ALBUM ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ 2010 ΦΥΣΑΕΙ Μη µου µιλάς γι' αυτά που ξεχνάω Μη µε ρωτάς για καλά κρυµµένα µυστικά Και µε κοιτάς... και σε κοιτώ... Κι είναι η στιγµή που δεν µπορεί να βγεί απ' το µυαλό Φυσάει... Κι είναι ο άνεµος που στο βυθό σου µε τραβάει Μεθάει... Σα γλυκό κρασί η νύχτα αυτή Μη µου µιλάς τη στιγµή που ξεσπάω Μη µου το πεις, είναι απλό Φυσάει... Κι είναι ο άνεµος που στο βυθό σου µε τραβάει Μεθάει... Σα γλυκό κρασί η νύχτα αυτή... Φυσάει... Κι είναι ο άνεµος που στο βυθό σου µε τραβάει Μεθάει... Σα γλυκό κρασί... Φυσάει... Κι είναι ο άνεµος που στο βυθό σου µε τραβάει Μεθάει... Σα γλυκό κρασί το τελευταίο φιλί... ΤΩΡΑ Η ΠΟΤΕ *Στίχοι: Μαρκέλλα Σελιανίτου Στον καθρέφτη µπροστά έχεις τώρα σταθεί Μες στο είδωλό σου έχεις χαθεί Κι έχει γίνει ο ψίθυρος άγρια φωνή
Ήρθε κρυφά η ώρα τώρα... Τώρα ή ποτέ... (Τώρα είν' η ώρα) Η ώρα... (Να ανοίξεις το δρόµο, ν' αλλάξεις το χρόνο) Τώρα ή ποτέ... Τώρα είν' η ώρα... Βγες απ' τις σκιές, απ' τις σιωπές Από το φόβο και τις ενοχές Απ' τα θολά, απ' τα παλιά Απ' την υγρή σου σπηλιά Θα είναι αλλιώς Να βγεις στο φως Να µη ρωτάς το πότε και το πώς Να είσαι εσύ, να είσαι εσύ Παντού και πάντα εσύ... Στον καθρέφτη µπροστά έχεις πάλι σταθεί Κάποτε θα είχες φοβηθεί Το αγρίµι που κρύβεις το ξέρει καλά Ήρθε κρυφά η ώρα τώρα... Τώρα ή ποτέ...(τώρα είν' η ώρα) Η ώρα... (Να ανοίξεις το δρόµο, ν' αλλάξεις το χρόνο) Τώρα ή ποτέ... Τώρα είν' η ώρα... Βγες απ' τις σκιές, απ' τις σιωπές Από το φόβο και τις ενοχές Απ' τα θολά, απ' τα παλιά Απ' την υγρή σου σπηλιά Θα είναι αλλιώςνα βγεις στο φως Να µη ρωτάς το πότε και το πώς Να είσαι εσύ, να είσαι εσύ Παντού και πάντα... ΤΟ ΨΥΓΕΙΟ *Στίχοι: Νικήτας Κλιντ Παγωµένος ο κόσµος Δε µ' αφήνει να συγκεντρωθώ Κλειδωµένος ο κόσµος Με πιέζει να συγκρατηθώ Σφιχτά τον κρατάνε Για να διατηρηθεί Τρελοί τον φυλάνε Σ' ένα ψυγείο τον κρατάνε Για να συντηρηθεί Μη και µεταµορφωθεί
Παγωµένος ο κόσµος Δεν µπορώ ούτε πια να κινηθώ Σφραγισµένος ο κόσµος Μ' αναγκάζει να πυρποληθώ Σφιχτά τον κρατάνε Για να διατηρηθεί Τρελοί τον φυλάνε Σ' ένα ψυγείο τον κρατάνε Για να συντηρηθεί Και να µην αλλοιωθεί... Σφιχτά τον κρατάνε Για να διατηρηθεί Τρελοί τον φυλάνε Σ' ένα ψυγείο τον κρατάνε Για να συντηρηθεί Και να µην αλλοιωθεί... Σφιχτά τον κρατάνε Για να διατηρηθεί Τρελοί τον φυλάνε Μέσα σ' ένα ψυγείο τον κρατάνε Για να συντηρηθεί Μη και µεταµορφωθεί... +ΟΥΣΙΑ Στην αυλή των θαυµάτων Μες στη χώρα του τίποτα Γυρνάω κι εγώ κι έχω µάθει να ζω Μια εικόνα ουρλιάζει πάλι, πάλι, πάλι µες στο κεφάλι Μα και πάλι δε µιλώ Και φοβάµαι να πω Πως η εικόνα που ζω Έχει µόνο σκοπό Την αυλή των θαυµάτων Και τους γύρω µου Να υπηρετώ Των τρελών η εξουσία Δεν υπάρχει στην ουσία Είναι όλα φαντασία +ουσία... Δεν είναι τραγούδι αυτό Είναι κάτι αληθινό +ουσία, +ουσία... Αν µου βρεις ένα λόγο Αν µου δώσεις και κίνητρο Μπορώ να βγω και να τους τα πω Την εικόνα που βλέπω πάλι, πάλι, πάλι, µες στο κεφάλι Να τη σβήσω δεν µπορώ
