Μαχιά Αριάδνη Μπράλιου Γεωργίνα Νικομάνης Άγγελος Νικομάνης Άλκης Παναγής Κων/νος νος
ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΟΙ Μαχιά Αριάδνη, Παναγής Κων/νος, Μπράλιου Γεωργίνα
ΗΡΟΔΟΤΟΣ Ήταν αρχαίος έλληνας περιηγητής, γεωγράφος και ιστορικός. Έγραψε για τους περσικούς πολέμους. Χαρακτηρίστηκε για πρώτη φορά από τον Κικέρωνα ως Πατέρας της Ιστορίας Πίστευε στην εξισορρόπηση των δυνάμεων του θείου, του ανθρώπινου και του φυσικού
Περιγράφει τα γεγονότα που έγιναν από το 560 μέχρι την κατάληψη της Σηστού το 478 από τους αθηναίους. Έγραψε 9 βιβλία, κάθε ένα από τα οποία φέρει το όνομα μίας μούσας. Κύριες πηγές του ήταν οι προφορικές παραδώσεις και οι προσωπικές αναζητήσεις. Στα βιβλία του δεν περιγράφει μόνο μάχες αλλά και τα ήθη, έθιμα και θρησκευτικές δοξασίες. ΗΡΟΔΟΤΟΣ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ «Κανένας δεν είναι τόσο ανόητος που να προτιμάει τον πόλεμο απ' την ειρήνη. Γιατί στον καιρό της ειρήνης τα παιδιά θάβουν τους γονείς τους, ενώ αντίθετα στον καιρό του πολέμου οι γονείς θάβουν τα παιδιά τους.» «Τα ανθρώπινα πράγματα μοιάζουν με έναν τροχό, που γυρίζει αδιάκοπα και δεν αφήνει πάντοτε τους ίδιους ανθρώπους να ευτυχούν.»
ΗΡΟΔΟΤΟΣ Εκφράζει θεωρίες για τη διακυβέρνηση μίας πολιτείας. Τα πρώτα του βιβλία του είναι α-πολιτικά, ενώ περιέχουν τις πολιτικές του προτιμήσεις. Στιγματίζει την τυραννίδα και παρουσιάζει τους τύραννους ως υπερφίαλα άτομα που ανομούν. Υποστηρίζει την δημοκρατία, την ισονομία και την ισηγορία.
ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ Κατέγραψε τα πρώτα 20 χρόνια του Πελοποννησιακού πολέμου, αλλά τον πρόλαβε ο θάνατος πριν τελειώσει Υπήρξε ορθολογιστής και αντικειμενικός Δεν προσέθετε στα κείμενα του μύθους αλλά ούτε και μεροληπτούσε υπέρ του ενός από τους δύο αντιπάλους Συναλήθευε τις πληροφορίες που συνέλεγε
ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ Χαρακτηριστικά του έργου του: η κριτική θεώρηση του υλικού η διάκριση των περιστασιακών αφορμών από τις πραγματικές αιτίες η πλήρης αποστασιοποίηση η γλώσσα της συγγραφής ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ «Θα πείσθηκες από την πείρα της ζωής σου ότι πολύ λίγα πράγματα πετυχαίνουν με την παράφορη επιθυμία, ενώ τα περισσότερα κατορθώνονται με τη συνετή και ήρεμη πρόνοια.» «Το μεγαλύτερο κίνητρο για κάθε έργο που αρχίζει είναι η ελπίδα και ο έρωτας. Ο έρωτας δείχνει το δρόμο και η ελπίδα τον ακολουθεί από κοντά. Ο έρωτας σχεδιάζει τον τρόπο, με τον οποίο θα γίνει το έργο, και η ελπίδα ζητάει τη βοήθεια της τύχης. Αυτά τα δύο είναι η πηγή όλων των δεινών μας. Αν και αόρατα, είναι τρομερότερα κι απ' τους πιο μεγάλους ορατούς κινδύνους.»
