όσο και από τις καλλίφωνες κυρίες των άλλων χριστιανικών δογμάτων, υψώνονταν προς το Θεό Πατέρα. Ένα τραπέζι είχε ετοιμαστεί μπροστά στο ιερό της εκκλησίας, πάνω στο οποίο τοποθετήσαμε το σταυρό του χριστού, το Ευαγγέλιο, χώμα από τη Χιλή μέσα σε ένα πήλινο δοχείο, κι ένα καλάθι με ψωμιά, τα οποία στο τέλος της τελετής-προσευχής, μοιράστηκαν στους παρευρισκομένους. Μελετήσαμε εν συντομία την τραγική και πονεμένη ιστορία της Χιλής και του πολύπαθου Λαού της, μια ιστορία που έμαθε τους ανθρώπους της να μοιράζονται τα λιγοστά αγαθά που είχαν στη διάθεση τους με πολλή αγάπη και πίστη στο θεό. Οι προσευχές, συγκινητικές και βγαλμένες μέσα από τα γεγονότα της ζωής. Αιτήσεις προς τον Θεό της Αγάπης για συμπαράσταση προς εκείνους που ζητούν το έλεός Tου και τη βοήθειά Του, αλλά και όλους εκείνους που με τις πράξεις τους, ή την αδιαφορία τους βαθαίνουν τις 19

20 πληγές των ανθρώπων και των λαών. Κλείσαμε με την ευλογία των ποιμένων, του Αγγλικανού Πάστορα, του ποιμένα της Ευαγγελικής Εκκλησίας και τη δική μου εκ μέρους της Καθολικής Εκκλησίας. Ακολούθησε ένα αδελφικό κέρασμα με εδέσματα που είχαν ετοιμάσει οι κυρίες της ενορίας και οι νέοι μας, κατά τη διάρκεια του οποίου ανταλλάξαμε για μια κόμη φορά ευχές και απόψεις για τα όσα βιώσαμε κατά τη διάρκεια αυτής της προσευχής, αλλά και τα όσα συμβαίνουν στην κοινωνία μας και τον κόσμο. Η Παγκόσμια Ημέρα προσευχής γυναικών είναι μια διεθνής κίνηση προσευχής που οργανώνεται από τις χριστιανές γυναίκες που καλούν τους πιστούς σε μια από κοινού ημέρα προσευχής την πρώτη Παρασκευή του Μαρτίου κάθε έτους. Προσευχή και υπηρεσία αγάπης συνυπάρχουν σε όλα τα μέλη αυτής της κίνησης. Ο Σταυρός επάνω αριστερά, ο οποίος αποτελεί το σύμβολο αυτής της κίνησης προσευχής, σχεδιάστηκε από μια Ιρλανδή Καθολική Μοναχή το Δείχνει 4 φιγούρες γυναικών που γονατίζουν σε στάση προσευχής και ο κύκλος που διαγράφεται μέσα στον Κέλτικο Σταυρό συμβολίζει την ενότητα εν χριστό μέσο όλης της ποικιλομορφίας. Ευχαριστούμε για μια ακόμη φορά με όλη μας τη καρδιά τις χριστιανές γυναίκες που μας έδωσαν αυτή την όμορφη μαρτυρία πίστης και την ευκαιρία προσευχής. π. Μάριος Ρήγος Η Χοροεσπερίδα της Αποκριάς της Ενορίας του Ντόμου βραδιά φιλίας και διασκέδασης. Το Σάββατο 26 Φεβρουαρίου στην αίθουσα εκδηλώσεων του ξενοδοχείου Κόρφου Χόλιντεϊ, στο Κανόνι της Κέρκυρας, πραγματοποιήθηκε για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά ο Αποκριάτικος χορός της Ενορίας του Ιερού καθολικού Μητροπολιτικού Ναού Κέρκυρας. Η προετοιμασία δύσκολη, αρκετές αντιξοότητες, αλλά ο Θεός βοήθησε και το καταφέραμε και πάλι. Προσκλήσεις, δώρα για την λαχειοφόρο αγορά, όλα σιγά- σιγά τακτοποιήθηκαν και η προετοιμασία ολοκληρώθηκε. 125 άτομα αρκετά καλά για τις δύσκολες εποχές που περνά ο τόπος μας και η «οικονομία» μας! Ο Εφημέριος μας μαζί με τα μέλη του ενοριακού συμβουλίου που εργάστηκαν πολύ σκληρά μέχρι την τελευταία στιγμή, έδιναν απλόχερα το χαμόγελο και την βοήθεια τους. Ο Επίσκοπός μας π. Ιωάννης, παρών στη συνεστίασή μας αυτή, έλαβε το λόγο, έδωσε την έναρξη με την προσευχή και έπειτα ευχαρίστησε τον π. Μάριο και το Ενοριακό Συμβούλιο για τις όμορφες πρωτοβουλίες που αναλαμβάνουν και παρά τις δυσκολίες τις φέρνουν αντάξια σε πέρας κι ευχήθηκε με την καρδιά του σε όλους καλή διασκέδαση. Η φιλική κουβέντα, το «πολύ» και καλό φαγητό, και η ωραία μουσική από τα χέρια και το καλό γούστο του ντι τζέϊ Χένρυ, οι υπέροχες αποκριάτικες φιγούρες που κινούνταν ανάμεσά μας, έδωσαν χαρά σε όλους αλλά και πολύ κέφι. Η πίστα της μεγάλης αίθουσας ήταν συνεχώς γεμάτη από χορευτές και χορεύτριες που επέμεναν να χορεύουν μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Μια μικρή λαχειοφόρος βοήθησε στο να καλύψουμε τα έξοδα και να μας μείνει κι ένα μικρό κέρδος το οποίο ο εφημέριος Π. Μάριος το δώρισε στους νέους για το ταμείο τους, αφού είχαν όλοι δουλέψει για την οργάνωση της βραδιάς αυτής. Είναι σημαντικό να μη χάνουμε την επαφή μεταξύ μας, κι όπως συναντιόμαστε τουλάχιστον Κάθε Κυριακή και στις γιορτές στη Θεία Λειτουργία, καλό είναι να συναντιόμαστε και σε στιγμές γιορτινές σαν μια οικογένεια, όπως ανέφερε ο π. Μάριος στο καλωσόρισμα του. Από το Ποιμαντικό Ενοριακό Συμβούλιο Ντόρη Σπιτιέρη 20

21 ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΚΕΡΚΥΡΑΣ «Πάμε Μαδρίτη!!!» Κυριολεκτικά και μεταφορικά μπορεί να μας χωρίζουν αρκετές μέρες από τη συνάντησή μας στη Μαδρίτη. Ωστόσο στην Κέρκυρα έχουμε αρχίσει ήδη την προετοιμασία από τις 5 Φεβρουαρίου με την 1 η συνάντηση. Με οδηγό μας τις 8 εμψυχώσεις για την Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας (Π.Η.Ν.) αναπτύσσουμε και αυτοσχεδιάζουμε δραστηριότητες για να προσεγγίσουμε όσο καλύτερα γίνεται το κάλεσμα του Πάπα Βενέδικτου 16 ου σε όλους τους νέους του πλανήτη μας : «Να είστε ριζωμένοι σ αυτόν και να οικοδομείτε τη ζωή σας πάνω του» (Κολ. 2,7). Στην 1 η συνάντηση, με στόχο «Να παρουσιαστεί η ιστορικότητα του Προσώπου του Ιησού Χριστού», οργανώσαμε ένα παιχνίδι ερωτήσεων. Οι ερωτήσεις αφορούσαν τα ευαγγέλια και τους Ευαγγελιστές, τους κώδικες του ευαγγελίου και οτιδήποτε έχει σχέση με την παρουσία του Ιησού Χριστού μέσα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Οι πηγές που χρησιμοποιήσαμε ήταν φυσικά η Αγία Γραφή και το βιβλίο προετοιμασίας «Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ, ένας άνθρωπος στο κέντρο της ιστορίας» ενώ κατά τη διάρκεια προετοιμασίας ο π. Μάριος, εμψυχωτής και ακούραστος καθοδηγητής της νεολαίας μας, μας τροφοδότησε με νέες ιδέες! Η συνάντησή μας κύλησε ως εξής.. στην αρχή δόθηκε στον καθένα ένα κρυπτογραφημένο μήνυμα και έτσι τα 20 άτομα χωρίστηκαν σε 2 ομάδες τους «Ριζωμένους» και τους «Θεμελιωμένους» (τυχαίο; Δε νομίζω!) Στη συνέχεια η κάθε ομάδα επέλεγε και απαντούσε σε ερωτήσεις κερδίζοντας βαθμούς έχοντας στην διάθεσή τους 3 βοήθειες, τη βοήθεια του τηλεφώνου, της Αγίας Γραφής και του υπολογιστή-internet. Φυσικά δεν παραλείψαμε να ξεδιπλώσουμε τις χορευτικές και φωνητικές μας ικανότητες με μία δοκιμασία. Και οι δύο ομάδες έπρεπε να τραγουδήσουν και να χορέψουν το γνωστό άσμα της eurovision: «Σωκράτη εσύ, super star». Σχολιάζοντας, παράλληλα, το γεγονός πως ενώ για το μεγάλο φιλόσοφο της αρχαιότητας έχουμε πολύ λιγότερα στοιχεία/ πειστήρια για την παρουσία και τη ζωή του ωστόσο τον δεχόμαστε, και καλά κάνουμε, ως ένα μεγάλο διανοητή που επηρέασε την εξέλιξη της ανθρωπότητας. Πόσο μάλλον λοιπόν πρέπει να δεχόμαστε τον ίδιο τον Ιησού Χριστό για τον οποίον έχουμε, σε σύγκριση με άλλες σπουδαίες προσωπικότητες, αδιάσειστα στοιχεία της παρουσίας του και της πορείας της ζωής του στη Γη. Στη συνάντηση είχαμε την ευκαιρία να παρευρεθεί και ο Επίσκοπός μας Ιωάννης και να μας μιλήσει σχετικά με το θέμα και τις ερωτήσεις που ακούγονταν ενώ κάποιες στιγμές ήθελε να βοηθήσει κρυφά τις ομάδες για να απαντήσουν σωστά... Παρ όλα αυτά κέρδισαν οι καλύτεροι και όλοι μας αποκομίσαμε μία πολύ όμορφη εμπειρία παιχνιδιού, γνώσης και πολύ γέλιου! Οι συναντήσεις μας θα συνεχιστούν και θα ολοκληρωθούν στις αρχές του καλοκαιριού. Με χαρά περιμένουμε να ακούσουμε και να διαβάσουμε τις εμπειρίες των υπολοίπων ομάδων στην Ελλάδα ανταλλάσσοντας ιδέες! Αδελφικούς χαιρετισμούς από Κέρκυρα και καλή προετοιμασία σε όλους! Εκ μέρους της Νεολαίας Κέρκυρας Ανάπαλης Παναγιώτης ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ- 7 η Κυριακή του Πάσχα θα γίνει η Πρώτη Κοινωνία των παιδιών της Β Δημοτικού, και των δύο ενοριών της Αρχιεπισκοπής μας στην Ενορία Ι. Καρδίας του Ιησού στην Κωτσέλλα στις το πρωί. Το απόγευμα θα γίνει η Λιτανεία της Αγίας Δωρεάς. Η τελετή θα ξεκινήσει στον Ενοριακό Ναό της Ιεράς Καρδίας του Ιησού στις 18:00 με τη Θεία Λειτουργία και η Λιτανεία θα ακολουθήσει στις 19:00. Φέτος θα συμμετάσχει ο Πρόεδρος της Καθολικής Ιεραρχίας της Ελλάδος και Καθολικός Επίσκοπος Σύρου Σεβ.τος Φραγκίκσος Παπαμανώλης. ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ θα τελέσουμε την Πανήγυρη του ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΤΗΣ ΠΑΔΟΥΗΣ στον Ιερό Ναό του Αγίου Φραγκίσκου, όπου βρίσκεται το Ιερό Βήμα του Αγίου Αντωνίου. Η Θεία Λειτουργία θα αρχίσει στις μμ και θα ακολουθήσει η περιφορά του αγάλματος και των Ιερών Λειψάνων του Αγίου. Όλο το δεκατριήμερο θα τελείται η Θεία Λειτουργία κάθε απόγευμα στις

22 Ειδήσεις από το Αποστολικό Βικαριάτο Θεσσαλονίκης Εις μνήμην του ολοκαυτώματος των Εβραίων στην Καθολική Εκκλησία Θεσσαλονίκης Με την ευκαιρία της μνήμης του ολοκαυτώματος που ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) έχει καθιερώσει να τιμάται στις 27 Ιανουαρίου κάθε έτους, διοργανώθηκε εις μνήμην της φρικτής θηριωδίας κατά των θυμάτων και των επιζώντων των κρεματορίων του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου μια εκδήλωση από την ισραηλιτική κοινότητα Θεσσαλονίκης και την ομάδα «Πολιτισμός και Διαθρησκευτικός Διάλογος» με την χορωδία της κοινότητας και ορχήστρα. Η εκδήλωση έλαβε μέρος το Σάββατο το βράδυ της 29 / 01 / 2011 μέσα στην Καθολική Εκκλησία Θεσσαλονίκης. Ακούστηκαν εβραϊκά άσματα και κομμάτια μουσικής από την ορχήστρα και τη χορωδία. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης τιμήθηκαν ειδικά οι Αδελφές του Ελέους του Ελληνογαλλικού Κολλεγίου Καλαμαρί που με τον κίνδυνο της ζωής τους έσωσαν αρκετά εβραιόπουλα και λειτούργησαν νοσοκομείο 20 θέσεων. Το Καλαμαρί έγινε τότε καταφύγιο για 200 τουλάχιστον άτομα. Αρκετοί πήραν τον λόγο, εντύπωση όμως προκάλεσε η διασωθείσα από τις Αδελφές GIL- BERTE, γεννηθείσα το 1942 από αστική οικογένεια, που διηγήθηκε πως σώθηκε, πως την βάπτισαν οι Αδελφές για να έχει χριστιανικό όνομα και πως η Ηγούμενη Αδελφή ROCHETTE, την μετέφερε και την παρέδωσε στην μητέρα της στο Παρίσι, ενώ ο δικηγόρος πατέρας της, βρίσκονταν ήδη στο Ισραήλ. Δεν παρέλειψε να αναφέρει όλα τα ονόματα των Αδελφών που γνώρισε στο Καλαμαρί και που επισκέπτονταν στη συνέχεια επανειλημμένως. Σήμερα οι Αδελφές αυτές δεν ζουν πια, η ίδια όμως παραμένει πάντοτε ευγνώμων προς τις Αδελφές και τρέφει μία βαθιά εκτίμηση, όπως είπε, προς τους Καθολικούς που της έσωσαν τη ζωή. Η Εκκλησία της Αμιάντου Συλλήψεως της Παναγίας ήταν γεμάτη από κόσμο. Παραβρέθηκαν ο Ισραηλινός Πρέσβης, ο Γενικοί Πρόξενοι των Η.Π.Α. και της Γαλλίας, καθώς και ο Λυκειάρχης του Κολεγίου Καλαμαρί. Π. Ιωάννης Λούβαρης Τ.Α. Στη φωτογραφία δεξιά διακρίνεται η GILBERTE, στην αγκαλιά μιας Αδελφής του Ελέους. Έχει γράψει στα ελληνικά ένα βιβλίο που διηγείται την διάσωσή της από τις Αδελφές του Ελέους. Η μαρτυρία της θα μείνει αξέχαστη σε όλους μας. 22

