«Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΛΟΓΙΣΤΗ»

Τ.Ε.Ι. ΚΑΒΑΛΑΣ Σχολή Διοίκησης & Οικονομίας Τμήμα Λογιστικής ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ «Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΛΟΓΙΣΤΗ» Υποβληθείσα στον καθηγητή κ. ΠΑΡΧΑΡΙΔΗ ΒΑΣΙΛΕΙΟ Από την σπουδάστρια ΡΥΜΕΝΙΔΟΥ ΠΑΡΘΕΝΑ (Α.Μ. :6739) ΚΑΒΑΛΑ 2013

Αφιερωμένη στην μαμά μου. Η πτυχιακή αυτή εργασία είναι αφιερωμένη στην μητέρα μου η οποία πίστεψε σε μένα και με την προτροπή και την επιμονή της με βοήθησε να περάσω στο Τ.Ε.Ι, να ολοκληρώσω τις σπουδές μου και να πάρω το πτυχίο μου. 2

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΠΡΟΛΟΓΟΣ... σελ. 4 ΕΙΣΑΓΩΓΗ... σελ. 5 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1ο Η ΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ 1.1 Ιστορική ανασκόπηση... σελ. 7 1.2 Έννοια της Λογιστικής... σελ. 9 1.3 Φύση της Λογιστικής... σελ.10 1.4 Σκοποί -Τεχνικές διαδικασίες-στάδια τη ς Λογιστική ς... σελ.12 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2ο ΤΟ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ 2.1 Οικονομικές Σπουδές... σελ13 2.2 Δυνατότητες Απασχόλησης... σελ.13 2.3 Περιεχόμενο του επαγγέλματος του Λογιστή... σελ.19 2.4 Κωδικοί δραστηριότητας... σελ.22 2.5 Άσκηση Επαγγέλματος- Απόκτηση επαγγελματικής ταυτότητας... σελ.24 2.6 Τάξεις Λογιστών- Φοροτεχνικών και Δικαιούχοι Αδειών... σελ.26 2.7 Αφαίρεση αδειών... σελ34 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3Ο Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΛΟΓΙΣΤΗ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ 3.1 Το Θεσμικό Πλαίσιο του λογιστικού επαγγέλματος στην Ελλάδα... σελ.36 3.2 Πρωταρχικοί παράγοντες που επηρεάζουν το λογιστικό επάγγελμα... σελ.37 3.3 Δευτερογενείς παράγοντες που επηρεάζουν το λογιστικό επάγγελμα. σελ.40 3.3.1 Τεχνολογία... σελ.40 3.3.2. Γενικό Λογιστικό Σχέδιο -Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα... σελ.41 3.3.3 Εξωτερικοί ελεγκτές... σελ.43 3.4 Ο ρόλος του σύγχρονου Λογιστηρίου... σελ.44 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4ο ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΛΟΓΙΣΤΗ 4.1 Η αναγκαιότητα του Λογιστή σήμερα... σελ.48 4.2 Επαγγελματικοί κίνδυνοι και ευθύνες... σελ.50 4.3 Επαγγελματικά σεμινάρια λογιστικής... σελ.51 4.4 Ο λογιστής και ο οικονομικός περίγυρος του... σελ.52 4.5 Το αύριο του λογιστή... σελ.56 ΕΠΙΛΟΓΟΣ... ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ... σελ.59 σελ.60 3

ΠΡΟΛΟΓΟΣ Πριν ξεκινήσω την παρουσίαση της εργασίας μου θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τον καθηγητή μου κ. Παρχαρίδη Βασίλη, που με βοήθησε, αφιερώνοντας χρόνο και παρέχοντας μου υλικό για την εργασία. Η παρούσα εργασία πραγματεύεται το θέμα του επαγγέλματος του Λογιστή- Φοροτεχνικού. Λογιστής -Φοροτεχνικός είναι ο κάτοχος επαγγελματικής ταυτότητας σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου, ο οποίος ασχολείται κατ' επάγγελμα ως μισθωτός ή ελεύθερος επαγγελματίας με λογιστικές και φοροτεχνικές εργασίες επιτηδευματιών ή και φυσικών προσώπων. Οι λογιστές- φοροτεχνικοί μπορεί να είναι είτε εργαζόμενοι της επιχείρησης που ασχολούνται αποκλειστικά με φορολογικά θέματα, είτε να είναι εξωτερικοί συνεργάτες αυτής. Ο παλιός τύπος λογιστή έχει πλέον περάσει στην ιστορία και σε λίγο θα αποτελεί μουσειακό είδος. Ο σύγχρονος λογιστής πρέπει να έχει γνώσεις πολλές και όχι μόνο λογιστικές. Οφείλει να γνωρίζει φορολογική νομοθεσία, αφού κανένα «χαρτί» δεν εκδίδεται και τίποτε δεν κινείται σήμερα στην επιχείρηση χωρίς να προβλέπεται από αντίστοιχη διάταξη νόμου. Χρειάζεται να γνωρίζει και άλλα πολλά (νομοθεσία περί εταιρειών, ελεγκτική, προγραμματισμό κ.λ.π.). Αλλά το σπουδαιότερο πρέπει να μπορεί να αναπτύξει οργανωτικές ικανότητες. Γιατί πολλές φορές θα χρειαστεί να εργαστεί μόνος ή σε συνεργασία με άλλους ειδικούς για την οργάνωση του λογιστηρίου του. 4

