WORLD CONGRESS ARISTOTLE 2400 YEARS ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ 2400 ΧΡΟΝΙΑ Honorary Committee & Invited Speakers Τιμητική Επιτροπή & Προσκεκλημένοι Ομιλητές Jonathan Barnes Jonathan Barnes (born in 1942) is a British scholar of ancient philosophy. He was educated at the City of London School and Balliol College, Oxford University. He taught for 25 years at Oxford University before moving to the University of Geneva. He was a Fellow of Oriel College, Oxford, 1968-78; a Fellow of Balliol College, Oxford, 1978-94, and has been Emeritus Fellow of Balliol College since 1994. He was Professor of Ancient Philosophy, Oxford University, 1989-94, and Professor of Ancient Philosophy at the University of Geneva, 1994-2002. He taught at the University of Paris-Sorbonne in France, and took his éméritat in 2006. He was elected a Fellow of the British Academy in 1987. Jonathan Barnes is an expert on ancient Greek philosophy, and has edited the two-volume collection of Aristotle s works as well as a number of commentaries on Aristotle, the pre-socratics and other areas of Greek thought. He was elected a Foreign Honorary Member of the American Academy of Arts and Sciences in 1999 and in 2012 he was awarded an Honorary Doctorate by the Humboldt University of Berlin. Ο Jonathan Barnes γεννήθηκε το 1942 και είναι Βρετανός μελετητής της αρχαίας φιλοσοφίας. Σπούδασε στο City of London School και στο Balliol College του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Δίδαξε για 25 χρόνια στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης πριν από τη μετάβασή του στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης. Διετέλεσε συνεργάτης του Oriel College της Οξφόρδης από το 1968 έως το 1978. Ήταν Μέλος του Balliol College της Οξφόρδης από το 1978 έως το 1994, όπου είναι Επίτιμος Εταίρος από το 1994. Διετέλεσε Καθηγητής της Αρχαίας Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης από το 1989 έως το 1994 και Καθηγητής της Αρχαίας Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης από το 1994 έως το 2002. Δίδαξε στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης στη Γαλλία, όπου έγινε Ομότιμος Καθηγητής το 2006. Εξελέγη Μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας το 1987. Ο Jonathan Barnes ειδικεύεται στην αρχαία Eλληνική φιλοσοφία, έχοντας επιμεληθεί τη δίτομη συλλογή των Αριστοτελικών έργων, καθώς και μια σειρά για τους σχολιαστές των Αριστοτελικών έργων, τους Προσωκρατικούς και άλλους τομείς της Eλληνικής σκέψης. Εξελέγη Εξωτερικό Επίτιμο Μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών το 1999 και το 2012 αναγορεύτηκε Eπίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Humboldt του Βερολίνου. «ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ 2400 ΧΡΟΝΙΑ» Παγκόσμιο Συνέδριο 1
Enrico Berti Enrico Berti (born in Valeggio sul Mincio, Italy, 1935) is Professor Emeritus of the University of Padua and Doctor Honoris Causa of the National and Kapodistrian University of Athens. He has been Professor of Philosophy in the Universities of Perugia, Padua, Geneva, Bruxelles and Lugano. He is a Member of the Accademia Nazionale dei Lincei (Rome), of the International Academy for Philosophy (Yerevan, Armenia) and of the Pontifical Academy of Sciences (Vatican City), and President of the International Institute of Philosophy (Paris). In 2014 he became an Honorary Fellow of the Interdisciplinary Centre for Aristotle Studies, A.U.Th. His scientific interests include ancient and contemporary philosophy, especially Aristotle s thought and its survival today, in logic, metaphysics, anthropology, ethics and politics. He is author of many publications (books and articles), some of which have been translated in English, French, German, Greek, Polish, Spanish and Portuguese. Ο Enrico Berti (γεννηθείς στο Valeggio sul Mincio της Ιταλίας το 1935) είναι Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου της Πάντοβας και Επίτιμος Διδάκτωρ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει διατελέσει Kαθηγητής Φιλοσοφίας στα Πανεπιστήμια της Περούτζια, Πάντοβας, Γενεύης, Βρυξeλλών και Λουγκάνο. Είναι Mέλος της Accademia Nazionale dei Lincei (Ρώμη), της Διεθνούς Ακαδημίας Φιλοσοφίας (Ερεβάν, Αρμενία) και της Παπικής Ακαδημίας Επιστημών (Πόλη του Βατικανού), και Πρόεδρος του Διεθνούς Ινστιτούτου Φιλοσοφίας (Παρίσι). To 2014 έγινε Επίτιμο Μέλος του Διεπιστημονικού Κέντρου Αριστοτελικών Μελετών, Α.Π.Θ. Τα επιστημονικά ενδιαφέροντά του αναφέρονται την αρχαία και σύγχρονη φιλοσοφία, ειδικά τη σκέψη του Αριστοτέλη και την επιβίωσή της στο σήμερα, στη λογική, στη μεταφυσική, στην ανθρωπολογία, στην ηθική και στην πολιτική φιλοσοφία. Είναι συγγραφέας πολλών δημοσιευμάτων (βιβλίων και άρθρων), μερικά από τα οποία έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ελληνικά, πολωνικά, ισπανικά και πορτογαλικά. Abraham P. Bos Abraham P. Bos is a Professor of Ancient and Patristic philosophy at the Vrije Universiteit, Department of Philosophy in Amsterdam and since 2013 an Honorary Fellow of the Interdisciplinary Centre for Aristotle Studies, A.U.Th. His special fields of study include Aristotle, Christian faith, Greek philosophy and Gnosticism (Basilides). He has focused his research on the philosophical theology of Plato and Aristotle. A second topic regards the influence of Plato and Aristotle on Philo of Alexandria, the early Church Fathers, and the Gnostics (Basilides of Alexandria). During the last ten years most attention was given to Aristotle. In collaboration with prof. G. Reale (Milan, Italy) he published a commentary on the treatise On the Cosmos (De Mundo), in which they defended its authenticity and its importance for the study of Aristotle. The most recent project is the writing of a commentary on the On the Life-Bearing Spirit (De Spiritu) that has been handed down as part of the Corpus Aristotelicum. In a new translation of that writing with introduction and commentary that has been prepared in collaboration with dr. R. Ferwerda they defend the thesis that its author is Aristotle himself. 2 World Congress ARISTOTLE 2400 YEARS
