Συμφοιτητέ, συμφοιτήτριε,

Συμφοιτητέ, συμφοιτήτριε, Παραθέτουμε μέσα από το έντυπο αυτό, όσο πιο περιεκτικά και ολοκληρωμένα, τη δική μα αντίληψη για το Κυπριακό πρόβλημα και την επαναπροσέγγιση Ε/κ και Τ/κ, τι θέσει μα για το ρόλο του ιμπεριαλισμού στην Κύπρο και το ζήτημα τη ένταξη τη πατρίδα μα σε νατοϊκά προγράμματα. Αναλύουμε την προσέγγιση μα για την οργάνωση και τη δράση του φοιτητικού κινήματο, τα αιτήματα που προτάσσουμε και διεκδικούμε και τη δική μα πολιτιστική πρόταση. Παραθέτουμε, μάλιστα, με υπευθυνότητα και αποφεύγοντα υβριστικού χαρακτηρισμού, την κριτική μα προ τι άλλε παρατάξει και επισημαίνουμε τι διαφορέ μα, ιδιαίτερα ω προ το Κυπριακό και τα φοιτητικά. Καθαρά και ξάστερα θέτουμε τι θέσει μα ενώπιον όλων. Μπορεί κανεί να διαφωνήσει μαζί μα σε ένα ή άλλο σημείο, αλλά οφείλει να πιστώσει την Προοδευτική με ειλικρίνεια και διαχρονική συνέπεια. Μαζί με τη δική μα αντίληψη για όλα τούτα τα θέματα, καταθέτουμε με περηφάνια την ιστορία, την καθημερινή δράση και του αγώνε τη Προοδευτική. Έχουμε έντονη την πεποίθηση ότι η ψήφο είναι πολιτική πράξη, που δεν μπορεί να εξαρτάται από πελατειακέ σχέσει κι ατομικιστικέ προσεγγίσει. Στι φοιτητικέ εκλογέ κρίνονται πολιτικέ θέσει και προτάσει, ενώ διαμορφώνεται ο συσχετισμό δυνάμεων ανάμεσα στι δυνάμει τη διεκδίκηση, τη προόδου και τη δημοκρατία, απέναντι στι δυνάμει που εκφράζουν τη συντήρηση και το σοβινισμό, τόσο μέσα στην ΕΦΕΚ, όσο και σε όλο το κυπριακό φοιτητικό κίνημα. Εμεί είμαστε αισιόδοξοι γιατί πιστεύουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Κυπρίων φοιτητών που σπουδάζουν εδώ στην Αθήνα, γνωρίζουν την Προοδευτική μέσα από την καθημερινή παρουσία και δράση τη. Από την αρχή τη χρονιά δεσμευτήκαμε πω θα πρωτοπορήσουμε ξανά τόσο στον αντικατοχικό αγώνα που συμμετέχει το φοιτητικό κίνημα, όσο και για την διεκδίκηση υπέρ των αναγκών όλων των φοιτητών. Ανταμώσαμε στο δρόμο του αγώνα για το δικαίωμα στη μόρφωση και στη δουλειά ενάντια στι προσπάθειε του Κεφαλαίου να μα στείλει στην ανεργία. Μαζί διεκδικήσαμε τη θέσπιση για πρώτη φορά μια πραγματικά κρατική φοιτητική μέριμνα και συνεχίζουμε να διεκδικούμε για την επέκταση τη φοιτητική χορηγία σε όλου του δικαιούχου. Μαζί κρατήσαμε τη σημαία τη Κύπρου ψηλά στην αντικατοχική πορεία και καταφέραμε να στείλουμε στην κυπριακή και ελληνική κοινωνία το μήνυμα για απελευθέρωση και επανένωση. Μαζί κινητοποιούμε συνειδήσει ενάντια στον ιμπεριαλισμό και το ΝΑΤΟ. Τούτη η χρονιά στην ΕΦΕΚ, σημαδεύτηκε με ένα πισωγύρισμα: στην ηγεσία του συλλόγου επέστρεψε η Πρωτοπορία. Όσα είχαμε προειδοποιήσει, δυστυχώ επαληθεύτηκαν: ούτε μια απλή ενέργεια δεν έγινε από μέρου τη ηγεσία τη ΕΦΕΚ για κάποιο φοιτητικό θέμα. Η ψηφοθηρική πλευρά αντιμετώπιση των ζητημάτων φάνηκε όταν την περίοδο των διακοπών του Πάσχα και μετά από πρωτοβουλία τη Προοδευτική, η ΕΦΕΚ έκανε συναντήσει με φορεί για ζητήματα που εμεί είχαμε καταδείξει από τον περασμένο Μάη. Από την άλλη, δεν έχασαν ευκαιρία να μετατρέψουν την αντικατοχική εκδήλωση σε εθνικιστικό πανηγύρι, με τα γνωστά συνθήματα και λάβαρα. Στι 9 του Μάη, οι Κύπριοι φοιτητέ στην Αθήνα βρίσκονται μπροστά σε ένα καίριο για την πορεία του φοιτητικού κινήματο ερώτημα. Θέλουμε αδράνεια στο σύλλογο ή μια αγωνιστική γραμμή διεκδίκηση, εθνικισμό-σοβινισμό ή ένα ακούραστο αγώνα για τη δικαίωση τη Κύπρου; Η ψήφο στην Προοδευτική στι εκλογέ τη ΕΦΕΚ Αθήνα, στέλλει το μήνυμα ότι η φοιτητική νεολαία θέλει ένα δημοκρατικό, διεκδικητικό και μαζικό σύλλογο. Η ψήφο στην Προοδευτική, σημαίνει μήνυμα υπέρ τη επανένωση του τόπου μα και τη ενότητα του Λαού μα. Στέλνει το πιο ηχηρό όχι σε όσου θέλουν την ένταξη τη Κύπρου στο ΝΑΤΟ και τα παρακλάδια του, το διχασμό του λαού μα και στι οποιεσδήποτε εθνικιστικέ εξάρσει προσπαθούν να ριζώσουν ετσιθελικά στι συνειδήσει των φοιτητών. Στι 9 του Μάη υψώνουμε τη γροθιά, για μια ισχυρή Προοδευτική, για απελευθέρωση και επανένωση, για το δικαίωμα μα στη μόρφωση και τη δουλειά. Ψηφίζουμε Προοδευτική!

Η Προοδευτική Κίνηση Φοιτητών, είναι η παράταξη τη Αριστερά στο κυπριακό φοιτητικό κίνημα. Η Προοδευτική Κίνηση, δημιούργημα τη ανάγκη του μεθοδευμένου αγώνα, ιδρύθηκε τον Οκτώβρη του 1974, από μια ομάδα δημοκρατικών και προοδευτικών φοιτητών, που συμμετείχαν στον αντιδικτατορικό αγώνα. Την περίοδο αυτή, μέσα στο κυπριακό φοιτητικό κίνημα κυριαρχούσαν ακόμα τα φασιστικά στοιχεία. Αυτοί δηλαδή που λίγο πριν είχαν συνεργαστεί με τη δικτατορία για τη φίμωση του φοιτητικού κινήματο και στη συνέχεια για το ξεπούλημα τη πατρίδα μα. Η αμετάθετη ανάγκη για εκδημοκρατισμό του φοιτητικού κινήματο κι επιστροφή τη ΕΦΕΚ στα χέρια των φοιτητών, μαζί με την ανάγκη μια προοδευτική δύναμη που να πρωτοπορεί στη διεκδίκηση των φοιτητικών αιτημάτων, ήταν αυτά που οδήγησαν 36 χρόνια πριν στην ίδρυση τη Προοδευτική. H παράταξη τη Αριστερά, συνάντησε τη λυσσαλέα αντίδραση των εθνικιστικών δυνάμεων του φοιτητικού κινήματο και όχι μόνο άντεξε, αλλά σύντομα απέκτησε μαζικό χαρακτήρα. Η πλατιά κινηματική τη δράση, απευθύνεται σε όλου του δημοκρατικού και προοδευτικού φοιτητέ, που νοιάζονται για το μέλλον τη Κύπρου και του Λαού τη, που πιστεύουν στη δυναμική διεκδίκηση των φοιτητικών αιτημάτων, που έχουν οράματα για την κοινωνία και τον κόσμο. Έχουμε ω οδηγό μα τη θέση ότι ο δρόμο των φοιτητών και τη νεολαία, είναι ο δρόμο τη εργατιά, των ανθρώπων του μόχθου και τη προοδευτική διανόηση. Η προσπάθεια ορισμένων να μα συνδέσουν με το ΑΚΕΛ και την ΕΔΟΝ δεν έχει νόημα, αφού αυτό το λέμε εμεί οι ίδιοι με περηφάνια: Είμαστε αναπόσπαστο κομμάτι του Λαϊκού Κινήματο τη Αριστερά στην Κύπρο και δίνουμε τι μάχε μαζί με το Κόμμα του Λαού. Άλλωστε, κανένα δε μα είπε μέχρι σήμερα πότε το ΑΚΕΛ στήριξε έστω και ένα αντιφοιτητικό μέτρο ή πότε το ΑΚΕΛ δεν ήταν στο πλευρό του φοιτητικού κινήματο. Η Αριστερά, στην 84χρονη πορεία τη στο νησί μα, έδωσε αίμα και ιδρώτα για τι κατακτήσει των εργαζομένων και την πάλη του λαού μα για λευτεριά και ανεξαρτησία. Τούτη η ένδοξη ιστορία τιμάται εδώ και δύο χρόνια από το λαό μα, με την εκλογή του Δημήτρη Χριστόφια στην Προεδρία τη Κυπριακή Δημοκρατία, γεγονό που μα γεμίζει με περηφάνια αλλά και ευθύνη για στήριξη του Προέδρου ενάντια στι επιθέσει που δέχεται στο εσωτερικό μέτωπο. Οι πολύμορφε δραστηριότητε τη Προοδευτική στο μέτωπο τη επανένωση, στη διεκδίκηση των φοιτητικών αιτημάτων και στην πολιτιστική δημιουργία, αγκαλιάζουν και αγκαλιάζονται από του φοιτητέ ολόχρονα. Η δράση τη Προοδευτική ούτε αρχίζει, ούτε τελειώνει με τι εκλογέ. Άλλωστε, για τι κατακτήσει και τα μεγάλα οράματα τη Αριστερά, η ψήφο είναι το ένα βήμα. Ο δρόμο είναι η οργανωμένη πάλη των εργαζομένων και τη νεολαία. Η Προοδευτική σήμερα αγκαλιάζεται από χιλιάδε φοιτητέ σε όλου του χώρου σπουδών σε Κύπρο, Ελλάδα, Αγγλία και Ευρώπη, που την αναδεικνύουν τι τελευταίε πέντε χρονιέ σταθερά πρώτη δύναμη. Η Προοδευτική από την ίδρυση τη, καταξιώθηκε στι συνειδήσει των φοιτητών ω η παράταξη που εκφράζει γνήσια κι έμπρακτα το αίτημα τη για δικαίωμα στη μόρφωση και στη δουλειά. Η σταθερή μα επιδίωξη είναι ένα φοιτητικό κίνημα ενωμένο σε στόχου και αρχέ, μαζικό στη βάση, διεκδικητικό, με αιτήματα που έχουν στο επίκεντρο το νέο και τι ανάγκε του. Ταυτόχρονα αποτελεί το μεγάλο πόλο τη δημοκρατία και τη διεκδίκηση κι εκφράζει τον άμεσο στόχο τη επανένωση τη Κύπρου.

