ΣΧΟΛΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΛΥΚΕΙΑΚΕΣ ΤΑΞΕΙΣ ΚΑΡΥΑΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ

ΣΧΟΛΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΛΥΚΕΙΑΚΕΣ ΤΑΞΕΙΣ ΚΑΡΥΑΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ ΤΙΤΛΟΣ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ : «Τρόποι εξοικονόμησης ενέργειας σε ένα παλαιό κτήριο και σε ένα νεόδμητο με την βοήθεια των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.»

Μορφές Ενέργειας που εκμεταλλεύεται ο άνθρωπος

Πυρηνική ονομάζεται η ενέργεια που είναι αποθηκευμένη στον πυρήνα των ατόμων και ελευθερώνεται κατά τις αντιδράσεις των πυρήνων. Οι αντιδράσεις μπορεί να είναι σχάσης (διάσπασης) ή σύντηξης (συνένωσης) των πυρήνων.

Ηλεκτρική ενέργεια

Ηλεκτρική ενέργεια

Θερμότητα ονομάζεται η ενέργεια που ρέει από ένα σώμα σε ένα άλλο, λόγω της διαφοράς θερμοκρασίας των δυο σωμάτων και πάντα από το θερμότερο στο ψυχρότερο

Η λανθασμένη χρήση των επιστημονικών ανακαλύψεων. Η πυρηνική σχάση ανακαλύφθηκε το 1934 και χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή ατομικών βομβών

Τι είναι η γεωθερμική ενέργεια Είναι μια ανανεώσιμη μορφή ενέργειας που πηγάζει από το εσωτερικό της γης. Μεταφέρεται στην επιφάνεια με θερμική επαγωγή και με την είσοδο στον φλοιό της γης λειωμένου μάγματος από τα βαθύτερα στρώματά της. Για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος, ζεστό νερό σε θερμοκρασίες που κυμαίνονται από 150οC μέχρι περισσότερο από 370οC μεταφέρεται σε γεωτρήσεις από υπόγειες δεξαμενές σε ειδικές δεξαμενές και με την απελευθέρωση της πίεσης μετατρέπεται σε ατμό. Ο ατμός διαχωρίζεται από τα ρευστά διοχετεύονται σε περιφερειακά τμήματα της δεξαμενής για να βοηθήσουν να διατηρηθεί η πίεση. Αν η δεξαμενή χρησιμοποιηθεί για άμεση χρήση της θερμότητας τα γεωθερμικά ρευστά τροφοδοτούν έναν εναλλακτήρα θερμότητας και να επιστέψουν στη γη. Το ζεστό νερό από την έξοδο του εναλλακτήρα χρησιμοποιείται για την θέρμανση κτηρίων, θερμοκηπίων.

Γεωθερμικη ενεργεια

Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας Οι ανανεώσιμες μορφές ενέργειας (ΑΠΕ) ή ήπιες μορφές ενέργειας, ή νέες πηγές ενέργειας, ή πράσινη ενέργεια είναι μορφές που προέρχονται από διάφορες φυσικές διαδικασίες, όπως ο άνεμος, η γεωθερμία, η κυκλοφορία του νερού και άλλες. Ο όρος «ήπιες» αναφέρεται σε δυο βασικά χαρακτηριστικά τους. Καταρχάς, για την εκμετάλλευσή τους δεν απαιτείται κάποια ενεργητική παρέμβαση, όπως εξόρυξη, άντληση ή καύση, όπως με τις μέχρι τώρα χρησιμοποιούμενες πηγές ενέργειας, αλλά απλώς η εκμετάλλευση της ήδη υπάρχουσας ροής ενέργειας στη φύση. Δεύτερον, πρόκειται για «καθαρές» μορφές ενέργειας, πολύ «φιλικές» στο περιβάλλον, που δεν αποδεσμεύουν υδρογονάνθρακες, διοξείδιο του άνθρακα ή τοξικά και ραδιενεργά απόβλητα, όπως οι υπόλοιπες πηγές ενέργειας που χρησιμοποιούνται σε μεγάλη κλίμακα. Έτσι οι ΑΠΕ θεωρούνται από πολλούς μία αφετηρία για την επίλυση των οικολογικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Γη