Ο Abraham P. Bos είναι Καθηγητής Αρχαίας και Πατερικής Φιλοσοφίας στο Τμήμα Φιλοσοφίας του Vrije Universiteit του Άμστερνταμ και από το 2013 Επίτιμο Μέλος του Διεπιστημονικού Κέντρου Αριστοτελικών Μελετών, Α.Π.Θ. Eιδικότερα πεδία της έρευνάς του αποτελούν o Αριστοτέλης, η χριστιανική πίστη, η Ελληνική φιλοσοφία και ο Γνωστικισμός (Βασιλείδης). Έχει εστιάσει την έρευνά του στη φιλοσοφική θεολογία του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη. Ένα δεύτερο πεδίο αφορά την επίδραση του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη στον Φίλωνα της Αλεξάνδρειας, στους πρώτους Πατέρες της Εκκλησίας, και στους Γνωστικούς (Βασιλείδης της Αλεξάνδρειας). Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δέκα ετών έχει εστιάσει το ενδιαφέρον του στον Αριστοτέλη. Σε συνεργασία με τον Καθηγητή G. Reale (Μιλάνο, Ιταλία) δημοσίευσε έναν σχολιασμό (commentary) για την πραγματεία Περὶ Κόσμου (De Mundo), στον οποίο υπερασπίστηκε τη γνησιότητα της γραφής και της σημασίας του για την μελέτη του Αριστοτέλη. Το πιο πρόσφατο έργο του είναι η συγγραφή ενός σχολιασμού για το Περὶ Πνεύματος (De Spiritu) που έχει εκδοθεί ως μέρος του Αριστοτελικού Corpus. Σε μια νέα μετάφραση αυτού του έργου με εισαγωγή και σχόλια που έχουν συνταχθεί σε συνεργασία με τον Dr. R. Ferwerda υποστηρίζει ότι ο συντάκτης του είναι ο ίδιος ο Αριστοτέλης. Tomás Calvo Tomás Calvo is Professor of Philosophy at the Universidad Complutense (Madrid, Spain). He has taught at the Universidad de Granada (Spain) (1981-95) and the Universidad Complutense (Madrid) where he has occupied a permanent Chair on Greek Philosophy from 1995 on. He has been an Invited Professor and has lectured at several universities in Europe as well as in Latin America (Argentina, Chile, México, Brasil). He has translated Aristotle into Spanish and commented on him (De Anima, Metaphysics), and he has written books on Plato and on Aristotle, as well as many articles on Greek Philosophy in several languages. He was Fellow of the Consejo Superior de Investigaciones Científicas (Madrid, 1965), the Juan March Foundation (1971-73), and the Center for Hellenic Studies (Harvard University, in Washington D.C., 1975-76). He has been President of the International Plato Society (IPS) (1992-95), of the Sociedad Ibérica de Filosofía Griega (SIFG) (2000-2012), of the Institut International de Philosophie (IIP) (2008-2011). At present he is Honorary President of the Sociedad Ibérica de Filosofía Griega (SIFG) and of the Institut International de Philosophie (IIP). He is also Correspondant de l Institut de France (Académie des sciences morales et politiques). In 2014 he became an Honorary Fellow of the Interdisciplinary Centre for Aristotle Studies, A.U.Th. Ο Tomás Calvo είναι Kαθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Complutense (Μαδρίτη, Ισπανία). Έχει διδάξει στο Universidad de Granada (Ισπανία) (1981-1995) και στο Πανεπιστήμιο Complutense (Μαδρίτη), όπου πλέον κατέχει από το 1995 θέση μόνιμου Καθηγητή Ελληνικής Φιλοσοφίας. Υπήρξε Επισκέπτης Καθηγητής, έχοντας πραγματοποιήσει διαλέξεις σε διάφορα πανεπιστήμια της Ευρώπης, καθώς και της Λατινικής Αμερικής (Αργεντινή, Χιλή, Μεξικό, Βραζιλία). Έχει κάνει μεταφράσεις και σχολιασμό Αριστοτελικών κειμένων στα ισπανικά (Περὶ ψυχῆς, Μετὰ τὰ Φυσικά). Ακόμη, έχει γράψει βιβλία για τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, καθώς και πολλά άρθρα για την αρχαία ελληνική φιλοσοφία σε διάφορες γλώσσες. Διετέλεσε Εταίρος του Consejo Superior de Investigaciones Científicas (Μαδρίτη, 1965), του Juan March Foundation (1971-1973), και του Center for Hellenic Studies (Πανεπιστήμιο Harvard, Ουάσιγκτον, 1975-1976). Διετέλεσε επίσης Πρόεδρος της International Plato Society (IPS) (1992-95), της Sociedad Ibérica de Filosofía Griega (SIFG) (2000-2012) και του Institut International de Philosophie (IIP) (2008-2011). «ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ 2400 ΧΡΟΝΙΑ» Παγκόσμιο Συνέδριο 3
Σήμερα είναι Επίτιμος Πρόεδρος της Sociedad Ibérica de Filosofía Griega (SIFG) και του Institut International de Philosophie (IIP), καθώς και Αντεπιστέλλον Μέλος του Institut de France (Académie des sciences morales et politiques). Το 2014 έγινε Επίτιμο Μέλος του Διεπιστημονικού Κέντρου Αριστοτελικών Μελετών, Α.Π.Θ. John Anton John Anton (1920-2014), of Greek origin, born in Canton-Ohio, was a Distinguished Professor Emeritus of Ancient Greek Philosophy and Culture and former Director of the Centre for Hellenic Studies, of the State University of South Florida. After his studies at Columbia University, where he conducted his Ph.D. on Aristotle s Ontology, he taught Philosophy, History of Ideas, Aesthetics and Ethics at the University of Nebraska, Ohio Wesleyan University, State University of New York and Emory University. He then was offered the Chair of History and Philosophy and of Greek Studies at the University of South Florida. Professor Anton had participated in numerous International Conferences of Philosophy, Philology, Modern Greek and History Studies. Founding member of the Society for Modern Greek Studies, the Society of History and Philosophy and the International Society for Neo-platonic Studies. He was the author and editor of more than twenty-five volumes and the author of more than two hundred essays, articles and book-reviews. Some of his most significant books are: Aristotle s Theory of Contrariety, Naturalism and Historical Understanding, Essays in Ancient Greek Philosophy, American Naturalism and Greek Philosophy. In 1985 his University honored John Anton with the title of Distinguished Professor of Greek Philosophy and Culture. He was also a Correspondent Member of the Academy of Athens, Honorary Member of the Society for Macedonian Studies, Doctor Honoris Causa of the National and Kapodistrian University of Athens, of Aristotle University of Thessaloniki, and of the Universities of Ioannina and Patras. Ο John P. Anton (1920-2014) Eλληνικής καταγωγής, γεννημένος στο Canton, Ohio υπήρξε Διακεκριμένος Ομότιμος Καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Φιλoσoφίας και Πολιτισμού, πρώην Διευθυvτής τoυ Κέvτρoυ Ελληvικώv Σπoυδώv στο Πoλιτειακό Παvεπιστήμιo της Νoτίoυ Φλώριδας. Μετά από τις σπoυδές τoυ στο Columbia University, με διδακτoρική διατριβή πάvω στηv Οντoλoγία τoυ Αριστoτέλoυς, δίδαξε Φιλoσoφία, Iστoρία τωv Iδεώv, Αισθητική και Ηθική στο University of Nebraska, Ohio Wesleyan University, State University of New York και Emory University, οπότε μετεκλήθη στηv έδρα της Iστoρίας της Φιλoσoφίας και τωv Ελληvικώv Σπoυδώv στο University of South Florida. Ο Καθηγητής Anton είχε λάβει μέρoς σε πλείστα διεθvή συvέδρια Φιλoσoφίας, Φιλoλoγίας, Νεoελληvικώv και Ιστoρικώv σπoυδώv. Iδρυτικό μέλoς της Εταιρείας Νεoελληvικώv Σπoυδώv, της Εταιρείας της Iστoρίας της Φιλoσoφίας και της Διεθvoύς Εταιρείας Νεoπλατωvικών Σπoυδώv. Είχε συγγράψει και εκδόσει πλέov τωv είκoσι πέντε τόμωv και δημoσιεύσει πάvω από διακόσια άρθρα, δoκίμια και βιβλιoκρισίες. Μεταξύ τωv γvωστώv συγγραμμάτωv τoυ είναι και τα εξής: Aristotle s Theory of Contrariety, Essays in Ancient Greek Philosophy, American Naturalism and Greek Philosophy. Το 1985 το Παvεπιστήμιό του τοv αvαγvώρισε ως Distinguished Professor of Ancient Greek Philosophy and Culture. Υπήρξε Αvτεπιστέλλov Μέλoς της Ακαδημίας Αθηvώv, Επίτιμoς Διδάκτωρ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηvώv, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, καθώς και των Πανεπιστημίων Πατρών και Ιωαννίνων. 4 World Congress ARISTOTLE 2400 YEARS
