Δεύτερο αντιαιρετικό-επιμορφωτικό σεμινάριο καταρτισμού στελεχών των Ιερών Μητροπόλεων της Εκκλησίας της Κύπρου Του Σπύρου Αργυρού Πέτυχε πλήρως τους στόχους του το δεύτερο αντιαιρετικό-επιμορφωτικό σεμινάριο καταρτισμού στελεχών των Ιερών Μητροπόλεων της Εκκλησίας της Κύπρου, το οποίο έλαβε χώρα το Σάββατο 2 Μαρτίου 2013, στην αίθουσα εκδηλώσεων της Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού. Το σεμινάριο, το οποίο διοργάνωσε η Συνοδική Επιτροπή για θέματα Αιρέσεων και Παραθρησκείας της Εκκλησίας της Κύπρου, σε συνεργασία με την Ιερά Μητρόπολη Λεμεσού και την Παγκύπρια Ένωση Γονέων, παρακολούθησαν δεκάδες στελέχη των Ιερών Μητροπόλεων, οι οποίοι ασχολούνται με το αντικείμενο των αιρέσεων. Ειδικοί ερευνητές του φαινομένου των νεοφανών αιρέσεων-σεκτών από το εξωτερικό, περιέγραψαν με γλαφυρό τρόπο το πρόβλημα που δημιουργούν οι καταστροφικές λατρείες και τον τρόπο αντιμετώπισής του. Ο πρόεδρος της Συνοδικής Επιτροπής της Εκκλησίας της Κύπρου για θέματα αιρέσεων, Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος, ανέφερε ότι «στόχος των 1
επιμορφωτικών σεμιναρίων, είναι η ενημέρωση των στελεχών των ιερών Μητροπόλεων για από κοινού αντιμετώπιση του προβλήματος των αιρέσεων, υπό το πρίσμα της Ορθόδοξης πίστης και ζωής». Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος «Μέριμνά μας» συνέχισε ο Θεοφιλέστατος, «είναι η στήριξη και επανένταξη στους κόλπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας, των θυμάτων και επιβράδυνση της καταστροφικής δραστηριότητας των αιρέσεων, οι οποίες επιδιώκουν τη διάβρωση του φρονήματος των πιστών». Ήδη αποκάλυψε ο Επίσκοπος Καρπασίας, «στο μάθημα της οικιακής οικονομίας-αγωγή υγείας της πρώτης τάξης Γυμνασίου στην Κύπρο, προωθείται η Γιόγκα και ο διαλογισμός». Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Λεμεσού κ. Αθανάσιος στο δικό του χαιρετισμό, δήλωσε ότι «η Εκκλησία θέλει να είναι ενήμερη για τη δράση των αιρέσεων, προκειμένου να προφυλάξει τα δικά της παιδιά. Γι αυτό και διοργανώνει τέτοια σεμινάρια επιμόρφωσης». 2
Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Λεμεσού κ. Αθανάσιος «Το θέμα των αιρέσεων» ανέφερε, «είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που απασχολούν την Ορθόδοξη Εκκλησία και είναι με μεγάλο πόνο που βλέπουμε τους αιρετικούς να κατασπαράσσουν τα πρόβατα του Χριστού, πολλές φορές εξαιτίας της δικής μας νωθρότητας και αδυναμίας». Ο Μοναχός Αρσένιος Βλιαγκόφτης, Δρ. Θεολογίας και πτ. Φιλοσοφίας, μίλησε για το σύγχρονο σκηνικό των αιρέσεων, υπογραμμίζοντας ότι «οι σύγχρονες αιρέσεις ή σέκτες ως άλλα ψυχοναρκωτικά, στοχεύουν κυρίως στο να αποκτήσουν εξουσία πάνω σε 3