23 Λειτουργικά Προγράμματα ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΕΡΚΥΡΑΣ Ιερός Καθεδρικός Ναός Αγίων Ιακώβου Απ. & Χριστοφόρου Μ. «ΝΤΟΜΟΣ», 9/3, Τετάρτη των Τεφρών. Αρχή της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Η Θεία Λειτουργία στις στον Ιερό Ναό του Αγίου Φραγκίσκου με την επίθεση της τέφρας. ΟΛΗ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ ΘΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥ- ΜΕ ΤΟΝ ΟΒΟΛΟ ΜΑΣ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΦΑΚΕΛΛΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΜΟΙΡΑΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΣΥΝΗΣ». Το ποσό που θα συγκεντρώσουμε θα δοθεί: ένα μέρος στην ΚΑΡΙΤΑΣ, και ένα μέρος στην φιλανθρωπική οργάνωση» Ο Άγιος Σπυρίδων», στην οποία συνεργάζονται η Καθολική Αρχιεπισκοπή και η Ορθόδοξη Μητρόπολη, με πρωτοβουλία του Μητροπολίτη Κερκύρας και Παξών Σεβ.του Νεκταρίου. ΚΑΘΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΤΙΣ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ.ΤΟΥ ΔΡΟ- ΜΟΥ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ στον Ι.Ν. Αγίου Φραγκίσκου. 13/3, Κυριακή Α της Τεσσαρακοστής. Η Θεία Λειτουργία στις στον Ιερό Ναό του Αγίου Φραγκίσκου. 19/3, Σάββατο, Πανήγυρη του Αγίου Ιωσήφ μνήστορος της Θεοτόκου. Η Θεία Λειτουργία στις 19:00. Είστε όλοι καλεσμένοι για να τιμήσουμε τις Αδελφές μας του Αγ. Ιωσήφ της Λυών που εορτάζουν. 20/3, Κυριακή Β της Τεσσαρακοστής. ΣΥΝΑΞΗ της Τεσσαρακοστής για τους πιστούς της Ενορίας του Ιερού Μητροπολιτικού μας Ναού. 25/3, Παρασκευή, Πανήγυρη του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και Εθνική Εορτή. Θεία Λειτουργία στις 10:30. 27/3, Κυριακή Γ της Τεσσαρακοστής. Η Θεία Λειτουργία στις στο Ι.Ν. Αγίου Φραγκίσκου. 23

24 ΤΙΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ, Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥ- ΡΟΥ ΤΕΛΕΙΤΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 8 μμ. 3/4, Κυριακή Δ της Τεσσαρακοστής. Η Θεία Λειτουργία στις στον Ιερό Ναό του Αγίου Φραγκίσκου. 10/4, Κυριακή Ε της Τεσσαρακοστής. Η Θεία Λειτουργία στις στον Ιερό Ναό του Αγίου Φραγκίσκου. ΑΓΙΑ ΚΑΙ + 17/4 Κυριακή, Κυριακή των Βαΐων. Η Θεία Λειτουργία κατ εξαίρεση σήμερα στις 10:00 Με το πέρας της Θ. Λειτουργίας και της ευλογίας των θα παρακολουθήσουμε με ευλάβεια την πομπή της Λιτανείας του Ιερού Λειψάνου του Πολιούχου μας Αγίου Σπυρίδωνα που κατά παράδοση διασχίζει και τον δρόμο μπροστά από τον Ιερό Μητροπολιτικό μας Ναό. Από σήμερα παραδίδουμε στην ενορία μας όλες τις προσφορές μας κατά τη διάρκεια της Τεσσαρακοστής για την «Τεσσαρακοστή της Αδελφοσύνης» + 18/4 Μεγάλη Δευτέρα. Θ. Λειτουργία στις 7 μ.μ. + 19/4 Μεγάλη Τρίτη. Θ. Λειτουργία στις 7μμ.με την τελετή Μετανοίας και την Εξομολόγηση των πιστών για το Άγιο Πάσχα. + 20/4 Μεγάλη Τετάρτη. Στις 8:30 μμ κατά τη διάρκεια του Ιερού Συλλείτουργου προεδρεύοντας του Σεβασμιότατου Αρχιεπισκόπου μας π. Ιωάννη, θα ευλογηθούν τα Άγια Έλαια και οι ιερείς θα ανανεώσουν τις υποσχέσεις που έδωσαν την ημέρα της χειροτονίας τους. Θα λάβει τη χειροθεσία του Ακολούθου ο αδελφός μας Ιωάννης Ροβέρτος Ρέικλυ + 21/4 Μεγάλη Πέμπτη. Στις 8.30 στον Μητροπολιτικό μας Ναό η Θεία Λειτουργία του Μυστικού Δείπνου και στις 11:00 μ.μ. η αγία ώρα και η Προσκύνηση του Πανάχραντου Μυστηρίου. (*ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΝΤΥΘΟΥΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΕΡΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΝΙΠΤΗΡΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΝΤΟΜΟ ΤΟ ΑΡΓΟΤΕΡΟ ΣΤΙΣ 8μμ. ) + 22/4 Μεγάλη Παρασκευή. Στις 15:00 η Τελετή του Δρόμου του Σταυρού. Στις 7.30μμ θα αρχίσει η Ακολουθία των Αγίων Παθών του Κ.Η.Ι.Χ. με τη Τελετή της Σταυροπροσκύνησης και στις 9μμ θα ακολουθήσει η περιφο- 24

25 ρά του Επιταφίου του Ι. Καθολικού Μητροπολιτικού μας Ναού. + 23/4 Μεγάλο Σάββατο. Στις 9μμ θα αρχίσει η Πασχαλινή Αγρυπνία κατά την οποία θα ευλογηθεί το Νέο Φως, η Πασχαλινή Λαμπάδα, το νερό του Βαπτίσματος και θα γίνει η ανανέωση των υποσχέσεων του Βαπτίσματός μας. Η Τελετή θα κλείσει με την Αναστάσιμη Αρχιερατική Θεία Λειτουργία και με την παραλαβή του Αγίου Φωτός από τον Πανάγιο Τάφο, το οποίο με πολλή αγάπη μας δωρίζει κάθε χρόνο ο Σεβ.τος Μητροπολίτης Κερκύρας κκ. Νεκτάριος. ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ + 24/4 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ. ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΤΩΝ ΠΑΝΗΓΥΡΕΩΝ. Η Θεία Λειτουργία στο Ντόμο στις ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΕΥΧΕΣ... Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές μου, Έφτασε και πάλι το Πάσχα. Θα ανταλλάξουμε και πάλι τις ευχές μας, μέσα σε ένα κλίμα αβεβαιότητας και κρίσης. Κρίσης οικονομικής και κοινωνικής. Κρίσης αξιών, που βαίνουν προς την εξαφάνιση και οι οποίες δεν αντικαθίστανται, οδηγώντας τον άνθρωπο σε αδιέξοδα. Μπροστά σε όλα αυτά τα γεγονότα, συχνά αφηνόμαστε, εγκαταλείπουμε τις προσπάθειες, απογοητευόμαστε. Φαίνεται όμως πως ποτέ τελικά δεν πρέπει να μας εγκαταλείπει η ελπίδα. Είναι σημαντικό πως παρά τις όποιες δυσκολίες, υπάρχουν φορές που δεν αφηνόμαστε στην απαισιοδοξία και τα δάκρυα, που κατά βάθος λίγο ωφελούν, ή και καθόλου, αλλά αντιδρούμε. Αντιστεκόμαστε και επαναστατούμε. Αυτή η αντίδραση, είναι η ένδειξη πως δεν θέλουμε το κατρακύλισμα των αξιών. Δεν αποδεχόμαστε την πτώση σαν κατάληξη, αλλά θέλουμε να ανακάμψουμε, να σηκωθούμε, να αλλάξουμε πορεία. ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ! Πάσχα, είναι το Πέρασμα από το θάνατο στη ζωή. Πάσχα είναι ο Χριστός που πεθαίνει και Ανασταίνεται. Πάσχα είναι ο Θεός μας που μας αγαπά τόσο πολύ, ώστε σαρκώθηκε κι έδωσε τη ζωή του για χάρη μας. Να η αξίες που δε θα χαθούν ποτέ. Να οι αξίες που όσο πιο δύσκολες κι αν είναι οι Περιστάσεις θα ισχυροποιούνται και θα αυξάνουν. Η ιστορία μας έχει αμέτρητα παραδείγματα για να μας διδάξει. Σε μια κοινωνία ανάλατη, φτωχή σε αγάπη και προσφορά, φτωχή σε αλτρουισμό και πλούσια σε εγωισμό, διαιρέσεις και αμαρτία, ο Ιησούς έρχεται σηκώνοντας το σταυρό του, για να μας χαρίσει ζωή, αλήθεια, αγάπη, κοινωνία και επικοινωνία, χάρη και ειρήνη, συγχώρεση και καταλλαγή. 25

26 ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ! Είναι να δεχτούμε το Χριστό στη ζωή μας. Να τον δεχτούμε με το σταυρό Του και να βαδίσουμε μαζί του μέχρι τον άδειο τάφο της Ανάστασης. Εκεί όπου ξαναγεμίζουν οι δρόμοι της Ιερουσαλήμ, αλλά και όλης της οικουμένης, με ζωή και ελπίδα. Με τη σιγουριά πως νικήθηκε ο θάνατος. ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ! Είναι να αφήσουμε το Χριστό να μας οδηγήσει προς τους αδελφούς μας, φτωχούς, απελπισμένους, άρρωστους, μοναχούς, εγκαταλειμμένους, αποκαρδιωμένους, απομακρυσμένους... Να μας στείλει να τον αναγγείλουμε Αναστημένο και νικητή, σε όλους εκείνους που οι σταυροί της καθημερινότητας τους έχουν ρίξει στην απελπισία. ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ! Το εύχομαι μέσα από την καρδιά μου σε όλους, όχι μόνο στους ενορίτες που έρχεστε στην εκκλησία τις Κυριακές και τις γιορτές, αλλά και σε όλους εσάς που δεν έρχεστε, που έχετε χρόνια να πλησιάσετε στην Εκκλησία, να κοινωνήσετε, να αισθανθείτε τη δύναμη αυτή του αναστημένου χριστού, ο οποίος είναι ο μόνος που μπορεί να σας απεγκλωβίσει από την απελπισία και το κακό. ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ με μια ανανεωμένη Εκκλησία, για μας στην Κέρκυρα που αναπαλαιώσαμε και αποκαταστήσαμε τον πολύπαθο ενοριακό μας Μητροπολιτικό Ναό. Ας μη μείνει η ανανέωση μόνο στις νεκρές πέτρες του οικοδομήματος, ας γίνει πραγματικότητα, μέσω της δύναμης και του Φωτός του Αναστημένου Σωτήρα μας σε όλους εμάς. Ας γίνουμε λίθοι ζωντανοί στην οικοδόμηση της Εκκλησίας Του. ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ! Με πολλή εν Χριστώ αγάπη. Ο Εφημέριος του Ιερού Καθ. Μητροπολιτικού Ναού Π. Μάριος Ρήγος * 1/5 Κυριακή 2η του Πάσχα. Θείας Ευσπλαχνίας. Η Θεία Λειτουργία στο Ντόμο στις * 8/5 Κυριακή 3 η του Πάσχα. Η Θεία Λειτουργία στο Ντόμο στις * 15/4 Κυριακή 4 η του Πάσχα. ΗΜΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΕΡΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΙΚΕΣ ΚΛΗΣΕΙΣ Η Θεία Λειτουργία στο Ντόμο στις και το απόγευμα στις * 22/5 Κυριακή 5 η του Πάσχα. Η Θεία Λειτουργία στο Ντόμο στις * 29/5 Κυριακή 6 η του Πάσχα. Η Θεία Λειτουργία στο Ντόμο στις και το απόγευμα στις * 31/5 Τρίτη, ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΣ ΤΗΣ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΕΛΙ- ΣΑΒΕΤ Κλείνουμε το Μήνα της Παναγίας με μια εκδρομή προσκύνημα στη Μεσογγή, όπου θα τελέσουμε τη Θεία Λειτουργία. Αναχώρηση με πούλμαν στις 5.30 μμ από την πόλη της Κέρκυρας. Από την 1 η μέχρι και τις 11 Ιουνίου, θα τελείται Κάθε απόγευμα στον Ιερό Ναό του Αγίου Φραγκίσκου, το Δεκατριήμερο Παρακλήσεων προς τον Άγιο Αντώνιο της Πάδοβας, μαζί με τη Θεία Λειτουργία στις 26

27 Δεν θα τελεστεί η ακολουθία την Κυριακή 5 και την Κυριακή 12. * 2/6 Πέμπτη ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ του Κυρίου μας Ιησού Χριστού Η Θεία Λειτουργία στο Ντόμο το απόγευμα στις * 5/6 Κυριακή 7 η του Πάσχα. Η Θεία Λειτουργία στο Ντόμο στις το απόγευμα στις Η ΛΙΤΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΔΩΡΕΑΣ ΤΟ ΠΡΩΙ ΩΡΑ 10.00, ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΙΕΡΑΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΘΑ ΛΑΒΟΥΝ ΤΗΝ Α ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ Β ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΧΗ- ΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ. * 12/6 Κυριακή ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ Η Θεία Λειτουργία στο Ντόμο στις ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΘΑ ΧΟΡΗΓΗΘΕΙ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΜΑΤΟΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ Γ και Δ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΠΟΥ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΗΚΑΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ Τέλος της Πασχαλινής Περιόδου 13/6 Δευτέρα, Πανήγυρη του Αγίου Αντωνίου της Πάδοβας Η Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό του Αγίου Φραγκίσκου στις 20.00, θα ακολουθήσει η Λιτανεία με το τεμάχιο του Λειψάνου του Αγίου και του αγάλματος του. * 19/6 Κυριακή, Πανήγυρη Της Αγίας Τριάδος Η Θεία Λειτουργία στο Ντόμο στις και το απόγευμα στις * 24/6 Παρασκευή, Πανήγυρη της Γεννήσεως του Αγίου Ιωάννου του Βαπτιστή και Προδρόμου Η Θεία Λειτουργία στο Ντόμο στις /6 Κυριακή. ΠΑΝΗΓΥΡΗ της Αγίας Δωρεάς του Τιμίου Σώματος και Πολύτιμου Αίματος του Χριστού Η Θεία Λειτουργία στο Ντόμο στις Από το γραφείο της Ενορίας του Ι.Κ. Μητροπολιτικού Ναού Κερκύρας Ο Εφημέριος Π. Μάριος Ρήγος 27

28 Ενορία Ιεράς Καρδίας του Ιησού Κωτσέλλα Κέρκυρας Η νέα ενοριακή χρονιά ξεκίνησε το Σάββατο 8 Ιανουαρίου με την παραδοσιακή ευλογιά και κοπή της πρωτοχρονιάτικης βασιλόπιτας της Ενορίας της Ιεράς Καρδίας του Ιησού στην Κέρκυρα. Στην πρόσκληση ανταποκρίθηκε ικανοποιητικός αριθμός ενοριτών οι οποίοι στις προηγούμενες δέχθηκαν την ευλογία των οικογενειών και των σπιτιών τους εκ μέρος των ιερέων της Ενορίας. Η ετήσια Συνάντηση ξεκίνησε με την Θεία Λειτουργία όπου κήρυξε ο Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος μας Ιωάννης. Με το πέρας της τελετής, ακολούθησε στην στολισμένη για τους εορτασμούς από την ομάδα εφήβων ενοριακή αίθουσα, η συνέλευση για το ποιμαντικό και οικονομικό απολογισμό της Ενορίας με την παρουσία του Σεβασμιότατου. Ο Εφημέριος π. Τζούλιος, πλαισιωμένος από το ενοριακό συμβούλιο παρουσίασε με χρονολογική σειρά τις σημαντικότερες στιγμές της ενορίας και παρουσίασε τον οικονομικό απολογισμό. Ο Αρχιεπίσκοπος πήρε το λόγο και συνεχάρη τον εφημέριο για την πρόοδο, για τις προσπάθειες για τα θετικά σημεία, παρ όλες τις γνωστές δυσκολίες που αντιμετωπίζει η κοινότητά μας με την συμμετοχή των πιστών στο εκκλησιασμό κατά την διάρκεια του χρόνου. Ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε τον εφημέριο για την αφοσιωμένη προσφορά και συμβολή του, όπως και το ενοριακό συμβούλιο για την άμεση στήριξη και συμμετοχή του στην ποιμαντική της κοινότητας. Στο τέλος ευλόγησε και χάραξε τον σταυρό στη βασιλόπιτα η οποία μοιράστηκε στον κόσμο. Η γιορτή αυτή έκλεισε με μια λαχειοφόρο αγορά διοργανωμένη από το ενοριακό συμβούλιο που μοίρασε τα δώρα στους τυχερούς. 28