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Η Λογιστική πρέπει να γνωρίζουμε ότι είναι ο συνδετικός κρίκος της επιχείρησης με τα οικονομικά της θέματα και γενικότερα είναι η βάση ή το «Μυαλό» αυτής για τη λήψη κάθε επιχειρηματικής απόφασης ή είναι ότι τα ματογυάλια για τους μύωπες και αυτό επειδή η επιχείρηση, με τη λογιστική, «βλέπει μακρύτερα» τα οικονομικά της θέματα, ή είναι ότι η πυξίδα για κάθε καράβι και τούτο επειδή με αυτή «βλέπει» και βρίσκει που είναι και που πάει το καράβι και κατά συνέπεια είναι απαραίτητη αλλά και ωφέλιμη για κάθε επιχείρηση και σε κάθε σύστημα οικονομικής και κοινωνικής οργάνωσης μιας χώρας. Eξάλλου η προσδοκία που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην ελληνική οικονομία για ανάκαμψη οδηγεί τον επιχειρηματικό κόσμο στη σκέψη ίδρυσης νέων επιχειρήσεων. Την τάση αυτή ενισχύουν και άλλοι λόγοι,όπως η ανάγκη άμυνας κατά των αυστηρών φορολογικών νόμων και διαδικασιών (διάσπαση εισοδήματος κ.α.)και η επιθυμία του επιχειρηματικού κόσμου να προσαρμοστεί ή να συνεταιριστεί με αλλοδαπές οικονομικές μονάδες, ειδικότερα: α) Η συνεχής μεταβολή της σχετικής με τις επιχειρήσεις νομοθεσίας επί το αυστηρότερο και πολυπλοκότερο. Αρκεί να αναφερθούν εδώ δύο μόνο παραδείγματα, που προσθέσανε πολλή δουλειά στα λογιστήρια: η εφαρμογή του Φ.Π.Α. και η εισαγωγή του Γενικού Λογιστικού Σχεδίου με το νέο τρόπο εμφάνισης του ισολογισμού, το προσάρτημα κ.λ.π. β) Η χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών, που τείνει να γενικευτεί ακόμα και στις μικρές επιχειρήσεις. Το φαινόμενο αυτό θα προκαλέσει τεράστια ζήτηση χειριστών προγραμματιστών ηλεκτρονικών υπολογιστών, αλλά και τροφοδοτών (δηλαδή κλασσικών λογιστών). Με βάση τις παραπάνω σκέψεις και με δεδομένη την όλο και μεγαλύτερη εξοικείωση των Ελλήνων επιχειρηματιών στην ιδέα της καλύτερης οργάνωσης των επιχειρήσεών τους, μπορούμε να προβλέψουμε ότι ο κλάδος των λογιστών όχι μόνο δεν θα έχει ανεργία αλλά και θα απολαμβάνει συνθήκες εργασίας και αμοιβές πολύ ικανοποιητικές. 5

Τη μεγάλη ωφέλεια ασφαλώς, θα την έχουν οι λογιστές που θα καταφέρουν να αφομοιώσουν εγκαίρως την νέα τεχνολογία που εισάγεται στα λογιστήρια (ηλεκτρονικοί υπολογιστές - πληροφορική) και να αποκτήσουν τις νέες λογιστικές και φορολογικές γνώσεις (Γενικό Λογιστικό Σχέδιο - Φόρος Προστιθέμενης Αξίας Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα κ.λ.π.). Πως θα εξοπλιστεί, όμως, ο λογιστής με όλες αυτές τις γνώσεις και ικανότητες, που θεωρούνται και είναι απαραίτητες για την άσκηση του επαγγέλματος σε υψηλό επίπεδο; Η μόρφωση που αποκτάται στις κατάλληλες σχολές ασφαλώς, είναι ένα πρώτο και βασικό εφόδιο, κυρίως για τους νέους αυτούς που σκέπτονται να ακολουθήσουν το Λογιστικό επάγγελμα. Οι μεταπτυχιακές σπουδές, τα διάφορα σεμινάρια και κάθε είδους επιμόρφωση είναι επίσης, ένα δεύτερο εφόδιο. Αλλά τα σπουδαιότερα όπλα για τον εκσυγχρονισμό του και την συνεχή επαφή του με τη διαρκώς μεταβαλλόμενη πραγματικότητα θα τα αναζητήσει και θα τα βρει μόνος του ο λογιστής στα κατάλληλα βοηθήματα (βιβλία, περιοδικά, διαδίκτυο). Με εργαλεία του αυτά τα βοηθήματα αλλά και με τη συνεχή μελέτη και παρακολούθηση των νέων διατάξεων και της σύγχρονης τεχνολογίας, θα είναι πάντοτε σε θέση να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του επαγγέλματος. Κάθε φορά που συζητάμε για το επάγγελμα του λογιστή - φοροτεχνικού, έρχονται στο νου μας οι στίχοι του ποιητή: «θα κάνω αθροίσεις σε χοντρά λογιστικά βιβλία» ή οι εικόνες από τις παλιές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου όπου ο λογιστής, με τις μανσέτες στα μανίκια και το μολύβι στο χέρι, προσπαθούσε να συμφωνήσει τα «χοντρά λογιστικά βιβλία». Τα χρόνια πέρασαν, πολύ νερό κύλησε στα ποτάμια της χώρας μας, τα χοντρά λογιστικά βιβλία αντικαταστάθηκαν, όχι όλα, από το μηχανογραφικό χαρτί και το μολύβι από το πληκτρολόγιο και το ποντίκι του Η/Υ. Οι σχετικοί, με το επάγγελμα, νόμοι τροποποιούνται ο ένας μετά τον άλλο, προστίθενται συνεχώς επιπλέον εργασίες και δημιουργούνται νέες απαιτήσεις από την ολοένα και συνεχή εξέλιξη της τεχνολογίας αλλά κι από την ανάγκη για συναλλαγές με ξένες χώρες. 6

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1ο Η ΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ 1.1 Ιστορική Ανασκόπηση Η ανάγκη παρακολούθησης των συναλλαγών οδήγησε από πολύ νωρίς στην εφαρμογή συστημάτων παρακολούθησης τους. Θα μπορούσαμε να διακρίνουμε τρεις χρονικές περιόδους στην εξέλιξη αυτών των προσπαθειών : α. Πρώτη περίοδος: Από την αρχαιότητα μέχρι τα τέλη του 15ου αιώνα. β. Δεύτερη περίοδος: Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα. γ. Τρίτη περίοδος: 20ος αιώνας. α. Πρώτη περίοδος Σημαντικές προσπάθειες για παρακολούθηση των συναλλαγών, διαχείριση περιουσιών, ελεγκτικών διαδικασιών και άλλων δραστηριοτήτων έχουμε από διάφορους λαούς στην αρχαιότητα ( Έλληνες, Βαβυλώνιους, Αιγύπτιους, Ρωμαίους κτλ.). Οι διαπιστώσεις γίνονται από αρχαιολογικά ευρήματα αυτής της περιόδου, όπως επιγραφές σε πλάκες, πλίνθους, αγγεία, και παπύρους. Στην αρχαία Αθήνα υπήρχε μάλιστα ειδικό σώμα των «Λογιστών» που ασχολούνταν με το διαχειριστικό έλεγχο του Δημόσιου Χρήματος. Η εργασία τους ονομαζόταν «Λογίζεσθαι» και η τέχνη τους «Λογιστική», όπως αναφέρεται από τον Αριστοτέλη στο έργο του «Αθηναίων Πολιτεία». Ανάλογες καταχωρίσεις, όχι όμως με τους ίδιους στόχους, χρησιμοποιούσαν οι Αθηναίοι και οι Ρωμαίοι τραπεζίτες. Ο μικρός όγκος των συναλλαγών, οι τεχνικές δυσκολίες (δύσχρηστα υλικά, χρονοβόρες διαδικασίες, έλλειψη μόρφωσης), καθώς και υψηλό κόστος τέτοιας μορφής παρακολούθησης δεν ευνόησε την ανάπτυξη της Λογιστικής στης περίοδο αυτή. 7

