ΟΜΙΛΙΑ ΘΟΔΩΡΗ ΧΙΩΝΗ ΣΤΗΝ 11η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΩΝ ΝΕΟΛΑΙΩΝ Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες, Χαιρετίζουμε όλες τις Οργανώσεις που συμμετέχουν στην 11η Συνάντηση των Ευρωπαϊκών Κομμουνιστικών Νεολαιών. Θέλουμε ιδιαίτερα να ευχαριστήσουμε τους συντρόφους από την SDAJ που έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους για να φιλοξενήσουν τη συνάντηση αυτή. Οι Ευρωπαϊκές Συναντήσεις των ΚΝ έχουν μεγάλη σημασία, μπορούν να συμβάλουν στην ενδυνάμωση του συντονισμού της πάλης μας, να ισχυροποιήσουμε τον κοινό μας αγώνα στις χώρες μας, ενάντια στο εκμεταλλευτικό σύστημα, την ΕΕ, τα κόμματα του κεφαλαίου και τις κυβερνήσεις τους. Φέτος συμπληρώνονται 70 χρόνια αφότου ο Κόκκινος Στρατός ύψωσε τη κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο στο Ράιχσταγκ, συντρίβοντας μέχρι την κεφαλή του το φασιστικό καθεστώς που έφτασε την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο στο αποκορύφωμά της. Έχουμε υποχρέωση να τιμάμε τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων, εργατών, αγροτών, νέων που στο Στάλινγκραντ, το Λένινγκραντ, το Κουρσκ, απ άκρη σ άκρη σ όλη την Ευρώπη, αψήφησαν κόπους, θυσίες, εκτελεστικά αποσπάσματα, υπογράφοντας με το αίμα τους το νικηφόρο τέλος στη μάχη ενάντια στη φασιστική ιδεολογία και πρακτική, που γεννήθηκε από το απάνθρωπο εκμεταλλευτικό σύστημα, τον καπιταλισμό. Αποδεικνύοντας πως οι λαοί είναι ανίκητοι όταν είναι αποφασισμένοι, πως ο άνθρωπος έχει ανεξάντλητες δυνάμεις όταν εμπνέεται, καθοδηγείται από ανώτερα ιδανικά και στόχους. Έχουμε κάθε λόγο και υποχρέωση να διδασκόμαστε από την Ιστορία, να μαθαίνουμε την αλήθεια και να παλεύουμε γι αυτή. Να διδασκόμαστε από την εμπειρία και τα συμπεράσματα του τιτάνιου αγώνα των λαών για την κοινωνική απελευθέρωση. Να τα εντάσσουμε στη σημερινή μας πάλη, με τη συνεχή προσπάθεια να ανταποκρινόμαστε σε κάθε φάση στο σύγχρονο αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Γιατί είμαστε κληρονόμοι και των πιο μεγάλων ιδεών που γέννησαν τα πιο πρωτοπόρα μυαλά και των πιο μεγάλων κατορθωμάτων που κατάφεραν οι πιο απλοί άνθρωποι. Κατά τη γνώμη μας, δεν μπορούμε παρά να παίρνουμε υπόψη ένα πολύ σοβαρό γεγονός. Ότι μετά τη νίκη της αντεπανάστασης στη Σοβιετική Ένωση και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες, ξεκίνησε μια συντονισμένη σε παγκόσμιο επίπεδο προσπάθεια για το σβήσιμο και το ξαναγράψιμο της Ιστορίας, ιδιαίτερα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ένα πραγματικό "πογκρόμ" ενάντια στην ιστορική αλήθεια. Με στόχο να βάλει ο ιμπεριαλισμός στο χέρι τις συνειδήσεις των νέων ανθρώπων, να δηλητηριάσουν τους νέους με το δηλητήριο του αντικομουνισμού, να παρουσιάσουν το καπιταλιστικό σύστημα σαν το "απόγειο" και το τελευταίο στάδιο της ανθρώπινης κοινωνίας. Να θωρακίσουν, με δυο λόγια, την αστική εξουσία.