Ο πατήρ Αρσένιος Βλιαγκόφτης ανθρώπους, τους οποίους στη συνέχεια θα εκμεταλλευθούν παντοιοτρόπως και κυρίως οικονομικά». Πρόσθεσε δε, ότι: «στην Ελλάδα, ήδη από το 1995, κατεγράφησαν 422 Ομάδες ασυμβίβαστες με την Ορθόδοξη πίστη». Ο κατάλογος αυτός υποστήριξε, χρίζει αναθεώρησης, σύμφωνα και με απόφαση της 5 ης Διορθόδοξης Συνάντησης της Σερβίας. «Η πατρίδα μας» υπογράμμισε ο εκλεκτός ομιλητής, «αποτελεί, δυστυχώς, ξέφραγο αμπέλι για τις σέκτες. Κάποιες από αυτές μεταφέρουν εδώ τα ευρωπαϊκά τους κέντρα, ενώ συγχρόνως διαμαρτύρονται ότι εδώ καταπιέζονται!». «Το σκηνικό των σεκτών», συνέχισε, «συνεχώς μεταβάλλεται. Οι σέκτες-όπως οι κακοποιοί- αλλάζουν ονόματα δημιουργούν θυγατρικές οργανώσεις με ανυποψίαστους τίτλους για να δρουν πιο εύκολα». Ο πατήρ Αρσένιος έκανε λόγο για τρεις ενότητες αιρέσεων. Α) Το πιο μικρό (περίπου 4 εκατομμύρια οπαδοί σε όλον τον κόσμο, σύμφωνα με τα δικά τους στοιχεία) είναι οι γνωστοί χιλιαστές ή αλλιώς «Μάρτυρες του Ιεχωβά». Β) Μια δεύτερη ενότητα, ή κομμάτι στην «πίτα» των συγχρόνων αιρέσεων, είναι οι ποικιλώνυμες (πάνω από εκατό στην Ελλάδα και δύο με τρεις χιλιάδες σε όλο τον κόσμο) προτεσταντικές παραφυάδες. Πεντηκοστιανοί, Χαρισματικοί, Υπερδογματικοί κ.α. Γ) Το τρίτο και μεγαλύτερο τμήμα του σκηνικού των συγχρόνων αιρέσεων είναι το μωσαϊκό των οργανώσεων της λεγομένης «Νέας εποχής» του Υδροχόου και των 4
συγγενών με αυτήν οργανώσεων που εντάσσονται στο χώρο του αποκρυφισμού - εσωτερισμού και της μαγείας- σατανισμού και νεοσατανισμού. Ο αιδεσιμολογιότατος Πρωτοπρεσβύτερος Κυριακός Τσουρός, Γραμματέας της Συνοδικής Επιτροπής Αιρέσεων της Εκκλησίας της Ελλάδος και επί σειρά ετών συνεργάτης του μακαριστού πατρός Αντωνίου Αλεβιζοπούλου, ανέπτυξε το θέμα της ποιμαντικής αντιμετώπισης των αιρέσεων. Ο πατήρ Κυριακός Τσουρός «Το πρόβλημα» υπογράμμισε ο π. Κυριακός, «είναι ποιμαντικό πρόβλημα ιδιαιτέρως σοβαρό, ευαίσθητο, επείγον και αρκετά δύσκολο, όχι μόνο στην αντιμετώπισή του, αλλά και στη διαπραγμάτευσή του». «Όλες οι σύγχρονες αιρέσεις» επεσήμανε ο Γραμματέας της Συνοδικής Επιτροπής, δεν εντάσσονται σε μια και μόνη κατηγορία και αφετέρου, αριθμούν εκατοντάδες. Έτσι, διαφορετική θα είναι προφανώς η μελέτη και η αντιμετώπιση των ομάδων που ανήκουν στη μια κατηγορία, δηλαδή εκείνη των χριστιανικών αιρέσεων και των παραχριστιανικών ομάδων και διαφορετική εκείνων που ανήκουν στην κατηγορία των