ΜΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2005 ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ 1 ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ 12 Ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ ΔΙΑΝΟΜΗ ΡΟΛΩΝ ΑΦΗΓΗΤΗΣ: ΣΤΑΘΗΣ ΗΛΙΟΣ: ΑΝΔΡΕΑΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ: ΝΙΚΗ ΛΙΜΝΕΣ: ΕΙΡΗΝΗ ΡΥΑΚΙΑ: ΣΠΥΡΟΣ ΛΑΜΠΙΡΕΝΙΑ: ΜΑΡΙΝΑ ΣΤΑΛΙΤΣΑ: ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΦΩΝΕΣ: ΘΑΝΟΣ-ΜΙΧΑΛΗΣ-ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΣ ΥΔΡΑΤΜΟΣ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΥΔΡΑΤΜΟΥΛΗΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΟΥΡΜΠΟΥΛΗΘΡENIΑ: ΕΙΡΗΝΗ ΑΝΕΜΟΣ ΣΦΥΡΙΧΤΡΑΣ: ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΔΡΟΣΟΥΛΙΝΑ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΝΕΡΟΥΛΙΤΣΑ: ΣΜΑΡΑΓΔΗ ΓΑΡΓΑΡΟΥΛΑ: ΓΙΩΤΑ ΠΛΑΤΑΝΟΣ: ΘΑΝΟΣ ΕΛΑΤΟ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΠΑΡΟΥΝΟΣ: ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ΚΡΥΟΥΛΙΝΟΣ: ΦΛΩΡΕΝΤΙΝ ΥΔΡΟΥΛΙΤΣΑ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
ΜΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2005 ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ 2 Σκηνή 1 η ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσαν δύο σταγονίτσες αδελφούλες: η Λαμπιρένια και η Σταλίτσα.Μαζί με τις φίλες τους πλατσούριζαν χαρούμενα στα καταγάλανα νερά της θαλασσοπολιτείας. Ώσπου μια μέρα Κος ΗΛΙΟΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑΡΗΣ ΓΑΡΓΑΛΙΝΟΣ: Αχ πόσο απολαμβάνω αυτή την υπέροχη καθημερινή μου βόλτα στον ουρανό! Τι όμορφα που φαίνονται όλα από εδώ ψηλά! Πόσο μ αρέσει να ρίχνω το φως μου στην όμορφη φύση! Γεια και χαρά σας θάλασσες όμορφες και γαλάζιες. ΘΑΛΑΣΣΕΣ: Γεια σου και σένα κύριε Ήλιε Παιχνιδιάρη Γαργαλίνε! Χαιρόμαστε για τη λάμψη που χαρίζεις στα παιδιά μας τα κυματάκια κάθε μέρα! Σ ευχαριστούμε. ΛΙΜΝΕΣ: (βλέπουν τον ήλιο να μιλάει με τις θάλασσες) Κύριε Παιχνιδιάρη Γαργαλίνε, καλέ μας ήλιε, στις ομορφιές σου είσαι πάλι. Δώσε τους χαιρετισμούς μας στις φίλες μας τις θάλασσες. ΡΥΑΚΙΑ: (ακούν κι αυτά τις συνομιλίες) Καλημέρα-που εσύ άλλωστε μας έφερες πάλιαγαπημένε μας κύριε Παιχνιδιάρη Γαργαλίνε. Πάντα καλός και φιλικός με όλους μας. Σ αγαπάμε πολύ. Κος ΗΛΙΟΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑΡΗΣ ΓΑΡΓΑΛΙΝΟΣ: Κρυστάλινα ποταμάκια, γάργαρα ρυάκια μου κι εγώ πολύ σας αγαπώ και θα είμαι πάντα κοντά σας να σας ζεσταίνω με τη χρυσή μου βροχή. Είμαι ευτυχισμένος που και σήμερα είμαστε όλοι χαρούμενοι. Μα τι βλέπω!! Δυο μικρές σταγονίτσες που από τα μάτια τους τρέχουν μικρά δάκρυα σταγόνα-σταγόνα. Τι σας συμβαίνει φίλες μου; Ποιος σας πείραξε καλές μου σταγονίτσες; ΛΑΜΠΙΡΕΝΙΑ: Να ξέρεις, βαρεθήκαμε εδώ κάτω στη θάλασσα. Θέλουμε ν ανέβουμε κι εμείς ψηλά στον ουρανό. ΣΤΑΛΙΤΣΑ: Να συναντήσουμε τις άλλες σταγόνες που ζουν στα σύννεφα. Να γίνουμε καλές φίλες. Κος ΗΛΙΟΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑΡΗΣ ΓΑΡΓΑΛΙΝΟΣ: Και γι αυτό στενοχωριέστε; Σας στέλνω την ηλιοσκάλα μου-εμπρός, ανεβείτε! ΛΑΜΠΙΡΕΝΙΑ+ΣΤΑΛΙΤΣΑ: Γιούπι! Ζήτω! Γεια σου θαλασσοπολιτεία. Γεια και χαρά σε όλους τους φίλους μας εδώ. Θα σας θυμόμαστε πάντα!
ΜΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2005 ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ 3 ΦΩΝΕΣ: (από θαλασσοπολιτεία) Καλό ταξίδι καλές μας σταγονίτσες Λαμπιρένια και Σταλίτσα- Να προσέχετε. Η σκέψη μας θα είναι κοντά σας. Σκηνή 2 η (Διαδρομή πάνω στην ηλιοσκάλα γεμάτη χαρά και αγωνία) ΕΠΙΓΡΑΦΗ: «ΣΥΝΝΕΦΟΥΠΟΛΗ» Κα ΜΠΟΥΡΜΠΟΥΛΗΘΡENIΑ: (τις υποδέχεται) Καλωσορίσατε Λαμπιρένια και Σταλίτσα. Κάνατε καλό ταξίδι; ΛΑΜΠΙΡΕΝΙΑ: Γεια σας κυρία Μπουρμπουληθρένια. Καλώς σας βρήκαμε. Το ταξίδι ήταν υπέροχο, σας ευχαριστούμε. ΣΤΑΛΙΤΣΑ: Ω, Καλημέρα σας κύριε Υδρατμέ! Κι εσείς εδώ; Κος ΥΔΡΑΤΜΟΣ: Καλημέρα σταγονίτσες. Ω, ναι, σήμερα δεν είχα πολλή δουλειά και είπα να διαβάσω τα παιδιά. Πού να τα προλάβει όλα μόνη της η κυρά Μπουρμπουληθρένια. ΥΔΡΑΤΜΟΥΛΗΣ: Σταγονίτσες είσαστε ολόιδιες. Πρώτη φορά βλέπω δίδυμα αδέλφια στη ζωή μου. Εγώ με την αδελφή μου δε μοιάζουμε καθόλου. Εγώ είμαι κομψός κι εκείνη στρουμπουλή. ΜΠΟΥΡΜΠΟΥΛΗΘΡΕΝΙΑ: Μ,μ εξυπνάδες του Υδρατμούλη. Χαίρομαι πολύ που σας γνωρίζω σταγονίτσες. Θα ήθελα πολύ να γίνουμε φίλες. ΣΤΑΓΟΝΙΤΣΕΣ: Κι εμείς το θέλουμε πολύ. Είστε μια υπέροχη οικογένεια και θέλουμε να γίνουμε φίλες με όλους σας! ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Η οικογένεια του Κου Υδρατμού και της Κας Μπουρμπουληθρένιας φιλοξένησαν τις σταγονίτσες και γίνανε όλοι μια χαρούμενη συννεφοπαρέα. Μια μέρα, καθώς οι σταγονίτσες έπαιζαν με τις φίλες τους ΑΝΕΜΟΣ ΣΦΥΡΙΧΤΡΑΣ: Γεια σας όμορφες σταγονούλες. Θέλετε να χορέψουμε μαζί το χορό τον τρελογυριστό; ΣΤΑΓΟΝΙΤΣΕΣ: Πολύ ωραία η ιδέα σου κύριε Άνεμε Σφυρίχτρα. ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Έτσι ρίχτηκαν στο χορό. Ο Άνεμος Σφυρίχτρας απ τη χαρά του, φυσούσε και ξεφυσούσε δυνατά, σκορπώντας γύρω του κρύα ρεύματα. Το συννεφόσπιτο έγινε
ΜΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2005 ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ 4 γκρίζο. Άρχισε να κουνιέται πέρα-δώθε. Η Λαμπιρένια, η Σταλίτσα και οι φίλες τους βάρυναν απ το κρύο. Ζαλισμένες όπως ήταν απ το χοροπηδητό, ένιωθαν να χάνουν την ισορροπία τους. Έπεφταν με φόρα η μια πάνω στην άλλη. ΛΑΜΠΙΡΕΝΙΑ: Πω, πω κρύο, πολύ κρύο Σταλίτσα. ΣΤΑΛΙΤΣΑ: Έχεις δίκιο Λαμπιρένια. Νιώθω πολύ βαριά κι έχω μια ζαλάδα. ΔΡΟΣΟΥΛΙΝΑ: (φίλη