Ερευνώ και μαθαίνω για τα ζώα Στα πλαίσια του μαθήματος των Ελληνικών και με αφορμή κείμενα του βιβλίου που είχαν σχέση με ζώα, φέραμε από το σπίτι μας βιβλία με ζώα. Μέσα από τα βιβλία και μέσα από πληροφορίες από το διαδίκτυο που βρήκαμε στην τάξη φτιάξαμε «Δελτία ταυτότητας» για διάφορα ζώα. Μετά από έρευνα στις πηγές μας χωριστήκαμε σε τέσσερις ομάδες. Κάθε ομάδα ασχολήθηκε με διαφορετική ομάδα ζώων και κάθε παιδί στην ομάδα έφτιαξε το δικό του διαφορετικό δελτίο ταυτότητας. Οι ομάδες μας ήταν: Αιλουροειδή (Λιοντάρι, τίγρη, γατόπαρδος) Ζώα της θάλασσας (Καρχαρίας, δελφίνι, ξιφίας, χελώνα) Πουλιά (Κύκνος, βασιλικός αετός, παραδείσια πουλιά) Άγρια ζώα (Αρκούδα, ελέφαντας, ύαινα, λύκος, Καμηλοπάρδαλη) Να μερικά δείγματα των εργασίων μας! Αν θέλετε να δείτε όλες μας τις εργασίες βρίσκονται στην πινακίδα της τάξης μας!
Επίσης μελετήσαμε σχετικά λογοτεχνικά κείμενα και γράψαμε για τα αγαπημένα μας ζώα και για ζώα υπό εξαφάνιση. Διαβάστε: Το αγαπημένο μου ζώο Το αγαπημένο μου ζώο, είναι ένα σκυλάκι που το λένε Κλάιντ. Το βρήκαμε μαζί με ένα άλλο σκυλάκι την Μπόνυ στο δρόμο. Τα φέραμε σπίτι μας και τα ταϊζαμε μέχρι που τους βρήκαμε σπίτι στην Ολλανδία. Το χρώμα του Κλάιντ είναι μαύρο και πορτοκαλί. Έχει πράσινα μάτια και μυτερά αυτάκια. Με τον Κλάιντ παίζαμε πολύ. Τους είχαμε ένα παιχνίδι που το πατάς και ακούγεται ήχος.τον αγαπώ και συμφωνώ ότι ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου. Μια μέρα το βράδυ άκουσαν πυροτεχνήματα από την ανοιχτή μπαλκονόπορτα. Φοβήθηκαν και μπήκαν στο σπίτι. Είναι πολύ παιχνιδιάρης και του αρέσει να κυλιέται στο πάτωμα. Το πόσο τον αγαπώ δεν περιγράφεται. Μου άρεσε πολύ που έγλειφε το χέρι. Σκέφτομαι τις ωραίες μας στιγμές και χαίρομαι πολύ. Κ.Θ.
Το αγαπημένο μου ζώο Το αγαπημένο μου ζώο είναι το ψαράκι. Το ψαράκι μου το λένε Ασπρούλα γιατί είναι άσπρο το χρώμα της. Το αγόρασα από ένα μαγαζί με τη μαμά μου. Είναι πολύ μικρή και τα λέπια της είναι πολύ λεπτά. Είναι κοριτσάκι και είναι λίγο χοντρούλα. Πρέπει να τρώει μια μέρα και να περιμένουμε να περάσουν τρεις μέρες για να ξαναφάει. Τρώει μικρά φυλλαράκια που το χρώμα τους είναι κόκκινο, πράσινο και κίτρινο. Το νερό πρέπει να της το αλλάζουμε όταν της δίνουμε την τροφή της. Τα μάτια της έχουν χρώμα πράσινο και είναι πολύ όμορφη. Όταν της αλλάζουμε το νερό, την παίρνω στο χέρι μου. Όταν κοιμάται το καταλαβαίνω γιατί το κεφάλι της το βάζει κάτω και την ουρά της πάνω. Μαζί με το ψαράκι μου περνάω πολύ ωραία, γιατί όταν κτυπάω το δάκτυλο μου στη γυάλα το ακολουθάει όπου και να το βάζω. Για το ψαράκι μου νιώθω πολλή αγάπη, χαρά, ευτυχισμένη και περήφανη που το έχω. Πιο πολύ πάνω της μου αρέσουν τα πτερύγιά της και η ουρά της. Ν.Σ.