Ευνοϊκότερο έγινε το κλίμα από το τέλος του 11ου μ.χ. αιώνα με την ανάπτυξη του εμπορίου και την οικονομική άνθηση των Ιταλικών κυρίως πόλεων τον 13ο αιώνα. Από την περίοδο αυτή ξεκινά η προσπάθεια για συστηματοποιημένη παρακολούθηση των δοσοληψιών τραπεζικών οίκων και εμπορικών εταιριών και εμφανίζονται τα πρώτα λογιστικά βιβλία με τη διπλογραφική μέθοδο στα μέσα του 14ου αιώνα. Η ανάπτυξη της διπλογραφικής μεθόδου ήταν απαραίτητη για την παρακολούθηση του αυξημένου πλέον όγκου των συναλλαγών και βοήθησε μπορούμε να πούμε στην παραπέρα ανάπτυξη των επιχειρήσεων. Για πολλούς η διπλογραφία ήταν μια επανάσταση στην παρακολούθηση των οικονομικών οργανισμών. β. Δεύτερη περίοδος Στο ξεκίνημα της περιόδου αυτής οι καταχωρημένες στα λογιστικά βιβλία πράξεις δεν αφορούσαν μόνο τις συναλλαγές που σχετίζονταν με την επιχείρηση, αλλά γινόταν σύγχυση μεταξύ της επιχείρησης και του φορέα της. Δεν υπήρχε ομοιογένεια στις καταχωρίσεις και είχαν εμπιστευτικό χαρακτήρα. Αποτελούσαν δε περιπτωσιακή αντιμετώπιση προβλημάτων και αναφερόταν στην τεχνική της Λογιστικής. Στα τέλη του 18ου αιώνα και στις αρχές του 19ου αρχίζει ο διαχωρισμός των επιχειρήσεων από τους φορείς τους λόγω της ανάπτυξης εταιρικών μορφών κεφαλαιουχικού χαρακτήρα, όπου ο εταίρος δεν είχε άμεση ανάμειξη στη διοίκηση της επιχείρησης. Η λεγόμενη «Βιομηχανική Επανάσταση», οι ανάγκες μεγάλης συγκέντρωσης κεφαλαίου, καθώς και η ανάληψη έργων μεγάλης χρονικής διάρκειας δημιούργησαν νέες ανάγκες π.χ. ετήσιο προσδιορισμό των οικονομικών αποτελεσμάτων. Στην περίοδο αυτή δημιουργούνται ανάλογα με την προσέγγιση «Σχολές» στη Λογιστική σκέψη. Σε αντίθεση με την πρώτη όπου η Λογιστική αποτελούσε τέχνη μιας κλειστής κάστας, έχουμε ευρεία διάδοσή της, έντονη ανάπτυξη της λογιστικής σκέψης και εμφάνιση και ανάπτυξη κλάδων όπως η Λογιστική Κόστους. 8

γ. Τρίτη περίοδος Η περίοδος αυτή ξεκινάει από τις αρχές του 20ου αιώνα και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα όπου συντελείται μεγάλη οικονομική ανάπτυξη των Η.Π.Α. και των δυτικοευρωπαϊκών χωρών. Χαρακτηριστικά της περιόδου είναι: - Η ανάπτυξη τεράστιων βιομηχανικών μονάδων και νομικών προσώπων επιχειρηματικής δράσης, όπως οι Ανώνυμες Εταιρείες, για την πολυδιάσπαση του επιχειρηματικού κινδύνου. - Η διεθνοποίηση των συναλλαγών, η δημιουργία πολυεθνικών επιχειρήσεων και η ανάγκη σύνταξης ενοποιημένων λογιστικών καταστάσεων. - Οι απαιτήσεις που απορρέουν από την ανάγκη χάραξης οικονομικής πολιτικής σε επίπεδο κράτους( φορολογικό καθεστώς, συλλογικές συμβάσεις, αναπτυξιακοί νόμοι κ.α.) ή και ομάδων κρατών( Ε.Ε., Ο.Λ.Τ.Τ κ.τ.λ.). - Η ανάγκη παροχής πληροφοριών ποιοτικού χαρακτήρα, όπως ικανοποίηση εργαζομένων, αξιοπιστία της επιχείρησης, καθώς και οι ανάγκες υποκίνησης του ανθρώπινου δυναμικού. - Τέλος η ανάπτυξη των συστημάτων πληροφοριών, όπου συνέτειναν οι επιδράσεις από τις μεταβολές του τεχνολογικού, οικονομικού, πολιτικού περιβάλλοντος και του νομικού πλαισίου. Η ανάγκη για αξιόπιστες πληροφορίες με σκοπό τη λήψη αποφάσεων οδήγησε στην ανάπτυξη και συστηματοποίηση της Λογιστικής και συνειδητοποιήθηκε ο κοινωνικός της ρόλος. 1.2 Η Έννοια της Λογιστικής Η Λογιστική «γεννήθηκε» από την ανάγκη παρακολούθησης των οικονομικών γεγονότων που συμβαίνουν σε έναν οικονομικό οργανισμό. Είναι η τέχνη της καταχώρισης, της συστηματικής κατάταξης, ταξινόμησης και της συνοπτικής απόδοσης, κατά εύληπτο τρόπο, των συναλλαγών και γεγονότων που είναι εν μέρει τουλάχιστον οικονομικού χαρακτήρα και της επεξήγησης των αποτελεσμάτων από αυτά. 9

