Ενότητα στη δράση για απειθαρχία και ανυπακοή στην Ευρωπαϊκή Ενωση «Ολοι εκείνοι που κατανοούν ότι είναι ασυμβίβαστη η λαϊκή ευημερία με τη συμμόρφωση και υπακοή στην ΕΕ έχουν κάθε λόγο και συμφέρον να συμπαραταχτούν με τους κομμουνιστές. Από εκεί και πέρα μπορεί να υπάρξει διάλογος και ανταλλαγή γνωμών και επιχειρημάτων για τη ριζική απαλλαγή μας. Ας ενωθούμε σήμερα στη δράση με το σύνθημα της ανυπακοής και απειθαρχίας». «Η ΕΕ απεικονίζει τη στρατηγική της για βάθος χρόνου στις Συνθήκες, που κατά μεγάλες χρονικές περιόδους επεξεργάζεται. Η στρατηγικότερη Συνθήκη για το προηγούμενο διάστημα ήταν αυτή του Μάαστριχτ το 1992, που έθετε τις βάσεις της ΟΝΕ, της ΚΕΠΑΑ, της ατζέντας της Λισαβόνας και των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Αυτών, δηλαδή, που ζούμε σήμερα και για την οποία το ΚΚΕ ζητούσε δημοψήφισμα με τη συλλογή χιλιάδων υπογραφών. Δικαιωθήκαμε στην εκτίμησή μας για τις συνέπειες στη ζωή και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Ο λαός μας μπορεί να το κρίνει πια με την πείρα του, όταν όλα τα άλλα κόμματα την αποδέχτηκαν, την ψήφισαν και την υλοποίησαν. Γι' αυτό, αν θέλετε, τους καταλογίζουμε ομοιότητες στην πολιτική τους με παραλλαγές. Ασυνέπεια και διπλοπροσωπία καταλογίζουμε και στον ΣΥΝ, που άλλα ψηφίζει και άλλα λέει. Η νέα μεταρρυθμιστική συνθήκη ή Συνθήκη της Λισαβόνας είναι ένα ακόμη βήμα ενίσχυσης της διαδικασίας πολιτικής ενοποίησης. Γι' αυτό η ΕΕ γίνεται πιο αντιδραστική, πιο μιλιταριστική, πιο άγρια στην επίθεσή της στα λαϊκά συμφέροντα και ανάγκες, στα δικαιώματα και ελευθερίες των λαών για τα επόμενα χρόνια. Αυτό αποτυπώθηκε στο "ευρωσύνταγμα", το οποίο απέρριψαν οι λαοί της Γαλλίας και Ολλανδίας. Στη συνέχεια, και προκειμένου να μην υπάρξει λαϊκή έκφραση μέσω δημοψηφισμάτων, μετονόμασαν το "ευρωσύνταγμα" σε μεταρρυθμιστική συνθήκη ή Συνθήκη της Λισαβόνας, αν και είναι σχεδόν ταυτόσημα στο περιεχόμενο και τους στόχους. Ακριβώς, λοιπόν, λόγω της σημασίας του ταξικού χαρακτήρα αυτής της νέας Ευρωσυνθήκης για το μέλλον των λαών, αλλά και λόγω των συνοπτικών διαδικασιών που ετοιμάζει η κυβέρνηση για την επικύρωσή της με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ έχει ξεκινήσει εκστρατεία ενημέρωσης του περιεχομένου της, των επιπτώσεών της στους εργαζόμενους, αλλά και αποκάλυψης της στάσης των άλλων κομμάτων. Ταυτόχρονα, ζητάμε δημοψήφισμα, όχι μόνο για να καταγραφεί η αντίθεσή μας στη μεταρρυθμιστική συνθήκη, αλλά και για να καταδικαστεί συνολικά η ΕΕ του κεφαλαίου και του πολέμου. Η δράση μας δεν εξαντλείται μόνο στο εσωτερικό της χώρας μας. Αναπτύσσουμε αγώνα κατά της νέας Ευρωσυνθήκης και συντονιζόμαστε ταυτόχρονα σε ευρωπαϊκό επίπεδο με αδελφά κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα. Πριν από 20 μέρες περίπου συναντηθήκαμε στην Αθήνα 25 κόμματα της Ευρώπης, συζητήσαμε και εκδώσαμε κοινό ανακοινωθέν για τις συνέπειες της Ευρωσυνθήκης στους λαούς, αλλά και τον αγώνα των λαών για ισχυρό ΟΧΙ στη Συνθήκη της Λισαβόνας και το δικαίωμα του κάθε λαού να επιλέγει κυρίαρχα το δρόμο ανάπτυξής του, συμπεριλαμβανομένης της αποδέσμευσης από ΟΝΕ, ΕΕ και ΝΑΤΟ, καθώς και το δικαίωμά του στη σοσιαλιστική επιλογή.. Τοποθετηθήκαμε ενάντια σε νέα διεύρυνση και επέκταση του ΝΑΤΟ, υπέρ της απομάκρυνσης των αμερικανονατοικών στρατιωτικών βάσεων και διάλυσης του ΝΑΤΟ, μη εγκατάστασης "αντιπυραυλικής ασπίδας" των ΗΠΑ κ.λπ. Αυτά όλα αποσιωπήθηκαν από τα ΜΜΕ. Γιατί αποσιωπήθηκαν; Για να μη μάθουν οι εργαζόμενοι ότι ακριβώς είναι μια ακόμη Συνθήκη, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της ευρωπαϊκής πλουτοκρατίας και της θωράκισής της από τους λαϊκούς αγώνες, που εμείς αναπτύσσουμε και θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να δυναμώσουν και να βάλουν εμπόδια, φραγμούς στους αντεργατικούς, αυταρχικούς και στρατιωτικούς προγραμματισμούς». Το περιεχόμενο της Ευρωσυνθήκης Σελίδα 1 / 5
«Τι περιέχει και την κάνει τόσο επικίνδυνη»; αναρωτήθηκε η ομιλήτρια. Και συνέχισε: «Με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, όπως και με το "ευρωσύνταγμα": -- Θεσμοθετείται το δικαίωμα επέμβασης (και στρατιωτικά) για την πρόληψη συγκρούσεων, καταπολέμηση τρομοκρατίας, σταθεροποίηση, ανθρωπιστικές αποστολές κλπ. (όλοι οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι με αυτά και άλλα προσχήματα έγιναν και γίνονται). Το "καινούριο" είναι η πρόληψη, δηλαδή ο προληπτικός πόλεμος. Επίσημες εκθέσεις, άλλωστε, αναφέρουν ότι η άμυνα της ΕΕ πρέπει να μεταφερθεί εκτός συνόρων, ότι πρέπει να υπάρχει προληπτική πολιτική ασφάλειας κ.λπ. -- Δημιουργείται ταμείο εκκίνησης, που θα χρηματοδοτεί τις επεμβάσεις για να παρακάμπτονται οι χρονοβόρες και γραφειοκρατικές διαδικασίες και να είναι ανεξέλεγκτες οι δαπάνες. Θα πληρώνουν γι' αυτό τα κράτη - μέλη. Οι λαοί χρηματοδοτούν τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της ΕΕ. -- Κατοχυρώνεται θεσμικά και αναβαθμίζεται ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Αμυνας που δημιουργήθηκε το 2001. Γενικός στόχος ο συντονισμός στρατιωτικών δυνατοτήτων, η βελτίωση της αποτελεσματικότητας των στρατιωτικών δαπανών, έρευνα, τεχνολογία στο στρατιωτικό τομέα. -- Εισάγεται ο μηχανισμός μόνιμης διαρθρωμένης συνεργασίας. Δηλαδή μια ομάδα κρατών μπορεί να συνιστά μόνιμη στρατιωτική συνεργασία με στόχο στρατιωτικές επεμβάσεις. Επίσης, το Συμβούλιο μπορεί να αναθέτει σε ομάδα κρατών - μελών την πραγματοποίηση αποστολών "για τη