Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΑΣΤΩΝ LE TEMPS DES BOURGEOIS

Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΑΣΤΩΝ LE TEMPS DES BOURGEOIS ΟΜΑΔΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ Ζωγραφική / Γλυπτική / Μεικτές Τεχνικές / Εγκατάσταση 4 18 Ιουνίου 2014 Διοργάνωση: ART 10 GALLERY Κείμενο Επιμέλεια: Gm Touliatou Αθήνα 2014

Η έκθεση με τον τίτλο Η Εποχή των Αστών αποτελεί μια προσέγγιση της έννοιας της Αστικής Τάξης στην Ελλάδα σήμερα. Οπωσδήποτε, ένα τέτοιο εγχείρημα δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς την διαπραγμάτευση άμεσων υπαρξιακών και βιωματικών αναφορών, καθώς και την εξέταση ατομικών και συλλογικών καταστάσεων, από τις οποίες προκύπτουν και τα έργα της έκθεσης. Κατά την παραπάνω διαδικασία δημιουργήθηκαν αρκετά ζητήματα προς εξέταση, σχετικά με έννοιες όπως η καταγωγή του ατόμου και των κοινωνικών ομάδων, η λειτουργία του Λόγου, η μετάθεση ή και αντικατάσταση πλαισίων αναφορών, η ιστορική γνώση ή άγνοια, η ριζωματική δομή, η εννοιακή αποδόμηση της σύγχρονης αστικής πραγματικότητας, η ευάλωτη ηθική και οικονομική ζωή του ατόμου. Το ίδιο το πλαίσιο της έκθεσης υπήρξε ιδιαίτερα ενδιαφέρον, καθώς στην Ελλάδα δεν συγκροτήθηκε Ιστορικά ποτέ μια αστική τάξη, η κοινωνική δηλαδή εκείνη ομάδα που θα αυτοπραγμάτωνε από όλες τις απόψεις και σε όλα τα επίπεδα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της αστικής τάξης με την δυτικοευρωπαϊκή και κεντρικοευρωπαϊκή έννοια. Έτσι, η χρήση του όρου αστική τάξη μέσα στο ελληνικό πολιτικό και κοινωνιολογικό λεξικό, μερικώς και μόνο συνδέθηκε με εποπτείες και παραστάσεις ανταποκρινόμενες στο συγκεκριμένο ιστορικό του περιεχόμενο. Ο Walter Benjamin (1892-1940) στο κείμενο του "The Work of Art in the Age of Mechanical Reproduction." (1935-1936) αναφερόμενος στα έργα τέχνης γράφει "η παρουσία του πρωτοτύπου είναι η προϋπόθεση για την έννοια της αυθεντικότητας". Με μια άμεση παραλληλία, η "αντιγραφή", καθώς και η "αναπαραγωγή" της δυτικοευρωπαϊκής και κεντρικοευρωπαϊκής έννοιας, τοποθετείται ως το περιεχόμενο που αφορά στον όρο αστική τάξη στην Ελλάδα. Η εξομοίωση των περιεχομένων, η εφαρμογή δηλαδή της εννοιολογίας του προτύπου στην περίπτωση του ατελούς αυτού αντιγράφου υιοθετήθηκε, καθώς θεωρήθηκε ιστορικά αναγκαία. Ωστόσο, παραμένει το σύνθετο ερώτημα: Αναφορικά με την Ελληνική κατάσταση, τι πραγματικά είναι η αστική τάξη; Τι σημαίνει όταν λέμε ότι κάτι είναι; Ποια η διαφορά μεταξύ του είναι και του φαίνεσθαι; Τι είναι γνώση, επίγνωση και τι είναι γνώμη;. Έντεκα σύγχρονοι καλλιτέχνες παρουσιάζουν μια σειρά έργων βασισμένη στους εννοιολογικούς και αισθητικούς άξονες που προσδιορίζουν τη φαντασιακή σημασία και την κοινωνική διάσταση που ορίζεται ως αστική τάξη. Το να διατυπώσει κανείς αυτή την απορία στις σημερινές δύσκολες οικονομικές συνθήκες στην Ελλάδα και τις διαρκείς μεταβολές του αστικού ιστού, συνιστά μια πρόκληση: καλεί με επιτακτικό τρόπο να μετατοπιστεί το ζήτημα από την επιδίωξη ελλειμματικών απαντήσεων, στη διερεύνηση της πραγματικότητας της αστικής τάξης. Ευχαριστώ την Χριστίνα Τσελεγκίδου για την αναντικατάστατη, ανεκτίμητη βοήθεια και υποστήριξη της. 2

