Περιεχόμενα. Πριν την ιστορία... 9

Περιεχόμενα Πριν την ιστορία... 9 Η ιστορία των Κορυφών και των Κοιλάδων Κεφάλαιο 1 Aπογοήτευση στην Κοιλάδα... 15 Κεφάλαιο 2 Απαντήσεις... 21 Κεφάλαιο 3 Λησμονιά... 47 Κεφάλαιο 4 Ανάπαυση... 57 Κεφάλαιο 5 Γνώση... 61 Κεφάλαιο 6 Ανακάλυψη... 81 Κεφάλαιο 7 Εκμυστηρεύσεις... 99 Κεφάλαιο 8 Η εφαρμογή της θεωρίας των Κορυφών και των Κοιλάδων...105 Κεφάλαιο 9 Η απόλαυση της Κορυφής...121 Μετά την ιστορία...127 Ο συγγραφέας...135

Πριν την ιστορία Νωρίς κάποιο βροχερό απόγευμα στη Νέα Υόρκη, ο Μάικλ Μπράουν βιαζόταν να συναντήσει τον άνθρωπο που κάποιος φίλος τού είχε πει ότι ίσως θα μπορούσε να τον βοηθήσει στις δυσκολίες που περνούσε εκείνο τον καιρό. Καθώς έμπαινε μέσα στο μικρό καφέ, σε καμία περίπτωση δεν ήταν σε θέση να γνωρίζει πόσο πολύτιμες θα ήταν οι λίγες ώρες που θα ακολουθούσαν. Όταν αντίκρισε την Ανν Καρ, ένιωσε πραγματική έκπληξη. Είχε ακούσει ότι και εκείνη είχε περάσει αρκετές δυσκολίες, και περίμενε αυτό να απεικονίζεται στην εμφάνισή της. Αντίθετα, όμως, φαινόταν αισιόδοξη και γεμάτη ενέργεια. Μετά από λίγη ώρα, ο Μάικλ είπε: «Φαίνεσαι μια χαρά, παρά τις δυσκολίες που πέρασες». Εκείνη του απάντησε: «Πράγματι, είμαι μια χαρά, και στη δουλειά μου και στην προσωπική μου ζωή. Όχι όμως παρά τις δυσκολίες, αλλά χάρη σε αυτές και χάρη στον τρόπο που έμαθα να τις αξιοποιώ». Ο Μάικλ σάστισε: «Πώς γίνεται αυτό;», ρώτησε. «Στη δουλειά, για παράδειγμα, νόμιζα ότι το τμήμα μου τα πήγαινε καλά, ενώ στην πραγματικότητα δεν συνέβαινε καθόλου αυτό. Η επιτυχία που είχαμε μάς είχε κάνει να επαναπαυτούμε. Μέχρι να το συνειδητοποιή-

10 ΚΟΡΥΦΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΛΑΔΕΣ σουμε, οι άλλες επιχειρήσεις μάς ξεπέρασαν. Το αφεντικό μου δυσαρεστήθηκε πολύ μαζί μου. «Τότε ήταν που άρχισα να αισθάνομαι απογοητευμένη, και ξεκίνησε η πίεση να βελτιωθούν γρήγορα τα πράγματα. Κάθε μέρα γινόταν όλο και πιο αγχωτική». Ο Μάικλ ρώτησε: «Τι συνέβη, λοιπόν;». Εκείνη απάντησε: «Άκουσα πέρυσι μια ιστορία από κάποιον συνάδελφο που σεβόμουν πολύ. Η ιστορία αυτή άλλαξε τον τρόπο που αντιμετώπιζα τους καλούς και τους δύσκολους καιρούς, και τώρα λειτουργώ πολύ διαφορετικά. Αυτή η ιστορία με βοήθησε να γίνω πιο ήρεμη και πιο επιτυχημένη, ανεξάρτητα από το αν τα πράγματα πηγαίνουν καλά ή όχι, ακόμα και στην προσωπική μου ζωή. Δεν θα την ξεχάσω ποτέ!». «Ποια ήταν η ιστορία;», τη ρώτησε. Η Ανν έμεινε για ένα λεπτό σιωπηλή, και μετά είπε: «Θα σε πείραζε να μου πεις γιατί θέλεις να την ακούσεις;». Ο Μάικλ παραδέχτηκε διστακτικά ότι δεν αισθανόταν πολύ ασφαλής στη δουλειά του και ότι στο σπίτι τα πράγματα δεν πήγαιναν και τόσο καλά. Δεν χρειάστηκε να πει τίποτα περισσότερο. Η Ανν έ- νιωσε την αμηχανία του και είπε: «Νομίζω ότι έχεις ανάγκη να ακούσεις την ιστορία όσο είχα κι εγώ». Η Ανν είπε στον Μάικλ ότι θα του έλεγε την ιστορία αρκεί να δεσμευόταν ότι, αν την έβρισκε βοηθητική, θα τη μοιραζόταν και με άλλους ανθρώπους. Ο Μάικλ συμφώνησε και η Ανν τον προετοίμασε για όσα επρόκειτο να ακούσει.