Το αγαπημένο μου ζώο Το αγαπημένο μου ζώο είναι ο γατόπαρδος. Δεν είναι κατοικίδιο. Το συναντούμε στο ζωολογικό κήπο και στις ζούγκλες της Αφρικής και του Ιράν. Είναι λεπτό ζώο. Έχει χρώμα κιτρινωπό με στρογγυλές κηλίδες. Έχει μεγάλα νύχια και τα μάτια του είναι μαύρα. Η ουρά του είναι φουντωτή και τα αυτιά του είναι μικρά κα λεπτά. Συνηθίζει να τρέχει πολύ γρήγορα. Μπορεί να φτάσει τα 120 χλμ. την ώρα. Ο γατόπαρδος είναι θηλαστικό και σαρκοφάγο ζώο. Είναι ένα δημοφιλές και αγαπητό αιλουροειδές ζώο γιατί είναι φιλικό στους ανθρώπους και δεν επιτίθεται. Μου αρέσει επειδή τρέχει πολύ γρήγορα. Έχει ωραία χρώματα και κοφτερά νύχια σαν τον το τίγρη. Επίσης επειδή έχει πολύ καλή όραση και είναι δυνατό ζώο. Χ. Π.
Η χελωνίτσα Καρέττα- Καρέττα κολυμπά στη θάλασσα, όπου βρίσκει μπροστά της μια μεγάλη φάλαινα. Τι να είπαν άραγε οι δυο τους; - Γεια σου φάλαινα. Είσαι το πιο μεγάλο ζώο της θάλασσας. Είσαι απίθανη! - Πώς βρέθηκες εδώ μικρή μου χελωνίτσα; Είσαι σε πολύ βαθιά νερά. - Το ξέρω. Προσπαθώ να ξεφύγω από τα δίχτυα των ψαράδων που θέλουν να με αιχμαλωτίσου. - Κι εγώ προσπαθώ να αποφύγω τα μεγάλα πλοία που με κυνηγάνε - Γιατί σε κυνηγάνε; - Για να πάρουν το λίπος μου και το κρέας μου. - Τελικά οι άνθρωποι μας κάνουν μεγάλο κακό. Εμένα μου χαλάσανε τη φωλιά μου και γέμισαν την παραλία σκουπίδια που σπάζουν τα αυγά μου και σκοτώνουν τα χελωνάκια μου. - Πω! Πω! Οι άνθρωποι θα μας εξαφανίσουν. - Έχεις δίκαιο. Κάτι πρέπει να κάνουμε για να σταματήσει αυτό το κακό. - Ας καταστρώσουμε ένα σχέδιο.
