Πειραµατικά αποτελέσµατα από ένα σύνθετο φωτοβολταϊκό σύστηµα υψηλής τεχνολογίας

Πειραµατικά αποτελέσµατα από ένα σύνθετο φωτοβολταϊκό σύστηµα υψηλής τεχνολογίας Φ. Μαυροµατάκης και Ι. Φραγκιαδάκης Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυµα Κρήτης, Γενικό Τµήµα Θετικών Επιστηµών, Ηράκλειο Κρήτης, Ελλάδα F. Vignola Πανεπιστήµιο Oregon, Solar Radiation Monitoring Laboratory, Oregon, HΠΑ ΠΕΡΙΛΗΨΗ Οι µετεωρολογικές συνθήκες στην Κρήτη είναι ιδιαίτερα ευνοϊκές για την ανάπτυξη φωτοβολταϊκών εφαρµογών. Ήδη σηµαντικός αριθµός κεντρικών φωτοβολταϊκών συστηµάτων βρίσκονται σε λειτουργία ενώ αρκετά συστήµατα βρίσκονται στη φάση της υλοποίησης. Η συνολική ισχύς των κεντρικών συστηµάτων αναµένεται να φθάσει τα 52 MW. Η περαιτέρω ανάπτυξη αντίστοιχων εφαρµογών σε µικρότερη κλίµακα και ιδιαίτερα για οικιακή χρήση απαιτεί σωστή µελέτη και εµπειρία που µπορεί να προέλθει από την ανάλυση πειραµατικών δεδοµένων παρόµοιων συστηµάτων. Σε αυτή την εργασία παρουσιάζονται αποτελέσµατα από τη µελέτη ενός συστήµατος 4,5 kw εγκατεστηµένο στο Ηράκλειο Κρήτης. Αποτελείται από ΦΒ πλαίσια διαφορετικής τεχνολογίας των οποίων η παραγόµενη ενέργεια αποθηκεύεται σε συσσωρευτές κατά τη διάρκεια της ηµέρας. Τη νύχτα η ενέργεια αυτή χρησιµοποιείται για την κάλυψη αναγκών σε φωτισµό. Ενδεικτικά, µελετούνται ποσότητες όπως η αποδοτικότητα των αντιστροφέων τάσης και η απόδοση του συστήµατος σε πραγµατικές συνθήκες, η σχέση εισερχόµενης ισχύος µε την κατάσταση φόρτισης των συσσωρευτών κ.ά. Η αρχική ανάλυση δείχνει ότι το σύστηµα συµπεριφέρεται σύµφωνα µε τις προδιαγραφές. 1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θέσει ως στόχο την κάλυψη κατά 20% των ενεργειακών αναγκών της έως το 2020. Η Ελλάδα έχει θέσει ως αντίστοιχο στόχο την κάλυψη κατά 20% έως το 2020. Σε πολύ υψηλό ποσοστό τα συστήµατα που έχουν αναπτυχθεί στη χώρα µας αφορούν σε κεντρικά συστήµατα τα οποία διοχετεύουν άµεσα την παραγόµενη ενέργεια στο κεντρικό δίκτυο. Σε περίπτωση βλάβης ή συντήρησης του δικτύου τότε αυτόµατα και τα φωτοβολταϊκά (ΦΒ) συστήµατα σταµατούν την παραγωγή ενέργειας για λόγους ασφάλειας. Σε τέτοιες περιπτώσεις σηµαντικά ποσά ΦΒ ενέργειας χάνονται εφόσον το σύστηµα παραµένει εκτός λειτουργίας τα οποία είναι εν δυνάµει διαθέσιµα. Αυτό ίσως δεν αποτελεί ιδιαίτερο πρόβληµα, πλέον του οικονοµικού, σε διασυνδεδεµένες περιοχές σε σχέση µε τη σταθερότητα του δικτύου. Αντίθετα, στην Κρήτη που είναι ένα µη διασυνδεδεµένο σύστηµα τα ποσά της ΦΒ ενέργειας που µένουν ανεκµετάλλευτα θα µπορούσαν να συνεισφέρουν στη µείωση του φορτίου αιχµής. Για να συµβεί αυτό θα πρέπει να αναπτυχθούν και τα αποκεντρωµένα συστήµατα τα οποία παγκοσµίως αποτελούν περίπου το 90% της συνολικής εγκατεστηµένης φωτοβολταϊκής ισχύος. Τεχνικά πλέον είναι εφικτή η ανάπτυξη συστηµάτων τα οποία έχουν τη δυνατότητα διάθεσης της ενέργειας στο κεντρικό δίκτυο αλλά σε περίπτωση που παρουσιαστεί πρόβληµα (διακοπή κ.λπ.) τότε το τοπικό σύστηµα αποµονώνεται από το υπόλοιπο και