Ό σο συνεχίζεται η κατοχή και η διαίρεση του νησιού μα, το Κυπριακό θα είναι η πρώτη προτεραιότητα για το Λαϊκό Κίνημα και την Προοδευτική Κίνηση Φοιτητών. Για 36 χρόνια η Προοδευτική Κίνηση Φοιτητών, με την ίδια συνέπεια βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αντικατοχικού αγώνα για τη λευτεριά και την επανένωση. Για 36 χρόνια η Προοδευτική Κίνηση Φοιτητών, πορεύεται αταλάντευτα με σταθερέ αξίε και ξεκάθαρε θέσει για τη δικαίωση του λαού μα, πράγμα που δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανεί. Όπω εμεί το αντιλαμβανόμαστε ο ρόλο του φοιτητικού κινήματο είναι να στέλλει καθημερινά με τη δράση του μηνύματα μέσα κι έξω από την Κύπρο, πω δε θα δεχτούμε ποτέ το Κυπριακό να μπει στο αρχείο των διεθνών δυνάμεων ω άλυτο. Ταυτόχρονα, σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να δεχτούμε το Κυπριακό να λυθεί με του όρου των ιμπεριαλιστών ή τη κατοχική Τουρκία, αλλά ούτε πρόκειται να συμβιβαστούμε ποτέ με τη διχοτόμηση. Τυχόν συμβιβασμό με την κατοχή και τη διχοτόμηση, θα σήμαινε δικαίωση του δίδυμου εγκλήματο του 1974, όπω το σχεδίασαν ξένα κέντρα και το εκτέλεσε η Χούντα και η ΕΟΚΑ Βʼ με το πραξικόπημα και ο τουρκικό Αττίλα με την εισβολή. Οι δυσκολίε και οι αντιξοότητε που βρίσκει ο Λαό μα στον αγώνα του, δεν πρέπει να μα απογοητεύουν, αλλά να μα πεισμώνουν. Η επιλογή μα είναι η συνέχιση του αγώνα, με συνέπεια στι αρχέ και στα συμφωνηθέντα, με ρεαλισμό και πίστη στι δυνάμει μα και διάθεση συμβιβασμού με του Τουρκοκύπριου συμπατριώτε μα και όχι συμβιβασμού με τη διαίρεση, την κατοχή και τον ιμπεριαλισμό. Το Κυπριακό είναι πρόβλημα κατάφωρη παραβίαση βασικών αρχών του διεθνού δικαίου και του Χάρτη του ΟΗΕ. Είναι θέμα παραβίαση τη κυριαρχία, τη ανεξαρτησία και τη εδαφική ακεραιότητα τη Κυπριακή Δημοκρατία. Είναι πρόβλημα εισβολή και κατοχή, καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και βασικών ελευθεριών τόσο των Ελληνοκυπρίων, όσο και των Τουρκοκυπρίων. Είναι θέμα εθνικού ξεκαθαρίσματο και κλασσική περίπτωση παράνομου εποικισμού. Ταυτόχρονα, το Κυπριακό είναι και πρόβλημα εξομάλυνση των σχέσεων ανάμεσα στι δύο κοινότητε. Για εμά, ο μόνο τρόπο για να επιλυθεί το Κυπριακό είναι μέσα από διαπραγματεύσει υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Επιδιώκουμε μια συμφωνημένη με του Τουρκοκύπριου συμπατριώτε μα λύση. Στηρίζουμε τη βάση τη λύση, η οποία έχει συμφωνηθεί και είναι η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία με μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια, μια διεθνή προσωπικότητα και με πολιτική ισότητα όπω αυτή περιγράφεται στα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Παράλληλα, αναπτύσσοντα ενεργό δράση στο μέτωπο τη διεθνοποίηση του προβλήματο, θέλουμε να διοχετευτούν πιέσει προ την κατοχική Τουρκία, η οποία κρατά ο κλειδί τη λύση, ώστε να αλλάξει τη στάση τη. Η εκλογή Χριστόφια στην Προεδρία και η πολιτική που εγκαινίασε, αναγέννησε την ελπίδα και άλλαξε θετικά τα πράγματα. Οι θέσει μα κερδίζουν έδαφο διεθνώ και αναχαιτίστηκαν σε μεγάλο βαθμό οι προσπάθειε αναβάθμιση του ψευδοκράτου. Ο Πρόεδρο τη Δημοκρατία από την πρώτη στιγμή ανέλαβε πρωτοβουλίε τόσο για την έναρξη των απευθεία διαπραγματεύσεων, όσο και στο μέτωπο διεθνοποίηση του Κυπριακού. Βασική επιτυχία τη δική μα πλευρά είναι η επαναβεβαίωση επιδίωξη λύση Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία και η σαφή τοποθέτηση πω η λύση θα είναι κυπριακή ιδιοκτησία και πω ο λαό μα δεν πρόκειται να ανεχθεί ούτε οποιουδήποτε είδου ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα, αλλά ούτε και οποιαδήποτε μορφή επιδιαιτησίαs. Οι απευθεία συνομιλίε μεταξύ των ηγετών των δύο κοινοτήτων, που άρχισαν τον Σεπτέμβρη 2008, συνεχίζονται. Την περίοδο αυτή βρισκόμαστε στο δεύτερο γύρο των συνομιλιών που καταπιάστηκαν με όλε τι βασικέ πτυχέ του Κυπριακού και όχι μόνο με τη διακυβέρνηση, όπω λανθασμένα λέει η αντιπολίτευση. Είναι αλήθεια ότι τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα των συνομιλιών δεν είναι αυτά που περιμέναμε. Όμω την ίδια στιγμή είναι εξίσου αλήθεια το γεγονό ότι για πρώτη φορά από το 1974 οι δυο κοινότητε έχουν συμφωνήσει σε τόσο μεγάλο όγκο θεμάτων. Γίνονται, δηλαδή, βήματα προ τα μπρο, αλλά υπάρχουν και αρκετέ δυσκολίε. Αυτό ήταν ξεκάθαρο από την αρχή και γιʼ αυτό άλλωστε ο Πρόεδρο Χριστόφια και το ΑΚΕΛ, είχαν προειδοποιήσει ότι η διαδικασία αυτή θα έχει να περάσει μέσα από τι συμπληγάδε τη τουρκική αδιαλλαξία. Είναι όμω εξίσου ξεκάθαρο, ότι πέραν από συνομιλίε στη βάση που συμφωνήθηκε και στη βάση των ψηφισμάτων του ΟΗΕ, άλλο δρόμο για τη λύση του Κυπριακού δεν υπάρχει. Αν υπάρχει να μα τον πει κάποιο. Εφόσον εμεί παραμένουμε αταλάντευτοι στι αρχέ κι ευέλικτοι στου χειρισμού (όχι το αντίστροφο, όπω γινόταν επί άλλων διακυβερνήσεων ), η ευθύνη για τη μη λύση θα βαραίνει την τουρκική πλευρά.

