ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ! Π Α Ν Ε Κ Π Α Ι Δ Ε Υ Τ Ι Κ Ο Μ Ε Τ Ω Π Ο Τ Ω Ρ Α! της Δερμιτζάκη Βαγγελιώς και της Σακελλάρη Μαρίας, μέλη των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών Η ανεπανάληπτη σε βαρβαρότητα, δολιότητα και ωμότητα ταξική επίθεση στο εργασιακό δικαίωμα των συναδέλφων/ισσων της δευτεροβάθμιας και στα σπουδαστικά δικαιώματα των μαθητών των τεχνικών αλλά και των γενικών λυκείων είναι φυσικό να ανησυχεί βαθιά τους εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας. Παρόλα αυτά μια εκκωφαντική σιωπή κυριαρχεί. Το ΔΣ της ΔΟΕ δεν έχει ακόμη καν συγκροτηθεί μετά το τελευταίο από συγκροτικό συνέδριο της Ομοσπονδίας και μάλιστα ενώ έχουν ήδη ανακοινωθεί μέσα στο καλοκαίρι οι καταργήσεις πάνω από εκατό σχολικών μονάδων της πρωτοβάθμιας ανά την επικράτεια. Σαν να μην ήταν η πρωτοβάθμια που ξεκίνησε τον «χορό» της φετινής επίθεσης με την ενοποίηση των περιοχών ορατικότητας και την εγκύκλιο για την αυστηρή εφαρμογή του 1 προς 25 μαθητών ανά τάξη (η οποία στην ολότητα της δεν έχει ακόμα εφαρμοστεί!). Η βαρύτητα και η ιδιαιτερότητα της κυβερνητικής επίθεσης στο χώρο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης όπου ταυτόχρονα λύνει με την μέθοδο του Προκρούστη χρόνιους λογαριασμούς του συστήματος που έχουν να κάνουν με τον έλεγχο της ροής του μαθητικού δυναμικού και την ένταση των ταξικών φραγμών στην εκπαίδευσηδεν μειώνει καθόλου τον γενικό χαρακτήρα της επίθεσης αυτής. Μια επίθεση στο δικαίωμα να δουλεύεις, να μορφώνεσαι, να ζεις. Ακόμα και αν για το σύστημα εξακολουθεί να είναι αναγκαία μια βασική και στοιχειώδης εκπαίδευση δεν πρόκειται να τη «γλυτώσουν» οι εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας με απλές εκδορές. Ή για να το διατυπώσουμε καλύτερα ακριβώς επειδή, μετά το μεγάλο ξεκαθάρισμα που επιχειρούν σήμερα στο λύκειο, θέλουν η υπόλοιπη εκπαίδευση να είναι και υπολειπόμενη από δικαιώματα και κάθε είδους «απαιτήσεις», την βαρβαρότητα της πολιτικής τους θα την υποστούμε σύντομα και στην πρωτοβάθμια. Και μάλιστα πολύ πιο γρήγορα απ` ότι φροντίζουν διάφοροι να συγκαλύπτουν: Θα είναι ή όχι λιγότερα τα σχολεία και τα νηπιαγωγεία (και με στοιβαγμένα περισσότερα παιδιά ανά αίθουσα σύμφωνα με τα τετραγωνικά ανά μαθητή που ζητάνε στα survey) αν εφαρμοστεί πιστά το 1 προς 25; Το επόμενο διάστημα πρέπει να περιμένουμε μεγάλο κύμα συγχωνεύσεων και καταργήσεων σχολείων σε όλη τη χώρα. Ακόμα και οι θέσεις των δασκάλων (ΠΕ70) που με το ζόρι κρατιούνται θα βρεθούν στον αέρα και σύμφωνα με την τακτική που ακολουθείτε σε όλο το δημόσιο, κάθε θέση που χάνεται σημαίνει απόλυση. Αλήθεια μετά το όργιο της «κινητικότητας» που εγκαθιδρύεται στην εκπαίδευση και όχι μόνο- πόσοι εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας νοιώθουν σίγουροι για τις οργανικές τους θέσεις; Ακούγονται ήδη ψίθυροι για διάλυση των ολοήμερων σχολείων. Επιπλέον το ντόμινο των μετατάξεων που μεταφέρεται από την δευτεροβάθμια στα «διευρυμένου ωραρίου» αρχικά αλλά και στα υπόλοιπα δημοτικά σχολεία ποιανού ωράρια θα συμπιέσει και ποιον δεν θα αφήσει ανεπηρέαστο; Ήδη πολλοί διευθυντές απαιτούν την παρουσία μέχρι τις 2μμ στα σχολεία. Πόσα από τα νηπιαγωγεία της χώρας ανταποκρίνονται στις τυπικές απαιτήσεις του survey; Είναι φανερό πως δημιουργούν ένα λύκειο για λίγους και για την υποχρεωτική εκπαίδευση καταργούν το σχολείο της γειτονιάς. Όλα δείχνουν πως τίποτε δε θα μείνει όρθιο. Δεν πρέπει να προσπερνούμε τις δηλωμένες προθέσεις για δομικές αλλαγές σε δημοτικά και σε γυμνάσια που θα ανατινάξουν ότι γνωρίζαμε δεκαετίες για τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και για τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών. Η ωρομισθοποίηση των εργασιακών σχέσεων είναι βασική κατεύθυνση του συστήματος. Πειθαρχικά, αυταρχισμός, σύμβουλοι και σεμινάρια, επιμορφώσεις, ημερίδες και καινοτόμες δράσεις, καθημερινός έλεγχος και το βαρύ πυροβολικό της αξιολόγησης συνθέτουν ένα πλέγμα πιέσεων και ενοχοποίησης για τους εκπαιδευτικούς με στόχους που ξεκινούν από την υποταγή και φτάνουν ως την απόλυση.
Να τινάξουμε τη σκουριά των αντιλήψεων που βαραίνουν τις πλάτες του κλάδου. Οι χιλιάδες συνάδελφοι που απολύονται δεν κρύβονται με προτάσεις διαφυγής για ένα άλλο σχολείο, εναλλακτικά μαθήματα, λευκές απεργίες και άλλες ευφάνταστες προτάσεις διαφυγής από την πραγματικότητα. Συναδέλφισσες και συνάδελφοι Είναι φανερό μόνο αυτός που δεν θέλει να δει δεν το βλέπει!- πως το «λιγότερο σχολείο» των μνημονίων με τα μηδενικά δικαιώματα απειλεί και τους εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας. Και με απολύσεις! Που θα αφορούν όλους, δασκάλους, νηπιαγωγούς και ειδικότητες. Ίσως όχι στην έκταση της δευτεροβάθμιας αλλά αρκετές για να στείλουν στην ανεργία αρκετούς συναδέλφους και να «στριμώξουν» τους υπόλοιπους σε ένα υπολειπόμενο σχολείο της φτώχειας, της εργασιακής ανασφάλειας και της φασιστικοποίησης. Η αθώωση του συνάδελφου Γκουλιόνη πέρα από νίκη του κινήματος αλληλεγγύης αποτελεί σαφέστατη ένδειξη τι ακριβώς φοβάται σαν το διάολο το λιβάνι η κυβέρνηση: Τη γενίκευση του πανεκπαιδευτικού ξεσηκωμού. Είναι αναγκαίο θα πρεπε να γίνει από χθες-στο διάστημα της διοικητής λειτουργίας των σχολείων να συγκροτηθούν πρωτοβουλίες δράσης και επιτροπές αγώνα που να πιέσουν τα ΔΣ να γίνουν Γενικές Συνελεύσεις οι ο- ποίες θα συναποφασίσουν με τους καθηγητές απεργία διαρκείας μέχρι η κυβέρνηση να πάρει πίσω ολόκληρο το νομικό τερατούργημα και τα μέτρα των απολύσεων-διαθεσιμότητας. Τέλος επειδή πρέπει να υπάρξει απάντηση από την μεριά του κλάδου μας ΑΜΕΣΗ και ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ. Πρέπει να ανοίξει κύκλος με ολομέλεια προέδρων μέχρι 12/9. Επιπλέον, χρειάζεται η κάθε παράταξη να πει ξεκάθαρα και να δεσμευτεί, τι θα προτείνει ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ στις επόμενες ΓΣ. Χωρίς μισόλογα και υπεκφυγές, χωρίς «όρους και προϋποθέσεις». Χωρίς να καλύπτονται