Η κόρη της Σελήνης Εύα Πετροπούλου-Λιανού Εικονογράφηση: Hristo Mavrev
ÔÉÔËÏÓ: Ç êüñç ôçò ÓåëÞíçò ÓÕÃÃÑÁÖÅÁÓ: Åýá Ðåôñïðïýëïõ-Ëéáíïý evvieparra@hotmail.com ÅÉÊÏÍÏÃÑÁÖÏÓ: Hristo Mavrev ÓÅÉÑÁ: ÐáéäéêÞ Ëïãïôå íßá [101] Copyright 2010 Åýá Ðåôñïðïýëïõ-Ëéáíïý Ðñþôç Ýêäïóç: Ãáëëßá Delos Editions 2009 Äåýôåñç Ýêäïóç ÌÜñôéïò 2010: Åêäüóåéò ïóåëüôïò Ôñßôç Ýêäïóç Éïýíéïò 2010: Åêäüóåéò ïóåëüôïò ISBN 978-960-98931-8-3 Ç ãåíéêþ åðéìýëåéá ôçò Ýêäïóçò Ýãéíå áðü ôéò åêäüóåéò ïóåëüôïò Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσία (Ν.2121/1993 όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) και τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η κατ οποιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα. ΕΚ ΟΣΕΙΣ οσελότος Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα Τηλ.: 210 6431108 e-mail: ocelotos@otenet.gr www.ocelotos.gr
Ένα θερμό ευχαριστώ Στον Hristo (χωρίς το αστείρευτο ταλέντο του, το όνειρο δε θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα) Στη γιαγιά Μαργαρίτα που με ενέπνευσε Στους γονείς μου και τον αδελφό μου Στους συντελεστές του εκδοτικού οίκου «οσελότος» που με πίστεψαν και έφεραν το βιβλίο αυτό στον τελικό του προορισμό Και σε όσους παραμένουν ακόμη παιδιά
Ομότεχνη φίλη, συγγραφέα και δημοσιογράφε, ευχαριστώ σε που στους αποδέκτες του έργου σου συμπεριέλαβες κι εμένα. Είναι ένα έργο ευθύνης που έχει πολλές αρετές, με πρώτη τη ζεστή έλξη της επικοινωνίας και της μέγιστης αισθησιακής απολαύσεως. Πρόκειται για ένα πόνημα αμφίδρομης επικοινωνίας μεταξύ τεχνών που συστεγάζονται στο βιβλίο και είναι ιδιαίτερα αξιοπρόσεκτο ως καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Σπουδαίος ο εικαστικός επενδυτής του οπτικού διαλόγου, που με την υποδομή και τεχνική της επίστρωσης των χρωμάτων πραγματοποίησε την εικονοπλασία, αναπαρέστησε το λόγο της συγγραφέως και την πλούσια φαντασία των εντυπώσεών της και επένδυσε τη μυσταγωγική έκρηξη της ιστορίας με χρώμα, σχέδιο, έκφραση, όλα σε πλήρη αρμονία με την ομορφιά της λυρικής καταθέσεως του λόγου της. Ενός λόγου που σε κερδίζει και σε κάνει κοινωνό των ευαισθησιών της δημιουργού του. Το βιβλίο σε προκαλεί και σε θέλγει με τη φανταστική του πληρότητα, την καλλιτεχνική προσφορά του, την επικοινωνιακή του διάσταση, τη συνεπή καταγραφή των επεισοδίων / γεγονότων, την θεματολογική του φαντασία, το σεβασμό προς τα αρχέτυπα του παραμυθικού λόγου και τη λαϊκή τέχνη / αρχιτεκτονική του είδους, την όψιμη πορεία και εξέλιξη της συνέχειας του μύθου με τις εμφανείς αναφορές των βιωμένων εικόνων συμμετοχής κι αλισβερισιού.
