ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ: ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΜΟΡΦΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Mελέτη 2: Για το Σάββατο 12 Ιανουαρίου ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ: ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΜΟΡΦΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Διότι ούτω λέγει Κύριος, ο ποιήσας τους ουρανούς, αυτός ο Θεός ο πλάσας την γην και ποιήσας αυτήν, όστις αυτός εστερέωσεν αυτήν, έκτισεν αυτήν ουχί µαταίως, αλλ έπλασεν αυτήν διά να κατοικήται.» Ησαΐας 45/µε 18. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Γεν. 1/α 1-13, Ησ. 45/µε 18, Α Ιωάν. 1/α 5, Αποκ. 22/κβ 5, Β Κορ. 4/δ 6, Β Πέτρ. 3/γ 5, Ιωβ 38/λη 4-6. Οι επιστήμονες εκπλήσσονται συνεχώς με το πόσο κατάλληλος είναι ο κόσμος για ζωντανές υπάρξεις. Και όσον αφορά τον σχεδιασμό και τον σκοπό αυτού του κόσμου, η Αγία Γραφή είναι ξεκάθαρη, από την αρχή κιόλας (Γέν. 1/α ). Ο Θεός ξεκίνησε με έναν πλανήτη, άμορφο και έρημο. Τις τρεις πρώτες μέρες, του έδωσε μορφή, και τις τρεις επόμενες τον γέμισε. Αυτήν την εβδομάδα θα εστιάσουμε στις τρεις πρώτες μέρες της Δημιουργίας. Ορισμένοι σχολιαστές εναντιώνονται στην άποψη ότι ο Θεός «επέβαλλε» στη φύση να έχει κάποιο σκοπό, και υποστηρίζουν ότι επέτρεψε απλώς στον υλιστικό κόσμο να αναπτυχθεί μέσα από φυσικές διαδικασίες που υποτίθεται ότι διαθέτει. Αυτή η άποψη είναι διαδεδομένη ιδιαίτερα σε εκείνους που προωθούν την θεωρία της «θεϊστικής εξέλιξης». Ωστόσο, αυτές οι απόψεις έρχονται σε αντίθεση με την εικόνα της Δημιουργίας που βλέπουμε στην Αγία Γραφή. Το σύμπαν δεν έχει έμφυτη θέληση. Η δημιουργία δεν είναι ανεξάρτητη από τον Θεό, αλλά ο τόπος δραστηριότητας που Εκείνος επέλεξε για να εκφράσει την αγάπη Του προς τα δημιουργήματά Του. 13

Κυριακή 6 Ιανουαρίου «ΑΜΟΡΦΟΣ ΚΑΙ ΕΡΗΜΟΣ» «Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην. Η δε γη ήτο άμορφος και έρημος, και σκότος επί του προσώπου της αβύσσου. Και Πνεύμα Θεού εφέρετο επί της επιφανείας των υδάτων.» (Γέν. 1/α 1,2). Τι μας λένε αυτά τα εδάφια για την κατάσταση της γης πριν αρχίσει ο Κύριος το δημιουργικό Του έργο; Η Αγία Γραφή ξεκινάει με την ιστορία της Δημιουργίας και με την δήλωση ότι ο Θεός είναι ο Δημιουργός. Στη συνέχεια περιγράφει την κατάσταση του πλανήτη όταν ο Θεός άρχισε να τον κάνει κατοικήσιμο. Στην αρχή της ιστορίας ο πλανήτης υπάρχει ήδη, αλλά είναι άμορφος, έρημος, σκοτεινός και