η παραγόµενη ενέργεια διατίθεται προς ίδια κατανάλωση. Στην παρούσα εργασία παρουσιάζουµε τα πρώτα αποτελέσµατα από την ανάλυση των δεδοµένων που σχετίζονται µε την παραγόµενη ισχύ, συνεχή και εναλλασσόµενη, και τη φόρτιση-εκφόρτιση των συσσωρευτών για την κάλυψη του φορτίου (νυκτερινός φωτισµός). 2. ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΑ Ε ΟΜΕΝΑ 2.1 Το ΦΒ σύστηµα Το ΦΒ σύστηµα αποτελείται από τέσσερα επιµέρους συστήµατα συνολικής ισχύος αιχµής 4,6 kw. Κάθε σύστηµα φέρει το δικό του µετατροπέα συνεχούς/εναλλασσόµενης ισχύος (inverter), ενώ η τεχνολογία των ΦΒ πλαισίων διαφέρει. Συγκεκριµένα, τα συστήµατα αποτελούνται από πλαίσια αµόρφου πυριτίου (a-si), κρυσταλλικού πυριτίου υψηλής απόδοσης (Si), ινδιοδισελινιούχου χαλκού (CIS) και κρυσταλλλικού πυριτίου που περιβάλλονται από άµορφο πυρίτιο (υβριδικού τύπου). Η παραγόµενη ενέργεια µετατρέπεται άµεσα σε εναλλασσόµενη µε τη δυνατότητα διάθεσης της στο κεντρικό δίκτυο, στα φορτία ή στη φόρτιση των συσσωρευτών. Στο συγκεκριµένο σύστηµα έχουν ενεργοποιηθεί οι δύο τελευταίες. Οι συσσωρευτές είναι ανοικτού τύπου κατάλληλοι για φωτοβολταϊκές εφαρµογές και περιλαµβάνουν 24 στοιχεία τάσης 2 V και χωρητικότητας 800 Ah. 2.2 Πλαίσια Μετρήσεις για κάθε πλαίσιο, από τους διαθέσιµους διαφορετικούς τύπους, πραγµατοποιήθηκαν στις εγκαταστάσεις του Εργαστηρίου «Φωτοβολταϊκό Πάρκο» του Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύµατος Κρήτης. Οι µετρήσεις περιλαµβάνουν καταγραφή των ηλεκτρικών χαρακτηριστικών σε τυπικές συνθήκες αλλά και έλεγχο των αναγοµένων τιµών σε πρότυπες συνθήκες (1000 W/m 2, θ=25 o C, AM=1,5). Η πρώτη σειρά καταγραφών γίνεται υπό σχετικά σταθερές µετεωρολογικές συνθήκες (πυκνότητα ισχύος ηλιακής ακτινοβολίας Ε > 700 W/m 2, ταχύτητα ανέµου µικρότερη από 2 m/s, και σταθερή θερµοκρασία πλαισίου κοντά στα επίπεδα της NOCT). Η δεύτερη σειρά καταγραφών έχει σκοπό την επαλήθευση των βασικών ηλεκτρικών χαρακτηριστικών των πλαισίων αλλά και τη µελέτη συµπεριφοράς αυτών σε σχέση µε το χρόνο (Topic et al. 2006). Για να επιτευχθεί αυτό καταγράφονται το ρεύµα βραχυκύκλωσης, η τάση ανοικτού κυκλώµατος, το ρεύµα στο σηµείο µεγίστης ισχύος και η τάση στο ίδιο σηµείο σε σχέση µε τη µεταβολή της θερµοκρασίας. Η ανάλυση των δεδοµένων µας δίνει χρήσιµες πληροφορίες για τους θερµοκρασιακούς συντελεστές και την ονοµαστική ισχύ στις πρότυπες συνθήκες. Επίσης, µε τη συγκεκριµένη διαδικασία ένας επενδυτής θα γνωρίζει την ετήσια πτώση απόδοσης των ΦΒ πλαισίων λόγω γήρανσης είτε πρόκειται για εγκατάσταση µικρής κλίµακας είτε µεγάλης. 