Προβλήματα στη σημερινή φάση, προκαλούν και όσοι εντό Κύπρου, υιοθετώντα μια «υπερπατριωτική» μαξιμαλιστική ρητορική, ισοπεδώνουν τι μέχρι σήμερα προσπάθειε, ισχυριζόμενοι πω η δική μα πλευρά έχει προβεί σε υποχωρήσει. Την ίδια στιγμή μάλιστα κρύβουν από το λαό ότι οι προηγούμενοι πρόεδροι, που προέρχονται από του δικού του πολιτικού χώρου, έχουν δεχτεί τα ίδια ή και πολύ χειρότερα, όπω αυτοί που συνέταξαν και αποδέχτηκαν το σχέδιο Ανάν. Στη δική μα αντίληψη, δε θεωρούμε πω η δική μα πλευρά έχει προβεί σε απαράδεχτε υποχωρήσει σε θέματα αρχών. Αντιθέτω, σημεία τα οποία προηγούμενε κυβερνήσει έχουν αποδεχτεί, προ τέρψη των συμφερόντων ξένων δυνάμεων, ο Δημήτρη Χριστόφια σήμερα δίνει αγώνα για να βελτιωθούν προ όφελο όλων των Κυπρίων και υπέρ τη λειτουργικότητα τη λύση. Είναι προφανέ, για παράδειγμα, ότι η συμμετοχή όλων των Κυπρίων στην εκλογή Προέδρου και Αντιπροέδρου, είναι ένα βήμα που φέρνει πιο κοντά τι δυο κοινότητε, υπερβαίνοντα τα τείχη του εθνοτικού διαχωρισμού. Η πρόταση που κατέθεσε ο Πρόεδρο για εκ περιτροπή προεδρία με σταθμισμένη ψήφο, είναι σίγουρο πω αποτελεί βελτίωση από ότι προηγουμένω είχε συζητηθεί. Είναι μια πρόταση που θέτει ω βασικό κριτή οποιασδήποτε κυβέρνηση το σύνολο του λαού και ω βασικό κριτήριο τι ιδεολογικοπολιτικέ απόψει των υποψηφίων, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Σε σύγκριση με την προηγούμενη πρόταση για προεδρικό συμβούλιο, όπου στην ηγεσία του κράτου θα εναλλάσσονταν εκ περιτροπή Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι ανά έξι μήνε, πράγμα που θα μείωνε το διεθνέ κύρο του Κυπριακού κράτου, η νέα αυτή πρόταση του Προέδρου εγγυάται την ισχυρή ομοσπονδία. Οι νεοφανεί αυτέ διαφωνίε και η άγονη κριτική προωθούν ουσιαστικά την παραμονή τη κατάσταση ω έχει, ή όπω ομολογείται πλέον σποραδικά αλλά σημαδιακά, τη διχοτομική λύση δύο κρατών. Θεωρούμε ζημιογόνα την προσέγγιση, που στο όνομα μια αόριστη «ευρωπαϊκή λύση», επιδιώκει την ανατροπή τη δέσμευση μα για λύση ομοσπονδία, όπω αυτή προβλέπεται από τι Συμφωνίε Υψηλού Επιπέδου. Πολλαπλάσιε ευθύνε κουβαλούν από το 1974 και οι άλλε εθνικιστικέ δυνάμει οι οποίε παρουσιάζονται ακόμα και σήμερα αμετανόητε. Εμεί πάντω δε βολευόμαστε με τη διχοτόμηση. Στόχο μα είναι μια δίκαιη υπό τι περιστάσει λύση, βιώσιμη και λειτουργική, που να βάζει τέρμα στην κατοχή και τον εποικισμό. Λύση που να αποκαθιστά την κυριαρχία, την ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα και την ενότητα τη Κυπριακή Δημοκρατία και να αποκλείει τα όποια δικαιώματα στρατιωτική επέμβαση στη χώρα μα από ξένε δυνάμει. Η αποκατάσταση των βασικών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των Κυπρίων, περιλαμβανομένου του δικαιώματο των προσφύγων για επιστροφή στα σπίτια και τι περιουσίε του, είναι επίση απαραίτητη προϋπόθεση για τη λύση. Ακρογωνιαίο λίθο για την ευόδωση του αγώνα μα, είναι η ενότητα του Λαού μα στη βάση κοινών αρχών και στόχων ω προ το Κυπριακό. Η συνεννόηση ανάμεσα στι πολιτικέ δυνάμει τη ε/κ κοινότητα για τι βασικέ αρχέ τη λύση και το δρόμο που θα ακολουθήσουμε, θωρακίζει τον Πρόεδρο που δίνει τη μάχη στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Θεωρούμε ότι η εκλογή του Δημήτρη Χριστόφια αποτελεί από μόνη τη ένα ισχυρό μήνυμα ενότητα του λαού μα, αφού ήταν μια ξεκάθαρη απόρριψη τη απόπειρα διχασμού των Κυπρίων, με συνθήματα του παρελθόντο. Τα πρώτα δείγματα τη Προεδρία Χριστόφια, αποδεικνύουν ότι μια νέα εποχή έχει αρχίσει για την Κύπρο. Αποδεικνύουν ότι η ενότητα μεταξύ των Ε/κ μπορεί να επιτευχθεί και θα έχει συνέχεια με την ενότητα ολόκληρου του Κυπριακού Λαού, Ε/κ και Τ/κ. Καλούμε τον Κυπριακό λαό να απομονώσει του σοβινιστέ που δηλητηριάζουν την κοινωνία καθώ επίση και τι άλλε πολιτικέ δυνάμει να αφήσουν κατά μέρο τα μικροπολιτικά του συμφέροντα και να συσπειρωθούν γύρω από τον Πρόεδρο και τον αγώνα μα για τη σωτηρία τη Κύπρου. Προκαλούμε και όσου έχουν συμβιβαστεί με την διαίρεση και το στάτου κβο να το πουν ανοιχτά. Η Ιστορία δικαίωσε και δικαιώνει όσου πάλεψαν και παλεύουν για να είναι η πατρίδα μα ενωμένη, λεύτερη κι ανεξάρτητη, χωρί στρατού κατοχή, συρματοπλέγματα κι εποικισμό. Οι σοβινιστέ που ανασυντάσσονται και στι δύο κοινότητε, πρέπει να ξέρουν ότι τούτη τη φορά δεν πρόκειται να περάσουν. Η Κύπρο ξέρει, γιατί το έμαθε πληρώνοντα με το αίμα δεκάδων παιδιών τη, ότι η σοβινιστική δράση εξυπηρετεί μόνο όσου θέλουν το νησί μοιρασμένο, στο πιάτο του ΝΑΤΟ. Το κυπριακό φοιτητικό κίνημα πρέπει να βαδίσει στο πλευρό του Λαού μα, στον αγωνιστικό δρόμο τη ενότητα για λεύτερη κι ανεξάρτητη πατρίδα. Η Προοδευτική μαζί με το ΑΚΕΛ και το Λαϊκό Κίνημα του τόπου μα, κρατούμε τι σημαίε τη Κύπρου ψηλά και βροντοφωνάζουμε ότι η Κύπρο δεν ανήκει ούτε στο ΝΑΤΟ και τα παρακλάδια του, ούτε σε «μητέρε πατρίδε», ούτε σε «δυο λαού», ούτε σε γαλάζιου και γκρίζου λύκου. Η Κύπρο ανήκει στο Λαό τη!

Αμέσω μετά το δίδυμο έγκλημα του 1974, ο κυπριακό λαό ήλθε αντιμέτωπο με την καταστροφή: την κατοχή του 40% του κυπριακού εδάφου από την Τουρκία, τη βίαιη μετακίνηση πληθυσμών, την προσφυγιά, την έναρξη του εποικισμού που αλλοιώνει τη δημογραφία του νησιού και τον κίνδυνο τη οριστική διχοτόμηση τη πατρίδα μα. Με την επιστροφή του Μακαρίου και τη συγκρότηση του Εθνικού Συμβουλίου, αναπτύσσεται έντονο προβληματισμό ανάμεσα στι πολιτικέ δυνάμει για την τακτική του αντικατοχικού αγώνα. Το Κυπριακό πρόβλημα είναι πρώτιστα πρόβλημα εισβολή και κατοχή, παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Κυπρίων και ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Ω προ αυτά δεν μπορεί να υπάρξει κανένα συμβιβασμό. Η μόνη λύση είναι η αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων, ο τερματισμό του εποικισμού και η κατάργηση των επεμβατικών δικαιωμάτων, ώστε να αποκατασταθεί η κυριαρχία και η εδαφική ακεραιότητα τη Κυπριακή Δημοκρατία. Ταυτόχρονα, όμω, υπάρχει και η εσωτερική πτυχή του Κυπριακού, που συνίσταται στα προβλήματα που υπάρχουν στι σχέσει των δύο κοινοτήτων και στον τρόπο διακυβέρνηση τη κοινή του πατρίδα. Ω προ αυτή την πτυχή, η λύση θα είναι ένα συμβιβασμό ανάμεσα στου Ε/κ και Τ/κ, ο οποίο θα προκύψει με διαπραγματεύσει υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και θα συνίσταται στη μετεξέλιξη τη Κυπριακή Δημοκρατία από ενιαίο κράτο σε ομοσπονδιακό. Υπό ομαλέ συνθήκε, η ομοσπονδία δεν ήταν το ιδανικό σύστημα για την Κύπρο. Είμαστε μια μικρή χώρα χωρί πρόβλημα διοίκηση μεγάλων εκτάσεων ενώ, ιστορικά, οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι δεν ζούσαν χωριστά, αλλά ανάμεικτα και αρμονικά, διάσπαρτοι σε όλη τη νήσο. Για αυτό το λόγο η ε/κ πλευρά δεν αποδεχόταν την ομοσπονδία πριν το 1974. Για να ανατραπούν, όμω, τα επικίνδυνα δεδομένα που έφεραν τα τραγικά γεγονότα του 1974 (στα οποία συνέργησαν ελλαδικά και ε/κ χέρια), να αποτραπεί η διχοτόμηση και να εξομαλυνθούν οι σχέσει μεταξύ των δύο κοινοτήτων, η ε/κ κοινότητα αποδέχθηκε το συμβιβασμό τη διζωνική -δικοινοτική ομοσπονδία. Προ αυτή, λοιπόν, την κατεύθυνση υπογράφτηκε το 1977, η πρώτη Συμφωνία Υψηλού Επιπέδου μεταξύ Μακαρίου και Ντενκτά, με την οποία επίσημα η ε/κ κοινότητα δεσμεύεται για ομοσπονδιακή λύση. Αυτό επιβεβαιώνεται το 1979, με τη δεύτερη Συμφωνία Υψηλού Επιπέδου, μεταξύ Κυπριανού και Ντενκτά. Έκτοτε η λύση διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία υιοθετείται από τα Ηνωμένα Έθνη και ενσωματώνεται σε όλα του τα ψηφίσματα και αποφάσει. Είναι η λύση την οποία στηρίζουν, από τότε, όλε οι κυπριακέ (κατόπιν ομόφωνων αποφάσεων του Εθνικού Συμβουλίου) και ελληνικέ κυβερνήσει, όλα τα κόμματα σε Κύπρο και Ελλάδα (πλην ΕΥΡΩΚΟ και ΛΑΟΣ αντίστοιχα...). Η λύση αυτή έχει επιβεβαιωθεί με τη Συμφωνία τη 8η Ιουλίου 2006 μεταξύ Παπαδόπουλου και Ταλάτ, που προνοεί ρητά «δέσμευση για επανένωση στη βάση διζωνική -δικοινοτική ομοσπονδία». Στη βάση αυτή, έχουν αρχίσει οι διαπραγματεύσει, μεταξύ των ηγετών των δύο κοινοτήτων, Χριστόφια-Ταλάτ. Το κυριότερο όμω, είναι ότι η ομοσπονδία αποτελεί τη μόνη λύση στην οποία μπορούν να συγκλίνουν Ε/κ και Τ/κ. Για μα έχει μεγάλη σημασία να ξεκαθαρίζεται ρητά και καθαρά η δέσμευση τη πλευρά μα στα συμφωνηθέντα, πράγμα που ενισχύει την αξιοπιστία και προ τη διεθνή κοινότητα και προ του Τ/κ συμπατριώτε μα. Είναι ουσιαστικό σημείο τη δική μα κριτική προ άλλε παρατάξει το θέμα τη συνέπεια και τη ειλικρίνεια για τη μορφή τη λύση. Αν είναι κάτι που όλοι παραδέχονται για την κυπριακή Αριστερά, είναι ότι εδώ και δεκαετίε, παρά το κόστο, παραμένει αταλάντευτα προσηλωμένη στη λύση διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία και μιλά ξεκάθαρα στο λαό γιʼ αυτή. Έχει επίση τεράστια σημασία να γίνεται ουσιαστική ενημέρωση και συζήτηση πλατιά μέσα στο λαό μα, για τη σημασία και τι πρόνοιε αυτή τη λύση. Είναι για αυτό που εκτιμούμε ω ιδιαίτερα θετική την εκστρατεία ενημέρωση του λαού, που εγκαινίασε πριν μερικού μήνε η κυβέρνηση Χριστόφια. Τι προνοεί όμω σε γενικέ γραμμέ η ομοσπονδία; Πρέπει κατʼαρχήν να διευκρινίσουμε ότι τα κράτη, από τη σκοπιά τη πολιτειακή του δομή, χωρίζονται σε δύο κατηγορίε : στα ενιαία (που χωρίζονται σε επαρχίε αποκλειστικά για διοικητικού σκοπού και οι οποίε υπάγονται απευθεία στα νομοθετικά, εκτελεστικά και δικαστικά όργανα του κράτου ) και στα ομοσπονδιακά (τα οποία είναι σύνθετα κράτη που αποτελούνται από δύο τουλάχιστον περιφέρειε, με δικά του όργανα εξουσία και οι οποίε δρουν μέσα στο πλαίσιο αρμοδιοτήτων που του παραχωρεί το κεντρικό σύνταγμα). Πολύ λόγο γίνεται για τη συνομοσπονδία η οποία δεν είναι μορφή πολιτειακή δομή αλλά είναι μορφή ένωση δύο ξεχωριστών κρατών σε συγκεκριμένα θέματα. Τα ομοσπονδιακά κράτη σήμερα είναι περίπου 24 και καταλαμβάνουν τη μισή σχεδόν έκταση του πλανήτη και σε αυτά ζει το 40% περίπου του παγκόσμιου πληθυσμού. Ανάμεσα του είναι η Ρωσική Ομοσπονδία, οι ΗΠΑ, ο Καναδά, η Αυστραλία, η Γερμανία, το Βέλγιο, η Ελβετία, η Αργεντινή, η Βραζιλία κ.ά. Ομοσπονδιακά κράτη μπορούν να δημιουργηθούν είτε με συνένωση δύο ή και παραπάνω χωριστών κρατών (ΗΠΑ, Γερμανία, Ελβετία), είτε με αποκέντρωση ενό ενιαίου κράτου (Βέλγιο, Βραζιλία), για λόγου που διαφέρουν βεβαίω σε κάθε περίπτωση. Στην περίπτωση τη Κύπρου, που είναι διεθνώ αναγνωρισμένη, κράτο -μέλο του ΟΗΕ, τη ΕΕ και άλλων διεθνών οργανισμών θα υπάρξει μετεξέλιξη του ενιαίου κράτου σε ομοσπονδιακό, και όχι νέο κράτο.

