Victoria is back! Της Μαριάννας Τ ιρά η Victoria is back! Με αφορμή την επίσκεψη της Βικτώριας Χίσλοπ στο Ρέθυμνο της Κρήτης για την παρουσίαση του καινούριου της βιβλίου Ανατολή, άρπαξα την ευκαιρία να την συναντήσω και να μιλήσω μαζί της.
Μια συνέντευξη αλλιώτικη από τις άλλες δίχως τις κλασικές τυπικότητες. Παρέα με ζεστό καφέ, παραδοσιακή σπανακόπιτα, και έναν αναπαυτικό καναπέ η Βικτώρια μοιράστηκε αναμνήσεις, εμπειρίες, ιδέες ενώ για μια ακόμη φορά απέδειξε πόσο φιλική και αυθεντική είναι. Ελάτε λοιπόν να την γνωρίσουμε! Ένα γλυκό απόγευμα Τετάρτης κλείσαμε το ραντεβού μας σε μια καφετέρια στην καρδιά της πόλης. Η συνέντευξη έγινε μέσα σε ένα πολύ ευχάριστο κλίμα με την Βικτώρια να έχει το τρομερό χάρισμα να κάνει αυτόν που βρίσκεται απέναντί της να νιώθει τόσο οικεία μαζί της. Μέσα στα πλαίσια της κουβέντας μας λοιπόν μου αποκάλυψε πως η σχέση αγάπης της με την Ελλάδα μετράει πολλά χρόνια,
συγκεκριμένα από το 1977 με 78. Την πρώτη φορά είχε έρθει στην Αθήνα ενώ στην συνέχεια επισκέφθηκε το νησί της Πάρου. Η πρωτεύουσα βέβαια δεν θύμιζε σε τίποτα την σημερινή καθώς για παράδειγμα δεν υπήρχε καν μετρό. Παρόλα αυτά για κείνη αποτελούσε τον παράδεισό της: Ο ήλιος και η θάλασσα ήταν αυτά που λάτρεψε περισσότερο. Από τότε και στο εξής έγινε αγαπημένη της συνήθεια η επίσκεψη στην χώρα μας. Μια πολύ ιδιαίτερη και αξέχαστη εμπειρία ήταν το πρώτο της ταξίδι στην Κρήτη! Συγκεκριμένα στο Ηράκλειο. Μου είπε λοιπόν χαρακτηριστικά πως εκείνο το καλοκαίρι πήγε με λεωφορείο μέχρι τα Μάλια. Απόλαυσε τα μπάνια της στη θάλασσα όπου περνούσε τον περισσότερο χρόνο της όμως το επεισοδιακό της εκδρομής -όπως
αποκάλυψε μεταξύ γέλιων- ήταν πως είχαν ξεμείνει με την παρέα της από χρήματα οπότε έτρωγαν μόνο ντομάτες και πολύ καρπούζι! Μετά από τόσα χρόνια επισκέψεων στην χώρα μας, η Ελλάδα έχει γίνει δεύτερο σπίτι της στην κυριολεξία! Πρόσφατα νοίκιασε στα Πατήσια, ενώ η επιλογή της περιοχής ήταν εντελώς τυχαία. Παρόλο που, οι περισσότεροι, της τονίζουν την επικινδυνότητα της περιοχής, εκείνη λατρεύει την μεγάλη πλατεία με τις καφετέριες και τον πολύ κόσμο. Αν ποτέ άλλαζε σπίτι τα Εξάρχεια θα ήταν η επόμενη επιλογή της καθώς θέλει να βρίσκεται πάντα εκεί που υπάρχει η δράση!