Θα µου πάρει καιρό Έχω µάθει να ζω Μες στον ίδιο ρυθµό Την αυλή των θαυµάτων Και το βιασµό Δε θ' ανεχτώ Δεν είναι τραγούδι αυτό Είναι κάτι αληθινό... Των τρελών η εξουσία Δεν υπάρχει στην ουσία Είναι όλα φαντασία +ουσία... Δεν είναι τραγούδι αυτό Είναι κάτι αληθινό ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ Μες στο όνειρό µου Ξαναγεννήθηκα παιδί Στο µυστικό µου Βρήκα της νιότης το κλειδί Σαν παραµύθι Μου 'παν πως θα 'ναι αυτό που ζω Μα µέσα στα πλήθη Χάνω τ' αστέρι που ζητώ Μα δεν µπορώ να γυρίσω εκεί (Μα δε θυµάµαι να γυρίσω πάλι εκεί) Παγώνω (Στον ξεχασµένο χρόνο ψάχνω την αρχή) Νιώθω σαν παιδί Ψάχνω το κλειδί στο χρόνο Μια ζωή (Μα δε θυµάµαι να γυρίσω πάλι εκεί) Ματώνω (Στον ξεχασµένο χρόνο ψάχνω την αρχή) Ψάχνω την αρχή Χάνω το κλειδί Πίσω στο χρόνο Ξαναγυρνάω να βρω πνοή Μα ξέχασα µόνο Να πάρω της νιότης το κλειδί Μα δεν µπορώ να γυρίσω εκεί (Μα δε θυµάµαι να γυρίσω πάλι εκεί) Παγώνω (Στον ξεχασµένο χρόνο ψάχνω την αρχή) Νιώθω σαν παιδί Ψάχνω το κλειδί στο χρόνο Μια ζωή (Μα δε θυµάµαι να γυρίσω πάλι εκεί) Ματώνω (Στον ξεχασµένο χρόνο ψάχνω την αρχή) Ψάχνω την αρχή Χάνω το κλειδί... Εκεί...
Μες στο όνειρό µου Βρήκα της νιότης το κλειδί ΚΑΛΗΜΕΡΑ Μια βραδιά Δεκέµβρη που έλιωνες µες στο ποτό σου Γύρισα τα µάτια κι είδα το χαµόγελό σου Μια κουβέντα, ένα τσιγάρο κι ήρθα πιο κοντά σου Μα πάει ένας µήνας τώρα, νιώθω ακόµα µακριά σου Λόγια και σιωπές Αµήχανες στιγµές Τι θέλω και τι θες Καληµέρα... Θα 'ναι µια ωραία µέρα Θα µε µάθεις µέρα µε τη µέρα Καληµέρα... Έχω να σου πω πολλά που τα 'χω κλειδωµένα Μα όταν έρχεται η στιγµή τα χάνω ένα ένα Λόγια δίχως λόγια βλέπω πάλι στη µατιά σου Μόνο στα όνειρά σου ανοίγεις δρόµο στην καρδιά σου Μικρές διαφορές Αµήχανες στιγµές Σε θέλω και µε θες Καληµέρα... Θα 'ναι µια ωραία µέρα Θα µε µάθεις µέρα µε τη µέρα Καληµέρα... Καληµέρα... Θα 'ναι µια ωραία µέρα Σε µαθαίνω µέρα µε τη µέρα Καληµέρα... Καληµέρα... Θα 'ναι µια ωραία µέρα Θα µε µάθεις µέρα µε τη µέρα Καληµέρα... ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ Μου 'πες εχτές Απ' την αρχή ν' αρχίσω Και µια προχτές Τα λόγια µου να σβήσω Βουβές µατιές