Κάθε ομοσπονδιακό κράτο έχει τι δικέ του ιδιαιτερότητε και ιδιομορφίε. Υπάρχουν όμω κοινά γνωρίσματα που δίνουν περιεχόμενο στον ίδιο τον όρο «ομοσπονδία». Το κάθε ομοσπονδιακό κράτο αποτελείται από δύο ή περισσότερε «περιφέρειε» ή αλλιώ «πολιτείε» (ΗΠΑ) ή «καντόνια» (Ελβετία) ή «γαίε» (Γερμανία) ή «ζώνε» κλπ. Η ονομασία των περιφερειών αυτών ποικίλει, η ουσία όμω είναι η ίδια: η κάθε περιφέρεια έχει τα δικά τη όργανα εξουσία (κυβέρνηση, βουλή, δικαστήρια) και οι αρμοδιότητε που έχει κάθε περιφέρεια είναι ισοδύναμε και ταυτόσημε με αυτέ που έχουν οι άλλε περιφέρειε. Οι αρμοδιότητε αυτέ αφορούν συνήθω την τοπική αυτοδιοίκηση, την παιδεία, τον πολιτισμό, τη θρησκεία, την τοπική αστυνόμευση κλπ. Στην Κύπρο, η κάθε μια από τι δύο περιφέρειε ή διαφορετικά ζώνε, θα διοικείται από την αντίστοιχη κοινότητα, γιʼ αυτό η προτεινόμενη μορφή λύση ονομάζεται διζωνική ομοσπονδία, ονομασία που αφορά την εδαφική πτυχή. Αυτό δε συνεπάγεται δύο περιοχέ με εθνικά αμιγεί πληθυσμού, πράγμα που η ε/κ πλευρά απορρίπτει κατηγορηματικά. Αντίθετα. Ακόμα κι αν η κάθε περιφέρεια θα διοικείται από μία κοινότητα, Ε/κ και Τ/κ θα ζουν και στι δύο περιφέρειε σε συνθήκε ασφάλεια, σεβασμού των δικαιωμάτων κι ελευθεριών του, χωρί διάκριση. Το χαρακτηριστικότερο στοιχείο μια ομοσπονδία ωστόσο, είναι ότι οι βασικέ αρμοδιότητε που διασφαλίζουν την ενότητα του κράτου, του λαού, του εδάφου και τη οικονομία ανήκουν στην κεντρική εξουσία, την κυβέρνηση του ομοσπονδιακού κράτου, το οποίο είναι κυρίαρχο σε όλη την επικράτεια, έχει μία διεθνή εκπροσώπηση και του οποίου οι νόμοι είναι άμεσα εφαρμοστέοι στι περιφέρειε. Οι αρμοδιότητε αυτέ τη κεντρική εξουσία είναι οι σημαντικότερε : εξωτερική πολιτική, άμυνα, ασφάλεια, δημοσιονομικά κ.ά. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούν οι περιφέρειε να υπερκεράσουν την κεντρική Κυβέρνηση και το κεντρικό Σύνταγμα. Η κάθε περιφέρεια θα έχει το δικό τη Σύνταγμα, το οποίο θα υπάγεται στο κεντρικό Σύνταγμα και θα εναρμονίζεται με αυτό. Έτσι, το κεντρικό Σύνταγμα θα διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα σε όλη την κυπριακή επικράτεια. Ένα από το πιο σημαντικά γνωρίσματα τη ομοσπονδία, είναι ότι διασφαλίζει το ένα κράτο με μια κυριαρχία, μια διεθνή προσωπικότητα και μια ιθαγένεια. Ταυτόχρονα, όμω, θα παρέχει στι δυο κοινότητε εδαφική και θεσμική κυριαρχία. Σημαντική ιδιαιτερότητα τη ομοσπονδία στην Κύπρο είναι ότι θα είναι δικοινοτική. Στοιχείο που δεν είναι νέο, αφού το στοιχείο αυτό περιλαμβανόταν και στο Σύνταγμα του 1960, παρά το ότι ορισμένοι ουδέποτε το αντιλήφθηκαν. Ο όρο δικοινοτική, όπω καθορίστηκε από τον ΟΗΕ, σημαίνει ότι και οι δύο κοινότητε θα συμμετέχουν αποτελεσματικά στην κεντρική εξουσία, γεγονό που αποτελεί έκφανση τη πολιτική ισότητα των δύο κοινοτήτων. Όπω, εξάλλου, έκφανση τη πολιτική ισότητα αποτελούν οι ταυτόσημε αρμοδιότητε των δύο περιφερειών, που θα διοικούνται από κάθε κοινότητα αντίστοιχα. Η πολιτική ισότητα αποτελεί δικλείδα ασφαλεία, έτσι ώστε η μια κοινότητα να μην μπορεί να επιβάλει τη βούληση τη στην άλλη και ταυτόχρονα καμιά κοινότητα να μην μπορεί μόνη τη να παραλύσει το κράτο. Τα ψηφίσματα του ΟΗΕ ξεκαθαρίζουν ότι με τον όρο πολιτική ισότητα των δύο κοινοτήτων δεν σημαίνει ούτε ισότητα κρατών, ούτε αριθμητικά ίση συμμετοχή σε όλα τα επίπεδα εξουσία. Είναι σημαντική αυτή η διευκρίνιση γιατί η Τουρκία και η τ/κ ηγεσία δίνουν στον όρο το περιεχόμενο που του βολεύει. Αυτά αποτελούν το βασικό περίγραμμα και τη βάση τη λύση, αφού οι επιμέρου πτυχέ αποτελούν αντικείμενο των σημερινών διαπραγματεύσεων. Η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, επομένω, θα επανενώσει την πατρίδα μα και θα καθιστά του Κύπριου, Ε/κ και Τ/κ, αφέντε στον τόπο του. Το δίλημμα που έθεσε ενώπιον μα η προδοσία και η εισβολή, είναι είτε η αποδοχή τη διχοτόμηση, είτε η επανένωση του τόπου με τη λύση τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Όσο κι αν προσπαθούν να παραπλανήσουν το λαό οι εχθροί τη λύση με τη δήθεν αμφισβήτηση τη ομοσπονδία με την επίκληση μια «ευρωπαϊκή λύση», θα βρίσκουν απέναντι του τη βούληση του λαού για επανένωση. Ακόμη και η ίδια η ΕΕ, την οποία επικαλούνται και θυμιατίζουν, στηρίζει τη λύση Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Η αμφισβήτηση τη ομοσπονδία δεν είναι απλά μια ανέφικτη θέση, είναι ζημιογόνα και επικίνδυνη. Αν η ε/κ πλευρά εγκαταλείψει μια δέσμευση που η ίδια έχει αναλάβει εδώ και τριάντα χρόνια, αυτό θα την καταστήσει αναξιόπιστη, πράγμα που με τη σειρά του θα δώσει τη χρυσή ευκαιρία στην Τουρκία να μεθοδεύσει πιο αποτελεσματικά την οριστική αναγνώριση του ψευδοκράτου. Μια τέτοια αυτοαναίρεση τη πλευρά μα, δε θα έβρισκε κατανόηση ούτε στη διεθνή κοινότητα, αλλά ούτε από του πιο προοδευτικού Τ/κ. Πιστεύουμε ότι οι Κύπριοι φοιτητέ που νοιάζονται για τον αγώνα του λαού μα και τη δικαίωση τη πατρίδα μα, πρέπει να έχουν το ζήτημα τη μορφή λύση του Κυπριακού ψηλά στα κριτήρια του για την αξιολόγηση των πολιτικών κομμάτων και των φοιτητικών παρατάξεων. Η Προοδευτική επιλέγει να μιλάει τη γλώσσα τη ειλικρίνεια, ακόμα κι αν σε αυτή υπάρχουν πικρέ αλήθειε. Εμεί επιλέγουμε την επανένωση τη Κύπρου, τον τερματισμό τη κατοχή, των επεμβατικών δικαιωμάτων και του εποικισμού. Εμεί επιλέγουμε λύση, τον έντιμο συμβιβασμό με του Τ/κ συμπατριώτε μα και όχι το συμβιβασμό με τη διχοτόμηση και το ιμπεριαλιστικό έγκλημα του 1974.