διαφύλαξη των αξιών της Ενωσης". Αυτό γίνεται για να παρακάμπτεται πιθανή αντίδραση κρατών - μελών. -- Θεσμοθετείται η "ρήτρα αλληλεγγύης", δηλαδή παρέμβαση πολιτικά και στρατιωτικά στις εσωτερικές εξελίξεις κρατών - μελών και μάλιστα χωρίς να το ζητήσουν, με πρόσχημα την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. -- Υπονομεύεται η ομοφωνία που απαιτείται για τη λήψη αποφάσεων της ΚΕΠΠΑ. Τυπικά παραμένει το δικαίωμα του "βέτο", αλλά ισχύει η αρχή της ειδικής πλειοψηφίας, δηλαδή 55% των ψήφων που εκπροσωπούν το 65% του πληθυσμού της ΕΕ, για εφαρμογή και εκτέλεση αποφάσεων που έχουν ληφθεί ομόφωνα. Για παράδειγμα, η απόφαση για αποστολή στρατευμάτων στο Κόσσοβο απαιτεί ομοφωνία. Για τα καθήκοντα όμως (διοίκηση, περιοχές κ.λπ.) απαιτείται ειδική πλειοψηφία. Για τις προτάσεις του Υπατου Εκπροσώπου (Σολάνα) το κράτος - μέλος μπορεί να προβάλει "βέτο" μόνο για ζωτικούς λόγους "εθνικής πολιτικής". -- Τα κράτη - μέλη που συμμετέχουν στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, σε θέματα που η ΕΕ έχει κοινή θέση, δεν έχουν δικαίωμα να εκφράζουν δική τους θέση και είναι υποχρεωμένα να καλούν τον Υπατο Εκπρόσωπο της ΕΕ, για να την αναπτύξει. -- Θεσμοθετείται η θέση του Υπατου Εκπροσώπου της ΕΕ για την ΚΕΠΠΑ. Στο "ευρωσύνταγμα" ονομαζόταν Υπουργός Εξωτερικών. Είναι ακριβώς το ίδιο. Εχει αυξημένες αρμοδιότητες και εκπροσωπεί την ΕΕ στις διεθνείς σχέσεις και στην ΚΕΠΠΑ, προεδρεύει στο Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, είναι αντιπρόεδρος της Επιτροπής, εφοδιάζεται με την Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης της ΕΕ. -- Ενισχύονται αποφασιστικά οι αστυνομικές και κατασταλτικές εξουσίες σε κεντρικό επίπεδο και σε κάθε κράτος - μέλος χωριστά, στην κατεύθυνση δημιουργίας ενιαίας ευρωπαϊκής πολιτικής εσωτερικής τάξης και ασφάλειας. -- Περιορίζονται ασφυκτικά ατομικά και πολιτικά δικαιώματα, προσθέτοντας στο υπάρχον "αντιτρομοκρατικό" πακέτο την καταπολέμηση των "ριζοσπαστικών" ιδεολογιών. -- Αναπτύσσονται νέες πολιτικές εκμετάλλευσης των εργαζομένων και κατεδάφισης εργασιακών και Σελίδα 2 / 5
κοινωνικών δικαιωμάτων, βαθαίνοντας τον αντιλαϊκό δρόμο που άνοιξε το Μάαστριχτ, η Στρατηγική της Λισαβόνας, η οδηγία Μπολκεστάιν και η "ευελφάλεια"». Μέτρα - λαιμητόμος για τους εργαζόμενους «Ηδη - συνέχισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ - μέσα από το νέο κύκλο της ατζέντας της Λισαβόνας για το 2008-2010, που υιοθετήθηκε ομόφωνα στο Εαρινό Συμβούλιο στις 14 Μάρτη προωθούν: α) Γενίκευση των ελαστικών και μερικών μορφών πασχόλησης. β) Στρατηγικές διά βίου μάθησης. γ) Διαρκής μετακίνηση από μία θέση εργασίας σε άλλη και σε όλο το έδαφος της ΕΕ. δ) Κατεδάφιση των συστημάτων κοινωνικής