2.3 Μοντέλο παραγωγής ΦΒ ενέργειας Η χρήση µοντέλου για τον υπολογισµό της παραγόµενης ενέργειας από ΦΒ πλαίσια µπορεί να συνεισφέρει στην αναγνώριση πιθανών προβληµάτων και κατά συνέπεια στη λύση τους. Στο παρόν σύστηµα χρήσιµα αποτελέσµατα µπορούν να εξαχθούν όταν οι συσσωρευτές είναι σε χαµηλό σηµείο φόρτισης. Σε διαφορετική περίπτωση το σύστηµα οδηγείται σε λειτουργία εκτός του σηµείου µεγίστης ισχύος άρα χαµηλότερη παραγωγή και τελικά προς κατάσταση ανοικτού κυκλώµατος. Το µοντέλο χρησιµοποιεί την ονοµαστική ισχύ της φωτοβολταϊκής συστοιχίας P p, την προσπίπτουσα πυκνότητα ισχύος της ηλιακής ακτινοβολίας G t και το συντελεστή µεταβολής της µεγίστης ισχύος µε τη θερµοκρασία γ mp. Λαµβάνονται επίσης υπόψη η συµπεριφορά του πλαισίου σε σχέση µε τη γωνία πρόσπτωσης της ηλιακής ακτινοβολίας, η µεταβολή της απόδοσης του σε σχέση µε χαµηλές τιµές της πυκνότητας ισχύος καθώς και η µεταβολή του φάσµατος του ήλιου µέσα στην ηµέρα. Συγκεκριµένα, η παραγόµενη µεγίστη ισχύς γράφεται ως

G Pm = Pp ηt (1) GSTC Όπου n t είναι ο συντελεστής που περιλαµβάνει όλους τους παράγοντες που µειώνουν την παραγόµενη ισχύ σε σχέση µε αυτή που παράγεται στις πρότυπες συνθήκες. Περισσότερες λεπτοµέρειες αναφέρονται στο άρθρο των Mavromatakis et al. (2010). 3. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ 3.1 Πλαίσια Τυπικές καµπύλες ρεύµατος τάσης από πλαίσιο αµόρφου πυριτίου καταγράφονται στο Σχήµα 1 σε δύο διαφορετικά επίπεδα ηλιακής ακτινοβολίας. Η απόδοση του συγκεκριµένου πλαισίου είναι 8%, από τις υψηλότερες για εµπορικά πλαίσια της συγκεκριµένης κατηγορίας. Παρά το γεγονός ότι η θερµοκρασία περιβάλλοντος είναι 18 βαθµοί Κελσίου, η θερµοκρασία κυψελίδας σε κατάσταση θερµικής ισορροπίας είναι 53 βαθµοί Κελσίου για πυκνότητα ισχύος 1027 W/m 2. Η µέγιστη ισχύς είναι 94 και 82 Watt αντίστοιχα. Σχήµα 1. Χαρακτηριστικές καµπύλες ρεύµατος τάσης πλαισίου από άµορφο πυρίτιο. Στο επόµενο σχήµα (Σχήµα 2) καταγράφεται η χαρακτηριστική καµπύλη πλαισίου υψηλής ονοµαστικής απόδοσης (18%) ονοµαστικής ισχύος 215 W. Η καταγεγραµµένη µεγίστη ισχύς φθάνει τα 202 W, σε συµφωνία µε τη θεωρητικά εκτιµώµενη ισχύ βασισµένη στη θερµοκρασία και την προσπίπτουσα πυκνότητα ισχύος που ξεπερνά τα 1000 W/m 2. Σε αυτή τη µέτρηση οι ηλιακές ακτίνες προσπίπτουν κάθετα στο πλαίσιο.

