ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΠΟΛΥΜΕΡΩΝ Ενότητα : Ισορροπίες φάσεων, διαλυτότητα

Σχετικά έγγραφα
ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΠΟΛΥΜΕΡΩΝ. Ενότητα : Χημεία σταδιακών αντιδράσεων πολυμερισμού. Διδάσκων : Κων/νος Τσιτσιλιάνης, Καθηγητής

ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΠΟΛΥΜΕΡΩΝ. Ενότητα : Κινητική σταδιακών αντιδράσεων πολυμερισμού. Διδάσκων : Κων/νος Τσιτσιλιάνης, Καθηγητής

ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΗ Ι. Ενότητα 2: Θερμοδυναμικές συναρτήσεις. Σογομών Μπογοσιάν Πολυτεχνική Σχολή Τμήμα Χημικών Μηχανικών

ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΗ Ι. Ενότητα 11: Μεταπτώσεις πρώτης και δεύτερης τάξης. Σογομών Μπογοσιάν Πολυτεχνική Σχολή Τμήμα Χημικών Μηχανικών

Ενδεικτικές λύσεις ασκήσεων διαχείρισης έργου υπό συνθήκες αβεβαιότητας

1 η Διάλεξη. Ενδεικτικές λύσεις ασκήσεων

Φυσικοχημεία 2 Εργαστηριακές Ασκήσεις

ΥΔΡΟΧΗΜΕΙΑ. Ενότητα 6 : Διάσταση των ουσιών σε υδατικά διαλύματα. Ζαγγανά Ελένη Σχολή : Θετικών Επιστημών Τμήμα : Γεωλογίας

Μαθηματικά Διοικητικών & Οικονομικών Επιστημών

ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΗ Ι. Ενότητα 6: Εντροπία. Σογομών Μπογοσιάν Πολυτεχνική Σχολή Τμήμα Χημικών Μηχανικών

Μαθηματικά Διοικητικών & Οικονομικών Επιστημών

Θερμοδυναμική. Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα. Πίνακες Νερού σε κατάσταση Κορεσμού. Γεώργιος Κ. Χατζηκωνσταντής Επίκουρος Καθηγητής

Προσχολική Παιδαγωγική Ενότητα 2: Οργάνωση χρόνου και χώρου στα νηπιαγωγεία

Φυσικοχημεία 2 Εργαστηριακές Ασκήσεις

Εισαγωγή στους Αλγορίθμους

Φυσικοχημεία 2 Εργαστηριακές Ασκήσεις

Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα στο ΤΕΙ Αθήνας. Βιοστατιστική (Ε) Ενότητα 3: Έλεγχοι στατιστικών υποθέσεων

Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα στο ΤΕΙ Αθήνας. Βιοστατιστική (Ε) Ενότητα 1: Καταχώρηση δεδομένων

Μαθηματικά Διοικητικών & Οικονομικών Επιστημών

ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΗ Ι. Ενότητα 4: Πρώτος Θερμοδυναμικός Νόμος. Σογομών Μπογοσιάν Πολυτεχνική Σχολή Τμήμα Χημικών Μηχανικών

Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα στο ΤΕΙ Αθήνας. Βιοστατιστική (Ε) Ενότητα 2: Περιγραφική στατιστική

Φυσικοχημεία 2 Εργαστηριακές Ασκήσεις

ΙΙ» ΜΑΘΗΜΑ: «ΧΗΜΕΙΑ. Διδάσκουσα: ΣΟΥΠΙΩΝΗ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΧΗΜΕΙΑΣ Β ΕΞΑΜΗΝΟ (ΕΑΡΙΝΟ)

Εισαγωγή στους Αλγορίθμους

ΦΥΣΙΚΟΧΗΜΕΙΑ I Ασκήσεις

ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΗ Ι. Ενότητα 10: Ισορροπίες φάσεων. Σογομών Μπογοσιάν Πολυτεχνική Σχολή Τμήμα Χημικών Μηχανικών

Κβαντική Επεξεργασία Πληροφορίας

Λογιστική Κόστους Ενότητα 12: Λογισμός Κόστους (2)