Γενικα Οι ήπιες μορφές ενέργειας βασίζονται κατ' ουσίαν στην ηλιακή ακτινοβολία, με εξαίρεση τη γεωθερμική ενέργεια, η οποία είναι ροή ενέργειας από το εσωτερικό του φλοιού της γης, και την ενέργεια απ' τις παλίρροιες που εκμεταλλεύεται τη βαρύτητα. Οι βασιζόμενες στην ηλιακή ακτινοβολία ήπιες πηγές ενέργειας είναι ανανεώσιμες, μιας και δεν πρόκειται να εξαντληθούν όσο υπάρχει ο ήλιος, δηλαδή για μερικά

Γεωθερμική ενέργεια ονομάζεται η θερμική ενέργεια που προέρχεται από το εσωτερικό της γης και εμφανίζεται με τη μορφή θερμού νερού ή ατμού. Η ενέργεια αυτή σχετίζεται με την ηφαιστειότητα και τις ειδικότερες γεωλογικές και γεωτεκτονικές συνθήκες της κάθε περιοχής. Είναι μια ήπια και σχετικά ανανεώσιμη ενεργειακή πηγή, που με τα σημερινά τεχνολογικά δεδομένα μπορεί να καλύψει σημαντικές ενεργειακές ανάγκες. Οι γεωθερμικές περιοχές συχνά εντοπίζονται από τον ατμό που βγαίνει από σχισμές του φλοιού της γης ή από την παρουσία θερμών πηγών. Για να υφίσταται διαθέσιμο θερμό νερό ή ατμό σε μια περιοχή πρέπει να υπάρχει κάποιος υπόγειος ταμιευτήρας αποθήκευσης του κοντά σε ένα θερμικό κέντρο. Στην περίπτωση αυτή, το νερό του ταμιευτήρια που συνήθως είναι βρόχινο νερό που έχει διεισδύσει στους βαθύτερους ορίζοντες της γης, θερμαίνεται και ανεβαίνει προς την επιφάνεια. Τα θερμικά αυτά ρευστά εμφανίζονται στην επιφάνεια είτε με τη μορφή θερμού νερού ή ατμού όπως προαναφέρθηκε είτε αντλούνται με γεώτρηση και αφού χρησιμοποιηθεί η θερμική τους ενέργεια, γίνεται επανέγχυση του ρευστού στο έδαφος με δεύτερη γεώτρηση. Έτσι ενισχύεται η μακροβιότητα του ταμιευτήρια και αποφεύγεται η θερμική ρύπανση του περιβάλλοντος

Βιομάζα Η χρήση της βιομάζας σε συνδυασμένα συστήματα συμπαραγωγής θερμότητας και ενέργειας είναι η πλέον αποδοτική. Οι ενεργειακές καλλιέργειες μπορεί κι αυτές να έχουν αρνητικές επιπτώσεις (π.χ. ρύπανση νερού από φυτοφάρμακα, υποβάθμιση εδαφών), αν κατά την ανάπτυξή τους ακολουθούνται συμβατικές γεωργικές μέθοδοι εντατικής καλλιέργειας.

Ηλιακή ενέργεια χαρακτηρίζεται το σύνολο των διαφόρων μορφών ενέργειας που προέρχονται από τον Ήλιο. Τέτοιες είναι το φως ή φωτεινή ενέργεια, η θερμότητα ή θερμική ενέργεια καθώς και διάφορες ακτινοβολίες ή ενέργεια ακτινοβολίας. Η ηλιακή ενέργεια στο σύνολό της είναι πρακτικά ανεξάντλητη, αφού προέρχεται από τον ήλιο, και ως εκ τούτου δεν υπάρχουν περιορισμοί χώρου και χρόνου για την εκμετάλλευσή της.