Σχήµα 2. Χαρακτηριστική καµπύλη ρεύµατος πλαισίου υψηλής απόδοσης (18%). Στο ένθετο εµφανίζεται η µεταβολή της ισχύος µε την τάση του πλαισίου. Πλέον των παραπάνω µετρήσεων που αφορούν σε µετρήσεις µε σταθερή θερµοκρασία κυψελίδας πραγµατοποιούνται και µετρήσεις όπου η χαρακτηριστική καµπύλη ρεύµατος τάσης καταγράφεται σα συνάρτηση της θερµοκρασίας. Λαµβάνοντας υπόψη τη θεωρητική σχέση P m =P STC (G t /G STC )*(1+γ mp θ), Όπου P STC είναι η ισχύς στις πρότυπες συνθήκες, G t η πυκνότητα ισχύος, G STC η πυκνότητα ισχύος στις πρότυπες συνθήκες, γ mp ο συντελεστής µεταβολής της ισχύος µε τη θερµοκρασία και θ η µεταβολή της θερµοκρασίας κυψελίδας από τις πρότυπες συνθήκες (STC, Standard Test Conditions). Είναι φανερό ότι αυτές οι µετρήσεις µας επιτρέπουν να καθορίσουµε τόσο την P STC όσο και το συντελεστή γ σε πραγµατικές συνθήκες και να συγκρίνουµε µε τις τιµές του κατασκευαστή. Επίσης, µας επιτρέπουν να έχουµε σε ετήσια βάση µια σαφή εικόνα για τις επιπτώσεις της γήρανσης στην απόδοση του πλαισίου και κατά συνέπεια στην ενεργειακή απόδοση µιας εγκατάστασης. Σχήµα 3. Ισχύς και χαρακτηριστική καµπύλη ρεύµατος-τάσης συστοιχίας φωτοβολταϊκών. Όλα τα πλαίσια που απαρτίζουν τη συστοιχία είναι συνδεδεµένα σε σειρά.