Διοικητική Λογιστική

Τίτλος Μαθήματος: Μαθηματική Ανάλυση Ενότητα Γ. Ολοκληρωτικός Λογισμός

Μαθηματικά Διοικητικών & Οικονομικών Επιστημών

Αριθμητική Ανάλυση. Ενότητα 1: Εισαγωγή Βασικές Έννοιες. Φραγκίσκος Κουτελιέρης Πολυτεχνική Σχολή Τμήμα Χημικών Μηχανικών

Κβαντική Επεξεργασία Πληροφορίας

Θερμοδυναμική. Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα. Πίνακες Νερού Υπέρθερμου Ατμού. Γεώργιος Κ. Χατζηκωνσταντής Επίκουρος Καθηγητής

Εισαγωγή στους Υπολογιστές

Εφαρμογές των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και των Επικοινωνιών στη διδασκαλία και τη μάθηση

ΥΔΡΟΧΗΜΕΙΑ. Ενότητα 4: Θερμοδυναμικά δεδομένα. Ζαγγανά Ελένη Σχολή: Θετικών Επιστημών Τμήμα : Γεωλογίας

Βέλτιστος Έλεγχος Συστημάτων

ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΠΟΛΥΜΕΡΩΝ. Ενότητα : Στατιστική θερμοδυναμική μακρομοριακών διαλυμάτων. Διδάσκων : Κων/νος Τσιτσιλιάνης, Καθηγητής

ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗ ΗΘΙΚΗ. Ενότητα 9: Σχέση Ηθικής και Δικαιοσύνης. Παρούσης Μιχαήλ. Τμήμα Φιλοσοφίας

Μαθηματικά Διοικητικών & Οικονομικών Επιστημών

Εκπαιδευτική Διαδικασία και Μάθηση στο Νηπιαγωγείο Ενότητα 1: Εισαγωγή

ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΗ Ι. Ενότητα 1: Βασικά χαρακτηριστικά της Θερμοδυναμικής. Σογομών Μπογοσιάν Πολυτεχνική Σχολή Τμήμα Χημικών Μηχανικών

Ενδεικτικές λύσεις ασκήσεων διαγραμμάτων περίπτωσης χρήσης (1ο Μέρος)

ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΙIΙ

ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΙIΙ

ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΙIΙ

Τίτλος Μαθήματος: Μαθηματική Ανάλυση Ενότητα Β. Διαφορικός Λογισμός

Μυελού των Οστών Ενότητα #1: Ερωτήσεις κατανόησης και αυτόαξιολόγησης

Εισαγωγή στην Διοίκηση Επιχειρήσεων

Βάσεις Περιβαλλοντικών Δεδομένων

Έλεγχος και Διασφάλιση Ποιότητας Ενότητα 4: Μελέτη ISO Κουππάρης Μιχαήλ Τμήμα Χημείας Εργαστήριο Αναλυτικής Χημείας

Εισαγωγή στην Διοίκηση Επιχειρήσεων

Παθολογία Σκληρών Οδοντικών Ιστών

Λογιστική Κόστους Ενότητα 8: Κοστολογική διάρθρωση Κύρια / Βοηθητικά Κέντρα Κόστους.

Φυσική ΙΙΙ. Ενότητα 4: Ηλεκτρικά Κυκλώματα. Γεώργιος Βούλγαρης Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Φυσικής

ΧΗΜΕΙΑ. Ενότητα 16: Χημική Ισορροπία. Ντεϊμεντέ Βαλαντούλα Τμήμα Χημείας. Χημική ισορροπία

Εφαρμογές των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και των Επικοινωνιών στη διδασκαλία και τη μάθηση

Εισαγωγή στους Αλγορίθμους

ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΗ Ι. Ενότητα 3: Μηδενικός Νόμος - Έργο. Σογομών Μπογοσιάν Πολυτεχνική Σχολή Τμήμα Χημικών Μηχανικών