προστασίας. ε) Κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και αντικατάστασή τους με ατομικές συμβάσεις για κάθε εργαζόμενο ξεχωριστά, ώστε η εργατική τάξη να χάσει τη δύναμη του ενωμένου αγώνα της και οι εργαζόμενοι μεμονωμένα να αντιμετωπίζονται απ' το κεφάλαιο σαν "πρόβατα επί σφαγήν". Ηδη αποφάσεις του ευρωδικαστηρίου στις υποθέσεις Πολωνών εργατών που, αν και δούλευαν στη Γερμανία, αμείβονταν με πολύ μικρότερους μισθούς - Πολωνίας - όπως και οι απεργίες Φινλανδών ναυτεργατών και Σουηδών οικοδόμων, που κρίθηκαν παράνομες, επειδή στρέφονταν ενάντια στη χρησιμοποίηση από την εργοδοσία Εσθονών και Λετονών εργατών με μισθούς πείνας, που ισχύουν στις χώρες τους μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού, ανοίγουν το δρόμο για χτύπημα κλαδικών συμβάσεων του κάθε κράτους - μέλους και του δικαιώματος στην απεργία. Οι εργατικοί αγώνες κηρύχτηκαν παράνομοι, επειδή έρχονται σε αντίθεση με τις ελευθερίες του κεφαλαίου που θέσπισε η Συνθήκη. Εξάλλου, όπως αναφέρεται στο άρθρο 2, η "ΕΕ εγκαθιδρύει εσωτερική αγορά" και εργάζεται με γνώμονα "την άκρως ανταγωνιστική κοινωνική οικονομία της αγοράς". Μάλιστα. σε σχετικό Πρωτόκολλο της Συνθήκης προβλέπεται ότι "η εσωτερική αγορά περιλαμβάνει σύστημα που εξασφαλίζει ότι δε στρεβλώνεται ο ανταγωνισμός". Αυτό σημαίνει κατοχύρωση της πλήρους, ανεμπόδιστης κίνησης κεφαλαίου, εργασίας και εμπορευμάτων στο εσωτερικό της ευρωενωσιακής αγοράς. Η συγκεκριμένη θέση αποτυπώνει στο θεσμικό επίπεδο το χαρακτήρα του ρυθμιστικού ρόλου του αστικού κράτους στην "απελευθερωμένη" καπιταλιστική αγορά. Ο ρυθμιστικός ρόλος του κράτους προσαρμόζεται για να διασφαλίσει τα στρατηγικά συμφέροντα της αστικής τάξης και να αμβλύνει τις οξυμένες αντιθέσεις που γεννά ο ανταγωνισμός των μονοπωλιακών ομίλων στο πλαίσιο της "απελευθέρωσης". Η προσαρμογή αυτή έχει ήδη γίνει στην πράξη και αποτελεί μονόδρομο για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Η θέση για ουσιαστικό έλεγχο της κίνησης του κεφαλαίου και για δημόσιο χαρακτήρα στρατηγικών τομέων της οικονομίας - μέσα σε αυτό το πλαίσιο - όπως υποστηρίζει ο ΣΥΝ, αποτελεί ουτοπία και εμπαιγμό. Απατηλός είναι επίσης ο ισχυρισμός ότι μέσα στην "απελευθερωμένη" ανταγωνιστική αγορά μπορεί μια δημόσια επιχείρηση να υπηρετήσει τις λαϊκές ανάγκες και να διευρύνει τα δικαιώματα των εργαζομένων της. Καθαρά αναφέρεται στο Προοίμιο ότι στόχος της Συνθήκης είναι η ενίσχυση της αποτελεσματικότητας και της "δημοκρατικής νομιμοποίησης" της ΕΕ. Αρα, βασικό κριτήριο είναι η στάση - κάθε πολιτικής δύναμης - απέναντι στον ευρωενωσιακό ιμπεριαλισμό. Συνεπώς κάθε "διαφοροποίηση" από τη Στρατηγική της Λισαβόνας που δεν αμφισβητεί την "απελευθερωμένη" καπιταλιστική αγορά του ευρωμονόδρομου, θέση που προβάλλει ο ΣΥΝ, αφήνει στο Σελίδα 3 / 5
