Ἱερά Μητρόπολις Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως Ἐνορία Ἱ. Ν. Ἁγ. Ἀθανασίου Εὐόσµου ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ

Ἱερά Μητρόπολις Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως Ἐνορία Ἱ. Ν. Ἁγ. Ἀθανασίου Εὐόσµου ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ Εὔοσµος 2012

2 Περιεχόµενα Σελίδα Παρακλητικός Κανών Αγίων ώδεκα Αναργύρων 4 Παρακλητικός Κανών Αγίου Παρθενίου 13 Παρακλητικός Κανών Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης 23 Παρακλητικός Κανών Αγίου Αρχιεπισκόπου Λουκά 33

3 (Κοσµ ς κα αµιανός, Κ ρος κα ωάννης, Παντελεήµων κα ρµόλαος, Σαµψ ν κα ιοµήδης, Μώκιος κα νίκητος, Θαλλέλαιος κα Τρύφων) ερεύς Ε λογητ ς Θε ς µ ν, πάντοτε, ν ν κα ε κα ε ς το ς α νας τ ν α ώνων. ναγνώστης µήν. Ψαλµός ρµβ (142) Κύριε, ε σάκουσον τ ς προσευχ ς µου, νώτισαι τ ν δέησίν µου ν τ ληθεί Σου, ε σάκουσόν µου ν τ δικαιοσύν Σου κα µ ε σέλθ ς ε ς κρίσιν µετ το δούλου Σου, τι ο δικαιωθήσεται νώπιόν Σου π ς ζ ν. τι κατεδίωξεν χθρός τ ν ψυχήν µου ταπείνωσεν ε ς γ ν τ ν ζωήν µου. κάθισέ µε ν σκοτεινο ς, ς νεκρούς α νος κα κηδίασεν π µ τ πνε µά µου, ν µο ταράχθη καρδία µου. µνήσθην µερ ν ρχαίων, µελέτησα ν π σι το ς ργοις Σου, ν ποιήµασι τ ν χειρ ν Σου µελέτων. ιεπέτασα πρ ς Σ τ ς χε ράς µου ψυχή µου ς γ νυδρός σοι. Ταχ ε σάκουσόν µου, Κύριε, ξέλιπε τ πνε µά µου. Μ ποστρέψ ς τ πρόσωπόν Σου π µο, κα µοιωθήσοµαι το ς καταβαίνουσιν ε ς λάκκον. κουστόν ποίησόν µοι τ πρω τ λεός Σου, τι π Σο λπισα. Γνώρισόν µοι, Κύριε, δόν, ν πορεύσοµαι, τι πρ ς Σ ρα τ ν ψυχήν µου. ξελο µε κ τ ν χθρ ν µου, Κύριε πρ ς Σ κατέφυγον δίδαξόν µε το ποιε ν τ θέληµά Σου, τι Σ ε Θεός µου. Τ Πνε µά Σου τ γαθ ν δηγήσει µε ν γ ε θεία νεκεν το νόµατός Σου, Κύριε, ζήσεις µε. ν τ δικαιοσύν Σου, ξάξεις κ θλίψεως τ ν ψυχήν µου, κα ν τ λέει Σου ξολοθρεύσεις το ς χθρούς µου κα πολε ς πάντας το ς θλίβοντας τ ν ψυχήν µου, τι γώ δο λός Σού ε µι. Κα ε θύς τό χος δ. Θε ς Κύριος, κα πέφανεν µ ν ε λογηµένος ρχόµενος ν νόµατι Κυρίου. (4 φορές) χος δ. ψωθείς ν τ Σταυρ. Τ ς χαµαιζήλους δον ς συµπατο ντες, κα ναργύρων το ς νοσο ντας

ώµενοι, νάργυροι πανεύφηµοι κα θε οι ατροί, πρ ς Χριστο στέφθητε, Ο ρανίοις στεφάνοις, θεν κετεύοµεν, σκοτασµο µαρτίας, κα νοσηµάτων ρύσασθε µ ς, τ ν π πάντων Θε ν κετεύοντες. όξα... πολυτίκιον Ναο. χος γ. Θείας πίστεως. Στ λος γέγονας ρθοδοξίας, θείοις δόγµασιν ποστηρίζων τ ν κκλησίαν, εράρχα θανάσιε τ γ ρ Πατρ τ ν Υ όν, µοούσιον, νακηρύξας, κατ σχυνας ρειον. Πάτερ σιε, Χριστ τ Θε κέτευε δωρήσασθαι µ ν τό µέγα λεος. Θεοτοκίον Τ Θεοτόκ µετ δέους µφρόνως, πάντες προσδράµωµεν κραυγάζοντες πόθ, περαγία έσποινα Πανύµνητε, ρ σαι τ λέει σου, δοκήτων κινδύνων, πάσης περιστάσεως κα κολάσεως τάχος, κα πάσης νόσων λύµης, γαθή, ε λογηµένη Μαρία Θεόνυµφε. Ο σιωπήσοµεν ποτ Θεοτόκε, τ ς δυναστείας σου λαλε ν ο νάξιοι ε µ γ ρ σ προ στασο πρεσβεύουσα, τίς µ ς ύσατο, κ τοσούτων κινδύνων; τίς δ διεφύλαξεν, ως ν ν λευθέρους; Ο κ ποστ µεν έσποινα κ σο σο ς γ ρ δούλους σώζεις ε, κ παντοίων δειν ν. Ψαλµ ς Ν (50) λέησόν µε Θε ς κατ τ µέγα λεός Σου, κα κατ τ πλ θος τ ν ο κτιρµ ν Σου, ξάλειψον τ νόµηµά µου. π πλε ον πλ νόν µε π τ ς νοµίας µου, κα π τ ς µαρτίας µου καθάρισόν µε. τι τ ν νοµίαν µου γ γινώσκω κα µαρτία µου νώπιόν µού στι δι παντός. Σο µόν µαρτον, κα τ πονηρ ν νώπιόν σου ποίησα πως ν δικαιωθ ς ν το ς λόγοις σου, κα νικήσ ς ν τ κρίνεσθαί σε. δού γ ρ ν νοµίαις συνελήφθην, κα ν µαρτίαις κίσσησέ µε µήτηρ µου. δού γ ρ λήθειαν γάπησας τ δηλα κα τ κρύφια τ ς σοφίας σου δήλωσάς µοι. αντιε ς µε σσώπ, κα καθαρισθήσοµαι πλυνε ς µε, κα π ρ χιόνα λευκανθήσοµαι. κουτιε ς µοι γαλλίασιν κα ε φροσύνην γαλλιάσονται στέα τεταπεινωµένα. πόστρεψον τ πρόσωπόν σου π τ ν µαρτι ν µου, κα πάσας τ ς νοµίας µου ξάλειψον. Καρδίαν καθαρ ν κτίσον ν µο Θεός, κα πνε µα ε θ ς γκαίνισον ν το ς γκάτοις µου. Μ πορρίψ ς µε π το προσώπου σου, κα τ Πνε µά σου τ γιον µ ντανέλ ς π µο. πόδος µοι τ ν γαλλίασιν το σωτηρίου σου, κα 4