Πριν την ιστορία 11 Είπε: «Αν θέλεις να χρησιμοποιήσεις την ιστορία για να αντιμετωπίσεις τα σκαμπανεβάσματα της ζωής, θα σε βοηθήσει εάν την ακούσεις τόσο με την καρδιά όσο και με το μυαλό, και αν τη συμπληρώσεις με τις δικές σου εμπειρίες, ώστε τελικά να μπορέσεις να καταλάβεις τι ισχύει για σένα. «Θα προσέξεις επίσης ότι τα διδάγματα της ιστορίας επαναλαμβάνονται συχνά μέσα σε αυτήν, αν και με κάπως διαφορετικό τρόπο κάθε φορά». Ο Μάικλ ρώτησε: «Και γιατί επαναλαμβάνονται;». Η Ανν απάντησε: «Να σου πω, εγώ προσωπικά έτσι τα θυμόμουν καλύτερα. Και όταν θυμόμουν τα διδάγματα, τα εφάρμοζα περισσότερο». Και συνέχισε: «Οι αλλαγές με δυσκολεύουν. Για αυτό, όταν κάτι είναι καινούργιο, με βοηθάει να το ακούω αρκετά συχνά, ώστε κάποια στιγμή να μου γίνει πιο οικείο, να ξεπεράσει τους δισταγμούς της λογικής μου και να αγγίξει την καρδιά μου. Μόνο τότε γίνεται κομμάτι του εαυτού μου». «Αυτό συνέβη μόνον αφού αναλογίστηκα για πολύ την ιστορία». «Πιστεύεις ότι μια ιστορία μπορεί να φέρει τέτοια αλλαγή;» ρώτησε ο Μάικλ. «Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι σε πραγματικά δύσκολη θέση». Η Ανν απάντησε: «Αν είναι έτσι, τι έχεις να χάσεις; Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι πως όταν εφάρμοσα όσα έμαθα από την ιστορία, ο αντίκτυπος ήταν μεγάλος». «Μερικοί άνθρωποι» τον προειδοποίησε, «αποκομίζουν ελάχιστα από την ιστορία, ενώ άλλοι πάρα πολλά!».

12 ΚΟΡΥΦΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΛΑΔΕΣ «Η δύναμη δεν προέρχεται από την ίδια την ιστορία, αλλά από τον τρόπο που θα την αντιμετωπίσεις. Φυσικά, αυτό εξαρτάται από σένα». Ο Μάικλ κούνησε καταφατικά το κεφάλι του: «Εντάξει. Νομίζω ότι θέλω πραγματικά να την ακούσω». Έτσι, η Ανν ξεκίνησε να του διηγείται την ιστορία κατά τη διάρκεια του φαγητού, συνεχίζοντας και στο επιδόρπιο. Ξεκίνησε κάπως έτσι:

2 Απαντήσεις αρ όλη την ανυπομονησία του, ο νεαρός έφτασε στην κορυφή αφότου είχε βραδιάσει. Κάθισε καταγής και αναστέναξε: «Κρίμα! Το έχασα!». Μέσα στο σκοτάδι, μια φωνή που ερχόταν από κάπου κοντά τον ρώτησε: «Τι έχασες;». Έκπληκτος ο νεαρός γύρισε και είδε έναν γέροντα να κάθεται πάνω σε μια μεγάλη πέτρα, λίγα μέτρα πιο πέρα. Ο νεαρός τραύλισε: «Συγγνώμη, δεν σας είδα. Δεν πρόλαβα να δω το ηλιοβασίλεμα από την κορυφή. Φοβάμαι ότι αυτή είναι η ιστορία της ζωής μου». Ο γέροντας γέλασε και είπε: «Το γνωρίζω αυτό το συναίσθημα». Εκείνη τη στιγμή, ο νεαρός δεν είχε ιδέα ότι μόλις είχε συναντήσει έναν από τους πιο γαλήνιους και επιτυχημένους ανθρώπους στον κόσμο. Φαινόταν, απλώς, σαν ένας καλοσυνάτος γέροντας. Μετά από λίγο, ο γέροντας είπε: «Λοιπόν, πώς σου φαίνεται τώρα η θέα;». «Ποια θέα;» ρώτησε ο νεαρός. Προσπάθησε να διακρίνει τη θέα μέσα στο σκοτάδι αλλά δεν έβλεπε τίποτα. Άρχισε να αναρωτιέται για τον άνθρωπο που μόλις είχε γνωρίσει.

