Αριθμός Απόφασης: λ /2013 ^ Τ Ί ' c.. _. l4'j> Εκούσια Δικαιοδοσία ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΞΑΝΟΗΣ

Αριθμός Απόφασης: λ /2013 ^ Τ Ί ' c.. _. l4'j> Εκούσια Δικαιοδοσία ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΞΑΝΟΗΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από την Δόκιμη Ειρηνοδίκη, η οποία ορίστηκε με πράξη της Προέδρου Πρωτοδικών. ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του στις 7 Οκτωβρίου 2013, με τη σύμπραξη της Γραμματέως για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ: ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ: 1) και 2), αμφοτέρων κατοίκων οι οποίοι παρέστησαν στο Δικαστήριο μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου τους Αρναούτ Ορχάν. ΤΗΣ ΜΕΤΕΧΟΥΣΑΣ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΠΙΣΤΩΤΡΙΑΣ: της ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία διακριτικό τίτλο που έχει έδρα στην /> και το κι εκπροσωπείται νόμιμα, ατομικά και ως διαχειρίστρια της εταιρίας με την επωνυμία, η οποία παρέστη στο Δικαστήριο δια της πληρεξούσιας δικηγόρου της Οι αιτούντες κατέθεσαν στο παρόν Δικαστήριο την από 28.8.2012 (με αριθμ. έκθ. κατάθ. 148/29.8.2012) αίτηση ρύθμισης οφειλών υπερχρεωμένου φυσικού προσώπου, για τη συζήτηση της οποίας ορίσθηκε δικάσιμος αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας. Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο της εκούσιας δικαιοδοσίας ο πληρεξούσιος δικηγόρος των αιτούντων ανέπτυξε και προφορικά την αίτηση αναφερόμενος και στο έγγραφο σημείωμα προτάσεων που κατέθεσε στην έδρα, προσκόμισε τα έγγραφα που επικαλείται σ' αυτό και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση. Η πληρεξούσια δικηγόρος της μετέχουσας στη δίκη εταιρίας, που κατέστη διάδικος μετά νόμιμη κλήτευσή της (άρθρα 5 1 ν. 3869/2010 και 748 3 του ΚΠολΔ), ανέπτυξε προφορικά τους ισχυρισμούς της και ζήτησε να γίνουν

δεκτά όσα αναφέρονται στο έγγραφο σημείωμα προτάσεων που κάτέθεσε, προσκόμισε τα έγγραφα που επικαλείται σ' αυτό και ζήτησε την απόρριψη της αίτησης. Ακολούθησε η συζήτηση, όπως σημειώνεται στα πρακτικά. ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ - ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ I. Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 1 παρ. 1 του Ν.3869/2010, «φυσικά πρόσωπα που δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα και έχουν περιέλθει, χωρίς δόλο, σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους (εφεξής οφειλέτες) δικαιούνται να υποβάλουν στο αρμόδιο δικαστήριο την αίτηση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 4 για τη ρύθμιση των οφειλών τους και απαλλαγή». Η προϋπόθεση της έλλειψης πτωχευτικής ικανότητας διατυπώνεται από τον νομοθέτη αρνητικά. Σύμφωνα με τον σκοπό του νόμου, στη ρύθμιση του νόμου υπάγονται μόνο φυσικά πρόσωπα και, μάλιστα, πρόσωπα που δεν ασκούν αυτοτελή οικονομική δραστηριότητα, που να τους προσδίδει την ιδιότητα του εμπόρου. Αντιθέτως, δεν υπάγονται στη ρύθμιση του Ν.3869/2010 οι οφειλέτες που κατά τον χρόνο της παύσεως των πληρωμών είχαν την εμπορική ιδιότητα (αν έπαυσαν τις πληρωμές, όταν ήταν ακόμα έμποροι τότε απορρίπτεται η αίτηση βλ. ΕιρΑΘ 43/2011, ΕιρΑΘ 55/2011, ΕιρΘεσ 6372/2011, ΕιρΧαν 333/2011, ΕιρΘεσ 5106/2011, αδημ. Αθανάσιος Κρητικός Ρύθμιση Οφειλών Υπερχρεωμένων Φυσικών Προσώπων 2012, σελ. 47). Η εμπορική ιδιότητα, είτε υφιστάμενη είτε αναγόμενη στο παρελθόν, κατά το χρονικό όμως σημείο κατά το οποίο έπαυσαν οι πληρωμές, είναι η προϋπόθεση που προσδίδει πτωχευτική ικανότητα στο φυσικό πρόσωπο, αποκλείοντας την υπαγωγή του στο πεδίο εφαρμογής του νόμου (ΕιρΑΘ 43/2011, ΕιρΑΘ 55/2011, ΕιρΘεσ 6372/2011, αδημ., απορρίπτονται σε αυτές τις περιπτώσεις οι αιτήσεις υπαγωγής στο Ν. 3869/2010). Κατά τη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 1 του ΠτΚ (Ν. 3588/2007), πτωχευτική ικανότητα έχουν οι έμποροι. Σύμφωνα με το άρθρο 1 του ΕμπΝ και τη διδασκαλία του εμπορικού δικαίου, έμπορος είναι ο κατά σύνηθες επάγγελμα ασκών εμπορικές πράξεις (βλ. ΓνωμΝΣΚ 200/201C) Τραπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, που παραπέμπει σε βιβλιογραφία για την ορθή επισήμανση ότι σημασία έχει το σύνηθες και όχι το κύριο :

