Δ119/Ε -ΣΤ /σελ.90 ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Μορφές οικογένειας ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: πυρηνική α) Ο Δαμιανός καταγράφει στο ημερολόγιό του εμπειρίες και περιστατικά από τη σχολική και την οικογενειακή του ζωή. Με πολύ κέφι μας μιλά για την αδελφή του την Ασπασία, τους γονείς του, τους φίλους του και, κυρίως, για τις «μεγάλες αποφάσεις» του.
Δ120/Ε -ΣΤ /σελ.108 ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Μορφές οικογένειας ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: πυρηνική Ο Κλοταίρ είναι ο τελευταίος στην τάξη κι όλους τους μήνες η α) δασκάλα γράφει ένα σωρό πράγματα μέσα στον έλεγχό του κι ο μπαμπάς κι η μαμά του Κλοταίρ δεν είναι καθόλου ευχαριστημένοι και δεν του επιτρέπουν να φάει γλυκό και να δει τηλεόραση.
Δ 121/Ε -ΣΤ /σελ.133 ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Μορφές οικογένειας ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: πυρηνική Ύστερα από δύο μέρες, είπε ο μπαμπάς στη μαμά: α) - Σήμερα πρέπει να πάμε στην κηδεία. - Θα έρθω κι εγώ μαζί σας, είπε η αδερφή μου η Κλάρα.
Δ122/Ε -ΣΤ /σελ.156 ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Μορφές οικογένειας ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: πυρηνική Τον είδα να στέκεται στο κατώφλι, ακίνητος, και δάγκανε τα α) μουστάκια του. Πίσω του, όρθια, η μητέρα μου έκλαιγε. - Πατέρα, φώναξα, πάει η σταφίδα μας!
Δ123 /Ε -ΣΤ /σελ.219 ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Μορφές οικογένειας ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: πυρηνική α) ο πατέρας δεν γκρίνιαζε συνέχεια: «Προ-σοχή στο λάδι, σταγόνα σταγόνα, να μας κρατήσει» η μητέρα δεν είχε αδυνατίσει κι ο μπουφές μας ήταν γεμάτος γλυκά.
Δ124 /Ε -ΣΤ /σελ.243 ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Μορφές οικογένειας ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: πυρηνική α) Τ όνειρο του παιδιού είναι η ειρήνη. Τ όνειρο της μάνας είναι η ειρήνη Ο πατέρας που γυρνάει τ απόβραδο
Δ125 /Ε -ΣΤ /σελ.253 ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Μορφές οικογένειας ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: πυρηνική α) Πηγαινοερχότανε στην κουζίνα η κυρα-κατερίνα κι έστρωνε το τραπέζι και γύριζε τους κεφτέδες στο τηγάνι και σήκωνε το καπάκι κι έριχνε μια ματιά και στα χόρτα που βράζανε και τη ρωτούσε το Χαμόγελο πώς πήγε ο Γιαννάκης στο σχολείο φέτος, πέρασε την τάξη; Και το μπακάλικο του κυρ Αντρέα δουλεύει καλά; Βολεύτηκαν στην καινούργια ζωή;
Δ 126/Ε -ΣΤ /σελ.254 ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Μορφές οικογένειας ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: πυρηνική α) Μόνο που τη νοικοκυρά τη λέγανε κυρα-νεμπιλέ και τον άντρα της Γιουσούφ και τ αγοράκι της Σουλεϊμάν.
Δ127 /Ε -ΣΤ /σελ.274 ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Μορφές οικογένειας ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: πυρηνική α) Μην το κάνετε αυτό! Σκεφτείτε τα μοσχαράκια μας που θα μείνουν ορφανά! Σας υπόσχομαι πως δε θα πεινάσετε ποτέ! Θα σας δίνω εγώ γάλα παχύ και θρεπτικό κάθε πρωί για να φτιάχνετε παγωτό και ο Εβούλσιος (ο πατέρας) που είναι έξυπνος ταύρος, θα μάθει να παίζει πίπιζα!