29 Μάρτιος 2011 Λειτουργικό Πρόγραμμα 4/3, Πρώτη Παρασκευή του μήνα. Η Θ. Λειτουργία στις 18:30 9/2, Τετάρτη των ΤΕΦΡΩΝ και αρχή της Αγίας Σαρακοστής. Η Θεία Λειτουργία και η επίθεση της στάχτης στις 18:30. ΗΜΕΡΑ ΝΗΣΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΓΚΡΑΤΕΙΑΣ. Ο Δρόμος του Σταυρού την περίοδο της Τεσσαρακοστής θα πραγματοποιηθεί: στο Κοιμητήριο κάθε Τετάρτη στις 16:00. στην Ενορία κάθε Παρασκευή στις 18:30. 19/3, Σάββατο: Εορτή του Αγίου Ιωσήφ του μνήστορος της Θεοτόκου. Προστάτη της Μονάδας Φιλοξενίας Ηλικιωμένων της Αρχιεπισκοπής μας. Η Επίσημή Θεία Λειτουργία στις 18:30 στον Ιερό Ναό της Ιεράς Καρδίας του Ιησού. 25/3, Παρασκευή: Εορτή του Ευαγγελισμού και Εθνική Εορτή. Η Θεία Λειτουργία όπως τις Κυριακές. Την ημέρα αυτή δεν θα πραγματοποιηθεί ο Δρόμος του Σταυρού. Απρίλιος /4, Πρώτη Παρασκευή του μήνα. Η Θ. Λειτουργία στις 18:30 3/4, Κυριακή: στις 10:00 Σύναξη της Τεσσαρακοστής στον Ενοριακό μας Ναό με τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο π. Ιωάννη Σπιτέρη. ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ /4, Κυριακή των Βαΐων. Η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία με την περιφορά των Βαΐων, προεξάρχοντος του Σεβασμιοτάτου Αρχιεπισκόπου στην Ενορία στις 08:00. Η Θεία Λειτουργία στις 10:00. 29

30 Στο Κοιμητήριο η Θ. Λειτουργία στις 09:00. Ο Δρόμος του Σταυρού προετοιμασμένος από τη Νεολαία, όπως κάθε χρόνο στο Κοιμητήριο στις 16:00. 18/4, Μεγάλη Δευτέρα Το Μυστήριο της Εξομολόγησης, ο Δρόμος του Σταυρού και η Θ. Λειτουργία στις 18:30 στον Ενοριακό μας Ναό. 19/4, Μεγάλη Τρίτη Το Μυστήριο της Εξομολόγησης, ο Δρόμος του Σταυρού και η Θ. Λειτουργία στις 18:30 στον Ενοριακό μας Ναό. 20/4, Μεγάλη Τετάρτη Η Επίσημη Αρχιερατική Θεία Λειτουργία με την ευλογία των Αγίων Ελαίων και την ανανέωση των ιερατικών υποσχέσεων από τους ιερείς στον Καθεδρικό Ναό «Ντόμο» στις 20:00. 21/4, Μεγάλη Πέμπτη Η Θεία Λειτουργία του Μυστικού Δείπνου στον Ενοριακό μας Ναό στις 20:00. Η παραδοσιακή Τελετή της Αγίας Ώρας στο παρεκκλήσιο των Φραγκισκανών Αδελφών στις 23:00. 22/4, Μεγάλη Παρασκευή Η Τελετή του Δρόμου του Σταυρού στον Ενοριακό μας Ναό στις 15:00. Η Ακολουθία των Αγίων Παθών του Κυρίου μας Ιησού Χρίστου με την Τελετή της Σταυροπροσκύνησης και τη μετάδοση της Θείας Κοινωνίας στις 19:30. Θα ακολουθήσει η περιφορά του Επιταφίου στις 20:30 που θα διέλθει, όπως κάθε χρόνο, τους γειτονικούς δρόμους της Ενορίας μας. 23/4, Μεγάλο Σάββατο Η Πασχαλινή Αγρυπνία, ευλογία του Φωτός, του ύδατος του Βαπτίσματος και ανανέωση των υποσχέσεων του Βαπτίσματος μας στον Ενοριακό Ναό της Ιεράς Καρδίας του Ιησού στις 21:00. 24/4, Κυριακή του ΠΑΣΧΑ Η Πασχαλινή Θεία Λειτουργία στον Ενοριακό μας Ναό στις 10:00. Θα ακολουθήσει κέρασμα με ανταλλαγή ευχών στην Ενοριακή Αίθουσα. Στο Κοιμητήριο η Θ. Λειτουργία στις 08:45 Μάιος 2011 Ο μήνας αυτός είναι αφιερωμένος στην Παναγία Η τελετή του Αγίου Ροδαρίου θα πραγματοποιείται κάθε Τρίτη, Πέμπτη και Σάββατο στις 19:00 στην Ενορία και κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή σε σπίτια ενοριτών, όπου ομάδες προσευχής σε συνεννόηση με τον Εφημέριο θα απαγγέλλουν το Άγιο Ροδάριο. 06/5 Πρώτη Παρασκευή του μήνα, η Θεία Λειτουργία στις 18:00. 14/5 Σάββατο, συνεστίαση προς τιμήν των ηλικιωμένων αδελφών μας στο Ποιμαντικό και Κατασκηνωτικό Κέντρο της Μεσογγής. Το Φως της Ανάστασης να τρέφει την Αγάπη του Θεού στις καρδιές σας. Χριστός Ανέστη! Ο Εφημέριος π. Τζούλιο Γκραμένια και το Ενοριακό και Ποιμαντικό Συμβούλιο 30

31 Ιερός Καθολικός Ναός Αγίου Νικολάου Κεφαλληνίας Πρόγραμμα Αγίας Τεσσαρακοστής, Μεγάλης Εβδομάδας και Πάσχα /03: Τετάρτη των Τεφρών, Η Θεία Λειτουργία και η επίθεση της στάχτης στις 19:00. Κάθε Παρασκευή της Τεσσαρακοστής, η Τελετή του Δρόμου του Σταυρού στις 19:00. 17/04: Κυριακή των Βαΐων, η Ιερά Λιτανεία και η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία στις 10:00. 18/04: Μεγάλη Δευτέρα, Η Θεία Λειτουργία στις 19:00. 19/04: Μεγάλη Τρίτη, Η Θεία Λειτουργία στις 19:00. 20/04: Μεγάλη Τετάρτη, Η Θεία Λειτουργία στις 19:00. 21/04: Μεγάλη Πέμπτη, Η Θεία λειτουργία του Μυστικού Δείπνου, η Τελετή της Αγίας ώρας και η Προσκύνηση του Πανάχραντου Μυστηρίου στις 19:00. 22/04: Μεγάλη Παρασκευή, η Τελετή του Δρόμου του Σταυρού στις 17:30. Στις 18:00 θα ακολουθήσει η Ιερά Ακολουθία των Αγίων Παθών του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, η Σταυροπροσκύνηση και Ιερά Λιτανεία. 23/04: Μεγάλο Σάββατο, η Πασχαλινή Αγρυπνία και Θεία Λειτουργία στις 22:00. 24/04: ΑΓΙΟ ΠΑΣΧΑ, η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία στις 11:00. Ιερός Καθολικός Ναός Αγίου Μάρκου Ζακύνθου 20 Μαρτίου 2011, 2 η Κυριακή της Τεσσαρακοστής. Η Θεία Λειτουργία, όπως τις Κυριακές 25 Απριλίου 2011, Δευτέρα του Πάσχα. Η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία, όπως τις Κυριακές. Σε όλους τους ενορίτες και σε κάθε συνάνθρωπό μας, εύχομαι από βάθους καρδιάς Καλή και Αγία Τεσσαρακοστή. Το Φως του Αναστημένου Χριστού να μας δώσει χαρά, αγάπη, δύναμη και περισσότερη εμπιστοσύνη στη χάρη του Αναστημένου Σωτήρα Μας. Χριστός Ανέστη αγαπητοί μου και να είστε πάντα καλά! π. Κρίστιαν Βέρες 31

32 ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΒΙΚΑΡΙΑΤΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Ιερός Καθεδρικός Ναός Αμιάντου Συλλήψεως της Θεοτόκου Θεσσαλονίκης 09/03: Τέταρτη των Τεφρών. Οι Θείες Λειτουργίες στις 18:00 στην Ενορία και στην εκκλησία «Άγιος Βικέντιος» 18/03 (Παρασκευή): Αρχιερατική Θεία Λειτουργία και Σύναξή για την Τεσσαρακοστή στην Ενορία στις 19:00 19/03 (Σάββατο): Πανήγυρη του Αγίου Ιωσήφ. Αρχιερατική Θεία Λειτουργία και Σύναξη για την Τεσσαρακοστή στην Καβάλα στις 18:00 20/03 (Κυριακή): Αρχιερατική Θεία Λειτουργία και Σύναξη για την Τεσσαρακοστή και Εορτασμός του Αγίου Ιωσήφ στην Αλεξανδρούπολη (11:00 ) και Ξάνθη (17:00 ) 25/03 27/03 Πανελλήνια Συνάντηση της Νεολαίας στην Θεσσαλονίκη 25/03 (Παρασκευή): Πανήγυρη του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (19:00 ) 26/03 (Σάββατο): Θεία Λειτουργία και δεξίωση για τους νέους στην Ενορία (19:00 ) 27/03 (Κυριακή): Ημέρα της Κάριτας 17/04 Κυριακή των Βαΐων. Η Θ. Λειτουργία του Πάθους του Κυρίου (10:30, 12:00 στα αλβανικά και 19:00 στα αγγλικά) 18/04 (Μεγάλη Δευτέρα): Αρχιερατική Θεία Λειτουργία με την ευλογία των Άγιων Ελαίων (19:00 ) 19/04 (Μεγάλη Τρίτη):Τελετή μετάνοιας και Θ. Λειτουργία στην εκκλησία Άγιος Βικέντιος (18:00 ) Η Τελετή μετάνοιας και η Θ. Λειτουργία στα αλβανικά στην Ενορία (18:00 ) 20/04 (Μεγάλη Τετάρτη): Η Τελετή μετάνοιας και η Θ. Λειτουργία στην Ενορία (19:00 ) 21/04 ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ ΤΟΥ ΜΥΣΤΙΚΟΥ ΔΕΙΠΝΟΥ. Η Θ. Λειτουργία και η Προσκύνηση του Παναχράντου Μυστηρίου στην Ενορία (18:30 ) 22/04 ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΘΩΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ: Ο Δρόμος του Σταυρού στην Ενορία (15:00 ). Η Ακολουθία των Αγίων Παθών του Κυρίου και η περιφορά του Επιταφίου (17:30 ) 23/04 ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ: Η Πασχαλινή Αγρυπνία (στις 23:00 ) 24/04 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ. Η Θ. Λειτουργία στην Ενορία (10:30, 12:00 στα αλβανικά και 19:00 στα αγγλικά) 30/04 (Σάββατο): Εορτή της Εκκλησίας της Λάρισας (Ιερά Καρδιά Ευσπλαχνία του Θεού) 08/05 Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στην Ενορία (10:00 ) 15/05 Εορτή του Αγίου Ιωάννη Βαπτιστή Δελασάλ 22/05 1 η Κοινωνία των παιδιών 11/06 Βάπτιση των ενηλίκων (19:00 ) 12/06 Πεντηκοστή Χρίσμα των παιδιών 26/06 Προσκύνημα στη Καβάλα 32

33 ΕΝΟΡΙΑ ΑΜΙΑΝΤΟΥ ΣΥΛΛΗΨΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΒΟΛΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ Στις 9 Μαρτίου Τετάρτη των ΤΕΦΡΩΝ και πρώτη ημέρα της Αγίας Τεσσαρακοστής, η Θεία Λειτουργία και η επίθεση της στάχτης στις 18:00. Παρασκευή 11 Μαρτίου και κάθε Παρασκευή της Σαρακοστής, η απογευματινή Θ. Λειτουργία και ο Δρόμος του Σταυρού στις 18:00 13 Φεβρουαρίου: 1 η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ, η Θ. Λειτουργία στις 10:00 Σάββατο 19 Φεβρουαρίου: Εορτή του Αγίου Ιωσήφ του μνήστορος της Θεοτόκου. Η Θ. Λειτουργία στις 09:30 στις ΑΔΕΛΦΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΣΗΦ. 20 Φεβρουαρίου: 2 η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ και Πανήγυρη του Αγίου Ιωσήφ. Τα μέρη της Θ. Λειτουργίας των 10:30 θα ψάλλει n Πολυφωνική Χορωδία του Δήμου Βόλου. Διευθύνει ο Μαέστρος Γιάννης Καρκάλας. Στο εκκλησιαστικό όργανο η κα. Σιάρρα. Παρασκευή 25 Μαρτίου: Εορτή του Ευαγγελισμού και Εθνική εορτή. Η Θ. Λειτουργία στις 10:00 27 Μαρτίου: 3 η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΞΗ ΤΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣ- ΤΗΣ. Ποιμαντική Επίσκεψη του Αρχιεπισκόπου. Στις 10:00 η Θεία Λειτουργία στην οποία θα προεξάρχει ο Αρχιεπίσκοπος π. Ιωάννης Σπιτέρης. 3 Απριλίου 4 η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ η Θ. Λειτουργία στις 10:00 10 Απριλίου 5 η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ η Θ. Λειτουργία στις 10:00 33

34 ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΝΟΡΙΑ ΛΑΡΙΣΑΣ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΣΧΑ 2011 ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΤΗΝ ΛΑΡΙΣΑ Κυριακή 17/04/2011: Εορτή του Πάθους ή των Βαΐων. Η Θεία Λειτουργία και η ευλογία των Βαΐων στις 10:00. Καθ όλη την εβδομάδα, μέσα από το μυστήριο της Συμφιλίωσης και της Μετάνοιας, την προσωπική δηλαδή εξομολόγηση, θα προσπαθήσουμε να ζήσουμε σαν χριστιανική οικογένεια την προετοιμασία για το Πάσχα. Μεγάλη Δευτέρα 18/04/2011: η Θεία Λειτουργία στις 18:00 Μεγάλη Τρίτη 19/04/2011: η Θεία Λειτουργία στις 18:00 Μεγάλη Τετάρτη 20/04/2011: η Θεία Λειτουργία στις 18:00 Μεγάλη Πέμπτη 21/04/2011: η Θεία Λειτουργία του ΜΥΣΤΙΚΟΥ ΔΕΙΠΝΟΥ με την ακολουθία του Νιπτήρος στις 20:00 Μεγάλη Παρασκευή 22/04/2011: ο Δρόμος του Σταυρού στις 15:00. Η Ακολουθία του ΠΑΘΟΥΣ του Kυρίου Hμών Iησού Xριστού και η Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων στις 20:00 Μεγάλο Σάββατο 23/04/2011: η Θεία Λειτουργία, η Πασχαλινή Αγρυπνία και η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία της Ανάστασης στις 23:00 Κυριακή του Πάσχα 24/04/2011: Πανήγυρη των Πανηγύρεων. Η Επίσημη Θεία Λειτουργία στις 10:00. Στη γιορτή του Ιερού μας Ναού την 2 η Κυριακή μετά το Πάσχα θα πραγματοποιηθεί Αρχιερατική Θεία Λειτουργία το Σάββατο 30/04/2011 (παραμονή της εορτής) στις 19:00 και την Κυριακή 1 η Μαΐου 2011 στις 10:30 ο Αρχιεπίσκοπος θα μεταδώσει το ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΜΑΤΟΣ στα καθολικά παιδιά του Κατηχητικού της περιοχής. Ευχόμαστε ολόψυχα σε όλους μια Καλή Τεσσαρακοστή και το Πνεύμα το Άγιο να βοηθήσει όλη την ενοριακή μας κοινότητα στην προετοιμασία της για το ΆΓΙΟ ΠΑΣΧΑ. Ο ΕΦΗΜΕΡΙΟΣ P. Paolo Perazzo 34