ΞΕΝΟΦΩΝ Ο ιστοριογράφος Ξενοφών είναι: Στο τέλος των κλασικών χρόνων Συνεχιστής του Ηρόδοτου και του Θουκυδίδη Πρόδρομος της ιστοριογραφίας ελληνιστικού τύπου Πειθαρχικός, συνεπής, παραδοσιακός, φιλολάκων, στρατηγικός και παιδαγωγικός Κάποια έργα του είναι: «Κύρου Ανάβασις» (ημερολόγιο) «Ελληνικά» ( έλλειψη αντικειμενικότητας) «Αγησίλαος» (είδος ιστορικής βιογραφίας, που πρώτος ο ίδιος δημιούργησε)
Δεν βγάζει συμπεράσματα για τη ζωή και την συμπεριφορά των ανθρώπων και των κοινωνιών Αντιθετα: Κάνει περισσότερο καταγραφή γεγονότων παρά εξαγωγή ιστορικών συμπερασμάτων ΞΕΝΟΦΩΝ Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του είναι πως πηγή αποτελούσε ο ίδιος του ο εαυτός, αφού κατέγραφε δικά του βιώματα.
ΞΕΝΟΦΩΝ Γενικά: Λαμβάνει υπόψη του τον ηθικό και ψυχολογικό παράγοντα στην καταγραφή των έργων του. Το έργο του στο σύνολό του παρουσιάζει: -ποικιλία θεμάτων -καθαρότητα στη γλώσσα -πλαστικότητα και γλαφυρότητα στο ύφος Αποφθέγματα: «Καλύτερα να προσέχεις τα δικά σου λάθη, παρά τα λάθη των άλλων.» «Όποιος δεν έχει αρετή, τίποτα άλλο καλό δεν μπορεί να έχει.» «Όποιος φροντίζει για τον αδερφό του, φροντίζει για τον εαυτό του.» «Όσοι δεν έχουν αυτοέλεγχο, υποτάσσονται στη χειρότερη μορφή δουλείας.»
ΑΜΕΣΕΣ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ Άλκης Νικομάνης
ΑΡΡΙΑΝΟΣ Στηρίχθηκε σε έργα στρατηγών, ακόλουθων και συγγραφέων της εκστρατείας που δεν διασώθηκαν Το 2ο αιώναμ.χ. συγγράφει το έργο «Αλεξάνδρου Ανάβασις» που θεωρείται η σημαντικότερη κι εγκυρότερη πηγή για τον Αλέξανδρο Κυρίως πολεμική ιστορία, ασχολείται ελάχιστα με την προσωπική ζωή του Αλεξάνδρου ή την επιρροή του στην πολιτική σκηνή της εποχής του ή τους λόγους που τον ώθησαν στην εκστρατεία εναντίον της Περσικής Αυτοκρατορίας Αποφθέγματα: «Είναι ευχάριστο να κάνει κανείς μια ενάρετη ζωή κι ο θάνατος δεν είναι καθόλου πικρός για εκείνους που αποβλέπουν σε μια αθάνατη φήμη.» «Όταν οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν την πραγματικότητα, οι επιθυμίες τους τους οδηγούν να πιστέψουν ό,τι τους είναι πιο ευχάριστο.»
ΑΡΡΙΑΝΟΣ Η αντικειμενικότητα και η ακρίβεια του έργου του, επάνω στα ιστορικά γεγονότα, το κατατάσσουν ως την πιο αξιόπιστηπηγήπληροφοριώνγια την αποστολή του Μ.Αλεξάνδρου. Πίστευε σε δεισιδαιμονίες, αναφέρει όνειρα και οιωνούς Τα έργα του χρησιμοποιήθηκαν ως σχολικά βιβλία λόγω της ιστορικής αλήθειας και αμεροληψίας που τα διακρίνουν.
ΚΟΥΙΝΤΟΣ ΚΟΥΡΤΙΟΣ ΡΟΥΦΟΣ Ρωμαιος ιστορικος του 1 ου μ.χ. αιωνα, συγγραφέας του έργου «Ιστορίες του Μεγάλου Αλεξάνδρου»,μια βιογραφία του Μεγάλου Αλεξάνδρου στα λατινικά Ρευστοτητα στον τρόπο γραφής Εμφανή λάθη του συγγραφέα που οφείλονται στην έλλειψη γνώσης σχετικής με γεωγραφία, χρονολογίες και στρατιωτικά θέματα. Ριζοσπαστικός χαρακτήρας και διαμαρτυρίες κατά των αυτοκρατόρων της εποχής του, τους οποίους θεωρούσε τυράννους. Σύγχρονοι μελετητές κατακρίνουν τον Κουίντο Κούρτιο Ρούφο για «παντελή έλλειψη ιστορικών αρχών» και αναξιοπιστία.