πνεύµατι γεµονικ στήριξόν µε. ιδάξω νόµους τ ς δούς σου, κα σεβε ς π σ πιστρέψουσι. σαί µε ξ α µάτων Θεός, Θε ς τ ς σωτηρίας µου γαλλιάσεται γλ σσά µου τ ν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τ χείλη µου νοίξεις, κα τ στόµα µου ναγγελε τ ν α νεσίν σου. τι, ε θέλησας θυσίαν, δωκα ν λοκαυτώµατα ο κ ε δοκήσεις. Θυσία τ Θε πνε µα συντετριµµένον καρδίαν συντετριµµένην κα τεταπεινωµένην, Θεός, ο κ ξουδενώσει. γάθυνον, Κύριε, ν τ ε δοκί σου τ ν Σιών, κα ο κοδοµηθήτω τ τείχη ερουσαλήµ. Τότε ε δοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ναφοράν κα λοκαυτώµατα. Τότε νοίσουσιν π τ θυσιαστήριόν σου µόσχους. δ α. χος πλ. δ. γρ ν διοδεύσας. Πολλο ς συνεχόµενος λγεινο ς, πρ ς µ ς νθέρµως, καταφεύγων κδυσωπ, τα ς πρ ς τ ν Θε ν µ ν πρεσβείαις, τούτων µε τάχος, νάργυροι ρύσασθε. Παθ ν καταφλέγει µου φλ ξ δεινή, νάργυροι θε οι, τ ν καρδίαν κα τ ν ψυχήν, ταχέως ο ν ταύτην κετεύω, τα ς µετέραις δεήσεσι σβέσατε. Νοσ ν πλείστοις πάθεσι χαλεπο ς, πολλ ν κ πταισµάτων, τ φαρµάκ τ ν δραστικ ν, µ ν πρεσβει ν πρ ς τ ν εσπότην, κλιπαρ αθ ναι, νάργυροι. Συνέτισον τ ν δο λόν σου, Μαριάµ, νοιξόν µοι πύλας µετανοίας, κα κ πυλ ν, τ ς θανατηφόρου µαρτίας, τ µεσιτεί σου ρ σαί µε, έσποινα. δ γ. Ο ρανίας ψ δος Προστασίαις τα ς θείαις µ ν, νάργυροι ρύσασθε, µ τ ν ν ζάλ κα τρικυµίαις το βίου γκυµατούµενον µ ς γ ρ ε ρηκα, µετ Θε ν κυβερνήτας, πρ ς λιµένα συλον κα χείµαστον. 5

κετεύω ν πόθ τ ν τ ς ψυχ ς κάκωσιν, κα τ ς σαρκικ ς σθενείας µου ατρεύσατε µε ς γ ρ Πάνσεπτοι, τ ν τ ν ψυχ ν κα σωµάτων, ατρ ν τ ν Πάνσοφον µιµήσασθε. Χαλεπα ς ρρωστίαις κα τακτικο ς πάθεσιν, λ καθ κάστην, νάργυροι, τηκοµέν µοι, τα ς πρ ς τ ν Κύριον, µ ν νθέρµοις πρεσβείαις, φάρµακα δωρήσασθε λεξίπονα. π κλίνης δύνης δυνηρ ς κείµενος, σ πικαλο µαι Παρθένε, κλ νον τ ο ς σου µοί, σπε σον το σ σαί µε κα ξελέσθαι ν τάχει, πυρ ς ποσµύχοντος ν ν τ ν καρδίαν µου. ιάσωσον, ωδεκάς ναργύρων γία, π τ ν µ ν ψυχ ς τε κα σώµατος κάκωσιν, κα ασιν δώρησαί µοι λιτα ς σου. πίβλεψον ν ε µενεί, πανύµνητε Θεοτόκε, π τ ν µ ν χαλεπ ν το σώµατος κάκωσιν, κα ασαι τ ς ψυχ ς µου τό λγος. Α τησις κα τ Κάθισµα. χος β. Πρεσβεία θερµ. Παθ ν χαλεπ ν, κέστορες ξύτατοι, κα πάσης ψυχ ς, πασχούσης νακούφισις, θαυµαστ ωδεκάς θεοφόροι νάργυροι, ν γεί µών τήν ζωήν, πτώτ τηρήσατε δεόµεθα. δ δ. Ε σακήκοα Κύριε. Τ ν παθ ν µου τ ν καύσωνα, κα τ ν τ ς θλίας ψυχ ς µου τάραχον, τα ς ε χα ς µ ν, νάργυροι, σβέσατε ν τάχει κα κατευνάσατε. πολαύοντες πάντοτε, τ ν κ τ ς Ε κόνος µ ν, νάργυροι, χαρισµάτων, ναµέλποµεν, τ ν µ ς δοξάσαντα περάγαθον. όξα... π κλίνης µε κείµενον, κα νόσον νοσο ντα ψυχ ς κα σώµατος, νάργυροι γείρατε, τα ς πρ ς τ ν Σωτήρα µ ν δεήσεσι. 6

Ρ σιν δίδου µοι, Πάναγνε, πικαµπτοµένη ο κτρα ς δεήσεσι, π σαν νόσον κα πάχθειαν, πιο σαν φνω ναστέλλουσα. δ ε. Φώτισον µ ς. µπλησον ταχ τ ν ψυχήν µου θείας χάριτος, τ ν ναργύρων σεπτ ωδεκάς, το προσιόντος τ σκέπ κα τ ε κόνι σου. Λύτρωσαί µε ν ν σα ς πρ ς Κύριον ντεύξεσι, δειν ς κ νόσου κα πάσης θλίψεως, ωδεκάς ατρ ν ξιάγαστε. ασαι ψυχ ς τ πολλ πάθη κα σώµατος, ωδεκάς ατρ ν Παµµακάριστε, τ ν µετ πόθου προσκυνούντων τ ν Ε κόνα σου. παντα χθρ ν δυσµεν ς πιτιθέµενος, µ ν το ς δούλοις σου, Πανάµωµε, θεί σου κράτει, συµπατο σα ξαφάνισον. δ στ. Τ ν δέησιν κχε. Θανάτου κα συµφορ ν κα θλίψεων, παλλάξατε δειν ν τε παντοίων, ατρο µισθοι τ ν νοσούντων, τ ν ε λαβ ς πρ ς µ ς καταφεύγοντα, κα πάσης νόσου χαλεπ ς, τα ς µ ν κεσίαις, Πανάγιοι. ς τε χος ν το ς κινδύνοις ρρηκτον, τ ν µ ν γκεκτηµένοι ε κόνα, κ τ ν δειν ν κλυτρούµεθα πάντων, σαε λυτρωτ ς πιγραφόµενοι, σωτ ράς τε µετ Θεόν, ε κλεέστατοι θε οι νάργυροι. ν κλίνη τ ν νιάτων παθ ν µου, κατακείµενος, νάργυροι θε οι, κλιπαρ τ ς θερµ ς µ ν σκέπης, κα ντιλήψεως µή µε στερήσητε, πρεσβεύοντες διηνεκ ς, πως ε ρω γείας ντίληψιν. 7