Συμμετοχές (Περιλαμβάνεται φωτογραφικό υλικό μέρους των έργων της έκθεσης) 3

Αργυρακοπούλου Μαρία Στα έργα της Μαρίας Αργυρακοπούλου, αρχές του μοντέρνου και του μεταμοντέρνου παρατίθενται σε αλληλοεπικαλύψεις. Οι περιγραφές «της πόλης» δημιουργούν έναν υβριδικό τόπο συνύπαρξης μιας διπλής επιθυμίας, να βιωθεί η αστική εμπειρία ταυτόχρονα ιστορικά, αλλά και μέσα από την επίγνωση της εφήμερης σύνθεσης των σκηνών της πραγματικότητας. Παράλληλα, επιχειρείται μια αναγωγή στο θεατρικό χώρο, όπου τα σκηνικά αλλάζουν ενώ οι κάτοικοι της πόλης εμφανίζονται και συστήνονται in absrtacto. Ζωγραφική Ακρυλικά, καμβάς Δασκαλοπούλου Βούλα Η δουλειά της Βούλας Δασκαλοπούλου αφορά στη δημιουργία δομών μέσα από τις οποίες εκφράζει συστήματα και σχέσεις. Έτσι, στην κατασκευή ενός Φορέματος εμπεριέχεται ολόκληρη μια μικρή κοινωνία. Πρόκειται για την άριστης οικονομίας κοινωνία των μελισσών, η οποία εκφράζεται στη δημιουργία κελιών σμηνουργίας, που εξελίσσονται στη δημιουργία της κηρήθρας. Το κερί (το υλικό της κηρήθρας,) βγαίνει σαν μικρά λέπια από τους κηροφόρους αδένες που βρίσκονται στις κοιλιές των μελισσών. Από τη δημιουργία κατοικίας μέχρι το σύστημα αναπαραγωγής, ο μικρόκοσμος των μελισσών συμβολίζει τη μετάβαση από το χειμώνα στην άνοιξη και εδώ, τη μετάβαση από τις αγροτικές στις αστικές κοινωνίες των πόλεων (εσωτερική μετανάστευση). Εγκατάσταση, διαστάσεις μεταβλητές Σύρμα, κηρήθρα, πολυεστέρας Στην κατασκευή των Μασκών πάλι, εμπεριέχονται τα στοιχεία μιας καταγωγής φορτισμένης από εξαγνιστικές, θεραπευτικές και προστατευτικές πρακτικές. Με αναφορά στον παραδοσιακό οικισμό της Χάρμαινας και τα παλιά πλινθόκτιστα βυρσοδεψεία της περιοχής, οι Μάσκες αποτελούν μια υπενθύμιση προς τις εσώτερες δυνάμεις, που κυριεύουν τη γη των Ταμπάκηδων και τους μύστες της. Η ανάγνωση εδώ, λειτουργεί και κυριολεκτικά και μεταφορικά. Εγκατάσταση, μάσκες με βάσεις Πηλός, ρακού 4