υγρός. Τα επόμενα εδάφια περιγράφουν το πώς έδωσε ο Θεός μορφή σ αυτόν τον πλανήτη και τον έκανε κατοικήσιμο, γεμίζοντάς τον στη συνέχεια με ζωντανές υπάρξεις. Το εδάφιο δεν μας αναφέρει από ποτέ άρχισαν να υπάρχουν τα πετρώματα και το νερό στη γη, αλλά αναφέρει ότι ο πλανήτης δεν ήταν ανέκαθεν βιώσιμος τόπος. Η γη έγινε κατάλληλο μέρος για ζωή μόνο επειδή ο Θεός την έκανε έτσι. Τι διαβάζουμε στο Ησ. 45/με 18 για την πρόθεση του Θεού στην Δημιουργία; Στην αρχή η γη δεν ήταν κατάλληλο μέρος για να διατηρηθεί η ζωή. Η Αγία Γραφή δεν λέει κάτι για το διάστημα μεταξύ της αρχικής δημιουργίας των πετρωμάτων και του νερού, και της δημιουργίας του περιβάλλοντος και των πλασμάτων. Ορισμένοι σχολιαστές υποστηρίζουν ότι έγιναν αμέσως, ενώ άλλοι ότι μεσολάβησε μεγάλο χρονικό διάστημα. Δεν γνωρίζουμε, και στην πραγματικότητα δεν έχει καμία σημασία. Όποια περίπτωση κι αν ισχύει, η γη δημιουργήθηκε από τον Θεό, και τον καιρό που Εκείνος επέλεξε δημιούργησε και το κατάλληλο περιβάλλον για ζωή. Το σημαντικό είναι ότι ο Κύριος δεν εξαρτιόταν από προϋπάρχων υλικό. Το υλικό που χρησιμοποίησε, το είχε δημιουργήσει και αυτό κάποια στιγμή, και στην αρχική του μορφή ήταν και εκείνο «άμορφο και έρημο». Έτσι, με τη δύναμη του Λόγου Του δημιούργησε τον κόσμο μας. 14

Δευτέρα 7 Ιανουαρίου «ΓΕΝΗΘΗΤΩ ΦΩΣ» ΓΕΝΕΣΙΣ 1/Α 3-5 Τι διαβάζουμε στην Γέν. 1/α 3-5 για την πρώτη μέρα της Δημιουργίας; Μπορούμε να δούμε πολλές λεπτομέρειες από αυτό το κείμενο. Πρώτον, το φως εμφανίστηκε με εντολή του Θεού. Ο Λόγος του Θεού είναι καθοριστικός στην Δημιουργία. Δεύτερον, το φως ήταν «καλό». Κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί, γιατί το εδάφιο λέει ότι ο Θεός «είδε» το φως, από την στιγμή που ο Θεός μπορεί να δει τα πάντα; Το θέμα είναι πως το φως ήταν καλό ακόμη και στα μάτια του Θεού. Γνωρίζουμε ότι το φως είναι καλό επειδή ο Ίδιος ο Θεός το εκτίμησε. Ένα άλλο σημείο είναι ότι ο Θεός χώρισε το φως από το σκοτάδι. Τόσο το φως όσο και το σκοτάδι, βρίσκονται υπό το έλεγχο του Θεού και κανένα από τα δύο δεν επηρεάζει την δραστηριότητα και την γνώση Του (δείτε Ψαλμ. 139/ρλθ 12). Ο Θεός ονόμασε το σκοτάδι νύκτα, και το φως μέρα. Έχει κάθε δικαίωμα να ονομάζει τις χρονικές περιόδους μιας και είναι ο Δημιουργός του χρόνου και ως Κυρίαρχος του, δεν περιορίζεται απ αυτόν. Από την άλλη, ο χρόνος εξαρτάται από τον Θεό. Ένα άλλο σημείο σ αυτήν την περικοπή είναι ότι υπήρχε μία περίοδος σκότους και μία περίοδος φωτός