Όσον αφορά την εκμετάλλευση της ηλιακής ενέργειας, θα μπορούσαμε να πούμε ότι χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες εφαρμογών: τα παθητικά ηλιακά συστήματα, τα ενεργητικά ηλιακά συστήματα ή Ηλιοθερμικά συστήματα, και τα φωτοβολταϊκά συστήματα. Τα παθητικά και τα ενεργητικά ηλιακά συστήματα εκμεταλλεύονται τη θερμότητα που εκπέμπεται μέσω της ηλιακής ακτινοβολίας, ενώ τα φωτοβολταϊκά συστήματα στηρίζονται στη μετατροπή της ηλιακής ακτινοβολίας σε ηλεκτρικό ρεύμα μέσω του φωτοβολταϊκού φαινομένου

Υδραυλική και εν μέρει υδροηλεκτρική ενέργεια είναι η ενέργεια που αποταμιεύεται ως δυναμική ενέργεια μέσα σε βαρυτικό πεδίο με τη συσσώρευση μεγάλων ποσοτήτων νερού σε υψομετρική διαφορά από τη συνέχιση της ροής του ελεύθερου νερού, και αποδίδεται ως κινητική μέσω της υδατόπτωσης. Η κινητική ενέργεια, στη συνέχεια, μπορεί είτε να χρησιμοποιείται αυτούσια επιτόπου (π.χ. νερόμυλοι), είτε να μετατρέπεται σε ηλεκτρική ή άλλες, που την αποθηκεύουν, ώστε τελικά να μεταφέρεται σε μεγάλες αποστάσεις. Στον γήινο κύκλο του νερού η ενέργεια προέρχεται κυρίως από τον ήλιο που εξατμίζει, σηκώνει ψηλά δηλαδή (στην ατμόσφαιρα), μεγάλες ποσότητες νερού. Η εκμετάλλευση της ενέργειας στον κύκλο αυτό γίνεται με τη χρήση υδροηλεκτρικών έργων (υδατοταμιευτήρες, φράγματα, κλειστοί αγωγοί πτώσεως, υδροστρόβιλοι, ηλεκτρογεννήτριες, διώρυγες φυγής

Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας Πρόκειται για «καθαρές» μορφές ενέργειας, πολύ «φιλικές» στο περιβάλλον, που δεν αποδεσμεύουν υδρογονάνθρακες, διοξείδιο του άνθρακα ή τοξικά και ραδιενεργά απόβλητα, όπως οι υπόλοιπες πηγές ενέργειας που χρησιμοποιούνται σε μεγάλη κλίμακα. Έτσι οι ΑΠΕ θεωρούνται από πολλούς μία αφετηρία για την επίλυση των οικολογικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Γη.

Πλεονεκτήματα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας 1. Είναι πολύ φιλικές προς το περιβάλλον, έχοντας ουσιαστικά μηδενικά κατάλοιπα και απόβλητα. 2. Δεν πρόκειται να εξαντληθούν ποτέ, σε αντίθεση με τα ορυκτά καύσιμα. 3. Μπορούν να βοηθήσουν την ενεργειακή αυτάρκεια μικρών και αναπτυσσόμενων χωρών, καθώς και να αποτελέσουν την εναλλακτική πρόταση σε σχέση με την οικονομία του πετρελαίου. 4. Είναι ευέλικτες εφαρμογές που μπορούν να παράγουν ενέργεια ανάλογη με τις ανάγκες του επί τόπου πληθυσμού, καταργώντας την ανάγκη για τεράστιες μονάδες παραγωγής ενέργειας (καταρχήν για την ύπαιθρο) αλλά και για μεταφορά της ενέργειας σε μεγάλες αποστάσεις. 5. Ο εξοπλισμός είναι απλός στην κατασκευή και τη συντήρηση και έχει μεγάλο χρόνο ζωής. Τέλος επιδοτούνται από τις περισσότερες κυβερνήσεις.

Μειονεκτήματα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας 1. Έχουν αρκετά μικρό συντελεστή απόδοσης, της τάξης του 30% ή και χαμηλότερο. Συνεπώς απαιτείται αρκετά μεγάλο αρχικό κόστος εφαρμογής σε μεγάλη επιφάνεια γης. Γι' αυτό το λόγο μέχρι τώρα χρησιμοποιούνται σαν συμπληρωματικές πηγές ενέργειας. 2. Για τον παραπάνω λόγο προς το παρόν δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την κάλυψη των αναγκών μεγάλων αστικών κέντρων. 3. Η παροχή και απόδοση της αιολικής, υδροηλεκτρικής και ηλιακής ενέργειας εξαρτάται από την εποχή του έτους αλλά και από το γεωγραφικό πλάτος και το κλίμα της περιοχής στην οποία εγκαθίστανται. 4. Για τις αιολικές μηχανές υπάρχει η άποψη ότι δεν είναι κομψές από αισθητική άποψη κι ότι προκαλούν θόρυβο και θανάτους πουλιών. Με την εξέλιξη όμως της τεχνολογίας τους και την προσεκτικότερη επιλογή χώρων εγκατάστασης (π.χ. σε πλατφόρμες στην ανοιχτή θάλασσα) αυτά τα προβλήματα έχουν σχεδόν λυθεί.

