Φιλοσοφία της Γλώσσας

Σχετικά έγγραφα
Θερμοδυναμική. Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα. Πίνακες Νερού σε κατάσταση Κορεσμού. Γεώργιος Κ. Χατζηκωνσταντής Επίκουρος Καθηγητής

Διοικητική Λογιστική

Λογιστική Κόστους Ενότητα 12: Λογισμός Κόστους (2)

Εισαγωγή στους Αλγορίθμους

Εισαγωγή στους Αλγορίθμους

ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΙIΙ

ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΙIΙ

ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΙIΙ

Έλεγχος και Διασφάλιση Ποιότητας Ενότητα 4: Μελέτη ISO Κουππάρης Μιχαήλ Τμήμα Χημείας Εργαστήριο Αναλυτικής Χημείας

Φιλοσοφία της Ιστορίας και του Πολιτισμού

Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα στο ΤΕΙ Αθήνας. Βιοστατιστική (Ε) Ενότητα 3: Έλεγχοι στατιστικών υποθέσεων

Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα στο ΤΕΙ Αθήνας. Βιοστατιστική (Ε) Ενότητα 1: Καταχώρηση δεδομένων

Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα στο ΤΕΙ Αθήνας. Βιοστατιστική (Ε) Ενότητα 2: Περιγραφική στατιστική

Μυελού των Οστών Ενότητα #1: Ερωτήσεις κατανόησης και αυτόαξιολόγησης

Λογιστική Κόστους Ενότητα 8: Κοστολογική διάρθρωση Κύρια / Βοηθητικά Κέντρα Κόστους.

Τίτλος Μαθήματος: Μαθηματική Ανάλυση Ενότητα Γ. Ολοκληρωτικός Λογισμός

Διδακτική των εικαστικών τεχνών Ενότητα 1

Κβαντική Επεξεργασία Πληροφορίας

Διδακτική των εικαστικών τεχνών Ενότητα 2

Διδακτική των εικαστικών τεχνών Ενότητα 2

Διδακτική των εικαστικών τεχνών Ενότητα 2

Διδακτική των εικαστικών τεχνών Ενότητα 2

Θερμοδυναμική. Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα. Πίνακες Νερού Υπέρθερμου Ατμού. Γεώργιος Κ. Χατζηκωνσταντής Επίκουρος Καθηγητής

Εισαγωγή στην Διοίκηση Επιχειρήσεων

Ενότητα. Εισαγωγή στις βάσεις δεδομένων

Εισαγωγή στους Αλγορίθμους

Διεθνείς Οικονομικές Σχέσεις και Ανάπτυξη

Διδακτική των εικαστικών τεχνών Ενότητα 3

Διδακτική των εικαστικών τεχνών Ενότητα 2

Ιστορία της μετάφρασης

Γραμμική Άλγεβρα και Μαθηματικός Λογισμός για Οικονομικά και Επιχειρησιακά Προβλήματα

Διοικητική Λογιστική

Εισαγωγή στους Η/Υ. Ενότητα 2β: Αντίστροφο Πρόβλημα. Δημήτρης Σαραβάνος, Καθηγητής Πολυτεχνική Σχολή Τμήμα Μηχανολόγων & Αεροναυπηγών Μηχανικών

Μηχανολογικό Σχέδιο Ι

Εισαγωγή στις Επιστήμες της Αγωγής

Έλεγχος Ποιότητας Φαρμάκων

Θεατρικές Εφαρμογές και Διδακτική της Φυσικής Ι

Λειτουργία και εφαρμογές της πολιτιστικής διαχείρισης

Βάσεις Περιβαλλοντικών Δεδομένων

Μαθηματικά Διοικητικών & Οικονομικών Επιστημών

Θεσμοί Ευρωπαϊκών Λαών Ι 19 ος -20 ος αιώνας

Η ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΩΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ

Λογιστική Κόστους Ενότητα 11: Λογισμός Κόστους (1)

1 η Διάλεξη. Ενδεικτικές λύσεις ασκήσεων

Διοίκηση Εξωτερικής Εμπορικής Δραστηριότητας

Διδακτική των εικαστικών τεχνών Ενότητα 2

ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ

Βέλτιστος Έλεγχος Συστημάτων

Παιδαγωγική ή Εκπαίδευση ΙΙ

Εκκλησιαστικό Δίκαιο. Ενότητα 10η: Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας και Διαρκής Ιερά Σύνοδος Κυριάκος Κυριαζόπουλος Τμήμα Νομικής Α.Π.Θ.