Robert Bolton Robert Bolton is Professor of Philosophy at the School of Arts and Sciences of Rutgers University (USA). He has also taught at MIT, the University of Pittsburgh, the University of Virginia, and the University of Maryland. He specializes in Ancient Philosophy, Philosophy of Language and Metaphysics. He is the author of Science, Dialectique, et Ethique chez Aristotle: Essais d'epistemologie Aristotelicienne (Louvain: 2010), and author and editor of numerous books and articles on Aristotle's methodology, epistemology and psychology, and on other aspects of ancient philosophy. He is a former Rhodes Scholar and Research Fellow of the Centre National de la Recherche Scientifique (Paris). Ο Robert Bolton είναι Καθηγητής Φιλοσοφίας στη Σχολή Τεχνών και Επιστημών του Πανεπιστημίου Rutgers (ΗΠΑ). Έχει διδάξει επίσης στο ΜΙΤ, καθώς και στα Πανεπιστήμια του Pittsburgh, της Virginia και του Maryland. Ειδικεύεται στην Αρχαία Φιλοσοφία, τη Φιλοσοφία της Γλώσσας και τη Μεταφυσική. Είναι ο συγγραφέας του βιβλίου Science, Dialectique, et Ethique chez Aristotle: Essais d'epistemologie Aristotelicienne (Louvain: 2010), καθώς και συγγραφέας και εκδότης μιας πλειάδας βιβλίων και άρθρων για την Αριστοτελική μεθοδολογία, γνωσιοθεωρία και ψυχολογία, αλλά και άλλων πτυχών της αρχαίας φιλοσοφίας. Είναι πρώην Rhodes Scholar και Επιστημονικός Συνεργάτης στο Centre National de la Recherche Scientifique (Παρίσι). Loucas Christophorou Loucas Christophorou was born in Pentakomo of Limassol, Cyprus. He studied Physics at the University of Athens and in England, in the Physics Department of the University of Manchester, where he earned his PhD (1963). He worked in USA as a researcher at the Oak Ridge National Laboratory (1963-1994) and the National Institute of Standards and Technology (1995-2001), and as Professor of Physics at the University of Tennessee (1964-1997). He taught as a professor and research fellow at universities and research centers in America, Europe, and Asia (Japan). His research work concerns the Atomic and Molecular Physics, Physical radiation and plasma, the interactions of photons, electrons and ions with atoms and molecules, as well as basic research applications in materials technology, microelectronics, dielectrics and energy gases. He published about 400 scientific papers and wrote-published 17 books. He is Μember of many scientific research committees. He is Fellow of the American Physical Society (1974) and the American Society for the Promotion of Science (1976). His work has received the Alexander von Humbolt Senior Scientist Award, the medal of the Order of the Phoenix of the Greek Republic in 1997 and other international honors. Loucas Christophorou was elected Corresponding Member of the Academy of Athens in 1980 and was elected Regular Member of the Academy of Athens at the chair of Natural Sciences (Experimental Physics) in 2001. Since 2013 he is a Member of the Council of Aristotle University of Thessaloniki. Ο Λουκάς Χριστοφόρου γεννήθηκε στο Πεντάκωμο της Λεμεσού της Kύπρου. Σπούδασε στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Aθηνών και στην Aγγλία, στο τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου του Mάντσεστερ, του οποίου αναγορεύτηκε διδάκτορας (1963). Eργάστηκε στις H.Π.A., ως ερευνητής στο Oak Ridge National Laboratory (1963-1994) και στο National Institute «ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ 2400 ΧΡΟΝΙΑ» Παγκόσμιο Συνέδριο 5
of Standards and Technology (1995-2001), και ως καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Tennessee (1964-1997). Δίδαξε ως καθηγητής και επιστημονικός συνεργάτης σε πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα της Aμερικής, της Eυρώπης και της Iαπωνίας. Tο ερευνητικό του έργο αναφέρεται στην Aτομική και Mοριακή Φυσική, τη Φυσική ακτινοβολιών και πλάσματος, τις αλληλεπιδράσεις φωτονίων, ηλεκτρονίων και ιόντων με άτομα και μόρια, καθώς και στις εφαρμογές αποτελεσμάτων βασικής έρευνας στην τεχνολογία υλικών, μικροηλεκτρονικών, αερίων διηλεκτρικών και ενέργειας. Δημοσίευσε περίπου 400 επιστημονικές εργασίες και συνέγραψε-εξέδωσε 17 βιβλία. Είναι μέλος πολλών επιστημονικών ερευνητικών επιτροπών. Είναι Εταίρος της Αμερικανικής Εταιρείας Φυσικής (1974) και της Αμερικανικής Εταιρείας για την προώθηση της Επιστήμης (1976). Για το έργο του έχει λάβει το Alexander von Humbolt Senior Scientist Award, το παράσημο του Τάγματος του Φοίνικος της Ελληνικής ηµοκρατίας το 1997, καθώς και άλλες διεθνείς τιμητικές διακρίσεις. Ο Λουκάς Χριστοφόρου εξελέγη Αντεπιστέλλον Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών το 1980 και Τακτικό Μέλος τη Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα των Φυσικών Επιστηµών (Πειραµατική Φυσική) το 2001. Από το 2013 είναι Μέλος του Συμβουλίου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. George Contogeorgis George Contogeorgis, docteur d Etat (University of Paris II), is Professor of Political Science at Panteion University of Athens. He has been Rector of Panteion University (1984-1990), Secretary General of the Hellenic Association of Political Science (1975-1981), Member of the High Council and Research Council at the European University Institute of Florence (1985-1994) and Director of Research of the French CNRS. He is member of many scientific associations (Greek, French, international), a founding member of the European Network of Political Science (EPSNET) and Correspondent Academician of the International Academy of Portuguese Culture. He has written and published many books and more than 300 scientific articles. Some of his major publications are: La théorie des révolutions chez Aristote, LGDJ, Paris, 1978; Le citoyen dans la cité, in B.Badie, P. Perineau, Le citoyen, Presses des sciences po, Paris, 2000; Το ελληνικό κοσμοσύστημα, τ.αʹ, Η κρατοκεντρική περίοδος της πόλης & τ.βʹ, Η περίοδος της οικουμενικής οικοδόμησης, Σιδέρης, Αθήνα, 2006 & 2014; Il fenomeno autoritario in Europa and La dittatura militare in Grecia (1967-1974). Questioni di approccio del fenomeno autoritario, in Giuliana Laschi (dir), Memoria d Europa, Ed. Franco Angeli, Milano, 2012. Ο Γιώργος Κοντογιώργης, Docteur d Etat (Βʹ Πανεπιστήμιο του Παρισιού), είναι Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Υπήρξε Πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου (1984-1990), Γενικός Γραμματέας της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης (1975-1981), Μέλος του Ανωτάτου Συμβουλίου και του Συμβουλίου Ερευνών του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου της Φλωρεντίας (1985-1994) και Διευθυντής Έρευνας στο Γαλλικό CNRS. Είναι μέλος πολλών επιστημονικών ενώσεων (ελληνικών, γαλλικών, διεθνών), ιδρυτικό μέλος του European Network of Political Science και Αντεπιστέλλον Μέλος της Διεθνούς Ακαδημίας του Πολιτισμού της Πορτογαλίας. Έχει γράψει και δημοσιεύσει πλειάδα βιβλίων, καθώς και περισσότερα από 300 επιστημονικά άρθρα. Κάποιες από τις αξιοσημείωτες δημοσιεύσεις του είναι οι παρακάτω: La théorie des révolutions chez Aristote, LGDJ, Paris, 1978; Le citoyen dans la cité, in B.Badie, P. Perineau, Le citoyen, Presses des sciences po, Paris, 2000; Το ελληνικό κοσμοσύστημα, τ.αʹ, Η κρατοκεντρική περίοδος της πόλης & τ.βʹ, Η περίοδος της οικουμενικής οικοδόμησης, Σιδέ- 6 World Congress ARISTOTLE 2400 YEARS