επάγγελμα). Έμπορος είναι και ο ομόρρυθμος εταίρος ομόρρυθμης εταιρίας που ασκεί εμπορική δραστηριότητα (Α. Κρητικού ό.π., σελ. 49). Οι έμποροι, επομένως, για τους οποίους μάλιστα βάσει του άρθρου 8 παρ. 2 του Διατάγματος περί αρμοδιότητας των εμποροδικείων ισχύει το τεκμήριο της εμπορικότητας, σύμφωνα με το οποίο όλες οι συναλλαγές που γίνονται από τον έμπορο τεκμαίρεται ότι γίνονται χάριν της εμπορίας του, αποκλείονται από την εφαρμογή του νόμου (ΟλΑΠ 488/1968 ΝοΒ 16.1159, ΑΠ 1261/1979 ΕΕμπΔ ΛΑ.580, Βενιέρης - Κατσάς, ο.π., σελ. 41). Γι' αυτούς, σε περίπτωση αδυναμίας εκπληρώσεως των ληξιπρόθεσμων χρηματικών υποχρεώσεων τους κατά τρόπο γενικό και μόνιμο (παύση πληρωμών), ισχύουν οι ρυθμίσεις του Ν.3588/2007 (ΠτΚ) και όχι αυτές του Ν.3869/2010. Επομένως, κρίσιμο διάστημα για την εφαρμογή ή μη του νόμου, αποτελεί η ιδιότητα του αιτούντος οφειλέτη ως εμπόρου ή μη, βασικά, κατά τον χρόνο υποβολής της αιτήσεως (Αθ. Κρητικός, ο.π., σ. 39, Βενιέρης - Κατσάς, ο.π., σελ. 57). Συνεπώς, καθίσταται σαφές, ότι ένας οφειλέτης που είχε την εμπορική ιδιότητα για κάποιο χρονικό διάστημα, αλλά δεν την έχει κατά την κατάθεση της αίτησης στο Ειρηνοδικείο, δεν κωλύεται να ακολουθήσει τη διαδικασία του Ν.3869/2010 αν έπαυσε τις πληρωμές μετά την παύση της εμπορικής δραστηριότητας, καθώς δεν έχει πλέον πτωχευτική ικανότητα (ΕιρΧαν 333/2011, αδημ.). Αντιθέτως, θα ακολουθήσει τη διαδικασία του Ν. 3869/2010 σε περίπτωση αδυναμίας πληρωμών, αν λάβει αυτή χώρα μετά την απώλεια της εμπορικής ιδιότητας, καθώς για αυτόν αποκλείεται η διαδικασία του ΠτΚ. Έτσι παρέχεται ασφάλεια δικαίου αλλά και προστασία πάντοτε τόσο στον οφειλέτη όσο και στους πιστωτές του. Διαφορετική λύση θα καθιστούσε μετέωρο κάποιο πρόσωπο που δε θα μπορούσε ούτε στο Ν.3869/2010 να υπαχθεί αλλά ούτε και στον ΠτΚ καθώς δεν θα είχε την πτωχευτική ικανότητα κατά το άρθρο 2 παρ. 3 ΠτΚ. II- Σύμφωνα με το άρθρο 236 του ΚΠολΔ, όπως αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθ. 22 παρ.5 του Ν.3994/2011, «Ο δικαστής που διευθύνει τη συζήτηση πρέπει να φροντίζει... τα πρόσωπα που μετέχουν στη συζήτηση...να συμπληρώνουν τους ισχυρισμούς που υποβλήθηκαν ελλιπώς και

αορίοτως με προφορική δήλωση που καταχωρίζεται στα πρακτικά και γενικά να παρέχουν τις αναγκαίες διασαφήσεις για την εξακρίβωση της αλήθειας των προβαλλόμενων ισχυρισμών». Το ως άνω άρθρο ισχύει και στην διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, αφού προσαρμόζεται στη διαδικασία αυτή και δεν αντιτίθεται στις διατάξεις που την ρυθμίζουν (άρθ.741 του του ΚΠολΔ ). Ειδικότερα, κατά την διάταξη του άρθ. 751 του ΚΠολΔ «Μεταβολή της αίτησης επιτρέπεται με άδεια του δικαστή, εφόσον κατά την κρίση του δεν βλάπτονται συμφέροντα εκείνων που μετέχουν στη δίκη ή τρίτων». Επομένως, στην εκούσια δικαιοδοσία ο αϊτών δύναται ελεύθερα να συμπληρώνει και διορθώνει τους ισχυρισμούς του με προφορική δήλωση κατά την συζήτηση και καταχώρηση της στα πρακτικά (άρθ. 238 και 256 του ΚΠολΔ), αρκεί η διόρθωση να μην είναι τόσο εκτεταμένη ώστε να προκαλείται μεταβολή της αιτήσεως, οπότε στην περίπτωση αυτή, για να είναι επιτρεπτή η μεταβολή θα πρέπει να γίνεται με την άδεια του δικαστή κατά το μέτρο που η μεταβολή δεν βλάπτει συμφέροντα των συμμετεχόντων στη δίκη ή τρίτων. Επιπλέον, όπως προκύπτει από τις διατάξεις των άρθ. 744, 745, 751 ΚΠολΔ, ο ιδιόρρυθμος χαρακτήρας της εκούσιας δικαιοδοσίας ως μέσο προστασίας κυρίως δημόσιας εμβέλειας συμφερόντων, επιβάλλει την ενεργή συμμετοχή του δικαστή στη συλλογή, διερεύνηση και αξιολόγηση του πραγματικού υλικού της δίκης και επιτρέπει τη δυνατότητα συμπλήρωσης με τις προτάσεις, στο δε ειρηνοδικείο και προφορικά κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο (αρθ. 115 παρ. 3 ΚΠολΔ) εκείνων των στοιχείων της αίτησης που αναφέρονται στο άρθρο 747 παρ. 2 ΚΠολΔ, επομένως και του αιτήματος αυτής (βλ. ΑΠ 1131/87 ΝοΒ 36-1601-02 πλειοψηφία, ΕφΑΘ 2735/00, 4462/02, 2188/08 ΤΝΠ-ΝΟΜΟΣ, και Π. Αρβανιτάκη στον ΚΠολΔ. Κεραμέα -Κονδύλη -Νίκα, υπ' άρθρο 747, αριθ. 7). Διότι, στις δίκες της εκούσιας δικαιοδοσίας δεν γίνεται δεσμευτική διάγνωση εννόμων σχέσεων, όπως ισχύει στις διαγνωστικές δίκες της αμφισβητούμενης δικαιοδοσίας, αλλά διατάσσονται τα κατάλληλα ρυθμιστικά μέτρα σε σχέση με τη νομική κατάσταση και λειτουργία φυσικού προσώπου. Συνεπώς, ο σκοπός της ρύθμισης αυτής είναι η προσαρμογή των ρυθμ μέτρων στις εκάστοτε μεταβαλλόμενες πραγματικές καταστάσεις προς ί πραγμάτωση του σκοπού της, προς επέλευση δηλαδή του ρυθμιστικού