Μεθοδολογία Έρευνας Κοινωνικών Επιστημών Ενότητα 2: ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΜΑΡΚΕΤΙΝΓΚ Λοίζου Ευστράτιος Τμήμα Τεχνολόγων Γεωπόνων-Kατεύθυνση

Διδακτική Πληροφορικής

Ιστορία της μετάφρασης

ΛΟΓΙΚΟ-ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ & ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Εισαγωγή στην Διοίκηση Επιχειρήσεων

Εορτολογία. Ενότητα 4: Οι Εορτές της Αναλήψεως και της Πεντηκοστής. Γεώργιος Φίλιας Θεολογική Σχολή Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας

Η ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΩΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ

Εισαγωγή στην Διοίκηση Επιχειρήσεων

Εισαγωγή στην Διοίκηση Επιχειρήσεων

Κβαντική Επεξεργασία Πληροφορίας

Θεσμοί Ευρωπαϊκών Λαών Ι 19 ος -20 ος αιώνας

Media Monitoring. Ενότητα 3: Σχεδιασμός και Πραγματοποίηση επιστημονικής ερευνητικής εργασίας. Σταμάτης Πουλακιδάκος Σχολή ΟΠΕ Τμήμα ΕΜΜΕ

Χρόνος καί αἰωνιότητα στόν Πλωτῖνο

Εισαγωγή στους Αλγορίθμους Ενότητα 10η Άσκηση Αλγόριθμος Dijkstra

Εισαγωγή στις Επιστήμες της Αγωγής

Το Εικονογραφημένο Βιβλίο στην Προσχολική Εκπαίδευση

Αξιολόγηση μεταφράσεων ιταλικής ελληνικής γλώσσας

Εκκλησιαστικό Δίκαιο

Ενδεικτικές λύσεις ασκήσεων διαχείρισης έργου υπό συνθήκες αβεβαιότητας

Γενική Φυσική Ενότητα: Ταλαντώσεις

Η ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΩΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ

Τεχνικό Σχέδιο - CAD

Το Εικονογραφημένο Βιβλίο στην Προσχολική Εκπαίδευση

Διδακτική Πληροφορικής

Γενικά Μαθηματικά Ι. Ενότητα 12: Κριτήρια Σύγκλισης Σειρών. Λουκάς Βλάχος Τμήμα Φυσικής ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

Γενική Φυσική Ενότητα: Εισαγωγή στην Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας

Γραμμική Άλγεβρα και Μαθηματικός Λογισμός για Οικονομικά και Επιχειρησιακά Προβλήματα

Εισαγωγή στη Μουσική Τεχνολογία Ενότητα: Ελεγκτές MIDI μηνυμάτων (Midi Controllers)

Το Εικονογραφημένο Βιβλίο στην Προσχολική Εκπαίδευση

Έννοιες Φυσικών Επιστημών Ι

Το Εικονογραφημένο Βιβλίο στην Προσχολική Εκπαίδευση

Εφαρμογές των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και των Επικοινωνιών στη διδασκαλία και τη μάθηση

Εκκλησιαστικό Δίκαιο

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΙIΙ Ενότητα 6

Εισαγωγή στους Αλγορίθμους Ενότητα 9η Άσκηση - Αλγόριθμος Prim

Εισαγωγή στους Αλγορίθμους Φροντιστήριο 1

Λειτουργία και εφαρμογές της πολιτιστικής διαχείρισης

Φιλοσοφία της Γλώσσας

Το Εικονογραφημένο Βιβλίο στην Προσχολική Εκπαίδευση

Λογιστική Κόστους Ενότητα 11: Λογισμός Κόστους

Ποιοτική μεθοδολογία έρευνας στη Διδακτική των Μαθηματικών Ενότητα: Η διαχείριση του λάθους στην τάξη των μαθηματικών

Πρακτική Άσκηση σε σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης

Τεχνικό Σχέδιο - CAD

Εισαγωγή στην Διοίκηση Επιχειρήσεων

Το Εικονογραφημένο Βιβλίο στην Προσχολική Εκπαίδευση

Εισαγωγή στις Επιστήμες της Αγωγής

Media Monitoring. Ενότητα 5: Η οργάνωση και διεξαγωγή του monitoring. Σταμάτης Πουλακιδάκος Σχολή ΟΠΕ Τμήμα ΕΜΜΕ

Το Εικονογραφημένο Βιβλίο στην Προσχολική Εκπαίδευση

Το Εικονογραφημένο Βιβλίο στην Προσχολική Εκπαίδευση

Transcript:

Φιλοσοφία της Γλώσσας Ενότητα: Θεωρίες Νοήματος. Επαληθευσιοκρατικές θεωρίες νοήματος Ελένη Μανωλακάκη Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης (Μ.Ι.Θ.Ε.)