35 Σύναξη της Ενοριακής Κοινότητας Θεσσαλονίκης Το Ενοριακό Συμβούλιο αποφάσισε να πραγματοποιηθεί μια Σύναξη της ενοριακής μας κοινότητας. Όλοι μαζί, σαν λαός του Θεού που βρίσκεται στην Θεσσαλονίκη, θέλουμε να ξεκινήσουμε μια πορεία μελέτης και συζήτησης πάνω στα ορισμένα θέματα που είναι ζωτικά για τη ζωή της Ενορίας μας και την αποστολή της στην πόλη και στην γύρω περιοχή. Τα τελευταία χρόνια η Ενορία μας έχει αλλάξει. Έχει αλλάξει και ο κόσμος μέσα στον οποίο ζούμε. Είναι πολύ σημαντικό να ξέρουμε πού βρισκόμαστε και πού πάμε. Γι αυτό, θέλουμε να ζήσουμε την εμπειρία της Σύναξης της ενοριακής μας κοινότητας και, σε κλίμα αγάπης και κοινωνίας μεταξύ μας, να εξετάσουμε την κατάσταση της Ενορίας και να κάνουμε συγκεκριμένες επιλογές οι οποίες, με τη χάρη του Θεού, θα βοηθήσουν την κοινότητα για να ζει το Ευαγγέλιο και να το αναγγέλλει στον σημερινό κόσμο. Κάθε χριστιανική κοινότητα έχει το πρωτότυπό της στην κοινότητα των πρώτων χριστιανών της Ιερουσαλήμ. Διαβάζουμε στις Πράξεις των Αποστόλων ότι οι πρώτοι χριστιανοί «ήταν αφοσιωμένοι στη διδασκαλία των αποστόλων και στη μεταξύ τους κοινωνία, στη τέλεση της Θείας Ευχαριστίας και στις προσευχές Και ο Κύριος πρόσθετε κάθε μέρα στην εκκλησία αυτούς που σώζονταν» (2,42-47). Η Σύναξη της ενοριακής μας κοινότητας θα είναι προσανατολισμένη σ αυτά τα τέσσερα βασικά στοιχεία. 1. Η ζωή των χριστιανών βασίζεται πάνω στο Λόγο του Θεού. Ένας χριστιανός δεν μπορεί να ζει χωρίς την ακρόαση, την προσκύνηση, την ουσιαστική αναφορά στο Λόγο του Θεού. 2. Ο Κύριος καλεί και συγκεντρώνει τους ανθρώπους σε μια κοινότητα, η Εκκλησία, για να ζουν την αδελφική αγάπη και κοινωνία μεταξύ τους. Η Ενορία μας είναι πολύγλωσση και πολυεθνική - αποτελείται από πιστούς που γεννηθήκανε και μεγαλώσανε εδώ, αλλά και τους άλλους, που ήρθανε από αλλού, και τώρα ζουν στην Θεσσαλονίκη και γύρω περιοχή και είναι μέλη της τοπικής μας Εκκλησίας. 3. Η Θεία Λειτουργία είναι το κέντρο της ζωής της Εκκλησίας και της κάθε ενοριακής κοινότητας. Η Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία δεν είναι μόνο το καθήκον, αλλά και η ζωτική ανάγκη του χριστιανού Γιατί οι χριστιανοί δεν μπορούν να ζουν χωρίς να εορτάσουν την Ημέρα του Κυρίου. 4. Οι μαθητές του Ιησού είναι «το αλάτι της γης και το φως του κόσμου (Μτθ. 5,13-15). Η χριστιανική πίστη μάς διώχνει «έξω» για να φέρουμε το Χριστό στους ανθρώπους όπου και να είναι, με το λόγο και την έμπρακτη αγάπη. Στην πρώτη φάση, θα τα εξηγήσουμε στους πιστούς κατά τις Κυριακάτικες Θείες Λειτουργίες. Στην συνέχεια, θα τα μελετήσουμε μέσα στις οργανώσεις και θεσμούς της Ενορίας (Ενοριακό Συμβούλιο, Κατηχητική Επιτροπή, Νεολαία, Λεγεώνα της Μαρίας, Focolare, Κάριτας, Όμιλος Άγιος Βικέντιος), καθώς και στις γλωσσικές ομάδες της ενορίας. Και στο τέλος, τα αποτελέσματα θα συζητηθούν από ολόκληρο λαό του Θεού. Π. Γιάννους Ζβολίνσκυ 35

36 Σελίδες τοπικής εκκλησιαστικής ιστορίας Δύο Αρχιεπίσκοποι της Κέρκυρας Καρδινάλιοι της Ρωμαϊκής Εκκλησίας Ανάμεσα στους Επίσκοπους που πέρασαν και διακόνησαν στην Κέρκυρα, κυρίως κατά την περίοδο της βενετοκρατίας ( ), ορισμένοι διακρίθηκαν και αναδείχθηκαν στη συνέχεια της εκκλησιαστικής τους διαδρομής Καρδινάλιοι της Ρωμαϊκής Εκκλησίας. Οι δύο πιο εξέχουσες και διακεκριμένες από αυτές τις προσωπικότητες υπήρξαν οι βενετοί Marcus Antonius Barbarigo ( ) και ο Angelo Maria Querini ( ) για τους οποίους έχουν γραφεί πολλά, τόσο για τη ζωή όσο και το έργο τους, κυρίως αναφορικά με τις σχέσεις που ανέπτυξαν με την τοπική κοινωνία και την ορθόδοξη Εκκλησία και τους εκπροσώπους της. Τα πρώτα χρόνια της βενετοκρατίας στην Κέρκυρα Αρχιεπίσκοπος διορίστηκε από τη Ρώμη ο Franciscum degli ATTI ή DE APTIS. Καρδινάλιος Atti Δεν υπάρχουν σαφείς πληροφορίες για τη ζωή του και την καταγωγή του. Υπήρξε Διδάκτωρ Δικαίου και στις 30 Μαΐου 1348 ο Πάπας Κλήμης ο 6 ος τον ονόμασε Αρχιεπίσκοπο Κέρκυρας διαδεχόμενος τον Ioannes De Porta. Η θητεία του διήρκεσε μόνο ένα χρόνο και μετατέθηκε στην Μητρόπολη του Chiusi στις 17 Σεπτεμβρίου 1348 και από εκεί στην έδρα του Monte Cassino στις 17 Απριλίου Μετατέθηκε τέλος στην Μητρόπολη της Φλωρεντίας στις 18 Μαρτίου 1355, ενώ στο κονσιστόριο της 23 ης Δεκεμβρίου 1356 εξελέγη Καρδινάλιος με τίτλο την Εκκλησία του Αγίου Μάρκου. Υπήρξε συγγραφέας διάφορων κανονικών πραγματειών, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες πέθανε από την πανώλη στις 25 Αυγούστου ή την 4 η Σεπτεμβρίου 1361 στο Pont de Sorgues στη Vaucluse. Η σωρός του κηδεύτηκε στην εκκλησία των Κελεστινών της Avignon Λίγα χρόνια αργότερα Αρχιεπίσκοπος διορίστηκε ο Ioannes De AMELIA, ο οποίος γεννήθηκε το 1309 και πιθανόν το κοσμικό του όνομα υπήρξε Amadeo. Σπούδασε θεολογία και ονομάστηκε διδάκτωρ Κανονικού Δικαίου, ενώ υπήρξε εκκλησιαστικός προϊστάμενος της Εκκλησίας στο Todi. Υπηρέτησε ως διάκονος και παπικός εφημέριος, καθώς και ανακριτής σε διάφορες υποθέσεις της παπικής αυλής. Κανονικός του καθεδρικού ναού των Πατρών, με το θάνατο του κωνσταντινουπολίτη Castellinus Romanopulus ( ) ο Ιωάννης ονομάζεται από τον Πάπα Γρηγόριο ΧΙ Αρχιεπίσκοπος Κέρκυρας στις 15 Φεβρουαρίου Στις 28 Αυγούστου 1378 ο Πάπας Ουρβανός ο 6 ος του αναθέτει το διακόνημα της φροντίδας για την μετάνοια και τον ανακαλεί στη Ρώμη, όπου στις 18 Σεπτεμβρίου 1378 τον ονομάζει Καρδινάλιο και προϊστάμενο στον Ι.Ν. της Αγίας Σαβίνας. 36

37 . Θυρεός Καρδιναλίου Atti Ο Ιωάννης κατηγορήθηκε ότι συνωμότησε κατά του Πάπα Ουρβανού μαζί με τους καρδιναλίους Gentile di Sangro, Adam Easton, Ludovico Donato, Bartolomeo de Coturno και Marino Giudice, όλοι επικεφαλής σημαντικών Μητροπόλεων όπως της Γένοβας, του Τάραντα, του Λονδίνου κ.α. Η κατηγορία που απαγγέλθηκε ήταν ότι συνηγόρησαν σ ένα κείμενο του νομομαθούς Bartollino Da Piacenza στο οποίο υποστήριζε ότι σε περίπτωση ανικανότητας του Πάπα, οι ίδιοι οι καρδινάλιοι θα μπορούσαν να εκλέξουν έναν ή περισσότερους επιμελητές για τη σωστή διακυβέρνηση και διαποίμανση της εκκλησίας. Συνελήφθησαν στις 13 Ιανουαρίου 1385 και φυλακίστηκαν στον πύργο της Nocera Umbria. Με εξαίρεση την απαλλαγή του, μετά από μεσολάβηση του Βασιλέα της Αγγλίας, του Καρδιναλίου Adam Easton, οι υπόλοιποι υπέστησαν διάφορα βασανιστήρια και ομολόγησαν στις 21 Ιανουαρίου. Σύμφωνα με πληροφορίες, εκτελέστηκαν στη Γένοβα, είτε το Δεκέμβριο του 1385 ή την 11 η Ιανουαρίου 1386, ενώ ο Πάπας με διάταγμα του στις 24 Ιουλίου 1387 οικειοποιήθηκε όλα τα περιουσιακά στοιχεία του Κανονικάτου των Πατρών. Σ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ Από την Κυριακή 26 Ιουνίου μέχρι και το Σαββατο 9 Ιουλίου, θα πραγματοποιηθεί στο Ποιμαντικό Κατασκηνωτικό Κέντρο της Αρχιεπισκοπής στη Μεσογγή η Κατασκήνωση για τα παιδιά του Δημοτικού της Αρχιεπισκοπής μας, πληροφορίες για τις έγγραφες στον Υπεύθυνο του Κατασκηνωτικού Κέντρου π. Μάριο Ρήγο και στις Ενορίες της Πόλης και του Κωτσέλα. Τηλ & Κιν. Π. Μαρίου

38 ΣΥΝΟΔΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ Ν.Α. ΕΥΡΩΠΗΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑ 3 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011 Το διάστημα από 3 έως 6 Μαρτίου 2011 πραγματοποιήθηκε στη Λευκωσία της Κύπρου η Σύνοδος των Προέδρων των Επισκοπικών Συνόδων των χωρών της Ν.Α. Ευρώπης. Το θέμα της συνάντησης «Ριζωμένοι στον Χριστό κι ενδυναμωμένοι στην πίστη - Η ποιμαντική της νεολαίας στην Ν.Α. Ευρώπη», αφορά στις προκλήσεις της νεολαίας στον σύγχρονο κόσμο, κυρίως ενόψει της Παγκόσμιας Ημέρας Νεολαίας που θα πραγματοποιηθεί τον προσεχή Αύγουστο στη Μαδρίτη, παρουσία της Α.Α. του Πάπα Βενέδικτου ΙΣτ. Την Ιερά Σύνοδο της Καθολικής Ιεραρχίας της Ελλάδος και τον Πρόεδρό της Σεβασμιώτατο Επίσκοπο π. Φραγκίσκο Παπαμανώλη εκπροσώπησε ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κέρκυρας και Τοποτηρητής του Αποστολικού Βικαριάτου Θεσσαλονίκης π. Ιωάννης Σπιτέρης, με την ιδιότητα του Υπεύθυνου Ιεράρχη για την Ποιμαντική της Νεολαίας και των Κλήσεων. Στην Σύνοδο αυτήν έλαβαν μέρος Ιεράρχες από την Αλβανία, Βοσνία Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, Κύπρο, Μολδαβία, Ρουμανία και τις χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Την Αγία Έδρα εκπροσώπησε ο Αποστολικός Νούντσιος στην Κύπρο S.E.R. Mons. Antonio Franco, την Ευρωπαϊκή Ένωση εκπροσώπησε ο Πρέσβης του Βατικανού στην Ε.Ε. Mons. Aldo Giordano, το Ποντιφικό Συμβούλιο για τους Λαϊκούς ο Rev. Eric Jacquinet και από το κέντρο «Ιωάννης Παύλος Β» στο Λορέτο ο Don Francesco Pierpaoli. Παρευρέθη επίσης η Α. Μ. ο Πατριάρχης των Λατίνων των Ιεροσολύμων Fouad Twal, καθώς και εκπρόσωπος του Πατριάρχη της Εκκλησίας των Μαρωνιτών. Η συνάντηση ξεκίνησε με ιερό συλλείτουργο στο παρεκκλήσιο της Αρχιεπισκοπής των Μαρωνιτών και στη συνέχεια ακολούθησαν χαιρετισμοί του Αρχιεπισκόπου Youssef Soueif, της Α.Μ. του Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόμου, του Αποστολικού Νούντσιου π. Antonio Franco, εκπροσώπων 38

39 των Πατριαρχών Μαρωνιτών και Ιεροσολύμων, καθώς και του Προέδρου της CCEE. Την Σύνοδο άνοιξαν οι Rev. Eric Jacquinet και ο Don Francesco Pierpaoli με δύο πολύ ενδιαφέρουσες εισηγήσεις για την Ποιμαντική της νεολαίας, ιδιαίτερα στις χώρες της Ν.Α. Ευρώπης, τις οποίες παρακολούθησαν εκπρόσωποι των πολιτικών και θρησκευτικών αρχών του νησιού. Στη συνέχεια ο κάθε Ιεράρχης παρουσίασε σε μία δεκαπεντάλεπτη εισήγηση τα προβλήματα και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει με την ποιμαντική της νεολαίας στη χώρα του. Σπουδαία στιγμή της συνάντησης απετέλεσε η επίσημη επίσκεψη στον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Δημήτριο Χριστόφια ο οποίος για μιάμιση ώρα συνομίλησε με τους Επισκόπους και τη συνοδεία τους, αναφερόμενος με ενθουσιώδη σχόλια στη πρόσφατη επίσκεψη της Α.Α. του Πάπα Βενέδικτου στην Κύπρο. Ξενάγησε τους παρευρισκόμενους στο ιδιαίτερο γραφείο του, όπου με απλά λόγια τους εξήγησε το Κυπριακό ζήτημα, διηγούμενος συμβάντα από το Πραξικόπημα κατά του Εθνάρχη Μακαρίου. Ιδιαίτερα συγκινητικές στιγμές εκτυλίχθηκαν κατά την επίσκεψη στα κατεχόμενα Μαρωνιτικά χωριά, στον Κορμακίτη, στον Ασώματο και στην Καρπασία. Στα υπόλοιπα δεν ήταν δυνατό να προσεγγίσουν λόγω των αυστηρών μέτρων των στρατευμάτων κατοχής. Οι ελάχιστοι εναπομείναντες πιστοί δέχθηκαν την επίσκεψη των Επισκόπων σαν μία ένεση τονωτική κι ενθαρρυντική, πολύ περισσότερο όταν κάποιοι από αυτούς, εγκλωβισμένοι στα χωριά τους στερήθηκαν τη Θεία Λειτουργία για 38 ολόκληρα χρόνια. Οι Επίσκοποι επισκέφθηκαν και τις υπόλοιπες κοινότητες στη Λεμεσό και στη Λευκωσία, όπου έγιναν δεκτοί με πρωτοφανή χαρά από τον κόσμο. 39