Φιλεύσπλαγχνε το Θεο λοχεύτρια, Παρθένε Θεοτόκε Μαρία, τ πρ ς Θε ν κτενε σου πρεσβε, τ ν δυσχερ ν µε πάλλαξον κράζοντα δοξάζω σε µόνη γνή, Παναγία Θεόνυµφε έσποινα. ιάσωσον, ωδεκάς ναργύρων γία, π τ ν µ ν ψυχ ς τε κα σώµατος κάκωσιν, κα ασιν δώρησαί µοι λιτα ς σου. χραντε δι λόγου τ ν Λόγον νερµηνεύτως, π σχάτων τ ν µερ ν τεκο σα δυσώπησον, ς χουσα µητρικ ν πα ησίαν. Α τησις κα τ Κοντάκιον. χος β. Τά νω ζητ ν. Προστάται θερµο κα φύλακες γρυπνοι, τ ν πίστει µ ς νυµνούντων πάρχοντες, κ ψυχ ς βο µεν µ ν, κέστορες πάνσεπτοι σπεύσατε, κα κ κινδύνων λυτρώσασθε µ ς, ς πα ησίαν πρ ς Κύριον χοντες. Προκείµενον. χος δ. Το ς γίοις το ς ν τ γ α το θαυµάστωσεν Κύριος. Στίχ. κούσατε τα τα πάντα τ θνη. Ε αγγέλιον. κ το κατ Ματθα ον. Τ καιρ κείν, προσκαλεσάµενος ησο ς το ς δ δεκα Μαθητ ς α το, δωκεν α το ς ξουσίαν κατ πνευµάτων καθάρτων, στε κβάλλειν α τά, κα θεραπεύειν π σαν νόσον κα π σαν µαλακίαν. Τούτους πέστειλεν ησο ς, παραγγείλας α το ς, λέγων Ε ς δόν θν ν µ πέλθητε, κα ε ς πόλιν Σαµαρειτ ν µ ε σέλθητε. Πορεύεσθε δ µ λλον πρ ς τ πρόβατα τ πολωλότα ο κου σραήλ. Πορευόµενοι δ κηρύσσετε, λέγοντες, τι γγικεν βασιλεία τ ν ο ραν ν. σθενο ντας θεραπεύετε, λεπρο ς καθαρ ζετε, νεκρο ς γείρετε, δαιµόνια κβάλλετε δωρε ν λάβετε, δωρε ν δότε. όξα Πατρί κα Υ κα γί Πνεύµατι. Τα ς τ ν ναργύρων, πρεσβείαις, λε µον, πάλλαξον παθ ν µε κα δώρησαι γείαν. Κα ν ν κα εί κα ε ς τούς α νας τ ν α ώνων. µήν. 8

Τα ς τ ς Θεοτόκου, πρεσβείαις ε προσδέκτοις, λέησον τ ν Κόσµον, Χριστ ς ε εργέτης. Στίχ. λε µον, λέησόν µε Θε ς, κατ τ µέγα λεός Σου, κα κατ τ πλ θος τ ν ο κτιρµ ν Σου ξάλειψον τ νόµηµά µου. Προσόµοιον. χος πλ. β. λην ποθέµενοι Μεταβολ θλίψεως πάσης, παλλαγ παντοίας νόσου πάρχουσα, ωδεκ ς γία, ναργύρων τ ν πανευκλε ν, σ ζε πάντας κ τ ς λεθρίας, το χθρο ρµ ς κα πηρείας, θείαις σου πρ ς Κύριον ντεύξεσι. 9 Σ σον Θεός τ ν λαόν σου ερεύς δ ζ. Ο κ τ ς ουδαίας. Τ ν ξε άν µου νόσον, ε ς γείαν, γιοι, µεταποιήσατε ν ν, ψυχ ν µο κα σ µα, ώµενοι τελείως, το βο ντος πρ ς Κύριον τ ν πατέρων µ ν Θε ς ε λογητ ς ε. Θελητ ν το λέους, τ ν Χριστ ν κηρύξαντες, θε οι νάργυροι, α τ ν κδυσωπε τε, λυτρώσασθαι κινδύνων, το ς ν πίστει κραυγάζοντας ν γίοις θαυµαστ ς Θε ς ε λογητ ς ε. Σωµάτων ατ ρας, κα ψυχ ν σωτ ρας µ ς πιστάµενοι, δεόµεθα σθαι, κα σώζειν το ς βο ντας, πρ ς τ ν πάντων Σωτ ρα Χριστόν τ ν Πατέρων µ ν Θε ς ε λογητ ς ε. κ χειµ νος τ αρ, κα κ ζάλης γαλήνη, γνή προέρχεται, κ ζόφου δ πταισµάτων, τ φ ς τ ς παθείας, µετανοί ε σέρχεται ο µπαθε ς τοιγαρο ν θαρρ µεν µεταγνόντες. δ η. Τ ν Βασιλέα.

10 Το ς βοηθείας τ ς παρ µ ν δεοµένους, µη παρίδητε νάργυροι θε οι, λλ κ νόσου πάσης λυτρώσασθε κα βλάβης. Τ ν πειρασµ ν µε ς, προσβολ ς τ ς ποικίλας, κδιώκετε, νάργυροι πάσας, τα ς πρ ς τ ν εσπότην θερµα ς µ ν πρεσβείαις. Τ ν νοσηµάτων σύ, ατρεία τοίµη, τ ν θείων δείχθης ναργύρων, ωδεκ ς σοφή τε κα ντως θαυµασία. να τιµ ν νυµν µετ πόθου, τ παµπόθητον, Μαρία, νοµά σου, νόσων κα κινδύνων κλύτρωσαί µε τάχος. δ θ. Κυρίως Θεοτόκον. Ροήν µου τ ν δακρύων, δέξασθε σµένως, κα τα ς λιτα ς µ ν πάντα τ ν βόρβορον, τ ν νοσηµάτων µου πλύνατε, νάργυροι. Χαρ ς τ ς α ωνίου, πάντες σ ν γγέλοις παπολαύοντες, θε οι νάργυροι, χαρ ς λήκτου πληρο τε κα τ ς καρδίας µ ν. Λιµ ν κα ατρε ον πέλει τ ν νοσούντων, τ ν σοφ ν ατρ ν σεβασµία Ε κών, προσιόντες ν πίστει νόσων λυτρούµεθα. Μαρία Θεοτόκε, τ ν Πιστ ν χορείας, ξ ρατ ν ρυοµένη κα οράτων χθρ ν, σ ζε κ πάσης φθορ ς κινδύνων κα θλίψεων. ξιόν στιν, ς ληθ ς, µακαρίζειν Σε τ ν Θεοτόκον, τ ν ειµακάριστον, κα παναµώµητον, κα Μητέρα το Θεο µ ν. Τ ν τιµιωτέραν τ ν Χερουβείµ κα νδοξοτέραν συγκρίτως τ ν Σεραφείµ,