Βερικίου Έφη Το ζήτημα δεν είναι αν η ποικιλομορφία των απόψεων και των πράξεων των ατόμων που συμβιώνουν στην πόλη είναι ευεργετική για τους ίδιους και τις μικροκοινότητες που συστήνουν, αλλά κάτω από ποιες συγκεκριμένες συνθήκες ευδοκιμεί μια ισότιμη επικοινωνία και σε ποιον τρόπο σκέψης ανταποκρίνεται. Η σύγχυση που διαχρονικά εκφράζεται μέσα από το σχήμα της Βαβέλ, διατυπώνει ένα χάρτη της κατάστασης των σημερινών κοινωνιών, συμπεριλαμβάνοντας την ερμηνεία της οικονομικής κρίσης, της ευρύτερης ευρωπαϊκής κοινωνικής καμπής και την κατάσταση της βαθιάς ιστορικής άγνοιας των πολιτών. Στα έργα της Έφης Βερικίου η σύγχρονη αστική πραγματικότητα ως εξέλιξη των προηγούμενων φάσεων της παρουσιάζεται υπό τη μορφή της εννοιακής της αποδόμησης. Ζωγραφική Μεικτή τεχνική, καμβάς Βρετού Νινέτα Η λειτουργία του Λόγου που σχετίζεται με την οργάνωση μιας ιστορικής- κοινωνικής- πολιτισμικής συνέχειας, αντικαθίσταται από έννοιες που δρασκελίζουν τις περιοχές (και τα όρια), εντός των οποίων ορίζεται η κάθε κοινωνική τάξη. Έτσι, παραδοσιακές έννοιες ευρίσκονται τώρα μέσα σε εντελώς διαφορετικά περιεχόμενα της κοινωνικής και της πολιτισμικής ζωής. Μέσα από τις παραστάσεις ενός σύγχρονου αστικού τοπίου, το έργο της Νινέτας Βρετού επιχειρεί να δημιουργήσει μια μεταφορά για τον τρόπο με τον οποίον οι διανοούμενοι του πολιτικού Λόγου κατασκευάζουν τις έννοιες της σημερινής εποχής. Light boxes. Ακρυλικά, μελάνια, ψηφιακές εκτυπώσεις σε επίπεδη φωτεινή βάση. 5

Καπετανάκη Λίλη Όσοι από εμάς μελαγχολικά συζητάμε για τα- πράγματα- που- θα- μπορούσαν- να- έχουν- συμβεί, αν μόνο σκεφτόμασταν- καλύτερα θα πρέπει να ξανασκεφτούμε και μαζί να σχετικοποιήσουμε την αξίωση μας ότι διατηρούμε την ικανότητα της Κριτικής- του- Καθαρού- Λόγου και να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα που μας περιβάλλει ως συμμετέχοντες και όχι ως παρατηρητές. Αρκεί να μπορέσουμε να δούμε τις πιο μακρινές, και ίσως κρυφές μας ρίζες μέσα στην ιστορία των ιδεών. Συμβολικά (με γραφή που μας παραπέμπει στην υπόσχεσή που έχουμε δώσει στον εαυτό μας να ξαναμελετήσουμε τον Ελληνικό Διαφωτισμό), στα έργα της Λίλης Καπετανάκη, η υπόσταση της γυναίκας- μήτρας (η κατανόηση της θέσης μας), θα φέρει ζωή στην πόλη (την κοινωνική μας υπόσταση), που εδώ και πολύ καιρό έχει αρχίσει να αποσυντίθεται. Ζωγραφική Ακουαρέλα, χαρτί Κότικα Γιώτα Η Γιώτα Κότικα προσεγγίζει την Εποχή των Αστών μέσα από τη δημιουργία μιας σειράς από κουτιά, τα οποία φέρουν στις επιφάνειές τους σύντομες ιστορίες, μικρούς μύθους. Διανοητικά παραμύθια, αφηγήσεις συχνά τρομακτικές, στις οποίες παρελαύνουν παιδικές ή ενήλικες μορφές, ανθρώπινα πουλιά και περίεργοι ταξιδιώτες, αποτελούν τους κύριους πυρήνες της ζωγραφικής εγκατάστασης story box. Ανάμεσα στους κόσμους των σχεδίων της και στο αστικό κοινωνικό σχήμα υπάρχει μια ακριβής δομική αντιστοιχία, και τα δύο μπορούν να αναχθούν στην ίδια ριζωματική δομή, παρά την πολυμορφία των περιεχομένων που συμπαραδηλώνουν. Εγκατάσταση. Κουτιά και ζωγραφισμένες επιφάνειες. Διαστάσεις μεταβλητές. Μολύβια, κιμωλίες, ξηρά παστέλ, ξύλο. Video/animation 3' 28'' (ακούγεται η φωνή της ηθοποιού Δέσποινας Καμπουροπούλου). 6