αποτελέσματος (βλ.εφ.αθ. 1639/07 ΑΠ 640/03 ΕλλΔνη45,1347, Κ.Μπέη X Πολ.Δ.άρθρο 758 παρ,3 αρ. 16 σελ.326 και 330 και Ειρ.Πατρών 25/2013, Ειρ.Κορινθ. 121/2012, ΕιρΚαβ. 161/2012, Ειρ.Λαυρ. 193/2012 ΝΟΜΟΣ). Με την με αρίθμ. εκθ. καταθ. 148/29.8.2012 κρινόμενη αίτησή τους, η οποία διορθώθηκε παραδεκτά σύμφωνα με τα ανωτέρω, ως προς τα περιουσιακά στοιχεία του πρώτου αιτούντος, οι αιτούντες, οι οποίοι είναι σύζυγοι, επικαλούμενοι ότι είναι φυσικά πρόσωπα και ως εκ τούτου ότι στερούνται πτωχευτικής ικανότητας και μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών ζητούν, όπως συνάγεται από όλο το περιεχόμενο της αίτησης, τη δικαστική ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών τους από κοινά δάνεια, με εξαίρεση εκποίησης της κύριας κατοικίας τους της οποίας είναι συγκύριοι κατά ποσοστό 50% έκαστος και αφού ληφθούν υπόψη η περιουσιακή και οικογενειακή τους κατάσταση που εκθέτουν αναλυτικά. Με αυτό το περιεχόμενο η αίτηση αρμόδια φέρεται για συζήτηση ενώπιον αυτού του δικαστηρίου της περιφέρειας της κατοικίας των αιτούντων, κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας των άρθων 741 επ. ΚΠολΔ (άρθρο 3 Ν. 3869/2010), εφ' όσον για το παραδεκτό της 1) τηρήθηκε η προδικασία του εξωδικαστικού συμβιβασμού για τον καθένα από τους αιτούντες, με τη διαμεσολάβηση προσώπου από αυτά που έχουν σχετική εξουσία από το νόμο (άρθρο 2 Ν. 3869/2010, το οποίο εφαρμόζεται εν προκειμένω όπως ίσχυε πριν από την τροποποίηση που επέφερε ο Ν. 4161/2013 φεκ 143/14.6.2013, καθώς μάλιστα όπως ορίζει στο άρθρο 19 παρ. 3 Ν. 4161/2013 «για τις εκκρεμούσες αιτήσεις εφαρμόζεται η προδικασία που ίσχυε πριν τη θέση σε ισχύ του παρόντος») ο οποίος απέτυχε, όπως διαβεβαιώνεται από το διαμεσολαβητή δικηγόρο Αρναούτ Ορχάν (βλ. σχ. τις από 21.6.2012 βεβαιώσεις του σύμφωνα με τις οποίες η προσπάθεια επίτευξης εξωδικαστικού συμβιβασμού για καθένα από τους αιτούντες απέτυχε στις 21.6.2012) 2) κατατέθηκε μέσα στην εξάμηνη προθεσμία του άρθρου 2 παρ. 1 από την αποτυχία του εξωδικαστικού συμβιβασμού και 3) προσκομίζονται η από

- f X 30.7.2012 υπεύθυνες δήλωσεις των αιτούντων για την ορθότητα και την ', ' :: >\ πληρότητα των καταοτασεων: α) της περιουσίας και των εισοδημάτων του τ ] ιδίου και του/της συζύγου, β) των πιστωτών του και των απαιτήσεών τους κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα, καθώς και γ) για τις μεταβιβάσεις- w; εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί ακινήτων του κατά την τελευταία τριετία. Σημειώνεται ότι το γεγονός ότί στις ανωτέρω αναφερόμενες υπεύθυνες δηλώσεις, έχει εκ παραδρομής σημειωθεί ότι αναφέρονται στη με αριθ. εκθ. καταθ. αίτησης 137/2012, είναι άνευ σημασίας, καθόσον από το γεγονός ότι επισυνάπτονται στην ένδικη αίτηση, με την οποία υποβλήθηκαν ενιαία και συντάχθηκε κάτω απ' αυτή έκθεση εγχείρησης της Γραμματέως του Ειρηνοδικείου, από την οποία προκύπτει ότι τα έγγραφα αυτά αφορούν την με αριθ. 148/2012 αίτηση, δεν καταλείπεται η παραμικρή αμφιβολία ότι μ' αυτές βεβαιώνεται η ορθότητα, πληρότητα και ειλικρίνεια του περιεχομένου της ένδικης αίτησης σχετικά με την περιουσιακή κατάσταση και τα εισοδήματα των αιτούντων οφειλετών, τους πιστωτές τους και τις απαιτήσεις τους, καθώς και τις μεταβιβάσεις εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί ακινήτων, στις οποίες προέβησαν την τελευταία τριετία, και συνεπώς οι αιτούντες έχουν τηρήσει την επιβαλλόμενη από τη διάταξη του αρθ. 4 παρ. 2β ν. 3869/10 υποχρέωση, (βλ. 171/2013 δημ. ΤΝΠ NOMOS), ενώ μάλιστα προσκομίστηκαν εκ νέου οι από 7.10.2013 υπεύθυνες δηλώσεις, διορθωμένες ως προς το σημείο αυτό). Περαιτέρω, όπως διαπιστώθηκε μετά από αυτεπάγγελτο έλεγχο κατ'άρθρο 13 παρ. 2 Ν. 3869/2010, δεν εκκρεμεί άλλη αίτηση των αιτούντων για ρύθμιση των χρεών τους στο δικαστήριο αυτό ή άλλο Ειρηνοδικείο της χώρας, ούτε έχει απορριφθεί προγενέστερη αίτησή τους για ουσιαστικούς λόγους (βλ. σχετ. μεαρίθμ. πρωτ. 745' /2.10.2013 και 7 5 6 '/2.10.2013 βεβαιώσεις της Γραμματείας του Ειρηνοδικείου Ξάνθης). Επίσης παραδεκτά σωρεύονται στο ίδιο δικόγραφο οι δύο αιτήσεις των αιτούντων δεδομένου ότι συνδέονται μεταξύ τους με το δεσμό της απλής ομοδικίας (βλ. Ειρ. Θεσ/νίκης 6546/20^1 αδημ., Ειρ Αλμωπίας 60/2012 δημ ΤΝΠ NOMOS), απορριπτομένου του ισχυρισμού περί του αντιθέτου που πρότεινε η μετέχουσα πιστώτρια. * Εξάλλου η αίτηση παραδεκτά εισάγεται προς συζήτηση μετά: α) την εμπρόθεσμη και νομότυπη κλήτευση των μετεχόντων πιστωτών και επίδο