Η αλματώδης εξέλιξη των μέσων, όπως η εισαγωγή των ηλεκτρονικών υπολογιστών στα λογιστήρια των οικονομικών οργανισμών, καθώς επίσης και ο έντονος ανταγωνισμός στην επιχειρηματική δράση έδωσαν νέα ώθηση στη Λογιστική που αναπτύχθηκε με σκοπό να εξυπηρετήσει τις αυξημένες πλέον απαιτήσεις. Η εισαγωγή των Υ/Η απάλλαξε το λογιστή από μεγάλο όγκο δουλειάς ρουτίνας, συμπίεσε το κόστος της λογιστικής παρακολούθησης, αύξησε την αξιοπιστία των αποτελεσμάτων, διεύρυνε τους ορίζοντες επεξεργασίας των στοιχείων. Ένας ενδεικτικός ορισμός των νέων τάσεων είναι αυτός που δίνεται από τον καθηγητή Αριστοκλή Ιγνατιάδη: «Λογιστική είναι ο κλάδος που ασχολείται με την αναγνώριση, μέτρηση, συστηματική καταχώρηση, συσχέτιση και παρουσίαση χρηματοοικονομικών κυρίως πληροφοριών που αφορούν τις οικονομικές μονάδες, με σκοπό την υποβοήθηση των ενδιαφερομένων γι' αυτές στην κατεύθυνση λήψεως ορθών αποφάσεων». Η αντιμετώπιση όμως αυτή περιορίζει τη δυνατότητα παροχής από το λογιστικό σύστημα κάποιων πληροφοριών ποιοτικού κυρίως χαρακτήρα, όπως επίπεδο εκπαίδευσης, ταύτιση τους με την επιχείρηση κ.τ.λ. Επειδή η συμμετοχή του συντελεστή εργασία κρίνεται ιδιαίτερα σημαντική στην επίτευξη των στόχων του οικονομικού οργανισμού, υπάρχει ένας κλάδος που ασχολείται με το πρόβλημα αυτό και ονομάζεται «Λογιστική του ανθρώπινου δυναμικού» και αποτελεί τμήμα του κλάδου της ονομαζόμενης Κοινωνικής Λογιστικής. Σε αντίθεση, επίσης, με την «Χρηματοοικονομική Λογιστική», η οποία επιμένει στον απολογιστικό χαρακτήρα της Λογιστικής, διατυπώνεται η «άποψη της Διοικητικής Λογιστικής». Η άποψη αυτή εισάγει πληροφορίες-εκτιμήσεις για το πώς θα διαμορφωθούν μελλοντικά μεγέθη, όπως πωλήσεις, κόστος πωληθέντων κ.α.. Θεωρεί δε ότι αυτές οι εκτιμήσεις έχουν μεγαλύτερη σημασία για το Manager από τα ιστορικά στοιχεία. Υπάρχει πραγματικά μεγάλη δυσκολία σε ότι αφορά τη διατύπωση ενός ορισμού αυστηρά περιοριστικού, λόγω της ταχύτατης αλλαγής των οικονομικών δεδομένων και των αναγκών προσαρμογής της Λογιστικής στις νέες απαιτήσειςανάγκες των οικονομικών οργανισμών. 1.3 Φύση της Λογιστικής Έχουν διατυπωθεί πολλές απόψεις για τη φύση της Λογιστικής όπου άλλοτε 10

χαρακτηρίζεται ως απλή τεχνική, άλλοτε ως επιστήμη και άλλοτε γίνεται διαχωρισμός με βάση τους σκοπούς και τις λειτουργίες. Επίσης έχει γίνει χαρακτηρισμός της ως «Διοικητική επιστήμη». Η παραδοσιακή προσέγγιση της Λογιστικής της προσέδιδε το χαρακτήρα της τεχνικής. Η εξέλιξη της όμως και η στροφή της αναζήτηση- διατύπωση αρχών, κανόνων και μεθοδολογίας της δίνει πλέον το χαρακτήρα της επιστήμης. Οι πληροφορίες που συλλέγει, ταξινομεί και παρέχει αφορούν κοινωνικές ομάδες( οικονομικούς οργανισμούς) και έχουν επίπτωση και χρησιμότητα που προκαλούν κοινωνικές επιδράσεις. Κατατάσσεται λοιπόν λόγω των παραπάνω στις Κοινωνικές ή Θεωρητικές επιστήμες. Πολύς, επίσης, λόγος γίνεται για την αυτοτέλεια της ως επιστήμη και θεωρήθηκε ότι αποτελεί μέρος των Οικονομικών επιστημών, της Στατιστικής, της Μαθηματικής επιστήμης, ή τμήμα των Συστημάτων Πληροφοριών. Είναι πράγματι στενή η σχέση της με την Οικονομική επιστήμη, μιας και οι έννοιες που χρησιμοποιούνται ως βάση από την Λογιστική είναι δανεισμένες από αυτή. Οι πληροφορίες που παρέχονται από τη Λογιστική χρησιμοποιούνται από τον οικονομολόγο για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των θεωριών. Μεγάλη είναι επίσης η επίδραση των Μαθηματικών και της Στατιστικής στη θεμελίωση και την ανάπτυξη της Λογιστικής, η οποία χρησιμοποιεί μεθόδους και τεχνικές των Μαθηματικών όπως «μαθηματικό προγραμματισμό» για την επίλυση προβλημάτων ανάλυση «νεκρού σημείου», προϋπολογισμών κτλ. Είναι αλήθεια ότι η Λογιστική αποτελεί πλέον ένα σημαντικό τμήμα του πληροφοριακού συστήματος ενός οικονομικού οργανισμού και στοχεύει στη συνεχή διεύρυνση της γκάμας των πληροφοριών που παρέχει καθώς και στην αριστοποίηση της ποιότητας και της χρησιμότητας των εν λόγω πληροφοριών για λογαριασμό αυτών που τις ζητούν. Έντονες είναι χωρίς καμία αμφιβολία οι επιδράσεις που δέχεται η Λογιστική και από τις «Επιστήμες της Συμπεριφοράς» σε ότι αφορά τη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού, την Επιχειρησιακή Έρευνα με την οποία έχουν κοινούς στόχους, στοιχεία και μεθοδολογία και τη «Νομική Επιστήμη» μια και αυτή καθορίζει και επιβάλλει τους βασικούς κανόνες και πλαίσιο δράσης για τη Λογιστική. Γίνεται λοιπόν μετά τα παραπάνω φανερή η δυσκολία κατάταξης της Λογιστικής σε κάποια συγκεκριμένη επιστήμη, γιατί αποτελεί ένα ιδιότυπο μείγμα Θεωρητικών και Θετικών επιστημών. 11