1. Επαληθευσιοκρατικές θεωρίες νοήματος... 2 2. Σημειώματα... 6 1. Επαληθευσιοκρατικές θεωρίες νοήματος Σελίδα 2

Οι επαληθευσιοκρατικές θεωρίες νοήματος που άνθισαν τη δεκαετία 1930-1940 και εισήχθησαν από τη σχολή των Λογικών Θετικιστών είχαν αφετηρία το αίτημα μιας επιστημονικοποίησης της Φιλοσοφίας. Η επιτυχία των Φυσικών επιστημών που σημειώθηκε από τις αρχές του αιώνα είχε λειτουργήσει ως παράδειγμα γνώσης. Οι Λογικοί Θετικιστές θεωρούσαν ότι πολλά παραδοσιακά προβλήματα της Φιλοσοφίας δημιουργούνται πάνω σε μια σύγχυση γύρω από τη γλώσσα. Πολλές προτάσεις, αν και γραμματικά αποτελούν προτάσεις μιας γλώσσας στερούνται νοήματος. Ένα από τα κεντρικά ενδιαφέροντα της σχολής των Λογικών Θετικιστών ήταν η εισαγωγή ενός κριτηρίου για τον προσδιορισμό των προτάσεων που έχουν νόημα και το διαχωρισμό τους από προτάσεις που είναι α-νόητες. Τα κριτήρια που πρότειναν οι Λογικοί Θετικιστές συνέδεαν μια πρόταση με νόημα με ένα σύνολο πιθανών εμπειριών που θα επαλήθευαν την πρόταση. Το σύνολο πιθανών εμπειριών που θα επαλήθευαν μια πρόταση το ονόμασαν συνθήκες επαληθευσιμότητας (verification conditions). Για τους Λογικούς Θετικιστές μια πρόταση έχει νόημα είτε όταν έχει συνθήκες επαληθευσιμότητας, όταν δηλαδή υπάρχει ένα σύνολο εμπειριών που θα επαλήθευαν την πρόταση (και ένα σύνολο εμπειριών που θα διέψευδαν την πρόταση) είτε όταν η προταση είναι αναλυτική, δηλαδή η αλήθεια της είναι συνάρτηση των νοημάτων των εκφράσεων που περιέχει και ανεξάρτητη από το πως είναι ο κόσμος. Σύμφωνα με τους Λογικούς Θετικιστές από τις προτάσεις Το χιόνι είναι λευκό Τα πάντα διπλασιάστηκαν σε μέγεθος μέσα σε μια νύχτα η 1. είναι πρόταση με νόημα εφόσον υπάρχει ένα σύνολο πιθανών εμπειριών που θα την επαλήθευε και ένα σύνολο πιθανών εμπειριών που θα την διέψευδε. Η 2, σε αντίθεση, είναι μια πρόταση που στερείται νοήματος, εφόσον κανένα σύνολο πιθανών εμπειριών δε θα επαλήθευε ή θα διέψευδε αυτή την πρόταση. Οι Λογικοί Θετικιστές δεν περιορίσθηκαν σε ένα κριτήριο για το νόημα μιας πρότασης με βάση τις συνθήκες επαληθευσιμότητας, αλλά επιπλέον πρότειναν απάντηση στο το τι είναι το νόημα μιας πρότασης που βασίζεται στις συνθήκες επαληθευσιμότητας. Έτσι υπήρξαν διατυπώσεις της αρχής ότι το νόημα μιας πρότασης είναι οι συνθήκες επαληθευσιμότητας της πρότασης, ή ότι το νόημα μιας πρότασης είναι η μέθοδος επαληθευσιμότητας της πρότασης. Συνδεδεμένη με την αρχή της επαληθευσιμότητας είναι μια αρχή αναγωγισμού: για κάθε πρόταση με νόημα υπάρχει ένα προσδιορίσιμο σύνολο πιθανών εμπειριών που θα επαλήθευαν την πρόταση και ένα σύνολο πιθανών εμπειριών που θα διέψευδε την πρόταση. Η επαληθευτική θεωρία του νοήματος είναι μια επιστημολογική θεωρία για το νόημα. Το νόημα μιας πρότασης εξαντλείται από τον προσδιορισμό ενός εμπειρικού τρόπου γνώσης της Σελίδα 3