3.2 Αντιστροφείς τάσης Κάθε αντιστροφέας τάσης έχει ονοµαστική ισχύ 1100 W, είναι τοποθετηµένος στη βορεινή πλευρά κάθε συστοιχίας ώστε να σκιάζεται αλλά ταυτόχρονα εκτίθεται στις εξωτερικές µετεωρολογικές συνθήκες. Το εσωτερικό σύστηµα κάθε αντιστροφέα τάσης καταγράφει, πλέον των άλλων παραµέτρων, το συνεχές ρεύµα και την τάση των πλαισίων καθώς και το εναλλασσόµενο ρεύµα και τάση στην έξοδο. Τα στοιχεία αυτά είναι αρκετά για να υπολογίσουµε το βαθµό απόδοσης του αντιστροφέα στις πραγµατικές συνθήκες λειτουργίας ενώ είναι ξεκάθαρο ότι µπορεί να υπάρχουν διαφορές µε την καµπύλη που δίνει ο κατασκευαστής αφού αυτή προκύπτει υπό πολύ συγκεκριµένες εργαστηριακές συνθήκες σύµφωνα µε τα διεθνή πρότυπα (π.χ. Vignola et al. 2008). Στο σχήµα 4 απεικονίζεται µέρος των δεδοµένων από τους αντιστροφείς τάσεων του εγκατεστηµένου συστήµατος το µήνα Νοέµβριο του 2009. Η απόδοση ορίζεται σαν το πηλίκο της εναλλασσόµενης ισχύος (P AC ) προς την ισχύ της φωτοβολταϊκής συστοιχίας στο συνεχές. Σχήµα 4. Απόδοση των αντιστροφέων τάσης σε πραγµατικές συνθήκες. Όπως φαίνεται στο Σχήµα 4 η απόδοση ξεπερνά το 90% όταν η παραγόµενη ισχύς είναι µεγαλύτερη των 150 W, δηλαδή µόλις το 14% της ονοµαστικής ισχύος. Ακόµα, ενδιαφέρον παρουσιάζει η σύγκριση των πειραµατικών δεδοµένων µε την καµπύλη απόδοσης του κατασκευαστή. Στο Σχήµα 5 παρουσιάζεται η καµπύλη του κατασκευαστή για δύο επίπεδα τάσεων (160 και 250 Volt) µαζί µε τα δεδοµένα από ένα αντιστροφέα τάσης (τρίγωνα). Φαίνεται ότι η πειραµατική καµπύλη βρίσκεται µεταξύ των δύο ορίων και µάλιστα τείνει προς το πάνω όριο όταν η παραγόµενη ισχύς ξεπερνά τα 300 W. Η µέση ζυγισµένη τάση στην είσοδο του αντιστροφέα τάσης είναι 212 Volt.

Σχήµα 5. Σύγκριση απόδοσης αντιστροφέα τάσης (σηµεία) µε τα δεδοµένα του κατασκευαστή για δύο επίπεδα τάσεων (τρίγωνα). Παρατηρείστε την αλλαγή κλίµακας σε σχέση µε το Σχήµα 4. 3. 3 Συσσωρευτές Οι συσσωρευτές χαρακτηρίζονται από ονοµαστική τάση 2 Volt και ονοµαστική χωρητικότητα 800 Ah. Το σύστηµα απαιτεί τάση 48 Volt και εποµένως 24 στοιχεία των 2 Volt συνδέονται σε σειρά για να καλυφθούν οι απαιτήσεις. Η φόρτιση των συσσωρευτών γίνεται µε τη βοήθεια της παραγόµενης φωτοβολταϊκής ενέργειας, ενώ σε περίπτωση παρατεταµένης νέφωσης είναι δυνατόν να χρησιµοποιηθεί και ενέργεια από το κεντρικό δίκτυο της ΕΗ. Κατά τη διάρκεια της νύχτας ενέργεια µεταφέρεται από τους συσσωρευτές στα φορτία. Σχήµα 6. Μεταβολή κατάστασης φόρτισης µε το χρόνο για δύο διαφορετικές ηµέρες.