Κ ο υ τ ρ ο ύ λ η ς Σ τ έ λ ι ο ς Ο Στέλιος Κουτρούλης δημιουργεί μια σειρά από μικρά γλυπτά που παραπέμπουν σε ανθρώπινες ζωόμορφες φιγούρες, συμβολίζοντας έτσι τους αστούς, οι οποίοι παρουσιάζονται σε ακραίες παραμορφώσεις, αποτέλεσμα των παθών (έξεων) που καλλιεργούν. Οι φιγούρες αυτές μπορούν να τοποθετηθούν μεταξύ τους σε διαφορετικούς συνδυασμούς, δυνατότητα που μας επιτρέπει να αισθανθούμε την δύναμη εκείνου που δημιουργεί τους δικούς του κανόνες, σε ένα παιχνίδι χωρίς αντίπαλο. Εγκατάσταση Πηλός Στα ζωγραφικά κολάζ του, οι ανθρώπινες ζωόμορφες φιγούρες εκφράζονται κοινωνικά μέσα από τις κρυφές τους σκέψεις, τις βίαιες πρακτικές τους και τις διαταραγμένες σχέσεις που συνάπτουν στο πεδίο μιας κοινής ηθικής συνωμοσίας. Και εδώ διατηρείται μια ψυχαναλυτική προσέγγιση του αστικού σχήματος, ειδωμένου μέσα από τα νευρωσικά συμπλέγματα που αυτό αναπτύσσει. Κολάζ Μεικτή τεχνική, χαρτί Λ α ο υ ρ δ έ κ η ς Θ ο δ ω ρ ή ς Η αντίληψη ή αίσθηση του κόσμου στο σύνολό του, δηλαδή οι μορφές της εποπτείας και οι κατηγορίες της νόησης (σύμφωνα με τη γλώσσα του Καντ), υπόκεινται τώρα στην πολυμορφία και την παροδικότητα των σύγχρονων συνεχόμενων κοινωνικών μετασχηματισμών. Μέσα σε αυτή τη διαρκώς μεταβαλλόμενη διαδικασία, ο Θοδωρής Λαουρδέκης σχολιάζει τις έννοιες του εγκλωβισμού και του ελέγχου των ατόμων που αποτελούν τις κοινωνίες των σύγχρονων πόλεων. Ζωγραφική Λάδι, καμβάς, hard- board 7

Το άτομο εδώ προσπαθεί να διατηρήσει την συγκρότησή του μέσα στις εχθρικές για αυτό συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί κατά την επιβολή ενός κλίματος, πρωτίστως ηθικής και δευτερεύοντος οικονομικής παρακμής. Massad Adonis Κολάζ, χαρτί Πώς έφτασαν τα πράγματα ως εδώ και ποιες μορφές πήρε η αλλαγή της αίσθησης του κόσμου στο πλαίσιο της αντικατάστασης της Ενωμένης Ευρώπης σε μια Ευρώπη που τα κράτη μέλη της εξασκούν αμοιβαίες πολιτικές επικράτησης υπό τη μορφή κυνομαχιών; Πώς διαχωρίστηκε από κοινωνική σε ατομική η εικόνα της αυτοδιάθεσης και της ελευθερίας της σκέψης; Είναι αποτέλεσμα προσωπικής, κοινωνικής ή εθνικής ταυτότητας η αδυναμία να συνειδητοποιήσει ο καθένας από εμάς τις συνέπειες της αναβλητικότητάς του προς οποιαδήποτε δράση; Τσούμας Ιωάννης Το έργο του Ιωάννη Τσούμα αποτελεί μια μορφή διαμαρτυρίας κατά της επίδρασης του βιομηχανικού νεωτερισμού στις σύγχρονες κοινωνίες. Σχολιάζει την επιρροή της καπιταλιστικής ιδεολογίας στο άτομο, η οποία μοιάζει να αποδομείται καθώς οι κοινωνικές ομάδες στις οποίες αυτή επιβάλλεται καταρρέουν. Επίσης, θέλει να στρέψει την προσοχή μας στην έναρξη και ταυτόχρονα στον εορτασμό του τέλους αυτής της «αδηφάγου τεχνολογικής ανάπτυξης», και ταυτόχρονα τη μετάβαση του παγκόσμιου πολιτικού μορφώματος από την παρούσα στείρα κατάστασή του σε ένα ανώτερο πνευματικό επίπεδο. Η παρούσα δουλειά του αναφέρεται στην τελευταία παρέλαση της εποχής των μηχανών, η οποία σημαίνει για τον ίδιο, ένα παγκόσμιο σύμβολο της αστικής τάξης. Ζωγραφική Μεικτή τεχνική, καμβάς 8