Η Προοδευτική, ω κομμάτι του Λαϊκού Κινήματο, έχει καθιερωθεί στη συνείδηση των φοιτητών, ω η παράταξη που προωθεί με πίστη, συνέπεια και αφοσίωση την πολιτική τη επαναπροσέγγιση Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Κι αυτό είναι απόλυτα ορθό, γιατί για εμά, το κτίσιμο σχέσεων φιλία και κοινή πάλη των δύο κοινοτήτων, είναι συστατικό μέρο του αντικατοχικού μα αγώνα. Οι δύο κοινότητε συναποτελούν τον κυπριακό λαό και άρα είμαστε σύμμαχοι και συνοδοιπόροι στον αγώνα για επανένωση τη κοινή μα πατρίδα. Γνωρίζουμε πολύ καλά, πω η επαναπροσέγγιση δεν μπορεί από μόνη τη να φέρει τη λύση και δεν παραγνωρίζουμε τον καθοριστικό ρόλο που έχει η Τουρκία σε όλο το φάσμα τη ζωή στα κατεχόμενα. Κατανοούμε ακόμα, ότι οι δεκαετίε διαχωρισμού, το αίμα και η βία που έφεραν οι εθνικιστέ των δύο πλευρών και η υποδαύλιση του μίσου από ξένα ιμπεριαλιστικά κέντρα, δημιούργησαν, αντικειμενικά, κλίμα επιφυλακτικότητα ανάμεσα στι δύο κοινότητε. Χύθηκε πολύ αίμα, πολύ μελάνι και πολύ χρήμα στον τόπο μα για να δημιουργηθεί και να διαιωνιστεί το σοβινιστικό μίσο μεταξύ Ε/κ και Τ/κ, αφού τούτο ήταν ο δοκιμασμένο τρόπο για να ανοίγουν οι κερκόπορτε στου εχθρού του λαού μα. Όμω το ζητούμενο είναι να γυρίσουμε σελίδα. Η επαναπροσέγγιση αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για να βρούμε και να εφαρμόσουμε τη λύση του Κυπριακού, αφού συμβάλλει αποφασιστικά στην κατανόηση των ανησυχιών και των προσδοκιών των Ε/κ από του Τ/κ και αντίστροφα. Η δική μα αντίληψη για την επαναπροσέγγιση, έχει πρώτιστα πολιτικό περιεχόμενο, αφού γκρεμίζει τα τείχη τη διαίρεση και τη κατοχή. Διαλύει το μύθο ότι οι δύο κοινότητε δεν μπορούν να ζήσουν μαζί, που είναι το κυριότερο επιχείρημα τη Τουρκία για να προωθεί τη διχοτόμηση. Η πολιτική τη επαναπροσέγγιση στέκεται απέναντι στον εθνικισμό, ο οποίο εκφράζεται σήμερα με ιδεολογήματα και συνθήματα του παρελθόντο (ένωση, διχοτόμηση, «ελληνικότητα τη Κύπρου», αναγνώριση του ψευδοκράτου κλπ), με την παρουσία και δράση ακροδεξιών οργανώσεων, είτε με άρνηση τη ομοσπονδία και τη επανένωση. Ο σοβινισμό ήταν ο χειρότερο σύμβουλο στην ιστορία μα και είναι επικίνδυνο το γεγονό ότι οι δυνάμει που τον εκφράζουν μέσα στο φοιτητικό κίνημα παραμένουν, ακόμα και σήμερα, ισχυρέ. Απορρίπτουμε τι προσεγγίσει που υποβαθμίζουν τη φιλία Ε/κ και Τ/κ στη σφαίρα τη ψυχολογική επαφή. Η επαναπροσέγγιση είναι υπόθεση του κυπριακού λαού και όχι των ξένων κέντρων που επιχειρούν να την ποδηγετήσουν. Απορρίπτουμε, ακόμα, το ψέμα ότι η επαναπροσέγγιση ισοδυναμεί με ανθελληνισμό και άρνηση τη εθνική μα καταγωγή. Αντίθετα, η επαναπροσέγγιση καλλιεργεί τον αμοιβαίο σεβασμό στη γλώσσα, τη θρησκεία, την ιστορία και τον πολιτισμό τη κάθε κοινότητα. Την ίδια ώρα, όμω, κτίζει σχέσει συνεργασία πάνω στην κοινή κυπριακή κουλτούρα, την κοινή πολιτιστική παράδοση και την αγάπη για την κοινή πατρίδα. Η κυπριακή Αριστερά, δέχτηκε τόνου λάσπη και συκοφαντία για ανθελληνισμό και προδοσία όταν, αμέσω μετά την εισβολή, μίλησε για κοινή πάλη Ε/κ και Τ/κ ενάντια στην κατοχή. Επιμείναμε όμω και φτάσαμε στο σημείο σήμερα, η επαναπροσέγγιση να υιοθετείται, έστω και λεκτικά, από όλε σχεδόν τι δυνάμει του τόπου και να αποτελεί κυβερνητική πολιτική. Η επαναπροσέγγιση για την Αριστερά, έχει βαθιέ ιδεολογικέ και ταξικέ ρίζε, που τρέφονται από το διεθνισμό και του αγώνε μα για την ειρήνη. Θεμελιώθηκε πάνω στου αιώνε ειρηνική συμβίωση Ε/κ και Τ/κ και σφυρηλατήθηκε μέσα στου κοινού αγώνε Ε/κ και Τ/κ, που βρέθηκαν μαζί στι γραμμέ του Λαϊκού Κινήματο. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι τη ιστορία και τη ταυτότητα του ΑΚΕΛ και τη Προοδευτική. Είναι μακρύ ο κατάλογο των Ε/κ και Τ/κ συντρόφων μα, που πλήρωσαν με την ίδια του τη ζωή, την πίστη του στην αδελφοσύνη των δύο κοινοτήτων. Ανάμεσα του ο Καβάζογλου κι ο Μισιαούλη, που η κοινή θυσία του έγινε το λάβαρο τη επανένωση. Η Προοδευτική Κ.Φ. στηρίζει σθεναρά τι προσπάθειε που γίνονται στην κυπριακή εκπαίδευση για την καλλιέργεια κουλτούρα ειρηνική συμβίωση, συνεργασία και αμοιβαίου σεβασμού Ε/κ και Τ/κ, με στόχο την απαλλαγή από την κατοχή και την επανένωση τη πατρίδα και του λαού μα. Ταυτόχρονα, αναδεικνύουμε την ανάγκη αντικειμενική, ολοκληρωμένη κι επιστημονική συγγραφή τη σύγχρονη ιστορία του τόπου μα, γνωρίζοντα ότι η γνώση και η αλήθεια είναι όπλα στον αγώνα μα για επανένωση του τόπου και του Λαού μα. Η Προοδευτική ΚΚΦΑ, θα επιμείνει στην ανάγκη η ΕΦΕΚ Αθήνα να έχει ουσιαστική δράση και έργο προ την κατεύθυνση τη επαναπροσέγγιση των δύο κοινοτήτων. Τα θετικά βήματα που έγιναν παλιότερα με τη δημοκρατική συνεργασία στο σύλλογο (σύσταση επιτροπή Επαναπροσέγγιση και κοινή διακήρυξη με την οργάνωση των Τ/κ φοιτητών τη Κωνσταντινούπολη ), φέρνουν το σύλλογο μπροστά στην ευθύνη να αναλάβει περαιτέρω πρωτοβουλίε, που να προωθούν την κοινή δράση με τ/κ νεολαιίστικε οργανώσει.

Οεθνικισμό, υπήρξε στον τόπο μα ο καλύτερο συνήγορο του ιμπεριαλισμού και των σχεδίων του για το διαμελισμό του τόπου μα. Οι εθνικιστέ σοβινιστέ και στι δυο κοινότητε, λειτούργησαν ω οι άψογοι εκτελεστέ των σχεδίων του ΝΑΤΟ για διχοτόμηση τη Κύπρου. Άνοιξαν την κερκόπορτα στον τουρκικό Αττίλα, με το φασιστικό πραξικόπημα του Ιούλη του 1974, αφήνοντα πληγέ που καίνε μέχρι σήμερα το κορμί τη πατρίδα μα. Απέναντι από του δολοφόνου του λαού μα, στάθηκε ολόκληρο το Λαϊκό Κίνημα. Δεκάδε σύντροφοι και συναγωνιστέ, μέλη του ΑΚΕΛ και τη ΕΔΟΝ, έχασαν τη ζωή του σʼ αυτόν τον αγώνα. Δυστυχώ, η προδοσία άνοιξε το δρόμο για την τούρκικη εισβολή και τη συνεχιζόμενη κατοχή τη Κύπρου. Μέσα από τι στάχτε που άφησε πίσω του ο νατοϊκό ιμπεριαλισμό, το προδοτικό πραξικόπημα και η βάρβαρη τούρκικη εισβολή, γεννήθηκε τον Οκτώβρη του 1974 σʼ ένα υπόγειο στα Εξάρχεια, η Προοδευτική. Η ίδρυση τη Προοδευτική, ήταν η απάντηση των δημοκρατικών φοιτητών τη Αθήνα στη δράση του εθνικισμού σοβινισμού, που παρόλο που μερικού μήνε πριν είχε συνεργήσει στο έγκλημα ει βάρο του Λαού μα, παρέμενε αμετανόητο και προκλητικό. Στη δική μα αντίληψη, ο εθνικισμό, δεν είναι άλλη μια όψη μέσα στη δημοκρατία, όπω πολλοί θέλουν να τον παρουσιάζουν, αλλά είναι ο κυριότερο εχθρό κάθε δημοκρατική φωνή. Είναι ό, τι πιο σάπιο άφησε πίσω τη η ιστορία, ό, τι πιο σάπιο γέννησε και γεννά η κοινωνία μα. Σήμερα, δυστυχώ βρισκόμαστε ξανά μπροστά σε μια νέα έξαρση του εθνικισμού-σοβινισμού. Το τελευταίο διάστημα γινόμαστε μάρτυρε τη προσπάθεια εθνικιστικών κύκλων να δημιουργήσουν ένα κλίμα ένταση και διχόνοια στο εσωτερικό μέτωπο του λαού μα. Η ακροδεξιά, μα αποδεικνύει ξανά πόσο στενά συνδεδεμένη είναι με τι πιο μαύρε σελίδε τη ιστορία του τόπου μα, αφού με πρόσχημα τη διαφωνία του με την ομοσπονδία, επιδίδονται σε συμπεριφορέ που μόνο τη σκοτεινή περίοδο του 1974 μπορούν να μα θυμίσουν. Οι ακραίοι σοβινιστέ χρησιμοποιούν τα ίδια περίπου συνθήματα, που μόνο νέε καταστροφέ και καινούργια δεινά μπορούν να επιφέρουν στον τόπο μα. Στο φοιτητικό κίνημα στην Αθήνα, εκπρόσωποι του εθνικισμού είναι οι δυο παρατάξει τη ακροδεξιά, Πρωτοπορία και Δράσι -ΚΕΣ. Μάταια προσπαθούν να μα πείσουν ότι διαφέρουν, αφού η κάλπικη αντιπαράθεση του και το παιχνίδι του ανταγωνισμού μεταξύ του, είναι εντελώ αβάσιμο. Η ίδια η ιστορία του βροντοφωνάζει πω Πρωτοπορία και Δράσι -ΚΕΣ, είναι αδέλφια δίδυμα. Τρανό παράδειγμα αποτελεί η αντικατοχική πορεία τη ΕΦΕΚ Αθήνα, όπου εδώ και τόσα χρόνια οι δύο εθνικιστικέ παρατάξει συστρατεύονται σε κοινό σοβινιστικό πλαίσιο συνθημάτων, φωνάζοντα τα ίδια συνθήματα και ανεμίζοντα τι «ενωτικέ» σημαίε. Δηλώνουν και οι δυο συνέπεια κάθε χρόνο στη διοργάνωση του μνημόσυνου του ολετήρα τη Κύπρου Γρίβα, εμμένοντα ακόμη και σήμερα στο γριβισμό, τι φασιστικέ νοοτροπίε και την ενωσιολογία, που ζημιώνει την υπόθεση τη Κύπρου. Εξάλλου, δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι όλα τα χρόνια που Πρωτοπορία και Δράσι -ΚΕΣ είχαν την πλειοψηφία των εδρών στο σύλλογο, συμπεριφέρονταν ω μια παράταξη. Η μόνη απάντηση στου εχθρού του λαού μα, δεν είναι άλλη από την πάλη για απομόνωση του εθνικισμού και του σοβινισμού. Η Προοδευτική, δηλώνει καθημερινά με τη δράση τη ανυπότακτο πολέμιο του εθνικισμού και του φασισμού, μπροστάρη στον αγώνα που δίνει ο λαό μα για να τσακίσει το αυγό του φιδιού και μαζί, Ε/κ και Τ/κ, να δώσουμε τη μάχη για την επανένωση τη πατρίδα μα. Είναι καθήκον του κάθε δημοκρατικού και προοδευτικού φοιτητή, να βαδίσει μαζί με την Προοδευτική σε αυτό το δύσκολο αγώνα. Η Προοδευτική, δηλώνει περίτρανα πω θα βρίσκεται απέναντι του, χωρί καμία ανοχή στι φασιστικέ νοοτροπίε και ω η μόνη συνεπή δύναμη, που χωρί ταλαντεύσει αντιπαλεύει τον εθνικισμό από τη ίδρυσή τη, τόσο στο φοιτητικό κίνημα, όσο και ευρύτερα στη νεολαία. Εμεί θέλουμε να ξημερώσει η μέρα που τα ιδεολογήματα που οδήγησαν στο δίδυμο έγκλημα του 1974, θα σαπίζουν στα μπουντρούμια τη ιστορία. Εμεί θέλουμε απελευθέρωση κι επανένωση τη πατρίδα μα κι αδελφοσύνη Ε/κ και Τ/κ. Εμεί θέλουμε αυτοί που ποτίζουν με το δηλητήριο του εθνικισμού το λαό μα, να πάρουν απʼ αυτόν απάντηση με ενότητα κι αγώνα!