τ ν διαφθόρως Θεόν Λόγον τεκο σαν, τ ν ντως Θεοτόκον, Σ µεγαλύνοµεν. Κα τ Μεγαλυνάρια Πάντων τ ν νοσούντων το ς ατρούς, πηγ ς αµάτων, ναργύρους το ς ε κλεε ς, δε τε συνδραµόντες ο φιλέορτοι τούτους, χρεωστικ ς ν µνοις δοξολογήσωµεν. νάργυροι θε οι, θαυµατουργοί, ατρο νοσούντων, ατρεύσατε το ς θερµ ς, πικαλουµένους µ ς, παθ ν ποικίλων, τα ς µ ν πρεσβείαις πρ ς τ ν φιλάνθρωπον. Μ παύσητε, νάργυροι ατροί, ψυχ ν κα σωµάτων, κετεύειν π ρ µ ν, τ ν σεπτ ν Τριάδα, ρυσθ ναι κ κινδύνων, κα πάσης σθενείας µ ς κα θλίψεως. άσεων παντες τ ς πηγ ς, χετο ς φθόνους δωρηµάτων τ ν το Θεο, φωτ ς το λου τ πάµφωτα δοχε α, το ς θείους ναργύρους νευφηµήσωµεν. ε τε ο ν νόσοις παντοδαπα ς, κα ο ν κινδύνοις, κατακείµενοι χαλεπ ς, σπεύσωµεν προθύµως, ν τούτ τ τεµένει, τ ν θείων ναργύρων, κα σωθησόµεθα. Τρύφωνα, Κοσµ ς κα αµιανούς, µα Θαλλελαί, κα τ ν Μώκιον το ς σοφούς, Σαµψ ν, ιοµήδην, σ ν Κύρ, ωάνν κα τ ν νίκητόν τε νευφηµήσωµεν. Τ ν Παντελεήµονα τ ν κλεινόν, σ ν τ διδασκάλ, ρµολά τ θαυµαστ, ουλιαν τε φωστ ρας κκλησίας, κα τ ν πιστ ν σωτ ρας, µνοις τιµήσωµεν. Ρώσεως ο κ ε δεν λλον µισθόν, παιτε ν µόνον, τ ν ε σέβειαν πρ ς Θεόν, γιωτάτη ε κ ς τ ν ναργύρων, ν µνοις ο ς τιµ ντες νευφηµήσωµεν. Π σαι τ ν γγέλων α στρατιαί, Πρόδροµε Κυρίου, ποστόλων δωδεκάς, ο γιοι Πάντες, µετ τ ς Θεοτόκου ποιήσατε πρεσβείαν ε ς τ σωθ ναι µ ς. Τ Τρισάγιον γιος Θεός, γιος σχυρός, γιος θάνατος, λέησον µ ς. (3 φορές) 11

12 Παναγία Τριάς, λέησον µ ς. Κύριε, λάσθητι τα ς µαρτίαις µ ν. έσποτα, συγχώρησον τ ς νοµίας µ ν. γιε, πίσκεψαι κα ασαι τ ς σθενείας µ ν, νεκεν το νόµατός σου. Κύριε, λέησον Κύριε, λέησον Κύριε, λέησον. Πάτερ µ ν ν το ς ο ρανο ς, γιασθήτω τ νοµά Σου. λθέτω βασιλεία Σου. Γεννηθήτω τ θέληµά Σου, ς ν ο ραν κα π τ ς γ ς. Τ ν ρτον µ ν τ ν πιούσιον δ ς µ ν σήµερον. Κα φες µ ν τ φειλήµατα µ ν, ς κα µε ς φίεµεν το ς φειλέταις µ ν. Κα µ ε σενέγκ ς µ ς ε ς πειρασµόν, λλά σαι µ ς π το πονηρο. ερεύς : τι Σο στίν βασιλεία µήν. Τροπάριον. χος πλ. δ. γιοι νάργυροι κα θαυµατουργοί, πισκέψασθε τ ς σθενείας µ ν δωρε ν λάβετε, δωρε ν δότε µ ν. κτεν ς κα πόλυσις, µεθ, ν ψάλλοµεν τ ξ ς: χος β. τε κ το ξύλου. ε τε ρθοδόξων πληθύς, δε τε τ ν Πιστ ν α χορε αι κατασπασώµεθα, ε κόνα τ ν πάνσεπτον, τ ν ναργύρων Χριστο, ατρ ν τ ν παθ ν µ ν, πρ ς α το ς βο ντες ρύσασθε νάργυροι, κ τ ν κινδύνων µ ς, νόσων κα παθ ν νιάτων, τα ς ε χα ς µ ν πρ ς τ ν Κτίστην, το ς µ ς τιµ ντας, Πανσεβάσµιοι. χος πλ. δ. έσποινα πρόσδεξαι τ ς δεήσεις τ ν δούλων Σου, κα λύτρωσαι µ ς, π πάσης νάγκης κα θλίψεως. χος β. Τ ν π σαν λπίδα µου, ε ς Σ νατίθηµι, Μ τερ το Θεο, φύλαξόν µε π τ ν σκέπην Σου. ερεύς ι ε χών τ ν γίων Πατέρων µ ν, Κύριε ησο Χριστέ, Θεός, λέησον κα σ σον µ ς. µήν.

13 πισκόπου Λαµψάκου το Θαυµατουργο (7 Φεβρουαρίου) ερεύς Ε λογητ ς Θε ς µ ν, πάντοτε, ν ν κα ε κα ε ς το ς α νας τ ν α ώνων. ναγνώστης µήν. Ψαλµός ρµβ (142) Κύριε, ε σάκουσον τ ς προσευχ ς µου, νώτισαι τ ν δέησίν µου ν τ ληθεί Σου, ε σάκουσόν µου ν τ δικαιοσύν Σου κα µ ε σέλθ ς ε ς κρίσιν µετ το δούλου Σου, τι ο δικαιωθήσεται νώπιόν Σου π ς ζ ν. τι κατεδίωξεν χθρός τ ν ψυχήν µου ταπείνωσεν ε ς γ ν τ ν ζωήν µου. κάθισέ µε ν σκοτεινο ς, ς νεκρούς α νος κα κηδίασεν π µ τ πνε µά µου, ν µο ταράχθη καρδία µου. µνήσθην µερ ν ρχαίων, µελέτησα ν π σι το ς ργοις Σου, ν ποιήµασι τ ν χειρ ν Σου µελέτων. ιεπέτασα πρ ς Σ τ ς χε ράς µου ψυχή µου ς γ νυδρός σοι. Ταχ ε σάκουσόν µου, Κύριε, ξέλιπε τ πνε µά µου. Μ ποστρέψ ς τ πρόσωπόν Σου π µο, κα µοιωθήσοµαι το ς καταβαίνουσιν ε ς λάκκον. κουστόν ποίησόν µοι τ πρω τ λεός Σου, τι π Σο λπισα. Γνώρισόν µοι, Κύριε, δόν, ν πορεύσοµαι, τι πρ ς Σ ρα τ ν ψυχήν µου. ξελο µε κ τ ν χθρ ν µου, Κύριε πρ ς Σ κατέφυγον δίδαξόν µε το ποιε ν τ θέληµά Σου, τι Σ ε Θεός µου. Τ Πνε µά Σου τ γαθ ν δηγήσει µε ν γ ε θεία νεκεν το νόµατός Σου, Κύριε, ζήσεις µε. ν τ δικαιοσύν Σου, ξάξεις κ θλίψεως τ ν ψυχήν µου, κα ν τ λέει Σου ξολοθρεύσεις το ς χθρούς µου κα πολε ς πάντας το ς θλίβοντας τ ν ψυχήν µου, τι γώ δο λός Σού ε µι. Κα ε θύς τό χος δ. Θε ς Κύριος, κα πέφανεν µ ν ε λογηµένος ρχόµενος ν νόµατι Κυρίου. (4 φορές)