Πρωταγωνιστικό ρόλο στην προσπάθεια αυτή διαδραματίζει η ΕΕ, αυτή η αντιδραστική ένωση των μονοπωλίων και των καπιταλιστικών κρατών της Ευρώπης.Που έφτασε στο σημείο να ανακηρύξει την 9η Μάη σε «Μέρα της Ευρώπης», επιδιώκοντας να σβήσει τη Μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών. Που έχει αναγάγει τον αντικομμουνισμό, την ανιστόρητη - αντιεπιστημονική ταύτιση κομμουνισμού - φασισμού επίσημη ιδεολογία της, με κείμενα όπως το «Αντικομμουνιστικό Μνημόνιο». Που δίνει μόνο για την περίοδο 2014-2020 πάνω από 200 εκατομμύρια ευρώ στο πρόγραμμα «Μνήμη και Ευρωπαϊκή Ιθαγένεια» και ειδικά σε όσα προγράμματα σε σχολεία και πανεπιστήμια φτιαχτούν για να δείξουν, όπως λένε, «τα εγκλήματα των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων». Είναι η ΕΕ που ξαναβάζει στα σχολεία ως «εθνικούς ήρωες» και δίνει συντάξεις στα αποβράσματα-συνεργάτες των ναζί, των SS, ιδιαίτερα στις βαλτικές χώρες, αλλά όχι μόνο. Κράτη - μέλη της έχουν τα ΚΚ και τα κομμουνιστικά σύμβολα εκτός νόμου, ξηλώνουν ό,τι θυμίζει τη σοσιαλιστική οικοδόμηση. Διώκουν και καταδικάζουν με βαριές ποινές, σαν κοινούς εγκληματίες, αγωνιστές, κομμουνιστές, όσους υπερασπίστηκαν τη Σοβιετική Ένωση, όσους παλεύουν για το σοσιαλισμό. Εδώ στη Γερμανία ακόμα απαγορεύεται επί της ουσίας να διοριστεί κομμουνιστής σε δημόσια υπηρεσία. Είναι πραγματικά υπόλογες και επικίνδυνες δυνάμεις όπως το ΚΕΑ, που στηρίζουν όχι μόνο γενικά τη διακρατική καπιταλιστική ένωση της ΕΕ, αλλά και ειδικά το στόχο της να ξαναγράψει την ιστορία, να διαδώσει τον αντικομμουνισμό. Η αναθεώρηση της Ιστορίας, παρουσιάζει το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο έξω από τις συνθήκες που πραγματοποιήθηκε, σαν να μπορούσε και να μη γίνει, που προκύπτει από τυχαία γεγονότα ή από επιδιώξεις κάποιων μανιακών. Κρύβοντας δηλαδή την ουσία του πολέμου, που είναι συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα. Κρύβοντας ότι οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι ξεπηδούν από τη φλέβα του καπιταλιστικού συστήματος. Ο καπιταλισμός, το κυνήγι του κέρδους, οι ανταγωνισμοί έχουν ως φυσικό επακόλουθο τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, που θα σταματήσουν μόνο όταν θα καταργηθεί το εκμεταλλευτικό σύστημα. Τέτοιο χαρακτήρα είχε και ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, που έγινε γιατί οξύνθηκαν οι αντιθέσεις μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών, αντιθέσεις που αφορούσαν τον έλεγχο σφαιρών επιρροής, το ξαναμοίρασμα του κόσμου ανάμεσά τους, στο έδαφος και της καπιταλιστικής κρίσης του 29-32 και του '37-'38. Ενώ ταυτόχρονα όλες οι καπιταλιστικές δυνάμεις είχαν ως κοινό στόχο τη συντριβή του σοσιαλισμού, της Σοβιετικής Ένωσης. Η Σοβιετική Ένωση υποχρεώθηκε σε έναν πόλεμο που προκάλεσε ο ιμπεριαλισμός. Κι όμως η συνεισφορά της προς όφελος των λαών είναι τεράστια και από τα