1.4 Σκοποί - Τεχνικές διαδικασίες-στάδια της Λογιστικής Με βάση τις σύγχρονες απαιτήσεις η Λογιστική έρχεται να εξυπηρετήσει την ανάγκη παροχής πληροφοριών σε κάθε ενδιαφερόμενο. Οι πληροφορίες αυτές αποτελούν «πολύτιμο υλικό» για τη λήψη ορθών αποφάσεων σε θέματα όπως: - Η διατύπωση της οικονομικής κατάστασης κρατών, κλάδων ή οικονομικών μονάδων- οργανισμών. - Η αξιολόγηση των επιλογών που έχουν γίνει και προγραμματισμού. - Η κατανομή των διαθέσιμων πόρων. Μπορεί επίσης να ενδιαφέρει Οργανισμούς όπως Τράπεζες, με σκοπό να κριθεί η σκοπιμότητα της χρηματοδότησης κλάδων ή και μεμονωμένων οικονομικών οργανισμών. Σε επίπεδο οικονομικής μονάδας για την αριστοποίηση της κατανομής των διαθέσιμων πόρων μεταξύ των λειτουργιών του οργανισμού όπου στη λήψη τέτοιων αποφάσεων βοηθά η Διοικητική Λογιστική. Απαραίτητη είναι η εξασφάλιση ελέγχου για την ομαλή διαχείριση και την τήρηση των διαδικασιών που προβλέπονται από το νομοθετικό πλαίσιο καθώς και τις αποφάσεις του οικονομικού αυτού οργανισμού. Κατά κύριο λόγο ο έλεγχος αυτός είναι εσωτερικός. Υπάρχουν όμως και πληροφορίες που παρέχονται από την Λογιστική και απευθύνονται σε ενδιαφερόμενους έξω από τον οικονομικό οργανισμό( πελάτες, προμηθευτές, χρηματοδότες, κρατικές υπηρεσίες, στο προσωπικό κτλ). 12

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2ο ΤΟ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ 2.1 Οικονομικές Σπουδές Οι Οικονομικές σπουδές οδηγούν τον άνθρωπο στη συνειδητοποίηση της πραγματικότητας και στην επίλυση οικουμενικών προβλημάτων. Στη χώρα μας οι Οικονομικές σπουδές έχουν αναπτυχθεί σημαντικά και συνεχίζουν να αναπτύσσονται σε συνεργασία βεβαίως και με άλλους επιστημονικούς κλάδους. Το επάγγελμα του λογιστή ή του βοηθού λογιστηρίου προϋποθέτει καλές χρηματοοικονομικές γνώσεις και πτυχίο οικονομικού πανεπιστημίου ή τεχνολογικής κατεύθυνσης στη λογιστική. Εναλλακτική μορφή εκπαίδευσης για τη συγκεκριμένη ειδικότητα αποτελεί και η φοίτηση σε κάποιο ίδρυμα Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΙΕΚ) ή απολυτήριο Τεχνικού Επαγγελματικού Λυκείου (Τ.Ε.Ε.) Οι σχολές που σχετίζονται με τις οικονομικές σπουδές εντάσσονται στο 5οεπιστημονικό πεδίο, το οποίο περιλαμβάνει τμήματα Marketing, Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής, Οργάνωσης και Διοίκησης επιχειρήσεων, Διοίκησης και τεχνολογίας, Οικονομικών Επιστημών, Ναυτιλιακών σπουδών (Ειδικό μάθημα τα Αγγλικά), Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών σπουδών, Αγροτικής Οικονομίας και Ανάπτυξης, Στατιστικής και Ασφαλιστικής επιστήμης, Οργάνωσης και Διαχείρισης Αθλητισμού, Περιφερειακής Ανάπτυξης, Οικιακής Οικονομίας και Οικολογίας, Στρατιωτικές και Αστυνομικές Σχολές. Στα τμήματα του 5ου επιστημονικού πεδίου έχουν πρόσβαση οι υποψήφιοι όλων των κατευθύνσεων του Λυκείου, αρκεί να εξεταστούν πανελλαδικά στο μάθημα «Αρχές Οικονομικής Θεωρίας» και να επιλέξουν από τα μαθήματα γενικής παιδείας το μάθημα «Μαθηματικά και στοιχεία Στατιστικής». 2.2 Δυνατότητες απασχόλησης Στην ενότητα αυτή παρουσιάζονται, σύμφωνα με τα Επαγγελματικά Δικαιώματα των Πτυχιούχων του Τμήματος Λογιστικής (ΠΣ 349 -ΦΕΚ 159/14.6.89) και την Νομοθεσία που διέπει το επάγγελμα του Λογιστή - Φοροτεχνικού, οι τομείς στους οποίους μπορούν να αυτοαπασχοληθούν οι απόφοιτοι του Τμήματος 13

Λογιστικής. Επιπρόσθετα, αναφέρονται περιληπτικά στοιχεία για κάθε τομέα ανάπτυξης επιχειρηματικής δράσης. 2.2.1 ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ - ΦΟΡΟΤΕΧΝΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ Ο απόφοιτος του Τμήματος Λογιστικής διαθέτει καταρχάς τις απαιτούμενες γνώσεις για να δημιουργήσει δική του επιχείρηση, το δικό του λογιστικό γραφείο, όπου θα πραγματοποιεί τις ακόλουθες εργασίες: Α) Λογιστικές Εργασίες: - Διαδικασίες έναρξης επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. - Εποπτεία, τήρηση και ενημέρωση Λογιστικών βιβλίων. - Παραγωγή ισοζυγίων, καταστάσεων υπολοίπων και άλλων αναφορών. - Σύνταξη και έλεγχο οικονομικών καταστάσεων. - Κατάρτιση οικονομικών καταστάσεων και ισολογισμών καθώς και των αποτελεσμάτων χρήσης. - Σύνταξη και υποβολή μισθολογικών καταστάσεων και ασφαλιστικών εισφορών. - Διεκπεραίωση συναλλαγών με Κρατικές Υπηρεσίες, όπως Εφορεία, ασφαλιστικά ταμεία (πχ ΙΚΑ, ΟΑΕΕ) και ΟΑΕΔ. - Σύνταξη και υποβολή στατιστικών στοιχείων και καταστάσεων προς τις Δημόσιες Υπηρεσίες. - Οικοδομοτεχνικά έργα. Β) Φοροτεχνικές Εργασίες - Φορολογικές δηλώσεις νομικών και φυσικών προσώπων. - Σύνταξη των πάσης φύσεως φορολογικών δηλώσεων. - Φορολογικές μελέτες. - Φορολογικούς συμβιβασμούς. - Δηλώσεις Φ.Π.Α. - Επιστροφές Φ.Π.Α. - Δηλώσεις Φ.Μ.Υ. - Δηλώσεις φόρου μεταβίβασης ακινήτων. 14