Διδακτική των εικαστικών τεχνών Ενότητα 2

Διδακτική των εικαστικών τεχνών Ενότητα 2

Διδακτική των εικαστικών τεχνών Ενότητα 2

Διδακτική των εικαστικών τεχνών Ενότητα 2

Ψηφιακή Επεξεργασία και Ανάλυση Εικόνας Ενότητα 10 η : Ανάλυση Εικόνας. Καθ. Κωνσταντίνος Μπερμπερίδης Πολυτεχνική Σχολή Μηχανικών Η/Υ & Πληροφορικής

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ

Μαθηματικά Διοικητικών & Οικονομικών Επιστημών

Διαφήμιση και Δημόσιες Σχέσεις Ενότητα 9: Σχέσεις διαφημιστή-διαφημιζόμενου

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΟΡΓΑΝΙΚΗΣ ΧΗΜΕΙΑΣ Ενότητα : Χρωματογραφία λεπτής στοιβάδας, TLC

Φυσικοχημεία 2 Εργαστηριακές Ασκήσεις

Κβαντική Επεξεργασία Πληροφορίας

ΥΔΡΟΧΗΜΕΙΑ. Ενότητα 5 : Διάλυση ορυκτών. Ζαγγανά Ελένη Σχολή : Θετικών Επιστημών Τμήμα : Γεωλογίας

Αερισμός. Ενότητα 1: Αερισμός και αιμάτωση. Κωνσταντίνος Σπυρόπουλος, Καθηγητής Σχολή Επιστημών Υγείας Τμήμα Ιατρικής

Κβαντική Φυσική Ι. Ενότητα 19: Εισαγωγή στα τετραγωνικά δυναμικά. Ανδρέας Τερζής Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Φυσικής

Μηχανολογικό Σχέδιο Ι

Διδακτική των εικαστικών τεχνών Ενότητα 2

Γραμμική Άλγεβρα και Μαθηματικός Λογισμός για Οικονομικά και Επιχειρησιακά Προβλήματα

Μαθηματικά Διοικητικών & Οικονομικών Επιστημών

ΧΗΜΕΙΑ. Ενότητα 5: Μίγματα Ουσίες. Χρυσή Κ. Καραπαναγιώτη Τμήμα Χημείας. Κατηγορίες της ύλης σύμφωνα με τα συστατικά της. Ύλη

Κβαντική Φυσική Ι. Ενότητα 12: Ασκήσεις. Ανδρέας Τερζής Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Φυσικής

Θερμοδυναμική. Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα. Ενότητα 5: Παράδειγμα 1. Γεώργιος Κ. Χατζηκωνσταντής Επίκουρος Καθηγητής

EΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΠΟΛΥΜΕΡΩΝ Ενότητα : Ρεολογία πολυμερών

Διοίκηση Ολικής Ποιότητας & Επιχειρηματική Αριστεία Ενότητα 1.3.2: Παραδοσιακή VS νέα προσέγγιση της ΔΟΠ

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΟΡΓΑΝΙΚΗΣ ΧΗΜΕΙΑΣ Ενότητα : Σύνθεση Διβενζαλακετόνης

Θερμοδυναμική. Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα. Ενότητα 6: Παράδειγμα Κύκλου με αναθέρμανση. Γεώργιος Κ. Χατζηκωνσταντής Επίκουρος Καθηγητής

Εισαγωγή στους Υπολογιστές

Μάρκετινγκ Αγροτικών Προϊόντων

ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΟΡΓΑΝΗ ΧΗΜΕΙΑ

Πρακτική Άσκηση σε σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης

Βέλτιστος Έλεγχος Συστημάτων

Έλεγχος Ποιότητας Φαρμάκων

Λογιστική Κόστους Ενότητα 11: Λογισμός Κόστους (1)

Διοίκηση Ολικής Ποιότητας & Επιχειρηματική Αριστεία Ενότητα 1.3.3: Μεθοδολογία εφαρμογής προγράμματος Ολικής Ποιότητας

Κβαντική Φυσική Ι. Ενότητα 9: Χρονοεξαρτώμενη εξίσωση Schro dinger. Τερζής Ανδρέας Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Φυσικής