Στο σχήµα 6 φαίνεται η χρονική εξέλιξη της κατάστασης φόρτισης των συσσωρευτών υπό σταθερό φορτίο 600 W καθ όλη τη διάρκεια της νύχτας. Ο χρόνος λειτουργίας του φορτίου µεταβάλλεται αφού χρησιµοποιείται φωτοκύτταρο για την ενεργοποίηση του. Η πάνω καµπύλη προκύπτει µετά από µερικές ηµέρες ηλιοφάνειας οπότε και η κατάσταση της φόρτισης είναι υψηλή. Αντίθετα, η δεύτερη καµπύλη αφορά στην κατάσταση των συσσωρευτών µετά από ένα αριθµό νεφοσκεπών ηµερών. Συγκριτικά είναι εµφανής η διαφορά των δύο ηµερών σε επίπεδο κατάστασης φόρτισης (58 % vs. 88 % στις 00:00). Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των δύο σειρών δεδοµένων είναι παρόµοια. Γραµµική σχεδόν µείωση της κατάστασης φόρτισης µε σταθερό φορτίο και άνοδος κατά τη διάρκεια της ηµέρας λόγω φόρτισης από τα φωτοβολταϊκά. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Η µέχρι τώρα ανάλυση δείχνει ότι το σύστηµα συµπεριφέρεται ικανοποιητικά σε σχέση µε το υπάρχον φορτίο. Η συµπεριφορά των αντιστροφέων τάσης σε πραγµατικές συνθήκες και σε διαφορετικά επίπεδα τάσεων είναι πολύ καλή συγκρινόµενη µε την απόδοση τους σε εργαστηριακές συνθήκες. Απλή σύγκριση των τάσεων και των ρευµάτων στο συνεχές από τους αντιστροφείς τάσης και της χαρακτηριστικής καµπύλης I-V της συστοιχίας δείχνει ότι ακολουθούν σωστά το σηµείο µεγίστης ισχύος και εποµένως, η ηµερήσια παραγόµενη ενέργεια είναι η µέγιστη δυνατή. Είναι σηµαντικό για τη διασφάλιση τη σωστής λειτουργίας ενός συστήµατος να µπορούµε να εκτιµήσουµε την παραγόµενη ισχύ βασισµένοι στην εισερχόµενη πυκνότητα ισχύος και το συντελεστή θερµικής µεταβολής της µεγίστης ισχύος µε τη θερµοκρασία. Το Σχήµα 7 δείχνει δεδοµένα από ένα σύστηµα στις 29 Απριλίου 2009 µαζί µε την πρόβλεψη της ισχύος όπου φαίνεται η συµφωνία µεταξύ πειραµατικών δεδοµένων (τετράγωνα) και του µοντέλου (ρόµβοι) για µια ηµέρα µε έντονες µεταβολές. Σχήµα 7 : Πειραµατικά και θεωρητικά (µοντέλο) δεδοµένα για µια ηµέρα µε σηµαντικές µεταβολές στην πυκνότητα ισχύος (νεφοσκεπής ηµέρα).

Σε περίπτωση που η κατάσταση φόρτισης είναι σε υψηλά επίπεδα τότε η συσκευή διαχείρισης των αντιστροφέων τάσης τους οδηγεί εκτός σηµείου µεγίστης ισχύος για να προστατευθούν οι συσσωρευτές. Τότε το µοντέλο µπορεί να χρησιµοποιηθεί για να υπολογίσουµε την ενέργεια που χάνεται σε περίπτωση που τα πλεονάζοντα ποσά δε διατίθενται στο κεντρικό δίκτυο. Σχήµα 8: Το µοντέλο υπολογίζει την ισχύ λαµβάνοντας υπόψη τη διαθέσιµη ηλιακή πυκνότητα ισχύος. Τα πειραµατικά δεδοµένα δείχνουν ότι το ρεύµα φόρτισης µειώνεται για την προστασία των συσσωρευτών (η φόρτιση ξεπερνά το 95%). Χρησιµοποιώντας τα δεδοµένα του γραφήµατος υπολογίζεται ότι 2,5 kwh χάθηκαν από µια µόνο ΦΒ συστοιχία εξαιτίας του αυτόνοµου χαρακτήρα του συστήµατος. Όµως είναι κατανοητό ότι το φαινόµενο δεν παρατηρείται έντονα κατά τη χειµερινή περίοδο οπότε και η ηλιακή πυκνότητα ισχύος µειώνεται λόγω των καιρικών συνθηκών. Επίσης, είναι δυνατόν να αυξάνεται το