- - Τι σχέδιο; - Να μαζευτούμε όλες οι χελώνες και οι φάλαινες σε ένα σημείο της θάλασσας που να μην μπορούν να μας βρουν. - Και πού να πάμε; Σε ποιο σημείο; - Δε θα τα σκεφτώ όλα μόνη μου. Πες κι εσύ κάτι. - Το βρήκα! - Πες μου λοιπόν! - Να κρυφτούμε σε άγρια νερά εκεί που σχηματίζονται ρουφήχτρες. - Λες να τα καταφέρουμε; - Γιατί όχι; Φεύγω τώρα να μαζέψω τις φίλες μου. - Φεύγω κι εγώ! Σ ευχαριστώ που ήρθες να μιλήσουμε. - Παρακαλώ! Θα τα ξαναπούμε. Μ.Λ. Η χελωνίτσα Καρέττα- Καρέττα κολυμπά στη θάλασσα, όπου βρίσκει μπροστά της μια μεγάλη φάλαινα. Τι να είπαν άραγε οι δυο τους; - Γεια σου μεγάλη φάλαινα! - Μα ποιος μου μιλάει; - Εδώ κάτω, εγώ η χελώνα. - Είσαι πάρα πολύ μικρή. Ούτε που σε πρόσεξα! - Εσύ το αντίθετο! - Ευχαριστώ. - Παρακαλώ! - Πόσα κιλά είσαι; - Είμαι 100 τόνους. Εσύ; - Εγώ μόλις 25 κιλά. - Έχεις παιδιά; - Είχα. - - Γιατί; Τώρα που είναι;
- - Μου τα πάτησαν. - Ποιοι; - Ένας άνθρωπος στην παραλία που τα γέννησα. - Ωχ! Κι εμένα το ίδιο. Δεν εννοώ τα παιδιά μου ή εμένα, ούτε ότι μας πάτησαν. - Ε, τότε ποιον εννοείς; - Μια άλλη φίλη μου φάλαινα, που τη σκότωσαν. - Κι εμάς. Πολλές από τις φίλες μου πέθαναν γιατί τις μπέρδεψαν τα φώτα των αυτοκινήτων και πήγαν προς τα κει μόλις γεννήθηκαν αντί μέσα στο νερό της θάλασσας. - Πω πω τι κακό έκαναν οι άνθρωποι! - Κι όχι μόνο αυτό. Ρίχνουνε σκουπίδια μέσα στη θάλασσα, γι αυτό ήρθα τόσο βαθιά. Γυρεύω καθαρά νερά. - Έι, μου έδωσες μια ιδέα! - Τι είδους ιδέα; - Να πάμε οι δυο μας σε μια μια μακρινή καθαρή κι όμορφη θάλασσα. - Ξέχασες κάτι. - Τι; - Δεν πρέπει να έχει ανθρώπους! - Ελπίζω να τα καταφέρουμε! - Ε, τότε ας πάμε! - Φύγαμε! Ν.Σ.
Η χελωνίτσα Καρέττα- Καρέττα κολυμπά στη θάλασσα, όπου βρίσκει μπροστά της μια μεγάλη φάλαινα. Τι να είπαν άραγε οι δυο τους; - Γεια σου μικρή μου χελώνα. - Γεια φάλαινα! Τι κάνεις; - Καλά. - Πώς ήρθες στα βαθιά; - Ήρθα εδώ επειδή με κυνηγούν. - Για ποιο λόγο; - Γιατί θέλουν το κρέας μου, τα κόκκαλα μου και το λίπος μου, για να τα πωλήσουν για πολλά λεφτά. Κι εσύ πώς κι από δω. - Όταν οι ψαράδες ρίχνουν τα δίχτυα για να πιάσουν ψάρια, πιάνουν κι εμάς τις χελώνες. Κι όχι μόνο αυτό. Στις παραλίες παίζουν σαν τρελοκάτσικα ρακέτες, βάζουν ξαπλωτές πολυθρόνες για ηλιοθεραπεία και σπάζουν τα αυγά που γεννούμε. Πετούν σακούλες, κουτιά αναψυκτικών Θα σε πείραζε να γίνουμε φίλοι και να είμαστε μαζί; - Όχι, βέβαια θα ήταν πολύ ωραίο να είμαστε μαζί και να προσέχει ο ένας τον άλλο. Χ.Δ. «Όταν μολυνθεί και τελευταίο ποτάμι, όταν πεθάνει και το τελευταίο ψάρι, όταν ξεραθεί και το τελευταίο δέντρο, μόνο τότε ο άνθρωπος θα καταλάβει ότι τα λεφτά δεν τρώγονται» (Ινδιάνικο γνωμικό)
Προστατευόμενα ζώα του τόπου μας Λ.Χ.