- Δηλώσεις φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας. - Δηλώσεις φόρου υπεραξίας από μεταπώληση επιχειρήσεων 2.2.2 ΓΡΑΦΕΙΟ ΜΕΛΕΤΩΝ Οι απόφοιτοι του Τμήματος της Λογιστικής μπορούν να συντάσσουν μελέτες με απώτερο στόχο την εντοπισμό επικερδών για τους πελάτες επενδυτικών προγραμμάτων ή την χρηματοδότηση νέων επιχειρήσεων είτε από Τραπεζικό Οργανισμό είτε μέσω προγράμματος κρατικής/ ευρωπαϊκής επιδότησης. Πιο συγκεκριμένα, ο απόφοιτος που έχει ένα Γραφείο Εκπόνησης Μελετών ασχολείται με την: - Σύνταξη επιχειρηματικών σχεδίων. - Εκπόνηση οικονομοτεχνικών μελετών ή μελετών σκοπιμότητας. - Σύνταξη επενδυτικών σχεδίων. - Εκπόνηση μελετών βιωσιμότητας. - Σύνταξη χρηματοοικονομικών μελετών. Με βάση τις γνώσεις που έχουν λάβει κατά την διάρκεια των σπουδών τους οι απόφοιτοι του Τμήματος Λογιστικής είναι σε θέση να συντάξουν ένα επιχειρηματικό σχέδιο. Το Επιχειρηματικό Σχέδιο είναι ένα κείμενο το οποίο περιγράφει με εμπεριστατωμένο και λεπτομερή τρόπο την ίδρυση και λειτουργία μιας επιχείρησης. Περιλαμβάνει χρονοδιάγραμμα υλοποίησης των στόχων της επιχείρησης καθώς και τους εναλλακτικούς τρόπους αντιμετώπισης τυχόν προβλημάτων. Η εκπόνηση του Επιχειρηματικού Σχεδίου συνήθως απευθύνεται σε φορείς χρηματοδότησης όπως Τράπεζες, κρατικούς & ευρωπαϊκούς οργανισμούς, ή υποψήφιους εταίρους/ επενδυτές. Στην Ελλάδα τα τελευταία μόνο χρόνια έχει αρχίσει να γίνεται κατανοητή η ανάγκη ύπαρξης επιχειρηματικού σχεδίου σε μία επιχείρηση ανεξαρτήτου μεγέθους στο οποίο θα μπορεί να ανατρέχει ο επιχειρηματίας ανά πάσα στιγμή. Η χρησιμότητα του επιχειρηματικού σχεδίου έγκειται στην ανάγκη εξακρίβωσης της εφικτότητας του προτεινόμενου σχεδίου είτε ίδρυσης είτε επέκτασης μιας επιχείρησης. Υπάρχει πάντοτε η περίπτωση το σχέδιο να αποδειχτεί εξαιρετικά ριψοκίνδυνο ή χαμηλής αποδοτικότητας και επομένως να απορριφτεί, με συνέπεια, ο επιχειρηματίας να αποφύγει την άσκοπη σπατάλη χρόνου, κόπου και χρήματος. Εν κατακλείδι, η σωστή θεώρηση ενός επιχειρηματικού σχεδίου είναι ως «εργαλείο προγραμματισμού και 15

ελέγχου» στα χέρια του επιχειρηματία, ικανό να του εξοικονομήσει πόρους και χρόνο και να τον βοηθήσει να λάβει σημαντικές αποφάσεις για το παρόν και το μέλλον της επιχείρησης του. Οι μελέτες σκοπιμότητας είναι περισσότερο σύνθετες και απαιτητικές σε σύγκριση με το επιχειρηματικό σχέδιο. Αποτελούν τη βάση κάθε οικονομικής δραστηριότητας. Ποικίλουν ανάλογα με το μέγεθος, το χαρακτήρα και την πολυπλοκότητα και αφορούν είτε τη δημιουργία νέων παραγωγικών μονάδων είτε την κατασκευή νέων μονάδων σε υπάρχοντες παραγωγικούς κλάδους ή την επέκταση της παραγωγικής δυναμικότητας υφιστάμενων μονάδων. Η κατάρτιση μιας οικονομοτεχνικής μελέτης ή μιας μελέτης σκοπιμότητας απαιτεί την γνώση των κατάλληλων αριθμοδεικτών που υποδεικνύουν τις χρηματοοικονομικές απαιτήσεις μιας επιχείρησης, το χρονοδιάγραμμα λειτουργίας, τις ανάγκες σε εισροές και ανθρώπινο δυναμικό, τις προβλέψεις των πωλήσεων κτλ. Ταυτοχρόνως, απαιτεί την άριστη κατανόηση και ερμηνεία των δεικτών αυτών ώστε να οδηγηθούν οι αποδέκτες της μελέτης στα σωστά συμπεράσματα και να προχωρήσουν στην χρηματοδότηση της επιχειρηματικής ιδέας ή όχι. Γενικότερα, απαιτεί μια πιο σφαιρική θεώρηση του περιβάλλοντος στο οποίο λειτουργεί ή πρόκειται να εγκατασταθεί μια επιχείρηση, οφείλει να φτάσει σε συγκεκριμένα συμπεράσματα επί όλων των βασικών θεμάτων του προγράμματος, αφού πρώτα εκτιμηθούν οι διάφορες εναλλακτικές λύσεις. Εναλλακτικές λύσεις οφείλουν να παρέχουν τα επενδυτικά σχέδια, καθώς ο μελετητής εξετάζει τις ανάγκες, επιθυμίες και ικανότητες του πελάτη καθώς και τις γενικότερες οικονομικές συγκυρίες που κάνουν μια επένδυση κερδοφόρα ή όχι. Αντιθέτως, οι μελέτες βιωσιμότητας βασίζονται περισσότερο σε προβλέψεις για τις μελλοντικές συνθήκες και ανάγκες μιας επιχείρησης. Εξετάζουν κατά πόσο τα αναμενόμενα κέρδη από την λειτουργία μιας επιχείρησης είναι ικανά να καλύψουν τις ανάγκες της και να αποδώσουν τα προσδοκώμενα οφέλη. Τέλος, η σύνταξη μιας χρηματοοικονομικής μελέτης επικεντρώνεται στις οικονομικές καταστάσεις και απαιτήσεις της λειτουργίας μιας επιχείρησης, στις δυνατότητες και πιθανούς τρόπους κάλυψης των αναγκών αυτών. Απαιτεί μεγάλη προσοχή και κατανόηση των χρηματοοικονομικών δεδομένων, δεικτών και πινάκων. Η λειτουργία ενός μελετητικού γραφείου απαιτεί πάνω απ όλα άριστη κατάρτιση και γνώσεις, διορατικότητα, κριτική σκέψη, επίπονη πνευματική εργασία καθώς και συνεργασία με τους κατάλληλους δημόσιους φορείς ή ιδιωτικές 16