40 Η εντύπωση που αποκόμισαν ήταν ότι η Μαρωνιτική κοινότητα αποτελεί μία πολύ καλά οργανωμένη Εκκλησία πιστών που διατηρούν τα σχολεία, τις οργανώσεις και τους θεσμούς τους. Οι καθολικοί ιερείς αναγνωρίζονται και πληρώνονται από το Κράτος, ενώ ένας εκπρόσωπος των Μαρωνιτών συμμετέχει πάντοτε στο Κοινοβούλιο. Μία ακόμα σημαντική στιγμή, πέραν των πολιτιστικών δράσεων και επισκέψεων, ήταν η επίσκεψη των Επισκόπων στην Πάφο, την Εκκλησία που ίδρυσαν οι Απόστολοι Παύλος και Βαρνάβας. Ο Μητροπολίτης Πάφου Γεώργιος δέχθηκε με εγκαρδιότητα τους Επισκόπους, ενώ στη Λεμεσό συναντήθηκαν και λειτούργησαν με αντιπροσωπείες όλων των μοναστικών κοινοτήτων του νησιού. Η επόμενη συνάντηση της Συνόδου των Επισκόπων της Ν.Α. Ευρώπης θα πραγματοποιηθεί στο Στρασβούργο από τις 5 8 Μαρτίου 2012 και οι παρευρισκόμενοι Ιεράρχες θα έχουν ιδιαίτερη συνάντηση με τους εκπροσώπους των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο περιθώριο των συναντήσεων προέκυψε και μία είδηση που δεν έχει ακόμα επιβεβαιωθεί και αφορά στην επόμενη Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας που θα πραγματοποιηθεί απ ότι φαίνεται στο Ρίο Ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας. Αυτό θα συμβεί όχι το 2014 όπως ήταν στο πρόγραμμα, αλλά το 2013 για να μην συμπέσει με το Παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου. Η Σύνοδος που καλύφθηκε απ όλα τα Μ.Μ.Ε. της Κύπρου, από το Ράδιο του Βατικανού και από το σύνολο των καθολικών ειδησεογραφικών πρακτορείων έληξε μ ένα πολυαρχιερατικό συλλείτουργο στον Καθεδρικό Ναό των Μαρωνιτών. Ο Αρχιεπίσκοπος π. Ιωάννης τέλος συμμετείχε στην ανάγνωση του τελικού ανακοινωθέντος το οποίο έχει ως εξής: 40

41 ΣΥΝΟΔΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ Ν.Α. ΕΥΡΩΠΗΣ St. Gallen, Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011 Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν Από τις 3 ως τις 6 Μαρτίου 2011, στη Λευκωσία της Κύπρου, συνήλθε η 11 η Τακτική Σύνοδος των Προέδρων των Συνόδων Ιεραρχίας της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, ύστερα από πρόσκληση του Σεβ. του Π. Γιούσεφ Σουέιφ, Αρχιεπισκόπου Μαρωνιτών Κύπρου.. Επτά Σύνοδοι της Ιεραρχίας εκπροσωπήθηκαν: η Αλβανία, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη, η Βουλγαρία, η Κύπρος, η Ελλάδα, η Ρουμανία, η Διεθνής Σύνοδος Άγιος Κύριλλος και Μεθόδιος καθώς και η εκκλησιαστική επαρχία της Τσισινάου Μολδαβίας. Παραβρέθηκαν, επίσης, ο Αποστολικός Νούντσιος στην Κύπρο, ο Λατίνος Πατριάρχης της Ιερουσαλήμ, ο Μόνιμος Παρατηρητής της Αγίας Έδρας στο Συμβούλιο της Ευρώπης στο Στρασβούργο, καθώς και άλλοι ειδικοί. Το θέμα που επιλέχθηκε για τη Σύνοδο αυτή, ως προετοιμασία για την 26 η ΠΗΝ, εμπνεόταν από το κεντρικό θέμα των Παγκοσμίων Ημερών Νεολαίας στη Μαδρίτη (16-21 Αυγούστου 2011): ΡΙΖΩΜΕ- ΝΟΙ ΚΑΙ ΘΕΜΕΛΙΩΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ, ΣΤΑΘΕΡΟΙ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ: Η ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΑ- ΘΟΛΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ. Αυτή η Σύνοδος άρχισε στις 3 Μαρτίου 2011, με το χαιρετισμό των Εκπροσώπων των διαφόρων Χριστιανικών Εκκλησιών παρόντων στην Κύπρο, ειδικότερα της Αυτού Μακαριότητας του Λατίνου Πατριάρχη Ιεροσολύμων Σεβ.του Π. Φουάντ Τβαλ, του εκπροσώπου της Αυτού Μακαριότητας Χρυσοστόμου Β, Αρχιεπισκόπου Νέας Ιουστινιάνης και όλης της Κύπρου, και του Εκπροσώπου του Πατριαρχείου των Μαρωνιτών. Η Σύνοδος χαρακτηρίστηκε από στιγμές προσευχής και από πολλές ευκαιρίες για συνάντηση με τις τοπικές Καθολικές κοινότητες, με τους Μοναχούς - Μοναχές και με τους Νέους. Πήρε και οικουμενική διάσταση με την επίσκεψη του Μητροπολίτη Πάφου Γεωργίου και την ενημέρωση του Μητροπολίτη Ταμασσού Ησαΐα, πάνω στην ποιμαντική των Ορθοδόξων Νέων στην Κύπρο. Οι Επίσκοποι επισκέφθηκαν επίσης χωριά του βόρειου μέρους της Κύπρου, σε ένδειξη αλληλεγγύης προς την κοινότητα των Μαρωνιτών η οποία, όπως συμβαίνει και με άλλες χριστιανικές κοινότητες, θα επιθυμούσε να επιστρέψει στις εστίες της: αυτό είναι πολύ σημαντικό για τη ζωή της τώρα, και για το μέλλον αυτής της κοινότητας. Κατά τη Σύνοδό τους, οι Επίσκοποι συνάντησαν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Κύπρου, τον κύριο Δημήτριο Χριστόφια, στον οποίο εξέφρασαν την ευχή τους όπως ο Κυπριακός Λαός μπορέσει, το Από την Ιερά Καθολική Αρχιεπισκοπή Κερκύρας Διεξάγεται και φέτος ο ετήσιος Έρανος Υποστήριξης Δαπανών για την οργάνωση και την τέλεση της Ιεράς Λιτανείας της Αγίας Δωρεάς Οι προσφορές σας γίνονται δεκτές στα Γραφεία της Ι. Αρχιεπισκοπής, στα γραφεία των ενοριών και των άλλων θεσμών της Εκκλησίας μας. Ευχαριστούμε εκ των προτέρων για την υποστήριξή σας. 41

42 συντομότερο, να λύσει με ειρηνικό τρόπο τα πολιτικά του προβλήματα και να ενωθεί, επί τέλους, σε μια μόνη πατρίδα, οι πρόσφυγες να επιστρέψουν στα πάτρια εδάφη τους, και οι τόποι λατρείας να βρουν την πρώτη τους χρήση. Η Σύνοδος, μνημόνευσε ιδιαίτερα και εμπιστεύθηκε στην ευσπλαχνία του Θεού, την ψυχή του Σεβ.του LUIGI PADOVESE, πρώην Προέδρου της Καθολικής Ιεραρχίας της Τουρκίας ο οποίος, συνήθως, συμμετείχε στις Συνόδους αυτές και που δολοφονήθηκε άγρια τον περασμένο Ιούνιο. Οι μετέχοντες στη Σύνοδο αυτή εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους και την αδελφική τους κοινωνία με την Εκκλησία στην Τουρκία και με όλες τις άλλες Εκκλησίας που δοκιμάζονται ποικιλότροπα σ αυτούς τους καιρούς. Η Συνάντηση έκλεισε την Κυριακή 6 Μαρτίου 2011 με την επίσημη τέλεση της Θείας Λειτουργίας στον καθεδρικό Ναό της Παναγίας των Χαρίτων, των Μαρωνιτών. Ο προβληματισμός του θέματος της Συνάντησης βασίστηκε πάνω στις ομιλίες που εκφωνήθηκαν από τους Πατέρες Ερίκ Ζακινέ, Υπεύθυνου του Τομέα Νέων του Ποντιφικού Συμβουλίου για τους Λαϊκούς, και Φραγκίσκο Πιερπάολι, Διευθυντή του Κέντρου Ιωάννης Παύλος Β στο Λορέτο, και τις Αναφορές των Εκπροσώπων των Συνόδων Ιεραρχίας. Στο τέλος της Συνόδου τους και κάτω από το φως των πολλών παρεμβάσεων και τοποθετήσεων, οι Επίσκοποι απηύθυναν στους Καθολικούς Νέους της Νοτιοανατολικής Ευρώπης το σημαντικό μήνυμα που ακολουθεί: ΕΠΙΘΥΜΟΥΜΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΝΘΑΡΡΥΝΟΥΜΕ Αγαπητοί μας Καθολικοί Νέοι, ακόμα κι αν είστε μειονότητα στη χώρα που ζείτε, μην αποθαρρύνεστε. Βρίσκεστε σε κοινωνία με εκατομμύρια Καθολικών Νέων ανά τον κόσμο. Η ΠΗΝ της Μαδρίτης στην οποία, ορισμένοι από εσάς, ετοιμάζεστε να συμμετάσχετε, θα είναι πολύ ενθαρρυντικές για τον καθένα από εσάς. Δεν είστε οι μόνοι που πιστεύετε και ελπίζετε στο Χριστό. Ένα τεράστιο πλήθος από νέους ελπίζει στο Χριστό, αγαπάει το Χριστό, εμπιστεύεται το Χριστό. ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΣΑΣ Δυσκολίες εξ αιτίας των διαλυμένων οικογενειών, δυσκολίες για να βρείτε μια σταθερή δουλειά, δυσκολίες μπροστά στην «απουσία της αίσθησης του Θεού» μέσα στην κοινωνία που ζείτε, δυσκολίες μπροστά στο κακό παράδειγμα ορισμένων μεγαλυτέρων σας. Για πολλούς από εσάς, εμφανίζονται ακόμα ορισμένες δυσκολίες που οφείλονται στο γεγονός ότι ζείτε σε κοινωνίες όπου, για δεκαετίες, κυριάρχησαν ολοκληρωτικές ιδεολογίες, ο πρακτικός και θεωρητικός αθεϊσμός, ο οποίος ακόμα και σήμερα δηλητηριάζει τα πνεύματα ΣΑΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΣΤΕ Παρά τις δυσκολίες που συναντάτε, σας εμπιστευόμαστε πολύ. Εμπιστευόμαστε την πηγαία γενναιοδωρία σας, την αντίστασή σας στα εφήμερα ρεύματα της μόδας, στην ευαισθησία σας στον πόνο του άλλου, στην αντίληψη που έχετε για τη δικαιοσύνη, στην αναζήτηση της ειρήνης και στη δίψα για αλήθεια που σας χαρακτηρίζει. Γνωρίζομε τη δίψα σας για εσωτερική ζωή και για σιωπή, που εκφράζεται με την παρατεταμένη προσευχή. Αν αξιοποιηθούν σωστά όλες αυτές οι αρετές σας, μπορούν να αποτελέσουν μια τεράστια δύναμη ανανέωσης της ζωής των κοινοτήτων μας. Μπορείτε να γίνετε το προζύμι που θα δώσει μια νέα ώθηση στις κουρασμένες και καμιά φορά απογοητευμένες χριστιανικές μας κοινότητες. ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΕ ΣΧΕΣΕΙΣ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΕ ΓΕΦΥΡΕΣ Ζώντας σε μια πολυπολιτισμική, πολυθρησκευτική και πολυεθνική κοινωνία, καλείστε να μαρτυρήσε- 42

43 τε την πρόσκληση του Χριστού να μοιραστεί γύρω σας η αγάπη για κάθε άνθρωπο, πέρα από κάθε θρησκεία ή ιδεολογία. Γνωρίζομε πως για το Χριστιανό «δεν υπάρχει πια Εβραίος ή Έλληνας, δεν υπάρχει πια άνθρωπος δούλος ή ελεύθερος, δεν υπάρχει πια άνδρας ή γυναίκα, διότι όλοι αποτελείτε ένα μόνο πράγμα εν Χριστώ Ιησού» (Γαλ. 3, 28). Καλείστε να συγχωρήσετε τα αδικήματα που υπέστησαν οι πατέρες σας, να ξεπεράσετε με τη γλυκύτητα του Χριστού, τις τραγικές καταστάσεις που σημάδεψαν το παρελθόν. Καλείστε να πραγματοποιήσετε αυτό που οι γενεές του παρελθόντος απέτυχαν: το φιλικό αδελφικό διάλογο με τους συνομηλίκους σας, ακόμα και αν είναι αλλόθρησκοι ή ανήκουν σε άλλο θρησκευτικό δόγμα, τη συνεργασία για την επικράτηση της δικαιοσύνης και της ειρήνης. Σήμερα, περισσότερο από χθες, μπορείτε να καταλάβετε τους λόγους που υπαγορεύουν τη συμπεριφορά των άλλων. Έτσι, η χριστιανική σας μαρτυρία θα είναι ταυτόχρονα και δέσμευση για ιεραποστολή, μέσα σε μια κοινωνία όπου η βία και το μίσος φαίνεται να εξουσιάζουν τα ήθη του καιρού μας. ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΤΕ ΡΙΖΩΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΘΕΜΕΛΙΩΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ, ΣΤΑΘΕΡΟΙ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ Το θέμα που επιλέχθηκε για την 26 η Π.Η.Ν. της Μαδρίτης είναι, επίσης, για μας τους ποιμένες σας, μια πιεστική πρόκληση: Το να είναι κανείς ΡΙΖΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΘΕΜΕΛΙΩΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ σημαίνει να χτίσει κανείς όλη του τη ζωή πάνω στο πρόσωπο του Χριστού. Πρόκειται για τη ζωή στην ολότητά της, όχι μόνο για μερικές πτυχές της. Πρόκειται για γερά θεμέλια πάνω στα οποία στηρίζεται όλη η ζωή του ανθρώπου: είναι μια προοπτική ζωής, μια επιλογή, μια στάση ζωής, ένα σχέδιο ζωής, ένας τρόπος ζωής. Ο βαπτισμένος καλείται να αναγνωρίσει στο Βάπτισμά του, το δεσμευτικό σημείο πως ανήκει ολοκληρωτικά στο Χριστό. Έτσι πραγματοποιείται η συνάντηση με το Χριστό νέο, ο οποίος καλεί τους νέους να τον ακολουθήσουν και να γίνουν μαθητές του και προφήτες του Ευαγγελίου του στο σημερινό κόσμα. Η Θεοτόκος Παρθένος Μαρία, οι Άγιοι Απόστολοι Παύλος και Βαρνάβας, Ιδρυτές της Εκκλησίας της Κύπρου, καθώς και ο Άγιος Μάρωνας, Πατέρας της Εκκλησίας των Μαρωνιτών, να σας προστατεύουν και να ικετεύουν το Θεό για όλους τους νέους. Στη λήξη των εργασιών, οι συμμετέχοντες ευχαρίστησαν το Σεβ.το Π. Γιούσεφ Σουέιφ και τους συνεργάτες του, για τη φιλόξενη υποδοχή που τους επιφύλαξε όλες τις μέρες της Συνόδου τους. ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ Οι Νέοι της Αρχιεπισκοπής μας συναντώνται Κάθε Σάββατο στις 6.30μμ Στην αίθουσα που βρίσκεται στα γραφεία της Αρχιεπισκοπής Θα είναι χαρά μας να σας έχουμε μαζί μας *** Επικοινωνήστε για πληροφορίες Στα τηλέφωνα π. Μάριος Ρήγος: Κα Ντόρη Σπιτιέρη: Κο Παναγιώτη Ανάπαλη