μεγαλύτερα ιστορικά κατορθώματα. Όση χολή κι αν χύσουν, δεν αλλάζει η πραγματικότητα, ότι η πρώτη σοσιαλιστική εργατική εξουσία σήκωσε το κύριο βάρος του αγώνα υπέρ των λαών. Αποδεικνύοντας την ανωτερότητα του σοσιαλιστικού συστήματος, της εργατικής εξουσίας, τα πλεονεκτήματα της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής και τουκεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας. Οι ανθρώπινες θυσίες της έφθασαν σε περισσότερα από 30 εκατομμύρια μαζί με τους ανάπηρους και τους τραυματισμένους. 20 εκατομμύρια ήταν οι νεκροί της, μεταξύ αυτών στελέχη και μέλη του ΚΚ, κομμουνιστές και κομμουνίστριες, υπερνικώντας τις στρατιωτικές δυνάμεις των ναζί, αλλά και την υπονόμευση των ΗΠΑ και της Βρετανίας. Με την ταύτιση φασισμού και κομμουνισμού προσπαθούν και να αθωώσουν το καπιταλιστικό σύστημα, μέρος του οποίου είναι η φασιστική ιδεολογία και τα αντίστοιχα καθεστώτα και ταυτόχρονα να συκοφαντήσουν το σοσιαλισμό - κομμουνισμό, την πραγματική απειλή για την εξουσία τους. Ο φασισμός είναι γέννημα - θρέμμα του καπιταλισμού. Είναι μια από τις τελευταίες εφεδρείες της αστικής εξουσίας μετά τη φθορά όλων των άλλων εναλλακτικών της. Ανασύρεται, προετοιμάζεται και κρατιέται στην επικαιρότητα σε καιρούς δυσκολιών και τριγμών για το σύστημα. Τέτοιους τριγμούς προκαλεί ιστορικά η καπιταλιστική κρίση και η όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, όπως και σήμερα που σε ολόκληρη την Ευρώπη βρίσκουν έδαφος αλλού πιο καθαρόαιμες φασιστικές, αλλού πιο συγκαλυμμένες εθνικιστικές δυνάμεις. Στην Ουκρανία φασίστες συμμετέχουν στην πραξικοπηματική κυβέρνηση που επέβαλαν η ΕΕ και οι ΗΠΑ στον ανταγωνισμό τους με την καπιταλιστική Ρωσία, για τον έλεγχο των δρόμων μεταφοράς Ενέργειας και σφαιρών επιρροής. Ο φασισμός δεν γεννιέται «αυθόρμητα» από την κρίση και τη φτώχεια. Αναπτύσσεται πάνω στο έδαφος της διάψευσης των ψεύτικων προσδοκιών που καλλιεργούν οι κάθε λογής κυβερνήσεις διαχείρισης του σάπιου συστήματος. Ενώ είναι επιλογή του κεφαλαίου η ανάδειξη και στήριξή του, όπως και το «συμμάζεμά» του για παραπέρα αξιοποίηση. Είναι λανθασμένη αυταπάτη ότι μια «φιλολαϊκή» δήθεν διαχείριση, που θα απαλύνει τα λαϊκά προβλήματα, θα του βάλει φρένο. Ίσα - ίσα. Η παταγώδης διάψευση των αυταπατών θα δημιουργήσει έδαφος ενίσχυσης των τάσεων που τροφοδοτούν τον εθνικισμό και το φασισμό. Ο φασισμός ενσωματώνει ό,τι πιο αντιδραστικό έχει παραχθεί στην αστική ιδεολογία και πολιτική. Τον εθνικισμό, το ρατσισμό, το σκοταδισμό, το φανατισμένο αντικομμουνισμό, το μίσος απέναντι στον άνθρωπο, την εναντίωση στην κοινωνική πρόοδο, την εχθρότητα απέναντι στο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Είναι ένα αντιδραστικό συνονθύλευμα της αστικής ιδεολογίας.