πίσω από τοπικές διαφοροποιήσεις ή την πολυσυλλεκτικότητα επιμέρους σχημάτων. Σε ότι μας αφορά, εκτιμούμε ότι ως κλάδος έχουμε αργήσει. Η επίθεση δεν αφορά μόνο την Β/θμια εκπαίδευση. Δεν υπάρχει μόνο θέμα με τις αποσπάσεις στην πρωτοβάθμια όπως προβάλουν πονηρά οι κυρίαρχες παρατάξεις και οι ανακοινώσεις των κάθε είδους αιρετών για να αποκρύψουν αυτό που ήδη υπάρχει και αυτό που έρχεται. Η κατάσταση είναι τέτοια που θα έπρεπε να είχε οδηγήσει σε απεργία από τις πρώτες μέρες του Σεπτέμβρη ή έστω πριν την έναρξη των μαθημάτων, εκτιμώντας ότι κάθε μέρα που περνάει ενισχύει την ψυχολογία του τετελεσμένου Παρόλα αυτά, με βάση τα νέα δεδομένα και τις προτάσεις που υπάρχουν και για να μην υπάρξει πολυδιάσπαση προτάσεων και για να επιτευχτεί από την πρώτη στιγμή συμπόρευση με τους συναδέλφους της δευτεροβάθμιας που μαζικά αποφασίζουν για απεργία διάρκειας στις συνελεύσεις των ΕΛΜΕ, υποστηρίζουμε την πρόταση για: 1. Απεργία διαρκείας με τη μορφή 5μερων επαναλαμβανόμενων με έναρξη τη 16 η Σεπτέμβρη, νέες γενικές συνελεύσεις και συνέλευση προέδρων στο τέλος κάθε εβδομάδας. Επιπρόσθετα: 2. Να δημιουργηθούν απεργιακές επιτροπές όσο το δυνατόν πιο αποκεντρωμένες με στόχο να φτάσουν στο επίπεδο του σχολείου. Οι απεργιακές επιτροπές αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες απεργιακής φρουράς, δημιουργίας πανό και παρεμβάσεων στην κοινωνία, δημιουργίας απεργιακών ταμείων, οργάνωσης εκδηλώσεων αλλά και συναυλιών πολιτικής και οικονομικής στήριξης της απεργίας 3. Οι σύλλογοι Π.Ε. που θα αποφασίσουν στις συνελεύσεις τους ότι κινούνται στην κατεύθυνση της απεργίας, να είναι σε συνεννόηση και να προσπαθήσουν να υλοποιήσουν την κατεύθυνση αυτή σε απευθείας συντονισμό μεταξύ τους ως πρωτοβάθμια σωματεία, σε περίπτωση που η ΔΟΕ συνεχίσει να κρατάει την στάση της πλήρους αφασίας και να δρα ενάντια στα συμφέροντά μας. Ανατροπή των απολύσεων ΟΛΟΙ οι συνάδελφοι πίσω στις θέσεις τους - Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους Ξήλωμα όλου του νομοθετικού πλαισίου αύξησης ωραρίου διαθεσιμοτήτων μετατάξεων «κινητικότητας»- πλεονασμάτων κλεισιμάτων τομέων.
Ενάντια στους ταξικούς φραγμούς Δωρεάν Δημόσια Εκπαίδευση για όλα τα παιδιά Ξήλωμα του νομοθετικού πλαισίου για το Λύκειο, την Τεχνική και την κατάρτιση. Όχι στην απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία μέσω της «μαθητείας». Δουλειά δωρεάν Παιδεία δωρεάν Υγεία για όλο το λαό Όχι στο κλείσιμο σχολείων και νοσοκομείων Καμία εμπλοκή καμία διευκόλυνση στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στη Συρία. Να κλείσουν οι βάσεις και να διακοπεί κάθε διευκόλυνση. Παλεύουμε για τη ζωή μας ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΜΑΖΙΚΟ ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΟ ΑΠΕΡΓΙΑΚΟ ΞΕΣΗΚΩΜΟ. ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΟΙ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ, ΟΙ ΑΠΕΡΓΙΕΣ, ΟΙ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