44 Ανακοινώθηκε ο νέος Αποστολικός Νούντσιος στην Ελλάδα Ανακοινώθηκε σήμερα, 22 Φεβρουαρίου 2011, από την Αγία Έδρα, ο νέος Αποστολικός Νούντσιος στην Ελλάδα. Πρόκειται για τον Τιτουλάριο Αρχιεπίσκοπο της Scala, Σεβασμιότατο Edward Joseph ADAMS, μέχρι τώρα Αποστολικό Νούντσιο στις Φιλιππίνες. Ο Σεβασμιότατος ADAMS γεννήθηκε στην Φιλαδέλφεια της Πενσυλβανία στις 24 Αυγούστου Χειροτονήθηκε ιερέας στις 16 Μαΐου 1970 και τοποθετήθηκε στην Αρχιεπισκοπή της Φιλαδέλφειας. Αφού έλαβε το δίπλωμά του στο Κανονικό Δίκαιο, έγινε δεκτός στην διπλωματική υπηρεσία της Αγίας Έδρας στις 8 Μαρτίου Υπηρέτησε στην Ποντιφική Αντιπροσωπεία στην Ρουάντα και εν συνεχεία στις Αποστολικές Νουντσιατούρες στην Κένυα, την Ονδούρα, την Ιρλανδία, τη Δανία και την Τσεχία. Ονομάστηκε Αποστολικός Νούντσιος στο Μπαγκλαντές και Αρχιεπίσκοπος Τιτουλάριος της Scala στις 24 Αυγούστου Έλαβε την Αρχιερατική χειροτονία του στις 23 Οκτωβρίου Στη συνέχεια, ονομάστηκε Αποστολικός Νούντσιος στη Ζιμπάμπουε στις 22 Αυγούστου 2002, και Αποστολικός Νούντσιος στις Φιλιππίνες στις 3 Σεπτεμβρίου Εκτός από Αγγλικά, μιλάει Ιταλικά, Γαλλικά και Ισπανικά. Από την ανακαίνιση του Ντόμου. 44

45 ΣΥΝΟΨΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Παρουσίαση στη Θεσσαλονίκη του βιβλίου Στην προσπάθεια γνωριμίας, προβολής και ενημέρωσης του βιβλίου «ΣΥΝΟΨΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙ- ΚΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ», που εκδόθηκε με την φροντίδα της Καθολικής Ιεραρχίας της Ελλάδας, έγινε το απόγευμα της Δευτέρας 14 Φεβρουαρίου, μετά την Αθήνα και τη Σύρο, η παρουσίασή του έργου αυτού και στο Αποστολικό Βικαριάτο της Θεσσαλονίκης και συγκεκριμένα στην ανακαινισμένη αίθουσα του Καθολικού Καθεδρικού Ναού της Αμιάντου Συλλήψεως της Παναγίας. Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει κατά κάποιον τρόπο την επίσημη διδασκαλία της Καθολικής Εκκλησίας σ ότι αφορά στα κοινωνικά ζητήματα και προβλήματα και ακολούθησε την επιτυχημένη, στον ίδιο χώρο, παρουσίαση έντεκα μήνες πριν της εγκυκλίου της Α.Α. του Πάπα Βενέδικτου ΙΣΤ «Αγάπη εν Αληθεία» (Veritas in Caritate), η οποία πραγματεύεται τα ίδια κοινωνικά θέματα, αλλά απαντά σε αυτά με έναν τρόπο, πολύ πιο επίκαιρο και σύγχρονο. Η παρουσίαση αυτού του βιβλίου, το πρωτότυπο του οποίου πρωτοκυκλοφόρησε από το Ποντιφικό Συμβούλιο για τη Δικαιοσύνη και την Ειρήνη και τις εκδόσεις του Βατικανού το 2004 και διδάσκεται ήδη σε 99 Πανεπιστήμια και Ινστιτούτα Κοινωνικών μελετών σε όλον τον κόσμο, χαρακτηρίστηκε στην πρώτη επίσημη παρουσίασή του στη Θεσσαλονίκη από ένα έντονο οικουμενικό χαρακτήρα. Πράγματι μετά το χαιρετισμό και μία σύντομη τοποθέτηση του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Κερκύρας και Τοποτηρητή του Αποστολικού Βικαριάτου Θεσσαλονίκης π. Ιωάννη Σπιτέρη, το λόγο πήρε ο Καθηγητής και Νομικός κ. Αναστάσιος Φρέρης, ο οποίος συντόνισε την εκδήλωση και παρουσίασε τους 45

46 ομιλητές. Το κύριο βάρος της παρουσίασης επωμίστηκε ο πολιτικός επιστήμονας κ. Γεώργιος Δίελλας, ο οποίος παρουσίασε τις κεντρικές συνιστώσες της Κοινωνικής Διδασκαλίας της Καθολικής Εκκλησίας, μέσα από έναν ενδιαφέρον ιστορικό πλαίσιο, στο οποίο προσπάθησε να δείξει την προοδευτική ανάπτυξη αυτής της διδασκαλίας και τον τρόπο με τον οποίον διαπραγματεύεται την ανάδυση των διαφόρων προβλημάτων στην κοινωνία και στις κοινωνικές σχέσεις. Στην τοποθέτησή του έδειξε πως η Καθολική Εκκλησία, ωθούμενη από τις ανάγκες της βάσης, δίνει απαντήσεις σε ρεαλιστικά προβλήματα, αρχίζοντας ήδη από τα τέλη του 19 ου αιώνα με την εγκύκλιο του Πάπα Λέοντα ΙΓ «Rerum Novarum». Υπογράμμισε πως δεν πρόκειται για μία summa της κοινωνικής διδασκαλίας της Εκκλησίας, αλλά πρόκειται για ένα βοήθημα προς όλους εκείνους που θέλουν να εμβαθύνουν στη διδασκαλία της, έχοντας στα χέρια τους ένα εγχειρίδιο που συστηματοποιεί τα κατά καιρούς επίσημα ντοκουμέντα της Καθολικής Εκκλησίας. Χαρακτηριστική εκτός των άλλων είναι η δομή του βιβλίου που από τις 650 περίπου σελίδες του, αφιερώνει τις μισές σε σχόλια, πηγές και ευρετήρια. Ο κ. Δίελλας δεν αρκέστηκε στο να παρουσιάσει μία αφηρημένη διδασκαλία, αλλά την εφάρμοσε σε σύγχρονα, ατράνταχτα παραδείγματα, στα οποία καλούνται οι Εκκλησίες να δώσουν μία απάντηση. Ευχήθηκε τέλος να βρεθεί ένας κοινός τρόπος έκφρασης και για τις δυο χριστιανικές εκκλησίες, ώστε η διδασκαλία αυτή να γίνει πράξη στην καθημερινότητα των χριστιανών της ανατολικής και δυτικής παράδοσης. Το λόγο στη συνέχεια πήραν δύο καθηγητές της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Πρώτος ο κ. Χρήστος Αραμπατζής, εντρυφώντας κυρίως στο παράδειγμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας, αναφέρθηκε στο δικαίωμα της να παίρνει θέση σ ότι αφορά στα κοινά. Παρουσίασε δύο κατηγορίες αντιλήψεων που κυριαρχούν στον ελλαδικό χώρο: Η πρώτη υποστηρίζει ότι η Εκκλησία πρέπει να ασχολείται μονάχα με τις εσωτερικές πνευματικές ανάγκες των ανθρώπων και να μην εμπλέκεται στο δημόσιο και κυρίως στο πολιτικό πεδίο. Η δεύτερη κατηγορία αντίληψης αναφέρεται σ εκείνους που υποστηρίζουν σθεναρά ότι η σωτηρία του ανθρώπου δεν αφορά μόνο στη ψυχή του, αλλά σε ολόκληρο τον άνθρωπο, σαν μονάδα ενός ευρύτερου κοινωνικού συνόλου, κι έτσι η Εκκλησία μέσα στην οποία ανήκει, έχει το δικαίωμα να αναγγέλλει την αλήθεια της και στο δημόσιο τομέα. Ο ομιλητής ολοκλήρωσε αναλύοντας τα θετικά και τα αρνητικά των δύο αυτών αντιλήψεων και τους κινδύνους που τυχόν εγκυμονούν. Ο δεύτερος καθηγητής ο κ. Φώτιος Ιωαννίδης με μία επίσης σύντομη παρέμβαση αναφέρθηκε στους Πατέρες της Εκκλησίας και στον τρόπο με τον οποίον η Εκκλησία πέρα από κάθε προσπάθεια «διδασκαλίας», κάνει πράξη την ίδια την αγάπη, πριν να τη δείξει μέσα από την πρωτογενή της φανέρωση που είναι η ίδια η Ενορία. Ακολούθησε συζήτηση, κυρίως με παρεμβάσεις Καθηγητών της Θεολογικής Σχολής και το συμπέρασμα που προέκυψε ήταν πως υπάρχουν ακόμη διαφορές στο πρακτικό πεδίο της Κοινωνικής Διδασκαλίας ανάμεσα στις δύο Εκκλησίες, όχι απαραίτητα αντιφατικές, αλλά περισσότερο συμπληρωματικές. Όπως διαπιστώθηκε, η Ορθόδοξη Εκκλησία υπογραμμίζει περισσότερο την πράξη και λιγότερο τη διδασκαλία, η Καθολική δε, αρχίζει από την πράξη και την κωδικοποιεί στη συνέχεια σε διδασκαλία. Η συνάντηση αυτή υπήρξε εξαιρετικά χρήσιμη κι απέδειξε πως μπορεί σε καλοπροαίρετες βάσεις να συνεχιστεί ο διάλογος Καθολικών και Ορθοδόξων χωρίς δογματικές αγκυλώσεις και προκαταλήψεις. 46

47 Ακολούθησε κέρασμα που προσέφεραν οι νέοι της ενορίας σε όλους τους παρευρισκομένους, που σχημάτισαν μικρά πηγαδάκια συνεχίζοντας την ιδιαίτερα χρήσιμη κι ενδιαφέρουσα αυτή συζήτηση. Από παλαιότερο Δρόμο του Σταυρού στο Γηροκομείο 47

48 8 η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΑΡΤΙΟΥ 2011 Εισήγηση του Σεβασμιοτάτου π. Ιωάννη Σπιτέρη και ύλη εργασίας κατά ομάδες Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ. ΕΣΥ ΚΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ Ο Χριστός για τον Απόστολο Παύλο δεν αποτελεί ένα αφηρημένο πρόσωπο, αλλά μια πραγματικότητα που απορροφά όλο του το είναι, όλη την σκέψη του, όλη τη θέλησή του, όλη την αγάπη του. Οργώνει όλη τη Μεσόγειο για να κάνει γνωστό σε όλους αυτήν την ασύλληπτη ανακάλυψη, αυτήν την αφάνταστη αγάπη. Προσπάθησε κι εσύ, μέσα από αυτά τα κείμενα, να ανακαλύψεις το πρόσωπο του Ιησού, να τον αισθανθείς κοντά σου, φίλο σου, Κύριό σου. Προσπάθησε να δεις τις πτυχές της ζωής σου μέσα από αυτά τα κείμενα. Ο Άγιος Παύλος ας είναι ο οδηγός που θα σε πάρει από το χέρι και θα σε συνοδέψει να ανακαλύψεις το πρόσωπο του Ιησού και αυτό που σημαίνει για σένα και τη ζωή σου. Ο Παύλος ανακαλύπτει τον Ιησού Αναστημένο ζωντανό στην Εκκλησία Ο Σαούλ υπήρξε διώκτης των χριστιανών κι επομένως του Χριστού γιατί δεν τον γνώριζε. Νόμιζε πως ακολουθώντας με φανατισμό τον μωσαϊκό νόμο ήταν αρεστός στο Θεό μέχρι το σημείο να μισεί και να κάνει κακό στους χριστιανούς. Ο Ιησούς του φανερώνεται, του αποκαλύπτεται ακριβώς κατά την εκτέλεση αυτής της αποτρόπαιης πράξης. Του αποκαλύπτεται με ένα συγκλονιστικό τρόπο που θα χαράξει όλη τη ζωή του και τη διδασκαλία του: ο Αναστημένος Ιησούς δεν είναι μόνος, ζει και ενεργεί μέσα από το «Σώμα» του που είναι το συνολικό «Εγώ» των χριστιανών, δηλαδή η Εκκλησία. Πράξεις των Αποστόλων: 9, 3-5: «Ενώ λοιπόν πήγαινε ο Παύλος, έφθασε κοντά στη Δαμασκό και ξαφνικά γύρω του άστραψε ένα φως από τον ουρανό και αφού έπεσε στη γη, άκουσε μια φωνή να του λέει: «Σαούλ, Σαούλ, γιατί με καταδιώκεις;» Κι εκείνος είπε: «Ποιός είσαι, Κύριε;» Εκείνος απάντησε: «Εγώ είμαι ο Ιησούς, που εσύ καταδιώκεις». Ο Αναστημένος Ιησούς για τον Απόστολο, είναι τόσο κοντά σε εμάς που ώστε να γίνουμε το «Σώμα» του. Στις Επιστολές ο Απόστολος Παύλος, επαναλαμβάνει συχνά αυτήν τη γνωστή διδασκαλία: «Αν και είμαστε πολλοί, αποτελούμε ένα σώμα εν Χριστώ κι ο καθένας είναι μέλος του άλλου» (Ρωμ.12, 4). «Πράγματι, όπως ένα είναι το σώμα και έχει πολλά μέλη και όλα τα μέλη του σώματος αν και είναι πολλά αποτελούν ένα σώμα, έτσι και ο Χριστός.» (Α Κορ. 12,12). Ο Παύλος μας διδάσκει ότι ο Χριστός - χωρίς να παύσει να είναι ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, το πρόσωπο του Θείου Λόγου - δεν ενώθηκε απλά με ένα άτομο, αλλά υπαρξιακά με την ανθρωπότητα ολόκληρη και μυστηριακά [με το Βάφτισμα Χρίσμα - Ευχαριστία] με την Εκκλησία, έτσι ώστε αυτή ν αποτελεί ρεαλιστικά, πραγματικά το Σώμα του, το Σώμα του Χριστού είναι το «εμείς των χριστιανών». Ο Άγιος Παύλος χρησιμοποιεί περισσότερο από 100 φορές την έκφραση «εν Χριστώ», για να εκφράσει αυτήν μυστηριακή, αλλά πραγματική ενότητα μεταξύ Χριστού και ανθρώπων. Δεν πρόκειται για μια απλή ηθική ενότητα, αλλά για ένα πραγματικό, ενιαίο όν: το σώμα του Χριστού. Όλοι εμείς είμαστε «ένα εν Χριστώ» (βλ. Γαλ. 3,27-28). Έτυχε να ανακαλύψεις και εσύ το Χριστό, μέσα από το σώμα του που είναι η Εκκλησία, η χριστιανική κοινότητα; Πώς μπορούμε να κρύψουμε ή να αποκαλύψουμε το Χριστό με τη ζωή μας ως άτομα και ως κοινότητα; 48