χος δ. ψωθείς ν τ Σταυρ. ς εράρχης το Χριστο θεοφόρος, πλουσίαν χάριν παρ α το κοµίσω, το νεργε ν παράδοξα Παρθένιε θεν τα ς πρεσβείαις σου, πολυτρόπων κινδύνων, κα παντοίων θλίψεων, κα δαιµόνων µανίας, φύλαττε Πάτερ παντας µ ς, το ς σ µεσίτην, πρ ς Κύριον χοντας. όξα... πολυτίκιον Ναο. χος γ. Θείας πίστεως. Στ λος γέγονας ρθοδοξίας, θείοις δόγµασιν ποστηρίζων τ ν κκλησίαν, εράρχα θανάσιε τ γ ρ Πατρ τ ν Υ όν, µοούσιον, νακηρύξας, κατ σχυνας ρειον. Πάτερ σιε, Χριστ τ Θε κέτευε δωρήσασθαι µ ν τό µέγα λεος. Θεοτοκίον Ο σιωπήσοµεν ποτ Θεοτόκε, τ ς δυναστείας σου λαλε ν ο νάξιοι ε µ γ ρ σ προ στασο πρεσβεύουσα, τίς µ ς ύσατο, κ τοσούτων κινδύνων; τίς δ διεφύλαξεν, ως ν ν λευθέρους; Ο κ ποστ µεν έσποινα κ σο σο ς γ ρ δούλους σώζεις ε, κ παντοίων δειν ν. Ψαλµ ς Ν (50) λέησόν µε Θε ς κατ τ µέγα λεός Σου, κα κατ τ πλ θος τ ν ο κτιρµ ν Σου, ξάλειψον τ νόµηµά µου. π πλε ον πλ νόν µε π τ ς νοµίας µου, κα π τ ς µαρτίας µου καθάρισόν µε. τι τ ν νοµίαν µου γ γινώσκω κα µαρτία µου νώπιόν µού στι δι παντός. Σο µόν µαρτον, κα τ πονηρ ν νώπιόν σου ποίησα πως ν δικαιωθ ς ν το ς λόγοις σου, κα νικήσ ς ν τ κρίνεσθαί σε. δού γ ρ ν νοµίαις συνελήφθην, κα ν µαρτίαις κίσσησέ µε µήτηρ µου. δού γ ρ λήθειαν γάπησας τ δηλα κα τ κρύφια τ ς σοφίας σου δήλωσάς µοι. αντιε ς µε σσώπ, κα καθαρισθήσοµαι πλυνε ς µε, κα π ρ χιόνα λευκανθήσοµαι. κουτιε ς µοι γαλλίασιν κα ε φροσύνην γαλλιάσονται στέα τεταπεινωµένα. πόστρεψον τ πρόσωπόν σου π τ ν µαρτι ν µου, κα πάσας τ ς νοµίας µου ξάλειψον. Καρδίαν καθαρ ν κτίσον ν µο Θεός, κα πνε µα ε θ ς γκαίνισον ν το ς γκάτοις µου. Μ πορρίψ ς µε π το προσώπου σου, κα τ Πνε µά σου τ γιον µ ντανέλ ς π µο. πόδος µοι τ ν γαλλίασιν το σωτηρίου σου, κα πνεύµατι γεµονικ στήριξόν µε. ιδάξω νόµους τ ς δούς σου, κα σεβε ς π σ πιστρέψουσι. σαί µε ξ α µάτων Θεός, Θε ς τ ς σωτηρίας µου γαλλιάσεται γλ σσά µου τ ν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τ 14

χείλη µου νοίξεις, κα τ στόµα µου ναγγελε τ ν α νεσίν σου. τι, ε θέλησας θυσίαν, δωκα ν λοκαυτώµατα ο κ ε δοκήσεις Θυσία τ Θε πνε µα συντετριµµένον καρδίαν συντετριµµένην κα τεταπεινωµένην, Θεός, ο κ ξουδενώσει. γάθυνον, Κύριε, ν τ ε δοκί σου τ ν Σιών, κα ο κοδοµηθήτω τ τείχη ερουσαλήµ. Τότε ε δοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ναφοράν κα λοκαυτώµατα. Τότε νοίσουσιν π τ θυσιαστήριόν σου µόσχους. δ α. χος πλ. δ. γρ ν διοδεύσας. Παθ ν νηκέστων τα ς προσβολα ς, θλιβόµενος Πάτερ, τ θερµ σου πισκοπ, προστρέχω δεόµενος υσθ ναι, τ ς χαλεπ ς µε Παρθένιε θλίψεως. γγέλων συνόµιλος γεγονώς, δαιµόνων κακίας, κα πάσης πιβουλ ς, µ ς νωτέρους διατήρει, τα ς σα ς πρεσβείαις Παρθένιε σιε. Θεράπευσον Πάτερ ς συµπαθής, µ ν τ ν δύνην, τ ν συνέχουσαν τ ν ζωήν, µ ν εράρχα κα ε ρήνην, α τει µ ν κα πταισµάτων συγχώρησιν. ς Μήτηρ το πάντων ηµιουργο, κα πάντων προστάτις, Θεοτόκε Χριστιαν ν, προστάτευε πάντοτε Παρθένε, τ ν διστάκτ ψυχ προσιόντων σοι. δ γ. Ο ρανίας ψ δος Νοσηµάτων ποικίλων, κα χαλεπ ν θλίψεων, σπερ λυτρώσω θεόφρον, τούς προσιόντας σοι, ο τως πάλλαξον, πάσης νάγκης κα λύπης, γιε Παρθένιε, το ς σ γεραίροντας. Π ρ λόγος σου φθη, ς ληθ ς σιε, φλέγων τ ν δαιµόνων τ σµήνη, δυνάµει κρείττονι θεν κατάφλεξον, τ ν τ ν παθ ν µ ν λην, νθραξι Παρθένιε, τ ς προστασίας σου. 15

16 περίτρεπτον τε χος, καί αγές ρεισµα, κα καταφυγή ν νάγκαις, κα περιστάσεσι, γενο Παρθένιε, το ς λοτρόπ καρδί σπεύδουσιν κάστοτε, τ ντιλήψει σου. Ράβδος φθης γία, νθος Χριστόν φέρουσα, σπερ σα ας προέφη, γί Πνεύµατι, Κόρη Πανύµνητε δι τ σ ε ωδί, τ δυσ δες σκέδασον, τ ς διανοίας µου. ιάσωσον θαυµατουργ εράρχα πάσης νάγκης, κα µανίας το πονηρο πολεµήτορος, το ς σ τιµ ντας Παρθένιε θεοφόρε. πίβλεψον ν ε µενεί, πανύµνητε Θεοτόκε, π τ ν µ ν χαλεπ ν το σώµατος κάκωσιν, κα ασαι τ ς ψυχ ς µου τό λγος. Α τησις κα τ Κάθισµα. χος β. Πρεσβεία θερµ. Λαµψάκου ποιµήν, δείχθης νθεώτατος, κα πάντας σοφέ, ξέπληξας το ς θαύµασι κα ν ν Πάτερ προ στασο, τ ν θερµ ς προσιόντων τ σκέπ σου, κα τόν Σωτ ρα δυσώπει εί, διδόναι µ ν πταισµάτων φεσιν. δ δ. Ε σακήκοα Κύριε. Θείαν χάριν δεξάµενος, ο άπερ θεράπων Χριστο θερµότατος, παλλάττειν τ ν ζω ν µ ν, Πάτερ µ λλίπης πάσης θλίψεως. πωδύνων κακώσεων, λύτρωσαι Παρθένιε τ πρεσβεί σου, τούς προστάτην κα µεσίτην σε, κεκτηµένους Πάτερ πρ ς τ ν Κύριον. όξα... Νεκρωθέντας ς γειρας, τ ζωοποι ντεύξει σου σιε, ο τω ζώωσον Παρθένιε, νεκρωθε σαν Πάτερ τ ν καρδίαν µου. ησο ν τ ν πανάγαθον, ν καταλήπτως Κόρη κύησας, καθικέτευε δωρήσασθαι, τ ν πληµµεληµάτων µ ν φεσιν.