απυρόβλητο τις αιτίες που γεννούν την αντιλαϊκή επίθεση και επιχειρεί μάταια να διαχειριστεί τις συνέπειές της». Η θέση του ΚΚΕ «Το Κόμμα μας», σημείωσε στη συνέχεια η Αλ. Παπαρήγα, «εδώ και πάρα πολλά χρόνια πρόβλεψε και προειδοποίησε ότι η ένταξη και προσαρμογή της Ελλάδας στις πολιτικές της ΕΕ, στην ΟΝΕ, στο ευρώ και τη στρατηγική του ΝΑΤΟ είναι μονόδρομος για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Οτι θα φέρουν καινούργια προβλήματα και αδιέξοδα για το λαό και τον τόπο. Αυτήν την πραγματικότητα την έκρυβαν και την κρύβουν όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις, ανάμεσά τους και ο ΣΥΝ. Η θέση μας για αποδέσμευση κατακρίνεται ως απομονωτική, αν και έχουμε δικαιωθεί από τις εξελίξεις στην καπιταλιστική ΕΕ. Η αποδέσμευση από την ΕΕ δε συνεπάγεται εθνική απομόνωση ή τη διάρρηξη των διεθνών οικονομικών σχέσεων. Πρόκειται για αποδέσμευση και ταυτόχρονα αναζήτηση οικονομικών σχέσεων στη βάση του αμοιβαίου οφέλους. Εκτιμάμε ότι αυτή η γραμμή δράσης αντικειμενικά αδυνατίζει τον ιμπεριαλισμό και ενισχύει την προσπάθεια αυτοτελούς ανάπτυξης και ισότιμης συνεργασίας. Υποστηρίζουμε έτσι τον αγώνα που ενώνει τους λαούς και εξασφαλίζει τη συνεργασία στην Ευρώπη προς όφελός τους. Για τους παραπάνω λόγους, ζητάμε να διεξαχθεί δημοψήφισμα για τη νέα Ευρωσυνθήκη, ώστε να δοθεί στον ελληνικό λαό, για μια φορά, η δυνατότητα να εκφράσει τη θέλησή του απέναντι στην ΕΕ και το χαρακτήρα της ως ιμπεριαλιστικής ένωσης, που εκμεταλλεύεται, διαιρεί και διχάζει. Δημοψήφισμα ακόμη ζητάει το 70% των λαών των 5 μεγαλύτερων κρατών - μελών της ΕΕ, ενώ το 61% δηλώνει πλήρη άγνοια για τη νέα Ευρωσυνθήκη. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ συμφωνούν και υλοποιούν τις αντιλαϊκές και αντιδραστικές πολιτικές της ΕΕ και φυσικά αποδέχονται τη νέα Ευρωπαϊκή Συνθήκη της Λισαβόνας. Μάλιστα, οι ευρωβουλευτικές ομάδες τους συμφώνησαν και ψήφισαν στο Ευρωκοινοβούλιο, να μη δοθεί η δυνατότητα στους λαούς να εκφραστούν μέσω δημοψηφίσματος. Εκφράζουν έτσι τη στάση της ελληνικής πλουτοκρατίας, που βλέπει με την Ευρωσυνθήκη να προωθούνται ακόμη γρηγορότερα και να βαθαίνουν οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, να ενισχύεται πολιτικά στην επίθεσή της ενάντια στο σύνολο των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων της εργατικής τάξης. Σε ό,τι αφορά τον ΣΥΝ θεωρούμε αποπροσανατολιστική και επικίνδυνη τη θέση του, για μια άλλη ευρωσυνθήκη με περισσότερη, πιο ενοποιημένη ΕΥΡΩΠΗ. Στην ουσία αυτό σημαίνει περισσότερη, πιο αντιδραστική ιμπεριαλιστική Ευρώπη, που ανταγωνίζεται σε ισχύ τις ΗΠΑ και τις άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις στη διανομή των αγορών και των σφαιρών επιρροής. Η ΕΕ όσο ενοποιείται, τόσο αντιλαϊκότερη και αντιδραστικότερη θα γίνεται. Το επιβεβαιώνει η πορεία εξέλιξής της, οι αποφάσεις του ευρωδικαστηρίου ενάντια στα δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων, αλλά και η ίδια η μεταρρυθμιστική συνθήκη. Οι λαοί της Ευρώπης δεν πρέπει να έχουν αυταπάτες ότι όσο περισσότερη Ευρώπη έχουμε, τόσο θα γίνεται πιο κοινωνική και πιο χειραφετημένη από τις ΗΠΑ. Η ΕΕ, από τη φύση και το χαρακτήρα της, υλοποιεί την ίδια σκληρή αντιλαϊκή πολιτική με τις ΗΠΑ, στον κοινωνικό τομέα, στις διεθνείς σχέσεις. Οι ανταγωνισμοί τους δεν αφορούν τους λαούς, αλλά τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Οι εργαζόμενοι πρέπει να απαιτήσουν δημοψήφισμα και απόρριψη της Ευρωσυνθήκης και της ίδιας της ΕΕ. Το KKE θα συμβάλει στην ανάπτυξη κινήματος πάνω σ' αυτούς τους στόχους, ενισχύοντας το ρεύμα της αντίστασης, της ανυπακοής και της απειθαρχίας στις αποφάσεις της ΕΕ. H εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου, πρέπει να βγάλουν τα αναγκαία πολιτικά συμπεράσματα από την ίδια την πείρα τους. Να γυρίσουν την πλάτη στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, να απορρίψουν τον ΣΥΝ που εξωραΐζει και υπερασπίζεται τον "ευρωμονόδρομο" και την ΕΕ. Να αλλάξουν τους πολιτικούς συσχετισμούς και να εμποδίσουν τα σχέδια αναπαλαίωσης του πολιτικού σκηνικού που θα εγκλωβίζει και πάλι τις λαϊκές μάζες στην πολιτική του κεφαλαίου. Να ενισχύσουν το ΚΚΕ στην οικοδόμηση του Λαϊκού Μετώπου, για τη Λαϊκή Οικονομία και τη Λαϊκή Εξουσία. Σελίδα 4 / 5
Καλούμε τους κομμουνιστές και τους συνεργαζόμενους με το ΚΚΕ, τα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ, τους ριζοσπάστες αριστερούς, που δε βολεύονται στην αδικία, ανισότητα και εκμετάλλευση της ΟΝΕ, τους τρομονόμους, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, να δράσουν αποφασιστικά, να ενημερώσουν το λαό για το "ΟΧΙ στη Συνθήκη της Λισαβόνας και στην ΕΕ". Ενημέρωση και δράση με όλες τις δυνάμεις μας. Βεβαίως το ΟΧΙ ισχύει ως πράξη αντίστασης και πίεσης και για εκείνους που δεν έχουν πειστεί ακόμα ότι η αποδέσμευση πρέπει να είναι στόχος πάλης ενταγμένος στον άλλο δρόμο ανάπτυξης υπέρ του λαού και σε βάρος των μονοπωλίων, εναντίον των ιμπεριαλιστικών δεσμεύσεων. Ολοι εκείνοι που κατανοούν ότι είναι ασυμβίβαστη η λαϊκή ευημερία με τη συμμόρφωση και υπακοή στην ΕΕ έχουν κάθε λόγο και συμφέρον να συμπαραταχτούν με τους κομμουνιστές. Από εκεί και πέρα μπορεί να υπάρξει διάλογος και ανταλλαγή γνωμών και επιχειρημάτων για τη ριζική απαλλαγή μας. Ας ενωθούμε σήμερα στη δράση με το σύνθημα της ανυπακοής και απειθαρχίας». Σελίδα 5 / 5