Είσαι ένας φάρος φωτεινός Του Προμηθέα η φωτιά βάζει τη σπίθα στην καρδιά και θα γεμίσει απ αυτή λάμψη ολόκληρη η γη φιλόξενα την πόρτ ανοίγεις κι απλόχερα το φως σου δίνεις αθάνατη εσύ θα μείνεις κρατάς ψηλά τη φλόγα της ειρήνης Είσ ένας φάρος φωτεινός κι ολόγυρά σου θάλασσα ονειρικές ακρογιαλιές πανύψηλες βουνοκορφές κι ένας απέραντος γαλάζιος ουρανός λευκοντυμένη προχωράς περήφανα πάντα κοιτάς αγέρωχη ηρωϊκή κρατάς σημαία και σπαθί ανάμεσ άπο Συμπληγάδες πέρασες άθικτη φορές χιλιάδες Θάρρος φιλία κι αρετή είναι το χρίσμα στην καρδιά κι όλοι έχουν μυηθεί μ ένα στεφάνι από ελιά πνεύμα αθάνατο πηγάζεις και σ όλες τις ψυχές φωλιάζεις σαν μάνα εσύ μας αγκαλιάζεις και σαν αδέλφια όλους τους κοιτάζεις Είσ ένας φάρος φωτεινός κι ολόγυρά σου θάλασσα ονειρικές ακρογιαλιές πανύψηλες βουνοκορφές κι ένας απέραντος γαλάζιος ουρανός λευκοντυμένη προχωράς περήφανα πάντα κοιτάς αγέρωχη ηρωϊκή κρατάς σημαία και σπαθί δόξα γεννάς φιλότιμο ανδρεία από το αίμα σου που στάζει ελευθερία και γράφεις ιστορία α α
Νεράιδα της σιωπής Εγώ είμαι δω και σου μιλώ χωρίς σκοπό και δισταγμό και συ μιλάς μες στη σιωπή και λες σιγά μια προσευχή Μα αν τρυπώσει στην καρδιά σου για μια στιγμή αυτό το τραγούδι κράτα το σαν προσευχή κι απ την αρχή θα γεννηθείς νεράιδα της σιωπής Εγώ κρατώ το θησαυρό απ της ψυχής σου το βυθό και συ φοράς με πινελιές μάσκες στου κόσμου τις πληγές Μα αν τρυπώσει στην καρδιά σου για μια στιγμή αυτό το τραγούδι κράτα το σαν προσευχή κι απ την αρχή θα γεννηθείς νεράιδα της σιωπής νεράιδα της σιωπής νεράιδα της σιωπής
Ένα καλοκαίρι Κατερίνα Ζεστό καλοκαιράκι και σύ στην αμμουδιά χάριζες στον ήλιο δυο γλυκά φιλιά ζεστό καλοκαιράκι μου λειψες πολύ και στα στενά δρομάκια ψάχνει να σε βρει Ένα βότσαλο και δυο κοχύλια σου χα φορέσει στο λαιμό κι αυτό ποτέ δεν το ξεχνώ μ ένα βότσαλο και δυο κοχύλια σου χα χαρίσει μια καρδιά που μέχρι τώρα με πονά Θαλασσινό αεράκι σε παίρνει και γελάς χαϊδεύει το κορμί σου και τα σγουρά μαλλιά οι γλάροι ταξιδεύουν πάνω απ τα νησιά και στα μπλε σου μάτια βλέπω τη θάλασσα Ένα βότσαλο και δυο κοχύλια σου χα φορέσει στο λαιμό κι αυτό ποτέ δεν το ξεχνώ μ ένα βότσαλο και δυο κοχύλια σου χα χαρίσει μια καρδιά που μέχρι τώρα με πονά που μέχρι τώρα με πονά που μέχρι τώρα με πονά
Η κούκλα Το δρόμο σαν περνάς και ματιές σκορπάς φωτιά είναι το βλέμμα σου και θύματα μετράς άψογο κορμί φατσούλα φοβερή κι όλοι σε πειράζουνε μα εσύ αλλού κοιτάς και ψάχνω τρόπο δυο κουβέντες να σου πω μήπως μπορέσω να σου πω πως σ αγαπώ μ από την άλλη σκέφτομαι καλά πως ελπίδα δεν έχω καμιά Γιατί σαι μια κούκλα κι ότι κι αν κάνω θα ναι στα χαμένα γιατί σαι μια κούκλα μα ότι κι αν σου πω θα πλήγωνα εμένα Στρίβεις στα στενά χάνεσαι