Μικροοικονομική Ανάλυση της Κατανάλωσης και της Παραγωγής

Διδακτική των εικαστικών τεχνών Ενότητα 1

Διδακτική των εικαστικών τεχνών Ενότητα 3

ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΗ Ι. Ενότητα 8: Θερμοχωρητικότητα Χημικό δυναμικό και ισορροπία. Σογομών Μπογοσιάν Πολυτεχνική Σχολή Τμήμα Χημικών Μηχανικών

Γενική Φυσική Ενότητα: Ταλαντώσεις

Πληροφοριακά Συστήματα Διοίκησης Ενότητα 10: Διαχείριση Έργων (2ο Μέρος)

Transcript:

ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΠΟΛΥΜΕΡΩΝ Ενότητα : Ισορροπίες φάσεων, διαλυτότητα Διδάσκων : Κων/νος Τσιτσιλιάνης, Καθηγητής Πολυτεχνική Σχολή Τμήμα Χημικών Μηχανικών

IΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΦΑΣΕΩΝ. ΔΙΑΛΥΤΟΤΗΤΑ Τα διαλύματα των μακρομορίων παρουσιάζουν μεγάλη αστάθεια και πολύ εύκολα διαχωρίζονται σε φάσεις. Οι παράγοντες οι προκαλούντες τον διαχωρισμό σε φάσεις ενός ομογενούς μακρομοριακού διαλύματος είναι συνήθως οι ακόλουθοι : ελάττωση της θερμοκρασίας του διαλύματος, προσθήκη στο διάλυμα ενός μη διαλύτη του πολυμερούς προσθήκη στο διάλυμα ενός δεύτερου πολυμερούς. Ένα σύνθετο μεμονωμένο σύστημα παρουσιάζει ευστάθεια, και δεν διαχωρίζεται σε φάσεις, όταν οι ελεύθερες μεταβλητές του παρουσιάζουν τέτοιες τιμές ώστε να ελαχιστοποιούν την τιμή της ελευθέρας ενθαλπίας του συστήματος αυτού.

-ΔS m /R= ln + ln ΔH m /RT= χ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΔΙΑΛΥΜΑΤΑ μικρών μορίων χ~/t ΔG m /RT= ΔH m /RT- ΔS m /R ΔG m < αναγκαία αλλά μη ικανή συνθήκη (δεν σημαίνει πάντα ανάμειξη) 3

Συνθήκες ευστάθειας και ισορροπίας μεταξύ φάσεων διμερών και τριμερών συστημάτων «μικρομοριακών» ενώσεων Διαχωρισμός φάσεων θα συμβεί οποτεδήποτε το σύστημα μπορεί να μειώσει την ολική ελεύθερη ενέργεια διαχωριζόμενο σε δύο φάσεις ευσταθής ασταθής stable metastable unstable μετασταθής οποιοσδήποτε διαχωρισμός αυξάνει την ΔG m Κυρτή μορφή δίνει ευστάθεια ανάμεσα στα δύο σημεία καμπής Η ΔG m είναι κοίλη Τότε το διάλυμα είναι ασταθές στις περιοχές j P, j P που η καμπύλη είναι τοπικά κυρτή έχουμε μετασταθή κατάσταση μιας και είμαστε σε περιοχή συνύπαρξης δύο φάσεων υγρού-υγρού 4

Το σημείο εις το οποίο η καμπύλη της ΔG m με το τοπικό μέγιστο μεταπίπτει στην καμπύλη με ένα ελάχιστο (κοίλη), ονομάζεται κρίσιμο σημείο. Στο κρίσιμο σημείο, ή την κρίσιμη θερμοκρασία, το μίγμα των δύο συστατικών του συστήματος δεν διαχωρίζεται πλέον σε δύο φάσεις σε καμία περιοχή συστασεών του. Binodal: καμπύλη συνύπαρξης ή ισορροπίας Spinodal: καμπύλη αστάθειας ή όριο ευστάθειας οι καμπύλες ισορροπίας και αστάθειας συναντώνται στο κρίσιμο σημείο 5