22 ΚΟΡΥΦΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΛΑΔΕΣ Ο γέροντας έγειρε το κεφάλι του προς τα πίσω και έστρεψε το βλέμμα του ψηλά στον ουρανό. Ο νεαρός κοίταξε κι αυτός με τη σειρά του προς τον ουρανό και είδε τα αστέρια να λαμποκοπούν πάνω από το κεφάλι του. Από την κοιλάδα δεν είχε δει ποτέ τα α- στέρια τόσο καθαρά. «Όμορφα δεν είναι;» είπε ο γέροντας. «Ναι!» απάντησε ο νεαρός εντυπωσιασμένος. Ατενίζοντας τα αστέρια, απολάμβανε μια στιγμή γαλήνης. «Τα αστέρια ήταν πάντα εκεί, έτσι δεν είναι;». «Ναι και όχι», είπε ο ηλικιωμένος. «Ναι, βρίσκονταν πάντα εκεί. Απλώς για να τα δεις έπρεπε να κοιτάξεις προς τη μεριά τους». Μετά ο γέροντας πρόσθεσε: «Και όχι. Οι επιστήμονες λένε ότι η λάμψη που βλέπουμε σήμερα στην πραγματικότητα προέρχεται από αστέρια που υπήρξαν εκατομμύρια χρόνια πριν και πλέον έχουν σβήσει». Ο νεαρός κούνησε το κεφάλι του και είπε: «Δύσκολο να γνωρίζεις τι είναι πραγματικό και τι όχι». Ο γέροντας δεν είπε τίποτα. Απλώς χαμογέλασε. Όταν ο νεαρός τον ρώτησε γιατί χαμογελάει, ο γέροντας απάντησε: «Σκεφτόμουν πόσο συχνά αισθανόμουν το ίδιο με σένα όταν ήμουν στην ηλικία σου. Όταν προσπαθούσα να ξεχωρίσω το πραγματικό από το φανταστικό».

Απαντήσεις 23 Κάθισαν για λίγο σιωπηλοί, θαυμάζοντας τη φωτεινή παράσταση που διαδραματιζόταν στον ουρανό. Τότε, ο γέροντας ρώτησε: «Γιατί ανέβηκες στην κορυφή;». «Δεν είμαι σίγουρος,» παραδέχτηκε ο νεαρός. «Φαντάζομαι ότι κάτι ψάχνω». Άρχισε να διηγείται στον γέροντα πόσο δυστυχισμένος ήταν κάτω στην πεδιάδα, και πως αισθανόταν ότι κάπου αλλού ίσως να έβρισκε την ευτυχία. Του είπε για τις δουλειές που είχε δοκιμάσει, για τις σχέσεις που δεν φαίνονταν να πετυχαίνουν, και την αίσθηση που είχε ότι δεν αξιοποιούσε τις ικανότητές του. Ξαφνιάστηκε με τον εαυτό του που αποκάλυπτε τόσα πολλά σε έναν ξένο. Ο γέροντας άκουγε προσεκτικά. Μόλις ο νεαρός τελείωσε την αφήγησή του, ο ηλικιωμένος τού είπε: «Θυμάμαι ότι κι εγώ αισθανόμουν αρκετές φορές απογοητευμένος. Ακόμα θυμάμαι τότε που με απέλυσαν από την πρώτη μου δουλειά. Ήταν απαίσιο. Όσο σκληρά κι αν προσπάθησα, δεν κατάφερνα να βρω άλλη δουλειά». «Τι κάνατε, τότε;». «Λοιπόν, για πάρα πολύ καιρό ήμουν απλώς θυμωμένος και απογοητευμένος. Τα πράγματα δεν πήγαιναν καθόλου καλά για μένα. Όμως τότε ένας καλός μου φίλος, κάποιος που δεν θα ξεχάσω ποτέ, μου μίλησε για κάτι που άλλαξε τα πάντα».