Δ128 /Ε -ΣΤ /σελ. ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Μορφές οικογένειας ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: πυρηνική α) Γιώργου Σικελιώτη, Άνδρας, γυναίκα και παιδί
Δ129 /Ε -ΣΤ /σελ.99-101 ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Μορφές οικογένειας ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ:Άνασυγκροτημένη α) Η μαμά μας η θάλασσα
Δ130 /Ε -ΣΤ /σελ.209 ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Μορφές οικογένειας ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ:Διευρυμένη α) Θέμα Μια μέρα, ήταν περίπου μεσημέρι, ένα νιόφερτο καράβι είχε μόλις ξεφορτώσει φουρνιές τη συμφορά. - Αλίκη! μου φώναξε ο Τρύφωνας, ο γιος της κυρίας Ελβίρας, δες σ εκείνη την πέμπτη βάρκα. Διακρίνεις; Σκίρτησα ολόκληρη. Τα μάτια μου πήδηξαν από τις κόγχες και ξοπίσω τους πήδηξε και η καρδιά μου. Είδα το Στέφο πρώτο στην πλώρη της βάρκας και πίσω του τη μητέρα, που κρατούσε στην αγκαλιά της τη Νιόβη, και τη θεία Ελένη με την Ινώ, και τη Ριρή που είχε κρεμασμένα στο λαιμό κιάλια και σιγοκουβέντιαζε με δυο άγνωστους νέους. Και στο τιμόνι είδα κοντά σε δυο θεόρατους μπόγους τον πατέρα που κάπνιζε την πίπα του. Έμοιαζαν όλοι μαζί με τουρίστες που πήγαιναν σε ταξιδάκι αναψυχής. Ήταν πραγματικότητα ή παράκρουση*; Έσπρωχνα σαν τρελή τον κόσμο ως να φτάσω στην αποβάθρα. Άπλωνα τα σκελετωμένα χέρια μου, που τα ήθελα σαν μαγνήτες, και φώναζα: «Ελάτε! Ελάτε επιτέλους!». Αιώνες μου φάνηκε πως έκανε κείνη η βάρκα ως ν αγγίξει τη στεριά, ν αγγίξω κι εγώ εκείνους, να βεβαιωθώ πως δεν ήταν πλάσματα της φαντασίας μου. Για πότε βρέθηκα μέσα στην αγκαλιά της μάνας μου δεν το κατάλαβα. - Έρχεται κι ο θείος Γιάγκος, είπε, τον είδαμε στη Μυτιλήνη. Ευτυχώς σώθηκε! Ο πατέρας τραβολογούσε δυο δέματα. - Τα χαλιά, έλεγε, προσέχετε μη βραχούν τα χαλιά. Αυτή ναι όλη η περιουσία μας. Πόσο απλή ήταν η αντάμωση και πόσο σκληρή και περίπλοκη η αγωνία της προσμονής!
Δ131 /Ε -ΣΤ /σελ.99-101 ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Μορφές οικογένειας ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Άλλη α) [Το καυκασιαvό παραμύθι]
Δ132 /Ε -ΣΤ /σελ.73 ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Μητέρας παιδιού α) Είναι το παιδί μου αυτό, ο Θωμάς μου, εγώ τον γέννησα και είμαι η πιο περήφανη κι ευτυχισμένη μάνα στον κόσμο
Δ133 /Ε -ΣΤ /σελ.77 ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Μητέρας παιδιού α) Άλλαξε τη μπόλια της η μητέρα μου κι ετοιμάστηκε να πάει στην εκκλησία. Καθαρή σαν αστέρι, παρόλα τα μαύρα της, κατεβαίνει τα πέτρινα σκαλοπάτια
Δ134 /Ε -ΣΤ /σελ.76 ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Μητέρας παιδιού α) Παναγία του Βλαδιμήρ. Βυζαντινή εικόνα, α τρίτο 12ου αιώνα, Μόσχα
Δ135 /Ε -ΣΤ /σελ.78 ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Μητέρας παιδιού α) Πάμπλο Πικάσο, Μητρότητα (λεπτομέρεια)
Δ136/Ε -ΣΤ /σελ.79 ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Μητέρας παιδιού α) Δέησις
Δ137 /Ε -ΣΤ /σελ.79 ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Μητέρας παιδιού α) Βάσως Κατράκη, Μάνα (Το παιδί στη νεοελληνική τέχνη, εκδ. Adam
Δ138/Ε -ΣΤ /σελ.81 ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Μητέρας παιδιού α) Η μάνα μου
Δ139 /Ε -ΣΤ /σελ.82 ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Μητέρας παιδιού α) Μαζάτσιο, Παναγία και βρέφος (Γκαλερί Ουφίτσι, Φλωρεντία)
Δ140 /Ε -ΣΤ /σελ.113 ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Μητέρας παιδιού Η Τζόυ, όμως, που τα είδε όλα απ την αυλόπορτα, έκλαψε.