Χρησιμοποιεί τις συνθήκες της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας για να δυναμώσει και επιδιώκει να εφαρμόσει μια σκληρή μορφή άσκησης της εξουσίας των μονοπωλίων για να καθυποτάξει το εργατικό και λαϊκό κίνημα. Η δράση των φασιστικών, εθνικοσοσιαλιστικών οργανώσεων στηρίζεται από τμήματα του κεφαλαίου και τους εκτελεί «συμβόλαια». Διαπλέκεται με το αστικό κράτος και τους μηχανισμούς του, ιδιαίτερα τους κατασταλτικούς. Είναι το σιδερένιο χέρι των μονοπωλίων που μπορεί να κοπεί μόνο από τη ρίζα, τσακίζοντας το ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης και όχι φυσικά με επικλήσεις στην αστική δημοκρατία που τον θρέφει στηναγκαλιά της, με μέτωπα που οδηγούν στη διαχείριση του συστήματος. Δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία. Η βαθιά καπιταλιστική οικονομική κρίση έχει οξύνει τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, τις ανακατατάξεις στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, την πάλη των μονοπωλιακών ομίλων για το μοίρασμα των αγορών, των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των δρόμων μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων. Οι εστίες των ιμπεριαλιστικών πολέμων και αντιπαραθέσεων πολλαπλασιάζονται. Μεγαλώνει ο κίνδυνος ενός ακόμη και γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου. «Ο πόλεμος γεννιέται απ την ειρήνη τους καθώς ο γιος από τη μάνα». Είναι υποκριτές όσοι μιλάνε για ειρήνη. αλλά δεν βγάζουν άχνα για τα μονοπώλια και τα κέρδη τους που οδηγούν στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Σήμερα για τα κέρδη τους οι εκμεταλλευτές, μαζί με τις κυβερνήσεις και τις ενώσεις τους, τσακίζουν τα δικαιώματά μας στη μόρφωση, στη δουλειά, στη ζωή, μας καταδικάζουν στην ανεργία, στην εργασιακή περιπλάνηση. Αύριο πάλι για τα συμφέροντά τους θα θελήσουν να χύσουμε το αίμα μας. Γι' αυτό μεγαλώνουν τα καθήκοντά μας ώστε οι λαοί και ιδιαίτερα οι νέοι να μη θυσιαστούν για καμιά αστική τάξη. Αλλά και μέσα σε συνθήκες ιμπεριαλιστικού πολέμου, ανάλογα και με τις συνθήκες που θα δημιουργηθούν σε κάθε χώρα, να παλέψουν για να μετατρέψουν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο σε πάλη για την ανατροπή του συστήματος που τον δημιουργεί, σε πάλη για την εργατική - λαϊκή εξουσία. Παλεύουμε και προετοιμαζόμαστε. Αποκαλύπτουμε τη φύση των ιμπεριαλιστικών ενώσεων, αγωνιζόμαστε για την αποδέσμευση των χωρών μας από αυτές, με τους λαούς στο τιμόνι της εξουσίας. Η ΕΕ είναι από τη φύση της μια ένωση εχθρική στα συμφέροντα των εργαζόμενων, της νεολαίας, μια διακρατική καπιταλιστική ένωση. Οι «πατέρες» της δεν ήταν άλλοι από τα μονοπώλια του άνθρακα και του χάλυβα, αμέσως μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ως σήμερα παραμένει μια ένωση των μονοπωλίων κι αυτό δεν αλλάζει. Το ΝΑΤΟ, από το 1949 που δημιουργήθηκε ως και σήμερα, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η επιθετική πολεμική μηχανή των μονοπωλίων, το μακρύ στρατιωτικό τους χέρι σε όλο τον κόσμο.
Είναι χρήσιμο να γνωρίζετε ότι και η νέα συγκυβέρνηση στην Ελλάδα σε αυτούς τους αντιδραστικούς οργανισμούς δηλώνει πίστη. Πριν γίνει κυβερνητικό κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ, και ακριβώς για να γίνει, έδινε διαπιστευτήρια, λέγοντας διά στόματος του σημερινού πρωθυπουργού ότι «η χώρα πράγματι είναι μια χώρα που ανήκει στο δυτικό πλαίσιο, ανήκει στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, αυτό δεν αμφισβητείται». Με το που συγκροτήθηκε η νέα συγκυβέρνηση, από το σοσιαλδημοκρατικό ΣΥΡΙΖΑ σε συνεργασία με ένα συντηρητικό, εθνικιστικό κόμμα, τους ΑΝΕΛ, στις προγραμματικές της δηλώσεις διαβεβαίωσε ξανά ότι «θα σεβαστεί όλες τις δεσμεύσεις της ΕΕ». Οι δεσμεύσεις αυτές είναι γνωστές σε όλους, στρέφονται κατά της εργατικής τάξης, κατά των λαών. Οι διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο αυτό είναι φανερό ότι δεν αφορούν τα λαϊκά