Φούτρου Κέλυ Κάθε αλλαγή την οποία επιφέρει στην αίσθηση του κόσμου η φιλοσοφία, η τέχνη ή η επιστήμη, δεν προξενεί αναγκαστικά και μια ανθρωπολογική μετατόπιση της στάσης του ατόμου, ωστόσο έχει οπωσδήποτε μακροχρόνιες επιδράσεις πάνω στο πώς αντιλαμβάνονται τον κόσμο οι διάφορες κοινωνικές ομάδες. Και ενώ η αρχική εικόνα που παίρνουμε από το έργο της Κέλυς Φούτρου είναι μια έκρηξη χρωμάτων, στην πραγματικότητα πρόκειται για τη χρήση μιας συμβολικής γλώσσας, η οποία αναφέρεται στην ανατροπή των περιορισμών που οριοθετούν τη σύγχρονη καθημερινή εμπειρία. Η αποσπασματικότητα, η ανακρίβεια και η ασάφεια της ενημέρωσης και ο φόβος που αυτή προκαλεί, αποτελεί το αντικείμενο που εξετάζει στην παρούσα σειρά έργων της. Ζωγραφική Μεικτή τεχνική, καμβάς 9

Βιογραφικά καλλιτεχνών 10

Αργυρακοπούλου Μαρία Η Μαρία Αργυρακοπούλου γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε αρχικά μαθηματικά και στη συνέχεια ζωγραφική με δάσκαλο τον Γιώργο Ρόρρη. Παρακολούθησε τμήματα ιστορίας της τέχνης με τον Παντελή Τσάβαλο, γλυπτικής με την Ευδοκία Παπουλή και κεραμικής με την Βέρα Σιατερλή. Έχει βραβευτεί με το Toile d or 2012 από την Fédération Nationale de la Culture Française. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις (ενδεικτικά αναφέρονται) Γκαλερί Μόνα Λίζα, Παρίσι / Κέντρο Τέχνης και Χορού Χρήστου, Χαλάνδρι / Χώρος Τέχνης 24, Αθήνα, ενώ έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις σε Αθήνα, Πέραμα, Θεσσαλονίκη, Σαντορίνη, Πάρο, Ιθάκη, Βαρκελώνη, Παρίσι και στο St.André- des- Eaux. Βερικίου Έφη Η Έφη Βερικίου μεγάλωσε στην Πάτρα και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ ζωγραφική με τον Δημ. Σακκελίωνα, αισθητική του χώρου ιστορία αρχιτεκτονικής με τον Σαβ. Κονταράτο, χαρακτική με τον Γ. Παπαδάκη, φωτογραφία με τον Μαν. Μπαμπούση, γραφικές τέχνες με την Λεώνη Βιδάλη, ιστορία της τέχνης με την Μαρ. Λαμπράκη Πλάκα, αισθητική και φιλοσοφία με τον Χρ. Λάζο. Τα τελευταία χρόνια την ενδιαφέρει ο πειραματισμός γύρω από την έννοια και τις πρακτικές μέσω των οποίων εκφράζονται οι εμμονές. Έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις, ενώ έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές και σε δημόσιους χώρους. Βρετού Νινέτα Η Νινέτα Βρετού γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε ηλεκτρολόγος μηχανικός στο ΑΠΘ, φυσική στο Παρίσι και εικαστικές τέχνες στον ΑΚΤΟ, School of Fine Arts and Design, validated body of the University of Middlesex (BA Fine Arts & Technology). Δάσκαλός της υπήρξε ο ζωγράφος Δ. Μανίνης. Στα έργα της την ενδιαφέρει η εφαρμογή της σύγχρονης τεχνολογίας καθώς και η συνδυαστική χρήση παραδοσιακών και νέων μέσων και τεχνικών. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις, ενδεικτικά αναφέρονται: «Μεταβάσεις», Booze Cooperativa, Αθήνα / «Open Doors II», Αθήνα / «Ομαδική Έκθεση Αποφοίτων AKTO», Τεχνόπολις, Δήμος Αθηναίων, Γκάζι / «Εικαστικά παίγνια», Πανεπιστημιακό Εντευκτήριο «Κωστής Παλαμάς», Αθήνα / Έκθεση ζωγραφικής, Ελληνογαλλικός Σύνδεσμος, Αθήνα / «Post- formations Ι», Αθήνα / Ίδρυμα Antonio Dal Ponte, Βενετία / «Χιόνια πολλά και Ευτυχισμένος ο Καινούριος Κόσμος», Βιβλιοπωλείο Ιανός, Αθήνα / «Δημήτρης Μανίνης και το Βλέμμα των Μαθητών του» Θέατρο Περίακτοι, Αθήνα / «Φωτοκύμβες», γκαλερί Άλεκτον, Αθήνα. Δασκαλοπούλου Βούλα Η Βούλα Δασκαλοπούλου γεννήθηκε και ζει στην Άμφισσα. Σπούδασε κεραμική και εικαστικές τέχνες στον ΑΚΤΟ, School of Fine Arts and Design, validated body of the University of Middlesex (BA Fine Arts & Technology). Έχει διδάξει κεραμική στο Εργαστήρι Εικαστικών Τεχνών του Δήμου Άμφισσας, σε ΙΔΕΚΕ, Κ.Ε.Κ, Ι.Ι.Ε.Κ, ΕΕΕΕΚ, σε Σωφρονιστικά Ιδρύματα, σε Εστίες Ψυχικής Υγείας ενηλίκων με ειδικά προβλήματα, σε Εργαστήριο 11