Άλλες πηγές Ιστορικές πληροφορίες για τον Αλέξανδρο μας παρέχονται ακόμα στο «Βίοι παράλληλοι» του Πλούταρχου και συγκεκριμένα στο έργο του Βίος Αλεξάνδρου που περιλαμβάνει ανέκδοτα και περιγραφές περιστατικών που δεν περιλαμβάνονται σε καμία άλλη πηγή. Διάσπαρτες πληροφορίες βρίσκονται επίσης στα έργα του Στράβωνα, του Ιώσηπου, του Διόδωρου του Σικελιώτη και άλλων.
ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΩΝ ΧΡΟΝΩΝ Νικομάνης Άγγελος
Συγγραφείς των Ελληνιστικών Χρόνων -Ιερώνυμος από την Καρδία της Θρακικής Χερσονήσου (3 ος π.χ. αιώνας) -Δούρις από τη Σάμο -Τιμαίος ο Ταυρομενίτης (από τη Σικελία)
Συγγραφείς των Ελληνιστικών Χρόνων -Πολύβιος από τη Μεγαλόπολη της Αρκαδίας, ο επονομαζόμενος και «Πατέρας της Παγκόσμιας Ιστορίας» (2 ος π.χ. αιώνας)
Συγγραφείς των Ελληνιστικών Χρόνων -Διόδωρος από τη Σικελία (1 ος π.χ. αιώνας)
ΕΛΛΗΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΟΙ ΡΩΜΑΪΚΩΝ ΧΡΟΝΩΝ Άλκης Νικομάνης
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ Έζησε μια ιδιαίτερα δραστήρια κοινωνική και πολιτική ζωή, και παρήγαγε ένα απίστευτο σώμα κειμένων, που επιβίωσαν ως την εποχή μας. Δεν ενδιαφερόταν αποκλειστικά για την ιστορία, αλλά διερευνούσε τους χαρακτήρες και το πεπρωμένο διάσημων ανδρών. «Βίοι Παράλληλοι», μια σειρά βιογραφιών διάσημων Ελλήνων και Ρωμαίων, διευθετημένων ανά ζεύγη, έτσι ώστε να δίνεται έμφαση στις κοινές ηθικές τους αξίες ήαποτυχίες. «Ερωτήσεις»: Όλες ξεκινούν με το "Γιατί", δίχως συμπερασματικές απαντήσεις. Αποφθέγματα: «Ακόμα κι ένα νεύμα από ένα πρόσωπο που εκτιμείται, έχει περισσότερη δύναμη από χίλια επιχειρήματα ενός άλλου.» «Ανάμεσα στους ανθρώπους, σπάνια βρίσκει κανείς την ανδρεία και τη φρόνηση, απ' όλα δε τα αγαθά το πιο σπάνιο είναι η δικαιοσύνη.» «Από δυο που συζητούν, όταν ο ένας θυμώσει, εκείνος που θα παρατήσει τη συζήτηση είναι ο φρόνιμος.» «Δεν υπάρχει αγριότερο θηρίο απ' τον άνθρωπο, όταν κατέχει δύναμη ίση με το πάθος του.» «Η μοίρα οδηγεί εκείνον που την ακολουθεί και σέρνει εκείνον που αντιστέκεται.»
ΣΤΡΑΒΩΝ «Γεωγραφικά»: περιληπτικό, αλλά σαφέστατο και μεθοδικό σύγγραμμα, πολύτιμο για την πληροφόρηση περί της εποχής του Ο πιο ακριβής και ποιοτικός «παγκόσμιος Γεωγραφικός Άτλας» της εποχής του. Χρονολογική ολοκλήρωση του έργου περίπου στις αρχές του 1 ου μ.χ.αιώνα
Verba Volant, Scripta Manent Η συγγραφική ομαδάρα Alea jacta est Ιούλιος Καίσαρ