επιχειρήσεις για την εξεύρεση δεδομένων για την έρευνα. Ας μη ξεχνάμε ότι οι επιχειρήσεις ή τα άτομα στα οποία απευθύνεται σε ένα μελετητικό γραφείο καταφεύγουν σ αυτό επιθυμώντας να εξασφαλίσουν όσο το δυνατόν περισσότερο ότι τα κεφάλαια τους θα τοποθετηθούν σε επικερδής επενδύσεις. 2.2.3 ΓΡΑΦΕΙΟ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ Ο απόφοιτος του Τμήματος της Λογιστικής μπορεί να αυτοαπασχολείται ως Σύμβουλος Επιχειρήσεων ή να συμμετέχει ως εταίρος σε μια εταιρεία παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών προς επιχειρήσεις, διενεργώντας ορισμένες ή όλες από τις ακόλουθες εργασίες: - Εξειδικευμένες λογιστικές εργασίες (διαχειριστικοί έλεγχοι, αποτιμήσεις εταιρειών, έλεγχοι διαδικασιών κλπ) - Εξειδικευμένες φοροτεχνικές εργασίες (φορολογικός σχεδιασμός φυσικών & νομικών προσώπων) - Γνωμοδοτήσεις σε εξειδικευμένα θέματα φορολογικής, εμπορικής, εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας. - Παροχή χρηματοοικονομικών συμβουλών. - Συμβουλές σε θέματα οργάνωσης και διοίκησης επιχειρήσεων. - Συμβουλές σε θέματα μάρκετινγκ και προώθησης προϊόντων. - Συμβουλές σε θέματα αξιολόγησης επιχειρηματικών σχεδίων. - Συμβουλές σε Συστάσεις - Μετατροπές - Συγχωνεύσεις Εταιρειών. Η σύγχρονη τάση στην οργάνωση και λειτουργία των επιχειρήσεων έγκειται στην χρησιμοποίηση εξωτερικών συνεργατών ή ελεύθερων επαγγελματιών με σύμβαση ανάθεσης έργου. Στο πνεύμα αυτό μία επιχείρηση αντί να διατηρεί τμήμα μάρκετινγκ προτιμά, όποτε χρειάζεται να προωθήσει το προϊόν ή τις υπηρεσίες της, να συνεργάζεται με μία άλλη εταιρεία ή με έναν Σύμβουλο. Γεγονός που αφήνει πολλά περιθώρια για επιχειρηματική δράση των αποφοίτων του Τμήματος της Λογιστικής που επιθυμούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους ως αυτοαπασχολούμενοι και να μην δεσμεύονται ως υπάλληλοι μόνο μιας επιχείρησης. Ο αυτοαπασχολούμενος Σύμβουλος Επιχειρήσεων έχει τη δυνατότητα να ασχοληθεί με ένα αντικείμενο από την παραπάνω λίστα, στο οποίο να εξειδικευτεί, να 17

αποκτήσει φήμη και να εξυπηρετεί στο συγκεκριμένο θέμα έναν σημαντικό αριθμό επιχειρήσεων-πελατών. Σε διαφορετική περίπτωση, μπορεί να ασχολείται με μια πληθώρα θεμάτων, ώστε να παρέχει στις επιχειρήσεις-πελάτες του πιο πλήρη συμβουλευτική κάλυψη. Και στις δύο περιπτώσεις αυτό που έχει σημασία για την επιτυχία του αυτοαπασχολούμενου είναι η ποιότητα της εργασίας του και η καλύτερη αξιοποίηση των γνώσεων του άλλα και η διάγνωση των ευκαιριών που υπάρχουν στην αγορά για τον πελάτη του. Ας μη ξεχνάμε όμως ότι αυτό που προσφέρουν οι Σύμβουλοι Επιχειρήσεων είναι συμβουλή, ικανή να βγάλουν την επιχείρηση που καταφεύγει σε αυτούς από την δύσκολη θέση, η απόφαση θα ληφθεί πάντοτε από τον πελάτη. Δυστυχώς, στην Ελλάδα παρατηρείται το φαινόμενο μόνο οι μεγάλες σε μέγεθος επιχειρήσεις να καταφεύγουν σε συμβούλους, ενώ οι μικροί και μικρομεσαίοι επιχειρηματίες που είναι η πλειοψηφία και σε τελική ανάλυση τον χρειάζονται να μην κατανοούν την βοήθεια που μπορεί να τους προσφέρει ένας Σύμβουλος. 2.2.4 ΓΡΑΦΕΙΟ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΚΟΣΤΟΛΟΓΗΣΗΣ. Μια άλλου είδους υπηρεσία που μπορεί να προσφέρει ο απόφοιτος του Τμήματος Λογιστικής είναι αυτή της κοστολόγησης της παραγωγικής διαδικασίας που απαιτεί η λειτουργία μιας παραγωγικής μονάδας ανεξαρτήτου είδους παραγόμενου προϊόντος. Συγκεκριμένα, οι εργασίες που είναι σε θέση να αναλάβει περιλαμβάνουν: - Κοστολογικές εργασίες - Οργάνωση και παρακολούθηση κοστολογίου. - Προϋπολογισμός του κόστους βάσει των αναγκαίων μηχανοωρών, ανθρωποωρών, υλικών, γενικών βιομηχανικών, εξόδων, ανταλλακτικών κλπ που απαιτούνται για την παραγωγή ενός προϊόντος. - Παρακολούθηση του κόστους προϊόντος, όπως αυτό διαμορφώνεται μέσα από τις παραγωγικές διαδικασίες που ακολουθούνται. - Επιμερισμός σε κέντρα κόστους σύμφωνα με την πολιτική που ακολουθεί η επιχείρηση. - Τήρηση Βιβλία κοστολογίου. 18