Στον αγώνα που δίνει ο λαό μα για απελευθέρωση τη μισή μα πατρίδα και επανένωση του νησιού και του λαού μα, πρέπει να είναι ξεκάθαρο απέναντι σε ποιου παλεύουμε. Η Προοδευτική και ολόκληρο το Λαϊκό Κίνημα ανέκαθεν έλεγαν ξεκάθαρα ότι την πρώτη ευθύνη για τη δημιουργία και τη διαιώνιση του Κυπριακού προβλήματο, έχει ο ιμπεριαλισμό. Οι επεμβάσει του σε κάθε φάση τη σύγχρονη κυπριακή ιστορία, μόνο δεινά επέφεραν στο λαό και το νησί μα. Πραξικόπημα και εισβολή, εκτελέστηκαν στη βάση σχεδίων που εκπονήθηκαν στα στρατηγεία του ΝΑΤΟ, τα αποτελέσματα των οποίων παραμένουν ακόμα και σήμερα ματωμένε πληγέ στο κορμί τη Κύπρου. Βέβαια, δε θα κατάφερναν ποτέ να περάσουν του σχεδιασμού του αν δεν είχαν συνεργού μέσα στην Κύπρο. Στην πορεία του χρόνου αυτέ οι ΝΑ- ΤΟϊκέ δυνάμει, πρωταγωνίστησαν στη διαμόρφωση απαράδεκτων σχεδίων λύση, στον εξευμενισμό τη Τουρκία και στι προσπάθειε αναβάθμιση του ψευδοκράτου. Είναι για αυτό που στη δική μα αντίληψη ο αντικατοχικό αγώνα του κυπριακού λαού είναι ταυτόχρονα και αντιιμπεριαλιστικό. Είναι για αυτό που το ΑΚΕΛ και η Προοδευτική είναι το μόνο Κόμμα και παράταξη αντίστοιχα, που αντιτίθενται σθεναρά στο ενδεχόμενο ένταξη τη Κύπρου στο ΝΑΤΟ (όπω ζητά ο Δημοκρατικό Συναγερμό ) ή στο νατοϊκό πρόγραμμα, «Συνεταιρισμό για την Ειρήνη» (όπω ζητούν ΔΗΣΥ Πρωτοπορία και τα άλλα κόμματα). Ο Πρόεδρο Χριστόφια έχει ξεκαθαρίσει, ότι αυτή η κυβέρνηση δεν πρόκειται να υποβάλει αίτηση, ούτε για το ΣγΕ, ούτε για το ΝΑΤΟ. Μαζί μα είναι η μεγάλη πλειοψηφία του λαού. Κι αυτό γιατί το ΝΑΤΟ δεν είναι άγνωστο στον κυπριακό λαό. Ο λαό μα δε δίνει συγχωροχάρτι σε αυτού που οργάνωσαν το έγκλημα κατά τη πατρίδα μα και σε αυτού που χαράζουν τα σύνορα με το αίμα Είναι για αυτό που το ΑΚΕΛ και η Προοδευτική είναι το μόνο Κόμμα και παράταξη αντίστοιχα, που αντιτίθενται σθεναρά στο ενδεχόμενο ένταξη τη Κύπρου στο ΝΑΤΟ (όπω ζητά ο Δημοκρατικό Συναγερμό ) ή στο νατοϊκό πρόγραμμα, «Συνεταιρισμό για την Ειρήνη» (όπω ζητούν ΔΗΣΥ Πρωτοπορία και τα άλλα κόμματα). Ο Πρόεδρο Χριστόφια έχει ξεκαθαρίσει, ότι αυτή η κυβέρνηση δεν πρόκειται να υποβάλει αίτηση, ούτε για το ΣγΕ, ούτε για το ΝΑΤΟ. Μαζί μα είναι η μεγάλη πλειοψηφία του λαού. Κι αυτό γιατί το ΝΑΤΟ δεν είναι άγνωστο στον κυπριακό λαό. Ο λαό μα δε δίνει συγχωροχάρτι σε αυτού που οργάνωσαν το έγκλημα κατά τη πατρίδα μα και σε αυτού που χαράζουν τα σύνορα με το αίμα των λαών. Η δική μα αντίθεση στην ένταξη τη Κύπρου στο ΝΑΤΟ ή στο ΣγΕ, συνδέεται με τον ευρύτερο αγώνα του Λαού μα ενάντια στον ιμπεριαλισμό και την ξένη κατοχή, για πλήρη αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων, κατάργηση των επεμβατικών κι εγγυητικών δικαιωμάτων ξένων χωρών στο νησί και αποστρατιωτικοποίηση τη Κυπριακή Δημοκρατία. Τελικό στόχο παραμένει η πλήρη αποστρατιωτικοποίηση του νησιού, με τη διάλυση των βρετανικών βάσεων, μάχη που θα δώσουμε, μετά την επανένωση, σε κοινό μέτωπο Ε/κ και Τ/κ. Είναι τουλάχιστον αντιφατικό από μέρου εκείνων των πολιτικών δυνάμεων και φοιτητικών παρατάξεων που από τη μια στηρίζουν την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων και από την άλλη αποδέχονται την πρόσδεση τη Κύπρου στο άρμα του ΝΑΤΟ όπου η Τουρκία έχει ρόλο υπαρχηγού. Αποτελεί, επίση, κραυγαλέα αυτοαναίρεση εκ μέρου του το γεγονό ότι απαρνήθηκαν το αίτημα τη αποστρατιωτικοποίηση το οποίο είχε για δεκαετίε η ε/κ πλευρά προκειμένου όπω λένε να ανταποκριθούμε στι απαιτήσει του Eυρωστρατού ή των ΝΑΤΟϊκών προγραμμάτων, όπου διακαώ θέλουν να ενταχθεί η Κύπρο. Εμεί όμω θέλουμε την πατρίδα μα και όλη τη γειτονιά τη Μεσογείου να είναι γέφυρα ειρήνη και φιλία των λαών. Όχι στρατιωτική βάση και ορμητήριο των ιμπεριαλιστών. Για αυτό η Προοδευτική αγωνίζεται μαζί με το ΑΚΕΛ, την πιο συνεπή αντιιμπεριαλιστική και πραγματικά πατριωτική δύναμη του τόπου μα για μια δίκαιη υπό τι περιστάσει λύση του Κυπριακού, που θα απελευθερώνει, θα επανενώνει και θα αποστρατιωτικοποιεί την πατρίδα μα. Παλεύουμε για το ξημέρωμα τη μέρα που ο λαό τη Κύπρου θα είναι ο πραγματικό αφέντη του νησιού! Ταυτόχρονα, μαζί με τα προοδευτικά κινήματα και του λαού του κόσμου, παλεύουμε για οριστική διάλυση του ΝΑΤΟ και των παρακλαδιών του και στεκόμαστε με διεθνιστική αλληλεγγύη στο πλευρό των λαών που παλεύουν κόντρα στον ιμπεριαλισμό για την ελευθερία του. Θέλουμε να εξαφανιστούν από το πρόσωπο τη γη οι πολεμικέ μηχανέ που έσπειραν και σπέρνουν τον όλεθρο στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή και άλλου. Θα παλεύουμε ακούραστα μέχρι τη μέρα που ο ιμπεριαλισμό και ο πόλεμο θα θαφτούν οριστικά στου τάφου τη ιστορία και μαζί του θα πάρουν το σύστημα που του θρέφει και του συντηρεί. Ο ιμπεριαλισμό είναι δυνατό αλλά όχι αήττητο. Ο τροχό τη ιστορία θα κυλήσει ξανά και οι Λαοί θα ξαναβγούν στο προσκήνιο. Θα ξημερώσουν οι μέρε τη ειρήνη!