φορτίο κατά την καλοκαιρινή περίοδο ώστε η κατάσταση φόρτισης µέχρι την ανατολή του ηλίου να βρίσκεται σε επίπεδα τέτοια ώστε οι αντιστροφείς τάσεων να εργάζονται στο σηµείο µεγίστης ισχύος και να µην απορρίπτεται η διαθέσιµη ενέργεια (Hohm & Ropp 2003). Εναλλακτικά και ανάλογα µε την εφαρµογή θα µπορούσε η επιπλέον ενέργεια να κατευθύνεται στο κεντρικό δίκτυο. Η δυνατότητα όµως αυτή εµπλέκει και το διαχειριστή του δικτύου και απαιτεί σχετική έγκριση. Τα πλαίσια που χρησιµοποιήθηκαν έχουν από τους υψηλότερους συντελεστές απόδοσης για την κατηγορία τους από 8 έως 17%. Σηµαντικό ενδιαφέρον παρουσιάζει και η σύγκριση των διαφορετικών τεχνολογιών. Στο Σχήµα 8 φαίνεται η ηµερήσια παραγωγή ανά kw εγκατεστηµένης ισχύος για δύο από τις τέσσερις συστοιχίες ώστε να είναι εφικτή η σύγκριση. Ο τύπος πλαισίου που αποτελείται από ΦΒ στοιχεία αµόρφου και κρυσταλλικού πυριτίου εµφανίζει καλύτερη συµπεριφορά κατά τη διάρκεια της αίθριας ηµέρας από τα ΦΒ αµόρφου πυριτίου. Η συνολική διαφορά στην ηµερήσια παραγόµενη ενέργεια ανέρχεται περίπου σε 7%. Το λογισµικό που έχει αναπτυχθεί υπολογίζει βασικές παραµέτρους σε ηµερήσια βάση και κατόπιν γίνεται η επεξεργασία για τον καθορισµό µέσων µηνιαίων τιµών. Τυπικές ηµερήσιες τιµές του λόγου επίδοσης (PR) ξεπερνούν το 80% υποδεικνύοντας χαµηλό ποσοστό απωλειών, λαµβάνοντας βέβαια υπόψη τον αυτόνοµο χαρακτήρα του συστήµατος. Είναι σαφές ότι σε περιόδους όπου οι συσσωρευτές είναι

σχεδόν φορτισµένοι ο λόγος επίδοσης θα µειώνεται αφού η διαθέσιµη ενέργεια από τον ήλιο δεν απορροφάται από το σύστηµα. Γενικά, τα πρώτα αποτελέσµατα της ανάλυσης δείχνουν ότι το σύστηµα συµπεριφέρεται ικανοποιητικά τόσο σε επίπεδο επιµέρους συνιστωσών όσο και στο σύνολο του. Η εκµεταλλεύσιµη ηµερήσια ενέργεια µπορεί να αυξηθεί περαιτέρω είτε µε την αύξηση των φορτίων είτε µε τη διάθεση της πλεονάζουσας ενέργειας στο δίκτυο. Παρόµοια συστήµατα θα µπορούσαν να αναπτυχθούν σε οικιακές εφαρµογές µε µικρότερες συστοιχίες συσσωρευτών ώστε αφενός να καλύπτονται τα βασικά φορτία σε περιόδους διακοπών και αφετέρου το κόστους τους να µην είναι ιδιαίτερα υψηλό. ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ / ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 1. Mavromatakis F., Makrides G., Georghiou G., Pothrakis A., Fraghiadakis Y., Drakakis E., Koudoumas E. 2010. Modelling the photovoltaic potential of a site. Renewable Energy 35, 1387-1390. 2. Hohm, D.P. & Ropp, M.E. 2003. Comparative study of MPPT algorithms. Progress in Photovoltaics: Research and Applications 11, 47-62 3. Topic M., Brecl K., Kurnik, J. & Sites J. 2006. Effective efficiency and performance ratio as energy rating system for pv modules. 21st European Photovoltaic Solar Energy Conference, 4-8 September 2006, Dresden, Germany. 4. Vignola F., Mavromatakis F., Krumsick J. 2008. Performance of PV inverters, Solar 2008, American Solar Energy Society, 3-8 Μαΐου 2008, San Diego, California.