που μαζί αποτελούν μία ημέρα. Πολλά έχουν γραφτεί για την έννοια της «ημέρας» κατά την Δημιουργία. Θα εξετάσουμε αυτό το θέμα αργότερα, ωστόσο αξίζει να σημειώσουμε ότι η πρώτη μέρα αποτελούταν από μία περίοδο σκότους και μία περίοδο φωτός, όπως ακριβώς γίνεται και με τις σημερινές μέρες. Επίσης, το φως είναι ένα από τα στοιχεία που υπάρχουν στην παρουσία του Θεού. Δεν χρειάζεται να πούμε ότι το φως εφευρέθηκε την πρώτη μέρα της Δημιουργίας, μιας και ο Θεός που προϋπήρχε της γης, περιβάλλεται από φως (Α Ιωάν. 1/α 5, Αποκ. 22/κβ 5). Στην Δημιουργία, το φως πρωτοεμφανίστηκε απλώς στον κάποτε σκοτεινό πλανήτη. ΣΚΕΨΗ: Πώς είναι δυνατόν να υπάρχει µέρα και νύχτα πριν τη δηµιουργία του ήλιου; Ο Μωϋσής σίγουρα γνώριζε τη σχέση µεταξύ του ήλιου και της ηµέρας. Ωστόσο, αγνοώντας το προφανές, έγραψε εκείνο το οποίο έπρεπε για το φως και το σκοτάδι της πρώτης µέρας. Ο Θεός θα πρέπει να του φανέρωσε κάποια πράγµατα για την Δηµιουργία που εµείς δεν µπορούµε να τα αντιληφθούµε παρατηρώντας την φύση. Γιατί δεν πρέπει να µας εκπλήσσει το γεγονός ότι κάποια πράγµατα σχετικά µε την Δηµιουργία παραµένουν µυστήρια; 15

Τρίτη 8 Ιανουαρίου ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΑΝ ΓΕΝΕΣΙΣ 1/Α 6-8 Ο Θεός δημιούργησε το στερέωμα, καθόρισε τη λειτουργία του και το ονόμασε, «Ουρανό». Η λειτουργία του στερεώματος ήταν να διαχωρίσει το νερό από πάνω με το νερό από κάτω. Σήμερα λοιπόν θα δούμε το τμήμα του ουρανού που είναι μέρος του περιβάλλοντός μας, και το διάστημα που είναι πέρα από την ατμόσφαιρα που βρίσκονται ο ήλιος, το φεγγάρι και τα αστέρια. Η ατμόσφαιρα δείχνει να είναι το μέρος του ουρανού που δημιουργήθηκε την δεύτερη μέρα. Μέσω κάποιας διαδικασίας, η ατμόσφαιρα μεταφέρει προς τα πάνω το νερό, το οποίο εξατμίζεται και μεταφέρεται σε κάθε σημείο της γης. Στη συνέχεια επιστρέφει στην επιφάνεια σε μορφή πάχνης (Γέν. 2/β 6) ή βροχής. Ο Θεός ονόμασε το στερέωμα, δηλώνοντας την κυριαρχία Του σ αυτό. Το διάστημα δεν περιορίζει τις ενέργειες του Θεού, γιατί Εκείνος το δημιούργησε και το εξουσιάζει. Όπως και με το φως την πρώτη μέρα, η δημιουργία του στερεώματος ολοκληρώθηκε πριν το τέλος της δεύτερης μέρας, στα πλαίσια ενός ημερονυκτίου. Πολλά έχουν ειπωθεί όσον αφορά το νόημα του όρου, «στερέωμα». Ο Εβραϊκός όρος raqia μερικές φορές χρησιμοποιείται για να περιγράψει ένα φύλλο μετάλλου που έχει σφυρηλατηθεί σε λεπτό φύλλο, δίνοντας έτσι τον όρο «στερέωμα». Οι σχολιαστές υποστηρίζουν