ρης, Αθήνα, 2006 & 2014; «Il fenomeno autoritario in Europa and La dittatura militare in Grecia (1967-1974). Questioni di approccio del fenomeno autoritario», in Giuliana Laschi (dir), Memoria d Europa, Ed. Franco Angeli, Milano, 2012. Lambros Couloubaritsis Lambros Couloubaritsis is Professor Emeritus of Philosophy of the Université libre de Bruxelles, Member of the Royal Academy of Belgium, Correspondent Member of the Academy of Athens, Correspondent Member of the Academy of Armenia and Member of the Scientific Committee of the Interdisciplinary Centre for Aristotle Studies, A.U.Th. He teaches Philosophy at the Free University of Brussels, where he was also Director of the Center of Ancient Philosophy. He is internationally recognized as a specialist on Aristotle, whom he thoroughly studied the works. He has received honorary doctorates from the Universities of Oradea, Crete, Thessaloniki, Athens, Liège and Lille III. He is the author of numerous articles and books on ancient philosophy among which is the History of Ancient and Medieval Philosophy. He has been honored with the following Prizes: Prix Gegner de l Académie des Sciences Morales et Politiques de France (1994), Prix Duculot de l Académie Royale de Belgique, Classe des Lettres (1991-1995) and Prix Montyon de Philosophie et de Littérature de l Académie Française (1999). O Λάμπρος Κουλουμπαρίτσης είναι Ομότιμος Καθηγητής Φιλοσοφίας του Ελεύθερου Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, Μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας του Βελγίου, Αντεπιστέλλον Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, Αντεπιστέλλον Μέλος της Ακαδημίας της Αρμενίας και Μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής του Διεπιστημονικού Κέντρου Αριστοτελικών Μελετών, Α.Π.Θ. Διδάσκει φιλοσοφία στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών, όπου υπήρξε Διευθυντής του Κέντρου της Αρχαίας Φιλοσοφίας. Είναι διεθνώς αναγνωρισμένος ως ειδικός στον Αριστοτέλη, του οποίου τα έργα έχει μελετήσει λεπτομερώς. Είναι Επίτιμος Διδάκτωρ των Πανεπιστημίων της Oradea, της Κρήτης, της Θεσσαλονίκης, των Αθηνών, της Λιέγης και του Πανεπιστημίου Lille ΙΙΙ. Είναι συγγραφέας πολλών άρθρων και βιβλίων για την αρχαία φιλοσοφία, μεταξύ των οποίων της Ιστορίας της Αρχαίας και Μεσαιωνικής Φιλοσοφίας. Έχει τιµηθεί, µεταξύ άλλων, µε τα εξής βραβεία: Prix Gegner de l Académie des Sciences Morales et Politiques de France (1994), Prix Duculot de l Académie Royale de Belgique, Classe des Lettres (1991-1995) και Prix Montyon de Philosophie et de Littérature de l Académie Française (1999). Constantinos Despotopoulos Constantinos Despotopoulos (1913-2016) was a Member of the Academy of Athens, Honorary Member of the Romanian Academy, Foreign Member of the Academy of Marseilles, Professor Emeritus of the University of Athens and Panteion University, Doctor Honoris Causa of the Aristotle University of Thessaloniki and Honorary President of the Greek Philosophical Society. He was the Minister of Education in the Government of Ioannis Grivas, as well as in the Government of Xenofon Zolotas. He studied law at the University of Athens, where he became Professor of Philosophy. He had an enormous number of books and other publications on philosophy, history and political science. He taught philosophy of law at the University of Athens and the «ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ 2400 ΧΡΟΝΙΑ» Παγκόσμιο Συνέδριο 7
University of Nancy in France, and philosophy in general at the School of Liberal Studies Athenaeum and the Panteion University. O Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος (1913-2016) υπήρξε Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, Επίτιμο Μέλος της Ρουμανικής Ακαδημίας, Ξένο Μέλος της Ακαδημίας της Μασσαλίας, Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Παντείου Πανεπιστημίου, Επίτιμος Διδάκτωρ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και Επίτιμος Πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας. Διετέλεσε Υπουργός Παιδείας στην κυβέρνηση του Ιωάννη Γρίβα και στην κυβέρνηση του Ξενοφώντα Ζολώτα. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ αργότερα εξελέγη Καθηγητής Φιλοσοφίας. O αριθμός των βιβλίων και των άλλων δημοσιευμάτων του με θέματα φιλοσοφίας, ιστορίας και πολιτικής είναι τεράστιος. Η διδασκαλία του είχε αντικείμενο τη Φιλοσοφία Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο Nancy της Γαλλίας, είτε τη Φιλοσοφία γενικώς, όπως στη Σχολή Ελευθέρων Σπουδών Αθήναιον και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Bas C. van Fraassen Bas C. van Fraassen, born in Goes, the Netherlands, in 1941, immigrated with his family to Canada in 1956. He attended the University of Alberta (B.A. Philosophy, 1963), and the University of Pittsburgh (M.A., 1964; Ph.D., Philosophy, 1966). Bas C. van Fraassen is one of the world s foremost contributors to philosophical logic and the philosophy of science. He joined the Princeton University s Department of Philosophy in 1982. His interests include philosophy of science, philosophical logic and empiricism. Some of his books are the following: An Introduction to the Philosophy of Time and Space (1970), Formal Semantics and Logic (1971), Derivation and Counterexample: An Introduction to Philosophical Logic (1972), The Scientific Image (1980), Laws and Symmetry (1989), Quantum Mechanics: An Empiricist View (1991), The Empirical Stance (2002) and Scientific Representation: Paradoxes of Perspective (2008). He has taught at Yale University, the University of Toronto, the University of Southern California and Princeton University. He is editor of the Journal of Philosophical Logic and