Διάγραμμα φάσεων κανονικού διαλύματος T c =zδw/kχ c Η καμπύλη συνύπαρξης (binodal) διαχωρίζει την περιοχή δύο φάσεων από την μονοφασική περιοχή. Η καμπύλη αστάθειας (spinodal) διαχωρίζει την ασταθή από την μετασταθή περιοχή του χώρου των δύο φάσεων. 6

κρίσιμο σημείο, βρίσκεται στην καμπύλη αστάθειας ΔG m T,P μ T,P (), Στο κρίσιμο σημείο τα σημεία καμπής των καμπυλών με τοπικό μέγιστο εξαφανίζονται 3 ΔG 3 m T,P μ T,P (),, Η γενική συνθήκη για την ευστάθεια δύο φάσεων, οι οποίες βρίσκονται σε ισορροπία, ενός διμερούς συστήματος, εκφράζεται με την ισότητα των χημικών δυναμικών, καθενός συστατικού, στις δύο φάσεις (3) 7

Διμερή συστήματα αποτελούμενα από ένα πολυμερές και από έναν διαλύτη Ο διαχωρισμός σε δύο φάσεις του διαλύματος ενός πολυμερούς μέσα σε ένα διαλύτη, αντιστοιχεί στην καθίζηση του πολυμερούς., μπορούμε να πάρουμε παραγώγους ως προς φ μ φ T,P μ φ T,P (4) RT ln( ) Η παρουσία του Χ παράγει ασυμετρία στο διάγραμμα φάσεων 8

Παίρνοντας την πρώτη και δεύτερη παράγωγο ως προς φ RT Δμ χφ φ φ (5) RT φ Δμ ( φ ) χ (6) Επιλύνοντας ως προς χ και εξισώνοντας τις δύο νέες σχέσεις παίρνουμε για την κρίσιμη συγκέντρωση του πολυμερούς c (7) c (8) Το κρίσιμο κατ όγκον κλάσμα πλησιάζει το όσο το ΜΒ του πολυμερούς μεγαλώνει 9

c c χ φ χ ) ( (9) Αντικαθιστώντας την τιμή του φ c Για τότε χ c / Για τότε χ c T c =(z-)δw/k T c = zδw/k T c μακρο 4T c μικρο

c c c c () () Για τότε χ c = ½, άρα πρέπει - (θ/τ c ) = η κρίσιμη θερμοκρασία Τ c ισούται με τη θερμοκρασία θ για πολυμερές απείρου μάζας κρίσιμη θερμοκρασία Τ c κάτω από την οποία ένα ομογενές σύστημα πολυμερές +διαλύτης διαχωρίζεται σε δύο φάσεις. c χ

διάγραμμα φάσεων του διμερούς συστήματος πολυμερές + διαλύτης η πλούσια σε διαλύτη φάση αποτελείται σχεδόν από καθαρό διαλύτη, ιδίως για τα μεγάλου μοριακού βάρους μακρομόρια. Φαινόμενο καθιζήσεως Η κρίσιμη θερμοκρασία εξαρτάται από το μοριακό βάρος του πολυμερούς ΚΛΑΣΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ Τα μικρού μοριακού βάρους πολυμερή παρουσιάζουν χαμηλότερη κρίσιμη θερμοκρασία, είναι δηλαδή πιο ευδιάλυτα.