ότι στο παρελθόν οι Εβραίοι πίστευαν πως υπήρχε μία σκληρή επιφάνεια πάνω στη γη, και επειδή κάτι τέτοιο δεν υπάρχει, υποστηρίζουν ότι η Βιβλική αναφορά είναι λανθασμένη. Αυτός ο συλλογισμός όμως είναι εσφαλμένος. Ο όρος στερέωμα προσδιορίζει τον ουρανό, τόσο την ατμόσφαιρα όσο και το διάστημα. Αρκεί μόνο να κοιτάξουμε το περιεχόμενο για να καταλάβουμε γιατί πράγμα μιλάει. Στην Γένεση αναφέρεται ότι τα πουλιά πετούσαν «κατά το στερέωμα του ουρανού» (Γέν. 1/α 20) και αλλού αναφέρεται ότι ο ήλιος και το φεγγάρι βρίσκονται στο στερέωμα (Γέν. 1/α 14). Προφανώς τα πουλιά δεν πετάνε στο μέρος του raqia όπου βρίσκονται ο ήλιος και το φεγγάρι. ΣΚΕΨΗ: Παρόλα τα µυστήρια σηµεία στην αφήγηση της Δηµιουργίας, εκείνο το οποίο είναι ξεκάθαρο είναι ότι, τίποτα δεν έγινε τυχαία. Γιατί αυτό είναι σηµαντικό να το γνωρίζουµε, στην εποχή µας που πολλοί πιστεύουν ότι η τύχη έπαιξε σηµαντικό ρόλο στη δηµιουργία µας;... 16

Τετάρτη 9 Ιανουαρίου ΤΟΠΟΣ ΓΙΑ ΖΩΗ Διαβάστε Γέν. 1/α 9-13. Προσπαθήστε να οραματιστείτε την απίστευτη δημιουργική δύναμη του Θεού καθώς κάνει αυτά που περιγράφουν τα εδάφια. Πώς αυτή η αναφορά δίνει μία λογική εξήγηση στην ερώτηση, «Η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα»; Αρχικά, η γη ήταν καλυμμένη με νερό. Προκειμένου ο Θεός να ετοιμάσει έναν κατοικήσιμο τόπο για τους ανθρώπους που σχεδίαζε να δημιουργήσει, άλλαξε την επιφάνεια της γης δημιουργώντας τις θάλασσες ώστε να εμφανιστεί η ξηρά. Αυτό συμπεριέλαβε τον τρίτο διαχωρισμό των φυσικών γνωρισμάτων της γης. (Ο πρώτος διαχωρισμός ήταν το φως από το σκοτάδι, ο δεύτερος τα πάνω νερά από τα κάτω και ο τρίτος η ξηρά γη από τις θάλασσες.) Επίσης, για τρίτη φορά ο Θεός κατονομάζει τα πράγματα που διαχώρισε. Τη ξηρά γη την ονομάζει «Γη» και τη σύναξη των υδάτων «Θάλασσες» δείχνοντας για μία ακόμη φορά την κυριαρχία Του στον χώρο. Και είδε ο Θεός τη γη και τη θάλασσα ότι είναι «καλά». Την τρίτη μέρα της Δημιουργίας έχουμε και ένα δεύτερο δημιουργικό γεγονός. Η Γη προσφέρεται πλέον για να ετοιμάσει ο Θεός τροφή για τις υπάρξεις που σύντομα πρόκειται να δημιουργήσει. Ο Θεός λέει να βλαστήσει η γη χορτάρι, φυτά και καρποφόρα δέντρα. Αυτά θα ήταν και για την τροφή των κατοίκων της γης. Στο εδάφιο δεν μας αναφέρονται τα είδη των φυτών που δημιουργήθηκαν, αλλά μας δίνεται η εικόνα της ποικιλομορφίας. Επιπλέον, πουθενά δεν βλέπουμε να υπάρχει κάποιο αρχικό φυτό από το οποίο εξελίχθηκαν όλα τα υπόλοιπα. Αυτή η άποψη έρχεται σε αντίθεση με την Βιβλική αναφορά. ΣΚΕΨΗ: Προσέξτε την θαυµάσια ποικιλία σε φρούτα, λαχανικά και καθετί βρώσιµο. Πώς αποτελούν ισχυρή ένδειξη της αγάπης του Θεού προς εµάς; Γιατί είναι παράδοξο το να πιστέψουµε ότι όλα αυτά δηµιουργήθηκαν, µέσα από τυχαίες διαδικασίες, όπως διδάσκει η θεωρία της εξέλιξης; 17