co-editor of the Journal of Symbolic Logic. He is a Fellow of the American Academy of Arts and Sciences and a Foreign Member of the Royal Netherlands Academy of Arts and Sciences. O Bas van Fraassen, γεννημένος στο Goes της Ολλανδίας, το 1941, μετανάστευσε με την οικογένειά του στον Καναδά το 1956. Φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Alberta (πτυχίο Φιλοσοφίας, 1963) και στο Πανεπιστήμιο του Pittsburgh (μεταπτυχιακό δίπλωμα: 1964, διδακτορικό δίπλωμα Φιλοσοφίας: 1966). Ο Bas C. van Fraassen θεωρείται παγκοσμίως ένας από τους σημαντικότερους συντελεστές στη Λογική και τη Φιλοσοφία της Επιστήμης. Eντάχθηκε στον Τομέα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Princeton το 1982. Τα ενδιαφέροντά του περιλαμβάνουν τη Φιλοσοφία της Επιστήμης, τη Λογική και τον Εμπειρισμό. Μερικά από τα βιβλία του είναι τα εξής: An Introduction to the Philosophy of Time and Space (1970), Formal Semantics and Logic (1971), Derivation and Counterexample: An Introduction to Philosophical Logic (1972), The Scientific Image (1980), Laws and Symmetry (1989), Quantum Mechanics: An Empiricist View (1991), The Empirical Stance (2002) και Scientific Representation: Paradoxes of Perspective (2008). Έχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο του Yale, στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο, στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας και στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον. Έχει την επιστημονική επιμέλεια του περιοδικού Jour- 8 World Congress ARISTOTLE 2400 YEARS
nal of Philosophical Logic και είναι εκ των επιστημονικών επιμελητών του περιοδικού Journal of Symbolic Logic. Είναι Μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών και Ξένο Μέλος της Βασιλικής Ολλανδικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών. Gottfried Heinemann Gottfried Heinemann is Professor Emeritus of Philosophy at the University of Kassel (Germany) and Executive Director of the Institute of Philosophy. He is also an Honorary Fellow of the Interdisciplinary Centre for Aristotle Studies, A.U.Th. Born in 1949, Gottfried Heinemann studied mathematics, physics and philosophy at Marburg and Frankfurt. He took his BA in Mathematics in 1974 and his Ph.D. from Marburg University in 1977. He has been Professor of Philosophy at the University of Kassel since 1990. His main fields of interest include Ancient Philosophy and Theoretical Philosophy. His publications include: Sabotage des Schicksals. Für Ulrich Sonnemann, Konkursbuch, Tübingen (1982), Welt und Natur, in Dauber, H Hrsg., Weinheim, S. (1989), Techne und Physis. Drei Vorlesungen zum griechischen Naturbegriff, Kassel (1999), Studien zum griechischen Naturbegriff, Teil I: Philosophische Grundlegung: Der Naturbegriff und die Natur, WVT Wissenschaftlicher Verlag Trier, Trier (2001), Platon, Aristoteles und die Kunsttheorie der griechischen Antike, in S. Majetschak, Hrsg., Beck, München, S. (2005). O Gottfried Heinemann είναι Ομότιμος Καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Kassel, (Γερμανία) και Διευθυντής του Ινστιτούτου Φιλοσοφίας. Είναι επίσης Επίτιμο Μέλος του Διεπιστημονικού Κέντρου Αριστοτελικών Μελετών, Α.Π.Θ. Γεννημένος το 1949, ο Gottfried Heinemann σπούδασε μαθηματικά, φυσική και φιλοσοφία στο Μάρμπουργκ και στη Φρανκφούρτη. Πήρε το πτυχίο του στα Μαθηματικά το 1974 και το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο του Μάρμπουργκ το 1977. Διετέλεσε Kαθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Kassel από το 1990. Τα κύρια πεδία του ερευνητικού του ενδιαφέροντος περιλαμβάνουν την Αρχαία Φιλοσοφία και τη Θεωρητική Φιλοσοφία. Έχει δημοσιεύσει βιβλία και άρθρα μεταξύ των οποίων: Sabotage des Schicksals. Für Ulrich Sonnemann, Konkursbuch, Tübingen (1982), «Welt und Natur», in Dauber, H Hrsg., Weinheim, S. (1989), Techne und Physis. Drei Vorlesungen zum griechischen Naturbegriff, Kassel (1999), Studien zum griechischen Naturbegriff, Teil I: Philosophische Grundlegung: Der Naturbegriff und die Natur, WVT Wissenschaftlicher Verlag Trier, Trier (2001), «Platon, Aristoteles und die Kunsttheorie der griechischen Antike», in S. Majetschak, Hrsg., Beck, München, S. (2005). Richard Hunter Richard Hunter was born and grew up in Australia. After graduating at the University of Sydney, Australia he took his PhD at Cambridge University, subsequently becoming a lecturer at Cambridge and a fellow of Pembroke College. In 2001 he was appointed as the Regius Professor of Greek at Cambridge in succession to P. E. Easterling and became a fellow of Trinity College, Cambridge. Richard Hunter has been elected to full membership as a Foreign Fellow of the Academy of Athens. Professor Hunter, «ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ 2400 ΧΡΟΝΙΑ» Παγκόσμιο Συνέδριο 9
who has been a Corresponding Member since 2001, is only the third classicist to receive this honor. He is an Honorary Fellow of the University of Sydney and has an Honorary Degree from the Aristotle University of Thessaloniki. He serves on the advisory board of the periodical Materiali e discussioni per l analisi dei testi classici. Since 2013 he is President of the Council of Aristotle University of Thessaloniki. In 2013 Richard Hunter was elected a Fellow of the British Academy. Ο Richard Hunter γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αυστραλία. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ και πήρε το διδακτορικό του δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο του Cambridge. Στη συνέχεια εκλέχτηκε λέκτορας του Πανεπιστημίου του Cambridge και εταίρος του Pembroke College. Το 2001 διορίστηκε ως Regius καθηγητής των ελληνικών στο Cambridge διαδεχόμενος τον P. E. Easterling, και εταίρος του Trinity College του Cambridge. Ο Richard Hunter έχει εκλεγεί Ξένος Εταίρος της Ακαδημίας Αθηνών. Ο καθηγητής Hunter ο οποίος υπήρξε Αντεπιστέλλον Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών από το 2001, είναι μόλις ο τρίτος κλασικιστής που έχει λάβει αυτή τη διάκριση. Είναι Honorary Fellow του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ και Επίτιμος Διδάκτωρ του Αριστοτελείου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης. Υπηρετεί στη συμβουλευτική επιτροπή του περιοδικού Materiali e discussioni per l Analisi dei testi classici. Από το 2013 είναι Πρόεδρος του Συμβουλίου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το 2013 ο Richard Hunter εξελέγη Μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας. Aryeh Kosman Aryeh Kosman was an undergraduate at the University of California at Berkeley, from which he also received an M.A. He briefly studied at Hebrew University and received