17 δ ε. Φώτισον µ ς. χοντες τ σήν, προστασίαν ο πτοούµεθα, τ ν δαιµόνων καθ µ ν τ ς προσβολ ς διά το τό σοι προστρέχοµεν Παρθένιε. στραψας ς φ ς, κα κτ σι τ ν θαυµάτων σου, διαλύεις τ ν σκοτόµαιναν εί, τ ν παθ ν µ ν Παρθένιε πανθαύµαστε. Μέγας ρωγός, νεδείχθης µ ν γιε δι το το σο δεόµεθα θερµ ς ξελο µ ς στενώσεων κα θλίψεων. χραντε γνή, Θεοτόκε ειπάρθενε, ξελο µ ς παντοίων πειρασµ ν, ο α Μήτηρ το Θεο µ ν φιλάγαθος. δ στ. Τ ν δέησιν κχε. Σωµάτων, ασαι Πάτερ το ς πόνους, τ ν πρ ς σ µετ σπουδ ς προσιόντων, κα τ ν ψυχ ν θυµίας τ βάρος, τ καταθλ βον µ ς πικούφισον, Παρθένιε θαυµατουργέ, τ θερµ σου πρεσβεί πρ ς Κύριον. Ρυσθ ναι, τ ς το χθρο κακουργίας, κα πάσης πειλ ς κα µανίας, κα πικροτάτων µ ς συµπτωµάτων, Χριστ ν δυσώπει παµµάκαρ Παρθένιε τι µεγίστην πρ ς α τόν, πα ησίαν πλουτε ς ερώτατε. πάρχων, θεοειδής εράρχης, νεδείχθης τ ν πασχόντων προστάτης, κα θλιβοµένων θερµ ς ντιλήπτωρ, κα λατ ρ τ ν δαιµόνων Παρθένιε δι τ ς σ ς δίδου µ ν, ρωγ ς καθ' κάστην τ ς χάριτας. Σ πάντες, καταφυγήν ν ν γκαις, κα βοήθειαν Παρθένιε πλουτο ντες, πάσης νάγκης ν βί κα ζάλης, τ χάριτί σου ταχέως λυτρούµεθα,

18 θεοκυ τορ Μαριάµ δι το το ε σ δοξάζοµεν. ιάσωσον θαυµατουργέ εράρχα πάσης νάγκης, κα µανίας το πονηρο πολεµήτορος, το ς σ τιµώντας Παρθένιε θεοφόρε. χραντε δι λόγου τ ν Λόγον νερµηνεύτως, π σχάτων τ ν µερ ν τεκο σα δυσώπησον, ς χουσα µητρικ ν πα ησίαν. Α τησις κα τ Κοντάκιον. χος β. Το ς τ ν α µάτων σου. Το ς τ ν θαυµάτων σου Πάτερ πυρσεύµασιν, ποδιώκεις παθ ν τ ν σκοτόµαιναν κα σιν κα χάριν ο ράνιον, κα ε φροσύνην παρέχεις Παρθένιε, µ ν το ς κ πόθου τιµ σί σε. Προκείµενον. Ο ερε ς σου Κύριε νδύσονται δικαιοσύνην κα ο σιοί σου γαλλιάσονται. Στίχ. Μακάριος ν ρ φοβούµενος τ ν Κύριον. Ε αγγέλιον. κ το κατ Ματθα ον. Τ καιρ κείν, προσκαλεσάµενος ησο ς το ς δ δεκα Μαθητ ς α το, δωκεν α το ς ξουσίαν κατ πνευµάτων καθάρτων, στε κβάλλειν α τά, κα θεραπεύειν π σαν νόσον κα π σαν µαλακίαν. Τούτους πέστειλεν ησο ς, παραγγείλας α το ς, λέγων Ε ς δόν θν ν µ πέλθητε, κα ε ς πόλιν Σαµαρειτ ν µ ε σέλθητε. Πορεύεσθε δ µ λλον πρ ς τ πρόβατα τ πολωλότα ο κου σραήλ. Πορευόµενοι δ κηρύσσετε, λέγοντες, τι γγικεν βασιλεία τ ν ο ραν ν. σθενο ντας θεραπεύετε, λεπρο ς καθαρ ζετε, νεκρο ς γείρετε, δαιµόνια κβάλλετε δωρε ν λάβετε, δωρε ν δότε. όξα Πατρί κα Υ κα γί Πνεύµατι. Τα ς το εράρχου πρεσβείαις, λε µον, ξάλειψον τ πλήθη, τ ν µ ν γκληµάτων. Κα ν ν κα εί κα ε ς τούς α νας τ ν α ώνων. µήν. Τα ς τ ς Θεοτόκου πρεσβείαις, λε µον, ξάλειψον τ πλήθη, τ ν µ ν γκληµάτων. Στίχ. λε µον, λέησόν µε Θε ς, κατ τ µέγα λεός Σου, κα κατ τ πλ θος τ ν ο κτιρµ ν Σου ξάλειψον τ νόµηµά µου.

Προσόµοιον. χος πλ. β. λην ποθέµενοι Θαύµασιν κόσµησας, τ ν σ ν ζω ν εράρχα, κα πολλο ς διέσωσας, λύµης το λάστορος ς φιλάγαθος δαψιλ ς π σι γάρ, νέµεις τ ς άσεις δι το τό σου δεόµεθα. ασαι γιε, τ ς ψυχ ς µ ν τ ν κατήφειαν, κα χθος τ τ ν θλίψεων, θ ττον φ µ ν διασκέδασον, ε ρήνην παρέχων, µ ν κα ε φροσύνην ληθ, Πάτερ παµµάκαρ Παρθένιε, τα ς σα ς ντιλήψεσι. 19 Σ σον Θεός τ ν λαόν σου ερεύς δ ζ. Ο κ τ ς ουδαίας. καθάρτων πνευµάτων, ς καθε λες παµµάκαρ π σαν τ ν δύναµιν, ο τω τ ς πηρείας, α τ ν τ ς λεθρίου, σινε ς διαφύλαττε, Παρθένιε θαυµαστέ, το ς σ µνολογο ντας. λασµόν µ ν α τει, κα δειν ν συντριµµάτων τ ν πανόρθωσιν, κα βίου ε πραγίαν, κα π σαν ε λογίαν, κ Θεο Πάτερ σιε, το ς προσιο σιν εί, τ σ σεπτ πρεσβεί. Γεωργε ν µετανοίας, το ς καρπούς µε νίσχυσov Πάτερ σιε, ς ν τ ς µαρτίας, κφύγω τ ν πάτην, κα ζω ς τύχω κρείττονος, Παρθένιε ερέ, δι τ ν πρεσβει ν σου. ν γκάλαις κρατο σα, σπερ νήπιον Κόρη τ v περίληπτον, χειρ ν µε το Βελίαρ, πάλλαξον ν τάχει, κα Θε µε ο κείωσαι, δι ναρέτου ζω ς, Παρθένε Θεοτόκε. δ η. Τ ν Βασιλέα. Ρ σαί µε Πάτερ, τ ς το χθρο δυναστείας, κα καταύγασον φωτ τ ς µετανοίας, τ ν µαυρωθε σαν, Παρθένιε ψυχήν µου.