Δ 141/Ε -ΣΤ /σελ.128 ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Μητέρας παιδιού Μα ξέχασα για δες εκεί! Αν ήμουνα γατάκι, θα μουν της μάνας μου παιδί; Για σκέψου αυτό λιγάκι!
Δ142 /Ε -ΣΤ /σελ.136 ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Μητέρας παιδιού Δεν ακούσαμε τι άλλο είπε. Είχαμε μείνει να κοιτάζουμε εκείνη τη νέα γυναίκα που πρόφταινε την κάθε μας επιθυμία, μέσα από στερήσεις, αλλά πάντα αθόρυβα, διακριτικά, σαν από μακριά.
Δ 143/Ε -ΣΤ /σελ. ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Μητέρας παιδιού Ύστερα με χρόνια πολλά, σαν ήρθε ο Χριστός ν αγιάσει τα νερά, για να βαφτιστεί η πλάση, μια χριστιανή αρχόντισσα, η Χατζηγιάνναινα, που είχαν σκαρώσει τα παιδιά της δυο καράβια, έταξε στην Παναγία κι έχτισε αυτό το παρακκλήσι, για το καλό κατευόδιο των παιδιώνε της
Δ144/Ε -ΣΤ /σελ.211 ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Μητέρας παιδιού Ποιος θα μας φέρει λίγον ύπνο εδώ που βρισκόμαστε; Θα μπορούσαμε τότες τουλάχιστο να ιδούμε πως έρχεται τάχατε η μάνα μας βαστάζοντας στη μασχάλη της ένα σεντόνι λουλακιασμένο με μια ποδιά ζεστασιά και κατιφέδες από το σπίτι μας.
Δ145 /Ε -ΣΤ /σελ.229 ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Μητέρας παιδιού Παιδικά νανουρίσματα
Δ146 /Ε -ΣΤ /σελ.230 ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Μητέρας παιδιού Πάμπλο Πικάσο «Μητέρα και παιδί».
Δ147 /Ε -ΣΤ /σελ.83 ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Πατέρα παιδιού Ο κορυδαλλός
Δ 148/Ε -ΣΤ /σελ.88 ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Πατέρα παιδιού Νανούρισμα
Δ149 /Ε -ΣΤ /σελ.155 ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Πατέρα παιδιού Όλα αυτά μου φαίνουνταν μυστήρια φοβερά, και μια φορά που ρώτησα τον πατέρα μου, αυτός μάζεψε τα φρύδια: «Μη φυτρώνεις εκεί που δε σε σπέρνουν!», μου αποκρίθηκε.
Δ 150/Ε -ΣΤ /σελ.133 ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Πατέρα παιδιού - Φτάνει πια, αναστέναξε λυπημένος ο πατέρας. Καλά, ελάτε μαζί μας. Ύστερα μας σκούπισε τις μύτες.
Δ151 /Ε -ΣΤ /σελ.178-180 ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: συζύγων Τ αγνάντεμα
Δ152 /Ε -ΣΤ /σελ.274 ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: συζύγων - Ω! Τι ευτυχία! Τι απίστευτη ευτυχία! Διάβασα στις εφημερίδες ότι ο ταυρομάχος σκότωσε τον ταύρο στο δεύτερο γύρο και νόμισα πως ήταν ο καλός μου! Δεν έμαθα για την αλλαγή! Πόσο χαίρομαι! Μου ρχεται να σας γλείψω τη μύτη από τη χαρά μου!
Δ153 /Ε -ΣΤ /σελ.156 ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Παππού- παιδιού Έμοιαζε πολύ του παππού μου του χωριάτη τα ίδια κόκκινα μάγουλα, το ίδιο φαρδύ χαμόγελο, μα ήταν ξυπόλυτος μέσα σ ένα πατητήρι και πατούσε σταφύλια,...
Δ154 /Ε -ΣΤ /σελ.95 ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Παππού- παιδιού Το περασμένο Σάββατο, 9 Ιουλίου, μου θύμωσε ο παππούς, γιατί δεν πήγα μαζί του για ψάρεμα.
Δ155 /Ε -ΣΤ /σελ. ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Γιαγιάς - παιδιού Το παραμύθι της γιαγιάς
Δ156 /Ε -ΣΤ /σελ.227 ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Γιαγιάς - παιδιού Νικολάου Γύζη, Το παραμύθι της γιαγιάς (λεπτομέρεια)
Δ 157/Ε -ΣΤ /σελ.95 ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Γιαγιάς - παιδιού Και χτες, Τρίτη 12 Ιουλίου, κατσούφιασε η γιαγιά, επειδή ξέχασα να της ψωνίσω τυρί, ρύζι και καφέ από την κυρία Τασία.
Δ 158/Ε -ΣΤ /σελ.95 ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Γιαγιάς - παιδιού Της γιαγιάς δεν της αρέσει καθόλου που σχεδιάζουμε «να τρεχοβολάμε στα κατσάβραχα», όπως λέει. Προτιμάει να κάνουμε μάθημα κανονικό, μπροστά στο τραπέζι, με χαρτιά και μολύβια. Έτσι, λέει, δε θα χάνουμε ώρα και θα μένει καιρός να κάνει κι ελληνικά στα γερμανάκια ο κύριος Νόιγκερ.
Δ 159/Ε -ΣΤ /σελ.95 ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Γιαγιάς - παιδιού Και χτες, Τρίτη 12 Ιουλίου, κατσούφιασε η γιαγιά, επειδή ξέχασα να της ψωνίσω τυρί, ρύζι και καφέ από την κυρία Τασία.
Δ 160/Ε -ΣΤ /σελ.95 ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: σχέσεις αδερφών Καλά παιδάκια, λοιπόν, τ αδερφάκια μου τα πώς τα είπαμε τα ετεροθαλή*. Ούτε φωνές ούτε πείσματα ούτε σκανταλιές. Τρώνε, ντύνονται, πλένονται, χωρίς να τα κυνηγάει η γιαγιά και χωρίς να ενοχλούν κανένα. Ούτε σύγκριση με τον άλλο τον «αδερφούλη» μου, τον Άρη!
Δ161 /Ε -ΣΤ /σελ.95 ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: σχέσεις αδερφών Λίγο μπερδεμένα φαίνονται όλ αυτά, όμως εγώ πια τα έχω συνηθίσει και δε με νοιάζει. Εκείνο που δεν μπορώ να συνηθίσω είναι οι ζήλιες. Από τη μια ζηλεύει ο Άρης που αγαπάω και τα γερμανάκια. Από την άλλη ζηλεύουν τα γερμανάκια, επειδή μένω στο ίδιο σπίτι με τον Άρη και το μωρό. Δηλαδή η Γκέρντα ζηλεύει περισσότερο, όχι ο Χανς. Ίσως γιατί ακόμα είναι μικρός και δεν τον πολυσκοτίζουν αυτά. Όμως η Γκέρντα θέλει διαρκώς να της λέω αν παίζω με τον Άρη κι αν αγαπάω πολύ το μωρό. - Το αγαπάω, βέβαια, της είπα χτες, που είχαμε πάει για μπάνιο. Αδερφάκι μου δεν είναι κι αυτό; - Εμένα το αγαπάς; είπε κάνοντας πάλι το συνηθισμένο της λάθος στα ελληνικά.
Δ162 /Ε -ΣΤ /σελ.135 ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: σχέσεις αδερφών - Τότε θα κλαίμε εδώ στο σπίτι, φωνάξαμε εγώ κι η αδερφή μου η Κλάρα κι αρχίσαμε αμέσως να κλαίμε δυνατά.