εξωχριστιανικών, παραθρησκευτικών, αποκρυφιστικών, Γκουρουϊστικών, νεογνωστικών, νεοπαγανιστικών και πλήθους άλλων ομάδων της Νέας Εποχής. Κάθε μια απ αυτές τις δύο κατηγορίες χρειάζεται διαφορετικές, ειδικές γνώσεις, ειδική εκπαίδευση και ανάλογη μεταχείριση». «Καίτοι οι δύο αυτές κατηγορίες της πλάνης (αιρέσεις και σέκτες), διαφοροποιούνται ριζικά μεταξύ τους ως προς την προέλευση και τη διδασκαλία», ανέφερε ο π. Κυριακός, 5
«εν τούτοις, από ποιμαντικής απόψεως πρέπει να αντιμετωπίζονται ως εξίσου απειλητικές για το Ορθόδοξο Πλήρωμα, εφόσον αλλοιώνουν την Ευαγγελική Αλήθεια και οδηγούν σε σύγχυση και εκτός της Κιβωτού της σωτηρίας». Κατέληξε δε ότι: «δύο είναι οι άξονες πάνω στους οποίους στηρίζεται - και πρέπει να στηρίζεται- η ποιμαντική αντιμετώπιση των νεοφανών αιρέσεων: πρωτίστως, η σε βάθος και πλάτος ουσιαστική και ολοκληρωμένη εκ μέρους μας γνώση της ορθής Αγιογραφικής Πίστεως και της Αγιοπατερικής ερμηνείας της, δηλαδή η κατήχηση - ανακατήχηση- Ποιμένων και Πληρώματος της Εκκλησίας, και ακολούθως, η στοιχειώδης τουλάχιστον, αν μη επαρκής, πληροφόρηση και γνώση των κυριοτέρων θέσεων, κακοδιδασκαλιών και προσηλυτιστικών μεθοδεύσεων των συγχρόνων αιρετικών. Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Έγγρας κ. Πορφύριος, εντεταλμένος της Εκκλησίας της Σερβίας για θέματα αιρέσεων, μίλησε για την αληθινή εκκλησιαστική πατρότητα και τον ψευδογεροντισμό-γκουρουϊσμό. Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Έγγρας κ. Πορφύριος «Παρατηρούμε» τόνισε ο Θεοφιλέστατος, «πολλούς σύγχρονους κληρικούς να αυτοαποκαλούνται γέροντες. Και αυτό δυστυχώς δεν αποτελεί σπάνιο φαινόμενο. Πολλοί κληρικοί μας, οι οποίοι διαθέτουν χαρίσματα και μεγάλες ικανότητες, από πολύ νωρίς επιθυμούν τη δόξα του γέροντος. Νεότατοι στην ηλικία, πολύ συχνά ανώριμοι ακόμη ως προσωπικότητες, άπειροι ως λειτουργοί και ποιμένες, χωρίς ποτέ οι ίδιοι να έχουν ουσιαστικά μαθητεύσει ή να έχουν υποταχθεί σε άλλο έμπειρο πνευματικό πατέρα, 6
αυτοδιαφημίζονται και προβάλουν τους εαυτούς τους ως γνήσιους Γέροντες και καλλιεργούν μια διαστρεβλωμένη και αρρωστημένη προσκόλληση στο πρόσωπό τους». «Χρέος του γνήσιου και εμπείρου πνευματικού πατέρα» υπογράμμισε ο Θεοφιλέστατος, «είναι να στρέφει τα βλέμματα και τις καρδιές των πνευματικών του παιδιών στο πρόσωπο του Κυρίου και όχι στο δικό του. Η προσωπολατρία, είτε επιδιώκεται από τον ίδιο τον πνευματικό, είτε εκδηλώνεται από το πνευματικό του παιδί, συνιστά αρρώστια και αποτελεί σοβαρό πνευματικό κίνδυνο και για τους δύο» κατέληξε. 7