Πέμπτη 10 Ιανουαρίου Ο ΙΣΧΥΡΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ Τι μας διδάσκουν τα παρακάτω εδάφια για την δύναμη του Λόγου του Θεού; Β Κορ. 4/δ 6..... Ησ. 55/νε 11...... Β Πέτρ. 3/γ 5.. Η Αγία Γραφή μάς διδάσκει ότι ο Θεός ξεκίνησε το δημιουργικό Του έργο, με τη δύναμη του Λόγου Του και χωρίς καμία αντίσταση. Αυτήν την άποψη για τη δημιουργία την είχαν μόνο οι Εβραίοι. Οι περισσότερες έξω Γραφικές ιστορίες για την δημιουργία, αναφέρονται σε μία βίαιη και γεμάτη μάχες διαδικασία. Για παράδειγμα, οι Βαβυλώνιοι πίστευαν ότι τα τέρατα Apsu και Tiamat γέννησαν μία γενιά θεοτήτων που στη συνέχεια προσπάθησαν να καταστρέψουν. Κατά τη διάρκεια της μάχης η Tiamat σκοτώθηκε και το σώμα της χωρίστηκε σε δύο μέρη, το ένα σύστησε τους ουρανούς και το άλλο την γη. Και οι σύγχρονοι άνθρωποι όμως επινόησαν μία δημοφιλή ιστορία για τη δημιουργία μέσα από τη βία. Σύμφωνα μ αυτήν, ο Θεός δημιούργησε εσκεμμένα έναν κόσμο με ελλιπή εφόδια, με αποτέλεσμα να προκληθεί διαμάχη μεταξύ των κατοίκων του, και οι αδύναμοι να εξουδετερώνονται από τους δυνατούς. Με τον καιρό, οι οργανισμοί γίνονταν ολοένα και πιο περίπλοκοι ώσπου δημιουργήθηκαν οι άνθρωποι και οι υπόλοιποι ζωντανοί οργανισμοί, από έναν κοινό πρόγονο. Οι «θεοί» της θεωρίας της εξέλιξης δεν είναι όπως ο Θεός της Αγίας Γραφής. Ο Θεός της Αγίας Γραφής είναι ο Υπερασπιστής των αδυνάτων και Γενναιόδωρος Προμηθευτής όλων των δημιουργημάτων. Ο θάνατος, η θλίψη και τα υπόλοιπα δεινά, δεν προκλήθηκαν από τον Θεό αντιθέτως ήρθαν ως φυσικό αποτέλεσμα της επανάστασης των ανθρώπων ενάντια στην καλή κυριαρχία Του. Οι θεοί της θεωρίας της εξέλιξης, για να δημιουργήσουν, χρησιμοποιούν τον ανταγωνισμό και τον αποκλεισμό των αδυνάτων από τους δυνατούς. Και το χειρότερο είναι ότι ευθύνονται για το θάνατο και τη θλίψη, αφού αυτά είναι τα μέσα τους για τη δημιουργία. Επομένως, τα κεφάλαια Γέν. 1/α και 2/β δεν μπορούν με κανέναν τρόπο να εναρμονιστούν με τη σύγχρονη θεωρία της εξέλιξης η οποία αντιτίθεται εξολοκλήρου στην Βιβλική αναφορά της Δημιουργίας. 18