Ένα έργο επικοινωνίας, αγάπης, συγχωρητικότητας, που στην ανθολόγηση των στοιχείων επεκαλέσθη τη μαρτυρία και ψυχική καλλιέργεια των διεκδικήσεων και αποφάσεων διαδίδοντας το προβάδισμα της μακροθυμίας, του ελέους, της συγχωρητικότητας, της αγάπης, του δικαίου, του σεβασμού. Οι ήρωες του παραμυθιού είναι η πριγκίπισσα Ξακουστή (η Κόρη της Σελήνης), η βάβα Αντριάννα (μια απλή και ταπεινή οικοδέσποινα, με πολλή αγάπη και αυθορμητισμό στην ψυχή της), η κακιά μητριά (δεύτερη σύζυγος του βασιλιά πατέρα της Ξακουστής) και, τέλος, το βασιλόπουλο του παραμυθιού και πρίγκιπας της ψυχής της βασιλοκόρης Ξακουστής. Το έργο είναι γραμμένο με πολλή αγάπη και κατανόηση, αφού γνωρίζει η δημιουργός ότι απευθύνεται σε παιδιά που οι απαιτήσεις τους είναι μεγάλες και η κριτική τους συχνά σκληρή και απερίφραστη. Φυσικά, βρήκε αντίκρισμα και αποδοχή και μοιράστηκε με κάθε αποδέκτη της και με όχημα την αφηγηματική της αισθητική αυτή την πάλη των παραμυθένιων σχημάτων, το επικό αποτέλεσμα της μυθοπλασίας, το μεγαλείο και τη μαγεία της. Κριτική του κ. Κυριάκου Βαλαβάνη (κριτικού και συγγραφέα λογοτεχνίας και θεάτρου)
Σε μια Χώρα μακρινή, όπου όλες οι μέρες του χρόνου είναι Άνοιξη και τα χελιδόνια ζουν ως μόνιμοι κάτοικοι, κατοικούσε ένας Βασιλιάς με τη μονάκριβή του κόρη. Το όνομά της ήταν Ξακουστή. Η Ξακουστή ήταν πολύ ευτυχισμένη. Είχε πολλά όμορφα και πανάκριβα παιχνίδια, μοναδικά στην Οικουμένη. Είχε λαμπρά φορέματα, στολίδια και κοσμήματα, μα πιο πολύ από όλα η μικρούλα Ξακουστή προτιμούσε να διασκεδάζει καθισμένη στο χρυσό σκαμνί της, για ώρες, και να περνάει τον καιρό της κοιτάζοντας ένα μεγάλο βιβλίο με πολύχρωμες ζωγραφιές. Με το βλέμμα της χάιδευε αυτές τις ζωγραφιές και θαύμαζε το φανταχτερό τους χρώμα. 7
Από πολύ μικρή, η Ξακουστή έδειχνε ότι θα γινόταν μια πολύ όμορφη αλλά προπαντός μια καλή και μυαλωμένη κοπέλα. Ήταν πάντοτε γλυκομίλητη, φρόνιμη, ευγενική. Αγαπούσε τα βιβλία και φερόταν σε όλους, υπηρέτες, αυλικούς και στην νταντά της, με πολύ καλούς τρόπους. Το σπουδαιότερο από όλα ήταν η αγάπη της για τα ζώα και τα λουλούδια. Όταν κατέβαινε στους κήπους του Παλατιού η πεντάμορφη Πριγκίπισσα για να περπατήσει, ντυμένη με το θαυμάσιο φόρεμά της, φτιαγμένο από μαργαριταρένια κουμπιά και ζαφείρια, τούλια πολύχρωμα και μουσελίνες, όλα τα ζώα του κήπου και τα πτηνά του ουρανού, καθώς περνούσε, της κελαηδούσαν και της μιλούσαν στη δική τους γλώσσα. Ήταν πολύ χαρούμενα που την έβλεπαν και προσπαθούσαν να την πλησιάσουν. 8
Κι εκείνη τους τραγουδούσε: «Ζώα του κήπου μου, αγαπημένα Πουλιά του Ουρανού, Γλυκά που κελαηδείτε! Ελάτε να σας σφίξω ένα-ένα, Κι όλα μαζί ελάτε στη μικρή μου αγκαλιά!» Τα αγκάλιαζε κι έπαιζε μαζί τους. Έπειτα τα άφηνε ελεύθερα, αφού τα αποχαιρετούσε φιλώντας τα ένα-ένα. Ήταν ένα καλό πλάσμα η μικρή Ξακουστή κι όλοι εντός κι εκτός του Βασιλείου τη λάτρευαν κι έβλεπαν σε αυτήν μια δίκαιη μελλοντική Βασίλισσα. 9
Φυσικά, αυτός που καμάρωνε περισσότερο από όλους ήταν ο πατέρας της, ο Βασιλιάς. Η κόρη του ήταν γι αυτόν όλη του η ζωή! Αυτή η χαρά δυστυχώς δεν κράτησε πολύ για την Ξακουστή. Ο πατέρας της ένιωθε μοναξιά κι αποφάσισε να παντρευτεί. Η δεύτερη γυναίκα του όμως ήταν κακιά και ζηλιάρα και δεν αγαπούσε καθόλου την προγονή της. 10