Αιολική ενέργεια Χρησιμοποιήθηκε παλιότερα για την άντληση νερού από πηγάδια καθώς και για μηχανικές εφαρμογές (π.χ. την άλεση στους ανεμόμυλους). Έχει αρχίσει να χρησιμοποιείται ευρέως για ηλεκτροπαραγωγή.

Ηλιακή ενέργεια Χρησιμοποιείται περισσότερο για θερμικές εφαρμογές (ηλιακοί θερμοσίφωνες και φούρνοι) ενώ η χρήση της για την παραγωγή ηλεκτρισμού έχει αρχίσει να κερδίζει έδαφος, με την βοήθεια της πολιτικής προώθησης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας από το ελληνικό κράτος και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ηλιακή ενέργεια στο σπίτι

Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας Ως «ανανεώσιμες πηγές» θεωρούνται γενικά οι εναλλακτικές των παραδοσιακών πηγών ενέργειας (π.χ. του πετρελαίου ή του άνθρακα), όπως η ηλιακή και η αιολική. Σε κάθε περίπτωση οι ΑΠΕ έχουν μελετηθεί ως λύση στο πρόβλημα της αναμενόμενης εξάντλησης των (μη ανανεώσιμων) αποθεμάτων ορυκτών καυσίμων. Τελευταία από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και από πολλά μεμονωμένα κράτη, υιοθετούνται νέες πολιτικές για τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, που προάγουν τέτοιες εσωτερικές πολιτικές και για τα κράτη μέλη. Οι ΑΠΕ αποτελούν τη βάση του μοντέλου οικονομικής ανάπτυξης της πράσινης οικονομίας και κεντρικό σημείο εστίασης της σχολής των οικολογικών οικονομικών, η οποία έχει κάποια επιρροή στο οικολογικό κίνημα.

Φωτοβολταϊκά Συστήματα Τα φωτοβολταϊκά συστήματα (Φ/Β) μετατρέπουν την ηλιακή ενέργεια σε ηλεκτρική, λύνοντας έτσι το πρόβλημα της ηλεκτροδότησης περιοχών που είναι δύσκολο να πάρουν ρεύμα από το ηλεκτρικό δίκτυο (απομονωμένα σπίτια, φάροι, κ.α). Μικροί υπολογιστές και ρολόγια χρησιμοποιούν τα Φ/Β για την λειτουργία τους. Στην Ελλάδα υπάρχουν προϋποθέσεις για ανάπτυξη και εφαρμογή των Φ/Β συστημάτων, λόγω του ιδιαίτερα υψηλού δυναμικού ηλιακής ενέργειας. Παρ' όλα αυτά στη χώρα μας υπάρχει ένας μικρός αριθμός εγκατεστημένων Φ/Β συστημάτων.

Υβριδικό σπίτι για αυτονομία 70% στην ενέργεια

Αιολική Ενέργεια -- Γεωθερμία

Ενεργειακή απόδοση σε καινούριο κτήριο

Ενεργειακή απόδοση κτιρίων και εξωτερική θερμομόνωση Οι επιδιώξεις για εξοικονόμηση ενέργειας έχουν γίνει πλέον συνειδητή επιλογή σε κάθε τομέα της ζωής, από τις ηλεκτρικές συσκευές και τα μέσα μαζικής μεταφοράς μέχρι τον κατασκευαστικό τομέα. Σε πολλές χώρες υπάρχουν συγκεκριμένα νομοθετικά μέτρα, τα οποία αποβλέπουν στην εξοικονόμηση ενέργειας αλλά και στη μείωση τους συνολικά.

