Π Α Ν Ε Λ Λ Α Δ Ι Κ Ο Σ Σ Υ Ν Δ Ε Σ Μ Ο Σ Π Α Ρ Α Π Λ Η Γ Ι Κ Ω Ν & Κ Ι Ν Η Τ Ι Κ Α Α Ν Α Π Η Ρ Ω Ν ΔΙΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΙΣΟΤΙΜΙΑ" Αρ.

Π Α Ν Ε Λ Λ Α Δ Ι Κ Ο Σ Σ Υ Ν Δ Ε Σ Μ Ο Σ Π Α Ρ Α Π Λ Η Γ Ι Κ Ω Ν & Κ Ι Ν Η Τ Ι Κ Α Α Ν Α Π Η Ρ Ω Ν ΔΙΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΙΣΟΤΙΜΙΑ" Αρ. Φύλλου 92 Το τρίπτυχο Μήνυμα του ΣΩΜΑΤΕΙΟY ΜΑΣ = ΜΑΘΕ τις δυνατότητές σου = ΔΕΙΞΕ τις ικανότητές σου = ΑΞΙΩΣΕ την ισότιμη συμμετοχή σου Σελ. 3 Σελ. 4-18 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ : Φίλες & Φίλοι : Ειδικό Αφιέρωμα: «Παραμένει κυρίαρχο στην Ελλάδα το άγος της έλλειψης προσβασιμότητας παρελθόν, παρόν και μέλλον» του Σπύρου Σταυριανόπουλου ΕΙΔΗΣΕΙΣ - ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ - ΣΧΟΛΙΑ Σελ. 22 : Παρουσίαση του εγχειριδίου του ΥΠ.ΕΣ. «Μεθοδολογία ελέγχου Προσβασιμότητας δημοσίων υπηρεσιών», από τον Υπουργό κ. Προκόπη Παυλόπουλο, στο Ζάππειο Μέγαρο Σελ. 23 : Γολγοθάς η πρόσβαση των ΑμεΑ στο Αριστοτέλειο Σελ. 24 Σελ. 25 Σελ. 26 Σελ. 26 Σελ. 27 Σελ. 28-29 Σελ. 30-31 Σελ. 32-33 Σελ. 34 Σελ. 36-38 Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης : Τουρισμός για Όλους! Το Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης έδωσε εισιτήρια του Ε.Ο.Τ., στους αναπηρικούς φορείς : Στο ΚΑΑΠ Βούλας λειτουργεί η μοναδική προσβάσιμη παραλία για Άτομα με Κινητικές Δυσλειτουργίες, σύγχρονα και πολιτισμένα : Στο σχολείο τα παιδιά με αναπηρία από Σεπτέμβριο!! ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ : Κατασκηνώσεις του Συνδέσμου μας, για το έτος 2009, στη Θάλασσα και στο Βουνό : Η νέα Παράσταση της θεατρικής ομάδας του Συνδέσμου μας «Σαν να λέμε Ταρτούφος» του Μολιέρου ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ : Η νόσος Alzheimerστην καθημερινή πράξη της Δρ. Έμμυς Χατζηγιάννη : Λειτουργικές δυνατότητες ανάλογα με το επίπεδο της βλάβης της Αυχενικής μοίρας του νωτιαίου μυελού Της Δρ. Δέσποινας Ψυλλάκη ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΘΕΜΑΤΑ : Περιηγήσεις σε Χώρους και τόπους του Τάσου Μερκούρη : Το Πάσχα του Καλοκαιριού: Η κοίμηση της Θεοτόκου ΑΘΛΗΤΙΚΑ : Παραολυμπιακές ειδήσεις Ιδιοκτησία: ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟΣ ΣYΝΔΕΣΜΟΣ ΠΑΡΑΠΛΗΓΙΚΩΝ & ΚΙΝΗΤΙΚΑ ΑΝΑΠΗΡΩΝ Γραφεία: Δημητσάνης 3-5 Μοσχάτο, Τ.Κ. 183 46 Tηλ.: (210) 48.32.564Fax: (210) 48.33.555 Ε-mail: info@pasipka.gr http//www.pasipka.gr Κωδ. Εντύπου: 4665 Εκδότης: Σταυριανόπουλος Σπύρος Συντακτική Επιτροπή: Διοικητικό Συμβούλιο Διοικητικό Συμβούλιο: Πρόεδρος: ΜΟΥΣΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Αντιπρόεδρος: ΣΤΑΥΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ Γενικός Γραμματέας: ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Ταμίας: ΣΑΚΟΡΑΦΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Ειδικός Γραμματέας: ΛΑΖΑΡΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ Υπεύθ. Δημοσίων Σχέσεων: ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ ΕΜΜΥ Κοσμήτορας: ΧΡΗΣΤΟΥ ΣΟΦΟΚΛΗΣ Μέλη: ΠΑΣΤΡΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΧΩΡΑΦΙΑΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ετήσιες Συνδρομές: Μέλη Συνδέσμου & Φίλους: Διατίθεται Δωρεάν και Συντηρείται Από Προαιρετικές Συνδρομές - Δωρεές. Οργανισμοί: 30 ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ - Ταχυδρομικές Επιταγές Πανελλαδικός Σύνδεσμος Παραπληγικών και Κινητικά Αναπήρων Δημητσάνης 3-5, Τ.Κ. 183 46 Μοσχάτο ΕΚΔΟΣΕΙΣ -ΕΚΤΥΠΩΣΕΙΣ OFFSET ΔΕΡΒΗ Α.Ε.Β.Ε. Προύσσης 1, Tαύρος Τηλ. (210) 34.70.860, (210) 34.65.427 2 ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009 ΙΣΟΤΙΜΙΑ