49 Την Εκκλησία την βλέπεις μόνο ως θεσμό [Πάπας, Επίσκοποι, ιερείς ], ή πραγματικά αυτό που είναι: το σώμα του Χριστού, δηλαδή ΕΣΥ μαζί με τους άλλους που αυτήν τη στιγμή είσαστε συγκεντρωμένη στο όνομά του; (Βλ. Μτ. 18, 20). 2) Ποιός είναι ο Χριστός στον οποίο ο Παύλος πιστεύει; Και όμως αυτός ο Χριστός τόσο κοντά μας ώστε να αποτελεί ένα Σώμα μαζί μας έχει μια υπερκόσμια διάσταση, είναι ο Κύριος της ιστορίας, είναι Αυτός από τον οποίον όλα προέρχονται και προς τον Οποίον όλα τείνουν: Διάβασε αυτό το Χριστολογικό ύμνο και ανανέωσε την πίστη σου στο πρόσωπο του Χριστού: Προς Κολοσσαείς 1, 13-2: 13 Αυτός [Ο Θεός Πατέρας] μας ελευθέρωσε απ την εξουσία του σκότους και μας μετέφερε στη βασιλεία του αγαπητού Υιού του, 14 στον οποίο βρίσκουμε την απολύτρωση, την άφεση των αμαρτιών. 15 Αυτός είναι η εικόνα του αόρατου Θεού, πρωτότοκος πριν από κάθε πλάσμα. 16 Διότι στο πρόσωπό του δημιουργήθηκαν τα πάντα, τα επουράνια και τα επίγεια, τα ορατά και τα αόρατα, οι Θρόνοι, οι Κυριότητες, οι Αρχές και οι Εξουσίες. Τα πάντα μέσω αυτού και γι αυτόν επλάσθηκαν, 17 κι αυτός είναι πριν απ όλα, και τα πάντα απ αυτόν συγκροτούνται. 18 Αυτός είναι η κεφαλή του σώματος της εκκλησίας. Αυτός είναι η αρχή, ο πρωτότοκος απ τους νεκρούς, για να είναι πρώτος σε όλα. 19 Πράγματι, θέλησε η ευδοκία του Θεού, να κατοικήσει σ αυτόν κάθε πληρότητα 20 και μέσω αυτού να συμφιλιώσει τα πάντα με τον εαυτό του, τόσο τα επίγεια όσο και τα επουράνια, φέρνοντας την ειρήνη με το αίμα του σταυρού του. Βοηθούμενος από την εξήγηση αυτού του κειμένου που βρίσκεται στο βιβλίο: «Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ: Ένας Άνθρωπος στο κέντρο της ιστορίας» (σελίδες 7-10), βρες ποιος είναι ο Χριστός για τον Απόστολο Παύλο και επομένως για τον καθένα από αυτούς που πιστεύουν σε Αυτόν και βέβαια για εσένα προσωπικά. Είμαστε τόσο «ριζωμένοι» με το Χριστό, ώστε συμμετέχουμε στα «μυστήρια» της ζωής του Για τον Απόστολο η ένωση με το Χριστό είναι τόσο στενή ώστε έχει ως αποτέλεσμα να συμμετέχουμε στα μυστήρια της ζωής Του, ακόμη και στο θάνατο και την ανάσταση Του. Είμαστε νέο δημιούργημα. Είναι συγκλονιστικό αυτό που γράφει στους Κολοσσαείς. Προς Κολοσσαείς 2, 9-12: «Διότι στο Χριστό κατοικεί όλη η πληρότητα της θεότητας σε σωματική μορφή, και να είσθε γεμάτοι απ αυτόν, που είναι η κεφαλή κάθε αρχής και εξουσίας όταν ταφήκατε μαζί του μέσα στο βάφτισμα και όταν μαζί του αναστηθήκατε μέσω της πίστεως στη δύναμη του Θεού που τον ανάστησε απ τους νεκρούς» Προς Κολοσσαείς 3, 1-4: «Αν, λοιπόν, έχετε αναστηθεί μαζί με το Χριστό, αναζητάτε όσα βρίσκονται εκεί επάνω, όπου ο Χριστός κάθεται στα δεξιά του Θεού. 2 Να σκέπτεσθε όσα βρίσκονται εκεί επάνω, και όχι όσα βρίσκονται στη γη. 3 Πράγματι, έχετε πεθάνει και η ζωή σας είναι κρυμμένη μαζί με το Χριστό στο Θεό. 4 Όταν φανερωθεί ο Χριστός, που είναι η ζωή σας, τότε κι εσείς θα εμφανισθείτε μέσα στη δόξα μαζί του». Ο Απόστολος τολμά να γράψει στους πρόσφατα μεταστραφέντες χριστιανούς προερχόμενους από την ειδωλολατρία, ότι αυτοί είναι ήδη αναστημένοι μαζί με το Χριστό και επομένως είναι περισσότερο πολίτες του ουρανού παρά του κόσμου τούτου. Η ζωής τους, λοιπόν πρέπει να εμπνέεται όχι από τα κριτήρια αυτού του κόσμου, αλλά από τη νέα κατάστασή τους. Μια τέτοια διδασκαλία πώς ακούεται σήμερα στα αυτιά των νέων του 20 ου αιώνα; Εμπράκτως πώς θα μπορούσε να γίνει πιστευτή; Βρες μερικά παραδείγματα της ιστορίας της Εκκλησίας, ανδρών και γυναικών, που έζησαν εμπράκτως αυτήν την πραγματικότητα. 49

50 Για αυτό η πίστη προς το Χριστό αλλάζει ριζικά τη ζωή του Παύλου Από τη στιγμή που ο Παύλος «είδε τον Ιησού, τον Κύριό μας» στο δρόμο προς τη Δαμασκό, γίνεται «Απόστολος», «πρεσβευτής του Χριστού», για τον οποίον είναι έτοιμος να υποστεί κάθε βάσανο και να θυσιάσει τη ζωή του 1. Ο Χριστός για τον Παύλο είναι το παν, είναι η ίδια η ζωή του. Αυτό τον βοηθά να αποκτήσει την πραγματική την ελευθερία. Προς Γαλάτας 2, 19-21: 19 Διότι εγώ, μέσω του νόμου έχω πεθάνει για το νόμο, για να ζήσω για το Θεό. Έχω σταυρωθεί μαζί με το Χριστό. 20 Και ζω όχι πλέον εγώ, αλλά ζει σε μένα ο Χριστός. Αλλά τη ζωή που τώρα ζω με τη σάρκα μου, τη ζω με την πίστη του Υιού του Θεού ο οποίος με αγάπησε και παρέδωσε τον εαυτό του για χάρη μου. Προς Γαλάτας, 5, : 1 Ο Χριστός μας ελευθέρωσε για να παραμείνουμε στην ελευθερία. Εκεί, λοιπόν, μείνετε και μη θελήστε να υποταχθείτε και πάλι κάτω από ζυγό δουλείας 13 Εσείς, πράγματι, αδέλφια, έχετε καλεσθεί για την ελευθερία. Μόνο που δεν πρέπει η ελευθερία να δίνει αφορμή στη σάρκα, αλλά με την αγάπη να υπηρετείτε ο ένας τον άλλο. 14 Διότι όλος ο νόμος εκπληρώνεται με μια μόνο εντολή, με την: «Να αγαπήσεις τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου». 15 Αλλά αν δαγκώνετε και κατατρώτε ο ένας τον άλλο, προσέξτε μη τυχόν και αλληλοεξοντωθείτε. 16 Σας λέω, λοιπόν: πορεύεσθε σύμφωνα με το Πνεύμα και τότε δεν θα εκτελείτε τις επιθυμίες της σάρκας. Για τον Απόστολο μόνον η αγάπη για το Χριστό και τα αδέλφια, οδηγεί στην πραγματική ελευθερία. Εσύ, ανακαλύπτοντας τον Ιησού, ανακάλυψες και την πραγματική αγάπη που οδηγεί στην ελευθερία; Διάβασε τον «Ύμνο της αγάπης» του Αποστόλου (Α Κορ. 13, 1-13) και θα καταλάβεις τι σημαίνει αγάπη και επομένως τι σημαίνει ελευθερία. Μήπως και για σένα «ελευθερία» σημαίνει: «κάνω ότι θέλω»; Είμαστε ικανοί να αγαπάμε διότι είμαστε «ριζωμένοι» στην αγάπη του Χριστού: Προς Εφεσίους 3, 14-21: «14 Γι αυτό, γονατί-ζω μπροστά στον Πατέρα, 15 απ τον οποίο παίρνει όνομα κάθε γένος στους ουρανούς και πάνω στη γη, 16 για να σας δώσει, σύμφωνα με τον πλούτο της δόξας του, να ενισχυθείτε στον εσωτερικό σας άν-θρωπο με δύναμη, μέσω του Πνεύματός του, 17 για να κατοικήσει ο Χριστός με την πίστη μέσα στις καρδιές σας, ριζωμένοι και θεμελιωμένοι στην αγάπη. 18 Έτσι θα μπορέσετε να καταλάβετε μαζί με όλους τους αγίους ποιό είναι το πλάτος και το μήκος και το ύψος και το βάθος, 19 και να γνωρίστε την αγάπη του Χριστού που ξεπερνά τη γνώση, ώστε κι εσείς να πλημμυρίστε με όλη την πληρότητα που έχει ο Θεός». Βρες ποια είναι η διαφορά αυτού του κείμενου του Αποστόλου προς Εφεσίους και του κειμένου προς Κολοσσαείς (2, 7) που αποτελεί το κύριο θέμα της Π.Η.Ν. Μαδρίτης. 1 Στην Β Επιστολή προς Κορινθίους (κεφ. 11, 24-29) ο Απόστολος Γράφει: «Εγώ είμαι περισσότερο [από κάθε άλλο Απόστολο]. Περισσότερο σε κόπους, περισσότερο σε φυλακές, υπερβολικά περισσότερο σε κτυπήματα, πολλές φορές σε κίνδυνο θανάτου. Πέντε φορές δέχθηκα από τους Ιουδαίους τη μαστίγωση των τριάντα εννιά κτυπημάτων, τρεις φορές με ράβδισαν, μια φορά με λιθοβόλησαν, τρεις φορές ναυάγησα, πέρασα ένα μερόνυχτο ναυαγός στη θάλασσα. Αναρίθμητα ταξίδια, κίνδυνοι από ποτάμια, κίνδυνοι από ληστές, κίνδυνοι από τους ομογενείς, κίνδυνοι απ τους εθνικούς, κίνδυνοι στην πόλη, κίνδυνοι στις ερημιές, κίνδυνοι στις θάλασσες, κίνδυνοι από ψευδαδελφούς, με κόπο και μόχθο, συχνά ξαγρυπνώντας, πεινώντας και διψώντας, στερούμενος πολλές φορές το φαγητό, στο κρύο και γυμνός. Και εκτός από όλα αυτά, η καθημερινή μου έγνοια, η μέριμνα όλων των εκκλησιών. Ποιός ασθενεί και δεν ασθενώ κι εγώ; 50

51 Ο Ιησούς ενώνει τους πάντες, ο Χριστός είναι η συμφιλίωση και η ειρήνη μας Ο Απόστολος ζούσε μέσα σε κοινωνία βαθειά διαιρημένη από φατρίες και αντιπαλότητες: Εθνικοί (ειδωλολάτρες) ενάντια στους Εβραίους, ακόμη και διάφορες χριστιανικές ομάδες βρισκόταν σε σύγκρουση μεταξύ τους. Ο Απόστολος κηρύττει με δύναμη: Ο Χριστός ενώνει όλους τους ανθρώπους, τους συμφιλιώνει και τους φέρνει την πραγματική ειρήνη. Προς Εφεσίους 2, 11-18: «11 Για το λόγο αυτό, να θυμάστε ότι κάποτε εσείς οι εθνικοί κατά σάρκα 12 ότι εκείνο τον καιρό ήσασταν χωρίς Χριστό, αποξενωμένοι απ το λαό του Ισραήλ και ξένοι προς τις διαθήκες της υπόσχεσης, χωρίς ελπίδα και ζώντας στον κόσμο χωρίς Θεό. 13 Τώρα όμως, ενωμένοι με τον Ιησού Χριστό, εσείς που κάποτε ήσασταν μακριά, τώρα ήλθατε κοντά, χάρη στο αίμα του Χριστού. 14 Αυτός, πράγματι, είναι η ειρήνη μας, αυτός είναι που ένωσε τους δυο σε ένα. Αυτός γκρέμισε το μεσότοιχο του χωρισμού, κατήργησε την έχθρα στην ίδια του τη σάρκα, 15 [Έκαμε ώστε] οι δυο να βρεθούν πλασμένοι σε ένα νέον άνθρωπο, φέροντας την ειρήνη, 16 να συμφιλιώσει και τους δυο με το Θεό σε ένα σώμα, μέσω του σταυρού, καταστρέφοντας στο σώμα του την έχθρα. 17 Όταν ήλθε, έφερε το χαρμόσυνο μήνυμα της ειρήνης, σε σας που ήσασταν μακριά, και την ειρήνη σ αυτούς που βρίσκονταν κοντά του. 18 Μέσω του Χριστού μπορούμε να πλησιάσουμε κι οι δυο, με ένα Πνεύμα, στον Πατέρα». Ο σημερινός κόσμος συνεχίζει να είναι διαιρημένος, ακόμη και οι Εκκλησίες έχουν πάψει από καιρό να κοινωνούν στο ίδιο ποτήριο και να ομολογούν την ίδια πίστη. Ο Απόστολος και σήμερα μας απευθύνει την δραματική ερώτηση: «Διαμοιράστηκε μήπως ο Χριστός;» 2. Μήπως υπάρχουν και στο περιβάλλον σου διαιρέσεις, συγκρούσεις; Θα μπορούσες να συμβάλεις στην ειρηνική συνύπαρξη των ανθρώπων του περιβάλλον σου; Ο Χριστός και για τον καθένα από εμάς «είναι η ειρήνη μας»! Ποιος είναι ο πυρήνας του κηρύγματος του Απόστολου Παύλου; Ο Απόστολος προσδιορίζει τον κεντρικό πυρήνα του κηρύγματός ως ο «Χριστός σε εμάς». Σε αυτό συνίσταται η Αποκάλυψη που έκαμε ο Θεός Πατέρας στους ανθρώπους. Ο Παύλος κοπιάζει και υποφέρει για να κάνει γνωστό σε όλους αυτήν την ασύλληπτη αγάπη του Θεού για τους ανθρώπους. Προς Κολοσσαείς 1, 24-29: «Τώρα χαίρομαι για όσα υποφέρω για σας και συμπληρώνω στη σάρκα μου ό, τι λείπει στα παθήματα του Χριστού, για χάρη του σώματός του, που είναι η εκκλησία. Αυτής της εκκλησίας έγινα διάκονος, σύμφωνα με την αποστολή που ο Θεός μου όρισε για σας, ώστε να ολοκληρώσω το λόγο του, δηλαδή το μυστήριο που έμεινε κρυφό από αιώνες και από γενεές, αλλά το οποίο τώρα φανερώθηκε στους αγίους του. Σ αυτούς θέλησε ο Θεός να κάμει γνωστό πόσο μεγάλος είναι ο πλούτος της δόξας αυτού του μυστηρίου ανάμεσα στους εθνικούς, δηλαδή ο Χριστός σε σας, η ελπίδα της δόξας. Αυτόν εμείς κηρύττουμε, συμβουλεύοντας και διδάσκοντας κάθε άνθρωπο με όλη τη σοφία, ώστε να παρουσιάσουμε όλους τους ανθρώπους τέλειους κατά το πρότυπο του Χριστού. Γι αυτό το σκοπό κι εγώ κοπιάζω, αγωνιζόμενος σύμφωνα με την ενέργεια του, που ενεργεί σε μένα με δύναμη». Μπορείς κι εσύ σήμερα να γίνεις κήρυκας αυτού του «Μυστηρίου», να το αναμεταδώσεις στους φίλους σου, στο περιβάλλον σου; 2 Διάβασε όλο το κείμενο (Α Κορ. 1, 10-13): «Σας παρακαλώ, αδελφοί, στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να λέτε όλοι το ίδιο και να μην υπάρχουν σχίσματα ανάμεσά σας, αλλά να έχετε τέλεια ενότητα σκέψης και γνώμης. Πράγματι, μου έγινε γνωστό από ανθρώπους της Χλόης, για σας, αδελφοί, ότι υπάρχουν φιλονικίες ανάμεσά σας. Και το λέω αυτό, επειδή ο καθένας σας λέει: «Εγώ είμαι του Παύλου», «Εγώ είμαι του Απολλώ», «Και εγώ του Κηφά», «Και εγώ του Χριστού». Μοιράστηκε ο Χριστός; Μήπως ο Παύλος σταυρώθηκε για σας ή μήπως βαφτισθήκατε στο όνομα του Παύλου; 51