Ο ρόλος του κτιρίου Ο σχεδιασμός ενός κτιρίου πρέπει να στοχεύει στην παροχή συνθηκών άνεσης στους ενοίκους ανεξάρτητα από τις επικρατούσες εξωτερικές συνθήκες. Αυτό σημαίνει, ότι μία καλή μόνωση πρέπει να εξασφαλίζει τουλάχιστον: την υγιεινή, άνετη και ευχάριστη διαβίωση στους ενοίκους, χωρίς να διαταράσσεται το θερμικό ισοζύγιο του ανθρώπινου σώματος με ακραίες θερμικές αλληλοεπιδράσεις κρύου η ζέστης ανάμεσα σε αυτό και στον περιβάλλοντα χώρο. Την οικονομία στην κατανάλωση ενέργειας με την ελαχιστοποίηση των θερμικών απωλειών του εσωτερικού χώρου

Οι θερμογέφυρες είναι εκείνα τα σημεία ή τμήματα του κτιριακού κελύφους με σημαντική μείωση της θερμικής αντίστασης των δομικών στοιχείων. Ο βασικότερος τομέας επέμβασης στα κτίρια υφιστάμενα και νέα είναι το κτιριακό κέλυφος για την αποδοτικότερη θερμομόνωση τους. Η εξωτερική θερμομόνωση αποτελεί τον πιο αποτελεσματικό τρόπο μόνωσης του κτιριακού κελύφους.

Τα προτερήματα της εξωτερικής θερμομόνωσης είναι: Εξοικονόμηση ενέργειας από την Εκμετάλλευση ολόκληρης της θερμοχωρητικότητας των τοίχων. Εξοικονόμηση ενέργειας με την αποφυγή σχηματισμού Θερμικών γεφυρών σε νέα και υφιστάμενα κτίρια Εξοικονόμηση ενέργειας έως και 55%, ως προς τη συνολική ενέργεια που καταναλώνεται στο κτίριο για θέρμανση και κλιματισμό. Προστασία του περιβάλλοντος με έως 50% μείωση των αερίων ρύπων Προστασία του κτιριακού κελύφους από καιρικές καταπονήσεις. Βελτίωση της εμπορευσιμότητας του κτιρίου λόγω ενεργειακής ταυτότητας Λιγότερο από 1% υδατο-απορρόφηση (Είναι γνωστό ότι η απορρόφηση ύδατος μειώνει σημαντικά την ικανότητα θερμομόνωσης)

Για να βελτιωθεί η ενεργειακή επίδοση των κτιρίων λαμβάνονται υπόψη στον υπολογισμό τα εξής: Την θερμομόνωση του κελύφους και των παραθύρων Αεροστεγανότητα (φυσικός αερισμός με ανάκτηση θερμότητας) Θέση και προσανατολισμός, ηλιασμός, φυσικός φωτισμός Εγκαταστάσεις θέρμανσης, θερμού νερού, κλιματισμού Συσκευές (χαμηλής) ενεργειακής κατανάλωσης Παθητικά ηλιακά συστήματα, ηλιοπροστασία

Σε σωστά θερμομονωμένα κτήρια, η κατανάλωση ενέργειας μπορεί να είναι 20-40% μικρότερη από την ενεργειακή κατανάλωση ενός κτηρίου χωρίς θερμομόνωση. Η εφαρμογή μέτρων εξοικονόμησης ενέργειας στα κτίρια προϋποθέτει την διάθεση και εγκατάσταση ειδικών υλικών και προϊόντων. Τα προϊόντα αυτά αφορούν τα εξής:

Κουφώματα με ελάχιστες απώλειες με στόχο την εξοικονόμηση ενέργειας

Πετροβάμβακας Ο πετροβάμβακας είναι ινώδους μορφής, καθώς αποτελείται από μια μάζα εξαιρετικά λεπτών ινών και παρασκευάζεται από μίγμα ορυκτογενών πετρωμάτων, που αφθονούν στη φύση, όπως βασάλτη, μεταβασάλτη, διαβάση, αμφιβολίτη, ασβεστόλιθο, δολομίτη και βωξίτη.

Εξηλασμένη πολυστερίνη

Διογκωμένη πολυστερίνη

Η διογκωμένη πολυστερίνη είναι παράγωγο του πετρελαίου και ανήκει στην κατηγορία των πλαστικών. Ανακαλύφθηκε το 1954 από την Γερμανική εταιρεία πλαστικών BASF. Παράγεται από τον πολυμερισμό του στυρενίου με την προσθήκη πεντανίου χωρίς την προσθήκη χημικών (HFCs, CFCs, HCFCs, CO2) βλαβερών για την υγεία και το περιβάλλον. Το αποτέλεσμα είναι η παραγωγή κόκκων διογκωμένου πολυστυρένιου διαμέτρου 2-10 mm. Ο κάθε κόκκος αποτελείται από 98% αέρα και 2% πολυστερίνη. Είναι αδιαπέρατο από το νερό και την υγρασία και λόγω του παγιδευμένου αέρα που περιέχει, έχει άριστες θερμομονωτικές ιδιότητες.