επαλήθευσης- της αλήθειας της πρότασης. Οι προτάσεις με νόημα που διέφευγαν από το εμπειρικό κριτήριο επαληθευσιμότητας για το νόημα ήταν οι αναλυτικές προτάσεις. Τέτοιες προτάσεις δεν έχουν εμπειρικό περιεχόμενο εφόσον καμιά δυνατή εμπειρία δεν θα τις επαλήθευε ή διέψευδε. Η σχολή των Λογικών Θετικιστών δέχθηκε κριτικές για αρκετά σημεία των θέσεων που διατύπωσε 1. Μια μικρή λίστα των σημείων κριτικής της σχολής είναι α) εάν η ίδια η αρχή της επαληθευσιμότητας έχει νόημα εφόσον δεν είναι ούτε εμπειρικά επαληθεύσιμη ούτε αναλυτική. β) Η επαληθευσιμότητα είναι εννοιολογικά ύστερη του νοήματος. Ο προσδιορισμός του τρόπου επαλήθευσης μιας πρότασης απαιτεί πρότερη γνώση του νοήματος της πρότασης. γ) Οι Λογικοι Θετικιστές δεν κατάφεραν να διατυπώσουν με ικανοποιητικό τρόπο και κοινά αποδεκτό από όλα τα μέλη της σχολής την αρχή της επαληθευσιμότητας.δ) Κάθε αρχή επαληθευσιμότητας προϋποθέτει μια γλώσσα παρατηρησιακών δεδομένων. Ποια είναι όμως τα παρατηρησιακά δεδομένα; τα άμεσα αισθητηριακά δεδομένα, τα δεδομένα της κοινής εμπειρίας; Και επιπλέον κάθε παρατηρησιακή γλώσσα είναι φορτισμένη με θεωρία. Η δυνατότερη κριτική της σχολής των Λογικών Θετικιστών διατυπώθηκε από τον Quine. O Quine στο άρθρο του Τα δύο δόγματα του εμπειρισμού (Βλέπε συλλογή κειμένων) παρουσιάζει μια κριτική σε δύο θεμελιώδεις αρχές της σχολής του Λογικού Θετικισμού α) Η πίστη σε έναν σαφή διαχωρισμό ανάμεσα σε αλήθειες που είναι αναλυτικές θεμελιωμένες στα νοήματα και ανεξάρτητες από την εμπειρία και συνθετικές, -αλήθειες θεμελιωμένες στην εμπειρία. β) Η πίστη ότι κάθε πρόταση με νόημα είναι ισοδύναμη με μια λογική κατασκευή όρων που παραπέμπουν στην άμεση εμπειρία (αναγωγισμός). Ο Quine βασίζει την κριτική του για το α) στην έλλειψη επαρκών κριτηρίων για τον προσδιορισμό των αναλυτικών προτάσεων. Η κριτική του Quine για την αναλυτικότητα αποτελεί κριτική για τη δυνατότητα κριτηρίων καθορισμού της σχέσης της συνωνυμίας ανάμεσα σε δύο εκφράσεις και τελικά για το νόημα. Η σύνδεση αναλυτικότητας και συνωνυμίας φαίνεται από τα παρακάτω: Συνωνυμία και Αναλυτικότητα Ας χαρακτηρίσουμε τις λογικές αλήθειες μιας γλώσσας ως τις προτάσεις που είναι αληθείς και περιέχουν ουσιωδώς μόνο λογικές εκφράσεις. Αυτό σημαίνει ότι κάθε άλλη λέξη που εμφανίζεται σε 1 Για μια περιεκτική κριτική στη σχολή των Λογικών Θετικιστών βλέπε Hempel 1950. Σελίδα 4