ξανά κι όταν εμφανίζεσαι η καρδούλα μου χτυπά ψυχούλα παιδική στα χέρια σου κρατάς γοητεία κι ομορφιά όσο θες πουλάς και ψάχνω τρόπο δυο κουβέντες να σου πω μήπως μπορέσω να σου πω πως σ αγαπώ μ από την άλλη σκέφτομαι καλά πως ελπίδα δεν έχω καμιά Γιατί σαι μια κούκλα κι ότι κι αν κάνω θα ναι στα χαμένα γιατί σαι μια κούκλα μα ότι κι αν σου πω θα πλήγωνα εμένα Γιατί σαι μια κούκλα κι ότι κι αν κάνω θα ναι στα χαμένα γιατί σαι μια κούκλα μα ότι κι αν σου πω θα πλήγωνα εμένα
Μαρία Αισθάνομαι μικρός και φτωχός μακριά σου νιώθω πως θα χαθώ αν δε μπω στα όνειρά σου στο μπαλκόνι σου θα έρθω μια βραδιά και θα σε κλέψω και θα πάμε μακριά Μόνο για σένα τώρα ζω θα μαι για σένα φυλαχτό μόνο για σένα τώρα ζω Μαρία θέλω να σου πω πως για σένα τώρα ζω Ψάχνω μι αφορμή για να ρθω πάλι κοντά σου θέλω να κλειστώ παντοτινά μες την καρδιά σου στο μπαλκόνι σου θα έρθω μια βραδιά και θα σε κλέψω και θα πάμε μακριά Μόνο για σένα τώρα ζω θα μαι για σένα φυλαχτό μόνο για σένα τώρα ζω Μαρία θέλω να σου πω πως για σένα τώρα ζω Μόνο για σένα τώρα ζω θα μαι για σένα φυλαχτό μόνο για σένα τώρα ζω Μαρία θέλω να σου πω πως για σένα τώρα ζω πως για σένα τώρα ζω πως για σένα τώρα ζω
Μαζί με τα φαντάσματα Ήρθα κι απόψε στο άδειο σπίτι μας και κουβεντιάζω χωρίς εσένα οι αναμνήσεις μπροστά μου έρχονται να μου θυμίσουνε τα περασμένα Μαζί με τα φαντάσματα θα μείνω ως τα χαράματα και θα μου λεν πάλι για σένα με τα φαντάσματα μιλάω και με μένα Ήρθα κι απόψε στο άδειο σπίτι μας είναι μεσάνυχτα και ο καημός με λιώνει γύρνα αγάπη μου γύρνα στο σπίτι μας ο χωρισμός μας ως τώρα το στοιχειώνει Μαζί με τα φαντάσματα θα μείνω ως τα χαράματα και θα μου λεν πάλι για σένα με τα φαντάσματα μιλάω και με μένα Μαζί με τα φαντάσματα θα μείνω ως τα χαράματα και θα μου λεν πάλι για σένα με τα φαντάσματα μιλάω και με μένα
Στου μυαλού μου τη Βαγδάτη Στου μυαλού μου τη Βαγδάτη ονειρεύομαι και γω να χορεύω και να πίνω μιας αγάπης το χαμό να χορεύω και να πίνω με πικρό παράπονο Τ όνομά σου θυμάμαι και κλαίω μέρα νύχτα για σένα πονώ τ όνομά σου θυμάμαι και κλαίω μες τους δρόμους ψάχνω να σε βρω Στου μυαλού μου τη Βαγδάτη μες τη νύχτα σε ζητώ κι αν απόψε δε σε δω θα πεθάνω θα χαθώ κι αν απόψε δε σε βρω θα πεθάνω θα χαθώ Τ όνομά σου θυμάμαι και κλαίω μέρα νύχτα για σένα πονώ τ όνομά σου θυμάμαι και κλαίω μες τους δρόμους ψάχνω να σε βρω Τ όνομά σου θυμάμαι και κλαίω μέρα νύχτα για σένα πονώ τ όνομά σου θυμάμαι και κλαίω μες τους δρόμους ψάχνω να σε βρω