Αφρώδες εξηλασμένη πολυστερίνη

Η αφρώδης εξηλασμένη πολυστερίνη, συγγενές θερμομονωτικό υλικό της διογκωμένης πολυστερίνης, έχει όμοια σύσταση με αυτήν, αλλά διαφορετική μέθοδο επεξεργασίας. Για την παραγωγή αφρώδους εξηλασμένης πολυστερίνης χρησιμοποιείται ως πρώτη ύλη η πολυστερίνη, το CO2 ως προωθητικό αέριο σε ποσοστό από 3 ως 7%, στοιχεία αύξησης της πυραντοχής σε ποσοστό από 1 ως 6% και ως βοηθητικές ύλες το ταλκ και χρωστικές ουσίες, που δίνουν το χαρακτηριστικόγια κάθε εταιρία χρώμα στο τελικό προϊόν.

Διογκωμένη πολυστερίνη ή Αφρώδες εξηλασμένη πολυστερίνη Λόγω της ίδιας πρώτης ύλης (στυρένιο) που χρησιμοποιείται για την παραγωγή διογκωμένης και εξηλασμένης πολυστερίνης οι φυσικές ιδιότητες τους,για την ίδια ποιότητα υλικού είναι παρόμοιες. Η διογκωμένη πολυστερίνη όμως μπορεί να παραχθεί σε διάφορες ποιότητες με χαρακτηριστικά είτε καλύτερα είτε χειρότερα από την εξηλασμένη πολυστερίνη αναλόγως τις απαιτήσεις της εφαρμογής. Η διογκωμένη πολυστερίνη προτιμάται έναντι της εξηλασμένης, λόγω του χαμηλού κόστους της

Παρόλα αυτά, η θέσπιση αυστηρότερων κανονισμών θερμομόνωσης, πυρασφάλειας και οικολογικής δόμησης, οδηγούν σε αύξηση των πωλήσεων του πετροβάμβακα Ο πετροβάμβακας ανήκει στα ανόργανα ινώδη υλικά. Αποτελείται από ίνες μέσης διαμέτρου 15μίτι, που συνδέονται με τη χρήση ειδικών συνδετικών ρητινών. Η εξηλασμένη πολυστερίνη ανήκει στα οργανικά αφρώδη υλικά και έχει τη μορφή ελαφράς πλάκας. Στην πρώτη περίπτωση ο αέρας είναι εγκλωβισμένος ανάμεσα στις ίνες και έχει άμεση επαφή με το περιβάλλον. Στη δεύτερη, βρίσκεται με τη μορφή μικρών φυσαλίδων μέσα στη μάζα του υλικού και έχουν ελάχιστη επαφή με τον εξωτερικό αέρα. Τέλος, μόνο ο πετροβάμβακας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ηχομόνωση, αφού η εξηλασμένη πολυστερίνη δεν παρουσιάζει ηχοαπορροφητικότητα.

Οικολογική θερμομόνωση Η επιλογή της θερμομόνωσης που θα χρησιμοποιηθεί για την μείωση των θερμικών απωλειών εξαρτάται άμεσα από οικονομικές, περιβαλλοντικές και ενεργειακές παραμέτρους. Η διαδικασία παραγωγής της θερμομόνωσης, ο κύκλος ζωής και η τελική της διάθεση (απόρριψη) έχει σημαντικές επιπτώσεις στο γενικότερο περιβάλλον. Στα νέα αναπτυσσόμενα θερμομονωτικά υλικά,γίνεται προσπάθεια να μην έχουν αρνητική επίδραση στο περιβάλλον. Στόχος τους θα ήταν να έχουν ένα θετικό εποικοδομητικό ρόλο στο οικοσύστημα.

