ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΑΓΗ ΑΝΤΡΕΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Εστία Η Εστία ήταν η μεγαλύτερη κόρη και το πρώτο παιδί του Κρόνου και της Ρέας, γι' αυτό και τέθηκε επικεφαλής όλων των μεγάλων Θεοτήτων. Προστάτιδα της οικογενειακής ευτυχίας, είχε ως ιερό της το κέντρο του σπιτιού και δεν της προσφερόταν μόνο η πρώτη, αλλά και η τελευταία θυσία σε κάθε γιορταστική σύναξη του ανθρώπου. Η Εστία, η Αθηνά και η Άρτεμη, ήταν οι μόνες Θεές που πάνω τους δεν είχε δύναμη η Αφροδίτη (που είχε υποτάξει το σύνολο Θεών και ανθρώπων).
ΑΦΡΟΔΙΤΗ Η Αφροδίτη, η οποία αναδύθηκε από τη θάλασσα, ήταν η Θεοποίηση της γυναικείας ομορφιάς, Θεά του έρωτα και της αγάπης. Θεοί και θνητοί, ήταν όλοι μπλεγμένοι στα ερωτικά της δίχτυα. Χαρακτηριστικότερη των περιπτώσεων, είναι ο έρωτάς της με τον Άρη και η επ' αυτοφώρω σύλληψή τους από το σύζυγό της Ήφαιστο με άθραυστες αλυσίδες, από τις οποίες τελικά τους έσωσε ο Ποσειδώνας. Αυτό βέβαια δεν την εμπόδισε να συνεχίσει τις εξωσυζυγικές της δραστηριότητες, με συνέπεια να μην αποφύγει αρκετά παρόμοια επεισόδια
ΑΡΗΣ Ο αιμοδιψής Άρης, ήταν πολεμικός Θεός, ο οποίος εκπροσωπούσε τη μανία και το παράλογο του πολέμου. Όπως ήταν φυσικό, καμία πόλη δεν τον έκανε πολιούχο της ενώ δεν ήταν ιδιαίτερα αγαπητός και στον κύκλο των υπόλοιπων Θεών. Χαρακτηριστικό του οι πολλές διαμάχες με την έτερη πολεμική Θεά, την Αθηνά, έτσι όπως μας τις περιγράφει και ο Όμηρος στην Ιλιάδα. Παραδόξως, ο καρπός του παράνομου έρωτά του με την Αφροδίτη, ήταν η Αρμονία. Ο Άρης ήταν γιος του Δία και της Ήρας. Εξαιτίας της ιδιαίτερης πολεμοχαρούς φύσης του αρκετοί συγγραφείς του 19ου αιώνα ισχυρίστηκαν ατεκμηρίωτα ότι ήταν ξένος θεός, καθώς θεωρούσαν ότι η ελληνική φαντασία αποκλείεται να δημιούργησε έναν τόσο βάρβαρο θεό. Στους μύθους ο Άρης εμφανίζεται πολεμοχαρής και προκλητικός και εκπροσωπεί την παρορμητική φύση του πολέμου. Είχε δύο γιους, τον Δείμο και τον Φόβο, που έδωσαν το όνομά τους στους αντίστοιχους δορυφόρους του πλανήτη Άρη.
ΕΡΜΗΣ Ο φτεροπόδαρος Ερμής, ήταν ο αγγελιοφόρος που έφερνε μηνύματα σε Θεούς και ανθρώπους, ιδιότητα που τον έκανε ιδιαίτερα δημοφιλή ανάμεσα τους. Προστάτης των εμπόρων, των οδοιπόρων και των παλαιστών, εξελίχθηκε σε Θεό του πνεύματος. Αν και οι ερωτικές του περιπέτειες ήτανε πάμπολλες, δεν κατάφερε να κατακτήσει την Αφροδίτη που πάντοτε ποθούσε. Ακόμη λειτουργεί ως ψυχοπομπός, δηλαδή οδηγεί τις ψυχές των νεκρών στον Άδη (όπως μαθαίνουμε στην Οδύσσεια), αλλά είναι και προστάτης των κλεφτών, των τυχερών παιχνιδιών και του εμπορίου.