52 Όταν ανακαλύπτουμε κάτι το ωραίο που μας έχει συγκλονίσει προσπαθούμε να το κάνουμε γνωστό και στους άλλους. Κατά τη γνώμη σου, ως νέος, πως θα μπορούσες να μεταδώσεις στους άλλους την πίστη σου και την αγάπη σου προς το Χριστό; Ο Παύλος αισθάνεται βαθειά την ευγνωμοσύνη στο Χριστό ο οποίος τον ευσπλαχνίστηκε Η αγάπη του Αποστόλου Παύλου προς το Χριστό και η ευγνωμοσύνη για Αυτόν προκύπτει επίσης από το γεγονός ότι ο Ιησούς ευσπλαχνίστηκε αυτόν τον αμαρτωλό, το διώκτη της Εκκλησίας. Το γεγονός αυτό ωθεί τον Απόστολο να έχει απεριόριστη εμπιστοσύνη στη σωτήρια δύναμη του Σταυρού. Προς Α Τιμόθεο 1, 12-16: «Ευχαριστώ εκείνον που με ενδυνάμωσε, τον Ιησού Χριστό τον Κύριό μας, που με θεώρησε πιστό αναθέτοντάς τη διακονία σε μένα ο οποίος στο παρελθόν ήμουν βλάσφημος και διώκτης και υβριστής. Αλλά ελεήθηκα, διότι ενήργησα από άγνοια μέσα σε απιστία. Αντίθετα, η χάρη του Κυρίου μας πλεόνασε με το παραπάνω, μαζί με την πίστη και την αγάπη που προέρχονται απ τον Ιησού Χριστό. Αξίζει να γίνει πιστευτός αυτός ο λόγος και να γίνει απ όλους αποδεκτός: ο Ιησούς Χριστός ήλθε στον κόσμο να σώσει τους αμαρτωλούς, πρώτος των οποίων είμαι εγώ. Αλλά για το σκοπό αυτό με ελέησε, ώστε σε μένα πρώτο να δείξει ο Ιησούς Χριστός όλη του τη μακροθυμία, με σκοπό να είμαι πρότυπο για όλους εκείνους που έμελλαν να πιστέψουν σ αυτόν για την αιώνια ζωή». Κανένας από εμάς δεν είναι τέλειος, μάλλον το αντίθετο, είμαστε όλοι μακριά από αυτό που πρέπει να είναι κάθε χριστιανός, είμαστε αμαρτωλοί! Εσύ αισθάνεσαι ότι ο Χριστός είναι πραγματικά ο Σωτήρας σου; Όχι ο Σωτήρας γενικά, αλλά ο δικός σου Σωτήρας, ότι σε συγχωρεί και σε ελεεί ανά πάσα στιγμή, ότι αγαπάει εσένα προσωπικά με τις αδυναμίες σου, αρκεί να του έχεις απεριόριστη εμπιστοσύνη; Ιωάννης Σπιτέρης Καθολικός Αρχιεπίσκοπος Κέρκυρας Τοποτηρητής Αποστολικού Βικαριάτου Θεσσαλονίκης Αντικατάσταση στέγης Ντόμο 52

53 Ο Εκκλησιαστικός Παραστάτης Κοινοποίηση Ιερά Σύνοδος Καθολικής Ιεραρχίας Ελλάδος Επιτροπή Μαδρίτη 2011 Πανελλήνιο Συμβούλιο Νεολαίας Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η Η Επιτροπή ΜΑΔΡΙΤΗ 2011 συγκεντρώθηκε την Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011 στο Γραφείο της Νεολαίας, στην Αθήνα, και ασχολήθηκε με θέματα της αρμοδιότητάς της. Στο τέλος της Συνεδρίας της εξέδωσε την παρακάτω Ανακοίνωση που απευθύνεται σε κάθε ενδιαφερόμενο για το προσκύνημα της Καθολικής Νεολαίας στη Μαδρίτη, το καλοκαίρι Οι ημερομηνίες του Προσκυνήματος είναι Αυγούστου Το πακέτο συμμετοχής επανακαθορίζεται στο ποσό των 600 ευρώ (εξακοσίων), με τα νέα δεδομένα που διαμορφώθηκαν χάρη στη συνεχή προσπάθεια των υπευθύνων με όλους τους συντελεστές του προσκυνήματος. 3- Οι υπεύθυνοι των Εκκλησιαστικών Επαρχιών έχουν τη δυνατότητα να οργανώσουν δραστηριότητες προκειμένου να κατέβει ακόμα περισσότερο το κόστος του πακέτου. 4- Πληρέστερη ενημέρωση θα ακολουθήσει προς όλους τους εγγεγραμμένους, μόλις μας δοθεί από την κεντρική οργανωτική Επιτροπή της Μαδρίτης. Οι υπεύθυνοι της Ελληνικής Αποστολής ΜΑΔΡΙΤΗ 2011 χαίρονται για την ευχάριστη εξέλιξη της μείωσης του κόστους και προτρέπουν τους φίλους νέους και νέες να συνεχίσουν την προετοιμασία τους για την ανεπανάληπτη αυτή εμπειρία. Ο Πρόεδρος Ο Εκκλησιαστικός Παραστάτης Τα μέλη της Επιτροπής + Ιωάννης Σπιτέρης Αδ. Φραγκίσκος Βαρθαλίτης π. Νικόλαος Ρούσσος Αρχιεπίσκοπος Αδ. Ιγνάτιος Καπετάνιος Πολ Ρεμούνδος Μαρία Πρελορέντζου Μαρία Δελλασούδα Αντώνης Πρίντεζης 53

54 Φόνος Καθολικού Υπουργού του Πακιστάν Μάρτυρας στον αγώνα για την κατάργηση του άδικου νόμου περί βλασφημίας Εικοσιτρείς δολοφονίες καθολικών ιεραποστόλων σημειώθηκαν μέσα στο 2010, ανάμεσα στις οποίες ενός Επισκόπου στην Τουρκία, δεκαπέντε ιερέων στη Ν. Αμερική, καλογραιών, ιεροσπουδαστών κ.α. Το Πρακτορείο FIDES σωστά παρατήρησε πως αυτοί είναι οι γνωστοί υπερασπιστές της πίστεως, αφού κάθε χρόνο προστίθενται σ αυτούς δεκάδες ή κι εκατοντάδες ανώνυμα θύματα ενός θρησκευτικού φονταμενταλισμού που ολοένα κατατρώγει τον πλανήτη. Μέσα στο πλούσιο σε τηλεσκουπίδια και reality εκπομπές τηλεοπτικό πρόγραμμα στη χώρα μας δεν υπήρξε καθόλου χώρος για να περάσει έστω και στα ψιλά των ειδήσεων η δολοφονία του μοναδικού χριστιανού υπουργού στην Κυβέρνηση του Πακιστάν. Στην κυριολεξία επικρατεί οδύνη και τρόμος στη χριστιανική κοινότητα του Πακιστάν ιδιαίτερα όταν ο Ομοσπονδιακός Υπουργός Θρησκευτικών Μειονοτήτων, Σαμπάζ Μπάττι, Καθολικός στο θρήσκευμα, δολοφονήθηκε άγρια στις 2 Μαρτίου 2011 στην πρωτεύουσα Ισλαμαμπάντ. Σύμφωνα με τοπικές πηγές, ο Υπουργός κατευθυνόταν με αυτοκίνητο, χωρίς φρουρό, από το σπίτι στο γραφείο του, όταν ένα μικρό αυτοκίνητο πλησίασε το αυτοκίνητό του και με πυροβολισμούς ανάγκασαν τον οδηγό να σταματήσει. Μια ομάδα οπλισμένων ανδρών έσυρε τότε τον Υπουργό έξω και με αυτόματα όπλα τον γάζωσαν ρίχνοντάς του μια βροχή από σφαίρες. Στη συνέχεια, οι δράστες διέφυγαν. «Ο Σαμπάζ Μπάττι πέθανε επειδή ήταν Χριστιανός, άπιστος και βλάσφημος. Ο φόνος του εντάσσεται στον πόλεμο εναντίον όσων επιδιώκουν να καταργηθεί ο περί βλασφημίας νόμος. Με τη δύναμη του Αλλάχ, αυτοί που είναι μέλη της επιτροπής αναθεώρησης του νόμου θα πάνε στην κόλαση.» Αυτές είναι μερικές από τις προτάσεις που περιέχονταν σε φυλλάδια που άφησαν οι δολοφόνοι πίσω τους. Τα φυλλάδια υπογράφονται από το δίκτυο των Ταλιμπάν που τιτλοφορείται: «Τερίκ ι Ταλιμπάν- Παντζάμπ». Χωρίς δισταγμό, ιερείς και μοναχές στο Πακιστάν θεωρούν το Μπάττι μάρτυρα που έδωσε τη ζωή του για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των θρησκευτικών μειονοτήτων και ιδιαίτερα των Χριστιανών. Ο Πίτερ Τζέικομπ, γραμματέας της Επιτροπής των Επισκόπων «Ειρήνη και Δικαιοσύνη» και προσωπικός φίλος του Μπάττι, δήλωσε στο πρακτορείο Φίντες: «Είμαστε συγκλονισμένοι και πανικόβλητοι. Ο φόνος αυτός τραυμάτισε την Καθολική κοινότητα και όλους τους Χριστιανούς. Νιώθουμε σαστισμένοι και ευάλωτοι.» Ο Μπάττι, 42 ετών, ήταν Ομοσπονδιακός Υπουργός Θρησκευτικών Μειονοτήτων από το Γεννήθηκε στο χωριό Κουσπούρ, κοντά στο Φαϊζαλαμπάντ, στο Παντζάμπ, που είναι γνωστό ως το «Βατικανό του Πακιστάν», επειδή ιδρύθηκε από Δομινικανούς μοναχούς και έχει δώσει πολλούς ιερείς και μοναχούς. Στα πλαίσια του έργου του ως υπουργός, ο Μπάττι ίδρυσε την Πανπακιστανική Ένωση Μειονοτήτων και το Μέτωπο Απελευθέρωσης των Χριστιανών, οργανώσεις πολύ ενεργές στην κοινωνία των πολιτών. Τελευταία είχε πει: «Έχω κάψει τα πλοία μου», αναφερόμενος στην ολοκληρωτική δέσμευσή του και στην άρνησή του να κάνει πίσω. Σε μια τελευταία συνέντευξή του στο πρακτορείο Φίντες δήλωσε ότι θεωρούσε την υπηρεσία του στην πολιτική ως «μαρτυρία της πίστης του στο Χριστό». «Θέλω να υπηρετώ τον Ιησού» Μεταφράζουμε κατωτέρω την «πνευματική διαθήκη» του Shahbaz Bhatti Υπουργού για τις Θρησκευτικές μειονότητες στο Πακιστάν, που φονεύθηκε πρόσφατα σε επίθεση, και δημοσιεύθηκε στην Ιταλία σ ένα βιβλίο «Χριστιανοί του Πακιστάν». Έκδοση Marcianum, Βενετία. «Μου έχουν προταθεί υψηλά αξιώματα στη Κυβέρνηση και μου ζήτησαν να εγκαταλείψω τον αγώνα, αλλά αρνήθηκα πάντοτε. Ακόμη και αν κινδύνευε η ζωή μου. Η απάντησή μου ήταν πάντοτε η ίδια: «όχι, θέλω να υπηρετήσω το Χριστό σαν ένα κοινός άνθρωπος». Αυτή η αφοσίωση με κάνει ευτυχή. Δεν επιζητώ τη δημοφιλή θέση, ούτε θέσεις εξουσίας. Θέλω μόνο να έχω μια θέση στα πόδια του Χριστού. Θέλω η ζωή μου, ο χαρακτήρας μου, οι πράξεις μου να εκφράζουν τον εαυτό μου και να μαρτυρούν ότι ακολουθώ τον Ιησού Χριστό. Αυτή η επιθυμία μου είναι τόσο δυνατή μέσα μου, που νοιώθω ότι είμαι προνομιούχος, που νοιώθω έτσι και κατ αυτή την προσπάθεια και σ αυτό τον αγώνα μου, για να βοηθώ τους φτωχούς, τους καταδιωκομένους του Πακιστάν και αν ο Χριστός θέλησε να δεχτεί τη θυσία της ζωής μου. Θέλω να ζω για τον Χριστό και γι Αυτόν θέλω να πεθάνω. Τίποτα δεν με φοβίζει σ αυτή τη χώρα. Πολλές φορές οι εξτρεμιστές προσπάθησαν να με φονεύσουν ή να με φυλακίσουν, με απείλησαν και καταδίωξαν και τρόμαξαν την οικογένειά μου. Πριν κάποιο χρόνο οι εξτρεμιστές ζήτησαν στους γονείς μου, στον πατέρα μου και στη μητέρα μου, να με μεταπείσουν στο να συνεχίσω την προσπάθειά μου να βοηθάω τους χριστιανούς και τους φτωχούς, διαφορετικά θα με εκμηδένιζαν. Αλλά ο πατέρας μου πάντοτε με ενθάρρυνε. Κι εγώ λέγω, ότι μέχρις ότου ζω, μέχρι την τελευταία μου πνοή, θα συνεχίσω να υπηρετώ το Χριστό, και τους δυστυχισμένους της ζωής: όσους υποφέρουν και έχουν κάποια ανάγκη, χριστιανούς ή όχι. Θέλω να σας πω ότι βρίσκω πολλή έμπνευση στην Αγία Γραφή και στη ζωή του Χριστού. Όσο περισσότερο διαβάζω την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη, τα διάφορα εδάφια της Βίβλου, και τα λόγια του Χριστού με στερεώνουν και μου δίνουν δύναμη στις αποφάσεις μου. Όταν σκέπτομαι ότι ο Ιησούς θυσίασε τα πάντα, ότι ο Θεός έστειλε τον ίδιο τον Υιό του για την απολύτρωσή μας και τη σωτηρία μας, διερωτώμαι με τι τρόπο μπορώ κι εγώ να ακολουθήσω το δρόμο του Καλβαρίου. Ο Χριστός μας είπε: «πορεύσου μαζί μου, πάρε το σταυρό σου και ακολούθησέ με». Τα εδάφια που μου αρέσουν περισσότερο από την Αγία Γραφή, λέγουν: «πείνασα και μου δώσατε να φάγω, δίψασα και μου δώσατε να πιω. Ήμουν ξένος και με φιλοξενήσατε, γυμνός και με ντύσατε, ήμουν άρρωστος και με επισκεφθήκατε, ήμουν φυλακισμένος και ήλθατε να με βρείτε». Έτσι όταν κάποιος φτωχός έχει μια ανάγκη, σκέπτομαι ότι στο πρόσωπό του είναι ο Ιησούς που συναντώ. Έτσι προσπαθώ πάντοτε να βοηθάω, μαζί με τους συνεργάτες μου, να βοηθάω όποιον έχει ανάγκη, όποιο πεινά, όποιο διψά». 54

55

56 Μικρή προσφορά σ Εκείνον που προσέφερε τα πάντα ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