Ειδικότερα,θα πρέπει να ικανοποιούν ολικώς ή μερικώς τις παρακάτω παραμέτρους: Τη μικρή ενσωματωμένη ενέργεια των υλικών (εξαρτάται από την διαδικασία παραγωγής και μεταφοράς) Την ικανότητα του προϊόντος να ανακυκλώνεται (επαναχρησιμοποίηση του προϊόντος) Την επιλογή του χρόνου ζωής Τον έλεγχο της τοξικότητας Άλλες παραμέτρους που σχετίζονται με την οικολογική συμπεριφορά, όπως οι εκπομπές των υλικών σε CO2 και ΝΟχ κατά την διάρκεια παραγωγής τους.

ΚΤΗΡΙΟ,ΕΝΕΡΓΕΙΑ & ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ Η ανάγκη για μια διαφορετική διαχείριση της ενέργειας, καθώς και η επιδείνωση του περιβάλλοντος πολλών αστικών κέντρων, έφεραν στην επικαιρότητα τη συζήτηση για μια αλλαγή στην τεχνολογία της δόμησης. Αυτή η αλλαγή συναρτάται με τις έννοιες της αειφορίας και του οικολογικού σχεδιασμού των κτηρίων και των πόλεων

Η οικολογική δόμηση είναι κυρίως το αποτέλεσμα μιας ολοκληρωμένης και πολύπλοκης σύνθεσης, που λαμβάνει υπόψη της ένα μεγάλο σύνολο παραμέτρων την τοπογραφία των οικοπέδων, το έδαφος, το μικροκλίμα, τον προσανατολισμό των κτηρίων, την σωστή επιλογή των ανοιγμάτων, την μελέτη του κελύφους, την επιλογή των κατάλληλων υλικών. την λειτουργική ενσωμάτωση στο κτήριο των συστημάτων παραγωγής ενέργειας, ενώ προτείνει σύγχρονα συστήματα για την ελαχιστοποίηση των αρνητικών επιπτώσεων στο περιβάλλον.

Το δυναμικό εξοικονόμησης ενέργειας στα κτήρια μπορεί να διαχωριστεί σε δύο κατηγορίες: το δυναμικό εξοικονόμησης ενέργειας, αν ληφθούν κατάλληλα μέτρα σε επίπεδο αστικού σχεδιασμού και το δυναμικό εξοικονόμησης ενέργειας, αν εφαρμοσθούν μέτρα ενεργειακής απόδοσης στο κέλυφος και στα ενεργειακά συστήματα των κτηρίων.

Η θερμομόνωση δεν αφορά μόνο στα νεόδμητα κτήρια, αλλά και στα υφιστάμενα κτήρια, καθώς σε αυτά παρουσιάζονται μεγάλες απώλειες θερμότητας. Σήμερα γίνονται εκτεταμένες προσπάθειες για την ανεύρεση τρόπων διόρθωσης των στρεβλώσεων του παρελθόντος σχετικά με τον ενεργειακό σχεδιασμό των κτηρίων

Θερμομόνωση κτηρίου Ανάμεσα σε δύο σώματα με διαφορετικές θερμοκρασίες, προκαλείται μία συνεχής ροή θερμότητας. Αυτή η ροή θερμότητας είναι αδύνατο να εμποδιστεί. Αυτό γίνεται κατορθωτό με την θερμομόνωση του κτιρίου Η θερμομόνωση είναι από τις σημαντικότερες παρεμβάσεις σε μία κατοικία για την ενεργειακή της αναβάθμιση και την εξοικονόμηση ενέργειας. Αφορά στη θερμική θωράκιση με μονωτικά υλικά του κελύφους του κτιρίου.

Θερμομόνωση κτηρίου

Μία από τις πλέον συνηθισμένες μεθόδους εξωτερικής θερμομόνωσης είναι αυτή όπου το κτίριο επενδύεται με φύλλα θερμομονωτικού υλικού το οποίο σοβατίζεται με ένα ειδικό ελαστικό πολύ ισχυρό στεγανό επίχρισμα. Αυτός ο τύπος μόνωσης αποτρέπει την δημιουργία θερμογεφυρών από δοκάρια και κολώνες και προστατεύει τις επιφάνειες των τοίχων από την υγρασία

Θερμομονωτικός τοιχος.