ΑΡΤΕΜΗ Η Άρτεμη, δίδυμη αδελφή του Απόλλωνα, ήταν η αειπάρθενος Θεά της άγριας φύσης και του κυνηγιού, προστάτιδα των λεχώνων γυναικών και της υπαίθρου. Έτσι οι περιοχές όπου λατρεύονταν ήταν πάντα εύφορες ενώ στα μέρη που δεν την τιμούσαν, αντιμετώπιζαν την οργή της. Γι' αυτό και ένα από τα χαρακτηριστικά της ήτανε η σκληρότητά της απέναντι στους παραβάτες των δικών της κανόνων. Το τόξο, η φαρέτρα και το ελάφι την χαρακτήριζαν σαν εικόνα στην μυθολογία των Ελλήνων. Ένα από τα βασικότερα γνωρίσματα της Άρτεμης ήταν η καθολική της κυριαρχία στη φύση. Ήμερα και άγρια ζώα, ψάρια στα νερά και πουλιά στον αέρα ήταν όλα τους κάτω από την προστασία της. Ο πόλεμος μεταξύ Ελλήνων και Τρώων δε βρίσκει την Άρτεμη αδιάφορη. Μαζί με τον αδερφό της τον Απόλλωνα, τον Άρη, την Αφροδίτη και τη Λητώ συμμετέχει ενεργά με το μέρος των Τρώων. Τα σύμβολα της Άρτεμης ήταν πολλά και ποικίλα. Ξεκινούσαν από ζώα και φυτά και κατέληγαν σε όπλα: κατσίκα, τράγος, ελάφι, αρκούδα, σκύλος, φίδι, δάφνη, φοίνικας, κυπαρίσσι, σπαθί, φαρέτρα, ακόντιο και άλλα.
ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ Μέγας θεός του Ελληνικού Πανθέου, με γύρω στις 350 επικλήσεις, προσωνύμια και τοπικές λατρείες του, θεραπευτής, μάντις και ηλιακός ( Φοίβος ). Γεννήθηκε από το θεό Δία και τη θεομητορική θεότητα Λητώ. Ο Απόλλωνας ήταν ο Θεός του φωτός, της μουσικής και της Αρμονίας. Γεννημένος στο ιερό νησί της Δήλου, ανέβηκε από την πρώτη κιόλας μέρα στον Όλυμπο. Κάποτε, ύστερα από πολλές περιπλανήσεις, έφτασε στους Δελφούς, σκότωσε το φοβερό Πύθωνα που φύλαγε τις πηγές (εξ' ου και το επίθετο "Πύθιος" και η ιέρεια "Πυθία") και ίδρυσε το πρώτο μαντείο. Ιερά φυτά του η δάφνη, ο ηλίανθος, η άρκευθος, η μυρίκη, το ηλιοτρόπιο και ο υάκινθος. Η Δάφνη είναι η γυναίκα που αγάπησε ο μεγάλος Έλληνας θεός όμως χωρίς μεγάλη επιτυχία. Έτσι μετά από θερμή επίκληση της στη Γαία μεταμορφώθηκε στο ομώνυμο φυτό. Ο Απόλλων παρά του ότι δε βρήκε ανταπόκριση στο ερωτικό του κάλεσμα στη Δάφνη την τίμησε κάνοντας την το γνωστότερο ιερό του φυτό. Ο Υάκινθος αποτελεί επίσης ένα αγαπημένο πρόσωπο για τον θεό του Ήλιου. Όπως και στη Θεά Αθηνά, ιερός αριθμός του είναι το Επτά (δηλαδή ο αριθμός της πληρότητας, του πνεύματος και του μακρόκοσμου)
ΔΙΑΣ Γιος του Κρόνου και της Ρέας, κατόρθωσε να πάρει την εξουσία του κόσμου από τον πατέρα του. Ήταν προστάτης της φιλοξενίας, των ικετών και του όρκου. Ο πατέρας των θεών και των ανθρώπων, κάποτε, ερωτεύτηκε την Ευρώπη και την πλησίασε μεταμορφωμένος σε ταύρο, την άρπαξε και απέκτησε μαζί της το Μίνωα και το Ραδάμανθυ. Παρουσιάστηκε ακόμη στη Δανάη ως χρυσή βροχή και από το σμίξιμό τους γεννήθηκε ο Περσέας.
