VAKXIKON.gr MEDIA GROUP Εκδόσεις Βακχικόν Ασκληπιού 17, Αθήνα τηλέφωνο: web site: ekdoseis.vakxikon.

Μέγεθος: px

Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "VAKXIKON.gr MEDIA GROUP Εκδόσεις Βακχικόν Ασκληπιού 17, Αθήνα τηλέφωνο: web site: ekdoseis.vakxikon."

Ημέρα Αντωνιάδης
5 χρόνια πριν
Προβολές:

2 VAKXIKON.gr MEDIA GROUP Εκδόσεις Βακχικόν Ασκληπιού 17, Αθήνα τηλέφωνο: web site: ekdoseis.vakxikon.gr Τίτλος Βιβλίου: Στις ράγες της μνήμης Συγγραφέας: Ιωάννης Σ. Παπουτσάκης Επιμέλεια - Διορθώσεις: Ιωσήφ Αρνές Σχεδιασμός Έκδοσης & Εξωφύλλου: Εκδόσεις Βακχικόν 2018 Εκδόσεις Βακχικόν & Ιωάννης Σ. Παπουτσάκης Φωτογραφίας Εξωφύλλου: Ιωάννης Σ. Παπουτσάκης ISBN: Εκδοτική Σειρά: Βακχικόν Ποίηση/Ελληνική Ποίηση Αριθμός Σειράς: 102/85 Πρώτη Έκδοση: Μάρτιος 2018 Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις του Ελληνικού Νόμου (Ν. 2121/1993 όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) και τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται απολύτως η άνευ γραπτής άδειας του εκδότη κατά οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο αντιγραφή, φωτοανατύπωση και εν γένει αναπαραγωγή, εκμίσθωση ή δανεισμός, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή (ηλεκτρονική, μηχανική ή άλλη) και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου. ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βιβλιοπωλείο του Βακχικόν Ασκληπιού 17, Αθήνα τηλέφωνο:

3 ΣΤΙΣ ΡΑΓΕΣ Περπατώ στις ράγες του τρένου των παιδικών μου χρόνων με τα βαγόνια του γεμάτα φως και χαμόγελα για μια ζωή που άνοιγε τα φτερά της σαν πουλί για να πετάξει στον ανέφελο ανοιξιάτικο ουρανό Πέρασαν πολλά τρένα από τότε Στις ράγες τους που γέρασαν πια και γέμισαν σκουριά κύλησαν χρόνια και όνειρα Χειμώνιασε και η ανάσα τού κάποτε αγαπημένου ουρανού πάγωσε τα χαμόγελα Τώρα στις ράγες κυλάνε μοναχικές σκιές που το σούρουπο τις βρίσκει στα κοιμητήρια ν ανάβουν με δέος το καντήλι των αναμνήσεων [ 3 ]

4 ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ Τούτες τις ώρες που η μελαγχολία τ ουρανού ανταμώνει με τη μελαγχολία της καρδιάς μου Τούτες τις ώρες που σμίγουν τα δάκρυα τ ουρανού με τα δικά μου δάκρυα η μνήμη γυρνάει στα παλιά στα χρόνια που τα ζέσταιναν οι ήλιοι της αθωότητας κι η ζωή φαινόταν τόσο πλατιά μπροστά μας Θυμάμαι το σπίτι το παλιό το ασβεστωμένο από την αγάπη μας Τη γιαγιά να καθαρίζει φασολάκια στην αυλή Το κατώι όπου στοιβάζονταν τα παιδικά παιχνίδια και τα ξυλουργικά εργαλεία του παππού η ξύλινη σκάφη και τα πατίνια με τα ρουλεμάν Θυμάμαι τη μουριά μπροστά στην ξώπορτα Άγρυπνος φρουρός του σπιτιού και των ανθρώπων του Μεγάλωσε μαζί μας Έβλεπε τη λάμψη στα παιδικά μας πρόσωπα Κι έπειτα τις πρώτες μας ρυτίδες Τις πρώτες άσπρες τρίχες στα μαλλιά Άκουγε το τραγούδι μας και μας συνόδευε με κείνο το τόσο γνώριμο θρόισμα των φύλλων της Θαρρώ πως ζήλευε όταν πλάι της μαθαίναμε τον έρωτα Η γιαγιά κοιμήθηκε ένα μεσημέρι καλοκαιριού Οι τοίχοι του αγαπημένου της σπιτιού