μια λογική αλήθεια πέρα των λογικών εκφράσεων και, ή, δεν - μπορεί να αντικατασταθεί από κάποια άλλη έκφραση δίχως να αλλάξει η αλήθεια της πρότασης. Παράδειγμα λογικής αλήθειας είναι Ο Βρούτος σκότωσε τον Καίσαρα ή ο Βρούτος δε σκότωσε τον Καίσαρα Ο Quine θεωρεί (για να απορρίψει) ένα κριτήριο προσδιορισμού των αναλυτικών προτάσεων μιας γλώσσας που βασίζεται στη σχέση συνωνυμίας όρων. Το κριτήριο είναι το εξής: Η συνωνυμία προσδιορίζει την αναλυτικότητα: Μια πρόταση είναι αναλυτική εάν μπορεί να αναχθεί σε λογική αλήθεια με την αντικατάσταση συνωνύμων. Για παράδειγμα ας θεωρήσουμε τη πρόταση 1. Ο εργένης είναι ανύπαντρος άντρας Εάν θεωρήσουμε μια σχέση συνωνυμίας ανάμεσα στις εκφράσεις εργένης και ανύπαντρος άντρας, αντικαθιστώντας στην 1 την έκφραση εργένης από τη συνώνυμή της ανύπαντρος άντρας την ανάγουμε σε μια λογική αλήθεια 2: Ο ανύπαντρος άντρας είναι ανύπαντρος άντρας Επομένως σύμφωνα με τα παραπάνω εάν υπήρχε ένα κριτήριο συνωνυμίας οι αναλυτικές προτάσεις θα μπορούσαν να προσδιορισθούν. Ο Quine ασκεί κριτική στη δυνατότητα ενός κριτηρίου συνωνυμίας. Στο Τα δύο δόγματα του εμπειρισμού η κριτική του συνίσταται στην επισήμανση προβλημάτων ορισμένων διατυπωμένων κριτηρίων συνωνυμίας. (Η κριτική του όμως για τη δυνατότητα ενός κριτηρίου συνωνυμίας ολοκληρώνεται με τη θεωρία της ριζικής μετάφρασης. Βλέπε Ι. Πατέλλη, Νόημα και Πράξη, ο πρώιμος Quine στη συλλογή κειμένων). Σελίδα 5

2. Σημειώματα Σημείωμα Ιστορικού Εκδόσεων Έργου Το παρόν έργο αποτελεί την έκδοση 1.0 Σημείωμα Αναφοράς Copyright Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών, Ελένη Μανωλακάκη, 2015. Ελένη Μανωλακάκη. «Φιλοσοφία της Γλώσσας. Θεωρίες Νοήματος. Επαληθευσιοκρατικές θεωρίες νοήματος». Έκδοση: 1.0. Αθήνα 2015. Διαθέσιμο από τη δικτυακή διεύθυνση: opencourses.uoa.gr/courses/phs1 Σημείωμα Αδειοδότησης Το παρόν υλικό διατίθεται με τους όρους της άδειας χρήσης Creative Commons Αναφορά, Μη Εμπορική Χρήση Παρόμοια Διανομή 4.0 [1] ή μεταγενέστερη, Διεθνής Έκδοση. Εξαιρούνται τα αυτοτελή έργα τρίτων π.χ. φωτογραφίες, διαγράμματα κ.λ.π., τα οποία εμπεριέχονται σε αυτό και τα οποία αναφέρονται μαζί με τους όρους χρήσης τους στο «Σημείωμα Χρήσης Έργων Τρίτων». [1] http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/ Ως Μη Εμπορική ορίζεται η χρήση: που δεν περιλαμβάνει άμεσο ή έμμεσο οικονομικό όφελος από την χρήση του έργου, για το διανομέα του έργου και αδειοδόχο που δεν περιλαμβάνει οικονομική συναλλαγή ως προϋπόθεση για τη χρήση ή πρόσβαση στο έργο που δεν προσπορίζει στο διανομέα του έργου και αδειοδόχο έμμεσο οικονομικό όφελος (π.χ. διαφημίσεις) από την προβολή του έργου σε διαδικτυακό τόπο Ο δικαιούχος μπορεί να παρέχει στον αδειοδόχο ξεχωριστή άδεια να χρησιμοποιεί το έργο για εμπορική χρήση, εφόσον αυτό του ζητηθεί. Διατήρηση Σημειωμάτων Οποιαδήποτε αναπαραγωγή ή διασκευή του υλικού θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει:

το Σημείωμα Αναφοράς το Σημείωμα Αδειοδότησης τη δήλωση Διατήρησης Σημειωμάτων το Σημείωμα Χρήσης Έργων Τρίτων (εφόσον υπάρχει) μαζί με τους συνοδευόμενους υπερσυνδέσμους. Χρηματοδότηση Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό έχει αναπτυχθεί στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού έργου του διδάσκοντα. Το έργο «Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών» έχει χρηματοδοτήσει μόνο τη αναδιαμόρφωση του εκπαιδευτικού υλικού. Το έργο υλοποιείται στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» και συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο) και από εθνικούς πόρους. Σελίδα 7