σταγονίτσας) Αμ, εγώ τι νιώθω νομίζετε; Τι περίεργο που είναι, σα να φοβάμαι λίγο! ΓΑΡΓΑΡΟΥΛΑ: (άλλη φίλη) Αχ κορίτσια κι εγώ αισθάνομαι ένα βάρος κι έναν σταγονόπονο! ΝΕΡΟΥΛΙΤΣΑ: (άλλη φίλη) Σταγονοφιλενάδες, τα κορίτσια οι σταγονούλες που έφτασαν, μου φώναξαν πέφτοντας ότι βλέπουνε τη γη. Θα ξαναπάμε στα σπίτια μας! Στους δικούς μας! Εμπρός για το ταξίδι με χαρά! ΟΛΕΣ ΟΙ ΣΤΑΓΟΝΙΤΣΕΣ ΜΑΖΙ: Γιούπι!! ΔΡΟΣΟΥΛΙΝΑ: Θα ξαναπάω πίσω στη λιμνούλα μου. ΓΑΡΓΑΡΟΥΛΑ: Πόσο μου λειψε το αγαπημένο μου ποταμάκι. ΝΕΡΟΥΛΙΤΣΑ: Επιτέλους θα ζήσω μέσα στο ρυάκι μου ξανά! Αχ, ρυάκι μου, ρυάκι μου και φτωχοκαλυβάκι μου! ΛΑΜΠΙΡΕΝΙΑ+ΣΤΑΛΙΤΣΑ: Κι εμείς θα ξαναβρούμε πάλι όλους τους δικούς μας στη θαλασσοπολιτεία μας. Πόσο μας έλειψαν! Σκηνή 3 η ΠΛΑΤΑΝΟΣ: Καλώς τες, καλώς τες! Καλώς μας ήρθατε διδυμούλες. ΕΛΑΤΟ: Σας περιμέναμε με αγωνία. Δεν φαντάζεστε πόσο μας λείψατε μικρές και πολύτιμες φίλες μας. ΠΑΠΑΡΟΥΝΟΣ: Πού ήσασταν βρε κορίτσια; Είχαμε μια δίψα! Επιτέλους ήρθατε πάλι κοντά μας! ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Έτσι, τα δέντρα ξεδίψασαν και πρασίνισαν. Τα λουλούδια σήκωσαν τα κεφαλάκια τους χαρούμενα. Τα ποταμάκια άρχισαν να κελαρύζουν μελωδικά καθώς κυλούσαν στις κατηφόρες. Οι δυο φίλες μας, η Λαμπιρένια και η Σταλίτσα, γύρισαν πίσω
ΜΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2005 ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ 5 στο θαλασσόσπιτό τους, κοντά στις αδελφές τους, τις θαλασσοσταγόνες. Είχαν τόσα πολλά να τους διηγηθούν απ το μαγικό τους ταξίδι! ΛΑΜΠΙΡΕΝΙΑ: Πώς σου φάνηκε το ταξίδι μας; ΣΤΑΛΙΤΣΑ: Ήταν ονειρεμένο. Πολύ θα θελα να το ξανακάνουμε κάποτε! ΚΡΥΟΥΛΙΝΟΣ: Μα και βέβαια θα το ξανακάνουμε.ο φίλος μας ο Ήλιος υποσχέθηκε,ότι σύντομα θα μας ξαναπάρει μαζί του. ΥΔΡΟΥΛΙΤΣΑ: Ε, τότε δεν έχουμε παρά να περιμένουμε το επόμενο μεγάλο ταξίδι! ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Η νύχτα έπεσε, και οι φίλες μας οι σταγονίτσες αποκοιμήθηκαν ευτυχισμένες, αλλά και κουρασμένες απ το μεγάλο τους ταξίδι, μέσα στα ήσυχα νερά. Στο όνειρό τους είδαν όλες τις όμορφες στιγμές που έζησαν κατά τη διάρκεια της μικρής τους περιπέτειας και ήταν γεμάτες χαρά. Γιατί, όταν ένα όμορφο ταξίδι τελειώνει, συνήθως αρχίζει ένα άλλο. Ομορφότερο! Κι έζησαν αυτές καλά κι εμείς καλύτερα!