20 πό σκανδάλων, κα µαγγανείας κα πλάνης, διαφύλαττε Παρθένιε τρώτους, το ς πιζητο ντας, τ ν σ ν πιστασίαν. Σωµατικ ν µε, κα ψυχικ ν νοσηµάτων, τήρει τρωτον Παρθένιε παµµάκαρ, καρκίνου πάθος, τ λόγ θεραπεύσας. ασαι Κόρη, τ ν σθενο σαν ψυχήν µου, δεινο ς πάθεσι κα πλείσταις µαρτίαις, να σε δοξάζω τ ν Κεχαριτωµένην. δ θ. Κυρίως Θεοτόκον. Μεγίστων θαυµασίων, α τουργός πάρχων, µ διαλίπ ς παρέχειν κάστοτε, ν κάστ Παρθένιε τ α τήµατα. θε ος τ ς Λαµψάκου, κα κλειν ς ποιµάντωρ, θαυµατουργ εράρχα Παρθένιε, π ρ µ ν τ ν Τριάδα ε κέτευε. ψίστου ν ν τ θρόν, παρεστ ς παµµάκαρ, κετηρίους παύστως προσάγαγε, π ρ πάντων δεήσεις τ ν ε φηµούντων σε. πέρτερον τ ν νο ν µου, δε ξον τ ν γη νων, ς περτέρα πάσης τ ς κτίσεως, Θεοκυ τορ Παρθένε να δοξάζω σε. ξιόν στιν, ς ληθ ς, µακαρίζειν Σε τ ν Θεοτόκον, τ ν ειµακάριστον, κα παναµώµητον, κα Μητέρα το Θεο µ ν. Τ ν τιµιωτέραν τ ν Χερουβείµ κα νδοξοτέραν συγκρίτως τ ν Σεραφείµ, τ ν διαφθόρως Θεόν Λόγον τεκο σαν, τ ν ντως Θεοτόκον, Σ µεγαλύνοµεν. Κα τ Μεγαλυνάρια Χαίροις τ ς Λαµψάκου θε ος πυρσός, καταπυρσεύων, ν το ς θαύµασι π σαν γ ν χαίροις διώκων, παθ ν κα νοσηµάτων, κα τ ν δαιµόνων ζόφον, Πάτερ Παρθένιε.

21 Θε ος νεδείχθης ρχιερεύς, λαµπρότητι βίου, διαλάµπων π παιδός, κα το ς θαύµασί σου, πολλο ς ε εργετήσας, ξίως δοξάσθης, Πάτερ Παρθένιε. Ρ σαι µαγγανείας τ ς χαλεπ ς, κα πάσης µαγείας, νεργεί τ το χθρο, κα τρωτον τήρει, µ ν τ ν βίον Πάτερ, κ πάσης πηρείας, το παναλάστορος. Νόσους θεραπεύεις δυνηράς, κα καρκίνου πάθος, ασάµενος συµπαθ ς, δίδου µ ν σιν, ν βί κα γείαν, Παρθένιε παµµάκαρ, τ ντιλήψει σου. Χαίροις ποστόλων µιµητής, κα ρχιερέων, γκαλλώπισµα ερόν χαίροις τ ν θαυµάτων, πολυχεύµων κρήνη, Παρθένιε παµµάκαρ, µ ν βοήθεια. Μ λλίπ ς Πάτερ κδυσωπε ν, τ ν πάντων εσπότην, το διδόναι µ ν εί, φεσιν πταισµάτων, κα π σαν ε πραγίαν, Παρθένιε παµµάκαρ, ς συµπαθέστατος. Π σαι τ ν γγέλων α στρατιαί, Πρόδροµε Κυρίου, ποστόλων δωδεκάς, ο γιοι Πάντες, µετ τ ς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν ε ς τ σωθ ναι µ ς. Τ Τρισάγιον γιος Θεός, γιος σχυρός, γιος θάνατος, λέησον µ ς. (3 φορές) Παναγία Τριάς, λέησον µ ς. Κύριε, λάσθητι τα ς µαρτίαις µ ν. έσποτα, συγχώρησον τ ς νοµίας µ ν. γιε, πίσκεψαι κα ασαι τ ς σθενείας µ ν, νεκεν το νόµατός σου. Κύριε, λέησον Κύριε, λέησον Κύριε, λέησον. Πάτερ µ ν ν το ς ο ρανο ς, γιασθήτω τ νοµά Σου. λθέτω βασιλεία Σου. Γεννηθήτω τ θέληµά Σου, ς ν ο ραν κα π τ ς γ ς. Τ ν ρτον µ ν τ ν πιούσιον δ ς µ ν σήµερον. Κα φες µ ν τ φειλήµατα µ ν, ς κα µε ς φίεµεν το ς φειλέταις µ ν. Κα µ ε σενέγκ ς µ ς ε ς πειρασµόν, λλά σαι µ ς π το πονηρο.

22 ερεύς: τι Σο στίν βασιλεία µήν. Άπολυτίκιον. χος δ. Ταχ προκατάλαβε Τ µύρ το Πνεύµατος, ποιµ ν Λαµψάκου φθείς, τ ν θείαν νέργειαν, παρ Θεο δαψιλ ς, θαυµάτων πλούτησας, δαίµονας πελαύνειν, σθενο ντας σθαι, νόσους ποδιώκειν, κα πληρο ν τ ς α τήσεις, Παρθένιε εράρχα, τ ν προσιόντων σοι. κτεν ς κα πόλυσις, µεθ, ν ψάλλοµεν τ ξ ς: χος β. τε κ το ξύλου. Θε ος εράρχης πεφην ς, κα θαυµάτων πλήθει µπρέψας, Πάτερ Παρθένιε, πάσης περιστάσεως, κα λγηδόνος πικρ ς, κα δαιµόνων κακώσεως, κα δολοπλοκίας, κα µαγείας λύτρωσαι, το ς προσιόντας σοι χεις γ ρ πολλ ν πα ησίαν, πρ ς τ ν Βασιλέα τ ν λων, κπληρο ν πάντων τ α τήµατα. χος πλ. δ. έσποινα πρόσδεξαι τ ς δεήσεις τ ν δούλων Σου, κα λύτρωσαι µ ς, π πάσης νάγκης κα θλίψεως. χος β. Τ ν π σαν λπίδα µου, ε ς Σ νατίθηµι, Μ τερ το Θεο, φύλαξόν µε π τ ν σκέπην Σου. ερεύς ι ε χών τ ν γίων Πατέρων µ ν, Κύριε ησο Χριστέ, Θεός, λέησον κα σ σον µ ς. µήν.