Προσδιορισμός της θερμοκρασίας Θ c 3

ασύνηθες διάγραμμα φάσεων πολυστυρολίου ακετόνης Η θεωρητική προσέγγιση δεν μπορεί να προβλέψει την συμπεριφορά αυτή 4

Ανώτερη UCST και Κατώτερη LCST κρίσιμη θερμοκρασία διαλύσεως Με αύξηση της θερμοκρασίας προσεγγίζουμε την περιοχή φασικού διαχωρισμού T LCST UCST Ψ< Ψ> Με μείωση της θερμοκρασίας προσεγγίζουμε την περιοχή φασικού διαχωρισμού ΔG = ΔΗ ΤΔS φ UCST: ΔS> PS/CH Ψ=,5 LCST: ΔS< PAA/DIOX Ψ=-,3 5

ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ: «έξυπνα» υδροπηκτώματα συγκέντρωση Ένα ΑΒΑ τρισυσταδικό συμπολυμερές με Β διαλυτή συστάδα και με Α συστάδες πού εμφανίζουν LCST αυτό-οργανώνεται με ύψωση της θερμοκρασίας δημιουργώντας αντιστρεπτά δίκτυα (πηκτώματα) 6 S. A. Angelopoulos and C. Tsitsilianis * Macromol Chem. & Phys, 7, 88-94, (6).

Διμερή συστήματα αποτελούμενα από δύο πολυμερή διαφορετικής χημικής συστάσεως G m H m TS m Δεδομένου ότι η ΔS m είναι πάντα θετική, για να ικανοποιείται η συνθήκη ευστάθειας του συστήματος θα πρέπει να έχομε ΔS m ΔΗ m /Τ. H τιμή της ΔS m είναι σχετικά μικρή και ο όρος ΤΔS m δεν μπορεί να υπερβεί, κατ απόλυτη τιμή, την τιμή της ΔΗ m. Το φαινόμενο του διαχωρισμού σε φάσεις των διμερών συστημάτων πολυμερές- + πολυμερές- ονομάζεται ασυμβατότητα. Η μικρή σχετικά τιμή της ΔS m ως προς την τιμή της ΔΗ m, στην περίπτωση των μακρομοριακών αλυσίδων οφείλεται στο ότι ενώ η ενθαλπία αναμίξεως εξαρτάται από τον αριθμό των μονομερών στοιχείων, η εντροπία αναμίξεως εξαρτάται από τον αριθμό των μακρομοριακών αλυσίδων, οι οποίες είναι πολύ λιγότερες. 7

Θεωρούμε ότι ο διαλύτης είναι μία αλυσίδα βαθμού πολυμερισμού αριθμός επαφών n (z ) n n (z )n n n φ n n o ΔH m (z ) w n (), G m kt( n n ln n ln) w( z ) G m RT ( N N ln N ln) w( z ) χ (z )Δw RT ΔG m RT N lnφ N lnφ (3) 8

n n n n n n c c, T,P m ΔG ΔG T,P 3 m 3 μ T,P μ T,P χ>χ c Για την ανάμιξη δύο ασύμβατων πολυμερών χρησιμοποιούμαι κατά συστάδες συμπολυμερή σαν συμβατοποιητές φ μ T,P φ μ T,P Για = (διαλύτης) c c χ (5) Περισσότερα πολυμερικά μίγματα ασύμβατα Κρίσιμο σημείο (6) 9

Σύνοψη κεφαλαίου Με βάση τη θερμοδυναμική θεώρηση του προηγούμενου κεφαλαίου, δείχνεται ο τρόπος με τον οποίο παράγεται ένα πλήρες διάγραμμα φάσεων (Τ, Φ) για ένα δυαδικό σύστημα πολυμερούς/διαλύτη χρησιμοποιώντας την έκφραση για την ελεύθερη ενέργεια ανάμειξης. Τα κύρια χαρακτηριστικά του διαγράμματος φάσεων είναι: το κρίσιμο σημείο, η καμπύλη συνύπαρξης (καμπύλη ισορροπίας) και το όριο ευστάθειας (καμπύλη αστάθειας). Εξάγεται η σχέση της κρίσιμης τιμής της παραμέτρου αλληλεπίδρασης χ c με τον βαθμό πολυμερισμού και της χ c με την κρίσιμη θερμοκρασία διαχωρισμού φάσεων Τ c και την θερμοκρασία Θ. Η τελευταία σχέση χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό της θερμοκρασίας Θ. Ορίζονται οι έννοιες της κατώτερης κρίσιμης θερμοκρασίας διαλύσεως (LCST) και της ανώτερης κρίσιμης θερμοκρασίας διαλύσεως (UCST) και παρουσιάζονται παραδείγματα διαγραμμάτων φάσεων. Τέλος εξετάζεται η περίπτωση των διμερών συστημάτων πολυμερές /πολυμερές και εξάγεται η έκφραση της κρίσιμης παραμέτρου αλληλεπίδρασης χ c με τους βαθμούς πολυμερισμού και των πολυμερών του μίγματος. Η σχέση αυτή δείχνει ότι τα περισσότερα πολυμερικά μίγματα είναι ασύμβατα.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ από (5) χ φ = από (6) χ = άρα ( = ( ) ) + ( ) πολλαπλασιάζουμε με (-φ ) φ φ = -φ + (-φ ) (-φ + φ ) + - φ = - - φ + φ + φ = φ φ + = φ - φ + = Δ = 4 4 = / Φ = 4 Φ = / = / = / Φ = / / ( )( / ) Φ = /