24 ΚΟΡΥΦΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΛΑΔΕΣ «Τι ήταν αυτό;» ρώτησε ο νεαρός. «Ήταν αυτό που εκείνος ονόμαζε Θεωρία των Κορυφών και των Κοιλάδων σε καλούς και δύσκολους καιρούς. Μου είχε πει Όσο πιο πολύ χρησιμοποιείς τη θεωρία των Κορυφών και των Κοιλάδων στη δουλειά και στην προσωπική σου ζωή, τόσο πιο ήρεμος και επιτυχημένος θα γίνεσαι». Ο γέροντας πρόσθεσε: «Στην αρχή ήμουν αρκετά δύσπιστος, αλλά τελικά αποδείχθηκε αλήθεια. Η θεωρία αυτή είχε τεράστια επίδραση στην καριέρα και στη ζωή μου». «Πώς κι έτσι;» θέλησε να μάθει ο νεαρός. «Η θεωρία αυτή άλλαξε τον τρόπο που έβλεπα τα σκαμπανεβάσματα της ζωής μου. Και έτσι άλλαξε και τον τρόπο που τα αντιμετώπιζα στην πράξη». Ο νεαρός ρώτησε: «Με ποιον τρόπο;». «Ο φίλος μου με βοήθησε να ανακαλύψω τρία πράγματα: πώς να βγαίνω γρηγορότερα από μια Κοιλάδα, πώς να μένω περισσότερο στην Κορυφή, και πώς να συναντώ περισσότερες Κορυφές και λιγότερες Κοιλάδες στο μέλλον μου». Ο νεαρός σκέφθηκε ότι όλα αυτά ακουγόταν πολύ καλά για να είναι αληθινά. Όμως βρισκόταν εκεί ψάχνοντας για απαντήσεις και ήταν περίεργος, κι έτσι ρώτησε: «Θα μου μιλήσετε γι αυτά;».

Απαντήσεις 25 Ο γέροντας είπε: «Θα σου μιλήσω, αρκεί να δεσμευτείς ότι, αν βρεις τη θεωρία βοηθητική, θα τη μοιραστείς και με άλλους ανθρώπους. «Και γιατί είναι σημαντικό να τη μοιραστώ με άλλους;» ρώτησε ο νεαρός. Ο γέροντας απάντησε: «Για δύο λόγους: πρώτον, για να τους βοηθήσεις και, δεύτερον, για να βοηθήσεις τον εαυτό σου. Όταν οι άνθρωποι γύρω σου ξέρουν πώς να κάνουν και τους καλούς και τους δύσκολους καιρούς να λειτουργούν προς όφελός τους, ανησυχούν λιγότερο και τα καταφέρνουν καλύτερα. Αυτό με τη σειρά του κάνει την εργασία και τη ζωή μαζί τους πιο ευχάριστη για σένα». Ο νεαρός είπε ότι εάν τον βοηθούσε η θεωρία, σίγουρα θα τη μοιραζόταν και με άλλους. Τότε ο γέροντας άρχισε: «Ίσως θα ήταν χρήσιμο να ξεκινήσουμε με αυτό:

26 ΚΟΡΥΦΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΛΑΔΕΣ Είναι φυσικό για όλους να έχουν Κορυφές και Κοιλάδες στην εργασία και στη ζωή τους.

Απαντήσεις 27 Ο νεαρός απογοητεύθηκε. Δεν ήταν αυτό που περίμενε να ακούσει. «Τι ακριβώς σημαίνει κορυφές και κοιλάδες ;» ρώτησε. «Εννοώ τις προσωπικές σου Κορυφές και Κοιλάδες τα σκαμπανεβάσματα που αισθάνεσαι στη δουλειά και στη ζωή σου. «Αυτές οι καλές ή κακές στιγμές μπορεί να διαρκούν μερικά λεπτά ή μήνες ή και περισσότερο». «Οι προσωπικές Κορυφές και Κοιλάδες είναι τόσο φυσικές όσο και οι κορυφές και κοιλάδες που βλέπεις γύρω σου. Και στις δύο περιπτώσεις, τα ψηλά και τα χαμηλά σημεία εναλλάσσονται και συνδέονται με παρόμοιο τρόπο.»μπορεί να αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι ψηλά σε έναν τομέα της δουλειάς σου ή της ζωής σου, και χαμηλά σε κάποιον άλλο. Είναι φυσικό. Συμβαίνει σε όλους παντού στον κόσμο, σε κάθε πολιτισμό. Είναι κομμάτι της ανθρώπινης φύσης». Ο νεαρός αναστέναξε και είπε: «Δεν είμαι, λοιπόν, ο μόνος». Ο γέροντας γέλασε: «Ούτε κατά διάνοια! Παρόλο που μερικές φορές μπορεί να αισθάνεσαι έτσι». Και προσέθεσε: «Οπωσδήποτε υπάρχει μεγάλη διαφοροποίηση στις καλές και στις κακές στιγμές που έχει ο καθένας μας, γιατί ποτέ οι εμπειρίες δύο ανθρώπων δεν είναι ακριβώς ίδιες, ακόμα κι όταν βιώνουν παρόμοιες καταστάσεις.»μπορείς να το σκεφθείς κάπως έτσι:

28 ΚΟΡΥΦΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΛΑΔΕΣ Οι Κορυφές και οι Κοιλάδες δεν είναι μόνο οι καλοί και οι δύσκολοι καιροί που σε πλαισιώνουν. Είναι επίσης ο τρόπος που αισθάνεσαι για τα εξωτερικά γεγονότα και ο τρόπος που τα αντιμετωπίζεις.

Απαντήσεις 29 «Το πώς αισθάνεσαι εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πώς κρίνεις την κατάστασή σου. Το μυστικό είναι να διαχωρίζεις τα όσα σου συμβαίνουν από το πόσο καλός και πολύτιμος αισθάνεσαι ως άτομο». Ο γέροντας συνέχισε: «Διαπίστωσα ότι μπορεί κανείς να αισθάνεται καλά με τον εαυτό του ακόμα κι όταν του συμβαίνουν άσχημα πράγματα». Ξαφνικά, ο νεαρός τον διέκοψε. «Αυτό που λες, λοιπόν, είναι ότι ακόμα κι όταν τα πράγματα εκεί κάτω στην κοιλάδα δεν πήγαιναν καλά, εγώ κατά κάποιο τρόπο θα έπρεπε να είμαι ευτυχισμένος. Λυπάμαι, αλλά θα διαφωνήσω.»τίποτα δεν πήγαινε για μένα καλά εκεί κάτω! Είναι εύκολο για εσάς να τα λέτε όλα αυτά, καθισμένος εδώ σε αυτή την κορυφή. Η ζωή σας εδώ πάνω δεν έχει καμία σχέση με τη δική μου ζωή κάτω στην κοιλάδα! Ο κόσμος από τον οποίο προέρχομαι είναι τελείως διαφορετικός». Ο γέροντας δεν φάνηκε να προσβάλλεται από το ξέσπασμα του νεαρού. Έμεινε απλώς σιωπηλός. Μετά από λίγο, ο νεαρός είχε κάπως ηρεμήσει. Ντράπηκε και είπε: «Συγγνώμη. Είχα καταλάβει ότι ή- μουν απογοητευμένος, αλλά από ό,τι φαίνεται είμαι και θυμωμένος περισσότερο απ' όσο νόμιζα». Ο γέροντας έγνεψε καταφατικά. «Καταλαβαίνω».

30 ΚΟΡΥΦΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΛΑΔΕΣ Μετά είπε: «Ώστε, λοιπόν, πιστεύεις ότι η ζωή μου εδώ πάνω δεν έχει καμία σχέση με τη δική σου ζωή κάτω στην κοιλάδα. Επίτρεψέ μου να σε ρωτήσω κάτι.»καθώς ανέβαινες εδώ πάνω, μήπως παρατήρησες μια ρωγμή στο έδαφος, ένα άνοιγμα που χώριζε την κοιλάδα σου από αυτή την κορυφή;». «Όχι, δεν το πρόσεξα» είπε ο νεαρός. «Πού ήταν;». Ο γέροντας δεν είπε τίποτα. Ο νεαρός το σκέφθηκε λιγάκι, και μετά γέλασε. «Επειδή δεν υπάρχει, σωστά;». «Πολύ σωστά» είπε ο γέροντας. «Επειδή οι κορυφές και οι κοιλάδες συνδέονται» είπε ο νεαρός. «Είσαι πολύ παρατηρητικός» είπε ο γέροντας χαμογελώντας. «Ποιος μπορεί να πει πού τελειώνει το ψηλότερο σημείο της κοιλάδας και πού αρχίζει το χαμηλότερο σημείο της κορυφής;»το μυστικό είναι να καταλάβεις όχι μόνο ότι όπως συνδέονται οι φυσικές κορυφές και κοιλάδες έτσι συνδέονται και οι προσωπικές Κορυφές και Κοιλάδες, αλλά και το πώς συνδέονται». Συνέχισε εξηγώντας αυτό που μόλις είχε πει:

Απαντήσεις 31 Οι Κορυφές και οι Κοιλάδες συνδέονται. Τα σφάλματα που κάνεις στους καλούς καιρούς σήμερα, δημιουργούν τους δύσκολους καιρούς του αύριο. Και τα σοφά πράγματα που κάνεις στους δύσκολους καιρούς σήμερα, δημιουργούν τους καλούς καιρούς του αύριο.

32 ΚΟΡΥΦΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΛΑΔΕΣ «Για παράδειγμα, οι άνθρωποι που εφαρμόζουν τη θεωρία των Κορυφών και των Κοιλάδων όταν βρίσκονται σε δύσκολους καιρούς, διαχειρίζονται καλύτερα την κατάστασή τους και συγκεντρώνονται στα ουσιώδη». Ο νεαρός πρόσθεσε «και αυτό βοηθάει να έχουν μετά τους καλούς καιρούς!». «Ναι», είπε ο γέροντας. «Ωστόσο, πάρα πολλοί άνθρωποι δεν καταφέρνουν να διαχειριστούν τους καλούς καιρούς και δεν καταλαβαίνουν ότι έτσι δημιουργούν τους μελλοντικούς δύσκολους καιρούς τους. Ξοδεύουν άσκοπα πολλούς πόρους, απομακρύνονται από τα ουσιώδη. και μπορείς να φανταστείς τι γίνεται τότε;». Ο νεαρός είπε: «Δύσκολοι καιροί ξανά!». Ο νεαρός όφειλε να παραδεχτεί ότι ήταν λογικό. «Ώστε, λοιπόν, εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε τους καλούς και τους δύσκολους καιρούς μας, πολύ περισσότερο απ όσο συνειδητοποιούμε». «Ακριβώς!» αναφώνησε ο γέροντας. Τα μάτια του έ- λαμπαν καθώς παρατηρούσε τον νεαρό να αρχίζει να κάνει τις δικές του ανακαλύψεις. «Αρκετά φιλοσοφήσαμε για σήμερα» είπε ο γέροντας. «Εάν θέλεις, μπορούμε να συνεχίσουμε την κουβέντα μας αύριο». «Θα το ήθελα πάρα πολύ».

Απαντήσεις 33 Μετά, ο γέροντας καληνύχτισε τον νεαρό και τον ά- φησε να στήσει τη σκηνή του. Λίγο αργότερα, ο νεαρός άντρας αποκοιμήθηκε προσπαθώντας να καταλάβει πώς ακριβώς συνδέονται οι προσωπικές του Κορυφές με τις Κοιλάδες του. Νωρίς το επόμενο πρωί, ο γέροντας κατέφτασε κουβαλώντας μαζί του ένα θερμός για να μοιραστούν λίγο ζεστό καφέ. Στο φως της μέρας, ο νεαρός παρατήρησε πόσο λαμπερά ήταν τα μάτια του γέροντα και είπε: «Φαίνεσαι ευτυχισμένος. Είναι επειδή ξυπνάς πάντα εδώ σε αυτή την κορυφή;». «Όχι, δεν είναι αυτό που με κάνει ευτυχισμένο. Και δεν μένω πάντα εδώ. Πολλές φορές κατεβαίνω στην κοιλάδα για να παίρνω προμήθειες και όλα όσα χρειάζομαι για τη ζωή μου εδώ». Ο νεαρός ήταν ακόμα νυσταγμένος και δεν αντιλήφθηκε τι πραγματικά ήταν αυτό που έλεγε ο γέροντας. «Εγώ νομίζω ότι εδώ πάνω θα ήμουν για πάντα ευτυχισμένος» απάντησε. «Όμως δεν μπορείς να μείνεις για πάντα εδώ» είπε ο ηλικιωμένος. «Κανένας δεν μπορεί να μείνει στο ίδιο μέρος για πάντα. Ακόμα κι αν σωματικά βρίσκεσαι σε ένα σημείο, με την καρδιά σου ταξιδεύεις πάντα σε άλλα μέρη.