ΔΗΜΗΤΡΑ Η θεά της γεωργίας ήταν αδερφή του Δία και μητέρα της Περσεφόνης. Ο αδερφός της, ο Πλούτων, άρπαξε την κόρη της, με τη συγκατάθεση του Δία, και η μάνα την αναζητούσε παντού. Επειδή, όμως, η γη δεν κάρπιζε και η ανθρωπότητα κινδύνευε με αφανισμό, ο Δίας μεσολάβησε, ώστε η Περσεφόνη να γυρίσει στη μητέρα της.
ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ Ο θεός της θάλασσας, των σεισμών και των αλόγων. Με την τρίαινά του προκαλούσε φοβερές τρικυμίες, αλλά και γαλήνευε τη θάλασσα. Η γυναίκα του ήταν η Νηρηίδα Αμφιτρίτη. Κάποτε, συμμάχησε με την Ήρα, την Αθηνά και τον Απόλλωνα, για να πάρει την εξουσία από το Δία, αλλά δεν κατάφερε τίποτα. Καταδίωξε τον Οδυσσέα, επειδή τύφλωσε το γιο του, τον Κύκλωπα Πολύφημο. Έκανε την Πασιφάη, τη γυναίκα του Μίνωα, να ερωτευτεί τον ταύρο που είχε στείλει ο ίδιος ο θεός, για να τον θυσιάσει ο Μίνωας. Από την ένωση της Πασιφάης και του ταύρου γεννήθηκε ο Μινώταυρος
ΗΦΑΙΣΤΟΣ Γιος του Δία και της Ήρας και ο κουτσός θεός της φωτιάς, της μεταλλουργίας και των ηφαιστείων. Η μητέρα του τον πέταξε από τον Όλυμπο, όταν γεννήθηκε. Στο εργαστήρι του, στον Όλυμπο, έφτιαξε πολλές και υπέροχες κατασκευές, παλάτια και την ασπίδα του Αχιλλέα. Δημιούργησε ακόμη την πρώτη γυναίκα, την Πανδώρα.
ΑΘΗΝΑ Η "γλαυκώπις" θεά της σοφίας, των τεχνών και του πολέμου ξεπήδησε πάνοπλη από το κεφάλι του πατέρα της, του Δία. Ο Δίας κατάπιε τη μητέρα της, τη Μήτιδα, επειδή ένας χρησμός έλεγε ότι θα γεννούσε ένα γιο, που θα έπαιρνε την εξουσία από το Δία. Διαγωνίστηκε με το θείο της, τον Ποσειδώνα, για το ποιος θα κέρδιζε μια πόλη. Ο Ποσειδών προσέφερε ένα κατάλευκο άλογο ή πηγή και η θεά προσέφερε μια ελιά. Η πόλη πήρε το όνομά της και ο Παρθενών ήταν αφιερωμένος σε αυτή.
ΗΡΑ Η γυναίκα του Δία, βασίλισσα των θεών και προστάτιδα του γάμου. Παρουσιάζεται ως εριστική, γκρινιάρα και ζηλόφθονη. Ο Ηρακλής γνώρισε το μίσος της, όταν ήταν μωρό, και αντιμετώπισε τα δυο φίδια που του έστειλε, για να τον πνίξουν. Βοήθησε τον Ιάσονα να πάρει το Χρυσόμαλλο Δέρας, κάνοντας, με τη βοήθεια της Αφροδίτης, τη Μήδεια, την κόρη του βασιλιά Αιήτη, να ερωτευτεί τον Ιάσονα.