Πηλοπλαστικής (κατασκευή και λειτουργία καμινιού τεχνικής raku) σε Πανευρωπαϊκό Συνέδριο Εικαστικής Παιδείας (διοργάνωση: Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος). Μεταξύ 2007-2012 συνεργάστηκε με τον Δήμο Δελφών στη διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων, όπως «Η Νύχτα των Στοιχειών» (Άμφισσα). Έχει επιμεληθεί καλλιτεχνικές εκθέσεις, εισηγήσεις, συνέδρια, φεστιβάλ, έχει δημοσιεύσει άρθρα και έχει εικονογραφήσει παραμύθια. Παρακολούθησε σεμινάρια Πολυμέσων και προγράμματα σχετικά με τη Μεταφοράς Τεχνογνωσίας. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις, ενώ έχει συμμετάσχει και σε πολλές ομαδικές εκθέσεις. Έργα της βρίσκονται στο Μουσείο Μοντέρνας Κεραμικής του Δήμου Αμαρουσίου, στην Πινακοθήκη Λαμίας, σε Δημόσιους Οργανισμούς και σε ιδιωτικές συλλογές. Καπετανάκη Λίλη Η Λίλη Καπετανάκη γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική στη Byam Show School στο Λονδίνο και στην ΑΣΚΤ με υποτροφία από το Ι.Κ.Υ. στο Εργαστήριο του Δ. Κοκκινίδη. Έχει πραγματοποιήσει δεκατέσσερις ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα (Αθήνα, Κέρκυρα, Λαύριο, Πάτρα και Σύρο) και τη Βραζιλία (Maceio, Rio De Janeiro, Salvador), καθώς και τριάντα εφτά ομαδικές στην Ελλάδα, τη Βραζιλία, τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ιταλία. Έχει συμμετάσχει στη Biennale της Μασσαλίας, Γαλλία, καθώς και στη διεθνή Έκθεση ζωγραφικής του Μουσείου Guzzard, Ιταλία. Διηύθυνε το BGS Art Group μεταξύ 1991-2001. Έργα της βρίσκονται στην Pinacoteca Ufal, στο Maceio, στην Pinacoteca Candido Mendes, Rio De Janeiro, Βραζιλία, στο Museu Guzzard, Ιταλία και σε πολλές ιδιωτικές συλλογές. Κότικα Γιώτα H Γιώτα Κότικα γεννήθηκε στον Πειραιά και ζει στη Λήμνο. Σπούδασε Ανθρωπιστικές Σπουδές, τομέας Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, και παράλληλα εικαστικές τέχνες με υποτροφία στον ΑΚΤΟ, School of Fine Arts and Design, validated body of the University of Middlesex (BA Fine Arts & Technology). Το έργο της εστιάζει στην έρευνα του ανοίκειου, βάσει του οποίου επεξεργάζεται ζητήματα μνήμης και χρόνου, παρουσιάζοντας έργα με ποικίλα εκφραστικά μέσα. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις, ενώ έχει συμμετάσχει και σε πολλές ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής, video art, performance, σε συμπόσια, ενώ έχει επιμεληθεί και σκηνικά για θεατρικές παραστάσεις. Έργα της ανήκουν στη μόνιμη συλλογή της Πινακοθήκης Σύγχρονης Βαλκανικής Τέχνης, σε δημόσιους οργανισμούς και σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδας και το Εξωτερικό. Κουτρούλης Στέλιος Ο Στέλιος Κουτρούλης γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Παρακολούθησε μαθήματα σχεδίου και ζωγραφικής με τον Γιώργο Σταματόπουλο, vitraux στη σχολή της Γιώτας Ιακωβίδου και κεραμική με την Ελένη Λουκάκη. Έχει λάβει μέρος σε εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ενδεικτικά αναφέρονται: Π.Ο.Ι.Α.Θ, Αθήνα / TOBACO FACTORY, Καβάλα / Designers DOT Gallery Αθήνα / Ολλανδικό Ινστιτούτο Αθηνών, Αθήνα / «8 Δυτικά» Αθήνα / Επιμορφωτικό Κέντρο Πρεσβείας Αιγύπτου, Αθήνα / Ελληνογαλλικός Σύνδεσμος, Αθήνα. Έργα του βρίσκονται στο Ολλανδικό Ινστιτούτο Αθηνών και στο Επιμορφωτικό Κέντρο της Πρεσβείας της Αιγύπτου. 12