συμφέροντα, αλλά τον τρόπο που θα εξασφαλιστεί μεγαλύτερη κρατική στήριξη στα επιχειρηματικά συμφέροντα. Διαπάλη για τη διαχείριση του καπιταλιστικού συστήματος που γίνεται συνολικά στο πλαίσιο της ΕΕ. Σε αυτό το πλαίσιο υπογράφτηκε και η νέα συμφωνία με την ΕΕ, την ΕΚΤ, που αποτελεί γέφυρα ανάμεσα στα παλιά και νέα μνημόνια, παλιά και νέα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα. Γι αυτό και η συμφωνία χαιρετίστηκε από την πρώτη στιγμή από το ΣΕΒ στην Ελλάδα, από τους επιχειρηματικούς ομίλους, αλλά και οικονομικοπολιτικά κέντρα όπως το ΔΝΤ και άλλα. Τα Κόμμα μας κατέθεσε ήδη πρόταση νόμου για κατάργηση των μνημονίων και των αντιλαϊκών μέτρων τους που είχε ψηφίσει η προηγουμένη κυβέρνηση. Αρνείται να το κάνει η σημερινή κυβέρνηση. Από την πρώτη στιγμή, ΚΚΕ και ΚΝΕ καλέσαμε να μην υπάρξει καμία στήριξη της κυβερνητικής πολιτικής και φαίνεται ότι καθημερινά επιβεβαιωνόμαστε όλο και περισσότερο με την εξέλιξη της κυβερνητικής πολιτικής, των υπαναχωρήσεών της ακόμα και σε απλά μέτρα ανακούφισης της πιο ακραίας φτώχειας. Παλεύουμε στη νέα κατάσταση μαζί με το Κόμμα μας για να δυναμώσουν και να στεριώσουν οι αγώνες της νεολαίας, η συμμετοχή της στην ταξική πάλη, στους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες. Για να δημιουργηθεί μια ευρύτερη νεολαιίστικη πρωτοπορία αναμέτρησης με το σύστημα της ανεργίας και της εκμετάλλευσης, διεκδικώντας την ανάκτηση των απωλειών που δημιουργήθηκαν στη διάρκεια της κρίσης, διεκδικώντας τις σύγχρονες ανάγκες μας, συμβάλλοντας ουσιαστικά στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και της Λαϊκής Συμμαχίας ρήξης και ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων, του άδικου και σάπιου συστήματος. 70 χρόνια μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, στις σημερινές σύνθετες συνθήκες, συνεχίζουμε με ακλόνητη την πίστη ότι ο σοσιαλισμός είναι αναγκαίος και επίκαιρος. Η πορεία της ταξικής πάλης θα καθοριστεί σε μεγάλο βαθμό από την ισχυροποίηση του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος και την έκφραση που αυτό θα έχει σε
κάθε χώρα. Θα καθοριστεί από την ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, από το δυνάμωμα της σοσιαλιστικής προοπτικής στην καθημερινή πάλη της εργατικής τάξης και ιδιαίτερα από τις νέες γενιές, από τη νέα βάρδιά της. Αυτό αφορά και τις Κομμουνιστικές Νεολαίες που αναλαμβάνουμε σοβαρό μερίδιο ευθύνης. Η ιστορική πείρα αναδεικνύει ως βασικό πρόβλημα του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος την έλλειψη ιδεολογικής - πολιτικής και οργανωτικής ετοιμασίας των Κομμουνιστικών Κομμάτων, ώστε να οδηγήσουν σε επαναστατικές συνθήκες την εργατική - λαϊκή εξέγερση, στην ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας. Η ολόπλευρη αυτή προετοιμασία πρέπει να έχει προηγηθεί σε μη επαναστατικές συνθήκες και προϋποθέτει ότι δεν πρέπει να αποσπάται ο τρέχων οικονομικός και πολιτικός αγώνας, είτε σε συνθήκες ανόδου είτε υποχώρησης του κινήματος, από το κύριο επαναστατικό πολιτικό καθήκον, την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας. Η ιστορική κίνηση δεν σταμάτησε με τις αντεπαναστατικές ανατροπές στη ΣοβιετικήΈνωση και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες. Παρά τα όποια προσωρινά πισωγυρίσματα η Ιστορία θα προχωρήσει μπροστά. Ο 21ος αιώνας θα είναι αιώνας νέων εξεγέρσεων και επαναστάσεων, ενάντια στον καπιταλισμό, ενάντια στα μονοπώλια και την εξουσία τους. Η νέα βάρδια της εργατικής τάξης μπορεί και θα βρεθεί στην πρώτη γραμμή των μεγάλων ταξικών συγκρούσεων, για τις σύγχρονες ανάγκες και τα δικαιώματά μας, για να ανατραπεί το σύστημα της εκμετάλλευσης που όσο υπάρχει θα γεννάει τις καπιταλιστικές κρίσεις, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις, το φασισμό. Είμαστε πεισμένοι ότι «στάχτη θα γίνεις κόσμε γερασμένε, σου 'ναι γραπτός ο δρόμος της συντριβής». Δικιά μας η ευθύνη να τον ανοίξουμε.