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. «Συνθετικά Μακρομόρια, Βασική Θεώρηση», Α.Ντόντος, Εκδ. Κωσταράκης, Αθήνα,.. «Επιστήμη και Τεχνολογία Πολυμερών», Κ. Παναγιώτου, Εκδ. ΠΗΓΑΣΟΣ, Θεσσαλονίκη. 3. «Χημεία πολυμερών», Paul C. Hiemenz, Timothy P. Lodge, Απόδοση στα ελληνικά Στ. Βράτολης, Ηλ. Κακουλίδης, Θεόδ. Πρεβεδώρος, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτη, Ηράκλειο 4.

ΤΕΛΟΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ 3

Χρηματοδότηση Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό έχει αναπτυχθεί στo πλαίσιo του εκπαιδευτικού έργου του διδάσκοντα. Το έργο «Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών» έχει χρηματοδοτήσει μόνο την αναδιαμόρφωση του εκπαιδευτικού υλικού. Το έργο υλοποιείται στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» και συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο) και από εθνικούς πόρους. 4

Σημείωμα Ιστορικού Εκδόσεων Έργου Το παρόν έργο αποτελεί την έκδοση... 5

Σημείωμα Αναφοράς Copyright Πανεπιστήμιον Πατρών, Καθηγητής, Κωνσταντίνος Τσιτσιλιάνης. «Επιστήμη Πολυμερών». Έκδοση:.. Πάτρα 5. Διαθέσιμο από τη δικτυακή διεύθυνση: https://eclass.upatras.gr/courses/cmng54/ 6

Σημείωμα Αδειοδότησης Το παρόν υλικό διατίθεται με τους όρους της άδειας χρήσης Creative Commons Αναφορά, Μη Εμπορική Χρήση Παρόμοια Διανομή 4. [] ή μεταγενέστερη, Διεθνής Έκδοση. Εξαιρούνται τα αυτοτελή έργα τρίτων π.χ. φωτογραφίες, διαγράμματα κ.λ.π., τα οποία εμπεριέχονται σε αυτό και τα οποία αναφέρονται μαζί με τους όρους χρήσης τους στο «Σημείωμα Χρήσης Έργων Τρίτων». [] http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4./ Ως Μη Εμπορική ορίζεται η χρήση: που δεν περιλαμβάνει άμεσο ή έμμεσο οικονομικό όφελος από την χρήση του έργου, για το διανομέα του έργου και αδειοδόχο που δεν περιλαμβάνει οικονομική συναλλαγή ως προϋπόθεση για τη χρήση ή πρόσβαση στο έργο που δεν προσπορίζει στο διανομέα του έργου και αδειοδόχο έμμεσο οικονομικό όφελος (π.χ. διαφημίσεις) από την προβολή του έργου σε διαδικτυακό τόπο Ο δικαιούχος μπορεί να παρέχει στον αδειοδόχο ξεχωριστή άδεια να χρησιμοποιεί το έργο για εμπορική χρήση, εφόσον αυτό του ζητηθεί. 7