σ' αυτούς των εγγράφων του αρθ. 5 παρ. 1 ν. 3869/2010, β) την εμπρόθεσμη κατάθεση στη γραμματεία του δικαστηρίου αυτού των εγγράφων του αρθ. 4 παρ. 2 και 4 ν. 3869/2010, (βεβαίωσης αποτυχίας του εξωδικαστικού συμβιβασμού, υπεύθυνης δήλωσης για την ορθότητα και πληρότητα των καταστάσεων κλπ, γ) την αποτυχία του δικαστικού συμβιβασμού, δοθέντος ότι δεν έχει γίνει δεκτό το σχέδιο διευθέτησης οφειλών από την μετέχουσα πιστώτρια (βλ. τη με ημερομηνία κατάθεσης 24.10.2012 έγγραφη απάντησή της). Η αίτηση, στην οποία περιλαμβάνονται τα στοιχεία του άρθρου 4 παρ. 1 Ν. 3869/2010, παρίσταται επαρκώς ορισμένη, περιέχουσα τα κατ' άρθρα 118, 216 1 σε συνδυασμό με 741 ΚΠολΔ και 4 1 του Ν. 3869/2010 στοιχεία, απορριπτομένων των περί αοριστίας ισχυρισμών της μετέχουσας πιστώτριας (ότι δηλαδή δεν αναφέρεται το ύψος τον εισοδημάτων των αιτούντων κατά τον χρόνο ανάληψης των οφειλών τους, ποιές ανάγκες εξυπηρέτησε η ανάληψη πίστωσης και ότι δεν εξειδικεύται επαρκώς το ποσό που απαιτείται για την κάλυψη των βιοτικών τους αναγκών), καθόσον ο νόμος, με μόνο τελικό στόχο τη ρύθμιση των χρεών του οφειλέτη, δεν ορίζει άλλο ουσιαστικό περιεχόμενο της αίτησης (βλ. Κρητικός, ρύθμιση ν.3869/2010 σελ.64, Ε. Κιουπτσίδου Αρμεν 64-Ανάτυπο σελ. 1477, ΕιρηνΘεσ/νικης 5105/2011, ΕιρηνΑθ 15/2011 και ΕιρηνΧαν 309/2011, ΤΝΠ Νόμος). Εξάλλου, τα ελλείποντα στοιχεία που επικαλείται η μετέχουσα στη δίκη πιστώτρια, είναι αντικείμενα απόδειξης και ανταπόδειξης κατά την έρευνα της ουσιαστικής βασιμότητας και ειδικότερα των όρων υπαγωγής του αιτούντος στη ρύθμιση του Νόμου 3869/2010. (βλ. Κρητικός, σελ. 64 όπου αναφέρεται ότι δεν χρειάζεται να εκτίθεται η οικονομική κατάσταση του οφειλέτη κατά το χρόνο ανάληψης του χρέους και βλ. Βενιέρη, σελ. 235 και εκεί παραπομπές στη νομολογία, όπου αναφέρει ότι δεν χρειάζεται ο με ακρίβεια προσδιορισμός του απαραίτητου ποσού, για την κάλυψη κάθε επιμέρους ανάγκης του οφειλέτη και της οικογένειάς του, αρκεί μόνο να αναφέρεται το συνολικό ποσό που απαιτείται για την κάλυψη των βιοτικών του αναγκών). Η ένσταση δόλιας περιέλευσης σε αδυναμία πληρωμής (1 του Ν. 3869/2010), που προτείνει η μετέχουσα πιστώτρια, για το λόγο ότι οι αιτούντες δεν ενημέρωσαν την πιστώτρια για τις οικονομικές δυσκολίες που

αντιμετώπιζαν κατά τα έτη 2009 και 2010, ελέγχεται ως αόριατη και ως εκ τούτου είναι απορριπτέα διότι τα πιστωτικά ιδρύματα έχουν τη δυνατότητα εκτός από την έρευνα των οικονομικών στοιχείων του αιτούμενου το δάνειο μέσω εκκαθαριστικού σημειώματος ή βεβαίωσης αποδοχών, να διαπιστώσουν και τις τυχόν δανειακές τους υποχρεώσεις σε άλλα πιστωτικά ιδρύματα μέσω του συστήματος «Τειρεσίας» και εν προκειμένω δεν παρατίθενται περιστατικά από τα οποία να προκύπτει ότι ο πρώτος αϊτών εξαπάτησε τους υπαλλήλους του πιστωτικού ιδρύματος προσκομίζοντας πλαστά στοιχεία ή αποκρύπτοντας υποχρεώσεις του που δεν έχουν καταχωρηθεί στις βάσεις δεδομένων που αξιοποιούν οι τράπεζες για την οικονομική συμπεριφορά των πελατών τους, περιστατικά που βαρύνεται να επικαλεσθεί και αποδείξει το ενιστάμενο σχετικώς πιστωτικό ίδρυμα (βλ. και ΕιρΧαν 309/2011 Τ.Ν.Π. Νόμος). Αν επομένως το πιστωτικό ίδρυμα αγνοήσει τις καταχωρήσεις και εν γένει τα στοιχεία που καθιστούν τον αιτούντα αφερέγγυο, φέρει ευθύνη για την επισφάλεια αυτή (βλ. Κρητικός ό.π. σελ. 57 και Ειρ. Αθ. 26Φ.56/2011 αδημ., Ειρ. Αθ. 44Φ.23/2011 αδημ.) Επίσης δεν παρατίθενται περιστατικά που να συνιστούν πρόκληση, εκ μέρους του πρώτου αιτού\λτος, κατά το χρόνο ανάληψης των οφειλών, παραπλάνησης των πιστωτριών ως προς την οικονομική του κατάσταση και συμπεριφορά, ούτε όμως εξειδικεύονται τα στοιχεία της επικαλούμενης δόλιας συμπεριφοράς του, σε χρόνο μεταγενέστερο της ανάληψης του χρέους (λχ απώλεια σημαντικών ποσών σε τυχερά παίγνια, πολυτελή βίο, επιλεκτική εξόφληση οφειλών, διάθεση περιουσιακών στοιχείων σε συγγενικά πρόσωπα, χαριστικά ή με εικονικό, ή ασήμαντο τίμημα κλπ). Τέλος ο ισχυρισμός της πρώτης των μετεχουσών ότι ο πρώτος αϊτών άσκησε καταχρηστικά την υπό κρίση αίτηση, διότι ενώ κατά το χρόνο ανάληψης των οφειλών του είχε την εμπορική ιδιότητα, επιχειρεί να υπαχθεί στις ευεργετικές διατάξεις του Ν. 3849/2010 για να αποφύγει την επιστροφή των δανεισθέντων ποσών, συνιστά την ένσταση καταχρηστικής άσκησης, η οποία είναι απορριπτέα ως μη νόμιμη, διότι τα επικαλούμενα πραγματικά περιστατικά και αληθή υποτιθέμενα δεν μπορούν να υπαχθούν στη διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ σε κάθε δε περίπτωση και εκτιμώμενη ως ισχυρισμός περί εμπορικότητας, σημειώνεται ότι κρίσιμο είναι να μην