Λαουρδέκης Θοδωρής Ο Θοδωρής Λαουρδέκης γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε σχέδιο και κόσμημα στη σχολή MOKUME και ηλεκτρική κιθάρα στο Ωδείο του Φ. Νάκα. Ζωγραφίζει από πάντα. Τα θέματά του αφορούν στις εφήμερες εικόνες που καθορίζουν την πραγματικότητα που τον περιβάλλει. Το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς του χαρακτηρίζεται από την τεχνική Alla prima. Massad Adonis Η Adonis Massad γεννήθηκε στο Λίβανο και ζει στην Ελλάδα. Σπούδασε γραφικές τέχνες στο American University of Beirut (ΒΑ) και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές (ΜΑ) με τιμητική διάκριση στην Οπτική Επικοινωνία και στα Διαδραστικά Μέσα στη Βακαλό, validated body of the University of Derby. Έχει εργαστεί ως γραφίστρια σε εταιρείες παραγωγής, εφημερίδες και περιοδικά στο Λίβανο και στο Ντουμπάι. Από το 2006 έως σήμερα δραστηριοποιείται ως freelancer σχεδιάστρια στην Ελλάδα. Το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς της χαρακτηρίζεται από τις τεχνικές κολάζ και mixed media. Τσούμας Ιωάννης Ο Ιωάννης Τσούμας γεννήθηκε και ζει στον Πειραιά. Έχει σπουδάσει καλές τέχνες και ιστορία της τέχνης (H.N.D. (Design Ceramics) Harrow College of Higher Education / BA (Hons) Fine Arts - 3D Design, Middlesex University, London / MΑ History of Design, Middlesex University, London / Ph.D Ιστορία της Τέχνης, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, Θεσσαλονίκη). Το ζωγραφικό έργο του έχει διακριθεί, ενώ έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα, στη Μεγάλη Βρετανία και στη Σουηδία. Έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές τέχνης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Εργάζεται ως ακαδημαϊκός, αλλά και ως ζωγράφος. Είναι ο συγγραφέας των βιβλίων Η Ιστορία των Διακοσμητικών Τεχνών και της Αρχιτεκτονικής στην Ευρώπη και την Αμερική (1760-1914) και Η Κουλτούρα των Πλαστικών Προϊόντων στην Ελλάδα (1950-1970), εκδ. Ίων. Φούτρου Κέλυ Η Κέλυ Φούτρου γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής και ελεύθερου σχεδίου σε ιδιωτικά εργαστήρια πριν σπουδάσει ζωγραφική στο εργαστήριο ελευθέρων σπουδών Fine Art & Design Borgias (πεδία ειδίκευσης: Ιστορία Τέχνης και Θεωρία Χρώματος). Έχει βραβευτεί με το Βραβείο Πανελλήνιου Διαγωνισμού Ζωγραφικής / Fine Art & Design Borgias. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στο Art Way Festival και τον Ελληνογαλλικό Σύνδεσμο, Αθήνα. 13

ART 10 GALLERY Παρθενώνος 39 11742 Ακρόπολη www.art10gallery.com 14