his Ph.D. from Harvard University. He joined the Haverford faculty in 1962, and was named John Whitehead Professor of Philosophy in 1984. He has been a Visiting Professor at the University of California at Los Angeles, 1978-1979, and the University of California at Berkeley, 1979-80, as well as a Visiting Associate Professor of Philosophy at Princeton University, 1971-72, and at the University of Washington, 1971. He has served as Teaching Fellow at Harvard University, 1960-61, and the University of California, 1957-58. His scholarly work has been largely about Plato and Aristotle. In addition, he has worked in areas of medieval and early modern philosophy. Ο Aryeh Kosman σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ, από το οποίο έλαβε επίσης το Μεταπτυχιακό δίπλωμά του. Σπούδασε για ένα σύντομο διάστημα στο Hebrew University και έλαβε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. Εντάχθηκε στη σχολή του Haverford το 1962 και αναγορεύτηκε John Whitehead Καθηγητής Φιλοσοφίας το 1984. Έχει διατελέσει Επισκέπτης Καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες, 1978-1979, και στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ, l979-80, καθώς και Eπισκέπτης Aναπληρωτής Καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Princeton, 1971-1972 και στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, το 1971. Υπήρξε Teaching Fellow στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, 1960-1961, και στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, 1957-1958. Το ακαδημαϊκό έργο του αναφέρεται σε μεγάλο βαθμό στον Πλάτωνα και στον Αριστοτέλη. Επιπλέον, έχει εργασθεί σε τομείς της μεσαιωνικής και νεότερης φιλοσοφίας. 10 World Congress ARISTOTLE 2400 YEARS
David Lefebvre David Lefebvre (born in 1966) is former student of the École Normale Supérieure (Paris). He received his doctoral degree in 2000 with a thesis entitled: Capacité, Force et Puissance. Senset Genèse de la notion aristotélicienne de puissance. He was Associate Professor in the Department of Philosophy in the École Normale Supérieure (2001-2006) and in the Department of Philosophy of Paris-Sorbonne University (2006-2015). He is currently Professor of Philosophy at the Blaise-Pascal University in Clermont-Ferrand. He is member of the Léon Robin Research Center on Ancient Thought (UMR 8061 CNRS). His research concentrates on Aristotle and the Aristotelian tradition in Antiquity, mainly in metaphysics and physics. He has published numerous articles on Aristotle, Theophrastus, Strato of Lampsacus, and Alexander of Aphrodisias. His most recent publications include a new translation of Aristotle s Generation of Animals (Flammarion 2014). He has co-edited Dunamis. Autour de la puissance chez Aristote (Peeters 2008), and La Métaphysique de Théophraste: Principes et apories (Peeters 2015). He is the editor of the journal Les Études Philosophiques (PUF). Ο David Lefebvre (γεννηθείς το 1966) είναι απόφοιτος της École Normale Supérieure (Παρίσι). Έλαβε το διδακτορικό δίπλωμά του το 2000, με τη συγγραφή της διατριβής Capacité, Force et Puissance. Senset Genèse de la notion aristotélicienne de puissance. Διετέλεσε Αναπληρωτής Καθηγητής στον Τομέα Φιλοσοφίας της École Normale Supérieure (2001-2006) και στον Τομέα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Paris-Sorbonne (2006-2015). Σήμερα είναι Καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Blaise Pascal στο Clermont-Ferrand. Είναι μέλος του Ερευνητικού Κέντρου Léon Robin για την Αρχαία Σκέψη (Léon Robin Research Center on Ancient Thought, UMR 8061 CNRS). Η έρευνά του εστιάζεται στον Αριστοτέλη και στην Αριστοτελική παράδοση στην Αρχαιότητα, κυρίως στους χώρους της μεταφυσικής και της φυσικής. Ο David Lefebvre έχει δημοσιεύσει πλειάδα άρθρων για τον Αριστοτέλη, τον Θεόφραστο, τον Στράτωνα Λαμψακηνό και τον Αλέξανδρο Αφροδισιέα. Στις πιο πρόσφατες δημοσιεύσεις του περιλαμβάνεται μια νέα μετάφραση της Αριστοτελικής πραγματείας Περὶ ζῴων γενέσεως (Flammarion 2014). Υπήρξε συνεκδότης των τόμων Dunamis. Autour de la puissance chez Aristote (Peeters 2008), και La Métaphysique de Théophraste: Principes et apories (Peeters 2015). Είναι ο εκδότης του περιοδικού Les Études Philosophiques (PUF). James G. Lennox James G. Lennox (born in 1948) is a Professor of History and Philosophy of Science at the University of Pittsburgh (U.S.A.). His areas of research include Ancient Greek philosophy, Science and Medicine, and Charles Darwin. He is a leader in the study of Aristotelian science in light of his groundbreaking work on Aristotle s biology and philosophy of biology. In particular, Lennox s work in the 1980s catalyzed a renewed interest in Aristotle s biology. His work on teleology in the history of biology, particularly in the thought of Charles Darwin, has also been influential. He has served as the Director of the Center for Philosophy of Science of the University of Pittsburgh (1997-2005) and the Program Committee Chair for the International Society for the History of Philosophy of Science. «ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ 2400 ΧΡΟΝΙΑ» Παγκόσμιο Συνέδριο 11
He is a Member of the Scientific Committee of the Interdisciplinary Centre for Aristotle Studies, A.U.Th. He has also served on the editorial board of the History of Philosophy Quarterly and Philosophy of Science, among other journals. Fellowships include a Senior Fellowship at the Istituto di Studi Avanzati in Bologna and a Visiting Fellowship at the University of Cambridge, where he is a Life Member of Clare Hall. He was the Dyason Lecturer at the University of Brisbane in 2009. He received the Biggs Resident Scholar award in 2010 and grants from the NEH and the NSF. Ο James G. Lennox (γεννηθείς το 1948) είναι Kαθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Pittsburgh (ΗΠΑ). Στα ερευνητικά ενδιαφέροντά του περιλαμβάνονται η Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία, η Επιστήμη και η Ιατρική, καθώς και ο Κάρολος Δαρβίνος. Είναι πρωτοπόρος στη μελέτη της Αριστοτελικής Επιστήμης, υπό το φως των πρωτοποριακών εργασιών του σχετικά με τη Βιολογία και τη Φιλοσοφία της Βιολογίας του Αριστοτέλη. Ειδικότερα, το έργο του Lennox στη δεκαετία του 1980 προκάλεσε την άνοδο του ενδιαφέροντος για τη βιολογία του Αριστοτέλη. Το έργο του σχετικά με την τελεολογία στην ιστορία της βιολογίας, ιδιαίτερα στη σκέψη του Κάρολου Δαρβίνου, έχει επίσης σημαντική απήχηση. Έχει διατελέσει Διευθυντής του Κέντρου για τη Φιλοσοφία της Επιστήμης του Πανεπιστημίου του Pittsburgh (1997-2005) και Πρόεδρος της Επιτροπής Προγράμματος της Διεθνούς Εταιρείας για την Ιστορία της Φιλοσοφίας της Επιστήμης. Είναι Μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής του Διεπιστημονικού Κέντρου Αριστοτελικών Μελετών, Α.Π.Θ. Ακόμη, έχει υπηρετήσει ως μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του History of Philosophy και Philosophy of Science Quarterly, ανάμεσα σε άλλα περιοδικά. Έχει λάβει υποτροφίες μεταξύ των οποίων, υποτροφία για έρευνα στο Istituto di Studi Avanzati στη Μπολόνια και υποτροφία ως Επισκέπτης Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, όπου είναι Ισόβιο Μέλος του Clare Hall. Ήταν Dyason Lecturer στο Πανεπιστήμιο του Brisbane το 2009. Έλαβε το βραβείο Biggs Resident Scholar το 2010, αλλά και επιχορηγήσεις από το NEH και NSF. Armand Marie Leroi Armand Marie Leroi is a Professor of Evolutionary Developmental Biology at Imperial College in London. Since 2011, he is a Distinguished Fellow at SAGE Centre for the Mind, UCSB. He is the author of several articles and books, including Mutants: On Genetic Variety and the Human Body (2003), for which he was awarded the Guardian First Book Award in 2004, and The Lagoon: How Aristotle Invented Science (2014). In 2009, Armand Leroi presented the BBC4 documentary What Darwin Didn t Know, which charts the progress in the field of Evolutionary Theory since the original publication of the book On the Origin of Species. In 2010, he presented the BBC4 documentary Aristotle s Lagoon, which was filmed on the Greek island of Lesvos and suggested that Aristotle was the world s first scientist and biologist. Ο Armand Marie Leroi είναι Καθηγητής Εξελικτικής και Αναπτυξιακής Βιολογίας στο Imperial College του Λονδίνου. Από το 2011, είναι Επίτιμο Μέλος του Sage Centre for the Mind, USCSB. Έχει συγγράψει αρκετά άρθρα και βιβλία, μεταξύ των οποίων το Mutants: On Genetic Variety and the Human Body (2003), για το οποίο τιμήθηκε το 2004 με το Guardian First Book Award, και το The Lagoon: How Aristotle Invented Science (2014). Το 2009, ο Armand Leroi παρουσίασε το ντοκιμαντέρ του BBC4 What Darwin Didn t Know, το οποίο καταγράφει την πρόοδο στον χώρο της Εξε- 12 World Congress ARISTOTLE 2400 YEARS
λικτικής Θεωρίας από την πρώτη έκδοση του βιβλίου Η Προέλευση των Ειδών. Το 2010, παρουσίασε το ντοκιμαντέρ του BBC4 Aristotle s Lagoon, το οποίο γυρίστηκε στο νησί της Λέσβου, και υποστήριξε ότι ο Αριστοτέλης υπήρξε ο πρώτος επιστήμονας και βιολόγος στον κόσμο. Sir Geoffrey Ernest Richard Lloyd Sir Geoffrey Ernest Richard Lloyd (born in 1933), is a historian of Ancient Science and Medicine at the University of Cambridge. He is the Senior Scholar in Residence at the Needham Research Institute in Cambridge (England). His doctoral studies, conducted under the supervision of Geoffrey Kirk, focused on patterns of Polarity and Analogy in Greek thought. His thesis, which was revised, was published in 1966. His publications include: Aristotle: The Growth and Structure of his Thought (1968), Early Greek Science: Thales to Aristotle (1970), Greek Science after Aristotle (1973), Aristotle on Mind and the Senses (1978), Magic Reason and Experience: Studies in the Origin and Development of Greek Science (1979), The Revolutions of Wisdom: Studies in the Claims and Practice of Ancient Greek Science (1987), Methods and Problems in Greek Science (1991), Aristotelian Explorations (1996), The Ambitions of Curiosity: Understanding the World in Ancient Greece and China (2002), Principles and Practices in Ancient Greek and Chinese Science (2006), Cognitive Variations: Reflections on the Unity and Diversity of the Human Mind (2007) and Disciplines in the Making (2009). Professor Lloyd was elected a Fellow of the British Academy in 1983 and received the George Sarton Medal of the History of Science Society in 1987. He was elected to Honorary Foreign Membership of the American Academy of Arts and Sciences in 1995, to the International Academy for the History of Science in 1997, the year in which he was knighted for services to the history of thought. In 2013 he received the Dan David Prize on the modern legacy of the ancient world. Ο Sir Geoffrey Ernest Richard Lloyd (γεννηθείς το 1933), είναι Iστορικός της Αρχαίας Επιστήμης και της Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Cambridge. Είναι Senior Scholar in Residence στο Needham Research Institute του Cambridge (Αγγλία). Κατά τις διδακτορικές σπουδές του, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν υπό την επίβλεψη του Geoffrey Kirk, έδωσε έμφαση στα Πρότυπα της Πολικότητας και της Αναλογίας στην Ελληνική σκέψη. Η αναθεωρημένη εκδοχή της διατριβής του δημοσιεύθηκε το 1966. Οι δημοσιεύεσεις του περιλαμβάνουν τα εξής βιβλία: Aristotle: The Growth and Structure of his Thought (1968), Early Greek Science: Thales to Aristotle (1970), Greek Science after Aristotle (1973), Aristotle on Mind and the Senses (1978), Magic Reason and Experience: Studies in the Origin and Development of Greek Science (1979), The Revolutions of Wisdom: Studies in the Claims and Practice of Ancient Greek Science (1987), Methods and Problems in Greek Science (1991), Aristotelian Explorations (1996), The Ambitions of Curiosity: Understanding the World in Ancient Greece and China (2002), Principles and Practices in Ancient Greek and Chinese Science (2006), Cognitive Variations: Reflections on the Unity and Diversity of the Human Mind (2007) και Disciplines in the Making (2009). Ο Καθηγητής Lloyd εξελέγη Μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας το 1983 και έλαβε το George Sarton Medal της History of Science Society το 1987. Εξελέγη Επίτιμο Ξένο Μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών το 1995 και της Διεθνούς Ακαδημίας για την Ιστορία της Επιστήμης το 1997, έτος κατά το οποίο χρίστηκε Ιππότης για την «προσφορά του στην ιστορία της σκέψης». Το 2013 τιμήθηκε με το Βραβείο Dan David για τη συνεισφορά του στη νεότερη κληρονομιά του αρχαίου κόσμου. «ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ 2400 ΧΡΟΝΙΑ» Παγκόσμιο Συνέδριο 13