συντρέχει εμπορική ιδιότητα κατά το χρόνο παύσης πληρωμών, ενώ υπάγονται στο νόμο όσοι ήταν έμποροι, έπαυσαν όμως την εμπορία χωρίς κατά την παύση αυτή να έχουν παύσει τις πληρωμές τους ( βλ. ΜΠρΑΘ 8340/2010 ΧρηΔικ 2010 σελ. 383, Ειρ. Αθ 29/2011 Ειρ. Θες 6759/2011, Ειρ. Αθ 142/2011, Ειρ. Αθ 17/2011 ΤΝΠ NOMOS και Ειρ Αθ 127/2011, Αθ. Κρητικός, Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων σελ. 47, I. Βενιέρης, Εφαρμογή του'ν. 3869/2010 για τα υπερχρεωμένα φυσικά Πρόσωπα σελ. 56). Η αίτηση, είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1, 4, 5, 6 παρ. 3, 8 και 9 παρ.2 Ν. 3869/2010, εφόσον δε δεν επιτεύχθηκε δικαστικός συμβιβασμός μεταξύ του αιτούντος και των καθών, δοθέντος ότι δεν έχει γίνει δεκτό το σχέδιο διευθέτησης οφειλών από τους συμμετέχοντες πιστωτές, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ'ουσίαν. Από την ένορκη εξέταση του μάρτυρα, που περιέχεται στα ταυτάριθμα της παρούσας πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, από τα διδάγματα της κοινής πείρας που λαμβάνονται υπόψη αυτεπάγγελτα από το δικαστήριο (άρθρο 336 παρ. 4 ΚΠολ.Δ ΑΠ 1456/1996 Αρχ. Ν 48.311) και από όλα τα προσκομιζόμενα έγγραφα αποδείχτηκαν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, τα ακόλουθα: Ο πρώτος αϊτών, γεννηθείς το έτος 1955, είναι παντρεμένος με τη δεύτερη αιτούσα η οποία είναι 53 ετών και έχουν δύο ενήλικα τέκνα, ηλικίας 28 και 18 ετών αντίστοιχα. Τόσο ο αϊτών, όσο και η σύζυγός του και δεύτερη αιτούσα είναι άνεργοι από τον Νοέμβριο του 2012 (βλ. σχετ. δελτία ανεργίας ΟΑΕΔ) οπότε και έληξαν οι πεντάμηνες συμβάσεις εργασίας στα πλαίσια προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας, δυνάμει των οποίων εργάστηκαν από τον Ιούλιο του 2012 μέχρι και τον Νοέμβριο του 2012, ο πρώτος ως δασοπυροσβέστης και η δεύτερη ως βοηθητικό προσωπικό στο με μηνιαίο εισόδημα 625 ευρώ για τον καθένα (βλ. σχετ. τις από 3.7.2012 και 15.6.2012 συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου και το εκκαθαριστικό σημείωμα οικ. έτους 2013). Ήδη, λόγω της ανεργίας τους έχουν πλέον μηδενικά μηνιαία εισοδήματα, ενώ ο πρώτος αϊτών αποκομίζει ετησίως το ποσό των 356,64 ευρώ από εκμίσθωση αγροτεμαχίων (βλ. Ε1 και Ε2 οικ. έτους 2013). Το ποσό που είναι αναγκαίο να δαπανάται μηνιαίως για την

κάλυψη των βιοτικών αναγκών των αιτούντων και του δεύτερου τέκνου τους, που είναι 18 ετών, απόφοιτος λυκείου και δεν εργάζεται, ανέρχεται' στο ποσό των 600 ευρώ, το οποίο μάλιστα προτείνεται από τον ίδιους τους απούνιτς - ;; και κρίνεται εύλογο από το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη ότι διαμένουν σέ ιδιόκτητη κατοικία και την οικογενειακή τους κατάσταση. Για την εξασφάλιση του ποσού αυτού, συνδράμει το έτερο τέκνο της οικογένειας, που εργάζεται σε υπηρεσίες ταχυμεταφορών και, αποκομίζοντας περί τα 600 ευρώ μηνιαίώς (βλ. εκκαθαριστικό οικ. έτους 2013), συνεισφέρει για το σκοπό αυτό ποσό 200 ευρώ το μήνα, αλλά και η μητέρα της δεύτερης αιτούσας (βλ. ένορκη κατάθεση του μάρτυρα). Κατά τα προηγούμενα έτη και μέχρι την 1η.4.2011, οπότε και προέβη σε διακοπή των εργασιών του (βλ. σχετ. την με αρ. 161/4.4,2011 βεβαίωση διακοπής εργασιών από τη ΔΟΥ Ξάνθης), ο πρώτος αϊτών εργαζόταν ως επισκευαστής και συντηρητής ψυγείων αυτοκινήτων και παρελκομένων μερών καθώς και άλλων μηχανοκίνητων οχημάτων (πλην του ηλεκτρικού συστήματος και του αμαξώματος). Ωστόσο, από κανένα στοιχείο δεν προέκυψε η ύπαρξη οργανωμένης επιχειρηματικής δραστηριότητα με αξιόλογη επένδυση κεφαλαίου, εξοπλισμό και προσωπικό αλλά ούτε και η ανάληψη επιχειρηματικού κινδύνου με σκοπό το εμπορικό κέρδος, αντίθετα το κέρδος που αποκόμιζε αποτελούσε περισσότερο αμοιβή του σωματικού του κόπου και μόχθου και όχι αποτέλεσμα κερδοσκοπικών συνδυασμών. Παραπέρα, όπως προκύπτει από τα προσκομιζόμενα από την μετέχουσα τράπεζα αποσπάσματα με την κίνηση των λογαριασμού του που τηρούσε σ' αυτήν για την εξυπηρέτηση των δανείων που του είχε χορηγήσει, κατέβαλε κανονικά τις ληξιπρόθεσμες δόσεις τους μέχρι περίπου τον Απρίλιο του 2012. Συνεπώς, ακόμη κι αν ήθελε θεωρηθεί ότι είχε την εμπορική ιδιότητα, δεν είχε παύσει τις πληρωμές του επί αρκετό διάστημα μετά την απώλεια της ιδιότητάς του αυτής (βλ. σχετ. τις από 13.9.2012 και 11.10.2012 εξώδικες δηλώσεις - προσκλήσης της μετέχουσας πιστώτριας). Επομένως ο αϊτών υπάγεται στις ρυθμίσεις του Νόμου 3869/2010. Προς ρύθμιση εισάγονται μη εξαιρούμενες, κατ' άρθρο 1 2 του ν. 3869/2010, οφειλές προς τη ^ μετέχουσα πιστώτρια, οι οποίες υπολογίζονται με την τρέχουσα αξία τους κατά το χρόνο κοινοποίησης της αίτησης (βλ. Αθανάσιο Κρητικό, Ρύθμιση

οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων, σελ. 98 επ) με εξαίρεση τις εμπραγμάτως εξασφαλισμένες, των οποίων ο εκτοκισμός συνεχίζεται με το επιτόκιο ενήμερης οφειλής μέχρι το χρόνο έκδοσης της απόφασης. Συγκεκριμένα: προς την, α) ύψους 47.200,45 ευρώ δυνάμει της με αριθ. 33028658/2006 σύμβασης πίστωσης, με την οποία ο πρώτος κατέστη διανειολήπτης και η δεύτερη εγγυήτρια. Την απαίτηση αυτή, την εκχώρησε η 'στην, κατ άρθρο 10 Ν. 3156/2003 και πλέον ενεργεί ως διαχειρίστρια της τιτλοποιημένης απαίτησης της. Το ανωτέρω ποσό είναι εμπραγμάτως εξασφαλισμένο με προσημείωση υποθήκης επί του κατωτέρω περιγραφόμενου ακινήτου δυνάμει της με αριθ. απόφασης του Μον. Πρωτ. Ξάνθης που εγγράφηκε στα οικεία βιβλία του υποθηκοφυλακείου Ξάνθης στον τόμο και υε_α.α- και β) ύψους 18.926,04 ευρώ δυνάμει της με αριθ. 65026349/2000 σύμβασης στεγαστικού δανείου, (η οφειλή εισάγεται με το ύψος που την εισέφεραν οι αιτούντες διότι η τράπεζα δεν προσκόμισε μεταγενέστερα στοιχεία) με την οποία οι αιτούσες κατέστησαν συνδανειολήπτες. Το ανωτέρω ποσό είναι εμπραγμάτως εξασφαλισμένο με προσημείωση υποθήκης επί του κατωτέρω περιγραφόμενου ακινήτου δυνάμει της με αριθ._ απόφασης του Μον. Πρωτ. Ξάνθης που εγγράφηκε στα οικεία βιβλία του υποθηκοφυλακείου Ξάνθης στον τόμο και με α.α. Το σύνολο των οφειλών τους ανέρχεται στο ποσό των 66.126,49 και είναι εμπραγμάτως εξασφαλισμένο. Λαμβανομένων υπόψη του ύψους του ποσού αυτού και των μηδενικών εισοδημάτων εισοδημάτων των αιτούντων, της ανεργίας τους, την οικογενειακή τους κατάσταση και τις βασικές βιοτικές τους ανάγκες (οι οποίες ανέρχονται στο ποσό των 600 ευρώ μηνιαίως), προκύπτει ότι όχι μόνο δεν δύνανται να παρακολουθήσουν το ληξιπρόθεσμο των χρεών τους και να προβούν στην ικανοποίηση τους (βλ. ενδεικτικά τις από 13.9.2012 και 11.10. 2012 εξώδικες δηλώσεις - προσκλήσεις της μετέχουσας πιστώτριας, αλλά και τη με α.α 1045/25.7.2013 απόφαση ρύθμισης οφειλών προς τη Δ.Ο.Υ., ύψους 707,85 ευρώ και τη με αριθ. πρωτ. 8.8.2013 απόφαση υπαγωγής ρύθμιση οφειλών προς τον Ο.Α.Ε.Ε.), αλλά ούτε και την ικανοποίηση των βασικών βιοτικών αναγκών της