23, ß (Τρίτη τ ς ιακαινησίµου) ερεύς Ε λογητ ς Θε ς µ ν, πάντοτε, ν ν κα ε κα ε ς το ς α νας τ ν α ώνων. ναγνώστης µήν. Ψαλµός ρµβ (142) Κύριε, ε σάκουσον τ ς προσευχ ς µου, νώτισαι τ ν δέησίν µου ν τ ληθεί Σου, ε σάκουσόν µου ν τ δικαιοσύν Σου κα µ ε σέλθ ς ε ς κρίσιν µετ το δούλου Σου, τι ο δικαιωθήσεται νώπιόν Σου π ς ζ ν. τι κατεδίωξεν χθρός τ ν ψυχήν µου ταπείνωσεν ε ς γ ν τ ν ζωήν µου. κάθισέ µε ν σκοτεινο ς, ς νεκρούς α νος κα κηδίασεν π µ τ πνε µά µου, ν µο ταράχθη καρδία µου. µνήσθην µερ ν ρχαίων, µελέτησα ν π σι το ς ργοις Σου, ν ποιήµασι τ ν χειρ ν Σου µελέτων. ιεπέτασα πρ ς Σ τ ς χε ράς µου ψυχή µου ς γ νυδρός σοι. Ταχ ε σάκουσόν µου, Κύριε, ξέλιπε τ πνε µά µου. Μ ποστρέψ ς τ πρόσωπόν Σου π µο, κα µοιωθήσοµαι το ς καταβαίνουσιν ε ς λάκκον. κουστόν ποίησόν µοι τ πρω τ λεός Σου, τι π Σο λπισα. Γνώρισόν µοι, Κύριε, δόν, ν πορεύσοµαι, τι πρ ς Σ ρα τ ν ψυχήν µου. ξελο µε κ τ ν χθρ ν µου, Κύριε πρ ς Σ κατέφυγον δίδαξόν µε το ποιε ν τ θέληµά Σου, τι Σ ε Θεός µου. Τ Πνε µά Σου τ γαθ ν δηγήσει µε ν γ ε θεία νεκεν το νόµατός Σου, Κύριε, ζήσεις µε. ν τ δικαιοσύν Σου, ξάξεις κ θλίψεως τ ν ψυχήν µου, κα ν τ λέει Σου ξολοθρεύσεις το ς χθρούς µου κα πολε ς πάντας το ς θλίβοντας τ ν ψυχήν µου, τι γώ δο λός Σού ε µι. Κα ε θύς τό χος δ. Θε ς Κύριος, κα πέφανεν µ ν ε λογηµένος ρχόµενος ν νόµατι Κυρίου. (4 φορές)

24 χος δ. ψωθείς ν τ Σταυρ. Τ τ ν Μαρτύρων θαυµαστ προστασί, τ ν ν Θερµ µ ν ρτίως φανέντων, π ψυχ ς προσπέσωµεν κραυγάζοντες Ραφα λ µακάριε, κα Νικόλαε θε ε, κα Ε ρήνη πάνσεµνε, πάσης ρύσασθε βλάβης, κα ναγκ ν κα πάσης πειλ ς, το ς τ πρεσβεί µ ν καταφεύγοντας. όξα... πολυτίκιον Ναο. χος γ. Θείας πίστεως. Στ λος γέγονας ρθοδοξίας, θείοις δόγµασιν ποστηρίζων τ ν κκλησίαν, εράρχα θανάσιε τ γ ρ Πατρ τ ν Υ όν, µοούσιον, νακηρύξας, κατ σχυνας ρειον. Πάτερ σιε, Χριστ τ Θε κέτευε δωρήσασθαι µ ν τό µέγα λεος. Θεοτοκίον Ο σιωπήσοµεν ποτ Θεοτόκε, τ ς δυναστείας σου λαλε ν ο νάξιοι ε µ γ ρ σ προ στασο πρεσβεύουσα, τίς µ ς ύσατο, κ τοσούτων κινδύνων; τίς δ διεφύλαξεν, ως ν ν λευθέρους; Ο κ ποστ µεν έσποινα κ σο σο ς γ ρ δούλους σώζεις ε, κ παντοίων δειν ν. Ψαλµ ς Ν (50) λέησόν µε Θε ς κατ τ µέγα λεός Σου, κα κατ τ πλ θος τ ν ο κτιρµ ν Σου, ξάλειψον τ νόµηµά µου. π πλε ον πλ νόν µε π τ ς νοµίας µου, κα π τ ς µαρτίας µου καθάρισόν µε. τι τ ν νοµίαν µου γ γινώσκω κα µαρτία µου νώπιόν µού στι δι παντός. Σο µόν µαρτον, κα τ πονηρ ν νώπιόν σου ποίησα πως ν δικαιωθ ς ν το ς λόγοις σου, κα νικήσ ς ν τ κρίνεσθαί σε. δού γ ρ ν νοµίαις συνελήφθην, κα ν µαρτίαις κίσσησέ µε µήτηρ µου. δού γ ρ λήθειαν γάπησας τ δηλα κα τ κρύφια τ ς σοφίας σου δήλωσάς µοι. αντιε ς µε σσώπ, κα καθαρισθήσοµαι πλυνε ς µε, κα π ρ χιόνα λευκανθήσοµαι. κουτιε ς µοι γαλλίασιν κα ε φροσύνην γαλλιάσονται στέα τεταπεινωµένα. πόστρεψον τ πρόσωπόν σου π τ ν µαρτι ν µου, κα πάσας τ ς νοµίας µου ξάλειψον. Καρδίαν καθαρ ν κτίσον ν µο Θεός, κα πνε µα ε θ ς γκαίνισον ν το ς γκάτοις µου. Μ πορρίψ ς µε π το προσώπου σου, κα τ Πνε µά σου τ γιον µ ντανέλ ς π µο. πόδος µοι τ ν γαλλίασιν το σωτηρίου σου, κα πνεύµατι γεµονικ στήριξόν µε. ιδάξω νόµους τ ς δούς σου, κα σεβε ς π σ πιστρέψουσι. σαί µε ξ α µάτων Θεός, Θε ς τ ς

σωτηρίας µου γαλλιάσεται γλ σσά µου τ ν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τ χείλη µου νοίξεις, κα τ στόµα µου ναγγελε τ ν α νεσίν σου. τι, ε θέλησας θυσίαν, δωκα ν λοκαυτώµατα ο κ ε δοκήσεις. Θυσία τ Θε πνε µα συντετριµµένον καρδίαν συντετριµµένην κα τεταπεινωµένην, Θεός, ο κ ξουδενώσει. γάθυνον, Κύριε, ν τ ε δοκί σου τ ν Σιών, κα ο κοδοµηθήτω τ τείχη ερουσαλήµ. Τότε ε δοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ναφοράν κα λοκαυτώµατα. Τότε νοίσουσιν π τ θυσιαστήριόν σου µόσχους. δ α. χος πλ. δ. γρ ν διοδεύσας. Συνόντες Μαρτύρων θείοις χορο ς, Ραφα λ παµµάκαρ, κα Νικόλαε ερέ, µα σ ν Ε ρήν δυσωπε τε, πολυειδ ν µ ς ρύεσθαι θλίψεων. Κευθµώνων ς φθη π τ ς γ ς, τ θε όν σου σκ νος, γιάζει τούς ε σεβε ς λλ Ραφα λ θαυµατοφόρε, γιασµόν µ ν δίδου κα λύτρωσιν. φάνησαν νθη ς νοητά, µ ν τ στέα, ν χάρις µυστική, Νικόλαε µα κα Ε ρήνη, τ ν δυσωδίαν διώκει τ ν θλίψεων. Πηγή ε σπλαγχνίας τ ς θε κ ς, βλ σόν µοι Παρθένε, σωτηρίας τ ν γλυκασµόν, κα λ σον πικρίαν τ ς ψυχ ς µου, ν τ ν παθ ν µου τ πλ θος νέσταξε. δ γ. Ο ρανίας ψ δος πλουσία σου χάρις, παρ Θεο γιε, π σι θαυµαστ ς νεργο σα, νέµει τ κρείττονα δι το ς σπεύδουσιν, Ραφα λ τ σ σκέπ, δίδου τ άµατα, ψυχ ς κα σώµατος. θληκότες νοµίµως, π ρ Χριστο Μάρτυρες, πάσης νοµίας κα βλάβης, το πολεµήτορος, µ ς λυτρώσασθε, σ ν Νικολά Ε ρήν, τα ς πρ ς τ ν Ο κτίρµονα, µ ν δεήσεσι. 25