Σκοπός των παραπάνω εργασιών είναι η εξεύρεση και παρακολούθηση του κόστους, δηλαδή της συνολικής αξίας των πραγμάτων και υπηρεσιών που καταναλώνονται για να παραχθεί μια μονάδα από ένα ορισμένο προϊόν ή έργο. Η ανάλυση μπορεί να αφορά μια συγκεκριμένη εργασία/ τμήμα παραγωγής ή το κόστος συνολικά όλης της παραγωγικής διαδικασίας. Ο ρόλος της κοστολόγησης είναι ο έλεγχος της εφαρμογής της οικονομικής αρχής, σύμφωνα με την οποία πρέπει να αναλώνονται οι λιγότερες αξίες ώστε να παράγεται το περισσότερο έργο. Για το λόγο αυτό, η κοστολόγηση είναι πολύ σημαντική για τις βιομηχανικές/ βιοτεχνικές παραγωγικές μονάδες και η ανάληψη της εργασίας αυτής απαιτεί γνώσεις, λεπτομερή επεξεργασία και ανάλυση των δεδομένων και γνώσεις γενικής και αναλυτικής λογιστικής προκειμένου να αποδίδεται η κατάσταση με σωστές λογιστικές εγγραφές στα βιβλία της εταιρείας. Ακριβώς, εξαιτίας της μεγάλης εξειδίκευσης και των γνωστικών απαιτήσεων της κοστολόγησης, οι περισσότερες εταιρείες προτιμούν να αναθέτουν τις εργασίες κοστολόγησης σε αυτοαπασχολούμενους μελετητές ή σε εταιρείες παροχής υπηρεσιών κοστολόγησης από να πληρώνουν μόνιμο προσωπικό για την αποκλειστική του απασχόληση στο συγκεκριμένο αντικείμενο. 2.2.5 ΓΡΑΦΕΙΟ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΠΡΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ Πρόκειται για τη λειτουργία ενός γραφείου που θα διεκπεραιώνει τις ακόλουθες εργασίες των επιχειρήσεων-πελατών της: - Διεκπεραίωση συναλλαγών με Κρατικές Υπηρεσίες, όπως Εφορεία, ασφαλιστικά ταμεία (πχ Ι.Κ.Α., ΟΑΕΕ) και Ο.Α.Ε.Δ. - Διεκπεραίωση συναλλαγών με Υπηρεσίες της Νομαρχίας, της Περιφέρειας, των Ο.Τ.Α. - Διεκπεραίωση συναλλαγών με Τράπεζες. o Γραμματειακή υποστήριξη-υπηρεσίες Γραμματέα Εταιρίας (τήρηση πρακτικών Διοικητικού Συμβουλίου και Γενικής Συνέλευσης). 18 - Σύνταξη Προσαρτήματος, Έκθεσης Διοικητικού Συμβουλίου. Η ύπαρξη ενός γραφειοκρατικού συστήματος λειτουργίας των περισσότερων 19

δημόσιων υπηρεσιών και η ανάγκη των επιχειρήσεων να πραγματοποιούν τις συναλλαγές τους με αυτές σε μικρό χρονικό διάστημα αποτελεί μια σύγχρονη επιχειρηματική ευκαιρία. Ο απόφοιτος του Τμήματος Λογιστικής είναι σε θέση να διεκπεραιώνει τις εργασίες αυτές, καθώς γνωρίζει τα δικαιολογητικά που επιβάλλει η Νομοθεσία καθώς και την διαδικασία που τηρείται από τις Δημόσιες Υπηρεσίες με συνέπεια να τις πραγματοποιεί ταχύτερα και ορθότερα. Επιπλέον, σε περίπτωση ελλείψεων ή μεταβολών μπορεί να συνομιλήσει με τους αρμόδιους, να βρει την καλύτερη και ευκολότερα πραγματοποιήσιμη λύση και να την προτείνει στην εταιρεία-πελάτη του. 2.2.6 ΓΡΑΦΕΙΟ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ ΑΓΟΡΑΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΩΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗΣ Μια περισσότερο εξειδικευμένη υπηρεσία που μπορεί να προσφέρει ο απόφοιτος του Τμήματος της Λογιστικής αφορά τον τομέα των ερευνών αγοράς και της προώθησης των πωλήσεων. Αναλυτικότερα, το γραφείο αυτό υλοποιεί: - Έρευνες αγοράς κατά παραγγελία που διεξάγονται ειδικά για τις εξειδικευμένες ανάγκες κάθε πελάτη. - Έρευνες αγοράς κοινής χρήσης (παρακολούθηση λιανικών πωλήσεων). - Εκπόνηση στρατηγικού σχεδιασμού μεθόδων εισόδου σε νέα αγορά ή εισόδου νέων προϊόντων σε υφιστάμενες αγορές. - Εκπόνηση πλάνου μάρκετινγκ και προωθητικών ενεργειών. Στόχος της αυτοαπασχόλησης στον συγκεκριμένο τομέα είναι η διερεύνηση για λογαριασμό του πελάτη των συνθηκών που επικρατούν στην αγορά ενός προϊόντος/ υπηρεσίας, της οικονομικής κατάστασης, των τεχνολογικών εξελίξεων και των προτιμήσεων και συνηθειών των καταναλωτών μιας περιοχής. Το αποτέλεσμα της έρευνας θα υποδεικνύει στον πελάτη αν είναι επικερδής η είσοδος στην συγκεκριμένη αγορά, ενώ ο αυτοαπασχολούμενος ερευνητής μπορεί να του προτείνει από τον τρόπο/ χρόνο (στρατηγική) εισόδου στην συγκεκριμένη αγορά μέχρι και την τιμολογιακή πολιτική που θα ακολουθήσει για την καθιέρωση του προϊόντος/ υπηρεσίας του. 20