οικογένειας τους, για την αντιμετώπιση των οποίων, συνεπικουρούνται από τον μεγαλύτερο υιό τους και τη μητέρα της δεύτερης αιτούσας. Επειδή δε, οι αιτούντες αδυνατούν να καλύψουν έστω και τις στοιχειώδεις βιοτικές τους, ανάγκες ύψους 600 ευρώ, ενόψει και του ότι αδυνατούν να εξεύρουν εργασία από το Νοέμβριο του 2012 μέχρι σήμερα, θα πρέπει κατ' εψαρμογή του άρθρου 8 5 του Ν.3869/2010, οι μηνιαίες καταβολές να ορισθούν μηδενικές. Όμως το Δικαστήριο ταυτόχρονα θα πρέπει να ορίσει, νέα δικάσιμο, για να εξετάσει τυχόν μεταβολή της περιουσιακής τους κατάστασης και των εισοδημάτων τους και την περίπτωση επαναπροσδιορισμού των μηνιαίων καταβολών. Περαιτέρω, όμως εφόσον η επανεξέταση της υπόθεσης αφορά τη ρύθμιση του αρθρ. 8 2 ν. 3869/10 για μηνιαίες καταβολές, με τις οποίες καταβολές (ήδη,.αλλά και ακόμη και μετά τον επαναπροσδιορισμό τους) δεν αναμένεται η πλήρης εξόφληση των απαιτήσεων των πιστωτών των αιτούντων, η δε ως άνω ρύθμιση είναι ανεξάρτητη της προβλεπόμενης από τη διάταξη της 1 του αρθρ. 9 του ν. 3869/2010 εξόφλησης μέσω ρευστοποίησης περιουσιακών στοιχείων των αιτούντων (και της 2 του ίδιου άρθρου ρύθμισης για τη διάσωση της κύριας κατοικίας, η οποία μάλιστα είναι υποχρεωτική για το Δικαστήριο, εφόσον υποβάλλεται σχετικό αίτημα, όπως στην προκειμένη περίπτωση), ερευνητέα καθίσταται η, κατ' άρθρο 9 δυνατότητα ρευστοποίησης περιουσιακών στοιχείων του αιτούντος. Σημειώνεται ότι ο πρώτος αϊτών δεν έχει καταστεί κύριος, λόγω κληρονομικής διαδοχής, κατά τα αναφερόμενα στην αίτησή του και συμπληρωμένα στις έγγραφες προτάσεις του ποσοστά εξ'αδιαιρέτου, επί των συνολικά δέκα αγρών (έκτασης από 1.000 έως 14.042 τμ), που βρίσκονται στο χωριό rou Δήμου ^ομού για το λόγο ότι δεν έχει προβεί στη σύνταξη των σχετικών δηλώσεων αποδοχής κληρονομιάς (βλ. και το με αριθ. :ιστοποιητικό της μεταγραφοφύλακος ). Από την εκμίσθωση των ανωτέρω ποσοστών εξ'αδιαιρέτου αποκομίζει, όπως αναφέρεται ανωτέρω, αποκομίζει το ποσό των 356,64 ευρώ ετησίως. Επίσης ο αϊτών είναι κύριος ενός Ι.Χ. αυτοκινήτου εργοστασίου τύ π ο υ /"' ν με κυβισμό 1000 cc με αρίθμ. κυκλοφορίας. και έτος πρώτη κυκλοφορίας 1998, η εμπορική αξία του οποίου εκτιμάται από το Δικαστήρι

στο ποσό των 1.300 ευρώ. Με βάση τα ως άνω στοιχεία, το αυτοκίνητο αυτό, δεν κρίνεται πρόσφορο προς εκποίηση, αφού δεν αναμένεται να προκαλέσει αγοραστικό ενδιαφέρον και αν όμως ακόμη καταστεί δυνατή η εκποίησή του, λαμβανομένων υπόψη και των εξόδων που αυτή θα προκαλέσει (έξοδα πλειστηριασμού κ.λ.π.), δεν παρέχει προσδοκία απόληψης ανάλογου ανταλλάγματος. Τέλος οι αιτούντες είναι συγκύριοι με ποσοστό Ίι εξ'αδιαιρέτου ο καθένας επί ενός ακινήτου (κατοικίας) το οποίο αποτελείται από α) διαμέρισμα πρώτου ορόφου πάνω από το ισόγειο, το οποίο βρίσκεται στην και στην πάροδο, έχει καθαρή επιφάνεια 103,84 τμ και μικτή 123,21 τμ, έτους κατασκευής 2000, αποτελείται από τρία δωμάτια, κουζίνα, καθιστικό, διάδρομο, βεστιάριο, λουτρό-αποχωρητήριο και WC και φέρει αριθμό εσωτερικής αρίθμησης 3 και β) αποθήκη, η οποία βρίσκεται στο υπόγειο, με αριθ. 3 και έχει καθαρή επιφάνεια 5,63 τμ και μικτή επιφάνεια 6,71 τμ. Το ως άνω ακίνητο περιήλθε στους αιτούντες κατά ποσοστό Vi εξ' αδιαιρέτου δυνάμει του με αριθ. συμβολαίου πώλησης της συμβολαιογράφου Ξάνθης το οποίο μεταγράφηκε νόμιμα στον τόμο χαι υε α._α.στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Ξάνθης. Η αντικειμενική αξία του μεριδίου καθενός από τους αιτούντες επί του ακινήτου, ανέρχεται στο ποσό των 49.064,40 ευρώ (βλ. το από Οκτώβριο 2013 φύλλο υπολογισμού αξίας ακινήτου της ΔΟΥ ΞΑΝΘΗΣ). Εξάλλου, αυτό είναι το μοναδικό ακίνητο των αιτού\λτων που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κατοικία των ίδιων και της οικογένειας τους και το οποίο πράγματι χρησιμοποιείται ως τέτοιο, ενώ η αξία του πάντως δεν υπερβαίνει το όριο του αφορολόγητου ποσού, όπως απαιτεί ο νόμος για την εξαίρεσή του από την εκποίηση. Ως προαναφέρθηκε, η επανεξέταση της υπόθεσης αφορά τη ρύθμιση του αρθ. 8 παρ. 2 ν.3869/10 για καταβολές επί τετραετία, η οποία είναι ανεξάρτητη της προβλεπόμενης από τη διάταξη του αρθ. 9 παρ. 2 ν. 3869/10 ρύθμισης για τη διάσωση της κύριας κατοικίας, που είναι υποχρεωτική για το Δικαστήριο εφόσον υποβάλλεται σχετικό αίτημα, όπως στην προκειμένη περίπτωση(βλ. σε Κρητικό ο.π. σελ. 148, αριθ. 16). Στα πλαίσια της ρύθμισης