Richard McKirahan Richard McKirahan is E.C. Norton Professor of Classics and Professor of Philosophy at Pomona College, where he has taught since 1973. He is a Member of the Scientific Committee of the Interdisciplinary Centre for Aristotle Studies, A.U.Th. He was educated at the University of California at Berkeley, Oxford University and Harvard University, where he received his Ph.D. in Classical Philosophy. He has published widely in ancient philosophy, specializing in the Presocratics and in Aristotle s philosophy of science. He is the author of Principles and Proofs: Aristotle s Theory of Demonstrative Science (1992), Philosophy before Socrates (2nd edition 2011), the editor of the second edition of A.H. Coxon s The Fragments of Parmenides (2009), and the translator of several volumes in The Ancient Commentators on Aristotle series. He is currently engaged in translating the ancient and medieval testimonia on the Presocratic philosophers and writing books on the Greek Sophists of the fifth century B.C. and on the philosophy of Philolaus. Ο Richard McKirahan είναι Καθηγητής (Edwin Clarence Norton Professor) Κλασικών Σπουδών και Καθηγητής Φιλοσοφίας στο Pomona College της California, όπου διδάσκει από το 1973. Είναι Μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής του Διεπιστημονικού Κέντρου Αριστοτελικών Μελετών, Α.Π.Θ. Σπούδασε στο University of California στο Berkeley, στο Oxford University και στο Harvard University, απ όπου έλαβε το διδακτορικό δίπλωμά του στην Κλασική Φιλοσοφία. Οι πολυάριθμες δημοσιεύσεις του αφορούν την αρχαία φιλοσοφία και εστιάζονται, ειδικότερα, στους Προσωκρατικούς και στην Αριστοτελική φιλοσοφία της επιστήμης. Είναι ο συγγραφέας των βιβλίων Principles and Proofs: Aristotle s Theory of Demonstrative Science (1992) και Philosophy before Socrates (2 η έκδοση: 2011), ο επιμελητής της δεύτερης έκδοσης του The Fragments of Parmenides (2009) του A.H. Coxon, και ο μεταφραστής διαφόρων τόμων της σειράς The Ancient Commentators on Aristotle. Επί του παρόντος, ασχολείται με τη μετάφραση αρχαίων και μεσαιωνικών μαρτυριών για τους Προσωκρατικούς φιλοσόφους, ενώ γράφει βιβλία για τους Έλληνες Σοφιστές του 5 ου αιώνα π.χ, καθώς και για τη φιλοσοφία του Φιλολάου. Myrto Dragona-Monachou Myrto Dragona-Monachou received her Ph.D. from the University College London. Since 2002, she is a Professor Emerita of the University of Athens and of the University of Crete. She has been member of the Research Centre for Greek Philosophy of the Academy of Athens (1973-1981), the International Academy of Philosophy, the Hellenic National Bioethics Committee and the National Board for Medically Assisted Reproduction. She has been president of the Greek Philosophical Society and the Greek State Scholarships Foundation, and vice-president of FISP (2003 to 2008). Her academic interests include: Stoic philosophy, Philosophy of Human Rights, Ethics and Bioethics. M. Dragona-Monachou has given many lectures in Greece and abroad (London, Cambridge, Princeton, Austin-Texas, Berkeley, Naples, Ericeira, Finland, Tokyo, India, etc.). She has participated in every World Congress of Philosophy since 1973 with contributed papers and/or presidencies, and has organized five conferences as chair of the Organizing Committee (2 International, 1 Balkan and 2 National). Her academic work includes more than 200 publications. Some of them are the following: The Stoic Ar- 14 World Congress ARISTOTLE 2400 YEARS
guments for the Existence and the Providence of the Gods, Athens, Saripolion 1976; Divine Providence in the Philosophy of the Empire, ANRW 36, 7, De Gruyter, Berlin - New York 1994; Σύγχρονη ηθική Φιλοσοφία. Ο Αγγλόφωνος Στοχασμός, Αθήνα, Ελληνικά Γράμματα 1995. Η Μυρτώ Δραγώνα-Μονάχου έλαβε το διδακτορικό δίπλωμά της από το University College London. Είναι Ομότιμη Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Πανεπιστημίου Κρήτης. Έχει διατελέσει μέλος του Κέντρου Ερεύνης Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας της Ακαδημίας Αθηνών (1973-1981), της International Academy of Philosophy, της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής και της Ανεξάρτητης Αρχής για την Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή. Έχει επίσης διατελέσει πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας και του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών, και αντιπρόεδρος (2003-2008) της Διεθνούς Ομοσπονδίας Φιλοσοφικών Εταιριών (FISP). Στα ακαδημαϊκά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται η Στωϊκή Φιλοσοφία, η Φιλοσοφία των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, η Ηθική και η Βιοηθική. Η Μυρτώ Δραγώνα-Μονάχου έχει δώσει πολλές διαλέξεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Λονδίνο, Cambridge, Princeton, Austin-Τέξας, Berkeley, Naples, Ericeira, Φινλανδία, Τόκυο, Ινδία, κ.α.). Έχει συμμετάσχει σε όλα τα Παγκόσμια Συνέδρια Φιλοσοφίας από το 1973 (ανακοίνωση ή/και προεδρία) και έχει διοργανώσει 5 συνέδρια ως Πρόεδρος Οργανωτικής Επιτροπής (2 διεθνή, 1 βαλκανικό και 2 πανελλήνια). Στο ακαδημαϊκό της έργο περιλαμβάνονται περισσότερες από 200 δημοσιεύσεις. Μερικές από αυτές είναι οι ακόλουθες: The Stoic Arguments for the Existence and the Providence of the Gods, Athens, Saripolion 1976, Divine Providence in the Philosophy of the Empire, ANRW 36, 7, De Gruyter, Berlin - New York 1994, Σύγχρονη ηθική Φιλοσοφία. Ο Αγγλόφωνος Στοχασμός, Αθήνα, Ελληνικά Γράμματα 1995. Dermot Moran Dermot Moran holds the Professorship of Philosophy (Metaphysics and Logic) at University College Dublin since 1989 and since 2003 is an elected Member of the Royal Irish Academy. He has previously lectured in the Department of Scholastic Philosophy at Queen s University Belfast (1979-1982) and in the Department of Philosophy at St Patrick s College, Maynooth (1982-1989), then a Recognized College of the National University of Ireland. He has held Visiting Professorships in the USA, including at Yale University (1986-1987), Connecticut College (1992-1993), Rice University (Fall 2003 and Spring 2006), Northwestern University (2007), and the Chinese University of Hong Kong (Summer 2010). He is currently Walter Murdoch Adjunct Professor in the Humanities, Murdoch University, Perth, Australia (2013-2016). Dermot Moran is currently Director of the International Centre of Newman Studies in UCD. Professor Moran was awarded the Royal Irish Academy Gold Medal in the Humanities in 2012 and was awarded the DLitt Degree by the National University of Ireland in 2013. At its General Assembly in Athens, Greece, on 9th August 2013, Professor Dermot Moran was elected President of the International Federation of Philosophical Societies/Fédération Internationale des Sociétés de Philosophie (FISP), for a five-year period from 2013 to 2018. Dermot Moran has published widely in medieval philosophy (especially Christian Neoplatonism, including St. Augustine, John Scottus Eriugena, Anselm, Thomas Aquinas, Meister Eckhart and Nicholas of Cusa), contemporary European philosophy (especially phenomenology, including Husserl, Heidegger, Scheler, Stein, Schutz, Sartre and Merleau-Ponty), philosophy of mind (themes of intentionality, consciousness, empathy and intersubjectivity), and on the history of twentieth-century philosophy. «ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ 2400 ΧΡΟΝΙΑ» Παγκόσμιο Συνέδριο 15