5 ράγισαν από θλίψη Ήτανε πια μόνο, ορφανό Χωρίς τη γιαγιά δεν ήθελε να ζήσει Ήμουνα από τους λίγους που άκουγαν τους λυγμούς του τις άδειες νύχτες του ύστερου καλοκαιριού Τέλος εποχής Η γιαγιά, το σπίτι, η μουριά οι χρυσές μας αναμνήσεις Το παιδί που τα χρόνια του μαρτυρούν ότι μεγάλωσε κι οι μεγάλοι που του θυμίζουν ότι δεν είναι πια παιδί Όμως αυτό αντιστέκεται Πηγαίνοντας κόντρα στον καιρό κρατάει την αθωότητά του ζωντανές τις αναμνήσεις του και συνεχίζει να πορεύεται στην κοινωνία των μεγάλων μ ένα πικρό χαμόγελο για τα παιδιά που ολοένα λιγοστεύουν Ένα μεγάλο παιδί, ξεχωριστό που όπως όλοι οι ξεχωριστοί τραβούν το δρόμο το μοναχικό μ ένα σταυρό στον ώμο Ο ουρανός εξακολουθεί να κλαίει Για ποιους άραγε τούτη τη φορά; [ 5 ]

6 ΚΟΡΗ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ Κόρη του ολόγιομου φεγγαριού Της έναστρης νυχτιάς του ονείρου Κόρη των παραδεισένιων κήπων της αυγής Χρυσή λιαχτίδα του πορφυρένιου ήλιου Κόρη του ζεστού μεσημεριού Ρόδο στου πέλαγου τ αγνάντεμα Κόρη του νοσταλγικού ορίζοντα στο πάντρεμα του ήλιου και της θάλασσας Βλέπεις ώ κόρη εσύ μέσα απ των ματιών σου την αγρύπνια ίσκιους βουβούς να σέρνονται κατάδικοι κάποιας μοίρας σκληρής σ αδιάβατα μονοπάτια ξεχασμένα απ του χρόνου τα κιτάπια Βλέπεις ώ κόρη εσύ σκιές σ άναφρα κύματα να κολυμπάνε στ άπειρο του ορίζοντα ναυαγοί κάποιου μοιραίου ταξιδιού που επέβαλλε η μοίρα τους να γίνει Βλέπεις ώ κόρη εσύ ταξιδιώτες κουρασμένους στη ζωή να κουβαλάν στην πλάτη τους του χρέους τους βαρείς σταυρούς σε Γολγοθάδες που κρύβουν στεναγμούς και δάκρυα κάτω από τη λάσπη και το αίμα Κόρη, νεράιδα των παιδικών παραμυθιών Φωνή της κρυσταλλένιας πηγής κι άρωμα των αμάραντων και μοσχοβόλων λουλουδιών Οσφραίνεσαι την ανάπνια του άγνωστου φόβου [ 6 ]

Σχετικά έγγραφα

VAKXIKON.gr MEDIA GROUP Εκδόσεις Βακχικόν Ασκληπιού 17, Αθήνα τηλέφωνο: web site: ekdoseis.vakxikon.

VAKXIKON.gr MEDIA GROUP Εκδόσεις Βακχικόν Ασκληπιού 17, 106 80 Αθήνα τηλέφωνο: 210 3637867 e-mail: info@vakxikon.gr web site: ekdoseis.vakxikon.gr Τίτλος Βιβλίου: Εξόριστα καλοκαίρια Συγγραφέας: Ιωάννης