Κι εσύ σαν όλα τ' άλλα Καµένα, καµένα τα λόγια τα µεγάλα... Μ' έχεις κουράσει κι ας µην ξέρεις τι φταίει Κλείσε το στόµα σου που ψέµατα µου λέει Κι αν πάλι θέλεις την αλήθεια που καίει Τράβα το δρόµο σου και fuck you anyway... Μου 'πες εχτές... Και µια προχτές... Βουβές µατιές Κι εσύ σαν όλα τ' άλλα Καµένα, καµένα τα λόγια τα µεγάλα... Μ' έχεις κουράσει κι ας µην ξέρεις τι φταίει Κλείσε το στόµα σου που ψέµατα µου λέει Κι αν πάλι θέλεις την αλήθεια που καίει Τράβα το δρόµο σου και fuck you anyway... Τα λόγια τα µεγάλα... Μ' έχεις κουράσει κι ας µην ξέρεις τι φταίει Κλείσε το στόµα σου που ψέµατα µου λέει Κι αν πάλι θέλεις την αλήθεια που καίει Τράβα το δρόµο σου και fuck you anyway... ΠΡΙΝ ΦΤΑΣΩ 30 Κάθε νύχτα δυο µπουκάλια αδειανά Το κορµί µες στη φωτιά Κάθε νύχτα σε παιχνίδια κρυφά Που έχω µάθει πια καλά Μη µε ρωτάς τι και πώς Άσε να ζήσω τα πάντα Ανάσα, χρώµα, λυγµός Κι όλα πριν φτάσω τριάντα... Μη µε ρωτάς το γιατί Δε θέλω να περιµένω Είναι µικρή η ζωή Θ' ανέβω τώρα στο τρένο... Κάθε νύχτα τ' όνειρό µου ξυπνάει Δε µε νοιάζει πού µε πάει Κάθε νύχτα η στιγµή µε µεθάει Κι είναι το µόνο που µετράει
Μη µε ρωτάς τι και πώς Άσε να ζήσω τα πάντα Ανάσα, χρώµα, λυγµός Κι όλα πριν φτάσω τριάντα... Μη µε ρωτάς το γιατί Δε θέλω να περιµένω Είναι µικρή η ζωή Θ' ανέβω τώρα στο τρένο... MEINE ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ *Στίχοι: Δηµήτρης Μητσοτάκης Δε θέλω να σε αλλάξω Δε θέλω να σε κάνω σαν κι εµένα Μ' αρέσεις όπως είσαι Μ' αρέσεις µε τα φρένα σου σπασµένα Με τα φρένα σου σπασµένα... Καίνε στα µάτια, στα µάτια σου φωτιές Τα βλέφαρά σου κλείσε Να 'ρθώ κοντά σου, κοντά σου να σου πω Μείνε αυτό που είσαι... Δε θέλω να µου µοιάζεις Δε θέλω διαρκώς να συµφωνούµε Να κάνεις ό,τι θέλεις Μη γίνουµε εκείνο που µισούµε Εκείνο που µισούµε... Καίνε στα µάτια, στα µάτια σου φωτιές Τα βλέφαρά σου κλείσε Να 'ρθώ κοντά σου, κοντά σου να σου πω Μείνε αυτό που είσαι... Δε θέλω να σε µάθω Δε θέλω να µαντεύω τι θα κάνεις Να είσαι όπως είσαι Τ' αστέρι που κανένας δεν το φτάνει... Καίνε στα µάτια, στα µάτια σου φωτιές Τα βλέφαρά σου κλείσε Να 'ρθώ κοντά σου, κοντά σου να σου πω Μείνε αυτό που είσαι...
ΚΛΕΙΣΤΗ ΣΤΡΟΦΗ Έχει πέσει το βράδυ Και δεν ξέρω πού είσαι Έχω ανοίξει ξανά µια ζεστή αγκαλιά Κι ας µη µου είπες ποιος είσαι Έχει σβήσει το χάδι Και ξεχνάω πώς είσαι Είσαι τόσο µακριά Και φοβάµαι ξανά... Πως κάτι θα συµβεί Με φώτα σβηστά Στην κλειστή στροφή Θα 'ναι αργά Κάτι θα συµβεί Το ξέρω καλά Στην κλειστή στροφή... Ήρθε πάλι το βράδυ Στην οµίχλη σε χάνω Μα κοιτάζω ξανά Κάπου εκεί µακριά Τι κι αν σε σένα δε φτάνω Έχει σβήσει το χάδι Στο κορµί µου επάνω Είσαι τόσο κοντά Μα φοβάµαι ξανά Πως κάτι θα συµβεί Με φώτα σβηστά Στην κλειστή στροφή Θα 'ναι αργά Κάτι θα συµβεί Το ξέρω καλά Στην κλειστή στροφή... Κάτι θα συµβεί Κάτι θα συµβεί Στην κλειστή στροφή...