αυτής του αρθ. 9 παρ. 2 ν.3869/10, θα πρέπει να οριστούν μηνιαίες καταβολές για τη διάσωση της κύριας κατοικίας των αιτούντων και συγκεκριμένα θα πρέπει να ρυθμιστεί η ικανοποίηση των απαιτήσεωντης μετέχουσας πιστώτριας μέχρι συνολικό ποσό που ανέρχεται στο 67,39% της αντικειμενικής αξίας (βλ. άρθρο 9 παρ.2 ως ισχύει μετά την τροποποίησή του" με το άρθρο 17 παρ. 1 Ν 4161/2013 ΦΕΚ A 143 14.6.2013 και το οποίο εφαρμόζεται άμεσα εν προκειμένω, βλ. I. Βενιέρη σελ. 464) του ποσοστού εξ' αδιαιρέτου καθενός από τους αιτούντες επί του ακινήτου της κύριας κατοικίας τους, δηλαδή στο ποσό των (49.064 χ 67,39% = ) 33.064,22 ευρώ για τον καθένα από αυτούς, δηλαδή συνολικά το ποσό των (33.064,22 χ 2=) 66.128,44. [ αν ορίζονταν ικανοποίηση τον απαιτήσεων για ποσό, που ανέρχεται στο ογδόντα τοις εκατό της αντικειμενικής αξίας (που είναι το όριο που θέτει ο νόμος) του ποσοστού ε ξ αδιαιρέτου καθενός από τους αιτούντες επί του ακινήτου της κύριας κατοικίας τους, το οποίο θα οδηγούσε σε ταυτόχρονη καταβολή του ποσού των (49.064 χ 80% =) 39.251 ευρώ για τον καθένα από τους αιτούντες, η συνολική καταβολή ύψους (39.251,52 χ 2= 78.502 ευρώ) θα υπερέβαινε το σύνολο των οφειλών τους, (66.126,49 ευρώ]. Η αποπληρωμή του ποσού αυτού θα γίνει εντόκως, χωρίς ανατοκισμό με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Θα ξεκινήσει την πρώτη μέρα του πρώτου μήνα 2 χρόνια μετά τη δημοσίευση της παρούσας απόφασης, καθόσον κρίνεται ότι πρέπει να παρασχεθεί στους αιτούντες ισόχρονη περίοδος χάριτος, ο δε χρόνος εξόφλησής του, πρέπει να οριστεί στα 15 χρόνια [180 μηνιαίες δόσεις των 183,69 ευρώ για τον καθένα ( και συνολικά 367,38 ευρώ το μήνα), οι οποίες θα καταβάλλονται μέσα στο πρώτο τριήμερο κάθε μήνα], λαμβανομένης υπόψη της διάρκειας των στεγαστικών δανείων, του συνόλου των χρεών τους, της οικονομικής τους δυνατότητας και της ηλικίας τους. Με τις / καταβολές που θα οριστούν για τη διάσωση της κύριας κατοικίας των αιτούντων, θα ικανοποιηθεί πλήρως η μετέχουσα πιστώτρια για το υπόλοιπ

mi, I <&j V r CiV 1 i ' ' / * '? >' ' * > > των απαιτήσεών της, οι οποίες είναι εμπραγμάτως εξασφαλισμένες και με τη σειρά χρονικής προτεραιότητας τους (βλ. I Βενιέρης, σελ. 304). Σημειώνεται, τέλος ότι ενδέχεται, ο επαναπροσδιορισμός των μηνιαίων καταβολών κατ' εφαρμογή των πιο πάνω διατάξεων των αρθ. 8 παρ. 4 και 5 του νόμου (και συγκεκριμένα αν δεν οριστούν εκ νέου μηδενικές καταβολές) να θίξει τα κεφάλαια της απόφασης, με τα οποία είχε διαταχθεί η εξαίρεση από την εκποίηση της κύριας κατοικίας τους. Σ' αυτήν την περίπτωση πρόκειται για μεταβολή των συνθηκών έκδοσης της απόφασης ως προς τις συγκεκριμένες ρυθμίσεις της, η οποία, εφόσον είναι σημαντική και ουσιώδης, δικαιολογεί την τροποποίησή της ώστε να προσαρμοστεί στα νέα περιστατικά, τροποποίηση η οποία θα γίνει με βάση τη γενική διάταξη του αρθ. 758 ΚΠολΔ και με τη συνδρομή των προϋποθέσεων της (βλ. γι' αυτές σε ΑΠ 1133/94, ΕφΑΘ 8687/2007, ΕφΘεσ 71/2003, ΕφΑθ 9707/1999 ΤΝΠ-ΝΟΜΟΣ) και θα οδηγήσει στην αναπροσαρμογή των μηνιαίων δόσεων που ορίστηκαν για την εξαίρεση από την εκποίηση της κύριας κατοικίας τους, ιδίως όσον αφορά το ύψος, τη διάρκεια, την περίοδο χάριτος κλπ (βλ. Ειρ Πατρ 147/2013, Ειρ Πατρ. 127/2012 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Εν προκειμένω, με την παρούσα ρύθμιση, πρώτη κατά σειρά θα ικανοποιηθεί πλήρως η απαίτηση της ύψους 18.926,04 ευρώ δυνάμει της με αριθ. 65026349/2000 σύμβασης στεγαστικού δανείου και συγκεκριμένα θα λάβει 51 μηνιαίες δόσεις των 183.69 ευρώ από τον καθένα, ήτοι 51 δόσεις των 367,38 ευρώ, και ποσό 94,83 ευρώ από την 52η δόση από τον καθένα, ήτοι συνολικά 189,66 ευρώ από την 52η δόση και επομένως [ (51 χ 183,69) + 94,83=] 9.463,02 από τον καθένα των αιτούντων και συνολικά (9463,02 χ 2 =) 18.926,04 ευρώ. Ακολούθως θα ικανοποιηθεί η απαίτηση της >ως διαχειρίστριας της εταιρίας με την επωνυμία ύψους 47.200,45 ευρώ δυνάμει της με αριθ. 33028658/2006 σύμβασης πίστωσης, για την οποία θα λάβει ποσό 88,86 ευρώ από τον καθένα για την 52η δόση, (ήτοι ποσό 177,72 ευρώ, για την 52η δόση) και ποσό 183,69 ευρώ από τον καθένα, ήτοι ποσό 367,38 ευρώ, για κάθε μια από τις υπόλοιπες δόσεις μέχρι την 180η και τελευταία δόση, επομένως θα λάβει [88,86 + ( 183.69 χ 128)=] 23.601,18 ευρώ από τον καθένα των αιτούντων και συνολικά