Τ α τελευταία χρόνια το φοιτητικό κίνημα, στο πλάι μαθητών και εργαζομένων, έδωσε τη μεγάλη μάχη ενάντια στο μέτρο τη αύξηση του ορίου συνταξιοδότηση στα 63, 65, 67... Ένα μέτρο που μεθοδικά προωθούσε ο Δημοκρατικό Συναγερμό και τα παρακλάδια του, υιοθετώντα άμεσα τι πιο αντιδραστικέ κατευθύνσει τι Ευρωπαϊκή Ένωση. Στόχο του η εξυπηρέτηση του Κεφαλαίου, όπω εκφράζεται στην Κύπρο από την Ομοσπονδία Εργοδοτών και Βιομηχάνων (ΟΕΒ). Ενωμένοι λοιπόν ΟΕΒ- Συναγερμό και ΣΕΚ με τη στήριξη δυστυχώ των βουλευτών των κομμάτων ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ, βάλθηκαν να στείλουν τη νέα γενιά στην ανεργία και του εργαζόμενου στη δια βίου εργασία. Το μόνο Κόμμα που τάχθηκε στο πλευρό των φοιτητών και των εργαζομένων, για ακόμη μια φορά ήταν το ΑΚΕΛ. Λογάριασαν όμω χωρί τον ξενοδόχο. Ξέχασαν πω η υλοποίηση τέτοιων μέτρων κρίνεται από τι ταξικέ και πολιτικέ μάχε που δίνονται και ιδιαίτερα από την αντίσταση του εργατικού και του νεολαιίστικου κινήματο. Πιστή στο καθήκον τη η Προοδευτική καθοδήγησε τον αγώνα ενάντια στην αύξηση του ορίου, όταν οι υπόλοιπε φοιτητικέ παρατάξει ευθυγραμμίστηκαν στην πράξη με τα κόμματα του, τα οποία υπερψήφισαν τα μέτρα που θα οδηγούσαν σε έκρηξη τη νεανική ανεργία. Με μαζικέ πορείε, με μια τιτάνια προσπάθεια συλλογή υπογραφών και διαρκή κινητοποίηση χιλιάδων φοιτητών, το φοιτητικό κίνημα, με μπροστάρη την Προοδευτική μέσα στην ΠΟΦΕΝ και στι Φοιτητικέ Ενώσει, κόψαμε τη φόρα σε όσου ετοιμάζονταν να αχρηστεύσουν το μέλλον μια ολόκληρη γενιά. Με τον αγώνα λοιπόν φοιτητών και εργαζομένων, οι προσπάθειε του αυτέ δεν καρποφόρησαν! Επισφράγισμα τη νίκη του φοιτητικού κινήματο έθεσε η εκλογή του Δημήτρη Χριστόφια, ο οποίο τερμάτισε στι προθέσει του με μέτρα που πήρε η κυβέρνηση του για τη βιωσιμότητα του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ΤΚΑ). Μετά από ολοκληρωμένη πρόταση του Υπουργείου Εργασία, η Κυπριακή Βουλή έθεσε τέλο στην όποια επέκταση του ορίου συνταξιοδότηση. Μόνο ο ΔΗΣΥ τάχθηκε για άλλη μια φορά απέναντι από του φοιτητέ καταψηφίζοντα την πρόταση. Σήμερα, η ταγμένη στην υπηρεσία τη πλουτοκρατία νεοφιλελεύθερη παράταξη του ΔΗΣΥ, προωθεί ξανά του ζημιογόνου σχεδιασμού τη, αφού μαζί με βουλευτέ του ΔΗΚΟ και τη ΕΔΕΚ κατέθεσαν το ζήτημα εκ νέου στη Βουλή. Η ενέργεια του αυτή, ξεσήκωσε αμέσω τι αντιδράσει του φοιτητικού κινήματο αλλά και των αδιόριστων καθηγητών. Το ΑΚΕΛ ήταν και πάλι το Κόμμα που διαφώνησε, τονίζοντα ξανά τι αρνητικέ επιπτώσει που θα έχει ένα τέτοιο μέτρο για την κοινωνία και ειδικότερα για τη νέα γενιά. Για την Προοδευτική το ζήτημα είναι ξεκάθαρο. Η νέα γενιά του τόπου αλλά και στο σύνολο του οι εργαζόμενοι, δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν από τη θέσπιση ενό τέτοιου μέτρου. Να κερδίσουν έχουν μόνο η εργοδοσία και αυτοί που το προωθούν. Δεν συμβιβαζόμαστε με τη λογική που θέλουν να μα υποβάλουν, σύμφωνα με την οποία οι εργαζόμενοι αφού ζουν περισσότερο α δουλεύουν περισσότερο. Ούτε μπορούμε να συμβιβαστούμε με ένα μέτρο που θέτει τη νεολαία στο περιθώριο και τη στέλλει κατευθείαν στη γραμμή για την ανεργία. Η Προοδευτική μπήκε και πάλι μπροστά στου αγώνε το φοιτητικού κινήματο μετά και από την τελευταία προσπάθεια επαναφορά του «63ου». Με πρόταση τη επανασυστάθηκε ο «Φορέα ενάντια στην αύξηση του ορίου αφυπηρέτηση», ο οποίο ανέλαβε αμέσω δράση με αποκορύφωμα την κινητοποίηση έξω από τη Βουλή στι 16 Μαρτίου. Η Γενική Συνέλευση τη Ε.Φ.Ε.Κ. Αθήνα, μετά από πρόταση τη Προοδευτική εντάχθηκε στο Φορέα και πραγματοποίησε επίση στι 16 Μαρτίου κινητοποίηση έξω από την Κυπριακή Πρεσβεία, δυστυχώ με την απουσία όλων των άλλων παρατάξεων. Την πρόταση αυτή όπω μα συνήθισαν τα τελευταία χρόνια καταψήφισαν Πρωτοπορία και Δράσι - ΚΕΣ. Βέβαια το γεγονό δεν μα εξέπληξε ιδιαίτερα μια και είναι το δικό τη κόμμα που μα οδηγεί στην ουρά για το Ταμείο Ανεργία. Απαντώντα στην επίθεση του Κεφαλαίου και των εκπροσώπων του, δυναμώνουμε τον αγώνα μα συστρατευόμενοι για άλλη μια φορά με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Φοιτητέ και εργαζόμενοι θα έχουν ξανά τον τελευταίο λόγο. Στι 9 του Μάη λέμε όχι στα σχέδια του, ενισχύουμε τα όνειρα τη νέα γενιά, ενισχύουμε την Προοδευτική!

Τ α φοιτητικά προβλήματα είναι κοινά για όλου, ανεξαρτήτω του πολιτικού χώρου στον οποίο μπορεί να ανήκει κάποιο. Η αντίθεση, όμω, μεταξύ των παρατάξεων, έγκειται στον τρόπο που προσεγγίζει η κάθε παράταξη τα διάφορα φοιτητικά προβλήματα, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο παλεύει και αγωνίζεται για την επίλυση του. Έχει να κάμει με το ποια συμφέροντα, ποιε ιδέε αντιπροσωπεύει και πόσο διατεθειμένη είναι η κάθε παράταξη να έρθει αντιμέτωπη με το Κεφάλαιο και του υπερασπιστέ του. Η μέχρι σήμερα δράση των φοιτητικών παρατάξεων, επιβεβαιώνει ότι το όνομα των φοιτητικών προβλημάτων και η απλή καταγραφή του, μπορεί να είναι η ίδια. Η διαφορά τη Προοδευτική, έγκειται στη διαφορετική αντίληψη για την ουσία και τη ρίζα των προβλημάτων. Η Προοδευτική, όμω, διακρίνεται από όλε τι υπόλοιπε δυνάμει του φοιτητικού κινήματο, με βάση το τι κάνει μετά τον εντοπισμό των προβλημάτων και την προσέγγιση που έχει για το ρόλο και την οργάνωση του κυπριακού φοιτητικού κινήματο και δεν αρκείται σε απλέ καταγραφέ και εύηχε προτάσει στην ΕΦΕΚ που χαϊδεύουν τα αυτιά των φοιτητών. Η Προοδευτική είχε και έχει βασική επιδίωξη τη, την οργάνωση ενό φοιτητικού κινήματο ενωμένου, μαζικού και διεκδικητικού, που παλεύει για τι ανάγκε και τα δικαιώματά μα. Η Προοδευτική είναι η μόνη παράταξη στο κυπριακό φοιτητικό κίνημα που εκφράζει γνήσια κι έμπρακτα το αίτημα τη νέα γενιά για δικαίωμα στη μόρφωση και στη δουλειά. Είναι η μόνη παράταξη που πιστεύει στη δύναμη και την αποτελεσματικότητα που μπορούν να έχουν οι μαζικοί αγώνε τη νεολαία και στη σημασία που έχει η συστράτευση με του εργαζόμενου, αλλά και με το μαθητικό κίνημα. Είναι γιʼ αυτό που και φέτο η Προοδευτική, ήταν εκείνη η παράταξη που έδωσε τη μαζικότητα και τον παλμό στου αγώνε του φοιτητικού κινήματο. Στι νέε συνθήκε που δημιουργήθηκαν με την εκλογή Χριστόφια, η Προοδευτική εργάζεται ταυτόχρονα για την πλήρη και έγκαιρη υλοποίηση του κυβερνητικού προγράμματο. Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία Η Προοδευτική Κ.