Εξωτερικός θερμομονωτικός τοίχος

Κτήριο με εξωτερική θερμομόνωση

Θερμομονωτική παρέμβαση σε παλαιό κτήριο

Κουφώματα Ο σκοπός των κουφωμάτων είναι να επιτρέπουν την πρόσβαση και την είσοδο φωτός και αέρα σε κλειστούς χώρους. Παρότι η ανταλλαγή θερμότητας με το εξωτερικό περιβάλλον είναι πολλές φορές επιθυμητή, τα κουφώματα μπορούν να αποτελέσουν σημεία θερμικών απωλειών αν δεν κατασκευαστούν και μονωθούν κατάλληλα.

Τριπλό τζάμι με θερμομόνωση

Τριπλό τζάμι με θερμομόνωση(ξύλο)

Μπαλκονόπορτα με τετραπλό τζάμι με θερμομόνωση.

Οροφές Ανάμεσα στις εξωτερικές επιφάνειες, η οροφή είναι συχνά αυτή από την οποία χάνεται η περισσότερη θερμότητα. Εντούτοις, η μόνωσή της είναι μία εργασία σχετικά εύκολη και φθηνή. Εάν η οροφή είναι επίπεδη, ο πλέον αποτελεσματικός τρόπος μόνωσης είναι εξωτερικός και αποτελείται από την εφαρμογή υλικών, κατά σειρά, μονωτικών, υδατοστεγών και προστατευτικών από τις καιρικές συνθήκες και τους πιθανές χρήστες της οροφές (κοινόχρηστες ταράτσες). Εναλλακτικά μπορούν να εφαρμοστούν κατάλληλοι πίνακες μονωτικού υλικού στο εσωτερικό της οροφής του κτιρίου, το πάχος των οποίων εξαρτάται από την επιθυμητή θερμομόνωση.

Θερμομονωτικά Ψυχρά Χρώματα α. Επίχρισμα της ταράτσας κάθε κτιρίου με ψυχρές βαφές μεγάλης ανακλαστικότητας στην ηλιακή ακτινοβολία. Σε όλα τα κτίρια που διαθέτουν ελεύθερη οροφή, στην οποία δεν υπάρχει επικάλυψη από ανακλαστικό υλικό, λαμβάνεται πρόνοια ώστε να χρωματιστεί με ανακλαστική βαφή, κατά προτίμηση λευκού χρώματος, που να παρουσιάζει συνολικό συντελεστή ανακλαστικότητας στην ηλιακή ακτινοβολία τουλάχιστον με 0.87 και συντελεστή εκπομπής τουλάχιστον 0.8. Είναι δυνατό να χρησιμοποιούνται βαφές άλλου χρώματος, υπό την προϋπόθεση ότι ο ολικός συντελεστής ανακλαστικότητας είναι μεγαλύτερος του 0.7 και ο συντελεστής εκπομπής μεγαλύτερος ή ίσος του 0.8.

β. Όπου απαιτείται, οι εξωτερικοί χρωματισμοί των κατακόρυφων τμημάτων των κτιρίων πραγματοποιούνται με χρήση ψυχρών έγχρωμων ή λευκών βαφών. Οι έγχρωμες βαφές πρέπει να παρουσιάζουν ανακλαστικότητα χαμηλότερη ή ίση της ανακλαστικότητα του δώματος και πρέπει να φέρουν την ένδειξη «ψυχρές βαφές». Παράλληλα πρέπει να παρουσιάζουν συντελεστή εκπομπής τουλάχιστον ίσο, ή μεγαλύτερο, από 0.8. Οι βαφές πρέπει να είναι πιστοποιημένες ως προς τα οπτικά τους χαρακτηριστικά από εγκεκριμένα εργαστήρια.

Το γεγονός λοιπόν ότι μία κατοικία με θερμομόνωση έχει πολύ μικρότερο κόστος θέρμανσης-ψύξης και προσφέρει συνθήκες άνεσης, αυξάνει την εμπορική της αξία και την καθιστά περισσότερο ελκυστική στους μελλοντικούς αγοραστές ή ενοικιαστές. Τα παραπάνω καθώς και το γεγονός ότι η θερμομόνωση έχει μεγάλη διάρκεια ζωής όση σχεδόν και η διάρκεια ζωής του κτιρίου, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η εφαρμογή της θερμομόνωσης σε μία κατοικία πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα σε σχέση με άλλες παρεμβάσεις