Παρασκευή 11 Ιανουαρίου Δύση ηλίου: 17:23 ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΜΕΛΕΤΗ: Παρότι στην Αγία Γραφή δεν δίνονται λεπτομέρειες, έχουμε λόγους να πιστεύουμε ότι το σύμπαν μας υπήρχε πριν τη δημιουργία της γης. Κατ αρχάς στον Ιώβ 38/λη 4-6, ο Θεός αναφέρει ότι υπήρχαν όντα που φώναζαν από χαρά όταν δημιουργούσε τον κόσμο. Από αυτό καταλαβαίνουμε ότι τα όντα αυτά υπήρχαν στο σύμπαν πριν τη δημιουργία της γης. Η αναφορά του κόσμου στον οποίο γίναμε θέατρο, στην Α Κορ. 4/δ 9, πιθανόν να αφορά τις ίδιες υπάρξεις. Επίσης, το φίδι βρισκόταν στον κήπο της Εδέμ προτού ο Αδάμ και η Εύα αμαρτήσουν. Στην Αποκ. 12/ιβ 9, το φίδι ταυτίζεται με τον Σατανά που διώχτηκε από τον ουρανό. Ο Ιησούς είπε ότι ήταν παρών όταν αυτό συνέβη (Λουκά 10/ι 18). Στον Ιεζ. 28/κη 14,15 δίνεται η περιγραφή του επισκιάζων Χερουβείμ που αρχικά ήταν τέλειο, ενώ στη συνέχεια επαναστάτησε. Αυτό μας δίνει να καταλάβουμε ότι πριν την επανάστασή του ο Σατανάς ζούσε για ένα διάστημα στο σύμπαν. Από αυτά τα εδάφια βλέπουμε ότι ο Αδάμ και η Εύα δεν ήταν τα πρώτα όντα που δημιουργήθηκαν. «Οπως βγήκε από τα χέρια του Δημιουργού, η γη ήταν αφάνταστα όμορφη. Βουνά, λόφοι και πεδιάδες ποίκιλλαν την επιφάνειά της διάσπαρτη από μεγαλόπρεπα ποτάμια και γοητευτικές λίμνες. Οι λόφοι και τα βουνά όμως δεν ήταν απότομα και ανώμαλα, με φοβερούς κρημνούς και τρομακτικά χάσματα όπως είναι τώρα. Τα αιχμηρά γυμνά άκρα της βραχώδους διάρθρωσης της γης ήταν θαμμένα κάτω από το εύφορο έδαφος, το οποίο παντού παρουσίαζε μια πλουσιότατη παραγωγή πρασίνου. Δεν υπήρχαν αηδιαστικά βαλτοτόπια ούτε γυμνοί ερημότοποι. Χαριτωμένοι θάμνοι και λεπτεπίλεπτα λουλούδια χαιρέτιζαν ολούθε τη ματιά. Τα υψώματα ήταν στεφανωμένα με δένδρα μεγαλοπρεπέστερα από όλα όσα υπάρχουν σήμερα. Η ατμόσφαιρα, απαλλαγμένη από το μολυσματικό μίασμα, ήταν ολοκάθαρη και υγιεινή. Ολόκληρο το τοπίο υπερείχε σε ομορφιά τους επιμελημένους κήπους του πιο περήφανου παλατιού. Τα αγγελικά πλήθη έβλεπαν με ευχαρίστηση τη σκηνή και απολάμβαναν τα θαυμάσια έργα του Θεού.» Ε. Χουάιτ, Π.Π, σ.13. ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ: 1. Αναφέρεται όσο το δυνατόν περισσότερα σημεία που να δείχνουν ότι ο κόσμος έγινε βάση σχεδίου. 2. Πώς μπορείτε να αποδείξετε ότι η θεωρία της εξέλιξης δεν εναρμονίζεται με την Βιβλική αναφορά της Δημιουργίας; 3. Αναμφίβολα υπάρχουν κάποια στοιχεία στη Δημιουργία που δεν μπορούμε να τα εξηγήσουμε. Γιατί, ωστόσο, αυτό δεν αποτελεί λόγος να απορρίψουμε την αναφορά της δημιουργίας από τον Θεό; 19