Η συζήτησή μας στην συνέχεια πέρασε στον τομέα των βιβλίων. Δεν θα μπορούσα λοιπόν να μην την ρωτήσω πότε ξεκίνησε να γράφει επαγγελματικά. Η επίσκεψη της στην Σπιναλόγκα και η θητεία της ως δημοσιογράφος για κάποια χρόνια, ήταν αυτά που την οδήγησαν εντελώς ξαφνικά στο να θέλει να γράψει. Και απο κάτι λοιπόν που ξεκίνησε με αυτόν τον τρόπο τώρα πια αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής της. Δεν θα μπορούσε ποτέ να σταματήσει να γράφει όπως μου είπε. Κάθε φορά που ασχολείται με ένα καινούριο βιβλίο διακατέχεται από τον ίδιο ενθουσιασμό που είχε και στα προηγούμενα. Στην ερώτηση αν έχει καθόλου άγχος όταν γράφει λόγω της επιτυχίας των προηγούμενων έργων της η απάντηση ήταν ξεκάθαρη: «Όταν ανείς είναι αφοσιωμένος σε αυτό που άνει δεν ισχύει άτι τέτοιο». Πάνω απ όλα βέβαια είναι η έμπνευση. Παραδέχεται ότι δεν επιλέγει τα θέματά της με βάση εμπορικά κριτήρια. Γράφει μόνο για τόπους που την έχουν εντυπωσιάσει όπως η Σπιναλόγκα, η Θεσσαλονίκη, η Ισπανία και η Κύπρος μέχρι τώρα. Για το τελευταίο της βιβλίο μου είπε ότι δεν περιμένει να αρέσει. «Πώς γίνεται να τους αρέσει ένα βιβλίο που περιλαμβάνει τον διαχωρισμό ενός νησιού, την πείνα, την βία, ή τον θάνατο; Όχι, δεν γίνεται να τους αρέσει». Ομολογώ πως δεν περίμενα να ακούσω κάτι τέτοιο. Θεωρώ πως λίγοι συγγραφείς θα τολμούσαν να ισχυριστούν κάτι παρόμοιο για τα έργα τους. Και όμως εκείνη με απόλυτη ειλικρίνεια είπε αυτό που πραγματικά πιστεύει. Η Κύπρος και η ιστορία της την σημάδεψαν και την συγκίνησαν τόσο ώστε να θέλει να γράψει για αυτά. Εμπορικό ή όχι, η ίδια με σεβασμό
και μαεστρία προσπάθησε να αποτυπώσει όσο καλύτερα μπορούσε τα όσα συνέβησαν εκείνο το καλοκαίρι του 74. Με ιδιαίτερη ανακούφιση συνειδητοποίησα πως η Βι τώρια Χίσλοπ είναι η συγγραφέας που είχα πλάσει στο μυαλό μου όταν διάβαζα τα βιβλία της. Απλότητα, καθαρότητα, ιδιαίτερες περιγραφές και εικόνες. - Ποιος να κρύβεται πίσω απ όλα αυτά; αναρωτιόμουν. Και να που δεν απήχε πολύ απο τα έργα της: Ένας εξίσου όμορφος άνθρωπος, με πλούσιο κόσμο, ωραίες ιδέες και συναισθήματα. Δίχως τον παραμικρό βεντετισμό αλλά με πολύ αμεσότητα και ευγένεια της αρέσει να έρχεται σε επαφή με το κοινό της και να μοιράζεται τις απόψεις της και τα έργα της. Την ευχαριστώ πολύ για την μοναδική αυτή εμπειρία που μου χάρισε!
Ιδιαίτερες ευχαριστίες: Στην Θεοδώρα Ξανθέα για το φωτογραφικό υλικό στην κυρία Κάλλια Χαραλαμπάκη και στις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ. Η Μαριάννα Τζιράκη μένει στο Ρέθυμνο της Κρήτης. Είναι φοιτήτρια φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. «Στο πανεπιστήμιο έμαθα να συνομιλώ με την ποίηση, να μπαίνω στην ψυχοσύνθεση του ποιητή και να νιώθω τρομερή ευχαρίστηση όταν ο εκάστοτε ποιητής εκφράζει την ψυχή και τα συναισθήματά μου. Η συγγραφή κειμένων με συναρπάζει. Πριν λίγα χρόνια, ένιωθα πως οι άλλοι μπορούσαν να εκφράσουν καλύτερα από μένα τα συναισθήματα μου και αυτό με προβλημάτισε. Πήρα την απόφαση να αρχίσω ερασιτεχνικά να γράφω αυτά που νιώθω. Προσπαθώ ακόμα να τα βάλω σε τάξη και να τα τιθασεύσω. Ο στόχος μου είναι να τα καταφέρω.» http://www.themachine.gr/victoria-is-back-tis-mariannas-tziraki%e2%80%8f/