Όπου και να σαι Σήκω και φύγε αν το θέλεις εγώ πια δε σε κρατώ μα πριν εμένα πίσω σου αφήσεις θέλω δυο λόγια να σου πω μα πριν εμένα πίσω σου αφήσεις θέλω δυο λόγια να σου πω Όπου και να σαι θα με θυμάσαι και θα πονάς κάθε στιγμή να μου προσέχεις ότι κι αν κάνεις σ αυτή τη δύσκολη ζωή μα την καλή μου την καρδιά θα ψάχνεις σ όλο το ντουνιά Τώρα που φεύγεις κι όλα τα παίρνεις σκέψου λίγο δηλαδή ότι ναι σφάλμα αυτό που κάνεις και θα κλάψεις βρε τρελή ότι ναι σφάλμα αυτό που κάνεις και θα κλάψεις βρε τρελή Όπου και να σαι θα με θυμάσαι και θα πονάς κάθε στιγμή να μου προσέχεις ότι κι αν κάνεις σ αυτή τη δύσκολη ζωή μα την καλή μου την καρδιά θα ψάχνεις σ όλο το ντουνιά Όπου και να σαι θα με θυμάσαι και θα πονάς κάθε στιγμή να μου προσέχεις ότι κι αν κάνεις σ αυτή τη δύσκολη ζωή μα την καλή μου την καρδιά θα ψάχνεις σ όλο το ντουνιά
Άστρο και κρίνο Μια φορά σ αγάπησα και δύο σε ζητούσα μα για σένα έκλαψα και ξαγρυπνούσα Μια φορά σε πόνεσα και δέκα λαχταρούσα να σε δω σαν την αυγή που η μέρα καρτερεί Άστρο και κρίνο εγώ θα γίνω μοναδικό δικό σου ταίρι κι όχι αγέρι περαστικό άστρο και κρίνο εγώ θα γίνω μοναδικό δικό σου ταίρι κι όχι αγέρι περαστικό Μια φωτιά μια φυλακή ένιωσα μες την καρδιά μου και στα μάτια μια βροχή από βαθιά μου Άστρο και κρίνο εγώ θα γίνω μοναδικό δικό σου ταίρι κι όχι αγέρι περαστικό άστρο και κρίνο εγώ θα γίνω μοναδικό δικό σου ταίρι κι όχι αγέρι περαστικό Άστρο και κρίνο εγώ θα γίνω μοναδικό δικό σου ταίρι κι όχι αγέρι περαστικό περαστικό
Μια παρουσία Φεγγάρι κρυμμένο πίσω απ τα σύννεφα φέρνει στο νου μου πάλι εσένα η λάμψη του φτάνει ως τον ορίζοντα μα δεν ανήκει σε κανένα Μια παρουσία πλασμένη στα όνειρά μου μαγεύει και κλέβει την καρδιά μου ένα παιδί γεμάτο ζωή ο κόσμος μου θα ναι όταν έρθεις εσύ Καράβι που πλέει σ άγνωστα μέρη θυμίζει ξανά τη δική σου ματιά διασχίζει το πέλαγος και ταξιδεύει ποτέ του δε θέλει να δέσει σχοινιά Μια παρουσία πλασμένη στα όνειρά μου μαγεύει και κλέβει την καρδιά μου ένα παιδί γεμάτο ζωή ο κόσμος μου θα ναι όταν έρθεις εσύ μια παρουσία πλασμένη στα όνειρά μου μαγεύει και κλέβει την καρδιά μου ένα παιδί γεμάτο ζωή ο κόσμος μου θα ναι όταν έρθεις εσύ Μια παρουσία πλασμένη στα όνειρά μου μαγεύει και κλέβει την καρδιά μου ένα παιδί γεμάτο ζωή ο κόσμος μου θα ναι όταν έρθεις εσύ μια παρουσία πλασμένη στα όνειρά μου μαγεύει και κλέβει την καρδιά μου ένα παιδί γεμάτο ζωή ο κόσμος μου θα ναι όταν έρθεις εσύ
Το αχ! Όταν θα πω εγώ το αχ θ αναστενάξει η πλάση θα βγει ντουμάνι απ τις καρδιές τον κόσμο να σκεπάσει Αν βγει ένας αναστεναγμός απ τα πικρά τα χείλη θα λείπουν δίκιο κι ανθρωπιά οι σύντροφοι κι οι φίλοι Όταν είμαι όμως γελαστός κάτι ακούω για αγώνες μα μένω πάλι σκεφτικός μη χρειαστούν αιώνες Κι όταν από τα βλέφαρα δείτε να στάξει δάκρυ πες τε πως μίσεψε η ζωή στη γη απ άκρη σ άκρη Όταν είμαι όμως γελαστός κάτι ακούω για αγώνες μα μένω πάλι σκεφτικός μη χρειαστούν αιώνες μη χρειαστούν αιώνες