Παραμένει κυρίαρχο το «Άγος της έλλειψης προσβασιμότητος στην Ελλάδα» Φ ί λ ε ς κ α ι Φ ί λ ο ι Είναι γνωστό ότι τα καλοκαίρια για την Χώρα μας είναι μια ιδιαίτερα «χαλαρή» έως και ευτυχισμένη περίοδος, σχεδόν για όλους τους πολίτες της. Η περίφημη θεωρεία ότι το καλοκαίρι ανήκει σε μια χρονική περίοδο, που τα πάντα στη Χώρα μας βρίσκονται σε συνθήκες απόλυτης ραστώνης, όπου κυριαρχεί μόνο η δυναμική που αναπτύσσεται για τα περίφημα «μπάνια του λαού» είναι μια αναντίρρητη πραγματικότητα. Όμως σ αυτή την καλοκαιρινή περίοδο, που οι προγραμματισμένες διακοπές, σχεδόν ταυτίζονται με περίοδο «προδιαγεγραμμένης ευτυχίας», για με μερίδα της Ελληνικής κοινωνίας και συγκεκριμένα για τους πολίτες με κινητικές δυσλειτουργίες και αναπηρίες, αποτελούν πηγή «αδιάκοπης» ταλαιπωρίας. Πράγματι, εκατοντάδες είναι τα τηλέφωνα, στο Σύνδεσμό μας, με παράπονα και δίκαιες καταγγελίες, για την ανυπαρξία προσβασιμότητος στα διάφορα ξενοδοχεία της περιφέρειας, που ενώ δόθηκαν διαβεβαιώσεις για την ύπαρξη «απόλυτης προσβασιμότητος» στα ξενοδοχεία τους και τα δωμάτιά τους, βρέθηκαν με τρία τέσσερα σκαλοπάτια (!) στην είσοδο, με έναν ανελκυστήρα που δεν χωράει το αναπηρικό αμαξίδιο και μια πόρτα στο WC που επίσης δεν επιτρέπει την είσοδο του αμαξιδίου. Επιπλέον, με οργή καταγγέλλουν την στάση των ξενοδόχων, διότι στις διαμαρτυρίες μας «γιατί μας διαβεβαίωσαν ότι διέθεταν πλήρη προσβασιμότητα και εισέπραξαν και την σχετική προκαταβολή» απάντησαν: «Μα εσείς, αφού δεν μπορείτε ούτε για λίγο να σηκωθείτε, δεν χρειάζεστε ξενοδοχείο, χρειάζεστε Νοσοκομείο»! Μάλιστα, οι κύριοι αυτοί, επιχορηγούνται και από την Εργατική Εστία και τον ΕΟΤ. Έτσι, για ένα τμήμα της Ελληνικής Κοινωνίας, «Οι καλοκαιρινές διακοπές τους, γίνονται πηγή αδιάκοπης ταλαιπωρίας». Δεν θα σχολιάσουμε ότι σχεδόν σε όλες τις οργανωμένες ή μη, παραλίες του Ε.Ο.Τ. ή των διαφόρων Δήμων, ΔΕΝ υπάρχει ούτε ένας ξύλινος διάδρομος, για να μπορεί να φτάσει στο γιαλό όχι μόνο ο πολίτης με αναπηρία αλλά και όλοι οι άλλοι, όπως μανάδες, παιδιά, παππούδες που χοροπηδάνε σαν αναστενάρηδες, για να περάσουν την αμμουδιά και να φτάσουν στο γιαλό. Αυτά λέγονται κάθε χρόνο, χωρίς φυσικά να γίνεται τίποτα. Όλες αυτές τις χιλιοειπωμένες ελλείψεις, όχι μόνο είναι γνωστές, αλλά το κυριότερο, ανήκουν και περιλαμβάνονται στις Διεθνείς Αρχές και Κανόνες Προσβασιμότητος και κυρίως στο σχετικό Νόμο της Εθνικής μας Νομοθεσίας (Ν. 2831/2000), και δυστυχώς επί μια δεκαετία ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΙ! Μάλιστα, η επίσημη πολιτεία, αντί της επείγουσας Νομοθετικής της παρέμβασης, για την εφαρμογή του Νόμου, στέλνει εγκυκλίους και συγκροτεί επιτροπές για την καταγραφή εργασιών συμμόρφωσης, που όμως ο Νόμος και οι επίσημες προδιαγραφές του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. πλήρως καθορίζουν. «Χρόνια τώρα ζούμε αυτό το ανοσιούργημα, αυτό το κοινωνικό άγος της έλλειψης προσβασιμότητος στη Χώρα μας το οποίο πρέπει επιτέλους να εξαληφθεί». Επειδή όμως, επί δέκα τουλάχιστον χρόνια αφότου ψηφίστηκε ο Νόμος και τουλάχιστον άλλα τόσα, αφ ότου αγωνιζόμαστε χωρίς ανταπόκριση, αλλά με άμετρες υποκριτικές διαβεβαιώσεις, δημοσιεύουμε στις επόμενες σελίδες της Ισοτιμίας μας, σχετική επιστημονική και ενημερωτική έρευνα του μηχανικού, Σπύρου Σταυριανόπουλου ΕΙΔΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ, με τίτλο: «ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΤΟ ΑΓΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ» ώστε να γνωρίζετε, α) τα πραγματικά γεγονότα που ανεξίτηλα σημαδεύουν την ποιότητα της ζωής μας, β) πως και γιατί δημιουργήθηκε η υπάρχουσα πραγματικότητα στη Χώρα μας και γ) ποιες οι δικές μας πρωτοβουλίες ευθύνες, για την άρση της αλγεινής πραγματικότητας και την ανάγκη μαζικής αντιμετώπισης, για την ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ και των ΚΑΝΟΝΩΝ ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΟΣ, στη Χώρα μας. Το Δ.Σ. 3 ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009 ΙΣΟΤΙΜΙΑ

ΕΙΔΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ του Σπύρου Σταυριανόπουλου Μηχ/γου Ηλ/γου Μηχανικού Διοικητή, Εθνικού Ιδρύματος Αποκατάστασης Αναπήρων (Ε.Ι.Α.Α.) 4 ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009 ΙΣΟΤΙΜΙΑ

ΕΙΔΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ Α. ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ Οόρος προσβασιμότητα περικλείει το σύνολο αρχών και μεθόδων για την εξασφάλιση ανεμπόδιστης αυτόνομης και ανεξάρτητης διακίνησης και κυκλοφορίας, του κάθε πολίτη στο δομημένο περιβάλλον, στους ελεύθερους χώρους, στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και Επικοινωνίας, για τη δημιουργία μιας κοινωνίας συνοχής, χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς, που αντιμετωπίζει ισότιμα τα μέλη της. Είναι πανθομολογούμενο και παγκοσμίως αποδεκτό, ότι η «ύπαρξη και εφαρμογή των Διεθνών Αρχών Προσβασιμότητος», αποτελεί «όχημα», για το δικαίωμα εξίσωσης των ευκαιριών, τη βελτίωση της ποιότητος ζωής σε κάθε πολίτη καθώς και την «ισότιμή συμμετοχή» των Ατόμων με Αναπηρία στην Υγεία, την Παιδεία, την Απασχόληση, τον Αθλητισμό, την Κουλτούρα, την Ψυχαγωγία και γενικότερα στα κοινωνικά και οικονομικά δρώμενα της ζωής της κάθε Χώρας. Επιπλέον, αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την δημιουργία φιλόξενων πόλεων, για το 65% των πολιτών και επισκεπτών της Χώρας, όπως τα Άτομα με Κινητικές δυσλειτουργίες, τους υπερήλικες, τις εγκυμονούσες, τις μητέρες συνοδούς βρεφικών αμαξιδίων, τους πρόσκαιρα τραυματισθέντες κτλ, καθώς και τη βελτίωση της Τουριστικής Ανάπτυξης της Χώρας. «Πληθυσμιακός πίνακας αποκλεισμένων πολιτών, από τη ζωή της πόλης, λόγω έλλειψης προσβασιμότητος, σε ποσοστό 65%» Το Κοινωνικό Άγος της Έλλειψης Προσβασιμότητας, στην Ελλάδα 5 ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009 ΙΣΟΤΙΜΙΑ

ΕΙΔΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ Το Κοινωνικό Άγος της Έλλειψης Προσβασιμότητας, στην Ελλάδα Β. Γενικές Βασικές Αρχές Προσβασιμότητος Β. 1.: Καθολικός Σχεδιασμός για Όλους Η ορθή εφαρμογή των Αρχών Προσβασιμότητος, επιβάλλει την αρχή του Καθολικού Σχεδιασμού για Όλους και υπηρετεί: «την αρχή του σεβασμού της διαφορετικότητας των πολιτών και την αρχή του δικαιώματος των ίσων ευκαιριών. Συγχρόνως, διασφαλίζει την δημιουργία φιλόξενων πόλεων και υπηρεσιών, που βελτιώνει την «ποιότητα ζωής και την καθημερινότητα των πολιτών» για όλα τα στάδια και για όλη τη διάρκεια του ανθρώπινου βίου. Ο Καθολικός Σχεδιασμός για Όλους, επιπλέον ανταποκρίνεται στις τρείς μορφές των ανθρωπίνων αναγκών και δραστηριοτήτων, δηλαδή της διακίνησης, της επικοινωνίας και της πληροφόρησης και ειδικά για τα κτίρια, εξασφαλίζει: Μέγιστη Ασφάλεια Μικρό χρόνο (απασχόλησης) Ελάχιστη καταβολή ενέργειας (πνευματικής, μυϊκής, οικονομικής κτλ.) Β. 2.: Αλυσίδα προσβασιμότητος Με τον όρο «αλυσίδα προσβασιμότητος», νοείται μια διαδοχή προσβάσιμων κτιρίων, χώρων, δρόμων και μέσων μεταφοράς, με αντίστοιχες υπηρεσίες εξυπηρέτησης. Κρίκοι αυτής της αλυσίδας είναι τα κτίρια, οι δρόμοι, τα πεζοδρόμια, οι συγκοινωνίες, η σήμανση, η πληροφόρηση κτλ. Αν κάποιος από αυτούς τους κρίκους δε λειτουργεί, τότε ακυρώνεται στο σύνολό της η λειτουργία της αλυσίδας και κάθε έννοια ύπαρξης προσβασιμότητος. Β. 3.: Ανθρωπομετρικό πρότυπο για τη σχεδίαση του περιβάλλοντος Από τα μέσα του περασμένου αιώνα, ο Σχεδιασμός του δομημένου και φυσικού περιβάλλοντος, των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς και η σύνταξη των Διεθνών Αρχών Κανόνων Προσβασιμότητος στηρίζεται στην αρχή του «Καθολικού Σχεδιασμού για Όλους» και λαμβάνει ως ανθρωπομετρικό πρότυπο, τον χρήστη αναπηρικού αμαξιδίου, διότι: «Ό,τι εξυπηρετεί τις ανάγκες του χρήστη αναπηρικού αμαξιδίου, κατά μείζονα λόγο, εξυπηρετεί τις ανάγκες κάθε άλλου πολίτη». Β. 4.: Χρηστική ωφέλεια της προσβασιμότητος Η έλλειψη προσβασιμότητος ΔΕΝ αποτελεί, όπως αρκετοί νομίζουν ούτε τεχνικό, ούτε καθαρά αναπηρικό πρόβλημα. Το γεγονός ότι η έλλειψη προσβασιμότητος πλήττει πλέον βάναυσα την ποιότητα ζωής της κοινωνικής αυτής ομάδας ΔΕΝ συνεπάγει και την μοναδικότητα της χρηστικής της ωφέλειας. Η Προσβασιμότητα αποτελεί μέγιστο «Κοινωνικό πρόβλημα», που καθορίζει την ποιότητα ζωής, την καθημερινότητα του κάθε πολίτη και την απρόσκοπτη συμμετοχή του στα οικονομικά κοινωνικά δρώμενα της ζωής της κάθε πόλης, της κάθε χώρας, για όλη τη διάρκεια της ζωής του, εξασφαλίζοντας συγχρόνως την κοινωνική έως και την οικογενειακή συνοχή, λόγω της επίτευξης σε υψηλό βαθμό της ανθρώπινης επικοινωνίας. 6 ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009 ΙΣΟΤΙΜΙΑ

ΕΙΔΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ Γ. Διεθνείς υποχρεώσεις της Χώρας μας και εναρμόνιση της Εθνικής μας νομοθεσίας, για την εφαρμογή των διεθνών αρχών κανόνων προσβασιμότητος. Τις προαναφερόμενες «Βασικές Αρχές Προσβασιμότητος» υιοθέτησαν ως αναγκαίες και εφαρμοστέες στο σύνολό τους, όλοι οι Παγκόσμιοι Οργανισμοί και εξέδωσαν ομόφωνες αποφάσεις και πορίσματα, τα οποία συνυπέγραψαν και συναποδέχτηκαν ως «Διεθνείς υποχρεώσεις» τα κράτη μέλη των διαφόρων Παγκοσμίων Οργανισμών, αναλαμβάνοντας και την ευθύνη για την εφαρμογή τους. «Ιδιαίτερα, επισημαίνεται ότι ο Ο.Η.Ε., η Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Χάρτης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, θεωρούν την έλλειψη προσβασιμότητος ως καταπάτηση των ατομικών και αστικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και έχουν εκδώσει σχετικές Διεθνείς Συμβάσεις Υποχρεώσεις, που η Χώρα μας έχει από ετών συναποδεχτεί και συνυπογράψει». Γ. 1.: Οι κυριότερες Διεθνείς Συμβάσεις υποχρεώσεις» που αφορούν την εφαρμογή των Αρχών Προσβασιμότητος στην Χώρα μας, είναι: Α. ΠΡΟΤΥΠΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ Ο.Η.Ε. - ΚΑΝΟΝΑΣ 5. ΠΡΟΣΒΑΣΗ Τα κράτη πρέπει να αναγνωρίζουν τη σημασία της πρόσβασης στη διαδικασία εξίσωσης των ευκαιριών σε όλες τις πλευρές της κοινωνίας. Για τα άτομα με αναπηρίες κάθε κατηγορίας, τα κράτη θα πρέπει: α). Να εισάγουν προγράμματα δράσης που θα καταστήσουν το φυσικό περιβάλλον προσβάσιμο β). Να αναλαμβάνουν μέτρα για την πρόσβαση στην πληροφόρηση και την επικοινωνία. (Οι κανόνες αυτοί εγκρίθηκαν από τη Γεν. Συνέλευση του Ο.Η.Ε. στην 48η συνεδρίασή του, στις 20-12-1993, που η Χώρα μας, με το Ν.2430/96, έχει υιοθετήσει.) Β. «EUROPEAN CONCEPT FOR ACCESSIBILITY-CCTP» Μάρτιος 1996, αναφέρεται ότι: «Η πρόσβαση αποτελεί θεμελιώδες χαρακτηριστικό του δομημένου περιβάλλοντος» και συνιστά στα κράτη μέλη, την υποχρέωση εφαρμογής των κανόνων προσβασιμότητος. Γ. ΧΑΡΤΗΣ ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ Επιβάλλει την εφαρμογή των κανόνων προσβασιμότητος, για την στήριξη της ισοτιμίας και του σεβασμού της διαφορετικότητος των πολιτών. Το Κοινωνικό Άγος της Έλλειψης Προσβασιμότητας, στην Ελλάδα 7 ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009 ΙΣΟΤΙΜΙΑ

ΕΙΔΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ Το Κοινωνικό Άγος της Έλλειψης Προσβασιμότητας, στην Ελλάδα Δ. Συμβόλαιο ανάθεσης διεξαγωγής των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων «ΑΘΗΝΑ 2004» Κυρίαρχος όρος, στο συμβόλαιο ανάθεσης των Ολυμπιακών Αγώνων που υπεγράφη μεταξύ της Ο.Ε.Ο.Α. «ΑΘΗΝΑ 2004», της Δ.Ο.Ε. και της Διεθνούς Παραολυμπιακής Επιτροπής I.P.C. (International Paralympic Committee), «επιβάλλει την εξασφάλιση της προσβασιμότητος στην Χώρα μας, ως κυρίαρχη προϋπόθεση της διεξαγωγής των αγώνων». Ε. Σύμβαση Ο.Η.Ε. 2006 (Δικαιώματα ΑμεΑ) 61η Γενική Συνεδρίαση κρατών μελών Ο.Η.Ε., 31η 12 2006 Άρθρο 9: Προσβασιμότητα «Προκειμένου να επιτραπεί στα Άτομα με αναπηρία, να διαβιούν ανεξάρτητα και να συμμετέχουν πλήρως και ισοτίμως στα δρώμενα της ζωής της κάθε Χώρας, τα συμβαλλόμενα κράτη, οφείλουν να λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα, ώστε να εξασφαλίζεται η ανεμπόδιστη πρόσβαση, στο δομημένο περιβάλλον, το φυσικό περιβάλλον και τα Μαζικά Μέσα Μεταφοράς και Επικοινωνίας». Σημείωση: Η Ελληνική Πολιτεία συνυπέγραψε την παραπάνω σύμβαση στις 30 Μαρτίου 2007. Όμως, για να έχει η διάταξη νομική υπόσταση, για την απαρέγκλιτη εφαρμογή της, επιβάλλεται η κύρωση και υπογραφή του «Σχετικού Προαιρετικού Πρωτοκόλλου» εκ μέρους της Χώρας μας, που αναιτίως υπέρμετρα καθυστερεί! Γ. 2.: Αξιόλογες παρεμβάσεις εναρμονισμού, στις Διεθνείς Συμβάσεις, της Εθνικής μας Νομοθεσίας. Η Χώρα μας, προκειμένου να ανταποκριθεί στην επείγουσα ανάγκη εκσυγχρονισμού της, για την βελτίωση της ποιότητος ζωής του 65% των πολιτών της, τις Διεθνείς της υποχρεώσεις, ως κράτος μέλος του Ο.Η.Ε. και της Ε.Ε., αλλά και την πίεση που ασκούσε ο σχετικός όρος του «Συμβολαίου Ανάθεσης της Διεξαγωγής των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων 2004, στην Αθήνα» για την απαράβατη εξασφάλιση και εφαρμογή των Διεθνών Αρχών «Προσβασιμότητος», στην Αθήνα, τις Ολυμπιακές πόλεις και την λοιπή επικράτεια, ανέθεσε στο Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. την κατάρτιση σχετικού νομοσχεδίου, για την εναρμόνιση της Εθνικής μας Νομοθεσίας, σύμφωνα με τις Διεθνείς Συμβάσεις Υποχρεώσεις. Πράγματι, το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., κατάρτισε νομοσχέδιο, με τίτλο «Τροποποίηση του ισχύοντος Γ.Ο.Κ.», με την συμπερίληψη ειδικού άρθρου (άρθρο 28) με τίτλο «Ειδικές ρυθμίσεις για την εξυπηρέτηση των Ατόμων με Αναπηρία», που εξασφάλιζε την εφαρμογή των «Διεθνών Κανόνων Προσβασιμότητος», που ψηφίστηκε από την Βουλή των Ελλήνων και έγινε Νόμος του 8 ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009 ΙΣΟΤΙΜΙΑ

ΕΙΔΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ Κράτους Ν 2831/2000 (ΦΕΚ 140 ΤΑ 13 Ιουνίου 2000). Οι διατάξεις του άρθρου 28 του Ν 2831/2000 που απαρτίζεται από 9 παραγράφους συμβάλλει επαρκώς στην εξασφάλιση της προσβασιμότητος, για τα νεοανεγειρόμενα κτίρια χρήσης Δημοσίας Συνάθροισης (ανεξαρτήτως ορόφων). Συγχρόνως όμως, μεριμνά και για την εξασφάλιση της προσβασιμότητας στα υφιστάμενα πριν από το Νόμο, κτίρια και τους κοινόχρηστους χώρους κυκλοφορίας πεζών. Συγκεκριμένα: 1) Η παράγραφος 5, καθορίζει και επιβάλλει την εφαρμογή των προβλεπόμενων παρεμβάσεων για την διαμόρφωση και εξασφάλιση της προσβασιμότητος στα υφιστάμενα πριν από το Νόμο κτίρια των παργ. 1 και 5, δοθέντος ότι λόγω της μακροβιότητας τους, καθορίζουν τουλάχιστον για 2 έως 3 γενιές, την ποιότητα ζωής και την καθημερινότητα των πολιτών και επισκεπτών της Χώρας μας, αναφέροντας, επί λέξει ότι: επιβάλλεται να γίνουν οι απαραίτητες διαμορφώσεις, ώστε οι λειτουργικοί χώροι τους να είναι προσπελάσιμοι, από τα άτομα με αναπηρία», (σύμφωνα με τις επίσημες προδιαγραφές του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. ΥΑ οικοθ. 52487/2002). 2) Η παράγραφος 8, καθορίζει τις επιβαλλόμενες παρεμβάσεις στους υφιστάμενους κοινόχρηστους χώρους, που προορίζονται για την κυκλοφορία πεζών, όπως των πλατειών, των πεζοδρομίων, τον πεζοδρόμων, αναφέροντας ότι: «Επιβάλλεται κατά τη διαμόρφωση ή ανακατασκευή να εξασφαλίζεται η δυνατότητα πρόσβασης των ατόμων με αναπηρία, με οδεύσεις πεζών, οδεύσεις τυφλών, κεκλιμένα επίπεδα (ράμπες) με κλίση έως 5%, κατάλληλη τοποθέτηση αστικού εξοπλισμού, όπως στεγάστρων, καθιστικών, στύλων φωτισμού, κάδων απορριμμάτων, οριοθέτηση χώρων στάθμευσης αναπηρικών αυτοκινήτων σε ποσοστό 5% και τουλάχιστον μιας θέσης ανά υπηρεσία», σύμφωνα με τις επίσημες προδιαγραφές του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. (οικ. 52488/2002). Γ. 3.: Υφιστάμενη πραγματικότητα Δυστυχώς όμως, οι διατάξεις της παραγράφου 5 και της παραγράφου 8, του άρθρου 28 του Ν. 2831/2000, ΔΕΝ αναφέρουν καταληκτικό χρόνο ολοκλήρωσης των εργασιών διαμόρφωσης, για την εξασφάλιση προσβασιμότητος στα υφιστάμενα, πριν το Νόμο κτίρια και τους κοινόχρηστους χώρους κυκλοφορίας πεζών, ούτε ανάλογες κυρώσεις, που απαιτεί η εφαρμογή των Νόμων. Οι παραλήψεις αυτές, σύντομα επισημάνθηκαν, ως νομοθετικό κενό, που σε μικρότερη κλίμακα μόνο για τις Ολυμπιακές Πόλεις έσπευσε να συμπληρώσει με το άρθρο 82 ο Ν 3057/2002 (ΦΕΚ 239Α ). (Ο Νόμος είναι του Υπουργείου Πολιτισμού, για τις Ολυμπιακές ρυθμίσεις και καθορίζει την ολοκλήρωση των εργασιών διαμόρφωσης της προσβασιμότητας στα υφιστάμενα κτίρια των Ολυμπιακών Δήμων, έως 31/12/2003, για να ανταποκριθεί στον ουσιώδη «όρο ανάθεσης» της διεξαγωγής των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων, στην Χώρα μας). Το Κοινωνικό Άγος της Έλλειψης Προσβασιμότητας, στην Ελλάδα 9 ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009 ΙΣΟΤΙΜΙΑ

ΕΙΔΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ Το Κοινωνικό Άγος της Έλλειψης Προσβασιμότητας, στην Ελλάδα Όμως, η ύπαρξη των αναφερομένων παραλήψεων, δημιουργεί νομικό κενό που στην πράξη, «ακυρώνει» την νομική ισχύ για την εφαρμογή της παργ. 5 και 8. Συγκεκριμένα, επειδή η επιβαλλόμενη υποχρέωση ολοκλήρωσης των εργασιών, για την εξασφάλιση της προσβασιμότητος στα υφιστάμενα πριν τον Νόμο κτίρια και κοινόχρηστους χώρους κυκλοφορίας πεζών, ΔΕΝ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ καταληκτικό χρόνο περαίωσης των εργασιών εφαρμογής των διεθνών αρχών κανόνων προσβασιμότητος και ΔΕΝ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ανάλογες κυρώσεις, δεν αποτελεί δίκαιο και απολήγει σε απλό ευχολόγιο, αορίστων προσδοκιών (!). Έτσι, «σήμερα» η εφαρμογή τους, επαφίεται στον πατριωτισμό των υπόχρεων και όχι στην επιβολή του Νόμου! Δ. ΣΥΝΟΠΤΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ Από όλα τα παραπάνω προκύπτει ότι: Η υπάρχουσα Εθνική Νομοθεσία μας, που αφορά την εξασφάλιση και εφαρμογή των κανόνων προσβασιμότητος στην Χώρα μας, είναι σχεδόν επαρκής (υπολείπεται μόνο ως προς το εύρος των υπόχρεων, διότι εξαιρεί από την υποχρέωση εφαρμογής της προσβασιμότητος τα νεοαναγειρόμενα ιδιωτικά κτίρια, κάτω των τριών ορόφων) και είναι πλήρως επαρκείς οι επίσημες προδιαγραφές του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., που συνοδεύουν τις σχετικές διατάξεις εφαρμογής των παργ. 5 και 8, του άρθρου 28 του Ν. 2831/2000. Δ. 1.: Αυτό σημαίνει ότι η υπάρχουσα εθνική μας νομοθεσία, θα μπορούσε να λειτουργήσει καταλυτικά για την εξασφάλιση και εφαρμογή των Διεθνών Αρχών Προσβασιμότητος και στη Χώρα μας «εάν πρωτίστως, είχαν καθαρά και επιμελώς εξασφαλιστεί απαρεγκλίτως οι κανόνες ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ της και κατ άρθρο και κατά παράγραφο, του ψηφισθέντος Ν. 2831/2000». Δ. 2.: Η ύπαρξη του Νομοθετικού κενού (που «εντέχνως» δημιουργήθηκε υστερότερα της επεξεργασίας του Νόμου, με τους αναπηρικούς φορείς (;)) χρήζει άμεσης νομοθετικής παρέμβασης συμπλήρωσης, για την ανάγκη, υποχρέωσης εφαρμογής του Νόμου, «που Βασίμως αναγνωρίζεται και ομολογείται» από την συμπερίληψη του άρθρου 82 στον Ν. 3057/2002 (ΦΕΚ 239/ΤΑ/10-10-2002) «περί Ολυμπιακών ρυθμίσεων», όπου στην παργ. 5, αναφέρεται ότι: «Οι εργασίες διαμόρφωσης της προσβασιμότητος, για τα κτίρια της παργ. 5 του άρθρου 28 του Ν. 2831/2000 (ΦΕΚ 140Α) που βρίσκονται στα όρια των Ολυμπιακών Δήμων, πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί έως 31/12/2003, καθορίζοντας και ανάλογες κυρώσεις, για τους μη συμμορφούμενους». Δυστυχώς, όμως, μετά την εκπνοή του χρόνου συμμόρφωσης, διαπιστώθηκε τεράστια έλλειψη εφαρμογής των προβλεπόμενων εργασιών, για την εξασφάλιση προσβασιμότητος στα υφιστάμενα κτίρια των Ολυμπιακών Δήμων (μόνο 6% των Δημοσίων Οργανισμών εμφάνισαν πλήρη συμμόρφωση στις οριζόμενες εργασίες προσβασιμότητος) και επομένως ήρθε η ώρα αντιμετώπισης της αλήθειας. 10 ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009 ΙΣΟΤΙΜΙΑ

ΕΙΔΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ Το Κοινωνικό Άγος της Έλλειψης Προσβασιμότητας, στην Ελλάδα 11 ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009 ΙΣΟΤΙΜΙΑ

ΕΙΔΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ Το Κοινωνικό Άγος της Έλλειψης Προσβασιμότητας, στην Ελλάδα Όμως, η πολιτεία, αντί να προβεί στην επιβολή κυρώσεων για τους μη συμμορφούμενους, κυρίως υπηρεσιακούς παράγοντες ή να προβεί στην διαδικασία σύνταξης τροπολογίας για λελογισμένη «παράταση», του προβλεπόμενου, από το άρθρο 82 του Ν. 3057/2002, χρόνου ολοκλήρωσης των εργασιών προσβασιμότητος (π.χ. έως 31/12/2005 ή 2006), «εντέχνως» επέλεξε, την κατάρτιση άλλης τροπολογίας, συγκεκριμένα την παργ. 10 του άρθρου 12 του Ν. 3230/2004 (ΦΕΚ 44Α/11-02-2004) σύμφωνα με την οποία όλοι οι Δημόσιοι Οργανισμοί, τα ΝΠΔΔ και οι ΟΤΑ, για την εξασφάλιση προσβασιμότητος, «Δημιουργούν και συγκροτούν» ειδικές τεχνικές μονάδες υπηρεσίες, για την «παρακολούθηση και προώθηση» των (ανύπαρκτων;) εργασιών (!), για την άμεση συμμόρφωση στις αρχές προσβασιμότητος!!! Αποτέλεσμα της παραπάνω μεθόδευσης, ήταν η προφανής και «έντεχνη» διασπορά της ευθύνης πέραν των υπόχρεων, και η ΜΗΔΕΝΙΚΗ (ούτε μια) έλλειψη κυρώσεων, στο σκανδαλωδώς τεράτιο ποσοστό των «μη συμμορφούμενων» και εν τέλει η φαλκίδευση εφαρμογής της παργ. 5, του άρθρου 82, του Ν. 3057/2002. Σημ.: Θυμηδία προκαλούν σήμερα, οι διαπιστώσεις των Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης, «ότι οι μονάδες του άρθρου 12 του Ν. 3230/2004, δεν ανταποκρίνονται στις αρμοδιότητές τους!!». Μα έγιναν για την αποφυγή κυρώσεων και έργων. Δ. 3.: Όμως, ο Ν. 3057/2002, βρίσκεται σε ισχύ και μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά και πιλοτικά για την εξασφάλιση των αρχών προσβασιμότητας στα υφιστάμενα κτίρια που βρίσκονται στα όρια των Ολυμπιακών Δήμων και «Λυτρωτικά» για όλη την επικράτεια, εάν αναληφθεί νομοθετική παρέμβαση για την παράταση της ισχύος του Νόμου και φυσικά αν υπάρξει ειλικρινής και όχι επικοινωνιακή ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ για την εφαρμογή του Νόμου. Σημ.: Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Βαρκελώνης πραγματοποιήθηκαν το 1992. Όμως, η Βαρκελώνη, που είχε τις ανάλογες αρχιτεκτονικές δυσκολίες με την Αθήνα, κήρυξε την περαίωση των εργασιών προσβασιμότητας και λοιπών προσαρμογών, μετά 10 έτη, το 2002. Σήμερα όμως, η Βαρκελώνη είναι πρότυπο φιλόξενης και πολιτισμένης πόλης. Δ.4.: Συμπερασματικά και ανακεφαλαιωτικά, και επιπλέον, ορθώς και βασίμως, θεωρούμε ως κύρια αιτία της υπάρχουσας τραγικής εικόνας της έλλειψης προσβασιμότητας, στο δομημένο και φυσικό περιβάλλον της Χώρας μας, την ύπαρξη θεσμικού κενού, λόγω παραλήψεων, για την συνολική εφαρμογή του Νόμου». Ειδικότερα, επειγόντως απαιτείται: Η νομοθετική παρέμβαση συμπλήρωση των παργ. 5 και 8 του άρθρου 28 του Ν. 2831/2000, με σχετικό εδάφιο το οποίο με σαφήνεια να καθορίζει «καταληκτικό χρόνο ολοκλήρωσης των εργασιών διαμόρφωσης και εφαρμογής των κανόνων προσβασιμότητας, για τα υφιστάμενα, πριν το Νόμο κτίρια και τους κοινόχρηστους χώρους κυκλο- 12 ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009 ΙΣΟΤΙΜΙΑ

ΕΙΔΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ φορίας πεζών, όλης της επικράτειας, συνοδευόμενο με ανάλογες κυρώσεις», ώστε να εξασφαλίζεται η νομική τους υπόσταση και η απαρέγκλιτη υποχρέωση εφαρμογής τους. Για την επίτευξη του στόχου αυτού, «προτείνουμε τις ακόλουθες συμπληρωματικές προσθήκες εδάφια στις παργ. 5 και 28 του άρθρου 28 του Ν. 2831/2000, ώστε να εξασφαλίζεται όχι μόνο η εφαρμογή των άνω επιμέρους παραγράφων, αλλά και η ΕΦΑΡΜΟΓΗ του ΝΟΜΟΥ, στο σύνολό του». Ε. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΜΕΣΗΣ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ Θέμα: Προσθήκη συμπληρωματικού εδαφίου στις παργ. 5 και 8 του άρθρου 28 του Ν. 2831/2000 (ΦΕΚ 140Α/13-07-2000). 1.: Παράγραφος 5, εδάφιο 1 (Παργ. 5, περί της επιβαλλόμενης εφαρμογής των κανόνων προσβασιμότητας, στα υφιστάμενα, πριν τον Ν. 2831/2000, κτίρια, σύμφωνα με τις επίσημες προδιαγραφές του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., ΥΑ οικ. 52487/2002 (ΦΕΚ 18Β/15-01-2002). 5.1.: Στην παργ. 5, του άρθρου 28, του Ν. 2831/2000 (ΦΕΚ 140Α/13-07-2002), προστίθεται τελευταίο εδάφιο, που διατυπώνεται ως ακολούθως: Α) Οι εργασίες της επιβαλλόμενης διαμόρφωσης της προσπελασιμότητος, των υφιστάμενων, πριν από το Νόμο, κτιρίων της παραγράφου 1 και 5 του άρθρου 28 του Ν. 2831/2000 (ΦΕΚ 140Α/13-07-2002), «τα οποία βρίσκονται εντός των ορίων του Νομού Αττικής, ολοκληρώνονται το αργότερο έως 31-07-2010 (εντός ενός έτους)». (ως παράταση του χρόνου συμμόρφωσης που ορίζει ο Ν. 3057/2003, για τις εργασίες προσβασιμότητος στα υφιστάμενα κτίρια των Ολυμπιακών Δήμων). Β) Οι εργασίες της επιβαλλόμενης διαμόρφωσης της προσπελασιμότητος, των υφιστάμενων κτιρίων της παργ. 1 και 5 του άρθρου 28 του Ν. 2831/2000 (ΦΕΚ 140Α/13-07-2002), τα οποία βρίσκονται εντός των ορίων των Ολυμπιακών Δήμων Θεσσαλονίκης, Βόλου, Πάτρας, Ηρακλείου «ολοκληρώνονται το αργότερο ως 31-12-2010 (εντός ενός έτους)». (ως παράταση του χρόνου συμμόρφωσης που ορίζει ο Ν. 3057/2003, για τις εργασίες προσβασιμότητος στα υφιστάμενα κτίρια των Ολυμπιακών Δήμων). Γ) Οι εργασίες της επιβαλλόμενης διαμόρφωσης της προσπελασιμότητος, των υφιστάμενων κτιρίων της παργ. 1 και 5 του άρθρου 28 του Ν. 2831/2000 (ΦΕΚ 140Α/13-07-2002), «τα οποία βρίσκονται εντός των ορίων της λοιπής πλην των Ολυμπιακών Δήμων επικράτειας, ολοκληρώνονται το αργότερο έως 31-06- 2011 (εντός 2 ετών). Το Κοινωνικό Άγος της Έλλειψης Προσβασιμότητας, στην Ελλάδα 13 ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009 ΙΣΟΤΙΜΙΑ

ΕΙΔΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ Το Κοινωνικό Άγος της Έλλειψης Προσβασιμότητας, στην Ελλάδα 2.: Παράγραφος 8, εδάφιο 1 (Παργ. 8, περί εξασφάλισης των αρχών προσβασιμότητος, στους κοινόχρηστους χώρους κυκλοφορίας πεζών, σύμφωνα με τις επίσημες προδιαγραφές του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., ΥΑ οικ 52488/2002 (ΦΕΚ 18β/15-01-2002). 8.1.: Στην παργ. 8, του άρθρου 28 του Ν. 2831/2000 (ΦΕΚ 140Α/13-07-2002), προστίθεται τελευταίο εδάφιο, το οποίο διατυπώνεται ως ακολούθως: Α) Οι εργασίες της επιβαλλόμενης διαμόρφωσης ή ανακατασκευής, για την εξασφάλιση της προσβασιμότητος, στους υφιστάμενους κοινόχρηστους χώρους κυκλοφορίας πεζών της παργ. 8, άρθρου 28 του Ν. 2831/2000 (ΦΕΚ 140Α/13-07- 2002), «οι οποίοι βρίσκονται εντός των ορίων του Νομού Αττικής, ολοκληρώνονται το αργότερο έως 31-07-2010 (εντός ενός έτους από την αναγραφή της παρούσης στο ΦΕΚ). Β) Οι εργασίες της επιβαλλόμενης διαμόρφωσης ή ανακατασκευής, για την εξασφάλιση της προσβασιμότητος, των κοινόχρηστων χώρων κυκλοφορίας πεζών της παργ. 8, άρθρου 28 του Ν. 2831/2000 (ΦΕΚ 140Α/13-07-2002), «οι οποίοι βρίσκονται εντός των ορίων των Ολυμπιακών Δήμων Θεσσαλονίκης, Βόλου, Πάτρας, Ηρακλείου, ολοκληρώνονται το αργότερο έως 31-12-2010 (εντός 1,5 έτους από την αναγραφή της παρούσης στο ΦΕΚ). Γ) Οι εργασίες της επιβαλλόμενης διαμόρφωσης ή ανακατασκευής, για την εξασφάλιση της προσβασιμότητος, των κοινόχρηστων χώρων κυκλοφορίας πεζών της παργ. 8, άρθρου 28 του Ν. 2831/2000 (ΦΕΚ 140Α/13-07-2002), «οι οποίοι βρίσκονται εντός των ορίων της λοιπής επικράτειας (πλην των Ολυμπιακών Δήμων), ολοκληρώνονται το αργότερο έως 31-06- 2011 (εντός 2 ετών από την αναγραφή της παρούσης στο ΦΕΚ). 3.: Επιβαλλόμενες κυρώσεις* Εάν οι παραπάνω προθεσμίες δεν τηρηθούν από τα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου και ευρύτερου δημόσιου τομέα, Ο.Τ.Α. α και β βαθμίδας, κοινωφελείς οργανισμούς, τράπεζες και ανταλλακτήρια τραπεζών και λοιπών υποχρέων, με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της οικείας περιφέρειας, επιβάλλεται πρόστιμο δέκα χιλιάδων (10.000,00?) έως εκατό (100.000,00?) για κάθε μήνα καθυστέρησης σε βάρος των ιδιοκτητών ή των υπόχρεων από το νόμο ή από σχετική σύμβαση για τις εργασίες διαμόρφωσης, το οποίο εισπράττεται κατά τις διατάξεις του Κώδικα Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων (Κ.Ε.Δ.Ε.). Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας εγκρίνονται διαμορφώσεις για κάθε κτίριο, ύστερα από γνώμη της αντίστοιχης τεχνικής υπηρεσίας της οικείας Περιφέρειας. * Το παραπάνω κείμενο των προβλεπόμενων κυρώσεων, είναι πιστή αντιγραφή των ψηφισθέντων από τη βουλή των Ελλήνων, κυρώσεων, που συνοδεύουν την παργ. 5 του άρθρου 82 του Ν. 3057/2002 (ΦΕΚ 239Α). 14 ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009 ΙΣΟΤΙΜΙΑ

ΕΙΔΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤ. Απαραίτητες προϋποθέσεις και δράσεις, για την άμεση εξασφάλιση της εφαρμογής των Διεθνών Αρχών Κανόνων προσβασιμότητος, στη Χώρα μας. Κατ αρχήν πρέπει να έχουμε την παρρησία να ομολογήσουμε εξ αρχής ότι η επίσημη πολιτεία (Κυβέρνηση Αντιπολίτευση Υψηλόβαθμοι κρατικοί λειτουργοί και παράγοντες Κοινωνικοί και Επιστημονικοί φορείς μη εξαιρουμένων και των αναπηρικών φορέων καθώς και το μεγαλύτερο μέρος του κοινωνικού συνόλου, έχει δυστυχώς ταυτίσει την ύπαρξη και εφαρμογή των Διεθνών Κανόνων Προσβασιμότητος, ως αναγκαία μέτρα, αποκλειστικής εξυπηρέτησης των Ατόμων με Αναπηρία, αγνοούντες την ωφελιμιστική τους χρηστικότητα για τους υπερήλικες, τις εγκυμονούσες, τις μικρομάνες, τα παιδιά κτλ., ήτοι για το 65% των πολιτών. Έτσι, η αποδοχή των αρχών και μεθόδων που αφορούν το τεράστιο «Κοινωνικό Πρόβλημα» της εξασφάλισης προσβασιμότητος, αντιμετωπίζεται εκ μέρους της πολιτείας, ανάλογα με την περιρρέουσα κοινωνική αντίληψη, η οποία σε μεγάλο ποσοστό, θεωρεί το άτομο με αναπηρία ασθενή, με μοναδική (24ωρη) παραμονή του και κυκλοφορία στα όρια της οικογενειακής εστίας και άξιο μόνο ειδικής μέριμνας για την καλύτερη φαρμακευτική ή και επιδοματική πολιτική. Αντίθετα, σπανίως τα Άτομα με Αναπηρία αντιμετωπίζονται ως παραγωγικοί πολίτες, που απαιτούν την κρατική μέριμνα για την μετεξέλιξή τους σε ενεργούς πολίτες, με εξασφάλιση ισότιμης συμμετοχής τους στα κοινωνικά και οικονομικά δρώμενα της ζωής της Χώρας μας! «Άλλωστε ουδείς ταγός της Πολιτείας, προέρχεται από παρθενογένεση, και όλοι λειτουργούν και σκέπτονται κατά βάση, σύμφωνα με τις αντιλήψεις του κοινωνικού συνόλου, από το οποίο γαλουχήθηκαν». Οι διαπιστώσεις αυτές, που είναι γνωστές (σε όλους τους παροικούντες στην Ιερουσαλήμ) ήταν καθοριστικές και κατά την μακρά προεργασία της κατάρτισης από το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. του σχετικού άρθρου της «προσβασιμότητας των ΑμεΑ», από το 1997 έως το 2000, μετά Χριστόν! Πράγματι, παρά το γεγονός ότι η κατάρτιση του ειδικού θέματος «για την εξασφάλιση της προσβασιμότητος στη Χώρα μας» άνηκε στο πλήρες γνωστικό επίπεδο των ειδικών επιστημόνων και των εκπροσώπων του αναπηρικού χώρου, αφού κατά βάση στηρίζονταν στις επεξεργασμένες και ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΕΣ διατάξεις των Διεθνών Αρχών και Κανόνων Προσβασιμότητας, της ADA κτλ., παρά ταύτα, η επεξεργασία των διατάξεων εκσυγχρονισμού και συμμόρφωσης της εθνικής μας Νομοθεσίας, ήταν χρονοβόρες με συχνές αντιπαραθέσεις, μεταξύ των εκπροσώπων της πολιτείας και των εμπλεκόμενων κοινωνικών εταίρων. Κύρια πηγή αντιπαράθεσης συνοπτικά ήταν: Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον της πολιτείας για την δήθεν αποφυγή της μειωτικής αξιοποίησης της οικονομικής οικοδομικής αξίας των ακινήτων «μικροϊδιοκτητών» και όχι η μέριμνα για την βελτίωση της ποιότητος ζωής των δημοτών της πόλης, των πολιτών της Χώρας! Μόνιμη επωδός: «Διαμαρτύρονται οι μικροοικοπεδούχοι, ότι θα χάσουν χώρους για «μαγαζιά στα ισόγεια». Επίσης, οι Πολιτικοί Μηχανικοί (στις πολυτεχνικές σχολές ακόμη και σήμερα, ΔΕΝ διδάσκονται οι κανόνες προσβασιμότητας και κατά την έκδοση «οικοδομικής άδειας» ΔΕΝ υποβάλλεται μελέτη προσβασιμότητας) βρέθηκαν στο πλευρό των μικροϊδιοκτητών γιατί «πίστευαν» ότι χάνονται οι χώροι και οι προτάσεις τους ΔΕΝ γίνονται ελκυστικές (στους μικροοι- Το Κοινωνικό Άγος της Έλλειψης Προσβασιμότητας, στην Ελλάδα 15 ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009 ΙΣΟΤΙΜΙΑ

ΕΙΔΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ Το Κοινωνικό Άγος της Έλλειψης Προσβασιμότητας, στην Ελλάδα κοπεδούχους), με αποτέλεσμα να «χαλάνε οι δουλειές στα σχέδια!!». Οι πιο «γενναίοι», δήθεν ως ρεαλιστές έλεγαν: «Δηλαδή θα κτίζουμε πόλεις για αναπήρους;!!» Έτσι, μόνο στην Ελλάδα «χάθηκε η ευκαιρία δημιουργίας φιλόξενου περιβάλλοντος και τα νεοανεγειρόμενα ΙΔΙΩΤΙΚΑ κτίρια, με ύψος έως τρεις ορόφους ΔΕΝ έχουν υποχρέωση εφαρμογής των Κανόνων Προσβασιμότητος (παργ. 1 του άρθρου 28, του Ν. 2831/2000)». Οι ανάπηροι «χαλαρά» διαμαρτύροντο, γιατί σε τέτοια μονώροφα και διώροφα δεν θα έβρισκαν κατάλληλα σπίτια προς ενοικίαση. Αλλά ποιος θα αγνοήσει τους μικροοικοπεδούχους και τους Πολιτικούς Μηχανικούς της αντιπαροχής και θα ακούσει τα Άτομα με Αναπηρία; Το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., προφανώς υπερήφανο «που ΔΕΝ θα χαθούν ψήφοι από τους μικροϊδιοκτήτες» που ανήκουν στο παραγωγικό της Χώρας και που εκφράζουν το δυναμισμό της πολιτείας και όχι τη μιζέρια της αναπηρίας, ικανοποιήθηκε και πλέον συμφώνησε στην «υποχρέωση εφαρμογής των Αρχών Προσβασιμότητος για τα υφιστάμενα, πριν το Νόμο, κτίρια δημοσίας συνάθροισης, μετά ένα (σίγουρα δύο) χρόνια από την ψήφιση του Νόμου. Όμως, όταν το νομοσχέδιο πήγε στις διακομματικές επιτροπές της Βουλής «εξαλείφθησαν και αυτές οι δεσμεύσεις και οι ανάπηροι στην πράξη βρέθηκαν εκεί που ήτανε!» Δηλαδή στους 4 τοίχους, παριστάνοντας τους αόρατους πολίτες! Όμως και πάλι, οι τότε κρατούντες, δήθεν απολογούμενοι, είπαν: «Πίεζαν πολύ οι μικροοικοπεδούχοι και οι Πολιτικοί Μηχανικοί» και συνηθισμένοι να μας προσφέρουν ψεύτικες ελπίδες, συνέχισαν: «Θα το επιλύσουμε το θέμα, μέσα από τις ρυθμίσεις για τους Ολυμπιακούς Αγώνες». Αυτά είναι τα πραγματικά γεγονότα. Τώρα, πριν συνεχίσουμε πείτε μας: Πού βλέπετε τον σεβασμό στην διαφορετικότητα, πού βλέπετε την προσπάθεια εκσυγχρονισμού της Χώρας με την μεγαλύτερη πολιτιστική κληρονομιά, πού βλέπετε την συμμόρφωσή μας προς τις Διεθνείς Συμβάσεις και τέλος, που βλέπετε την ύπαρξη «ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΒΟΥΛΗΣΗΣ» για την εξασφάλιση της ποιότητος ζωής όλων των πολιτών και επισκεπτών της Χώρας μας σε όλα αυτά τα 10 χρόνια από την ψήφιση του σχετικού Νόμου; ΕΜΕΙΣ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΛΟΓΙΑ! Α, ναι! Υπάρχουν και οι εγκύκλιοι!!! Όμως, οι εγκύκλιοι δεν υποκαθιστούν την αναγκαία ΕΦΑΡΜΟΓΗ των Νόμων και φυσικά ΔΕΝ δίνουν λύσεις. Δίνουν όμως την εντύπωση της ύπαρξης κρατικού ενδιαφέροντος. Αξίζει μάλιστα να υπογραμμίσουμε ότι για το συγκεκριμένο θέμα της τραγικής έλλειψης προσβασιμότητος στη Χώρα μας, ΟΛΟΙ οι Υπουργοί του ΥΠ.ΕΣ.Δ.Α. της τελευταίας δεκαετίας και σχεδόν όλοι πλην του σημερινού Υπουργοί του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., έχουν στείλει στις τεχνικές υπηρεσίες των εποπτευομένων οργανισμών τους (Δημόσια καταστήματα, ΝΠΔΔ, ΟΤΑ κτλ) δεκάδες «πανομοιότυπες» εγκυκλίους (τις συντάσσουν οι ίδιοι υπηρεσιακοί παράγοντες;), για την ανάγκη εφαρμογής της προσβασιμότητος. 16 ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009 ΙΣΟΤΙΜΙΑ

ΕΙΔΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ Μάλιστα, όλες μιλούν για την ανάγκη κοινωνικής ευαισθησίας, για την ανάγκη και απόδειξη κοινωνικής αλληλεγγύης, που οι παραλήπτες τους προκλητικά τις αγνοούσαν, όπως αγνοούσαν και τις κάποιες απειλές των προϊσταμένων τους Υπουργών. Γιατί; Γιατί αυτοί ξέρουν, αυτό που δεν ξέραμε όλοι εμείς που κόσμια διαμαρτυρόμεθα, αγανακτούμε και καταγγέλλουμε τα ίδια, χρόνια τώρα. Ξέρουν δηλαδή ότι, αν οι Υπουργοί όλων αυτών των Κυβερνήσεων, είχαν την «Πολιτική Βούληση» για την διευθέτηση του προβλήματος προσβασιμότητος που έχει καταστεί «το άγος των αναπήρων και των πολιτών που δεν έχουν ικανότητες ακτιβιστή για την αντιμετώπιση των καθημερινών και ανθρωπίνων αναγκών τους», ΔΕΝ θα έστελναν εγκυκλίους, ΔΕΝ θα συγκροτούσαν επιτροπές για τη δήθεν συμμόρφωση και παρακολούθηση των ανύπαρκτων εργασιών προσβασιμότητος, αλλά θα παρενέβαιναν και με Νομοθετική ρύθμιση θα υποχρέωναν τους πάντες για την άμεση εξασφάλιση και εφαρμογή των κανόνων προσβασιμότητος στην Ελλάδα. Επιπλέον, ξέρουν ότι, οι κ.κ. Υπουργοί, με την «Μέθοδο των Εγκυκλίων» αφενός εμφανίζονται ως έχοντες θεόπνευστες πρωτοβουλίες για την αμέριστη κοινωνική μέριμνα των Ατόμων με Αναπηρία παρά το γεγονός ότι στην πραγματικότητα αναμασούν τις διατάξεις του Νόμου με χαρακτήρα δυνητικής εφαρμογής, δηλαδή χωρίς κυρώσεις, αφετέρου δε, με συνέπεια εξασφαλίζουν τα οικονομικά συμφέροντα των μικροοικοπεδούχων, αφού συνεχίζουν τη λειτουργία του Νόμου, χωρίς Νομική επάρκεια για την εφαρμογή των διατάξεών του! Κατά συνέπεια, και τα συμφέροντα των μικροϊδιοκτητών ακινήτων αμετακίνητα προστατεύουν και στα Άτομα με Αναπηρία και τους λοιπούς πληττόμενους πολίτες, εμφανίζονται, ως ιδιαίτερα μεριμνούντες. Δηλαδή, όπως λέει ο λαός μας, κατάφεραν «να έχουν και το λύκο χορτάτο και το αρνί (σχεδόν) ολόκληρο»! Δυστυχώς όμως και τα Άτομα με Αναπηρία, ξέρουν, ότι για την επίλυση του προβλήματος, επιβάλλεται η χάραξη καθαρών πολιτικών λύσεων και πράξεων. Άλλωστε δεν είναι δυνατόν να βρίσκεται τρόπος για την «τακτοποίηση» των παρανόμων υπαίθριων χώρων (!!!) και να μην βρίσκεται ο τρόπος και ο λόγος κατάρτισης νομοθετήματος, για την εφαρμογή των Διεθνών Συμβάσεων και των υφισταμένων Νόμων της Χώρας μας. Αυτή ακριβώς είναι η ανάγκη και η πεμπτουσία του μακροσκελούς και ενημερωτικού μας άρθρου, με κωδικοποιημένη και συνοπτική αναφορά στους λόγους παραμονής του «κυρίαρχου κοινωνικού άγους της έλλειψης προσβασιμότητος στη Χώρα μας», που με πληρότητα εισηγούμεθα την «Πολιτική μας πρόταση» για την εξάλειψή του. Φυσικά, η καλύτερη αντιμετώπιση του προβλήματος, θα ήταν η καθετοποιημένη Νομοθεσία για την προσβασιμότητα, υιοθετώντας την Αμερικανική σχετική Νομοθεσία, την γνωστή ADA (American for Disability Act). Αυτό έκανε ο Καναδάς, η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία, ή με λιγότερο αυστηρή συμμόρφωση, οι Σκανδιναβικές Χώρες, η Γερμανία, το Βέλγιο και η Γαλλία. Το Κοινωνικό Άγος της Έλλειψης Προσβασιμότητας, στην Ελλάδα 17 ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009 ΙΣΟΤΙΜΙΑ

ΕΙΔΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ Το Κοινωνικό Άγος της Έλλειψης Προσβασιμότητας, στην Ελλάδα Αξίζει να υπογραμμίσουμε ότι όλες οι Χώρες που αναφέραμε, ανήκουν στις Δημοκρατικές και πολιτισμένες Χώρες, που μεριμνούν για την ποιότητα ζωής των πολιτών τους. Η Ελλάδα διακηρύσσει και υπερηφανεύεται ότι και αυτή ανήκει στο ίδιο block. Αλλά τότε, γιατί, επί μια δεκαετία, δεν υπάρχει νομική διευθέτηση; Προφανώς στην Ελλάδα, οι προτεραιότητες των ενεργειών της Πολιτείας για την χάραξη πολιτικής εκσυγχρονισμού της Χώρας, καθορίζονται με γνώμονα, την αποφυγή του περίφημου «Πολιτικού Κόστους», που συνήθως εδράζεται στις παγιωμένες κοινωνικές αντιλήψεις και συμπεριφορές, μεταξύ των οποίων και εκείνης της στρεβλής και απαξιωτικής εκτίμησης, για τις δυνατότητες των Ατόμων με Αναπηρία. Έτσι, παραμένει κυρίαρχος, η έλλειψη εφαρμογής των Κανόνων Προσβασιμότητος στην Ελλάδα, η οποία μετεξελίχθηκε σε «σύγχρονο κοινωνικό άγος και ανοσιούργημα» για την προσπάθεια βελτίωσης της ποιότητος ζωής των πολιτών και επισκεπτών της Χώρας μας και ειδικότερα για τα Άτομα με Αναπηρία, για τους υπερήλικες γονείς μας, για τις γυναίκες μας και τις αδερφές μας ως εγκυμονούσες και συνοδούς βρεφικών αμαξιδίων, για τα παιδιά μας και τέλος για τον καθένα από εμάς που ευχόμαστε και προσδοκούμε να ζήσουμε, σε βαθύτατο γήρας. Επίσης, αξίζει να υπογραμμίσουμε, ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 27 κρατών μελών διαβιούν 50 (πενήντα) εκατομμύρια πολίτες με αναπηρία και 250 (διακόσια πενήντα) εκατομμύρια πολίτες, εκ των χαρακτηριζόμενων ως «εμποδιζόμενα ατόμα» (υπερήλικες, εγκυμονούσες, μικρομάνες, παιδιά κτλ.), οι οποίοι, θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν τις απαιτήσεις της τουριστικής μας ανάπτυξης, εάν η Χώρα μας διέθετε υποδομές, σύμφωνα με τους Διεθνείς Κανόνες Προσβασιμότητας, ώστε η Χώρα μας να καθίσταται ελκυστικός Τουριστικός προορισμός. Αν όμως και η παρούσα πρότασή μας δεν υιοθετηθεί, σημαίνει ότι όχι μόνο ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ αλλά έχει χαθεί και το Πλατωνικό χαρακτηριστικό του χρηστού πολίτη, δηλαδή «η αιδώς και η δίκη», που αφορά και την Ελληνική Κοινωνία, στο σύνολό της. Έτσι το μόνο που μας μένει είναι: «Η προσφυγή μας στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ο.Η.Ε.!!» Άλλωστε, κάποτε πρέπει η Χώρα μας να σέβεται και να εφαρμόζει τις Διεθνείς της Συμβάσεις Υποχρεώσεις. Επίσης, πρέπει να μεριμνά και να σέβεται όχι μόνο τον πολίτη με αναπηρία, αλλά το 65% των Ελλήνων πολιτών και τουλάχιστον να μην τους εμπαίζει με αόριστες προσδοκίες και λόγια, γιατί τότε θα επαληθευτεί αυτό που επισημαίνει ο Θουκυδίδης, ότι: «Είναι αποτυχημένες οι πολιτείες εκείνες στις οποίες βλέπουμε τα λόγια και ακούμε τα έργα». Σπύρος Σταυριανόπουλος Τρία πράγματα πρέπει να θυμάται όποιος βρίσκεται στην εξουσία: ότι κυβερνάει ανθρώπους, ότι πρέπει να διαχειρίζεται την εξουσία σύμφωνα με το Νόμο και ότι δεν θα κυβερνάει αιώνια. ΑΓΑΘΩΝ 18 ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009 ΙΣΟΤΙΜΙΑ