(23.601,18 χ 2=) 47.202,36 ευρώ. Με την, κατά τα ως άνω, ρύθμιση,δια μηνιαίων καταβολών για τη διάσωση της κύριας κατοικίας τους, ύψου 33.064,22 ευρώ για τον καθένα των αιτούντων, θα επέλθει πλήρης εξόφληση των απαιτήσεων της μετέχουσας πιστώτριας και απαλλαγή του καθενός των αιτούντων από το υπόλοιπο ποσό των 33.064,22 που έχει ρυθμιστεί με την παρούσα να καταβληθεί από τον έτερο αιτούντα, υπό τον όρο της κανονικής εκτέλεσης των υποχρεώσεων των αιτούντων, οι οποίες προβλέπονται από τη ρύθμιση, και με την επιφύλαξη της τυχόν τροποποίησης της παρούσας ρύθμισης. Να σημειωθεί ότι η απαλλαγή του καθενός (υπό τον όρο της κανονικής εκτέλεσης των υποχρεώσεών του) από το ποσό των 33.064,22 ευρώ που έχει οριστεί να καταβάλλει ο έτερος, δεν εξαρτάται από το εάν ο τελευταίος θα τηρήσει τη δική του ρύθμιση αναφορικά με τις ορισθείσες δόσεις στα κοινά τους δάνεια (βλ. εξάλλου και Αθ. Κρητικό, ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων, σελ. 256 επ.) καθώς τόσο οι προϋποθέσεις όσο και οι συνέπειες της υπαγωγής στη ρύθμιση είναι προσωπικές. Ακόμη πρέπει να σημειωθεί ότι σε περίπτωση που κατά τη διάρκεια της περιόδου ρύθμισης του άρθρου 8 παρ.2, περιέλθούν στον πρώτο αιτούντα οφειλέτη, περιουσιακά στοιχεία αιτία θανάτου και δη τα σχετικά ποσοστά εξ'αδιαιρέτου επί των ανωτέρω αναφερόμενων αγρών, με τη σύ\λταξη αποδοχής κληρονομιάς και μεταγραφή της, αυτός υποχρεούται, κατά τη διάταξη του άρθρου 8 παρ. 2 εδ. δ Ν. 3869/2010, να διαθέσει για την ικανοποίηση των των πιστωτριών του το ήμισυ της αξίας του καθενός ποσοστού εξ'αδιαιρέτου (γεγονός που επίσης θα επιφέρει τροποποίηση στην παρούσα ρύθμιση). Κατά συνέπεια των παραπάνω πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση ως βάσιμη και στην ουσία της και να ρυθμιστούν τα χρέη των αιτούντων με σκοπό την απαλλαγή τους με την τήρηση των όρων της ρύθμισης, εξαιρουμένης της εκποίησης της κύριας κατοικίας τους, < με όσα ειδικότερα ορίζο\τται στο διατακτικό. Δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται σύμφωνα με το άρθρο 8 6 του Ν. 3869/2010. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων. ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση.

F ν x λ k n λ. ^ Γ 7^3 V2» -vi^ob \ i j <<v / g 4^λ^ ^ v«f'^ ^ ^ MJ ΡΥΘΜΙΖΕΙ τα χρέη των αιτούντων με τον ορισμό μηδενικών καταβολών και ορίζει νέα δικάσιμο την 1*1' jjj ^ εήμιρα Δευτέρα και ώρα 9:00 στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου για τη διερεύνηση της περίπτωσης επαναπροσδιορισμού των μηνιαίων καταβολών. ΕΞΑΙΡΕΙ της εκποίησης την περιγραφόμενη στο σκεπτικό της παρούσας κύρια κατοικία των αιτούντων (και συγκεκριμένα τα ποσοστά λ/ι ε ξ αδιαιρέτου του καθενός από τους αιτούντες επί του ακινήτου αυτού), υπό τον όρο καταβολής από τον καθένα αντίστοιχα ποσού που ανέρχεται στο 67,39% της αντικειμενικής αξίας του ποσοστού Vi εξ'αδιαιρέτου του καθενός επί του ως άνω ακινήτου, δηλαδή 33.064,22 ευρώ, και συνολικά 66.128,44, εντός τοκοχρεολυτικής περιόδου 15 ετών, κατά τα διαλαμβανόμενα, ως προς το επιτόκιο, την έναρξη της περιόδου και την προθεσμία εξόφλησης εκάστης μηνιαίας τοκοχρεολυτικής δόσης, στο σκεπτικό της παρούσας και ειδικότερα το ποσό των 183,69 ευρώ από τον καθένα (και συνολικά 367,38 ευρώ το μήνα), ως εξής : οι πρώτες 51 δόσεις ποσού 183,69 και ποσό 94,83 ευρώ από την 52η δόση για τον καθένα, (ήτοι συνολικά οι πρώτες 51 δόσεις ποσού 367,38 ευρώ και ποσό 189,66 ευρώ από την 52η δόση) θα διατεθούν για την ικανοποίηση της εμπραγμάτως εξασφαλισμένης οφειλής τους προς την, και το υπόλοιπο της 52η δόσης, ύψους 88,86 ευρώ και όλες οι υπόλοιπες δόσεις του καθενός, ύψους 183,69 ευρώ, μέχρι την 180η και τελευταία (και συνολικά 177,72 ευρώ από την 52η δόση και ποσό 367,38 για κάθε μια από τις υπόλοιπες δόσεις μέχρι την 180η και τελευταία) θα διατεθούν για την εμπραγμάτως εξασφαλισμένη απαίτηση της ως διαχειρίστριας της εταιρίας με την επωνυμία ΚΡΙΟΗΚΕ και αποφασίσθηκε στη Ξάνθη, και δημοσιεύθηκε, καθαρογραμμένη σε πρωτότυπο από την Ειρηνοδίκη, στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου και σε έκτακτη δημόσια συνεδρίασή του, στις ^ 2013, παρουσία της Γραμματέως, ενώ απούσιαζαν ο αϊτών, οι πιστωτές που / -L^ μετείχαν στη δίκη και σι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους. Η ΕΙΡΗΝΟΔΤΚΗΣ