Φ., έχει από τη μέρα τη ίδρυση τη και ω βασικό άξονα τη δράση τη, την υπεράσπιση τη δημόσια και δωρεάν παιδεία και του δικαιώματο όλων των Κυπρίων να σπουδάζουν στον τόπο του. Το ύψο των κρατικών κονδυλίων για την παιδεία, είναι ευθέω ανάλογο τη κοινωνική προόδου. Η ολόπλευρη στήριξη του δημόσιου πανεπιστημίου, είναι καθήκον του κράτου. Είναι αδιαμφισβήτητο, ότι όσε φορέ το ΑΚΕΛ στήριξε ή συμμετείχε στην κυβέρνηση τη Κύπρου, η δημόσια παιδεία του τόπου μα έκανε σημαντικά βήματα μπροστά: ίδρυση Πανεπιστημίου Κύπρου (κυβέρνηση Βασιλείου), ίδρυση ΤΕΠΑΚ και Ανοικτού Πανεπιστημίου (κυβέρνηση Παπαδόπουλου). Η εξαγγελία για ίδρυση Ιατρική Σχολή και Σχολή Καλών Τεχνών, η ίδρυση και λειτουργία τη Νομική Σχολή, η εξαγγελία για ίδρυση Τμημάτων Επιστημών Αποκατάσταση (Φυσικοθεραπεία, Εργοθεραπεία κλπ.) στο ΤΕΠΑΚ, το πρώτο ολοκληρωμένο πακέτο φοιτητική μέριμνα, καθώ και η επιδίωξη για κατάργηση των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά προγράμματα των δημόσιων πανεπιστημίων, είναι η απόδειξη πω η παιδεία βρίσκεται στι προτεραιότητε του προγράμματο διακυβέρνηση του Δημήτρη Χριστόφια. Ελπιδοφόρα είναι ακόμα η δέσμευση του σημερινού Προέδρου για αύξηση των δημοσίων δαπανών για την εκπαίδευση στο 8%. Φοιτητική Μέριμνα Οι συνθήκε ζωή και σπουδών των φοιτητών, πρέπει να βρίσκονται στο επίκεντρο τη κρατική φοιτητική μέριμνα, ώστε το δικαίωμα κάθε νέου και νέα στη μόρφωση και ιδιαίτερα των νέων από τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα να γίνεται ζωή και πράξη. Το πακέτο φοιτητική πρόνοια ύψου 12 εκατομμυρίων ευρώ που εξήγγειλε η κυπριακή κυβέρνηση, είναι ουσιαστική κρατική φοιτητική μέριμνα και αποτελεί δικαίωση πολύχρονων αγώνων του φοιτητικού κινήματο. Με το πακέτο αυτό, αλλάζουν ουσιαστικά και ριζικά οι συνθήκε σπουδών και ζωή για χιλιάδε φοιτητέ, που προέρχονται από οικογένειε με μεγαλύτερε οικονομικέ ανάγκε. Χαιρετίζουμε τη θεσμοθέτηση του πρώτου ολοκληρωμένου πακέτου φοιτητική μέριμνα, το οποίο βασίζεται σε κοινωνικοοικονομικά κριτήρια. Το πακέτο αυτό περιλαμβάνει κουπόνια για δωρεάν σίτιση, για αγορά βιβλίων και μετακινήσει με μέσα μαζική μεταφορά. Επίση, χορηγείται μερίδιο ενοικίου σε κάθε φοιτητή που το δικαιούται. Ακόμα, δίνεται ποσό για αγορά ή αναβάθμιση ηλεκτρονικού υπολογιστή. Παράλληλα, το 10% των Κυπρίων φοιτητών που σπουδάζουν στο εξωτερικό, θα επιχορηγηθούν με 3.000 ευρώ, βάσει κοινωνικοοικονομικών κριτηρίων. Αξίζει να σημειωθεί πω το πακέτο αυτό ύψου 12 εκατ. ευρώ, δόθηκε εν μέσω οικονομική κρίση. Εμεί ξεχωρίζουμε την αύξηση του κονδυλίου του Ιδρύματο Κρατικών Υποτροφιών για προπτυχιακού φοιτητέ που σπουδάζουν στο εξωτερικό, με κοινωνικοοικονομικά κριτήρια (τα νέα προγράμματα υποτροφιών θα καλύψουν το 10% των Κύπριων φοιτητών που σπουδάζουν στο εξωτερικό). Είναι φανερό ότι πλέον πνέει άλλο αέρα στην παιδεία του τόπου μα και μια ριζικά διαφορετική, προοδευτική και κοινωνική προσέγγιση, διαπνέει τα ζητήματα τη φοιτητική μέριμνα. Έντονο προβληματισμό και αίσθημα αγανάκτηση προκαλεί το γεγονό ότι κανένα άλλο εκτό από την Προοδευτική δεν ενημέρωσε του φοιτητέ για την αύξηση του κονδυλίου από το ΙΚΥ, με αποτέλεσμα αρκετοί φοιτητέ να μην προβούν στι απαραίτητε αιτήσει για την εξασφάλιση τη. Ενώ οι εκπρόσωποι των υπόλοιπων παρατάξεων στο Δ.Σ τη ΕΦΕΚ χαιρέτιζαν την εν λόγω χορηγία και συμπλήρωναν τι απαραίτητε αιτήσει, ταυτόχρονα δεν ενημέρωναν το φοιτητόκοσμο με απώτερο σκοπό τα προφανή μικροπολιτικά του συμφέροντα.

Φοιτητική Χορηγία Η ετήσια κρατική χορηγία για του φοιτητέ, αποτελεί μια από τι σημαντικότερε κατακτήσει του κυπριακού φοιτητικού κινήματο και μια βασική πτυχή τη φοιτητική μέριμνα. Κερδήθηκε μέσα από του αγώνε που έδωσε η ΠΟΦΝΕ με πρωτοστάτη την Προοδευτική Κ.Φ. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα, έχει επαναφερθεί η χορηγία για του παντρεμένου, του εργαζόμενου και του ν+1 φοιτητέ, από του οποίου είχε αποκοπεί η χορηγία από τη διακυβέρνηση του ΔΗΣΥ. Εμεί διεκδικούμε την επαναφορά τη χορηγία στου ν+2 φοιτητέ και την επέκταση τη υφιστάμενη χορηγία και σε άλλε κατηγορίε φοιτητών. Είναι ακόμα επιβεβλημένη η αύξηση τη φοιτητική χορηγία, για του φοιτητέ που προέρχονται από οικογένειε με περισσότερε ανάγκε. Ελληνικό φοιτητικό κίνημα Η Προοδευτική ΚΚΦΑ θεωρεί ότι οι Κύπριοι φοιτητέ που σπουδάζουμε στα ελληνικά πανεπιστήμια, είμαστε αναπόσπαστο κομμάτι του ελληνικού φοιτητικού κινήματο. Το κόστο σπουδών, οι αντιφοιτητικέ πολιτικέ υποβάθμιση των σπουδών και των πτυχίων, κτυπούν κάθε φοιτητή και γιʼ αυτό πρέπει να συμμετέχουμε ενεργά στι διεργασίε και στου αγώνε του ελληνικού φοιτητικού κινήματο. Η Προοδευτική είναι η μόνη κυπριακή φοιτητική παράταξη που συμμετέχει στου αγώνε του ελληνικού φοιτητικού κινήματο. Στο αγωνιστικό κάλεσμα τη Προοδευτική, εκατοντάδε Κύπριοι φοιτητέ συμμετέχουν στου σημερινού και συνεχιζόμενου αγώνε του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ). Στι ΓΣ και στο ΔΣ τη ΕΦΕΚ, η Προοδευτική είναι η δύναμη εκείνη, που αναδεικνύει του αγώνε αυτού και πετυχαίνει την έγκριση των ψηφισμάτων τη για συμμετοχή του συλλόγου μα στην πάλη για δωρεάν σπουδέ για κάθε φοιτητή κι ενιαία, ανώτατη, δημόσια και δωρεάν παιδεία. Φοιτητική ταυτότητα Η θεσμοθέτηση τη φοιτητική ταυτότητα, αποτέλεσε καρπό πολύχρονων διεκδικήσεων του φοιτητικού κινήματο. Τα ωφελήματα για του φοιτητέ όμω που έχουν συνδεθεί με την ταυτότητα, παραμένουν περιορισμένα. Διεκδικούμε την επέκταση των ωφελημάτων για του κατόχου τη φοιτητική ταυτότητα (μειωμένα αεροπορικά ναύλα, δωρεάν είσοδο σε καλλιτεχνικά, αθλητικά γεγονότα και μορφωτικέ εκδηλώσει και θεάματα, μειωμένε τιμέ σε βιβλιοπωλεία, μέσα μεταφορά, πρόσβαση στο διαδίκτυο κλπ). Επίση, θα πρέπει να προωθηθούν κι άλλοι τρόποι έκδοση τη φοιτητική ταυτότητα για του φοιτητέ του εξωτερικού και σʼ αυτό θα μπορούσε να διαδραματίσει ρόλο η ΕΦΕΚ. Η Προοδευτική έχει καταθέσει σειρά εισηγήσεων για την έκδοση τη ταυτότητα, ενώ έχει αρχίσει εδώ και τέσσερα χρόνια εκστρατεία ενημέρωση και συλλογή αιτήσεων, διευκολύνοντα έτσι τη διαδικασία. Αεροπορικά ναύλα Το πάγιο αίτημα του φοιτητικού κινήματο για μείωση των ναύλων, δεν έχει επιτευχθεί, πράγμα που δυσχεραίνει σημαντικά το κόστο σπουδών στο εξωτερικό. Εμεί δεν περιμέναμε ότι τα ναύλα θα τα μειώσει... η ελεύθερη αγορά, ο ανταγωνισμό και η φιλελευθεροποίηση των πτήσεων, όπω προπαγάνδιζε η Πρωτοπορία για χρόνια. Στη δική μα αντίληψη, το κράτο έχει υποχρέωση να παρέμβει στο ζήτημα αυτό, στα πλαίσια τη κρατική φοιτητική μέριμνα. Εμεί διεκδικούμε μείωση των ναύλων για του φοιτητέ στο μισό του κανονικού, παροχή ενό δωρεάν εισιτηρίου για κάθε τρία και αύξηση των πτήσεων σε περιόδου αιχμή. Διεκδικούμε, ακόμα, κατάργηση των φόρων αεροδρομίου για του κάτοχου φοιτητική ταυτότητα. Όπω για κάθε άλλη κατάκτηση του φοιτητικού κινήματο, ο δρόμο και γιʼ αυτό το αίτημα είναι η δυναμική διεκδίκηση. Μετεγγραφέ Διεκδικούμε νομοθετική τροποποίηση τη σχετική διάταξη, ώστε να ισχύουν και για του Κύπριου οι ίδιε προϋποθέσει που ισχύουν για του Ελλαδίτε συμφοιτητέ μα. Η Προοδευτική έχει καταθέσει πρόταση στην ΕΦΕΚ, με την οποία ζητούμε το συντομότερο δυνατό συζήτηση του προβλήματο με τα ελληνικά κοινοβουλευτικά κόμματα. Στεγαστικό Επιδιώκουμε τη διαμόρφωση μια συνολική πολιτική για επίλυση του στεγαστικού προβλήματο των Κυπρίων φοιτητών στην Αθήνα, που να περιλαμβάνει υπενοικίαση διαμερισμάτων από την κυπριακή κυβέρνηση σε φοιτητέ σε χαμηλέ τιμέ, δημιουργία κυπριακή φοιτητική εστία και χορήγηση επιδόματο στέγαση σε φοιτητέ με αυξημένε ανάγκε. Διακήρυξη τη Μπολόνια Το εκπαιδευτικό σύστημα στην ΕΕ, που στην καταπληκτική του πλειοψηφία είναι ευθυγραμμισμένο με την Μπολόνια, υποτάσσεται καθημερινά στον ιδιωτικό έλεγχο. Αποτέλεσμα αυτού είναι το κουτσούρεμα τη εκπαίδευση μέσα από διάφορα μέτρα όπω το κλείσιμο τμημάτων αλλά και πανεπιστημίων, αλλαγέ στον κύκλο σπουδών που προωθούν γνώσει με ημερομηνία λήξη, διαχείριση πανεπιστήμιων από manager κ.α. Η Διακήρυξη τη Μπολόνια έχει στο στόχαστρο τη και το εκπαιδευτικό σύστημα τη Κύπρου, που σε καμιά περίπτωση δεν μένει αλλά ούτε και θα μείνει έξω από τι πιο πάνω κατευθύνσει. Απέναντι σε όσα εφαρμόζονται ή/και δρομολογούνται, το φοιτητικό κίνημα με μπροστάρη την Προοδευτική θα σταθεί εμπόδιο προβάλλοντα τα αιτήματα του, διεκδικώντα τα αυτονόητα: τη δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλου.